One Radical Planet

🔒
✇ Beyond Europe

Hotel actions against fortress europe

By Beyond Europe — April 30th 2020 at 18:08

During our action week some of our friends decided to occupy hotels which during the corona pandemic are empty in order to show that there is plenty of room for everyone in Europe. Here is a small collection:

VIENNA

Öffnet die Hotels – Evcuate Moria – Shutdown Capitalism!Heute Montag haben Aktivist*innen ein Transparent auf dem Wiener Hotel Intercontinental befestigt, um darauf aufmerksam zu machen, dass während hunderte Hotels ungenutzt leer stehen, tausende Geflüchtete in Lagern auf den griechischen Inseln leben müssen. Die auch ansonsten schon äußerst prekäre Situation in diesen Lagern wird durch die drohende Gefahr eines Ausbruchs des Coronavirus noch massiv verschärft. Verantwortlich dafür ist die seit Jahren menschenverachtende Grenzpolitik der Europäischen Union und ihrer Mitgliedsstaaten, ganz wesentlich gestützt und vorangetrieben von der österreichischen Regierung um Bundeskanzler Kurz.„Während in Österreich Corona-Schutzmaßnahmen fortgesetzt werden, leben 40 000 Menschen in maßlos überbelegten Lagern auf den ägäischen Inseln, festgehalten an den EU-Außengrenzen noch bevor sie das europäische Festland erreichen konnten. Ihr Elend ist politisch verursacht und gewollt, es soll zur Abschreckung dienen“, sagt Carla Sedlak, Pressesprecherin der Plattform Radikale Linke. Dieses Missverhältnis zeigt deutlich, wie auch unter der Maßgabe des „Seuchenschutzes“ weiterhin zwischen schützenwertem und nicht-schützenswertem Leben unterschieden wird.Die mehr als 20 000 Menschen, die in der Hölle von Moria auf Lesbos zusammengedrängt ausharren müssen, sind zum Symbol dieser Katastrophe geworden. Das Lager ist höchstens auf 3 000 Bewohner*innen ausgelegt. Sanitäre Einrichtungen, Desinfektionsmittel und ärztliche Versorgung gibt es kaum, Wasser ist nur begrenzt vorhanden, die Infrastruktur steht kurz vor dem Kollaps. Angesichts der Gefahr eines Corona-Ausbruchs entwickelt sich das Lager nun für die vor Krieg und Gewalt Geflohenen zur Todesfalle. Abstand wahren oder das Einhalten anderer Vorsichtsmaßnahmen ist schlicht unmöglich. „Die AUA holt mit hohem finanziellen Aufwand Österreicher*innen aus aller Welt zurück, ansonsten werden möglichst billige Arbeitskräfte für das österreichische Pflegesystem und die Landwirtschaft eingeflogen. Die Aufnahme von Geflüchteten aus den höchst prekären Lagern an den europäischen Außengrenzen wird nicht einmal mehr öffentlich diskutiert“, zeigt sich Sedlak empört und fährt fort: „Die viel gepriesene „Solidarität“ endet also an der nationalen Grenze – was dazu führt, dass sie keine Solidarität im eigentlichen Sinne ist.“Die Aktivist*innen fordern die sofortige Evakuierung des Lagers Moria und die Aufnahme von schutzsuchenden Menschen in den leerstehenden Hotels. Des Weiteren fordern sie die Schließung aller Lager, die Freilassung aller Personen in Schubhaft und die Abschaffung des mörderischen EU-Grenzregimes. „Vor der Zukunft haben alle Angst. Sie wird durch Abschiebungen verstärkt, durch das Elend hinter dem Zaun, nicht durch offene Grenzen. Sie wird gemildert durch die Sicherheit: Was auch kommen mag – niemand wird zurückgelassen, keiner muss im Elend verrecken, wer er auch sei", so die Sprecherin der Plattform Radikale Linke abschließend.#LeaveNoOneBehind #WirHabenPlatz #EvacuateMoria

Gepostet von Plattform Radikale Linke am Montag, 27. April 2020

Open the hotels – Evacuate Moria – Shutdown Capitalism!

Today, Monday, activists* placed a banner on the Hotel Intercontinental in Vienna to draw attention to the fact that while hundreds of hotels stand unused, thousands of refugees have to live in camps on the Greek islands. The already extremely precarious situation in these camps is massively aggravated by the threat of an outbreak of the coronavirus. This is due to the border policy of the European Union and its Member States, which has been inhuman for years, and which is supported and driven forward by the Austrian Government headed by Chancellor Kurz.

The activists* demand the immediate evacuation of the camp Moria and the welcoming of people seeking protection in the empty hotels. They also demand the closure of all camps, the release of all persons in detention pending deportation and the abolition of the murderous EU border regime. “Everyone is afraid of the future. It is reinforced by deportations, by the misery behind the fence, not by open borders. It is mitigated by security: whatever comes – no one is left behind, no one has to die in misery, whoever they may be”, the spokeswoman of the Plattform Radikale Linke Platform Radical Left concluded.

 

BERLIN

Evacuate Moria!

EVACUATE MORIA – #leavenoonebehindDie Zeit der Bitten ist lange vorbei. Die Situation in den Refugee-Lagern auf den griechischen Inseln ist eine humanitäre Katastrophe. Heute haben wir im Rahmen unserer Aktionswoche EVACUATE MORIA – SHUT DOWN CAPITALISM das Ibis-Hotel am Rosenthaler Platz besetzt. Während für zehntausende Spargelstecher*innen eine Luftbrücke eingerichtet wird und hunderttausende Hotelzimmer leerstehen, werden die Menschen in Moria, in der EU, zum Sterben zurückgelassen. Das ist die mörderische Logik von Staat, Nation und Kapital. Wir fordern: Holt die Leute raus! Offene Grenzen, sichere Fluchtwege und ein bedingungsloses Bleiberecht für Alle. We´ve got space – #EvacuateMoria

Gepostet von TOP B3RLIN am Donnerstag, 30. April 2020

EVACUATE MORIA – #leavenoonebehind

The time for pleading is long gone. The situation in the refugee camps on the Greek islands is a humanitarian disaster. Today we have occupied the Ibis-Hotel at Rosenthaler Platz as part of our week of action EVACUATE MORIA – SHUT DOWN CAPITALISM. While an airlift is being set up for tens of thousands of asparagus cutters and hundreds of thousands of hotel rooms are empty, the people of Moria, in the EU, are left to die. This is the murderous logic of state, nation and capital. We demand: Get the people out! Open borders, safe escape routes and an unconditional right of residence for all.“

 

 

MUENSTER

 

After the evacuation of all refugee camps people still need safe escape routes and a right of residence! Enough hotels are empty! Thats why we occupied an empty Ibis Hotel!

✇ Beyond Europe

Posters and Twitteraction against Fortress Europe – Evacuate Moria – Shutdown capitalism

By Beyond Europe — April 27th 2020 at 12:46

WANTED

Who are the politicians and organizations that are constantly refusing to rescue people that are fleeing from war zones, from hunger and fear and in search for a better life all over the world? Who is to blame for the health- and life-threatening living conditions in refugee camps like Moria in Greece and elsewhere? It’s the system – but also the bosses who enforce it. Enough is enough! All over Germany and Austria posters popped up during the night, calling out the people responsible for this murderous situation.

EVACUATE MORIA. SHUT DOWN CAPITALISM – JOIN THE TWITTER-ACTION TODAY

On the twitteraccounts @umsganze and @beyondeurope we are documenting the action. Join us in addressing the actors of these policies directly: Tweet and retweet your message under the Hashtags #evacuatemoria and #leavenoonebehind and dont forget to add Von der Leyen (@vonderleyen), Merkel (@RegSprecher), Seehofer (@BMISprecher), Mitsotakis (@kmitsotakis) and Leggeri (@frontex) in your tweets. Lets make your demands heard: The closure and evacuation of all refugee camps! For a decentralized and humane housing for refugees! Autonomy for the people living inside the camps and support of their self-organizing! Free and unrestricted access to medical care, medical supplies and corona tests for all!

#LeaveNoOneBehind #Moria #EvacuateMoria #shutdowncapitalism#Corona #WirHabenPlatz #ShameonyouEU#seebrücke

✇ Beyond Europe

One crisis after another – The corona eruption increases the distrust of the population in the Iranian state

By Beyond Europe — April 26th 2020 at 16:45

by Mina Khani, translated by Kian Zeytani. First published at German newspaper Analyse&Kritik on April 21st, 2020.

The Corona outbreak reached “Iranian soil” much earlier than the government in Iran admits. As alte as February 18th, right after the 41st anniversary of the revolution (February 11th) and shortly before the parliamentary elections (February 21st), the Iranian state confirmed via the Revolutionary Guards newspaper that Covid-19 had arrived in Iran. But weeks before, there had been reports of infected people spreading through the social networks.

Iran rapidly proved to be a country badly affected by the corona virus – even before the crisis became a global pandemic. Despite the delicate situation in China, the Iranian state did not stop air traffic to China until March 4th. Although the government under President Hassan Rouhani had announced that it would cancel flights to China, Mahan Air alone, the largest private airline in Iran, flew 16 times to and from China between late February and early March, according to BBC Farsi.

This provoked outrage among many people in Iran, most of whom attribute the continued air traffic to corruption in the state. The anger was heightened when Rouhani declared on 25 February that from 29 February “everything in the country will return to normal”. A few days later he had to admit that the virus had now reached all Iranian provinces.

Also the statements of the religious leader of the Islamic Republic, Ayatollah Ali Khamenei, have also caused outrage in the social networks: “The virus is a biological attack on Iran”; “The virus was produced by the USA”, which is why “we do not accept any help from the USA”; “Corona is a small problem”, and it is not up to science to solve the problems of mankind, that is the task of the imams, Khamenei said in different speeches.

The misinformation and partly contradictory statements of the Iranian leadership about the seriousness of the Corona crisis weigh even more heavily for many people, as the virus has hit the country in the middle of an escalating economic and political crisis. The Otageasnafiran, the Iranian Chamber of Commerce, estimates that the corona crisis could cost up to 1.6 million people their jobs. In early April, the Iranian central bank applied for an emergency loan of five billion US dollars from the International Monetary Fund.

At a time when Corona was not yet a global pandemic, the Iranian state could not even prevent the rapid spread of the virus in the country; it even denied the fact that the virus spread to Iran early on. It was only on 24 March that Dr. Masoud Mardani, a member of the National Corona Committee, declared “that the corona epidemic very likely arrived in Iran much earlier than reported”.

The World Health Organization (WHO) estimates that the number of infected and dead is at least five times higher than the Iranian state admits. According to official figures, about 75,000 people were infected with the corona virus in mid-April, and more than 4,500 died of the disease. Even though the state is trying to control the flow of information by massively restricting the Internet and the freedom of the press, one thing is certain: a large part of the Iranian population does not believe the state’s statements. The distrust of the state is certainly reinforced by the lack of transparency about the extent of the Corona crisis, but this feeling is not new.

Old and new protests in Iran

In November 2019, the country had experienced massive protests against the government. The trigger was the tripling of gasoline prices. Shortly afterwards there were demonstrations in more than 100 cities. The state then switched off the Internet and brutally crushed the protests. When the Internet was switched on again a week later, the extent of the state’s power only became apparent. It is still unclear today how many people were murdered or imprisoned during this time. Amnesty International spoke of more than 300 deaths, according to the news agency Reuters even 1,500 people are said to have been killed.

In early January 2020, just a few weeks after the riots, the Revolutionary Guard shot down a passenger plane, killing 176 people. In this case too, the government denied having anything to do with it for three days. Many in Iran think that the only reason they finally admitted to shooting down the plane by mistake was because Canadian and European citizens were also killed.

Consequently Corona was a political and economic crisis in Iran from day one. The sanctions, which were again tightened by the USA, further intensified the effects of the crisis. It is remarkable that the Iranian state’s crisis of confidence is evident in this issue as well. In view of the massive corruption, many people who speak out in social networks think that even if the sanctions were lifted, the state would not let them benefit from this. Already in early 2018, when the nuclear agreement had not yet been cancelled, there had been mass protests against state corruption. During the harsh sanctions imposed by the US in the last two years, it has continued to rampage.

Now the government is demanding that people stay at home, but is taking no responsibility for the fact that the privatized health care system, inflation, the intensification of “international conflicts”, the privatization of factories and the lack of a welfare system are forcing people to leave their homes and work. In some hospitals there have already been protests by the staff because of the lack of protective clothing and the poor situation of the nursing staff, but so far these are isolated cases.

The situation is even worse in the overcrowded prisons. After reports of corona infections among prisoners and guards from several prisons, such as Evin Prison in Tehran, panic is spreading there and among the relatives of the 220,000 prisoners in Iran. The prisons are overcrowded and the sanitary facilities are often in poor condition. If the virus gets a foothold here, it can spread at lightning speed.

In at least eight prisons there have already been demonstrations, riots and – in some cases successful – escape attempts. The pressure is so great that up to 100,000 prisoners have been given temporary reprieve. However, Amnesty International also reported in early April that Iranian security forces had used live ammunition and tear gas in the prisons. At least 30 prisoners were murdered.

✇ Beyond Europe

The saviour will not come from above – Leave no one behind

By Beyond Europe — April 25th 2020 at 12:11

Banner drop action by Antiauthoritarian Movement Thessaloniki

It was not a coincidence that we chose the building at Nikis Av. 39 in Thessaloniki to hang this banner. We are political emotionally attached to it. It was the home of a few of us, till it was evacuated -simultaneously with two other squats- from the cops of the leftist Syriza government at the 2nd July 2016. The common ground of these three squats was the fact that refugees were living inside. Syriza prepared the ground for the rightwing
neoliberals of New Democracy to continue on the way to the totalitarian management and re-contextualisation of the migration issue from the side of the state. From the human living conditions, „we live together-we fight together“ and the mutual aid to the hells-on-earth of the detention camps.

What about now with the #stayathome dogma and the orders to keep the right safety distances? All these apply only to those that have a home and not the ones that the state chooses to make invisible. Homeless, refugees and prisoners are being abandoned completely and left to die during the pandemic. But also a lot of people that have a home right now, watch their housing situation becoming more and more fragile. We had felt the housing crisis deepen also before the pandemic. The rents were exploding due to gentrification, the extreme touristification and the short term rentals. The auctions of the first residence are also about to start. The real estate capital smells money and views our houses and neighbourhoods as investments with the blessings of the state, which can only be happy to see the creation of whole territories populated by individualised, flexible human consumers. The fact that our house remains empty after 3,5 years -along with thousands of buildings around the world- strips down the irrationality and violence of state and capital.

In the upcoming extreme poverty we ought to deepen the mutual aid political proposal that came up due to the pandemic. We will either move as a collective or the law of the jungle, hence the law of the market and the dehumanisation will dominate. We have to take roots in our neighboorhoods and from there start to imagine another world, where no one is being left behind.

  • Shut down all detention camps
  • Requisition of all empty hotels for homeless and refugees
  • Immediate decongestion of the prisons
  • All empty buildings to those that do not have a home
  • Default of all the housing bills (rent, electricity,water) for as long as the economical consequences of the pandemic last
  • Rent cap now
  • Restriction of the short term rentals

EVACUATE MORIA – SHUT DOWN CAPITALISM

✇ Beyond Europe

Call for Action: Evacuate Moria – Shut Down Capitalism

By Beyond Europe — April 24th 2020 at 12:54

Take part in the action week from 24 April to 1 May! We share with you the call for action by …ums Ganze! from Germany/Austria:

While in Germany measures such as the contact ban will be continued at least until May 4th, 40.000 people are living in excessively overcrowded camps on the Aegean islands, detained at the EU’s external borders even before they were able to reach the European mainland. The reason why they have to stay there is to allow the authorities to deport them back to Turkey, as part of the EU Erdogan deal, in case that their asylum applications will be rejected. This disparity clearly shows how, even with the pressing aim of “epidemiological protection”, a distinction is still being made between life that is worth protecting and life that is not worth protecting, ergo surplus life.

The group of more than 20.000 people crowded together in the hell of Moria on Lesbos have become a symbol for this disaster. The camp in a former military base is designed for a maximum of 3.000 occupants. Sanitary facilities, disinfectants and medical care are scarce, water is limited and the infrastructure is on the verge of collapse. In view of the danger of a corona outbreak, the camp is now becoming a death trap for those who fled from war and violence. Keeping distance or taking other precautions is simply impossible. Masked as a protective measure for the refugees, the Greek government has now sealed off the camp and de facto abolished the people’s freedom of movement, that had already been very restricted. True protection against the virus is now provided only by the residents themselves, who have organized themselves and are working together with local initiatives to inform the camp’s residents about the virus.

Meanwhile, Germany coldly demonstrates how to govern with maximum emphasis on national interests: the coronavirus parties continue to take place at workplaces such as logistics centres, the steel industry or in the poorly paid care sector. Now further loosening of lockdown measures, for example in the retail sector, have been granted. A few billionaires are profiting from the crisis, while most people do not know how to pay their rents with the deminished wages that the state is offering them. At the same time, the provisionally installed massive cuts in the rights for freedom of assembly and freedom of movement remain valid. Demonstrations are often prohibited even when they imposed strict protective measures on themselves. These restrictions also prevent the refugees here in Germany, many of whom are also still housed in camps, from defending themselves against the health-threatening living conditions inside those camps. Their protests, carried out with every precaution, are violently dissolved by the police. Even in prisons people remain locked up in very cramped spaces which has already led to several prison revolts, as in Italy for example.

This double standard is also evident in many other areas: The so called „German Airlift” brings back 100.000 stranded German tourists with numerous charter planes, but it is obviously not justifiable in the “pandemic” to rescue more than 50 unaccompanied youths from the hell of Moria. There is no mentioning of the old and the sick people in the camp who would be most affected by the disease in case of an outbreak and who would be dependent on the supply of intensive care beds and respirators.

Meanwhile, the first of the 40.000 harvest workers that the German Government has flown in from neighbouring eastern european countries has died of Covid-19. The solidarity that has been conjured up by Söder, Laschet, Merkel, von der Leyen and the likes, obviously has very narrow and very national boundaries.

After the financial crisis in 2008ff., the austerity policy under German dictation has destroyed the health sector in many European countries. Now, this policy is developing devastating consequences, as can be seen in the enormous death rate of Covid-19 cases in Italy with all its cruelty. In crisis-ridden Greece more than a third of hospitals have been closed and over 40% of funding cut. In order to prevent a collapse of the desolate Greek health sector, the right-wing government of Kyriakos Mitsotakis is now reacting with even more authoritarian border control measures than before. But already in early March – as a result of the escalation between Turkey and the EU – Mitsotakis suspended the right to asylum for a limited period of time and received 700 million euros financial support from the EU to further ward off refugees. Almost forgotten are the shots that were fired by the border police and which killed the refugee Muhammad al-Arab.

The Nobel Peace Prize winner EU is not only counting on external border control and protection against the pandemic for selected individuals only. European policy and national interests also reach out to one another. The debate on the so-called Corona Bonds shows this clearly. Once again, the winners of the crisis in 2008 – above all Germany – are putting all their energy into fighting common debts at EU level. It is in vogue to express concern about the fate of their poor European neighbors but at the same time relentlessly trying to secure their own competitiveness on the world market at the expense of exactly those neighbors. The German press, from FAZ to Bild, once again uses the stereotype of the lazy Italians.

One hardly dares to imagine the extent of the catastrophe that will occur as soon as the pandemic hits the Sahel zone, where Islamist groups are trying to use the crisis to their own advantage, or war-ravaged Syria, from which a large proportion of the refugees originate already. Still, humanitarian demands, as articulated by „Seebrücke“ or „Mission Lifeline“, are currently being ignored.

And yet, during the recent weeks, numerous people in Germany and Europe have clung to the fact that solidarity knows no borders and human rights are indivisible. From Sea Rescue and Refugee Councils to the organization „Seebrücke“ and artists: they have set sail, set signs, put up posters, submitted petitions and published appeals. They try to find out how to protest under the conditions of the pandemic, with physical distance and masks, with shoes and street chalk left behind as symbols, with protest online and offline. And they will continue until the camps are closed and the people are here. And so will we!

We demand:

The closure and evacuation of all refugee camps! For a decentralized and humane housing for refugees!
Autonomy for the people living inside the camps and support of their self-organizing!
Free and unrestricted access to medical care, medical supplies and corona tests for all!
We are accusing the profiteers of isolation, exploitation and exclusion!

Therefore we are organizing campaigns in many cities in Europe from 24st of April to 1st of May. Keep your eyes open, take part in initiatives or do something in your city or village! There are many ways to become active in this protest, online but also on the streets, and still take care of each other. Naturally, do not endanger yourself or others. But it is also clear that we cannot stand idly by while the refugees on Lesbos and the other Greek islands are left to fall ill and die. The fight for a better society after the pandemic begins now!

#leavenoonebehind

EVACUATE MORIA – SHUT DOWN CAPITALISM!

…umsGanze!-Bündnis, part of Beyond Europe, Antiauthoritarian Platform Against Capitalism, April 2020

✇ Beyond Europe

Riots after Villeneuve la Garenne’s injury: The people are fed up!

By Beyond Europe — April 23rd 2020 at 21:19

English translation of an article by the comrades from Désarmons-les.

Villeneuve-la-Garenne has been on fire since Sunday evening. The revolt erupted after a city resident, Mouldi, crashed into the door of an unmarked Passat police car, stopped at a traffic light, Saturday night around 10 p.m. on Verdun Avenue.

In the police car were four officers from the Anticriminality Brigade of the Hauts-de-Seine district, who had noticed Mouldi while he was driving without helmet on a motocross. When Mouldi arrived next to the vehicle to overtake it from the right by taking the cycle lane, one of the passengers, who nevertheless observed him in their rearview mirror and could not have missed his arrival at full speed, opened the door, throwing Mouldi onto a sidewalk pole. Note that the car was unmarked, so that Mouldi could not know that it was a police vehicle.

Direct witnesses present at the scene filmed the following minutes and posted the videos (two different angles) on Snapchat. We can see Mouldi screaming in pain, while a policeman bandages him a meter from the pole on which he landed. His motorcycle is a few meters further on the sidewalk, while three other police officers go back and forth between Mouldi and their vehicle. One of the witnesses will testify later that one of the officers was drunk, claiming that the door was opened voluntarily when the motorcycle arrived. Witnesses initially believe that Mouldi lost his leg. Treated in hospital, he suffered an open fracture of the left leg, but fortunately was not amputated.

The next morning, another video taken from the gas station adjacent to the accident site, shows police taking away the pole on which Mouldi was thrown the day before. The prosecution says that no internal affair’s investigation has been carried out so far, but the press claims that an investigation was opened against Mouldi for “urban rodeo” [illegal motorcycle race] and “endangering others”. The investigation is being conducted by the local police department, that are the direct colleagues of the police officers involved in the accident. An investigation is also conducted against the witnesses for “Contempt, threats and insults against persons holding public authority”.

Who cares if Mouldi had a criminal record? With this repressive state, tens of thousands of us have a criminal record, for various reasons. That will never justify police officers beating, maiming and killing even just one of us.

In the night from Sunday to Monday, it was not only the districts of Villeneuve-la-Garenne that erupted with anger, but also many districts of Nanterre, Suresnes, Aulnay-sous-Bois, Egly, Gennevilliers, Epinay, Grigny, Fontenay, Saint-Ouen, Villepinte, Neuilly-sur-Marne, Amiens Nord, Rueil-Malmaison, Noisiel, Mulhouse, Sevran, Evry, Strasbourg, La Courneuve, Neuilly-Sur-Marne, Chanteloup, Bordeaux, Toulouse: trash fires, fireworks and barricades on one side, facing tear gas, rubber bullets and grenades on the other. There were also violent arrests of independent journalists, a practice that has become common among police officers who are clearly to blame…

These outbursts of anger are not only the result of the Mouldi accident, but follow the constant controls, humiliations and violence suffered by residents of working-class neighborhoods, especially since the beginning of the curfew. This anger is political.

  • In the week before the Mouldi’s accident, on April 15 Malik Zar Mohammad, 25, was shot three times in the head by police from a cycling brigade in La Courneuve Park. The police were called for reinforcement by a police cavalry squad, after Malik refused to leave the park and rushed towards the horses with a knife. Repelled using tear gas, the police said he would have returned to the attack before being shot (NB: Malik was an asylum seeker and didn’t speak French).
  • During the night of April 14 to 15, a 60-year-old man died in custody at the Rouen police station after being arrested for driving under the influence of alcohol. The doctor, having seen him at the time of his placement in the cell, considered him fit for police custody.
  • On April 10, Brussels police killed 19-year-old Adil for breaking the confinement by hitting his scooter in a car in the Anderlecht district.
  • Around 1 a.m. on the night of April 9-10, Boris, 28, drowned in the Charente in Angoulême, after trying to escape control by the anti criminality brigade. Chased by the police, he found himself stranded in the wrong direction on the Saint Antoine bridge and got out of his vehicle before stepping over the ballustrade and throwing himself into the water.
  • The same night around 4:30 am, a 28-year-old motorist died in a car accident on departmental road 643 near Estournel, after dodging a vehicle control in Cambrai and being chased by the police. His passenger, aged 20, was hospitalized between life and death and placed in an artificial coma.
  • Also the same night, a 49-year-old man died in his sobering-up cell in Sorgues, after being arrested because of a brawl with his roommate. He was found dead in his cell when the gendarmes returned to duty in the morning.
  • On April 8, Béziers municipal police killed 33-year-old Mohamed Gabsi in a violent arrest for violating the curfew (while Mohamed was homeless).
  • On April 4, police in Chanteloup-les-Vignes shot a rubber bullet in the head of a 5-year-old girl, during scuffles following a scooter police control. 14 rubber bullets shots and 9 tear gas grenades were launched. She was plunged into an artificial coma at Necker Hospital, suffering from a fracture and significant head trauma.
  • Numerous images of violent controls also circulated from the start of the curfew, including the assault of Sofiane, 21, on March 24 in the Ullis, and that of Ramatoulaye, 19, on March 19.

Six deaths at the hands of the French police in two weeks!!

We associate ourselves with the anger of the rioters, who are only reacting to this systemic and racist violence that floods our daily landscape, with social networks allowing witnesses to instantly broadcast footage of police actions in working-class neighbourhoods. These images will not do justice, but they at least allow us to establish the truth and to take a critical distance from the official version served by the perpetrators of these acts and the prosecutors who systematically organize their impunity.

✇ Beyond Europe

Universal Basic Income is (not) the Solution

By Beyond Europe — April 23rd 2020 at 17:10

Around the world, the sudden lockdown to limit the pandemic’s spread is leading to an abrupt economic slowdown. With cash handouts as the only way to avoid starvation and social unrest, the topic of Universal Basic Income is back on the table. Here is why it is (not) the solution.

by Jan Fürth

UBI as a bandaid or a permanent fix?

“In times of crisis, we are all socialists”, as social media memes liked to comment economic measures taken by governments facing the economic crisis caused by the pandemic. Italy, Canada, Germany and even the US are among those who have included cash handouts in their action plans, with many countries following suite. At the beginning of April, Spain made international headlines by announcing the introduction of a permanent Universal Basic Income (UBI), even if it’s not really universal. Finally, in his Easter message, Pope Francis came out in favour of the idea. What was a marginal idea only several weeks ago jumped to the forefront.

Without a question, various forms of (universal) basic income are necessary steps in this time of pandemic to allow people to stay in quarantine while preventing them from starving and losing their homes. Especially, as the quarantine is expected to be on and off, with waves of infection over the next months or years. However, UBI as a long-term instrument has several pitfalls that we must avoid if we don’t want it to become yet another aspect of neoliberalism. Indeed, there is a real risk that UBI could serve as an instrument to worsen the precarisation of labour and excessive consumerism if it is not accompanied by a radical redistribution of wealth and a reorganisation of economic relations.

Panem et circenses

While we should welcome the prospects of freeing people from the necessity to sell their labour or to be policed by social services in order to have a bare minimum to survive on, there are many ways in which UBI could be far from emancipatory. Indeed, we should be wary of a dystopian capitalist future in which the masses on a low UBI would be providing cheap and flexible labour for Uber, Wolt, Airbnb and all the other gig economy villains. With UBI ensuring the basic needs of workers, these corporations could have a powerful argument to scrap work contracts, the minimal wage and social security contributions.

In this sense, a low UBI could just be a perverse way to trap people in the Western consumerist lifestyle by giving them enough to feed corporations but not enough to discourage them from selling their labour to consume even more. As the foremost supporter of UBI in the USA and Democratic Party primaries’ candidate Andrew Yang writes on his website: UBI “actually fits seamlessly into capitalism. […] Markets need consumers to sell things to. UBI is capitalism with a floor that people cannot fall beneath.” While Yang does speak about social issues, this rhetoric betrays the fact that UBI could just be a little fix for the system without really challenging it. A modern version of Ancient Rome’s system of panem et circenses, bread and games for the masses.

Tax, seize, transform

Far from discarding UBI as a tool of neoliberal capitalism, we should see it as a two-edged sword that could be part of a series of immediate measures towards a major overhaul of socio-economic relations. Indeed, in the short-term, it can help society better absorb the shocks of the radical socio-economic changes necessary to avoid new social and environmental destruction, and in the long-term it can be part of a new economical system in which productivism and profit are not central tenets anymore. Accompanied by a radical redistribution of wealth and a reorganisation of economic relations, UBI can be a source of great personal and social emancipation.

If UBI does not go hand in hand with a radical redistribution of wealth, it risks being implemented to the detriment of other key sectors of social intervention such as infrastructures, housing, education, public transport and healthcare. Thus, it can only be introduced if it radically questions wealth redistribution. As a way to immediately fund it, addressing tax justice is crucial. According to the EU Parliament, up to a trillion euro is lost every year to tax avoidance and tax evasion! Yet, no action is taken as EU countries are pitted against each other, with some of them like Ireland having become financially dependent on its role as a tax haven.

While UBI can be financed by taxing the richest individuals and big corporations, we cannot stop short of greater changes and we must challenge the very structure of this system. Thus, UBI should be seen as a tool for radical reforms and a shift in the public and political discourse about labour, wealth, living conditions and the social structure, rather then the end goal, in efforts to stop the madness of the current system built on greed and destruction. With the current crisis, states have a historical chance to challenge the rule of capital and lay the bases for a social and environmental economy. Indeed, now and in the upcoming months, corporations on their knees can be cheaply bought off by the state, or simply nationalised, and transferred to the workers themselves. With UBI, the shocks of mass unemployment and of the transformation can be better absorbed.

Redefining work

In a context of necessary transformation, UBI is not about getting rid of work. It’s about valuing everyone’s existence while also redefining what is work, who does it and for how much. The post-pandemic cannot be a return to the so-called ‘business as usual’, but must be an acceleration of socio-economic changes. Escaping the grip of global finance through taking back control over public finances and moving away from a growth- and profit-driven economy, it is time to massively invest in socially owned green energy, infrastructures, healthcare, education, housing, agriculture and culture. This requires a lot of work and workers, but it must be done without setting a hierarchy between workers based on their market value.

Indeed, one of the injustices of capitalism is that it sets the standards for what is ‘work’ and how much one earns, with little interest for real value based on social usefulness. Thanks to its financial strength translated in political power, it has been increasingly socialising costs and privatising profit. This is especially obvious in the case of unpaid labour in the care sector (childcare, home care, domestic work), mostly performed by women. Despite its usefulness for capital itself, capitalists have largely escaped their responsibility to contribute to it. In efforts to unharness work from a profit-driven logic, UBI can put an end to this artificial separation between labour and chores, and finally remunerate those people who are often performing inestimable tasks outside of traditional working collectives.

Whether it’s being with children, taking care of the sick at home or just doing other forms of communal, reproductive work, everyone can be sure to at least a living wage through UBI, without bureaucratic hurdles and policing. As we see in these times of pandemic, and as we could see before, many people are eager to help each other without expecting a reward. Unfortunately, this is not seen as ‘work’ in our system, and only few people can afford to devote all their time and energy to serving the community. Instead, they are forced to enter into economic relations based on a logic of exploitation and financial return on investment. This has dire consequences for both society and environment, as human energy is more often than ever put in the service of personal greed and resource depletion.

Social emancipation

UBI is not the solution, but if it comes along with a radical redistribution of wealth and deep changes in economic relations, then it can be a formidable tool on the path to rebuild a social economy from the bottom-up. With UBI covering basic needs, social investments restoring public services and systemic rules restraining or eliminating big capital, the way will be paved for new economic relations based on environmentally responsible and non-hierarchical principles. Limiting the possibility and the need to sacrifice human and non-human well-being in order for one to make a living can open up countless possibilities for creativity and emancipation.

I see the revival of rural communities freed from the need to compete on the global market. I see the sprouting of autonomous workplaces that can develop without the pressure of instant profit-making, with workers able to make decisions collectively without fearing to die of hunger, without the unfair competition of asocial corporations, without state repression and financial rapacity. I see individuals able to devote themselves to their artistic projects and to communal work without having to think about food, rent and the bills. I see slower societies in which no one is pushed aside and social uncertainty is sent to the dustbin of history. And I think to myself, what a wonderful world.

✇ Beyond Europe

Face masks won’t protect your housing

By Beyond Europe — April 22nd 2020 at 20:25

Our friends from Kolektiv 115 in Prague just launched their mutual help campaign for tenants threatened by the crisis with this great video:

Rouška domov nazachrání: Solidární kampaň

ROUŠKA DOMOV NEZACHRÁNÍ: SOLIDÁRNÍ KAMPAŇ[English version below] Kvůli krizi přišlo mnoho lidí o práci a nejsou teď schopni platit za bydlení. Vláda sice předložila návrh zákona, který má nájemníky ochránit, ten je ale děravý jak řešeto – mnohé nájemníky neochrání a uvrhne je do dluhové pasti. Zákon jen umožní o několik měsíců odložit splacení nájmů. Ti, kdo toho v nadcházejících měsících využijí, budou muset na podzim místo jednoho nájmu zaplatit každý měsíc dva. Absurdní, že jo? Zákon navíc neochrání ty, kdo mají smlouvu na dobu určitou a ta jim skončí. Pokud nemůžete platit za bydlení, tak se vás majitel muže klidně zbavit zákon nezákon.Nemůžeme připustit vlnu výpovědí a vystěhování na ulici! Je třeba umožnit dočasné neplacení nájemného všem, kdo na to z důvodu aktuální krize nemají nebo nebudou mít! Pronajímatele, které by ztráta ohrozila, ať podpoří stát.Tam, kde nepomůže stát, musí si lidé pomoct navzájem. Proto jsme se rozhodli spustit solidární kampaň "Rouška domov nezachrání". Pokud jste se kvůli pandemii ocitl/a v těžké situaci, v níž vám hrozí, že přijdete o bydlení, a úřady vám nejsou schopny pomoct (a nebo víte o někom takovém ve svém okolí), zavolejte nebo nám napište: Telefon: +420 773 159 397 Mail: bydleni@k115.orgNaší zbraní je solidarita!#COVID19 #VícNežRoušky★★★[English version]FACE MASKS WON'T PROTECT YOUR HOUSING: SOLIDARITY CAMPAIGNMany people have lost their job because of the crisis and cannot pay for their housing. The government has presented a law which is supposed to protect tenants, but it has many shortcomings: many people won't be protected and risk falling into debts. The law would only allow to postpone rent payments, but those who will use that possibility in the next months will have to play twice as much in rent during the autumn. Absurd, isn't it? Moreover, the law doesn't protect people whose rent contract ends. If they can't pay for housing, the owner can easily get rid of them despite that law. We can't accept a new wave of evictions! It's necessary to allow a temporary halt to rent payments for all those suffering from the present crisis. And let the state support owners whose subsistence depends on rent payments. When the state doesn't help, people have to step up and help each other. That's why we're launching a solidarity campaign called 'Face masks won't protect your housing'. If you're in a tough spot because of the pandemic and you risk losing your housing, with the authorities unable to help you, or if you know about such people around you, let us know! Phone: +420 773 159 397 Email: bydleni@k115.org Solidarity is our weapon! #COVID19

Gepostet von Kolektiv 115 am Dienstag, 21. April 2020

 

Many people have lost their job because of the crisis and cannot pay for their housing. The government has presented a law which is supposed to protect tenants, but it has many shortcomings: many people won’t be protected and risk falling into debts. The law would only allow to postpone rent payments, but those who will use that possibility in the next months will have to play twice as much in rent during the autumn. Absurd, isn’t it? Moreover, the law doesn’t protect people whose rent contract ends. If they can’t pay for housing, the owner can easily get rid of them despite that law.

We can’t accept a new wave of evictions! It’s necessary to allow a temporary halt to rent payments for all those suffering from the present crisis. And let the state support owners whose subsistence depends on rent payments.

When the state doesn’t help, people have to step up and help each other. That’s why we’re launching a solidarity campaign called ‘Face masks won’t protect your housing’. If you’re in a tough spot because of the pandemic and you risk losing your housing, with the authorities unable to help you, or if you know about such people around you, let us know!

Phone: +420 773 159 397
Email: bydleni@k115.org

Solidarity is our weapon!

✇ Beyond Europe

“That’s what started the spark of revolution”

By Beyond Europe — April 22nd 2020 at 17:44

We share with you the article and podcast by Julia Lindblom on the latest amazon workers protest in New York. It was first published on arbetaren.se

Online giant Amazon continues to grow during the corona pandemic. Just some month ago, the company announced that they were hiring hundreds of thousands of new workers in the United States to meet increased demand during the corona crisis. Now they plan to employ another 75,000 people in the country. This is happening while protests are growing among the warehouse workers on the floor. Arbetaren interviewed Christian Smalls, 31, who organized a strike at Staten Island’s JFK8 warehouse for better security – and who was then fired by the company.

It is early morning in New York when Christian Smalls answers the call. It has only been some week since he was fired from Amazon after organizing a protest at his former workplace, at JFK8 on Staten Island, New York. A distribution center where around 5000 people currently are working.

Christian Smalls said that the company did not take adequate security measures in connection with the outbreak of the virus. Not least in New York, a city that has become the epicenter of the pandemic and where thousands of people have died as a consequence of Covid-19. In early March, the mayor proclaimed a state of emergency in the city of eight million people, and since then the streets have been deserted and empty. At the same time, the work is ongoing at Amazon’s distribution centers as usual.

Christian Smalls says he noted in early March that colleagues around him on the floor began to feel bad.

– Some of them were vomiting, some of them were dizzy, light-headed, tired… I knew something was wrong, so I tried to escalate it to my HR team, saying like‚ hey, something is wrong here, we should quarantine the building just to be precautious. We didn’t have any confirmed cases in the beginning of March. They were like business as usual, we’re following the CDC guidelines, there’s no concern we need to take action right now‘. I wasn’t really agreeing with it, but I was like trying to continue to fight behind the scenes.

Christian Smalls took a few days off and contacted the health authorities in New York. When he returned to work on March 24, he was met by a sick and exhausted colleague. She had bloodshot eyes and said that the day before she had gotten tested for Covid-19 and was now waiting for the test result.

– I told her to go home. It was nine in the morning, it was still early. She was my friend and listened to me and understood. She went home.

Christian Smalls outside the warehouse JFK8 on Staten Island.

Two hours later, at eleven o’clock in the morning, it was the usual time for a manager meeting. There, Christian Smalls was told that they had a first positive confirmed case of Covid-19 in the building.

In Queens, a similar situation had occurred at an Amazon warehouse just some weeks earlier. By then they had closed down the building and then professionally sanitized the premises. Christian Smalls expected the same thing to happen on Staten Island. But that was not the case.

– So I was expecting the same thing. I was expecting us to close down, send everybody home with pay and they call a professional crew to come to sanitize the building. That didn’t happen. Everybody was like business as usual, don’t tell the employees, we don’t want to cause a panic. That was the last time that I worked for Amazon.

Christian Smalls says he refused to give up. He went home, made more phone calls, tried to draw media attention. He contacted the authorities again but without results.

The next morning he returned to the building but went to the cafeteria instead.

– So I went back to the building every single day – Wednesday, Thursday, Friday, Saturday – and I sat in the cafeteria for 8 hours a day, trying to tell the employees the truth. I said hey, somebody was in here, that has been working around you guys, that tested positive. Let’s try to close the building down, let’s go to the general manager’s office.

– So every morning around at 9 o’clock in the morning, we gonna go to interrupt his meeting. I had a group of 10 people to go voice their concerns, including myself. And he get on a phone call and I guess he tried to call the Regionals or whoever is above to decide and try to close the building down – allegedly. But nothing happened.

Christian Smalls says that they repeatedly got the same type of evasive answer – ”it’s not a Site-Level-Decision”, ”I missed the Regionals” and ”we don’t have to close the building down, we’re following the guidelines”.

So I guess he was probing at me, what you guys plan on doing. I was like I don’t know but something has to be done. Christian Smalls

On Friday Smalls went to the general manager’s office alone and got into an intense argument with him.

– I told him we need to close this building down or we gonna have to do something. I brought up the Kentucky building. They closed down, because the government closed it down and they paid the people for the entire week, I believe, until April 1st. I said well, Kentucky closed down, why can’t we close down? We’re the same type of building and he basically told me that the government did it, that the employees didn’t protest. But I read in the article, that they protested. So I guess he was probing at me, what you guys plan on doing. I was like I don’t know but something has to be done.

Christian Smalls again had to read the guidelines that didn’t make any sense or mean anything to him. He left and began mobilizing for a walkout on Monday. This time the media started to call him up.

On Saturday he returned to the building and to the cafeteria. A manager came forward and took Christian Smalls aside. He said he would be put on paid quarantine because he came in contact with someone infected by Covid-19.

– I said, well yeah I’ve been tellin‘ you guys that all week. But not only did I get in contact with her, but my entire department. We all need to be quarantined – the entire building. She is a supervisor, she has to engage with people, she has to work hand in hand with people, she has to help people – we all need to be quarantined. Including the person I drive to work with. No, just you, nobody else, just you. So, just me, not even the person I drive to work with. Ok, no problem. I left. I knew something was wrong, something was obviously wrong! I was being targeted to be silenced. They obviously got tired of me.

On Monday at lunchtime, Christian Smalls organized the walkout.

– About 50 to 60 people that came out. Everything was planned. Down to the timing. I picked the day where it’s gonna be nice weather, 65 degrees Fahrenheit, so I knew everybody would like to eat lunch outside. I gave the world, what needed to be seen, it was the walk out. And people joined us right there on the spot, people were holding my signs up.

– They were talking to the press, the media, telling the truth about not being protected at work and that’s exactly what I wanted to happen. I wanted them to note they were not being protected. There’s no mask, these are not the right type of gloves. That’s what started the spark of revolution, because a lot of people all over the globe realized they’re in the same situation and this is very dangerous, this is life or death.

Two hours later, Christian Smalls got fired from the company over the phone. Amazon disputed that he was terminated because of his agitation or political involvement. A spokeswoman for the company, Kristen Kish, said that he got fired because he had returned to work to conduct the demonstration even though he was in the midst of a paid 14-day quarantine after coming into contact with someone at the facility who was sick.

– We terminated his employment for putting the health and safety of others at risk and violations of his terms of his employment, Kirsten Smalls said to New York Times.

Amazon also denies not having told employees at the warehouse of confirmed cases and has told Forbes magazine that the company asked anyone who was in close contact with the diagnosed staff member to self-quarantine for 14 days, with pay.

The strike got a lot of attention in American media. But also the fact that Christian Smalls got fired. New York Mayor Bill De Blasio announced at a press conference that he has asked the city’s human rights commissioner to investigate the case.

But Amazon also ended up in a media scandal. An internal meeting protocol leaked and Vice News revealed how top executives at Amazon discussed Smalls during a morning meeting.

”He is not smart, or articulate,” senior Amazon chief David Zapolsky wrote in the meeting chat about Christian Smalls. ”Let him be the most interesting part of the story, and if possible, let him become the face of the entire trade union and organizing movement.” Also present at the meeting was Jeff Bezos, Amazon’s founder and CEO.

In a statement to VICE News, Zapolsky said his “comments were personal and emotional.”

“I was frustrated and upset that an Amazon employee would endanger the health and safety of other Amazonians by repeatedly returning to the premises after having been warned to quarantine himself”.

Christian Smalls was not surprised at how they expressed themselves in the internal meeting minutes.

How did you feel when you read the conversation?

– I don’t feel anything, because they didn’t do anything for me, my entire life! I don’t care about their opinion. It’s not about me – it never was. If they’re threatened by somebody who makes 25 dollars an hour and they have the richest man in the world in the room with them, that tells you that I was speaking the truth – is it really that serious to have a meeting with the CEO? That tells you right there that there is some truth to my story. There’s a lot of truth to my story. It’s intimidating them, it’s causing them to lose money. They‘re greedy, they’re all about the money, they don’t care about people.

– They even say that. We don’t worry about the employees, let’s just worry about Christian Smalls. That tells you right there, that they don’t give a damn about the people, sorry for my language, but they don’t care about people. If you work for Amazon, that tells you how little value you are to them. You just making them richer and richer, they don’t care if you bring this virus home to your families. They don’t care about you. They don’t care whether you live or die! You pass away, guess what they’re gonna do? They gonna hire 100 000 more people. People got to wake up. Walk out!

After your resignation, the mayor of New York told them to have the Commissioner for Human Rights investigate the case. Will they do this?

– Yeah, absolutely! They already started it. They sent them letters, they had to respond. It’s only a matter of time. Right now it’s kind of difficult. The courts are closed. Everybody’s quarantined. But they definitely have this as a top priority right now. They’re still working on it. They’re trying to examine it and it’s still investigated. I appreciate the mayor and all the Congress people, senators that stepped up to help investigate.

Do you think many employees are scared to stand up to Amazon?

– Absolutely. Yeah, that’s intimidation, it’ll stop everybody else because people would be like, oh, if you say something, you will get fired. So, there’s a lot of people. I’m getting e-mails every single day, all over the world. People that are telling me I wanna be anonymous, but here’s what’s going on, I’m afraid but here’s what’s going on. It’s sad but I have them all: Tokyo – Japan, Brazil, London, Colombia, you name it, I have spoken to somebody everywhere and it’s sad what is really going on. It’s not just America, it’s not just JFK8 in Staten Island, it’s all over the world, these buildings, all over.

– And my message to everybody is: No. 1 – you want to practise real social distancing, stop clicking the One-Click-Buy, stop ordering from them. If you’re an Amazon employee and you feel that you’re not safe: Take your power back! These people, that’s rich they’re not gonna  pick a box, pack a box and send it out to the customer. You have the power. Take your power back, walk out! Stand up! Don’t be afraid.

How did it go when you started working on Amazon? Have you always worked as an assistant manager?

– I started off at the bottom. I started off making 12 dollars an hour. I got promoted up. I was a regular Tier 1 associate, a picker – we call them pickers. I got hired at the bottom, obviously I’m still at the bottom, but it doesn’t matter. I worked my way up into a supervisor position in less than a year, actually, in less than a year I got promoted up. I opened up three buildings for them: New York, New Jersey and Connecticut. In each building I spent over a year, almost two years.

Your colleague was expected to work while she waited for the results of the Covid-19 test. Shouldn’t she have been quarantined?

– They don’t put you on quarantine, you’re right, you’re absolutely right – they should put you on quarantine until you get the results back, but they don’t! You gotta actually come back to work. That’s the reason why I said their policy doesn’t make sense. How can you go and get the test – you don’t even get the test if you don’t show severe symptoms. So that means that you possibly may have it. I don’t wanna take that chance and let you come back to work. I’ll wait till you get your results back. That’s gonna take a couple of days. I’ve told Amazon many times that they need such policies but they haven’t done anything.

And when you worked there was one person who tested positive, while others claim that there were in fact ten cases?

– There are about 30 cases now. In that building.

Are you planning new actions?

– Well, me, personally, I have to continue with the press, with my team. What I’m planning to do long-term is to continue to help to support the unions across the nation. We have one common goal right now. To form a coalition against these corporations taking advantage of frontliners. That’s the goal right now, to take the power back from capitalism and make a good balance between the frontliner workers, so that never happens again. That’s my goal.

Now that you’ve been fired, how do you manage to support yourself?

– I just put up a “Gofundme” on my page – it’s not really for me, though, it’s for the people that are unpaid. I wanted to take care for my people first, that’s what I started it for. If you wanna support, you can donate to my “gofundme” on my Twitter page. It’s up there now. I decided to finally give in, because the people were trying to donate to me, since day one. I wasn’t accepting this, because it’s not about the money, it never was about the money. It’s about saving lives, but I got people that are suffering right now. People that haven’t been to work for over a month. So I want to take care of them and so I decided to take the donations. I contacted the person yesterday – very good people. They did it out of their kindness, out of their heart and I’m gonna to continue to help everybody else. That’s what we’re going to do with that money.

Are there many now, that don’t dare to go to work, that stay home without pay?

– Yeah, absolutely! You got 18 year old kids who don’t go to work. There are senior citizens, that have health conditions, that don’t go to work. You got people that are sick and can’t get a test – they don’t want to put their co-workers at jeopardy, they don’t go to work. So yeah, there’s a lot of people that don’t go to work. And I want to take care of them.

