Login
Η διαμαρτυρία των κατοίκων στην Πλατανιστάσα απέναντι στην προσπάθεια επιβολής ενός ιερέα...
Τί προσπαθεί ακριβώς να αποδείξει ένας ιερέας που αναμεταδίδει την λειτουργία του σε ούλλην την κοινότητα, παρά τις διαμαρτυρίες;... Όποιος/α θέλει να συμμετάσχει στην λειτουργία, μπορεί να πάει εκκλησία ή να ακούσει/δει τη διαδικασία ηλεκτρονικά. Σε τούτο το πλαίσιο, ο συγκεκριμένος παπάς παίζει το θεός που τιμωρεί όσους θεωρεί αμαρτωλούς [όσους εν πάσιν εκκλησιά ας πούμε;] ή γενικώς όσους τον γράφουν;..
Οξά ο συγκεκριμένος παπάς την έσιει δει ότι η λειτουργία του εν must που πρέπει να την ακούσουν ούλλοι, θέλουν εν θέλουν;
Το ότι παραβιάζονται δικαιώματα, τζαι ο συγκεκριμένος κύριος, ουσιαστικά αυθαιρετεί εν ξεκάθαρο... Η ανοχή ως τωρά εν το κουφό...
Δηλαδή με ποιάν λογική υπαρχουν νόμοι για την ηχορύπανση, τζαι ο συγκεκριμένος ιερέας, παραβιάζει τον νόμο ξεδιάντροπα;
Ειτε κόλλημα τιμωρού αμαρτωλών εσιει ο πάπας, τζαι μάλλον χρειάζεται νακκον θεραπεία να του περασει το καγρι, είτε νάρκισσος ενι τζαι νομίζει ότι ουλλοι έχουν την όρεξη της φωνής του, το όλο σκηνικό εν εκφραστικό που εκαταντησεν το κάποτε κήρυγμα του Ναζωραίου...
Τωρά σέρνεται σαν εκδικητική ή ναρκισσιστική νεύρωση;...
Επιτέλους βρέθηκαν κάποιοι να αντιδράσουν
Στο δικαστήριο με 20 κατηγορίες οδηγείται ο ιερέας της Πλατανιστάσας για… οχληρία.
Το κοινοτικό συμβούλιο τον κατάγγειλε στην Αστυνομία για παρατεταμένη χρήση της καμπάνας και για μεγάφωνα που μεταδίδουν τη λειτουργία για να ακούει όλο το χωριό.
Αυτό γίνεται και σε πολλές περιοχές, ιδιαίτερα στα χωριά.
Πρόκειται για μια παλιά συνήθεια η οποία πλέον μέσα στις νέες συνθήκες δεν έχει λόγο να γίνεται.
Όποιος θέλει να λάβει μέρος στη λειτουργία μπορεί να πάει στην εκκλησία ή να την ακούσει από το ραδιόφωνο ή να την παρακολουθήσει από δύο τηλεοπτικά κανάλια που την μεταδίδουν κάθε Κυριακή.
Δεν μπορείς να υποχρεώνεις τον άλλον να ακούει κάτι που δεν θέλει να ακούσει από τις 6 το πρωί. Ούτε μέχρι τα άγρια μεσάνυκτα όταν γίνεται αγρυπνία.
Όσον αφορά τη χρήση της καμπάνας, κατά την άποψη μου, είναι αποδεκτή, αρκεί να είναι σε λογικό πλαίσιο η χρήση της, να ηχήσει δηλ. για μικρό χρονικό διάστημα.
Πρέπει να κατανοήσουν οι ιερωμένοι ότι η κοινωνία έχει αλλάξει και δεν μπορούν με το έτσι θέλω να κάνουν ότι θέλουν ή να συνεχίζουν αυτά που έκαναν σε προηγούμενα χρόνια.
Ο Στάρμερ είπεν ότι το Ηνωμένο Βασίλειο εννά στείλει στρατό στην Ουκρανία να επιτηρήσει την συμφωνία ειρήνευσης διότι εν το σύνορο της Ευρώπης με την Ρωσία. Ο Σολτς τζιαι ο Μακρόν λαλούν του, ‘που πας ρε Καραμήτρο’, είπαμεν να βάλουμε τα κορόιδα να πληρώσουν το μάρμαρο σε στρατιωτικές δαπάνες αλλά εν τζιαι εν τίποτε Κόσοβο το Ντομπας, ‘ξικλάτσσιαρε’. Τζιαι έρκεται μετά τζιαι ο Λαβρώφ να του πει, ‘ρε μα παίζουμε κουμέρες ενόμισες δαμέ’; Τζιαι κάπως έτσι ετέλειωσεν άδοξα πριν καν ξεκινήσει η απόπειρα του Στάρμερ να το παίξει statesman.
Στα διεθνή, η εφτομάδα εστιάστηκε στο ουκρανικό – έγινε η πρώτη επαφή Ρώσων τζαι Αμερικάνων, ενώ ο Τραμπ καθόρισε το σκηνικό με τις παρεμβάσεις του. Η αντιπαράθεση του [αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι η σχέση υπηκόου με αποικιακή δύναμη] με τον Ζελένσκι ήταν αποκαλυπτική: ο Τραμπ εζήτησε ξεκάθαρα έλεγχο των πηγών ορυκτού πλούτου της Ουκρανίας. Όπως ας πούμε μια αποικιακή δύναμη τον 19ο αιώνα. Εν ήταν κάτι που εζήτησε μόνο ο Τραμπ – ήταν επίσης μέρος της αμερικάνικης εμπλοκής τζαι επί Μπάϊντεν – απλώς ο Τραμπ είπεν το ξικούτσουλα. Η αλήθκεια γυμνή για τους βασικούς στόχους της αμερικάνικης εμπλοκής. Τζαι τί είπεν ο κωμικός Ζελένσκι; Αρχικά, έπαιζεν τζαι τζήνος σαν ξηκούτσουλος φασίστας «θέλουμε σφαίρες όχι εκλογές» ...Σαν, ας πούμε ένα φύλαρχος τον 19ο αιώνα που ξεπουλά την χώρα του, με αντάλλαγμα στήριξη [«σφαίρες»] αποικιακής δύναμης... Τζαι πριν αλέκτωρ λαλήσει, που λαλούν τζαι οι χριστιανοί, εκυκλοφόρησεν ότι αποδέχτηκε συμφωνία για παραχώρηση στις ΗΠΑ του φυσικού πλούτου της Ουκρανίας... Τωρά πόσον τζ̆αιρόν θα αποφεύγει τις εκλογές, με σφαίρες ή άλλους τρόπους, θα φανεί...
Η Ευρώπη παρακολουθά αμήχανη.. Ο Μακρόν εκάλεσεν σύσκεψη, αλλά εν έγινεν τίποτε... Στον αέρα έμεινεν τζαι η εισήγηση του βρετανού πρωθυπουργού για να στείλουν στρατό στην Ουκρανία... Ενώ ήδη έχουν τον Τραμπ να τους ζητά αύξηση δαπανών για το ΝΑΤΟ... Το κεφάλαιο εμπορευματοποιεί τζαι την «στρατιωτική προστασία».. Επί Μπάϊντεν, οι αμερικανοί είχαν σπρώξει σε πόλεμο, τζαι με την ανατίναξη του βόρειου αγωγού, άνοιξαν μηχανισμό για ευρωπαϊκή εξάρτηση από αμερικάνικες πηγές ενέργειας, αλλά το σκηνικό εκαλύφκετουν από ένα στρώμα επικάλυψης με ωραίες λέξεις [«σωστή πλευρά ιστορίας» σαν δανεική ατάκα]. Με τον Τραμπ οι ωραίες λέξεις, εν χρησιμοποιούνται – το κεφάλαιο γυμνό..
Σαν συγκριτική αναφορά: όταν ανακοινώθηκε η διακοπή του προγράμματος USAIAD, ο πρόεδρος της Κολομβίας άρθρωσε τζήνον που εσκεφτήκαν πολλοί: Ξεκουμπιστείτε τζαι με την «βοήθειά σας» που ήταν δηλητήριο...
Κατά τα άλλα είχαμε κυβερνητικές χαρούες για την συμφωνία με την Αίγυπτο, για το φυσικό αέριο – που επιτέλους κινήθηκε κάπως σαν θέμα... Με μια χρονοκαθυστέρηση πέραν της δεκαετίας τζιαι μιαν πενταετία πριν το χρονικό όριο που έθεσε η ΕΕ για κατάργηση των ορυκτών καυσίμων – τζι ‘αλλα προστίματα να έρκουνται? Που την Τουρκία υπήρξε μια αόριστη απειλή ότι μπορεί, όπως τζαι πριν, να μπλοκάρει έρευνες, σε περιοχές που εν συμφωνά ότι εν έσιει συμφέροντα... Απλώς για να αθθυμηθούμεν ότι μερικοί εμάχουνταν να μας πουλήσουν συμφωνία για το καλώδιο, με το ρίσκο τουρκικής παρέμβασης σε διαφιλονικούμενες περιοχές της ΑΟΖ, να το φορτωθούμε εμείς. Για την ώρα κρατά τον πούντο του ο Κεραυνός..
Τζαι αρκέψαμεν τα προκριματικά για τον νέο γύρο συνομιλιών για το κυπριακό... Η απορριπτική χορωδία, άρκεψε να παίζει το εμβατήριο της δαιμονοποίησης – τωρά ο στόχος είναι ένα εθελοντικό πρόγραμμα επίσκεψης μαθητών/τριών στη βόρεια Κύπρο. Το εμβατήριο ονομάζεται τωρά «θα διαφθείρουν [εθνικά.. :) ] τα παιδιά μας»...Θα ήθελαν να πουν τα πλάσματα «κινδυνεύκει ότι επιρροή μας έμεινεν, για την χειραγώγηση τους μιτσιούς»... Με βάση την δεκαετία του 1990 που έτσι απόπειρες δαιμονοποίησης [αξίζει ενδεικτικά να θυμηθεί κάποιος/α τις υστερίες για το Πανεπιστήμιο] απλώνονταν στην κοινωνία, τωρά μοιάζει μάλλον με φτηνή αναπαραγωγή για το ημέτερο κοινό του απορριπτισμού... Κλάμαν... :) ..Τζαι η Αννίτα έφκαλεν τζαι ανακοίνωση;.. Ιντα αμα επηαινεν τζηνη βορεια Κύπρο;
Πιο πίσω τον τζιαιρό που δημοψηφίσματος του σχεδίου Αννάν που εφκαίναν διάφοροι – βασικά οι ίδιοι που φκαίννουν τζιαι τωρά – με ρεπορτάζ για τες αμερικάνικες επιχορηγήσεις ΜΚΟ για το ναι (Χωρίς να διερωτουνται φυσικα ποιοι επιχορηγούσαν τες εκστρατείες για το όι που ήταν τζιαι πολλά πιο μεγάλες τζιαι έντονες) ...Τυχαίως εν οι ίδιοι που θέλουν τζιαι ΝΑΤΟ τζιαι άλλες αμερικανιές τζιαι εν τους πειράζουν οι επιχορηγήσεις οι αμερικάνικες άμαν εν για λλόου τους...
Φαίνεται να σταθεροποιείται μια τάση για εβδομαδιαία σκάνδαλα – είτε σαν αποκαλύψεις, είτε, συμπληρωματικά, σαν συγκαλύψεις. Η προαγωγή του Κατσουνωτού, παρα τις εκκρεμότητες γύρω από διάφορα στα οποία φέρεται να εν εμπλεκόμενος, έμοιαζε με μια άτυπη δήλωση, από εσωτερικούς μηχανισμούς [λ.χ. στην αστυνομία, ή τζαι στα δίκτυα που άφησε το καθεστώς Αναστασιάδη] ότι οι ημέτεροι εν προστατευόμενοι. Το ότι ο Αρναούτης, ο επικεφαλής της αστυνομίας που την μιαν «μοίραζε διαθεσιμότητες» [με βάση την κωδικοποίηση στα καθεστωτικά ΜΜΕ] τζαι που την άλλη, προαγωγές ατόμων, τα οποία στην κοινωνική συνείδηση εν ταυτισμένα με εικόνες συγκαλύψεων, ήταν αντιφατικό, αλλά λειτουργούσε επίσης σαν επιβεβαίωση υποψιών, για «βαθύ κατεστημένο»... Αναπόφευκτο τζαι το ερώτημα: «ποιοί φοούνται τί;» για να παραβλέπουν έτσι ξικούτσουλα την εικόνα στην κοινωνία;...
Ο Κατσουνωτός εν απλώς σύμπτωμα...
Αλόπως εν να γίνουν ντουζίνα στο τέλος τούτα: «Μετά το Pegasus και το Predator, ένα νέο κατασκοπευτικό λογισμικό παρακολούθησης έρχεται στο προσκήνιο, καθώς εμπλέκεται σε υπόθεση υποκλοπών στην Ευρώπη. Πρόκειται για το Graphite, προϊόν της ισραηλινής εταιρείας Paragon Solutions, η οποία έχει αναδειχθεί σε ηγετική δύναμη στον συγκεκριμένο τομέα τον τελευταίο χρόνο. Σύμφωνα με αποκαλύψεις της ιταλικής κυβέρνησης το βράδυ της Τετάρτης, μεταξύ των 90 διαπιστωμένων στόχων του λογισμικού περιλαμβάνονται και συσκευές στην Κύπρο και την Ελλάδα, γεγονός που εγείρει νέες ανησυχίες για την έκταση της παρακολούθησης στην περιοχή.»
Η «Δημοκρατία της Μέσης Ανατολής»..Εν να μείνει σαν ανέκδοτο.. Να αθθυμούμαστεν επίσης τα φερέφωνα που επουλούσαν την προπαγάνδα της πρεσβείας...
Νέο σκάνδαλο υποκλοπών με λογισμικό στην Ευρώπη – Στόχοι σε Κύπρο και Ελλάδα
«Πώς έφτασε το νήμα στην Αθήνα
Το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε στην Ιταλία από τον Francesco Cancellato, αρχισυντάκτη της ερευνητικής ιστοσελίδας Fanpage που είναι επικριτική στην κυβέρνηση Μελόνι και έχει δημοσιοποιήσει έρευνες για την πολιτική της στο Μεταναστευτικό. Ο Κανσελάτο ήταν ο πρώτος που ανακοίνωσε πως το κινητό του είχε μολυνθεί και ακολούθησαν δύο ακόμη επιβεβαιωμένα θύματα, μέλη μη κυβερνητικών οργανώσεων που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα και το Μεταναστευτικό.
Η ιταλική κυβέρνηση διαψεύδει κατηγορηματικά ότι οι ιταλικές υπηρεσίες χρησιμοποιούσαν το λογισμικό για την παρακολούθηση των παραπάνω στόχων, ενώ δήλωσε πως διακόπτει τη χρήση του από τις κρατικές υπηρεσίες. Η Paragon Solutions, από τη μεριά της, δήλωσε ότι ήταν δική της η απόφαση να αναστείλει τη συνεργασία της με την Ιταλία.
Επισημαίνεται ότι δεν είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης παρακολούθηση ακτιβιστών και δημοσιογράφων που ασχολούνται με το Μεταναστευτικό.
