Στην ανατολική Ευρώπη φαίνεται να αναδύεται μια αυξανόμενη δυσφορία με την ΕΕ, τζαι ιδιαίτερα για την πίεση να ενταχθούν οι χώρες του τέως σοσιαλισμου, στο μπλοκ στήριξης του καθεστώτος του Κίεβου..
Το πιο προσφατο σιοκ ηρτεν που την Ρουμανία όταν ένας τεχνοκράτης, ο Georgescu, με εκστρατεία στα social media ηρτεν πρώτος στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών...Η αντίθεση του στην εμπλοκή της Ρουμανίας στην στήριξη του Κίεβου ηταν έντονη, όπως τζαι έντονη ηταν η κριτική για την Δύση ευρύτερα. Κριτική, λ.χ., για αμερικανική βάση, τζαι για καθεστώς υποτέλειας στην ΕΕ...
Μαλιστα σε μιαν φάση ειπεν ότι η ανατροπή του Τσαουσεσκου, τζαι του σοσιαλισμου, το 1989, ηταν ένα πραξικόπημα της Δύσης για να εκμεταλλευτεί τον πλούτο της Ρουμανίας..
Φυσικά τα δυτικά ΜΜΕ, αφού εδηλωσεν τζαι εκτίμηση στον Πούτιν, ανακήρυξαν τον «ακροδεξιό»...η βάση την ρητορικής τους, ηταν η στήριξη του Γεωργεσκου
στην Ρωσία στα πλαίσια του ουκρανικού..τζαι παλιές δηλώσεις για συντηρητικούς ηγέτες/πολιτικούς του μεσοπολέμου [ενώ ο Μπαντερα της Ουκρανίας, εν καλός ακροδεξιός ας πουμε..:)]..
Γενικότερα η τάση του εκλογικού αποτελέσματος, σαν αντι-αποικιακή αντίδραση, ενεν παράξενη..φαίνεται να υπαρχει μια ευρύτερη τάση στην ανατολική Ευρώπη, αριστερών τζαι δεξιών, να αντιδρούν αυξανόμενα στις επιβολές της Δύσης....Ήδη ανάλογες αντιδράσεις υπαρχουν στην Σλοβακία [αριστερίζων πρωθυπουργός], στην Ουγγαρία [δεξιός συντηρητικός πρωθυπουργός], σε μεγάλη μερίδα της τέως ανατολικής Γερμανίας [με εκφραστές ένα νεοσύστατο αριστερό κόμμα τζαι την ακροδεξιά «εναλλακτική για την Γερμανία»]..Ακόμα τζαι στην Πολωνία με μια φιλο-ευρωπαϊκή κυβέρνηση αλλα τζαι έντονα εθνικιστική αντι-ρωσική δεξιά, οι αγρότες έστηναν οδοφράγματα ενάντια στις διελεύσεις ουκρανικών προϊόντων τα οποία θεωρούσαν ότι είχαν προνομιακό καθεστώς...
Η Ρουμανία, σαν κοινωνία, εισιεν αυτονομιστικές τάσεις τζαι επι σοσιαλισμου...Ο Τσαουσεκου, λ.χ., αρνήθηκε να συμμετάσχει η χώρα του στην επέμβαση στην Τσεχοσλοβακία το 1968...Τζαι η Ρουμανική αριστερά, παρέμεινε ισχυρή, κυβερνητική δύναμη, η τζαι σαν αντιπολίτευση στην περίοδο μετα το 1989...Τζαι συχνά εισιεν να αντιμετωπίσει επεμβάσεις από τις Βρυξέλλες για προώθηση ημέτερων της Δύσης...
Η επιτυχία του Γεωργεσκου, σε τούτες τες εκλογές φαίνεται να πήγαζε από διαρροές των σοσιαλδημοκρατών [του κόμματος της αριστεράς]..
Ρόλο στην στροφή μερίδας του κοινού, μπορεί να παίζουν τζαι οι προσπάθειες δυτικών επεμβάσεων σε γειτονικές τεως-σοσιαλιστικες χώρες: στην Γεωργία μια φιλοδυτική πρόεδρος προσπαθεί [σαν το μακρύ χέρι της Δύσης] να αμφισβητήσει τη νίκη του κόμματος που στηρίζει την αποφυγή αντιπαράθεσης με την Ρωσία...Ενώ στην Μολδαβία, οι δυτικόφιλοι «κερδίζουν» εκλογές με ψήφους από το εξωτερικό τους οποίους αμφισβητούν οι ντόπιοι, οι οποίοι κατά πλειοψηφία στηρίζουν τις σχέσεις με την Ρωσία τζαι έχουν τζαι αριστερές καταβολές..
« Among Europe’s former Communist states, Romania has historically been one of the most skeptical toward Moscow, but Georgescu’s enthusiasm for Putin seems not to have cost him at the polls. Putin shows he loves his country, Georgescu has said, adding that Romania could do with some Russian wisdom.
He has also criticized the EU; claimed that NATO would never intervene to fight for Romania if it were attacked; and called for an end to the war in Ukraine, arguing that President Volodymyr Zelenskyy is bad for his country. Meanwhile, the U.S. ballistic missile defense system housed at the Deveselu military base in southern Romania is a matter of national “shame,” Georgescu has argued, and promotes conflict.
“The crisis provoked by the pandemic, by inflation, by the various crises that Romania has experienced over the past few years … have diminished trust in the establishment,” he said. Georgescu’s relative obscurity may also have helped him, he added.
Who has influenced Georgescu’s political outlook? If his taste in historical role models is anything to go by, the West has reason to worry.
He has described the 1989 revolution that ended decades of Communist rule as a coup d’état used by the West to steal Romania’s resources, and claims the country is now enslaved by the West.
He was investigated by prosecutors for claiming in 2022 that Ion Antonescu, Romania’s World War II prime minister who facilitated the Holocaust, and Corneliu Zelea Codreanu — another violent, antisemitic nationalist — were heroes.»
Τζαι αν οι δυτικοί φιλελε αγχώνονται για τις διαδοχικές ήττες υποψήφιων τους, εν καλά ίσως να ανησυχούν τζαι για την σταθερή μείωση της πειστικότητας του βαρύ τους πυροβολικού ως τωρα – των καθεστωτικων ΜΜΕ..
Αμα παίζεις την χειραγώγηση με την επιλογή λέξεων δαιμονοποιησης τζαι ξεπλύματος,
μάλλον εν λογικό να περιμένεις ότι στο τέλος, εν με εσένα που εν να γελούν...
Τζαι να μεν σε πιστευκουν...
Δυτική δημοσιογραφία – η Ρωσία σκοτώνει, ενώ τους νεκρούς των επιθέσεων του Ισραήλ σκοτώνει τους ο αέρας κουπανιστός....
Ακόμα τζαι τωρα που φεφκει ο Μπαϊντεν, ανανεώνει την εχθρική στάση απέναντί στην Νικαράγουα – που εν εχθρός από τον οποίον «κινδυνευκουν», υποτίθεται, οι ΗΠΑ..
Εν τζαι του γελασματου αλλα εν τζαι απεικόνιση ότι η εξουσία στις ΗΠΑ, θεωρεί ακόμα τις ανυπότακτες χώρες της λατινικής Αμερικής [Κούβα, Νικαράγουα, Βενεζουέλα] σαν στόχο...Οποτε μια αριστερή συνείδηση στο εσωτερικό των ΗΠΑ, τι να ψηφίσει τα γερημα;
«In the dying days of his administration, President Biden must have needed a reminder by his officials on November 22. He had to decide whether Nicaragua still poses an “unusual and extraordinary threat to the national security and foreign policy of the United States”. Presumably he agreed that it does, because he renewed its status as a “national security threat” for a further year, repeating the designation that first began under the last Trump presidency.»
GAME CHANGER ΜΕΤΑ ΤΟ ORESHNIC. ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΦΟΙΤΣΑΡΙΚΗ ΕΞΈΛΙΞΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟΜΕ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΌ ΠΎΡΑΥΛΟ ΤΩΝ ΡΩΣΣΩΝ.
