Login
Μια θεατρική παράσταση σχετικά με τη ζωή του επανάστατη της οικουμένης, Ερνέστο Γκεβάρα γνωστού ως Che, που άφησε το στίγμα του στην Κούβα, το νησί της επανάστασης, για το καλύτερο σύστημα υγείας στον κόσμο, για τον διεθνιστικό χαρακτήρα της Κουβανικής επανάστασης ενάντια στον Ιμπεριαλισμό, για τον αλληλέγγυο χαρακτήρα που φέρει με τους λαούς που αγωνίζονται για την ανεξαρτησία τους και τον σοσσιαλισμό αλλά και της φροντίδας σε όλο τον κόσμο με την Κουβανική Διεθνή Ιατρική Ταξιαρχία που πολέμησε την πανδημία όπου κι αν της ζητήθηκε. Ένα έργο γραμμένο με αγάπη προς την ανιδιοτέλεια του ήρωα και τη φλόγα που έζωσε τις εφηβικές μας καρδιές στην Κύπρο, όταν υπερασπίστηκε την ανεξαρτησία του νησιού μας από το βήμα του Ο.Η.Ε. Στόχευσα να θέσω τις άγνωστες πτυχές της νεανικής του ζωής στα μάτια μας χωρίς περιττούς βερμπαλισμούς, με αυτοσαρκασμό και με έναν ιδιότυπο ερωτισμό. Κατέληξα στο αισιόδοξο, στο παρόν και στο μέλλον. Την Κουβανική Επανάσταση. Έτσι γιορτάζουμε τα 93 γενέθλια του Che. Ενάντια στο ιμπεριαλιστικό εμπάργκο και με την επαναστατική αισιοδοξία για το μέλλον.
ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ
Ώρα έναρξης: 21.00
ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΙΟΥΝΙΟΥ
Ώρα έναρξης: 21.00
Διάρκεια: 1 ώρα και 15 λεπτά
Τόπος: Σπίτι του Ηθοποιού
Παναθηναίων 5 και Αλκαμένους 175
Ελεύθερη συνεισφορά για την μετάφραση του έργου στα ισπανικά.
Θα υπάρξει σειρά προτεραιότητας με βάση τη χρονική σειρά έλευσης στο χώρο λόγω των γνωστών συνθηκών.
Γράφει – Παίζει: Βασίλης Κυριάκου
Σκηνοθέτης: Γιάννης Σταματίου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Καταλιακού
Σκηνογραφία: Μπέτυ Λυρίτη
Ηχητική προσαρμογή: Παναγιώτης Μαζαράκης
The post Θέατρο: EL CHE ( Δελτίο τύπου ) appeared first on Αγκάρρα.
Άντρος Κυπριανού σε συνέντευξη του στο Κανάλι 6 προχθές, μας υπενθύμισε γιατί το εργατικό κόμμα της Κύπρου φαίνεται πως πρέπει να ξανα-ξεσκονίσει και να ανοίγει – που και που τουλάχιστον – βιβλία με τα γραφόμενα του Λένιν, έτσι για να ξέρουν πως να αποφεύγουν ερωτήσεις.
Μεταξύ των πολλών που είπε, στεκόμαστε σε μια φράση που είναι ενδεικτική:
Ερώτηση δημοσιογράφου: Στο ερώτημα ρήξη ή ενσωμάτωση τι λέτε;
Απάντηση Α. Κυπριανού: “Μα τώρα υπάρχει κάποιος ο οποίος θεωρεί ότι μπορεί να υπάρξει ρήξη – σίγουρα όχι ενσωμάτωση – με τρόπο επαναστατικό και να πετύχουμε τον μετασχηματισμό της κοινωνίας με επανάσταση στο σύγχρονο κόσμο όπως λειτουργούν τα πράγματα; Ο Λένιν έλεγε ότι πρέπει να κάμνεις ένα βήμα μπροστά και δύο βήματα πίσω εκεί και όπου χρειάζεται για να μπορείς να χτίζεις στέρεες βάσεις για να διεκδικείς και να πετυχαίνεις το στόχο σου. Ο Λένιν ουδέποτε είπε να πάμε στην αυτοκαταστροφή”
Από την πλευρά μας, εμείς λέμε πως δεν είναι κακό ένα κόμμα να μην δηλώνει επαναστατικό, είναι όμως υποκρισία και προσπάθεια εμπαιγμού του εργατικού κόσμου όταν ένα κόμμα που θέλει να εκπροσωπεί την εργατική τάξη, κοροϊδεύει με τεχνάσματα ότι προσπαθεί να επιτύχει άλλους σκοπούς από αυτούς που πραγματικά επιθυμεί. Υπάρχουν πολλοί θεωρητικοί του οπορτουνισμού, μπορεί να διαλέξει πολύ ευκολότερες ατάκες και στόχους, δεν χρειάζεται να είναι όλα δικαιολογημένα με αποφθέγματα έξω από το πραγματικό περιεχόμενο του Λένιν και του Μάρξ.
The post «Μα τώρα υπάρχει κάποιος ο οποίος θεωρεί ότι μπορεί να υπάρξει ρήξη με τρόπο επαναστατικό και να πετύχουμε τον μετασχηματισμό της κοινωνίας με επανάσταση;» appeared first on Αγκάρρα.
Οπτικο-ακουστική παραγωγή της κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ με αφορμή τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821
Σε αυτά τα σύντομα επεισόδια, το υλικό ξεδιπλώνει την ιστορία ξεσκεπάζοντας μύθους και ηρωποιήσεις αλλά αναγνωρίζοντας το μεγαλειώδες ιστορικό γεγονός, ενώ παράλληλα αντλεί ιστορικά μαθήματα για τους αγώνες του μέλλοντος.
Η σειρά των 6 επεισοδίων δίνει στο θεατή την ευκαιρία να παρακολουθήσει την εξέλιξη των γεγονότων που προηγήθηκαν, που οδήγησαν στην επανάσταση και τελικά στη συγκρότηση του ελληνικού αστικού κράτους. Μπορεί επίσης να παρακολουθήσει τις ηρωικές μάχες των πρωταγωνιστών, τις “εμφύλιες” συγκρούσεις, αλλά και να δει μέσα σε ποιες τοπικές και διεθνείς οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, αυτές οι ιστορικές στιγμές εκδηλώθηκαν. Μέσα από τη σειρά επιχειρείται η αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας -σε αντιδιαστολή με το σύνολο των εκδοχών της αστικής ιστοριογραφίας- αλλά και η προσπάθεια εξαγωγής χρήσιμων ιστορικών συμπερασμάτων από την Επανάσταση του 1821.
Επεισόδιο 1ο: «Η Επανάσταση, ατμομηχανή της Ιστορίας»
2ο επεισόδιο: «Στην αυγή της νέας εποχής»
3ο επεισόδιο: «Η πρωτοπορία του αγώνα»
4ο επεισόδιο «Και ποιοι θέλετε να αρματωθούν, αν όχι εμείς;»
5ο επεισόδιο: «“Εμφύλιοι” πόλεμοι. Η επανάσταση μέσα στην επανάσταση»
6ο επεισόδιο: «Η επανάσταση διδάσκει»
Σκηνοθεσία Κώστας Σταματόπουλος
Διεύθυνση Φωτογραφίας – Μοντάζ Σέργιος Κολισίκας
Έρευνα – Επιμέλεια Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ
Παρουσίαση Θέμης Πάνου, Αφροδίτη Βραχοπούλου
Κάμερα Ηλίας Διαμαντάκος, Άκης Βαλεργάκης
Υπεύθυνη Παραγωγής Παυλίνα Αγαλιανού
Σύνθεση πρωτότυπης μουσικής Εύα Φάμπα
Ηχογράφηση Μουσικής Βαγγέλης Φάμπας (στούντιο MassiveProductions)
Έπαιξαν οι μουσικοί
Εύα Φάμπα: Κλασσική κιθάρα
Δημήτρης Κουφαλάκος: Φαγκότο
Φώτης Κόλλιας: Κρουστά
Αφήγηση Σπύρος Κοντορίζος
Ηχογράφηση Σπικάζ Σωτήρης Γκέκας
Motion graphics Γιάννης Κλεφτογιάννης
Εναέριες λήψεις Τηλέμαχος Τσουραμάνης Ορέστης Μπορμπότης
Συμμετείχαν
Χρήστος Μπαλωμένος Μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ Οικονομολόγος
Αποστόλης Χαρίσης Μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας
Aκούστηκαν τα μουσικά θέματα
Eισαγωγή από “Ένα παλικάρι 20 χρονών” (παραδοσιακό)
Bela Bartok – Out of Doors, Sz. 81
“La Marseillaise”
Solo Cello Passion – Doug Maxwell
The post 1821 – 200 χρόνια από την Ελληνική επανάσταση appeared first on Αγκάρρα.
Η ατάκα ανήκει στον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο Κυριάκο Κούσιο με αφορμή ερωτήσεις δημοσιογράφων για το συρματόπλεγμα απώθησης (πιθανών και απίθανων) προσφύγων και μεταναστών στον Αστρομερίτη: «Έχουμε μια κουλτούρα και μια ασφάλεια που πρέπει να προστατέψουμε.
Ο πολιτισμός κιαι η ασφάλεια τους είναι τόσο τραγικά ειρωνικά που μπορούν και τα δύο να συμβολιστούν από το συρματόπλεγμα που έχουν στήσει στον Αστρομερίτη.
ΥΓ: Υπάρχει τζιαι ένα «προιόν» που πρέπει να διασφαλιστεί, αν θέλει κάποιος να αγοράσει “διαβατήρια”
The post «Έχουμε μια κουλτούρα και μια ασφάλεια που πρέπει να προστατέψουμε» appeared first on Αγκάρρα.
Continue reading "Ποιον Ερντογάν έχουμε σήμερα ενώπιον μας και τι θα ανακοινώσει την Τρίτη;"
Continue reading "Τουρκοκυπριακά κόμματα μποϊκοτάρουν τον Ερντογάν"
Preface
From the 7th through the 12th of September, the largest German automotive fair will take place in Munich. Shortly after, national elections will be held. As the formerly well-established parties are continuously loosing votes, the Green Party might stand a chance to become the strongest party – or at least an indispensable partner for a coalition. Due to these upcoming occasions, we have published our first longer brochure focussing on the climate crisis, how it’s connected to capitalism, mobility and why neither the Green Party, electric cars or green capitalism will solve it. For Beyond Europe, we’ve translated an abridged version.
Capitalism, Germany, and the Automotive Industry
Capitalism has become a global destructive force with irrevocable consequences. Although capitalism is made and performed by humans, it appears to many as an inescapable law of nature, to which we must abide, rather than to the laws and developments our ecosystem. The unbridled destructiveness of capitalism is exemplified by the automotive industry. More than 1/5 of the CO2 emissions are caused by road traffic, and the total amount of emissions is still on the rise. The automotive industry is a climate killer and a huge business. It is the largest industrial sector in Germany, with annual sales in the hundreds of billions. Around 800,000 people here work in the automotive industry, and a similar number are employed in the supplier industry. It is impossible to imagine capitalism without cars. Cars are icons of the capitalist concept to produce ever more, new and bigger things while opening up more markets in the process. The car makes it possible to transport goods and workers flexibly around the world and in turn, enhancing the capitalist process.
The German state has integrated this branch of industry into itself to such an extent, that it would implode if the automotive industry were to come to an end. At least, Germany would be an entirely different state without it. So the diplomacy works tirelessly to increase sales abroad. At home, the state provides incentives – lately up to 5,000 Euros – to ensure that consumers buy one car after another, even though the five- or ten-year-old Volkswagen still fulfills its supposed core purpose, i. e. being a means of transportation, without any reasons for complaint. In addition, other options of transport, such as the railroad system, have been run down over decades. So many people have no real alternative to using a car. The demise of the railroad system is something that can be seen in many countries. In the 70s in western Europe, cars became affordable to most people. From this point on, the public train infrastructure lost its significance and its political support.
The Development Towards Electric Vehicles
So instead of trains, internal combustion SUVs are the big sellers. But the development to battery powered vehicles is where we are heading to: Exhaust emission limits, moral consumer interest and the imminent oil shortage have led to a worldwide development to supposedly “climate-neutral”, battery driven cars. One expression of this change is that Tesla has been able to establish itself as the global market leader in the automotive industry with its e-mobility in a very short time. In Germany, the ideological battle between diesel-nazis and disciples of electric cars has been fought and won by the e-faction. To ensure that Germany is not entirely left behind in this development, the state is paying a hefty price with direct investments in the companies, high premiums for buyers and the expansion of the charging infrastructure. The new technology is supposed to bail out the car companies, and to top it all off, everyone concerned is allowed to publicly claim that this is being done to save the planet. This all changes little in the business model of making profits on the basis of destroying the planet. The production of electric vehicles causes significantly higher emissions than conventional cars. The batteries require the rare resource lithium, the mining of which causes enormous water pollution. At the same time, massive protests have taken place against its extraction: In Bolivia, for example, a large lithium mining project was stopped due to protests by the affected indigenous population, from which Germany had actually already secured its substantial share for the next 70 years. Visibly, interest is shifting from the oil fields in the Middle East to the lithium deposits in South America and the Congo. However, the principle of exploiting natural resources, remains unchanged. The electric vehicle is not a solution, but only the continuation of the planets destruction. The nationwide expansion and promotion of electric mobility and other phony solutions are at the core of green capitalisms ideology.
Green Capitalism and its Annoying Morality
The Greens, as the most important party representing this ideology, are currently enjoying one election success after another. Quite a few voters see them as the only party with the right answer to the climate crisis. Yet local green governments have already beaten protestors out of forests to build highways and couldn’t even manage to accelerate the development of renewable energies. The short-term perspective is a coalition of conservatives with the green party, to which Markus Söder (leader of the Bavarian conservative party) has already welcomed the Greens. In this upcoming coalition, the Greens will always be able to pardon themselves, as it will never be their fault that they could not enforce effective measures to prevent the climate crisis.
At the same time, the Greens even pride themselves with the fact that they wish to act in the interest of the German economy. As just mentioned above, that means nothing else, than massively supporting the automobile industry. The Greens therefore do not want to touch the system of excessive use of resources, but only to replace the raw materials in the long term. According to the Greens, the vehicle fleet should be entirely replaced within the next ten or twenty years. This opens up an enormous sales market for all car manufacturers who manage to wrap some steel, a computer and a few seats around an electric motor, and will cause car sales to skyrocket once again. This, by the way, is a concept that most conservatives can easily agree on.
What is also sweeping over us with the eco-trend and unfortunately does not pass us by – like everything else – is the ideology that comes with green capitalism. Consumption is still good but it must be sustainable and is morally charged. Everywhere, where people have excess money, there must be an offer to spend it again. It is never an option under capitalism to consume less voluntarily. (You may though, take part in expensive life coach practices, where this is what you learn, provided you have the money to do so). So instead, people consume “sustainably” and “organically”. Organic products are first and foremost the means of distinction for a new middle class. It is the way of showing, that one despises how the rich drown in their free floating, champagne filled villa pools just as much as one despises how the poor do not appreciate a healthy organic sandwich. At the same time, “organic” is a new form of egoism: it is wanting to feed oneself and one’s well-tended offspring as healthy as possible. Others may gladly feed their children with vegetables coated in pesticides, while the own child is only offered the organic juices from the glass bottle. And woe betide if the so brought up child fails!
