ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ!
Καμία ανοχή στους νεοναζί ΕΛΑΜ – ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ!
Την νύχτα 17 προς 18 του Σεπτέμβρη 2013, τάγμα εφόδου της νεοναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή δολοφονεί τον αντιφασίστα μουσικό Παύλο Φύσσα, στην Αθήνα. Αυτό συνέβηκε μόλις λίγους μήνες μετά την εκλογή τους για πρώτη φορά στη Ελληνική Βουλή, το 2012.
Η διεθνής κατακραυγή για τη δολοφονία και η ορμή του αντιφασιστικού κινήματος στην Ελλάδα οδήγησαν όλη την ηγεσία της Χρυσής Αυγής – ανάμεσα τους και την κοινοβουλευτική ομάδα – στα δικαστήρια όχι μόνο για τη δολοφονία αλλά και για σύσταση και λειτουργία εγκληματικής οργάνωσης. Η δίκη ακόμα συνεχίζεται.
Αυτή είναι η μητρική οργάνωση του ΕΛΑΜ – της Χρυσής Αυγής της Κύπρου. Δεν το λέμε εμείς – το λένε οι ίδιοι!
Για αυτό, από μόνο του το γεγονός της εισόδου του ΕΛΑΜ στη Βουλή είναι μια πολύ ανησυχητική και επικίνδυνη εξέλιξη που δεν σηκώνει καμιά υποτίμηση. Μα το πιο ανησυχητικό είναι η ασυλία που απολαμβάνει το ΕΛΑΜ από τα ΜΜΕ, συμπεριλαμβανομένου του ΡΙΚ, και το πολιτικό κατεστημένο.
Τα κρούσματα βίας απέναντι στους Τουρκοκύπριους παρουσιάζουν αύξηση τον τελευταίο καιρό από μέλη του ΕΛΑΜ και άλλα φασιστικά στοιχεία που εκτρέφονται από τον ρατσισμό και τον εθνικισμό της κυπριακής δεξιάς.
Στις 15 του Νοέμβρη 2015 αυτοκίνητο με τουρκοκυπριακές πινακίδες δέχθηκε επίθεση από μαθητές, μέλη του ΕΛΑΜ, κατά τη διάρκεια της επετειακής τους πορείας. Στις 15 Μαΐου, στην Μακαρίου, κοντά στα γραφεία του ΕΛΑΜ και το κτήριο του ΑΠΟΕΛ, ομάδα 30 τραμπούκων επιτέθηκε σε Τουρκοκύπριο οδηγό. Στις 2 Αυγούστου, πάλι έξω από το ΑΠΟΕΛ, αυτοκίνητο Τουρκοκυπρίων όχι μόνο δέχτηκε επίθεση αλλά και κυνηγήθηκε στο δρόμο. Και αυτές είναι μόνο οι καταγραμμένες περιπτώσεις.
Πριν λίγες εβδομάδες, οι δύο βουλευτές του ΕΛΑΜ μαζί με τέσσερις βουλευτές του ΔΗΣΥ και με ένα της Αλληλεγγύης μαζί με «αγανακτισμένους» πατατοπαραγωγούς, στην περιοχή Αμμοχώστου, τραμπούκισαν και απείλησαν ελληνοκύπριο επιχειρηματία που συνεργάζεται με Τουρκοκύπριο πατατοπαραγωγό μέσα στα πλαίσια του Κανονισμού της Πράσινης Γραμμής.
Είναι φανερό ότι, αφού δεν μπορούν να επιβάλουν το κλείσιμο των οδοφραγμάτων, προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα φόβου και τρομοκρατίας ανάμεσα στους Τουρκοκύπριους ώστε να μην τα διασχίζουν.
Δεν πρέπει να αφήσουμε τα νεοναζιστικά στοιχεία να δρουν ανενόχλητα!
Δεν μπορούμε να ανεχόμαστε αυτές τις επιθέσεις χωρίς καμιά αντίδραση!
Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να επαναλάβουν τις συγκρούσεις του 63-67!
Αντιδρούμε τώρα!
Δεν πρέπει να επιτρέψουμε ξανά ο ΣΩΒΙΝΙΣΜΟΣ και η ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ να επικρατήσουν στο νησί με αποτέλεσμα ένα νέο αιματοκύλισμα και την οριστική διχοτόμηση!
Καμία ανοχή στους νεοναζί ΕΛΑΜ – ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ!
Νέα Διεθνιστική Αριστερά (ΝΕΔΑ)
Πρωτοβουλία Ενάντια στην Φασιστική Απειλή
Αντιφασιστικό Δίκτυο Λεμεσού
Εργατική Δημοκρατία
ΚSP – Σοσιαλιστικό Κόμμα Κύπρου
YKP – Κόμμα Νέα Κύπρος
Η Συνέλευση για την δημιουργία Αντιφασιστικού Αντιρατσιστικού Μετώπου (στην οποία συμμετέχει και το Αντιφασιστικό Δίκτυο Λεμεσού μαζί με άλλες ομάδες, συλλογικότητες και άτομα) διοργανώνει Αντιφασιστική και Αντιρατσιστική εκδήλωση με συζήτηση και συναυλίες στο Θεατράκι του Μόλου στην Λεμεσό (Επίχωση) το Σάββατο στις 16 Ιουλίου και ώρα 19:00.