ΤΟ ORESHNIC.
ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ KINETIC WEAPON.
Δηλαδη χωρίς εκρηκτικά.
Ειναι οπως ένας μετεωρίτης.
Η μεγάλη ταχύτητα τον κάνει εφιαλτικό.
7 kg χωρίς εκρηκτικά όταν κτυπήσει με ταχύτητα 12 Μach ( 12 φορές την ταχύτητα του ήχου)
ΚΑΝΕΙ ΌΣΗ ΖΗΜΙΑ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ 5.5 ΤΌΝΟΙ ΕΚΡΗΚΤΙΚΑ !!!!!!!!.
ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΌ ΣΕ ΠΟΛΛΑΠΛΆΣΙΟ ΒΑΘΟΣ ΑΠΟ ΟΤΙ ΚΑΝΟΝΙΚΟΊ ΠΎΡΑΥΛΟΙ.
ΣΕ ΒΑΘΟΣ 100 ΜΈΤΡΩΝ!!!!!
Και στο κτύπημα των ΡΩΣΣΩΝ ένας ORESHNIC έγινε 36 κτυπήματα αυτού του μεγέθους.
ΦΑΝΤΑΣΤΗΤΕ 36 Χ 5500
ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΙΣΟΔΎΝΑΜΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
200 ΧΙΛΙΑΔΕΣ KG ΕΚΡΗΚΤΙΚΏΝ.
ΓΙΑ ΣΎΓΚΡΙΣΗ Η ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΗ ΒΌΜΒΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑΝ ΟΙ ΙΣΡΑΗΛΙΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΤΥΠΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΝΑΣΡΑΛΑ ΗΤΑΝ 2000 KG.
Πληροφορίες λένε ότι το κόστος κατασκευής ενός ORESHNIC είναι 70 εκατομυρια δολάρια
Με τετοια όπλα πλέον αναρωτιέμαι ποια η χρησιμότητα της αεροπορίας και των αεροπλανοφορων.
Θα γίνουν όπως το υππικο μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.
«Όλες οι λύσεις εν φίνες τζαι ωραίες, άμα εν εφικτές, τζαι άμα μπορείς να τις εφαρμόσεις...» που λαλει τζαι το τραουδιν των Κατσιμιχαιων...
THE ISRAELIS ARE TRYING TO SAFE FACE WITH MISLEADING MILITARY SUCCESS STORIES.
IN ORDER TO SELL THE CEASEFIRE AGREEMENT TO THEIR PEOPLE
ΑΠΌ ΤΗΝ ΜΙΑ ΠΛΕΥΡΆ ΟΙ "ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ" ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΎ ΣΤΡΆΤΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΔΙΑΚΡΙΤΟΥΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥΣ ΚΥΡΙΩΣ ΑΜΆΧΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ Η ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ.
Ο σκοπός ήταν να διώξουν την Χεσπολαχ από Νότια του ποταμού Λιτανι που βρίσκεται 30 με 50 χμ βόρεια των συνόρων.
Το 2006 είχαν φτάσει αυτό τον ποταμό στις πρώτες ημέρες. Αυτή την φορά μετά από δύο μήνες μετά από 70 νεκρούς και 700 τραυματίες Ισραηλινούς στρατιωτες κατάφεραν να μπουν μόνο 4 χμ!!.
Και δεν κατεφεραν να κρατήσουν ούτε ένα χωριό εκτός από 3 με 4 χωρια τα οποία ισοπεδωσαν στην κυριολεξία.
Για, να πωλήσουν την κατάπαυση πυρός στους απογοητευμένους Ισραηλιτες ανακοίνωσαν ότι έφτασαν τον ποταμο.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΞΉΓΗΣΑΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΈΦΤΑΣΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΆ ΟΠΟΥ ΤΑ ΧΩΡΙΆ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΥΣΟΙ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΙ Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ 5 ΧΜ ΑΠΟ ΤΑ ΣΎΝΟΡΑ
Το ότι εφκηκεν ο Χαρούλης να πει το εθνικόφρων εμβατήριο [τωρα το «η αριστερά εν με το Ιράν..:)..ενώ εμείς..»], ενεν παράξενο...οι προγονοί του την δεκαετία του 1940, διέγραφαν αριστερούς που τους εκκλησιαστικούς καταλόγους, για να στήσουν καλπονοθεία...Τζαι η ρητορική ηταν ότι οι αριστεροί ηταν ύποπτοι....Τζαι μετα, κατά περιόδους, οι ιστορικοί πρόγονοι του κάθε Χ. Γεωργιάδη, ασκούσαν τζαι βία εξαφάνισης του διαφορετικού...
Ο Χαρούλης φαίνεται να εσιει ένα κόλλημα για εξουσία, τζαι φαίνεται σαν να εν έτοιμος να πουλήσει οτιδήποτε για μιαν καρέκλα..
Τον συνεργατισμό εδιαλυσαν τον, τζαι για το ταξικό αππωμα [να ελέγχουν οι αστοί τζαι η δεξιά πλήρως το τραπεζιτικό σύστημα], αλλα τζαι που σκέτη ανικανότητα, τζαι διαπλοκή όπως καταγράφει η έρευνα Αρεστη....
Ακόμα, δηλαδή, τζαι αν είχαν έγνοια τα συμφέροντα τους, πάλε της γερημίας ηταν. Το κλείσιμο του Συνεργατισμού έγινε σημείο αναφοράς της ανικανότητας τζαι διαπλοκής της κυβέρνησης Αναστασιάδη που θα τον βουρα πάντα ποπισω τον Γεωργιάδη σαν wannabe πολιτικάντη ... Τζαι το ότι, επίσης, ομολόγησε ξικουτσουλα την αποδοχή της διχοτόμησης, ηταν μέρος της ανικανότητας του στην διαχείριση του λόγου. Γενικώς ο Χαρούλης φαίνεται να πάσχει από ένα σύνδρομο αποτυχιών λόγω ανικανότητας τζαι ταυτόχρονα μια εμμονή με την εξουσία..που φαίνεται να του δημιουργούν τζαι έξτρα καγρι..:)
Ο Χαρούλης εσιει κόλλημά...
Τζαι ο Χριστοδουλίδης εσιει το γιωρκιν το «ειπα-ξηλαλω» φαίνεται...
Αφού εν τζαι η δημοτικότητα του χαμηλή, ειπεν τζαι το επιτελείο Χριστοδουλίδη να σύρει κανένα θέαμα, τζαι ετσι εφτασαμεν στην παράσταση «ΝΑΤΟ» [του 74 αλλα τωρα σαν κιτς – κωμωδία μετα την τραγωδία, που θα ελαλεν τζαι ο Κάρολος..:)]...Προσπαθούν να έβρουν «επίπεδο» συνεργασίας με τους δυτικούς για να πουλήσουν το «έργο» ότι εν να «ενταχθεί η Κύπρος στο ΝΑΤΟ»...ετσι παίζει στα πρωτοσέλιδα των καθεστωτικών ΜΜΕ...
Πέρα από την ανηθικότητα [αλλα σιγά που εν να νοιώσουν ηθική] των δυτικο-στροφων προσφορών υπηρεσιών, με φόντο το έγκλημα στην Γάζα, τζαι το ότι για το ίδιο το «γεγονός» [πιθανή ένταξη στο ΝΑΤΟ σαν ρεαλιστική πιθανότητα] θα πρέπει να εκλιπαρήσουν την Τουρκία για διχοτόμηση, το σκηνικό αθθυμιζει σκλαβοπάζαρο όπου κάποιοι πουλούν τους εαυτούς τους [τζαι στον νουν τους τζαι την χώρα τους/μας].. «Δουλαρες»....όπως το κωδικοποιησεν η Μ. Χριστου...Αλλα εισιεν Ιστορικά άλλην στάση πραγματικά η δεξιά, από το να εκλιπαρεί ξένες επεμβάσεις για να κρατά η να αποκτά καρέκλες εξουσίας;..δαμέ που τον 19ο αιώνα, ο Χατζηγεωργάκης, σαν τότε εκπρόσωπος της διαπλοκής πολιτικής τζαι οικονομικής εξουσίας, έφερνε στρατό να σφάξει τους εξεγερμένους ιθαγενεις, με χρήματα της εκκλησιάς....
