Login
Μέσα σε τούτον το απέραντον παζάριν, ακόμα τζ̆αι το χώμαν εγίνην προϊόν να του καθορίζει την τιμήν η αγορά.
Οι φιλελεύθεροι οικολόγοι, που θεωρούν ότι η αγορά “με το σωστό περιεχόμενο” θα σώσει την γην με πράσινην ανάπτυξην, πράσινες επενδύσεις, πράσινα κοντράτα, θα έθελα να μου εξηγήσουν τί αξίαν διούν οι νόμοι της σε αυτόν το βουνάριν το χώμαν στην φωτογραφίαν κάπου στα κοτσ̆ινοχώρκα.
Το χώμαν άτε εν τόσα εβρά το αυτοκίνητον. Στο χωράφιν που ετιτσιρώσαν για να φκάλουν το εμπόρεύμαν τί αξίαν διά η αγορά; Τζ̆αι τί αξίαν έσ̆ει τούτη η αξία;
Εντάξει θα σου πουν, έχει νόμους που βάλλουν όρια στην οικονομικήν ανάπτυξην άμα πειράζεται πολλά το περιβάλλον. Μα είντα αγορά είναι άμα θέλει κράτος να την ρυθμίζει. Τι νόμος εν το θεσφάτον της προσφοράς τζ̆αι της ζήτησης; Που τελειώννει ο νόμος τζ̆αι που ξεκινά η ρύθμιση;
Το κείμενο τούτο δεν θα το γράψω για να πω πόσον χάζιν κάμνω με τους θρησκευόμενους της οικονομίας της αγοράς, πράσινους, ροζ, γαλάζιους ή μαύρους, γράφω το για να πω πόσο θλίβομαι να βλέπω την ασυδοσία του καπιταλισμού στην Κύπρο που τίποτε δεν σέβεται. Στα χρόνια των θρησκειών, τα σοβαρά για την ζωήν των ανθρώπων, σωστά η λάθος αξιολογημένα, εταξινόμαν τα η κοινωνία τους στην κατηγορίαν των ιερών τζ̆αι κανένας άνθρωπος, κανέναν εμπόριον, κανέναν αλίσ̆ι βερίσ̆ι δεν εμπόριεν να τα ντζ̆ίσει.
Έναν απείραχτον έδαφος, έσ̆ει μέσα ζωήν. Επειδή λλίοι εκάτσαν να την μελετήσουν κανένας ατζ̆έττης της αγοράς δεν πεϊντίζει την αξίαν της. Χωρίς γαιοσκώληκες, χωρίς βακτηρίδια, χωρίς μύκητες, μια γή πεθαμμένη γίνενται τάκκος. Δεν αερίζεται. Ιδίως το κοτσ̆ινόχωμα τζ̆αι κάθε αργιλώδες έδαφος, κόννος που λαλούμεν. Για να ξαναγινεί το οικοσύστημαν του εδάφους άμα το πειράξεις θέλει 500 χρόνια. Ετιτσιρώσαν τα μισά κοτσ̆ινοχώραφα για να κάμουν κήπους των ξενοδοχείων πας τα κάκκαφα. Πάαιννε να φυτέψεις δεντρά στο τιτσιρωμένον χωράφι που του αφήκαν 10, 20, 30 πόντους χώμα. 10-20 πόντους παράγει κιρτάριν, 30 πόντους μπορεί να κάμεις τζ̆αι πατατερόν με πολλήν νίτρον τζ̆αι φωσφόρον. Δεντρά όμως; Οι επόμενες γενιές που θα κληρονομήσουν το τιτσιρωμένον χωράφιν, εκτός που δεν πρόκειται να ξανάβρουν κοτσ̆ινόχωμαν να γεμώσουν τον λούκκον, θα θέλει αιώνες για να ξαναδούν βιοσύστημαν απείραχτης γης μέσα.