Πρόγραμμα Εκδήλωσης:
Συζήτηση: Το παρελθόν και το παρόν του Φασισμού στην Κύπρο και πως απαντάμε.
Ομιλητές: Αλέξης Αλέκου, Γιώργος Χαραλάμπους
Συναυλία: Αρχή Δια Του Ρεμπέτικου, Μπερτέδες, Julio Κομπολόι, Στέλιος Πελλάρας
Tο κείμενο της Συνέλευσης:
Σε μια περίοδο που η διεθνής οικονομική κρίση φαίνεται να μην έχει τελειωμό, παρά μόνο να βαθαίνει όλο και περισσότερο, η ακροδεξιά και οι φασίστες δυναμώνουν σε όλη την Ευρώπη αλλά και σε άλλες χώρες μέσα από την αναγωγή του ρατσισμού και του εθνικισμού σε επίσημη πολιτική των κυβερνήσεων όπως την είδαμε να εκδηλώνεται και στην περίπτωση των προσφύγων που ζητούν καταφύγιο στην Ευρώπη.
Στην Κύπρο, ο φασιστικός λόγος έχει διαχυθεί σε πολλά επίπεδα της δημόσιας ζωής και η φασιστική συμμορία του ΕΛΑΜ είναι πια μέσα στη βουλή, πράγμα που τους δίνει τη δυνατότητα να λειτουργούν και με βούλα του «δημοκρατικού» κόμματος. Εκείνοι οι οποίοι χτυπούν Τουρκοκυπρίους και ακτιβιστές, που είναι αδελφό κόμμα με τους ναζί δολοφόνους της Χρυσής Αυγής, εκείνοι που ονειρεύονται αναγέννηση της ΕΟΚΑ Β’, οι νοσταλγοί του Άουσβιτς, δεν έχουν καμία θέση σε καμία δημοκρατική κοινωνία.
Το κράτος στηρίχτηκε από τη δημιουργία του στον επιθετικό εθνικισμό και στην μισαλλοδοξία απέναντι στους Τουρκοκύπριους, κάτι που αποτέλεσε και αποτελεί ακόμα ένα παράγοντα που άνοιξε το δρόμο για το δυνάμωνα των φασιστών. Σε ένα κράτος όπου οι φασιστικές ιδέες εκφράζονται μέσα από ρατσιστικές, σεξιστικές και ομοφοβικές δηλώσεις και συμπεριφορές στελεχών και άλλων κομμάτων, σε ένα κράτος που έχει βασιστεί από τη δημιουργία του στον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία, που όχι απλώς επιτρέπει και ενθαρρύνει τη διάχυση φασιστικών ιδεών αλλά σκορπά το ίδιο τις ιδέες του μίσους σε όλα τα επίπεδα: Με την ενίσχυση του στρατού και του μιλιταρισμού, με ένα εκπαιδευτικό σύστημα που διδάσκει τα παιδιά μας ότι «ο εχθρός παραμονεύει», μέσω των σχέσεών του με την εκκλησία, της οποίας ο ηγέτης δηλώνει ότι χάρηκε που μπήκαν οι φασίστες στη βουλή χωρίς να αντιμετωπίζει συνέπειες για αυτό. Με την ηρωοποίηση και συγκάλυψη φασιστών τύπου Γρίβα.
Όλα αυτά τα ζητήματα, μας φέρνουν αντιμέτωπους με μια ιστορική αναγκαιότητα: Να χτίσουμε ένα μαχητικό αντιφασιστικό μέτωπο, που θα είναι ικανό να αντιπαρατεθεί στο ρατσισμό, να μην επιτρέψει στους φασίστες να επιβάλουν ένα κλίμα φόβου και τρομοκρατίας μέσα στην κοινωνία και να τους στείλει στη θέση τους, δηλαδή στους υπονόμους της ιστορίας.
Οι ομάδες, συλλογικότητες και άτομα που απαρτίζουν αυτή τη συνέλευση, αποφασίσαμε να δουλέψουμε προς αυτή την κατεύθυνση και σαν πρώτο σταθμό διοργανώνουμε μια εκδήλωση στις 16 Ιουλίου, με στόχο να θεσμοθετηθεί ένα ετήσιο αντιρατσιστικό φεστιβάλ, αρχής γενομένης από το ερχόμενο φθινόπωρο.
