Login
Η ψηφιοποίηση του περιοδικού Εντός των Τειχών έχει πλέον ολοκληρωθεί, με το τελευταίο τεύχος, το Τεύχος 42, να βρίσκεται πλέον στο Ελληνικό τμήμα του αρχείου.
The digitization of the magazine Within the Walls has now been completed, with the last issue, Issue 42, being present now on the Greek version of the archive.
Σίγουρα εδώ που φτάσαμε, με την ανεξέλεγκτη εξάπλωση του κορωνοϊού θα πρέπει να μένουμε σπίτι, αλλά η επιμονή της κυβέρνησης στην προσωπική ευθύνη και την εφαρμογή των διαταγμάτων παρά το ότι παραβιάζουν συνταγματικά
κατοχυρωμένα δικαιώματα, γίνεται για να κρύψει τις δικές της ασήκωτες ευθύνες για την τραγική κατάσταση που φτάσαμε.
Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι είναι αυτή η κυβέρνηση που όταν οι νοσηλευτές απεργούσαν και φώναζαν «… μιλάτε για κέρδη και ζημιές– ενώ εμείς μιλάμε γι’ ανθρώπινες ζωές», τους απειλούσε με επιστράτευση και ο Αβέρωφ τους έλεγε «αν δεν σας αρέσει να πάτε αλλού να δουλέψετε». Είναι αυτή η κυβέρνηση που όταν οι γιατροί του δημοσίου μιλούσαν για ελλείψεις προσωπικού, εξοπλισμού, και αναλώσιμων στα δημόσια νοσηλευτήρια, τους απειλούσε με ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών δημόσιας υγείας. Και δεν ήταν μόνο απειλές. Από τότε που ανέλαβε το 2013 και μετά οι περικοπές στον τομέα της δημόσιας υγείας έφτασαν τα 500 εκατομμύρια.
Να γιατί δεν υπάρχουν αρκετοί επαγγελματίες υγείας και κλίνες εντατικής θεραπείας να καλύψουν τα δημόσια νοσηλευτήρια. Να γιατί και αυτοί που τα στελεχώνουν έμειναν χωρίς ειδικές στολές και εξοπλισμό για να αντιμετωπίσουν το κορωνοϊό. Γι΄ αυτό και μολύνθηκαν τόσοι γιατροί, νοσηλευτές και ασθενείς και έκλεισαν τόσα νοσηλευτήρια.
Και τολμούν μετά ο Αναστασιάδης και οι Υπουργοί του να μας κουνούν το δάκτυλο και να μας λένε εσείς φταίτε για την εξάπλωση του κορωνοϊού που δεν τηρείται τα μέτρα και να μας επιβάλλουν και νέους περιορισμούς και να μας απειλούν ότι θα κάνουν εφόδους στα σπίτια μας για να δουν αν έχουμε επισκέπτες. Καλούν μάλιστα το κόσμο να ρουφιανεύει τους γείτονες του αν φιλοξενήσουν κάποιο που δεν είναι μόνιμος κάτοικος και να ενημερώνουν την αστυνομία. Μας λένε να κρατάμε αποστάσεις και την ίδια στιγμή τσουβαλιάζουν τους πρόσφυγες σε στρατόπεδα χωρίς κανένα μέτρο προστασίας. Ακόμη χειρότερα, την ώρα που είχαν τα αεροδρόμια ανοικτά να πηγαινοέρχονται οι επιχειρηματίες, και οι φίλοι τους που κερδοσκοπούν με τα χρυσά διαβατήρια, έριξαν πίσω στη θάλασσα, βάρκα με 165 εξαθλιωμένους πρόσφυγες ανάμεσα τους πολλά παιδιά και γυναίκες με κίνδυνο να πνιγούν. Ευτυχώς που τους περιμάζεψαν οι τουρκοκύπριοι που ζουν σε «ψευδοκράτος».
Η Κύπρος είναι ένα νησί που δεν υπήρχε κανένα περιστατικό, και η Κυβέρνηση αντί να συνεννοηθεί με την άλλη πλευρά και τις Βάσεις για να ελέγχει τα αεροδρόμια και να βάζει καραντίνα όσους έμπαιναν, έκλεισε τα οδοφράγματα, για να κάνει το χατίρι στα ναζιστικά καθάρματα του ΕΛΑΜ – Χρυσή Αυγή. Με ρατσιστικές δικαιολογίες προσπάθησε να στοχοποιήσει την άλλη πλευρά, δυναμιτίζοντας ακόμη περισσότερο το κλίμα συνεργασίας και συμφιλίωσης και την προοπτική για ειρήνη και επανένωση του νησιού. Τελικά ο κορωνοϊός δεν ήλθε ούτε από τους τουρκοκυπρίους, ούτε από τους Ιρανούς φοιτητές που ζουν στο βορρά, ούτε από εξαθλιωμένους μετανάστες αλλά από καθώς πρέπει ελληνοκύπριους επιχειρηματίες και ταξιδιώτες που έρχονταν από το εξωτερικό.
Ακόμη και τότε όμως μας πουλούσε παραμύθια, και έβαζε τους ειδικούς να μας πουν ότι δεν χρειάζεται να φοράμε μάσκες, ούτε να κάνουμε μαζικά τεστ γιατί στη πραγματικότητα ήθελε να κρύψει ότι δεν είχε φροντίσει να έχει επάρκεια σε αυτά τα είδη, παρά το ότι ο κορωνοϊός είχε ξεκινήσει από τον περασμένο Δεκέμβρη να σπέρνει το θάνατο. Δεν είναι τυχαίο που χώρες που εφάρμοσαν μαζικά τα τεστ και προμήθευσαν το κόσμο με μάσκες έχουν ελέγξει την εξάπλωση του κορωνοϊού και είχαν ελάχιστα θύματα.
Αυτά όλα δεν έγιναν τυχαία, ούτε γιατί η κυβέρνηση είναι ανίκανη, αλλά γιατί εξυπηρετεί τα συμφέροντα της τάξης που αντιπροσωπεύει, των κεφαλαιοκρατών. Γι’ αυτό και πάνω από τον άνθρωπο και την υγεία του, βάζει τα κέρδη. Για να μη θίξει τα συμφέροντα της ΟΕΒ και ιδιαίτερα όσων δραστηριοποιούνται στην τουριστική βιομηχανία άφησε ανοικτά τα αεροδρόμια και τα λιμάνια και δεν έκανε καμιά ενημέρωση και καμιά κίνηση για να προετοιμάσει τον τομέα της δημόσιας υγείας και την κοινωνία συνολικότερα για να αντιμετωπίσει τον επερχόμενο κίνδυνο, μην τυχόν και τρομάξουν οι τουρίστες και δεν έλθουν.
Η ατομική ευθύνη έχει νόημα μόνο σαν μέρος ενός συνολικού, συλλογικού κρατικού προγραμματισμού που να στοχεύει στην προστασία της υγείας των ανθρώπων, που να επενδύει πόρους και να ενεργοποιεί την κοινωνική αλληλεγγύη και συνεργασία. Διαφορετικά λειτουργεί απλώς σαν προπέτασμα καπνού για να καλύπτει τις ευθύνες των κυβερνώντων που διαχειρίζονται αυτή τη κρίση.