Οι μολύνσεις με το Graphite εντοπίστηκαν με τη συνδρομή του Citizen Lab του Πανεπιστημίου του Τορόντο, της μοναδικής ερευνητικής ομάδας που ειδικεύεται στον εντοπισμό ψηφιακών απειλών. Το Citizen Lab ήταν αυτό που είχε εντοπίσει για πρώτη φορά το Pegasus και το Predator στην Ελλάδα και είχε προσφέρει τις υπηρεσίες του στις ελληνικές Αρχές για τη διερεύνηση της υπόθεσης, χωρίς ωστόσο να λάβει ανταπόκριση.
Οσο για τους στόχους, αυτοί έμαθαν ότι παρακολουθούνταν λαμβάνοντας ειδοποίηση από την εφαρμογή WhatsApp, που τους ενημέρωνε ότι το κινητό τους τηλέφωνο έχει στοχοποιηθεί. Για λόγους προστασίας της ιδιωτικότητάς τους, η WhatsApp δεν δίνει τα στοιχεία όσων έχουν στοχοποιηθεί, παρά ενημερώνει τους ίδιους προσωπικά. Ετσι δεν γνωρίζουμε ούτε πόσοι ούτε ποιοι είναι οι παρακολουθούμενοι στόχοι στην Ελλάδα.
Πολλοί δημοσιογράφοι στους στόχους: Εγινε γνωστό, ωστόσο, ότι πολλοί από τους συνολικά 90 ευρωπαϊκούς στόχους είναι δημοσιογράφοι και μέλη οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών στην Ελλάδα, την Κύπρο, το Βέλγιο, τη Λετονία, τη Λιθουανία, την Αυστρία, την Τσεχία, τη Δανία, τη Γερμανία, την Ολλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία και τη Σουηδία. H εταιρεία έχει κινητοποιήσει τις αρμόδιες Αρχές στις παραπάνω χώρες. Καθώς η αρχική έρευνα αφορά ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα, εκτιμάται ότι οι στόχοι που θα εντοπίσουν η WhatsApp και το Citizen Lab θα είναι πολλαπλάσιοι.
Ποια είναι η Paragon Solutions. Η εταιρεία που πουλάει το Graphite απασχολεί εντόνως τον τελευταίο χρόνο τις επικεφαλίδες των ειδικών ιστοσελίδων που ασχολούνται με ζητήματα κυβερνοασφάλειας αφού κινείται δυναμικά στη συγκεκριμένη αγορά, υποσχόμενη ότι ξεχωρίζει εκεί που απέτυχαν οι NSO και η Intellexa, οι εταιρείες που συνδέθηκαν με τα σκάνδαλα κατάχρησης του Pegasus και του Predator.»
· Ουκρανία: end game?... Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, εξηγά στους Ευρωπαίους, ότι ούτε τζήνοι ούτε η Ουκρανία του Κίεβου, μπορούν να βασίζονται στις ΗΠΑ γενικώς... Ο Τραμπ θέλει συνάντηση ΗΠΑ-Ρωσίας-Κίνας, σαν αναγνώριση των νέων παγκόσμιων δυναμικών/πόλων;
Στο Ουκρανικό, φαίνεται να πλησιάζει η φάση συνάντησης Πούτιν – Τραμπ. Αλλά ο Τραμπ έβαλεν τζαι τον Σι Γιαν Πινγκ στην εξίσωση..
Γενικότερα οι ευρωπαίοι προσπαθούν να έβρουν τρόπους ισορροπίας με τον Τραμπ ο οποίος τους αντιμετωπίζει χωρίς προσχήματα «διεθνών συμμαχιών» κλπ..
Ήδη ο υπουργός άμυνας των ΗΠΑ ξεκαθάρισε ότι εν νομίζει [εννοώντας ότι η ΗΠΑ δεν θα στηρίξουν ανάλογες θέσεις] ότι η Ουκρανία θα επιστρέψει στα σύνορα που είσιεν το 2022 πριν τον πόλεμο που ακολούθησε ουσιαστικά το ναυάγιο της συμφωνίας της Κωνσταντινούπολης με δυτική [ιδιαίτερα βρετανική τζαι αμερικανική – της τότε ηγεσία] πίεση...
“Hegseth calls Ukraine’s peace goals ‘unrealistic’ in meeting with allies”
Στο πολεμικό μέτωπο, οι Ρώσοι/ρωσόφωνοι κατέλαβαν/απελευθέρωσαν 6 ακόμα κοινότητες στο Ντονμπάς...
«Russian forces liberated six communities in the Donbass region over the week of February 8-14 in the special military operation in Ukraine, Russia’s Defense Ministry reported on Friday.»
Η εικόνα που φαίνεται να διαμορφώνεται με την διακυβέρνηση Τραμπ στις ΗΠΑ, εν μια μαζική επίθεση στις δημόσιες υπηρεσίες – η νεοφιλελεύθερη συνταγή εφαρμοσμένη εσωτερικά στις κοινωνίες της Δύσης που ως τωρά εξάγαν έτσι συνταγές σε χώρες της περιφέρειας του παγκόσμιου συστήματος... Χιλιάδες απολύσεις. Επικεφαλής της εκστρατείας εν ο Μασκ, που έστησε επιχειρήσεις με κρατικό χρήμα...
Τζαι ταυτόχρονα μια εικόνα θεαμάτων διεθνώς με υπογραφή Τραμπ: οι ΗΠΑ θα κάμνουν διεθνή πολιτική με ξεκάθαρο [τζαι δηλωμένο ξικούτσουλα] στόχο το οικονομικό κέρδος...
Η έννοια της ολιγαρχίας, με δημοκρατική επίφαση [γίνονται ακόμα εκλογές ας πούμε, αλλά η πληροφόρηση ελέγχεται σε σημαντικό βαθμό που μια ομάδα ατόμων που έχουν άμεσες σχέσεις με την κρατική εξουσία] δημιουργά ενδιαφέροντες συνειρμούς σε μιαν χώρα που για δεκαετίες [αν όϊ αιώνες] επρόβαλεν, εσωτερικά τζαι εξωτερικά, την εικόνα ότι εγεννηθηκε σαν «σύστημα ελέγχου των εξουσιών’, το οποίο πρέπει να καθορίζει την Δημοκρατία κατά την ιστορική διατύπωση του James Madison: «Η συγκέντρωση όλων των εξουσιών, νομοθετικής εκτελεστικής, δικαστικής στα σιέρκα είτε ενός ατόμου, είτε λλίων είτε πολλών, είτε κληρονομικών, είτε αυτό-διορισμένων, ή τζαι εκλεγμένων, μπορεί να ονομαστεί σαν η ακριβής περιγραφή της τυραννίας»
«The accumulation of all powers, legislative, executive, and judiciary, in the same hands, whether of one, a few, or many, and whether hereditary, self-appointed, or elective, may justly be pronounced the very definition of tyranny.»
– James Madison, Federalist Paper #47
Με τα πιο πάνω δεδομένα ο Τραμπ τζαι ο Μασκ ελέγχουν τα 2 σώματα του κοινοβουλίου [κογκρέσο, γερουσία], μέσω της πλειοψηφίας των ρεπουμπλικάνων, ελέγχουν την πλειοψηφία στο ανώτατο δικαστήριο [με τους διορισμένους του Τραμπ], τζαι ελέγχουν την εκτελεστική εξουσία με τον Τραμπ, πρόεδρο τζαι επιχειρηματία...
Οπότε οι θεσμοί σήμερα στις ΗΠΑ [με εξαίρεση την αυτονομία των Πολιτειών], ελέγχονται από μια εξουσία χωρίς έλεγχο..
Απέναντι, όμως, από αυτήν την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας, από το κεφάλαιο μέσω μιας μιτσιάς ομάδας ατόμων/ολιγαρχών, υπάρχει τζαι η κουλτούρα αιώνων για αποφυγή της συγκέντρωσης των εξουσιών, τζαι αγώνων για κεκτημένα της ευρύτερης κοινωνίας μέσω του δημόσιου τομέα, που τωρά κινδυνεύκουν να καταργηθούν. Η δυσφορία για την λειτουργία της εξουσίας, ήταν μια ρητορική πάνω στην οποία επάτησεν ο Τραμπ για να φκει την εξουσία – θα έκαμνε «αποξήρανση του βάλτου» της διαπλοκής τάχα μου – τζαι τωρά διαμορφώνεται μια εικόνα ακόμα πιο έντονης διαπλοκής .. από τους ολιγάρχες τωρά.. που προβάλλουν την «ικανότητα» στο να συσσωρεύκουν κεφάλαιο, σαν κριτήριο για να τους παραχωρηθεί μια εξουσία χωρίς έλεγχο/checks and balances.. τζαι μάλιστα, όπως το έφερεν η συγκυρία, με συγκέντρωση εξουσιών γυρόν που τον Τραμπ..
Σύμφωνα με τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, όμως, [τώρα που οι ολιγάρχες δισεκατομμυριούχοι εν μέρος της δημόσιας εικόνας σαν φορείς εξουσίας – τζαι οι κερδισμένοι από την νεοφιλελεύθερη πολιτική τους] η μεγάλη πλειοψηφία των Αμερικάνων εν φαίνεται να γοράζουν την εικόνα ότι οι δισεκατομμυριούχοι εν οι «αόρατοι καλοί» που θα σώσουν την κοινωνία. Η καχυποψία απέναντι τους ήταν έντονη σε πρόσφατη έρευνα για την πολιτική επιρροη των δισεκατομμυριούχων: 76% - θεωρούν ότι έχουν υπερβολική επιρροή στην κυβέρνηση, τζαι μόνο 13% ότι έχουν όση επιρροή εν σωστή/αρμόζουσα...
«+ A Data for Progress poll conducted on February 2 asked, “Billionaires have…”
Too much influence over
government: 73%
The right amount of influence over government: 13%
Too little influence over government: 5%»
Η νομιμοποίηση της εξουσίας εν εύθραυστη σε τούτο το πλαίσιο..
Όταν ένας «λαός μάθει στην ελευθερία» [τα πολιτικά δικαιώματα τζαι τα κοινωνικά κεκτημένα, με την σημερινή ορολογία], παρατήρησε ο Μακιαβέλλι, θα κουβαλά πάντα σαν μνήμη τζαι σύμβολο ανατροπής, την ιστορική του κουλτούρα... Σε τούτο το πλαίσιο η Ολιγαρχία στις ΗΠΑ, θα έσιει να αντιμετωπίσει βαθκιές ρίζες καχυποψίας... Ανάλογοι κύκλοι [απόπειρων υφαρπαγής της εξουσίας από μορφές κεφαλαίου], υπήρξαν τζαι πριν , όπως τζαι μεγάλες ανατροπές – ο 20ος αιώνας είσιεν την δεκαετία του 1930 [μετά την καταστολή στα τέλη της δεκαετίας του 1910] την βάση της δημιουργίας του κεϋνσιανού κράτους, τζαι την δεκαετία του 1960, μετά τον Μακαρθισμό της δεκαετία του 1950, την εξέγερση μιας νέας γενιάς, τζαι των μειονοτήτων, που άλλαξε δραματικά της εικόνα της αμερικάνικης κοινωνίας...
Η νίκη του Τραμπ τζαι η θεσμική κυριαρχία των ρεπουμπλικάνων σημερα, εν παραπάνω προϊόν του διχασμού των αντιπάλων τους [όπως λ.χ. με αποχή] παρά έκφραση σαφούς πλειοψηφίας στην κοινωνία...
Αλλά ως τωρά οι αντιπαραθέσεις ήταν σε σημαντικο βαθμο πολιτιστικές [λ.χ. θρησκευόμενοι – κοσμικοί κοκ] σε πολιτικό πλαίσιο. Τωρά όμως εμφανίζεται το κεφάλαιο γυμνό..
Τζαι μάλιστα με ένα είδος αυταρχισμού, που έρκεται σε σύγκρουση με την εικόνα της αμερικάνικης παράδοσης..
Όταν κατέρρευσε το χρηματιστήριο [ο ναός του κεφαλαίου] το 1929, η κοινωνική αντίδραση έβαλεν όρια στο κεφάλαιο. Όταν οι συντηρητικοί προσπάθησαν να ελέγχουν την κουλτούρα της αμερικανικής κοινωνίας [τζαι με τον Μακαρθισμό] η απάντηση ήταν η διάχυση της ανοχής του πλουραλισμού..
Θα δούμε, αναπόφευκτα τζαι την ανάδυση του άλλου πόλου μετά την σημερινή «στιγμή της Ολιγαρχίας»..
Τον τελευταίο τζαιρό ο Χρυσοχόος που από ότι φαίνεται έσιει προνομιακή θέση στην είσπραξη δημόσιων έργων, παρά το ότι εν φαίνεται να μπορεί να τα τελειώσει στην ώρα τους, σαν να έσιει ξεκινήσει ένα είδος «εκστρατείας δημόσιων σχέσεων»..
Τζαι φαίνεται ενοχλα τον η μνήμη του ΣΑΠΑ, στην οποίαν εμπλέκετουν, τζαι αμόλυσεν μας τζαι ότι ήταν τζαι θύμα..
Ας μας πει ο κ. Χρυσοχόος, λοιπόν, αν αμφισβητά όσα εκυκλοφόρησαν τότε: με βάση τα δεδομένα που ακούσαμεν, ο κ. Χρυσοχόος τζαι άλλοι αύξησαν τα κοστα που θα έπρεπε να πληρώσει το δημόσιο [τοπικό ή παγκύπριο] τζαι πλήρωσαν μίζες για να γίνει τούτο μέσω αξιωματούχου... Τζαι οι αξιωματούχοι εδικαστήκαν, ενώ τζήνοι που εκπλήρωναν τις μίζες, εφκάλαν την καθαρή την εποχή του Ρίκκου...
Αν έδωκες προσφορά τζαι έππεσες [ας πούμε] έξω, το κόστος εν δικό σου γιατί εσύ έκαμες την προσφορά... το να πληρώσεις under the table μετά για να πιάσεις παραπάνω χρήματα, ήταν ή εν ήταν παρανομία; ...που εκάλυφτηκεν μέσω της μετατροπής των εργολάβων σε μάρτυρες κατηγορίας...
Στα τοπικά κωμικά θεάματα είχαμε αρχικά τον Αναστασιάδη να μας αναγγέλλει το βιβλίο του «ο Συκοφάντης» σαν απάντηση σε όσα του αποδίδει ο Δρουσιώτης, τζαι για τα οποία διερευνάται που την αρχή κατά της διαφθοράς [την οποίαν εδιόρισεν τζαι η οποία υποτίθεται θα εν ..αντικειμενική] ...Προφανώς ανησυχά ο Ανάστος... Τζαι το γέρημον το ασυνείδητο, άφηκεν το άγχος να φκει σαν φροϋδική παραδρομή γλώσσας: «προτιμώ τις ύβρεις παρά την περιφρόνηση της Ιστορίας»... Κοίτα να δεις τον Ανάστο που αθθυμήθηκε την... Ιστορία.. :) ...Όταν κάποιος έσιει ντε φάκτο φορτωθεί, τζαι στην συλλογική συνείδηση, τζαι με ξεκάθαρα τεκμήρια, την διαφθορά/διαπλοκή του σκανδάλου των διαβατηρίων [τζαι με εμπλοκή οικογενειακών συμφερόντων, ενώ ήταν πρόεδρος] το να μιλά για πώς θα τον κρίνει η Ιστορία, εν μάλλον σαν να μιλά το δισπίρκασμα για την δεδομένη πκιον ιστορική απαξίωση... Τζαι οι αντιφάσεις στην συμπεριφορά πολιτικά το 2004 τζαι το 2017, εν μάλλον καταγραφή/τεκμήριο της «συμφεροντολογικής αναξιοπιστίας του ανδρός», όπως θα ελαλούσαν τζαι στα καθαρευουσιάνικα που σύρνει ποτζιεί ποδά... σαν απόπειρα σοβαροφάνειας...