Have people taken their vacation early to stay home with pay?

– We don’t have any – it’s not going to work. I used all my vacation time, I used all my personal pay time. But if you haven’t been there long enough, you won’t have any. You don’t have enough. We don’t know how long we are going to be in this situation, it could be months.

Over the past two weeks, more employees have been fired after openly criticizing the company. Maren Costa and Emily Cunningham were both employees on the tech side of Amazon and worked as user experience designers. They criticized the company on Twitter for not taking the security risks of the warehouse workers seriously and allowed a call to circulate among the employees. Costa had worked for the company for 15 years and Cunningham for more than five years. Both were also active in the Amazon Employees for Climate Justice group.

A company spokeswoman has confirmed to The Guardian, that the two employees were fired for “repeatedly violating internal policies”, which prohibit employees from commenting publicly on its business without corporate justification and approval from executives.

Last week, Bashit Mohamed, a warehouse worker in Minnesota, was also fired after trying to organize employees for better security during the corona pandemic. Amazon has stated that Bashit Mohamed was fired due to inappropriate language and behavior.

Listen to the podcast ”Amazon: Resistance in times of pandemic” and interview with Christian Smalls:

✇ Beyond Europe

Spread the virus of solidarity!

By Beyond Europe — April 21st 2020 at 17:23

Short videoclip by our comrades from Antiauthoritarian Movement on solidarity in times of corona

✇ Beyond Europe

Floating between viruses and parasites

By Beyond Europe — April 20th 2020 at 16:28

by Stefanos Batsis. First published in Greek from our friends in Babylonia magazine and translated by Beyond Europe.

Ι.

The reality of a threatening pandemic that has spread like a shadow over our cities has created a weird, unpleasant condition, a numbness and a suffocating feeling. The virus was born in the furnace of Wuhan, one of the engines of the Chinese capitalist miracle, an area where hot and humid climate meets the frenzied industrial production of raw materials and the over-concentration of a proletariat without future. The virus has no political color, but the environmental and political conditions that allowed its birth and rapid spread in the Chinese province and let it reach every corner of the globe most surely have. The thought that almighty capitalism, this totalising social phenomenon, is non-centralized, offers no consolation. A conspiracy theory suggesting that this virus fights on behalf of one side of the planetary war or that its purpose is to solve the constant demographic problem of overpopulation would offer a solution, that would somehow explain the situation. Fortunately, however, not all causal relations are based on how the state and capitalism operate, or at least they do not directly intersect with their core dimensions and strategic action.

The pandemic situation feels like an experience of a world-shaking event, whether or not that proves to be the case. Our eyes have been stretched by the uninterrupted reproduction of unprecedented images. And if China’s dystopian sci-fi was banned from our perception of reality as something exotic -as Ebola once was- the stacked coffins of neighbouring Italy, the empty streets of Western Europe and the drones looking down at us in downtown Athens, leave no room for misinterpretation. We have to go way back, in the heart of the era of extremes, of the short 20th century, to find an event that has so deeply entrenched the planet that it has anchored the present and future of humans. The absolute nature of these lines can be crushed in the wall of reality and of business-as-usual. Ηowever, at the moment, when they are written, the general feeling is this: we live something important that will change us and the world around us.

II.

The virus was born in a world of systemic inequality and exclusion. Those who see the stars from the bottom of the barrel are incomparably most affected. Unemployed people, precarious workers, drug addicts, people incarcerated in prisons, psychiatric clinics and detention centres, face and will face the pandemic literally in terms of survival without having anything to expect from the state and the bosses. Prisons have already declared a high security state and refugees and migrants, who are being suffocated in detention centres such as Moria in Greece, are searching and finding ways to cope using their own forces. Τhe pre-existing or on-going financial hardship has a different effect on different people –  some will receive wages without working, while others will not be paid at all. As the pandemic affects conditions of life at global level, openness and closedness, inclusion and exclusion, exception and norm, core elements of the state’s self-interested nature, determine who lives and how, today and tomorrow – they also indicate our political tasks.

Governance in the time of the coronavirus is pivoting on shifting the responsibility to the citizens, on prohibition and repression – it is no coincidence that, behind closed doors, the rulers compare the current condition with that of the Twin Towers attack – but also discuss how to control a situation that seems to escalate very rapidly and, as a result, seriously endangers the health of our fellow citizens.

Starting from the last point, I think we ought to focus on the particularity of the Coronavirus and the resulting crisis which leads states to take onerous, undemocratic, extraordinary measures, culminating in a curfew. This task requires maintaining a delicate balance and reflecting upon the state’s nature. Biopolitics and necropolitics, statisticalization and algorithmization, instrumentalization and constant expansion are elements of the state’s modus operandi and we all know that (?). The state’s point of view is that of public health, which emphasises health policy, by connecting politics and medicine, through quantification and measurability. Many of the measures taken today to control the pandemic could remain active, expand or return slightly modified after the end of it. However it is not wise at the moment to only identify sinister motives behind the adoption of these measures. With numerous examples around us, it seems more appropriate to fully realize that the way in which the state manages this situation is narrow, rigidly set up and does not include any planning about what happens next. In any case, the state doesn’t need much incentive to manage our lives on our behalf, or expand its authority as much as possible; it is simply its role.

Returning to the current perspectives adopted by various governments around the word, we cannot let the deliberate and strategic choice of over-emphasizing on individual responsibility go unnoticed. “Individual responsibility”, “citizens who need to be disciplined”, “the unscrupulous, on account of whom we all have to pay the price” have become a well-written and contagious mantra that comes from above to penetrate our minds, here in the bottom – not accidentally reminiscent of the quite memorable “we ate them together” [a phrase that Theodorοs Pagalos, Pasok’s Member of Parliament said back in the days of memorandums to justify the austerity measures]. The government’s attempt to refuse any responsibility is mediated by blaming the rogue Greeks, who do not protect themselves and the community as a whole. Media help create an atmosphere and pave the way for new, stricter bans. Individual responsibility for public health issues is presented as obvious and as something we must take seriously – and as far as the lived experience of these days shows, the solution of “We Stay Home” has become an act. However, it becomes outrageous that this solution has been raised into an emblematic motto of a government that, beyond bans, has taken no other measures to curb the pandemic: this government hasn’t proceeded with the thousands of hirings it announced, it doesn’t provide the necessary protective working conditions to health care workers, it doesn’t proceed with the requisition of private clinics, it doesn’t protect workers in the workplace.

III.

There is a confusion around individual responsibility and self-restraint, a confusion that has endured in our groups for decades, it has a political and anthropological context and creates complications. Regardless of whether the state policy surrounding the coronavirus crisis consists of bans and repression, self-restraint and a sense of responsibility for us and those around us must be non-negotiable. Our political proposal and outlook is not a general anti-authoritarianism and anti-conformism, but the building of communities based on freedom and solidarity, communities with deep roots and understanding of boundaries.

At the moment, the general consensus is one of a population that expects to be “managed” even more, more effectively, with a firm hand and determination. This feeling is grounded, but we must evaluate it, without paralyzing in the face of new facts, and given that for many the main characteristic of the last decade is a state of fear, a feeling of constant struggle to keep our heads out of the water and whenever we find something to catch, it disappears magically, alas, and we sink deeper.

For many, the state seems to be today the buoy that will finally endure, so they hastily grab it.

It goes without saying that the media blitzkrieg that paints images of strategists of the future for our – in reality – helpless leaders assists to that, but what also helps is our anthropological aversion to boundaries, which creates insecurity and psychologicaldistance between us. Let’s not despair though! The alignment behind the state authority is not universal, and is also characterized by qualities and tensions that we are interested in analyzing and interfering with, such as questioning the capitalist approaches to the management of public goods, re-evaluating entire areas of social activity, the image of the subject in relation to themselves and the community.

On the other hand, the conditions of the pandemic encourage a sense of humanity. It reminds us of our vulnerability and mortality but also of the futility of striving for total sovereignty over the natural environment. It shows us how much we need each other, how difficult it is to survive on our own – let alone live a life that is worth living. So let’s not rush to judge the applause from the balconies, let’s not underestimate the need for symbolic practices that offer relief to the subjects and allow for some emotional connection [in the UK many people went in balconies to applaud health workers, a symbolic trend that was started by the wife of the prime minister and which many saw as hypocritical]. Rather, let’s approach this moment of realising our vulnaribility and mortality as an opportunity to devise a generous repertoire of solidarity movements, with overwhelmingly different ethics, character and form than those underpinning public and private sectors policies. It is always a bet for us to create and maintain an area between the state and the market, an area that cannot be fully controlled by them. Under these conditions, the bet is harder but also more critical.

IV.

At the risk of bitterly regretting this prediction, we reiterate that the coronavirus condition is a pivotal event that shakes the pillars of today’s world, today’s status quo, and possibly determines part of tomorrow’s agenda. To begin with, the spread of the virus around the world is following the frenzied course of neoliberal globalization. The way our world is interconnected, coupled with the ecologically destructive prevalence of tourism, extreme consumerism and the neoliberal ruthless movement of goods, does not allow such phenomena to be mitigated locally or – even regionally -. At the same time, it turns out that the major issue of the pandemic can only be addressed at the nation-state level. If in dealing with the financial or refugee crisis the European Union once appeared as completely lacking the ability to make and enforce decisions as an entity, today it seems to accept that the pandemic cannot and should not be tackled collectively and co-ordinated by European primary and secondary legislation – it goes without saying that other international organizations such as the World Health Organization or the International Monetary Fund appear to be equally weak and irrelevant. Therefore, each state is taking its own path right now, for good or for bad, and we look forward to seeing how the EU decides to process all of this, especially on the fiscal level. However, the issues of localization, the decolonization of our imaginary from the unidirectional route of development, the radical critique of tourism and consumption, ideas that  already concern us, may gain more room for public debate and may even be proposed by unexpected sides.

Following the above, the threatening tragedy forces Western people to rethink the relationship between the state, or at least its core, and the private sector. The blunders of Mitsotakis [PM which is very fond of privatization of public health] , Georgiades[ex-minister of health also very fond of privatization of public health] and others on the privatisation of part of the public health system today would be heard as if coming from another planet. They have not ceased to be neoliberal – and as elaborated elsewhere, neoliberalism is not primarily about the primacy of the free market economy over the state; however, the conviction that certain parts of state management must be upgraded and remain unaffected by free-market logics, may force them to modify their political strategies. And of course the same is true of Western countries such as France and Italy – quite exemplary here both the statements of the neoliberal icon, Macron, and his finance minister. Given the ideological investment in balanced budgets and general austerity, we look forward to seeing how potential bailouts of the European economy will be ideologically coloured, whether the neoliberal bureaucracy of Brussels will turn to Keynesianism for the benefit of the few, and what the reaction of the citizens who have been manipulated for so many years with technocratic and economist arguments will be.

V.

All of the above is good, good to dig deep, good to analyze and interpret. But in all our conversations, in our technology-mediated assemblies and conferences, what we are constantly coming back to is “what to do”, “how to operate politically in the midst of a storm”. And maybe at these times it is both politically and socially critical to stop over-analyzing and work like never before.

Before attempting to outline some ways of thinking and acting, on the practices we can adopt these days, I must make two points. The first is that people that say that we must “make peace with the fact that there are things we can do nothing about” and that “we must realize our lack of total omnipotence’’, are absolutely right. This statement concerns both a more anthropological, reflective level of our position on planet Earth and an awareness of the political boundaries within which we operate. The second note concerns the need for a good understanding of our strengths and weaknesses as individual and collective subjects, as collectives and organizations that place themselves in the anti-authoritarian spectrum. Even if we have surpassed ourselves as many times as we have even experienced the collective joy of surpassing the limits, it is nevertheless necessary to know in which fields we will be most effective, where we can direct our energy, what the scale at which we will be able to make tangible changes to the gloomy current reality is – and along the way let’s  be pleasantly surprised once again.

If, as mentioned above, the condition of the pandemic does not bring the same blows to everyone, and if state management once again excludes the most vulnerable, then we have a thread ahead of us to follow. To create and frame solidarity groups and movements that will keep the most vulnerable parts of society on their feet. Whether at the elemental level of the apartment block and neighborhood in which we live, or focusing on the social centers and squats in which we participate, to invest and politicize a sense of humanity, to walk side by side in all this. Collection and distribution of essentials, sanitary material and money, help at home for those who have difficulty moving, provision of reliable information on protection issues, legal assistance and technology and communication advice are just some of the things we can do. Furthermore, these days we have our ears stretched out for voices from the adjacent apartments, for cries from the cells of Greek penitentiary, for the incarcerated in the psychiatric clinics but also for the people who are mentally struggling around us, for the refugees and the immigrants in the islands who may be confronted with the necropolitical dimension of the state but also for the refugees and immigrants of our neighborhoods who, we must be honest, do not have the same access to information, health or anything else!

Second task is to not stop speaking about the aspects of state administration that endanger human lives, instituting an emergency labour law, policing our health with helicopters and announcements – here let us take full advantage of our technological capabilities and collective knowledge of them. Firmly in touch with reality and with a balanced criticism, to think about what it means for a society to send a sms message to go for a walk, how and why the police are entrusted with safeguarding public health, to what extent politics is medicalized and medicine is politicized, what should be done to make it out of all this as a society and not turn into a terrifying episode of Black Mirror. Let’s not succumb to the temptation of conspiracy and disaster and let’s accept – in good faith and for saving time – that this set of measures is temporary. Even so, even if we step out of the test tube in time, the fact remains that we are experiencing situations that will leave a mark on our psyche, will register in our relationship with the state, will reshape our relationship with digital communication.

Let’s, on the other hand, be sharp and ready to deal with the devaluation of our lives, the deterioration of labour relations, the management of the economy in terms of a crisis. Let’s speak here and now and make it clear that we will not tolerate another “rescue [program]”! Let’s attack statistics, administrative procedures, bureaucracy. Society should not be crushed under the weight of numbers, indices and graphs. But let’s understand that this time we need to work, prepare, build structures and infrastructures upon which we can rely massively, openly and inclusively, politically, socially, symbolically.

Even if it sounds completely alien amid a ban on traffic, policing of cities and the necessity for self-restraint and protection, let’s not completely exclude the possibility of physical political action. In today’s conditions, what used to be for us a piece of cake, must become a weapon that we will use when there is no other choice, and always with caution and care, in order to not be alienated from society and reality. Therefore, let it not be completely excluded from our thinking, let it remain a capability to either enact practical solidarity movements, or to defend those who do not have a present or future, or – if needed – as an answer to smash the state’s arrogance.

From our friends in Europe we get the message that “we are staying home now, but afterwards we will launch our counterattack”, that “then we will settle our accounts” and we can only smile and be satisfied with the high morale for fight from our comrades. But in my opinion, in order to have the slightest chance of something like that happening in the near – and so distant – future, we have to  rise to the occasion today. So that “we will fight afterwards” does not turn to another “from September incredible things will happen” [a common slogan that people from the Greek movement tend to say during the summer holidays], we must act today socially and politically, cohesively and purposefully. Say what we have to say and do what we have to do. This was always the case and it is also the case today. However weird everything seems.

✇ Beyond Europe

Video and update on “Fight the dirty conditions everywhere!”

By Beyond Europe — April 18th 2020 at 16:32

Some news from our spontaneous campaign “Fight the dirty conditions” in support of the people in Moria and the occupied factory VIO.ME in Thessaloniki:

*** Thanks to many of you we have collected around 2.500 Euro!

*** The first load of soap is already on the way to Lesbos. We will give you an update once it arrives!

*** VIO.ME has still dificulties to produce on large scale because of the electricity shutdown. The small generators from friends are not enough and they are still in need of a big generator.

*** At the same time the situation in the Greek refugee camps is worsening. After the first Corona cases in the Ritsona camp and other places became public, an evacuation plan for the camps was leaked by the media. But all is still unclear.

*** Corona lockdown continues in Greece. And difficult times are coming up: rising unemployment, no tourism and the ongoing social destruction will transform the country once more in a crisis laboratory of austerity and privatisation. People are already organising mutual aid initiatives and preparing themselves for the coming confrontation. More about the self-organization in the articles on our homepage.

Please continue to support the campaign by donating money and telling your friends about it: All the important information is on this fresh video clip! (big thanks to Nadja Kurz)

Some news from our spontaneous campaign "Fight the dirty conditions" in support of the people in Moria and the occupied factory VIO.ME in Thessaloniki: *** Thanks to many of you we have collected around 2.500 Euro!*** The first load of soap is already on the way to Lesbos. We will give you an update once it arrives!*** VIO.ME has still dificulties to produce on large scale because of the electricity shutdown. The small generators from friends are not enough and they are still in need of a big generator.*** At the same time the situation in the Greek refugee camps is worsening. After the first Corona cases in the Ritsona camp and other places became public, an evacuation plan for the camps was leaked by the media. But all is still unclear.*** Corona lockdown continues in Greece. And difficult times are coming up: rising unemployment, no tourism and the ongoing social destruction will transform the country once more in a crisis laboratory of austerity and privatisation. People are already organising mutual aid initiatives and preparing themselves for the coming confrontation. More about the self-organization in the articles on our homepage.Please continue to support the campaign by donating money and telling your friends about it: All the important information is on this fresh video clip!stay tuned

Gepostet von Beyond Europe am Samstag, 18. April 2020

✇ Αγκάρρα

Ορισμένες πλευρές για τη διαχείριση της πανδημίας στην Κύπρο

By Guest — April 18th 2020 at 16:25

Η πανδημία του νέου κορονοϊού εξελίσσεται στην Κύπρο εν μέσω αναδιάρθρωσης του συστήματος Υγείας, με τη δημιουργία του Γενικού Συστήματος Υγείας (ΓΕΣΥ). Εχοντας λίγους μήνες εφαρμογής του ΓΕΣΥ, οι σοβαρές ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό καθώς και υλικοτεχνικό εξοπλισμό που υπήρχαν και παραμένουν στα δημόσια νοσηλευτήρια, ανέδειξαν την ανεπάρκεια στην αντιμετώπιση μιας έκτακτης κατάστασης, όπως αυτή μιας πανδημίας.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι αυτό του Νοσοκομείου της Λεμεσού, όπου πριν από την πανδημία δεν υπήρχε πνευμονολόγος ή της Αμμόχωστου που επελέγη και ως νοσοκομείο αναφοράς χωρίς να έχει εντατικολόγους και άλλες απαραίτητες ειδικότητες ιατρών. Στο Νοσοκομείο Λευκωσίας, με τις ΜΕΘ να μην επαρκούν για τα περιστατικά Covid-19 και τους χρόνια πάσχοντες, έχοντας μάλιστα αναστείλει όλες τις εισαγωγές για προγραμματισμένα χειρουργεία, χτίζεται νέα ΜΕΘ εν μέσω της πανδημίας.

Στο Νοσοκομείο Πάφου, με τα περισσότερα κρούσματα επαγγελματιών Υγείας, κλινικές λειτούργησαν χωρίς τους ειδικούς γιατρούς τους καθώς δεν υπάρχουν πρόληψη και επαρκή μέτρα προστασίας για τους εργαζόμενους του νοσοκομείου με αποτέλεσμα αρκετοί να νοσήσουν.

Ολα τα μεγάλα δημόσια νοσηλευτήρια της Κύπρου χρειάστηκε να κλείσουν για μερικά 24ωρα ώστε να απολυμανθούν και να ελεγχθεί το προσωπικό τους. Σε κάποιες περιπτώσεις επανεμφανίστηκαν κρούσματα στα νοσηλευτήρια, κάτι που επιβεβαιώνει πως ακόμα και τώρα τα μέτρα προστασίας δεν επαρκούν με βάση τις ανάγκες που υπάρχουν. Μέχρι στιγμής, ένα σημαντικό ποσοστό των επαγγελματιών Υγείας έχει τεθεί εκτός μάχης, καθώς αποτελεί περίπου το 20% των συνολικών κρουσμάτων στην Κύπρο.

Μόνιμα προβλήματα σε έκτακτες συνθήκες

Είναι φανερό από τα παραπάνω πως το σύστημα Υγείας βρέθηκε ανέτοιμο να αντιμετωπίσει την πανδημία, καθώς τα χρόνια προβλήματα λειτουργίας των δημόσιων νοσηλευτηρίων διογκώθηκαν παραπέρα, φέρνοντας τους επαγγελματίες Υγείας και τους ασθενείς πολλές φορές μπροστά σε αδιέξοδα για την προστασία από τη μετάδοση του ιού.

Αυτή η κατάσταση στο σύστημα Υγείας «ανάγκασε» την κυβέρνηση Αναστασιάδη να πάρει αυστηρά, έκτακτα μέτρα για τον περιορισμό της πανδημίας, όπως έγινε και στην Ελλάδα και στις άλλες καπιταλιστικές χώρες. Με μέτρα περιορισμού, όπως η απαγόρευση συγκέντρωσης ατόμων, το κλείσιμο των οδοφραγμάτων, η απαγόρευση εισόδου στη χώρα, ο αυτοπεριορισμός στο σπίτι με αυστηρό έλεγχο στις μετακινήσεις, η αναστολή εργασιών πολλών επιχειρήσεων, πλην σούπερ μάρκετ – φούρνων και άλλων εταιρειών «δημοσίου συμφέροντος», επιχειρούν στο όνομα της «ατομικής ευθύνης» να μετακυλήσουν στους εργαζόμενους το βάρος της ευθύνης για την αντιμετώπιση της πανδημίας, προβάλλοντας ως ατομική υπόθεση ακόμα και την εξασφάλιση των μέσων προστασίας.

Ομως, κανένας τους δεν απαντάει στο ερώτημα τι γίνεται, για παράδειγμα, με τις τεράστιες ουρές σε σούπερ μάρκετ, στις τράπεζες κ.τ.λ., τι γίνεται με τους εργαζόμενους στα εργοστάσια, στα σούπερ μάρκετ, στους φούρνους, που δεν έχουν την επιλογή να μείνουν στο σπίτι τους; Και που όταν γυρνάνε σπίτι και έχουν παιδιά, ενδεχομένως τον παππού και τη γιαγιά, πώς θα προφυλαχθούν; Τι μέτρα προστασίας, υγείας και ασφάλειας από τη διασπορά του ιού στους εργαζόμενους παίρνονται από τις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε λειτουργία;

Γι’ αυτό και σε αρκετές περιπτώσεις υγειονομικοί που μολύνθηκαν, στη συνέχεια μόλυναν και μέλη της οικογένειάς τους.

Το κράτος, προβάλλοντας την «ατομική ευθύνη» ως βασικό παράγοντα έκβασης της επιδημίας, προσπαθεί να αποσιωπήσει τη δική του ευθύνη. Το ίδιο κράτος, που τόσα χρόνια ακολουθεί πολιτική υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης των δημόσιων νοσηλευτηρίων.

Η «ατομική ευθύνη» δεν μπορεί να έχει κανένα αποτέλεσμα αν δεν στηρίζεται σε ένα ολοκληρωμένο κρατικό σχέδιο και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκαταστήσει την κρατική ευθύνη. Γι’ αυτό πρέπει άμεσα να προσληφθεί όλο το αναγκαίο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, να προμηθευτεί ο απαραίτητος ιατρικός τεχνολογικός εξοπλισμός και το σύστημα Υγείας να μη βασίζεται σε «φιλανθρωπίες» και δωρεές.

Προτεραιότητα οι επιχειρηματικοί όμιλοι

Παράλληλα με τα μέτρα περιορισμού, η κυβέρνηση Αναστασιάδη, με τη στήριξη και των άλλων αστικών κομμάτων, ανακοίνωσε δέσμη μέτρων στήριξης των επιχειρηματιών. Αξιοποιώντας τα χρήματα των φορολογούμενων εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων δίνει «ζεστό» χρήμα στις επιχειρήσεις, μέσω επιχορήγησης των μισθών (οι εργαζόμενοι επιχορηγούν με τη φορολογία τους τον εαυτό τους δηλαδή!) απαλλάσσοντας τους επιχειρηματίες από την καταβολή του μισθού, καθώς και με άμεση «ένεση ρευστότητας» μέσω του τραπεζικού συστήματος, αλλά και αναστολή απόδοσης του ΦΠΑ και της έκτακτης εισφοράς για το ΓΕΣΥ.

Τα μέτρα αυτά που πήρε η κυβέρνηση της Κύπρου φανερώνουν πως οι ανάγκες του κεφαλαίου έχουν προτεραιότητα και όχι αυτές του λαού. Υπόσχονται 100 εκατ. ευρώ για τον τομέα της Υγείας, χωρίς φυσικά να είναι ξεκάθαρο αν αυτά θα δοθούν για προσλήψεις προσωπικού και την ενίσχυση των δημόσιων νοσηλευτηρίων, όπως απαιτείται, ή θα καταλήξουν, όπως όλα τα προηγούμενα χρόνια, στον ιδιωτικό τομέα Υγείας για αγορά υπηρεσιών και επιχορηγήσεις. Από την άλλη, δίνουν πακτωλό χρημάτων για τις επιχειρήσεις που ξεπερνά τα 250 εκατ. ευρώ μέσω προγραμμάτων στήριξης και ανάκαμψης των επιχειρήσεων, ιδιαίτερα στον Τουρισμό.

Την ίδια ώρα, η εργατική τάξη συνεχίζει να βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη για να γεμίζουν τα κρατικά ταμεία.

Το κλείσιμο των ιδιωτικών επιχειρήσεων, ειδικά στον κλάδο του Εμπορίου και του Τουρισμού, ανάγκασε πολλούς εργαζόμενους να ενταχθούν στο σχέδιο αναστολής εργασιών της κυβέρνησης, από το οποίο θα πάρουν μόνο το 60% του μισθού τους, την ίδια στιγμή βέβαια που οι ανάγκες βρίσκονται στο 100%, ίσως και παραπάνω, λόγω των συνθηκών της πανδημίας.

Σε επιχειρήσεις που συνεχίζουν να λειτουργούν κανονικά, τα μέτρα υγείας και ασφάλειας είναι ανύπαρκτα, ενώ παράλληλα με τις απολύσεις και αλλαγές εργασιακών σχέσεων έχουμε εντατικοποίηση της εργασίας σε επιχειρήσεις που σήμερα η κερδοφορία τους χτυπάει «κόκκινο».

Την ίδια ώρα, η επίθεση των εργοδοτών στα δικαιώματα των εργαζομένων συνεχίζεται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απαίτηση των ξενοδόχων για αναστολή στην εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης εργασίας που εξασφάλιζε κάποια ελάχιστα δικαιώματα στους εργαζόμενους στον Τουρισμό, όταν ο Τουρισμός αποτελεί περίπου το 23% του ΑΕΠ, ενώ οι θέσεις εργασίας στον κλάδο αφορούν περίπου το 30% των συνολικών θέσεων εργασίας στην Κύπρο.

Σε άλλες περιπτώσεις εταιρείες ανέστειλαν τις εργασίες τους χωρίς να εξασφαλίσουν ούτε και αυτό το 60% του μισθού των εργαζομένων τους, αδιαφορώντας για το πώς θα τα βγάλουν πέρα. Σύμφωνα με καταγγελίες που έγιναν στις συντεχνίες των εργαζομένων, εταιρείες δεν κατέβαλαν το μισθό που όφειλαν στους εργαζόμενους, δηλώνοντας αδυναμία λόγω της μη λειτουργίας τους.

Στα εργοστάσια τα μέτρα προστασίας πάνε περίπατο, με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό του εργοστασίου των φούρνων «Ζορπά» στην επαρχία Λάρνακας, όπου 30 και πλέον εργάτες νόσησαν. Στα σούπερ μάρκετ, όπου τα κέρδη των ομίλων έχουν εκτοξευτεί, οι εργαζόμενοι απασχολούνται με εξαντλητικά ωράρια, ενώ καταγγελίες έφεραν στο φως πιέσεις και απειλές από μεριάς της εργοδοσίας για να μη γίνει χρήση της άδειας για τη φύλαξη των παιδιών από τους γονείς καθώς αυτό θα έχει ως συνέπεια την απόλυση.

Στο αεροδρόμιο της Λάρνακας όλοι οι εποχιακοί υπάλληλοι απολύθηκαν καθώς και σε επιχειρήσεις που συνδέονται με τον Τουρισμό, όπως τα ταξιδιωτικά γραφεία, γραφεία ενοικίασης αυτοκινήτων κ.ά.

Απαιτείται τώρα όσο ποτέ οι συντεχνίες εργαζομένων να βρίσκονται «στο πόδι», στους χώρους δουλειάς ώστε να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα υγείας και ασφάλειας, να συσταθούν εκεί που δεν υπάρχουν επιτροπές αγώνα εργαζομένων, που θα διεκδικούν βελτίωση των συνθηκών εργασίας, με σταθερές εργασιακές σχέσεις.

Να μην πληρώσει ο λαός την πανδημία και τη νέα κρίση

Οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί για τους εργαζόμενους δυσκολεύουν ιδιαίτερα και τους Ελληνες και άλλους μετανάστες που κατοικούν στην Κύπρο, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις οι περιορισμοί και το κλείσιμο των επιχειρήσεων, λαμβάνοντας μόνο το 60% του μισθού τους ή μένοντας άνεργοι, καθιστούν αδύνατη την πληρωμή του ενοικίου που σε αρκετές περιπτώσεις είναι και το 50% των απολαβών ενός εργαζόμενου στην Κύπρο. Αυτή η εξέλιξη γεννά την ανάγκη διεκδίκησης επιδότησης του ενοικίου για τους Ελληνες μετανάστες.

Παράλληλα, αρκετοί Ελληνες εργαζόμενοι που θέλουν να επιστρέψουν παραμένουν «εγκλωβισμένοι» καθώς δεν εμπίπτουν στα διατάγματα επαναπατρισμού, ενώ την ίδια στιγμή έχουν αναγκαστικά σταματήσει και την όποια οικονομική στήριξη πρόσφεραν στις οικογένειές τους στην Ελλάδα. Αντίστοιχα και οι Ελληνες φοιτητές που σπουδάζουν στην Κύπρο βρίσκονται σε δύσκολη θέση, καθώς βρίσκονται «εγκλωβισμένοι» με τα έξοδα να «τρέχουν», ενώ την ίδια στιγμή κυριαρχεί η ανασφάλεια για το τι μέλλει γενέσθαι με το εξάμηνο και τις εξετάσεις στα πανεπιστήμιά τους.

Το ίδιο και οι Ελληνες στρατευμένοι που υπηρετούν στην ΕΛΔΥΚ, όπως και στο σύνολό τους στην Ελλάδα, είναι αντιμέτωποι με τον συνωστισμό που επικρατεί στους θαλάμους που διαμένουν, όπου για να βρεθεί λύση άλλοι χώροι υπηρεσίας βαφτίστηκαν «θάλαμοι», τα αντισηπτικά αποτελούν ανέκδοτο, ενώ μεγάλα ερωτήματα παραμένουν αναφορικά με τα χρήματα που χάθηκαν σε αεροπορικά εισιτήρια καθώς και τις άδειες των στρατιωτών αφού κανείς δεν ξέρει αν και πότε θα δοθούν.

Σε κάθε περίπτωση η απάντηση στο ερώτημα ποιος θα πληρώσει τον «λογαριασμό» αυτής της κρίσης, εν προκειμένω της πανδημίας και ποιος θα επωφεληθεί, γίνεται ξεκάθαρο πως και στην Κύπρο θα τον πληρώσουν οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα.

Γι’ αυτό, όπως στην Ελλάδα έτσι και στην Κύπρο, αλλά και παντού, οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα. Μαζί με τους κομμουνιστές να οργανώσουν την πάλη για ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας και των δικαιωμάτων του λαού, για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα την πανδημία και την επερχόμενη κρίση.

Ταυτόχρονα, να κάνει ο λαός πράξη το σύνθημα «πολεμάμε τις αρρώστιες, πολεμώντας την αδικία», πολεμώντας κι εκείνους που με πρόσχημα τις αρρώστιες φέρνουν την αδικία. Παίρνοντας την τύχη στα χέρια του κάθε λαός θα βγει πραγματικά νικητής από τη μάχη με τον «αόρατο», αλλά κυρίως με τον ορατό εχθρό. Μόνο έτσι θα φωτιστεί η μοναδική διέξοδος, η οποία βρίσκεται στην ανωτερότητα του σοσιαλισμού, της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού, της εργατικής συμμετοχής και εξουσίας, που οδηγεί στην ευημερία του λαού και την πρόοδο της ανθρωπότητας.

Ακης ΠΟΥΛΟΣ
Γραμματέας της Τομεακής Οργάνωσης Κύπρου του ΚΚΕ

Πηγή
Ριζοσπάστης

The post Ορισμένες πλευρές για τη διαχείριση της πανδημίας στην Κύπρο appeared first on Αγκάρρα.

✇ Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο | Cyprus Movements Archive

Ολοκλήρωση Ψηφιοποίησης του Περιοδικού Εντός των ...

April 20th 2025 at 21:33

Ολοκλήρωση Ψηφιοποίησης του Περιοδικού Εντός των Τειχών / Completion of Digitization of the Magazine Within the Walls

Η ψηφιοποίηση του περιοδικού Εντός των Τειχών έχει πλέον ολοκληρωθεί, με το τελευταίο τεύχος, το Τεύχος 42, να βρίσκεται πλέον στο Ελληνικό τμήμα του αρχείου.


The digitization of the magazine Within the Walls has now been completed, with the last issue, Issue 42, being present now on the Greek version of the archive.

✇ Εργατική Δημοκρατία

«… μιλάτε για κέρδη και ζημιές– ενώ εμείς μιλάμε γι’ ανθρώπινες ζωές»

April 3rd 2020 at 06:23

Submitted by admin on

Share it now!
Η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της μας επαναλαμβάνουν συνέχεια και σε όλους τους τόνους, τη σημασία της προσωπικής ευθύνης και την ανάγκη να μένουμε σπίτι και να υπακούμε στα διατάγματα.

Σίγουρα εδώ που φτάσαμε, με την ανεξέλεγκτη εξάπλωση του κορωνοϊού θα πρέπει να μένουμε σπίτι, αλλά η επιμονή της κυβέρνησης στην προσωπική ευθύνη και την εφαρμογή των διαταγμάτων παρά το ότι παραβιάζουν συνταγματικά
κατοχυρωμένα δικαιώματα, γίνεται για να κρύψει τις δικές της ασήκωτες ευθύνες για την τραγική κατάσταση που φτάσαμε.

Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι είναι αυτή η κυβέρνηση που όταν οι νοσηλευτές απεργούσαν και φώναζαν «… μιλάτε για κέρδη και ζημιές– ενώ εμείς μιλάμε γι’ ανθρώπινες ζωές», τους απειλούσε με επιστράτευση και ο Αβέρωφ τους έλεγε «αν δεν σας αρέσει να πάτε αλλού να δουλέψετε». Είναι αυτή η κυβέρνηση που όταν οι γιατροί του δημοσίου μιλούσαν για ελλείψεις προσωπικού, εξοπλισμού, και αναλώσιμων στα δημόσια νοσηλευτήρια, τους απειλούσε με ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών δημόσιας υγείας. Και δεν ήταν μόνο απειλές. Από τότε που ανέλαβε το 2013 και μετά οι περικοπές στον τομέα της δημόσιας υγείας έφτασαν τα 500 εκατομμύρια.

Να γιατί δεν υπάρχουν αρκετοί επαγγελματίες υγείας και κλίνες εντατικής θεραπείας να καλύψουν τα δημόσια νοσηλευτήρια. Να γιατί και αυτοί που τα στελεχώνουν έμειναν χωρίς ειδικές στολές και εξοπλισμό για να αντιμετωπίσουν το κορωνοϊό. Γι΄ αυτό και μολύνθηκαν τόσοι γιατροί, νοσηλευτές και ασθενείς και έκλεισαν τόσα νοσηλευτήρια.

Και τολμούν μετά ο Αναστασιάδης και οι Υπουργοί του να μας κουνούν το δάκτυλο και να μας λένε εσείς φταίτε για την εξάπλωση του κορωνοϊού που δεν τηρείται τα μέτρα και να μας επιβάλλουν και νέους περιορισμούς και να μας απειλούν ότι θα κάνουν εφόδους στα σπίτια μας για να δουν αν έχουμε επισκέπτες. Καλούν μάλιστα το κόσμο να ρουφιανεύει τους γείτονες του αν φιλοξενήσουν κάποιο που δεν είναι μόνιμος κάτοικος και να ενημερώνουν την αστυνομία. Μας λένε να κρατάμε αποστάσεις και την ίδια στιγμή τσουβαλιάζουν τους πρόσφυγες σε στρατόπεδα χωρίς κανένα μέτρο προστασίας. Ακόμη χειρότερα, την ώρα που είχαν τα αεροδρόμια ανοικτά να πηγαινοέρχονται οι επιχειρηματίες, και οι φίλοι τους που κερδοσκοπούν με τα χρυσά διαβατήρια, έριξαν πίσω στη θάλασσα, βάρκα με 165 εξαθλιωμένους πρόσφυγες ανάμεσα τους πολλά παιδιά και γυναίκες με κίνδυνο να πνιγούν. Ευτυχώς που τους περιμάζεψαν οι τουρκοκύπριοι που ζουν σε «ψευδοκράτος».

Η Κύπρος είναι ένα νησί που δεν υπήρχε κανένα περιστατικό, και η Κυβέρνηση αντί να συνεννοηθεί με την άλλη πλευρά και τις Βάσεις για να ελέγχει τα αεροδρόμια και να βάζει καραντίνα όσους έμπαιναν, έκλεισε τα οδοφράγματα, για να κάνει το χατίρι στα ναζιστικά καθάρματα του ΕΛΑΜ – Χρυσή Αυγή. Με ρατσιστικές δικαιολογίες προσπάθησε να στοχοποιήσει την άλλη πλευρά, δυναμιτίζοντας ακόμη περισσότερο το κλίμα συνεργασίας και συμφιλίωσης και την προοπτική για ειρήνη και επανένωση του νησιού. Τελικά ο κορωνοϊός δεν ήλθε ούτε από τους τουρκοκυπρίους, ούτε από τους Ιρανούς φοιτητές που ζουν στο βορρά, ούτε από εξαθλιωμένους μετανάστες αλλά από καθώς πρέπει ελληνοκύπριους επιχειρηματίες και ταξιδιώτες που έρχονταν από το εξωτερικό.

Ακόμη και τότε όμως μας πουλούσε παραμύθια, και έβαζε τους ειδικούς να μας πουν ότι δεν χρειάζεται να φοράμε μάσκες, ούτε να κάνουμε μαζικά τεστ γιατί στη πραγματικότητα ήθελε να κρύψει ότι δεν είχε φροντίσει να έχει επάρκεια σε αυτά τα είδη, παρά το ότι ο κορωνοϊός είχε ξεκινήσει από τον περασμένο Δεκέμβρη να σπέρνει το θάνατο. Δεν είναι τυχαίο που χώρες που εφάρμοσαν μαζικά τα τεστ και προμήθευσαν το κόσμο με μάσκες έχουν ελέγξει την εξάπλωση του κορωνοϊού και είχαν ελάχιστα θύματα.

Αυτά όλα δεν έγιναν τυχαία, ούτε γιατί η κυβέρνηση είναι ανίκανη, αλλά γιατί εξυπηρετεί τα συμφέροντα της τάξης που αντιπροσωπεύει, των κεφαλαιοκρατών. Γι’ αυτό και πάνω από τον άνθρωπο και την υγεία του, βάζει τα κέρδη. Για να μη θίξει τα συμφέροντα της ΟΕΒ και ιδιαίτερα όσων δραστηριοποιούνται στην τουριστική βιομηχανία άφησε ανοικτά τα αεροδρόμια και τα λιμάνια και δεν έκανε καμιά ενημέρωση και καμιά κίνηση για να προετοιμάσει τον τομέα της δημόσιας υγείας και την κοινωνία συνολικότερα για να αντιμετωπίσει τον επερχόμενο κίνδυνο, μην τυχόν και τρομάξουν οι τουρίστες και δεν έλθουν.

Η ατομική ευθύνη έχει νόημα μόνο σαν μέρος ενός συνολικού, συλλογικού κρατικού προγραμματισμού που να στοχεύει στην προστασία της υγείας των ανθρώπων, που να επενδύει πόρους και να ενεργοποιεί την κοινωνική αλληλεγγύη και συνεργασία. Διαφορετικά λειτουργεί απλώς σαν προπέτασμα καπνού για να καλύπτει τις ευθύνες των κυβερνώντων που διαχειρίζονται αυτή τη κρίση.

Η αντίληψη που λέει να τελειώσει αυτή η κρίση πρώτα και μετά θα ζητήσουμε εξηγήσεις και ευθύνες που ακούγεται από την αντιπολίτευση, και από το ΑΚΕΛ είναι λάθος γιατί δίνει παράταση στη κρίση και οδηγεί σε περισσότερα θύματα. Τώρα είναι που χρειάζεται να απαιτήσουμε:
• δαπάνες για την υγεία
• μαζικές προσλήψεις γιατρών, νοσηλευτών, και άλλων επαγγελματιών υγείας
• επίταξη των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων και των κλινικών εργαστηρίων που κάνουν τα τεστ,
• μαζικά τεστ και προμήθεια προστατευτικών μέσων και δωρεάν παραχώρηση στο πληθυσμό
• στέγη για τους άστεγους και τους πρόσφυγες.
• πλήρη αποζημίωση για όσους μένουν απλήρωτοι ή χάνουν τις δουλειές τους.

Τώρα είναι η ώρα που πρέπει να δώσουμε αυτή τη μάχη. Τώρα που πολύς κόσμος είναι αγανακτισμένος γιατί νοιώθει στο πετσί του τα αποτελέσματα της αναλγησίας, της γύμνιας και του αυταρχισμού αυτής της κυβέρνησης, που το μόνο που έχει να προσφέρει είναι το κέρφιου όπως η αποικιοκρατία. Η Αριστερά και τα συνδικάτα θα πρέπει να μπούμε μπροστά, να οργανώσουμε και να συντονίσουμε αυτή τη διάθεση. Μπορούμε και πρέπει να κερδίσουμε αυτή τη μάχη και να ξεφορτωθούμε και το κορωνοϊό και τους Αναστασιάδηδες και την τάξη τους, που επιμολύνουν μόνιμα τη ζωή μας.

✇ Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο | Cyprus Movements Archive

Για τον Κωστή Αχνιώτη / For Costis Ahniotis

April 20th 2025 at 21:33

Για τον Κωστή Αχνιώτη / For Costis Ahniotis

[English Text Follows]

Ο Κωστής Αχνιώτης έφυγε σαν σημερα το 2017.

Πολιτικοποιήθηκε μέσα στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά σαν φοιτητής στη Γαλλία, ενώ με την επιστροφή του στην Κύπρο άρχισε να δραστηριοποιείται ενεργά μέσα στην Κυπριακή εξωκοινοβουλευτική αριστερά, το κίνημα επαναπροσέγγισης και τους πολιτικούς κύκλους της εντός των τειχών Λευκωσίας. Συμμετείχε στο περιοδικό ‘Δελτίο Συζήτησης’, μέσα από το οποίο έγιναν οι πρώτες γραπτές συζητήσεις της άκρας Αριστεράς στην Κύπρο.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 δραστηριοποιήθηκε μέσα στον Κομμουνιστικό Κύκλο συνεχίζοντας τις εκδόσεις με την έκδοση του περιοδικού Εντός των Τειχών την περίοδο 1985-1990, το οποίο αποτέλεσε βασικό έντυπο των θεωρητικών ανησυχιών και διάλογων της ευρύτερης αριστεράς. Εκείνη την περίοδο είχε καταλυτικό ρόλο στην δημιουργία της ομάδας ‘Φίλοι του Ακάμα’ με σκοπό την διάσωση του φυσικού περιβάλλοντος της χερσονήσου του Ακάμα.

Αργότερα, λαμβάνει μέρος στην έκδοση του δικοινοτικού περιοδικού Χάτε (1998-2001), μιας από τις ποιο αξιοσημειωτες προσπάθειες αυτόνομης επικοινωνίας μεταξύ της Ελληνοκυπριακής και Τουρκοκυπριακής κοινότητας πριν το άνοιγμα των οδοφραγμάτων. Την ίδια περίπου περίοδο εξέδιδε μαζί με άλλους το περιοδικό κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου ‘Εξ Υπαρχής’ (1999-2004).

Το 2004 στήνει μαζί με συντρόφους του την Πλατφόρμα Αριστερών για το Ναι και μετ’ έπειτα οργανώνεται μαζί με άλλους εκπαιδευτικούς στην Κοινή Πλατφόρμα Ε/κ και Τ/κ Εκπαιδευτικών Ενωμένη Κύπρος, ενώ εκδίδει το περιοδικό του ελληνοκυπριακού τμήματος της πλατφόρμας, Το Καλέμι (2008-11).

Την περίοδο της έντασης της οικονομικής κρίσης που ξεκίνησε το 2008, δραστηριοποιήθηκε μαζί με άλλα μέλη της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στην ΕΡΑΣ, ενώ μετέπειτα ήταν υποψήφιος στις ευρωεκλογές του 2014 με τον δικοινοτικό συνδυασμό Δράσυ-Eylem, τον πρώτο δικοινοτικό εκλογικό συνδυασμό που έλαβε μέρος σε εκλογές στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μεταξύ 2014-2016 πήρε μέρος στην προσπάθεια συγκρότησης της σελίδας εναλλακτικής ενημέρωσης Platforma News ενώ στους τελευταίους μήνες της ζωής του συμμετείχε και στην Αριστερή Κίνηση – Θέλουμεν Ομοσπονδία.

Το 11ο τεύχος του περιοδικού Εντροπία εμπεριέχει αφιέρωμα στον Κωστή Αχνιώτη, ενώ το ντοκιμαντέρ Tongue καταπιάνεται με την ζωή του σε σχέση με την Κυπροκεντρική εξωκοινοβουλευτική αριστερά. Υπάρχει επίσης και η ηχογράφηση της συζήτησης του Κωστή μαζί με τον κοινωνιολόγο Αντρέα Παναγιώτου με θέμα τις ‘Ριζοσπαστικές Αφηγήσεις για το Κυπριακό που το 1970 τζιαι μετά: Η Άνοδος της Κυπριακής Συνείδησης τζιαι του Δικοινοτικού Κινήματος’, που οργανώθηκε το 2017 από την Συσπείρωση Ατάκτων.

Πρόσφατα δακτυλογραφήσαμε το κείμενο ’κυπριακή συνείδηση’, το οποίο έγραψε ο Κωστής το 1988.

Costis Ahniotis passed away three years ago, a day like today.

As a student in France, he was politically active in the extra-parliamentary left, and with his return to Cyprus he became actively involved with the Cypriot extra-parliamentary Left, the rapprochement movement and the political circles of the walled city of Nicosia. He participated in the magazine ‘Discussion Bulletin’ [Δελτίο Συζήτησης], through which the first written discussions of the Cypriot far-left developed.

In the beginning of the 1980s, he was active in the Communist Circle, continuing publications with the publication of the magazine Within the Walls between 1985-1990, which constituted a key text for the exposition of the theoretical concerns and dialogue of the broader left. In that period he had a key role in the formation of the group ‘Friends of Akamas’, with the aim of the preservation of the natural environment of the Akamas peninsula.

He further participates in the publication of the bi-communal magazine Hade (1998-2001), one of the most note-worthy attempts for an autonomous channel of communication between the Greek and Turkish Cypriot communities, before the opening of the checkpoints. During the same period he was part of the publishing team of the social and political dialogue magazine ‘From the Beginning’ [Εξ Υπαρχής] (1999-2004).

In 2004 he forms, together with other comrades, the ‘Platform of Leftists for YES’ and organizes afterwards, alongside other teachers, the G/c and T/c Teachers' Platform "United Cyprus", while publishing the magazine of the Greek Cypriot section of the platform, Kalemi [Το Καλέμι] (2008-11).

During the period of the intensification of the economic crisis that started in 2008, he organized, together with other members of the extra-parliamentary left, in ERAS, while afterwards he was a candidate in the European parliamentary elections of 2014 with the bi-communal electoral list of Δράσυ-Eylem, the first bi-communal electoral list that had ever participated in an election in the history of the Republic of Cyprus. Between 2014-2016 he participated in the attempt of forming the website of alternative information Platforma News, while in the last months of his life, he participated in the Leftist Movement – We Want Federation.

The 11th issue of the Entropy [Εντροπία] magazine features a tribute to Costis Ahniotis, while the documentary Tongue focuses on his life in relation to the Cyprocentric extra-parliamentary left. The audio recording of Costis’ discussion with sociologist Andreas Paanayiotou also exists (in Greek), on the subject ‘Radical Narrations of the Cyprus Problem from the 1970s onwards: The Rise of Cypriot Consciousness and of the Bi-communal Movement’, organized in 2017 by Syspirosi Atakton.

We have recently translated his 1988 text ’cypriot consciousness’, making it available in English for the first time.

✇ Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο | Cyprus Movements Archive

5 English Texts from the Archive

April 20th 2025 at 21:33

5 English Texts from the Archive

In our attempt to make the archive more accessible, we present here 5 key texts of the broader Cypriot radical political scene that are available in English on the archive. Part of the archiving project is making previously unavailable texts; available to new audiences. Many of the following texts have thus been translated through the initiate of various individuals, whose work has been fundamental in allowing us to share these key texts for the first time, in English. A bonus text has also been added at the end of the list.