Η αντίληψη που λέει να τελειώσει αυτή η κρίση πρώτα και μετά θα ζητήσουμε εξηγήσεις και ευθύνες που ακούγεται από την αντιπολίτευση, και από το ΑΚΕΛ είναι λάθος γιατί δίνει παράταση στη κρίση και οδηγεί σε περισσότερα θύματα. Τώρα είναι που χρειάζεται να απαιτήσουμε:
• δαπάνες για την υγεία
• μαζικές προσλήψεις γιατρών, νοσηλευτών, και άλλων επαγγελματιών υγείας
• επίταξη των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων και των κλινικών εργαστηρίων που κάνουν τα τεστ,
• μαζικά τεστ και προμήθεια προστατευτικών μέσων και δωρεάν παραχώρηση στο πληθυσμό
• στέγη για τους άστεγους και τους πρόσφυγες.
• πλήρη αποζημίωση για όσους μένουν απλήρωτοι ή χάνουν τις δουλειές τους.
Τώρα είναι η ώρα που πρέπει να δώσουμε αυτή τη μάχη. Τώρα που πολύς κόσμος είναι αγανακτισμένος γιατί νοιώθει στο πετσί του τα αποτελέσματα της αναλγησίας, της γύμνιας και του αυταρχισμού αυτής της κυβέρνησης, που το μόνο που έχει να προσφέρει είναι το κέρφιου όπως η αποικιοκρατία. Η Αριστερά και τα συνδικάτα θα πρέπει να μπούμε μπροστά, να οργανώσουμε και να συντονίσουμε αυτή τη διάθεση. Μπορούμε και πρέπει να κερδίσουμε αυτή τη μάχη και να ξεφορτωθούμε και το κορωνοϊό και τους Αναστασιάδηδες και την τάξη τους, που επιμολύνουν μόνιμα τη ζωή μας.
[English Text Follows]
Ο Κωστής Αχνιώτης έφυγε σαν σημερα το 2017.
Πολιτικοποιήθηκε μέσα στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά σαν φοιτητής στη Γαλλία, ενώ με την επιστροφή του στην Κύπρο άρχισε να δραστηριοποιείται ενεργά μέσα στην Κυπριακή εξωκοινοβουλευτική αριστερά, το κίνημα επαναπροσέγγισης και τους πολιτικούς κύκλους της εντός των τειχών Λευκωσίας. Συμμετείχε στο περιοδικό ‘Δελτίο Συζήτησης’, μέσα από το οποίο έγιναν οι πρώτες γραπτές συζητήσεις της άκρας Αριστεράς στην Κύπρο.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 δραστηριοποιήθηκε μέσα στον Κομμουνιστικό Κύκλο συνεχίζοντας τις εκδόσεις με την έκδοση του περιοδικού Εντός των Τειχών την περίοδο 1985-1990, το οποίο αποτέλεσε βασικό έντυπο των θεωρητικών ανησυχιών και διάλογων της ευρύτερης αριστεράς. Εκείνη την περίοδο είχε καταλυτικό ρόλο στην δημιουργία της ομάδας ‘Φίλοι του Ακάμα’ με σκοπό την διάσωση του φυσικού περιβάλλοντος της χερσονήσου του Ακάμα.
Αργότερα, λαμβάνει μέρος στην έκδοση του δικοινοτικού περιοδικού Χάτε (1998-2001), μιας από τις ποιο αξιοσημειωτες προσπάθειες αυτόνομης επικοινωνίας μεταξύ της Ελληνοκυπριακής και Τουρκοκυπριακής κοινότητας πριν το άνοιγμα των οδοφραγμάτων. Την ίδια περίπου περίοδο εξέδιδε μαζί με άλλους το περιοδικό κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου ‘Εξ Υπαρχής’ (1999-2004).
Το 2004 στήνει μαζί με συντρόφους του την Πλατφόρμα Αριστερών για το Ναι και μετ’ έπειτα οργανώνεται μαζί με άλλους εκπαιδευτικούς στην Κοινή Πλατφόρμα Ε/κ και Τ/κ Εκπαιδευτικών Ενωμένη Κύπρος, ενώ εκδίδει το περιοδικό του ελληνοκυπριακού τμήματος της πλατφόρμας, Το Καλέμι (2008-11).
Την περίοδο της έντασης της οικονομικής κρίσης που ξεκίνησε το 2008, δραστηριοποιήθηκε μαζί με άλλα μέλη της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στην ΕΡΑΣ, ενώ μετέπειτα ήταν υποψήφιος στις ευρωεκλογές του 2014 με τον δικοινοτικό συνδυασμό Δράσυ-Eylem, τον πρώτο δικοινοτικό εκλογικό συνδυασμό που έλαβε μέρος σε εκλογές στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μεταξύ 2014-2016 πήρε μέρος στην προσπάθεια συγκρότησης της σελίδας εναλλακτικής ενημέρωσης Platforma News ενώ στους τελευταίους μήνες της ζωής του συμμετείχε και στην Αριστερή Κίνηση – Θέλουμεν Ομοσπονδία.
Το 11ο τεύχος του περιοδικού Εντροπία εμπεριέχει αφιέρωμα στον Κωστή Αχνιώτη, ενώ το ντοκιμαντέρ Tongue καταπιάνεται με την ζωή του σε σχέση με την Κυπροκεντρική εξωκοινοβουλευτική αριστερά. Υπάρχει επίσης και η ηχογράφηση της συζήτησης του Κωστή μαζί με τον κοινωνιολόγο Αντρέα Παναγιώτου με θέμα τις ‘Ριζοσπαστικές Αφηγήσεις για το Κυπριακό που το 1970 τζιαι μετά: Η Άνοδος της Κυπριακής Συνείδησης τζιαι του Δικοινοτικού Κινήματος’, που οργανώθηκε το 2017 από την Συσπείρωση Ατάκτων.
Πρόσφατα δακτυλογραφήσαμε το κείμενο ’κυπριακή συνείδηση’, το οποίο έγραψε ο Κωστής το 1988.
Costis Ahniotis passed away three years ago, a day like today.
As a student in France, he was politically active in the extra-parliamentary left, and with his return to Cyprus he became actively involved with the Cypriot extra-parliamentary Left, the rapprochement movement and the political circles of the walled city of Nicosia. He participated in the magazine ‘Discussion Bulletin’ [Δελτίο Συζήτησης], through which the first written discussions of the Cypriot far-left developed.
In the beginning of the 1980s, he was active in the Communist Circle, continuing publications with the publication of the magazine Within the Walls between 1985-1990, which constituted a key text for the exposition of the theoretical concerns and dialogue of the broader left. In that period he had a key role in the formation of the group ‘Friends of Akamas’, with the aim of the preservation of the natural environment of the Akamas peninsula.
He further participates in the publication of the bi-communal magazine Hade (1998-2001), one of the most note-worthy attempts for an autonomous channel of communication between the Greek and Turkish Cypriot communities, before the opening of the checkpoints. During the same period he was part of the publishing team of the social and political dialogue magazine ‘From the Beginning’ [Εξ Υπαρχής] (1999-2004).
In 2004 he forms, together with other comrades, the ‘Platform of Leftists for YES’ and organizes afterwards, alongside other teachers, the G/c and T/c Teachers' Platform "United Cyprus", while publishing the magazine of the Greek Cypriot section of the platform, Kalemi [Το Καλέμι] (2008-11).
During the period of the intensification of the economic crisis that started in 2008, he organized, together with other members of the extra-parliamentary left, in ERAS, while afterwards he was a candidate in the European parliamentary elections of 2014 with the bi-communal electoral list of Δράσυ-Eylem, the first bi-communal electoral list that had ever participated in an election in the history of the Republic of Cyprus. Between 2014-2016 he participated in the attempt of forming the website of alternative information Platforma News, while in the last months of his life, he participated in the Leftist Movement – We Want Federation.