Η επιλογή της συγκεκριμένης μέρας δεν είναι τυχαία. Φιλοδοξούμε να αποτελέσει μια πρώτη πολιτική απάντηση στους φασίστες αλλά και στις εθνικιστικές και ρατσιστικές εκδηλώσεις της επίσημης πολιτείας με αφορμή τις επετείους της εισβολής και του πραξικοπήματος. Μια εκδήλωση όπου θα συζητήσουμε όχι μόνο την ιστορία, προβάλλοντας έναν διαφορετικό τρόπο μνήμης αυτής της περιόδου. και την σημερινή άνοδο του φασισμού (και του ΕΛΑΜ στην Κύπρο) αλλά και τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να την ανατρέψουμε.
Καλούμε όλους/ες όσοι θέλουν να παλέψουν ενάντια στο φασισμό, το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία, στην εκδήλωση στις 16/7, στο θεατράκι του μόλου Λεμεσού.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ – 10 ΙΟΥΝΗ 2016 στις 19:30 στον Κοινωνικό Χώρο Kaymakκιν, Αρχ. Μακαρίου 127 Καϊμακλί (Info & Χάρτης: kaymakkin.org & fb.com/kaymakkin)
Με τους Ιάκωβο Χατζηπιερή (ένας από τους συγγραφείς του Κοινού Λεξικού) και Φοίβο Παναγιωτίδη (Γλωσσολόγος, Πανεπιστήμιο Κύπρου)
Αργότερα τον Ιούνη: Το Μέρος Β θα καταπιαστεί με τις έμφυλες διαλέκτους και την ελληνική γκέι αργκό
Την περασμένη Κυριακή 08/05/2016 διοργανώσαμε αντιφασιστική πορεία με αφορμή την επέτειο της αντιφασιστική νίκης των λαών κατά του ναζισμού, αλλά και ενάντια στην αυξημένη και αποθρασυμένη παρουσία φασιστών-νεοναζί στην Λεμεσό, ιδιαίτερα τώρα ενόψει βουλευτικών εκλογών.
Κατά την διάρκεια της προσυγκέντρωσης μας, στην πλατεία Διοικητηρίου και προτού καταφθάσει ο κύριος όγκος των συντρόφων και αλληλέγγυων, δεχτήκαμε οργανωμένη και προσχεδιασμένη επίθεση από 30 περίπου μέλη νεοναζιστικών κομμάτων και οργανώσεων του ευρύτερου ακροδεξιού χώρου, εφοδιασμένων με κράνη, σιδερολοστούς, πτυσσόμενα γκλοπ και αλυσίδες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι παρόλο που αρκετά από αυτά τα άτομα προέρχονται από διαφορετικά κόμματα και οργανώσεις, έδρασαν από κοινού και συντονισμένα εναντίον μας, κι αυτό αποδεικνύει ότι λειτουργούν σαν συγκοινωνούντα δοχεία.
Παρά τον αιφνιδιασμό και την αρχική υποχώρηση μας από την επίθεση του τάγματος εφόδου των φασιστών, καταφέραμε να ανακόψουμε στη συνέχεια την προσπάθεια τους να μας κτυπήσουν και να μας διαλύσουν, αλλά και με την άφιξη περισσοτέρων συντρόφων/φισσων μας στο χώρο, να ανασυνταχθούμε και να κυνηγήσουμε τους φασίστες, αναγκάζοντας τους εν τέλει σε φυγή.
Παρά την θρασύδειλη επίθεση που δεχτήκαμε από τα παρακρατικά μαντρόσκυλα του συστήματος, καταφέραμε να οργανωθούμε και πραγματοποιήσαμε την προγραμματισμένη μας πορεία με συμμετοχή 80 ατόμων, εισπράττοντας παράλληλα θετικά σχόλια από απλό κόσμο και περαστικούς.
Αξιοσημείωτη η στάση της αστυνομίας, αφού συγκάλυψαν εντελώς τη φασιστική επίθεση εναντίον μας, αφήνοντας απόλυτα ελεύθερο το πεδίο σ αυτούς να έρθουν να μας κτυπήσουν εντελώς ανενόχλητοι.
Όμως όταν ανασυγκροτηθήκαμε, έκαναν έντονη την εμφάνιση τους, περικυκλώνοντας ασφυκτικά την πορεία. Μάλιστα ένας αστυνομικός φωτογράφιζε και βιντεογραφούσε σε ολόκληρη την διαδρομή της πορείας.
Ήταν τόσο απροκάλυπτη η στάση τους που εμφανίστηκαν ακόμα και δημοσιεύματα σε συστημικά ΜΜΕ, που έκαναν λόγο για αδιαφορία της αστυνομίας, ενώ είχαν πληροφορίες για οργανωμένο κτύπημα ενάντια στην αντιφασιστική πορεία.