Τα διαπλεκόμενα κατακτημένα, της εξουσίας τζαι του χρήματος..
Στα διεθνή είχαμε μια άτυπη παραδοχή ήττας από το Ισραήλ, το οποίο αναγκάστηκε να σταματήσει την επίθεση στον Λίβανο, μετα από τα μηδαμινά αποτελέσματα των στρατιωτικών του κινήσεων στο εσωτερικό του Λιβάνου..
Η ισραηλίτικη ακροδεξιά φαίνεται να λύσσαξε, αλλα η απόφαση πάρθηκε...Ετσι στο τέλος, σχεδόν τελετουργικά, το Ισραήλ βομβάρδισε κατοικημένες περιοχές τζαι η Χιζμπολαχ έκαμε επίδειξη δύναμης με ρουκέτες/πυραύλους που κτυπήσαν στόχους σε διάφορα σημεία του Ισραήλ...Πάει τζαι η φαντασίωση του Iron Dome..
Το γιατί αποφάσισε να σταματήσει την επίθεση ο Νετανιαχου, εσιει να κάμει τζαι με την αποτυχία του Ισραήλ στρατιωτικά [απέτυχε να φτάσει εστω απόμακρα στα σημεία που εισιεν φτάσει το 2006, τζαι εν εκαταφερεν να κατακτήσει τζαι να κρατήσει, εστω, οικισμούς]...Οι πρόσφυγες επέστρεφαν με αίσθημα νίκης ανάφεραν τα πρακτορεία...
Τζαι ελυσσξε στην αδυναμία του το κράτος του Τελ Αβίβ τζαι εδιαταξαν να πυροβολούν οι στρατιώτες υπό υποχώρηση..να μεν φανεί το πανηγυρικό κλίμα απέναντι;
Ταυτόχρονα, μαζί με την στρατιωτική αποτυχία, φαίνεται ότι ο Νετανιάχου παζαρευκει προστασία..εκυκλοφορησεν στον γαλλικό τύπο ότι ο Νετανιαχου εκαμεν ντηλ με τον Μακρόν, να μεν τον συλλάβουν αν βρεθεί στην Γαλλία με αντάλλαγμα να μεν ναυαγήσει τζαι τούτην την συμφωνία..
Το παζάρι του εκλιπαρειν...
Στο άλλο μέτωπο στα σύνορα Ανατολής - Δύσης, στην Ουκρανία, η Ρωσία εκαμεν επίδειξη πολεμικού υλικού με ένα βαλλιστικό υπερηχητικό πύραυλο που ταξιδεύκει 10 φορές την ταχύτητα του ήχου, που μπορεί να μπει σε βάθος 100 μέτρα τζαι κουβαλά μεγάλη εκρηκτική δυνατότητα. Ηταν η ρωσική απάντηση/προειδοποίηση στην έγκριση, που τον Μπαϊντεν, της επίθεσης με πυραύλους στο εσωτερικό της Ρωσίας...Ο συγκεκριμένος πύραυλος μπορεί να μεταφέρει τζαι πυρηνικά...
Στο στρατιωτικό επίπεδο η Ρωσία τζαι οι ρωσοφωνοι συνεχίζουν την προέλαση με σχεδόν καθημερινές ανακαταλήψεις/απελευθερώσεις οικισμών στην ανατολική Ουκρανία...
«Πιο Δουλαρα πεθαινεις»
Έχετε κι εσείς την απορία γιατί τόσο η Κυπριακή κυβέρνηση, όσο και σύσσωμη η δεξιά, χωρίς να εξαιρείται η υποτιθέμενη "Επανενωτικη δεξιά" του ΔΗΣΥ, αλλά κυρίως αυτή, θυμήθηκαν ξαφνικά το ΝΑΤΟ, αφού όλοι γνωρίζουν πως είναι αδύνατη η ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, όχι μόνο γιατί ασκεί βέτο η Τουρκία, αλλά και γιατί η Τουρκία την ίδια στιγμή θα θέσει θέμα ταυτόχρονης ένταξης των κατεχομενων στο ΝΑΤΟ και άρα έμμεσης αναγνώρισης τους;
Μα είσαι χαζούλης;
Επειδή νομίζουν ότι θα ανταλλάξουν τις Τουρκικές Εγγυήσεις που "εμποδίζουν" την λύση του Κυπριακου και την αποχώρηση του Στρατού με τις Νατοϊκες Εγγυήσεις Ελλάδας - Τουρκίας - ΗΠΑ - ΗΒ).
Με άλλα λόγια η αληταρια που μας κυβερνά και η αληταρια που μας κυβερνησε, επιχειρούν στη θέση του ΟΗΕ ( στον οποίο έχει ανατεθεί ο ρόλος του διαμεσολαβητη) να μπει το ΝΑΤΟ.
Δηλαδή από Διεθνές πρόβλημα το Κυπριακό να γίνει Νατοϊκή διευθέτηση.
Δηλαδή πιο Δουλαρα πεθαίνεις.
Στο τέλος να δεις που θα μας πουν ότι εν οι Αριστεροί που εναντιωνονται στην Επανένωση.
Μπορει να δούμε τζαι τον Γρίβα με πανό Unite Cyprus!!
Αλλά όι μόνο του. Αγκαζέ με τον Νετανιαχου!!
· Weekly review – ο Κουμας σαν αλληγορία ενός παρακράτους που λειτουργει παράλληλα με το βαθύ κατεστημένο σαν άτυπος θεσμός;...Ενας ενδιαφέρον συνδυασμός: έλεγχος διορισμού διαιτητών τζαι όσων αναμεταδίδουν, των αθλητικογράφων....
Στα εσωτερικά είχαμε μια συζήτηση στην βουλή για την, εκ των φαινομένων, παρέμβαση του παρακράτους στο ποδόσφαιρο, για να μην δοθεί δημοσιογραφικό βραβείο σε δημοσιογράφο που ερεύνησε τις συγκρούσεις συμφερόντων του Κουμα..
Το βαθύ κατεστημένο τζαι στην μάππα...
Εν πολλά τα λεφτά...
Αν εν να ξεκινήσει κάπου η αντιμετώπιση της διαπλοκής οϊ απλά σαν φαινομένου, αλλα τζαι σαν θεσμού, κάτι σαν παρακράτος, στα πλαίσια ενός ευρύτερου βαθέως κατεστημένου [οικονομικού τζαι πολιτικού], τότε το καθεστώς Κουμα, όπως, ας πουμε, τζαι το καθεστώς Πολυβίου στες τράπεζες, πρέπει να εν σημείο αναφοράς [η τζαι εκκίνησης]...ενεν μόνο μέσα στο δημόσιο που λειτουργει η διαπλοκή στην Κύπρο – εν τζαι στα είδη παρακράτους, που ελέγχουν τα θεάματα/πληροφόρηση, όπως, ανάλογα τζαι την οικονομία μεσω των τραπεζών..
Για τις αποκαλύψεις στην βουλή, για την διαπλοκή δημοσιογράφων/αθλητικογράφων με τον Κουμα, που έφτασε στο σημείο πκιον να λογοκρίνει ποθκιαντροπα....
Οξα να το πουμε ξικουτσουλα – θωρουμεν πρακτικές του υπόκοσμου σε δημόσια θέα;
Καταγραφή από τον Φιλελεύθερο:
«Το θέμα είναι γνωστό. Δωδεκαμελής επιτροπή αποφάσισε να βραβεύσει εκ μέρους της ΕΑΚ δυο δημοσιογράφους. Ο ένας είναι ο δικός μας Φάνης Μακρίδης, που πήρε από την Επιτροπή το πρώτο βραβείο για έρευνά του, που αφορούσε το ενδεχόμενο ασυμβίβαστο του Γιώργου Κούμα ο οποίος ως πρόεδρος της ΚΟΠ παίρνει αποφάσεις για ποδοσφαιρικές ομάδες και ως επιχειρηματίας πωλεί τηλεοπτικό προϊόν αυτών των ομάδων.