In the organic food industry, as in every capitalistically organized branch of production, products are relabeled, customers are tricked and pay is mostly lousy. To ask oneself, where and how products are made and whether one really needs something is not per se wrong and can help to put oneself and one’s own way of life into a relationship with the world. But the green lifestyle does not do that. It individualizes instead of recognizing.
So Where do we Want to Head to?
We will not watch powerlessly as society is driven against the wall, but will intervene where capitalist irrationality becomes most obvious. We want to take action against capitalism and its rule. In doing so, we do not aim to achieve an original state of nature, however defined. For the relationship of humans to nature is always a social one: every society, in order to survive, must enter into a metabolism with nature. The question is under which sign this exchange takes place. Whether it’s aim is the comprehensive satisfaction of all humans needs or if it’s for the sake of increasing capitalist profit, is crucial.
So while coal and gas infrastructure are already interrupted by regular protests, we find it necessary to take another step: Attack the automotive industry. Next to energy production, the transport sector is the biggest contributor to global warming. In it, capitalist growth and aggressive german nationalism manifested themselves, additionally patriarchal and neocolonial structures are reproduced.
That is why we will scratch at the prestige of the car wherever we can. We will fight against the construction of highways, for livable inner cities in which no one has to be afraid of big, fast, heavy, and dangerous projectiles driving too fast. For a rural life that can be lived without a car, because there is a functioning public transport network and the regional infrastructure that has not been cut for cost reasons. For wage increases in all sectors, reduction of working hours, for worldwide networking of labor and climate struggles. As always, we aim for utopia. Reduce To The Max!
On 10/06/2021, the Administrative Court rejected KISA’s recourse against the decision of the General Registrar to deregister KISA from the Register of Associations. In effect, with this decision, in contrast with independent officials and institutions of the UN and the Council of Europe, the AC considers that the Ministry of Interior legally deregistered an NGO active in the fields of migration and human rights for 23 years, simply because it did not inform the Registrar of Associations on time that its constitution was compatible with the Associations and Institutions Law (104(I)/2017).
A constitution that was, right from the beginning of KISA’s establishment in 1998, compatible with the most important provisions of the Law on Associations and Institutions of 2017, including those regarding adherence to the principles of democracy and fundamental rights and freedoms. In contrast, provisions of the constitution of many other associations, mainly in the area of sports, in blatant violation of the provisions of article 4. (1) of the Law, define that their objective is “the continuous dedication of the members to the Greek-Christian ideals of our race” or “the Greek edification of its members and the Greek youth of the Island in general”. Regarding these associations, the Minister of Interior and the Registrar of Associations did not see and therefore did not establish that these constitutional provisions “aim at or tend to undermine … Democracy, democratic institutions, … fundamental rights and freedoms”. These Associations, unlike KISA, were never subjected to any sanctions, never mind deregistration, for not complying with the legislation.
in the decision of the AD there are serious omissions and failure to examine or justify critical aspects of the violations of the Constitution, the European Convention on Human Rights, the International Covenant on Civil and Political Rights and other European and international human rights legal instruments regarding the human rights of association and assembly but also of the freedom of expression. In addition, the AC omitted to engage with the totally unnecessary and disproportionately severe sanction imposed on KISA in relation to the stated objective.
Contrary to the decision of the AC, and emphasizing the violations of the above European and international conventions and other legal instruments, European agencies and bodies, such as the European Commissioner for Human Rights of the Council of Europe and five OHCHR Special Rapporteurs of the UN, who with a letter and joint communication to the Minister of Interior and the Cyprus government, respectively, express their concerns about the deteriorating operational environment for NGOs in Cyprus as and about the deregistration of KISA and many other NGOs from the Register of Associations. They also consider deregistration as an extreme and disproportionate measure, which should «never be used to address minor infractions».
With this extremely disappointing decision, the AC opens the door to the Ministry of Interior to proceed to concluding the dissolution of KISA, a process that had already started unlawfully without the required by law court decision when, in February 2021, the Minister of Interior issued an order to the banks to freeze KISA’s accounts, as well as of other deregistered associations, with all the consequences this entails. Repeating the practices of discriminatory treatment and dealing with the “good” and the “bad” NGOS, the former that “do a wonderful job … and we want them on the side of the state» , and the latter that «maximise issues and target the state services» , with a new order the Minister called on the banks to de-freeze the accounts of some associations, mainly in the sports sector.
Declaring once again its determination to continue its work and its adherence to its mission and objectives for equality and diversity, the struggle against discrimination and racism, the safeguarding and promotion of human rights and the rule of law for all people, KISA has already filed an appeal before the Supreme Court and will submit a request for an accelerated procedure,
Under these circumstances and in order to exclude any possibility of suspending KISA’s operation and action, we have proceeded to registering the organisation under the legal personality of Non-Profit Company, with exactly the same name and same objectives. Despite the fact that this legal status, under which many other NGOs have chosen to operate, is not the ideal solution for us, nevertheless does provide the only option for KISA to continue its work and action until the reinstatement of its registration in the Register of Associations.
KISA calls on civil society organisations, organised or other groups and entities, activists and society at large to stand with us and declare their support and solidarity not only with KISA but also against the toxic anti-migrant narrative, against racism and nationalism, against the corruption and graft of the Anastasiades government, against the legitimisation and normalisation of the Golden Dawn of Cyprus and the devastating plunge to the extreme right and fascism, for democracy and the rule of law. In order to reinforce and strengthen the already declared support and solidarity of many European and international networks and NGOs.
And finally, KISA calls on the House of Representatives to proceed immediately to the amendment of the legislation in order to enable the deregistered NGOs to have their legality reinstated after documenting their compliance with the legislation provisions. This amendment will also revoke the unequal and special treatment of some associations, as in the case of the Cyprus Olympic Committee and the Cyprus Paralympic Committee, with the Amendment of the Cyprus Sports Association Law (15(I)/2021). Although both Committees had been deregistered, the governing party restored the legality of exclusively these two associations through a law of doubtful legality and the urgency procedure, without even asking them to present information for their compliance with the law.
Steering Committee
Στις 10/06/2021, το Διοικητικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή της ΚΙΣΑ κατά της απόφασης του Γενικού Εφόρου Σωματείων να διαγράψει την ΚΙΣΑ από το Μητρώο Σωματείων. Στην ουσία, με την απόφαση αυτή το ΔΔ, σε αντίθεση με τους ανεξάρτητους αξιωματούχους και θεσμούς του ΟΗΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης, θεωρεί ότι νόμιμα το Υπουργείο Εσωτερικών διέγραψε μια ΜΚΟ που εδώ και 23 χρόνια δραστηριοποιείται στους τομείς της μετανάστευσης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν ενημέρωσε έγκαιρα τον Έφορο Σωματείων ότι το καταστατικό της είναι συμβατό με τον περί Σωματείων και Ιδρυμάτων Νόμο (104(I)/2017)..
Ένα καταστατικό, σημειώνεται, που εξαρχής της σύστασης της ΚΙΣΑ το 1998, ήταν συμβατό με τις πιο σημαντικές πρόνοιες του Νόμου περί Σωματείων και Ιδρυμάτων του 2017, περιλαμβανόμενων και αυτών για την προσήλωση στις αρχές της δημοκρατίας και των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Αντίθετα, πρόνοιες του καταστατικού πολλών σωματείων, κυρίως στο χώρο του αθλητισμού, κατά κατάφωρη παραβίαση των διατάξεων του άρθρου 4.(1) του Νόμου, ορίζουν πως σκοπός τους είναι «η συνεχής προσήλωση των μελών εις τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη της φυλής μας» ή «η Ελληνοπρεπής διάπλαση των μελών του και γενικά της Ελληνικής νεότητας της Νήσου». Για αυτά τα σωματεία, ο Υπουργός Εσωτερικών και ο Έφορος Σωματείων δεν είδαν και, επομένως, δεν διαπίστωσαν ότι αυτές οι καταστατικές πρόνοιες «στοχεύουν ή τείνουν να υπονομεύσουν … τη Δημοκρατία, τους δημοκρατικούς θεσμούς ,… τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες του ατόμου». Τα Σωματεία αυτά, αντίθετα με την ΚΙΣΑ, ουδέποτε υπέστησαν οποιαδήποτε κύρωση, πόσω μάλλον διαγραφή τους για τη μη συμμόρφωση τους με τη Νομοθεσία.
Στην απόφασή του ΔΔ παρατηρούνται σοβαρές ελλείψεις και παράλειψη εξέτασης ή αιτιολόγησης της κατάληξης επί κρίσιμων πτυχών των παραβιάσεων του Συντάγματος, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, του Διεθνούς Συμφώνου για τα Αστικά και Πολιτικά Δικαιώματα και άλλων ευρωπαϊκών και διεθνών νομικών εργαλείων για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε ότι αφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι αλλά και της ελευθερίας έκφρασης. Παρέλειψε επίσης το ΔΔ να ασχοληθεί με την καθόλου απαραίτητη και δυσανάλογα αυστηρή ποινή που επιβλήθηκε στην ΚΙΣΑ σε σχέση με τον επιδιωκόμενο σκοπό.
Σε αντίθεση με την απόφαση του ΔΔ, και τονίζοντας τις παραβιάσεις των πιο πάνω Ευρωπαϊκών και διεθνών συμβάσεων και άλλων νομικών εργαλείων, Ευρωπαϊκοί και διεθνείς φορείς και σώματα, όπως η Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης και πέντε Ειδικοί Εισηγητές (Special Rapporteurs) του OHCHR των ΗΕ, οι οποίοι με επιστολή και κοινό διάβημα τους προς τον Υπουργό Εσωτερικών και την Κυπριακή κυβέρνηση, αντίστοιχα, εκφράζουν τις ανησυχίες τους για την επιδείνωση του περιβάλλοντος λειτουργίας των ΜΚΟ στην Κύπρο όπως και για τη διαγραφή της ΚΙΣΑ και πολλών άλλων ΜΚΟ από το Μητρώο Σωματείων. Θεωρούν δε τη διαγραφή ως ακραίο και μη αναλογικό μέτρο, το οποίο «ουδέποτε πρέπει να χρησιμοποιείται για αντιμετώπιση μικρο-παραβάσεων».
Με την άκρως απογοητευτική αυτή απόφασή του, το ΔΔ ανοίγει διάπλατα την πόρτα προς το Υπουργείο Εσωτερικών να προχωρήσει στην ολοκλήρωση διάλυσης της ΚΙΣΑ, διαδικασία που άρχισε ήδη παράνομα χωρίς την απαιτούμενη από το νόμο απόφαση δικαστηρίου όταν, τον Φεβρουάριο 2021, ο Υπουργός Εσωτερικών εξέδωσε διάταγμα προς τις τράπεζες για πάγωμα των λογαριασμών της ΚΙΣΑ, όπως και άλλων σωματείων που έχουν διαγραφεί, με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται. Επαναλαμβάνοντας τις πρακτικές της διακριτικής μεταχείρισης και αντιμετώπισης των «καλών» και «κακών» ΜΚΟ, των μεν που “επιτελούν θεάρεστο έργο … και εμείς θέλουμε στο πλευρό του Κράτους» και των δε που «μεγιστοποιούν και στοχοποιούν τις ίδιες τις υπηρεσίες του Κράτους» , με νέο διάταγμα ο Υπουργός κάλεσε τις τράπεζες να ξεπαγώσουν τους λογαριασμούς ορισμένων από τα διαγραφέντα σωματεία, κυρίως στον τομέα του αθλητισμού.
Δηλώνοντας ακόμα μια φορά την αποφασιστικότητά της να συνεχίσει το έργο της και την προσήλωσή της στην αποστολή και τους στόχους της για την ισότητα, τη διαφορετικότητα, την πάλη ενάντια στις διακρίσεις και το ρατσισμό, τη διασφάλιση και προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου για όλους τους ανθρώπους, η ΚΙΣΑ έχει ήδη καταχωρίσει Έφεση ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου και θα υποβάλει αίτημα για σύντομη εκδίκασή της.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες και για να μην υπάρξει καμιά πιθανότητα αναστολής της λειτουργίας και δράσης της ΚΙΣΑ, προχωρήσαμε στην εγγραφή της με το νέο νομικό καθεστώς της Μη-Κερδοσκοπικής Εταιρείας, με ακριβώς το ίδιο όνομα και τους ίδιους σκοπούς και στόχους. Παρά το ότι το νομικό αυτό καθεστώς, υπό το οποίο έχουν επιλέξει να λειτουργούν πολλές άλλες ΜΚΟ, δεν αποτελεί για μας την ιδανική λύση, εντούτοις παρέχει τη μοναδική επιλογή στην ΚΙΣΑ για συνέχιση του έργου και της δράσης της μέχρι την επαναφορά της εγγραφής της στο Μητρώο Σωματείων.
Η ΚΙΣΑ καλεί οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, οργανωμένες ή μη ομάδες και σύνολα, ακτιβίστριες και ακτιβιστές και την κοινωνία γενικά να συμπορευθούν μαζί μας και να δηλώσουν την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή τους όχι μόνο προς την ΚΙΣΑ αλλά και ενάντια στον τοξικό αντιμεταναστευτικό λόγο, ενάντια στο ρατσισμό και τον εθνικισμό, ενάντια στη διαφθορά και την αναξιοκρατία της κυβέρνησης Αναστασιάδη, ενάντια στη νομιμοποίηση και κανονικοποίηση της Χρυσής Αυγής της Κύπρου και την ολέθρια κατρακύλα προς την άκρα δεξιά και τον φασισμό, για τη δημοκρατία και ένα κράτος δικαίου. Για να ενισχύσουν και ενδυναμώσουν ακόμα περισσότερο τη δεδηλωμένη αλληλεγγύη και συμπαράσταση πάμπολλων Ευρωπαϊκών και διεθνών δικτύων και ΜΚΟ.
Τέλος, η ΚΙΣΑ καλεί τη Βουλή των Αντιπροσώπων να προχωρήσει άμεσα στη τροποποίηση της Νομοθεσίας ώστε να μπορέσουν οι ΜΚΟ που έχουν διαγραφεί να επανακτήσουν τη νομιμότητα τους μετά από τεκμηρίωση της συμμόρφωσής τους με τις πρόνοιες της Νομοθεσίας. Με την τροποποίηση αυτή, θα αρθεί επίσης και η άνιση και ειδική μεταχείριση σωματείων, όπως έγινε στην περίπτωση της Κυπριακής Ολυμπιακής Επιτροπής και της Κυπριακής Παραολυμπιακής Επιτροπής, με τον Νόμο που τροποποιεί τους περί του Κυπριακού Οργανώσιμού Αθλητισμού Νόμους , Ν. 015(Ι)/2021. Παρά το ότι ως σωματεία και οι δύο Επιτροπές είχαν διαγραφεί, το κυβερνών κόμμα επανάφερε τη νομιμότητα τους, προώθησε μιας αμφιβόλου νομιμότητας νομοθεσίας μέσω της διαδικασίας του κατεπείγοντος, με την οποία επανάφερε τη νομιμότητα αποκλειστικά των δύο αυτών σωματείων χωρίς καν να τους ζητηθεί να παρουσιάσουν στοιχεία ότι έχουν συμμορφωθεί με τον Νόμο.
Διοικητικό Συμβούλιο
Σαν «τη μεγαλύτερη καταστροφή από το 1974» χαρακτήρισε ο πρόεδρος Αναστασιάδης την πυρκαγιά που ξεκίνησε από το χωριό Αρακαπά και τύλιξε στις φλόγες πολλά χωριά στην ορεινή περιοχή Λάρνακας και Λεμεσού. Κατάστρεψε μια έκταση 55 τετραγωνικών χιλιομέτρων, μεγαλύτερη δηλαδή από ότι καλύπτει η Λεμεσός, η δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Κύπρου.