Τονίζουμε ότι η επίθεση που δεχτήκαμε, όχι μόνο δεν μας τρομοκρατεί, αλλά μας πεισμώνει ακόμη περισσότερο να συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Η αποφασιστικότητα μας και η δυναμική που είχε η πορεία ήταν η καλύτερη απάντηση, με ενισχυμένη την αλληλεγγύη και συμμετοχή στο αντιφασιστικό κίνημα.
Θα αντισταθούμε και δεν θα ανεχτούμε τη στοχοποίηση, χτυπήματα και απειλές κατά συντρόφων μας. Καλούμε όλους τους αντιφασίστες/τριες, αλλά και τον κάθε ανυπότακτο άνθρωπο, να συσπειρωθούν και να ενωθούν μαζί μας, για να συνεχίσουμε όλες και όλοι μαζί πιο μαζικά και δυναμικά τον αγώνα ενάντια στον φασισμό και το σύστημα που τον εκτρέφει.
ΟΥΤΕ ΛΕΜΕΣΟ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 8/5 ΩΡΑ 19:00 ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟΥ
Στις 9 Μαΐου 1945, με την συνθηκολόγηση της ναζιστικής Γερμανίας, ήρθε το τέλος του πιο αιματηρού πολέμου στην ιστορία της ανθρωπότητας, του Β” Παγκοσμίου, που στοίχισε τη ζωή σε 80 εκατομμύρια ανθρώπους. Σήμερα, δυστυχώς, η φρίκη του ολοκληρωτικού πολέμου και του φασισμού – ναζισμού δεν είναι μια εικόνα από το μακρινό παρελθόν, αλλά η σκληρή πραγματικότητα που ζούμε γύρω μας, με άλλη μορφή και μέσα.
Η καπιταλιστική κρίση, όχι μόνο δεν καταλαγιάζει, αλλά βαθαίνει, κι αυτό κάνει τα κράτη και το κεφάλαιο να δρουν ακόμα πιο επιθετικά απέναντι στους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, επιχειρώντας να επιβάλουν ένα σύγχρονο κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα. Αυτή η κρίση παράλληλα, οξύνει τις πολεμικές συγκρούσεις και τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, με την Συρία δίπλα μας και την Μέση Ανατολή να είναι στο επίκεντρο των αντιπαραθέσεων, κάτι που ασφαλώς δεν μας αφήνει ανεπηρέαστους.
Μέσα σ αυτές τις συνθήκες υπάρχει άνοδος της ακροδεξιάς και των νεοναζιστικών κομμάτων και οργανώσεων, κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Στις κρίσιμες στιγμές οι φασιστικές συμμορίες και τα κόμματα είναι τα πιο χρήσιμα δεκανίκια του συστήματος. Στηρίζουν την εργοδοσία και τα αφεντικά ώστε να καταστείλουν τις όποιες εργατικές αντιστάσεις, αφού απ αυτούς χρηματοδοτούνται. Μην ξεχνάμε ότι τον ίδιο ακριβώς ρόλο έπαιξαν στην Κύπρο, όταν πρωτοεμφανίστηκαν στην εποχή των πιο άγριων απεργιών, το 1948.
Παράλληλα προωθούν το ρατσιστικό μίσος και την στοχοποίηση προσφύγων και μεταναστών ώστε να βοηθήσουν τους καπιταλιστές να ρίξουν τα μεροκάματα συνολικά για όλους τους εργαζόμενους, αλλά και για να μην υπάρχει ενότητα και αλληλεγγύη στη εργατική τάξη. Γιατί είναι ευκολότερο να σπάσεις το κεφάλι του διπλανού σου για να πάρεις τη θέση του, παρά να ανατρέψεις την εξουσία του κεφαλαίου.
Επιβάλλουν έτσι τον κοινωνικό κανιβαλισμό, το αίσθημα της απελπισίας και την καταφυγή στην εξόντωση του ‘’άλλου’’. Ο ‘άλλος’’ στην αρχή είναι ο μετανάστης, ο αλλόθρησκος, ο ‘’παρεκκλίνων’’ σεξουαλικά ή ηθικά. Μετά είναι ο δημόσιος υπάλληλος. Έπειτα ο συνδικαλιστής και ο αριστερός ή αναρχικός που στηρίζει τους ‘’άλλους’’. Και μετά είναι ο οποιοσδήποτε, ο ίδιος μας ο εαυτός.