Ώρες ώρες ο Ανάστος αθθυμίζει τον Νίξον να έσιει πιαστεί με το σκάνδαλο του Watergate τζαι να φκαίνει στην τηλεόραση τζαι να λαλεί «I am not a crook» [εν είμαι απατεώνας»...] ..Η εικόνα επιβεβαίωνε την υποψία για το αντίθετο...
Συνεχίζουνται οι διαμαρτυρίες σε ούλλην την Ευρώπη τζιαι τούτο θα γίνεται μέχρι τις 28 του Φεβράρη που εν η επέτειος. Ταυτόχρονα συνεχίζουνται τζιαι οι αποκαλύψεις. Είχαμεν τούτη την εβτομάδα τρία νέα βίντεο ενώ η εταιρεία των σιδηροδρόμων ελάλεν ότι εσβηστηκαν - Τέμπη: Η πρώτη αντίδραση τεχνικών συμβούλων οικογενειών για τα βίντεο που εμφανίστηκαν 2 χρόνια μετά - Τι έλεγε η εταιρεία φύλαξης για τους σκληρούς δίσκους
Τζιαι έχουμεν το τζιαι τούτο - “Οι Βέλγοι επιστήμονες που ερευνούν τη σιδηροδρομική τραγωδία καταλήγουν μέσω ΑΙ στην εκτίμηση ότι υπήρχε δεξαμενή με τουλάχιστον 3,5 τόνους εύφλεκτων υγρών στην εμπορική αμαξοστοιχία. Τα νέα στοιχεία που αναμένεται να περιλαμβάνει η έκθεση της Αρχής Διερεύνησης Ατυχημάτων (ΕΟΔΑΣΑΑΜ) για την πρόκληση των εκρήξεων, την εξάπλωση της φωτιάς και τους 57 θανάτους. Σε ποια κρίσιμα ερωτήματα θα δώσουν απαντήσεις οι ειδικοί ερευνητές στις 27 Φεβρουαρίου” - Τέμπη: Τα μυστικά του πρώτου βαγονιού - Το αποκαλυπτικό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της Realnews
Ενώ ακόμα τζιαι το έθνος φκάλλει πρωτοσέλιδο τούτον - Αποκάλυψη Πλακία: «Υπάρχει και τρίτη τοποθεσία όπου μετέφεραν τα χώματα από τα Τέμπη»
«Ξέρουμε ότι πολλοί πλούσιοι ενεν τζαι πολλά έξυπνοι, τζαι για τούτον χρειάζονται να έχουν βοήθεια που την κυβέρνηση για να γίνουν τζαι να μείνουν, πλούσιοι. Ο Μασκ προσφέρει σε ολόκληρη την χώρα ένα πρωτοσέλιδο μάθημα για το πώς λειτουργει το σκηνικό...
Ουσιαστικά καταργεί υπηρεσίες του δημόσιου [όπως τζαι για να κάμνεις την φορολογική δήλωση] για να υποχρεωθούν οι πολίτες να πηαίνουν σε ιδιωτικές εταιρείες που προσφέρουν τις υπηρεσίες που εκαταργηθηκαν στο δημόσιο, με πληρωμή φυσικά..Ετσι οι ευνοούμενοι του Μασκ θα πλουτίζουν σε βάρος των πολιτών..
Αν ο Τραμπ στήνει θεάματα τζαι παίζει με ακροδεξιά ρητορική, ο Μασκ φαίνεται να εσιει αμοληθεί να ξηλώνει το δημόσιο σαν επιχορήγηση του ιδιωτικού τομέα/συμφερόντων..
Θα εν ενδιαφέρον να δούμε πως θα συναντηθεί η μείωση του όποιου δημόσιου τομέα οικονομικά, με την αύξηση του κόστους λόγω των αυξημένων δασμών του Τραμπ. Τζαι πως θα αναδυθεί η συνειδητοποίηση τζαι η αντίσταση...»
«We know that many rich people are not too sharp, which is why they rely on help from the government to get rich and stay rich. Elon Musk is giving the whole country a prime-time lesson in how this works. He is looking to end the I.R.S.’s direct file program. This program was allowing hundreds of thousands of people to quickly file their tax returns for free. He also says he will shut down the Consumer Financial Protection Bureau (CFPB).
We’ll skip the fact that neither Musk nor Trump has the authority to shut down an agency created by Congress. The interesting item here is what Musk is trying to do.
In the case of the I.R.S. direct file, the agency was giving people the option to use a simple and free system to file their tax returns. Note that the I.R.S. was not forcing anyone to use direct file. It was giving people a choice. But Elon Musk labeled this choice as a far-left plot.
There is nothing obviously left-wing about making it cheaper and more efficient for people to do their taxes. But this option does pose one problem for people like Elon Musk, it will mean less money for H&R Block and other companies that charge people big bucks for filing their taxes.
The story here is straightforward, Musk is prepared to make the economy less efficient in order to put more money in the pockets of people who own companies that provide tax filing services. It’s a simple story; Musk is rigging the economy to take money out of the pockets of ordinary people and put it in the pockets of tax filing industry.»
This first appeared on Dean Baker’s Beat the Press blog.
Dean Baker is the senior economist at the Center for Economic and Policy Research in Washington, DC
https://www.counterpunch.org/2025/02/07/musk-is-helping-his-friends-in-the-financial-industry/
Επειδή πέρα που τον Τραμπ τζαι τον Μασκ σαν άτομα, τζαι την ολιγαρχία γυρον τους, υπάρχει τζαι μια πολιτιστική σύγκρουση στην νέα κατάσταση στις ΗΠΑ [με μια δεξιά/ακροδεξιά παράδοση δαιμονοποίησης της ελευθεριότητας στην αμερικάνικη κοινωνία], εν καλά να εστιαστεί τζαι τζιαμέ η εικόνα της νυν εξουσίας, αλλά τζαι των συγκριτικών προοπτικών της..
Στις ΗΠΑ, σχεδόν από την αρχή της εγκατάστασης των ευρωπαίων εποίκων, υπήρχαν 2 τάσεις – η συντηρητική χριστιανική, που έψαχνε για νέα Ιερουσαλήμ, ενώ μια άλλη κοσμική τάση ονειρεύκετουν ρωμαϊκή αποκατάσταση.. ή έστω την απόδραση από το μεσαίωνα μέσα από μια αμερικάνικη εκδοχή του Διαφωτισμού...
Στο πρώτο μέρος του 20ου αιώνα, η σύγκρουση εστιάστηκε τζαι στο αλκοόλ, εξού τζαι η διαμάχη που οδήγησε στην ποτοαπαγόρευση, αλλά τζαι στη διαφθορά λόγω προβολής ερωτισμού –από κινηματογράφο τζαι έντυπα μέσα επικοινωνίας. Τζαι στα μέσα του αιώνα στόχος έγιναν τζαι τα cartoons..
Επερασαν απαγορευτικοί/περιοριστικοί νόμοι κλπ σε Πολιτείες. Αλλά τελικά, την δεκαετία του 1960, ήρτεν μια εξεγερσιακή παλίρροια που ανάτρεψε την συντηρητική ηγεμονία..
Εν σημαντικό να αθθυμάται κάποιος/α σαν πλαίσιο, τούτες τες εξελικτικές μορφές στην αμερικάνικη Ιστορια..
Σήμερα η «χριστιανική δεξιά» με άκρες τζαι στην εκτελεστική τζαι την νομοθετική εξουσία, προσπαθεί πάλε να περασει νόμους λογοκρισίας..κλπ..
Που απλώς, όπως τζαι στα μέσα του αιώνα, εν θωρούν την τεχνολογική τζαι την πολιτισμική μετατόπιση στην κοινωνία.... Όταν η «χριστιανική» κοινότητα που ωρύεται για την πορνογραφική διαφθορά, αποτελεί μια από τις αναπτυσσόμενες αγορές των ερωτικών αξεσουάρ τζαι άλλων καταναλωτικών προϊόντων της σχετικής βιομηχανίας, οι αντιφάσεις εν εμφανείς.....
Για να παραφράσουμε τον Bob Dylan –
‘The answer is blowin’ in the wind”…
https://www.counterpunch.org/2025/02/05/the-porn-wars-round-2/
Οι δημοσιεύσεις τζαι η κατάργηση της πολιτικής αμερικάνικων χρηματοδοτήσεων σε άλλες χώρες, για ανάπτυξη αλλά τζαι πολιτικές παρεμβάσεις, καταγράφουν ουσιαστικά τζαι μια αλλαγή στις πολιτικές παρεμβάσεις. Οι δημοκρατικοί, με την ιδεολογία του ηθικού αστυνομικού, είχαν μια δικαιολογία εξωτερικών παρεμβάσεων. Η Ουκρανία ήταν άμεσο αποτέλεσμα ανάλογων αμερικάνικων παρεμβάσεων. Με την Νούλαντ να παραμιλά για τα εκατομμύρια που επενδυθήκαν από τις ΗΠΑ, κατά την διάρκεια του πραξικοπήματος ου 2014... Φυσικά η έγνοια του Τραμπ τζαι του Μασκ εν να μεταφέρουν τζήνα τα κεφάλαια σε ημετέρες κατευθύνσεις /συμφέροντα – με δεδομένο ότι η πολιτική τους φαίνεται να ένι να χρησιμοποιούν το αμερικανικό κράτος για να επιβάλουν οικονομικά συμφέροντα της ημέτερης ολιγαρχίας...
Για να οικοδομηθεί η συσπείρωση των οπαδών, η ρητορική Τραμπ φαίνεται να εν copy paste τυπικού ακροδεξιού λόγου – ούλλα εν συνωμοσία μιας «αριστεράς»... στην οποία διάφορες τάσεις του τραμπισμού, προβάλουν διαφορετικές εικόνες: θρησκευτικής αμαρτίας, υπονόμευσης ηθών, επιχορήγησης ξένων κοκ...
Διότι το να λαλείς το Poliico «αριστερό» εν μάλλον προϊόν ανάγκης θεάματος δαιμονοποίησης...
On Thursday, U.S. President Donald Trump accused media outlets such as Politico of receiving millions of dollars from the United States Agency for International Development (USAID) as payment for favorable coverage of the Democrats.
……“The left-wing ‘rag’ known as Politico seems to have received $8,000,000. Did The New York Times receive money??? Who else did???”»
https://www.telesurenglish.net/trump-accuses-politico-newspaper-of-stealing-usaid-money/
Καποτε την δεκαετία του 1990, εξεκινήσαν τζαι στην Λεμεσό, μια διαδικασία ντε φάκτο κατεδάφισης κτηρίων που θα μπορούσαν να εν διατηρητέα.. Η αντίσταση τότε έσωσε μια σειρά που κτήρια.. που αθθυμίζουν την πόλη πριν τους πύργους...
Φαίνεται ότι μπαίνει τζαι η Λευκωσία σε ανάλογες εποχές.. σε επιτάχυνση..
Στα ερείπια μερικοί/ες επενδύουν εκατομμύρια..
«Ηταν στον κατάλογο του Δήμου Λευκωσίας για να κηρυχτεί διατηρητέα η οικοδομή στην Στασίνου!
Αποτελεί ίσως ένα από τα πολλά θύματα των κατεδαφίσεων…
Γίνεται μεγάλη συζήτηση για το θέμα αυτό. Προτείνω μια πιο ολιστική προσέγγιση όπως την διατύπωσα πολύ παλαιότερα:
Τον Ιούλιο του 2008 παρέδωσα την μελέτη που αφορά στην αξιολόγηση των κτιρίων της περιοχή της εκτός των τειχών Λευκωσίας , η οποία επεκτείνεται σε ένα εύρος με πολεοδομική οντότητα, κατά μήκος των Βενετικών τειχών. Η μελέτη έγινε με την ανάθεση από το Δήμο Λευκωσίας και σε επικοινωνία με την Αγνή Πετρίδου και την Αθηνά Παπαδοπούλου, και παραδόθηκε στην Πολεοδομία για αξιολόγηση.
Η καταγραφή συμπεριέλαβε όλα τα τεμάχια της περιοχής μελέτης.
Η συγκεκριμένη οικοδομή έχει αξιολογηθεί ως αξιόλογο, μοναδικό αναντικατάστατο κτίριο, που χρίζει απαραίτητα να κηρυχθεί διατηρητέο (κατηγορία 1). «
Η ΙΜΗ του Υπουργού θα πληρωθεί από τους developers για την ημερίδα τους. Ομιλητής θα είναι ο Υπουργός, ο Μισιρλής που είναι Προέδρος των developers και ο Εθνικός Εργολάβος. Τώρα καταλάβατε ποιός έγραψε το στεγαστικό σχέδιο της Κυβέρνησης και γιατί ο Αναστασιάδης επέμενε το 2023 να διοριστεί Υπουργός Εσωτερικών ο Ιωάννου.
Η έννοια της κρίσης ηγεμονίας των ΗΠΑ επανέρχεται τωρά με φόντο την προεδρία Τραμπ. Όπως το έθεσαν τζαι τα φιλελεύθερα ΜΜΕ στις ΗΠΑ, ο προστατευτισμός του Τραμπ, τζαι η απροκάλυπτη ρητορική του, υπονομεύκει την αμερικάνικη πολιτική, δεκαετιών. Ουσιαστικά, η κρίση τούτην την φορά εν πολιτικο-πολιτισμικη, αλλά η κρίση της αμερικανικής ηγεμονίας εξεκίνησεν που την δεκαετία του 1970 οικονομικά με την άνοδο της Δυτικής Γερμανίας τζαι της Ιαπωνίας. Η σημερινή κρίση ουσιαστικά εν συνέχεια της οικονομικής παρακμής. Διότι μπορεί να είχαν ένα honeymoon την δεκαετία του 1990 οι Αμερικάνοι, αλλά η οικονομική άνοδος άλλων περιοχών του πλανήτη [Ευρώπης, Από Ανατολής], εσυνεχίστηκεν... τζαι σήμερα η Κίνα εν ανταγωνιστής των ΗΠΑ με ίσους όρους... Αν όϊ τζαι ξεπερνώντας τους.
Ουσιαστικά, η εσωστρεφής εθνικιστική, οικονομικά τζαι πολιτικά, πολιτική των ΗΠΑ, εν που την μια συνέπεια, της οικονομικής παρακμής [συγκριτικά έστω], τζαι που την άλλην διαδικασία που οδηγά, σας απρόσμενη συνέπεια, στην ολοκλήρωση της παρακμής ηγεμονίας..
Η φιλελεύθερη ιδεολογία, προσπαθούσε να επικαλύψει μια ηγεμονία που βασιζόταν στην πολιτική τζαι οικονομική εξάρτηση των «συμμάχων»...