Τέσσερεις νέοι άνθρωποι, μετανάστες εργάτες στις φυτείες ντομάτας κάηκαν ζωντανοί γιατί δεν ενημερώθηκαν έγκαιρα και σωστά πως και από πού να φύγουν. Δεκάδες σπίτια καταστράφηκαν, τεράστιες εκτάσεις καλλιεργειών και δασικής γης, χιλιάδες άγρια ζώα και ζώα σε φάρμες ή κατοικίδια που αφέθηκαν δεμένα ή σε κλουβιά. Μια τεράστια οικολογική καταστροφή. Μαύρισε κυριολεκτικά η ψυχή της Κύπρου.
Έχει άδικο όμως ο Αναστασιάδης, δεν είναι αυτή η μεγαλύτερη καταστροφή μετά το ΄74. Η μεγαλύτερη καταστροφή μετά το ΄74 είναι τα 8 χρόνια δικής του διακυβέρνησης, που ανάμεσα στα άλλα «κατορθώματα» του άφησε την Κύπρο ανοχύρωτη και έρμαιο στις πυρκαγιές. Η Κύπρος είναι ένα νησί που κάθε καλοκαίρι ξεσπούν πυρκαγιές. Στην προηγούμενη μεγάλη πυρκαγιά το 2016 που κατάστρεψε μια τεράστια έκταση στην περιοχή Σολιάς, και χάθηκαν στην εκτέλεση του καθήκοντος δυο πυροσβέστες, ο Αναστασιάδης και οι Υπουργοί του έβγαιναν και μιλούσαν για σχεδιασμούς που θα θωράκιζαν το νησί από τον κίνδυνο πυρκαγιών, για αγορά πτητικών μέσων και άλλα παρόμοια. Τίποτα δεν έκαναν. Καμιά ενίσχυση της πυροσβεστικής υπηρεσίας, με προσωπικό και εξοπλισμό καμιά ενίσχυση του τμήματος δασών, ενώ τα πυροσβεστικά αεροπλάνα δεν αγοράστηκαν ποτέ. Αντίθετα μόλις πριν λίγες βδομάδες η κυβέρνηση εξάγγειλε άλλα 147 εκατομμύρια ευρώ για εξοπλισμό της Εθνικής Φρουράς. (όσο κοστίζουν περίπου 4 πυροσβεστικά αεροπλάνα)
Μπορεί οι άνεμοι να βοήθησαν την πυρκαγιά να εξαπλωθεί γρήγορα αλλά αυτό που της επέτρεψε να ολοκληρώσει το καταστροφικό της έργο μέσα σε ελάχιστες ώρες ήταν η αδυναμία της πυροσβεστικής υπηρεσίας, του τμήματος δασών και των διάφορων άλλων αρμοδίων να ανταποκριθούν άμεσα και αποτελεσματικά στις εκκλήσεις του κόσμου για βοήθεια. Πολύς κόσμος βγήκε στα τηλεοπτικά κανάλια και δήλωνε οργισμένος ότι τα πυροσβεστικά περνούσαν από δίπλα τους αλλά δεν ανταποκρίθηκαν στις εκκλήσεις τους να σώσουν τα σπίτια τους γιατί είχαν άλλες οδηγίες. Ο συντονισμός ανάμεσα στις διάφορες υπηρεσίες ήταν ανύπαρκτος με αποτέλεσμα ο κόσμος να τηλεφωνά στην πυροσβεστική και να του απαντούν δεν είναι δική μας αρμοδιότητα αλλά του τμήματος Δασών ή το ανάποδο.
Τα πτητικά μέσα που περίμεναν δεν ήλθαν ποτέ ή έφτασαν πολύ αργά. Η κυβέρνηση του Ισραήλ που έστειλε δύο πυροσβεστικά αεροπλάνα δήλωσε ότι ζητήθηκε η συνδρομή της το βράδυ του Σαββάτου, πολλές ώρες δηλαδή μετά που ξέσπασε η πυρκαγιά. Έτσι έφτασαν την επόμενη μέρα όταν η καταστροφή είχε ολοκληρωθεί. Από τα δύο ελληνικά αεροπλάνα που ξεκίνησαν από Θεσσαλονίκη έφτασε μόνο το ένα αφού το άλλο έπαθε βλάβη.
Όταν ο Υπουργός εσωτερικών ρωτήθηκε γιατί δεν αγόρασε η κυβέρνηση και άλλα πτητικά μέσα πυρόσβεσης ώστε να υπάρχει επάρκεια και να καλύπτεται άμεσα και αποτελεσματικά κάθε περίπτωση πυρκαγιάς στο νησί απάντησε ότι: «Ένα πυροσβεστικό αεροπλάνο κοστίζει 35 εκατομμύρια ευρώ. Δεν χρειάζεται να ξοδέψουμε αυτά τα λεφτά αφού έχουμε συμφωνία με το Ισραήλ και την Ελλάδα και μπορούν να μας στείλουν πυροσβεστικά αεροπλάνα σε δυο ώρες». Είδαμε τι σήμαινε στην πράξη αυτή η αντίληψη.
Για να κρύψει τις δικές της ευθύνες η κυβέρνηση επικεντρώνεται στη σύλληψη κάποιου που κατηγορήθηκε ότι άναψε φωτιά στο χωράφι του στην περιοχή που ξεκίνησε η πυρκαγιά, ενώ ο Αναστασιάδης έκανε έκκληση προς τους πολίτες να επαγρυπνούν «για όσους ασυνείδητα, είτε εσκεμμένα, είτε εξ αμελείας προκαλούν πυρκαγιές».
Αυτό όταν προέρχεται από μια κυβέρνηση που φέρει την μεγαλύτερη ευθύνη για το μέγεθος της καταστροφής, είναι απαράδεκτο. Έρχεται να προσθέσει την προσβολή πάνω στο πόνο. Αν ξόδευε ένα ελάχιστο μέρος από τα δισεκατομμύρια που χάρισε μέσα από το σκάνδαλο με τα χρυσά διαβατήρια, σε κατασκευαστικές εταιρίες, λογιστικά και δικηγορικά γραφεία, (ανάμεσα τους και το γραφείο Αναστασιάδη, που το διαχειρίζονται οι κόρες του τώρα,) για αγορά πτητικών μέσων και ενίσχυση των πυροσβεστικών τμημάτων θα είχαμε ελέγξει αυτή την πυρκαγιά πριν πάρει αυτές τις καταστροφικές διαστάσεις.
Αν δεν μπορεί να απολογηθεί ο Αναστασιάδης, τουλάχιστο ας σιωπήσει, και αυτός και τα παπαγαλάκια του στα ΜΜΕ που έκαναν γαργάρα τον φρικτό θάνατο τεσσάρων ανθρώπων, απλώς και μόνο γιατί ήταν ξένοι εργάτες. Αν ήταν ντόπιοι όλοι θα μιλούσαν για ένα νέο Μαρί. Η καταστροφή και οι υλικές ζημιές έτσι και αλλιώς είναι πολύ μεγαλύτερες από ότι προκάλεσε η έκρηξη στο Μαρί.
Το πιο σημαντικό βήμα για αποτελεσματική πυροπροστασία είναι να φύγει αυτή η κυβέρνηση του ρατσισμού της αναλγησίας, της διαφθοράς και των σκανδάλων που προσφέρει τα πολλά στους λίγους και προνομιούχους κεφαλαιοκράτες, και ελάχιστα στους πολλούς, τους εργαζόμενους και τους φτωχούς.
Η μέγα-πυρκαγιά (megafire) που ξέσπασε χθες το μεσημέρι, στην ευρύτερη περιοχή των επαρχιών Λεμεσού και Λάρνακας, δεν παρουσιάζει πλέον ενεργά μέτωπα σε εξέλιξη, αλλά υπάρχουν αναζωπυρώσεις σε διάφορα σημεία και ως εκ τούτου δεν μπορούμε να πούμε ότι βρίσκεται υπό έλεγχο.
Η μέγα-πυρκαγιά καλύπτει μία έκταση περίπου 55 τ.χλμ., έχει περίμετρο περίπου 40 χλμ. και εκτείνεται στα διοικητικά όρια των ακόλουθων κοινοτήτων:
• Συκόπετρα – Αρακαπάς – Διερώνα – Επταγώνια – Ακαπνού – Πραστιό Κελλακίου – Κελλάκι της επαρχίας Λεμεσού και
• Οδού – Μελίνη – Ορά – Άγιοι Βαβατσινιάς – Βαβατσινιά – Πάνω Λεύκαρα της επαρχίας Λάρνακας.
Ερωτηματικά παραμένουν κατά πόσον η μέγα-πυρκαγιά έχει προχωρήσει και στα διοικητικά όρια των κοινοτήτων Καμπί και Φαρμακάς της επαρχίας Λευκωσίας.
Η τελευταία μεγάλης κλίμακας πυρκαγιά που ξέσπασε στην Κύπρο ήταν αυτή που σημειώθηκε στις 16 Ιουνίου 2016 στην Κοιλάδα Σολέας, η οποία μέσα σε 4 ολόκληρες ημέρες κατέκαψε συνολικά το 1/3 της έκτασης που κάλυψε μέσα σε μόλις 4 ώρες η μέγα-φωτιά στην ορεινή περιοχή Λεμεσού – Λάρνακας.
Μέχρι στιγμής, η μέγα-πυρκαγιά προκάλεσε τον θάνατο 4 συνανθρώπων μας και συγκεκριμένα μεταναστών εργατών γης με καταγωγή από την Αίγυπτο, οι απανθρακωμένες σοροί των οποίων βρέθηκαν σε γεωργική περιοχή της κοινότητας Οδού στην επαρχία Λάρνακας. Εκφράζουμε συλληπητήρια στα οικεία πρόσωπα των θυμάτων και επισημαίνουμε ότι η απώλεια των 4 συνανθρώπων μας επαναφέρει στο προσκήνιο της επικαιρότητας τις αβίωτες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης – τις «ανίερες ζωές» (homo sacer) – των ατόμων με μεταναστευτικό ή/και προσφυγικό υπόβαθρο, τα οποία απασχολούνται κυρίως στον γεωργοκτηνοτροφικό τομέα της κυπριακής οικονομίας.
Η μέγα-πυρκαγιά κατέκαψε τεράστιες εκτάσεις κρατικής χαλίτικης γης και ιδιωτικών περιουσιών, εντός και εκτός ορίων ανάπτυξης των παρακείμενων κοινοτήτων, περιλαμβανομένων οικιστικών, γεωργικών και κτηνοτροφικών περιοχών. Σύμφωνα με το ισχύον Σχέδιο Ανάπτυξης και συγκεκριμένα την Δήλωση Πολιτικής για τη Ρύθμιση και τον Έλεγχο της Ανάπτυξης και την Προστασία του Περιβάλλοντος στην Ύπαιθρο και στα Χωριά, ολόκληρη η καμένη έκταση χαρακτηρίζεται ως Περιοχή Εξαιρετικής Φυσικής Καλλονής. Στην περιοχή απαντώνται επίσης αξιόλογα και μοναδικά Προστατευόμενα Τοπία, όπως οι Υδατοφράκτες Αρακαπά και Αγίων Βαβατσινιάς, καθώς και η Βουνοκορφή Σταυρόπευκος στην κοινότητα Οδού και το Γεωμόρφωμα με Εμφανίσεις Χρωμίτη στην κοινότητα Ακαπνού.
Σημειώνεται ότι όλες σχεδόν οι επηρεαζόμενες κοινότητες συγκαταλέγονται στα καθορισμένα χωριά, τα οποία παρουσιάζουν ειδικό κοινωνικό, αρχιτεκτονικό, ιστορικό ή άλλο ενδιαφέρον ή χαρακτήρα, με βάση την ισχύουσα Δήλωση Πολιτικής για την Ύπαιθρο. Τα χωριά αυτά χωροθετούνται σε Περιβαλλοντικά Ευαίσθητες Περιοχές και διαθέτουν, ως επί το πλείστον, Παραδοσιακούς Πυρήνες, οι οποίοι διατηρούν την παλιά δομή και τον χαρακτήρα τους, περιλαμβάνουν παραδοσιακές οικοδομές και άλλα στοιχεία και χαρακτηρίζονται, συνήθως, από το συνεχές σύστημα δόμησης.
Πολύ μεγάλο μέρος της καμένης έκτασης περιλαμβάνει γεωργική γη υψηλής φυσικής αξίας, η οποία διακρίνεται σε τρεις τύπους: (α) γεωργικές εκτάσεις με υψηλό ποσοστό ημι-φυσικής βλάστησης, (β) γεωργικές εκτάσεις με μωσαϊκότητα, χαμηλής έντασης γεωργία και δομικά στοιχεία αγροτικού τοπίου (π.χ. δόμες / ξερολιθιές), καθώς και (γ) γεωργικές εκτάσεις / βοσκότοπους με σημαντικά είδη πανίδας και χλωρίδας. Οι γεωργικές περιοχές υψηλής φυσικής αξίας είναι βασικός δείκτης για την αξιολόγηση της γεωργίας και του περιβάλλοντος.
Από την μέγα-πυρκαγιά απειλήθηκαν άμεσα, αλλά μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να επηρεάστηκαν, το Κύριο Κρατικό Δάσος Λεμεσού και το Εθνικό Δασικό Πάρκο Μαχαιρά, τα οποία έχουν ενταχθεί στο ευρωπαϊκό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000 ως Τόποι Κοινοτικής Σημασίας / Ειδικές Ζώνες Διατήρησης, για την προστασία των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας χλωρίδας και πανίδας. Ωστόσο, δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο εάν από την μέγα-πυρκαγιά επηρεάστηκε ή απλά απειλήθηκε το μικρό Κρατικό Δάσος Άγιοι Βαβατσινιάς.
Η μέγα-πυρκαγιά κατέκαψε επίσης πολύ μεγάλες εκτάσεις εντός των λεκάνων απορροής και ζωνών προστασίας των ταμιευτήρων ύδρευσης (φραγμάτων πόσιμου νερού) της Γερμασόγειας και της Καλαβασού.
Επιπρόσθετα, η μέγα-πυρκαγιά κατέκαψε μεγάλο μέρος των γνωστών διαδρόμων – περασμάτων διέλευσης αποδημητικών αγρίων πτηνών του ποταμού Γερμασόγειας και του Βασιλικού ποταμού, καθώς και του νότιου τμήματος του εσωτερικού περάσματος.