Στο ζοφερό πολιτικό τοπίο και την προεκλογική περίοδο που διανύουμε στην Κύπρο, επιχειρούν να εμφανιστούν ως κάτι το διαφορετικό, το καθαρό, το ελπιδοφόρο απέναντι στις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις και τα καθεστωτικά κόμματα. Κανένας δεν πρέπει να ξεγελιέται από τον λαϊκισμό και την προσπάθεια του ελαμ και άλλων να παρουσιάσει ένα φιλολαϊκό πρόσωπο με κινήσεις “φιλανθρωπίας”. Που κι αυτές φυσικά είναι μόνο για Έλληνες. Τα ίδια έκανε και η Κου Κουξ Κλαν και ο Χίτλερ για να αποκτήσει την κοινωνική αποδοχή και να ανέλθει στην εξουσία. Βλέπουμε και την μητρική τους οργάνωση, την χρυσή αυγή τι κάνει στην ελληνική βουλή. Στήριξη στην ασυδοσία του τραπεζικού κεφαλαίου, υπεράσπιση των φοροαπαλλαγών των εφοπλιστών και των ιδιωτικοποιήσεων. Τα ίδια που προωθεί και η κυπριακή κυβέρνηση!
Ο κόσμος ας μην έχει αυταπάτες στις εκλογές για κανένα κόμμα, παλιό ή καινούργιο, ή δήθεν ανεξαρτήτους. Παρά τις όποιες επιμέρους διαφορές τους όλοι υπηρετούν με ευλάβεια το πολιτικοοικονομικό σύστημα και την άρχουσα τάξη.
Η ελπίδα δεν βρίσκεται στις κάλπες άλλα στους ανυποχώρητους κι ακηδεμόνευτους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας για την κοινωνική ανατροπή. Κανένας πολιτικός σωτήρας δεν μπορεί να αναλάβει» για μας, μόνο με αυτοοργάνωση και αλληλεγγύη μπορούμε να σώσουμε τις ζωές μας.
Αυτά προσπαθήσαμε να προτάξουμε με την μέχρι τώρα δράση μας, με κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις αλλά και διαφορές εκδηλώσεις.
Ενδεικτικά συμμετείχαμε σε κινητοποιήσεις εναντία στις εκποιήσεις σπιτιών, στον δρόμο αλλά και με συγκεντρώσεις αλληλεγγύης σε κατοίκους που κινδύνευαν άμεσα με έξωση. Σε εργατικούς αγώνες, στην πρωτομαγιά μαζί με τους Κούρδους συντρόφους προωθώντας έμπρακτα την διεθνιστική αλληλεγγύη και ενότητα. Προβάλαμε την μάχη που δίνουν οι ίδιοι όχι μόνο για αυτοδιάθεση αλλά και για μια άλλη κοινωνία, με την αυτοοργάνωση των κοινοτήτων στη Ροζάβα, όπως και το αντίστοιχο παράδειγμα των Ζαπατίστας στα βουνά του Μεξικού. Πραγματοποιήσαμε εκδήλωση για την γυναικεία χειραφέτηση, με ιστορική αναδρομή στους αγώνες των γυναικών στην Κύπρο, την Ελλάδα και διεθνώς. Ακόμα για το προσφυγικό και για την ιστορία, τους αγώνες και την προοπτική του εργατικού κινήματος στην Κύπρο.
Όλα αυτά ήταν φυσικό να ενοχλήσουν τους φασίστες, γνωστούς θρασύδειλους που έμαθαν να δρουν μόνο μέσα στο σκοτάδι. Έτσι στοχοποίησαν την συλλογικότητα μας και συντρόφους/φισες. Μάλιστα μόλις πριν λίγες μέρες προσπάθησαν με ύπουλο τρόπο να τρομοκρατήσουν και να κτυπήσουν συντρόφους όταν αποχωρούσαν μόνοι από εκδήλωση μας. Η προσπάθεια τους έπεσε στο κενό χάρη στη αποφασιστικότητα άλλων συντρόφων που με τη άμεση κινητοποίηση και παρουσία τους απέτρεψαν τα χειρότερα και τους ανάγκασαν να διαλυθούν χωρίς να συμβεί το παραμικρό.
Ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους ότι όχι μόνο δεν τρομοκρατούμαστε, αλλά θα συνεχίσουμε ακόμα πιο δυναμικά τον αγώνα μας. Ο αντιφασιστικός και αντικαπιταλιστικός χώρος θα υπερασπιστεί με κάθε τρόπο τους αγωνιστές του, θα απαντήσει μαχητικά μέσα από μαζικές μορφές και διαδικασίες σε κάθε προσπάθεια τρομοκράτησης, που προέρχεται από την φασιστική και παρακρατική βία.
ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
Την Τετάρτη 27 Απριλίου, ώρα 19:30, στο καφενείο Στο Δρόμο, θα γίνει εκδήλωση με προβολή και συζήτηση, για την ιστορία, τους αγώνες και την προοπτική του εργατικού κινήματος στην Κύπρο, με αφορμή και την επέτειο της εργατικής πρωτομαγιάς. Θα γίνει παρουσίαση και ιστορική αναδρομή από τον κοινωνιολόγο και ερευνητή της ιστορίας του εργατικού κινήματος στην Κύπρο, Αντρέα Παναγιώτου.