Η στιγμή Τραμπ μπορεί να ενι τζαι μια στιγμή ρεαλιστικής εικόνας για την αμερικάνικη κοινωνία. Τζαι μιας ταυτόχρονης κρίση απομυθοποίησης, όπου για να παραφράσουμε τον Κάρολο στο Μανιφέστο «..κάθε τί το ιερό βεβηλώνεται..Με μια λέξη στην θέση μιας εκμετάλλευσης μασκαρεμένης από θρησκευτικές και πολιτικές ψευδαισθήσεις έβαλε μια άλλη απροκάλυπτη, ξεδιάντροπη, άμεση και ωμή».
Η περιοχή του πλανήτη στην οποία μπορεί να εστιάσει ο Τραμπ εν η λατινική Αμερική... Όπως εσχολιάστηκεν η δαιμονοποίηση των λατινοαμερικάνων μεταναστών, εν τζαι ένα είδος δαιμονοποίησης της λατινικής Αμερικής, με προσχήματα το εμπόριο ναρκωτικών. Μια ρητορική που ήταν κυρίαρχη στις επεμβάσεις στην λατινική Αμερική, ιδιαίτερα μετά το 1990, ξεκινώντας με την εισβολή των ΗΠΑ στον Παναμά τότε...
Βέβαια τώρα υπάρχουν αντιστάσεις ευρύτερες που την Κούβα...
Ενδεικτική του λατινοαμερικανικού λόγου αξιοπρέπειας, αλλά τζαι οικονομικής αναφοράς για τις συνέπειες των πολιτικών Τραμπ, εν η απάντηση της αριστερής προέδρου του Μεξικού... Έκαμεν σημαντικά βήματα μπροστά η λατινική Αμερική...
«Η πρόεδρος του Μεξικού Claudia Sheinbaum απευθύνεται στον Tραμπ : «Έτσι, ψηφίσατε να χτιστεί ένα τείχος.... Λοιπόν, αγαπητοί Αμερικανοί, ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνετε πολλά από γεωγραφία, αφού για εσάς η Αμερική είναι η χώρα σας και όχι μια ήπειρος, είναι σημαντικό να μάθετε, πριν τοποθετηθεί το πρώτο τούβλο, ότι υπάρχουν 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι πέρα από αυτό το τείχος. Αλλά επειδή δεν γνωρίζετε πραγματικά τον όρο «λαός», θα τους αποκαλούμε «καταναλωτές». Υπάρχουν 7 δισεκατομμύρια καταναλωτές έτοιμοι να αντικαταστήσουν τα iPhone τους με συσκευές Samsung ή Huawei σε λιγότερο από 42 ώρες. Μπορούν επίσης να αντικαταστήσουν τα Levi's με Zara ή Massimo Duti. Σε λιγότερο από έξι μήνες, μπορούμε εύκολα να σταματήσουμε να αγοράζουμε αυτοκίνητα Ford ή Chevrolet και να τα αντικαταστήσουμε με Toyota, KIA, Mazda, Honda, Hyundai, Volvo, Subaru, Renault ή BMW, τα οποία είναι τεχνικά καλύτερα από τα αυτοκίνητα που παράγουν. Αυτά τα 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι μπορούν επίσης να σταματήσουν να είναι συνδρομητές στο Direct TV, και δεν θέλουμε να το κάνουμε αυτό, αλλά μπορούμε να σταματήσουμε να βλέπουμε ταινίες του Χόλιγουντ και να αρχίσουμε να βλέπουμε περισσότερες λατινοαμερικάνικες ή ευρωπαϊκές παραγωγές που έχουν καλύτερη ποιότητα, μήνυμα, κινηματογραφικές τεχνικές και περιεχόμενο. Αν και μπορεί να ακούγεται απίστευτο, μπορούμε να παραλείψουμε την Disney και να πάμε στο θέρετρο Xcaret στο Κανκούν, στο Μεξικό, στον Καναδά ή στην Ευρώπη: υπάρχουν άλλοι εξαιρετικοί προορισμοί στη Νότια Αμερική, στην Ανατολική Αμερική και στην Ευρώπη. Και ακόμα κι αν δεν το πιστεύετε, ακόμα και στο Μεξικό υπάρχουν καλύτερα χάμπουργκερ από τα McDonald's και έχουν καλύτερο διατροφικό περιεχόμενο. Έχει δει κανείς πυραμίδες στις Ηνωμένες Πολιτείες; Στην Αίγυπτο, το Μεξικό, το Περού, τη Γουατεμάλα, το Σουδάν και άλλες χώρες υπάρχουν πυραμίδες με απίστευτους πολιτισμούς. Μάθετε πού μπορεί κανείς να βρει τα θαύματα του αρχαίου και του σύγχρονου κόσμου.... Καμία από αυτές στις ΗΠΑ... Ντροπή στον Τραμπ, θα τις είχε αγοράσει και θα τις είχε πουλήσει! Ξέρουμε ότι υπάρχει η Adidas, όχι μόνο η Nike, και μπορούμε να αρχίσουμε να φοράμε μεξικάνικα αθλητικά παπούτσια όπως η Panam. Ξέρουμε περισσότερα από όσα νομίζετε. Ξέρουμε, για παράδειγμα, ότι αν αυτά τα 7 δισεκατομμύρια καταναλωτές δεν αγοράσουν τα προϊόντα τους, θα υπάρξει ανεργία και η οικονομία τους θα καταρρεύσει (μέσα στο ρατσιστικό τείχος) σε τέτοιο βαθμό που θα μας παρακαλούν να γκρεμίσουμε αυτό το άσχημο τείχος. Εμείς δεν θέλαμε, αλλά.... Θέλετε ένα τείχος, παίρνετε ένα τείχος. Με ειλικρινή εκτίμηση. »
Για να κατανοηθεί η επικοινωνιακή στρατηγική Τραμπ, αξίζει να δούμε την εξέλιξη της. Ξεκίνησε με δηλώσεις για προσάρτηση της Γροιλανδίας, ενώ έκανε ήδη δηλώσεις για μετονομασία του κόλπου του Μεξικού, ένωση/προσάρτηση του Καναδά, έλεγχο της διώρυγας του Παναμά... Ακολούθησαν επιβολή φορολογίας στις εισαγωγές από Μεξικό τζαι Καναδά. Τζαι φυσικά, σε Κίνα που απάντησε με αντι-μέτρα... Εν τω μεταξύ οι δηλώσεις συνεχίστηκαν με ένα σαρδάμ ρητορικής για την Γάζα.. που επίσης θέλουν «να την πάρουν οι ΗΠΑ».. Αλλά σαν πράξη ελεημοσύνης τζαι επένδυσης... αφού σταματήσει ο πόλεμος/fighting.. η Ριβιέρα της Γάζας. Ταυτόχρονα τούτην την εφτομάδα, απέσυρε τις αυξήσεις στους δασμούς για το Μεξικό, διότι εστάληκε μεξικανικός στρατός στα σύνορα με τις ΗΠΑ, για να εμποδίσει την εισαγωγή ενός ναρκωτικού...
Εύκολος πελάτης ο Τραμπ θα μπορούσε να πει κάποιος/α... Με μια κίνηση του στρατού στο Μεξικό ελύθηκεν το πρόβλημα – που εν ήταν έτσι τζαι αλλιώς το ναρκωτικό.. :)
Υπάρχει η πιθανότητα να μας φκει τζαι πολεμοκάπηλος ο Τραμπ;
Αν κρίνει κανείς από την προηγούμενη προεδρία του ο Τραμπ εν showman.. είτε από εγωπάθεια, είτε από στρατηγική, η τζαι τα θκυο μαζί, θέλει να εν στην επικαιρότητα τζαι να προκαλεί θεάματα που να εστιάζουν πάνω του. Έτσι έκτισε τζαι συντηρεί μια συσπείρωση σημαντικής μερίδας της αμερικάνικης κοινωνίας – από την θρησκόληπτη δεξιά μέχρι την δυσφορία λαϊκών στρωμάτων της εργατικής τάξης. Ο εθνικισμός με την μορφή του προστατευτισμού απευθύνεται ιδιαίτερα στους δεύτερους τζαι σε μερίδα του κεφαλαίου που συναντά προβλήματα ανταγωνισμού με ξένες εταιρείες/προϊόντα.
Αλλά για να κρατεί συσπειρωμένη την ετερόκλητη συμμαχία του, τζαι διαιρεμένους τους αντίπαλους του, θα πρέπει να κατασκευάζει θεάματα, τζαι μετά να έσιει κάτι να δείξει ότι... επέτυχε... Αφού εν αλλασει ονομα ο κόλπος του Μεξικού, ας πούμε ότι υποχωρήσαν σε κάτι... στρατός στα σύνορα.. κοκ
Ο Τραμπ θέλει να εν στην επικαιρότητα, προκαλώντας, αλλά τζαι να έσιει κάτι να δείξει ότι επέτυχε.. κάμνει θεάματα για να κερδίσει όϊ τζήνο που συρνει εμπρηστικά, αλλά για να ανοίξει ένα θέμα τζαι να «πιάσει κάτι»..
Στα της Παλαιστίνης, η υποδοχή Νετανιάχου ήταν νάκκον surreal για όποιον εθκιέβαζεν το κείμενο της προσφώνησης του τζαι ειδεν το πρόσωπο του Νετανιάχου – για μερικές παραγράφους εμίλαν για το Ισραήλ παντές τζαι ήταν τζήνον υπό βομβαρδισμό. Ύστερα, εγύρισεν στους Παλαιστίνιους, τους καημένους επίσης, που είχαν «κακή τύχη»/bad luck τζαι ότι αξίζει τους να ζουν σε ένα τόπο ήσυχο, πλούσιο, ειρηνικό κλπ... για τούτο εν σίουρος ότι θα βρεθούν ανθρωπιστικά κράτη να τους πιάσουν [άσχετο πως ήδη εδιαψεύσαν τον τα γειτονικά αραβικά κράτη – το θέαμα σαν ρητορική εν μονόλογος] ...Τζαι για να μεν υπάρχει παρεξήγηση, είπεν το τζαι τζιαμέ τζαι μετά ότι οι ΗΠΑ θα αναλάβουν αφού τελειώσει ο πόλεμος...κλπ. Ξεκαθαρίζοντας ότι έστω τζαι στο παραμύθι της ρητορικής του, οι ΗΠΑ εν θα έχουν στρατιωτική εμπλοκή. Διότι τούτο ένεν μόνο αντιπαθές στο αμερικανικό κοινό. Η ρητορική του «μη πολέμου» εν τζαι μέρος της ρητορικής του Τραμπ για να διασπά τους αντίπαλους του..
Τζιαμέ που εν τα εκατάφερεν το Ισραήλ να έβρει τα υπόγεια τούνελ, εν να στήσει Ριβιέρα ο Τραμπ με υπόγεια αντάρτικο;
Η εκπρόσωπος τύπου του Λευκού Οίκου, ειπεν ύστερα ότι ήταν παρεξήγηση το να μετακινηθούν οι Παλαιστίνιοι.. Απλώς ο πρόεδρος εννόαν, να πάσιν κάπου ώσπου να τους κάμουν Ριβιέρα οι αμερικανοί. Αλλά αν θέλουν μπορούν να μείνουν τζαι ενώ σάζουνται τα σπίθκια κλπ...
Οι μαζικές κινητοποιήσεις συνεχίζονται... Μπορεί το καθεστώς Μητσοτάκη να εχρησιμοποίησεν ως τώρα τους μιντιακούς τζαι θεσμικούς μηχανισμούς για να κρατά διχασμένη την αντιπολίτευση, αλλά η κοινή οργή από τα κάτω, αθθυμίζει εποχές που ο δρόμος «είσιεν την δική του Ιστορία»...
Στα τοπικά, η εφτομάδα, ήταν μια συνέχεια των αναφορών σε σκάνδαλα – με την κατεδάφιση ενός ιστορικού κτηρίου στην Λευκωσία.. Ήταν/Εν τζιαι η πώληση του σπιθκιου του Κρανιδιώτη... Τζαι ειχαμεν τζαι τιμές προς την ΚΟΠ.. τα σωματεία της οποίας από ότι φαίνεται εν πκιερώνουν τα χρέη τους – Διαρρέει ότι ο Κεραυνός, του υπουργείου οικονομικών, επιμένει να προχωρήσει η δικαστική διαδικασία.....τζαι? θα πληρώσει το δημόσιο τελικά;..Τζαι άτε να μεν αθθυμούμαστεν τις παρεμβάσεις της ΚΟΠ για την λογοκρισία, δημοσιογράφων που εθέταν ζητήματα σύγκρουσης συμφερόντων του Κούμα. Τζαι εδώκαν τους βραβείο.. :)
Τελικά η απόδοση τιμών εν εύκολο θέαμα σε τούτην την χώρα....
Η άνοδος του Τραμπ στην προεδρία χαρακτηρίστηκε, ως τωρά, που τα εξής δεδομένα:
Θεαματικές δηλώσεις του Τραμπ [για Παναμά, Μεξικό, Καναδά, Γροιλανδία, πιο πρόσφατα Γάζα], εσωτερικές εκκαθαρίσεις με προεδρικά διατάγματα, τζαι την ντε φάκτο εμπέδωση ενός καθεστώτος ολιγαρχικής διακυβέρνησης...
Θα φανεί τζαι πώς θα κινηθούν οι ήδη διαμορφωμένοι πόλοι στο παγκόσμιο σύστημα – Ευρώπη, Ρωσία, Κίνα, λατινική Αμερική... Η πολιτική Τραμπ, τζαι των συμφερόντων που εκπροσωπεί μπορεί να οδηγήσει, σαν απρόσμενη συνέπεια, τζαι στην ολοκλήρωση του διεθνούς πολύ-πολικού συστήματος πολιτικά τζαι οικονομικά... Μπορεί, ας πούμε, τζαι η Ευρώπη να αναγκαστεί να έβρει τζαι νάκκον αξιοπρέπεια αυτονομίας τελικά...
Στις ΗΠΑ φαίνεται να δημιουργείται μια εξουσία, η οποία βασίζεται ξεκάθαρα στην ολιγαρχία, με λαϊκή βάση την συντηρητική δεξιά τζαι ακροδεξιά...
Με τέθκοια πολιτική διεθνώς, εν μάλλον αναπόφευκτο ότι οι εθνικισμοί θα συγκρουστούν τζαι μεταξύ τους.. Για τούτο φωνάζουν τζαι οι φιλελέ που θωρούν να υπονομεύκεται [έστω, τζαι πάλε, σαν απρόσμενη συνέπεια] το ιδεολογικό πλαίσιο που εκατασκευάσαν ότι η Δύση θα ηγεμονεύει με βάση το «διεθνές δίκαιο» σε ημέτερη [δυτική, αμερικάνικη] εκδοχή...
Θα εν ενδιαφέρον να δούμε πώς θα συγκροτηθεί τζαι η αμερικάνικη εσωτερική αντίσταση που ανέτρεψε τον Τραμπ στις προηγούμενες εκλογές, του 2020..
Υπάρχει μια ιστορική στιγμή, η οποία συμπυκνώνει την εσωτερική αντίφαση της δεξιάς μετα το 74: τον Γενάρη του 1974, μασκοφόροι του Γρίβα, της ΕΟΚΑ Β, δολοφονησαν τον Στέλιο Μαύρο, παλιά συναγωνιστή τους, αλλά τότε, το 74, οπαδό του Κληρίδη, που στήριζε την Δημοκρατία, απέναντι στο αυταρχισμό του Γρίβα.. τζαι των οπαδών του που ονειρεύκουνταν καρέκλες...