The 11th issue of the Entropy [Εντροπία] magazine features a tribute to Costis Ahniotis, while the documentary Tongue focuses on his life in relation to the Cyprocentric extra-parliamentary left. The audio recording of Costis’ discussion with sociologist Andreas Paanayiotou also exists (in Greek), on the subject ‘Radical Narrations of the Cyprus Problem from the 1970s onwards: The Rise of Cypriot Consciousness and of the Bi-communal Movement’, organized in 2017 by Syspirosi Atakton.
We have recently translated his 1988 text ’cypriot consciousness’, making it available in English for the first time.
In our attempt to make the archive more accessible, we present here 5 key texts of the broader Cypriot radical political scene that are available in English on the archive. Part of the archiving project is making previously unavailable texts; available to new audiences. Many of the following texts have thus been translated through the initiate of various individuals, whose work has been fundamental in allowing us to share these key texts for the first time, in English. A bonus text has also been added at the end of the list.
'Ecology and the Semblance of an Illusion' (1985)
This ecological text circulated in the Chrysallida social space in Limassol, in relation to developments surrounding Akamas. It consisted of 9.5 pages and included extensive excerpts from various works by Max Horkheimer, Karl Marx, Peter Kropotkin, Murray Bookchin, Ivan Illich, et al. It is one of the few ecological theoretical texts of the Cypriot anti-authoritarian scene.
‘cypriot consciousness’ (1988)
Published originally in the 35th issue of the Nicosian magazine ‘Within the Walls’, this text by Costis Ahniotis has remained a classic exposition of the Cyprocentric position associated with the extra-parliamentary left.
‘The Cyprus Problem and the Internationalist Tasks of the Greek Cypriot Working Class’ (1988)
This book was published by the leftist group Workers’ Democracy. It is perhaps the most extensive Marxist analysis of the Cyprus Problem, founded upon the theoretical framework of revolutionary deafeatism. While the book still remains untranslated as a whole, a recent partial translation of key parts has emerged in 2019.
‘5 positions on the reunification process or For the right to live in Cyprus without the Cyprus problem’ (2010)
This text presents the analysis and position of the libertarian group Falies surrounding the Cyprus Problem and the approach that should be taken by the extra-parliamentary left.
‘Cheap Bodies/Foreign Bodies: The Government Strategy on Immigration’ (2016)
This brochure was published by the group antifa λευkoşa, and analyses the immigration policy of the Republic of Cyprus during the recent years, emphasizing the effect on refugees and the process of illegalization of migrants and refugees.
‘Federation or Death’ (1993)
This text was published in the 10th issue of the anarchist magazine ‘Traino stin Poli’, in Limassol. Published on the pretext of elections contra the then possibility of the resolution of the Cyprus Problem through the Ghali set of Ideas, it offered a direct justification for supporting a bi-communal federation.
Στην προσπάθεια μας να γίνει το αρχείο πιο προσβάσιμο, παρουσιάζουμε εδώ 5 βασικά κείμενα του ευρύτερου Κυπριακού ριζοσπαστικού χώρου που εντοπίσαμε και αρχειοθετήσαμε στο αρχείο.
'Η Κύπρος, το Εθνικό και ο Εθνικισμός - Μία Ελευθεριακή Ανάλυση' (1984)
Γραμμένη από ανώνυμο Κύπριο Αναρχικό, η μπροσούρα πρόκειται για μια από τις πρώτες θεωρητικές προσεγγίσεις σε σχέση με το Κυπριακό, από μια ριζοσπαστική ελευθεριακή σκοπιά και αποτελεί πλέον κλασικό θεωρητικό κείμενο του Κυπριακού ριζοσπαστικού χώρου. Η παρόν έκδοση αποτελεί αναδημοσίευση της μπροσούρας, από την Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα Άνω Πόλης Σαλονίκης, τον Ιούνη του 2018.
'Οικολογία και η Φαινομενικότητα μιας Ψευδαίσθησης' (1985)
Οικολογικό κείμενο που κυκλοφόρησε στο στέκι της Χρυσαλλίδας στη Λεμεσό, με αφορμή τον Ακάμα. Έχει συνολική έκταση 9.5 σελίδες και περιλαμβάνει εκτενή αποσπάσματα από διάφορα έργα των Max Horkheimer, Karl Marx, Peter Kropotkin, Murray Bookchin, Ivan Illich, κ.α. Ενά από τα ελάχιστα οικολογικα θεωριτικά κείμενα του Κυπριακού αντιεξουσιαστικού χώρου.
Δακτυλογραφημένο Κείμενο Αρχείο PDF
'Το Κυπριακό και τα Διεθνιστικά Καθήκοντα των Ελληνοκύπριων Επαναστατών' (1988)
Το βιβλίο εκδόθηκε από την ομάδα Εργατική Δημοκρατία. Πρόκειται για ίσως την πιο εκτενής μαρξιστική ανάλυση του Κυπριακού Προβλήματος, βασισμένη πάνω στο θεωρητικό υπόβαθρο του επαναστατικού ντεφετισμού.
'Κυπριακή Συνείδηση - Διάλογος για μια Εμπειρία Χωρίς Όνομα' (1992)
Αυτή η μπροσούρα κυκλοφόρησε ως απάντηση στη λογοκρισία που ακολούθησε την εκπομπή Χωρίς Πλαίσια του ΡΙΚ στις 4 Ιούλη του 1992, όπου ο κοινωνιολόγος Αντρέας Παναγιώτου είπε πως είναι Κυπραίος και όχι Έλληνας. Παραμένει μια από τις ποιό προσβάσιμες και παράλληλα ανεπτυγμένες εκφράσεις της Κυπροκεντρικής θέσης. Πέρα από το αρχείο PDF, η μπροσούρα έχει πλέον δακτυλογραφηθεί (με εξαίρεση το άρθρο του κ. Καζαμία).
Δακτυλογραφημένο Κείμενο Αρχείο PDF
'Σώματα Φτηνά/Σώματα ξένα: Η Κρατική Στρατηγική της Μετανάστευσης - 3η έκδοση' (2019)
Μπροσούρα της ομάδας antifa λευkoşa η οποία αναλύει την μεταναστευτική πολιτική της Κυπριακής Δημοκρατίας τα τελευταία χρόνια, δίνοντας έμφαση στο προσφυγικό και την δημιουργία παρανομοποίησης μεταναστών και προσφύγων.
The following link contains a PDF file we received archiving incidents of Fascist, Racist, Xenophobic and Migrant/Refugee Exploitation in the Republic of Cyprus in the period 1993-2020 from various sources.
Φασισμός, Ξενοφοβία, Εκμεταλλευση και Ρατσιστική Βία στην Κύπρο - Έβδομη Έκδοση
Language of Sources: Greek, some English. Language of Title - Table of Contents: Greek, Greek/Englsih.
Το link περιέχει αρχείο PDF που μας στάλθηκε, που αρχειοθετεί περιπτώσεις φασισμού, ξενοφοβίας, εκμετάλλευσης μεταναστών/τριών και προσφύγων στην Κυπρο την περίοδο 1993-2020 από διάφορες πηγές.