Την Τετάρτη 27 Απριλίου, ώρα 19:30, στο καφενείο Στο Δρόμο, θα γίνει εκδήλωση με προβολή και συζήτηση, για την ιστορία, τους αγώνες και την προοπτική του εργατικού κινήματος στην Κύπρο, με αφορμή και την επέτειο της εργατικής πρωτομαγιάς. Θα γίνει παρουσίαση και ιστορική αναδρομή από τον κοινωνιολόγο και ερευνητή της ιστορίας του εργατικού κινήματος στην Κύπρο, Αντρέα Παναγιώτου.
Πορεία ταξικής ενότητας και διεθνιστικής αλληλεγγύης για την εργατική πρωτομαγιά στην Λεμεσό, Σάββατο 23/4.
Προσυγκεντρωση ώρα 10:00 π.μ στο οίκημα της κουρδικής κοινότητας, οδός Ναυαρίνου 10.
Η απελευθέρωση της εργατικής τάξης είναι έργο της ίδιας (Καρλ Μαρξ)
Πορεία ταξικής ενότητας και διεθνιστικής αλληλεγγύης για την εργατική πρωτομαγιά στην Λεμεσό, Σάββατο 23/4.
Προσυγκεντρωση ώρα 10:00 π.μ στο οίκημα της κουρδικής κοινότητας, οδός Ναυαρίνου 10.
Η απελευθέρωση της εργατικής τάξης είναι έργο της ίδιας (Καρλ Μαρξ)
Προβολή – συζήτηση με την συμμετοχή της Κουρδικής κοινότητας στην Λεμεσό. Την Πεμπτη 7 Απριλίου, ώρα 19:30, στην καφετέρια Στο Δρόμο, οδός Γενεθλίου Μιτελλά, Λεμεσός
Μέσα στα σύνορα της Τουρκίας, η κουρδική αντίσταση άντεξε στην σκληρή κρατική τρομοκρατία και στους μαζικούς εκτοπισμούς από το στρατοκρατικό καθεστώς. Στο πλευρό τους η επαναστατική αριστερά καθώς και αναρχικοί. Μάλιστα πριν λίγες μόλις μέρες, 10 κομμουνιστικές οργανώσεις στην Τουρκία μαζί με το PKK (Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν), ανακοίνωσαν την ίδρυση του Ενιαίου Λαϊκού Επαναστατικού Κινήματος, για να συντονίσουν τη δράση τους.
Στις κουρδικές περιοχές της Συρίας όμως γίνεται πραγματικά μια επανάσταση. Ο αγώνας ενάντια στους τζιχαντιστές είναι μονάχα μια πτυχή της Ροζάβα, η άλλη πτυχή είναι το κοινωνικό πείραμα που βρίσκεται σε εξέλιξη. Η αυτόνομη περιοχή της Ροζάβα, που συστάθηκε το 2011 ως τρία αντισυστημικά αντικαπιταλιστικά καντόνια, αποτελεί ένα εγχείρημα διαφυλετικής και διαθρησκευτικής κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης πέρα από κρατικά σύνορα. Η ανάληψη της πολιτικής ισχύος από τις τοπικές συνελεύσεις (κομμούνες, όπως έχουν ονομαστεί) δημιουργούν μια βάση για την κατάργηση των εκμεταλλευτικών σχέσεων, την αναθεώρηση των αναγκών, την αναδόμηση της παραγωγής, την συλλογική αναδιοργάνωση της εργασίας. Να αναφέρουμε ως παράδειγμα, ότι η Ροζάβα είναι το μοναδικό μέρος στον κόσμο όπου το πετρέλαιο βρίσκεται στην συλλογική διάθεση των κατοίκων.
Η κοινωνική επανάσταση στην Ροζάβα και η διαρκής εξέγερση στην Τουρκία ανοίγουν δρόμους για τον επαναστατικό αγώνα σε όλη την γη. Ήδη διεθνιστές, οργανώσεις, ομάδες από διάφορες χώρες, βρίσκονται στη Ροζάβα και συμμετέχουν στη διαδικασία ή έχουν ενωθεί σε διεθνιστικά τάγματα και πολεμούν στο αντάρτικο των YPG-YPJ.
Όλα αυτά θα δούμε σε εκδήλωση με προβολή και συζήτηση μαζί με την Κουρδική κοινότητα στην Λεμεσό. Η αλληλεγγύη το όπλο μας, επαναστατική αυτοοργάνωση παντού!
Την ερχόμενη Τρίτη 15 του μηνός ώρα 20:00 στο καφενείο Στο Δρόμο θα γίνει εκδήλωση με προβολή και συζήτηση, αφιερωμενη στον αγώνα για την γυναικεία χειραφέτηση
Θα υπάρχει παρουσίαση και ιστορική αναδρομή στους αγώνες των γυναικών στην Κύπρο, την Ελλάδα και διεθνώς.