Ο δεύτερος είναι ο Μιχάλης Παπαγεωργίου, για τον οποίο η Επιτροπή αποφάσισε να βραβεύσει στην κατηγορία Αρθρογραφία. Διάβασα και το άρθρο του Μιχάλη. Άψογο!
Δεν έχει σημασία, όμως, το περιεχόμενο της έρευνας του Φάνη ή του άρθρου του Μιχάλη. Σημασία έχει μόνο ότι η δημοσιογραφία εξευτελίστηκε. Διότι, ενώ ανακοινώθηκαν τα βραβεία η ΕΑΚ υπέκυψε σε παρέμβαση της ΚΟΠ και τα ακύρωσε. Ούτε οι δικαιολογίες της έχουν σημασία. Αρκεί μόνο να πούμε τα εξής:
Ο ακαδημαϊκός Νίκος Καρτακούλλης και ο διευθυντής του ΚΥΠΕ, Ντίνος Φοινικαρίδης, παραιτήθηκαν από την επιτροπή. Ο Πέτρος Χατζηχριστοδούλου στην τελετή αρνήθηκε να παραλάβει αναμνηστική πλακέτα για τη συμμετοχή του στην επιτροπή.
Ο Ντίνος Φοινικαρίδης, πρώην μέλος του ΔΣ της ΕΑΚ, όπως είπε στη Βουλή, «επί της ουσίας φαίνεται να υπήρχε παρέμβαση σοβαρή. Άρα, δεν μου επιτρέπει να είμαι μέλος της κριτικής επιτροπής».
https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1533434/o-exeftelismos-tis-dimosiografias/
· Τζαι μια φωνή/απόηχος της Ιστορικής εμπειρίας, απέναντι στην γλοιώδη δουλοπρέπεια μερικών για την πιθανότητα δυτικής εξάρτησης: «Σε ποιο κανονικό κράτος θα υπήρχε πλήρης άγνοια για ότι προβλέπει μια στρατιωτική συμφωνία;» Τάκης Χατζηδημητρίου
Γιατι ο κύριος Τάκης, έζησε για να αθθυμαται..Πως οι ηγέτες της εθνικοφροσύνης ηταν διορισμένοι των Άγγλων αποικιοκρατών, πως το 64, οι τωρα, δήθεν «προστάτες» έστηναν το σχέδιο Ατσεσον, του διαμοιρασμού της Κύπρου ανάμεσα στις νατοϊκές εγγυήτριες, με κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας...Τζαι ότι η τραγωδία στην Κύπρο το 1974, έγινε σε μια περίοδο που το ΝΑΤΟ, μετα το πραξικόπημα, έλεγχε στρατιωτικά, ολοκληρωτικά την Κύπρο..Τζαι εν εσταμάτησαν την σύμμαχο Τουρκία..Παλε ονειρευκουνταν σχέδια Ατσεσον..
Αντεξαμεν...
Τζαι εν θα ξεχάσουμε..Για να μεν τα ξαναπαθουμεν....
Τζαι για να μεν επικρατήσει στην περιοχή μας «το δίκαιο» των όπλων, όπως κάμνει το προστατευόμενο της Δύσης στην περιοχή, το Ισραήλ...
Αμα νομιμοποιηθεί που τους ναζί του Τελ Αβίβ η επιβολή χωρίς διεθνή προστασία, όπως γίνεται στην Γάζα, εν τζαι εν δύσκολο να δει κάποιος/α τις συνέπειες για τον ροτσο μας...
Ένα σχόλιο αξιοπρεπούς δημοσιογραφικής στάσης...
[Fished from the internet]
Η δημοσιογραφία έχει απαξιωθεί από τους πολίτες και δεν είναι τυχαίο. Κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί πως οι δημοσιογράφοι δεν έχουμε μερίδιο ευθύνης για το πως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα γύρω μας, έστω κι αν υπάρχει η δικαιολογία πως τα φαινόμενα δεν είναι τοπικά, αλλά διεθνή. Ωστόσο, παρά τα χίλια μύρια που μπορεί να προσάψει κάποιος στον τρόπο που λειτουργούν πλέον τα ΜΜΕ, εξακολουθούν να αποτελούν έναν από τους βασικούς πυρήνες ελέγχου των υπόλοιπων εξουσιών. Κι οι βραβεύσεις έχουν στόχο να ενισχύουν αυτή την δράση. Κι αλίμονο αν τις βραβεύσεις ελέγχουν οι ελεγχόμενοι.
Η ακύρωση της βράβευσης από την Ένωση Αθλητικογράφων Κύπρου (ΕΑΚ) στον Φάνη Μακρίδη, δεν πλήττει τον ίδιο. Ο ίδιος θα συνεχίσει να κάνει τη δουλειά του σύμφωνα με την αντίληψη που έχει σαν άτομο για το ποιος είναι ο στόχος της δημοσιογραφίας. Το αν θα έχει σε κάποια βιτρίνα του σπιτιού του ή του γραφείου του μια πλακέτα ή ένα αγαλματάκι, δεν διαφοροποιεί την ποιότητα της δουλειάς του. Αυτό που πλήγηκε -και πολύ σοβαρά μάλιστα- με την απόφαση της ΕΑΚ να υποκύψει στην παρέμβαση της ΚΟΠ αποσύροντας το βραβείο στον Φάνη Μακρίδη, είναι την ελευθερία των δημοσιογράφων και την ανεξαρτησία της δημοσιογραφίας. Με την στάση της αυτή η ΕΑΚ ακυρώνει την αποστολή που πρέπει να έχουν οι δημοσιογράφοι. Η αποστολή μας δεν είναι να κάνουμε δημόσιες σχέσεις με αυτούς που πρέπει να ελέγχουμε προς όφελος του δημοσίου.
Δωδεκαμελής επιτροπή αφού εξέτασε διάφορα δημοσιογραφικά κείμενα, αποφάσισε να απονείμει στον Φάνη Μακρίδη το πρώτο βραβείο στην κατηγορία αφιέρωμα/έρευνα, για την έρευνα που είχε κάνει αναφορικά με τυχόν ασυμβίβαστο για τον πρόεδρο της ΚΟΠ, Γιώργο Κούμα, για τη διπλή ιδιότητα του: από τη μια ως αξιωματούχος της ΚΟΠ έπαιρνε αποφάσεις για ποδοσφαιρικές ομάδες και από την άλλη ως επιχειρηματίας πωλούσε τηλεοπτικό προϊόν ποδοσφαιρικών ομάδων. Επρόκειτο για μια εμπεριστατωμένη έρευνα με στοιχεία, εξ ου και κρίθηκε ως άξια βράβευσης. Λίγο πριν την τελετή όμως η ΚΟΠ (υπό την προεδρία του Κούμα) απέστειλε επιστολή στην ΕΑΚ καλώντας την να αποσύρει τη συγκεκριμένη βράβευση, προβάλλοντας διάφορα νομικά επιχειρήματα. Κι η ΕΑΚ υπέκυψε.
Δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που διάφοροι στέλνουν επιστολές σε ΜΜΕ και δημοσιογράφους απειλώντας με μέτρα σε μια προσπάθεια φίμωσης. Αλίμονο αν κάθε φορά το μέσο ή ο δημοσιογράφος υπακούει. Δεν θα υπήρχε λόγος ύπαρξης των ΜΜΕ εκτός από το να προβάλλουν τι θέλει και τι βολεύει τον καθένα. Αν οι ίδιοι απαξιώνουμε το ρόλο μας, τότε ας υποστούμε το φτύσιμο που δεχόμαστε.
Επιδείνωση παρουσιάζει η αξιοπιστία των πολιτειακών θεσμών, σύμφωνα με νέα έρευνα της StockWatch με δείγμα 600 νοικοκυριά.
Ο μέσος όρος της αξιοπιστίας 16 πολιτειακών θεσμών και οργανισμών υποχώρησε το Σεπτέμβριο του 2024 στο χαμηλότερο επίπεδο από τον Ιανουάριο του 2016, στο 4,93 από τα 10 από 5,10 τον Ιανουάριο του 2024 και 5 το Σεπτέμβριο του 2023.