Τέλος, η μέγα-πυρκαγιά φαίνεται να επηρέασε ήδη σημαντικά τμήματα δύο προστατευόμενων περιοχών του Δικτύου Natura 2000, οι οποίες έχουν ενταχθεί ως Ζώνες Ειδικής Προστασίας για τη διατήρηση των άγριων πτηνών:
• Στο βορειοδυτικό μέτωπο της μέγα-πυρκαγιάς, μεταξύ των κοινοτήτων Συκόπετρα – Οδού – Μελίνη, φαίνεται να επηρεάστηκε σημαντική έκταση της Ζώνης Ειδικής Προστασίας «Βουνοκορφές Μαδαρής – Παπούτσας». Η περιοχή «Βουνοκορφές Μαδαρής – Παπούτσας» καθορίστηκε ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας για τα ακόλουθα 10 είδη πτηνοπανίδας, τα οποία περιλαμβάνονται στο Παράρτημα Ι της Οδηγίας της ΕΕ για τη διατήρηση των άγριων πτηνών (2009/147/ΕΚ, πρώην Οδηγία 79/409/ΕΟΚ) και αναπαράγονται στην περιοχή σε σημαντικούς αριθμούς: Σπιζαετός (Aquila fasciata), Διπλογέρακο (Buteo rufinus), Νυκτοπούλλι (Caprimulgus europaeus), Πευκοτρασιήλα (Lullula arborea), Σκαλιφούρτα (Oenanthe cypriaca), Τρυπομάζης (Sylvia melanothorax), Πέμπετσος (Parus ater cypriotes), Δενδροβάτης (Certhia brachydactyla dorothea), Δακκαννούρα (Lanius nubicus) και Σιταροπούλλι (Emberiza caesia). Στους στόχους διατήρησης της Ζώνης Ειδικής Προστασίας «Βουνοκορφές Μαδαρής – Παπούτσας» περιλαμβάνονται επίσης άλλα 2 σημαντικά είδη πτηνοπανίδας: Ζάνος (Falco peregrinus) και Θουπί (Otus scops cyprius).
• Στο βορειοανατολικό μέτωπο της μέγα-πυρκαγιάς, μεταξύ των κοινοτήτων Οδού – Άγιοι Βαβατσινιάς – Βαβατσινιά, φαίνεται να επηρεάστηκε σημαντική έκταση της Ζώνης Ειδικής Προστασίας «Περιοχή Τζιόνια». Η «Περιοχή Τζιόνια» καθορίστηκε ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας για τα ακόλουθα 7 είδη πτηνοπανίδας, τα οποία περιλαμβάνονται στο Παράρτημα Ι της Οδηγίας της ΕΕ για τη διατήρηση των άγριων πτηνών (2009/147/ΕΚ, πρώην Οδηγία 79/409/ΕΟΚ) και αναπαράγονται στην περιοχή σε σημαντικούς αριθμούς: Ζάνος (Falco peregrinus), Νυκτοπούλλι (Caprimulgus europaeus), Σκαλιφούρτα (Oenanthe cypriaca), Τρυπομάζης (Sylvia melanothorax), Πέμπετσος (Parus ater cypriotes), Δακκαννούρα (Lanius nubicus) και Σιταροπούλλι (Emberiza caesia). Στους στόχους διατήρησης της Ζώνης Ειδικής Προστασίας «Περιοχή Τζιόνια» περιλαμβάνονται επίσης άλλα 5 σημαντικά είδη πτηνοπανίδας: Σπιζαετός (Aquila fasciata), Διπλογέρακο (Buteo rufinus), Πευκοτρασιήλα (Lullula arborea), Δενδροβάτης (Certhia brachydactyla dorothea) και Θουπί (Otus scops cyprius).
Είναι ενδεχομένως νωρίς να καταλογίσουμε ευθύνες. Δεν περνά απαρατήρητο, όμως, το γεγονός ότι ήδη από χθες το μεσημέρι το Τμήμα Δασών χαρακτήριζε το έργο κατάσβεσης της πυρκαγιάς ως «ακατόρθωτο». Παρά το γεγονός αυτό, η ενεργοποίηση του πολυδιαφημισμένου μηχανισμού «RescEU» έγινε με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, όταν ήδη σκοτείνιαζε, ενώ η εξωτερική βοήθεια με πτητικά μέσα από Ελλάδα και Ισραήλ τέθηκε σε δράση σχεδόν 24 ώρες μετά την πρόκληση της πυρκαγιάς. Την ίδια στιγμή, η πρόταση των Τουρκοκυπρίων να συνδράμουν με δικά τους μέσα μάλλον ακόμα «αξιολογείται». Ανοίγει, λοιπόν, ακόμα μία δημόσια συζήτηση, όχι μόνο για τους φυσικούς, αλλά και τους ηθικούς και πολιτικούς αυτουργούς ακόμα μιας οικολογικής καταστροφής, στο πλαίσιο της οποίας δεν έχουμε πει ακόμα την τελευταία μας κουβέντα.
Εκφράζουμε, τέλος, την αμέριστη αλληλεγγύη μας στις τοπικές κοινότητες και δηλώνουμε έτοιμοι και πρόθυμοι να συνδράμουμε στις προσπάθειες ανοικοδόμησης της περιοχής και αποκατάστασης της κοινής μας, φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς.
Κυριακή, 4 Ιουλίου 2021
Πρωτοβουλία για την Διάσωση των Φυσικών Ακτών & Κίνηση Save Akamas / Save Cyprus
Σαν σήμερα πριν από 78 χρόνια το ΑΚΕΛ πήρε μια ιστορική απόφαση, καλώντας τα μέλη του να συστρατευτούν στον ένοπλο αγώνα κατά του χιτλεροφασισμού.Ήταν μια απόφαση με τεράστια πολιτική σημασία καθώς έστελνε μήνυμα προς ολόκληρο τον κυπριακό λαό για ενωτική αντιφασιστική δράση και έμπρακτη διεθνιστική αλληλεγγύη προς τους λαούς που υπέφεραν από την επέλαση των ναζιστών και ιδιαίτερα στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό που αγωνιζόταν ενάντια στην ναζιστική κατοχή. Επίσης, συνέδεε τον αντιιμπεριαλιστικό-αντιφασιστικό αγώνα για απελευθέρωση από τον ναζισμό, με την πάλη για αυτοδιάθεση της Κύπρου και απαλλαγή από την αγγλική αποικιοκρατία.Ο νικηφόρος αγώνας των λαών και η συντριβή του ναζισμού-φασισμού στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, έδωσε τεράστια ώθηση στον κυπριακό λαό για να εντείνει τον δικό του αγώνα για απελευθέρωση από τον αγγλικό αποικιακό ζυγό.
Η απόφαση του ΑΚΕΛ για μαζική κατάταξη, οι εμπειρίες χιλιάδων κυπρίων εθελοντών και από τις δύο κοινότητες στα πολεμικά μέτωπα και οι θυσίες στα πεδία των μαχών, ήταν μια συνειδητή πολιτική ενέργεια για να διεκδικήσει και η Κύπρος την ελευθερία της.
Μετά τον πόλεμο, η Αριστερά, πρωτοστάτησε στο κίνημα αποστράτευσης ενάντια στα σχέδια των Άγγλων να στείλουν τους Κύπριους εθελοντές σε πολεμικές εκστρατείες, εντός της βρετανικής αυτοκρατορίας, για καταστολή απελευθερωτικών και αντιαποικιακών κινημάτων άλλων λαών. Σε μια τέτοια διαδήλωση, έπεσε νεκρός ο Τάσος Κυθραιώτης από πυρά Βρετανού αξιωματικού, στις 8 Οκτωβρίου 1945.
Η ιστορική μνήμη είναι ιδιαίτερα σημαντική για μας κι αυτοί οι ένδοξοι αγώνες αποτελούν πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων, αλλά και μια υπενθύμιση ότι ο αγώνας σήμερα ενάντια στην κατοχή και τη διχοτόμηση, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και το φασισμό, ενάντια στον εθνικισμό, είναι αναγκαίος όσο ποτέ άλλοτε.
Τhe Attorney General’s decision, to put an end to the criminal prosecution of the police officers involved in the investigation of the brutal murders of seven migrant women and girls by the serial killer Metaxas, is as yet another severe blow of the Anastasiades government against combating the criminal negligence and structural racism of the Police. The decision is an affront to justice and its role but also to the vindication and dignity of the victims and their families, as well as all migrant and refugee women in this country. With the decision of the Attorney General, there is another downhill plunge of immunity and impunity, arbitrariness and violation of every principle of the rule of law.
KISA has repeatedly pointed out that, with totally unacceptable and condemnable policies and practices such as the present decision of the Attorney General, it is not possible to tackle effectively the multiple structural and social discrimination, labour and sexual exploitation and gender-based violence experienced daily by migrant and refugee women in Cyprus, and which feed on and are supported by structural racism, sexism, criminal negligence and indifference of the Police and all other competent authorities.
Therefore, KISA calls on the government and the state in general again to respond to the urgent need for the development of a specific policy and action plan for the effective prevention and combating of gendered-base violence against migrant and refugee women. The development of such a plan should be through a coordinated public dialogue with civil society organisations, including organisations and/or representatives of the migrant and refugee communities.
In participating in today’s protest organised by POGO, at 12:00, outside the offices of the Legal Service, KISA calls on everybody to take part so that we condemn and joint our voices against the Attorney General’s decision, but to also our respect to the victims and to express our solidarity with the migrant and refugee women in our country.
Steering Committee
Η απόφαση του Γενικού Εισαγγελέα για τερματισμό της ποινικής δίωξης των αστυνομικών που εμπλέκονταν στη διερεύνηση των στυγερών φόνων των επτά μεταναστριών γυναικών και κοριτσιών από τον κατά συρροή δολοφόνο Μεταξά αποτελεί ένα καίριο πλήγμα της κυβέρνησης Αναστασιάδη στην καταπολέμηση του θεσμικού ρατσισμού και της εγκληματικής αμέλειας της αστυνομίας. Η απόφαση πλήττει τη δικαιοσύνη και το ρόλο της αλλά και τη δικαίωση και αξιοπρέπεια των θυμάτων και των οικογενειών τους, και κατ’ επέκταση όλων των μεταναστριών και γυναικών προσφύγων στη χώρα. Με την απόφαση του Γενικού Εισαγγελέα, παίρνει ακόμα μια βουτιά ο κατήφορος της ασυδοσίας, της αυθαιρεσίας και της καταπάτησης κάθε αρχής του κράτους δικαίου.
Η ΚΙΣΑ έχει επανειλημμένα επισημάνει ότι, με άκρως απαράδεκτες και καταδικαστέες πολιτικές και πρακτικές όπως η προκείμενη απόφαση του Γενικού Εισαγγελέα, δεν είναι δυνατό να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι πολλαπλές συστημικές και κοινωνικές διακρίσεις, η εργασιακή και σεξουαλική εκμετάλλευση και η έμφυλη βία που βιώνουν καθημερινά οι μετανάστριες και οι γυναίκες πρόσφυγες στην Κύπρο, και οι οποίες θρέφονται και συνεπικουρούνται από τον θεσμικό ρατσισμό, τον σεξισμό, την εγκληματική αμέλεια και αδιαφορία της αστυνομίας και όλων των άλλων αρμόδιων αρχών.
Γιαυτό, η ΚΙΣΑ καλεί εκ νέου την κυβέρνηση και την πολιτεία γενικότερα να ανταποκριθούν στην επείγουσα ανάγκη για ανάπτυξη συγκεκριμένου σχεδίου πολιτικής και δράσης για την αποτελεσματική πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας εναντίον των γυναικών μεταναστριών και προσφύγων. Η ανάπτυξη του σχεδίου θα πρέπει να γίνει μέσα από ένα συντονισμένο δημόσιο διάλογο με τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, περιλαμβανόμενων και οργανώσεων ή/και εκπροσώπων των μεταναστευτικών και προσφυγικών κοινοτήτων.
Συμμετέχοντας στη σημερινή εκδήλωση διαμαρτυρίας που οργανώνεται από την ΠΟΓΟ, στις 12:00, έξω από τη Νομική Υπηρεσία, η ΚΙΣΑ καλεί όλες και όλους να συμμετέχουν για να καταδικάσουμε και να ενώσουμε τη φωνή μας ενάντια στην απόφαση του Γενικού Εισαγγελέα, αλλά και για να αποτίνουμε φόρος τιμής στα θύματα και να δηλώσουμε την αλληλεγγύη μας με τις γυναίκες μετανάστριες και πρόσφυγες στη χώρα μας.
Διοικητικό Συμβούλιο
Five OHCHR Special Rapporteurs[1] of the UN in a joint Communication to the Cyprus government express their concerns about-
With their communication, the 5 Special Rapporteurs call on the government to take “all necessary measures to halt the alleged violations and prevent their re-occurrence and in the event that the investigations support or suggest the allegations to be correct, to ensure the accountability of any person(s) responsible for the alleged violations”.
This new communication follows the letter of the Commissioner for Human Rights of the Council of Europe to the Minister of Interior, in which the Commissioner expressed her concerns to the Cypriot authorities about –
On 05/06/2021, the government replied to the joint communication with a totally negative stance and content letter, which leaves no room for cooperation and understanding with the competent institutions of the UN. As shown in the comments submitted by KISA to the 5 Special Rapporteurs, the government’s allegations are totally unfounded and not based on true facts.
Steering Committee
[1] Special Rapporteur on the rights to freedom of peaceful assembly and of association; Special Rapporteur on the promotion and protection of the right to freedom of opinion and expression; Special Rapporteur on the situation of human rights defenders; Special Rapporteur on the human rights of migrants; Special Rapporteur on trafficking in persons, especially women and children
Πέντε Ειδικοί Εισηγητές (Special Rapporteurs)[1] του OHCHR του ΟΗΕ με κοινό διάβημα τους προς την κυπριακή κυβέρνηση εκφράζουν τις ανησυχίες τους:
Οι 5 Ειδικοί Εισηγητές με το κοινό διάβημα τους καλούν την κυβέρνηση να λάβει “όλα τα απαραίτητα μέτρα για να τερματίσει τις φερόμενες αυτές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να αποτρέψει την επανάληψή τους. Επίσης, σε περίπτωση που οι έρευνες στηρίξουν ή υποδείξουν ότι οι ισχυρισμοί αυτοί είναι σωστοί, να διασφαλίσουν την απόδοση ευθυνών όσων είναι υπεύθυνοι για τις φερόμενες παραβιάσεις”.
Το νέο αυτό διάβημα ακολουθεί την επιστολή της Επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης προς τον Υπουργό Εσωτερικών, με την οποία η Επίτροπος εξέφραζε τις ανησυχίες της στις κυπριακές αρχές:
Στις 05/06/2021 η κυβέρνηση απάντησε στο κοινό διάβημα με μίαν άκρως αρνητική στάση και περιεχόμενο επιστολή, χωρίς να αφήνει περιθώρια για συνεργασία και συνεννόηση με τους αρμόδιους θεσμούς των Ηνωμένων Εθνών.
Όπως φαίνεται στα σχόλια που ετοίμασε και απέστειλε η ΚΙΣΑ στους 5 Ειδικούς εισηγητές, οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης είναι εντελώς ανυπόστατοι και δεν βασίζονται σε αληθή δεδομένα.