'Ecology and the Semblance of an Illusion' (1985)

This ecological text circulated in the Chrysallida social space in Limassol, in relation to developments surrounding Akamas. It consisted of 9.5 pages and included extensive excerpts from various works by Max Horkheimer, Karl Marx, Peter Kropotkin, Murray Bookchin, Ivan Illich, et al. It is one of the few ecological theoretical texts of the Cypriot anti-authoritarian scene.

Typed Text

‘cypriot consciousness’ (1988)

Published originally in the 35th issue of the Nicosian magazine ‘Within the Walls’, this text by Costis Ahniotis has remained a classic exposition of the Cyprocentric position associated with the extra-parliamentary left.

Typed Text

‘The Cyprus Problem and the Internationalist Tasks of the Greek Cypriot Working Class’ (1988)

This book was published by the leftist group Workers’ Democracy. It is perhaps the most extensive Marxist analysis of the Cyprus Problem, founded upon the theoretical framework of revolutionary deafeatism. While the book still remains untranslated as a whole, a recent partial translation of key parts has emerged in 2019.

PDF

‘5 positions on the reunification process or For the right to live in Cyprus without the Cyprus problem’ (2010)

This text presents the analysis and position of the libertarian group Falies surrounding the Cyprus Problem and the approach that should be taken by the extra-parliamentary left.

Typed Text

‘Cheap Bodies/Foreign Bodies: The Government Strategy on Immigration’ (2016)

This brochure was published by the group antifa λευkoşa, and analyses the immigration policy of the Republic of Cyprus during the recent years, emphasizing the effect on refugees and the process of illegalization of migrants and refugees.

PDF


  • Bonus Text:

‘Federation or Death’ (1993)

This text was published in the 10th issue of the anarchist magazine ‘Traino stin Poli’, in Limassol. Published on the pretext of elections contra the then possibility of the resolution of the Cyprus Problem through the Ghali set of Ideas, it offered a direct justification for supporting a bi-communal federation.

Typed Text

✇ Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο | Cyprus Movements Archive

5 Κείμενα από το Αρχείο

April 20th 2025 at 21:33

5 Κείμενα από το Αρχείο

Στην προσπάθεια μας να γίνει το αρχείο πιο προσβάσιμο, παρουσιάζουμε εδώ 5 βασικά κείμενα του ευρύτερου Κυπριακού ριζοσπαστικού χώρου που εντοπίσαμε και αρχειοθετήσαμε στο αρχείο.

'Η Κύπρος, το Εθνικό και ο Εθνικισμός - Μία Ελευθεριακή Ανάλυση' (1984)

Γραμμένη από ανώνυμο Κύπριο Αναρχικό, η μπροσούρα πρόκειται για μια από τις πρώτες θεωρητικές προσεγγίσεις σε σχέση με το Κυπριακό, από μια ριζοσπαστική ελευθεριακή σκοπιά και αποτελεί πλέον κλασικό θεωρητικό κείμενο του Κυπριακού ριζοσπαστικού χώρου. Η παρόν έκδοση αποτελεί αναδημοσίευση της μπροσούρας, από την Ανοιχτή Συνέλευση Αγώνα Άνω Πόλης Σαλονίκης, τον Ιούνη του 2018.

Αρχείο PDF

'Οικολογία και η Φαινομενικότητα μιας Ψευδαίσθησης' (1985)

Οικολογικό κείμενο που κυκλοφόρησε στο στέκι της Χρυσαλλίδας στη Λεμεσό, με αφορμή τον Ακάμα. Έχει συνολική έκταση 9.5 σελίδες και περιλαμβάνει εκτενή αποσπάσματα από διάφορα έργα των Max Horkheimer, Karl Marx, Peter Kropotkin, Murray Bookchin, Ivan Illich, κ.α. Ενά από τα ελάχιστα οικολογικα θεωριτικά κείμενα του Κυπριακού αντιεξουσιαστικού χώρου.

Δακτυλογραφημένο Κείμενο Αρχείο PDF

'Το Κυπριακό και τα Διεθνιστικά Καθήκοντα των Ελληνοκύπριων Επαναστατών' (1988)

Το βιβλίο εκδόθηκε από την ομάδα Εργατική Δημοκρατία. Πρόκειται για ίσως την πιο εκτενής μαρξιστική ανάλυση του Κυπριακού Προβλήματος, βασισμένη πάνω στο θεωρητικό υπόβαθρο του επαναστατικού ντεφετισμού.

Αρχείο PDF

'Κυπριακή Συνείδηση - Διάλογος για μια Εμπειρία Χωρίς Όνομα' (1992)

Αυτή η μπροσούρα κυκλοφόρησε ως απάντηση στη λογοκρισία που ακολούθησε την εκπομπή Χωρίς Πλαίσια του ΡΙΚ στις 4 Ιούλη του 1992, όπου ο κοινωνιολόγος Αντρέας Παναγιώτου είπε πως είναι Κυπραίος και όχι Έλληνας. Παραμένει μια από τις ποιό προσβάσιμες και παράλληλα ανεπτυγμένες εκφράσεις της Κυπροκεντρικής θέσης. Πέρα από το αρχείο PDF, η μπροσούρα έχει πλέον δακτυλογραφηθεί (με εξαίρεση το άρθρο του κ. Καζαμία).

Δακτυλογραφημένο Κείμενο Αρχείο PDF

'Σώματα Φτηνά/Σώματα ξένα: Η Κρατική Στρατηγική της Μετανάστευσης - 3η έκδοση' (2019)

Μπροσούρα της ομάδας antifa λευkoşa η οποία αναλύει την μεταναστευτική πολιτική της Κυπριακής Δημοκρατίας τα τελευταία χρόνια, δίνοντας έμφαση στο προσφυγικό και την δημιουργία παρανομοποίησης μεταναστών και προσφύγων.

Αρχείο PDF

✇ Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο | Cyprus Movements Archive

Archive Regarding Fascist, Racist, Xenophobic and Migrant/Refugee Exploitation in the Republic ...

April 20th 2025 at 21:33

Archive Regarding Fascist, Racist, Xenophobic and Migrant/Refugee Exploitation in the Republic of Cyprus (1993-2020 - 7th Edition)

The following link contains a PDF file we received archiving incidents of Fascist, Racist, Xenophobic and Migrant/Refugee Exploitation in the Republic of Cyprus in the period 1993-2020 from various sources.

Φασισμός, Ξενοφοβία, Εκμεταλλευση και Ρατσιστική Βία στην Κύπρο - Έβδομη Έκδοση

Language of Sources: Greek, some English. Language of Title - Table of Contents: Greek, Greek/Englsih.

✇ Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο | Cyprus Movements Archive

Φασισμός, Ξενοφοβία, Εκμεταλλευση και Ρατσιστική ...

April 20th 2025 at 21:33

Φασισμός, Ξενοφοβία, Εκμεταλλευση και Ρατσιστική Βία στην Κύπρο - Έβδομη Έκδοση

Το link περιέχει αρχείο PDF που μας στάλθηκε, που αρχειοθετεί περιπτώσεις φασισμού, ξενοφοβίας, εκμετάλλευσης μεταναστών/τριών και προσφύγων στην Κυπρο την περίοδο 1993-2020 από διάφορες πηγές.

Φασισμός, Ξενοφοβία, Εκμεταλλευση και Ρατσιστική Βία στην Κύπρο - Έβδομη Έκδοση

Εισαγωγικό Σημείωμα

Η συγκρότηση του παρόν αρχείου ξεκίνησε το 2013. Ήταν αρχικά μια περισυλλογή των διάφορων άρθρων που είχα μαζέψει τα προηγούμενα χρόνια, μια μικρή προσωπική προσπάθεια να μαζευτούν όλα τα λεγόμενα “μεμονωμένα περιστατικά” ρατσισμού, φασισμού και ξενοφοβίας στην Κυπριακή Δημοκρατία. Η πρώτη έκδοση (Οκτώβρης 2013), η οποία κάλυπτε την περίοδο 2009-2013, σύντομα έφερε την δεύτερη έκδοση τον Μάρτη του 2014, καλύπτοντας την περίοδο 2003-2014. Η συλλογή των “μεμονωμένων περιστατικών” άρχισε να φαντάζει σαν μια διαδικασία χωρίς τέλος, σκιαγραφώντας σιγά σιγά την βαθύτατα ρατσιστική δομή της (ελληνο)Κυπριακής πολιτείας. Η αρχειοθέτηση περιστατικών και πληροφοριών συνεχίστηκε τα επόμενα χρόνια σε διαφορετικά επίπεδα έντασης. Το αρχείο εμπεριέχει υλικό από διάφορες πυγές, συμπεριλαμβανομένων τοποθετήσεων και φυλλαδίων πολιτικών ομάδων, αναρτήσεων σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στήλες δημοσιογράφων - η συντριπτική πλειοψηφία του υλικού, παρόλα αυτά, προέρχεται από μέσα μαζικής ενημέρωσης. Η λογική πίσω από την αρχειοθέτηση του υλικού ήταν και παραμένει η καταγραφή περιστατικών και πληροφοριών γύρω από τον φασισμό, την ξενοφοβία, την εκμετάλλευση και την ρατσιστική βία στην Κύπρο, χωρίς να επιβάλλεται κάποιος αυστηρός έλεγχος στο ιδεολογικό ή άλλο περιεχόμενο των πηγών, π.χ. προσωπικές απόψεις των αρθρογράφων. Κάθε άρθρο που έχει συμπεριληφθεί μέσα στο αρχείο εμπεριέχει κάποιο στοιχείο ή πληροφορία σχετικά με τις ποιό πάνω θεματικές. Καθώς το αρχείο έχει συγκροτηθεί κυρίως μέσω από ηλεκτρονικά άρθρα και ψηφιοποιημένο υλικό, είναι φυσικό επακόλουθο πως η καταγραφή σταματά στην δεκαετία του 90, ενώ παράλληλα υπάρχει μια πληθώρα πηγών για τα γεγονότα των τελευταίων χρόνων. Ένα ευχαριστώ αρμόζει να επεκταθεί εδώ προς όλα τα άτομα, καθώς και στις διάφορες ομάδες που προωθήσαν τις εκδόσεις του αρχείου όλα αυτά τα χρόνια: την ΚΙΣΑ, την Αγκάρρα, την Εργατική Δημοκρατία, το Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο, την ΕΡΑΣ, την ομάδα ΑΝΤ.ΑΡ.Τ.Ε.Σ, την Σκαπούλα, την Συσπείρωση Ατάκτων, την ομάδα antifa λευkoşa, την Bandiera και την Νέα Διεθνιστική Αριστερά, καθώς και άλλες ομάδες και συλλογικότητες οι οποίες μας διαφεύγουν αυτή τη στιγμή.

Γλώσσα πηγών: Ελληνικά, Αγγλικά. Γλώσσα Τίτλου, Περιεχομένων: Ελληνικά, Ελληνικά/Αγγλικά.

✇ Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο | Cyprus Movements Archive

Expanding our Project: Archiving of Websites

April 20th 2025 at 21:33

Expanding our Project: Archiving of Websites

The Movements Archive has now expanded its project, including now websites and digital entries as part of its archiving efforts. Over the years we have come to the conclusion that often, digital entries are lost more easily than printed material, due to broken links, sites going offline and hosting sites, like geocities, closing down. We have of course used the Wayback Machine of the Internet Archive, both for archiving the websites of various groups, as well as locating and retrieving websites that have gone offline. Our expansion now however shifts our efforts towards preserving, at least partially, important online articles on our website, while also including websites as part of our archiving process.

As part of this process we have already created pages for the websites Platforma News, 3533, Island Anarchy and Kontrasusta on the Greek version of the site, while Reunification 2011 is available to both the Greek and English version. Articles have been added to Kontrasusta, Reunification 2011 and Diogenis’ Lantern/Φανάρι του Διογένη.

✇ Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο | Cyprus Movements Archive

The Archive Now has a Facebook Page

April 20th 2025 at 21:33

The Archive Now has a Facebook Page

The Archive now has a facebook page, to be found at https://www.facebook.com/movementsarchive.

The page will be used mainly to make the archive more widely available and will not replace the archive itself, nor will be the carrier of original content. Important updates will continue to be firstly published on the current blog.

✇ Εργατική Δημοκρατία

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ - ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΛΕΙΣΗΜΟ ΤΩΝ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΩΝ

February 28th 2020 at 19:49

Submitted by admin on

Share it now!
Η Εργατική Δημοκρατία καταγγέλει την απόφαση της Κυβέρνησης Αναστασιάση να κλείσει τα οδοφράγματα με αφορμή τάχα την προστασία απο τον κορωνοϊό. Με την απόφαση αυτή η κυβέρνηση προσπαθεί να στοχοποιήσει την άλλη πλευρά σαν πιθανό κίνδυνο για την εξάπλωση του ιού ενώ είναι γνωστό ότι δεν υπήρξε κανένα περιστατικό στην άλλη πλευρά.

Για άλλη μια φορά παίζει το χαρτί του εθνικισμού και ταυτίζεται πλήρως με τις απαιτήσεις του ναζιστικού ΕΛΑΜ. Είναι μια πρόκληση που δεν πρέπει να περάσει.

Καλούμε όλους και όλες στην εκδήλωση διαμαρτυρίας που καλούν φορείς και οργανώσεις αύριο Σάββατο η ώρα 12 το μεσημέρι στο τέρμα της οδού Λήδρας, μπροστά στην αίθουσα Ειρήνης.

✇ συσπείρωση ατάκτων

Κομμάτι κομμάτι θα ρίξουμε το τείχος

By Syspirosi Atakton — March 5th 2020 at 07:33
Στα μέσα Δεκέμβρη, όταν ανακοινώθηκαν οι κοινές περιπολίες στρατού και αστυνομίας στην εντός των τειχών πόλη της Λευκωσίας, είχαμε γράψει ότι ο σκοπός αυτού του μέτρου ήταν διττός: Καταρχάς για να εμπεδωθεί η διχοτόμηση στην συνείδηση του κόσμου, μετατρέποντας σταδιακά την πράσινη γραμμή που επέβαλε η σύγκρουση Τουρκικού και Ελληνικού εθνικισμού στην Κύπρο, σε κρατικά σύνορα μεταξύ Νότιας και Βόρειας Κύπρου. Το δεύτερο σημείο που θίξαμε ήταν η χρήση του στρατού ως όργανο καταστολής. Την περασμένη βδομάδα είδαμε να εφαρμόζονται στην πράξη και τα δύο. 
 
Είδαμε λοιπόν κληρωτούς στρατιώτες να χρησιμοποιούνται με απίστευτη ευκολία από την αστυνομία για να καταστείλουν ειρηνική διαμαρτυρία ατόμων που ζητούσαν να ανοίξουν τα οδοφράγματα που έκλεισε η Κ.Δ. με το πρόσχημα του κορωνοϊού. Η ενέργεια αυτή βρήκε πλήρη αποδοχή από την Δεξιά, το οποίο μας κάνει να αναρωτιόμαστε εάν σε περίπτωση που ο κόσμος που διαμαρτύρεται αυξηθεί, αν θα κατεβάσουν και τα τανκς και θα ενεργοποιήσουν και τις παρακρατικές ομάδες -προθυμοποιήθηκαν και μόνοι τους-. Δεν είναι κάτι καινούργιο άλλωστε, ακριβώς τις ίδιες πρακτικές εφάρμοσαν και όταν μοίραζαν την Κύπρο στα δύο. Η ουσία βέβαια παραμένει ότι η κυβέρνηση βρήκε ακόμα μία αφορμή να δείξει ότι ο στόχος της είναι η εδραίωση της διχοτόμησης. Το κλείσιμο των μισών οδοφραγμάτων για την μη εξάπλωση του κορωνοϊού στερείται οποιασδήποτε επιστημονικής βάσης από την στιγμή που δεν υπάρχουν κρούσματα στην Κύπρο (βόρεια και νότια), ενώ και οι δικαιολογίες που έδωσαν δεν πείθουν κανέναν που δεν θέλει να πειστεί. Ακόμα και στην πιο αληθοφανή εκδοχή των δικαιολογιών της κυβέρνησης, αυτή του υπουργού υγείας ότι τρία οδοφράγματα ελέγχονται πιο εύκολα από εφτά, η διαφορά είναι ότι αντί να έχουν δώδεκα άτομα να ελέγχουν για πυρετό θα είχαν είκοσι οκτώ. Για αυτό δεν προκαλεί καμία έκπληξη άλλωστε ότι όλοι ανεξαιρέτως όσοι υποστήριξαν την κίνηση προσωρινού κλεισίματος είναι όσοι θέλουν και το μόνιμο κλείσιμο των οδοφραγμάτων, άρα και την οριστική διχοτόμηση της Κύπρου. 
 
Φυσικά εκτός από την κυβέρνηση της Κ.Δ. με την αφορμή τα περιστατικά στην νεκρή ζώνη βρήκαν ευκαιρία κάθε λογής κανίβαλοι εθνικιστές, να δηλώσουν την συμπαράστασή τους στην αστυνομία και τον στρατό, οι οποίοι φυλάνε Θερμοπύλες, κατηγορώντας τους διαμαρτυρόμενους ως προδότες. Καλούν μάλιστα να κλείσουν επί μονίμου βάσεως και τα υπόλοιπα οδοφράγματα, όχι λόγω κορωνοϊού, αλλά επειδή προτιμούν μισή “ελληνική” πατρίδα, παρά ολόκληρη και ομόσπονδη. Αντίστοιχα με τους εθνικιστές της νότιας πλευράς, και οι εθνικιστές της βόρειας πλευράς εκμεταλλεύονται το γεγονός του κλεισίματος κάποιων οδοφραγμάτων για να δηλώσουν ότι η “ειρήνη” ήρθε το ’74 και ότι προτιμούν την Κύπρο μοιρασμένη ως έχει. Οι αντιδράσεις όλου του φάσματος των διχοτομιστών της Κύπρου, λόγω της διαμαρτυρίας των ατόμων που ζητούν το άνοιγμα των οδοφραγμάτων και την επανένωση, ενάντια στην απόφαση της κυβέρνησης, δείχνουν ότι πλέον θα πρέπει να τεθούν ξεκάθαρα οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ όσων επιθυμούν την ειρήνη και την επανένωση της Κύπρου και όσων επιθυμούν την αντιπαράθεση και την διχοτόμησή της. 
 
Το παραμύθι περί θωράκισης της Κύπρου με στρατηγικές συμμαχίες έχει ξεφτίσει τελείως, ενώ το «θαύμα της κυπριακής οικονομίας» από το ξέπλυμα χρήματος και την πώληση διαβατηρίων έχει κορεστεί και θα καταρρεύσει πολύ σύντομα. Συνεπώς χρειάζεται ένας νέος επικερδής τομέας «ανάπτυξης» και αυτός όπως όλα δείχνουν είναι οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί. Και όπως και να το κάνουμε, κλειστά χερσαία σύνορα (για να μην μπαίνουν οι «κακοί μετανάστες» και ο «κακός ιός») είναι σίγουρα κάτι πιο απτό από την ΑΟΖ και τα δικαιώματα εξόρυξης κάποιων πολυεθνικών.
 
Είναι επιτακτική ανάγκη να απαιτήσουμε να ξανανοίξουν όλα τα οδοφράγματα για να συνεχίσει απρόσκοπτα η συνεργασία μεταξύ της κοινωνίας της Κύπρου, να αποστρατικοποιηθεί η Λευκωσία και ολόκληρο το νησί από όλους τους στρατούς που την πνίγουν και να επαναρχίσουν οι συνεργασίες μεταξύ ομάδων από τα κάτω για την επανένωση!
Για να μην συνηθίσουμε στον φόβο, για να μην συνηθίσουμε την διχοτόμηση!
 
Συσπείρωση Ατάκτων
Μάρτιος 2020
Υ.Γ. Φασίστες θα σας θάψουμε σε Κύπρο ενωμένη
Υ.Γ.2 Αλληλεγγύη στον Ν.Θ.
✇ Παρατηρητήριο Εργασίας & Ταξικών Σχέσεων

Επισκόπηση 10/02 -16/02

By Παρατηρητήριο εργασίας και ταξικών σχέσεων — February 21st 2020 at 09:04

Επισκόπηση 10/02 -16/02
Ρόλο πυροσβέστη εκ νέου η Ζέτα για τα ξενοδοχεία

10/02

Δυναμικά μέτρα επαπειλούνται στον ξενοδοχειακό τομέα δύο μήνες πριν τη νέα τουριστική περίοδο.

Η υπουργός εργασίας Ζέτα Αιμιλιανίδου που διαδραμάτισε τον περασμένο Αύγουστο καταλυτικό ρόλο στην επίτευξη συμφωνίας μεταξύ των δύο μερών, καλείται εκ νέου να αναλάβει ρόλο πυροσβέστη.

Οι πληροφορίες που έχει συγκεντρώσει η StockWatch αναφέρουν ότι η κ. Αιμιλιανίδου, κρατά στο παρόν στάδιο στάση αναμονής, αλλά δεν αποκλείεται στις προσεχείς μέρες να συγκαλέσει ευρεία μεσολαβητική σύσκεψη των δύο πλευρών στην παρουσία των γενικών γραμματέων της ΣΕΚ και της ΠΕΟ Ανδρέα Μάτσα και Πάμπη Κυρίτση και των προέδρων των δύο συνδέσμων ξενοδόχων ΠΑΣΥΞΕ και ΣΤΕΚ.

Οι συντεχνίες των ξενοδοχοϋπαλλήλων που είναι οργανωμένοι στη ΣΕΚ και στην ΠΕΟ έχουν αποστείλει εδώ και περίπου 15 μέρες, επιστολή στην υπουργό εργασίας Ζέτα Αιμιλιανίδου και κατηγορούν τους ξενοδόχους ότι παραβιάζουν εξόφθαλμα πρόνοιες της συλλογικής σύμβασης ως προς δύο σημεία:

Τον υπολογισμό της ενσωμάτωση της μονάδας υπηρεσίας στο βασικό μισθό και τιμάριθμο με βάση τα δύο ημερολογιακά έτη, 2018 και 2019, όπως έχει συμφωνηθεί και προβλέπεται στη σύμβαση και στην ενσωμάτωση της χαριστικής μονάδας (exgratia) η οποία καλύπτει τους υπαλλήλους οι οποίοι εργοδοτούνται σε ξενοδοχειακές μονάδες που λειτουργούν εποχικά και όχι καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.

Οι συντεχνίες ισχυρίζονται ότι με βάση τους μισθούς Ιανουαρίου που έχουν παραχωρηθεί στα μέλη τους, προκύπτει ότι αρκετές ξενοδοχειακές μονάδες δεν έχουν εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα, ούτε και τη σχετική φόρμουλα που προβλέπει η σύμβαση, με αποτέλεσμα οι απολαβές του προσωπικού να είναι χαμηλότερες.

«Η παραβίαση της συλλογικής σύμβασης στο σκέλος των απολαβών αποτελεί ποινικό αδίκημα με βάση το νόμο», υποστηρίζει  ο γγ της ομοσπονδίας ξενοδοχοϋπαλλήλων της ΣΕΚ Μίλτος Μιλτιάδους.

Επισημαίνει ότι αυτή η παραβίαση είναι εξόφθαλμη και παρέχει το δικαίωμα στη συνδικαλιστική πλευρά να λάβει δυναμικά μέτρα χωρίς οποιεσδήποτε εσωτερικές διαδικασίες.

Οι συντεχνίες επικρίνουν την εργοδοτική πλευρά ότι παρερμηνεύει πρόνοιες της σύμβασης σε βάρος των απολαβών των μελών τους παρά το γεγονός ότι η ίδια υπουργός είχε δώσει διευκρινίσεις και απάντησε σε όλα τα ερωτήματα που είχαν θέσει οι ξενοδόχοι επί όλων των επίμαχων προνοιών, με αποτέλεσμα η συλλογική σύμβαση που ήταν προγραμματισμένη να υπογραφεί τον περασμένο Σεπτέμβρη συνομολογήθηκε τελικά τον περασμένο Δεκέμβριο.

«Είναι ανυπόστατοι οι ισχυρισμοί των συντεχνιών» δηλώνει η ηγεσία των ξενοδόχων και τις επικρίνει ότι δεν σεβάστηκαν την υπογραφή τους σε μία συλλογική σύμβαση της οποίας η συμφωνία ήταν αποτέλεσμα πολύμηνων προσπαθειών της υπουργού εργασίας.

Οι ξενοδόχοι υποστηρίζουν ότι εφαρμόζουν ακριβώς αυτό το οποίο έχει συμφωνηθεί και έχει ερμηνεύσει η ίδια υπουργός στο πλαίσιο σειράς επαφών που είχαν οι δύο πλευρές μαζί της κατά τις οποίες είχαν δοθεί διευκρινίσεις και απαντήσεις σε όλες τις απορίες που είχαν προκύψει μετά την καταρχήν συμφωνία.

Του Λεύκου Χρίστου

πηγή: Stockwatch


ΕΤΥΚ: Η Ελληνική δεν έδωσε προσαυξήσεις, ΑΤΑ

11/02

Η Ελληνική Τράπεζα δεν παραχώρησε την ετήσια προσαύξηση και την ΑΤΑ τον Ιανουάριο όπως όφειλε, αναφέρει η ΕΤΥΚ σε εγκύκλιο της.

«Υπενθυμίζουμε ότι ούτε το 2019 έχουν παραχωρηθεί αλλά η τράπεζα μέσω του διευθύνοντος συμβούλου και άλλων διευθυντικών στελεχών, σας έλεγαν αλλά και δημόσια σε ανακοινώσεις / συνεντεύξεις κτλ ότι αποφάσισαν (αυθαίρετα μεν) να δίνουν ετήσια προσαύξηση με δική τους φόρμουλα που όμως το σύνολο κόστους θα ήταν και μεγαλύτερο», σημειώνει.

«Αυτό ουδέποτε έγινε αφού το 2019 έδωσαν κάποιες αυξήσεις και αγνόησαν την υποχρέωση να δώσουν σ’ όλο το προσωπικό αύξηση 1,5% λόγω ΑΤΑ» υποστηρίζει η ΕΤΥΚ τονίζοντας ότι η τράπεζα καταπάτησε τις συλλογικές συμβάσεις σε πάρα πολλά σημεία.

«Κυριότερα η εκμετάλλευση σχεδόν 500 εκτάκτων υπαλλήλων που δουλεύουν δίπλα μας καθημερινά, έχουν γίνει ένα μαζί μας, καλύπτουν μόνιμες ανάγκες και η Τράπεζα αρνείται να τους μονιμοποιήσει όπως έχει υποχρέωση (με τη συμπλήρωση 12 μηνών υπηρεσίας)», αναφέρει.

«Αντίθετα με έπαρση τονίζει η ίδια η Διοίκηση αλλά και γνωστά Διευθυντικά στελέχη ότι θα τους αφήνουν μέχρι 30 μήνες και θα τους απολύσουν προχωρώντας στην πρόσληψη άλλων».

Σύμφωνα με την εγκύκλιο, η ΕΤΥΚ δεν είναι διατεθειμένη να δεχθεί ετσιθελικές αποφάσεις, γι’ αυτό προχώρησε στην κατάθεση ποινικών αγωγών λόγω μη παραχώρησης των ετήσιων προσαυξήσεων και ΑΤΑ, ενώ και για πολλές άλλες περιπτώσεις έκανε καταγγελία στο υπουργείο εργασίας (μονιμοποίηση εκτάκτων, ωφελημάτων που προβλέπουν οι συμφωνίες π.χ. επιπλέον προσαυξήσεις λόγω καθηκόντων και προσόντων οδοιπορικών κ.τ.λ.).

Εκπρόσωπος της Ελληνικής Τράπεζας αναφέρει στη StockWatch ότι «για ακόμη μία φορά καλούμε την ΕΤΥΚ να έρθει στο τραπέζι του διαλόγου για το καλό των υπαλλήλων».

πηγή: Stockwatch


Καταγγέλλει ΚΤ στο υπουργείο εργασίας η ΕΤΥΚ

11/02

Για μονομερείς ενέργειες που θέτουν σε αμφισβήτηση τα δικαιώματα των υπαλλήλων και για παραβίαση συμφωνιών κατήγγειλε η ΕΤΥΚ την Κεντρική Τράπεζα, στο υπουργείο εργασίας.

Σε σχετική ανακοίνωση της ΕΤΥΚ προς τα μέλη της, αναφέρεται ότι «έχουμε με έκπληξη πληροφορηθεί, από την εφημερίδα της Δημοκρατίας, ότι το Διοικητικό Συμβούλιο της Κεντρικής Τράπεζας, έχει προχωρήσει μονομερώς σε διαφοροποίηση του Κανονισμού 8 των Περί Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Οδηγιών, χωρίς να προηγηθεί καμιά συζήτηση με την Οργάνωσή μας, ως όφειλε».

Σημειώνεται ότι «η μονομερής αυτή ενέργεια της Τράπεζας, συνιστά παραβίαση των μεταξύ μας συμφωνιών, αφού ο συγκεκριμένος κανονισμός αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης και συμφωνίας στο παρελθόν (2004), και η μονομερής αλλαγή του φέρνει σε δυσμενέστερη θέση το σύνολο του υφιστάμενου προσωπικού σε σχέση με τον υφιστάμενο».

Η ΕΤΥΚ αναφέρει ότι έχει ήδη καταγγείλει τη μονομερή ενέργεια της Τράπεζας στο υπουργείο εργασίας με κοινοποίηση στην Κεντρική Τράπεζα,  ζητώντας την άμεση παρέμβασή του.

«Οι εργασιακές σχέσεις καλλιεργούνται με καλή θέληση και συνεργασία και αναμένουμε πως η νέα Διοίκηση της Κεντρικής Τράπεζας θα κινηθεί στην πράξη προς αυτή την κατεύθυνση, έστω και τώρα, αποφεύγοντας άσκοπες και επιζήμιες αντιπαραθέσεις» σημειώνεται στην ανακοίνωση.

Η γενική γραμματεία, απευθυνόμενη προς τα μέλη της ΕΤΥΚ αναφέρει ότι «γνωρίζουμε, πως τα τελευταία χρόνια, λόγω πολλών συγκυριών και ιδιαίτερα της οικονομικής κρίσης, έχετε ταλαιπωρηθεί και εξακολουθείτε να βρίσκεστε κάτω από πίεση, ενώ τα εργασιακά προβλήματα έχουν πληθύνει λόγω ακριβώς αυτών των καταστάσεων αλλά και της αδράνειας/αδιαφορίας που επιδείχθηκε από τις Διοικήσεις στο παρελθόν, με αποτέλεσμα  να έχουμε σήμερα να αντιμετωπίσουμε πάρα πολλές εκκρεμότητες που τείνουν, αν δεν επιλυθούν σύντομα, να «δηλητηριάσουν» περεταίρω το κλίμα».

«Αυτό που σήμερα χρειάζεται, είναι η ομαδικότητα και η μεταξύ σας αλληλοστήριξη.  Ο διαχωρισμός του προσωπικού σε ομάδες (που συνήθως είναι επιδίωξη της εργοδοτικής πλευράς)  πρέπει να σταματήσει να καλλιεργείται, ειδικά σήμερα.  Αυτού του είδος ο διαχωρισμός φέρνει με μαθηματική ακρίβεια την αποτυχία», προστίθεται.

Σημειώνεται ότι η γενική γραμματεία θα χειριστεί το θέμα ως επείγον και θα τηρεί ενήμερα τα μέλη για τις εξελίξεις και πως εάν κριθεί αναγκαίο, σε συνεργασία με την κλαδική επιτροπή, θα πραγματοποιηθεί γενική συνέλευση για λήψη των αναγκαίων αποφάσεων.

πηγή: Stockwatch


Προβληματισμός για την πρόωρη δημοσίων υπαλλήλων

13/02

Τους προβληματισμούς της αναφορικά με την εφαρμογή του σχεδίου πρόωρης αφυπηρέτησης δημοσίων υπαλλήλων παραθέτει η Ομοσπονδία Εργοδοτών και Βιομηχάνων, σε επιστολή προς τον υπουργό οικονομικών Κωνσταντίνο Πετρίδη.

 Η ΟΕΒ εκφράζει την εκτίμηση ότι μικρό μέρος των δικαιούχων θα ενταχθεί στο σχέδιο αυτή τη φορά, ωστόσο προειδοποιεί για τη δημιουργία προηγούμενου και για αύξηση του κόστους για το κράτος σε περίπτωση που τέτοιο σχέδιο επαναληφθεί στο μέλλον.

Στην επιστολή που υπογράφει ο γενικός διευθυντής της ΟΕΒ Μιχάλης Αντωνίου, υποστηρίζεται ότι το σχέδιο δεν πρέπει να εφαρμοστεί πριν την υλοποίηση βασικών μεταρρυθμίσεων στη δημόσια υπηρεσία, την τοπική αυτοδιοίκηση και την Εκπαίδευση.

Ταυτόχρονα, τονίζεται ότι «σε περίπτωση που η πορεία εφαρμογής του σχεδίου είναι μη αναστρέψιμη, επιβάλλεται η εισαγωγή δικλείδων ασφαλείας και σύνδεση του σχεδίου με όρους και προϋποθέσεις που θα επιφέρουν στον φορολογούμενο πραγματικό οικονομικό και κοινωνικό όφελος».

Στην επιστολή αναφέρεται ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της Δημοκρατίας επιχειρείται να εισαχθεί σχέδιο πρόωρης αφυπηρέτησης στο δημόσιο και υποστηρίζεται ότι δημιουργείται προηγούμενο, το οποίο το κράτος ενδεχομένως να βρει μπροστά του σε λίγα χρόνια.

Μηδενίζεται το όφελος σε ορίζοντα 20ετίας

Η ΟΕΒ αναφέρεται και στα αποτελέσματα δικών της υπολογισμών σε σχέση με το οικονομικό όφελος που θα προκύψει για το κράτος από την εφαρμογή του σχεδίου.

Όπως σημειώνεται, σε περίπτωση που όλοι όσοι έχουν συμπληρωμένη υπηρεσία 400 μηνών ασκήσουν το δικαίωμα πρόωρης αφυπηρέτησης μόλις προσφερθεί η δυνατότητα, το δημόσιο θα έχει οικονομικό όφελος €65 εκ. σε ορίζοντα πέντε ετών, το οποίο προκύπτει από την διαφορά του μισθού όσων θα έχουν φύγει, με τον μισθό όσων θα έχουν προσληφθεί. Γίνεται, όπως αναφέρεται, η υπόθεση ότι όσοι φύγουν θα αντικατασταθούν με ίσο αριθμό στις ίδιες θέσεις εργασίας.

Εντούτοις, προστίθεται ότι για το κράτος υπάρχει το κόστος απώλειας του πέναλτι το οποίο υπολογίζεται στα 30 εκ. εάν όλοι οι δικαιούχοι κάνουν χρήση του σχεδίου. Αυτό όπως αναφέρεται οδηγεί σε καθαρό όφελος για το κράτος, της τάξης των 35 εκ.

«Το εν λόγω όφελος ωστόσο, θα μηδενιστεί σε χρονικό ορίζοντα περίπου 20 ετών», σύμφωνα με την ΟΕΒ που εξηγεί ότι «αυτό θα γίνει κυρίως μέσα από τις προαγωγές και αναβαθμίσεις αλλά και μέσα από το γεγονός ότι όλοι όσοι εισέλθουν στο δημόσιο, θα εισέλθουν μέχρι και πέντε χρόνια νωρίτερα απ’ ότι θα εισέρχονταν χωρίς το σχέδιο πρόωρης αφυπηρέτησης».

Μετά την αναδιοργάνωση και με φειδώ η πλήρωση θέσεων

Η ΟΕΒ χαρακτηρίζει επιβεβλημένη, σε περίπτωση εφαρμογής του σχεδίου, την εξαιρετικά επιλεκτική πλήρωση θέσεων που θα κενωθούν και αυστηρά μόνο όπου αυτό είναι αντικειμενικά αναπόφευκτο.

Τονίζει ότι πριν από την έναρξη της διαδικασίας αναπλήρωσης θέσεων που θα κενωθούν, θα πρέπει να προηγηθεί ταχεία αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα και δημιουργία ενός νέου οργανογράμματος στη βάση της ψηφιοποίησης των λειτουργιών του.

Προστίθεται ότι η σύσταση του υφυπουργείου ψηφιακής πολιτικής και η επιτάχυνση της ψηφιοποίησης της δημόσιας διοίκησης που θα προκύψει μέσα από αυτό, θα οδηγήσει σε λιγότερες αριθμητικά ανάγκες για νέες προσλήψεις και σε προσλήψεις σε διαφορετικές ειδικότητες από αυτές που θα κενωθούν.

Σημειώνεται ότι αυτό ισχύει στο πολλαπλάσιο για θέσεις που θα κενωθούν στις αρχές τοπικής αυτοδιοίκησης ενόψει της μεταρρύθμισης και της συγχώνευσης δήμων ή και κοινοτήτων και πως κυρίως στην εκπαίδευση, θα πρέπει να είναι προσεκτική η ανάλυση των αναγκών των ειδικοτήτων που θα κληθούν να αντικαταστήσουν αυτούς που θα έχουν φύγει και πως οι νέες προσλήψεις θα πρέπει να συνδεθούν με τη μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης.

Προειδοποίηση για αυξημένο κόστος επανάληψης

Η ΟΕΒ σημειώνει στην επιστολή της ότι η κατάργηση του αναλογιστικού πέναλτι για την εφαρμογή ενός σχεδίου πρόωρης αφυπηρέτησης το 2020, επτά χρόνια μετά την εισαγωγή του δεν θα έχει σοβαρό κόστος, ιδιαίτερα αφού η ομοσπονδία αναμένει ότι για μια σειρά από λόγους, μόνο μικρό μέρος των δικαιούχων θα ενταχθεί στο σχέδιο.

«Ωστόσο, σε περίπτωση επανάληψης ενός τέτοιου σχεδίου πρόωρης αφυπηρέτησης μετά από μερικά χρόνια, το κόστος για το κράτος θα αυξηθεί κατακόρυφα», προειδοποιεί η ΟΕΒ.

Σημειώνεται ότι «θα πρέπει να μεριμνήσουμε από τώρα που δημιουργείται για πρώτη φορά προηγούμενο, ώστε τα σχέδια αυτού του χαρακτήρα να μην συνιστούν ένα ακόμα όχημα ευνοϊκής μεταχείρισης των προνομιούχων, αλλά να επενεργούν θετικά στο κοινωνικό σύνολο και την οικονομία του τόπου».

Μ.Χ.

πηγή: Stockwatch



✇ Παρατηρητήριο Εργασίας & Ταξικών Σχέσεων

Επισκόπηση 01/02 - 09/02

By Παρατηρητήριο εργασίας και ταξικών σχέσεων — February 21st 2020 at 08:39
Επισκόπηση 01/02 - 09/02
Αντιδράσεις στην πρόωρη έξοδο 4 χιλ. δημοσίων χωρίς πέναλτι

03/02

Αντιδράσεις φαίνεται να προκαλεί στις τάξεις των εργοδοτών το νομοσχέδιο με το οποίο παραχωρείται η δυνατότητα σε χιλιάδες υπαλλήλους του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα για πρόωρη αφυπηρέτηση χωρίς πέναλτι στη σύνταξη και στο εφάπαξ, το οποίο βρίσκεται ενώπιον της επιτροπής οικονομικών.

Εκπρόσωποι των εργοδοτών αμφισβητούν τη θέση της κυβέρνησης ότι θα προκύψει οικονομικό όφελος από την εφαρμογή του μέτρου και επισύρουν την προσοχή των εμπλεκομένων σε ότι αφορά οποιεσδήποτε αλλαγές σε θέματα συντάξεων.

Σε ότι αφορά την πιθανότητα αντίστοιχης ρύθμισης για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, ο γενικός διευθυντής της ΟΕΒ Μιχάλης Αντωνίου, δήλωσε στη StockWatch ότι εάν καταργηθεί το αναλογιστικό πέναλτι που επιβάλλεται στις συντάξεις θα προκύψει ανάγκη είτε για αυξημένες εισφορές, είτε για μείωση των παροχών, είτε για αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης.

«Το κόστος που θα προκύψει, είναι αδύνατον να έχει μηδενική επίδραση», είπε.  Σημείωσε πως «πρέπει να είμαστε προσεκτικοί» και εξέφρασε την άποψη ότι «οι συνθήκες δεν επιτρέπουν να διαταραχθεί η ισορροπία».

Τόνισε ότι τα εν λόγω ζητήματα είναι εξέχουσας σημασίας και πρέπει να βασίζονται σε αναλογιστικές μελέτες και κοινωνικό διάλογο διότι, όπως ανέφερε, οι επιπτώσεις τους δεν είναι άμεσες αλλά γίνονται αισθητές σε βάθος χρόνου.

Η ρύθμιση προωθήθηκε αρχικά, μετά από διαβήματα των εκπαιδευτικών με σκοπό την ανανέωση των εργαζομένων στον τομέα της δημόσιας εκπαίδευσης, ωστόσο οι δυνητικοί υποψήφιοι τους οποίους καλύπτει το νομοσχέδιο ανέρχονται στους 4.088.

Για λανθασμένη φιλοσοφία και λογική κάνει λόγο ο γενικός γραμματέας του ΚΕΒΕ Μάριος Τσιακκής χαρακτηρίζοντας ως «χρυσωμένο χάπι» την εφαρμογή του μέτρου για περιορισμένο χρονικό διάστημα.

Υποστήριξε ότι το νομοσχέδιο «διαχωρίζει για μια ακόμα φορά τους πολίτες και τους εργαζόμενους σε προνομιούχους και μη προνομιούχους», αναφέροντας ότι δεν υπάρχει λογική στο να αποχωρείς νωρίτερα, αλλά να παίρνεις πιο πολλά.

«Είτε θα τεθεί ως πρόταση από την κυβέρνηση για να εφαρμοστεί ισότιμα για όλους και να επιμετρηθεί το κόστος και οι οικονομικές προεκτάσεις, είτε θα αποτελεί προκλητική διάκριση μεταξύ εργαζομένων» είπε, υποστηρίζοντας ότι δεν γίνεται να ευνοούμε μόνο μια ομάδα εργαζομένων.

O κ. Αντωνίου σημείωσε ότι η ΟΕΒ μελετά το νομοσχέδιο προβαίνοντας στους δικούς της υπολογισμούς καθώς, όπως ανέφερε, «δεν είμαστε πεπεισμένοι ότι προκύπτει όφελος».

Ανέφερε ότι η ομοσπονδία επιφυλάσσει την τοποθέτηση της σε σχέση με το νομοσχέδιο μετά την επεξεργασία των δεδομένων.

Της Μαρίας Χαμπή

πηγή: Stockwatch


Αναμένουν αντιπρόταση συντεχνιών για συνταξιοδοτικό σχέδιο δημοσίων

03/02

Η κυβέρνηση αναμένει την αντιπρόταση των εκπαιδευτικών Οργανώσεων, της ΠΑΣΥΔΥ και του Συνδέσμου Αστυνομίας σε ό,τι αφορά το νέο συνταξιοδοτικό σχέδιο των δημοσίων υπαλλήλων, δήλωσε στο ΚΥΠΕ ο Πρόεδρος της ΠΟΕΔ Φίλιος Φυλακτού, μετά το πέρας συνάντησης των συντεχνιών με τον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών.

Ο κ. Φυλακτού ανέφερε πως κατά τη σημερινή συνάντηση, το Υπουργείο Οικονομικών επανέλαβε τη θέση της κυβέρνησης και την απόφαση που επαναβεβαιώθηκε τον Ιούλιο 2019 για τη δημιουργία Ταμείου Προνοίας για τους εισερχόμενους μετά το 2011.

Οι εκπαιδευτικές οργανώσεις, συνέχισε, επανέλαβαν το αίτημα τους για να γίνει συζήτηση και διάλογος στο πλαίσιο των Μεικτών Επιτροπών που έχουν αρμοδιότητα την επίλυση επαγγελματικών διαφορών στη Δημόσια και την Εκπαιδευτική Υπηρεσία και την Αστυνομία, δηλαδή της Μικτής Επιτροπής Προσωπικού (ΜΕΠ), της Μικτής Επιτροπής Προσωπικού Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (ΜΕΠΕΥ) και της Μικτής Επιτροπής Αστυνομίας (ΜΕΠΑ) , με σκοπό στις συγκεκριμένες συζητήσεις που θα γίνουν να κατατεθούν και από την πλευρά των συντεχνιών προτάσεις για ένα νέο συνταξιοδοτικό σχέδιο, το οποίο θα συμπληρώνει και θα διασφαλίζει τα συνταξιοδοτικά ωφελήματα των δημοσίων υπαλλήλων.

«Άρα, εκείνο που αναμένεται από τη δική μας πλευρά, αφού υπάρχει πρόθεση να μελετηθεί η αντιπρόταση που θα καταθέσουν οι συντεχνίες είναι εμείς το συντομότερο δυνατό να καταθέσουμε εμπεριστατωμένη μελέτη με τα στοιχεία που θα προκύψουν. Η πλευρά της Κυβέρνησης επαναβεβαίωσε και ξεκαθάρισε πλέον πέραν πάσης αμφιβολίας ότι στο σχέδιο που θα καταλήξει, όσοι μπήκαν στην Υπηρεσία μετά το 2011 θα καλυφθούν αναδρομικά. Ακόμα και τα άτομα που αφυπηρέτησαν μετά το 2011 χωρίς να πάρουν οποιαδήποτε ωφελήματα ενός επαγγελματικού σχεδίου όταν θα κλείσει το θέμα αυτό, το κράτος και θα τους αποδώσει αναδρομικά ότι δικαιούνται», πρόσθεσε.

Σε σχέση με το σχέδιο που κατατέθηκε παλαιότερα για επαγγελματικό Ταμείο Προνοίας, ο κ. Φυλακτού είπε ότι «άσχετα αν εμείς το αποδεχόμαστε ή όχι, φαίνεται ότι υπήρξε και μια σημαντική αλλαγή όσον αφορά τις συνεισφορές».

«Εκεί που στο προηγούμενο σχέδιο οι συνεισφορές ανέρχονται στο 3% από τον εργοδότη και 3% από τον εργοδοτούμενο, σήμερα φαίνεται ότι είναι 6% με τα νέα δεδομένα που παρουσιάστηκαν. Με αυτά τα δεδομένα, όλες οι συντεχνίες πρέπει το επόμενο διάστημα να κάνουμε τη δική μας αντιπρόταση. Στο πλαίσιο του διαλόγου και της συζήτησης, των τεκμηριωμένων επιχειρημάτων, να γίνει ένα σχέδιο συνταξιοδοτικών ωφελημάτων για τους νεοεισερχόμενους μετά το 2011, το οποίο θα τους διασφαλίζει σημαντικά ωφελήματα που σήμερα με την νομοθεσία δεν υπάρχουν», συμπλήρωσε.

Απαντώντας σε ερώτηση αν η πρόταση των συντεχνιών θα είναι κοινή, ο κ. Φυλακτού είπε ότι η όποια αντιπρόταση πρέπει να είναι κοινή.

«Θα βάλουμε τους αναλογιστές μας να καταλήξουν σε μια εισήγηση προς την Κυβέρνηση για το πως θα διαμορφωθεί το νέο συνταξιοδοτικό σχέδιο των δημοσίων υπαλλήλων», πρόσθεσε.

Σε ερώτηση αν έχει μπει κάποιο χρονοδιάγραμμα στο να κλείσει το συνταξιοδοτικό ζήτημα, ο κ. Φυλακτού είπε ότι «η παράμετρος που έβαλε ο Γενικός Διευθυντής ήταν: Να στείλετε την πρόταση σας να την δούμε και να σας καλέσουμε να συζητήσουμε».

«Άρα για μας, τις συντεχνίες, τίποτα δεν έχει κλείσει ή οριστικοποιηθεί
  και αναμένουμε τον διάλογος για να καταλήξουμε από κοινού στην τελική απόφαση. Εμείς ως συντεχνίες έχουμε υποχρέωση για το καλό των μελών μας όλων, να υποβάλουμε το συντομότερο την αντιπρόταση μας για να αρχίσει η συζήτηση των παραμέτρων ενός νέου συνταξιοδοτικού σχεδίου. Υπάρχει δρόμος και πολλά τα οποία πρέπει να μελετηθούν μέχρι την τελική κατάληξη», κατέληξε.

πηγή: Stockwatch


Στο γενικό εισαγγελέα η μπάλα για υπαλλήλους

03/02

Γνωμάτευση από τον γενικό εισαγγελέα σε σχέση με τη συνταγματικότητα της μετατροπής των περίπου 5.000 υπαλλήλων αορίστου χρόνου στη δημόσια υπηρεσία, σε μόνιμους, θα ζητήσει το υπουργείο οικονομικών, όπως ανέφερε ο αρμόδιος υπουργός Κωνσταντίνος Πετρίδης.