Σύμφωνα με την έρευνα, τα δύο μεγάλα δημόσια πανεπιστήμια έχουν τα ψηλότερα επίπεδα αξιοπιστίας μεταξύ των οργανισμών που αξιολογούνται στην έρευνα.
Το Πανεπιστήμιο Κύπρου συνεχίζει να θεωρείται ο πιο αξιόπιστος δημόσιος οργανισμός στην Κύπρο με βαθμολογία 7,6 από τα 10 όσο και στην προηγούμενη έρευνα.
Τη δεύτερη ψηλότερη βαθμολογία λαμβάνει το ΤΕΠΑΚ λαμβάνοντας 6,8 όσο και τον Ιανουάριο του 2024..
Στην τρίτη θέση βρίσκεται η ελεγκτική υπηρεσία με 6,5 από 6,3 στην προηγούμενη έρευνα. Η έρευνα έγινε μεταξύ 2-12 Σεπτεμβρίου πριν την απόφαση παύσης του ελεγκτή.
Οι τοπικές αρχές λαμβάνουν βαθμολογία 5,9 από 5,6 και οι κυπριακές ένοπλες δυνάμεις λαμβάνουν βαθμολογία 5,5 από 5,5 στην προηγούμενη έρευνα.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έλαβε 5,1 από 5,3.
Όσον αφορά στη βαθμολογία της αστυνομίας, διαμορφώθηκε στο 5,1 από 5,2, ενώ τα δικαστήρια στο 4,8 από 5 και η γενική εισαγγελία έλαβε 4,2 από 4,8.
Η εκκλησία είχε μεγάλη επιδείνωση στην αξιοπιστία της εν μέσω των σκανδάλων, στο 4,4 από 5,4.
Η αξιοπιστία της Κεντρικής Τράπεζας ανήλθε στο 4,8 από 4,9 στην προηγούμενη έρευνα.
Η βαθμολογία του υπουργείου οικονομικών παρέμεινε στο 4,8 όσο και στην προηγούμενη έρευνα.
Στο 3,9 από 4 υποχώρησε η βαθμολογία της κυβέρνησης και της βουλής επίσης στο 3,9 από 4,1.
Όπως φαίνεται και από τον πίνακα, τη χαμηλότερη βαθμολογία αξιοπιστίας έλαβαν τα πολιτικά κόμματα και οι πολιτικοί.
Οι μετρήσεις αξιοπιστίας γίνονται από τη RAI για λογαριασμό της StockWatch από το 2013.
Το μέγεθος του δείγματος για τα νοικοκυριά ήταν 600 άτομα. Η κάλυψη ήταν παγκύπρια, αστικές και αγροτικές περιοχές, άντρες και γυναίκες 18 χρονών και άνω.
Η μεθοδολογία ήταν
τυχαία, πολυσταδιακή στρωματοποιημένη δειγματοληψία.
Η μέθοδος συλλογής στοιχείων ήταν με τηλεφωνικές συνεντεύξεις από το τηλεφωνικό
κέντρο της RΑΙ.
Η έρευνα έγινε μεταξύ 2-12 Σεπτεμβρίου 2024.
Της Γεωργίας Χαννή
Σε αυτή την ψηφιακή συλλογή έχουν οργανωθεί χρονολογικά κείμενα και άρθρα του Φειδία Χριστοδουλίδη, τα οποία δημοσιεύτηκαν από τον Ιούλιο του 2020 μέχρι τον Απρίλιο του 2024.
Η συλλογή μπορεί να εντοπιστεί πατώντας εδώ.
The use and abuse of the colonial presence of the United Kingdom in Cyprus: Time for the Decolonisation of Cyprus
Nikos Trimikliniotis
Η χρήση και η κατάχρηση της αποικιακής παρουσίας του Ηνωμένου Βασιλείου στην Κύπρο: Έφτασε η ώρα της Αποαποικιοποίησης της Κύπρου
Νίκος Τριμικλινιώτης
Κείμενο επεξεργασμένο για το 6ον συνέδριο Αριστερά και Κυπριακό 16-1--24
1. Πριν ακούσω τις ομιλίες των συντρόφων που μίλησαν πριν από μένα, αντιλαμβανόμενος ότι μάλλον θα καλύψουν με άριστο τρόπο το βασικό πλαίσιο την ανάλυσης που είχα σχεδιάσει και στείλει στους οργανωτές τους συνεδρίου αυτού που ήταν η να τεθεί το σκεπτικό για την ανάγκη άμεσης κατάργησης των Βρετανικών βάσεων, περιορίστηκα στην δεκάλεπτη ομιλία μου στο ουσιαστικό μέρος για το τί να κάνουμε ως Αριστερά στο συγκεκριμένο ζήτημα. Στο κείμνο που ακολουθεί έχω συμπεριλάβει και στοιχεία της αρχικής μου τοποθέτησης, ενώ ακροθιγώς απαντώ στο σχόλιο του Μιχάλη Παπαπέτρου που θεώρησε ότι αν τέθει θέμα βάσεων από τώρα ως προϋπόθεση, τότε δημιουργεί νέα εμπόδια για τη λύση του Κυπριακού.
2. Δεν ξέρω τί το μέλλον φυλάει για τα παιδιά μας στην κοινή αυτή γη που λέγεται Κύπρος, όταν δε θα είμαστε εδώ πλέον, αν δηλαδή τα καταφέρουμε ν αποφύγουμε την άμεση καταστροφή από ένα ολοκληρωτικό πόλεμο σε ένα τόσο πολωμένο κι επικίνδυνο κόσμο. Αν δηλαδή η θερμοκρασίες κι οι συνθήκες εδώ το 2050 ή 2080 θα επιτρέπουν την ανθρώπινη διαβίωση για να εφαρμοστεί το όραμα μας για μια σοσιαλιστική χώρα που θα υπερβεί τον καπιταλισμό. Η αβεβαιότητα αυτή όχι μόνο δε πρέπει να μας να αποθαρρύνει, αλλά να μας πεισμώνει περισσότερο για να εντείνουμε την δράση μας γιατί δεν μπορούμε να παραδοθούμε στην απαισιοδοξία.
3. Κι όμως σήμερα προηγείται μια άλλη συζήτηση. Η ανάγκη για λύση καθίσταται πιο επιτακτική και ως αντιπολεμικό καθήκον μας όχι μόνο για τον κυπριακό λαό, αλλά και ως καθήκον μας στους γειτονικούς λαούς. Ωστόσο, η λύση του Κυπριακού, όπως εμείς το αντιλαμβανόμαστε σε μια λογική μετάβασης σε ένα βιώσιμο και συμβατό με το περιβάλλον με το σχέδιο μας για σοσιαλιστικό μετασχηματισμό προϋποθέτει ως μέρος της λύσης την κατάργηση των Βρετανικών βάσεων και αποτίναξη όλων των στοιχείων που εξυπηρετούν τους ιμπεριαλιστές όπως κι όλες τις διευκολύνσεις στους Αμερικανούς και τους Νατοϊκούς, πχ Βρετανούς, Γάλλους, Γερμανούς, καθώς επίσης και Τούρκους και Έλληνες. Αυτό δεν το επιλέξαμε εμείς. Το επέλεξαν οι ιμπεριαλιστές που έχουν ταυτίσει τα συμφέροντα τους με το γενοκτονικό και ιμπεριαλιστικό Ισραήλ υπό την νεοφασιστική ηγεσία του Νεντανιάχου― αυτό οδηγεί τον κόσμο στον ολοκληρωτικό πόλεμο και την καταστροφή κάθε προοπτικής όχι μόνο για την όποια προοδευτική-δημοκρατική μετάβαση στην περιοχή μας, αλλά στον όλεθρο. Ωστόσο, αυτό μπορεί να επέλθει μόνο μέσα από ένα κοινό μέτωπο πάλης με τις δύο κοινότητες διαφορετικά θα μετατραπεί σε απλώς ακόμα ένα εμπόδιο για τη λύση που θα δημιουργεί ακόμα μια διαφορά ανάμεσα στις δύο κοινότητες – ακόμα ένα εργαλείο του ιμπεριαλιστικού «διαίρει και βασίλευε» (όπως ο Μιχάλης Παπαπέτρου ανέφερε στο συνέδριο αυτό, επιχειρηματολογώντας ενάντια στην θέση μου).