Διοικητικό Συμβούλιο
[1] Ο Ειδικός εισηγητής για τα δικαιώματα της ελευθερίας του συνέρχεσθαι ειρηνικώς και του συνεταιρίζεσθαι· Ο ειδικός εισηγητής για την προώθηση και την προστασία του δικαιώματος στην ελευθερία της γνώμης και της έκφρασης· Ο ειδικός εισηγητής για την κατάσταση των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· Ο ειδικός εισηγητής για τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών· και ο ειδικός εισηγητής για την εμπορία ανθρώπων, ιδίως γυναικών και παιδιών
Απο κρίση σε κρίση το καπιταλιστικό σύστημα και όπως πάντα την πληρώνει ο εργαζόμενος. Συνεχώς παρακολουθούμε μια συντονισμένη κλιμάκωση της επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματα και στις συνδικαλιστικές ελευθερίες των εργαζομένων:Αφενός, η προσπάθεια να απεκδυθεί ο εργαζόμενος από τα δικαιώματα που του παρέχει η νομική αναγνώριση της σχέσης εξαρτημένης εργασίας οδηγεί σε νομικά κατασκευάσματα, όπως αυτό της «αγοράς υπηρεσιών», που εντείνουν την επισφάλεια εργασίας και την εκμετάλλευση των εργαζομένων. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι και στηρίζουμε τον αγώνα των καθηγητών στα απογευματινά και βραδινά Εκπαιδευτικά Προγράμματα του ΥΠΠΑΝ ενάντια στην ετσιθελική μετατροπή της σχέσης εργασίας τους σε αυτή της «αγοράς υπηρεσιών». Αφετέρου, η πειθαρχική δίωξη πέντε νοσηλευτριών που συμμορφώθηκαν με απόφαση της συντεχνίας τους, της ΠΑΣΥΝΟ, είναι ενδεικτική της προσπάθειας καταστολής κάθε φωνής που αντιδρά και απαιτεί τα δίκαια των εργαζομένων. Η δε γνωστή προσπάθεια συγκεκριμένων κύκλων να μετατοπίσουν τη συζήτηση και να στρέψουν την κοινωνία ενάντια στους απεργούς νοσηλευτές, μιλώντας για ανευθυνότητα, είναι μια ακόμα υπενθύμιση της ανάγκης για αλληλεγγύη και στήριξη στον αγώνα της ΠΑΣΥΝΟ και σε κάθε αγωνιζόμενο εργαζόμενο. Τα εργατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα αποκτήθηκαν με αίμα και δεν μπορούν να ξεγραφούν με μελάνι. Σκλάβοι του 21ου αιώνα δεν θα γίνουμε!
Το 1948 στην Κύπρο είναι χρονιά ορόσημο που άλλαξε τον ρου της ιστορίας στον κυπριακό αθλητισμό, μα και γενικότερα στο κοινωνικό-πολιτικό γίγνεσθαι. Η ίδρυση των λαϊκών προοδευτικών σωματείων και ειδικότερα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ σαν σήμερα 4 Ιουνίου του 1948, δεν προέκυψε ξαφνικά ως απότοκο των επιδράσεων του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα, όπως παρουσιάζεται συχνά στην κυρίαρχη ιστοριογραφία.
Ήταν αποτέλεσμα της ιδεολογικής και ταξικής σύγκρουσης που έφτασε στο απόγειο της εκείνη την χρονιά, μέσα από τις έντονες κοινωνικές διεργασίες που βρίσκονταν σε εξέλιξη από τις αρχές της δεκαετίας του 1940. Δεν ήταν τυχαίο ότι το 1948 είχαμε την κορύφωση της ταξικής πάλης, καθώς είναι η χρονιά με τους μεγαλύτερους εργατικούς αγώνες, τις πιο μαζικές και μαχητικές απεργίες στις οποίες συμμετέχουν εργαζόμενοι κι από τις δύο κοινότητες, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι. Ειδικότερα οι απεργίες των μεταλλωρύχων ξεκίνησαν στις 13 Γενάρη 1948 και κράτησαν πάνω από τέσσερις μήνες, συνολικά 125 μέρες! Συμμετείχαν δύο χιλιάδες μεταλλεργάτες, εκ των οποίων οι 700 ήταν Τουρκοκύπριοι.
Ενωμένη η κυπριακή εργατική τάξη υπό την ηγεσία της αριστεράς, πάλεψε απέναντι στους αποικιοκράτες , την ξένη και ντόπια εργοδοσία, αλλά και τους απεργοσπάστες που ενισχύονταν από την ακροδεξιά και την εκκλησία. Τότε γίνονταν καθημερινά συλλήψεις, δίκες και φυλακίσεις απεργών, μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες καταστολής, όπου η αστυνομία πυροβολούσε απεργούς μεταλλωρύχους στις κινητοποιήσεις. Ταυτόχρονα, ένα τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης και κινητοποίησης αναπτύχθηκε σε παγκύπρια κλίμακα.
Συνολικά κατά την διάρκεια του 1948 έγιναν 3 μεγάλες απεργίες: Των μεταλλωρύχων, των αμιαντωρύχων και των οικοδόμων. Συμμετείχαν 4.330 εργάτες και κράτησαν 266 μέρες. Απεργίες που απέφεραν σημαντικά κεκτημένα για την εργατική τάξη, αφού ικανοποιήθηκαν τα πιο πολλά αιτήματα των απεργών.
Η ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση επεκτάθηκε σε κάθε κοινωνικό χώρο, ακόμα και στον χώρο της κατανάλωσης, όταν η δεξιά προσπάθησε μέσω οικονομικού πολέμου να εξοντώσει τους συλλόγους της αριστεράς. Ουσιαστικά, η δεξιά παράταξη προσπαθούσε με κάθε τρόπο να επιβληθεί και να αναχαιτίσει την δυναμική της αριστεράς που κέρδιζε συνεχώς έδαφος ως μια μαζική και μαχητική πολιτική δύναμη που πρωταγωνιστούσε στους κοινωνικούς, ταξικούς και αντιαποικιακούς αγώνες.
Στον χώρο του αθλητισμού, η δεξιά, προσπάθησε να επικρατήσει ολοκληρωτικά, λειτουργώντας αυταρχικά μέσα στους γυμναστικούς συλλόγους όπου ήταν πανίσχυρη. Ήταν και εδώ ένα κοινωνικό πεδίο που ένιωθε σταδιακά να χάνει την ηγεμονία, καθώς οι αθλητικοί-μορφωτικοί σύλλογοι που άρχισαν να ιδρύονται από την δεκαετία του 1930 στις πόλεις, τα προάστια και την ύπαιθρο με πρωτοβουλία του ΚΚΚ και στην συνέχεια του ΑΚΕΛ την δεκαετία του 1940, γίνονταν ιδιαίτερα δραστήριοι και μαζικοί στον χώρο της νεολαίας. Η δημιουργία αυτών των συλλόγων είχε μια ιδιαίτερη σημασία μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της αντιπαράθεσης, αφού την ώρα που η δεξιά προσπαθούσε να αποκλείσει την αριστερά από κάθε μηχανισμό εξουσίας, αυτή οικοδομούσε από τα κάτω θεσμούς λαϊκού χαρακτήρα με έμφαση στον τομέα του πολιτισμού ευρύτερα.
Εδώ είναι που προσπάθησε η δεξιά να μεταφέρει το εμφυλιοπολεμικό κλίμα, ιδιαίτερα στον χώρο του αθλητισμού για να επιβάλει την μονοκαθεδρία της. Απαίτησαν από τους αθλητές των Γυμναστικών Συλλόγων να υπογράψουν δημόσια δήλωση «εθνικοφρόνων φρονημάτων», καταδίκης των ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) και αφοσίωσης στο Βασιλιά των Ελλήνων. Στη συνέχεια προχώρησαν σε αποκλεισμούς και διαγραφές όσων δεν συμμορφώνονταν. Είναι μέσα σε αυτές τις συνθήκες που άρχισαν να ιδρύονται προοδευτικά σωματεία από αθλητές που είχαν εκδιωχθεί για τα φρονήματα τους.
Στην περίπτωση του ΑΠΟΕΛ αυτό έγινε με το γνωστό τηλεγράφημα που απέστειλε το διοικητικό του συμβούλιο στον ΣΕΓΑΣ με την ευκαιρία των Πανελλήνιων Αγώνων Στίβου, στο οποίο εύχονταν «όπως τερματισθεί η εθνοκτόνος ανταρσία». Ήταν μια ξεκάθαρη πολιτική τοποθέτηση με έντονο αντικομμουνιστικό χαρακτήρα, που παραβίαζε το καταστατικό του συλλόγου το οποίο απαγόρευε την ανάμιξη του συλλόγου στα πολιτικά. Όταν δικαιολογημένα αθλητές του συλλόγου αντέδρασαν σε αυτή την προκλητική ενέργεια, η διοίκηση ισχυρίστηκε πως έπραξε με βάση το «εθνικό καθήκον» και κάλεσε τους αθλητές σε απολογία και δήλωση αποκήρυξης φρονημάτων. Όσοι αρνήθηκαν να το πράξουν, διαγράφηκαν.
Αυτοί οι αθλητές πρωτοστάτησαν μαζί με άλλους στην συνέχεια στην ίδρυση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ που έμελλε να εξελιχθεί στο δημοφιλέστερο και ισχυρότερο ποδοσφαιρικό (κι όχι μόνο) σωματείο στην Κύπρο. Στις 17 του ίδιου μήνα έγινε η καταστατική συνέλευση, κατά την οποία εγκρίθηκε το καταστατικό και δόθηκε το όνομα: «ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΜΟΝΟΙΑ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ».
Η ίδρυση αυτών των σωματείων και ιδιαίτερα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ με την δυναμική και απήχηση που απέκτησε, ήταν ένας θρίαμβος των δημοκρατικών και προοδευτικών αθλητών ενάντια στον αυταρχισμό, την φίμωση και τον αποκλεισμό που προσπάθησε να επιβάλει το πολιτικό και εκκλησιαστικό κατεστημένο.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι μετά την απαγόρευση ένταξης τους στην ΚΟΠ (κυπριακή ομοσπονδία ποδοσφαίρου) και την ίδρυση της ΚΕΠΟ (Κυπριακή Ερασιτεχνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία) με τη διοργάνωση για μία πενταετία ανεξάρτητου πρωταθλήματος, οι φίλαθλοι που το παρακολουθούσαν ήταν πολύ περισσότεροι από αυτούς που παρακολουθούσαν αγώνες της ΚΟΠ. Αυτή η μαζικότητα ήταν που ανάγκασε την ΚΟΠ να μπει σε συζητήσεις για την ενοποίηση, κάτι που έγινε τελικά το 1953.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ ήταν δημιούργημα των πιο πάνω συνθηκών, γι αυτό αγκαλιάστηκε αμέσως από αυτούς που έδιναν την ζωή τους κυριολεκτικά για ένα μεροκάματο, στα ορυχεία, στις στοές, στα μεταλλεία, αυτούς που πρωταγωνίστησαν στους μεγαλύτερους εργατικούς αγώνες στην κυπριακή ιστορία που έμειναν γνωστοί ως οι απεργίες του 1948.
Γι αυτό η γέννηση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ δεν ήταν σπορά της τύχης όπως λέει ο ποιητής, μα τέκνο της Ανάγκης κι ώριμο τέκνο της Οργής. Η ΟΜΟΝΟΙΑ γεννήθηκε από τον ΛΑΟ, για τον ΛΑΟ, ως ένα σωματείο που έσπασε τα δεσμά και προασπίστηκε τις ιδέες του γνήσιου, λαϊκού αθλητισμού. Σε αυτό τον δρόμο που χάραξαν οι πρωτοπόροι αγωνιστές το ένδοξο 1948, συνεχίζουμε σήμερα τον δικό μας αγώνα για λαϊκό αθλητισμό, ένα άλλο ποδόσφαιρο και μια άλλη κοινωνία.
Στις 16 Μαΐου 2021, ένα πλοιάριο έφυγε από τον Λίβανο με 56 μετανάστες (39 άνδρες, επτά γυναίκες και δέκα παιδιά) και βρισκόταν στα ανοικτά των ακτών της Κύπρου, περίπου 16 ναυτικά μίλια νότια του Ακρωτηρίου Γκρέκο της Κύπρου. Οι κυπριακές Αρχές έλεγξαν τα έγγραφα των επιβαινόντων και στη συνέχεια αρνήθηκαν την είσοδό τους στην Κύπρο και τους επαναπροώθησαν πίσω στον Λίβανο. Δεκαοκτώ άτομα που επέστρεψαν στον Λίβανο τέθηκαν υπό κράτηση. Την 1η Ιουνίου 2021, οι Αρχές του Λιβάνου απέλασαν 15 άτομα στη Συρία, συμπεριλαμβανομένων πέντε ατόμων που εκδιώχθηκαν από την Κύπρο στις 16 Μαΐου 2021. Μια άλλη απέλαση είχε προγραμματιστεί για σήμερα, 3 Ιουνίου 2021, κατά τη διάρκεια της οποίας αμφισβητήθηκε επιτυχώς η απέλαση τουλάχιστον ενός ατόμου, όμως άλλα άτομα εξακολουθούν να βρίσκονται υπό κράτηση με υψηλό κίνδυνο απέλασης.
Αποτρέποντας την πρόσβαση στην επικράτειά της, απαγορεύοντας την πρόσβαση στο άσυλο και επαναπροωθώντας τα πλοία προς το Λίβανο -προκαλώντας την αλυσίδα επαναπροώθησης των αιτούντων άσυλο στη Συρία- η Κύπρος παραβιάζει την αρχή τής μη επαναπροώθησης που ορίζεται στη Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και στον Νόμο για το Άσυλο της ΕΕ και παραβιάζει το Άρθρο 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ΕΣΔΑ), το άρθρο 3 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Βασανιστήρια, την Απάνθρωπη και Ταπεινωτική Μεταχείριση ή Τιμωρία και το Άρθρο 16 της Διεθνούς Σύμβασης για την Προστασία Όλων των Ατόμων από Αναγκαστική Εξαφάνιση. Η Κύπρος παραβιάζει επίσης το Άρθρο 4 του Πρωτοκόλλου αριθ. 4 της ΕΣΔΑ σχετικά με την απαγόρευση συλλογικών απελάσεων, καθώς δεν προβλέπει ατομική εξέταση των υποθέσεων. Στις 18 Μαρτίου 2021, ακόμη και η Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, Dunja Mijatović, προέτρεψε τις κυπριακές Αρχές θα διερευνήσουν ισχυρισμούς για επαναπροώθηση και κακομεταχείριση μεταναστών από μέλη των δυνάμεων ασφαλείας.
Με την απέλαση ανθρώπων στη Συρία, μια χώρα που εξακολουθεί να ασκεί βασανιστήρια, ο Λίβανος παραβιάζει το Άρθρο 3 της Σύμβασης κατά των Βασανιστηρίων και άλλων Σκληρής, Απάνθρωπης ή Εξευτελιστικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας που επικυρώθηκε από το Λίβανο στις 5 Οκτωβρίου 2000.
Συστάσεις
Η Κυβέρνηση του Λιβάνου πρέπει να τηρεί τις υποχρεώσεις της βάσει διεθνών συνθηκών, συμπεριλαμβανομένης της υποχρέωσής της να μην απελαύνει ή επιστρέφει με τη βία άτομα που κινδυνεύουν να βασανιστούν. Αυτό σημαίνει να σταματήσει αμέσως η αυθαίρετη απέλαση Σύρων από το Λίβανο στη Συρία και να υιοθετηθούν πολιτικές που εγγυώνται την απαραίτητη προστασία των Σύρων προσφύγων στον Λίβανο. Θα πρέπει επίσης να παρέχει στα θύματα που κινδυνεύουν με απέλαση το δικαίωμα να εφεσιβάλουν τα εντάλματα απέλασης που εκδόθηκαν εναντίον τους ενώπιον των αρμόδιων δικαστηρίων του Λιβάνου και να καταργήσει την απόφαση απέλασης Σύρων που εισήλθαν στον Λίβανο μέσω άτυπων σημείων διέλευσης.