Μετά την δολοφονία, ο Κληρίδης αποκάλεσε/κωδικοποίησε την πρακτικη του Γρίβα τζαι των οπαδών σου σαν πρακτικές «κοινών δολοφόνων»...
Το καλοτζαίρι έγινε η διπλή εισβολή [ελληνικής χούντας, τζαι τουρκικής επέμβασης μετά το πραξικόπημα] τζι η ακροδεξιά είσιεν την ιστορική της αποκάλυψη – με το βούρος των δειλών της εθνικοφροσύνης στο Τρόοδος αντί έστω να πολεμήσει για τα χάλια που είσιεν κατασκευάσει.. Αν εκάμναν κάτι ήταν σφαγές που νομιμοποιούσαν την εισβολή – όπως στην περιοχή Αμμοχώστου.. στα χωρκά Αλόα-Μαράθα-Σανταλάρης..
Εν υπήρχε τίποτε το «ηρωικό» στην τεκμηριωμένη δειλία της εθνικοφροσύνης..
Ο Κληρίδης μετά, έκαμεν ένα κόμμα, τζαι σαν δεύτερη καταγραφή της δουλοπρέπειας τζαι φτηνού συμφεροντολογισμού της ακροδεξιάς, οι οπαδοί του Γρίβα εβρεθήκαν στο κόμμα του κ. Γλαύκου..
Η συνύπαρξη ακροδεξιών τζαι κεντροδεξιών [της ιδεολογίας/πολιτικής Κληρίδη] ελανσαρίστηκεν σαν τρόπος ενσωμάτωσης της ακροδεξιάς σε μια πιο [ας πούμε] ήπια δημοκρατική εκδοχή..
Αλλά έλα που τώρα η κάθε Αννίτα πάει στον τάφο του Γρίβα [τζαι δολοφόνου κατά τον Κληρίδη τον οποίον πιπιλίζει η φιλελε τάση της κεντροδεξιάς] για να εκλιπαρήσει ψήφους...
Κατάντια γενικώς..
Έτσι τζαι αλλιώς τί να πεις για τον Γρίβα. Η προσωποποίηση της ιστορικής αποτυχίας. Ήταν στην μικρασιατική καταστροφή, αλλά η ήττα εν του έμαθε τίποτε. Τζαι έκαμεν ότι εμπόρεν τελικά να επαναληφθεί στην Κύπρο το 74... Σαν χίτης στην κατοχή εσυνεργάστηκε με του Γερμανούς, που έχασαν τελικά, τζαι στα δεκεμβριανά έσωσαν τον οι Βρετανοί που θα τον είχαν για asset για χρόνια μετά [ομολογώντας τελικά λ.χ. ότι ήξεραν που εκρύφκετουν τον τζαιρόν της ΕΟΚΑ, αλλά, σε αντίθεση με τους Αυξεντίου τζιαι Μάτση, εν τον εσυλλάβαν.. ή έστω εν εκάμαν απόπειρα να τον συλλάβουν... εδιατηρούσαν τον σαν asset διαπραγματεύσεων λογικά..
Ακόμα τζαι η ΕΟΚΑ, ήταν μια οικτρή αποτυχία όσον αφορά τους στόχους.. εξεκίνησε τάχα μου για προσάρτηση στο ελληνικό κράτος, τζαι εκατάληξεν στην ανεξαρτησία, που εισηγείτουν η αριστερά, σε πιο ήπια εκδοχή, με την αυτοκυβέρνηση στα τέλη της δεκαετίας του 1940..
Μετά το 1960, απέτυχε οικτρά σαν πολιτικός στην Ελλαδα, όταν εδοκίμασε να πάει τζαι ποτζεί..
Ήρτεν στην Κύπρο ξανά την τριετία 1964-67, όπου φορτώθηκε άλλες αποτυχίες που την Τυλληρκά ως την Κοφίνου....
Τζαι στην τελική του απόπειρα να επαναφέρει την εικόνα του με την ΕΟΚΑ β, κατάλαβε την γενικευμένη αντιπάθεια που προκαλούσε στον κυπριακό πληθυσμό.... Τελικά με το κλίμα που προωθούσε, νομιμοποίησε την προσπάθεια πραξικοπήματος που τους οπαδούς του, ή τα αφεντικά στην Αθήνα – το οποίο έφερε την τουρκική εισβολή..
Το ότι δεξιά τζαι ακροδεξιά, προσπαθούν να εκλιπαρήσουν ψήφους που έτσι νούμερο παρατεταμένης αποτυχίας, εν μάλλον ενδεικτικό ...
Η #Κύπρος πωλείται, όχι στους άραβες και αφρικάνους φτωχούς μετανάστες που έρχονται, δουλεύουν σκληρά και μια μέρα φεύγουν αλλά από πλούσιους Ρώσους, Ουκρανούς, Ευρωπαίους, Ισραηλινούς κλπ που αγοράζουν σιγά σιγά όλο το νησί μας και κατά συνέπεια εκτοξεύουν τις τιμές των ακινήτων με αποτέλεσμα οι πλήστοι ντόπιοι να μην μπορούν να αγοράσουν πλέον για να κτίσουν για παράδειγμα ένα σπίτι.
Η αμίμητη δουλοπρέπεια μερικών προς το Ισραήλ, φκάλει μάτι, τζαι αναπόφευκτα οδηγά σε καχυποψία για εξαρτήσεις τζαι under the table συναλλαγές...
Το Ισραήλ έσιει παράδοση, όπως εφάνηκεν τζαι στις αμερικάνικες εκλογές του Κογκρέσου, στο να χρησιμοποιεί το χρήμα για να πολεμά όσους δοκιμάζουν να πουν την αλήθκεια για το τί γίνεται στην Παλαιστίνη...
Το να προσπαθείς να παρουσιάσεις το Ισραήλ σαν δύναμη που θα σε στηρίξει στρατιωτικά, ύστερα που την αποτυχία του Ισραήλ [που το παραδέχονται πκιον τζαι τα ισραηλιτικά ΜΜΕ] στην πρόσφατη επίθεση του σε Γάζα τζαι Λιβανό, εν αφελές σε βαθμό καχυποψίας όντως..
Είναι όντως μερικοί/ες τόσο αφελείς να θεωρούν ότι το Ισραήλ τζαι η Τουρκία θα έρτουν σε αντιπαράθεση; ..για την Κύπρο.. Θκυο χώρες τοπικοί άξονες συνεργασίας των συμφερόντων της Δύσης στην ανατολική Μεσόγειο;
Μερικοί μάλλον εν εκαταλάβαν καν, από ότι φαίνεται, τί έγινε το 74, όταν ανόητοι όπως ο πελλόγιωρκος, αλλά τζαι «στρατηλάτες» που την Αθήνα, ενομίζαν ότι θα εκάμναν ότι εθέλαν [που το πραξικόπημα στην οργανωμένη διχοτόμηση] τζαι στο τέλος εκοπήκαν του βούρου...
Απόσπασμα από σχόλιο του Λ. Κυριακίδη, που καταγράφει τζαι πως εμπλέκεσαι ρητορικά τζαι η κυβέρνηση στο εμπόριο [με το αζημίωτο φυσικά;] ανοησιών..για εσωτερική κατανάλωση..
Το τελευταίο «επεισόδιο» σε αυτή την προσέγγιση συμπυκνώνεται στη συνέντευξη που έδωσε ο Κύπριος υπουργός άμυνας Βασίλης Παλμας πριν από δύο μέρες στην ελληνική Real News
Μεταξύ των άλλων αναφέρει
«Θα τοποθετηθούν αντιαεροπορικά συστήματα που θα δημιουργήσουν μια ομπρέλα προστασίας πάνω από ολόκληρη την Κύπρο
Η αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» θα χρησιμοποιείται από τις συμμαχικές δυνάμεις, όπως η Ελλάδα, η Αίγυπτος, η Ιορδανία και το Ισραήλ.
Το Ισραήλ θα έχει μια προνομιούχα θέση στη νέα βάση
Μπορεί η Ελλάδα να είναι αδέρφια μας, όμως το Ισραήλ είναι γείτονάς μας. Οι Ισραηλινοί είναι εντελώς δίπλα μας. Σε 3 λεπτά έφτασαν στην Κύπρο.»
Εχουμε μήπως υπογράψει αμυντική συμφωνία με το κράτος του Ισραήλ και δεν το γνωρίζουμε ;
Αντιλαμβανόμαστε ότι επι της ουσίας το Ισραήλ και η Τουρκία έχουν συνομολογήσει μια άτυπη συμφωνία τύπου Γιάλτας
Έχουν χωρίσει τη μέση Ανατολή και έχει ο καθένας τους καθορισει την περιοχή συμφερόντων τους ;»
Η ατάκα του Καραμανλή την δεκαετία του 1960, για το ποιοί κυβερνούν τέλος παντων, ταιρκάζει γάντι στην κατάσταση της δεξιάς εθνικοφροσύνης κοκ στην Κύπρο σήμερα..
Που την μια επροσπαθήσαν να ξεπλύνουν την απόπειρα γενοκτονίας από το Ισραήλ στην Γάζα, τζαι μάλιστα εκατάπιαν αμάσητη την φτηνιάρικη υπόσχεση ότι... θα τους προστατεύκει το Ισραήλ. Οι πιο εύπιστοι, εφανταστήκαν τζαι προστασία που το Ισραήλ...
Οι ίδιοι που κατά τα άλλα υποτίθεται εν σηκώνουν «συμβιβασμούς», θέλουν σεβασμό του διεθνούς δικαίου στο κυπριακό, κοκ..
Τζαι τωρά μαθαίνουμε ότι οι θεσμικές ευκολίες προς το Ισραήλ, εφτάσαν σε σημείο «κατάληψης αεροδρομίων»...
Όπως την εθνικοφροσύνη κάποτε που έγλειφεν τους Εγγλέζους για αποικιακές καρέκλες... τζαι μετά αθθυμηθήκαν «αντι-αποικιακούς αγώνες» ..Αλλά πάλε, μετά το 1960, η δυτικολαγνεία της δεξιάς/ακροδεξιάς, εστήριζεν τους δυτικούς εισηγητές του σχεδίου Άτσεσον...
«Πατριώτες» που πουλούν την χώρα τους...
Έτσι τζαι η γελοιότητα της σημερινής ακροδεξιάς που προσπαθεί να στήσει θεάματα ενάντια στους φτωχούς μετανάστες, ενώ φαίνεται να καλοκρατεί τους Ισραηλινούς τζαι την αρπακτική τους πολιτική στην Κύπρο..
«Ο πρώην Υπουργός Άμυνας και νυν Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας απέστειλε επιστολή στο Πρωτόδικο Δικαστήριο που καταχωρήθηκε στο φάκελο του Δικαστηρίου χωρίς διαφάνεια, με αποτέλεσμα να μην ενημερωθούμε».
Έντονες αντιδράσεις προκαλεί στους κατοίκους του Μιτσερού η καταχώρηση επιστολής στο Πρωτόδικο Δικαστήριο από τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα, Σάββα Αγγελίδη, σχετικά με την υπόθεση του ασφαλτικού εργοστασίου. Όπως αναφέρουν, σε δελτίο τύπου που εξέδωσαν, η επιστολή καταχωρήθηκε χωρίς προηγούμενη ενημέρωση των επηρεαζόμενων.
Προσθέτουν ότι «πέραν της αδιαφάνειας, μας προβληματίζει τόσο το γεγονός ότι υπογράφεται από πρόσωπο που είχε πολιτική εμπλοκή, όσο και το γεγονός της εκ μέρους τους επίκλησης δημοσίου συμφέροντος, το οποίο επικαλέστηκαν για να ζητήσουν επίσπευση της διαδικασίας».
Ο ΔΗΣΥ, της δεξιάς/ακροδεξιάς, ανησυχά για την εξαγορά γης από ξένους... Εξηχάσαν τα γέρημα τα κατορθώματα της πολιτικής Αναστασιάδη για τα διαβατήρια..
Εν τέλεια του γελασμάτου η κατάσταση:
"Σήμερα στην κοινοβουλευτική επιτροπή Εσωτερικών θα συζητηθεί σχετική πρόταση Νόμου του βουλευτή ΔΗΣΥ Αμμοχώστου, Νίκου Γεωργίου." –
«Αλλοδαποί αγοράζουν γη στην Κύπρο χωρίς ουσιαστικό κώλυμα, εκτοξεύοντας τις τιμές των ακινήτων στο νησί μας επηρεάζοντας συνάμα ομάδες πολιτών, όπως ημεδαπά νεαρά ζευγάρια, που καθημερινά έρχονται αντιμέτωπες με το στεγαστικό ζήτημα.»
Αλόπως ένεν ποτζήνους που πολιτογραφούσε ο Μάστρος του...
Στα τοπικά, εν εμφανές πκιον ότι ξεκινά η προεκλογική για τις επόμενες βουλευτικές, του χρόνου.... Η Αννίτα που το έπαιζεν, πιο ανοικτή στην φιλελεύθερη πτέρυγα της δεξιάς, επήεν στο μνημόσυνο του Γρίβα.. Ο φόβος ροών από την άκρα δεξιά του ΔΗΣΥ προς την οργανωμένη ακροδεξιά [Ελαμ ή ότι άλλα σχήματα προκύψουν] Δαμέ έκαμεν τους τζιαι μια που τες κύριες του ειδήσεις ο Μπολίτης – ήντα τζιαιρούς εφτάσαμεν - Make Cyprus… πιο Δεξιά Again* - Η κανονικοποίηση του ΕΛΑΜ σπρώχνει τον ΔΗΣΥ τρια κλικ... .
Η τάση εν ευρύτερη τζαι στην ευρωπαϊκή κεντροδεξιά – η προσπάθεια, πάντως, των χριστιανοδημοκρατών στην Γερμανία να κινηθούν πιο κοντά στη ρητορική της ακροδεξιάς, εν φαίνεται να τους φκαίνει. Μάλλον συσπειρώνουν τους απέναντι τους. Τζαι έχουν τζαι φιλελεύθερες διαρροές, όπως φάνηκε σε πρόσφατη ψηφοφορία για το μεταναστευτικό στη γερμανική βουλή...
Το ερώτημα ένει πόσες κωλοτούμπες θα κάμει, τελικά, η τοπική φιλελέ δεξιά [που ελέγχει τζαι τα ΜΜΕ της δεξιάς] για να κρατήσει ψήφους που την ακροδεξιά πτέρυγα του κόμματος. Όπως απέδειξε η εμπειρία του Γ. Κληρίδη, το να υιοθετά [συγκυριακά υποτίθεται] ακροδεξιές υστερικές ρητορικές, έστω ευκαιριακά, έσιει κόστος. Με έτσι πρακτικες εν χρειαζεται να απορεί καποιος/α ινταλώς έχασε ότι εφαίνετουν να θεωρεί πιο σημαντικό – που την Δερύνεια, την εποχή των πυραύλων, ως την πολυδιάσπαση του 2004. Η διαδοχή του κόμματος του Κληρίδη, που τον Αναστασιάδη ήταν εκφραστική... Η Καίτη, σήμερα, απλώς εκφράζει τούτην την πραγματικότητα που βίωσε ο πατέρας της..