6. Η Τουρκία υπό τον αυταρχικό Ερτογάν υπήρξε ένα από τους στενότερους οικονομικούς και στρατιωτικούς εταίρους του Ισραήλ. Κι όμως σε ένα άλλο επίπεδο είναι οι δύο αυταρχικά κράτη-δυνάστες που ανταγωνίζονται μεταξύ τους – δεν είναι πρωτάκουστο να υπάρχουν ενδοϊμπεριαλιστικοί ή άλλοι ανταγωνισμοί για ηγεμονία. Το 2017 ο Αναστασιάδης με παρότρυνση του Νετανιάχου κι άλλων στην Κύπρο κι αλλού προτίμησε να προωθήσει τη διχοτόμηση στο Τσαβούσογλου παρά να λύσει το κυπριακό. Δεν ήθελαν Τουρκοκυπρίους να έχουν λόγο στην διαχείριση του κοινού κράτους – ο Νεντανιάχου αλλά και μια πολιτική τάση που εκφράζει ισχυρή μερίδα της ελληνοκυπριακής άρχουσας τάξης στην οποία ανήκει και ο Χριστοδουλίδης προφανώς βλέπει του Τουρκοκυπρίους απλώς ως «το μακρύ χέρι της Άγκυρας». Σήμερα, λόγω της γενοκτονίας στη Γάζα, οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ Ισραήλ-Τουρκίας έχουν διαταραχθεί ακόμα περισσότερο.
7. Eίναι προφανές ότι αυτό που οι ΗΠΑ θέλουν από την ΚΔ, και που προωθεί ευχαρίστως ο Νίκος Χριστουλίδης (και μια ισχυρή μερίδα της αστικής τάξης) με τον «στρατηγικό διάλογο Κύπρου-ΗΠΑ» είναι να δοθούν στρατιωτικά ανταλλάγματα και διευκολύνσεις (και ακόμα και βάσεις) στις ΗΠΑ, έναντι στη στρατιωτικής συνεργασίας και σύνδεσης με το Ισραήλ. Κι αυτό αφορά μόνο στο νότιο μέρος της Κύπρου, έχοντας ξεγράψει το βόρειο τμήμα που θεωρείται υπό Τουρκικό έλεγχο. Κι έτσι η πράσινη γραμμή που όλο και περισσότερο στρατιωτικοποιείται μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε σκληρό σύνορο με αποτέλεσμα κι εμπεδώνεται η διχοτόμηση. Όλα στο βωμό της στήριξης του γενοκτονικού Ισραήλ.
8. Η χρήση και κατάχρησης των βρετανικών στρατιωτικών βάσεων στην Κύπρο έχει αποκτήσει μεγαλύτερη σημασία μετά την πρόσφατη χρήση των βάσεων για την υποστήριξη του Ισραήλ και τις επιθέσεις εναντίον των Χούντι στην Υεμένη. Στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε για διάφορες άλλες αποστολές του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, το Ιράκ και το Λίβανο.
9. Η πάγια θέση της Αριστερά ότι πρέπει πρώτα να λυθεί το Κυπριακό, και μόνο τότε, κι από κοινού με τους Τουρκοκυπρίους να τεθεί θέμα βάσεων, έχει πλέον ξεπεραστεί. Οι βάσεις και η χρήση της Κύπρου ως Νατοϊκή πλατφόρμα, ως «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» είναι γεγονός που οφείλουμε να πολεμήσουμε, όχι στο μέλλον, αλλά άμεσα. Το σκεπτικό της Αριστεράς για την πάγια αυτή θέση της ήταν ότι δεν έπρεπε να ανοιχθεί κι άλλο μέτωπο με τους Βρετανούς τώρα που θα λειτουργεί ως εμπόδιο στην λύση, και σίγουρα δεν πρέπει αυτό να είναι ζήτημα αντιπαράθεσης ανάμεσα στις δύο κοινότητες. Εύλογα και ορθά θέτει αυτά τα δύο ζητήματα, κι αυτά πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη, φροντίζοντας να μη λειτουργήσουν με αυτόν τον αρνητικό τρόμο. Εξ ου κι η πρόταση μου όπως το ζήτημα της κατάργησης των βάσεων να αποτελέσει κοινό αίτημα των κινημάτων ειρήνης κι επανένωσης και στις δύο κοινότητες.
10. Η λύση του κυπριακού πρέπει να τεθεί άμεσα και παράλληλα με την κατάργηση των βάσεων και κάθε διευκολύνσεων προς τους ιμπεριαλιστές που συμπράττουν και μαζί με το Ισραήλ διαπράττουν γενοκτονία και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Στόχος μας πρέπει άμεσα να είναι να ξεκινήσει ένας διάλογος μεταξύ της Αριστεράς ακαδημαϊκής κοινότητας, των νομικών και των ακτιβιστών σχετικά με την επείγουσα ανάγκη να τερματιστεί η αποικιακή παρουσία του Ηνωμένου Βασιλείου στην Κύπρο. Το θέμα αυτό έχει αποκτήσει επείγοντα χαρακτήρα τον τελευταίο χρόνο λόγω της εμπλοκής των Βρετανικών Περιοχών Κυρίαρχων Βάσεων (SBAs) με τις σοβαρές παραβιάσεις του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου κατά του παλαιστινιακού λαού από το κράτος του Ισραήλ στη Γάζα. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου παρουσίασε τις SBAs ως ένα πιθανό μοντέλο για τη διπλωματική διευθέτηση της υπόθεσης του Αρχιπελάγους Τσάγκος.