Φασισμός, Ξενοφοβία, Εκμεταλλευση και Ρατσιστική Βία στην Κύπρο - Έβδομη Έκδοση
Εισαγωγικό Σημείωμα
Η συγκρότηση του παρόν αρχείου ξεκίνησε το 2013. Ήταν αρχικά μια περισυλλογή των διάφορων άρθρων που είχα μαζέψει τα προηγούμενα χρόνια, μια μικρή προσωπική προσπάθεια να μαζευτούν όλα τα λεγόμενα “μεμονωμένα περιστατικά” ρατσισμού, φασισμού και ξενοφοβίας στην Κυπριακή Δημοκρατία. Η πρώτη έκδοση (Οκτώβρης 2013), η οποία κάλυπτε την περίοδο 2009-2013, σύντομα έφερε την δεύτερη έκδοση τον Μάρτη του 2014, καλύπτοντας την περίοδο 2003-2014. Η συλλογή των “μεμονωμένων περιστατικών” άρχισε να φαντάζει σαν μια διαδικασία χωρίς τέλος, σκιαγραφώντας σιγά σιγά την βαθύτατα ρατσιστική δομή της (ελληνο)Κυπριακής πολιτείας. Η αρχειοθέτηση περιστατικών και πληροφοριών συνεχίστηκε τα επόμενα χρόνια σε διαφορετικά επίπεδα έντασης. Το αρχείο εμπεριέχει υλικό από διάφορες πυγές, συμπεριλαμβανομένων τοποθετήσεων και φυλλαδίων πολιτικών ομάδων, αναρτήσεων σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στήλες δημοσιογράφων - η συντριπτική πλειοψηφία του υλικού, παρόλα αυτά, προέρχεται από μέσα μαζικής ενημέρωσης. Η λογική πίσω από την αρχειοθέτηση του υλικού ήταν και παραμένει η καταγραφή περιστατικών και πληροφοριών γύρω από τον φασισμό, την ξενοφοβία, την εκμετάλλευση και την ρατσιστική βία στην Κύπρο, χωρίς να επιβάλλεται κάποιος αυστηρός έλεγχος στο ιδεολογικό ή άλλο περιεχόμενο των πηγών, π.χ. προσωπικές απόψεις των αρθρογράφων. Κάθε άρθρο που έχει συμπεριληφθεί μέσα στο αρχείο εμπεριέχει κάποιο στοιχείο ή πληροφορία σχετικά με τις ποιό πάνω θεματικές. Καθώς το αρχείο έχει συγκροτηθεί κυρίως μέσω από ηλεκτρονικά άρθρα και ψηφιοποιημένο υλικό, είναι φυσικό επακόλουθο πως η καταγραφή σταματά στην δεκαετία του 90, ενώ παράλληλα υπάρχει μια πληθώρα πηγών για τα γεγονότα των τελευταίων χρόνων. Ένα ευχαριστώ αρμόζει να επεκταθεί εδώ προς όλα τα άτομα, καθώς και στις διάφορες ομάδες που προωθήσαν τις εκδόσεις του αρχείου όλα αυτά τα χρόνια: την ΚΙΣΑ, την Αγκάρρα, την Εργατική Δημοκρατία, το Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο, την ΕΡΑΣ, την ομάδα ΑΝΤ.ΑΡ.Τ.Ε.Σ, την Σκαπούλα, την Συσπείρωση Ατάκτων, την ομάδα antifa λευkoşa, την Bandiera και την Νέα Διεθνιστική Αριστερά, καθώς και άλλες ομάδες και συλλογικότητες οι οποίες μας διαφεύγουν αυτή τη στιγμή.
Γλώσσα πηγών: Ελληνικά, Αγγλικά. Γλώσσα Τίτλου, Περιεχομένων: Ελληνικά, Ελληνικά/Αγγλικά.
The Movements Archive has now expanded its project, including now websites and digital entries as part of its archiving efforts. Over the years we have come to the conclusion that often, digital entries are lost more easily than printed material, due to broken links, sites going offline and hosting sites, like geocities, closing down. We have of course used the Wayback Machine of the Internet Archive, both for archiving the websites of various groups, as well as locating and retrieving websites that have gone offline. Our expansion now however shifts our efforts towards preserving, at least partially, important online articles on our website, while also including websites as part of our archiving process.
As part of this process we have already created pages for the websites Platforma News, 3533, Island Anarchy and Kontrasusta on the Greek version of the site, while Reunification 2011 is available to both the Greek and English version. Articles have been added to Kontrasusta, Reunification 2011 and Diogenis’ Lantern/Φανάρι του Διογένη.
The Archive now has a facebook page, to be found at https://www.facebook.com/movementsarchive.
The page will be used mainly to make the archive more widely available and will not replace the archive itself, nor will be the carrier of original content. Important updates will continue to be firstly published on the current blog.
Για άλλη μια φορά παίζει το χαρτί του εθνικισμού και ταυτίζεται πλήρως με τις απαιτήσεις του ναζιστικού ΕΛΑΜ. Είναι μια πρόκληση που δεν πρέπει να περάσει.
Καλούμε όλους και όλες στην εκδήλωση διαμαρτυρίας που καλούν φορείς και οργανώσεις αύριο Σάββατο η ώρα 12 το μεσημέρι στο τέρμα της οδού Λήδρας, μπροστά στην αίθουσα Ειρήνης.
πηγή: Stockwatch
|
|
Η τελευταία πρόταση, η οποία αποδίδει χαρακτηριστικά τον τρόπο σκέψης των εξουσιαστών και των παρατρεχάμενών τους, θα μπορούσε άνετα να είναι η σύγχρονη προσθήκη στη γνωστή φράση από το 1984 του Τζόρτζ Όργουελ. Την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου ο νέος Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξης, Γ. Σαββίδης, εξήγγειλε την άμεση εφαρμογή μέτρων για «πρόληψη της εγκληματικότητας, της τρομοκρατίας, καθώς και της παράνομης μετανάστευσης» που περιλαμβάνουν περιπολίες ένοπλων αστυνομικών της ΜΜΑΔ στην εντός των τειχών Λευκωσία. Οι περιπολίες ξεκίνησαν την επομένη της εξαγγελίας, ενώ από την Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου ξεκίνησαν και περιπολίες της Αστυνομίας και του Στρατού (!) στην νεκρή ζώνη μέσα στην παλιά πόλη. Όπως δήλωσε, «τα μέτρα, εκτός των άλλων, θα συμβάλουν στην εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας του κοινού».
Οι λόγοι με τους οποίους η κυβέρνηση τεκμηρίωσε την αναγκαιότητα των νέων αυτών μέτρων δεν είναι παρά απλές προφάσεις από την στιγμή που η εντός των τειχών πόλη δεν είναι σε καμία περίπτωση περιοχή με μεγαλύτερη εγκληματικότητα από άλλες περιοχές έτσι ώστε να δικαιολογούνται τόσο δραστικά μέτρα. Η αναφορά μάλιστα στην καταπολέμηση της «παράνομης μετανάστευσης» -όρου που δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιείται πλέον στη δημόσια κι όχι μόνο ρητορική- μόνο ως γελοία μπορεί να χαρακτηριστεί την στιγμή που οι περιπολίες θα γίνονται σε μόλις ενάμιση από τα τριακόσια χιλιόμετρα της νεκρής ζώνης, ενώ η επίκληση του κινδύνου της τρομοκρατίας απλώς στερείται οποιασδήποτε λογικής βάσης, όσα σήματα της ιντερπόλ κι αν ισχυριστούν πως έχουν.