Τζαι οι ακροδεξιοί, όπως το γΕλαμ, ήδη αρκέφκουν να στήνουν θεάματα μίσους – για να εκλιπαρήσουν ψήφους. Τωρά θα κάμουν πορεία στην Λεμεσό ενάντια στην Μετανάστευση – τζαι έσιει χάζιν να λαλούν στους χειραγωγισιμους, ότι την Κύπρο αγοράζουν την οι «ξένοι» για να πάει συνειρμικά ο νους τους, στους μετανάστες, αντί στα κεφάλαια που εξαγοράζουν, τζαι ξεπλένουν.. που την εποχή των διαβατήριων Αναστασιάδη – το οποίον φυσικά εστήριζεν η ακροδεξιά στους δεύτερους γύρους των εκλογών... τζαι λογικά θα εν μάλλον νάκκον δύσκολο να καταφέρουν οι χειραγωγίσιμοι, να δουν την διασύνδεση της δουλοπρέπειας απέναντι στο Ισραήλ με το μένος ενάντια στους μετανάστες/ισλάμ κλπ... Σαν μετατόπιση από την πραγματικη προσπάθεια ελεγχου τζαι εξαρτησης της Κυπριακής Δημοκρατίας που συμφέροντα τζαι εξαρτήσεις του Ισραήλ –που το μαύρο βαν ως τους ενόπλους στα αεροδρόμια..
Η άλλη, μάλλον αποκαλυπτική, είδηση ήταν η πληροφορία ότι οι ισραηλινοί, για τους οποίους η ακροδεξιά σιωπά πειθήνια, κυκλοφορούν ένοπλοι σε δημόσιους χώρους, όπως τα αεροδρόμια, παντές τζαι εν δικά τους..
Η ακροδεξιά επικαλείται την ΕΟΚΑ, αλλά εν κάμνει ούτε καν πορείες ενάντια στις βάσεις ας πούμε.. όπως στήνει υστερίες ενάντια στους φτωχούς. Τζαι ξεπλένει τους πλούσιους που εξαγοράζουν ..την Κύπρο..
Πάντως το ότι το θέμα της εξαγοράς της γης της Κύπρου, από ξένα κεφάλαια τζαι συμφέροντα, έφτασε στη Βουλή, εν θετικό..
· Weekly Review στα Διεθνη: Η κινέζικη «βόμβα» για την Τεχνητή Νοημοσύνη που σάρωσε τις δυτικές εταιρίες στα χρηματιστήρια. Η Ρωσική προέλαση στην Ουκρανία τζαι η έκρηξη των δρόμων στην Ελλάδα
Η είδηση της εφτομάδας διεθνώς ήταν.. τεχνολογική: η δημοσιοποίηση της κινέζικης deepseek σάρωσε στα χρηματιστήρια, ανταγωνιστικές δυτικές εφαρμογές... Ήταν μια ενδιαφέρουσα χρονικά ανακοίνωση – σαν τεκμήριο σε διεθνή θέα, των αλμάτων της κινέζικης τεχνολογίας... Τζαι πιο φτηνή άρα τζαι διαθέσιμη σε ουλλους η εστω σε παραπανω κοσμο ... εν τζιαι ούλλος ο κόσμος που έσιει πρόσβαση στο διαδίκτυο ή δυνατότητα οικονομική να πληρώνει για πρόσβαση σε εφαρμογές...
Κατά τα άλλα η ρωσική/ρωσόφωνη προέλαση συνεχίζεται – τζαι νοτιοανατολικά στο Ντονμπάς, τζαι βορειοτέρα στην περιοχή του Χαρκοβου... Εν σαφές πκιον ότι η Ουκρανία του Κιέβου, εν έσιει πιθανότητες για τις φαντασιώσεις «νίκης» που σέρβιραν, αρχικά οι δυτικοί τζαι ο κύκλος Ζελένσκι... Τωρά προσπαθούν να φανούν ενοχλητικοί με επιθέσεις μέσω drones σε ρωσικές συνοριακές περιοχές... Αλλά η στρατιωτική πλάστιγγα φαίνεται να βαρεί αναπόφευκτα πκιον υπέρ της Ρωσίας..
Αναμένεται η ό,ποια κίνηση του Τραμπ, με συνάντηση με τον Πούτιν...
Θα φορτωθούν οι ευρωπαίοι τον πόλεμο των ΗΠΑ, τωρά που εν σαφής πκιον η ήττα [στρατιωτικά αλλά τζαι τεχνολογικά];
Στην Ελλάδα, αρκέφκει να φαίνεται στους δρόμους μια συνύπαρξη οργής που υπονομεύκει την πρακτική Μητσοτάκη, για πολυδιάσπαση των αντίπαλών του... Ο κατακλυσμός στους δρόμους για το έγκλημα στα Τέμπη αθθύμιζεν συνειρμικά τα παλιρροιακά κύματα που αμφισβήτησαν το καθεστώς αυταρχισμού της δεξιάς μετά τον εμφύλιο....Τζαι στα πιο πρόσφατα η προηγούμενη φορά με μαζική δυναμική – με εξαίρεση τα επετειακά – ήταν με την καταδίκη των χρυσαύγουλων. Αλλα τζιαι πάλε εν ήταν τόσος ο κόσμος σε τόσα πολλά μέρη τζιαι ακόμα τζιαι στο εξωτερικό
Τα θύματα των Τεμπών θα συνοδεύκουν πάντα πκιον το Μητσοτακέϊκο...
Όπως τζιαι οι συνεχιζόμενες προσπάθειες για συγκάλυψη του εγκλήματος που έφτασεν ακόμα τζιαι στο σημείο να προτείνει για την προεδρία της χώρας άτομο εμπλεκόμενος σε τούτον το έγκλημα, άσχετα αν δεν η βουλή τταππώνει την εκλογήν του βασικά...
Τον Φλεβάρη του 2025 κυκλοφόρησε στη Λευκωσία το βιβλίο της Λέσχης Κινηματικού Αναστοχασμού «Υφαίνοντας το Νήμα: Συγκυρία, Ταξική Σύνθεση και Ανταγωνιστικό Κίνημα στην Κυπριακή Δημοκρατία». Ποιο κάτω ακολουθεί κριτική του βιβλίου. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν πρόκειται για μια τυπική βιβλιοκριτική και, ως εκ τούτου, δεν υπάρχει εκτενής συζήτηση για το περιεχόμενο του βιβλίου, ούτε επαρκής περιγραφή των θετικών συνεισφορών του. Συνεπώς, η παρούσα κριτική προϋποθέτει ότι η αναγνώστρια της έχει διαβάσει το βιβλίο, το οποίο μπορεί να εντοπιστεί προς το παρόν στον κοινωνικό χώρο Καϊμάκκιν. Θα ήθελα επίσης να παροτρύνω τα άτομα που είναι μέρος, ή ασχολούνται με τον κυπριακό ριζοσπαστικό χώρο να διαβάσουν το βιβλίο, τόσο γιατί πρόκειται, τουλάχιστον εξ όσων γνωρίζω, για την πρώτη προσπάθεια προσέγγισης της κυπριακής εμπειρίας με αυτόν τον τρόπο, όσο και γιατί το εκδοτικό εγχείρημα του Faura Books, που έχει εκδώσει το βιβλίο, είναι μια αξιόλογη πρωτοβουλία η οποία καλύπτει ένα ιστορικό κενό και αξίζει της υποστήριξης μας.
Το βιβλίο μπορεί να χωριστεί σε τρία μέρη, αν και αυτά δεν αντικατοπτρίζονται από τα κεφάλαια του με ακρίβεια. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζονται βασικά στοιχεία γύρω από την ταξική σύνθεση της κυπριακής εργατικής τάξης στην Κυπριακή Δημοκρατία, αντλώντας στοιχεία κυρίως από τις διαθέσιμες επίσημες στατιστικές και από μέρος της ακαδημαϊκής βιβλιογραφίας. Η παρουσίαση αυτή χωρίζεται γύρω από τις έννοιες της τεχνικής σύνθεσης, της κοινωνικής σύνθεσης και της πολιτικής σύνθεσης, προσφέροντας μια περιγραφή που κυμαίνεται από το μορφωτικό επίπεδο των εργαζομένων, το ρόλο της οικογένειας και το είδος της εργασίας που εκτελείται, μέχρι την ιδιοκατοίκηση, τα μέσα συγκοινωνίας, το πολιτικό τοπίο και τη διάκριση μεταξύ μεταναστευτικής και ντόπιας εργασίας. Αυτό το μέρος του βιβλίου είναι ίσως το ισχυρότερο, συγκεντρώνοντας βασικές πληροφορίες γύρω από την πραγματική, υπάρχουσα εργατική τάξη. Εμπεριέχει, παρόλα αυτά, μια σημαντική αδυναμία, την έλλειψη ιστορικής καταγραφής/ανάλυσης της συγκρότησης και εξέλιξης της κυπριακής εργατικής τάξης. Παρά τις μεμονωμένες ιστορικές αναφορές, έχουμε μια εικόνα του σήμερα χωρίς να ξέρουμε πως ακριβώς φτάσαμε εδώ.
Το δεύτερο μέρος, το οποίο αποτελεί μέσα στο βιβλίο κομμάτι του υποκεφαλαίου σχετικά με την πολιτική σύνθεση, είναι λίγο-πολύ μια καταγραφή διαφόρων πολιτικών δραστηριοτήτων και κοινωνικών αγώνων των τελευταίων ετών, σε συνδυασμό με μια προσπάθεια παρουσίασης των στιγμών, των πτυχών και των διαστάσεων της ταξικής πάλης που εμπεριέχονται μέσα σε αυτούς τους αγώνες. Η καταγραφή είναι από μόνη της αξιοσημείωτη, δεδομένου ότι είναι δυστυχώς σπάνιο για τον κυπριακό ριζοσπαστικό χώρο να διατηρεί τη μνήμη της δικής του πολιτικής δραστηριότητας, πόσο μάλλον της δραστηριότητας άλλων υποκειμένων και οργανώσεων, όπως τα συνδικάτα, οι φοιτητές, οι μετανάστριες κλπ. [15]. Το τρίτο μέρος αποτελείται από το τελευταίο κεφάλαιο, όπου παρουσιάζονται τα βασικά συμπεράσματα του βιβλίου.
Εργατικό Κίνημα & Ταυτότητα
Το βιβλίο αναφέρει την ανάλυση των Endnotes σχετικά με την ιστορία του εργατικού κινήματος (υποσημείωση 46), αλλά δεν φαίνεται να έχει αφομοιώσει όλα τα συμπεράσματα αυτής της ανάλυσης, ακόμη και αν επαναλαμβάνει κάποια από αυτά στα συμπεράσματα του. Όπως αναφέρουν οι Endnotes, το εργατικό κίνημα οργανώθηκε γύρω από τους βιομήχανους εργάτες, φτάνοντας σε ένα εσωτερικό φραγμό στην οργάνωση της υπόλοιπης εργατικής τάξης. Με τη σειρά του, το βιομηχανικό προλεταριάτο δεν αναπτύχθηκε και επεκτάθηκε σε τέτοιο βαθμό που να αποτελεί την πλειοψηφία του πληθυσμού μέσα στον 20ο αιώνα, ενώ μετά τη δεκαετία του ‘70 βλέπουμε την συρρίκνωση του παγκόσμια, και όχι απλώς τη μεταφορά του από τις δυτικές στις ανατολικές χώρες [17]. Η κατάρρευση του εργατικού κινήματος, εν τέλει, συνδέεται με την συρρίκνωση του βιομηχανικού προλεταριάτου, πάνω στο οποίο και κτίστηκε. Όπως επισημάνουν:
«Οι οργανώσεις αυτές δεν θα είχαν πετύχει στα καθήκοντά τους αν δεν στηρίζονταν, την ίδια στιγμή, σε μια επιβεβαιώσιμη ταξική ταυτότητα. Στον βαθμό που έκαναν θυσίες στο όνομα του εργατικού κινήματος, οι εργάτες δεν ενεργούσαν, γενικά, για τα άμεσα συμφέροντά τους. Το να πει κανείς ότι οι εργάτες επιβεβαίωναν μια κοινή ταυτότητα σημαίνει ότι το κίνημα πέτυχε να τους πείσει να αναστείλουν τα συμφέροντά τους, ως μεμονωμένοι πωλητές σε μια ανταγωνιστική αγορά εργασίας και, αντίθετα, να ενεργήσουν κινούμενοι από μια δέσμευση στο συλλογικό πρόταγμα του εργατικού κινήματος» [14 σελ. 26].
«Οι εργάτες μπορούσαν να γεφυρώσουν τα χάσματα, μεταξύ των συντεχνιακών τους συμφερόντων, μόνο στον βαθμό που πίστευαν, και έπειθαν και άλλους να πιστεύουν, σε μια κοινή ταυτότητα: τον συλλογικό εργάτη. Όμως, η ενότητα, που ονομαζόταν έτσι, δεν ήταν μια “πραγματική” ενότητα, δοσμένη άμεσα από την πλήρη άνθηση των καπιταλιστικών κοινωνικών σχέσεων. Ήταν ένας μύθος που τον προϋπέθετε, και τον έθετε, το ίδιο το κίνημα» (έμφαση δική μου) [14 σελ. 79].
Είναι ακριβώς αυτή η αναγνώριση πως η εργατική ταυτότητα (ή ο συλλογικός εργάτης) δεν ήταν ένα φαινόμενο έξω από το εργατικό κίνημα, αλλά παράγωγο του ίδιου του κινήματος – δεν υπήρξε ούτε υπάρχει ανεξάρτητα από αυτό. Η κατάρρευση τόσο του εργατικού κινήματος, όσο και των συνθηκών που το ανέδειξαν, σημαίνει και την κατάρρευση της οργάνωσης της εργατικής τάξης γύρω από την εργατική ταυτότητα καθαυτή. Η ταξική πάλη συνεχίζει, και ενίοτε οι εργάτες εμφανίζονται σαν υποκείμενα μέσα από διάφορες μορφές αγώνα αλλά:
«Δεν μπορούμε, πλέον, να προσφεύγουμε στην έννοια της ταξικής συνείδησης, με ό,τι αυτή συνεπάγεται. Είμαστε αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουμε το γεγονός ότι η εργατική τάξη είναι μια τάξη αυτού του τρόπου παραγωγής, που ενοποιείται μόνο στον διαχωρισμό. Φυσικά, υπάρχουν, ακόμα, στιγμές στους αγώνες τους, που οι εργάτες συναντιούνται με έναν τρόπο που διακόπτει την ενότητά τους για το κεφάλαιο, επιτρέποντάς τους να οργανωθούν τόσο εντός, όσο και κατά μήκος, των γραμμών που τους διαχωρίζουν. Όμως, όταν συναντιούνται, σήμερα, αυτό δεν το κάνουν ως τάξη, γιατί το ταξικό ανήκειν είναι αυτό, ακριβώς, που τους χωρίζει» [14 σελ. 82].
Παρόλα αυτά, σε διάφορα σημεία το βιβλίο φαίνεται να υποχωρεί σε παραδοσιακές αναγνώσεις, όπως στη χρήση του όρου της ψευδής συνείδησης, η οποία με τη σειρά του προϋποθέτει μια αυθεντική ταξική συνείδηση η οποία καταπιέζεται:
«[Τ]ο κενό που δημιουργείται από τη συρρίκνωση του κράτους προνοίας καλύπτεται από…την ψευδή συνείδηση και την υλική πραγματικότητα που αυτή δημιουργεί» (σελ. 40).