Ούλλες τούτες τες αμετάκλητες αλλαγές που φέρνει η οικονομική δραστηριότητα εν με πολιτικές αποφάσεις που αποτρέπονται άμα εν ανεπιθύμητες για τον ανθρώπινον πολιτισμόν. Καμιά αγορά δεν έχει την παραμικρήν λύσην να προσφέρει. Άρα εν η δημοκρατία που θα δώσει τες κοινωνικές συναινέσεις να αφαιρέσει το “δικαίωμαν” που τζ̆είνον που κρατεί το κοτσ̆ιάνιν να κάμει ότι θέλει. Άσε που στην Κύπρο τζ̆αι νόμους να έχει λλία αλλάσσουν. Παλιά μιαν τσένταν αγγούρκα έκλεφτες που το ποστάνιν του άλλου, άρπασσε σε ο Τουρκόπουλλος. Τωρά τιτσιρώννουν έναν χωράφιν που το κοτσ̆ινόχωμαν του τζ̆αι την ζωήν του, κανένας εν τους είδεν να εφαρμόσει τον νόμον, να προστατέψει τον εθνικόν πλούτον. Φτέρη ολόκληρα φορτώνουν τα πας τα φορτηκά να πουλήσουν την χαβάραν, εξαφανίζοντας χλωρίδαν τζ̆αι πανίδαν που έζ̆εν πάνω χωρίς να δρώσει το φτιν κανενού μουχτάρη. Δεν είναι μόνον το λαϊκιστικόν να σσιωπά για να εν αρεστός τζ̆αι να τον ξαναψηφίζουν, κατά βάθος θεωρεί δίκαιον να “αξιο”ποιήσει κάποιος το μάλιν του.
Ποιόν μάλιν του βρε γάρε μουχτάρη, βρε γάρε ιδιοκτήτη, βρε γάρε που νομίζεις ότι οικονομία είναι άπου αρπάξει; Κοτσ̆ιάνιν σημαίνει δανείζει σου η προηγούμενη γενιά έναν προνόμιον πας έναν κομμάτιν γην να ζήσεις πάνω της τζ̆αι να την παραδώσεις στην επόμενην γενιάν. Να την παραδώσεις στην επόμενην γενιάν. Τζ̆αι αν αγαπάς την επόμενην γενιάν, (“αχ τα παιδάκια μου”), θα την παραδώσεις καλλύττερην, όι τιτσίρικην, να πουλήσεις το χώμαν να γοράσεις μερσεντές.
Η γη η απείραχτη εν γη ιερή. Αλλά πουν την πνευματικότηταν των ανθρώπων να την εβλοήσει; Αφούτις ο αγιασμός των ρασοφόρων δεν κανεί καν για να εβλοήσουν τα όπλα τους, τα στρατόπεδα τους, τα συρματομπλέγματα τους, τα αγάλματα όσον πέμπουν στον τάφον...
Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα, και βγάζει η γης το πρώτο της κυκλάμυνο… Έγραφεν τα ο Γκάτσος που το 76, εμελοποίαν τα ο Χατζ̆ιδάκης, ετραούδαν τα η Φαραντούρη, αλλά ποιός άκουσεν; Ποιός ακούει. Αφού το δάσος θα καεί.
Πραγματοποιήθηκε νωρίτερα σήμερα συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Ισότητας μεταξύ Ανδρών και Γυναικών, με θέμα το «Αίτημα για άδεια εισόδου στην Κύπρο και υποβολή αίτησης ασύλου για την οικογένεια της Σύριας Kawther Abdalaziz”. Στη συνεδρία συμμετείχε η ΚΙΣΑ όπως και άλλες ΜΚΟ καθώς και αρμόδιες κυβερνητικές υπηρεσίες και ανεξάρτητες αρχές και θεσμοί.