Η εφαρμογή των συγκεκριμένων μέτρων θα μπορούσε να ερμηνευθεί κι ως η προσπάθεια ενός νέου υπουργού να δείξει πυγμή μετά το φιάσκο με τις λανθασμένες ταυτοποιήσεις και συλλήψεις ατόμων μέσα από την πρώτη -ουσιαστικά- εφαρμογή της πολυδιαφημισμένης «κάρτας οπαδού» και με τον κ. Σαββίδη να ακολουθεί τα χνάρια του ανεκδιήγητου προκατόχου του. Πιθανώς να ισχύει και αυτό, ωστόσο δεν μπορούμε παρά να εντάξουμε αυτά τα μέτρα σε ένα γενικότερο πλαίσιο περαιτέρω στρατιωτικοποίησης της κοινωνίας καθώς και της καλλιέργειας της κουλτούρας του φόβου. Και για να μπορέσει η κοινωνία να «εμπεδώσει» (όπως είπε και ο ίδιος ο υπουργός) αυτή την κουλτούρα φόβου, είναι απαραίτητη η ύπαρξη και του εξωτερικού αλλά και του εσωτερικού «εχθρού».
Η εντός των τειχών Λευκωσία εξυπηρετεί την συντήρηση του εξωτερικού εχθρού από τη στιγμή που είναι μοιρασμένη. Μετά το άνοιγμα των οδοφραγμάτων το 2003, και ιδίως μετά το άνοιγμα της Λήδρας, η παλιά πόλη είναι και τόπος συνεύρεσης και συναναστροφής πολλών ανθρώπων, οι οποίοι μπορούν πλέον να περπατήσουν με τα πόδια σε ολόκληρη την παλιά πόλη, μία διαδικασία που δίνει την αίσθηση ρήξης του διαχωρισμού και υπέρβασης των συνόρων που επέβαλαν οι εθνικιστές στην Κύπρο. Η παρουσία των στρατών βέβαια πάντοτε μας υπενθυμίζει την πραγματικότητα, ωστόσο οι περιπολίες γίνονται για να αναχαιτιστεί το όποιο αίσθημα επανένωσης είχε δημιουργηθεί και εν τέλει στόχο έχουν να «εμπεδωθεί» η διχοτόμηση της Κύπρου και η μετατροπή της πράσινης γραμμής σε σκληρό σύνορο της Ευρώπης- Φρούριο. Οι περιπολίες του στρατού κατά μήκος της πράσινης γραμμής θα παραμένουν συμβολική κίνηση εντυπωσιασμού, τουλάχιστον μέχρι την στιγμή που το δεκαοχτάχρονο παιδί που υποβάλλεται στην πλύση εγκεφάλου του στρατού ή/και είναι άυπνο από τις σκοπιές και τις περιπολίες πυροβολήσει κανέναν άνθρωπο που πέρασε για «εχθρό».
Από την άλλη όμως, οι περιπολίες στην εντός των τειχών πόλη από την αστυνομία δεν έχουν μόνο συμβολική σημασία. Δεν γίνονται μόνο για τον εντυπωσιασμό αλλά είναι κυρίως ουσιαστικές για την δημιουργία του εσωτερικού «εχθρoύ». Σε μία χώρα όπως η Κύπρος όπου κυριαρχεί η συναίνεση και οι όποιες αντιδράσεις και αμφισβήτηση των επιλογών της εξουσίας διατηρούνται σε ήπια επίπεδα, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους περιορίζονται μόνο σε σποραδικές εξάρσεις βίας με οπαδούς, ή ατομικές «πρωτοβουλίες» εκφοβισμού μεταναστών από μέλη της ΜΜΑΔ, όπως είχε πριν μερικούς μήνες έξω από τα γραφεία της ΚΙΣΑ. Είναι ξεκάθαρο ότι ο στόχος αυτών των περιπολιών είναι η πλήρης ενεργοποίηση των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους για να «εμπεδώσει» η κοινωνία την ύπαρξη «εχθρών» και για να τονωθούν τα ξενοφοβικά αντανακλαστικά των ψήφο-πελατών της κυβέρνησης.
Οι προφάσεις για πάταξη της “παράνομης μετανάστευσης, της εγκληματικότητας και της τρομοκρατίας” δεν είναι τίποτα άλλο από ρατσιστική στοχοποίηση και τρομοκράτηση των μεταναστών που ζούνε ή συνευρίσκονται στην παλιά πόλη, μιας και θα υπόκεινται σε συνεχείς ελέγχους και θα είναι έρμαια στις όποιες διαθέσεις επίδειξης ισχύος από τα “όργανα της τάξης”. Πέρα από τους μετανάστες, είναι πολύ πιθανό αποδέκτες αυτής της καταστολής να είναι και η νεολαία η οποία επίσης συνευρίσκεται στην πόλη, όπως φυσικά και οποιοδήποτε άτομο δεν συμβαδίζει με την κυρίαρχη κανονικότητα, αυξάνοντας έτσι σημαντικά τον αριθμό των ανθρώπων που θα αντιμετωπίζονται εχθρικά από το κράτος, χωρίς να είναι ποσοτικό το θέμα αλλά θέμα αρχής. Υπό τις συνθήκες αυτές το μέτρο των περιπολιών θα είναι σαν μία αυτοεκπληρούμενη προφητεία, μιας και η αύξηση της καταστολής θα εντείνει τις κοινωνικές εντάσεις, οδηγώντας πιθανώς και σε εξάρσεις βίας οι οποίες θα χρησιμοποιούνται ως δικαιολογία για περισσότερη καταστολή.
Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι τα μέτρα αυτά δεν έχουν παρθεί για να εμπεδώσουμε ως κοινωνία το αίσθημα ασφάλειας αλλά για να εμπεδώσουμε την διχοτόμηση, την καταστολή και τον φόβο. Η μετατροπή της παλιάς πόλης σε μία αστυνομοκρατούμενη περιοχή θα θυμίζει περισσότερο στρατόπεδο συγκέντρωσης παρά «ασφαλές» κέντρο πόλης, ένα καινούριο σύνορο ουσιαστικά που θα χωρίζει τους «απόβλητους» εντός των τειχών από την υπόλοιπη κοινωνία. Για να μην κυριαρχήσει λοιπόν ο φόβος θα πρέπει να βρούμε τις συλλογικές μας αντιστάσεις, θα πρέπει να επιδείξουμε την απαραίτητη αλληλεγγύη γιατί στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι εν δυνάμει απόβλητοι.
|
|
|
|
The workers of Turkey, Greece and Cyprus have nothing to gain by the latest escalation of the dispute in the Mediterranean over Exclusive Economic Zones. On the contrary, we all have much to lose if this becomes a military confrontation.
The promises of our ruling classes that exploration for oil and natural gas in the sea will bring prosperity are false. It only brings super profits for the energy multinationals like Exxon, Total and ENI, it worsens the contribution of fossil fuels to climate change and it exacerbates the rivalries between imperialist and local powers in the area.
These rivalries are reactionary on all sides. The attempts by our governments to present their actions as “defense of the homeland” are not true and this is shown very clearly by the fact that the Erdogan and Mitsotakis governments are supporting different forces fighting in Libya. Bengazi is not part of a Greek “homeland”, Tripoli is not part of a Turkish “homeland”.
A just solution will not come through the mediation of NATO, the EU or the UN. These international organizations are not “independent brokers” of peace and justice, they are agents of imperialist intervention by military, economic and diplomatic means. This has been proved time and again in every country in the region, from Syria to Yemen and from Afghanistan to the Atlantic ocean, including Cyprus.