 Η κοινοβουλευτική επιτροπή οικονομικών εξέτασε σήμερα δύο ξεχωριστές προτάσεις νόμου, μία του βουλευτή της Αλληλεγγύης Μιχάλη Γιωργάλλα και μία των βουλευτών του ΔΗΣΥ, Γεώργιου Γεωργίου, Δημήτρη Δημητρίου και των βουλευτών του ΔΗΚΟ Πανίκου Λεωνίδου, Μαρίνου Μουσιούττα και Χριστιάνας Ερωτοκρίτου.

Οι προτάσεις αποσκοπούν στο να καταστούν οι αορίστου χρόνου μόνιμοι υπάλληλοι.
 
«Επί της πολιτικής υφής συμφωνούμε πλήρως», ανέφερε ο κ. Πετρίδης μιλώντας ενώπιον της επιτροπής, προσθέτοντας πως υπάρχει μια στρέβλωση που δημιουργήθηκε ενδεχομένως από κακές πρακτικές του παρελθόντος.
 
«Οι υπάλληλοι αυτοί δεν έχουν καθεστώς ανέλιξης και πέραν της ανισότητας δημιουργούνται επιχειρησιακές και λειτουργικές στρεβλώσεις στη δημόσια υπηρεσία», ανέφερε.


Σημείωσε ότι «εμείς συμφωνούμε. Το σκέλος είναι νομικό και πρέπει να διευκρινιστεί νομικά. Αν υπάρχει νομική καθαρότητα και είναι εντάξει εμείς το στηρίζουμε», είπε και έθεσε δύο προϋποθέσεις.
 
Η πρώτη είναι ότι οι θέσεις αυτές θα αντικαταστήσουν μόνιμες θέσεις στο δημόσιο για δημοσιονομικούς λόγους και δεύτερη προϋπόθεση ότι αυτή η εφάπαξ διευθέτηση θα τερματίσει τη στρέβλωση της πρόσληψης υπαλλήλων αορίστου χρόνου.
 
Ο πρόεδρος της επιτροπής δημόσιας υπηρεσίας (ΕΔΥ) Γιώργος Παπαγεωργίου είπε πως η θέση όπως διατυπώθηκε από τον υπουργό οικονομικών είναι ορθή, νοουμένου ότι εξευρεθεί νόμιμος τρόπος για να γίνει.
 
«Έχουμε 4.000 ίσως και 5.000 υπαλλήλους που κάνουν την ίδια δουλειά, μπορεί να κάνουν και καλύτερη δουλειά, αλλά δεν έχουν τα ίδια ωφελήματα. Το θέμα είναι καθαρά νομικό», είπε.
 
Συμφωνία εξέφρασε και ο γενικός γραμματέας της ΠΑΣΥΔΥ Γλαύκος Χατζηπέτρου, λέγοντας ότι είναι ανάγκη το θέμα να ρυθμιστεί.

Επεσήμανε ότι το όλο ζήτημα ρυθμίζεται με πρόταση νόμου και άρα πρέπει η κυβέρνηση να το επιτρέψει, προσθέτοντας πως υπάρχει νομολογία από την Ελλάδα, που καθορίζει ότι είναι στις εξουσίες του κράτους να ρυθμίζει θέματα της δημόσιας υπηρεσίας.
 
Αρνητικά έναντι της προτεινόμενης ρύθμισης τάχθηκε η ελεγκτική υπηρεσία, αναδεικνύοντας τη νομική πτυχή του ζητήματος.
 
Ερωτηματικά εκφράστηκαν για το κατά πόσον η Νομική Υπηρεσία θα αποφανθεί επί της συνταγματικότητας, εφόσον πρόκειται για προτάσεις νόμου, με τον εκπρόσωπο της Νομικής Υπηρεσίας να σημειώνει πως αν κληθεί ο γενικός εισαγγελέας, θα παραστεί για να δώσει τη γνωμάτευσή του.
 
Ο κ. Πετρίδης ανέφερε πως αν αυτό επιζητεί η επιτροπή τότε θα ζητηθεί γνωμάτευση από τη Νομική Υπηρεσία για το θέμα.
 
Ο πρόεδρος της επιτροπής Άγγελος Βότσης σε δηλώσεις μετά το πέρας της συνεδρίας της επιτροπής ανέφερε ότι συμφωνεί με αίτημα από το υπουργείο οικονομικών να κληθεί ο γενικός εισαγγελέας για να δώσει την άποψη της Νομικής Υπηρεσίας.
 
Ο βουλευτής του ΔΗΣΥ Ονούφριος Κουλλά, είπε πως είναι πολιτική βούληση τόσο του ΔΗΣΥ όσο και της κυβέρνησης να αρθούν οι στρεβλώσεις που έχουν δημιουργηθεί, σημειώνοντας ότι θα πρέπει να διευκρινιστεί το νομικό ζήτημα.

Σημείωσε όμως πως υπάρχουν δύο προϋποθέσεις, ότι δεν πρόκειται για αύξηση των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά κατάληψη κενών θέσεων και δεύτερον, όπως το έθεσε και ο ΥΠΟΙΚ, να βρεθούν τρόποι να κλείσει η στρόφιγγα της δημιουργίας νέων υπαλλήλων αορίστου χρόνου.

Από την πλευρά του, ο βουλευτής του ΔΗΚΟ, Μαρίνος Μουσιούττας είπε πως το υπουργείο θα ζητήσει την άποψη της Νομικής Υπηρεσίας επί της νομικής πτυχής και ότι η συζήτηση θα συνεχιστεί σε τρεις βδομάδες.

«Επιτέλους πρέπει να εγκύψουμε σε αυτό το θέμα και να μην υπάρχουν υπάλληλοι διαφόρων κατηγοριών», είπε.

Ο βουλευτής της Αλληλεγγύης, Μιχάλης Γιωργάλλας, είπε πως η πρόταση του κόμματος αποσκοπεί στην ομοιόμορφη και ισότιμη θεσμική μεταχείριση των εργαζομένων με αυτό το καθεστώς.
 
«Θα αναμένουμε την άποψη του γενικού εισαγγελέα για τη συνταγματικότητα στη δική μας προσέγγιση με την ελπίδα ότι θα επιλύσουμε ένα σοβαρό χρονίζον ζήτημα», κατέληξε.

Της Ηρώς Ευθυμίου

πηγή: Stockwatch


Απαιτούν βελτίωση χαμηλών συντάξεων 

05/02

Απαίτηση της ΕΚΥΣΥ είναι να βελτιωθούν οι χαμηλές συντάξεις ούτως ώστε να μην υπάρχουν συνταξιούχοι με εισοδήματα κάτω από το όριο της φτώχειας, ανέφερε κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης των συνταξιούχων  Δαλίου, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 1η Φεβρουαρίου,  ο Γ.Γ. της ΕΚΥΣΥ Κώστας Σκαρπάρης.

«Να καταργηθεί το άδικο και ισοπεδωτικό πέναλτι 12% που επιβάλλεται στους συνταξιούχους 63 χρονών, να επανέλθει το πασχαλινό επίδομα στα επίπεδα και κριτήρια του 2012 και να αντιμετωπιστούν άμεσα τα προβλήματα που παρουσιάζονται  στο ΓεΣΥ και επηρεάζουν τους ηλικιωμένους», είπε ο κ. Σκαρπάρης, σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωσητης ΕΚΥΣΥ.
 
Οι συνταξιούχοι Δαλιού, προστίθεται, αφού ενημερώθηκαν και για τη δράση και για τους άμεσους στόχους της Οργάνωσης τους για επανάκτηση των δικαιωμάτων τους, επέκριναν -σύμφωνα με την ανακοίνωση, έντονα τις τράπεζες "για την απαράδεκτη συμπεριφορά τους έναντι ιδιαίτερα των συνταξιούχων, με τις υπερχρεώσεις που επιβάλουν" και τέλος εξέλεξαν την Τοπική τους Επιτροπή.

πηγή: Stockwatch


Τροπολογίες Νικόλα Παπαδόπουλου που εξουδετερώνουν το νομοσχέδιο για την Ενιαία Υπηρεσία Επιθεώρησης

05/02

Τη λύπη της εκφράζει η ΠΕΟ για τις πληροφορίες ότι ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος έχει καταθέσει τροπολογίες εκ μέρους της κοινοβουλευτικής ομάδας του Δημοκρατικού Κόμματος οι οποίες και πάλι εξουδετερώνουν το νομοσχέδιο για τη Σύσταση της Ενιαίας Υπηρεσίας Επιθεώρησης το οποίο μετά από 2 και πλέον χρόνια οδηγείται ξανά στην Ολομέλεια για ψήφιση.

Με ανακοίνωση της η ΠΕΟ τονίζει ότι οι τροπολογίες, από την μια ξεκοκκαλίζουν τον νόμο, αφού αφαιρούν ένα βασικό εργαλείο των επιθεωρητών, δηλαδή τη δυνατότητα επιβολής διοικητικού προστίμου όταν παραβιάζονται βασικά εργατικά δικαιώματα και από την άλλη με το σκεπτικό που κατατίθεται στις τροπολογίες, αναιρείται η αντίληψη για τον ρόλο και τις αρμοδιότητες της επιθεώρησης εργασίας όπως αυτές είναι καταγεγραμμένες σε δεκάδες εργατικές νομοθεσίες. Πιθανή αποδοχή αυτών των τροπολογιών, στην πράξη θα σημαίνει κατάργηση του ρόλου της επιθεώρησης εργασίας.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, όπως επισήμως δηλώθηκε στη συνεδρία της Επιτροπής Εργασίας, είχε τη σύμφωνη γνώμη όλων των κοινωνικών εταίρων μετά από διαβουλεύσεις και αρκετές αλλαγές που επέφερε η κυβέρνηση στο αρχικό νομοσχέδιο γεγονός το οποίο σύμφωνα με την πάγια πρακτική διαχείρισης τέτοιων εργασιακών ζητημάτων από την Βουλή, άνοιγε τον δρόμο για την ομόφωνη ψήφιση του από όλα τα κόμματα.

“Παρ’ όλα αυτά με λύπη σημειώνουμε, ότι η ενέργεια του Προέδρου του ΔΗΚΟ, μόνο ως έλλειψη σεβασμού και παραγνώριση του θεσμοθετημένου συστήματος τριμερούς κοινωνικού διαλόγου πάνω στο οποίο στηρίχθηκε το σύστημα εργασιακών σχέσεων της Κύπρου από την γέννηση του, μπορεί να ερμηνευτεί”.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα ολοένα και πιο συχνά οι εργαζόμενοι γίνονται μάρτυρες ενεργειών και πρωτοβουλιών είτε της κυβέρνησης, είτε κομμάτων, είτε μεμονωμένων βουλευτών οι οποίες αντί να στοχεύουν στην ενίσχυση της συλλογικής διαπραγμάτευσης και του κοινωνικού διαλόγου καθώς και στην αποκατάσταση της κοινωνικής ισορροπίας στην αγορά εργασίας, προωθούν στην πράξη την συντήρηση ή και την ενίσχυση της αυθαιρεσίας και της ασυδοσίας στις εργασιακές σχέσεις, καταγγέλει η ΠΕΟ.

“Οι εργαζόμενοι αυτό που αναμένουν και απαιτούν από τους εκπροσώπους του λαού, είναι παρεμβάσεις που να κατευθύνονται στην επαναρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και στην θεσμική και νομοθετική στήριξη όχι των λίγων και οικονομικά ισχυρών αλλά των πολλών και αδύνατων που είναι οι εργαζόμενοι”.

Η ΠΕΟ σημειώνει παράλληλα ότι παρακολουθεί στενά και με ανησυχία τις εξελίξεις όσον αφορά την τύχη αυτού του σημαντικού για τις εργασιακές σχέσεις νομοσχεδίου και αν κριθεί ότι είναι αναγκαίο θα συγκληθούν άμεσα τα καθοδηγητικά σώματα της Ομοσπονδίας και θα αναλάβει δράση με στόχο να εκφραστεί συντονισμένα και δυναμικά η αντίδραση των εργαζομένων.

πηγή: ΠΕΟ (fb)


Αντιδράσεις στην κατάργηση προστίμων σε εταιρείες

06/02

Έντονες αντιδράσεις προκαλεί η συζήτηση γύρω από το νομοσχέδιο που αφορά στη σύσταση της ενιαίας υπηρεσίας επιθεώρησης εργασίας, η οποία θα εποπτεύει την εφαρμογή 28 νομοθεσιών για τις οποίες είναι υπεύθυνο το υπουργείο εργασίας και θα μπορεί να επιβάλλει εξώδικες ποινές σε παραβάτες.

Τροπολογίες που κατατέθηκαν εκ μέρους του ΔΗΚΟ και συζητήθηκαν στην προηγούμενη συνεδρίαση της επιτροπής εργασίας, φαίνεται να αλλάζουν την φιλοσοφία του νομοσχεδίου καταργώντας πλήρως τη δυνατότητα των επιθεωρητών για επιβολή διοικητικών προστίμων, δηλαδή εξωδίκων.

Οι εν λόγω τροπολογίες προκαλούν αντιδράσεις τόσο εκ μέρους άλλων κομμάτων, όσο και εκ μέρους βουλευτών του ίδιου κόμματος.  Αντιδράσεις εξέφρασαν χθες και οι συντεχνίες.

ΑΚΕΛ και Οικολόγοι καταγγέλλουν ξεδόντιασμα του νομοσχεδίου μέσω των τροπολογιών που προωθεί το ΔΗΚΟ, ενώ τρεις βουλευτές του κόμματος με σχετική ανακοίνωση έχουν ήδη διαχωρίσει τη θέση τους.

Το νομοσχέδιο που πηγαινοέρχεται στην ολομέλεια της βουλής από το 2017, ορίστηκε όπως τεθεί ξανά στην ατζέντα προς ψήφιση, στις 21 Φεβρουαρίου. Μειώνει σημαντικά τις ποινές που ορίζουν οι υφιστάμενοι νόμοι για παραβάτες.  Εντούτοις, καθοριστικής σημασίας αναμένεται να είναι η έκβαση της διαβούλευσης μεταξύ της υπουργού εργασίας και της νομικής υπηρεσίας σε σχέση με τις τροπολογίες.

Η υπουργός εργασίας ανέλαβε να διερευνήσει σε συνεργασία με τη νομική υπηρεσία τα περιθώρια υιοθέτησης ορισμένων τροπολογιών, προσπάθεια που μπορεί να οδηγήσει σε ενσωμάτωση τροπολογιών στο νομοσχέδιο, ή ακόμα και σε απόσυρση του νομοσχεδίου.

«Κέλυφος χωρίς περιεχόμενο»

Μιλώντας στη StockWatch, ο πρόεδρος της επιτροπής εργασίας και βουλευτής του ΑΚΕΛ Ανδρέας Φακοντής, ανέφερε ότι «πρόκειται για ξεδόντιασμα και καταστροφή του νομοσχεδίου» το οποίο εάν περάσουν οι τροπολογίες, θα είναι όπως είπε, «κέλυφος χωρίς περιεχόμενο».

Σημείωσε ότι οι τροπολογίες αφαιρούν τη δυνατότητα επιβολής διοικητικών προστίμων, καταργώντας έτσι τα εξώδικα και παράλληλα, καταργούν την επιβολή διοικητικής ποινής σε περίπτωση που υπάρχει άρνηση παραχώρησης εγγράφων και στοιχείων που ζητούνται κατά τη διάρκεια ελέγχων από τους επιθεωρητές, αφήνοντας ως μόνη οδό τα δικαστήρια όπως ισχύει και σήμερα.

«Πρόκειται για καταστρατήγηση της φιλοσοφίας του νομοσχεδίου» είπε ο κ. Φακοντής, υποστηρίζοντας ότι αυτές οι αλλαγές μπορεί να επηρεάσουν και τη νομοθεσία για την αδήλωτη εργασία, τους μισθούς, την ασφάλεια και την υγεία στην εργασία, καθώς και όλες τις εργατικές νομοθεσίες, εφόσον δεν θα σταματήσει να λειτουργεί ο θεσμός των επιθεωρητών.

Τα ποσά των ποινών «είχαν εξευτελιστεί για να βρεθεί λύση» είπε ο κ. Φακοντής, διερωτώμενος ποιού το συμφέρον εξυπηρετούν αυτές οι τροπολογίες, των εργαζομένων, των επιχειρήσεων ή των κακών εργοδοτών ενώ, διατύπωσε παράλληλα την διαφωνία του ΑΚΕΛ με τις τροπολογίες.

Διαχωρίζουν τη θέση τους τρεις του ΔΗΚΟ

Στο ΔΗΚΟ η διάσταση απόψεων έλαβε μορφή μέσω της ανακοίνωσης που εκδόθηκε εκ μέρους τριών βουλευτών του κόμματος.

Άγγελος Βότσης, Γιώργος Προκοπίου και Μαρίνος Μουσιούττας διαμηνύουν ότι δεν πρόκειται να συμφωνήσουν με πιθανές τροπολογίες οι οποίες πιθανόν να κατατεθούν και να αλλάζουν τη φιλοσοφία του νομοσχεδίου.

Σημειώνουν ότι συμφωνούν με το νομοσχέδιο όπως έχει καταλήξει και συμφωνηθεί από το αρμόδιο υπουργείο και τους εμπλεκόμενους φορείς, κάνοντας λόγο για αντιδράσεις από μικρή μερίδα εργοδοτών και όχι το σύνολο των επιχειρήσεων.

Στην ανακοίνωση των τριών βουλευτών σημειώνεται ότι η εξώδικη ρύθμιση παραβάσεων από πλευράς εργοδοτών μέσω επιβολής διοικητικών προστίμων «θα είναι ευεργετική για όλες τις πλευρές αφού θα αποφεύγονται οι πολυδαίδαλες ποινικές διαδικασίες που οδηγούν στις δικαστικές αίθουσες».

Τα πάνω κάτω με τις τροπολογίες

Το Κίνημα Οικολόγων Συνεργασία Πολιτών, σε ανακοίνωση του σημειώνει ότι οι τροπολογίες του ΔΗΚΟ φέρνουν τα πάνω κάτω και αλλάζουν εντελώς το κυβερνητικό νομοσχέδιο.

Οι Οικολόγοι διαφωνούν με τις τροπολογίες του ΔΗΚΟ που όπως υποστηρίζεται αλλάζουν τη φιλοσοφία του νομοσχεδίου, αφού από τη μείωση των διοικητικών προστίμων που προέβλεπε το νομοσχέδιο, με τις τροπολογίες καταργούνται τα διοικητικά πρόστιμα. Επίσης, όπως σημειώνεται, αποδυναμώνονται οι επιθεωρήσεις.

Από πλευράς ΔΗΣΥ δεν διατυπώνεται ξεκάθαρη θέση έναντι των τροπολογιών που προτείνει το ΔΗΚΟ. Σύμφωνα με βουλευτές του κόμματος θα αναμένεται η τελική μορφή του νομοσχεδίου προτού το θέμα συζητηθεί στην κοινοβουλευτική ομάδα.

Σε ότι αφορά τις ποινές, παραπέμπουν στην ισχύουσα νομοθεσία, υποστηρίζοντας ότι ποινές υπάρχουν σε άλλες νομοθεσίες και επιβάλλονται μέσω δικαστηρίου.

Της Μαρίας Χαμπή

πηγήStockwatch


Κατάργηση του πέναλτι 12% στις συντάξεις για όλους τους εργαζόμενους ζητά η ΠΕΟ

06/02

Ανακοίνωση ΠΕΟ:

Όπως έχει ανακοινωθεί, αναμένεται να συζητηθεί στην ολομέλεια της Βουλής, νομοσχέδιο το οποίο προβλέπει τροποποίηση της υφιστάμενης νομοθεσίας ώστε όσοι εργαζόμενοι του Δημόσιου Τομέα επιλέξουν να αποχωρήσουν πρόωρα από την εργασία τους, να πάρουν τα αφυπηρετικά τους δικαιώματα (εφάπαξ και επαγγελματική σύνταξη) χωρίς την αναλογιστική μείωση του 12% που προβλέπει σήμερα ο νόμος.
Το νομοσχέδιο είναι αποτέλεσμα σχετικής συμφωνίας μεταξύ της κυβέρνησης και των συντεχνιών που εκπροσωπούν τους εργαζόμενους του Δημόσιου Τομέα.
Η ΠΕΟ θεωρεί την προώθηση του σχετικού νομοσχεδίου, ως ξεκάθαρη και δημόσια παραδοχή της κυβέρνησης ότι η αναλογιστική μείωση στη θεσμοθετημένη σύνταξη του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων κατά 12%, είναι μέτρο ισοπεδωτικό και προβληματικό που χρειάζεται επειγόντως επανεξέταση.
Από την στιγμή που η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει ότι η λεγόμενη αναλογιστική μείωση του 12% στα αφυπηρετικά δικαιώματα, για τους εργοδοτούμενους της οι οποίοι θα επιλέξουν εθελοντικά να αποχωρήσουν από την εργασία τους πρόωρα δεν θα ισχύσει, τότε θα πρέπει να απαντήσει και σε όλους τους υπόλοιπους πόσο ισοπεδωτικό και άδικο είναι το «πέναλτι» του 12% για εκείνους τους εργαζόμενους οι οποίοι υποχρεώνονται να αφυπηρετήσουν στα 63 τους είτε λόγω αδυναμίας συνέχισης της εργασίας τους, ιδιαίτερα σε βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα, είτε επειδή οι εργοδότες τους, λόγω ηλικίας δεν επιθυμούν να συνεχίζουν να τους εργοδοτούν και περνούν στην ανεργία.
Για ακόμα μια φορά, με ευκαιρία τη συζήτηση στη Βουλή του νομοσχεδίου για τις πρόωρες αφυπηρετήσεις εργαζομένων στο Δημόσιο Τομέα, η ΠΕΟ επαναλαμβάνει την απαίτηση της για επανεξέταση του θέματος του «πέναλτι» του 12% στη θεσμοθετημένη σύνταξη του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ώστε να σταματήσει μια άδικη και ισοπεδωτική προσέγγιση την οποία επέβαλε στην κοινωνία μας η Τρόικα, παρά τις αντιδράσεις και την κάθετη διαφωνία του Συνδικαλιστικού κινήματος.

πηγή: ΠΕΟ (fb)

 
Προειδοποιούν με απεργία οι Συντεχνίες μετά το αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις με ΣΕΜΗΕΚ

07/02

Επιστολή σχετικά με το αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις για Συνομολόγηση Συλλογικής Σύμβασης του κλάδου του Συνδέσμου Εργοληπτών Μηχανολογικών και Ηλεκτρολογικών Εργων Κύπρου (ΣΕΜΗΕΚ), απέστειλαν στον Σύνδεσμο οι συντεχνίες ΟΒΙΕΚ ΣΕΚ και ΣΕΜΜΗΚ-ΠΕΟ, προειδοποιώντας για λήψη απεργιακών μέτρων.

«Μετά τη επίσημη κήρυξη αδιεξόδου (επιστολή 16/01/2020) από το Υπουργείο Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων στις διαπραγματεύσεις που γίνονταν μεταξύ μας, επιθυμούμε με λύπη να σας πληροφορήσουμε ότι με βάση τον Κώδικα Βιομηχανικών Σχέσεων, από σήμερα και μετά την παρέλευση δέκα (10) ημερών, οι Ομοσπονδίες μας δεν θα έχουν άλλη επιλογή από του να προβούν στη λήψη απεργιακών μέτρων, προκειμένου να διεκδικήσουν τα λογικά δίκαια αιτήματα των εργαζομένων του κλάδου, που έχουν ανασταλεί από το 2012», αναφέρουν στην επιστολή τους οι ΟΒΙΕΚ ΣΕΚ και ΣΕΜΜΗΚ-ΠΕΟ.

Προσθέτουν ότι η πρόταση του Τμήματος Εργασιακών Σχέσεων (πρόταση 24/01/2020) θα κοινοποιηθεί σε όλα τα μέλη του Συνδέσμου.

Αναφέρουν, επίσης, ότι εργοδότες που είναι πρόθυμοι για συνομολόγηση και υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης, θα εξαιρούνται από την λήψη απεργιακών μέτρων.

πηγή: ΠΕΟ (fb)


Υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο για ταμεία προνοίας

07/02

Με 30 ψήφους υπέρ, 19 εναντίον και 2 αποχές ψηφίστηκε σε νόμο το εναρμονιστικό νομοσχέδιο για τα ταμεία προνοίας.

Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε με τις τρεις τροπολογίες που κατέθεσε η κυβέρνηση την τελευταία στιγμή.

Σύμφωνα με την πρώτη τροπολογία διαγράφεται η πρόνοια για καθολική καταβολή του ταμείου προνοίας σε όλους τους εργαζόμενους στις εταιρείες που παρέχεται .

Σύμφωνα με την δεύτερη τροπολογία, θα επιτρέπεται η μεταφορά σε άλλο ταμείο προνοίας ή συνταξιοδοτικό σχέδιο εφόσον υπάρχει ήδη το νομοθετικό πλαίσιο.

Η τρίτη τροπολογία αφορά την απαγόρευση διάλυσης των  ταμείων εκτός αυτών που οι αιτήσεις διάλυσης υποβλήθηκαν μέχρι τις 15/1/2020 και παραδόθηκαν και στον έφορο του ταμείου προνοίας .

Ο νόμος θα τιτλοφορείται ο περί της Ίδρυσης, των Δραστηριοτήτων και της Εποπτείας των Ιδρυμάτων Επαγγελματικών Συνταξιοδοτικών Παροχών Νόμος του 2020.

Σκοπός του νόμου είναι η θέσπιση νομοθεσίας για μεταφορά στην κυπριακό νομοθεσία της οδηγίας της ΕΕ για τις δραστηριότητες και την εποπτεία των ιδρυμάτων επαγγελματικών συνταξιοδοτικών παροχών.

Ειδικότερα σκοπός είναι η περαιτέρω διασφάλιση της χρηστής διαχείρισης των ιδρυμάτων επαγγελματικών συνταξιοδοτικών παροχών.

Η βουλή ψήφισε την τροπολογία  βουλευτών του ΔΗΚΟ ,ΑΚΕΛ, και ΔΗΣΥ, σκοπός της οποίας είναι να διασαφηνιστεί ότι θα επιτρέπεται η δανειοδότηση από τα ταμεία προνοίας και τα ταμεία συντάξεων, σε μέλη τους όταν το επιτρέπουν οι κανόνες των συγκεκριμένων ταμείων.  

Στο μεταξύ δεν πέρασε η τροπολογία που κατέθεσαν το ΑΚΕΛ και το Κίνημα Οικολόγων για μεταφορά του νομοσχεδίου στη μορφή του προηγούμενου, το οποίο κατατέθηκε από την εκτελεστική εξουσία και αποσύρθηκε και το οποίο ήταν αποτέλεσμα κοινωνικού διαλόγου.

Σε παρέμβασή του από το βήμα της ολομέλειας ο πρόεδρος της επιτροπής εργασίας Αντρέας Φακοντής ανέφερε ότι πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό εναρμονιστικό νομοσχέδιο, το οποίο έπρεπε να είχε ψηφιστεί ως τις 17/01/2019. Δυστυχώς, πρόσθεσε, η κυβέρνηση καθυστέρησε και το κατέθεσε στις 22/11/2019.

Είπε επίσης ότι δεν έγινε νομοτεχνικός έλεγχος στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο λόγω άρνησης της Νομικής Υπηρεσίας να το πράξει γιατί δεν της παρασχέθηκε επαρκής χρόνος ενώ είχε διαβιβαστεί η παράκληση όπως ψηφιστεί χωρίς καμιά τροποποίηση.

Ο κ. Φακοντής ανέφερε ακόμη ότι η κυβέρνηση απέσυρε το νομοσχέδιο και το επανακατάθεσε με τις δικές τις τροποποιήσεις, οι οποίες είναι σύμφωνες με τις θέσεις των εργοδοτικών οργανώσεων.

Στο νέο νομοσχέδιο, είπε, διαγράφεται μια πολύ σημαντική πρόνοια η οποία υποχρεώνει τις επιχειρήσεις να καταβάλουν ταμείο προνοίας σε όλους τους υπαλλήλους τους.

Το νέο κείμενο δεν έτυχε κοινωνικού διαλόγου, ανέφερε εκφράζοντας τη διαφωνία του ΑΚΕΛ με το περιεχόμενο και εξηγώντας ότι μαζί με το Κίνημα Οικολόγων το κόμμα του έχει καταθέσει τροπολογία επαναφέροντας το αρχικό κείμενο.

Ως ΑΚΕΛ θα υπερψηφίσουμε τις τροπολογίες για να επαναφέρουμε το νομοσχέδιο στην αρχική του μορφή, είπε.

Σε δική του παρέμβαση ο πρόεδρος του Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασίας Πολιτών, Γιώργος Περδίκης, αναφέρθηκε στο γεγονός ότι ενώπιον της επιτροπής εργασίας εκπρόσωπος της Νομικής υπηρεσίας κατέθεσε τη διαμαρτυρία της γιατί δεν είχε ενημερωθεί για την απόσυρση και επανακατάθεση του νομοσχεδίου,

«Η κυβέρνηση ενήργησε εν αγνοία της Νομικής Υπηρεσίας», είπε.  «Το αφήνω στον κάθε ένα να το ερμηνεύσει όπως θέλει», σημείωσε, προσθέτοντας ότι δεν ξέρουμε αν αυτό που ψηφίζουμε στέκει νομικά.

Ο βουλευτής ΕΛΑΜ, Λίνος Παπαγιάννης, είπε ότι το κόμμα του θα ψηφίσει μόνο την τροπολογία ΑΚΕΛ - Οικολόγων και ότι θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο και την άλλη τροπολογία και αναφέρθηκε ειδικότερα στην παραδοχή ότι δεν έγινε νομοτεχνικός έλεγχος.  

Ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Νικόλας Παπαδόπουλος, είπε ότι το κόμμα του θα υποστηρίξει το νομοσχέδιο.

«Όμως», πρόσθεσε, ότι «είναι γεγονός ότι υπάρχουν ευθύνες για τον τρόπο με τον οποίο ήρθε στη βουλή χωρίς την απαραίτητη προεργασία».

 Η βουλή, σημείωσε, βρέθηκε ακόμη μια φορά προ τετελεσμένων.

Παρά το ότι συμφωνούμε επί θέματος αρχής ότι το ταμεία προνοίας πρέπει να γίνουν υποχρεωτικά, είπε ο κ. Παπαδόπουλος, εντούτοις δεν μπορεί να γίνει μια τόσο σημαντική αλλαγή με ένα πρόχειρο τρόπο.

Ο βουλευτής ΔΗΣΥ, Μάριος Μαυρίδης, είπε ότι η θέση μας είναι ότι η οδηγία πρέπει να περάσει όπως έχει έλθει από την ευρωπαϊκή επιτροπή.

«Αυτά που έχει πει ο κ. Παπαδόπουλος είναι πολύ σημαντικά, ανέφερε, προσθέτοντας ότι είμαστε υπέρ της υποχρεωτικής ένταξης των εργαζομένων στα ταμεία προνοίας, «αλλά να γίνει σταδιακά».

Ο πρόεδρος της Συμμαχίας Πολιτών, Γιώργος Λιλλήκας, ανέφερε ότι δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το συνταξιοδοτικό σύστημα χρήζει μιας ριζικής αναδιάρθρωσης και ότι διαιωνίζει τις ανισότητες.  Εξέφρασε την θέση ότι θα πρέπει να στηριχθεί το αρχικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, το οποίο ήταν προϊόν του κοινωνικού διαλόγου. 

Της Ηρώς Ευθυμίου

πηγή: Stockwatch


ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΣΤΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ
ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΟΙ ΟΙ ΞΕΝΟΔΟΧΟΙ
ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

07/02

Οι Συντεχνίες Υπαλλήλων Ξενοδοχείων και Κέντρων Αναψυχής ΣΥΞΚΑ-ΠΕΟ και ΟΥΞΕΚΑ-ΣΕΚ καταγγέλλουν με τον πιο έντονο τρόπο την κατά δοκούν ερμηνεία της συμφωνίας για την ανανέωση της Συλλογικής Σύμβασης στην Ξενοδοχειακή Βιομηχανία από πλευράς των ξενοδόχων.

Το πιο λυπηρό όμως είναι το γεγονός ότι η ασυδοσία που επικράτησε με την πληρωμή των μισθών του Ιανουαρίου αλλά και την ερμηνεία που δίδουν στα άρθρα της συμφωνίας οι ξενοδόχοι, ήταν κατευθυνόμενα και με την καθοδήγηση των Συνδέσμων Ξενοδόχων.

Είμαστε σίγουροι ότι οι ηγεσίες των Συνδέσμων δεν είναι βλάκες και ούτε είναι δυνατόν το συνδικαλιστικό κίνημα να μην καταλαβαίνει τι διαπραγματεύεται και τι συμφωνεί. Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι η ομοιόμορφη και καθολική αμφισβήτηση των συμφωνηθέντων από τους ξενοδόχους ήταν προμελετημένη και σκόπιμη.

Το Συνδικαλιστικό Κίνημα και οι εργαζόμενοι θεωρούν πλέουν τους Ξενοδόχους αναξιόπιστους και έτσι θα τους αντιμετωπίσουμε.

Σχεδόν κανένα άρθρο της Συμφωνίας δεν έχει τηρηθεί και με την πληρωμή του μισθού τον Ιανουάριο σε πάρα πολλές περιπτώσεις μειώθηκαν και μισθοί.

Το Υπουργείο Εργασίας ενημερώθηκε από τις Συντεχνίες μας εδώ και αρκετές μέρες για τις προθέσεις των Ξενοδόχων, σε μια προσπάθεια να προληφθεί η σύγκρουση. Δυστυχώς δεν υπήρξε μέχρι στιγμής καμιά τοποθέτηση εκ μέρους του.

Το Συνδικαλιστικό Κίνημα κι οι εργαζόμενοι δεν θα μείνουν αδιάφοροι στην κοροϊδία που υφίστανται και θα αντιδράσουν άμεσα και δυναμικά εκεί και όπου κρίνουν σκόπιμο σε ξενοδοχεία σε όλη την Κύπρο με πρόθεση τα μέτρα να επεκταθούν αναλόγως.

Επιτέλους ας αναλάβουν οι πάντες τις ευθύνες τους.

ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΤΕΧΝΙΕΣ

ΣΥΞΚΑ-ΠΕΟ ΟΥΞΕΚΑ - ΣΕΚ

πηγή: ΠΕΟ (fb)


Στον αέρα η συμφωνία στα ξενοδοχεία

07/02

Στον αέρα η συμφωνία για την ανανέωση της Συλλογικής Σύμβασης στην Ξενοδοχειακή Βιομηχανία, αναφέρουν οι Συντεχνίες Υπαλλήλων Ξενοδοχείων και Κέντρων Αναψυχής ΣΥΞΚΑ-ΠΕΟ και ΟΥΞΕΚΑ-ΣΕΚ, οι οποίοι καταγγέλλουν, σε ανακοίνωση τους, «την κατά δοκούν ερμηνεία της συμφωνίας για την ανανέωση της Συλλογικής Σύμβασης στην Ξενοδοχειακή Βιομηχανία από πλευράς των ξενοδόχων».

«Το πιο λυπηρό όμως είναι το γεγονός ότι η ασυδοσία που επικράτησε με την πληρωμή των μισθών του Ιανουαρίου αλλά και την ερμηνεία που δίδουν στα άρθρα της συμφωνίας οι ξενοδόχοι, ήταν κατευθυνόμενα και με την καθοδήγηση των Συνδέσμων Ξενοδόχων. Είμαστε σίγουροι ότι οι ηγεσίες των Συνδέσμων δεν είναι βλάκες και ούτε είναι δυνατόν το συνδικαλιστικό κίνημα να μην καταλαβαίνει τι διαπραγματεύεται και τι συμφωνεί. Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι η ομοιόμορφη και καθολική αμφισβήτηση των συμφωνηθέντων από τους ξενοδόχους ήταν προμελετημένη και σκόπιμη», προσθέτουν.
 
Αναφέρουν, επιπρόσθετα, ότι το Συνδικαλιστικό Κίνημα και οι εργαζόμενοι θεωρούν πλέουν τους Ξενοδόχους αναξιόπιστους και έτσι θα τους αντιμετωπίσουν.
 
«Σχεδόν κανένα άρθρο της Συμφωνίας δεν έχει τηρηθεί και με την πληρωμή του μισθού τον Ιανουάριο σε πάρα πολλές περιπτώσεις μειώθηκαν και μισθοί», σημειώνουν.
 
Οι Συντεχνίες αναφέρουν ότι το Υπουργείο Εργασίας ενημερώθηκε εδώ και αρκετές μέρες για τις προθέσεις των Ξενοδόχων, σε μια προσπάθεια να προληφθεί η σύγκρουση.
 
«Δυστυχώς δεν υπήρξε μέχρι στιγμής καμιά τοποθέτηση εκ μέρους του. Το Συνδικαλιστικό Κίνημα κι οι εργαζόμενοι δεν θα μείνουν αδιάφοροι στην κοροϊδία που υφίστανται και θα αντιδράσουν άμεσα και δυναμικά εκεί και όπου κρίνουν σκόπιμο σε ξενοδοχεία σε όλη την Κύπρο με πρόθεση τα μέτρα να επεκταθούν αναλόγως. Επιτέλους ας αναλάβουν οι πάντες τις ευθύνες τους», καταλήγουν ΣΥΞΚΑ-ΠΕΟ και ΟΥΞΕΚΑ-ΣΕΚ, στην ανακοίνωση τους.

πηγήStockwatch

Ακολουθεί ανακοίνωση της ΣΗΔΗΚΕΚ-ΠΕΟ σχετικά με την επιμονή της κυβέρνησης για ιδιωτικοποίηση της CYTA.

07/02

Δογματική εμμονή που αντιστρατεύεται τα συμφέροντα της κοινωνίας

Σε δηλώσεις του χτες ο Υπουργός Οικονομικών προσπάθησε να εμφανίσει ως μια ωφέλιμη και αναγκαία μεταρρύθμιση την διακηρυγμένη θέση της κυβέρνησης για ιδιωτικοποίηση της CYTA η οποία πρέπει να γίνει πριν να είναι αργά όπως είπε.

Από το 2013 η κυβέρνηση Αναστασιάδη έθεσε προτεραιότητα τις σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις που περιλάμβανε και τη CYTA.

Παρά το ότι παρέλαβαν το 2013 ένα Οργανισμό αξίας δισεκατομμυρίων με κέρδη 80 περίπου εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο, αυτό καθόλου δεν τους εμπόδισε να υποσκάπτουν και απαξιώνουν την CYTA σε στόχο να προετοιμάσουν το έδαφος για την ιδιωτικοποίηση της και την παράδοση της σε εξευτελιστικούς όρους σε ιδιώτες. Είναι για αυτό που όταν ξέφτισε το επιχείρημα με το οποίο εκφόβιζαν για ιδιωτικοποιήσεις, ότι τάχατες θα έπρεπε να εισπραχθούν €4 δισεκατομμύρια λόγω του Μνημονίου, παραδέχτηκαν ότι δεν είναι θέμα εισπρακτικό αλλά της φιλοσοφίας τους και έτσι δημιούργησαν ειδική μονάδα «αποκρατικοποίησης», σπατάλησαν εκατομμύρια σε μελέτες και συμβούλους και κατέθεσαν νομοσχέδιο το οποίο στην ουσία ξεπουλούσε τη CYTA.

Ευτυχώς όμως εργαζόμενοι, κοινωνία και η Βουλή κατάφεραν και απέτρεψαν αυτές τις μεθοδεύσεις της Κυβέρνησης που αντιστρατεύονται τα συμφέροντα της κοινωνίας.
Δεν σταμάτησαν όμως εδώ. Επανέφεραν το θέμα με απόφαση Υπουργικού για «μερική μετοχοποίηση» της
CYTΑ που δεν είναι τίποτε άλλο από ιδιωτικοποίηση όπως και να το πουν.

Πρόσφατα προσπάθησαν στους προϋπολογισμούς για το 2020 να ψηφιστεί κονδύλι για μελέτες και συμβούλους μετοχοποίησης και ευτυχώς και πάλι η Βουλή το απέρριψε.

Τώρα επανέρχονται και πάλι με το ίδιο διάτρητο επιχείρημα – « ιδιωτικοποίηση πριν να είναι αργά»!
Ιδιωτικοποίηση ενός Οργανισμού που τεκμηριωμένα είναι κερδοφόρος, που είναι τεχνολογικά άρτιος και ανεπτυγμένος σε ζηλευτά επίπεδα, που αντέχει στον ανταγωνισμό παρά το θεσμικά εμπόδια που το ίδιο το κράτος θέτει, που έχει σημαντική και πολυεπίπεδη κοινωνική προσφορά και προσφέρει εργασίας σε 2300 εργαζομένους.

Ιδιωτικοποίηση ενός Οργανισμού που το 2019 είχε μια πολύ καλή σε αποτελέσματα χρονιά σε όλα τα επίπεδα και που παρουσιάζει αυξημένα έσοδα και αυξημένα κέρδη. Για το 2019 τα κέρδη είναι πάνω από 65 εκ και οι προοπτικές για το 2020 διαγράφονται ακόμα πιο ευνοϊκές. Άρα ποιον θα εξυπηρετήσει και ποιον θα ζημιώσει η ιδιωτικοποίηση είναι ξεκάθαρο. Θα εξυπηρετήσει τους ιδιώτες στους οποίους θα πηγαίνουν πλέον τα κέρδη και θα ζημιώσει η κοινωνία με την απώλεια εσόδων και τη παραχώρηση δημόσιου πλούτου.

Όμως η κυβέρνηση θέλει ιδιωτικοποίηση και μάλιστα γρήγορα. Δεν μας εκπλήττει… Άλλωστε είναι από το 2000 που η κυβέρνηση του ΔΗΣΥ και πάλι τότε βιαζόταν, με τον κ. Αβέρωφ Νεοφύτου ως Υπουργό Συγκοινωνιών που χαρακτήριζε τη CΥΤΑ σαν αθλητή που έτρεχε με βάρη για να επιχειρηματολογήσει υπερ του νομοσχεδίου που κατάθεσαν για ιδιωτικοποίησης της. Από τότε βέβαια το δημόσιο έχει εισπράξει περίπου €1.6 δισεκατομμύρια από τους Ημικρατικούς Οργανισμούς και η CYTA συνεχίζει να είναι κερδοφόρα παρόλες τις προσπάθειες για υπόσκαψη της. Εννοείται ότι αυτά τα κέρδη θα πήγαιναν στις τσέπες ορισμένων ιδιωτών..

H επιμονή της κυβέρνησης να εξυπηρετεί μονόπλευρα και προκλητικά τα συμφέροντα των λίγων και των ισχυρών εις βάρος των συμφερόντων των πολλών και των ανίσχυρων, δεν την αφήνει να ξεκολλήσει από την ακατανόητη και επιζήμια για τα συμφέροντα της κοινωνίας εμμονή της στο ξεπούλημα των κερδοφόρων Ημικρατικών Οργανισμών

Με την ίδια συνταγή, κατάφεραν να ιδιωτικοποιήσουν τις εμπορικές δραστηριότητες του Λιμανιού Λεμεσού και βιώνουμε σήμερα τα θλιβερά αποτελέσματα της για την οικονομία και την κοινωνία με την απώλεια δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο, μεγάλη μείωση των εργασιών και αύξηση των τελών.

Η ΣΗΔΗΚΕΚ-ΠΕΟ δεν θα μείνει απαθής μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις. Ενωμένοι και σε συνεργασία με τις άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις και τους εργαζόμενους και την κοινωνία, θα συνεχίσουμε από εκεί που μείναμε τον αγώνα για να αποτρέψουμε και αυτή τη φορά το ξεπούλημα της CYTA.

Επιτέλους η κυβέρνηση ας εγκαταλείψει αυτή την δογματική εμμονή που αντιστρατεύεται τα συμφέροντα της κοινωνίας. Ας αξιοποιήσει τις πολλές εισηγήσεις του Συνδικαλιστικού Κινήματος, αλλά και άλλων κοινωνικών φορέων, για εκσυγχρονισμό και ενίσχυση του Οργανισμών Κοινής Ωφελείας.

Σε διαφορετική περίπτωση τότε η αντίδραση και ο αγώνας θα είναι η μόνη επιλογή και η κυβέρνηση πρέπει να το κατανοήσει και να αναλάβει και την ευθύνη.
7/2/20

πηγή: ΠΕΟ (fb)



✇ myislandcyprus

By myislandcyprus.blogspot.com — February 19th 2020 at 13:44

THE FREEDOM OF THOUGHT AND CENSORSHIP IN THE TURKISH CYPRIOT PRESS DURING THE BRITISH COLONIAL PERIOD (1878-1960)


The rule of Cyprus was transferred from the Ottoman Empire to the British Empire in 1878, but Cyprus remained as an Ottoman territory until the annexation of the island by Britain in 1914. The Muslim-Turkish community, together with the Greek-Christian community, continued to have the Ottoman nationality until then  


Although we do not have a copy that has survived to the present day, the first Turkish newspaper published on the island by a Turkish Cypriot, is the “Saded” (Topic) newspaper. According to the records, the first issue of this weekly newspaper was published on 11 July 1889 by Mehmet Emin Efendi, who was a retired person from the Property Directorate. The “Saded” was published only 16 issues. [1]


Two years later, on 25 December 1891, we see the first issue of the “Zaman” (Time) newspaper, which was published until 2 September 1900 and we have its whole collection. Therefore, some people prefer to begin the Turkish Cypriot press history with this newspaper.


The “Zaman” newspaper was published by the “Osmanlı Kıraathanesi” (Ottoman Reading Room), which was established by a group of Turkish Cypriot notables, who were worried about the future of the island. The merchant Hacı Derviş Efendi was the owner of the newspaper and Muzafferrüddin Galip, who was brought from Istanbul, was the chief author. Journalist Mehmet Remzi (Okan) made the following assessment regarding Zaman’s publications:


“When we look at the publication of the daily “Zaman”, we can say that the main purpose of this newspaper was to serve Sultan Hamid and to smother the young ideas that were awakened in favour of legitimacy and freedom at the time!”[2]


After one year of publication, Derviş Efendi had a dispute with the members of the administrative committee of the Ottoman Reading Room. In the second year, Hacı Derviş Efendi continued to publish the newspaper on his own name. Because his publication was in favour of the Sultan, the merchant Hacı Derviş Efendi, the publisher of the daily Zaman, was rewarded with the rank of “mir-i miran” (grand seigneur) on 10 February 1895 and he was started to be called “Derviş Paşa”.


A few years later, when the writers of the newspaper started to criticize the Istanbul government and to publish articles that supported the “Young Turk Movement”, the rank of Derviş Paşa was withdrawn by the Sultan. Thereupon, Hacı Derviş Efendi began to intervene in the articles, published in the newspaper and some of the writers, who did not like this, left the newspaper. “Zaman” newspaper continued for a while, until the publication ended on 2 September 1900, with the issue No. 423.


After the Ottoman Reading House separated its way with “Zaman” newspaper, “Yeni Zaman” (New Time) newspaper started to be published on 22 August 1892. As in “Zaman”, the writers of this newspaper were Muzafferüddin Galib and Mehmed Faik Bey. Faik Bey once again criticized Memduh Paşa and one day he left Cyprus for Istanbul and never came back. As the two writers left the island and settled in Istanbul before the end of the year, “Yeni Zaman” newspaper had to stop its publication on 27 February 1893 with its last issue No. 28.


Upon the closure of the “Yeni Zaman”, Kûfizade Mustafa Asaf Bey obtained permission from the colonial government to publish a new newspaper in his name, On 6 March 1893 he began to publish the weekly newspaper, called “Kıbrıs” (Cyprus). In every aspect, this newspaper was considered as the continuation of the “Yeni Zaman” and therefore its first copy had the No. 29. The “Kıbrıs” newspaper, like the “Zaman”, first published in loyalty to the sultan of the time, but later was influenced by the “Young Turk” movement and began to be popular among the people with its articles. As journalist Mehmet Remzi (Okan) stated below, these publications continued until 1898 and one day the newspaper suddenly closed down:


“Despite all our research, it has not been possible to learn the real reasons for the closure of the “Kıbrıs” newspaper. However, according to the information given to us by a person, who was involved in these drafts at that time, the Cypriot newspaper owner had an agreement with Memduh Paşa, the Minister of Internal Affairs, and closed the newspaper upon the orders and signs he received from him. If we have to believe the claim of the same person, Asaf Bey agreed to close down “Kıbrıs” on the condition of receiving 500 kurush per month and he received this money regularly until the declaration of the constitution (1908).” [3]


Ahmet Tevfik Efendi, who was one of the writers that left “Zaman” newspaper after Derviş Paşa interfered with the writers, started to publish the first Turkish Cypriot humor newspaper named “Kokonoz” (Old Man) on 27 November 1896. However, “Kokonoz” ended its publication with the 22nd issue of 17 September 1897. “Kokonoz” was prevented from entering the Ottoman territory, according to an order dated 10 August 1897 and an additional letter sent to the Ministry of Interior, Customs, Zaptiye and the Ministry of Post and Telegraph. [4]


Immediately after “Kokonoz” stopped its publication, a humor newspaper, called “Akbaba” (Vulture), was published by Ahmet Tevfik Efendi on 1 October 1897, which was accepted as the continuation of “Kokonoz”. After a while, the “Kokonoz” adopted the ideas of the “Young Turk” movement and Ahmet Tevfik Efendi started to attack the Sultan with open and very sharp satire. We learned from an article titled “The Consequence of Wrongfulness” published in this newspaper on 27 May 1898 (No: 17) that the “Akbaba” was banned by the Sultan for a second time, because the newspaper “advocated not to give back Thessaly”. Perhaps the transition from “Kokonoz” to “Akbaba” was in order to bypass this ban.