H Επιτροπή προχώρησε στην πραγματοποίηση της συνεδρίας με τη συμμετοχή της ΚΙΣΑ παρά το ότι ο Υπουργός Εσωτερικών και σημαντικές για τη συνεδρία υπηρεσίες/τμήματα του Υπουργείου του αρνήθηκαν να παρευρεθούν επειδή, σύμφωνα με επιστολή του προς την Επιτροπή, είχε κληθεί να συμμετάσχει και η ΚΙΣΑ που είναι «παράνομη» καθώς έχει διαγραφεί από το Μητρώο Σωματείων. Αυτή η ενέργεια του Υπουργού κρίθηκε ομόφωνα από την Επιτροπή ως «απαράδεκτη παρέμβαση στο έργο της». Αυτό καταδεικνύει πλέον πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η διαγραφή της ΚΙΣΑ, για ασήμαντους και τυπικούς λόγους, ήταν εξ αρχής προγραμματισμένη από τον ΥΠΕΣ, ως μια προσπάθεια φίμωσης της οργάνωσης που εδώ και 23 χρόνια αγωνίζεται με συνέπεια για την ισότητα και για στήριξη των μεταναστών και προσφύγων.
Για το θέμα της διαγραφής της, η ΚΙΣΑ επιθυμεί να πληροφορήσει την κοινωνία για τα ακόλουθα:
Είναι σαφές ότι η ΚΙΣΑ συνεχίζει να διατηρεί το νομικό της καθεστώς στη βάση της κείμενης νομοθεσίας για τις ΜΚΟ και παραμένει ενεργή για την επίτευξη των στόχων της. Η νέα αυτή εχθρική ενέργεια του ΥΠΕ, δεν αποτελεί τίποτα άλλο από ωμό εκβιασμό της ίδιας της Βουλής των Αντιπροσώπων με στόχο τον περιορισμό της ελευθερίας έκφρασης ώστε να μην τεθούν ενώπιον της Βουλής οι πολύ σοβαρές καταγγελίες της ΚΙΣΑ για απάνθρωπη και ταπεινωτική μεταχείριση της εγκύου πρόσφυγα και τις παράνομες επαναπροωθήσεις σε Λίβανο και Συρία. Ο Υπουργός Εσωτερικών δυστυχώς συνεχίζει τη σπίλωση και τη διαβολή της ΚΙΣΑ και των μελών της μέσω της εργαλειοποίησης της παράνομης διαγραφής της από τον ίδιο.
Διοικητικό Συμβούλιο
[i] https://www.coe.int/en/web/commissioner/-/cypriot-authorities-should-investigate-allegations-of-pushbacks-and-ill-treatment-of-migrants-improve-reception-conditions-and-ensure-an-enabling-envi
[ii] https://spcommreports.ohchr.org/TMResultsBase/DownLoadPublicCommunicationFile?gId=26312
[iii] https://picum.org/organisations-denounce-the-ongoing-harassment-against-kisa-and-call-on-the-cypriot-authorities-to-reinstate-their-official-registration-as-a-non-governmental-organisation-ngo/
[iv] https://www.amnesty.org/en/documents/eur17/3763/2021/en/
Below are my answers to the questions asked by Haravgi correspondent Costas Pitsilloudes:
a) How likely is it that the announcements of Ersin Tatar, and also of the Turkish ambassador, Ali Murat Bashcheri, that will change the teaching of history in the schools of North to enter into force?
Turkey has an agenda for Turkifying the occupied part of our island since 1974. The governments in Turkey wanted to make the T/Cs feel “more Turkish and more Moslem”. This policy was intensified especially during the power of the “Justice and Development Party” (AKP). On the other hand, they aim mainly the Anatolian settlers and their children who have been living here in the last almost half a century. They were given the citizenship of the “TRNC” and they vote together with the indigenous Turkish Cypriots, who are less in number than the newcomers.
It is well known that Tatar won last year the “Presidency of the TRNC” in the second round only with 4,412 more votes. This was an increase of 9% that was made possible with the interventions of the officers of the “Turkish Embassy” in Nicosia. The votes came especially from Famagusta and Trikomo areas, where the settlers are mostly settled.
It is interesting that 29 governments and 43 cabinets have served in the occupied area of our island in the last 46 years. Turkish ambassador functions as an appointed governor of the “subordinate administration”. With the help of the local collaborators of the occupation regime, many changes were put into force in the past and new history text books will not be an exception!
b) If this event takes place, what impact can it have on the Turkish Cypriot community, but also and to G/c?