Θα γίνει ειδική αναφορά στο κίνημα στη Ροζάβα, εκεί όπου ιδρύθηκε από τις Κούρδισες μαχήτριες ο πρώτος καθαρά γυναικείος αντάρτικος στρατός στο κόσμο, με το σύνθημα:
«Η επανάσταση δεν θα σώσει τις γυναίκες, αλλά χρειάζεται τη σκέψη, τη δράση και την οργάνωση των γυναικών. Η Επανάσταση χρειάζεται το χρώμα της γυναίκας»
Θα μιλήσει αγωνίστρια από την Κουρδική κοινότητα στην Λεμεσό!
Από τις αρχές του 2016 και μέχρι τις 5 Φεβρουαρίου τουλάχιστον 374 άνθρωποι έχουν πεθάνει προσπαθώντας να φθάσουν σε ευρωπαϊκό έδαφος, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό για τη Μετανάστευση (IOM). Οι περισσότεροι από αυτούς στο Αιγαίο.
Την ίδια στιγμή οι κυβερνήσεις και η ΕΕ προωθούν και εφαρμόζουν ρατσιστική πολιτική με κλειστά σύνορα, απελάσεις και εγκλεισμό των προσφύγων σε στρατόπεδα και φυλακες. Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο φερνει ακόμα περισσότερο θάνατο και πολεμους. Την απάνθρωπη πολιτική της ΕΕ ακολουθεί και η κυπριακή κυβερνηση με τα κεντρα κράτησης, τις φυλακίσεις και απελάσεις.
Απεναντι σ αυτούς εμείς εκφράζουμε αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες και παλεύουμε για δικαιώματα, ελευθερίες και κοινή πάλη των εργαζομενων στην Κύπρο.
Να γκρεμίσουμε την «Ευρώπη-φρούριο», τις φυλακες, τα σύνορα. Κοινή πάλη των λαών ενάντια στους ιμπεριαλιστές, το ΝΑΤΟ, την φιλοπόλεμη και ρατσιστική πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων.
ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ, ΚΥΠΡΙΟΙ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ
Στες 14 του Φεβράρη εβρεθήκαμεν στον Κορματζιήτη, το Μαρωνίτικο χωρκό στην επαρχείαν Τζερύνειας. Στον σύλλογον του χωρκού εσυζητήσαμεν με Μιχάλη Χατζιηρούσσο τζιαι την Μαρία Εμμανουήλ για την ιστορία τζιαι τα θέματα που αντιμετωπίζει η Μαρωνίτικη κοινότητα ειδικόττερα στο πλαίσιο του Κυπριακού. Ακούστε τες εισηγήσεις τζιαι την συζήτηση πιο κάτω:
Στις 12 του Φεβράρη, ο δημοσιογράφος-ερευνητής Μιχάλης Μιχαήλ ήταν μαζίν μας στον Κοινωνικόν Χώρον Kaymakκιν για να συζητήσουμεν την πορεία του ελληνικού τζιαι του τούρτζικου εθνικισμού στην Κύπρον. Ακούστε πιο κάτω την εισήγηση του Μιχάλη Μιχαήλ, και την συζήτηση που ακολούθησε.
Σήμερα, Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015 επιχειρήθηκε από κλητήρα να επιδώσει χαρτί έξωσης σε οικογένεια που διαμένει στις Εργατικές Πολυκατοικίες του Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης, αγνοώντας επιδεικτικά την οποιαδήποτε οικονομική ή οικογενειακή κατάσταση που βρίσκεται η οικογένεια αυτή.
Στο άκουσμα και μόνο της είδησης δεκάδες αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες έσπευσαν στο χώρο και εμπόδισαν τον κλητήρα στο να προχωρήσει στην πράξη αυτή. Ο κλητήρας ειδοποίησε την αστυνομία και τρεις (3) αστυνομικοί κατέφθασαν στο χώρο της συγκέντρωσης των αλληλέγγυων. Μετά από διαβουλεύσεις ο κλητήρας και οι αστυνομικοί αποχώρησαν από το χώρο χωρίς να επιδώσουν οποιονδήποτε χαρτί στους ένοικους της κατοικίας.
Το περιστατικό αυτό δεν συμβαίνει για πρώτη φορά ούτε είναι μια ξεχωριστή περίπτωση. Είναι κομμάτι μιας ευρύτερης πολιτικής που προωθείτε το τελευταίο διάστημα προς όφελος ντόπιου και ξένου κεφαλαίου και νομοθετείτε – υλοποιείτε από τους πολιτικούς εκπροσώπους τους στη βουλή. Η έξωση αυτή έρχεται αμέσως μετά την ψήφιση από τη βουλή για πακετοποίηση των κόκκινων δανείων και η κυπριακή κοινωνία καλείται πλέον να αντιμετωπίσει το φαινόμενο κατασχέσεων κατοικιών από τις τράπεζες , όπως έχουμε όλοι παρακολουθήσει να συμβαίνει σε όλες τις χώρες που έχουν περάσει σε καθεστώς «μνημονιακής σωτηρίας». Η κρίση τους λοιπόν και κυριολεκτικά πλέον μας χτυπάει την πόρτα.