According to Mehmet Remzi, “That is why the number of readers of “Akbaba” has decreased and poor Tevfik Efendi has fallen into a very affectionate state. As if this problem was not enough, Sultan Hamid sentenced him to death and has prohibited him to go to Turkey with this decision.” [5]


After three months, Akbaba had to stop its publication on 19 August 1898 (No.23).


The pro-Young Turk “Feryad” (Scream) was a fortnightly newspaper, published by Hocazade Osman Enveri, only four issues between 11 December 1899 and 31 January 1900.  Mehmet Remzi made the following assessment regarding the “Feryad” newspaper:


“Although Feryad appeared as a genuine Young Turk newspaper, it stopped after 4 issues and never appeared later. According to the information we received privately, the newspaper “Feryad” was again closed on the sign of the Ottoman Government and the owner was allocated three hundred kurush per month! At that time, while the Greek Cypriots established newspapers one after another, we were setting up printing offices in order to grab a few kurush and closing it at the first opportunity. When one examines these events, one feels like to curse the sultan and the vizier of that time!” [6]


According to the information provided by Mehmet Remzi, the first four issues of “Mirat-ı Zaman” (Mirror of Time), the first issue of which was published on 3 March 1900, were published by Ahmet Tevfik Efendi, the owner and director of the newspaper, as a stone print. Later, he interrupted his publication and published regularly every week after 27 April 1901. The newspaper “Mirat-ı Zaman” ceased its publication between 25 November 1901 and 16 June 1902. Later, the publication continued at intervals.


The writers of “Mirat-ı Zaman” were Ahmet Tevfik Efendi and Rıza Bey from Vize. According to a document, dated 19 June 1901, they were tried in absentia, on 14 July 1901, according to the Ottoman Penal Code. It was alleged that “they dared to make some harmful and treacherous publication” in this newspaper.  They were sentenced for “a life-long stay in a walled city”and “to be rendered from the civil law” and “the already-foreclosure of their property has been decided to be managed.” [7] But despite this decision, “Mirat-ı Zaman” continued its publication with intervals and eventually stopped its publication on 18 April 1910 (Issue No.368)


The pro-Young Turk “Mirat-ı Zaman” newspaper, which had mutual discussions with the “Sünuhat”  (in Arabic it means “the issues that came to mind”) newspaper, published in 1906, was supporting the “Vatan” (Fatherland) newspaper of Bodamyalızade Mehmet Şevket Bey, a member of the Legislative Assembly, which appeared in 1911 and it was opposing the pro-Evkaf newspaper, Seyf (Sword).


According to Harid Fedai, “Because of the influx of the Turkish newspapers, coming to the island after the Second Constitutionalism in Turkey, the circulation of the “Mirat-ı Zaman” fell down. Ahmed Tevfik Efendi would also try his luck again by publishing the humor newspaper “Kokonoz”. [8] Between 2 May 1910 and 28 June 1910, Ahmet Tevfik Efendi re-published the weekly humor newspaper “Kokonoz”, but he stopped publishing after 9 issues.


Mehmet Remzi made this evaluation for him: “Regarding the difficulties he was confronted for the sake of his profession and his persistence and strength, we are in the opinion that Ahmet Tevfik Efendi was the most valuable deceased Cypriot journalist.” [9]


Hacı Mehmet Arif Efendi was the owner of the “Sünuhat” newspaper, which had 246 issues, published between 1 October 1906 and 3 November 1912. His son, Professor Ahmet Şükrü Esmer, in an interview with Cemalettin Ünlü, described the Sünuhat’s political attitude as follows:


“As for our newspaper, being pro-Sultan at that time, meant being on the side of the Sultan and being from Istanbul. The loyalty to the Sultan meant loyalty to Turkey. As a matter of fact, the policy of our newspaper changed after the 1908 Constitutional Monarchy and started to publish articles in favour of the Committee of Union and Progress. That is why our newspaper opposed the British policy of Evkaf, confronted Musa Irfan Bey at the head of Evkaf and started a fight with the newspaper Mir’at-ı Zaman, which supported them. (...) There was freedom in the Cyprus press, I can say. The British were tolerant to the press. In fact, this was their traditional attitude towards the press. I can say that they would never interfere.” [10]


Let us continue with the Printer Mehmet Akif’s account of the events:


“(After the closure of the “Kıbrıs” newspaper on 21 December 1914, due to World War I) no Turkish newspaper was published in Cyprus until 1919, because England was at war with Turkey. Already the Turkish community was not used to giving money for a newspaper. The newspapers appeared to the benefit of the community, but in fact, they were simply snatching a cone or holding a personal grudge or hunting the community for someone else’s account.” [11]


According to an article, titled “Apology to our readers” published in “Doğru Yol” (Right Path) newspaper on 14 April 1920 (Issue: 29), it was understood that some of the articles of the newspaper, published at that time, were censored by the British colonial administration and therefore the censored places appeared in white. The referred article wrote the following:


“The profession that “Doğru Yol” has followed since its first publication is known to our readers. For this reason, we do not say much about it, we leave the appreciation to commentators. From now on, our newspaper will not be able to subjugate the readers’ view as pleasant as before. Therefore, we ask that they have no bad opinions about us.


On the ground that our newspaper has been subjected to censorship by the Directorate of the War Department since this week, the places of the free articles seen in our previous issues will be seen as white. We hope that our readers will appreciate our position under this obligation and will not spare the abundance of affection they have shown for us until so far.”


In 1925, the advocate Ahmet Raşit, editor-in-chief of the newspaper “Doğru Yol”, was opposing to İrfan Bey, the Director of the Department of Evkaf and he also published dissenting articles by Dr.Eyyub Necmeddin in his newspaper.


According to the information quoted by Oktay Öksüzoğlu from Vedia Okan, Mehmet Remzi Okan’s article,  titled “There are treacherous and seditious persons among us, beware” was published in “Söz” (Word) newspaper on 3 April 1926, which caused the imprisonment of Mehmet Remzi Okan for two months. [12]


In “Söz” newspaper of 15 June 1926, Mehmet Remzi Okan announced to his readers his two months’ imprisonment, because of a personal attack on Sait Molla, who was a pro-British Turkish statesman, residing in Cyprus.

             

After the declaration of the Republic of Turkey, “Söz” and “Doğru Yol” newspapers were supporting the right of the Turkish Cypriots to emigrate to Turkey, according to the Lausanne Treaty. On the other hand, the “Birlik” (Unity) newspaper of Hacıbulgurzade Ahmet Hulusi was against the immigration.


I continue with Printer Akif’s account, as he describes these two tendencies:

“On 4 September (1926), Mr. M. Fehmi and his brother A. Retmi went to the prison with some of his friends and took Remzi Okan out. When Remzi Okan saw the article against the immigration in “Söz” newspaper that they gave him in the carriage on the way, he became angry against Fehmi Bey and he could not calm his anger until he came to the printing office. As a reaction to Remzi Okan’s angriness against Fehmi Bey,  Fehmi Bey only responded with the following short sentences: “Remzi Efendi, my conscience orders me to warn the Turks of the island by writing against such embarrassment. If you are happy with it, OK. If you’re not, it’s your problem.” Akif continues: “On the other hand, “Birlik” newspaper continued its seriousness. At that time, an article was sent by the Pharmacist M. Münir to the newspaper “Söz” and “Doğru Yol” against the immigration, but neither of the newspapers published this article. Since its author had a copy of the article, the same article was sent to “Birlik” newspaper and it was published there.” [13]


The first issue of “Masum Millet” (Innocent Nation) newspaper was published on 11 April 1931. After its issue, published on 14 March 1932 (No: 43), it did not come out due to censorship for more than 5 months. On 18 August 1932 (No: 44), there was only a publication of a “Supplement to “Masum Millet”.  The main newspaper was not published again for three and a half months. The owner and the editor of the newspaper ”John Rifat” (nick-name of Cengizzade Mehmet Rifat) explained this interval as follows:


“Since the censorship intervened to our articles, which were not related with the government, but with our national affairs, we put our publication on holiday in the first week of April until 3 December 1932, when the new governor arrived.” [14]


“Masum Millet” was re-published on 3 December 1932 as a “Supplement to “Innocent Nation” (Issue: 45). (This time the title of the newspaper was not printed in Arabic letters, but in Latin letters.) “John Rifat”, who learned from the British press the arrival of Sir Reginald Edward Stubbs as the new governor of Cyprus, said “Welcome” to him in this issue and introduced the problems of the community to him in 11 points. “John Rifat” published 13 open letters addressed to the Undersecretariat of the Colony of Cyprus in the issues published between the 10 December 1932 (Issue 46) and 11 March 1933 (Issue 59).


Starting from 8 April 1933 (Issue: 63) onwards, the “Masum Millet” newspaper was published two times in a week, On 23 August 1933 (Issue: 102), “John Rifat” complained about “Söz” newspaper and wrote the following under the title of “Söz’s derived reign of censorship”:


“Mr. “Söz” must know well that the “Masum Millet”, who succeeded in abolishing the Government’s censorship administration with bayonet, will no longer submit to the derived reigns of censorship that have emerged as such.”


The last issue of “Masum Millet” newspaper had the date of 29 August 1933 (Issue: 203).


As stated in British secret reports, when World War II began, “Söz” newspaper was described as Turkish nationalist and against the British colonial government. According to a report, dated 29 October 1937, from Governor Palmer to the British Secretary of State, the publication of the “Söz” was suspended for a month in 1937 (between 17 August 1937 and 17 September 1937).


In an article published in “Söz”, it was written that “there was a life of imprisonment on the island and the only way to escape from this prison was through Turkey”. Therefore, the newspaper had been placed under constant censorship since June 1938. The British officials stated that no other newspaper, except the “Söz”, was subject to constant censorship on the island. Mr. Remzi had petitioned the authorities to abolish this censorship.


When the Turkish Cypriot newspaper “Ses” (Voice) wanted to publish on its issue of 14 June 1938, an article with the title “Turkish Cypriots Help to the Earthquake (Victims)”, originally published in Cumhuriyet newspaper on 7 June 1938 (in İstanbul), it was censored. In this article, “The greatness of the feelings of brotherhood between the Turkish Cypriots and the homeland Turks” was mentioned and the attitude of the Evkaf administration was criticized.” [15]


It is known from the official records that both “Söz” and “Ses” newspapers, which were being published on the same ideological line, were censored on the occasion of the arrival of Hamidiye School Ship to Cyprus on 20 June 1938. Censorship began before the ship arrived in Cyprus and “Söz” newspaper announced this on 4 June 1938 as follows:


“CENSOR: By the order of the Reverend Colonial Undersecretary, our newspaper will be censored from yesterday onwards until the order that will terminate it.”


The censorship was also applied on the “Ses” newspaper of 14 June 1938. However, Hasan İzzet Asım Bey, owner and director of “Ses” newspaper, died on 23 June 1938 and the publication of “Ses” ended. [16]


The headline of the “Söz” on 21 June 1938 was “Hamidiye in our Island” and since the news was censored, the underneath of the headline was blank. In a secret report, dated 24 June 1938, sent from the British Colonial Governor Palmer to MacDonald, the following was reported:


“The “Söz” and “Ses” newspapers have been making propaganda for Turkish nationalism for a long time, while they attack the Evkaf administration and frequently include concepts such as “Motherland” and “Our Atatürk’. Therefore, these newspapers were censored before Hamidiye arrived.”


The following information was included in a “secret and personal” letter, dated 30 June 1938, sent by the British Colonial Governor Palmer from Nicosia to the British Ambassador in Turkey Percy Lorainne:


“The arrival of Hamidiye spurred the feelings of nationalism (among the Turks here). Moreover, the articles of the “Cumhuriyet” (Republic) newspaper (published in Turkey) on 24 May and 7 June issues are also of concern. The “Cumhuriyet” is a publication that can find a considerable readership in Cyprus. Finally, the Cyprus Governing Council had to take a decision, advising me not to forbid this newspaper from entering the island. I wanted to get your opinion on this issue before taking this prohibition and preventing it from entering Cyprus. Probably, the Republic of Turkey does not want its relations with Cyprus to be deteriorated.” [17]


The “Söz” of 27 August 1938 wrote the following: “The Jubilee of the “Söz” will not be held.” The newspaper also publishes a letter signed by "Acting Colonial Secretary Stanley". Censorship continued.


The “Söz” Newspaper of 18 October 1938, published the following news: “According to what is announced in the official newspaper, published on Friday, the importation to the island of the book called “Turks of Cyprus” (Kıbrıs Türkleri), printed and published in Turkey,  has been called strictly forbidden. The police administration carried out research in some businesses and establishments, but could not find the book. The author of the book is İsmet Konur, History Teacher of Denizli (city).” The writer was born in Cyprus.


A letter, dated 12 January 1939, sent to the Minister of Colonies by Mehmet Remzi Okan, owner and editor of “Söz” daily, included the following complaint:


“The Cyprus administration censors my newspaper without giving any reason, and I am not allowed to publish even the articles on Cyprus published in the Manchester Guardian, Daily Telegraph, Morning Post. I hope you will justify my belief that freedom of the press and thought within the Commonwealth is not an empty concept.” [18]


The following information from Battershill to Acheson was sent from Nicosia with a record of 15 September 1939 (Confidential): “Söz” is the only newspaper in Cyprus today under censorship. You shouldn’t answer Remzi for another two months. It is not appropriate for us to remove censorship for now. Moreover, we believe that the sister-in-law of the new Turkish consul is behind this “Söz” headache. Let’s implement the “wait and see” policy on this issue.”[19]


The Turkish Cypriot press announced in December 1938 that the film, containing scenes from Atatürk’s funeral and life, would be brought to Cyprus and screened at the Papadopoulos cinema in Nicosia. But Governor Palmer forbade the film to be shown. This film about the funeral could only be screened in the mid-1940s.


On 3 May 1939, speaking at the British Parliament, Mr. Foot criticized the Colonial Minister: “It is not right to prohibit the screening of the Atatürk film and the wedding film of the Greek Royal family, while films showing fascist movements and events are permitted on the island.”


Colonial Minister MacDonald said in his reply that there was a censorship committee of civil and official authorities in Cyprus and that he had no control, and that he did not know why the film was banned.[20]


M. Necati Ozkan started a series of articles, entitled “What are the real reasons for our tendency to head autonomous administration?” in “Söz” newspaper on 5 June 1937. Despite the fact that it was said at the end of the second article “to be continued”, “Söz” newspaper made the following statement in its copy on 12 June 1937:


“Open information for Mr M. Necati Özkan: We hereby declare that we will not be able to publish the further parts of the precious articles that you have sent to be issued in the sequence, and we kindly ask you to excuse us. Director of “Söz”: M. R. Okan.”


On 22 July 1937, the Cumhuriyet newspaper (of Istanbul) published a news, written from Cyprus, under the title “An event that causes for the Turkish Cypriots excitement”and the event was announced to the Turkish public opinion as follows:


“The “Ses” newspaper is the publication organ of those who attack and accuse with national betrayal the ones who seem to support the autonomous administration. (…) A second and stronger front of them was emerged with the Manifests, published by a personality called, the advocate Cengizzade M. Rifat, who studied law (!) in Turkey, knows very well Greek and English.”


The “Söz” newspaper referred in its issue of 4 August 1937 to the above news in its headline “The Cyprus correspondent of Cumhuriyet gives false news to its readers”and wrote this:


“We stopped the articles of Necati Özkan, because what we think is sufficient for now. When the time and the day comes, we will never hesitate to publish the further parts of the article. Let us also add that there were no complaints by any of our readers for publishing Necati Özkan’s articles, on the contrary, there were many who wanted us to continue publishing those articles.” [21]


M. Necati Özkan wrote a letter on 19 February 1939 to the Secretary-General of the Republican People’s Party in Turkey and complained that Mr. Remzi’s family was under the influence of the British and therefore his articles were no longer published.  He would like to ask for help in setting up a newspaper himself.


Advocate C.M.Rifat, one of the prominent figures of the Turkish Cypriot press, explained why he opposed giving autonomy to the administration of the island, with a series of manifests (Declarations), he issued in 1937. As Mr Rifat did not like the publication policies of the Turkish Cypriot newspapers “Söz” and “Ses”, he wrote in the “Kıbrıs” newspaper on 21 November 1949 the following about these hand-outs: “We had to publish these four manifests, since there were no other Turkish publication organ.” [22]


When Mehmet Remzi, the owner of “Söz” newspaper, went to Istanbul on 16 November 1941 for his illness, he died there on 22 January 1942. Vedia and Bedia, two of Mehmet Remzi’s daughters were not old enough to have a licence for a newspaper, therefore the publication of “Söz” had to stop on 10 February 1942. But a month later, this time, they put Dr. Fazıl Küçük as the licence owner and started to publish a new newspaper called “Halkın Sesi” (The Voice of the People) on 14 March 1942.


According to Vedia Okan, 9 months later, because of an article by the columnist “Yavuz”, criticizing the government’s decision to move the schools to Lapta, the “Halkın Sesi” was sentenced to 3 months of closure and was forced to suspend its publication from 21 January 1943 until 21 April 1943.


On the day, when the newspaper re-appeared, the “Halkın Sesi”, in an article titled “Getting Started Again” and signed by Dr. M. Fadıl Küçük, explained that “the newspaper had been closed for 3 months by the order of the Undersecretary. After that, the newspaper started to be published three times in a week, on Sunday-Wednesday-Friday. Dr. Küçük argued that this punishment was imposed by the British, who would allow the “Söz” to be published once again.


Vedia Okan, one of Remzi Bey’s daughters, who had a disagreement with Dr. Küçük, got the licence of “Söz” newspaper, after she completed 25 years of age and started to publish “Söz” together with his sister Bedia on 5 March 1943, but this time on a daily basis.


M. Necati Özkan, who was one of the Turkish Cypriot members of the Legislative Council, which was abolished in 1931, began to publish a daily newspaper called “İstiklâl” (Independence) on 28 October 1949. The newspaper informed its readers on 5 February 1950 as follows:


“There was an ugly assault on our editor-in-chief by Enver Mustafa, the brother of Mehmet Ali Pamir, the Vice-President of the Turkish Cypriot Cultural Association in Ankara, This incident aroused sadness and hatred among our people. Necati Özkan’s glasses were broken in the first move and his right eye was seriously and dangerously injured.”


On 4 June 1950, Necati Özkan founded the “Turkish Cypriot Union Independence Party” and continued his political struggle for leadership against the political views of Dr. Küçük and his newspaper “Halkın Sesi” until the beginning of 1954. However, Necati Özkan had to close his newspaper with the its last copy of 13 January 1954 and withdrew from politics after his cigarette factory was burned “by unknown people” on the night of 6 December 1953.


The first issue of the newspaper “İnkılapçı” (Revolutionary) was published on 13 September 1955. It was owned by the Revolutionary Press Company Ltd. and its director was Fazıl Önder. In the first issue of the weekly “İnkılâpçı”, the purpose of the newspaper was described as follows: “The name of our newspaper is “Revolutionary”. We are revolutionaries. Our inspiration comes from the people of Turkey, who revolted against the internal enemies and external attackers in 1918-1922 and from Atatürks, who guided and led this movement.”


The newspaper began to be published on Mondays starting from its 11th issue of 21 November 1955 and wrote: ‘Now our goal is to come out twice a week very soon. We trust our people’.


However, after the 14th issue, the Revolutionary had to stop publishing.  In its final copy of 12 December 1955 (No: 14) there were the following news: “On the occasion of the 7th Anniversary of the Declaration of Human Rights, we invite the administrators of the Court to respect the human rights (Revolutionary)”. An article had the title “On the occasion of Cox’s visit to our island” by Fazıl Önder and another article, titled “Threat” wrote as follows:


“We observe that random letters of threat have been sent here and there recently. Two weeks ago, we received a letter from Mr. Sevim, a prominent sportsman, from Limassol. A letter of the same setting came to our office the other day. Contents: ‘Stop the “Revolutionary” newspaper’, ‘you will be killed’, ‘your head will be crushed’ etc. “


The “İnkılapçı” was among the newspapers that the British colonial administration banned in December 1955 when a state of emergency was declared on the island. The “Hürsöz” (Free Word) newspaper provided the following information in its issue of 16 December 1955:

“The weekly Turkish newspaper ‘İnkılâpçı’ was officially declared illegal. Other newspapers, banned for one year, were the Greek newspapers “Neos Demokratis” and “Aneksartitos” in Greek”.

On 8 January 1956, Hürsöz reported as follows: “The Greek Cypriot communist newspaper “Embros” was closed yesterday. Its rooms in the Zavalli Printing House were sealed.”


Fazıl Önder, the 32-year-old owner and editor-in-chief of the Turkish “İnkılapçı” newspaper suffered a brutal murder on 24 May 1958. In this first wave of terrorism, initiated by the Turkish Resistance Organization (TMT), an underground organization affiliated with the Turkish Cypriot leadership, other Turkish Cypriots known as left-leaning were either killed or injured. From now on, TMT intimidated both the Turkish Cypriot press and those, who thought differently from the leadership. Freedom of thought in the Turkish Cypriot community was suppressed for a long time after the British colonial rule ended in 1960.


(This paper was read at the International Conference on Colonial Cyprus (1878-1969), organized at the University of Nicosia, on 7-8 February 2020)




[1] Harid Fedai and Ahmet An, The History of Turkish Cypriot Press with Excerpts (1891-1963) Vol:1, Nicosia 2012, p.7

[2] The History of Newspaper in Cyprus, Söz newspaper, 10 August 1933 
[3] Söz, 10 August 1933

[4] Asst. Prof. Dr. Mehmet Demiryürek, Turkish Cypriot Press and the Government of Turkey (Ottoman Period) (1878-1910), Ankara University, Journal of the Institute of Turkish Revolutionary History, May-November 2000, Issue 25-26, pp.128- 129

[5] Söz, 17 August 1933

[6] ibid

[7] M. Demiryürek, ibid, p.130

[8] H. Fedai and A. An, The History of Turkish Cypriot Press with Excerpts (1891-1963), Vol.1, Nicosia 2012, p.26

[9] Söz, 17 August 1933

[10] The Press Event in Cyprus (1878-1981), Ankara 1981, pp.39-40

[11] The History of Turkish Press and Journalism in Cyprus, Kıbrıs newspaper, 18 April 1949

[12] Portraits from the Turkish Cypriot Press: 1, Mehmet Remzi Okan, Nicosia 1990, p.9 
[13] ibid

[14] From the writings of “Söz”, which were rude and mischievous and were similar with a Thief’s Lantern, Masum Millet, 25 October 1933, Issue:120    

 

 
[15] Şükrü S. Gürel, History of Cyprus (1878-1960) Colonialism, Nationalism and International Politics, Vol:1, Ankara 1984, p.189  

[16] Since the last copy of the “Ses”s collection in the National Archive in Kyrenia is dated 21 January 1938, the last issue of “Ses” newspaper should be dated 14 or 21 June 1938 
[17] Cited by Şükrü S. Gürel, ibid, p.190

[18] CO 67/300/4, Governor’s Dispatch, 3 February 1939 (secret) Enclosure No.1, cited by Şükrü   S.Gürel, ibid, p.182

[19] cited by Şükrü S.Gürel, ibid, p.182

[20] A.C.Gazioglu, The Turks in the Circle of Enosis, Nicosia 1996, pp.312-313

[21] Cited by Ahmet An, Political History of Turkish Cypriots (1930-1960), Nicosia 2006, pp.91-95

[22] ibid, p.90



✇ Ankara Değil Lefkoşa

TC Cumhurbaşkanı Danışmanı Bulut: “KKTC Toprakları Türkiye’nin Deniz Aşırı Bir Vilayetidir”(Video Haber)

By admin — February 13th 2020 at 12:01
TC’nin kktc’yi ilhakı gündemde değildir diyenlere TC Cumhurbaşkanı Danışmanı Yiğit Bulut devletin kanalı TRT’den cevap veriyor.
✇ Ankara Değil Lefkoşa

İşgalci TC Egemenleri Kıbrıslı Türk Halkının Bağımsızlık Talebini Hazmedemiyor: “Saygısız”, “Utanmaz Adam”

By admin — February 12th 2020 at 16:44
Cumhurbaşkanı Akıncı’nın Kıbrıslı Türk halkının bağımsızlık istencini dile getirmesinin ardından TC’deki siyasi yapılardan hadsizce saldırılar devam ediyor. AKP, MHP, CHP, İYİ Parti, BBP’nin yetkililerinden sonra Devam »
✇ Ankara Değil Lefkoşa

TC Egemenleri Fiili İşgali İlhaka Dönüştürme Emellerini Her Fırsatta Dile Getiriyor: Bahçeli Alt-Üst İlişkisi İstmeyen Akıncı’yı Hadsizce İstifaya Davet Etti

By admin — February 8th 2020 at 14:15
Faşist AKP İktidarı’ndan hesap soracağım noktasından onun koltuk değneği haline gelen MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli “Kıbrıslı Türk halkı bağımsız olacaktır”, “Türkiye’ye ilhak korkunç bir Devam »
✇ Παρατηρητήριο Εργασίας & Ταξικών Σχέσεων

Επισκόπηση 20/01-31/01

By Παρατηρητήριο εργασίας και ταξικών σχέσεων — January 28th 2020 at 11:27
Επισκόπηση 20/01-31/01

Υπαναχωρεί η κυβέρνηση για τα Ταμεία Προνοίας για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των εργοδοτικών οργανώσεων.Οι τροποποιήσεις που προωθούνται στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης διαγράφουν ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία που είναι η υποχρέωση του εργοδότη να συμπεριλαμβάνει όλους τους εργαζόμενους στο Ταμείο Προνοίας.

Ανακοίνωση ΠΕΟ:

22/01

Η ΠΕΟ εκφράζει την έκπληξη και τη δυσαρέσκεια της για τις τροποποιήσεις που προωθεί η κυβέρνηση ύστερα από τις αντιδράσεις που εκδήλωσαν οι εργοδοτικές οργανώσεις, σε πρόνοιες του νομοσχεδίου που η ίδια ετοίμασε και κατάθεσε στην Βουλή για τα Ταμεία Προνοίας.

Με τις τροποποιήσεις που προωθούνται, από την μια διαγράφεται ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία του νομοσχεδίου, αυτό της υποχρέωσης του εργοδότη εκεί και όπου λειτουργεί Ταμείο Προνοίας σ’ αυτό να συμπεριλαμβάνονται όλοι οι εργαζόμενοι και από την άλλη επιχειρείται να εισαχθεί με ένα αυθαίρετο και μονομερή τρόπο η φιλοσοφία της εξίσωσης των Ταμείων Προνοίας, τα οποία είναι αποτέλεσμα συλλογικών συμβάσεων, με τα προϊόντα των ασφαλιστικών εταιρειών.

Το νομοσχέδιο πριν από την κατάθεση του στην Βουλή συζητήθηκε στο Συμβούλιο του Ταμείου Συνταξιοδοτικών παροχών, όπου συντεχνίες και εργοδότες εκφράσαν τις θέσεις τους. Άρα οι θέσεις των εργοδοτικών συνδέσμων ήταν γνωστές. Η στάση της κυβέρνησης που υπαναχωρεί και προωθεί τροποποιήσεις επειδή οι εργοδοτικές οργανώσεις αντιδρούν και διαμαρτύρονται, δείχνει ένα μονόπλευρο προσανατολισμό ο οποίος εξ’ αντικειμένου διαβρώνει και την λειτουργία του τριμερούς κοινωνικού διαλόγου.

Αν η κυβέρνηση θέλει να είναι συνεπής με αυτά που διακηρύσσει, ότι δηλαδή ο θεσμός των Ταμείων Προνοίας είναι ωφέλιμος και χρειάζεται να διευρυνθεί για να καταστεί δεύτερος συνταξιοδοτικός πυλώνας, τότε λογικά το πρώτο βήμα είναι εκεί και όπου λειτουργεί Ταμείο Προνοίας, η υποχρέωση του εργοδότη για εισφορά σ’ αυτό το ταμείο να ισχύει για όλους τους εργοδοτούμενους του και όχι για μερικούς.

Οι εργαζόμενοι παρακολουθούν με ανησυχία τις εξελίξεις γύρω από αυτό το πολύ σοβαρό θέμα αρχής για τις εργασιακές σχέσεις και αναμένουν και απαιτούν από τη Βουλή να λειτουργήσει ως Βουλή των πολλών και μη προνομιούχων και όχι ως Βουλή των εργοδοτών. Παρακολουθούν και κρίνουν ποιοι πραγματικά στηρίζουν την ανάγκη για ελάχιστα δικαιώματα για όλους, για τερματισμό των εργαζομένων δυο και τριών ταχυτήτων και ποιοι υπαναχωρούν και υποχωρούν μπροστά στις εργοδοτικές απαιτήσεις.

πηγή: ΠΕΟ (fb)


Πυρά ΕΤΥΚ κατά άλλων συντεχνιών

24/01

Όταν μιλούν για υπόσκαψη του συνδικαλισμού αυτοί που για χρόνια χάριν άλλων συμφερόντων τον ροκανίζουν στον Συνεργατισμό με τα γνωστά αποτελέσματα, τότε ακόμα και ο τελευταίος «πικραμένος» γελά με τα καμώματά τους, αναφέρει σε εγκύκλιό της η ΕΤΥΚ.

Διερωτάται ποιος φταίει που οι συνάδελφοι των πρώην ΣΠΙ έχουν τόσο χαμηλό μισθό με τόση μεγάλη διαφορά από τους μισθούς των συναδέλφων της ΣΚΤ που εξασφάλισε η ΕΤΥΚ με τις κλίμακες της. Προσθέτει ότι με βάση την πρόταση της ΕΤΥΚ για υπογραφή της νέας Σύμβασης, όλοι οι εργαζόμενοι θα τοποθετηθούν στις κλίμακες της ΕΤΥΚ, άρα θα έχουν το ωφέλημα αυτό και συνεπώς το επιχείρημά τους δεν ευσταθεί.

Αναφέρει επίσης ότι η συμφωνία που ήθελαν διακαώς να υπογράψουν, απειλώντας δήθεν την ΚΕΔΙΠΕΣ με λήψη μέτρων, προέβλεπε μεταξύ άλλων κατάργηση των ετήσιων προσαυξήσεων και των μισθολογικών κλιμάκων της ΕΤΥΚ, της μονιμότητας καθιερώνοντας τα ατομικά συμβόλαια, της ταυτότητας των Τραπεζικών Υπαλλήλων, των Συμφωνιών ΕΤΥΚ – Συνεργατικής Κεντρικής Τράπεζας, των Ταμείων Υγείας και των Συμφωνιών αναφορικά με τους υπαλλήλους της ΣΚΤ που έχουν μεταφερθεί στην ALTAMIRA.

«Επιπρόσθετα, μέσα από αυτή τη συμφωνία, ήθελαν να μας δεσμεύσουν να δεχθούμε την αποχώρηση τουλάχιστον 100 συναδέλφων από την ΚΕΔΙΠΕΣ, χωρίς την υποχρέωση προσφοράς ικανοποιητικού, εθελοντικού Σχεδίου Αφυπηρέτησης. Ας πάψουν λοιπόν οι λαϊκιστές να κατηγορούν την ΕΤΥΚ ότι λαϊκίζει και ας τολμήσουν, έστω και μια φορά να πουν την αλήθεια στους συναδέλφους», αναφέρεται.

Αναφέρεται επίσης ότι με απόφαση της η ΕΤΥΚ ημερομηνίας 06/12/2019 ανακοίνωνε ότι θα καλύψει όλα τα δικηγορικά έξοδα και ενημέρωσαν τους συναδέλφους με εγκύκλιο ημερομηνίας 10/12/2019. Η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΕΔΙΠΕΣ, προσθέτει, ήταν στις 20/12/2019.

«Εάν υπήρχε κάποιος που μπορεί, παρασκηνιακώς, να γνώριζε εκ των προτέρων την απόφαση αυτή της ΚΕΔΙΠΕΣ, είναι οι άλλες συντεχνίες λόγω των γνωστών σχέσεων / διασυνδέσεων που ανέκαθεν διατηρούσαν με τις εκάστοτε Επιτροπείες / Δ.Σ. Άρα γεννιέται το ερώτημα, γιατί τελικά ζήτησαν και πήραν από τα μέλη τους τα €357 για τα δικηγορικά έξοδα», διερωτάται η ΕΤΥΚ.

Η ΕΤΥΚ γράφει επίσης ότι αναφέρονται διαρκώς οι άλλες συντεχνίες για την υπογραφή Ενιαίας Συλλογικής Σύμβασης. Όπως αναφέρει η Ενιαία Συλλογική Σύμβαση είναι η ένταξη όλων των συναδέλφων των πρώην ΣΠΙ στη σύμβαση της ΕΤΥΚ με την πρώην Συνεργατική Κεντρική Τράπεζα.

«Η απόφαση του Δ.Σ. της Εταιρείας για την παραχώρηση των €75 δεν επηρεάζει καθόλου τη θέση μας για αναδρομική εφαρμογή της σύμβασης που θα υπογραφεί από την 01.01.2019, ούτε και διαφοροποιεί με κανένα τρόπο τις θέσεις που έχουμε ήδη καταθέσει. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να απεμπολήσουμε κανένα από τα υφιστάμενα δικαιώματα των συναδέλφων για χάριν κανενός», αναφέρεται τέλος.

πηγή: Stockwatch

Άλλαξε η πρόνοια για καθολική συμμετοχή σε ταμεία προνοίας

25/01

Αλλαγή της πρόνοιας για υποχρεωτική συμμετοχή όλων των υπαλλήλων στο ταμείο προνοίας μιας επιχειρήσεις περιλαμβάνει το νέο νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση, υποχωρώντας από την αρχική της θέση μετά τις αντιδράσεις των εργοδοτών.

Στόχος είναι το νέο νομοσχέδιο να ψηφιστεί μέχρι τις 10 Φεβρουαρίου.

Το νομοσχέδιο αποσύρθηκε την Πέμπτη από την κυβέρνηση, μετά την απόφαση της επιτροπής εργασίας να μην αποδεχθεί τροποποιήσεις εκ μέρους της εκτελεστικής εξουσίας, με τις οποίες ικανοποιούνταν θέσεις των εργοδοτικών οργανώσεων, οδηγώντας το προς ψήφιση στην αρχική του μορφή.

Το νομοσχέδιο επανακατατέθηκε την Παρασκευή ως κατεπείγον, αφού ενσωματώθηκαν οι τροποποιήσεις που απαντούν στις ανησυχίες των εργοδοτών.

Όπως σημειώνεται σε επιστολή των υπουργών οικονομικών και εργασίας, το νομοσχέδιο κατατίθεται ως κατεπείγον, λόγω της προθεσμίας που έχει τεθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την ενσωμάτωση σχετικής οδηγίας στο εθνικό νομοθετικό πλαίσιο μέχρι τις 10 Φεβρουαρίου 2020.

Οι αλλαγές στο νέο νομοσχέδιο

Από το νέο νομοσχέδιο αφαιρέθηκε η πρόνοια για υποχρεωτική συμμετοχή εργαζομένων στο ταμείο προνοίας της επιχείρησης που τους εργοδοτεί. Όπως σημειώνεται στην εισηγητική έκθεση, η υποχρέωση δεν μπορεί να ισχύσει γιατί αφορά μερίδα εργοδοτών και όχι όλες τις επιχειρήσεις, ενώ δεν υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες για τη διαχείριση και άλλες προϋποθέσεις για τη λειτουργία των ταμείων προνοίας.

Προστίθεται ότι η κυβέρνηση θα επανέλθει μόλις ολοκληρώσει τον απαραίτητο κοινωνικό διάλογο και τη δημιουργία του πιο πάνω θεσμικού πλαισίου.

Παράλληλα, εισάγεται επιφύλαξη σε ότι αφορά την πρόνοια για απαγόρευση μεταφοράς συνταξιοδοτικού σχεδίου σε άλλο οργανισμό πέραν του ιδρύματος επαγγελματικών συνταξιοδοτικών παροχών (ΙΕΣΠ), με αναγνωρισμένα σχέδια επαγγελματικών συνταξιοδοτικών παροχών, περιλαμβανομένων σχεδίων ασφαλιστικών επιχειρήσεων.

Ειδικότερα, προβλέπεται ότι θα επιτρέπεται η μεταφορά συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων αλλά και συνταξιοδοτικών σχεδίων, υπό όρους και προϋποθέσεις που καθορίζονται σε οδηγία του εφόρου, στην οποία ορίζονται παράλληλα, ρυθμίσεις για διασφάλιση των δικαιωμάτων των επηρεαζομένων μελών ενώ, δεν θα επιτρέπεται η μεταφορά πριν την έκδοση της εν λόγω οδηγίας.

Στις νέες πρόνοιες σημειώνεται ότι όσες αιτήσεις διάλυσης ταμείου έχουν ήδη υποβληθεί, θα τύχουν εξέτασης με βάση τον ισχύοντα νόμο.

Οπισθοχώρησε η κυβέρνηση

Οι εξελίξεις καταδεικνύουν οπισθοχώρηση της εκτελεστικής εξουσίας σε σχέση με την αρχική της θέση, εφόσον οι διαφωνίες των εργοδοτικών οργανώσεων με πρόνοιες του αρχικού νομοσχεδίου ήταν γνωστές πριν την κατάθεσή του ενώπιον της βουλής.

Η εκτελεστική εξουσία, παρ’ όλα αυτά προώθησε το νομοσχέδιο αναφέροντας στο ερωτηματολόγιο αντικτύπου ότι όπου σημειώθηκε διαφορά απόψεων με τους εμπλεκόμενους φορείς, έχει επεξηγηθεί ο ενδεχόμενος κίνδυνος μη συμβατότητας με τις διατάξεις της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας ή/ και η υποχρέωση για υιοθέτηση των συστάσεων τη ευρωπαϊκής αρχής ασφαλίσεων και επαγγελματικών συντάξεων (EIOPA) προς τον έφορο ταμείων επαγγελματικών συνταξιοδοτικών παροχών.

Επιπλέον, σημειωνόταν ότι έχει επεξηγηθεί πως το προτεινόμενο νομοσχέδιο περιλαμβάνει πολιτικές οι οποίες έχουν εγκριθεί από τους αρμόδιους υπουργούς εργασίας και οικονομικών και συγκεκριμένα, από τη διυπουργική ομάδα η οποία έχει συσταθεί για τις επαγγελματικές συντάξεις.

Στην έκθεση του νέου νομοσχεδίου, αναφέρεται ότι οι κοινωνικοί εταίροι έχουν ενημερωθεί για τις τροποποιήσεις και ότι θα ακολουθήσει κοινωνικός διάλογος για την προώθηση οποιωνδήποτε νέων, μη εναρμονιστικών διατάξεων.

Της Μαρίας Χαμπή

πηγή: Stockwatch


Χωρίς λεωφορεία η ελεύθερη περιοχή Αμμοχώστου

27/01

Άρχισε η στάση εργασίας των εργαζομένων στον Οργανισμό Συγκοινωνιών Επαρχίας Αμμοχώστου (ΟΣΕΑ), με αφορμή τη συμφωνία του Υπουργείου Μεταφορών με άλλη Κοινοπραξία για το θέμα των δημόσιων συγκοινωνιών στην επαρχία Αμμοχώστου.

  
Με δηλώσεις του στο ΚΥΠΕ ο Παύλος Βαρνάβα, εκ μέρους των υπαλλήλων της ΟΣΕΑ ανέφερε ότι «σήμερα το πρωί πραγματοποιήθηκαν κανονικά τα δρομολόγια μεταφοράς των μαθητών στα σχολεία τους στην επαρχία Αμμοχώστου και στη συνέχεια τραβήξαμε χειρόφρενο. Με τρία λεωφορεία όλοι οι οδηγοί του ΟΣΕΑ, δηλαδή περίπου 150 άτομα, μεταβαίνουμε στο Διοικητικό Δικαστήριο στη Λευκωσία, όπου σήμερα θα εξεταστεί προσφυγή των Υπεραστικών Λεωφορείων εναντίον της νέας Κοινοπραξίας».
 
Πρόσθεσε ότι «το Διοικητικό Δικαστήριο θα εξετάσει την Τετάρτη προσφυγή της ΟΣΕΑ εναντίον της Κοινοπραξίας. Ωστόσο σήμερα εάν δούμε ότι οι εξελίξεις από την εξέταση της προσφυγής των Υπεραστικών Λεωφορείων δείχνουν ότι βαίνουν θετικά για μας τους οδηγούς, τότε θα πραγματοποιήσουμε σύσκεψη έξω από το Δικαστήριο στη Λευκωσία, για να αποφασίσουμε τι μέλλει γενέσθαι».
 
 
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση ο κ. Βαρνάβα είπε ότι «ξεκινούμε από σήμερα στάση εργασίας για να δώσουμε το μήνυμα ότι είμαστε παρόντες και ότι στηρίζουμε τις δικαστικές διαμάχες που κάνει ο ΟΣΕΑ με το Υπουργείο Μεταφορών. Το βασικότερο μας αίτημα είναι η εξασφάλιση των δικαιωμάτων του από το Υπουργείο Μεταφορών και από το Υπουργείο Εργασίας για τα επόμενα δέκα χρόνια ενώ ζητούμε ενημέρωση για τον τρόπο λειτουργίας της εταιρείας και για το κατά πόσον ισχύουν τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας για μείωση του στόλου της εταιρείας».

 
Απαντώντας σε άλλη ερώτηση ο κ. Βαρνάβα είπε ότι «οι οδηγοί νοιώθουμε πως το 50% της εταιρείας μας ανήκει, αφού μέσα σε 24 ώρες από τότε που ξεκίνησε το 2010, εμείς οι οδηγοί μαζί με τους εργοδότες έχουμε στήσει αυτό που λέγεται Οργανισμός Συγκοινωνιών Επαρχίας Αμμοχώστου. Οι εργαζόμενοι είναι οδηγοί από ολόκληρη την επαρχία Αμμοχώστου και παρά τα προβλήματα που υπήρξαν από την πρώτη μέρα λειτουργίας της εταιρείας και των δημόσιων συγκοινωνιών, καταφέραμε να τα επιλύσουμε, χωρίς ποτέ μέχρι σήμερα να κατέλθουμε σε οποιαδήποτε απεργία ή στάση εργασίας».

πηγή: Stockwatch

Στη βάση τους επιστρέφουν οι οδηγοί λεωφορείων Αμμοχώστου

27/01

Στη βάση τους επιστρέφουν οι οδηγοί λεωφορείων στον Οργανισμό Συγκοινωνιών Επαρχίας Αμμοχώστου (ΟΣΕΑ) οι οποίοι θα εκτελέσουν κανονικά τα μαθητικά δρομολόγια σήμερα, Δευτέρα το μεσημέρι, ενώ την Τετάρτη θα βρίσκονται και πάλι έξω από το Διοικητικό Δικαστήριο στη Λευκωσία, όπου το πρωί πραγματοποίησαν στάση εργασίας.

 
«Σε ένδειξη καλής θέλησης επιστρέφουμε πίσω, ώστε να εξυπηρετήσουμε τους μαθητές μας», δήλωσε στο ΚΥΠΕ, εκπροσωπώντας τους λεωφορειούχους, ο συνάδελφός τους, Παύλος Βαρνάβα.
 
Πρόσθεσε ότι την Τρίτη το πρωί οι οδηγοί λεωφορείων θα βρίσκονται στα πόστα τους έτοιμοι για εργασία, ωστόσο την Τετάρτη θα βρεθούν εκ νέου έξω από το Διοικητικό Δικαστήριο στη Λευκωσία το οποίο θα εξετάσει προσφυγή της ΟΣΕΑ εναντίον της νέας Κοινοπραξίας.

Επί τόπου θα πραγματοποιήσουν σύσκεψη για να αποφασιστούν οι μετέπειτα κινήσεις και σχεδιασμοί τους.
 
Ερωτηθείς για τη σύσκεψη που ο Υπουργός Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων, Γιάννης Καρούσος,
 συγκάλεσε για τη 1 το μεσημέρι, ο εκπρόσωπος των οδηγών, είπε ότι σε αυτή θα συμμετάσχουν πρωτίστως οι συντεχνίες, που όμως κατέστησε σαφές, «δεν μας εκπροσωπούν εμάς».
 
Ωστόσο, όπως δήλωσε ο κ. Βαρνάβα, αναμένεται, ότι θα κληθούν και αυτοί στη σύσκεψη, περίπου είκοσι λεπτά μετά την έναρξη της, ώστε να ακουστούν και οι δικές τους απόψεις και εκτιμήσεις επί του θέματος.

Συνάντηση Καρούσου με συντεχνίες

Τους προβληματισμούς των συντεχνιών των εργαζομένων στον Οργανισμό Συγκοινωνιών Επαρχίας Αμμοχώστου (ΟΣΕΑ), σε σχέση με τις νέες συμβάσεις θα ακούσει ο Υπουργός Μεταφορών Γιάννης Καρούσος, σε συνάντηση που αναμένεται να έχει μαζί τους σήμερα, στο Υπουργείο.
 
Κληθείς μετά το πέρας της συνεδρίασης του Υπουργικού Συμβουλίου να σχολιάσει τη
 στάση εργασίας των εργαζομένων, με αφορμή τη συμφωνία του Υπουργείου Μεταφορών με άλλη Κοινοπραξία για το θέμα των δημόσιων συγκοινωνιών στην επαρχία Αμμοχώστου, ο κ. Καρούσος είπε ότι υπάρχει διαδικασία προσφορών και έχει γίνει κατακύρωση, ενώ υπάρχουν κάποιες προσφυγές τα δικαστήρια.
 
Ο Υπουργός Μεταφορών ανέφερε ότι για την υπόθεση που αφορά τη σύμβαση για την Επαρχία Λευκωσίας, το δικαστήριο ήδη έχει εκδώσει την απόφασή του και η σύμβαση έχει υπογραφεί, ενώ σύμφωνα με τον κ. Καρούσο, οι αποφάσεις για τις υπόλοιπες υποθέσεις αναμένονται μέχρι το τέλος της εβδομάδας.
 
Είπε ακόμη κάλεσε στο Υπουργείο, τόσο τις συντεχνίες, όσο και τους οδηγούς «αν και εφόσον το επιθυμούν» για να ακούσει τους προβληματισμούς τους και τα θέματα που τους απασχολούν ώστε «να δούμε πως προχωρούμε».


«Υπάρχει όρος μέσα στις συμβάσεις αυτές ότι ο ανάδοχος υποχρεούται να διατηρήσει το υφιστάμενο προσωπικό» είπε Υπουργός, ενώ ανέφερε ότι θα συζητήσει τους προβληματισμούς που υπάρχουν με λεπτομέρεια κατά τη συνάντηση μαζί τους. Η συνάντηση είναι προγραμματισμένη για σήμερα στη 13.00.

πηγή: Stockwatch
 

Περικοπές ωφελημάτων για όσους εξαναγκάζονται σε αφυπηρέτηση

27/01

Τη χρυσή τομή αναζητούν οι εμπλεκόμενοι φορείς ώστε οι δημόσιοι και υπάλληλοι του ευρύτερου δημόσιοι τομέα οι οποίοι εξαναγκάζονται με την ποινή της πρόωρης αφυπηρέτησης, να αναλαμβάνουν και το κόστος των πράξεων τους.

Αυτό επιβάλλεται, όπως αναφέρθηκε σήμερα ενώπιον της κοινοβουλευτικής επιτροπής οικονομικών, διότι οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι που έχουν προβεί σε σοβαρά παραπτώματα λαμβάνουν όλα τα ωφελήματα που λαμβάνουν όσοι επιλέγουν να φύγουν από τη δημόσια υπηρεσία με το σχέδιο πρόωρης αφυπηρέτησης.

Στα δύο κυβερνητικά νομοσχέδια που προνοούν την πρόωρη αφυπηρέτηση των δημοσίων και υπαλλήλων του ευρύτερου δημόσιου τομέα εισάγεται μια ενδιάμεση ποινή που ονομάστηκε «τερματισμός υπηρεσιών», ώστε αν κάποιος κάνει ένα πολύ μεγάλο παράπτωμα να μην παίρνει όσα πήρε κάποιος με πρόωρη αφυπηρέτηση.

Ο πρόεδρος της επιτροπής της δημόσιας υπηρεσίας (ΕΔΥ) Γιώργος Παπαγεωργίου δήλωσε ότι «η απόλυση είναι η υπέρτατη ποινή, υπάρχουν όμως και πολλές άλλες περιπτώσεις».