Σε άλλα σημεία, υπάρχει μια επιστροφή πίσω στη γνώριμη ανάγνωση περί λανθασμένων επιλογών του εργατικού κινήματος, παρά στην καθοριστική επίδραση της εξέλιξης του καπιταλισμού πάνω στο ίδιο το κίνημα:
«Το εργατικό κίνημα πέτυχε μια πύρρειο νίκη στις δυτικές χώρες…έκανε το εργατικό υποκείμενο συνομιλητή των κυβερνήσεων με σημαντικά οφέλη…και με αντάλλαγμα την ενσωμάτωση του στις διαδικασίες της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Το εργατικό κίνημα ξεδόντιασε τον εαυτό του. Στην πορεία, συνέλαβε στην κατάρρευση της εργατικής ταυτότητας που ήταν η κεντρική προϋπόθεση του…» (σελ. 58).
Τέλος, σε διάφορα σημεία του κειμένου διαφαίνεται μια δυσαρέσκεια συνδυασμένη με αμηχανία για τη δραστηριότητα της τοπικής εργατικής τάξης - μια δυσαρέσκεια που μάλλον κρύβει εκνευρισμό και απογοήτευση για ένα κομμάτι της τάξης που δεν ενεργεί όπως θα έπρεπε, όπου αντί «να επιδιώκεται η συλλογική δράση, συχνά προκρίνεται η οδός της προσωπικής ή οικογενειακής αρπαχτής, η οποία φαίνεται να είναι ποιο ελκυστική» (σελ. 92). Η ουσία εδώ είναι πως δεν φαίνεται ποιο ελκυστική. Είναι ποιο ελκυστική σε σχέση με τα άμεσα συμφέροντά. Είναι σε τέτοια σημεία που μπορούμε να διακρίνουμε στο βιβλίο την παρασκηνιακή διατήρηση ενός μεταφυσικού κοινού ταξικού συμφέροντος ως το σημείο αναφοράς γύρω από το οποίο κινείται η ανάλυση.
Τα Άμεσα Συμφέροντα
Βασική αδυναμία στην ανάλυσή του βιβλίου σχετίζεται με τα αντιφατικά συμφέροντα στο εσωτερικό της εργατικής τάξης. Στο βιβλίο γίνεται μια βασική, αλλά σημαντική καταγραφή των διαιρέσεων στο εσωτερικό της κυπριακής εργατικής τάξης σε σχέση με το φύλο, την εθνικότητα, το καθεστώς εργοδοσίας κτλ. Η συγκέντρωση αυτών των στοιχείων στο βιβλίο και η οργάνωση τους μέσα από το πρίσμα της ταξικής σύνθεσης είναι αδιαμφησβήτητα χρήσιμη. Αυτές οι διαιρέσεις είναι παρόλα αυτά γνωστές. Αυτό που απουσιάζει είναι η ανάλυση του διαχωρισμού των άμεσων συμφερόντων διαφόρων τμημάτων της εργατικής τάξης σε σχέση με άλλα τμήματα της ίδιας τάξης. Υπάρχει η αναγνώριση αυτής της εσωτερικής διαίρεσης, αλλά αντί να μπει στο επίκεντρο της ανάλυσης, η διαίρεση συχνά παρουσιάζεται ως μεταγενέστερη σκέψη.
Για παράδειγμα αναφέρεται πως «παρόλο που περίπου τα δύο τρίτα του πληθυσμού της ΚΔ ανήκουν στην εργατική τάξη, υπάρχουν και στο εσωτερικό της διαστρωματώσεις και αντικρουόμενα συμφέροντα» (σελ. 78), αναφέροντας μετέπειτα πως κομμάτι της εργατικής τάξης εκμεταλλεύονται την μεταναστευτική εργασία, μέσα από φτηνό εργατικό δυναμικό στους τομείς της φροντίδας και της οικιακής εργασίας. Σε άλλο σημείο αναφέρεται πως η ιδιοκατοίκηση στην Κύπρο ανέρχεται στο 70% (σελ. 32), αλλά μετέπειτα αναφέρεται πως ενώ «η μεγάλη πλειοψηφία …της εργατικής τάξης τάσσεται κατά των ψηλών ενοικίων…υπάρχει ένα ποσοστό ντόπιων εργαζόμενων που, ενοικιάζοντας παράλληλα διάφορα διαμερίσματα…επιλέγουν να επωφεληθούν από την κερδοσκοπική αγορά ακινήτων» (σελ. 92). Παρόλα αυτά, δεν ακολουθείται μια ανάλυση που να εστιάζει στις επιπτώσεις αυτών των δεδομένων.
Σχετικά με το επίπεδο της ιδιοκατοίκησης μπορούμε να συμπεράνουμε τα ακόλουθα: α) Η πλειοψηφία του πληθυσμού έχει συμφέρον από τη συνεχιζόμενη αύξηση της αξίας των ακινήτων β) η ενοικίαση ακινήτων παραμένει σημαντικό κομμάτι των εισοδημάτων αρκετών εργαζομένων γ) καθώς οι μισθοί μειώθηκαν μετά το 2009, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι η εισοδηματική αναλογία που προέρχεται από τα ενοίκια έχει αυξηθεί για αυτό το τμήμα της εργατικής τάξης. Τα άμεσα συμφέροντα αυτού του κομματιού της εργατικής τάξης είναι αντίθετα με τα άμεσα συμφέροντα εργατών οι οποίοι νοικιάζουν. To παράδοξο θα ήταν να υπήρχε μαζική προσέλευση σε διαμαρτυρίες για τα ψηλά νοίκια, όχι το αντίθετο.
Η απασχόληση μεταναστριών οικιακών εργατριών τόσο την οικιακή εργασία, όσο και για την ιδιωτική φροντίδα του ηλικιωμένου πληθυσμού, είναι καθοριστική για την κοινωνική αναπαραγωγή των ντόπιων εργαζομένων. Σημαντικό κομμάτι της εκμετάλλευσης αυτή της εργασίας συμβαίνει επίσης στη μαύρη αγορά, καθώς οι μετανάστριες εργάτριες επισκέπτονται επιπλέον σπίτια στο ρεπό τους (συνήθως τις Κυριακές), και πληρώνονται για την κάθε επίσκεψη. Είναι μέσα από τη μαύρη αγορά που οι περισσότεροι ντόπιοι εργάτες και εργάτριες επωφελούνται από τα φτηνά εργατικά χέρια των μεταναστριών εργατριών. Υπάρχει επίσης η πρακτική του «διαμοιρασμού» των οικιακών εργαζομένων σε πολλά οικογενειακά νοικοκυριά, μέσω της παράνομης υπερεργασίας τους [16]. Αυτές οι δύο πρακτικές είναι τόσο συχνές που δεν χρειαζόμαστε στατιστικά στοιχεία για να τις θεωρήσουμε διάχυτες μέσα στην ελληνοκυπριακή κοινωνία. Τα άμεσα συμφέροντα όσων εργοδοτούν οικιακές εργάτριες, τόσο επίσημα όσο και περιστασιακά, είναι αντίθετα με τα συμφέροντα των ίδιων των εργατριών, από το μισθό μέχρι και το καθεστώς περιορισμού πρόσβασης στην αγορά εργασίας.
Τα ποιό πάνω καταδεικνύουν μόνο δυο διαστάσεις αντιφατικών άμεσων συμφερόντων στο εσωτερικό της κυπριακής εργατικής τάξης, συμφερόντων που παραμένουν αγεφύρωτα. Χρειαζόμαστε μια εκτεταμένη ανάλυση αυτών ακριβώς των άμεσων συμφερόντων εάν θέλουμε να κατανοήσουμε πραγματικά την πολυπλοκότητα της εμπειρίας της εργατικής τάξης στο νησί. Είμαι επίσης πεπεισμένος πως μόνο μέσα από μια τέτοια ανάλυση θα μπορέσουμε να εξηγήσουμε και να κατανοήσουμε «τις αδυναμίες των κινημάτων επανένωσης τα τελευταία 20 χρόνια στην ΚΔ, σε αντίθεση με την ΤΔΒΚ» (σελ. 69).
Θεωρητικές Ασάφειες
Ο ορισμός που προτάσσεται για τον καπιταλισμό ως «ένα παγκόσμιο μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης που παράγει δομικές ανισότητες και ιεραρχίες, με κύριο σκοπό την παραγωγή κέρδους για τα αφεντικά μέσω της εκμετάλλευσης της εργασίας» (σελ. 15), χωρίς αναφορά σε μέσα παραγωγής, την παραγωγή εμπορεύματος για ανταλλαγή και την αξιακή μορφή του προϊόντος, παραμένει εξαιρετικά ανεπαρκής, ενώ συγχύζει αποτελέσματα του καπιταλισμού (διεθνοποίηση) με τον ίδιο τον ορισμό του [9]. Το βιβλίο επίσης χρησιμοποιεί αρκετούς όρους, επεξηγώντας όμως ελάχιστους. Όροι όπως «προλεταριάτο», «εργατική τάξη», «μικροαστοί», «μεσοαστοί», «αστοί», «μικροαστική ιδεολογία», «ψευδή συνείδηση», «ταξική πάλη», «έθνος-κράτος» και «μεσαία τάξη» δεν είναι αυτονόητοι, αφού έχουν χρησιμοποιηθεί με διάφορους τρόπους μέσα στις ριζοσπαστικές θεωρητικές παραδόσεις, και σίγουρα δεν είναι αυτονόητοι για κάθε αναγνώστρια που δεν είναι εξοικειωμένη με τις πολύ συγκεκριμένες ριζοσπαστικές θεωρητικές τάσεις από τις οποίες είναι επηρεασμένο το κείμενο.
Η ανάγνωση του κειμένου ασυνείδητα φέρνει έτσι ένα θεωρητικό-ιδεολογικό γέμισμα από τον αναγνώστη με βάση τις δικές του γνώσεις σχετικά με τους όρους που χρησιμοποιούνται, με το νόημα του κειμένου καθαυτού να παραμένει σε διάφορα σημεία θολό. Είναι κάπως παράδοξο να επιχειρείται ταξική ανάλυση χωρίς διευκρινίσεις σχετικά με τους όρους που χρησιμοποιούνται. Αυτή η θεωρητική ασάφεια έρχεται και δένει με μια γενικότερη θεωρητική έλλειψή που χαρακτηρίζει το βιβλίο – γίνεται π.χ. αναφορές σε ιδεολογία αλλά δεν αναφέρεται ή προτάσσεται θεωρία της ιδεολογίας, αναφέρεται ο εθνικισμός αλλά δεν επιχειρείται ή παρουσιάζεται κάποια θεωρητική ανάγνωση σχετικά με το έθνος, δεν παρουσιάζεται κάποια ιδιαίτερη θεωρία του κράτους κτλ.
Το αποτέλεσμα είναι μια εκτεταμένη απόκλιση μεταξύ του αντικειμένου που επιχειρεί να αναλύσει το βιβλίο και των εργαλείων που χρησιμοποιεί για να το κάνει, καταλήγοντας σε μια περιγραφικού χαρακτήρα καταγραφή, παρά σε αναλυτική εμβάθυνση. Το αναφέρω αυτό γιατί εάν συμφωνήσουμε με τους Endnotes πως οι εργάτες σήμερα όταν «συναντιούνται…δεν το κάνουν ως τάξη», αυτό σημαίνει πως συναντιούνται και οργανώνονται κάτω από άλλες κατηγορίες, ως άλλου τύπου υποκείμενα – ως πολίτες, ως έθνος/λαός, ως γυναίκες, ως η «πλειοψηφία» κτλ. Όπως αναφέρει ο Etienne Balibar σε σχέση με το έθνος:
«Κάθε κοινωνική κοινότητα που αναπαράγεται από τη λειτουργία των θεσμών είναι φαντασιακή, δηλαδή βασίζεται στην προβολή της ατομικής ύπαρξης στο νήμα μιας συλλογικής αφήγησης, στην αναγνώριση ενός κοινού ονόματος και στις παραδόσεις που ζουν ως ίχνη ενός πανάρχαιου παρελθόντος (ακόμη και όταν έχουν κατασκευαστεί και ενσταλαχθεί στο πρόσφατο παρελθόν). Αλλά αυτό καταλήγει στην αποδοχή ότι, υπό ορισμένες συνθήκες, μόνο οι φαντασιακές κοινότητες είναι πραγματικές (μετάφραση δική μου) [18 σελ. 346].»
Αυτές οι κατηγορίες διαμεσολαβούν μεταξύ τάξεων, κοινωνικών σχέσεων και πολιτικής και δεν μπορούν να θεωρηθούν ούτε ως αυτονόητες, ούτε ως απλές ιδεολογικές διαστρεβλώσεις που τυφλώνουν τους εργαζόμενους από κάποια πραγματική, ουσιώδη ταυτότητά τους. Εμπεριέχουν την δική τους ιστορικότητα, κοινωνική δυναμική και εξελικτική πορεία. Η ανάλυση λοιπόν πρέπει να αρχίζει από τη θεωρητική ανάκριση των ίδιων των κατηγοριών, αντί να τις βλέπουμε ως απλές ανορθολογικές εκφράσεις των παθολογιών του καπιταλισμού, εξίσου εύκολες στο να εξηγηθούν και να απορριφθούν. Είναι εδώ που συναντάμε την εργατική τάξη ως πολιτικό υποκείμενο στον 21ο αιώνα, όχι όπως εμείς τη θέλουμε, αλλά όπως αυτή συγκροτείται.
Υπάρχει επίσης η τάση μέσα στο βιβλίο να περιγράφεται η ταξική σύνθεση κινημάτων/πολιτικών χώρων χωρίς να παρατίθεται έστω και μια παραπομπή ή στοιχείο που να δίνει βάση στους ισχυρισμούς. Ενδεικτικά, αυτό γίνεται για τον ριζοσπαστικό χώρο (σελ. 66), για το ΕΛΑΜ (σελ. 72) και για το περιβαλλοντικό κίνημα (σελ. 94). Τέτοιου τύπου περιγραφές απλώς δεν μπορούν να θεωρηθούν αξιόπιστες. Η όποια επίκληση σε «εμπειρική γνώση από τη συμμετοχή…στα κινήματα» (σελ. 19) που αναφέρεται στην εισαγωγή του βιβλίου έχει με τη σειρά της τα όρια της.