Η Κυβέρνηση της Κύπρου πρέπει να τηρεί τις υποχρεώσεις της έναντι της ΕΕ και των διεθνών κανόνων για σεβασμό του δικαιώματος αίτησης ασύλου και της αρχής τής μη επαναπροώθησης, να παρέχει βοήθεια σε σκάφη που βρίσκονται σε κίνδυνο στη θάλασσα πραγματοποιώντας επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, και να σταματήσει να θέτει σε κίνδυνο ζωές χρησιμοποιώντας ελιγμούς, όπως περιστροφές σκαφών με υψηλές ταχύτητες. Τα άτομα που φθάνουν με πλοία στα χωρικά ύδατα ή τις ακτές της Κύπρου θα πρέπει τουλάχιστον να έχουν προσωρινή πρόσβαση στην επικράτεια, έτσι ώστε οι αρμόδιες Αρχές να μπορούν να διαπιστώνουν την ιθαγένεια των ανθρώπων, καθώς και εάν ήρθαν στην Κύπρο για να ζητήσουν άσυλο και, εάν αυτό ισχύει, να τους παρασχεθεί πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου και σε αξιοπρεπείς συνθήκες υποδοχής. Οι κυπριακές Αρχές θα πρέπει επίσης να διεξάγουν μια διαφανή, ενδελεχή και αμερόληπτη έρευνα για ισχυρισμούς ότι το προσωπικό της Ακτοφυλακής της Κύπρου εμπλέκεται σε πράξεις που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή και την ασφάλεια των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο.
Τόσο η κυπριακή όσο και η λιβανική κυβέρνηση να επανεξετάσουν τη συμφωνία επανεισδοχής που υπογράφηκε μεταξύ τους και να παράσχουν σαφείς και σαφείς διασφαλίσεις κατά της άμεσης ή έμμεσης επαναπροώθησης σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις τους.
Η ΕΕ και τα κράτη-μέλη της θα πρέπει να ανοίξουν τόπους επανεγκατάστασης και συμπληρωματικές ευκαιρίες για τους εκτοπισμένους Σύρους στο Λίβανο, και να παρέχουν χρηματοδότηση για τη βελτίωση της διαβίωσης και των δικαιωμάτων τόσο των προσφύγων όσο και των κοινοτήτων φιλοξενίας, ιδίως διευκολύνοντας την πρόσβαση στη νόμιμη διαμονή των Σύρων προσφύγων στο Λίβανο, καθώς και επανασχεδιάζοντας την αρχιτεκτονική βοήθειας της χώρας για την παροχή υποστήριξης, πόρων και χρηματοδότησης απευθείας σε επιτόπου οργανισμούς.
Επίσης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να πιέσει την Κυβέρνηση της Κύπρου να σεβαστεί το δικαίωμα αναζήτησης ασύλου και την αρχή τής μη επαναπροώθησης και να υποστηρίξει τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου μηχανισμού παρακολούθησης της αποτελεσματικής πρόσβασης στις διαδικασίες ασύλου της ΕΕ, του σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και του σεβασμού της αρχής τής μη επαναπροώθησης στα σύνορα της ΕΕ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να επανεξετάσει εάν επιτρέπονται διμερείς συμφωνίες επανεισδοχής που έχουν υπογραφεί από κράτη- μέλη της ΕΕ και τρίτες χώρες και σύμφωνα με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το δίκαιο της ΕΕ. Σε περίπτωση παραβιάσεων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να είναι σε θέση να λάβει αποτελεσματικά μέτρα για να διασφαλίσει την ευθύνη για παραβιάσεις δικαιωμάτων. Τα ευρήματα πρέπει να είναι διαθέσιμα στο κοινό και τα πιθανά θύματα πρέπει να λαμβάνουν νομικές συμβουλές και να έχουν αποτελεσματική πρόσβαση στη Δικαιοσύνη.
Γενικές πληροφορίες
Από τον Μάρτιο του 2020, οι κυπριακές Αρχές έχουν καταφύγει επανειλημμένα στην επαναπροώθηση σκαφών, τόσο στην Τουρκία όσο και στον Λίβανο, και στην απαγόρευση πρόσβασης σε άτομα σε διαδικασία ασύλου. Για παράδειγμα, το Σεπτέμβριο του 2020, οι κυπριακές Αρχές επαναπροώθησαν 229 άτομα σε πέντε τουλάχιστον ξεχωριστές περιπτώσεις από τα κυπριακά ύδατα στο Λίβανο.
Οι αναχωρήσεις σκαφών κατά κύριο λόγο Σύρων από το Λίβανο προς την Κύπρο έχουν αυξηθεί σημαντικά από το 2020. Οι λαθραίες διαδρομές προς την Κύπρο αντικατοπτρίζουν την έλλειψη πρόσβασης σε ουσιαστική διεθνή προστασία στο Λίβανο. Στις 4 Μαΐου 2021, η Αστυνομία του Λιβάνου παρεμπόδισε περίπου 51 Σύρους στη θάλασσα που προσπαθούσαν να φτάσουν στην Κύπρο και τους οδήγησε πίσω στο Λίβανο.
Επιπλέον, ο Λίβανος έχει μια αυστηρή πολιτική μη επανεισδοχής για Σύρους που έχουν εγκαταλείψει τη χώρα και το Συμβούλιο Ανώτατης Άμυνας είχε αποφασίσει το 2019 ότι Σύροι που είχαν εισέλθει στον Λίβανο μετά τον Απρίλιο του 2019 θα μπορούσαν να απελαθούν στη Συρία χωρίς δικαστική διαδικασία ή νομικά μέσα. Σύμφωνα με τις Αρχές του Λιβάνου, 2.477 Σύροι πρόσφυγες απελάθηκαν στη Συρία μεταξύ 13 Μαΐου και 9 Αυγούστου 2019. Από τις 42 περιπτώσεις αυθαίρετης απέλασης κατά τη διάρκεια του 2019 που η ACHR κατάφερε να τεκμηριώσει, επτά υπέστησαν σύλληψη και βασανιστήρια από τις συριακές Αρχές κατά την επιστροφή τους στη Συρία, ενώ ήταν αδύνατο να επαληθευτούν οι συνθήκες τους μετά την απέλαση των άλλων.
Από το καλοκαίρι του 2020, η Κύπρος και ο Λίβανος πραγματοποίησαν συνομιλίες σχετικά με μια συμφωνία επανεισδοχής που θα θέσει σε λειτουργία μια διμερή συμφωνία επανεισδοχής του 2002 μεταξύ των δύο χωρών. Αν και η συμφωνία δεν περιέχει ρητή μη επαναπροώθησης, το Άρθρο 11 προβλέπει ότι η συμφωνία υπόκειται στις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη Σύμβαση της Γενεύης σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων του 1951 και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ακόμη και αν η συμφωνία περιέχει ρήτρα για την επανεισδοχή και των μη Λιβάνιων πολιτών, υπό την προϋπόθεση ότι έφυγαν από εκεί, ο Λίβανος έχει επικυρώσει μόνο τη συμφωνία, αλλά όχι το πρωτόκολλο εφαρμογής της. Για το λόγο αυτό, οι Σύροι που επαναππροωθούνται από την Κύπρο μπορεί να γίνουν θύματα αλυσιδωτής επαναπροώθησης στη Συρία κατά την άφιξή τους στο λιμάνι της Βηρυτού.
Ο Λίβανος δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος της Σύμβασης της Γενεύης σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων του 1951 ή του Πρωτοκόλλου της του 1967. Επιπλέον, δεν έχει υιοθετήσει μια σαφή νομοθεσία σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων. Λόγω της απουσίας μιας τέτοιας νομοθεσίας, υπεγράφη Μνημόνιο Συμφωνίας μεταξύ του κράτους του Λιβάνου και της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες τον Σεπτέμβριο του 2003, το οποίο «παρέχει μηχανισμό για την έκδοση αδειών προσωρινής διαμονής σε αιτούντες άσυλο», αλλά μόνο το 20% των προσφύγων από τη Συρία έχουν μια τέτοια νόμιμη άδεια διαμονής.
Υπογράφοντες:
Access Center for Human Rights (Wousoul) / Centre d’accès pour les droits de l’homme (ACHR)
ALEF – Act for human rights
Centre Libanais des Droits Humains / Lebanese Center for Human Rights (CLDH)
KISA– Action for Equality, Support, Antiracism
EuroMed Rights
By preventing access to its territory, denying access to asylum, and by pushing back vessels at sea to Lebanon – causing the chain refoulement of asylum seekers to Syria – Cyprus is violating the principle of non-refoulement set out under the 1951 Geneva Convention and EU law on asylum, and infringes Article 3 of the European Convention on Human Rights (ECHR), Article 3 of the UN Convention on Torture, Inhuman and Degrading Treatment or Punishment and Article 16 of the International Convention for the Protection of All Persons from Enforced Disappearance. Cyprus is also breaching Article 4 of Protocol No. 4 of the ECHR on prohibition of collective expulsions as it does not provide for an individual examination of the cases. On 18 March 2021, the Council of Europe’s Commissioner for Human Rights, Dunja Mijatović, urged Cypriot authorities to investigate allegations of pushbacks and ill-treatment of migrants by members of security forces.
By deporting people back to Syria, a country that still practices torture, Lebanon is violating Article 3 of the Convention against Torture and Other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment or Punishment that is ratified by the state on 5 October 2000.
Recommendations
The Lebanese government must abide by its obligations under international treaties, including its obligation to not deport or forcibly return individuals at risk of torture. This means immediately halting arbitrary deportation of Syrians from Lebanon into Syria, and adopt policies that guarantee the necessary protection of Syrian refugees in Lebanon. It should also provide victims at risk of deportation the right to appeal deportation orders issued against them before the competent Lebanese judicial courts, and repeal the decision to deport Syrians who entered Lebanon through informal crossing paths.
The Cyprus government must abide by EU and international obligations to respect the right to seek asylum and the principle of non-refoulement, provide assistance to boats in distress at sea by carrying out search and rescue operations, and stop endangering lives by using manoeuvres such as the high-speed circling of vessels. The people on boats arriving at their territorial waters or coast should be at least granted temporary access to territory so that relevant authorities can establish people’s nationality, as well as whether individuals came to Cyprus to seek asylum and if such is the case to be provide access to the asylum procedure and dignified reception conditions. The Cypriot authorities should also conduct a transparent, thorough, and impartial investigation into allegations that Cypriot coast guard personnel are involved in acts that put the lives and safety of migrants and asylum seekers at risk.
To both the Cypriot and Lebanese governments to review the readmission agreement signed between them and provide clear and unambiguous safeguards against direct or indirect refoulement in line with their international obligations.
The EU and its Member States, should open up resettlement places and complementary pathway opportunities for displaced Syrians in Lebanon, and provide funding to improve the livelihoods and rights of both refugees and hosting communities, notably by facilitating access to legal residency for Syrian refugees in Lebanon, as well as by redesigning its aid architecture to provide support, resources and funding directly to organizations on the ground.
The European Commission should also press the government of Cyprus to respect the right to seek asylum and the principle of non-refoulement, and support the creation of an independent mechanism to monitor effective access to EU asylum procedures, respect for fundamental rights and respect for the principle of non-refoulement at the EU’s borders. The European Commission must review whether bilateral readmission agreements signed by member states of the EU and third countries are in line with obligations arising from EU and international human rights law. In case of violations, the European Commission must be able to take effective measures to ensure accountability for rights violations. Findings should be publicly available and potential victims should receive legal advice and have effective access to justice.
Background information
Since March 2020, Cypriot authorities have repeatedly resorted to pushing back boats, both to Turkey and Lebanon, and denying individuals access to an asylum procedure. For example, in September 2020, Cypriot authorities pushed back 229 individuals in at least five separate instances from Cypriot waters to Lebanon.
Boat departures of predominantly Syrians from Lebanon to Cyprus have significantly increased since 2020. Smuggling routes to Cyprus reflect a lack of access to meaningful international protection in Lebanon. On 4 May 2021, Lebanese police intercepted around 51 Syrians at sea who were trying to reach Cyprus and brought them back to Lebanon.
Additionally, Lebanon has a strict non-readmission policy for Syrians who have left the country and the Higher Defence Council had decided in 2019 that Syrians who had entered Lebanon after April 2019 could be expelled to Syria without judicial procedure or legal remedies. According to Lebanese authorities, 2,477 Syrian refugees were deported to Syria between 13 May and 9 August 2019. Of the 42 cases of arbitrary deportation during 2019 that ACHR was able to document, seven were subjected to arrest and torture by the Syrian authorities upon their return to Syria while it was impossible to verify their conditions post-deportation of the others.
Since summer 2020, Cyprus and Lebanon have held talks on a readmission agreement that would operationalise a 2002 bilateral readmission agreement between the two countries. While the agreement does not contain an explicit non-refoulement clause, Article 11 provides that the agreement is subject to the obligations arising from the Geneva Convention relating to the Status of Refugees of 1951 and the European Convention on Human Rights. Even if the agreement does contain a clause for the readmission also of non-Lebanese citizens, provided they left from there, Lebanon has only ratified the agreement, but not its implementation protocol. Syrians pushed back by Cyprus may become victims of chain refoulement to Syria upon arrival at the Beirut port.
Lebanon is not a party to the Geneva Convention relating to the Status of Refugees of 1951 or its 1967 Protocol. Moreover, it has not adopted a clear legislation addressing the status of refugees. Due to the absence of such legislation, a Memorandum of Understanding was signed between the Lebanese State and the UNHCR in September 2003, which “provides a mechanism for the issuing of temporary residence permits to asylum seekers”, but only 20% of the refugees from Syria have such a legal residence permit.
Signatories:
Access Center for Human Rights (Wousoul)
Centre d’accès pour les droits de l’homme (ACHR)
ALEF – Act for human rights
Centre Libanais des Droits Humains / Lebanese Center for Human Rights (CLDH)
KISA – Action for Equality, Support, Antiracism
EuroMed Rights
Η ΚΙΣΑ εκτιμά ότι τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών αντικατοπτρίζουν τις πραγματικότητες και τις εξελίξεις των τελευταίων χρόνων αλλά και των δεδομένων που έχει διαμορφώσει η πανδημία. Η άνοδος του εθνικισμού και του ρατσισμού από τη μια, η αβεβαιότητα και οι έντονοι φόβοι για το μέλλον και την επιβίωση από την άλλη, ήταν οι καθοριστικοί παράγοντες που μια μεγάλη μερίδα του εκλογικού σώματος επέλεξε να ψηφίσει εκείνες τις δυνάμεις που, ανεξάρτητα από τις ευθύνες τους για τη διαφθορά, τη διάβρωση των θεσμών και τη διάλυση του κοινωνικού ιστού, τους ενέπνεαν το αίσθημα ότι είναι ικανότεροι να διαχειριστούν το μέλλον τους και τις επερχόμενες προκλήσεις της κοινωνίας.
Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης, δυστυχώς, με την επικέντρωση σε θέματα αλλαγής εξουσίας, δεν μπόρεσαν να προβάλουν ταυτόχρονα προτάσεις που να εμπνέουν το αίσθημα ότι έχουν όχι μόνο καλύτερες θέσεις αλλά και την ικανότητα να τις εφαρμόσουν για να διαχειριστούν με επιτυχία και διαφάνεια τις υφιστάμενες και επερχόμενες προκλήσεις της κυπριακής κοινωνίας. Η κατάσταση αυτή ενισχύθηκε από την ασυνέπεια, τις αντιφάσεις και την ατολμία που επέδειξαν, μεταξύ άλλων, και στα θέματα εθνικισμού και ρατσισμού.