11. Αποτελεί τραγική ειρωνεία ότι η διαβόητη δήλωση του υπουργού Εξωτερικών για τις Αποικίες, Χένρι Χόπκινσον, πριν από εβδομήντα χρόνια, όταν η Κύπρος ήταν βρετανική αποικία, φαίνεται να ισχύει και σήμερα: Ο Hopkinson είχε δηλώσει ότι «υπάρχουν ορισμένα εδάφη στην Κοινοπολιτεία τα οποία, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών τους, δεν μπορούν ποτέ να περιμένουν να είναι πλήρως ανεξάρτητα». Στην Κυπριακή Δημοκρατία δόθηκε ανεξαρτησία, αλλά όχι στο έδαφος υπό τις ΣΒΑ, καθώς αυτό είναι ενταγμένο σε ένα πολύπλοκο σύστημα συνθηκών μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου, της Τουρκίας, της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας.[6] Τα εδάφη αυτά παραμένουν ως νεοαποικιακό φυλάκιο υπό τους Βρετανούς στο διηνεκές με το Ηνωμένο Βασίλειο να περιφρονεί ακόμη και να καταβάλει το «ενοίκιο», μεταμφιεσμένο ως «οικονομική βοήθεια» που το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν υποχρεωμένο να καταβάλει στην ΚΔ βάσει των Συνθηκών. Δυστυχώς, αυτή η παλιά αποικιοκρατική δήλωση αποδείχθηκε όχι μόνο προκλητική αλλά και προφητική[7] καθώς οι διαιρέσεις της Κύπρου συνεχίζονται μέχρι σήμερα.[8]
12. Η γεωπολιτική σημασία της Κύπρου αυξανόταν καθώς η βρετανική αποικιακή δύναμη υποχωρούσε. Με την άνοδο του Ψυχρού Πολέμου, η Κύπρος έγινε αντιληπτή ως «ένα πιόνι» και όχι ως «το πετράδι στο στέμμα»[9], αλλά όπως στην πολιτική, ένα πιόνι σε μια στρατηγικής σημασίας θέση της σκακιέρας μπορεί να απειλήσει ακόμα και τον βασιλιά.[10] Με την υποχώρηση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και τη σταδιακή εκτόπισή της από τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Κύπρος εντάχθηκε στη «νέα» αυτοκρατορική πραγματικότητα, μια «αυτοκρατορία των βάσεων».[11] η Βρετανία παρέδωσε «την αυτοκρατορία της σε κατώτερο εταίρο στην εγκαθίδρυση της αμερικανικής».[12] δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι για την Κύπρο, μεταξύ άλλων εδαφών όπως το Άντεν, η Μαλαισία, η Κένυα και το Ιράν, η βρετανική κυριαρχία «υποθηκεύτηκε» από τις ΗΠΑ. Όπως σημείωσε ο αείμνηστος Ed Rooby τα βρετανικά και αμερικανικά συμφέροντα είναι στενά συνυφασμένα καθώς «είναι δύσκολο να μιλήσουμε για σαφώς καθορισμένα “διακριτά βρετανικά συμφέροντα” στο νησί σήμερα, επειδή από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο ιμπεριαλιστικός ρόλος της Βρετανίας στην Κύπρο (όπως και αλλού) ήταν, στην ουσία, να ενεργεί ως ημιαυτόνομος υπολοχαγός της ηγεμονίας των ΗΠΑ.»[13] Ο Ψυχρός Πόλεμος μεταμόρφωσε τη σημασία των χωρών ανάλογα με τις συγκεκριμένες γραμμές ρήξης.[14] επιπλέον, η ανακάλυψη υδρογονανθράκων και τα ευρύτερα ενεργειακά παιχνίδια στην Ανατολική Μεσόγειο έκαναν τη θέση Κύπρος πιο σημαντική, όμως η στροφή της ΚΔ και η σύνδεση-ταύτιση της κυβέρνησης με το γενοκτονικό Ισραήλ φέρνει την χωρά πιο κοντά στο μάτι του κυκλώνα.[15]
13. Η γεωπολιτική σημασία της Κύπρου αυξανόταν καθώς η βρετανική αποικιακή δύναμη υποχωρούσε. Με την άνοδο του Ψυχρού Πολέμου, η Κύπρος έγινε αντιληπτή ως «ένα πιόνι» και όχι ως «το πετράδι στο στέμμα», αλλά όπως και στο σκάκι, έτσι και στην πολιτική, ένα πιόνι σε μια στρατηγικής σημασίας θέση της σκακιέρας μπορεί να απειλήσει τον βασιλιά. Με την υποχώρηση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και τη σταδιακή εκτόπισή της από τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Κύπρος εντάχθηκε στη «νέα» αυτοκρατορική πραγματικότητα, μια «αυτοκρατορία των βάσεων”. Ή Βρετανία «αποτίναξε την αυτοκρατορία της σε έναν κατώτερο εταίρο στην εγκαθίδρυση της αμερικανικής». Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι για την Κύπρο, μεταξύ άλλων εδαφών όπως το Άντεν, η Μαλαισία, η Κένυα και το Ιράν, η βρετανική κυριαρχία ήταν «εγγυημένη» από τις ΗΠΑ. Όπως σημείωσε ο αείμνηστος συνάδελφος, Ed Rooksby τα βρετανικά και αμερικανικά συμφέροντα είναι στενά συνυφασμένα καθώς «είναι δύσκολο να μιλήσουμε για σαφώς καθορισμένα “διακριτά βρετανικά συμφέροντα” στο νησί σήμερα, επειδή από το τέλος του Β’ΠΠ, ο ιμπεριαλιστικός ρόλος της Βρετανίας στην Κύπρο (όπως και αλλού) ήταν, στην ουσία, να ενεργεί ως ημιαυτόνομος υπολοχαγός στην ηγεμονία των ΗΠΑ. [16] Στην Κυπριακή Δημοκρατία δόθηκε ανεξαρτησία, αλλά όχι στο έδαφος υπό τις Βάσεις, καθώς αυτό είναι ενταγμένο σε ένα πολύπλοκο σύστημα συνθηκών μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου, της Τουρκίας, της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας.[17] Βάσει της συνθήκης εγκαθίδρυσης, τα εδάφη αυτά παραμένουν ως νεοαποικιακό φυλάκιο υπό τους Βρετανούς στο διηνεκές με το Ηνωμένο Βασίλειο, ενόσω οι αποικιακή δύναμη το επιθυμεί, ενώ οι Βρετανοί περιφρονούν ακόμη και να καταβάλουν το υποτυπώδες «ενοίκιο» που είναι μεταμφιεσμένο ως «οικονομική βοήθεια» όπου ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλουν στην ΚΔ βάσει των Συνθηκών.[18]
14. Ο Ψυχρός Πόλεμος μεταμόρφωσε τη σημασία των χωρών ανάλογα με τις συγκεκριμένες γραμμές ρήξης, επιπλέον, η ανακάλυψη υδρογονανθράκων και τα ευρύτερα ενεργειακά παιχνίδια στην Ανατολική Μεσόγειο έκαναν τη θέση Κύπρος πιο σημαντική, αλλά και πιο ευάλωτη εφόσον μετατρέπεται σε ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και εμπλέκεται, εκ των πραγμάτων στο μεγάλο πρόβλημα μιας Μέσης Ανατολής που φλέγεται. Ακούμε σήμερα από αναλυτές προσκείμενους σε νεοσυντηρητικά think tanks για θέματα ασφάλειας να παροτρύνουν τις ΗΠΑ «να εκτοπίσουν τη Βρετανία από την Κύπρο» κι έτσι με την «αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από τα νησιά Τσάγκος θα πρέπει να ανοίξει μια ευκαιρία για μια αμερικανική ναυτική βάση στην Ανατολική Μεσόγειο.» Μάλιστα το πλασάρουν κι ως δήθεν αποαποικιοποίηση της Κύπρου καλώντας τη Μεγάλη Βρετανία «να τερματίσει πλήρως την αποικιακή της παρουσία στην Κύπρο», ενώ θεωρούν δεδομένο ότι η ΚΔ θα μισθώσει στις ΗΠΑ τις περιοχές αυτές.[19]
15. Οι Βρετανικές Βάσεις λοιπόν αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του «κυπριακού προβλήματος», καθώς το δυσεπίλυτο αυτό πρόβλημα συνεχίζεται. Η de facto διαίρεση συνεχίζεται παρά τις προσπάθειες επίλυσης του προβλήματος αλλά και αποτελεί τη βάση για τις ιμπεριαλιστικές επιθέσεις στην περιοχή.
[1] «Οδικό Χάρτη Διμερούς Αμυντικής Συνεργασίας υπέγραψαν Κύπρος και ΗΠΑ», Capital.gr, 09-Σεπ-2024
https://www.capital.gr/diethni/3863256/odiko-xarti-dimerous-amuntikis-sunergasias-upegrapsan-kupros-kai-ipa/
[2] Βλ. Λάρκος Λάρκου, «Η τριπλή ερμηνεία», Καθημερινή, 03/11/2024,
[3] Βλ. Χριστόφορος Φωκαϊδης (επιμ.) (2024) Η Κύπρος στην Εποχή των Πολυκρίσεων. Οι μεγάλες προκλήσεις σε 24 ερωταπαντήσεις, Hippasus, Λευκωσία και Χάρης Γεωργιάδης (2024), ο Νέος Ρεαλισμός, Το Κυπριακό 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή, Εκδόσεις Παπαζήση.
[4] «Βάση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ η Κύπρος», https://simerini.sigmalive.com/article/2024/11/10/base-ton-epa-kai-tou-nato-e-kupros-apokleistikes-photographies-khartes/
[5] «Ατσάλινη ασπίδα των ΗΠΑ καλύπτει την Κύπρο - Οι πύλες της κολάσεως στη Μ. Ανατολή και το διπλωματικό παρασκήνιο», Σημερινή 11 Αυγούστου 2024, https://simerini.sigmalive.com/article/2024/8/11/atsaline-aspida-ton-epa-kaluptei-ten-kupro-oi-pules-tes-kolaseos-ste-m-anatole-kai-to-diplomatiko-paraskenio-khartes/
[6] Soulioti, S. (2006), Fettered independence, University of Minnesota.