Οι εξώσεις και οι κατασχέσεις κατοικιών δεν είναι συνέπεια της αδιαφορίας ή της δήθεν αφερεγγυότητας ορισμένων και μόνο τμημάτων της κοινωνίας, ούτε αφορά, όπως λέει η κυβέρνηση, μόνο πολίτες που την χρησιμοποιούν ως δικαιολογία για την κρίση. Αφορά κυρίως τα χαμηλά, λαϊκά στρώματα της κοινωνίας που έχουν μείνει άνεργοι ή που έχουν δει το μισθό τους να κουτσουρεύεται στο μισό και πλέον δεν έχουν ούτε τα βασικά για την διαβίωση τους, συνέπεια των πολιτικών λιτότητας που εφαρμόζει η κυβέρνηση Αναστασιάδη-ΤΡΟΙΚΑ
Ξεκαθαρίζουμε λοιπόν ότι δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να ξεσπιτώσει συνάνθρωπο μας επειδή πολύ απλά το δικαίωμα στη στέγη και την αξιοπρεπή διαβίωση , πέραν από συνταγματικό είναι και αδιαπραγμάτευτο. Σήμερα ήταν η μέρα μιας φτωχής οικογένειας σε συνοικία της Λεμεσού, αύριο ξημερώνει για όλους εμάς το ίδιο και χειρότερο. Στην επίθεση αυτή δεν πρέπει να μείνει κανένας μόνος/μόνη. Όλοι εμείς εργαζόμενοι, άνεργοι , φοιτητές, άνθρωποι της διπλανής πόρτας καλούμαστε να είμαστε σε επαγρύπνηση και να σταθούμε ανάχωμα στη λαίλαπα που έρχεται.
Καλούμε όλους και όλες να σταθούμε εμπόδιο στο ξεσπίτωμα των συνανθρώπων μας και το αίτημα για αξιοπρεπή ζωή να γίνει φάρος για τις μάχες που έρχονται .
Κινημα Ενάντια στις Εκποιήσεις
Αλληλέγγυοι/ες
Καταγραφή της συζήτησης με αφορμή τις προσπάθειες για την κατάργηση της Κυριακής ως αργίας με τον κοινωνιολόγο Γρηγόρη Ιωάννου.
Μέσαστις συνθήκες κρίσης αυξάνονται τόσο σε ένταση όσο και σε έκταση οι πιέσεις στην εργασία. Οι μισθοί μειώνονται, οι όροι εργασίας επιδεινώνονται και η εργασιακή ανασφάλεια εξαπλώνεται σε ολοένα και μεγαλύτερη μερίδα των εργαζομένων. Με την ανεργία να σταθεροποιείται σε επίπεδα ρεκόρ και την υποαπασχόληση να αυξάνεται το ερώτημα που μπαίνει είναι αν η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας στο λιανικό εμπορίο είναι μέρος μιας ευρύτερης διαδικασίας εμπέδωσης μιας νέας απεχθούς κανονικότητας στο εργασιακό πεδίο.
Israeli anti Militarist activist and CO Sahar Vardi, will give an overview on how militarism infiltrates different layers of Israeli society, from schools, through gender and ethnic power relations, to the political system and military industrial complex. The talk will focus on the central role of the military in creating the Israeli concept of citizenship, and ask who pays the price and who profits from Israeli militarism. We will also look at different attempts to resist militarism, from protests to Conscientious Objection.
In the context of the forthcoming inter-communal protest march for a "De-Militarised Nicosia 2015", which will be held on both sides of the borders dividing Nicosia on Saturday, 28th of February, Syspirosi Atakton starts a circle of events that will peak on that day.
In 1926, Levi Eshkol, who would later be prime minister of Israel during the 1967 war, visited Western Thrace, and observed the settlement of Greek refugees from the 1923 Greek-Turkish population exchange. He remarked at the time that it was an “‘an enormous and interesting project,” which could provide a model for the creation of the Israeli state. In this presentation, I draw together some of the unlikely similarities between Greek, Turkish, and Israeli nationalism. Focusing on the impact of Hellenization on the Jewish community of Salonica after the Greek invasion of 1912, I argue that nationalisms which claim to be mutually antagonistic, often converged when it came to the re-arrangement of people and re-definition of their ethnic identity.
In order to draw useful lessons for the future, we have to have a good knowledge of our history and a multi-perspective approach to our past without any prejudice. For this purpose, it is necessary to have well-educated historians; rich archives open for all; multi-communal platforms, where everything can be discussed freely; and a democratic environment free from all taboos. Without all these, it would be very difficult to bring historical realities to light. Even then, it cannot be said that the Cypriot communities are likely to be at ease discussing these subjects.