Η ΚΙΣΑ θεωρεί ότι ένα από τα θετικά αποτελέσματα είναι η ανάδειξη νέων, ικανότερων στελεχών σε όλους σχεδόν τους πολιτικούς χώρους, τα οποία σε αρκετές περιπτώσεις έχουν εξοστρακίσει πιο εθνικιστικές, λαϊκίστικές και ρατσιστικές δυνάμεις του χώρου τους. Δυστυχώς, τα επιμέρους αυτά θετικά στοιχεία δεν μπορούν να επισκιάσουν το γεγονός ότι έχει μειωθεί σε τραγικά επίπεδα ο αριθμός των βουλευτίνων αλλά πολύ περισσότερο να εφησυχάσουν για τους κινδύνους και την απειλή που προκύπτει για ολόκληρη την κοινωνία από τη σημαντική άνοδο της άκρας Δεξιάς και του φασισμού.
Το ΕΛΑΜ υποθάλπει και ανατροφοδοτείται από τα φαινόμενα εθνικισμού, μισαλλοδοξίας και ρατσισμού. Ο διπλασιασμός των ποσοστών και βουλευτικών εδρών του ήταν αποτέλεσμα τριών σημαντικών παραμέτρων:
Η ΚΙΣΑ θεωρεί άκρως επικίνδυνη για την κοινωνία τη νέα άνοδο του ΕΛΑΜ και καλεί όλα τα κόμματα, τα ΜΜΕ και την κοινωνία των πολιτών να συμβάλουν στην αναχαίτηση αυτών των επικίνδυνων για το σύνολο της κοινωνίας και της ίδιας της δημοκρατίας φαινομένων.
Καλούμε τα κόμματα να μην προχωρήσουν σε οποιαδήποτε δοσοληψία με την άκρα και μισαλλόδοξη δεξιά και το νέο-ναζισμό παρά τα σοβαρά διλήμματα που δημιουργούνται με την ανάγκη διαμόρφωσης πλειοψηφιών στο κοινοβούλιο. Η κάθε συνεργασία με το ΕΛΑΜ δεν επιτυγχάνεται, όπως έχει δείξει και η μέχρι σήμερα εμπειρία, χωρίς μικρά και μεγάλα ανταλλάγματα. Κάθε ένα τέτοιο αντάλλαγμα αξιοποιείται από το χώρο αυτό για να νομιμοποιήσει και να ενισχύσει τη θέση και τον ρόλο του στην κοινωνία και να τη δηλητηριάσει με ρατσιστικό και εθνοτικό μίσος που ανατροφοδοτούν την εδραίωση και ενίσχυση του.
Τέλος, η ΚΙΣΑ καλεί τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και τα οργανωμένα σύνολα και συλλογικότητες να βελτιώσουν τα κανάλια επικοινωνίας και συντονισμού των προσπαθειών τους για αναχαίτηση των φαινομένων αυτών και προώθησης μια κοινωνίας συνεκτικής που να διασφαλίζει σε συνθήκες κράτους δικαίου, την ισότιμη μεταχείριση και τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των ανθρώπων που ζουν σε αυτή την κοινωνία.
Διοικητικό Συμβούλιο
KISA considers that the results of the parliamentary elections reflect the realities and developments of the last few years as well as those shaped by the pandemic. The rise of nationalism and racism on the one hand, insecurity and fear about the future and survival on the other, are the key determinants that led a large part of the electorate to voting for those forces that, irrespective of their role and responsibility for the widespread corruption, the erosion of institutions and the disintegration of the social fabric, inspired the feeling that they were more capable to manage the future and the upcoming challenges of society.
The forces of the opposition, with their focusing on issues of changing power, could not unfortunately also project proposals that would inspire the feeling that not only did they have better positions but also the ability to implement and manage successfully and with transparency the present and future challenges of society. This situation was compounded by their inconsistency, contradictions and timidity in, among others, issues of nationalism and racism.
KISA is of the opinion that one of the positive outcomes of the elections is the emergence of young, more capable political personnel in almost all political sides, who in many cases have banished more nationalist, populist and racist forces in their parties. However, this partial positive outcome cannot compensate for the risks and threats posed for the whole society by the significant rise of the extreme right and fascism.
ELAM nurtures and grows by the phenomena of nationalism, intolerance and racism. The doubling of its votes and parliamentary seats was the result of three important parameters:
KISA believes that the new rise of ELAM is extremely dangerous for society and calls on all parties, the mass media and civil society to contribute to stopping these dangerous for the whole of society and democracy itself phenomena.
We call on political parties not to proceed to any dealings and reciprocation with the extreme xenophobic right and nazism, despite the serious dilemmas resulting from the need to form majorities in parliament. As experience to date has shown, every act of cooperation with ELAM is not achieved without small and large trade-offs. Each and every such trade-off is utilised by this group to legitimise and strengthen its position and role in society and to poison it with racist and nationalist hate which, in turn, feed its reinforcement and consolidation.
Finally, KISA calls on civil society organisations, organised entities and collectives to improve and strengthen their channels of communication and coordination of their efforts to put an end to these phenomena and to promote an inclusive and cohesive society that will, under conditions of the rule of law, safeguard equal treatment and human rights for all people living in this society.
Steering Committee
Αφού πιάσαμε το νήμα της εκπαίδευσης και της μόρφωσης με τα πτυχία του Γιαννάκη, κατα πόσο είναι άξιος ή αν ανελίχθηκε σε κομματικές πλάτες (που και αυτά είναι συμπτώματα του ίδιου του συστήματος), ας μιλήσουμε και για την ουσία:
Η αποσύνδεση των συμπτωμάτων από την ρίζα και ουσία των πραγμάτων είναι ένας εύκολος τρόπος να κεφαλαιοποιήσει κάποιος πολιτικά οφέλη, χωρίς να αγωνιστεί για την εξαφάνιση αυτού που προκαλεί τέτοια φαινόμενα.
Όταν τελειώσουν οι εκλογές, πείτε και σε μας τι είναι και δεν είναι σκάνδαλο τελικά, το νήμα και το ζουμί της υπόθεσης. Εδώ θα είμαστε…
Cover illustration: Academic Capitalism by Øivind Hovland
The post Το ζουμί της υπόθεσης Γιαννάκη appeared first on Αγκάρρα.
Δεν είναι μόνο ότι ο επίτροπος εθελοντισμού είναι θέση άνεφ ουσιαστικής σημασίας, αφού το σύστημα που ζούμε ενισχύει ακριβώς τα αντίθετα αντανακλαστικά στην κοινωνία μας. Δεν είναι ούτε καν το ότι έπαιρνε σχεδόν 7 χιλιάρικα για αυτή τη θέση. Μάλιστα, τόσο απύθμενο το θράσος που από 4.7 χιλιάρικα που έπαιρνε ζήτησε ακόμα δύο και ο πρόεδρος του τα έδωσε, έτσι, επειδή είναι large, ενώ αφήνει την πλειοψηφία του λαού να παρακαλά να του απαντήσουν οι υπηρεσίες για τα επιδόματα.
Όλη η ουσία έγκειται στο γεγονός ότι το αφήγημα των αρίστων είναι απλά αυτό, ένα αφήγημα και τίποτε άλλο. Μια ελιτιστική ματιά στα πράγματα που λένε οι έχοντες εξουσία στους πλεμπαίους από κάτω για να δικαιολογήσουν τη θέση τους. Δεν είναι τυχαίο που ακόμα και η “επιστήμη” των αστών, τα πτυχία του business management δίνουν έμφαση στη δημιουργία και ανάπτυξη δικτύων, όσοι είναι από οικογένεια τα ξέρουν καλά. Ενίοτε, μπορεί να κάτσει και πάνω σε μια καρέκλα και κανένας που αξίζει, αυτό όμως είναι η εξαίρεση που επιβαιβεώνει τον κανόνα και που σε καμία περίπτωση δεν αλλάζει την ουσία και τους στόχους της ίδιας της καρέκλας. Γι΄αυτό και την επόμενη φορά που ένας φιλελές θα εξανίσταται για την διαφθορά η απάντηση δεν είναι να αποφύγουμε τα άτομα τύπου Γιαννάκη αλλά να κοιτάξουμε επιτέλους στο σύστημα που παράγει Γιαννάκηδες.
ΥΓ: Ό συγκεκριμένος έχει καταθέσει πτυχία από το 1997, δεν βρέθηκε ούτε ένας μέσα σε αυτά τα 24 χρόνια να σκεφτεί ότι ίσως κάτι πάει λάθος με τα πτυχία του;
ΥΓ 2: Σε λιγότερο από μια βδομάδα έχουμε εκλογές, αν δεν είναι τυχαίο που βγήκε σήμερα η είδηση, τότε δεν είναι ούτε η αποκάλυψη αθώα.
The post Το απύθμενο θράσος των αρίστων appeared first on Αγκάρρα.
Πραγματοποιήθηκε σήμερα πορεία και συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Προεδρικό των συντεχνιών των απεργών εκπαιδευτικών απογευματινών προγραμμάτων. Κύριο αίτημά τους είναι η μετατροπή του υπάρχοντος καθεστώτος αγοράς υπηρεσιών που βρίσκεται σε εφαρμογή από το 2013, σε μισθωτών εργαζομένων.
Αλληλέγγυοι στο κάλεσμα των απεργών εργαζομένων βρέθηκαν εκπαιδευτικοί από την ΠΟΕΔ, ΟΕΛΜΕΚ και ΟΛΤΕΚ, το οργανωμένο μαθητικό κίνημα, την ΠΣΕΜ αλλά και ευρύτερα εργαζόμενοι από όλους τους κλάδους. Χαρακτηριστικό της πορείας και της εκδήλωσης ήταν ο παλμός και η αποφασιστικότητα των απεργών για αγώνα μέχρι την ικανοποίηση των δικαίων αιτημάτων τους. Όσο βαθαίνει η κρίση του καπιταλισμού, τόσο θα εντείνεται η εμπορευματοποίηση της παιδείας και άλλο τόσο θα καταστρατηγούνται τα εργασιακά και αλλα δικαιώματα των εργαζομένων του χώρου.
Η αλληλεγγύη ολόκληρης της εργατικής τάξης πρέπει να θεωρείται δεδομένη και να μεγαλώνει στην πράξη όπως πρέπει να εντείνονται και οι εστίες αντίστασης και διεκδίκησης και σε άλλους κλάδους και τομείς της οικονομίας.
Να μην μείνει κανείς εργαζόμενος/η μόνοι στην επίθεση που έρχεται
The post Να μην μείνει κανείς εργαζόμενος μόνος: ανταπόκριση από την πορεία διαμαρτυρίας εκπαιδευτικών απογευματινών προγραμμάτων appeared first on Αγκάρρα.
Η Αιγυπτιακή φρουτονυχτερίδα ή Νυχτοπάππαρος ή Νυχτοκόρακος (Rousettus aegyptiacus) αποτελεί το μοναδικό είδος νυχτερίδας στην Κύπρο που ανήκει στην κατηγορία των Μεγαχειρόπτερων και είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος που υπάρχει στο νησί. Η Κύπρος αποτελεί τη μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που φιλοξενεί πληθυσμούς του είδους, κάτι που το κατατάσσει στα πολύ σημαντικά είδη της κυπριακής πανίδας.
Πλέον, καταγράφεται μόνο στα νότια και τα δυτικά του νησιού και σε υψόμετρο μέχρι τα 1.000 μέτρα στα κεντρικά. Παλαιότερα ζούσε και στο ανατολικό τμήμα της Κύπρου (Κάβο Πύλα, Αγία Νάπα, Κάβο Γκρέκο και Παραλίμνι), αλλά η παρουσία του σήμερα είναι αμφίβολη, λόγω της έντονης οικιστικής ανάπτυξης και της εγκατάλειψης των γνωστών καταφυγίων του. Ήταν ένα από τα πιο κοινά είδη χειρόπτερων (νυχτερίδων) στο νησί, αλλά ο τοπικός πληθυσμός του βρίσκεται σε σταθερή πτώση τα τελευταία χρόνια. Το 2005 υπολογίστηκε σε κάτι περισσότερο από 5.000 άτομα, ενώ το 2016 σε λιγότερο από 600.
Το είδος περιλαμβάνεται:
Στα Παραρτήματα II και IV της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 1992 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (Οδηγία για τους Οικοτόπους), καθώς και στα αντίστοιχα Παραρτήματα ΙΙ και ΙΙΙ των περί Προστασίας και Διαχείρισης της Φύσης και της Άγριας Ζωής Νόμων του 2003 έως 2015.
Στο Παράρτημα II της Σύμβασης περί της διατήρησης της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος της Ευρώπης (Σύμβαση της Βέρνης), καθώς και του Κυρωτικού Νόμου της Κυπριακής Δημοκρατίας [24/88].
Στο Παράρτημα II της Σύμβασης περί της διατήρησης των αποδημητικών ειδών που ανήκουν στην άγρια πανίδα (Σύμβαση της Βόννης), καθώς και του Κυρωτικού Νόμου της Κυπριακής Δημοκρατίας [17(ΙΙΙ)/2001].
Στη Συμφωνία για τη Διατήρηση των Πληθυσμών των Ευρωπαϊκών Νυχτερίδων (UNEP/EUROBATS).
Το είδος συγκαταλέγεται επίσης στον Κόκκινο Κατάλογο των Απειλούμενων Ειδών της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (The International Union for the Conservation of Nature – IUCN Red List of Threatened Species) ως είδος Ελάχιστου Ενδιαφέροντος (Least Concern) σε παγκόσμιο επίπεδο, Μη Αξιολογηθέν (Not Evaluated) σε ευρωπαϊκό επίπεδο και Εγγύς Απειλούμενο (Near Threatened) σε μεσογειακό επίπεδο.
Επιπλέον, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων (Habitats Directive Article 17 Reporting web tool) του Ευρωπαϊκού Θεματικού Κέντρου για τη Βιολογική Ποικιλότητα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος (European Topic Centre on Biological Diversity – ETC/BD, European Environment Agency – EEA), η κατάσταση διατήρησης του είδους στη βιογεωγραφική περιφέρεια της Μεσογείου και στην Κύπρο αξιολογείται ως Μη-ευνοϊκή – Κακή (Unfavourable – Bad).
Παράλληλα, σημειώνεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κίνησε διαδικασία παράβασης, στο πλαίσιο της οποίας διαβίβασε στις αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας Προειδοποιητική Επιστολή (Letter of Notice) τον Μάιο 2018 και Αιτιολογημένη Γνώμη (Reasoned Opinion) τον Οκτώβριο 2020 για τον ανεπαρκή καθορισμό του Δικτύου Natura 2000 στην Κύπρο, με σαφή αναφορά σε χερσαίους τύπους φυσικών οικοτόπων και είδη άγριας χλωρίδας και πανίδας που απαντώνται στην Χερσόνησο Ακάμα και δεν καλύπτονται επαρκώς από τα υφιστάμενα όρια της περιοχής Τόπος Κοινοτικής Σημασίας Χερσόνησος Ακάμα. Μεταξύ άλλων, στο πλαίσιο της ισχύουσας διαδικασίας παράβασης, επισημαίνεται ότι η αντιπροσώπευση του είδους Rousettus Aegyptiacus στις υφιστάμενες περιοχές του Δικτύου Natura 2000 αξιολογείται ως Ανεπαρκώς Μέτρια (Insufficiently Moderate), κάτι το οποίο σημαίνει ότι απαιτείται η ένταξη ή επέκταση μίας ή περισσότερων συμπληρωματικών περιοχών για να επιτευχθεί η επαρκής αντιπροσώπευση του είδους στο Δίκτυο Natura 2000.