Certainly, the new books will propagate the “two states” policy of the separatist T/C leadership and define the free part of the RoC and the G/C community as a potential enemy like it was done in the previous history text books.
As you know, I, as a retired paediatrician and author of 24 books on Cyprus politics and T/C history, was one of the T/Cs who were denied entry to Turkey on 11 July 2021 according to a list of T/C federalists, a list made in September 2020 before the “Presidential election”. I had also won my case against Turkey at the ECHR in 2003 that started the crossings over the dividing line for the first time after 1974. It must be a political revenge of the Turkish state to put a ban on my entry to Turkey, after the new policy, which brought the separatist Tatar to power in October 2020.
The G/Cs used to make touristic visits to Turkey before the COVID pandemic. I don’t know if they will be allowed to do so, when the “two states” policy of Turkey continues and enmity will be propagated also in the mass media against the Republic of Cyprus.
The curriculum taught in T/C schools are very similar to the one in Turkey. All the text books are imported from Turkey. Only the books about the history of Cyprus were written and printed in Cyprus until 2000’s. The author was Vehbi Zeki Serter, who was a chauvinist history teacher and later a member of the governing “National Unity Party” (UBP). Serter’s books were taught for nearly 30 years in the T/C secondary schools and lyceums. They were written with an ethno-centric Turkish nationalist perspective, legitimizing the “national goal” of the T/C community and denying the legitimacy of the “other” community.
Besides the books on history of Cyprus and history of Turkish Cypriots, other locally written books were also introduced: Geography of Cyprus, Human Rights, Traffic and Information about Life. But when the UBP came to power again in June 2009, all these books were left aside since they were regarded as “far from our national identity”. A new commission was appointed by the UBP, comprising of Turkish and T/C teachers of history that prepared new history text books.
This last call from Erdoğan will be the third change of the history text books, taught at the secondary schools and lyceums. It will certainly have an Islamic-fascist perspective, which will be dehumanizing the G/C community as an enemy again.
c) Do you think that the act to change the history books, is placed in a broader context promoted by the Turkish Cypriot Right (UBP, DP etc.) and Turkish government?
Various speakers addressed the panel by saying that “the T/Cs were the grandchildren of the Ottomans who stepped foot on the island 450 years ago and they needed to know their heritage, religion and history”, as if they knew nothing before and as if no other communities live on our island.
(published in Haravgi newspaper on 12 September 2021 and on https://dialogos.com.cy/proothisi-toy-ethnikismoy-sta-nea-vivlia-tis-istorias-sta-katechomena /)
As we write this, potentially thousands of tons of oil are on their way to blanket the east coast of Cyprus, with some of it already reaching Dipkarpaz/Rizokarpaso, irreversibly damaging the sensitive marine and coastal ecosystems of that region. While we are monitoring the situation as it develops, several facts are clear.
First, the spill originated at Baniyas Thermal Station, a power station in Syria that, like in Cyprus and much of the Middle East, uses oil to generate power. As details emerge, it is clear that the plant has been neglected after years of conflict/civil war in Syria.
Unfortunately, countries in the Eastern Mediterranean and the Middle East, including Cyprus, have been prioritising conflict and the pursuit of profit at the expense of health, safety, and the environment. The fact that no country in the aforementioned region has embraced the revolutionary potential of renewables, and instead all continue burning fuel, is a testament to the vice grip that fossil fuel led economic and political interests have on countries all across this region.
Second, the administrations in the north and the south of Cyprus are once again hamstrung by the political situation on our island. While we commend the efforts to “inform” one another about developments, the COVID pandemic has demonstrated a huge lack of a coherent plan for cooperation between the two sides in the face of various crises. This became obvious over the past years with the deadly wildfires which have left behind burned land and destroyed ecosystems. Whilst Cypriot authorities have been aware of the oil spill since 26 August, plans to take action only emerged on 31 August. Even though the Republic of Cyprus has an oil spill response vessel (Alexandria) as well as other technical equipment and expertise to handle the crisis, the Turkish Cypriot administration has chosen to ask for help from Turkey. Every person in Cyprus, directly or indirectly, is dependent on our island’s sensitive ecosystems. We deserve a response that prioritises our island first, and sets political agendas aside.