The alternative to such “mediation” is not preparation for war. We oppose the attempts by opposition parties to outdo the governments in nationalist rhetoric and an escalation in the arms race. Such policies create openings for the far right and the fascists to grow. It is unacceptable for sections of the left to demand the imposition of sanctions by the EU, to threaten with more frigates in the Aegean or around Cyprus, or to support the repression of the Kurdish people.
The only guarantee for peace and justice is the escalation of workers struggles. We draw inspiration from the global wave of revolts from Chile to Lebanon and from Sudan to France. We raise immediate demands for:
An end to all imperialist interventions in the region. Greece and Turkey out of NATO, shut down all military bases (Incirlik, Souda, Akrotiri) in Cyprus, Greece and Turkey.
An end to explorations and drilling for oil and gas in the Mediterranean. Fossil fuels should stay at the bottom of the sea.
An end to the arms race. Stop spending for fighter planes, frigates or missiles whether from the West or Russia.
Open the borders for refugees. The people who flee war and hunger are welcome. Asylum and shelter for all. End the policies of “fortress Europe”, end the anti-migrant agreements of the EU with Libya and Turkey that humiliate migrants and consider them as an element of blackmailing.
Turkish and Greek workers in Cyprus have the right to decide the future of their island without outside interventions.
The workers in Greece, Turkey and Cyprus have a rich tradition of fighting against the sacrifices imposed on them by the long drawn out crisis of capitalism. Building the movements for the demands against austerity and exploitation alongside our internationalist demands can create a powerful force for a better future. Our organizations are committed to the revolutionary tradition of opposing imperialist war and to the fight for international socialism. We urge all peace-loving people to join in this common effort.
Socialist Workers Party – Greece (SEK – Sosialistiko Ergatiko Komma)
Revolutionary Socialist Workers Party – Turkey (DSİP – Devrimci Sosyalist İşçi Partisi)
Workers Solidarity – Cyprus (Ergatiki Dimokratia)
Türkiyeli, Yunanistanlı ve Kıbrıslı işçilerin son günlerde Akdeniz’de Özel Ekonomik Bölgeler üzerine yaşanan gerginliğin artmasından hiçbir çıkarı yok. Tersine, eğer bu gerginlik bir askeri çatışmaya dönüşürse hepimizin kaybedeceği çok şey var.
Egemen sınıflarımızın, denizde petrol ve doğalgaz arama çalışmalarının zenginlik getireceği vaatleri doğru değil. Bu çalışmalar sadece Exxon, Total ve ENI gibi çokuluslu enerji şirketlerinin süper karlar elde etmelerini sağlayacak, fosil yakıtların iklim değişikliğini daha olumsuz şekilde etkilemesine neden olacak ve bölgede emperyalist ve yerel güçler arasında yaşanan rekabeti alevlendirecek.
Bu rekabetin bütün tarafları gerici. Hükümetlerimizin, eylemlerini ‘anavatanın savunulması’ olarak sunma girişimlerinin doğru olmadığını, Erdoğan ve Mitsotakis hükümetlerinin Libya’da birbirleriyle savaşan farklı grupları desteklemeleri açıkça kanıtlıyor. Bingazi, Yunanistan ‘anavatanın’ ve Trablus da Türkiye ‘anavatanının’ bir parçası değil.
Adil bir çözümü sağlayacak olan NATO’nun, AB’nin ya da BM’in aracılığı değil. Bu uluslararası örgütler, bağımsız barış ve adalet aracıları değil, askeri, ekonomik ve diplomatik araçlar yoluyla emperyalist müdahalelerde bulunan kurumlar. Bu, bölgede Suriye’den Yemen’e ve Afganistan’dan Atlantik Okyanusu’na ve Kıbrıs’a kadar her yerde defalarca kanıtlandı.
Ancak böyle bir “aracılığın” alternatifi savaş hazırlığı değil. Muhalefet partilerinin, hükümetlerden daha fazla milliyetçi söylem kullanma girişimlerine ve silahlanma yarışına karşıyız. Bu tür politikalar, aşırı sağa açılım yapma fırsatı sağlıyor ve faşistlerin büyümesine neden oluyor. Solun çeşitli fraksiyonlarının, AB’den yaptırım uygulamasını talep etmesi ya da Ege ya da Kıbrıs çevresine daha çok fırkateyn yerleştirme tehdidinde bulunması ya da Kürt halkına baskı uygulanmasını desteklemesi de kabul edilemez.
Barış ve adaletin tek garantisi işçi mücadelesinin yükselmesi. Bizler, Şili’den Lübnan’a ve Sudan’dan Fransa’ya kadar küresel ayaklanma dalgasından ilham alıyoruz. Acilen şunları talep ediyoruz:
Bölgedeki emperyalist müdahalelere derhal son verilmelidir. Yunanistan ve Türkiye NATO’dan ayrılmalıdır, Kıbrıs, Yunanistan ve Türkiyedeki bütün askeri üslerini (İncirlik, Souda, Akrotiri) kapatmalıdır.
Akdeniz’de petrol ve gaz arama ve çıkarma çalışmalarına derhal son verilmelidir. Fosil yakıtlar denizen derinliklerinde kalmaya devam etmelidir.
Silah yarışına son verilmelidir. Batı’dan ya da Rusya’dan savaş uçağı, fırkateyn ya da füze alarak yapılan harcamalara son verilmelidir.
Sınırlar mültecilere açılmalıdır. Savaştan ve açlıktan kaçan insanlar hoşgeldiler. Herkese koruma ve barınak sağlanmalıdır. Avrupa’yı bir kaleye çevirme politikalarına ve AB'nin Libya ve Türkiye ile yaptığı ve göçmenleri şantaj öğesi olareak gören ve aşağılayan göçmen karşıtı anlaşmalara son!
Kıbrıs’taki Türk ve Yunan işçiler, dışarıdan bir müdahale olmadan kendi adalarının geleceğine kendileri karar verme hakkına sahiptir.
Yunanistan, Kıbrıs ve Türkiye işçileri, kapitalizmin uzun süreli krizi nedeniyle kendilerine dayatılan fedakarlıklara karşı mücadele etme konusunda zengin bir deneyime sahipler. Uluslararası taleplerimizin yanı sıra kemer sıkma politikalarına ve sömürüye karşı talepler etrafında hareketler inşa etmek daha iyi bir gelecek için güçlü bir etki yaratabilir. Örgütlerimiz, emperyalist savaşa karşı çıkma ve uluslararası sosyalizm için mücadele etme devrimci geleneğine bağlıdır. Bizler, barış yanlısı herkesi bu ortak mücadeleye katılmaya çağırıyoruz.
Devrimci Sosyalist İşçi Partisi (DSİP), Türkiye
Sosyalist İşçi Partisi (SEK), Yunanistan
İşçİ Demokrasİsİ, Kibris
Οι εργάτες στην Τουρκία, την Ελλάδα και την Κύπρο δεν έχουν τίποτε να κερδίσουν από τη νέα κλιμάκωση της διαμάχης στη Μεσόγειο για τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες. Αντίθετα, έχουν πολλά να χάσουν αν η διαμάχη εξελιχθεί σε στρατιωτική αναμέτρηση.
Οι υποσχέσεις που μοιράζουν οι άρχουσες τάξεις ότι οι έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο θα φέρουν ευημερία είναι ψεύτικες. Το μόνο που φέρνουν είναι υπερκέρδη για τις πολυεθνικές της ενέργειας όπως οι Exxon, Total και ENI, ενώ χειροτερεύουν την επίδραση των ορυκτών καυσίμων στην κλιματική αλλαγή και οξύνουν τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές και τις τοπικές δυνάμεις της περιοχής.