[7] Richard Clogg, R. «The Sovereign Base Areas: colonialism redivivus?», Byzantine and Modern Greek Studies. 2015 39 1, 138-150.
[8] Perry Anderson «The Divisions of Cyprus», London Review of Books, τ. 30 No. 8 - 24 Απριλίου 2008, http://www.lrb.co.uk/v30/n08/perry-anderson/the-divisions-of-cyprus μεταφράστηκε στα ελληνικά, βλ. Οι διαιρέσεις της Κύπρου, Εκδόσεις Άγρα, 2008
[9] Βαρνάβα, Α. (2015) Ο βρετανικός ιμπεριαλισμός στην Κύπρο, 1878-1915. The inconsequential possession, Manchester University Press.
[10] Holland, R. (1998)Britain and the Revolt in Cyprus, 1954-1959, Oxford University Press.
[11] Johnson, C. (2004). The Sorrows of Empire, Λονδίνο και Νέα Υόρκη: Verso, σσ. 151-186.
[12] Johnson, C. (2004). The Sorrows of Empire, Λονδίνο και Νέα Υόρκη: Verso, σσ. 151-186.
[13] Ed Rooksby (2012) «Cyprus and the West: a Critical Perspective on British and US Foreign Policy and Strategic Interests in Cyprus», Nicos Trimikliniotis and Umut Bozkurt (eds.) (2012) Beyond a Divided Cyprus: a State and Society in Transformation, Palgrave Macmillan, 83-98), σ. 84.
[14] Trimikliniotis, N., Bozkurt, U. (2012) «Introduction: Beyond A Divided Cyprus, A Society in a State of Transformation», Trimikliniotis, N. and Bozkurt, U. (eds.) Beyond A Divided Cyprus: A State and Society in Transformation, MacMillan Palgrave, σ. 1-22.
[15] Trimikliniotis, N. (2012) «The Cyprus problem and imperial games in the hydrocarbon era: Trimikliniotis, N. and Bozkurt, U. (eds.) Beyond A Divided Cyprus: A State and Society in Transformation, MacMillan Palgrave, Νέα Υόρκη, σσ. 23-46 και Νίκος Τριμικλινιώτης «Το πρόταγμα της επανένωσης της Κύπρου. Μια ταξική και γεωπολιτική ανάλυση μιας φθίνουσας δυνατότητας», Θέσεις, Τεύχος 140: Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2017.
[16] Ed Rooksby (2012) “Cyprus and the West: a Critical Perspective on British and US Foreign Policy and Strategic Interests in Cyprus”, Nicos Trimikliniotis and Umut Bozkurt (eds.) (2012) Beyond a Divided Cyprus: a State and Society in Transformation, Palgrave Macmillan, 83-98), p. 84
[17] Soulioti, S. (2006), Fettered independence, University of Minnesota.
[18] ΠΡΟΣΆΡΤΗΜΑ R, ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΉ ΒΟΉΘΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΉ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ. Σχέδιο ανταλλαγής σημειώσεων μεταξύ του Αντιπροσώπου του Ηνωμένου Βασιλείου που είναι εξουσιοδοτημένος να υπογράψει τη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης και του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και του Δρ Κουτσούκ, ΚΥΠΡΟΣ, Cmns. 1093, Υποβλήθηκε στο Κοινοβούλιο από τον Υπουργό Αποικιών, τον Υπουργό Εξωτερικών και τον Υπουργό Άμυνας κατ' εντολή της Αυτής Μεγαλειότητας Ιούλιος 1960.
[19] Michael Rubin. “The U.S. Should Nudge Britain from Cyprus”, National Interest, 8 November 2024
BKP Merkez Yürütme Kurulu üyesi Hikmet Olaçer, Mecliste yaşanan gerginliklerin temelinde ülkede yaşanan anti-demokratik gelişmelerin yattığını belirtti.
Kuzey Kıbrıs’ta siyasetin tıkandığını, Türkiye’deki AKP iktidarının siyasete sürekli müdahale ederek, Kıbrıslı Türklerin iradesini ayaklar altına aldığını belirten Hikmet Olgaçer, UBP-DP-YDP hükümetinin dayatma kararlarla ve despotça ülke yönetmeye çalıştığını vurguladı.
“ Talimatla kurultay yapan, hükümet kuran ve Meclis Başkanı seçmeye çalışan zihniyet, demokrasi ve hukuktan bahsedemez “ diyen Hikmet Olgaçer, “ Meclis de, diğer kurumlar gibi miyadını doldurmuştur “ dedi.
Toplumu boş yere germenin gereği olmadığını, yapılanların kamuoyunu etkilemeye dönük şovlar olduğunu dile getiren BKP Merkez Yürütme Kurulu üyesi Hikmet Olgaçer, Kıbrıs Türk toplumunun kurtuluşunun, özgür, bağımsız, birleşik Kıbrıs’a ulaşıldığında sağlanacağını vurguladı.
Birleşik Kıbrıs Partisi Genel Başkanı İzzet İzcan, TC yetkililerinin Kıbrıs Türk toplumu adına açıklamalar yaparak kararlar almasının kabul edilemez olduğunu vurguladı.
“ TC Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın, KKTC’nin Türk Devletleri için düzenlenen yeni alfabeyi kabul etmeye hazır olduğunu açıklaması buna örnektir “ diyen İzzet İzcan, TC Dış İşleri Bakanı Hakan Fidan “ Kıbrıs adasının yeniden birleşmesi sayfasının kapandığının artık anlaşılmış olması lazım. Adada iki ayrı halk ve iki ayrı devlet var “ diyerek “ Kıbrıs’ta söz ve yetkinin kendilerinde olduğunu dünyaya ilan etmiştir “ dedi.
İrademizi yok sayan açıklamaları kınıyoruz.
Kıbrıs Türk toplumunun iradesini yok sayan bu tür açıklamaları kınadıklarını belirten BKP Genel Başkanı İzzet İzcan, Mecliste görev yapan partileri, Meclis duvarında yazan “ Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir “ ibaresine saygılı davranmaya çağırdı.
“ Kıbrıs Türk toplumunun kendi kendini yönetmesi esastır “ diyen İzzet İzcan, Meclis Başkanlığı seçimlerine de müdahale eden TC yetkililerinin alel acele tebrik mesajları yayınlayarak, olayı oldubittiye getirmeye çalıştığını dile getirdi.
Kıbrıs sorununun çözümünün BM kararları çerçevesinde federal çözümle mümkün olduğunu dile getiren İzzet İzcan, “ Kıbrıs Türk toplumunun kendi kendini yönetme ve özgürce yaşama mücadelesi, Kıbrıs sorununun çözümüyle başarıya ulaşacaktır “ dedi.
Birleşik Kıbrıs Partisi Genel Başkanı İzzet İzcan, Mecliste başkanlık seçimi sonucu yaşananların Kuzey Kıbrıs’ta demokrasi olmadığını bir kez daha gözler önüne serdiğini vurguladı.
“ UBP içerisinde dönen entrikalardan sonra, yasal bir Meclis Başkanı seçilmiş değildir “ diyen İzzet İzcan, “ UBP kendi milletvekillerine güvenmediği için, ikinci bir seçim yapmaktan kaçınarak, yasadışı sonucu meşrulaştırmaya çalışıyor “ dedi.
Mecliste muhalefete düşen görevin, yasadışı ilan edilen Meclis Başkanlığı seçim sonuçlarını reddederek, Meclisi boykot etmek olduğunu dile getiren İzzet İzcan, UBP-DP-YDP hükümetinin oldubittilerine boyun eğilemeyeceğini vurguladı.
İşgal altında olan halkın iradesidir.
UBP yetkililerinin meclisin işgal altında olduğunu açıklamasının komik olduğunu dile getiren İzzet İzcan, “ İşgal altında olan halkın iradesidir “ dedi.
Ankara’nın Kuzey Kıbrıs’ta kurduğu rejimin sürdürülebilir olmadığını dile getiren BKP Genel Başkanı İzzet İzcan, parlamentoculuk oynayarak gündemi işgal edenlerin amacının, statükoya hizmet olduğunu vurguladı.