Third, the extraction of and reliance on fossil fuels in the Eastern Mediterranean means that disasters like this are just waiting to happen. Even as we see oil cover our eastern sea, political elites in this country are unified behind the senseless strategy, supporting offshore drilling in those same waters. There is no such thing as a “natural” disaster anymore. Every wildfire, every drought, every square kilometer of nature destroyed, is a result of political decisions or inaction and our politicians have all been complicit in this regard. Even the “green” or the more “socialist” political parties have done nothing to advance environmentalism or socialism, but rather embraced the hydrocarbon projects, contributing to the commodification of our common sea.
Fourth, the rampant conflict and instability in our region is a recipe for climate disaster. As we have seen just this year with the worst wildfires on record, and recently when we had the worst drought in 900 years, we are going to need a coordinated and region-wide response to the climate crisis. The fact that we cannot even coordinate a response to an oil spill, a disaster which struck the same region before, means that we need to make a drastic change. This means putting aside the politics of mutually assured destruction and embracing a policy for the future, one that prioritises health and safety over the pursuit of power and profits.
We demand that the administrations on both sides of the divide rise up to the occasion and immediately coordinate a response to the Baniyas Oil Spill.
At the same time, we demand for a public commitment for the protection of our common natural heritage, with specific emergency response plans for different types of disasters (wildfires, oil spills etc), as well as a joint declaration cancelling hydrocarbon exploration projects combined with a commitment for an island wide decarbonization strategy.
The post One Sea, One Struggle: Avli Statement on the Baniyas Oil Spill first appeared on AVLI.
Introduction
A focused, just, and monitorable plan for net-zero
For the Long-Term Strategy to truly achieve net-zero, it needs to be focused. It must have specific timelines and boundaries. It must appropriately balance the reduction, removal, and offset of emissions. It must include contingency plans in case measures are delayed and technologies are not deployed as fast as assumed.
The LTS needs to be just. Cyprus has an above-average GDP per capita and above-average greenhouse gas emissions per capita. Our contribution to the solution ought to match our contribution to the problem. Small Island Developing States have committed to using 100% renewable energy by 2030. There is no excuse for us not to match the ambition of these countries. Moreover, our goals must not be undermined by our actions — for instance, by depending on the extraction of fossil fuels outside our borders.
The LTS needs to be monitorable. Of course, global changes in the economy, technology, and society will affect how the LTS is implemented. A plan for monitoring is necessary to detect any divergence from the original trajectory as early as possible in order to enable the necessary course correction. The LTS must be accompanied by a timeline of action, with specific milestones and deadlines. In addition, the LTS will need to be expanded beyond 2050 in due course, with an ultimate aim of moving towards net-negative emissions.
Read the Full Report Here
Despite some valiant struggles, the Police Crackdown bill passed in the UK a few weeks ago. It’s not only a frontal attack on the right to protest, but also includes racist restrictions on Gypsy, Roma, and Traveller communities. The law is not an English aberration, but part of a pattern of laws passed or in the works across Europe.
France went first with a law that barely veiled its islamophobic contents with a call to French republicanism, whose colonial nature couldn’t be more obvious. On top of this the new loi securite general is every cop’s wet dream: further militarization of equipment, “privacy” protections for cops to avoid scrutiny, more severe penal codes, and a vast increase in surveillance.
Meanwhile, the Mitsotakis government in Greece is doing its best to undo decades of anti-authoritarian struggles, by destroying some holy cows of the movement, such as allowing cops on campus and creating bureaucratic hurdles for demonstrations.
A similar restructuring has been taking place in Germany, where due to the federal nature of the state, these attacks have been very different depending on the region. While some states went the path of relatively liberal reforms, such as Berlin and Schleswig-Holstein. Others, such as Bavaria and Northrhine-Westphalia (NRW), have been militarizing their police forces and clamping down on protests. As an active participant in the protest against a new “Versammlungsgesetz” (“assembly law”) in NRW, we have been pushing back against this latest attack.