Αυτοί οι ανταγωνισμοί είναι αντιδραστικοί από όλες τις πλευρές. Οι απόπειρες των κυβερνήσεων να εμφανίσουν τις δράσεις τους ως «υπεράσπιση της πατρίδας» δεν είναι αληθινές και αυτό φαίνεται πολύ καθαρά από το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις Ερντογάν και Μητσοτάκη στηρίζουν αντίπαλες δυνάμεις που πολεμούν στη Λιβύη: η Βεγγάζη δεν είναι τμήμα κάποιας ελληνικής πατρίδας, η Τρίπολη της Λιβύης δεν είναι τμήμα κάποιας τουρκικής πατρίδας.
Μια δίκαιη λύση δεν πρόκειται να έρθει μέσα από μεσολάβηση του ΝΑΤΟ, της ΕΕ ή του ΟΗΕ. Αυτοί οι διεθνείς οργανισμοί δεν είναι «ανεξάρτητοι μεσολαβητές» υπέρ της ειρήνης και της δικαιοσύνης, είναι φορείς ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων με στρατιωτικά, οικονομικά και διπλωματικά μέσα. Αυτό έχει αποδειχθεί ξανά και ξανά σε κάθε χώρα της περιοχής, από τη Συρία ως την Υεμένη και από το Αφγανιστάν μέχρι τον Ατλαντικό περνώντας και από την Κύπρο.
Η εναλλακτική λύση απέναντι σε τέτοιες «μεσολαβητικές προσπάθειες» δεν είναι οι πολεμικές προετοιμασίες. Είμαστε αντίθετοι στις απόπειρες κομμάτων της αντιπολίτευσης να υπερκεράσουν τις κυβερνήσεις σε εθνικιστική ρητορική και σε κλιμάκωση των εξοπλισμών. Τέτοιες πολιτικές δημιουργούν ανοίγματα για την ανάπτυξη της ακροδεξιάς και των φασιστών. Είναι απαράδεκτο τμήματα της Αριστεράς να απαιτούν την επιβολή κυρώσεων από την ΕΕ, να απειλούν με περισσότερες φρεγάτες στο Αιγαίο ή γύρω από την Κύπρο ή να στηρίζουν την καταστολή των Κούρδων.
Η μόνη εγγύηση για ειρήνη και δικαιοσύνη είναι η κλιμάκωση των εργατικών αγώνων. Αντλούμε έμπνευση από το παγκόσμιο κύμα εξεγέρσεων, από τη Χιλή μέχρι τον Λίβανο και από το Σουδάν μέχρι τη Γαλλία. Προβάλλουμε άμεσα αιτήματα για:
Τερματισμό όλων των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην περιοχή. Έξω η Ελλάδα και η Τουρκία από το ΝΑΤΟ, να κλείσουν όλες οι στρατιωτικές βάσεις (Ιντσιρλίκ, Σούδα, Ακρωτήρι) στην Κύπρο, την Ελλάδα και την Τουρκία.
Τερματισμό των ερευνών και των εξορύξεων για πετρέλαιο και φυσικό αέριο στη Μεσόγειο. Τα ορυκτά καύσιμα πρέπει να μείνουν στο βυθό της θάλασσας.
Τερματισμό του αγώνα δρόμου των εξοπλισμών. Όχι δαπάνες για μαχητικά αεροπλάνα, φρεγάτες ή πυραύλους είτε από τη Δύση είτε από τη Ρωσία.
Ανοίξτε τα σύνορα για τους πρόσφυγες. Οι άνθρωποι που τρέχουν να ξεφύγουν από τον πόλεμο και την πείνα είναι καλοδεχούμενοι. Άσυλο και στέγη για όλους. Τέλος στις πολιτικές της «Ευρώπης-φρούριο», τέλος στις αντιμεταναστευτικές συμφωνίες της ΕΕ με την Τουρκία και τη Λιβύη που εξευτελίζουν τους μετανάστες και τους μετατρέπουν σε πιόνια για εκβιασμούς.
ΟΙ τουρκοκύπριοι και ελληνοκύπριοι εργάτες στην Κύπρο έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν το μέλλον του νησιού τους χωρίς εξωτερικές επεμβάσεις.
Οι εργάτες στην Ελλάδα, στην Τουρκία και την Κύπρο έχουν πλούσια παράδοση αγώνων ενάντια στις θυσίες που τους έχει επιβάλει η μακρόσυρτη κρίση του καπιταλισμού. Χτίζοντας τα κινήματα για τις διεκδικήσεις ενάντια στη λιτότητα και την εκμετάλλευση ταυτόχρονα με τα διεθνιστικά αιτήματά μας μπορούμε να δημιουργήσουμε μια πανίσχυρη δύναμη για ένα καλύτερο μέλλον. Οι οργανώσεις μας δεσμεύονται από την επαναστατική παράδοση ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και υπέρ της πάλης για διεθνή σοσιαλισμό. Καλούμε όλους τους φίλους της ειρήνης να βαδίσουμε μαζί σε αυτή την κοινή προσπάθεια.
Εργατική Δημοκρατία (Κύπρος)
DSIP (Τουρκία)
ΣΕΚ (Ελλάδα)
|
|
«Δέστε αυτούς τους «προνομιούχους» της ΑΗΚ της CYTA που έχουν το «θράσος» να ζητούν να διατηρήσουν τα ταμεία Υγείας τους». «Έχουν το ΓΕΣΥ όπως όλοι μας και θέλουν και άλλο ΓΕΣΥ». Αυτά ακούμε καθημερινά να λένε ξεδιάντροπα οι της ΟΕΒ και του ΚΕΒΕ και να τα επαναλαμβάνουν σαν τα παπαγαλάκια ορισμένοι δημοσιογράφοι στα ΜΜΕ.
Ποιοι είναι στην πραγματικότητα αυτοί οι «προνομιούχοι»; Είναι αυτοί που εργάζονται στα ύψη, στις κολόνες ή στα υπόγεια σε φρεάτια μέσα σε υγρασίες ή ψηλές θερμοκρασίες. Είναι αυτοί που τρέχουν να αποκαταστήσουν βλάβες μέσα σε δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες, όπου όλοι μας το μόνο που λέμε είναι πότε θα έρθει το ηλεκτρικό ή το ίντερνετ. Είναι αυτοί που στα 50 - 55 τους έχουν το προνόμιο να πάσχουν από δισκοπάθειες, κοίλες, αρθρίτιδες, φλεβίτιδες και ένα ποσοστό που εργάζονταν σε σταθμούς έχουν χάσει ένα μέρος της ακοής τους. Γι’ αυτό και στους οργανισμούς αυτούς τους βγάζουν πρόωρα σε σύνταξη. Αφού τους ξεζουμίσουν καλά – καλά παίρνουν νέους σαν έκτακτους με 980 ευρώ, και χωρίς ωφελήματα πια, αφού με πρόσχημα την εξίσωση με τον ιδιωτικό τομέα κατάφεραν και τα έκοψαν όλα.