Δευτερεύοντα Σχόλια
Σελίδα 31: Αναφέρεται ότι η «στατιστική είναι η επιστήμη του κράτους», με ένα απολογητικό ύφος για τη χρήση στατιστικών στοιχείων που προέρχονται από επίσημους θεσμούς. Εάν τα δεδομένα είναι ανεπαρκή ή προβληματικά, αυτό δεν οφείλεται στην ίδια τη στατιστική ως επιστήμη, αλλά στα στοιχεία που επιλέγει να συλλέξει ο εκάστοτε κρατικός θεσμός, καθώς και για τους λόγους που αποφασίζει να το κάνει. Για παράδειγμα, υπάρχει η παράδοση της κριτικής εγκληματολογίας, όπου τα δεδομένα που συλλέγει το κράτος αμφισβητούνται τόσο θεωρητικά όσο και εμπειρικά, μέσω της συλλογής, καταγραφής και ανάλυσης νέων δεδομένων που εξέρχονται από τη λογική της αστυνόμευσης. Αν συνεχίσουμε να αξιολογούμε μεθόδους και μεθοδολογίες έρευνας με τόσο απλοϊκό τρόπο, στο τέλος θα πρέπει να απορρίψουμε και άλλες επιστημονικές προσεγγίσεις, όπως η εθνογραφία και η αρχειοθέτηση (ως επιστήμες της αποικιοκρατίας), οι συνεντεύξεις και τα focus groups (ως μέθοδοι του marketing), καθώς και την ιστοριογραφία (ως επιστήμη του έθνους-κράτους), για να καταλήξουμε τελικά στη μόνη «αντικειμενική» μέθοδο: την προσωπική εμπειρία. Όσο δεν υπάρχει κατανόηση των διάφορων μεθόδων συλλογής στοιχείων και μεθοδολογιών ανάλυσης, τόσο ο ριζοσπαστικός χώρος θα παραμένει ανίκανος να παράγει τη δική του γνώση, μένοντας εξαρτημένος στην παραγωγή γνώσης από τους υφιστάμενους θεσμούς.
Σελίδα 62: Αναφέρεται πως η ΕΔΕΚ «πάντα είχε κάποιες εθνικές αναφορές αλλά σήμερα έχει μετατραπεί σε συντηρητικό, εθνικιστικό κόμμα με λαϊκές αναφορές». Είναι μια παράδοξη τοποθέτηση για ένα κόμμα του οποίοι οι παραστρατιωτικοί πήραν μέρος στη δικοινοτική βία του 1963-64 με σημαντική συμβολή υπέρ της ελληνοκυπριακής πλευράς στις μάχες του Πενταδάκτυλου. Το ότι πήραν επίσης μέρος στη αντίσταση κατά του πραξικοπήματος δεν σημαίνει πως τα μέλη της λειτουργούσαν πέραν της εθνικής φαντασίωσης – η ΕΔΕΚ στήριζε την κυρίαρχη εθνική γραμμή των Μακαριακών ενάντια στην Γριβική και χουντική γραμμή. Η ΕΔΕΚ ήταν εκ γενετής της ένα εθνικιστικό πολιτικό κόμμα, το οποίο ενίοτε χρησιμοποιούσε τη ρητορική του σοσιαλισμού του τρίτου κόσμου, που χαρακτηριζόταν από έναν αριστερού τύπου εθνικισμό, για να αντλήσει εκλογική στήριξη μεσώ της πολιτικής υπεραξίας που απέκτησε μετά την ήττα του πραξικοπήματος. Το ότι στέγασε για μια δεκαετία μια αριστερή νεολαία (η οποία εκδιώχθηκε αρχικά το 1978 [6] και τελειωτικά το 1981 [7]) δεν αλλοίωσε σε καμία περίπτωση τον πολιτικό και ιδεολογικό της προσανατολισμό. Αν μη τι άλλο καταδεικνύει την ιστορική αποτυχία του ισοδισμού στην Κύπρο.
Σελίδα 72: Αναφέρεται πως η πρώτη διαδήλωση του ΕΛΑΜ στη Λευκωσία το 2009 ακυρώθηκε. Αυτό δεν στέκει. H διαδήλωση διοργανώθηκε κανονικά, αλλά το ΕΛΑΜ σταμάτησε λόγο της αντιπορείας στα φώτα του Debenhams. Η αστυνομία κράτησε τις δύο πορείες χωριστά σε αρκετή απόσταση [1].
Σελίδα 80: Δεν καταγράφεται πως η απεργία στη Wolt κατέληξε σε συλλογική σύμβαση, που παρόλες τις αδυναμίες της είναι σημαντικό κατόρθωμα για ένα κλάδο που χαρακτηρίζεται από επισφαλή εργασία, μεταναστευτικό πληθυσμό και τεράστιες δυσκολίες οργάνωσης [2, 3].
Σελίδα 83: Αναφέρεται πως ο Αλέκος Μοδινός «καταδικάστηκε, και αργότερα στο ΕΔΑΔ…δικαιώθηκε». Ο Μοδινός δεν καταδικάστηκε από Κυπριακό δικαστήριο. Έκανε απευθείας προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιχειρηματολογώντας πως η διατήρηση του νόμου κατά της ομοφυλοφιλίας «συνιστά αδικαιολόγητη παρέμβαση στην δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής» [4, 5]. Μάλιστα, βασικό επιχείρημα της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν πως ο νόμος κατά της ομοφυλοφιλίας σταμάτησε να εφαρμόζεται, επιχείρημα που δεν έγινε αποδεκτό από το ΕΔΑΔ [5].
Σελίδες 84-85: Σχετικά με την ιστορική απουσία ενός φεμινιστικού κινήματος στο νησί, πιθανόν ο ίδιος ο τρόπος προσέγγισης του ζητήματος να αξίζει αναθεώρησης. Παρόλο που δεν υπήρξε φεμινιστικό κίνημα με τον ορισμό που μπορεί να του προσδίδει ο χώρος σήμερα, υπήρξε ιστορικά πολιτική δράση από τις γυναίκες της Κύπρου και από τους διάφορους οργανισμούς, πρωτοβουλίες και ομάδες γυναικών μέσα από τις οποίες οργανώθηκαν. Όπως μιλάμε λοιπόν για το εργατικό κίνημα από τη μια, και την ταξική πάλη από την άλλη, έτσι μπορούμε να μιλήσουμε για το γυναικείο/φεμινιστικό κίνημα από τη μια και για τις έμφυλες σχέσεις και την εξέλιξη τους από την άλλη.
Η ιστορία της πολιτικής δράσης γύρω από τις έμφυλες σχέσεις στην Κύπρο δεν έχει ακόμη καταγραφεί, αλλά μπορούμε να αναφέρουμε ενδεικτικά εδώ, τουλάχιστον σε σχέση με τις πρώτες δεκαετίες της μεταπολεμικής περιόδου, τη μάχη για τη νομική κατοχύρωση του συναινετικού πολιτικού διαζυγίου και του πολιτικού γάμου [11], και την πρωτοβουλία «Γυναίκες Επιστρέφουν», η οποία παραμένει η μεγαλύτερη κινητοποίηση γυναικών σε δημόσιο χώρο στην Κυπριακή Δημοκρατία [12]. Υπήρχε επίσης τουλάχιστον μια γυναικεία οργάνωση μέσα στο ριζοσπαστικό χώρο τη δεκαετία του ‘80 (Ομάδα Γυναικών Λευκωσίας, 1979-81) [13], ενώ υπήρξε επίσης κάποια πρωτοβουλία για την ενδοοικογενειακή βία μέσα στη δεκαετία του ‘90. Είμαι βέβαιος πως εάν γίνει μια μεθοδική έρευνα, θα εντοπιστούν όλο και περισσότερες πρωτοβουλίες και δράσεις του παρελθόντος που μας είναι άγνωστες. Μια κριτική ιστορική καταγραφή της πραγματικής εξέλιξης των έµφυλων σχέσεων, αν και δύσκολη, είναι ο μόνος τρόπος μέσα από τον οποίο θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε τόσο την ιστορική εξέλιξη αυτών των σχέσεων, όσο και τη γυναίκα ως πολιτικό και κοινωνικό υποκείμενο μέσα στο κυπριακό πλαίσιο.
Σελίδα 105: Η απόρριψη από τον ριζοσπαστικό χώρο πως η βόρεια Κύπρος βρίσκεται υπό κατοχή δεν έχει προσφέρει κάποια ιδιαίτερη εναλλακτική ανάγνωση όλα αυτά τα χρόνια, πέραν από μια καταδίκη των δύο εθνικισμών και μια γενικότερη αδιαφορία κατανόησης της ιστορικής εμπειρίας και εξέλιξης της Τουρκοκυπριακής κοινότητας μετά το 1974, καθώς και των κοινωνικών σχέσεων στο βόρειο τμήμα του νησιού. Το ότι το Τούρκικό κράτος ασκεί αποτελεσματικό συνολικό έλεγχο της βόρειας Κύπρου δεν είναι απλώς κάποιο νομικίστικο σόφισμα, αλλά η υλική πραγματικότητα όσων κατοικούν και ζουν στην περιφέρεια της ΤΔΒΚ, ενός αυτοανακηρυγμένου κράτους του οποίου το σύνταγμα ορίζει πως η εσωτερική και εξωτερική άμυνα ελέγχεται από τις Τούρκικές δυνάμεις [19], με την αστυνομία, τις τουρκοκυπριακές ένοπλες δυνάμεις και την πυροσβεστική υπηρεσία να υπάγονται στον Τούρκικο στρατό [20]. Το ελάχιστο για την ύπαρξη ενός κράτους είναι να μπορεί να ασκεί αποκλειστική νόμιμη βία εντός της επικράτειας που διεκδικεί [21]. Η ΤΔΒΚ δεν πληροί αυτό το κριτήριο. Μαίνεται σε όσους/όσες επιμένουν στην απόρριψη της κατανόησης της βόρειας Κύπρου ως μια διοίκηση ενός γεωγραφικού χώρου υπό τον έλεγχο του Τούρκικού κράτους, να προσφέρουν μια ανάλυση που παρουσιάζει κάποιο αξιόλογο ορισμό του κράτους και εξηγεί τι σχηματισμός είναι εν τέλει η ΤΔΒΚ.
Υποσημείωση 77, σελίδα 105: Αδυνατώ να κατανοήσω με ποια λογική ή ορισμό μπορεί να αναφέρεται η Δυτική Όχθη ως κράτος. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποδοθεί ο όρος «κράτος» στην Παλαιστινιακή Αρχή, καθώς οι στρατιωτικές δυνάμεις του Ισραήλ δρουν ανεξέλεγκτα μέσα στη Ζώνη A (οι επιθέσεις μέσα στην Τζενίν μιλούν από μόνες τους [8]). Οι Ζώνες B & C βρίσκονται υπό επίσημο στρατιωτικό έλεγχο του Ισραήλ.
Delirium
Αναφορές
[1] Charalambous C. (2009) ‘We’ll come at night and find you, traitor’. Cyprus Mail, 29 Δεκέμβρη. Σελίδα 123 στο ‘Φασισμός, Ξενοφοβία, Εκμετάλλευση και Ρατσιστική Βία στην Κύπρο (Έβδομη Έκδοση)’. Διαθέσιμο στο: https://movementsarchive.org/doku.php?id=el:magazines:antifaarchive:no_7 [18/02/24].
[2] IWW Cyprus (2024) Victory(?) in the struggle of delivery drivers! Διαθέσιμο στο: https://www.iww.cy/articles/victory-struggle-delivery-drivers/ [18/02/24].
[3] Karakondylou C. (2024) First collective agreement covering delivery workers to come into force. In-Cyprus, 5 Ιούλη, Διαθέσιμο στο https://in-cyprus.philenews.com/insider/first-collective-agreement-covering-delivery-workers-to-come-into-force/ [18/02/24].
[4] Kamenou N. (2011) ‘Cyprus is the Country of Heroes, Not of Homosexuals’: Sexuality, Gender and Nationhood in Cyprus. Διδακτορική Διατριβή. Λονδίνο: King's College London, σελίδα 153.
[5] European Court of Human Rights (1993) Case of Modinos v. Cyprus (Application no. 15070/89). 22 Απριλίου, σελίδες 6-7.
[6] Θεοδόρου Φ. (1978) Σ.Ν. ΕΔΕΝ: Κρίση - Μια Σύντομη Αναφορά. Δελτίο Συζήτησης, Τεύχος 3, σελίδες 19-22.
[7] Αριστερή Πτέρυγα (1981) Διακήρυξη της Αριστερής Πτέρυγας του Σ.Κ. ΕΔΕΚ. Σοσιαλιστική Έκφραση, Φύλλο 100, σελίδες 2-3.
[8] Al Jazeera (2025) Israeli army’s Jenin raid enters 2nd month; mass displacement in West Bank. Al Jazeera, 19 Φλεβάρη, Διαθέσιμο στο https://www.aljazeera.com/news/2025/2/19/israeli-armys-jenin-raid-enters-2nd-month-mass-displacement-in-west-bank [20/02/24].
[9] Με βάση τη λογική του ορισμού που προτάσσεται, δεν υπήρχε καπιταλισμός π.χ. τον 16ο-18ο αιώνα στην Αγγλία [10] επειδή δεν αποτελούσε ακόμη «παγκόσμιο μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης». Προφανώς και δεν υποστηρίζεται τέτοια θέση μέσα στο βιβλίο, αλλά αυτό είναι το λογικό επακόλουθο με βάση τον ορισμό που παρουσιάζεται.
[10] Wood E. M. (2002) The Origin of Capitalism: A Longer View. Verso: Λονδίνο, σελίδες 125-129.
[11] ΙστοριΚων (2023) Κύπρος: Ο πόλεμος για το πολιτικό διαζύγιο. Podcast. Διαθέσιμο στο https://www.listennotes.com/podcasts/ ιστορικων-historicon/112-κύπρος-ο-πόλεμος-για-το-8DCdQq-Yy5a/ [19/02/24].
[12] Hadjipavlou M. & Mertan B. (2010) Cypriot Feminism: An Opportunity to Challenge Gender Inequalities and Promote Women’s Rights and a Different Voice. The Cyprus Review, 22(2), σελ. 247-268, σελίδα 250.
[13] Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο (2024) Ομάδα Γυναικών Λευκωσίας. Διαθέσιμο στο https://movementsarchive.org/doku.php?id=el:groups:omadaginekon [19/02/24].
[14] Endnotes (2015) A History of Separation. In: Endnotes Volume 4, Unity in Separation. Διαθέσιμο στο https://endnotes.org.uk/issues/4 [20/02/24]. Ελληνική μετάφραση από qutopic. Διαθέσιμη στο: https://inmediasres.espivblogs.net/files/2016/06/a_history_of_separation_root.pdf [20/02/24].
[15] Κυπριακές Υποσημειώσεις (2022) The Extra-Parliamentary Radical Milieu of Cyprus: Available Sources. Διαθέσιμο στο https://cyfootnotes.blogspot.com/2022/11/the-extra-parliamentary-radical-milieu.html [20/02/24].
[16] Hadjigeorgiou N. (2020) Report on the Status of Foreign Domestic Workers in Cyprus. Σελίδα 22. Διαθέσιμο στο https://ssrn.com/abstract=4396345 [20/02/24].
[17] Benanav A. (2020) Automation and the Future of Work. Λονδίνο: Verso, σελίδα 22.
[18] Balibar E. (1990) The Nation Form: History and Ideology. Review (Fernand Braudel Center), 13(3), σελ. 329-361.
[19] Σύνταγμα ΤΔΒΚ (1985) Transitional Article 10. Διαθέσιμο στο https://ombudsman.gov.ct.tr/Portals/20/Constitution%20of%20TRNC.pdf [20/02/24].
[20] Moudouros N. (2021) State of Exception in the Mediterranean: Turkey and the Turkish Cypriot Community. Λονδίνο: Palgrave Macmillan, σελίδα 21.
[21] Weber M. (2004) Politics as a Vocation. Στο: David Owen & Tracy B. Strong (eds.), The Vocation Lectures. Cambridge: Hackett, σελ. 32-94, σελίδα 33.
One Radical Planet 