Ενδεικτικά ανέφερε ότι «στα πέντε χρόνια που έχουμε αναλάβει εμείς έχουμε 2 απολύσεις και 12 αναγκαστικές αφυπηρετήσεις».

Εξήγησε ότι κατά την αναγκαστική αφυπηρέτηση επειδή λαμβάνει όλα τα ωφελήματα του ο υπάλληλος δεν διαφέρει από την πρόωρη αφυπηρέτηση.

«Θα πρέπει στην πράξη να υπάρχει κόστος σε όσους επιβάλλεται ποινή για αναγκαστική αφυπηρέτηση», υπέδειξε.

Η  πρώτη λειτουργός δημόσιας διοίκησης και προσωπικού Θούλα Τρύφωνος, μιλώντας ενώπιον της κοινοβουλευτικής επιτροπής οικονομικών που εξέτασε το θέμα, εξήγησε ότι «οι ποινές ξεκινούν από την επίπληξη και καταλήγουν στην απόλυση που είναι η σοβαρότερη ποινή. Σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο κατά την ποινή απόλυσης καταβάλλονται ωφελήματα στον απολυθέντα ωσάν να είναι νεκρός. Δηλαδή να πάρει σύνταξη η χείρα και τα τέκνα του αν υπάρχουν ενώ το εφάπαξ χάνεται. Εάν δεν έχει σύζυγο και τέκνα δεν λαμβάνει τίποτα».

Ο ίδιος νόμος, πρόσθεσε, «προβλέπει ότι εάν του επιβληθεί η αναγκαστική αφυπηρέτηση που είναι πιο ήπια από την απόλυση δεν μπορείς να μη του δώσεις πιο λίγα από την απόλυση έτσι το θέμα οδηγείται στο υπουργικό συμβούλιο ώστε να αποφασίσει τι θα λάβει ο υπάλληλος που του έχει επιβληθεί η ποινή για αναγκαστική αφυπηρέτηση|.

Η κ. Τρύφωνος σημείωσε ότι «επικράτησε η πρακτική ότι όποιος φύγει ανεξάρτητα της βαρύτητας του παραπτώματος (ναρκωτικά, κλεψιές εκατομμυρίων) να λαμβάνει όλα τα δεδουλευμένα και να έρχεται στην ίδια θέση με κάποιο υπάλληλο που αφυπηρετεί καθαρός και τίμιος λόγω πρόωρης αφυπηρέτησης».

Πρόσθεσε ότι για το λόγο αυτό αποφασίστηκε να εισαχθεί μια ενδιάμεση ποινή την οποία ονομάζουμε «τερματισμός υπηρεσιών» ούτως έστω εάν ένας υπάλληλος κάνει ένα μεγάλο παράπτωμα να μη δικαιούται να λαμβάνει όσα ένας υπάλληλος με πρόωρη αφυπηρέτηση. Ενδεικτικά ανάφερε να λαμβάνει το μισό εφάπαξ.

Η συζήτηση του θέματος θα συνεχιστεί στην κοινοβουλευτική επιτροπή οικονομικών.

Εκ μέρους της ΣΕΚ και της ΠΕΟ αναφέρθηκε ότι συμφωνούν με την ανάγκη επιβολής ποινών εντούτοις θα πρέπει οι ημικρατικοί οργανισμοί να τροποποιήσουν τους κανονισμούς λειτουργίας τους, ενώ τόνισαν την ανάγκη να προηγηθεί διάλογος για το θέμα.

 Η ΠΑΣΥΔΥ ανέφερε ότι δεν έτυχε ενημέρωσης για το θέμα.

Της Ηρώς Ευθυμίου

πηγή: Stockwatch



Κάλεσμα Ζ. Αιμιλιανίδου για νομοσχέδιο ταμείων προνοίας

28/01

Η υπουργός εργασίας Ζέτας Αιμιλιανίδου, δήλωσε ότι θα πρέπει να ψηφιστεί το εναρμονιστικό νομοσχέδιο μέχρι τις 11 Φεβρουαρίου για τα ταμεία προνοίας ως έχει επανακατατεθεί διότι θα επιβληθεί βαρύ πρόστιμο στην Κύπρο από το 2018.

Μιλώντας ενώπιον της κοινοβουλευτικής  επιτροπής εργασίας, η κ. Αιμιλιανίδου ξεκαθάρισε ότι δεν μπορεί να τεθεί πρόνοια για καθολική καταβολή ταμείου προνοίας στις εταιρείες που παρέχεται το ταμείο, χωρίς να προηγηθεί κοινωνικός διάλογος και χωρίς το συμπληρωμένο νομοθετικό πλαίσιο διότι θα πάθει σοκ η αγορά .

«Θα πρέπει να γίνει κοινωνικός διάλογος και για τη διαχείριση των ταμείων προνοίας και των συνταξιοδοτικών ταμείων, κάτι που αναφέρεται και στην ευρωπαϊκή οδηγία», είπε.

Τόνισε ότι «δεν μπορεί να δημιουργούμε άνιση μεταχείριση μεταξύ των εργαζομένων, δηλαδή εάν τρεις επιχειρήσεις έχουν ταμεία προνοίας και οι άλλες όλες δεν έχουν δεν πειράζει εάν δεν διαθέτουν δεύτερο πυλώνα συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Διότι αυτό δεν επιλύει το πρόβλημα που υπάρχει σήμερα για τις χαμηλές συντάξεις που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι με την αφυπηρέτηση τους».

«Στόχος» επανέλαβε, «δεν είναι να κάνουμε υποχρεωτικά μόνο τα ταμεία που υπάρχουν και όλους τους άλλους ιδιωτικούς υπαλλήλους να μην τους ενισχύσουμε με το δεύτερο πυλώνα. Θα πρέπει επίσης να δούμε και τις εισφορές που μπορούν να καταβάλουν οι εργαζόμενοι σε αυτά τα ταμεία».

Αναφερόμενη στους λόγους που αποσύρθηκε το εναρμονιστικό νομοσχέδιο μετά την επιστολή που απέστειλε στις 17 Ιανουαρίου προς τους βουλευτές εξήγησε  ότι «αποσύραμε το νομοσχέδιο διότι ακολούθως  διαπιστώθηκε ότι δεν μπορούσε να διαφοροποιηθεί το νομοσχέδιο με μια επιστολή μου,  γι’ αυτό αποσύραμε το νόμο και τον επανακατάθεσα με τις τροποποιήσεις».

Συνεχίζοντας ανέλυσε τις τρεις τροποποιήσεις:

-Η διαγραφή του άρθρου 13/4 η οποία λέει ότι όσοι  έχουν επαγγελματικά σχέδια για ταμεία προνοίας υποχρεούνται να  συνεισφέρουν όλοι οι εργαζόμενοι.

-Το επόμενο άρθρο είναι το 74 και 75 στο οποίο προστέθηκε η επιφύλαξη χωρίς να διαφοροποιείται το εν λόγω άρθρο ότι θα επιτρέπεται η μεταφορά σε άλλο ταμείο προνοίας ή συνταξιοδοτικό σχέδιο εφόσον υπάρχει ήδη το νομοθετικό πλαίσιο.

-Το άρθρο 80 στο οποίο υπήρχε πρόνοια ότι κανένα ταμείο προνοίας δεν μπορεί να διαλυθεί «θέσαμε μια επιφύλαξη ότι όποιες αιτήσεις διάλυσης έγιναν μέχρι 15/1/2020 και παραδόθηκαν και στον έφορο του ταμείου προνοίας να γίνονται αποδεκτές».

 Η εκπρόσωπος της γενικής εισαγγελίας Νικολέτα Ιωάννου ανέφερε ότι «η 11η  Φεβρουαρίου είναι η ημερομηνία λήξης στην παράταση που έχει δοθεί από την ΕΕ αυτό σημαίνει ότι το νομοσχέδιο θα πρέπει να είναι ψηφισμένο αλλά και να έχει τεθεί και σε ισχύ, γι’ αυτό ο γενικός εισαγγελέας δεν προτίθεται να θέσει θέμα για τις τροποποιήσεις».

Οι εκπρόσωποι των εργοδοτικών οργανώσεων (ΚΕΒΕ, ΟΕΒ και ασφαλιστικών εταιρειών) χαιρέτησαν τις τροπολογίες που συμπεριλήφθηκαν στο νομοσχέδιο ενώ  οι εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών οργανώσεων (ΣΕΚ, ΠΕΟ, ΔΕΟΚ) τάχθηκαν κάθετα εναντίον των τροπολογιών επειδή θεωρούν ότι αλλάζουν την φιλοσοφία του νομοσχεδίου.

 Ο πρόεδρος της επιτροπής εργασίας Ανδρέας Φακοντής επέκρινε την κυβέρνηση ότι κατέθεσε το νομοσχέδιο το οποίο θα έπρεπε να ψηφιστεί από το Ιανουάριο του 2017 με μεγάλη καθυστέρηση, δηλαδή στα μέσα Νοεμβρίου με αποτέλεσμα η επιτροπή εργασίας να μην έχει τον απαιτούμενο χρόνο να μελετήσει το νομοσχέδιο.

Σημείωσε ότι το εναρμονιστικό νομοσχέδιο θα κατατεθεί στην ολομέλεια της βουλής προς έγκριση στις 7 Φεβρουαρίου όπου αναμένεται να τοποθετηθούν τα κόμματα.

Αναφορικά με τις αλλαγές που συμπερίλαβε η κυβέρνηση, ο κ. Φακοντής είπε ότι με μία αλλαγή ζητούν να διαγραφεί η πρόνοια για την υποχρεωτική καταβολή ταμείου προνοίας εκεί και όπου υπάρχει ταμείο προνοίας, ενώ η δεύτερη πρόνοια δίνει ουσιαστικά, όπως είπε, «δικαιώματα στις ασφαλιστικές εταιρείες να διαχειρίζονται και αυτές συνταξιοδοτικά σχέδια».

Ο πρόεδρος του Κινήματος Οικολόγων Συνεργασίας Πολιτών Γιώργος Περδίκης είπε ότι «συμβαίνουν πράγματα τραγικά για τη Δημοκρατία», προσθέτοντας ότι «ακόμη και η νομική υπηρεσία παραπονέθηκε διότι έγινε κατάθεση νομοσχεδίου το οποίο φέρει την υπογραφή του γενικού εισαγγελέα χωρίς να το έχει δει ο γενικός εισαγγελέας».

Τόνισε ότι η κυβέρνηση ουσιαστικά έχει υποκύψει σε αυτό που ήθελαν οι εργοδοτικές οργανώσεις και θέλει να ψηφίσουμε το νομοσχέδιο το οποίο δεν φέρει την υπογραφή του γενικού εισαγγελέα, δεν έχει νομική επεξεργασία, θα πληρώσουμε πρόστιμο αν δεν το εφαρμόσουμε ως τα μέσα του Φεβρουαρίου και αυτό λέγεται Δημοκρατία, πρόσθεσε.

Υπενθυμίζεται ότι στη συνεδρία της επιτροπής εργασίας στις 15 Ιανουαρίου τα κόμματα ζήτησαν από την υπουργό εργασίας Ζέτα Αιμιλιανίδου,  να καταθέσει επιστολή (την οποία κατέθεσε στις 17 Ιανουαρίου)  με την οποία θα δεσμεύεται ότι σε εύλογο χρονικό διάστημα θα καταθέσει στη βουλή τους κανονισμούς που θα ρυθμίζουν τις τρεις πρόνοιες που θα ενσωματωθούν στο εναρμονιστικό νομοσχέδιο για τα ταμεία προνοίας, οι οποίες θα διασφαλίζουν την καθολικότητα των ταμείων στις εταιρείες που παρέχονται, ότι δεν μπορούν να διαλυθούν και ότι στη διαχείριση των ταμείων δεν θα συμμετέχουν οι ασφαλιστικές εταιρείες.

Επειδή όμως η επιτροπή εργασίας δεν αποδέχθηκε τελικά την επιστολή, η κυβέρνηση απέσυρε το νομοσχέδιο και το επανακαέαθεσε με τη μορφή του κατ’ επείγοντος περιλαμβάνοντας τις τρεις τροπολογίες που ανέλυσε η υπουργός  

Της Ηρώς Ευθυμίου


 

πηγή: Stockwatch 
✇ Παρατηρητήριο Εργασίας & Ταξικών Σχέσεων

Επισκόπηση 13/01 -19/01

By Παρατηρητήριο εργασίας και ταξικών σχέσεων — January 28th 2020 at 10:32
Επισκόπηση 13/01-19/01

Συμφωνία για την ενιαία υπηρεσία επιθεωρητών

14/01

Τον «Περί  Σύστασης Ενιαίας  Υπηρεσίας Επιθεωρήσεων  στο  Υπουργείο  Εργασίας,  Πρόνοιας  και  Κοινωνικών  Ασφαλίσεων Νόμος του 2017», συζήτησε σήμερα

η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και όπως είπε ο Πρόεδρος της Επιτροπής, Αντρέας Φακοντής, «επιτέλους βγήκε άσπρος καπνός: Η Κυβέρνηση και οι κοινωνικοί εταίροι έχουν καταλήξει σε συμφωνία για το νομοσχέδιο για την ενιαία Υπηρεσία Επιθεωρητών».

 
«Αυτό επιτεύχθηκε μετά από μια εντατική προσπάθεια και η κατάληξη οφείλεται στο ότι υπήρξε μείωση στα διοικητικά πρόστιμα. Το διοικητικό πρόστιμο θα είναι €250 αντί €500 και θα διπλασιάζεται στην περίπτωση δεύτερου αδικήματος. Επίσης, στην περίπτωση που υπάρχει καθυστέρηση συμμόρφωσης στο διοικητικό πρόστιμο θα υποβάλλεται για κάθε μέρα πρόστιμο €50 με οροφή το διπλασιασμό της αρχικής ποινής, του αρχικού διοικητικού προστίμου, ενώ στο προηγούμενο νομοσχέδιο δεν υπήρχε οροφή»,
  πρόσθεσε.

   
Η συγκεκριμένη νομοθεσία, συνέχισε ο κ. Φακοντής, θα εφαρμοστεί από την ημέρα δημοσίευσής της σε πέντε μήνες, δηλαδή θα υπάρξει μια μεταβατική περίοδος πέντε μηνών από την ημέρα δημοσίευσής της για συμμόρφωση και ενημέρωση των επιχειρηματιών, των εργοδοτών.

 
«Ελπίζουμε ότι αυτές οι τελικές ρυθμίσεις θα βρουν σύμφωνους και τις κοινοβουλευτικές ομάδες στην Ολομέλεια της Βουλής και θα ψηφιστεί ώστε επιτέλους να πάρει σάρκα και οστά αυτό το νομοσχέδιο το οποίο μας έχει ταλαιπωρήσει σχεδόν τρία χρόνια», σημείωσε.

 
Ο Βουλευτής του ΔΗΚΟ Μαρίνος Μουσιούττας, σε δηλώσεις του είπε ότι προς
 θετική έκπληξη όλων, υπήρξε συναίνεση μεταξύ των κοινωνικών εταίρων μετά από διαβουλεύσεις με την αρμόδια Υπουργό και εξέφρασαν όλοι οι εταίροι την συμφωνία τους στο προτεινόμενο νομοσχέδιο.

«Υπήρξε μια διαφοροποίηση σε γενικές γραμμές, του ύψους των προστίμων που περιλαμβάνονται μέσα στο νομοσχέδιο, με αποτέλεσμα να επέλθει η συμφωνία και η κατάληξη της ομόφωνης θέσης όλων στο νομοσχέδιο. Έτσι έχουμε ενώπιον μας σαν Επιτροπή την ερχόμενη Τρίτη να τοποθετηθούμε σαν κοινοβουλευτικά κόμματα και τελικά το νομοσχέδιο να τεθεί ενώπιον της Ολομέλειας σε 15 μέρες όπως προνοούν οι κανονισμοί», πρόσθεσε.

 
Ο Πρόεδρος και Βουλευτής της Συμμαχίας Πολιτών Γιώργος Λιλλήκας, σε δηλώσεις του, χαιρέτισε την επαναφορά από μέρους της Κυβέρνησης του νομοσχεδίου που αφορά στην σύσταση και λειτουργία ενιαίας υπηρεσίας επιθεωρητών.

 
«Ένα ζήτημα το οποίο ταλαιπώρησε τα μέγιστα και άφησε εκτεθειμένο και το Κοινοβούλιο, αφού αυτό το νομοσχέδιο πριν από ενάμιση χρόνο είχε οδηγηθεί και στην Ολομέλεια, αναβλήθηκε κατά επανάληψη με αποτέλεσμα και να παραβιαστούν οι κανόνες λειτουργίας του Κοινοβουλίου, αλλά και η Κυβέρνηση να αποσύρει τελικά το νομοσχέδιο. Το επανέφερε η Υπουργός και έγινε σήμερα η πρώτη συζήτηση στην Επιτροπή Εργασίας. Είναι πολύ θετικό γεγονός ότι φαίνεται να έχει διαμορφωθεί μια ομοφωνία μεταξύ των κοινωνικών εταίρων», συμπλήρωσε.

 
Ο κ. Λιλλήκας είπε, ταυτόχρονα, ότι θέλουν να εκφράσουν την διαφωνία τους ως προς την βάση πάνω στην οποία έχει επέλθει η συμφωνία και η ομοφωνία μεταξύ των κοινωνικών εταίρων.

 
«Η ομοφωνία επιτεύχθηκε με την μείωση ουσιαστικά των προστίμων για τις παραβιάσεις της νομοθεσίας από τους εργοδότες. Εμείς πιστεύουμε ότι οι ποινές θα πρέπει να είναι πολύ πιο ψηλές για να είναι αποτρεπτικές και για αυτό και ως Συμμαχία Πολιτών θα καταθέσουμε τροπολογίες πάνω στο νομοσχέδιο της Κυβέρνησης που θα αποσκοπεί στην αύξηση των ποινών για να έχουμε πιο αποτελεσματική προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων», κατέληξε.

πηγή: Stockwatch


Πάει Ολομέλεια το ωράριο καταστημάτων

14/01

Η πρόταση νόμου των Βουλευτών Άγγελου Βότση, Γιώργου  Περδίκη και Γιώργου Λιλλήκα για τον «Περί της Ρύθμισης της Λειτουργίας Καταστημάτων και των Όρων  Απασχόλησης  των  Υπαλλήλων  τους  (Τροποποιητικός) Νόμος του 2019», αναμένεται να πάει στην Ολομέλεια για ψήφιση περί τα τέλη του μήνα, αρχές Φεβρουαρίου, όπως δήλωσε ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Αντρέας Φακοντής, μετά το πέρας της σημερινής συνεδρίας της Επιτροπής.

Η πρόταση νόμου των τριών Βουλευτών, η οποία έχει στόχο να δώσει πίσω στην Υπουργό Εργασίας τη δυνατότητα να καθορίζει τα ωράρια των καταστημάτων με διατάγματα, συζητήθηκε, μεταξύ άλλων, ενώπιον της Επιτροπής Εργασίας της Βουλής, στην παρουσία της Υπουργού Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Ζέτας Αιμιλιανίδου.

 
Σε δηλώσεις του μετά το πέρας της συνεδρίας της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ο Πρόεδρος της, Ανδρέας Φακοντής είπε ότι μετά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η οποία έκρινε ως αντισυνταγματική την τροποποίηση του νόμου που ψήφισε η Βουλή, δηλαδή την αφαίρεση της εξουσίας από την Κυβέρνηση για ρύθμιση των ωραρίων των καταστημάτων, τρεις Βουλευτές έρχονται με πρόταση νόμου να επαναφέρουν το διάταγμα πίσω στην αρμόδια Υπουργό.

 
«Από εκεί και πέρα, εναπόκειται στην Κυβέρνηση και στην Υπουργό κατά πόσο θα διαφοροποίησει και θα ρυθμίσει τα ωράρια λειτουργίας στα καταστήματα. Αυτή η πρόταση νόμου θα πάει στην Βουλή για ψήφιση περί τα τέλη του μήνα, αρχές Φεβρουαρίου», πρόσθεσε.

 
Ο Βουλευτής του ΔΗΚΟ Άγγελος Βότσης, σε δηλώσεις του είπε ότι σήμερα στην Επιτροπή Εργασίας της Βουλής έχει ολοκληρωθεί η συζήτηση πρότασης νόμου την οποία είχε υποβάλει τόσο ο ίδιος όσο και οι συνάδελφοι του , Γιώργος Λιλλήκας και ο Γιώργος Περδίκης που αφορά τα ωράρια των καταστημάτων.
 
«Στόχος της πρότασης είναι να δώσουμε πίσω στην Υπουργό Εργασίας τη δυνατότητα να καθορίζει τα ωράρια των καταστημάτων με διατάγματα. Η Βουλή πριν κάποια χρόνια έκανε προσπάθεια αυτά τα διατάγματα να καταργηθούν και να ορίζονται τα ωράρια των καταστημάτων με κανονισμούς. Αυτό το θέμα κόλλησε στα νομικά, με αναφορές στο Ανώτατο Δικαστήριο, όπου υπήρξαν αποφάσεις σε σχέση με το αν η Βουλή, μπορούσε ή όχι να επεμβαίνει σε αυτά τα θέματα, καταργώντας ή παίρνοντας εξουσία από την εκτελεστική εξουσία και το όλο θέμα έμεινε σε εκκρεμότητα με αποτέλεσμα να έχουμε την σημερινή κατάσταση, ένα χάος σε επίπεδο ωραρίου καταστημάτων», συμπλήρωσε.

«Θέλουμε να μην υπάρχει τουλάχιστον η δικαιολογία ότι η ευθύνη είναι στην Βουλή», είπε.

 
«Θα δώσουμε πίσω τα διατάγματα στην Υπουργό και πλέον η Κυβέρνηση θα έχει την ευθύνη να τοποθετηθεί, να αποφασίσει πώς θέλει να επιλύσει αυτό το πολύ σοβαρό για εμάς πρόβλημα και ακολούθως θα κριθεί είτε θετικά είτε αρνητικά από τον κόσμο. Εμείς θα παρακολουθούμε την εξέλιξη και μόλις η Ολομέλεια, εάν και εφόσον εγκρίνει την πρόταση νόμου για να μπορέσει η Υπουργός να πάρει πίσω διάταγμα, θα εξασκήσουμε όλη την πίεση που μπορούμε με εγγραφή ξανά του θέματος στην Βουλή, για να υποχρεωθεί, αν θέλετε, η Κυβέρνηση να τοποθετηθεί για το θέμα των γενικών και ειδικών καταστημάτων και να μην αφήνει το θέμα στα αζήτητά με το χάος που υπάρχει σήμερα στην αγορά», σημείωσε.

 
Ο Πρόεδρος και Βουλευτής της Συμμαχίας Πολιτών Γιώργος Λιλλήκας, σε δηλώσεις του είπε ότι με την πρόταση νόμου όσον αφορά τον καθορισμό των ωραρίων λειτουργίας των καταστημάτων αποσκοπούν στο να υλοποιήσουν την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

 
«Είναι γεγονός ότι υπήρξε διαφορετική άποψη από πλευράς της νομοθετικής εξουσίας με μια μεγάλη πλειοψηφία και της άποψης της εκτελεστικής εξουσίας ως προς το ποιος και πώς καθορίζει τα ωράρια λειτουργίας των καταστημάτων. Αυτή η διαφορά που προέκυψε, ιδιαίτερα μετά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δημιούργησε μια μεγάλη σύγχυση μέσα στην κυπριακή κοινωνία ως προς το ποιος ευθύνεται για την πολύ κακή κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην αγορά», πρόσθεσε.
 
Όπως είπε, «με την πρόταση νόμου μας, ουσιαστικά, εάν υιοθετηθεί από την Ολομέλεια, υλοποιούμε την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου και διαχωρίζουμε με ξεκάθαρο πλέον τρόπο τις εξουσίες και αρμοδιότητες μεταξύ Κοινοβουλίου και Εκτελεστικής Εξουσίας, εναποθέτοντας την άσκηση της εξουσίας στο Υπουργικό Συμβούλιο και στην αρμόδια Υπουργό, ως προς την λειτουργία των καταστημάτων».
 
Σε ερώτηση πότε η πρόταση νόμου θα πάει στην Ολομέλεια, ο κ. Λιλλήκας είπε ότι στην επόμενη συνεδρία της Επιτροπής Εργασίας με βάση τους νέους κανονισμούς της Βουλής, θα πρέπει να γίνει τοποθέτηση από όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα εάν στηρίζουν ή δεν στηρίζουν την πρόταση, και σε 15 μέρες θα οδηγηθεί στην Ολομέλεια .

 
Ο Βουλευτής του Κινήματος Αλληλεγγύης Μιχάλης Γιωργάλλας, σε δηλώσεις του είπε ότι «πριν είναι πολύ αργά, νομίζω ωρίμασε ο χρόνος για να μπορέσουμε να περισώσουμε ότι περισώζεται και αναφέρομαι στις μικρομεσαίες εμπορικές επιχειρήσεις, οι οποίες με πολλές δυσκολίες εξακολουθούν να είναι εν ζωή, ασκώντας εμπορική δραστηριότητα, σε ένα ανταγωνισμό ο οποίος είναι ισχυρός από τα μεγάλα
Malls και τις μεγάλες εμπορικές εταιρείες».

 
«Για αυτό είναι η ώρα να ξανά-εξετάσει η Βουλή την δυνατότητα παροχής της Κυριακής ως εμπορικής μέρας, προκειμένου να ρυθμιστεί σε ένα πλαίσιο δικαιοσύνης ο εμπορικός χρόνος ο οποίος θα βοηθήσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις τουλάχιστον να αντέξουν αυτό τον ανταγωνισμό», κατέληξε.

πηγή: Stockwatch


Τα κόμματα δεσμεύουν την υπουργό εργασίας για ταμεία προνοίας

15/01

Την επιστολή με την οποία η υπουργός εργασίας Ζέτα Αιμιλιανίδου θα δεσμεύεται ότι σε εύλογο χρονικό διάστημα θα καταθέσει στη βουλή τους κανονισμούς που θα ρυθμίζουν τις τρείς πρόνοιες που θα ενσωματωθούν στο εναρμονιστικό νομοσχέδιο για τα ταμεία προνοίας, αναμένουν οι βουλευτές προκειμένου να το οδηγήσουν στην ολομέλεια προς έγκριση.

Kατά τη διάρκεια χθες της κλειστής συνεδρίας της κοινοβουλευτικής επιτροπής εργασίας, στην παρουσία της υπουργού Ζέτας Αιμιλιανίδου, η υπουργός σε μια προσπάθεια να κατευνάσει τις αντιδράσεις των κομμάτων δεσμεύτηκε ότι τις αμέσως επόμενες ημέρες θα καταθέσει δεσμευτική επιστολή προς τη βουλή ότι θα ετοιμαστούν οι κανονισμοί που θα ρυθμίζουν την εφαρμογή των συγκεκριμένων προνοιών.

Οι ανησυχίες των κομμάτων εντάθηκαν μετά και τις δηλώσεις του προέδρου του συγκυβερνώντος κόμματος Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος εισηγήθηκε όπως εγκριθεί το νομοσχέδιο μόνο με τις εναρμονιστικές πρόνοιες που απαιτεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ότι είναι έτοιμοι στο ΔΗΣΥ να συζητήσουν τις όποιες προσθήκες σε μεταγενέστερο στάδιο με την κυβέρνηση, τα υπουργεία και τους κοινωνικούς εταίρους.

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης θεώρησαν ότι οι δηλώσεις Αβέρωφ Νεοφύτου έγιναν για να ικανοποιήσουν τις εργοδοτικές οργανώσεις και τις ασφαλιστικές εταιρείες.

Οι τρείς συμπληρωματικές πρόνοιες οι οποίες θα ενσωματωθούν στο εναρμονιστικό νομοσχέδιο αλλά δεν θα ενεργοποιηθούν μέχρι την κατάθεση και έγκριση και των κανονισμών, θα διασφαλίζουν κατ’ αρχήν ότι τα ταμεία προνοίας θα πρέπει να είναι καθολικά για όλους τους εργαζόμενους εκεί που εφαρμόζονται. Η δεύτερη πρόνοια θα καθορίζει ότι τα ταμεία προνοίας δεν μπορούν να διαλυθούν και τρίτο είναι ότι στη διαχείριση των ταμείων δεν θα συμμετέχουν οι ασφαλιστικές εταιρείες.

Για το τελευταίο φαίνεται ότι κάποια κόμματα ρίχνουν νερό στο κρασί τους διότι θεωρούν ότι από τη στιγμή που η απόφαση ληφθεί από τα ιδία τα μέλη δεν θα υπάρχει πρόβλημα.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, αυτό που φοβούνται οι βουλευτές είναι τις παρεμβάσεις ή τις πιέσεις που ενδεχομένως να δεχθεί η υπουργός (από το συγκυβερνών κόμμα ή τις εργοδοτικές οργανώσεις και άλλους) εάν και εφόσον ψηφιστεί το εναρμονιστικό νομοσχέδιο και καθυστερεί άσκοπα η κατάθεση των κανονισμών, διότι χωρίς κανονισμούς οι συγκεκριμένες πρόνοιες θα βρίσκονται στον αέρα σε βάρος των εργαζομένων, ιδίως σε ότι αφορά την πρόνοια της καθολικότητας.

Από την πλευρά τους οι βουλευτές κατανόησαν τη θέση της υπουργού εργασίας ότι το νομοσχέδιο θα πρέπει να ψηφιστεί μέχρι τέλος Ιανουαρίου, διότι μέχρι και τις 14 του Φεβρουαρίου πρέπει να τεθεί σε ισχύ με βάση και την παράταση που έχει πάρει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και επίσης ότι οι κανονισμοί θα πρέπει να περάσουν από το υπουργικό συμβούλιο οπότε και θα χρειαζότανε επιπρόσθετος χρόνος.

Η συζήτηση του θέματος αναμένεται ότι θα ολοκληρωθεί ενώπιον της επιτροπής εργασίας την ερχομένη Τρίτη κατά την οποία τα κόμματα θα τοποθετηθούν έχοντας στα χέρια τους την δεσμευτική επιστολή της υπουργού εργασίας.

Της Ηρώς Ευθυμίου

πηγή: Stockwatch


Η ΣΕΚ οργανώνεται στον τραπεζικό τομέα
16/01
Τη σύσταση παγκύπριας συντεχνίας τραπεζικών υπαλλήλων, εξήγγειλε σήμερα η ΣΕΚ.

Η  δημιουργία της παγκύπριας συντεχνίας τραπεζικών υπαλλήλων  είναι μετεξέλιξη της μέχρι πρόσφατα ανεξάρτητης συντεχνίας ΣΥΠΕΤΕ, τα μέλη της οποίας είναι υπάλληλοι της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος-  Κύπρου.

Στη συντεχνία αυτή θα ενταχθούν όλα τα μέλη της ΣΕΚ τα οποία είναι οργανωμένα στην  Ελληνική Τράπεζα,  στην Εθνική Τράπεζα, στην ΚΕΔΙΠΕΣ στην Altamira και στις ασφαλιστικές εταιρείες.

Ο γενικός γραμματέας της ομοσπονδίας ιδιωτικών υπαλλήλων της ΣΕΚ  Ελισσαίος Μιχαήλ μιλώντας το πρωί από το βήμα του παγκύπριου συνεδρίου της οργάνωσης,  τόνισε ότι η εξέλιξη αυτή προέκυψε μετά την απόφαση της γενικής συνέλευσης της συντεχνίας των υπαλλήλων της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδος-Κύπρου να ενταχθούν στην οργανική δομή της ΣΕΚ.

«Εκπροσωπούμε και δηλώνουμε δυναμικά παρόν στη συνδικαλιστική εκπροσώπηση των εργαζομένων στον ευρύτερο τραπεζικό  και ασφαλιστικό τομέα» επεσήμανε στην ομιλία του ο κ. Μιχαήλ, ο οποίος πρόσθεσε:

« Ενώνοντας δυνάμεις μπορούμε να τα καταφέρουμε καλύτερα, αποτελώντας την εναλλακτική επιλογή για όλους τους εργαζόμενους στον τραπεζικό τομέα».

Σημειώνεται ότι η μεγάλη πλειονότητα των τραπεζικών υπαλλήλων υπάγεται στις τάξεις της ΕΤΥΚ η οποία ιδρύθηκε το 1954 και αρχικά ήταν κάτω από την ομπρέλα της ΣΕΚ.

Στην ομιλία του ο κ. Μιχαήλ αναφέρθηκε και στα καίρια εργασιακά ζητήματα τα οποία απασχολούν τον ιδιωτικό τομέα  τονίζοντας ότι η εργατική τάξη πέρασε δύσκολα  την περίοδο της οικονομικής κρίσης «αλλά αντέξαμε» είπε χαρακτηριστικά.

Προτεραιότητα της ομοσπονδίας, πρόσθεσε, είναι η ψηφιστεί η νομοθεσία για την αδήλωτη εργασία.

Τόνισε την ανάγκη να κατοχυρωθούν πλήρως τα δικαιώματα των υπαλλήλων των καταστημάτων που παραμένουν ανοικτά την Κυριακή.

Επέκρινε το γεγονός ότι οι εμπλεκόμενοι εργοδότες στο λιανικό εμπόριο εμποδίζουν την οργάνωση του προσωπικού τους στις συντεχνίες και κάλεσε την υπουργό εργασίας να εγκαινιάσει διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους.

Εξέφρασε την ελπίδα ότι εντός του 2020 θα ολοκληρωθεί ο κοινωνικός διάλογος για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού.

Η υπουργός εργασίας Ζέτα Αιμιλιανίδου που απηύθυνε χαιρετισμό στο συνέδριο ανέφερε ότι στα χέρια της βρίσκονται οι μελέτες  που έγιναν από το διεθνές γραφείο εργασίας και την ΕΕ σε σχέση με το επίμαχο αυτό θέμα.

Οι εκθέσεις, είπε, θα τεθούν ενώπιον του εργατικού συμβουλευτικού σώματος.

Σημείωσε ότι η ομοσπονδία θα προωθήσει τη σταδιακή επαναφορά των αποκοπών μισθών και επιδομάτων στον τραπεζικό τομέα μέσα από τη συμφωνία πλαίσιο την 1.1.2019 και ενοποίηση των όρων εργοδότησης με τη δημιουργία μίας ενιαίας συλλογικής σύμβασης.

Ο κ. Μιχαήλ αποκάλυψε ότι στην ΚΕΔΙΠΕΣ αναμένεται να δοθεί νέο σχέδιο εθελούσιας εξόδου που θα έχει ως στόχο τουλάχιστον να αποχωρήσουν 100 υπάλληλοι.

Του Λεύκου Χρίστου

πηγή: Stockwatch

✇ Παρατηρητήριο Εργασίας & Ταξικών Σχέσεων

Επισκόπηση 01/01 -12/01

By Παρατηρητήριο εργασίας και ταξικών σχέσεων — January 28th 2020 at 10:10
Επισκόπηση 01/01 -12/01

Χωρίς λεωφορεία η Λάρνακα από 8 Ιανουαρίου

02/01

Σε επ’ αόριστον απεργία από τις 8 Ιανουαρίου κατέρχονται οι εργαζόμενοι στην εταιρεία λεωφορείων «ΖΗΝΩΝ» Λάρνακας, λόγω μη καταβολής του μισθού τους για τον Δεκέμβριο, με τις Συντεχνίες να απευθύνουν έκκληση στους Υπουργούς Μεταφορών και Εργασίας να μεσολαβήσουν ώστε να επιλυθεί το μόνιμο πρόβλημα των μισθών.

Σε γραπτή ανακοίνωση τους οι Συντεχνίες ΣΕΓΔΑΜΕΛΙΝ-ΠΕΟ, ΟΜΕΠΕΓΕ-ΣΕΚ, ΔΕΕ Εμπορικών και Βιομηχανικών ΔΕΟΚ  αναφέρουν ότι «η εταιρεία λεωφορεία «ΖΗΝΩΝ» Λάρνακας δεν κατέβαλε μέχρι στιγμής το μισθό των εργαζομένων. Σύμφωνα με το Νόμο, κάθε εργοδότης είναι υποχρεωμένος να καταβάλλει στο τέλος κάθε μήνα το μισθό των εργαζομένων. Ταυτόχρονα παρακρατεί τις αποκοπές στα διάφορα Ταμεία των Εργαζομένων (Ταμεία Προνοίας, Ευημερίας, Υγείας, Συνδρομές) από τον Απρίλιο του 2019».


 Προστίθεται ότι «οι εργαζόμενοί έχουν επιδείξει τεράστια υπομονή και κατανόηση όλα αυτά τα χρόνια για τα προβλήματα με το στόλο της εταιρείας, τα πολλαπλά μηχανικά προβλήματα και την εργασία υπό δύσκολες καιρικές συνθήκες, δηλαδή λεωφορεία χωρίς θέρμανση το χειμώνα και χωρίς κλιματιστικό το καλοκαίρι. Το μόνο που ανέμεναν από την εταιρεία είναι να τους καταβάλλει το μισθό τους όμως και αυτό κάθε μήνα τίθεται υπό αμφισβήτηση».


Ως εκ τούτου, συνεχίζει η ανακοίνωση «οι εργαζόμενοι κατέρχονται σε επ’ αόριστον απεργία  από την Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2020».


Οι Συντεχνίες επαναλαμβάνουν «για πολλοστή φορά τη διαχρονική μας θέση ότι οι εργαζόμενοι δε μπορούν να είναι το μέσο για να επιλύονται οι διαφορές μεταξύ του Υπουργείου Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων και της εταιρείας».

 
Ταυτόχρονα καλούν «έστω και την υστάτη την εταιρεία Λεωφορείων «ΖΗΝΩΝ» Λάρνακας να σεβαστεί τους εργαζόμενους και την εργασία που της παράσχουν και να τους καταβάλει τον μισθό και τις αποκοπές στα διάφορα Ταμεία τους».


Οι Συντεχνίες απευθύνουν επίσης έκκληση στους «αρμόδιους Υπουργούς Μεταφορών και Εργασίας να παράσχουν τις καλές τους υπηρεσίες ώστε να επιλυθεί το μόνιμο πια πρόβλημα της καταβολής των μισθών των εργαζομένων που μένουν κάθε μήνα εκτεθειμένοι και δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους».

πηγή: Stockwatch


Παρέμβαση Γ. Καρούσου για λεωφορεία Ζήνων

03/01

Ο Υπουργός Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων Γιάννης Καρούσος, συμφώνησε με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων στην εταιρεία «ΖΗΝΩΝ» ότι την Τρίτη θα πληρωθούν τον μισθό Δεκεμβρίου ώστε να αποφευχθεί η εξαγγελθείσα απεργία.

Ο κ Καρούσος συναντήθηκε νωρίτερα με τις συντεχνίες των εργαζομένων.

 
Ο Υπουργός Μεταφορών, ο οποίος συναντάται στις 14.00 με τη διοίκηση και διεύθυνση της εταιρείας, είπε μετά τη συνάντηση με τις συντεχνίες ότι στόχος είναι να ρυθμιστεί το θέμα της μισθοδοσίας των εργαζομένων και της καταβολής των άλλων ωφελημάτων και δικαιωμάτων μέχρι τη λήξη των υφιστάμενων συμβάσεων.

 
Συμφωνήσαμε ότι αν οι εργαζόμενοι πληρωθούν την προσεχή Τρίτη δεν θα γίνει η απεργία που εξαγγέλθηκε.
 
Συνεχίζοντας αφού ανέφερε ότι οι διαβουλεύσεις θα συνεχιστούν, εξέφρασε την ελπίδα ότι «θα καταλήξουμε σε μία συμφωνία ώστε οι εργαζόμενοι που δεν έχουν καμία ευθύνη στη διαφορά που προέκυψε», θα εξευρεθεί η λύση ώστε «να μην ταλαιπωρούμε, ούτε τους εργαζόμενους, ούτε τους πολίτες με την όποια απεργία».

 
Απαντώντας σε ερώτηση, ο κ. Καρούσος ανέφερε πως το Υπουργείο έχει καταβάλει προς την εταιρεία τις οφειλές του, που περιλαμβάνουν και τους μισθούς των εργαζομένων, προσθέτοντας ότι ο στόχος του Υπουργείου είναι να βεβαιωθεί ότι πρέπει να λάβουν και να λαμβάνουν τα δεδουλευμένα τους οι εργαζόμενοι.
 
Μία εταιρεία που σέβεται τους εργαζόμενους της πρέπει να καθίσει να συζητήσει και να βρει λύσεις, συνέχισε ο κ. Καρούσος προσθέτοντας ότι θα υποβάλει κάποιες προτάσεις στην εταιρεία με στόχο να κλείσει αυτό το θέμα «και να μην έχουμε κάθε μήνα αυτές τις ίδιες ιστορίες».

πηγή: Stockwatch


Τράπεζες: Ανοικτά μέτωπα για μισθούς και προαγωγές

09/01

Τρία ανοικτά ζητήματα αναμένεται να σηματοδοτήσουν τις εργασιακές σχέσεις στον τραπεζικό τομέα το 2020, οι οποίες ενδέχεται να πυροδοτήσουν νέα εργατική κρίση αν δεν δημιουργηθούν προϋποθέσεις για να υπάρξουν συμβιβαστικές λύσεις.

Το ένα ζήτημα αφορά στην ανανέωση των συλλογικών συμβάσεων στην Ελληνική Τράπεζα και στην Alpha Bank, οι οποίες έληξαν από στις 31 Δεκεμβρίου του 2018 και έκτοτε εκκρεμεί η συνομολόγηση συμφωνίας μεταξύ των δύο τραπεζικών ιδρυμάτων και της ΕΤΥΚ.

Το δεύτερο καυτό θέμα αποτελεί το πάγιο αίτημα των τραπεζών για να υπάρξουν θεσμικές αλλαγές στο σύστημα αμοιβών και προαγωγών, κάτι για το οποίο αποτέλεσε, στο παρελθόν, κόκκινο πανί για τη συντεχνία.

Το τρίτο σε ιεράρχηση ζήτημα είναι η«πληγή» της συμβατικής υποχρέωσης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, των οποίων τα μέλη είναι οργανωμένα στην ΕΤΥΚ, να συνεισφέρουν, στο ταμείο υγείας του προσωπικού τους, ακόμη και μετά την εισαγωγή του ΓεΣΥ.

Άνοιξε παράθυρο διαλόγου μεταξύ Ελληνικής και ΕΤΥΚ

Μετά την βαθιά κρίση στις σχέσης Ελληνικής με τη συντεχνία, το τελευταίο διάστημα άρχισαν αναγνωριστικές επαφές για να γεφυρωθούν οι διαφορές των δύο μερών.

Η Τράπεζα κατήργησε μονομερώς το οριζόντιο σύστημα παραχώρησης της ετήσιας προσαύξησης, παραχωρώντας αυξήσεις στη βάση παραγωγικότητας και απόδοσης.

Η εξέλιξη αυτή, που προκάλεσε και την 24ωρη προειδοποιητική απεργία στην τράπεζα, κράτησε στο περιθώριο τις απευθείας διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο μερών για την ανανέωση της συλλογικής σύμβασης, ωστόσο, οι πληροφορίες που διαρρέουν φέρουν την ηγεσία της Ελληνικής να έχει ανοίξει παράθυρο διαλόγου με την ΕΤΥΚ.

Το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων για την ανανέωση της συλλογικής σύμβασης στην Ελληνική, θα επηρεάσει καταλυτικά και τη διαδικασία που ξεκίνησε μέσω των δικηγόρων της η συντεχνία, να ζητά ποινική δίωξη της διοίκησης της τράπεζας για «εξόφθαλμη παραβίαση των υφιστάμενων συμφωνιών αλλά και του νόμου για την προστασία των μισθών εξαιτίας της μη παραχώρησης των ετήσιων προσαυξήσεων και της ΑΤΑ», όπως διατείνεται η συνδικαλιστική πλευρά.

Σύντομα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων Αlpha και ΕΤΥΚ

Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την ανανέωση της συλλογικής σύμβασης αναμένεται να καθίσουν εντός του μηνός η διαπραγματευτική ομάδα της Alpha Bank και η ηγεσία της ΕΤΥΚ.

Οι διαπραγματεύσεις, γίνονται στον απόηχο της ανανέωσης των συλλογικών συμβάσεων στην Τράπεζα Κύπρου και στην Astro Bank, χωρίς όμως στο τραπέζι να υπάρχει το ίδιο δεδομένο καθώς, η βάση της συλλογικής σύμβασης που έχει υπογραφεί στην BOCH έχει σημαντικές διαφορές στο ύψος του εργατικού κόστους σε σχέση με την Astro Bank.

Στην Τράπεζα Κύπρου, η ΕΤΥΚ αποδέχθηκε μείωση της εισφοράς στο ταμείο προνοίας κατά 1% και συνέχιση της παγοποίησης της ΑΤΑ.

Η ετήσια προσαύξηση παραχωρήθηκε ισόποσα €115 το μήνα, κάτι το οποίο, σύμφωνα με τη συντεχνία, ευνοεί το χαμηλόμισθο προσωπικό αλλά μειώνει αισθητά το συνολικό ύψος των προσαυξήσεων.

Στην Astro Bank, η νέα συλλογική σύμβαση προβλέπει συνέχιση της παραχώρησης της ετήσιας προσαύξησης σε οριζόντια βάση και επαναφορά της ΑΤΑ.

Με βάση αυτά τα δύο δεδομένα ενώπιον της, η Alpha Bank, καλείται να διαπραγματευτεί την ανανέωση της συλλογικής σύμβασης του προσωπικού της.

Σημειώνεται ότι η Alpha Bank, παραχώρησε αναδρομικά την ετήσια προσαύξηση για το 2019 στους υπαλλήλους της.

Την ετήσια προσαύξηση και την ΑΤΑ παραχώρησαν επίσης η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας Κύπρου, η ΚΕΔΙΠΕΣ και η CNP.

Σε εκκρεμότητα βρίσκεται και η ανανέωση της συλλογικής σύμβασης στην Κεντρική Τράπεζα, όπου υπάρχουν επίσης πολυεπίπεδες συζητήσεις σε σχέση με την πρόθεση της διοίκησης να προσλάβει άτομα σε διευθυντικές θέσεις, αντί να πληρώσει τις θέσεις οργανικά.

Θέλουν περιορισμό της εισφοράς στο ΓεΣΥ

Οι πλείστες των τραπεζών προτίθενται, σύμφωνα με πληροφορίες, να θέσουν προς διαβούλευση θέμα της συνεισφοράς του εργοδότη στο ταμείο υγείας των μελών της ΕΤΥΚ καθώς, οι τράπεζες μετά την εφαρμογή του ΓεΣΥ, συνεισφέρουν και στα δύο συστήματα.

Τον ερχόμενο Μάρτιο η συνεισφορά των εργοδοτών θα ανέλθει στο 2,9% και οι τράπεζες θα κληθούν να επωμιστούν το επιπρόσθετο αυτό κόστος, πέραν από τη συμβατική υποχρέωση που έχουν να καταβάλλουν και περίπου 3% στο ταμείο υγείας του προσωπικού.

Οι τράπεζες, είτε, συλλογικά, είτε όχι θα εγείρουν θέμα περιορισμού της συνεισφοράς τους στο ταμείο υγείας και ο λόγος είναι γιατί το ήδη αυξημένο εργατικό κόστος των τραπεζών θα επιδεινωθεί περαιτέρω με την αύξηση της εισφοράς στο ΓεΣΥ.

Στο επίκεντρο των διαβουλεύσεων με τη συνδικαλιστική πλευρά, θα βρεθεί και πάλι, η αξίωση των τραπεζών για κατάργηση των οριζόντιων αυξήσεων (ετήσιας προσαύξησης και ΑΤΑ) και δεν αποκλείεται η νέα αυτή προσπάθεια των τραπεζών να εκτυλιχθεί υπό τη μεσολάβηση της υπουργού εργασίας Ζέτας Αιμιλιανίδου.

Η κ. Αιμιλιανίδου είχε ξεκινήσει αρχές του 2019 να έχει επαφές με τις ηγεσίες των τραπεζών και της ΕΤΥΚ στο πλαίσιο αυτό.

Ωστόσο, οι διαβουλεύσεις της διακόπηκαν λόγω του σχεδίου εθελούσιας εξόδου στην Τράπεζα Κύπρου και της διαμάχης που είχε ξεσπάσει μεταξύ Ελληνικής και ΕΤΥΚ με αφορμή την ετήσια προσαύξηση και τη μη παραχώρηση της ΑΤΑ.

Του Λεύκου Χρίστου

πηγή: Stockwatch


Ικανοποίηση για το διάταγμα κατώτατου μισθού στα Ξενοδοχεία

09/01

Η Συντεχνία Υπαλλήλων Ξενοδοχείων και Κέντρων Αναψυχής (ΣΥΞΚΑ) ΠΕΟ με ανακοίνωση της εκφράζει ικανοποίηση για την έκδοση του διατάγματος για κατώτατο μισθό σε 19 θέσεις εργασίας στην Ξενοδοχειακή Βιομηχανία από την Υπουργό Εργασίας.