Στα ταμεία υγείας σε αυτούς τους οργανισμούς υπάρχει μια εισφορά του εργοδότη γύρω στο 5% με 6%. Αυτό ήταν αποτέλεσμα της πίεσης- επιμονής της κυβέρνησης και των εργοδοτών να μη παραχωρήσουν γενικές μισθολογικές αυξήσεις στα πλαίσια των συλλογικών συμβάσεων . Έτσι και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες για να καταφέρουν να περάσουν κάθε φορά την Συλλογική Σύμβαση από τις συνελεύσεις, αντάλλασαν τις μισθολογικές αυξήσεις, με αύξηση της εισφοράς της εργοδοσίας στο Ταμείο Υγείας παρουσιάζοντας το σαν επιτυχία για να έχουμε επιτέλους «δωρεάν» περίθαλψη. Πράγμα που ποτέ δεν είχαμε. Αυτά τα λεφτά λοιπόν είναι λεφτά των εργαζομένων. Αν δεν συνεχίσουν να υπάρχουν αυτά τα ταμεία υγείας ο μόνος ωφελημένος θα είναι η εργοδοσία. Ο φορολογούμενος δεν θα κερδίσει τίποτα, ούτε μείωση των φορολογιών θα υπάρξει, ούτε μείωση των τιμών στα τιμολόγια του ρεύματος ή του τηλεφώνου. Στην ουσία η εργοδοσία θα γλιτώσει πάνω από τα μισά που εισφέρει τώρα. Αντίθετα οι εργαζόμενοι θα χάσουν ένα σημαντικό ποσό που έχει προέλθει από παροχές έναντι των αυξήσεων που δεν πήραν εδώ και χρόνια. Επιπλέον κάθε εργαζόμενος σε αυτούς τους οργανισμούς θα πληρώνει από το Ιούλιο του 2020 επιπλέον 2,65% του μισθού του..
Αν σκεφτούμε μάλιστα ότι σήμερα που ισχύει το ταμείο Υγείας και έχουν και πρωτοβάθμια ιατρική περίθαλψη μέσω του ΓΕΣΥ, μια μεγάλη μερίδα εργαζομένων στους οργανισμούς αυτούς πληρώνει κάθε μήνα 30 και 50 ευρώ σαν υπερβάσεις του ταμείου Υγείας η ζημιά για τους εργαζόμενους είναι ακόμη πιο μεγάλη. Οι υπερβάσεις στα έξοδα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης προέκυψαν επειδή είχαν τόσα προβλήματα υγείας που αναγκάστηκαν να ξεπεράσουν το όριο που κάλυπτε ο εργοδότης.
Αυτά μάλιστα την ώρα που το ΓΕΣΥ είναι κουτσουρεμένο και δεν καλύπτει οδοντιατρικά οφθαλμολογικά, δεν καλύπτει συγκεκριμένα φάρμακα και κάποιες εξετάσεις ούτε παρέχει την δυνατότητα για προληπτική ιατρική, ενώ υπάρχουν κλινικές με ένα ειδικό γιατρό και άλλοι κλάδοι με πολλές ελλείψεις σε ειδικούς γιατρούς.
Διαίρει και βασίλευε
Αυτή η διάσπαση σε «προνομιούχους» εργαζόμενους και μη δεν είναι νέα. Χρονολογείται από παλιά. Στόχο έχει να αποδυναμώσει τους μαζικούς και δυνατούς κλάδους των εργαζομένων ώστε από την μια να καταφέρει να πάρει πίσω τα όποια ωφελήματα μπορεί, όπως το κουτσούρεμα της ΑΤΑ, την κατάργηση των ταμείων προνοίας, την κατάργηση των προσαυξήσεων ή να εφαρμόσουν ελαστικά ωράρια κλπ. Και από την άλλη να σταματήσουν να αποτελούν το «κακό» παράδειγμα για τους κλάδους του ιδιωτικού τομέα, με το επιχείρημα πως «αν οι εργαζόμενοι του δημόσιου της ΑΗΚ και της CYTA που είναι τόσο μαζικοί και δυνατοί δεν πήραν αυξήσεις πώς θέλετε να πάρετε εσείς ενός μικρού απομονωμένου κλάδου.
Στην πραγματικότητα αυτή η διάσπαση χτυπά όλους τους εργαζόμενους αλλά κύρια αυτούς του ιδιωτικού τομέα. Η εξίσωση προς τα κάτω, δηλαδή στα χαμηλά μεροκάματα και ωφελήματα τους μόνους που ωφελεί είναι τους εργοδότες . Οι περικοπές στους εργαζόμενους του δημόσιου δεν μετατρέπονται ούτε σε μείωση των φορολογιών, ούτε σε καλύτερες υπηρεσίες, ούτε σε κοινωνικές παροχές, ούτε φυσικά οδηγούν σε αύξηση των μισθών του ιδιωτικού τομέα. Αντίθετα ανοίγουν τον δρόμο στους εργοδότες για μεγαλύτερες περικοπές στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα που είναι πολύ πιο αδύνατοι.
Αυτή η διάσπαση εξυπηρετεί ακόμη ένα σκοπό. Είναι μέρος του σχεδίου της κυβέρνησης και των εργοδοτών για να περάσουν τις ιδιωτικοποιήσεις κερδοφόρων οργανισμών όπως η ΑΗΚ και η CYTA στους κερδοσκόπους της αγοράς. Με τις περικοπές και τις μειώσεις ωφελημάτων και μισθών καταφέρνουν να παρουσιάζουν κέρδη και πλεονάσματα ώστε αυτοί οι οργανισμοί να είναι ελκυστικοί στόχοι για τους «επενδυτές» και με όσο γίνεται λιγότερες υποχρεώσεις. Θέλουν να τους ξεπουλήσουν και αυτούς στους ημέτερους όπως έκαναν με το λιμάνι Λεμεσού και με τις Κυπριακές Αερογραμμές, και όλοι είδαμε ότι ούτε τα εισιτήρια έγιναν πιο φθηνά ούτε οι υπηρεσίες βελτιώθηκαν. Αντίθετα αυξήθηκαν και οι τιμές των εισιτηρίων και τα προβλήματα όπως φάνηκε με τις πρόσφατες κινητοποιήσεις που έκλεισαν το λιμάνι Λεμεσού.
Οι εργαζόμενοι στην ΑΗΚ προχώρησαν σε δίωρη στάση εργασίας και δέχτηκαν τα πυρά των εργοδοτών και της Κυβέρνησης. Δεν πρέπει να μείνουν μόνοι τους. Παλεύουν για όλους μας, υπερασπίζονται τις δημόσιες υπηρεσίες, τα εργατικά δικαιώματα και διεκδικούν πλήρη ιατροφαρμακευτική φροντίδα, Θα πρέπει να σταθούμε όλοι στο πλάι τους. Θα πρέπει όμως και οι ίδιοι να συντονίσουν την δράση τους με τους εργαζόμενους στην CYTA και άλλους ημικρατικούς που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα και να γενικεύσουν τα αιτήματα τους για ένα πραγματικό ΓΕΣΥ που να παρέχει ΠΛΗΡΗ και ΔΩΡΕΑΝ ιατρική περίθαλψη και φροντίδα για κάθε εργαζόμενο.
Νίκος Αγιομαμίτης
Πρόωρα αφυπηρετήσας «προνομιούχος» της CYTA που πληρώνει κάθε μήνα για υπέρβαση του ταμείου υγείας.
The following link contains a PDF file we received archiving incidents of Fascist, Racist, Xenophobic and Migrant/Refugee Exploitation in the Republic of Cyprus in the period 1993-2019 from various sources.
Φασισμός, Ξενοφοβία, Εκμεταλλευση και Ρατσιστική Βία στην Κύπρο - Έκτη Έκδοση
Language of Sources: Greek, some English. Language of Title - Table of Contents: Greek, Greek/Englsih.
|
One Radical Planet 