This isn’t the first attack on the freedom of assembly in NRW however. 2018 saw the introduction of a new police law, which, among other things, gave tasers to the police, allowed cops to spy on our phones and computers, added more CCTV surveillance, and significantly increased the time one can be held without a trial. It notably also added further legroom for racial profiling, a practice that is rampant in this country, as even the UN has noticed.
The massive protests against this couldn’t prevent the law and the protest alliance quickly devolved into the internal squabbles the German left excels at. Still, the government seems to have learned more lessons from the process than we did: The new Versammlungsgesetz is focused solely on the (radical) left and its most prominent movements: Antifa and Climate Justice. Which makes it a lot easier to push it through parliament, without any concerned liberals losing too much sleep over it.
The law contains all kinds of nasty stuff: Criminal penalties for disrupting fascist protests, outlawing displays of militancy through similar clothing (e.g. Black bloc or the white vests worn by Ende Gelände), and less oversight for undercover cops. Aside from this headline-grabbing stuff, the already farcical situation of having to register a demonstration in Germany is becoming even more bureaucratic: It can’t be done via phone and only on weekdays. The right to assembly – supposedly guaranteed in the constitution – is becoming more of a joke than it already was. The coalition government in NRW claims to primarily be targeting fascists by making sure they can’t intimidate the public with their demonstrations. A ridiculous lie: Most examples in the accompanying commentary of the law come from the climate and the Antifa movement. It is the latter that is holding back the fascist threat and not the cops who are at best enabling it and at worst are in cahoots with Neonazis.
Normally this whole charade would have gone its usual course: We would have protested honorably, the media would ignore us and the government would push its authoritarian fantasy through parliament. If we were lucky maybe the Greens or the Social Democrats would discover their backbone (elections are coming up after all) and fight to make some cosmetic changes.
Unfortunately for the state government, the largest demonstration against the law so far (~8000) in Düsseldorf a month ago was overshadowed by massive police repression. People were kettled for 9 hours in the blasting heat and for some time weren’t able to go to the toilet and were denied access to water. This usually wouldn’t interest anyone in the media, but this time the cops beat up the wrong guy. As the police were attacking and beating protestors, a DPA journalist was caught in the melee and beaten by the pigs, even as he told them he was a member of the media. This caused some outrage and the state government has announced it will reevaluate the law. Meanwhile, the minor coalition partner of the Christian Democrats suddenly noticed, that the law they were previously more than happy to pass, might infringe on people’s rights!
So where does the radical left figure in all of this? While we don’t care about liberal platitudes at the same time this law would significantly reduce our maneuvering space. To have a realistic chance of defeating it we will have to hold our nose and enter coalitions with people, who, in other circumstances, have no issue with talking about outlawing Antifa or destroying the environment. Still, our chances for defeating this law are better than they ever were, thanks to the blatant stupidity of the cops. We have to seize the momentum and launch a dual attack:
Μια θεατρική παράσταση σχετικά με τη ζωή του επανάστατη της οικουμένης, Ερνέστο Γκεβάρα γνωστού ως Che, που άφησε το στίγμα του στην Κούβα, το νησί της επανάστασης, για το καλύτερο σύστημα υγείας στον κόσμο, για τον διεθνιστικό χαρακτήρα της Κουβανικής επανάστασης ενάντια στον Ιμπεριαλισμό, για τον αλληλέγγυο χαρακτήρα που φέρει με τους λαούς που αγωνίζονται για την ανεξαρτησία τους και τον σοσσιαλισμό αλλά και της φροντίδας σε όλο τον κόσμο με την Κουβανική Διεθνή Ιατρική Ταξιαρχία που πολέμησε την πανδημία όπου κι αν της ζητήθηκε. Ένα έργο γραμμένο με αγάπη προς την ανιδιοτέλεια του ήρωα και τη φλόγα που έζωσε τις εφηβικές μας καρδιές στην Κύπρο, όταν υπερασπίστηκε την ανεξαρτησία του νησιού μας από το βήμα του Ο.Η.Ε. Στόχευσα να θέσω τις άγνωστες πτυχές της νεανικής του ζωής στα μάτια μας χωρίς περιττούς βερμπαλισμούς, με αυτοσαρκασμό και με έναν ιδιότυπο ερωτισμό. Κατέληξα στο αισιόδοξο, στο παρόν και στο μέλλον. Την Κουβανική Επανάσταση. Έτσι γιορτάζουμε τα 93 γενέθλια του Che. Ενάντια στο ιμπεριαλιστικό εμπάργκο και με την επαναστατική αισιοδοξία για το μέλλον.
ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ
Ώρα έναρξης: 21.00
ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΙΟΥΝΙΟΥ
Ώρα έναρξης: 21.00
Διάρκεια: 1 ώρα και 15 λεπτά
Τόπος: Σπίτι του Ηθοποιού
Παναθηναίων 5 και Αλκαμένους 175
Ελεύθερη συνεισφορά για την μετάφραση του έργου στα ισπανικά.
Θα υπάρξει σειρά προτεραιότητας με βάση τη χρονική σειρά έλευσης στο χώρο λόγω των γνωστών συνθηκών.
Γράφει – Παίζει: Βασίλης Κυριάκου
Σκηνοθέτης: Γιάννης Σταματίου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Καταλιακού
Σκηνογραφία: Μπέτυ Λυρίτη
Ηχητική προσαρμογή: Παναγιώτης Μαζαράκης
The post Θέατρο: EL CHE ( Δελτίο τύπου ) appeared first on Αγκάρρα.
Άντρος Κυπριανού σε συνέντευξη του στο Κανάλι 6 προχθές, μας υπενθύμισε γιατί το εργατικό κόμμα της Κύπρου φαίνεται πως πρέπει να ξανα-ξεσκονίσει και να ανοίγει – που και που τουλάχιστον – βιβλία με τα γραφόμενα του Λένιν, έτσι για να ξέρουν πως να αποφεύγουν ερωτήσεις.
Μεταξύ των πολλών που είπε, στεκόμαστε σε μια φράση που είναι ενδεικτική:
Ερώτηση δημοσιογράφου: Στο ερώτημα ρήξη ή ενσωμάτωση τι λέτε;
Απάντηση Α. Κυπριανού: “Μα τώρα υπάρχει κάποιος ο οποίος θεωρεί ότι μπορεί να υπάρξει ρήξη – σίγουρα όχι ενσωμάτωση – με τρόπο επαναστατικό και να πετύχουμε τον μετασχηματισμό της κοινωνίας με επανάσταση στο σύγχρονο κόσμο όπως λειτουργούν τα πράγματα; Ο Λένιν έλεγε ότι πρέπει να κάμνεις ένα βήμα μπροστά και δύο βήματα πίσω εκεί και όπου χρειάζεται για να μπορείς να χτίζεις στέρεες βάσεις για να διεκδικείς και να πετυχαίνεις το στόχο σου. Ο Λένιν ουδέποτε είπε να πάμε στην αυτοκαταστροφή”
Από την πλευρά μας, εμείς λέμε πως δεν είναι κακό ένα κόμμα να μην δηλώνει επαναστατικό, είναι όμως υποκρισία και προσπάθεια εμπαιγμού του εργατικού κόσμου όταν ένα κόμμα που θέλει να εκπροσωπεί την εργατική τάξη, κοροϊδεύει με τεχνάσματα ότι προσπαθεί να επιτύχει άλλους σκοπούς από αυτούς που πραγματικά επιθυμεί. Υπάρχουν πολλοί θεωρητικοί του οπορτουνισμού, μπορεί να διαλέξει πολύ ευκολότερες ατάκες και στόχους, δεν χρειάζεται να είναι όλα δικαιολογημένα με αποφθέγματα έξω από το πραγματικό περιεχόμενο του Λένιν και του Μάρξ.
The post «Μα τώρα υπάρχει κάποιος ο οποίος θεωρεί ότι μπορεί να υπάρξει ρήξη με τρόπο επαναστατικό και να πετύχουμε τον μετασχηματισμό της κοινωνίας με επανάσταση;» appeared first on Αγκάρρα.
One Radical Planet 