Το διάταγμα αποτελεί υλοποίηση της συμφωνίας για την ανανέωση της Συλλογικής Σύμβασης για τους όρους απασχόλησης στα Ξενοδοχεία η οποία υπογράφτηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2019.
Η ΣΥΞΚΑ ΠΕΟ τονίζει ότι τόσο το διάταγμα όσο και η συμφωνία ενσωμάτωσης του δικαιώματος υπηρεσίας στους βασικούς μισθούς των εργαζόμενων μαζί με άλλες τροποποιήσεις στους κανονισμούς για τους όρους Υπηρεσίας στα Ξενοδοχεία, αποτελούν θεμελιώδεις αλλαγές που θέτουν τα εργασιακά πράγματα στην Ξενοδοχειακή Βιομηχανία σε νέες βάσεις και προοπτικές και κυρίως θα βοηθήσουν στην αποτελεσματικότερη προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων από τη μια και την καταπολέμηση του αθέμητου ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων από την άλλη.


Η Συντεχνία εκφράζει παράλληλα την ελπίδα ότι θα υπάρξει σεβασμός και εφαρμογή των συμφωνηθέντων από την εργοδοτική πλευρά, πράγμα απαραίτητο για την επικράτηση εργατικής ειρήνης και σταθερότητας στον Τουριστικό Τομέα.


«Είμαστε επίσης βέβαιοι ότι η πιστή εφαρμογή όσων συμφωνήθηκαν θα συμβάλει σημαντικά στην αποκατάσταση της αξιοπρέπειας του επαγγέλματος του ξενοδοχοϋπάλληλου και θα αποτελέσει κίνητρο εισδοχής στο επάγγελμα τόσο των ανέργων όσο και των νέων μας. Η Συντεχνία μας θα εργαστεί με υπευθυνότητα, σοβαρότητα αλλά και με αγωνιστικότητα για επίτευξη αυτών των στόχων», καταλήγει η ανακοίνωση.

Το περί Κατώτατων Μισθών στην Ξενοδοχειακή Βιομηχανία Διάταγμα του 2020 τίθεται σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2020 και σε αυτό περιλαμβάνεται πίνακας τόσο με τον κατώτατο, όσο και τον ωριαίο μισθό για 19 επαγγελματικές κατηγορίες.

Οι μισθοί περιλαμβάνουν πέραν του βασικού μισθού την ΑΤΑ και το δικαίωμα υπηρεσίας. Οι μηνιαίοι μισθοί για τα επαγγέλματα του πίνακα αφορούν εργασία 38 ωρών, εβδομαδιαία σε πενθήμερη βάση. Στο διάταγμα αναφέρεται ότι οι μισθοί για το υφιστάμενο προσωπικό στην ξενοδοχειακή βιομηχανία θα πρέπει να επαναπροσαρμοστούν ανάλογα, εφόσον είναι χαμηλότεροι.

Ενδεικτικά, ο πόρτερ/ υπάλληλος βαλιτσών με υπηρεσία μέχρι 6 μηνών αμείβεται με 870 ευρώ το μήνα ή 5,28 ευρώ την ώρα, ενώ ο ίδιος μισθός προνοείται και για τον βοηθό υπάλληλο υποδοχής με υπηρεσία μέχρι 3 μήνες. Ο μαθητευόμενος ζαχαροπλαστικής με υπηρεσία μέχρι 6 μήνες λαμβάνει κατώτατο μισθό 900 ευρώ ή 5,47 ευρώ την ώρα, ενώ ο γκρουμ/ υπάλληλος υποδοχής δικαιούται τουλάχιστον 935 ευρώ τον μήνα . Καμαριέρα/ρης με υπηρεσία μέχρι 3 μήνες αμείβεται τουλάχιστον με 920 ευρώ τον μήνα, καθαρίστρια/ης με 970 ευρώ και ο υπάλληλος υποδοχής Β και ο υπάλληλος μίνι μπαρ με 1.070 ευρώ.
πηγή: ΠΕΟ (fb)


Σύσκεψη στην ΠΑΣΥΔΥ για τις συντάξεις εκπαιδευτικών

10/01

Νέα κοινή σύσκεψη της ΠΑΣΥΔΥ, των εκπαιδευτικών οργανώσεων ΟΕΛΜΕΚ, ΟΛΤΕΚ, ΠΟΕΔ και Συνδέσμου Αστυνομίας Κύπρου (ΣΑΚ), θα πραγματοποιηθεί στις 11 σήμερα, στα γραφεία της ΠΑΣΥΔΥ, με θέμα το συνταξιοδοτικό ζήτημα, που αφορά τους εκπαιδευτικούς και γενικά τους κρατικούς υπαλλήλους που μονιμοποιήθηκαν μετά την 1.10.2011.


Στη συνάντηση αναμένεται η ΟΕΛΜΕΚ να καταθέσει την απόφαση της ΠΣΓΑ της Οργάνωσης, τον Δεκέμβριο 2019, για εισήγηση πραγματοποίησης, από κοινού, συγκέντρωσης διαμαρτυρίας έξω από το Υπουργείο Οικονομικών για στάση που τηρεί η Κυβέρνηση εδώ και 8 χρόνια, για το συνταξιοδοτικό ζήτημα.

Σε ανακοίνωση της, η ΟΕΛΜΕΚ αναφέρει ότι η Παγκύπρια Συνδιάσκεψη των Γενικών Αντιπροσώπων της ΟΕΛΜΕΚ, που συνήλθε στη Λευκωσία στις 19 Δεκεμβρίου, συζήτησε το θέμα των συνταξιοδοτικών ωφελημάτων των εκπαιδευτικών που μονιμοποιήθηκαν μετά τον Οκτώβριο 2011.

Σημειώνει ότι μετά την ψήφιση του Νόμου 113(1)2011, με τον οποίο καταργήθηκε η παροχή εφάπαξ ποσού και κρατικής σύνταξης στους δημοσίους υπαλλήλους που μονιμοποιήθηκαν κατά ή μετά την 1η Οκτωβρίου του 2011, ένα μεγάλο ποσοστό των εκπαιδευτικών μελών της ΟΕΛΜΕΚ εργάζονται χωρίς συνταξιοδοτικά ωφελήματα.


Η ΟΕΛΜΕΚ αναφέρει ότι πάγια θέση της είναι η επαναφορά του Κυβερνητικού Επαγγελματικού Σχεδίου Συνταξιοδοτικών Ωφελημάτων που ίσχυαν πριν από τον Οκτώβριο του 2011, για όλους τους εργαζομένους στον Δημόσιο Τομέα, με αναδρομική ισχύ.


Σημειώνει ότι «λόγω της απαράδεκτης κωλυσιεργίας και καθυστέρησης που καταγράφεται για την επίλυση του προβλήματος, για την οποία ευθύνεται αποκλειστικά η κυβέρνηση, καταγράφονται ήδη περιπτώσεις εκπαιδευτικών που αφυπηρετούν χωρίς τη λήψη οποιουδήποτε συνταξιοδοτικού ωφελήματος».

«Κατά συνέπεια, απαιτούμε όπως στους εν λόγω συναδέλφους, οι οποίοι έχουν αφυπηρετήσει χωρίς οποιαδήποτε συνταξιοδοτική κάλυψη, παραχωρηθούν άμεσα συνταξιοδοτικά ωφελήματα με βάση το υφιστάμενο Κυβερνητικό Επαγγελματικό Σχέδιο Συνταξιοδοτικών Ωφελημάτων, λαμβάνοντας υπόψη την ημερομηνία εργοδότησης τους», προσθέτει.

πηγή: Stockwatch


ΠΑΣΥΔΥ: Όχι σε μονομερείς αποφάσεις για συνταξιοδοτικό

10/01

Διάλογο ζητά η ΠΑΣΥΔΥ με το υπουργείο οικονομικών για τη δημιουργία επαγγελματικού σχεδίου σύνταξης και καλεί το υπουργείο οικονομικών να μην προχωρήσει σε μονομερείς αποφάσεις.

Μετά από νέα κοινή σύσκεψη της ΠΑΣΥΔΥ, των εκπαιδευτικών οργανώσεων ΟΕΛΜΕΚ, ΟΛΤΕΚ, ΠΟΕΔ και Συνδέσμου Αστυνομίας Κύπρου (ΣΑΚ), με θέμα το συνταξιοδοτικό ζήτημα, που αφορά τους εκπαιδευτικούς και γενικά τους κρατικούς υπαλλήλους, ο γενικός γραμματέας Γλαύκος Χατζηπέτρου σε δηλώσεις του κάλεσε σε διάλογο το υπουργείο οικονομικών τονίζοντας ότι «η ΠΑΣΥΔΥ δεν ζητούσε την επαναφορά του σχεδίου που έχει καταργηθεί».

«Αναμένουμε», τόνισε, ότι «θα κληθούμενα συζητήσουμε την εισαγωγή ενός νέου σχεδίου σύνταξης για τους εργαζόμενους στον κρατικό τομέα με παραμέτρους που ισχύουν σε άλλες χώρες».

Επανέλαβε ότι δεν ζητήσαμε και δεν ζητούμε επαναφορά του παλιού σχεδίου.

Απαντώντας σε ερώτηση διευκρίνισε ότι «το παλιό σχέδιο ήταν ένας συνδυασμός σύνταξης και εφάπαξ, ζητούμε και πάλι να διασφαλίζεται και η σύνταξη και το εφάπαξ αλλά με κάποιες διαφοροποιήσεις από το παλιό σχέδιο».

Πρόσθεσε ότι «στο μεταξύ αναμένουμε και την απόφαση του δικαστηρίου σε σχέση με όσους υπηρετούσαν πριν το 2012».

Απαντώντας σε ερώτηση, ο κ. Χατζηπέτρου είπε ότι θεωρούν πως όσοι έχουν προσληφθεί μετά το 2011 θα καλυφθούν από το νέο σχέδιο που θα περάσει.

«Εγώ αντιλαμβάνομαι ότι οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί έχουν μια ιδιαιτερότητα, ότι πολλοί εκπαιδευτικοί αφυπηρέτησαν ή και αφυπηρετούν χωρίς να έχουν κανένα δικαίωμα, το οποίο είναι άδικο», είπε. Αλλά, πρόσθεσε, «θυμάμαι ότι και ο προηγούμενος Υπουργός προτού φύγει είχε αναγνωρίσει αυτό το πρόβλημα και είχε δώσει διαβεβαιώσεις ότι θα πρέπει να το εξετάσει το κράτος και να δώσει λύση, δηλαδή ακόμα και μια χαριστική αποζημίωση».

 Ερωτηθείς ποια είναι τα επόμενα τους βήματα, ο κ. Χατζηπέτρου είπε ότι τα επόμενα βήματα είναι ο διάλογος.
«Εμείς στην ΜΕΠ ή μπορεί να γίνει ένας συνδυασμός σε μια συνάντηση ΜΕΠ και ΜΕΠΕΥ να βρούμε την λύση. Ήδη η ΠΑΣΥΔΥ έχει αναλάβει να ετοιμάσει αναλογιστική μελέτη, διότι είναι κάτι που ενδιαφέρει και τις δύο πλευρές», ενημέρωσε.

Σύμφωνα με τον κ. Χατζηπέτρου «μιλούμε για κάτι το οποίο νομίζω δε θα δημιουργήσει ιδιαίτερο πρόβλημα, θα είναι παραπλήσιο, διότι πλέον οι δημόσιοι υπάλληλοι πληρώνουν και αναλογικό. Εκείνοι που υπηρετούσαν πριν από το 2011 δεν πλήρωναν αναλογικό».

«Άλλαξαν πολλά πράγματα και νομίζω ότι φτάνει να υπάρχει διάθεση. Εμείς θέλουμε το κράτος εργοδότης να μην εξαντλεί το ενδιαφέρον του και την συμμετοχή του στην συνεισφορά του», πρόσθεσε.

Της Ηρώς Ευθυμίου

πηγή: Stockwatch


Έντονη ανησυχία ΟΕΒ για αλλαγές στο νόμο ταμείων προνοίας

10/01

Η ομοσπονδία εργοδοτών & βιομηχάνων (ΟΕΒ) εκφράζει την έντονη ανησυχία της για τις προωθούμενες αλλαγές στο νόμο των ταμείων προνοίας και προειδοποιεί ότι η Κύπρος έρθει αντιμέτωπη με την ΕΕ.

Σε σχετική ανακοίνωση τονίζει ότι στηρίζει πλήρως την ενίσχυση των ταμείων προνοίας τα οποία αποτελούν κατακτήσεις των συντεχνιών, της ΟΕΒ και των Συνδέσμων – Μελών της.

Η ΟΕΒ αποδέχεται την ενδυνάμωση του ρόλου τους στο όλο συνταξιοδοτικό σύστημα (δεύτερος πυλώνας συνταξιοδοτικών παροχών) αλλά μόνο μέσα από την παροχή κινήτρων με τρόπο εθελοντικό και συναινετικό και όχι με νομοθετικό καταναγκασμό.

Κατά συνέπεια, η ΟΕΒ διαφωνεί έντονα με τις αλλαγές που έχουν περιληφθεί σε νομοσχέδιο που έχει κατατεθεί στην βουλή και οι οποίες εκφεύγουν των νομικών υποχρεώσεων της Κύπρου που απορρέουν από την εναρμόνιση του εθνικού δικαίου με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Συγκεκριμένα, προτείνεται η υποχρεωτική συμμετοχή των εργαζομένων στις περιπτώσεις που προσφέρεται επαγγελματικό συνταξιοδοτικό σχέδιο από την χρηματοδοτούσα επιχείρηση, κάτι που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό καθώς παρεμβαίνει στην ελεύθερη διαπραγμάτευση των όρων απασχόλησης ενώ παράλληλα συγκρούεται και με άλλες νομοθεσίες.

Περαιτέρω, προτείνεται απαγόρευση διάλυσης των Ταμείων ενόσω υφίσταται η χρηματοδοτούσα επιχείρηση, δικαίωμα που σήμερα διασφαλίζεται τόσο νομοθετικά όσο και μέσα από τα Καταστατικά των Ταμείων, με την ευθύνη λήψης σχετικής απόφασης να βαρύνει τα μέλη κάθε Ταμείου. Η ΟΕΒ θεωρεί ότι θα πρέπει να τεθεί μεταβατική περίοδος εφαρμογής της πιο πάνω ρύθμισης.

Πέραν τούτων, το νομοσχέδιο απαγορεύει τη δυνατότητα μεταφοράς ταμείων προνοίας ή/και μελών αυτών σε εγκεκριμένα συνταξιοδοτικά σχέδια, στερώντας το δικαίωμα της επιλογής και περιορίζοντας το ρόλο των ασφαλιστικών εταιρειών και άλλων στην λειτουργία ταμείων επαγγελματικών συνταξιοδοτικών παροχών.

Τέλος, η ΟΕΒ καλεί τη βουλή σε ψήφιση του νομοσχεδίου για να αποφευχθούν οι νομικές περιπέτειες έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αφαίρεση των δύο πιο πάνω προνοιών και εισαγωγή τέτοιων ρυθμίσεων που να διασφαλίζουν τον ρόλο των ασφαλιστικών εταιρειών.

πηγή: Stockwatch



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΕΟ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΟΕΒ ΓΙΑ ΤΑΜΕΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑΣ

10/01

Η σημερινή ανακοίνωση της ΟΕΒ, με την οποία εν είδη προειδοποίησης καλεί την Βουλή να μην ψηφίσει σημαντικές πρόνοιες του νομοσχεδίου που κατέθεσε η Κυβέρνηση με στόχο την εναρμόνιση της νομοθεσίας της Κύπρου με σχετική οδηγία της Ε.Ε για τα ταμεία συντάξεως και προνοίας, δείχνει ότι στην πράξη η ΟΕΒ κάθε άλλο παρά εννοεί αυτό που γράφει στην ανακοίνωση της, δηλαδή την ενίσχυση των Ταμείων Προνοίας.

Η ΟΕΒ ζητά να μην ψηφιστεί η πρόνοια με βάση την οποία εκεί όπου λειτουργεί Ταμείο Προνοίας, σε αυτό να συμμετέχουν όλοι οι εργαζόμενοι.

Η ΠΕΟ, θεωρεί ότι αν πραγματικά η πολιτεία θέλει να διευρύνει ένα πετυχημένο κοινωνικό θεσμό, ο οποίος να μπορεί να στηρίζει σημαντικά την αξιοπρεπή διαβίωση των εργαζομένων όταν αφυπηρετούν, εκείνο που επιβάλλεται να κάνει είναι να καθολικεύσει τον θεσμό για όλους τους εργαζόμενους.

Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες της απορρύθμισης, των πιέσεων που ασκούνται από μεγάλη μερίδα των εργοδοτών για μη οργάνωση και για προσωπικά συμβόλαια, η υιοθέτηση θεσμικών μέτρων που να διευρύνουν την κάλυψη των εργαζομένων με ταμεία προνοίας είναι απαραίτητή.

Σε ότι αφορά την απαίτηση της ΟΕΒ για την μεταφορά των Ταμείων Προνοίας ή μελών των Ταμείων Προνοίας, σε σχέδια ασφαλιστικών εταιρειών, ο στόχος είναι προφανή η εξίσωση των συλλογικών κοινωνικών ταμείων με τις ιδιωτικές ασφάλειες, η προώθηση της ιδιωτικής ασφάλισης έναντι της συλλογικής κοινωνικής κάτι για το οποίο εδώ και χρόνια πασχίζουν τα ιδιωτικά συμφέροντα στον τομέα.

Καλούμε την Βουλή να μην αφαιρέσει τις σημαντικές αυτές πρόνοιες από το νομοσχέδιο.

Η ΠΕΟ θα συνεχίσει να αγωνίζεται για διεύρυνση και ενίσχυση των Ταμείων Προνοίας, για βελτίωση της λειτουργίας, της εποπτείας, της διαφάνειας και του ελέγχου τους προς όφελος όλων των εργαζομένων.


πηγή: ΠΕΟ (fb)


✇ Kaymakkin Weekly

This week at Kaymakkin: Blues Night Kahvene

January 15th 2020 at 15:44
This week at Kaymakkin: Blues Night Kahvene & Screening: In The Fade (2017)

This week at Social Space Kaymakkin

(Παρασκευή 17/01 20:00)
Blues Night Kahvene
https://www.facebook.com/events/536519763615525/

Τούντην Παρασκευή ο παραδοσιακός καβενές μας ξεκινά ταξίδι που Λουιζιάνα μερκά τζιαι φτάνει σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Κοπιάστε ν' ακούσουμε ιστορίες που τον αμερικάνικο νότο, φυσαρμόνικες τζιαι ηλεκτρικές κιθάρες με μπλουζ μελωδίες, συντροφκιά με ζεστή σούπα (βίγκαν)...νταξει τζιαι ουίσκι! Reminder first come first served 😛 !

################

This Friday our traditional kaveneh takes off to a journey from Louisiana and reaches every corner of the planet. Join us and let's hear stories from the american South, harmonicas and electric guitars in blues melodies, together with a hot (vegan) soup...ok and whiskey! Reminder first come first served 😛 !





(Πέμπτη 16/01 20:00)
Screening: In The Fade (2017)
https://www.facebook.com/events/615039762568863/

Film Screening: In The Fade (2017)
Date: Thu., 16/01/2020 opening 20:00, starting 20:30
Language: German audio, English and Greek subtitles
Duration: 105 minutes

Katja's life collapses after the death of her husband and son in a bomb attack. After a time of mourning and injustice, Katja seeks revenge.

#################

Προβολή: Μαζί ή Τίποτα (2017)
Ημ/νια: Πεμ., 16/01/2020, ανοίγει 20:00, ξεκινά 20:30
Γλώσσα: Γερμανικός ήχος, αγγλικοί και ελληνικοί υπότιτλοι
Διάρκεια: 105 λεπτά

Μια γυναίκα μετά τη δολοφονία του άντρα της από νεοναζί αντιμετωπίζει το αδιέξοδο της αστικής δικαιοσύνης και ξεκινάει ένα επίπονο ταξίδι εκδίκησης.


 


About Kaymakkin


Η συμμετοχή σας τζαι οι εισφορές σας κρατούν το Kaymakkin ανοιχτό!
Kaymakκιν, located in the old neighbourhood of Kaymakli*, is an attempt to create a common space, open to individuals and groups aiming for political, social, and cultural intervention. It is the outcome of the realisation of the need for a space where we can spread and exchange ideas, form networks and interact in Nicosia. It is a self-managed space, and its operation relies on self-organisation and collective action. Kaymakκιν is managed by an assembly of individuals and collectives through direct democratic and horizontal organisational structures and consensus decision-making processes. Against the dominant rationale of hierarchy and the exercise of power “from above”, against capitalism and neoliberalism, we organize outside a commercial framework and the logic of profit. read more...

Address: Archiepiskopou Makariou III No. 127, Kaimakli

Kaymakκιν address is 127, Archiepiskopou Makariou III Avenue, in the old neighbourhood of Kaimakli, southern Nicosia. It’s situated on the corner of Makariou III Avenue and Vasileos Pavlou Street, around 50 metres after Platanos Café, and before the Saint Barbara Church Square.

It can be reached via car, or the City Bus 148. It’s a 10 minute bicycle ride from the Walled Town of Nicosia, or alternatively a 30 minute walk.

Copyright © 2020 Kaymakkin Social Center, All rights reserved.


Want to change how you receive these emails?
You can update your preferences or unsubscribe from this list.

Email Marketing Powered by Mailchimp
✇ Παρατηρητήριο Εργασίας & Ταξικών Σχέσεων

Επισκόπηση 16/12 - 31/12

By Παρατηρητήριο εργασίας και ταξικών σχέσεων — January 8th 2020 at 23:54
Επισκόπηση 16/12 - 31/12

Έπεσαν οι υπογραφές για συμφωνία Τρ. Κύπρου - ΕΤΥΚ

17/12

Η Συντεχνία των τραπεζοϋπαλλήλων Κύπρου (ΕΤΥΚ) ανακοίνωσε και επίσημα ότι η Τράπεζα Κύπρου υπέγραψε τη συμφωνία για ανανέωση της συλλογικής σύμβασης της ΕΤΥΚ για τα έτη 2018 – 2020, η οποία προνοεί €230 (€115 + €115) αύξηση για όλους τους υπαλλήλους.
 
 Όπως αναφέρει σημερινή ανακοίνωση της ΕΤΥΚ, τη συμφωνία υπέγραψαν, εκ μέρους της ΕΤΥΚ, ο Επίτιμος Πρόεδρος, Λοΐζος Χατζηκωστής, και εκ μέρους της Τράπεζας, ο Διευθύνων Σύμβουλος,  Πανίκος Νικολάου.
 
 Σύμφωνα με την ΕΤΥΚ, η συμφωνία αυτή προβλέπει μεταξύ άλλων ότι για το 2019 όλοι οι συνάδελφοι θα λάβουν ισόποση αύξηση ίση με €115,00 το μήνα. Το ίδιο θα ισχύει και για το 2020.
 
Επισημαίνεται ότι η ρύθμιση αυτή δεν καταργεί τις υφιστάμενες μισθολογικές κλίμακες και η αύξηση (€115 + €115) θα είναι εντός των συμφωνημένων με την ΕΤΥΚ κλιμάκων και στην οποία είναι τοποθετημένος ο κάθε συνάδελφος ανάλογα με το βαθμό του.
 
Με αυτή τη συμφωνία ευεργετούνται ιδιαίτερα οι χαμηλόμισθοι συνάδελφοι τόσο άμεσα όσο και μακροχρόνια, αναφέρει η συντεχνία.
 
Στη συμφωνία προνοείται επίσης ότι εντός του πρώτου εξαμήνου του 2020, η Τράπεζα πρέπει να προχωρήσει στη συμπλήρωση των κενών Οργανικών Θέσεων (θέσεις προαγωγής) που θα υπάρχουν (κενές) τη δεδομένη στιγμή.
 
Το Ταμείο Προνοίας από το 2021 από το 8% θα επανέλθει στο 9%.
 
 Με τη συμφωνία, προσθέτει η ΕΤΥΚ, επαναβεβαιώνεται η θέση ότι οι συμφωνίες μεταξύ ΕΤΥΚ – Τράπεζας Κύπρου εξακολουθούν να ισχύουν με βάση και τις νέες πρόνοιες της Συλλογικής Σύμβασης 2018 -2020 και τονίζεται η προσήλωση των δύο μερών στην τήρηση του Κώδικα Βιομηχανικών Σχέσεων, κάτι το οποίο αποτελεί το εχέγγυο για την πιστή τήρηση των συμφωνιών και τη διασφάλιση της εργατικής ειρήνης την επόμενη, ιδιαίτερα κρίσιμη και καθοριστική για την Τράπεζα και το χώρο μας, διετία.
 
 Καταλήγοντας, η ΕΤΥΚ εκφράζει την ελπίδα ότι «και οι υπόλοιπες Τράπεζες θα επιδείξουν την ίδια ωριμότητα και υπευθυνότητα, και να καταλήξουμε σε συμφωνία διασφαλίζοντας για το επόμενο χρονικό διάστημα την εργατική ειρήνη, η οποία είναι απολύτως απαραίτητη για το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα».  

πηγή: Stockwatch


Καυτή η λίστα του 2020 για τα εργασιακά

20/12

Καυτή  είναι η λίστα  του 2020  για τα εργασιακά καθώς, μεταξύ των μεγάλων θεμάτων  που θα  αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγματεύσεων μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, είναι ο εθνικός κατώτατος μισθός, η ρύθμιση των ζητημάτων ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που προκύπτουν από την έναρξη του ΓεΣΥ, η  επαναδιαπραγμάτευση της ΑΤΑ και  η ανανέωση της συλλογικής σύμβασης για τους ωρομίσθιους στο δημόσιο τομέα και τους εργαζόμενους στις σχολικές εφορείες.

Κρίσιμη για τα δημοσιονομικά θα είναι αρχές  του 2020,  η απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου ως προς την επικύρωση ή όχι της πρωτόδικης απόφασης του διοικητικού δικαστηρίου,  κατά πόσο οι αποφάσεις του υπουργικού συμβουλίου για αποκοπές μισθών, επιδομάτων και συντάξεων των εργαζομένων στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα ήταν αντισυνταγματικές.

Τυχόν επικύρωση της πρωτόδικης απόφασης, τα κρατικά ταμεία θα επωμιστούν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για να καλύψουν αποζημιώσεις σε όσους δημοσίους υπαλλήλους έχουν προσφύγει στο δικαστήριο.

Αν η απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου  αγγίξει και το θέμα της αναδρομικότητας, το κόστος για τα δημόσια ταμεία θα εκτοξευτεί, με βάση μελέτες του υπουργείου οικονομικών στα €3 δις.

Στο τραπέζι η αναθεώρηση του κατώτατου μισθού

Πριν από την εκπνοή του έτους, η υπουργός εργασίας Ζέτα Αιμιλιανίδου  θα έχει στα χέρια της δύο εκθέσεις σε σχέση με τον καθορισμό  εθνικού κατώτατου μισθού.

Η μία έκθεση θα προέρχεται από το διεθνές γραφείο εργασίας (ΔΓΕ)  και η άλλη από την Ευρωπαική Επιτοπή.

Η κ. Αιμιλιανίδου προτίθεται στις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου  να  καλέσει τους κοινωνικούς εταίρους σε διάλογο για να  παρουσιάσει τα ευρήματα των δύο εκθέσεων.

Ο εθνικός κατώτατος μισθός είναι καθηλωμένος από τον Απρίλιο του 2012 στα €870. και καλύπτει εννέα κατηγορίες εργαζομένων:

Πωλητές, γραφείς, νοσηλευτικούς βοηθούς, βοηθούς παιδοκόμους, βοηθούς βρεφοκόμους, σχολικούς βοηθούς, φρουρούς, φροντιστές και καθαριστές.

Επαναφορά ΑΤΑ σε πλήρη μορφή

Το συνδικαλιστικό κίνημα θα διεκδικήσει εντός του  2020 την πλήρη επαναφορά της ΑΤΑ όπως προβλεπόταν στις συλλογικές συμβάσεις, πριν από την οικονομική κρίση και την προσωρινή αναθεώρηση της με τη συμφωνία πλαίσιο που επιτεύχθηκε τον Μάιο του 2017.

Η συμφωνία,  που τέθηκε σε ισχύ το 2018  προνοεί την καταβολή του 50% της  ΑΤΑ μία φορά το χρόνο και όχι ανά εξάμηνο, αναλόγως της πορείας ανάπτυξης της οικονομίας.

Στην αντίπερα όχθη οι εργοδότες θα θέσουν στο τραπέζι του διαλόγου την πλήρη κατάργηση της. 

Προς ανανέωση η σύμβαση για 12 χιλ. εργαζομένους

Καθοριστική  της ανανέωσης των συλλογικών συμβάσεων στο δημόσιο και   ευρύτερο δημόσιο τομέα,  θα είναι η κατάληξη των επικείμενων διαπραγματεύσεων για την ανανέωση της συλλογικής σύμβασης για τους ωρομίσθιους στο δημόσιο  και των υπαλλήλων στις σχολικές εφορείες.

Θα είναι οι πρώτες συμβάσεις που θα συνομολογηθούν μετά τη συμφωνία πλαίσιο μεταξύ των κυβέρνησης και συντεχνιών ΣΕΚ και ΠΕΟ τον Μάιο του 2017.

Η προώθηση νομοθετημάτων για οικοδομές και ξενοδοχεία

Εντός του νέου έτους του υπουργείο εργασίας θα καταθέσει ενώπιον της βουλής δύο νομοθετήματα τα οποία αφορούν στη ρύθμιση κατώτατου μισθού για ειδικά επαγγέλματα στην ξενοδοχειακή  και οικοδομική βιομηχανία.

Η κατάθεση νομοθετημάτων που θα ρυθμίζουν τις απολαβές ειδικών επαγγελμάτων  απορρέει από την πρόσφατη συμφωνία συντεχνιών και εργοδοτών στο πλαίσιο της ανανέωσης των συλλογικών συμβάσεων στον κατασκευαστικό τομέα και στην ξενοδοχειακή βιομηχανία.

Είναι η πρώτη φορά που συντεχνίες και εργοδότες συμφωνούν σε νομική κατοχύρωση μισθών για συγκεκριμένες  θέσεις εργασίας  στον ξενοδοχειακό και κατασκευαστικό τομέα.

Αδήλωτη εργασία, ταμεία υγείας, ταμεία προνοίας

 Εντός του έτους  η υπουργός εργασίας θα καταθέσει εκ νέου το νομοσχέδιο με τις τροποποιήσεις  που επήλθαν  για τη σύσταση της ενιαίας υπηρεσίας επιθεώρησης εργασίας.

Πρόσφατα  η βουλή απέρριψε το σχετικό κονδύλι προκαλώντας την έντονη αντίδραση των συνδικαλιστικών οργανώσεων και της υπουργού εργασίας.

Με βάση τις τροποποιήσεις η αρμόδια αρχή (το υπουργείο εργασίας)  θα έχει περισσότερες επιλογές σε ότι αφορά το διορισμό βοηθών επιθεωρητών.

Οι επιθεωρητές θα έχουν δικαίωμα ελέγχου σε κατοικίες αλλά μόνο με διάταγμα δικαστηρίου.

Στο τραπέζι του διαλόγου μεταξύ συντεχνιών και ημικρατικών οργανισμών θα τεθεί η απόφαση του υπουργικού συμβουλίου για τη διατήρηση των ταμείων υγείας των εργαζομένων στους ημικρατικούς οργανισμούς και στις δημοτικές αρχές.

Η διατήρηση των ταμείων υγείας,  θα λειτουργεί ως συμπληρωματικό ωφέλημα για τους ημικρατικούς  παράλληλα με το ΓεΣΥ, κάτι το οποίο οι πλείστες των διοικήσεων των ημικρατικών οργανισμών διαφωνούν λόγω του μεγάλου κόστους που συνεπάγεται για τους οργανισμούς.

Ταμείο προνοίας

Οριστικά το 2020 θα πρέπει να εφαρμοστεί η εισαγωγή ταμείου προνοίας για υπαλλήλους που προσελήφθησαν μετά τον Οκτώβριο του 2011 στο δημόσιο και ημιδημόσιο τομέα.

Η  ρύθμιση  θα αφορά και  τους εργαζομένους  αορίστου χρόνου και απορρέει μέσα από τη συμφωνία πλαίσιο.

Του Λεύκου Χρίστου

πηγή: Stockwatch


ΚΕΔΙΠΕΣ: Παραχώρηση ΑΤΑ και προσαυξήσεων

20/12

Το διοικητικό συμβούλιο και η διεύθυνση της ΚΕΔΙΠΕΣ, αποφάσισαν την παραχώρηση ετήσιας προσαύξησης και αυτόματης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής (ΑΤΑ) αναδρομικά από 1/1/2019 ως επίσης και για το 2020, με κατώτατο όριο μηνιαίας προσαύξησης τα €75.

Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, η πιο πάνω εξέλιξη  αποτελεί προσπάθεια επίτευξης θετικού κλίματος συνεργασίας εν αναμονή της ολοκλήρωσης των διαβουλεύσεων μεόλες τις συντεχνίες για κατάληξη σε υπογραφή ενιαίας συλλογικής σύμβασης.

Σημειώνεται ότι η ενιαία συλλογική σύμβαση θα διαμορφωθεί λαμβάνοντας υπόψη τις δεσμεύσεις και υποχρεώσεις της ΚΕΔΙΠΕΣ όπως αυτές απορρέουν από τον κατάλογο δεσμεύσεων της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού καθώς και τις οικονομικές δυνατότητες της εταιρείας.

Νωρίτερα, η ΕΤΥΚ με εγκύκλιό της προειδοποίησε την διεύθυνση της ΚΕΔΙΠΕΣ ότι εάν δεν παραχωρήσει την ΑΤΑ και τις προσαυξήσεις θα προχωρήσει με την καταχώρηση ποινικών αγωγών.

πηγή: Stockwatch

✇ Παρατηρητήριο Εργασίας & Ταξικών Σχέσεων

Επισκόπηση 09/12 - 15/12

By Παρατηρητήριο εργασίας και ταξικών σχέσεων — January 8th 2020 at 23:47
Επισκόπηση 09/12 - 15/12

Θα διεκδικήσουν όλη την ΑΤΑ το 2020

11/12

Την πλήρη επαναφορά του θεσμού της ΑΤΑ, που κουτσουρεύτηκε μετά τα μνημόνια, αλλά και την θέσπιση και προστασία του κατώτατου μισθού προτάσσουν οι συντεχνίες ως βασικές διεκδικήσεις για το 2020, συνεχίζοντας την προσπάθεια αποκατάστασης των μισθών και παρεμφερών ωφελημάτων στα επίπεδα προ κρίσης.

Το τέλος της χρονιάς βρίσκει τις δύο μεγάλες συντεχνίες ικανοποιημένες για την ανανέωση των συλλογικών συμβάσεων σε βασικούς τομείς, τη μερική επαναφορά των μισθών και την εφαρμογή του γενικού σχεδίου υγείας.

Δεδομένης της θετικής πορείας της οικονομίας, οι συντεχνίες ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία και ευελπιστούν σε περαιτέρω βελτιώσεις εργασιακών δικαιωμάτων και μισθών.

Ο γενικός γραμματέας της ΠΕΟ Πάμπης Κυρίτσης αναφέρει στη StockWatch ότι το 2020, θα συνεχίσουμε τους αγώνες στις ίδιες κατευθύνσεις.

«Με δεδομένο ότι το χάσμα μεταξύ μισθών και κερδών έχει διευρυνθεί από το 2012 μέχρι σήμερα κατά 11% σχεδόν, θα εστιάσουμε, ιδιαίτερα στην αύξηση των μισθών.  Το 2020 θα έρθει μπροστά μας και το θέμα της ΑΤΑ, αφού λήγει η προσωρινή συμφωνία και θα δώσουμε μάχη για πλήρη επαναφορά του θεσμού», τονίζει.

Η συμφωνία, που τέθηκε σε ισχύ το 2018 για μια τριετία, προνοεί την καταβολή της μισής ΑΤΑ αναλόγως της πορείας ανάπτυξης της οικονομίας.

Ο κ. Κυρίτσης αναφέρει ότι στο ΑΕΠ τα εισοδήματα που προέρχονται από μισθούς, παραμένουν χαμηλότερα από το 2012, ενώ τα κέρδη είναι περίπου €1,5 δισ. περισσότερα.

«Έχοντας υπόψη αυτά τα δεδομένα, είχαμε τοποθετήσει το 2019 ως προτεραιότητες την επαναφορά μέσα από την ανανέωση των συλλογικών συμβάσεων, όσων δικαιωμάτων είχαν παραχωρηθεί την περίοδο της κρίσης και τη διεκδίκηση νομοθετικών ρυθμίσεων οι οποίες να προωθούν την υποχρέωση όλων των εργοδοτών να εφαρμόζουν τις συλλογικές συμβάσεις, ενώ για όσους ο κλάδος τους δεν καλύπτεται από συλλογική σύμβαση, να κατοχυρώνουν ελάχιστο μισθό και βασικά εργασιακά δικαιώματα», επισημαίνει.

Στον κοινωνικό τομέα, πρόσθεσε, «εστιάσαμε στην εφαρμογή του ΓεΣΥ, στη βελτίωση των δικαιωμάτων των συνταξιούχων και στην επανεξέταση του πέναλτι του 12%, καθώς επίσης και στην αναστήλωση του κοινωνικού κράτους το οποίο είχε κυριολεκτικά ξηλωθεί».

Ο γενικός γραμματέας της ΣΕΚ Ανδρέας Μάτσας αναφέρει ότι η πορεία της οικονομίας το 2019 ήταν θετική με ψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, πράγμα που αναμένεται να συνεχιστεί και το 2020 παρά τους εξωγενείς παράγοντες που ενδεχομένως να επιβραδύνουν τον ρυθμό ανάπτυξης.

«Για το 2020, λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα της οικονομίας, θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε αυξήσεις μισθών στο πλαίσιο της ανανέωσης των συλλογικών συμβάσεων δίνοντας έμφαση στα παρεμφερή ωφελήματα όπως είναι τα ταμεία προνοίας και τα ταμεία ευημερίας», υπογραμμίζει.

Ήδη, επισημαίνει, σε αρκετές συμβάσεις που έχουν ανανεωθεί έχουν επιτευχθεί σημαντικές αυξήσεις και σημαντική αύξηση της συνεισφοράς του εργοδότη στα ταμεία προνοίας.

Επιπρόσθετα, το 2020 θα ξεκινήσει διάλογος για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού εν αναμονή της ολοκλήρωσης της μελέτης από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας.

Σύμφωνα με τις συντεχνίες, αναμένεται ότι ο διάλογος θα ολοκληρωθεί με επιτυχία λαμβάνοντας υπόψη ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες και υπάρχει θετική πρόθεση από τη κυβέρνηση και το κοινοβούλιο παρά τι αντιδράσεις των εργοδοτών.

Ανησυχίες

Όσον αφορά τις ανησυχίες των συντεχνιών, ο κ. Μάτσας σημειώνει ότι προκαλούν ανησυχία οι ψηλές χρεώσεις των τραπεζών οι οποίες πλήττουν τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού και η ΣΕΚ θα συνεχίσει να πιέζει για τη ρύθμιση του ζητήματος.

«Το 2020 αναμένεται η εφαρμογή της πράσινης φορολογικής μεταρρύθμισης ενώ χρειάζεται και προσοχή όσον αφορά την ολοκλήρωση της πλήρους φάσης του ΓεΣΥ».

Σε εκκρεμότητα παραμένει και το πέναλτι 12%  όσων αφυπηρετούν στο 63ο έτος της ηλικίας αλλά και το νομοσχέδιο για την ενιαία υπηρεσία επιθεωρητών για να μπορέσει να παταχθεί η αδήλωτη εργασία.

Της Γεωργίας Χαννή

πηγή: Stockwatch


Στο τραπέζι πλήρης κατάργηση της ΑΤΑ

12/12

Μάχη για την ΑΤΑ αναμένεται να δοθεί το 2020 με την Ομοσπονδία Εργοδοτών και Βιομηχάνων να απαιτεί την πλήρη κατάργηση της, την ίδια ώρα που οι συντεχνίες θα απαιτήσουν την πλήρη επαναφορά της.

Σε δηλώσεις του στη StockWatch, ο γενικός διευθυντής της ΟΕΒ Μιχάλης Αντωνίου αναφέρει ότι «τέλος του έτους τελειώνει η μεταβατική συμφωνία και η ομοσπονδία θα επιδιώξει πλήρη, οριστική και μόνιμη κατάργηση του αναχρονιστικού θεσμού της ΑΤΑ».

Υπενθυμίζεται ότι η συμφωνία που συνομολογήθηκε στις 28 Ιουλίου 2017 μεταξύ της υπουργού εργασίας και των κοινωνικών εταίρων προνοεί όπως η ΑΤΑ καταβάλλεται για την περίοδο 2018, 2019 και 2020 υπό την προϋπόθεση ότι κατά το δεύτερο και τρίτο τρίμηνο του προηγούμενου έτους υπάρχει θετικό πρόσημο ανάπτυξης της οικονομίας.

Προνοεί επίσης ότι θα καταβάλλεται μία φορά το χρόνο και θα ανέρχεται σε ποσοστό 50% της ετήσιας αύξησης του δείκτη τιμών καταναλωτή όπως αυτός υπολογίζεται από τη Στατιστική Υπηρεσία.

Σύμφωνα με τον κ. Αντωνίου, τη συντριπτική πλειοψηφία των συλλογικών συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα, συνομολογούν η ΟΕΒ από τη μία και η ΣΕΚ και ΠΕΟ από την άλλη.

Σε αντίθεση κατεύθυνση κινούνται οι διεκδικήσεις των συντεχνιών για το 2020. Οι συντεχνίες θα διεκδικήσουν το 2020 την πλήρη επαναφορά του θεσμού της ΑΤΑ, αλλά και την θέσπιση και προστασία του κατώτατου μισθού.

Με βάση προκαταρκτικά στοιχεία και τη συμφωνία που έγινε, η ΑΤΑ περιορίζεται φέτος στο 0,16%.

Της Γεωργίας Χαννή

πηγή: Stockwatch


Παγκύπρια Εργατική Ομοσπονδία ΠΕΟ - Pancyprian Federation of Labour PEO

12/12

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΕΟ - Αποκοπή κονδυλίων από πλειοψηφία Βουλής για Ενιαία Υπηρεσία Επιθεώρησης.

Το έργο της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των εργοδοτών που θέλουν να αυθαιρετούν παραβιάζοντας τις εργατικές νομοθεσίες, ολοκληρώθηκε ψες στη Βουλή των Αντιπροσώπων με την υπερψήφιση κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού του κράτους για το 2020, από τα κόμματα ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΕΛΑΜ και Αλληλεγγύης, τροπολογίας με την οποία αποκόπτονται τα κονδύλια που αφορούν την Σύσταση και Λειτουργία της Ενιαίας Υπηρεσίας Επιθεώρησης.

Για τους εργαζόμενους είναι πλέον πέραν από ξεκάθαρο ότι οι επανειλημμένες αναβολές που είδαμε να εξελίσσονται εδώ και 2 χρόνια στη ψήφιση του νομοσχεδίου, τα ερωτηματικά και τα προσκόμματα από βουλευτές που δεν τελειώνουν ποτέ, ο διάλογος που ζητούν και πετυχαίνουν, οι εργοδοτικές οργανώσεις που επίσης δεν τελειώνει ποτέ, είναι μέρος μιας καλοστημένης συμπαιγνίας – παράστασης μεταξύ πολιτικών δυνάμεων μεμονωμένων πολιτικών και εργοδοτικών οργανώσεων με στόχο να μην δοθούν εργαλεία και μέσα αποτελεσματικής εφαρμογής των νομοθεσιών.

Εκείνοι οι εργοδότες, που θέλουν να συνεχίσουν τις παρανομίες και την εκμετάλλευση φθηνής εργατικής δύναμης, έχουν εξασφαλίσει υποστήριξη από ένα ετερόκλητο λόμπυ στη Βουλή των Αντιπροσώπων, προκειμένου να μην υιοθετηθεί η νομοθεσία για την σύσταση της Ενιαίας Υπηρεσίας Επιθεώρησης.

Τα κόμματα όμως και οι βουλευτές που αγνοούν τόσο προκλητικά τον κοινωνικό διάλογο και την ανάγκη προστασίας των αδύνατων αυτής της κοινωνίας και υποτάσσονται στην βούληση των ισχυρών, πρέπει να γνωρίζουν ότι οι εργαζόμενοι παρακολουθούν. Οι πράξεις μιλούν. ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΕΛΑΜ και Αλληλεγγύη ενέργησαν εξυπηρετώντας το συμφέρον των εργοδοτικών οργανώσεων σε βάρος των εργαζομένων και της κοινωνίας. Αυτού του είδους οι συμπεριφορές δεν θα μείνουν αναπάντητες και δεν πρόκειται να περάσουν χωρίς την αποφασιστική αντίδραση των εργαζομένων.

Πηγή (Φ.β. ΠΕΟ)


«Εγκληματική» η καταψήφιση Ενιαίας Υπηρεσίας Επιθεωρητών

12/12

Την έντονη απογοήτευση της για την απόφαση της Βουλής να αποκόψει όλα τα κονδύλια που αφορούσαν τη σύσταση και λειτουργία της Ενιαίας Υπηρεσίας Επιθεωρητών, «η οποία θα συνέβαλε στην καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας και θα διασφάλιζε τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, βάζοντας τάξη στην αταξία που επικρατεί στην κυπριακή αγορά εργασίας», εκφράζει σε ανακοίνωση της, η ΣΕΚ.
 
«Τα κόμματα ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, (με εξαίρεση τους βουλευτές Άγγελο Βότση και Μαρίνο Μουσιούττα), ΕΔΕΚ, Αλληλεγγύη και ΕΛΑΜ, καταψήφισαν τα σχετικά κονδύλια και επέλεξαν με τη στάση τους να καταστούν μέρος της αταξίας και της απορρύθμισης που υπάρχει στα εργασιακά πράγματα της Κύπρου τα τελευταία χρόνια», προσθέτει.
 
Αναφέρει, παράλληλα, ότι τα κόμματα με την καταψήφιση επέδειξαν τεράστια ασέβεια απέναντι στο Εργατικό Συμβουλευτικό Σώμα, «το οποίο ομόφωνα αξίωσε από την κυβέρνηση να καταθέσει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο στη Βουλή, ενώ έδειξαν και πλήρη περιφρόνηση στο έργο το οποίο παρήξε για δύο και πλέον χρόνια η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εργασίας στην οποία το νομοσχέδιο έτυχε εξαντλητικής μελέτης και συζήτησης».
 
«Δυστυχώς με την απόφαση της Βουλής, η Κύπρος παραμένει η μόνη χώρα στην ΕΕ που δεν έχει αυστηρό σύστημα ελέγχου στην αγορά εργασίας με ότι αυτό συνεπάγεται για την τάξη και την ευνομία της πολιτείας», σημειώνει.
 
Η ΣΕΚ εκφράζει, παράλληλα, λύπη, αλλά και θυμό, «γιατί μέσα από την αταξία και την ατιμωρησία θα συνεχίσει να υπάρχει η μαύρη τρύπα που δημιουργείται από την αδήλωτη και την υποδηλωμένη εργασία σε βάρος τόσο του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων όσο και του Φόρου Εισοδήματος».

«Η Βουλή με την απόφαση της έσφαλε. Όσοι καταψήφισαν το κυβερνητικό νομοσχέδιο, (το οποίο φέρει την υπογραφή και τη σφραγίδα της Υπουργού Εργασίας Ζέτας Αιμιλιανίδου), ενθαρρύνουν και επιβραβεύουν τους κακούς εργοδότες συντηρώντας τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Οφείλουν να επανορθώσουν αμέσως αίροντας την αδικία που διέπραξαν σε βάρος όλων εκείνων των εργαζομένων (εργοδοτών και μισθωτών), που επιλέγουν να δραστηριοποιούνται σε συνθήκες νομιμότητας», καταλήγει.

Tην έντονη δυσαρέσκεια της για την στάση που τήρησαν τα κόμματα ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Αλληλεγγύη και ΕΛΑΜ αναφορικά με την μη ψήφιση του κονδυλιού που προβλέπει την σύσταση Ενιαίας Επιθεώρησης Εργασίας που έχει σαν στόχο την πάταξη της αδήλωτης εργασίας και την οριζόντια εφαρμογή όλων των εργατικών νομοθεσιών, εκφράζει και η ΔΕΟΚ.


 «Τα εμπόδια και τα προσκόμματα που προβάλλονται εδώ και μια τριετία για την ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου στην πραγματικότητα ενθαρρύνουν την εργοδοτική ασυδοσία και την εκμετάλλευση σε βάρος των εργαζομένων μάλιστα σε μια περίοδο που η παραβίαση των εργατικών δικαιωμάτων έχει υπερβεί κάθε όριο», προσθέτει σε ανακοίνωσή της.