Το είδος είχε επικηρυχτεί από τις αρμόδιες αρχές ως παράσιτο των καλλιεργειών, επικήρυξη που διήρκησε μέχρι το 1973 και οδήγησε στη θανάτωση αρκετών χιλιάδων ατόμων. Παρότι το είδος είναι προστατευόμενο στην Κύπρο εδώ και αρκετά χρόνια, συνεχίζονται οι μαζικές θανατώσεις και οι βανδαλισμοί στα καταφύγιά του, καθώς πιστεύεται ότι προκαλεί ζημιές σε καλλιέργειες φρούτων.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του έργου Βελτιώνοντας την κατάσταση διατήρησης των ειδών πανίδας στην Κύπρο: Από την αποκατάσταση των μικροενδιαιτημάτων των ειδών έως τη συνεκτικότητα του οικολογικού τοπίου (Improving the conservation status of fauna species in Cyprus: from microhabitat restoration to landscape connectivity, ICOSTACY – LIFE09 NAT/CY/000247), το είδος απειλείται επίσης από την κατάρρευση των ορυχείων όπου φωλιάζει και την γενικότερη ανθρώπινη όχληση στα καταφύγιά του, ενδεχομένως και από τη χρήση αγροχημικών. Εντούτοις, οι απειλές αυτές μάλλον δεν αρκούν για να ερμηνεύσουν τη δραματική συρρίκνωση του πληθυσμού του, η οποία αποτελεί αντικείμενο προς διερεύνηση από ομάδα Κύπριων και ξένων επιστημόνων τα τελευταία χρόνια, με πιο πιθανή αιτία να είναι η μείωση της τροφής του λόγω εγκατάλειψης της υπαίθρου και της καλλιέργειας φρουτόδεντρων.
Τα Φαράγγια της Ανδρολίκου στη Χερσόνησο του Ακάμα φιλοξενούν μία από τις μεγαλύτερες και πιο υγιείς αποικίες του είδους στην Κύπρο και σε ολόκληρη την Ευρώπη, η οποία μάλιστα εμφανίζεται στο πρώτο επεισόδιο της πρώτης σειράς ντοκιμαντέρ του BBC, υπό την επιμέλεια και παρουσίαση του διάσημου φυσιοδίφη David Attenborough, με τίτλο Η Πρώτη Εδέμ: Ο Μεσογειακός Κόσμος και ο Άνθρωπος – Η Δημιουργία του Κήπου (The First Eden: The Mediterranean World and Man – The Making of the Garden). Η σειρά γυρίστηκε και μεταδόθηκε το 1987. Το ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει στιγμιότυπα από διάφορα μέρη της Μεσογείου, μεταξύ των οποίων και τα Φαράγγια της Ανδρολίκου!
Ωστόσο, με βάση τις προτεινόμενες πολοεοδομικές ρυθμίσεις του υπό εκπόνηση Τοπικού Σχεδίου Ακάμα, το είδος κινδυνεύει άμεσα από:
Τη συνεχή επέκταση της υφιστάμενης Λατομικής Ζώνης (ΛΖ) στα διοικητικά όρια της κοινότητας Ανδρολίκου, η οποία χωροθετείται στα νότια των Φαραγγιών της Ανδολίκου,
Την προτεινόμενη δημιουργία νέας Λατομικής Ζώνης (ΛΖ) στα διοικητικά όρια της κοινότητας Ανδρολίκου, η οποία χωροθετείται στα νοτιοδυτικά των Φαραγγιών της Ανδρολίκου,
Την προτεινόμενη δημιουργία της νέας Οικιστικής Ζώνης (Κα10γ), με επιτρεπόμενες χωροθετήσεις εμπορικών δραστηριοτήτων, στα διοικητικά όρια της κοινότητας Νέου Χωριού, η οποία χωροθετείται στα βόρεια των Φαραγγιών της Ανδρολίκου, και
Την προτεινόμενη χωροθέτηση Περιοχής Εξειδικευμένων Αναπτύξεων, στα διοικητικά όρια της κοινότητας Δρούσειας, η οποία χωροθετείται στα νοτιοανατολικά των Φαραγγιών της Ανδρολίκου.
#Τα_αόρατα_θύματα_της_ανάπτυξης #Rousettus_aegyptiacus #Egyptian_fruit_bat #Αιγυπτιακή_φρουτονυχτερίδα #Νυχτοπάππαρος #Νυχτοκόρακος #Φαράγγια_Ανδρολίκου #Χερσόνησος_Ακάμα #Save_Akamas #Σχέδιο_Αειφόρου_Ανάπτυξης_Εθνικού_Δασικού_Πάρκου_Ακάμα #Τοπικό_Σχέδιο_Κοινοτήτων_Ακάμα #Τοπικό_Σχέδιο_Δήμου_Πέγειας
Σάββας Μενοικος
Υπάρχουν εκλογές ρουτίνας τζαι εκλογές ιστορικής σημασίας. Τούτες οι εκλογές ειναι Ιστορικές. Είναι η ευκαιρία για συνέχεια της κοινωνικής πίεσης που συντηρεί την απαίτηση για αποκάλυψη [τζαι την δικαστική διερεύνηση] του σκανδάλου των διαβατήριων [τζαι άλλων προηγουμένως, λ.χ. του Συνεργατισμού], όπως τζαι των κινητοποιήσεων για μια σειρά ζητημάτων. Ταυτόχρονα πρέπει να είμαστε ρεαλιστές τζαι να δούμε ότι στις συνομιλίες έχουμε δυο διχοτομιστες με τους Αναστασιάδη - Τατάρ. Σήμερα το κυπριακό είναι τζαι ζήτημα αντίστασης στα δυο κράτη.
Μπορεί κάποιος να έχει διαφωνίες για συγκεκριμένα θέματα η πολιτικές διαφωνίες με το ΑΚΕΛ. Αλλα το κόμμα της κυπριακής αριστεράς εκφράζει σήμερα, όπως τεκμηριώνεται από την πρακτική του την δεκαετία που πέρασε, τις βασικές διαστάσεις που χρειάζεται η κοινωνία για να προχωρήσει ξεπερνώντας την οπισθοδρόμηση που έφερε η προεδρία του ΔΗΣΥ.
1. 1. Κυπριακό – πρέπει να αντισταθούμε πια στα δυο κράτη. Το ΑΚΕΛ ηταν το μόνο κόμμα το οποίο με συνέπεια [ακόμα τζαι στηρίζοντας τον Αναστασιάδη ενώ το καθεστώς του δαιμονοποιουσε την αριστερά] στήριξε την ιστορική κληρονομιά των συνομιλιών για το κυπριακό οι οποιες κορυφώθηκαν στο Κραν Μοντανα. Αυτήν την στιγμή ειναι η μόνη μαζική οργανωμένη πολιτική δύναμη που δίνει τζαι θα δίνει το τοπικό παράδειγμα, μαζί με τους αντίστοιχους τουρκοκύπριους, τζαι τον ακτιβισμό στους δρόμους, ότι υπαρχει μια σημαντική κοινωνική μερίδα που δεν αποδέχεται με κανένα τρόπο την διχοτόμηση.
2. 2. Αυτό που χρειάζεται απέναντι στην διαφθορά είναι ο εκδημοκρατισμός – και των θεσμών της Πολιτείας αλλα και των μορφών πληροφόρησης με δεδομένο οτι η πλειοψηφία των ΜΜΕ είναι εξαρτωμένη από το καθεστώς του ΔΗΣΥ και τα ανάλογα συμφέροντα. Είναι απαραίτητη η καθιέρωση/τήρηση διαδικασιών τζαι διαφάνειας που να αποτρέπουν την διαπλοκή και τις πελατειακές σχέσεις. Τζαι τούτο θα επιτευχθεί ιστορικά όταν εφαρμοστεί η ισονομία. Το ΑΚΕΛ είναι το κόμμα το οποίο εκπροσωπεί τα κοινωνικά στρώματα που ηταν ιστορικά, τζαι την προηγουμένη δεκαετία, αποκλεισμένα. Τα λαϊκά στρώματα. Οι αριστεροί. Αυτή η περιθωριοποίηση ξεκινά από την δεκαετίας του 1940, απλώθηκε στο Γιωρκατζικο κράτος της δεξιάς την δεκαετίας του 1960, χαλάρωσε μετα το 74, αλλα επανέρχεται με την δεξιά στην εξουσία. Αυτό που είναι ενδιαφέρον με το ΑΚΕΛ είναι ότι δεν είναι προσωποκεντρικο κόμμα ενός ηγέτη, αλλα, ακόμα και σήμερα, λειτουργει σαν εκφραση μιας μερίδας της κοινωνίας σαν συλλογικότητας, η οποία εκφράζεται με πολιτικές θέσεις.
3. 3. Το προβλημα της διαφθοράς δεν είναι περιστασιακό. Διασταυρώνεται με το ζήτημα της οικονομίας και τις πελατειακές σχέσεις. Πρέπει σαφώς να υπαρχει εναλλαγή στην εξουσία, τζαι ο εκδημοκρατισμός με βάση την ισονομία μπορεί να βασιστεί ουσιαστικά στην πολιτική οργάνωση η οποία εκφράζει τους αποκλεισμένους. Η οικονομική κρίση για την οποία υποβληθήκαμε στο μνημόνιο ηταν η μεταφορά μιας τραπεζιτικής κρίσης στην κοινωνία. Τζαι τα συμφέροντα του «λόμπι» των τραπεζών, ελέγχουν την μεγαλύτερη μερίδα των ΜΜΕ ή πολιτειακών θεσμών, τζαι σχετίζονται άμεσα με δικηγορικά γραφεία όπως του Αναστασιάδη, του Νεοκλεους, του Πολυβίου κ.α. Από το ξεπλυμα, φοροδιαφυγή ξένων κεφαλαίων στην πώληση διαβατήριων, η απόσταση δεν είναι μεγάλη. Το ΑΚΕΛ και πάλι μόνο του, μεχρι πρόσφατα, κατάγραφε την ευθύνη των τραπεζών [εν αλλοι φώναζαν για περικοπές στο δημόσιο] τζαι ηταν το κόμμα το οποία σταθερά στην Βουλή ψήφιζε για προστασία των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στην προς τα πάνω αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου. Δεν είναι θέμα ατόμων και πάλι. Είναι ιδεολογικό ιστορικό θέμα. Το ΑΚΕΛ είναι ο εκπρόσωπος της θέσης για ενίσχυση του Δημόσιου τζαι στήριξης των κοινωνικών ομάδων που έχουν ανάγκη. Ιστορικά είναι η κυπριακή αριστερά η οποία αγωνίστηκε για την δημιουργια του κυπριακού «κράτους πρόνοιας» – τζαι είναι εμφανές ότι η παρουσία της ηταν καταλυτική για να εφαρμοστεί το σημερινό ΓΕΣΥ και όχι αυτό που ήθελε η ΟΕΒ, οι ασφαλιστικές εταιρείες κοκ. Και είναι αναγκαίο να υπαρχει στην Βουλή ένα κόμμα με συνεπείς θέσεις προς την ισονομία και την ενίσχυση των αδυναμων τωρα που θα έρθουν ευρωπαϊκά κονδύλια για την μετα το covid εποχή. Δεν πρέπει να επιτραπεί η ημετεροκρατια της παρελθόντος. Η Βουλή πρέπει να ελεγχει αποφασιστικά την διαχείριση αυτών των κονδυλίων προς το συμφέρον του συνόλου.
4. 4. Το ΑΚΕΛ είναι η πιο συνεπής ιστορικό-πολιτική οργάνωση στήριξης της κοσμικότητας. Το μείγμα του αυταρχισμού με τις χαλαρώσεις από τους κανονισμούς ισονομίας [με κορυφαίο παράδειγμα τον αρχιεπίσκοπο με τις «εξαφανίσεις» αρχαιοτήτων, την «κατάρρευση»/κατεδάφιση διατηρητέων κοκ], από την απόπειρα δίωξης του Γαβριηλ, στην αστυνομία η οποία κάμνει έρευνα με διαταγή της Γιολιτη γιατί η υπουργός εισιεν την εντύπωση ότι την ειρωνευόταν στο facebook, είναι συμπτώματα επιστροφής το παρελθόν, όπως είναι και η ημετεροκρατια του ΔΗΣΥ. Μια νοοτροπία που συνδέεται και με ένα ρατσισμό – όπως φάνηκε με την αδιαφορία της αστυνομίας επι Ιωνα για τις νεκρές μετανάστριες, ή τζαι φαίνεται σήμερα με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης τζαι τα ττελια του Νουρη- τον οποίο σκόπιμα προσπαθεί να διοχετεύσει η συναγερμικη εξουσία. Το ΑΚΕΛ είναι παλιν ιστορικά αλλα τζαι ιδεολογικά το πιο συνεπές κοσμικό κόμμα στην Κύπρο. Κοσμικοί υπαρχουν τζαι σε αλλα κόμματα, αλλα συμπλέουν με αντίθετες θέσεις στα κόμματα τους.
5. 5. Η ανεξαρτησία είναι για την Κυπριακή Δημοκρατία η άμυνα της. Και η ανεξαρτησία διασφαλίζεται με ισορροπημένες σχέσεις με τον περίγυρο μας τζαι στον ΟΗΕ. Η εισβολή το 74 δεν έγινε ενώ ηταν ο Μακαριος στην Κύπρο- με τις ισορροπημένες σχέσεις στην περιοχή. Έγινε όταν η συνεργασία χούντας-ΕΟΚΑ β ένταξε την Κύπρο μονοδιάστατα στο χώρο του ΝΑΤΟ, τζαι αρα σε θέμα Ελληνικού και Τούρκικου κράτους. Το ΑΚΕΛ ηταν επίσης ο πιο συνεπής υποστηρικτής της ανεξαρτησίας και στην εξωτερική πολιτική αλλα τζαι των εσωτερικών χρήσεων των συμβόλων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η τραγική συμπεριφορά της κυβέρνησης με την μονομερή στήριξης του Ισραήλ λ.χ. στην πρόσφατη μεσανατολική κρίση, έφερε την Κύπρο να είναι «σύμμαχος» με χώρα που υποστηρίζει τον εποικισμό τζαι την κατοχή παραβιάζοντας αποφάσεις του ΟΗΕ. Οι μονοδιάστατες εξαρτήσεις της κυβέρνησης [τις οποιες σε διάφορα στάδια στήριξαν διάφορα κόμματα/πολιτικοί] έδειξε τα όρια της όταν το τουρκικό ναυτικό περικύκλωσε την Κύπρο. Τα πλοία του Νετανιαχου του Ισραήλ δεν ήρθαν όπως δεν ήρθαν τζαι τα ελληνικά αεροπλάνα της χούντας το 1974.
Η σημερινή ιστορική «στιγμή» είναι ακόμα απαραίτητα αμυντική – μια μορφή υπεράσπισης [τζαι αποκατάστασης] της Δημοκρατίας σαν καθεστώς ισονομίας, άμυνας απέναντι στο καθεστώς της αρπαχτης των ημέτερων, μια άμυνα απέναντι στο κίνδυνο δυο κρατών, αλλα τζαι μια μορφή αποκατάσταση της αξιοπρέπειας της κυπριακής κοινωνίας – τζαι στο εξωτερικό αλλα τζαι σε σχέση με τις εσωτερικές καταστάσεις που θίγουν την νοημοσύνη μας πκιον.
One Radical Planet