 Η ΔΕΟΚ καταγγέλλει «την αντεργατική στάση των πιο πάνω κομμάτων» και τα καλεί να αναλογιστούν τις συνέπειες σε βάρος των εργαζομένων από την μη ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου.
 
«Επιτέλους κάποια κόμματα ας προβληματιστούν για τον ιδεολογικό τους προσανατολισμό.
  Δεν είναι δυνατόν στην θεωρία να πλειοδοτούν για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων και στην πράξη να στηρίζουν τις παράλογες απαιτήσεις των εργοδοτών. Το παράλογο της στάσης τους αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι τα κονδύλια για την σύσταση Ενιαίας Επιθεώρησης Εργασίας προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό», καταλήγει.

πηγή: Stockwatch


Αλλάζουν ΑΤΑ και προσαυξήσεις στην Τρ. Κύπρου

13/12

Αλλάζει ο τρόπος παραχώρησης ετήσιας προσαύξησης και ΑΤΑ προς το προσωπικό της Τράπεζας Κύπρου για τα έτη 2018 μέχρι το 2020 στο πλαίσιο της ανανέωσης της συλλογικής σύμβασης. Προβλέπεται επίσης μείωση της συνεισφοράς του εργοδότη στο ταμείο προνοίας από 9% στο 8%.

Η Τράπεζα Κύπρου και η ΕΤΥΚ συμφώνησαν σε ένα πλαίσιο το οποίο περιλαμβάνει τις κυριότερες πρόνοιες που θα διέπουν τη συλλογική σύμβαση του προσωπικού για τα επόμενα τρία χρόνια.

Στην εγκύκλιο της η ΕΤΥΚ επισημαίνει την καλή σχέση που κτίζει με τη νέα διεύθυνση και διοίκηση της Τράπεζας Κύπρου και επικρίνει τη μονόπλευρη σκέψη και τις μονόπλευρες αποφάσεις, κατά την έκφραση της, του τέως διευθύνοντος συμβούλου της τράπεζας Τζον Χούρικαν.

Η ΕΤΥΚ διαψεύδει επίσης δημοσίευμα της StockWatch που ανέφερε ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση γίνεται στο πλαίσιο συνεννόησης για αλλαγή στο σύστημα αμοιβών και προαγωγών.

Η ΕΤΥΚ αναφέρεται στην προσπάθεια στήριξης που παρέχει στην Τράπεζα Κύπρου «που ήδη έχει γίνει σε σημαντικό βαθμό», όπως επισημαίνει, εννοώντας την επιτυχία που σημείωσε το πρόσφατο σχέδιο εθελούσιας εξόδου.

«Επιδιώξαμε το συγκερασμό της στήριξης/ανακούφισης των συναδέλφων αλλά και τη δημιουργία προϋποθέσεων στήριξης της Τράπεζας για να ξεπεράσει τις δυσκολίες της», επισημαίνεται στην εγκύκλιο και προστίθεται:

 «Το πιο σημαντικό σημείο της υπό συζήτηση πρότασης είναι η καινοτομία που για πρώτη φορά δοκιμάζεται στο χώρο μας και αφορά την ετήσια προσαύξηση. Η ετήσια προσαύξηση για το 2018 έχει ήδη παραχωρηθεί, εκείνο που είναι ανοικτό για τη διάρκεια της σύμβασης είναι τα έτη 2019 και 2020».

Βασικά, η ΕΤΥΚ αναγγέλλει λίγες ώρες πριν από τη συνέλευση των μελών της ότι η παραχώρηση της ετήσιας προσαύξησης αναστέλλεται για μία τριετία.

«Η ηγεσία της ΕΤΥΚ εισπράττοντας το αίσθημα της «αδικίας» από πολλούς συναδέλφους, ειδικά τους νεότερους, ότι οι μισθοί τους είναι για πολλά χρόνια καθηλωμένοι, λόγω κρίσης, αποφάσισε ότι ήταν σωστότερο να ρίξει το βάρος της προσπάθειας της στο να ανακουφίσει σε μεγαλύτερο βαθμό όλους αυτούς που είναι «χαμηλόμισθοι», δικαιολογεί την απόφαση της η συντεχνία των τραπεζικών υπαλλήλων.

 «Γι’ αυτό το λόγο, η διαπραγματευτική μας ομάδα επεδίωξε/συμβιβάστηκε σε μια εισήγηση που προβλέπει για το 2019 μια ισόποση αύξηση για όλους τους συναδέλφους ίση με €115,00 το μήνα. Το ίδιο θα ισχύει και για το 2020», σημειώνει.

Η συντεχνία υποστηρίζει ότι το συνολικό κόστος για την τράπεζα παραμένει το ίδιο.

Ισχυρίζεται η συντεχνία ότι η ρύθμιση αυτή δεν καταργεί τις υφιστάμενες μισθολογικές κλίμακες και η αύξηση (€115 + €115) θα είναι εντός των συμφωνημένων με την ΕΤΥΚ κλιμάκων και στην οποία είναι τοποθετημένος ο κάθε υπάλληλος ανάλογα με το βαθμό του.

Από τη συμφωνία ευεργετούνται οι κλητήρες και οι καθαρίστριες.

Για τους γραφείς, η ρύθμιση αυτή ωφελεί ιδιαίτερα όσους είναι στα πρώτα στάδια της κλίμακας του γραφέα, που πιθανόν να είχαν ετήσια προσαύξηση με βάση τις υφιστάμενες κλίμακες €21,20 ή €54,13 ή €84,98.

Για τους υπόλοιπους γραφείς το ποσό των €115,00 είναι περίπου το ίδιο με αυτό που θα έπαιρναν με την προσαύξηση τους με βάσει τις υφιστάμενες κλίμακες.

Η ΕΤΥΚ συνοψίζει τη διευθέτηση αυτή ως εξής:

 «Συνοπτικά μπορεί κάποιος εύκολα να αντιληφθεί ότι όποιος έχει σήμερα €2,500 μηνιαίες απολαβές (βασικό + τιμάριθμο) περίπου θα πάρει τα ίδια λεφτά ως ετήσια προσαύξηση» και προσθέτει:

 «Το ευεργέτημα αυτό επηρεάζει/καλύπτει τις κλίμακες των καθαριστριών, κλητήρων, γραφέων και ειδική κλίμακα. Επίσης όσοι είναι στην κλίμακα του Υποτμηματάρχη θα έχουν μία μικρή διαφορά περίπου €5,00 το μήνα. Ενώ για τους υπόλοιπους αξιωματούχους η διαφορά θα είναι μεγαλύτερη».

Η συντεχνία, στην προσπάθεια της να προλειάνει τυχόν αντιδράσεις, ζητά την κατανόηση προκαταβολικά των διευθυντικών στελεχών» για τη ρύθμιση της διετίας αυτής (2019 – 2020) και τους υπενθυμίζει ότι «από το 2021 θα επανέλθουμε στις συμφωνημένες κλίμακες».

 «Το όφελος των χαμηλόμισθων θα είναι μεν άμεσα (€230) αλλά πολύ μεγαλύτερο μακροχρόνια αφού με τις αυξήσεις (€230) θα τους βοηθήσει άμεσα να ξεπεράσουν τις μικρές ετήσιες προσαυξήσεις της κλίμακας και στο μέλλον».

 «Όλες οι προσαυξήσεις», προσθέτει η ανακοίνωση, «θα είναι μεγαλύτερες των €115 κατ’ έτος, βάσει των υφιστάμενων κλιμάκων».

Η ΕΤΥΚ αναγγέλλει και την αναστολή παραχώρησης της ΑΤΑ η οποία, όπως τονίζει, θα παραμείνει ως έχει.

Σημειώνει ότι θα επανέλθει από 01/01/2021 και θα παραχωρείται με τις προβλεπόμενες αυξήσεις.

Οι εργοδοτικές οργανώσεις ΟΕΒ και ΚΕΒΕ έχουν ήδη καταθέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την ανανέωση των  συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα κατάργηση της ΑΤΑ.

Στην ανακοίνωση της ΕΤΥΚ δεν διευκρινίζεται ποιες θα είναι «οι προβλεπόμενες αυξήσεις».

Σε ότι αφορά το ταμείο προνοίας στην εγκύκλιο αναφέρεται ότι για το 2020 θα είναι στο 8% και από 01/01/2021 στο 9%.

Σήμερα ο εργοδότης καταβάλλει ως συνεισφορά στο ταμείο προνοίας 9%.

Η ΕΤΥΚ εκφράζει ικανοποίηση ότι εντός του πρώτου εξαμήνου του 2020, η τράπεζα πρέπει να προχωρήσει στη συμπλήρωση των κενών οργανικών θέσεων που θα υπάρχουν, κενές τη δεδομένη στιγμή.

Επαναβεβαιώνει στην πρόταση τη θέση ότι οι συμφωνίες μεταξύ ΕΤΥΚ και Τράπεζας Κύπρου εξακολουθούν να ισχύουν με βάση και τις νέες πρόνοιες της συλλογικής σύμβασης 2018 -2020.

πηγή: Stockwatch


ΠΑΣΥΚΙ: Κραυγή αγωνίας η τρίωρη στάση εργασίας

13/12

Κραυγή αγωνίας η σημερινή τρίωρη στάση εργασίας των κυβερνητικών γιατρών σε όλα τα δημόσια νοσηλευτήρια, είπε ο Πρόεδρος της ΠΑΣΥΚΙ Σωτήρης Κούμας.

Μιλώντας σε σημερινή δημοσιογραφική διάσκεψη, στα γραφεία της ΠΑΣΥΚΙ, ο κ. Κούμας είπε ότι η ΠΑΣΥΚΙ «αναγκάστηκε ως κραυγή αγωνίας να προβεί στη σημερινή τρίωρη στάση εργασίας».
 
«Η ΠΑΣΥΚΙ αποτελείται από γιατρούς μάχιμους, στην πρώτη γραμμή, οι οποίοι βιώνουν στο πετσί τους τι σημαίνει δημόσιο νοσηλευτήριο και ποιες συνθήκες έχουν διαμορφωθεί πολύ περισσότερο για τους ασθενείς, αλλά και για τους ίδιους τους εργαζόμενους. Αναγκαστήκαμε να προβούμε σε τούτη την τρίωρη στάση εργασίας γιατί γίνεται ένας ατέρμονος διάλογος, διάλογος για χάριν του διαλόγου», συμπλήρωσε.
 
Η απόδειξη, συνέχισε ο κ. Κούμας, «είναι το χθεσινό κείμενο κινήτρων, όπως το έχει ονομάσει ο ΟΚΥΠΥ εκ μέρους του ΔΣ, το οποίο ενώ τις τελευταίες ημέρες γινόταν προσπάθεια εκ μέρους του ίδιου του ΟΚΥΠΥ αλλά και του ίδιου του Υπουργού, πρέπει να πω, ότι διερωτώνταν μα γιατί θα προβούμε σε τρίωρη στάση εργασίας αφού είμαστε σε διάλογος;».
 
«Πάμε χθες, μια ελπίδα ναι ίσως σε ένα βαθμό ικανοποιηθούμε, να αναστείλουμε τα δυναμικά μέτρα. Τι λάβαμε; Λάβαμε ένα κείμενο, το οποίο λίγο πολύ μας είπαν ξέρετε είναι απόφαση του ΔΣ(ΟΚΥΠΥ), και δεν επιδέχεται ιδιαίτερη συζήτηση και αλλαγών. Άρα, για ποιο διάλογο μιλούμε ; », πρόσθεσε.
 
Σημείωσε ότι ο διάλογος για τα κίνητρα των ειδικών άρχισε μέσα Ιουλίου, τον οποίο διεξήγαγε ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΔΣ του ΟΚΥΠΥ.
 
«Δηλαδή κάναμε ένα διάλογο, πέντε μήνες περίπου, χωρίς πλαίσιο, εκ του ΔΣ; Ποια είναι η σοβαρότητα αυτού του Οργανισμού; Εμείς πως να το αντιληφθούμε πλέον; Απλώς θα πηγαίνουμε εκεί πέρα, σε κάποιες συναντήσεις; Δεν συμφωνείται τελικό κείμενο και ξαφνικά μας λεν ότι ναι, αποφασίσαμε, πάρτε το, ευχαριστούμε, γεια; Αυτό δεν μπορεί να γίνει ανεκτό, γιατί σίγουρα το περιεχόμενο του συγκεκριμένου εγγράφου, εμείς το έχουμε ονομάσει με μία λέξη: Αντικίνητρα. Και ανάγεται ένα εύλογο ερώτημα: Αντιλαμβάνεται επιτέλους ο ΟΚΥΠΥ τι σημαίνουν δημόσια νοσηλευτήρια; Ποιος είναι ο ρόλος τους στην κοινωνία, ο χαρακτήρας τους ;», ανέφερε.
 
Όπως είπε, «έχουμε την αίσθηση ή δεν αντιλαμβάνονται ή πλέον οι συγκεκριμένες προτάσεις που ισούνται με αντικίνητρα, ναι έχουν σκοπό να εξωθήσουν τους γιατρούς ή ένα μεγάλο αριθμό προς τα έξω, με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον, για την βιωσιμότητα των δημοσίων νοσηλευτηρίων, με τελικό αποδέκτη τον Κύπριο ασθενή και δυνητικά έκαστο από εμάς».
 
Σημείωσε ότι δεν είναι μόνο τα θέματα των κινήτρων και ιδιαίτερα οικονομικά κίνητρα.
 
«Η ΠΑΣΥΚΙ έχει καταθέσει μια σφαιρική πρόταση από την αρχή. Ότι δεν είναι μόνο θέμα κινήτρων. Είναι να δημιουργήσουμε ένα φυσιολογικό, εργασιακό περιβάλλον για τους γιατρούς του δημοσίου, ώστε με τα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί στα πλαίσια του ΓεΣΥ, να μην σκέφτονται συνεχώς να φύγουν από το δημόσιο. Αυτό έχει δημιουργηθεί», πρόσθεσε.
 
Ο κάθε γιατρός, συνέχισε ο κ. Κούμας, μπορεί και γνωρίζει να κάνει κάποιες απλές αριθμητικές πράξεις.
 
«Αν συνεχώς τον κεντρίζουμε, να σκέφτεται ότι ναι, αν μείνω εδώ θα παίρνω τόσα, με χειρότερες εργασιακές συνθήκες, ενώ αν πάω στον ιδιωτικό τομέα του ΓεΣΥ θα λαμβάνω περισσότερα, αυτό το αποδεικνύει και το περιεχόμενο του εγγράφου. Υπάρχει συγκεκριμένη πρόταση. Ναι θα χάσουμε γιατρούς. Τι σημαίνει αυτό το πράγμα; Ιδιαίτερη εμπειρογνωμοσύνη απώλεια της από τα δημόσια νοσηλευτήρια. Το κενό που δημιουργείται είναι δυσανάλογο. Δεν μπορεί να καλυφθεί ούτε άμεσα», πρόσθεσε.
 
Ο κ. Κούμας ανέφερε ότι αυτό που τους έδωσε χθες ο ΟΚΥΠΥ και ενοχλεί ιδιαίτερα είναι ότι απουσιάζει η προοπτική.
 
«Δεν ζητούμε χρυσές αμοιβές, όπως κάποιοι προσπαθούν να το παρουσιάσουν. Η βασική παράμετρος που τέθηκε είναι να είναι βιώσιμος ο Οργανισμός Κρατικών Υπηρεσιών Υγείας. Με τα δεδομένα που ακούσαμε, ναι πολύ φοβόμαστε ότι πλέον μπαίνει το ερώτημα κατά πόσο θα είναι βιώσιμος;. Αντιλαμβανόμαστε ότι θα υπήρχαν ελλείμματα. Γνωρίζουμε το νόμο που λέει ότι τα πέντε πρώτα χρόνια θα καλύπτει το κράτος. Όμως, δεν έχουμε δει ακόμα μέσα και από αυτό το έγγραφο ή μέσα από το διάλογο ότι υπάρχει προοπτική σιγά-σιγά αυτά ελλείμματα να μειωθούν και να γίνει και κερδοφόρος. Φυσικά, το κερδοφόρος εμείς το αντιλαμβανόμαστε κάπως διαφορετικά», συμπλήρωσε.
 
Ο κ. Κούμας είπε ότι απουσιάζει συντονισμός από όλους τους αρμόδιους φορείς, Υπουργείο, ΟΑΥ, ΟΚΥΠΥ και πρόσθεσε ότι η βασική προϋπόθεση επιτυχίας του ΓεΣΥ είναι εύρωστα δημόσια νοσηλευτήρια.
 
Ανέφερε, παράλληλα, ότι «χάσαμε περίπου 100 γιατρούς».

 
«Αντιλαμβάνομαι, θα μου πουν έχουν προσλάβει. Δεν έχουν προσλάβει, όμως,
 σίγουρα 100. Το κενό είναι εκεί πέρα. Δημιουργείται και έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις», συμπλήρωσε.

     
 Ο κ. Κούμας ανέφερε, επιπρόσθετα, ότι δεν βλέπουν προοπτική και σημείωσε ότι τους υποσχέθηκαν πολλά πράγματα εδώ και τρία χρόνια σχεδόν και δεν βλέπουν να εφαρμόζεται τίποτα.

 
«Τα νοσοκομεία, δυστυχώς, πηγαίνουν βήμα πίσω, όχι βήμα μπροστά. Γι΄ αυτό είχαμε εξαγγείλει την τρίωρη στάση εργασίας. Γι΄ αυτό και την εφαρμόζουμε ως κραυγή αγωνίας για το μέλλον των δημοσίων νοσηλευτηρίων. Η κραυγή αυτή αγωνίας και η προσπάθεια ευαισθητοποίησης όλων των φορέων που αποφάσισαν και μπορούν να αποφασίσουν, μπορούμε να πούμε ότι σε ένα βαθμό, ναι έχει κάπου αρχίσει ίσως να ευαισθητοποιεί», συμπλήρωσε.

 
Τα κρατικά νοσηλευτήρια, συνέχισε, πρέπει να διασωθούν και πρέπει να διατηρήσουν το ρόλο και το χαρακτήρα τους .


 «Δεν είναι αυτοσκοπός η αντιπαράθεση. Έχουμε σπουδάσει ιατρική. Αλλά είμαστε υπόχρεοι ως μάχιμοι γιατροί να διασφαλίσουμε ένα καθολικό ισότιμο σύστημα υγείας προς έκαστο από εμάς, ανεξαρτήτως ποιος είναι», ανέφερε.


 Σε ερώτηση αν έχουν ικανοποιηθεί κάποια από αυτά που πρότειναν στον ΟΚΥΠΥ, ο κ. Κούμας είπε πως «μπορώ να πω τίποτα» και πρόσθεσε ότι είπαν από την αρχή ότι θέλουν ένα βασικό εισόδημα, ώστε οι γιατροί να γνωρίζουν από την αρχή τι θα λαμβάνουν, να ξέρουν την προοπτική τους.  

 
Απαντώντας σε ερώτηση, ο κ. Κούμας είπε ότι ευελπιστούν ότι ο ΟΚΥΠΥ, όπως και όλοι οι εμπλεκόμενοι αρμόδιοι φορείς, θα λάβουν το μήνυμα: «Σκοπός δεν είναι η αντιπαράθεση ούτε να κλιμακώσουμε τα μέτρα - έχουμε την εξουσιοδότηση πλέον από τις Γενικές μας Συνελεύσεις να προχωρήσουμε σε αυτό-, αλλά το μήνυμα που στέλνουμε είναι ότι πρέπει να σωθούν τα δημόσια νοσηλευτήρια. Θα συνδράμουμε στο μέγιστο σε αυτό, όπως μπορούμε όμως».


 «Πολύ ευχαρίστως να συνεχίσουμε να συζητήσουμε μαζί τους, αλλά όπως πρέπει πλέον. Τεκμηριωμένα και ειλικρινά. Αυτό που μας έδωσε χθες (ΟΚΥΠΥ) αποδεικνύει ότι δεν έχουν κάνει ειλικρινή διάλογο μαζί μας τους προηγούμενους πέντε μήνες. Από το τελευταίο έγγραφο εργασίας που είχαμε, είναι χειρότερο αυτό. Άρα, αποδεικνύει κάποια πράγματα, ποιος κάνει ή επιδιώκει σωστό και ειλικρινή διάλογο στο τέλος της ημέρας», κατέληξε.

πηγή: Stockwatch


 CDB Bank: Αναδρομική παραχώρηση ΑΤΑ και προσαυξήσεων

13/12

H CDB Bank δεσμεύτηκε να παραχωρήσει αναδρομικά την ΑΤΑ και τις προσαυξήσεις, αναφέρει η ΕΤΥΚ σε εγκύκλιο της.

Σημειώνεται ότι μέσα στο πλαίσιο των προσπαθειών για συμμόρφωση της τράπεζας με τις συμβατικές της υποχρεώσεις και τον νόμο, η οργάνωση κάλεσε με επιστολή της στις 18/11/2019 την Τράπεζα να προχωρήσει στην παραχώρηση των ετησίων προσαυξήσεων και της ΑΤΑ, προειδοποιώντας ταυτόχρονα πως η συνέχιση της άρνησής της θα προκαλούσε τη λήψη μέτρων από την πλευρά μας.

Σύμφωνα με την ΕΤΥΚ, η διοίκηση της CDB Bank δεν ανταποκρίθηκε στην επιστολή αυτή, με αποτέλεσμα, στις 6 Δεκεμβρίου 2019, οι δικηγόροι της οργάνωσης, με σχετική επιστολή τους, εκ μέρους μελών της Οργάνωση, να προειδοποιήσουν την Τράπεζα πως αν δεν προχωρούσε αμέσως στην τήρηση των συμβατικών και νομικών της υποχρεώσεων, με την αναδρομική παραχώρηση από 01.01.2019 της ετήσιας προσαύξησης και της ΑΤΑ, τότε θα ήταν υποχρεωμένοι να κινηθούν νομικά εναντίον των μελών της Διοίκησης της Τράπεζας.

«Μετά την εξέλιξη αυτή, η Διοίκηση της Τράπεζας ενημέρωσε τους Δικηγόρους μας, ότι θα προχωρήσει άμεσα στην τήρηση των συμβατικών και νομικών της υποχρεώσεων με την παραχώρηση της προβλεπόμενης από τις μεταξύ μας συμφωνίες, ετήσιας προσαύξησης και της ΑΤΑ, αναδρομικά από 01.01.2019», σημειώνεται.

Η ΕΤΥΚ χαιρετίζει την απόφαση αυτή της Τράπεζας και μετά τη συμμόρφωση της με τις υφιστάμενες συμφωνίες, μπορεί να αρχίσει ένας ουσιαστικός μεταξύ μας διάλογος για ανανέωση της Συλλογικής Σύμβασης.

πηγή: Stockwatch

✇ Παρατηρητήριο Εργασίας & Ταξικών Σχέσεων

Επισκόπηση 01/12 - 08/12

By Παρατηρητήριο εργασίας και ταξικών σχέσεων — January 8th 2020 at 23:24
Επισκόπηση 01/12 - 08/12

ΕΤΥΚ: Προειδοποιεί με δυναμικά μέτρα στην ΚΕΔΙΠΕΣ, Altamira

04/12

Με λήψη δυναμικών μέτρων προειδοποιεί η συντεχνία των τραπεζοϋπαλλήλων ΕΤΥΚ σε περίπτωση που δεν δοθούν ετήσιες προσαυξήσεις και ΑΤΑ αλλά και μη επαναφοράς των αποκοπών στους μισθούς και στα ωφελήματα των εργαζομένων στην ΚΕΔΙΠΕΣ και Altamira.

Όπως αναφέρεται σε σχετική εγκύκλιο, η οργάνωση  λαμβάνοντας υπόψη την «κωλυσιεριγία της εταιρείας να συμμορφωθεί με τις συμβατικές και νομικές της υποχρεώσεις» και τη συνεχιζόμενη «δύσκολη και ψυχοφθόρα κατάσταση που οι συνάδελφοι βρίσκονται όλο αυτό το χρονικό διάστημα», έχει αποφασίσει όπως καλύψει τα δικηγορικά έξοδα, για όλους τους εργαζομένους που επιθυμούν να κινηθούν νομικά εναντίον της διοίκησης της εταιρείας, διεκδικώντας τα δικαιώματά τους.
 
 
Η ΕΤΥΚ αναμένει εντός των επόμενων ημερών τον καθορισμό μιας ακόμη συνάντησης με τη διοίκηση της εταιρείας, κατά την οποία θα πρέπει να ξεκαθαριστούν οι μέχρι στιγμής εκκρεμότητες και κυρίως το θέμα της ανανέωσης της συλλογικής σύμβασης.

«Οι θέσεις της οργάνωσής μας είναι ξεκάθαρες και τις γνωρίζει πλέον πολύ καλά και το νέο ΔΣ της εταιρείας, συνεπώς, εάν δεν υπάρξει θετική ανταπόκριση, θα προχωρήσουμε στη λήψη δυναμικών μέτρων. Σύντομα, θα επανέλθουμε με νέα εγκύκλιό μας ενημερώνοντάς σας για όλες τις απαραίτητες λεπτομέρειες (έντυπα που πρέπει να συμπληρωθούν, στοιχεία που πρέπει να προσκομιστούν κ.α.) καθώς και τη διαδικασία που θα ακολουθήσουμε για την καταχώρηση της ποινικής αγωγής. Τέλος, καλούμε το σύνολο των συναδέλφων να παραμείνουν σε εγρήγορση, διατηρώντας τη συσπείρωσή τους γύρω από την ηγεσία της οργάνωσής μας, ούτως ώστε ΟΛΟΙ μαζί ενωμένοι να πετύχουμε τους στόχους μας», τονίζει η συντεχνία.

πηγή: Stockwatch

         

ΡΙΚ: Σε διάλογο με συντεχνίες για νέα οργανική δομή

05/12

Το ΔΣ του ΡΙΚ βρίσκεται σε συνεχή επαφή και διάλογο με τις συντεχνίες των εργαζομένων ώστε να υποβληθεί μια, όσο το δυνατόν, συναινετική πρόταση προς το Υπουργείο Εσωτερικών για τη νέα οργανική δομή του Ιδρύματος, δήλωσε σήμερα ο Πρόεδρος του ΔΣ του ΡΙΚ Αντρέας Φράγκος.

Σε δηλώσεις του στη Βουλή, ο κ. Φράγκος ανέφερε ότι το ΔΣ έχει καταθέσει ήδη τη δική του πρόταση στο Υπουργείο Εσωτερικών για αντιμετώπιση του μακροχρόνιου προβλήματος που ταλανίζει τη δημόσια ραδιοτηλεόραση που είναι η απουσία σωστής οργανικής δομής και η πολλαπλότητα εργασιακών καθεστώτων.

«Το σημερινό καθεστώς δεν μπορεί να προχωρήσει, είναι θνησιγενές», είπε και πρόσθεσε ότι η πρόταση «δεν είναι τελεσίγραφο, δεν είναι
take it or leave it».


Κληθείς να σχολιάσει τις ανησυχίες των εργαζομένων για τυχόν απολύσεις και επηρεασμό των δικαιωμάτων τους, ο κ. Φράγκος είπε επίσης ότι βρίσκονται σε συνεχή επαφή και διάλογο με τις συντεχνίες του ΡΙΚ ούτως ώστε, με αίσθημα ευθύνης, να υποβληθεί μια, όσο το δυνατόν, συναινετική πρόταση, με βασικό γνώμονα το καλό του ΡΙΚ και των εργαζομένων.


Ερωτηθείς αν θα επηρεαστεί το έργο του ΡΙΚ από την αναβολή ψήφισης του προϋπολογισμού τη νέα χρονιά, ο Πρόεδρος του Ιδρύματος απάντησε αρνητικά.

πηγή: Stockwatch


✇ Kaymakkin Weekly

This week at Kaymakkin: Σώματα φτηνά, σώματα ξένα - Παρουσίαση μπροσούρας (3η έκδοση)

December 29th 2019 at 20:11
This week at Kaymakkin: Σώματα φτηνά, σώματα ξένα - Παρουσίαση μπροσούρας (3η έκδοση)

This week at Social Space Kaymakkin

(Monday 30/12 19:00)
Σώματα φτηνά, σώματα ξένα - Παρουσίαση μπροσούρας (3η έκδοση)
https://antifanicosia.espivblogs.net/archives/503
https://www.facebook.com/events/2358413127804023/

(english follows)

Τον Δεκέμβρη του 2015, εκδώσαμε την μπροσούρα "Σώματα Φτηνά, Σώματα Ξένα" με θέμα την κρατική διαχείριση της μετανάστευσης. Εξ αρχής εφάνηκε πως υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον, αφού τα 250 αντίτυπα εξαντλήθηκαν μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Μισό χρόνο μετά αποφασίσαμε να εκδώσουμε άλλα 500 αντίτυπα, τα οποία επίσης εξαντλήθηκαν.

Φέτος αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην 3η έκδοση της μπροσούρας, τούντη φορά με σημαντικές αλλαγές τζαι προσθήκες, που εδιπλασιάσαν τελικά το μέγεθός της. Η απόφαση για την επανέκδοση επάρθηκε μετά που κύκλους συζητήσεων της συνέλευσής με αφορμή τις δολοφονίες μεταναστριών που αποκαλύφθηκαν τον Απρίλιο του 2019. Τα περιεχόμενα της μπροσούρας όμως εν εσυζητήθηκαν για πρώτη φορά φέτος, αλλά αποτελούν προϊόν συζητήσεων τζαι δράσεων της συνέλευσης τα τελευταία πέντε χρόνια.

Τη Δευτέρα 30/12 εννα γίνει η πρώτη παρουσίαση της ανανεωμένης έκδοσης, στον κοινωνικό χώρο Kaymakkin. Εννα ακολουθήσει συζήτηση γύρω που τις μεταναστευτικές πολιτικές του κράτους αλλά τζαι τους αγώνες μεταναστ(ρι)ών στην Κύπρο. Στο χώρο ενναν διαθέσιμη η μπροσούρα όπως τζαι άλλο έντυπο υλικό της ομάδας.
Εννα υπάρχει παράλληλη μετάφραση της παρουσίασης στα αγγλικά.

***

In December 2015, we published a pamphlet called ‘’Cheap Bodies, Foreign Bodies’’ regarding the ways the state managed immigration. There was great interest from the start, as the initial 250 copies were exhausted in a short period of time. 6 months later we decided to go ahead with a second printing of 500 copies, and they were all given out as well.

This year we decided to proceed with the 3rd edition of the pamphlet, this time with significant changes and additions that doubled its size. The decision to republish was taken after rounds of discussions by the assembly surrounding the serial killings of migrant women that came to light in April 2019. However, the pamphlet’s contents were not first discussed this year; they are a product of discussions and actions undertaken by the assembly in the past five years.

On Monday 30/12 we will present the new edition at social space Kaymakkin. A discussion will follow regarding the state’s immigration policies as well as immigrant struggles in Cyprus. On site you will be able to find the pamphlet, along with other printed material of the group.

During the event, whispered translation in English will be available for both the presentation and the discussion.

 



About Kaymakkin


Η συμμετοχή σας τζαι οι εισφορές σας κρατούν το Kaymakkin ανοιχτό!
Kaymakκιν, located in the old neighbourhood of Kaymakli*, is an attempt to create a common space, open to individuals and groups aiming for political, social, and cultural intervention. It is the outcome of the realisation of the need for a space where we can spread and exchange ideas, form networks and interact in Nicosia. It is a self-managed space, and its operation relies on self-organisation and collective action. Kaymakκιν is managed by an assembly of individuals and collectives through direct democratic and horizontal organisational structures and consensus decision-making processes. Against the dominant rationale of hierarchy and the exercise of power “from above”, against capitalism and neoliberalism, we organize outside a commercial framework and the logic of profit. read more...

Address: Archiepiskopou Makariou III No. 127, Kaimakli

Kaymakκιν address is 127, Archiepiskopou Makariou III Avenue, in the old neighbourhood of Kaimakli, southern Nicosia. It’s situated on the corner of Makariou III Avenue and Vasileos Pavlou Street, around 50 metres after Platanos Café, and before the Saint Barbara Church Square.

It can be reached via car, or the City Bus 148. It’s a 10 minute bicycle ride from the Walled Town of Nicosia, or alternatively a 30 minute walk.

Copyright © 2019 Kaymakkin Social Center, All rights reserved.


Want to change how you receive these emails?
You can update your preferences or unsubscribe from this list.

Email Marketing Powered by Mailchimp
✇ συσπείρωση ατάκτων

Οι στρατοί και οι μπάτσοι φυλάνε σύνορα ταξικά

By Syspirosi Atakton — December 18th 2019 at 22:02
 
Ο πόλεμος είναι ειρήνη
Η ελευθερία είναι σκλαβιά
Η άγνοια είναι δύναμη
Η ασφάλεια είναι δημοκρατία

Η τελευταία πρόταση, η οποία αποδίδει χαρακτηριστικά τον τρόπο σκέψης των εξουσιαστών και των παρατρεχάμενών τους, θα μπορούσε άνετα να είναι η σύγχρονη προσθήκη στη γνωστή φράση από το 1984 του Τζόρτζ Όργουελ. Την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου ο νέος Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξης, Γ. Σαββίδης, εξήγγειλε την άμεση εφαρμογή μέτρων για «πρόληψη της εγκληματικότητας, της τρομοκρατίας, καθώς και της παράνομης μετανάστευσης» που περιλαμβάνουν περιπολίες ένοπλων αστυνομικών της ΜΜΑΔ στην εντός των τειχών Λευκωσία. Οι περιπολίες ξεκίνησαν την επομένη της εξαγγελίας, ενώ από την Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου ξεκίνησαν και περιπολίες της Αστυνομίας και του Στρατού (!)  στην νεκρή ζώνη μέσα στην παλιά πόλη. Όπως δήλωσε, «τα μέτρα, εκτός των άλλων, θα συμβάλουν στην εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας του κοινού».

Οι λόγοι με τους οποίους η κυβέρνηση τεκμηρίωσε την αναγκαιότητα των νέων αυτών μέτρων δεν είναι παρά απλές προφάσεις από την στιγμή που η εντός των τειχών πόλη δεν είναι σε καμία περίπτωση περιοχή με μεγαλύτερη εγκληματικότητα από άλλες περιοχές έτσι ώστε να δικαιολογούνται τόσο δραστικά μέτρα. Η αναφορά μάλιστα στην καταπολέμηση της «παράνομης μετανάστευσης» -όρου που δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιείται πλέον στη δημόσια κι όχι μόνο ρητορική- μόνο ως γελοία μπορεί να χαρακτηριστεί την στιγμή που οι περιπολίες θα γίνονται σε μόλις ενάμιση από τα τριακόσια χιλιόμετρα της νεκρής ζώνης, ενώ η επίκληση του κινδύνου της τρομοκρατίας απλώς στερείται οποιασδήποτε λογικής βάσης, όσα σήματα της ιντερπόλ κι αν ισχυριστούν πως έχουν. 

Η εφαρμογή των συγκεκριμένων μέτρων θα μπορούσε να ερμηνευθεί κι ως η προσπάθεια ενός νέου υπουργού να δείξει πυγμή μετά το φιάσκο με τις λανθασμένες ταυτοποιήσεις και συλλήψεις ατόμων μέσα από την πρώτη -ουσιαστικά- εφαρμογή της πολυδιαφημισμένης «κάρτας οπαδού» και με τον κ. Σαββίδη να ακολουθεί τα χνάρια του ανεκδιήγητου προκατόχου του. Πιθανώς να ισχύει και αυτό, ωστόσο δεν μπορούμε παρά να εντάξουμε αυτά τα μέτρα σε ένα γενικότερο πλαίσιο περαιτέρω στρατιωτικοποίησης της κοινωνίας καθώς και της καλλιέργειας της κουλτούρας του φόβου. Και για να μπορέσει η κοινωνία να «εμπεδώσει» (όπως είπε και ο ίδιος ο υπουργός) αυτή την κουλτούρα φόβου, είναι απαραίτητη η ύπαρξη και του εξωτερικού αλλά και του εσωτερικού «εχθρού».

Η εντός των τειχών Λευκωσία εξυπηρετεί την συντήρηση του εξωτερικού εχθρού από τη στιγμή που είναι μοιρασμένη. Μετά το άνοιγμα των οδοφραγμάτων το 2003, και ιδίως μετά το άνοιγμα της Λήδρας, η παλιά πόλη είναι και τόπος συνεύρεσης και συναναστροφής πολλών ανθρώπων, οι οποίοι μπορούν πλέον να περπατήσουν με τα πόδια σε ολόκληρη την παλιά πόλη, μία διαδικασία που δίνει την αίσθηση ρήξης του διαχωρισμού και υπέρβασης των συνόρων που επέβαλαν οι εθνικιστές στην Κύπρο. Η παρουσία των στρατών βέβαια πάντοτε μας υπενθυμίζει την πραγματικότητα, ωστόσο οι  περιπολίες γίνονται για να αναχαιτιστεί το όποιο αίσθημα επανένωσης είχε δημιουργηθεί και εν τέλει στόχο έχουν να «εμπεδωθεί» η διχοτόμηση της Κύπρου και η μετατροπή της πράσινης γραμμής σε σκληρό σύνορο της Ευρώπης- Φρούριο. Οι περιπολίες του στρατού κατά μήκος της πράσινης γραμμής θα παραμένουν συμβολική κίνηση εντυπωσιασμού, τουλάχιστον μέχρι την στιγμή που το δεκαοχτάχρονο παιδί που υποβάλλεται στην πλύση εγκεφάλου του στρατού ή/και είναι άυπνο από τις σκοπιές και τις περιπολίες πυροβολήσει κανέναν άνθρωπο που πέρασε για «εχθρό».

Από την άλλη όμως, οι περιπολίες στην εντός των τειχών πόλη από την αστυνομία δεν έχουν μόνο συμβολική σημασία. Δεν γίνονται μόνο για τον εντυπωσιασμό αλλά είναι κυρίως ουσιαστικές για την δημιουργία του εσωτερικού «εχθρoύ». Σε μία χώρα όπως η Κύπρος όπου κυριαρχεί η συναίνεση και οι όποιες αντιδράσεις και αμφισβήτηση των επιλογών της εξουσίας διατηρούνται σε ήπια επίπεδα, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους περιορίζονται μόνο σε σποραδικές εξάρσεις βίας με οπαδούς, ή ατομικές «πρωτοβουλίες» εκφοβισμού μεταναστών από μέλη της ΜΜΑΔ, όπως είχε πριν μερικούς μήνες έξω από τα γραφεία της ΚΙΣΑ. Είναι ξεκάθαρο ότι ο στόχος αυτών των περιπολιών είναι η πλήρης ενεργοποίηση των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους για να «εμπεδώσει» η κοινωνία την ύπαρξη «εχθρών» και για να τονωθούν τα ξενοφοβικά αντανακλαστικά των ψήφο-πελατών της κυβέρνησης.

Οι προφάσεις για πάταξη της “παράνομης μετανάστευσης, της εγκληματικότητας και της τρομοκρατίας” δεν είναι τίποτα άλλο από ρατσιστική στοχοποίηση και τρομοκράτηση των μεταναστών που ζούνε ή συνευρίσκονται στην παλιά πόλη, μιας και θα υπόκεινται σε συνεχείς ελέγχους και θα είναι έρμαια στις όποιες διαθέσεις επίδειξης ισχύος από τα “όργανα της τάξης”. Πέρα από τους μετανάστες, είναι πολύ πιθανό αποδέκτες αυτής της καταστολής να είναι και η νεολαία η οποία επίσης συνευρίσκεται στην πόλη, όπως φυσικά και οποιοδήποτε άτομο δεν συμβαδίζει με την κυρίαρχη κανονικότητα, αυξάνοντας έτσι σημαντικά τον αριθμό των ανθρώπων που θα αντιμετωπίζονται εχθρικά από το κράτος, χωρίς να είναι ποσοτικό το θέμα αλλά θέμα αρχής. Υπό τις συνθήκες αυτές το μέτρο των περιπολιών θα είναι σαν μία αυτοεκπληρούμενη προφητεία, μιας και η αύξηση της καταστολής θα εντείνει τις κοινωνικές εντάσεις, οδηγώντας πιθανώς και σε εξάρσεις βίας οι οποίες θα χρησιμοποιούνται ως δικαιολογία για περισσότερη καταστολή.

Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι τα μέτρα αυτά δεν έχουν παρθεί για να εμπεδώσουμε ως κοινωνία το αίσθημα ασφάλειας αλλά για να εμπεδώσουμε την διχοτόμηση, την καταστολή και τον φόβο. Η μετατροπή της παλιάς πόλης σε μία αστυνομοκρατούμενη περιοχή θα θυμίζει περισσότερο στρατόπεδο συγκέντρωσης παρά «ασφαλές» κέντρο πόλης, ένα καινούριο σύνορο ουσιαστικά που θα χωρίζει τους «απόβλητους» εντός των τειχών από την υπόλοιπη κοινωνία. Για να μην κυριαρχήσει λοιπόν ο φόβος θα πρέπει να βρούμε τις συλλογικές μας αντιστάσεις, θα πρέπει να επιδείξουμε την απαραίτητη αλληλεγγύη γιατί στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι εν δυνάμει απόβλητοι. 

Συσπείρωση Ατάκτων
Δεκέμβρης 2019

 

✇ Yeraltı Notları, Sevgul Uludag's blog on hamamboculeri.org

The story of a house in Lapithos and a house next to the Kourtoumbellis bakery… - 2 -

By Sevgul Uludag — December 8th 2019 at 18:57

The story of a house in Lapithos and a house next to the Kourtoumbellis bakery… - 2 -

Sevgul Uludag

caramel_cy@yahoo.com

Tel: 99 966518

In Nicosia, the family of John Metaxas had built two houses in the Koshkluchiftlik area for his two sisters to settle in when they would get married. The house was in Irene Street, later to be called Mehmet Ali Gormush Street. At the end of the street was the Bakery of Kourtoumbellis… Kourtoumbellis had died and his wife Evridiki was running it with her workers. Towards the end of December in 1963, some Turkish Cypriots with guns would attack the bakery and kill the mother of Mrs. Evridiki and her two workers. Across the bakery was another house where Huseyin Mehmet Djohn, the famous "DJOHN COFFEE" of Turkish Cypriots lived with his wife Eleni. Eleni would see the killers in the bakery so later on she would be taken from her house and she is still "missing"… I had written the story of the bakery and had interviewed the daughter of Kourtoumbellis, Kriti… And I had also written the sad story of Eleni Suzan who is still "missing" after the tragedy at the bakery…
In the Η ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΤΟΥ ΧΤΕΣ - YESTERYEARS OF NICOSIA social media group, John Metaxas would write about their family house in Koshkluchiftlik area of Nicosia, at Irene Street… Years later, Irene Street would become Mehmet Ali Gormush Street…
"The place and street where we lived prior to the end of December 1963 intercommunal struggle. My father, mother, and myself helped dig half of the foundation of this double storey house built for my two sisters as their dowry (Prika). The other half was dug by the contractor. We lost the house and all property during the fasaries of 1963. The entire family, eight of us, lived in the back of the lot in a garage-like building without indoor plumbing or running water but we were happy of what little we had. So many others were much poorer than we were. Some of those beggars would go from house to house asking for a piece of bread to sustain them. Some even had a family to care for. My mother would always tell us not to look the other way when we would see a beggar but reach out to them with a piece of bread, a few olives, and a piece of cheese if we had any. I always loved to hear the beggar pronounce his blessing on me (NA EXIS TIN EFXIN MOU PAIDHIN MOY). In the 1950s, I saw entire families so poor live in tents in the open by our elementary school. The father's profession was coating the inside of the copper pots and pans with a silvery hot alloy. I even saw a family or two live in caves in Aglanjia rocky hill overlooking the teachers' Academy. These latter scenes built character in me to always be thankful and be content of what I have!
We also were taught from our early years in elementary school how to be compassionate to others who were less fortunate than each of us. How thankful I am for those caring teachers I had at the Agios Andreas Elementary in the 1950s!"
John Metaxas tells me of his memories from this period:
"My family lived in Nicosia, a few streets west of the Old Dianellos cigarette factory, a couple of streets before you got to the river on the right.
Sevgul, here is a photo of the four of us boys in an open lot next to our house. You can see our property behind us. Chris is the one to the right. To the left is Dinos. Me holding my brother Tassos. We lived in a small garage-like room to the right of the picture. The two flats were built for my two sisters when they would get married and were rented to two British families to pay for the mortgage. We never had the chance to live in it.
There was a Greek bakery almost next to our house. We lost the house and everything at the end of 1963. My family were held hostage for a few days. They were 7 among 26 Greeks exchanged. Three of our friends in the bakery lost their lives.
Evridiki Kourtoumbelidou saw her mother and two of her workers (husband and wife) all dead before her eyes inside the bakery. It was two houses combined, bakery and residence where Kriti had her reception after her wedding to a radio electronics repairman. Great family… When Evridiki reached our home, she told my mother, "My Irene, they killed my mother and my two workers, and they are going to kill us too". As she was running to escape, she said he heard a voice saying to her, "Run to the Metaxas home". God must have had His angels watching all of them.
So you know Kriti my good childhood friend since you interviewed her about the killings in the Kourtoumbellis bakery in 1963. She was two years older than me in the elementary school. After the release of my family, they became closer to ours, because they were so thankful that her mother escaped to our home during the killings at the bakery and miraculously saved... She got shot in the hip and my mother was trying to bandage her wounds. Kriti had a baby sister named Katia and a brother named Akis. He was one year ahead of me in Elementary. Then later on in 1960 we were roommates in the American Academy Boarding school. All three of us walked together to the Agios Andreas Elementary. So fond memories that would feel volumes!
I was told that the Turkish armed leader of the group who led them in a Turkish home near the Dianellos Cigarette factory, that they took them to protect them from other groups of violent fighters. I saw a lot of fighting around the Cigarette factory on American TV news since in December 1963, I was already in the US, studying. I did not think I that I would see my family again, after having read about the killings at the bakery. I knew of only one bakery owned by a widow woman, Mrs. Evridiki Kourtoumbelidou.
You did write about it… Mrs. Evridiki Kourtoumbelidou found refuge in our house. She was one of those 26 released. Her mother and two workers (husband and wife) lost their lives. One of my younger brothers was at the bakery 10 minutes before the killings.
We do not have ill feelings. We are just so thankful to God who sent his "angels' as my father call them, another group of armed Turks who captured them in order to 'protect' as they said from other extreme Turkish Cypriot groups. We will always think of them as "Angels of God"!
Did you know of Mr. Fikret Ali Riza who worked in the Ottoman Bank? He and his family lived next door to us. GOOD, PRECIOUS neighbours for several years. His wife was responsible indirectly for my family being spared by the first group of killers.
It is a miracle that I am alive today. Had I been there when they were captured, I may not be here to tell the good news that God is a Good God!
My immediate family would have stayed in Cyprus had they gotten their home back after the 1963 sad events, but it never happened. My father prayed to God and asked him if they did not get the house back within 3 years, that would be a sign that it His will to bring the family to America for the children to have a better life. They had a hard time…
In 1966 my father retired from the Government Printing Office after 30 years and he went to London where my sister was studying to be a nurse at King Edward Memorial Hospital. He waited there several months to a year before he got a US visa to come to Chicago in November 1967 to work as a typesetter for a company. In those days, the old-fashioned typesetters were hard to find in America. That is how he got the job after the US Labor Department in Washington gave their approval. It was a long struggle for him because my mother had hardly any income for the rest of the family, still in Cyprus. She went out and cleaned peoples' homes…
In September of 1968 my father and I helped one brother and one sister to come over. In November 1968 the four of us met in Cookeville, TN where I was attending Grad School for Thanksgiving at a friend's home for Thanksgiving dinner. I was so surprised to see my brother again in five years. He was 6 ft tall. The last time I saw him in Cyprus he was 11, Chris, my brother who had been in the bakery at the end of December 1963, 10 minutes before the attack of some Turkish Cypriot gunmen there…
We had a wonderful weekend together. And now we began to talk how to bring the rest of the family over…"
I thank John Metaxas for sharing his story with us… It is a striking story of how a family lost the houses they built in 1963, how the family was dispersed all over the world and how it was so difficult to get back together and start a new life… And not lose the love and care and compassion and not breed hatred but breed peace and understanding… I thank John Metaxas for contacting me, for telling me his story and his exemplary stance… May he be an example for all Cypriots…

27.10.2019

Photos:
The four boys at the yard of the houses that were built for their sisters...
The Metaxas family at their house they lost in 1963 at Irene Street Nicosia...


(*) Article published in the POLITIS newspaper on the 1st of December 2019, Sunday. Similar series of articles were published in Turkish in the YENİDÜZEN newspaper on the 16th and 17th of October 2019 and here are the links:

http://www.yeniduzen.com/firindaki-cinayete-tanik-olan-evru-hanim-evimize-siginmisti-1-14629yy.htm

http://www.yeniduzen.com/firindaki-cinayete-tanik-olan-evru-hanim-evimize-siginmisti-2-14633yy.htm
❌