Αγκάρρα

Το ζουμί της υπόθεσης Γιαννάκη

Αφού πιάσαμε το νήμα της εκπαίδευσης και της μόρφωσης με τα πτυχία του Γιαννάκη, κατα πόσο είναι άξιος ή αν ανελίχθηκε σε κομματικές πλάτες (που και αυτά είναι συμπτώματα του ίδιου του συστήματος), ας μιλήσουμε και για την ουσία:

• Είναι ή δεν είναι σκάνδαλο, που σε αυτή τη χώρα εαν δεν ξοδέψεις μια περιουσία δεν μπορείς να έχεις μόρφωση;

• Είναι ή δεν είναι σκάνδαλο, η συνεχής εμπορευματοποίηση της μόρφωσης, η μετατροπή της σε εκπαίδευση με συνταγές κεφαλαίου ύπο την μορφή σύνδεσης της παιδείας με τα επιχειρηματικά κέντρα της χώρας και του εξωτερικού;

• Είναι ή δεν είναι σκάνδαλο, η ανάγκη για συνεχή αναβάθμιση του βιογραφικού των εργαζομένων για να ανταγωνιστούν για τις λίγες καλές θέσεις εργασίας (εννοείται στη διάθεση του μεγάλου κεφαλαίου), με αποτέλεσμα το φούσκωμα των κολλεγιακών μονάδων που πουλάνε κυριολεκτικά χαρτιά με το κιλό;

• Είναι ή δεν είναι σκάνδαλο, το γεγονός ότι η πλειοψηφία των πλαστών πτυχίων έχουν κανονικά τις υπογραφές και είναι καθαρογραμμένοι οι βαθμοί ενώ πολλοί είναι οι πτυχιούχοι που δεν έχουν γράψει ούτε και μια εργασία οι ίδιοι;

• Είναι η δεν είναι σκάνδαλο, που το κεφάλαιο έχει κυριολεκτικά ξεζουμίσει τις περιοχές των ιδιωτικών κυρίως πανεπιστημίων με εστίες πολλών εκατομμυρίων, έμφαση στην φοιτητική (καταναλωτική/lifestyle) ζωή και συνεχή πτώση στο επίπεδο γνώσης;

• Και τέλος, είναι ή δεν είναι σκάνδαλο, οι επενδύσεις στην παιδεία να μην γίνονται για την παιδεία αλλά για την υφαρπαγή υπεραξίας, να γίνεται με μορφές απασχόλησης λάστιχο, τρίμηνα – εξάμηνα και πρότζεκτ του χρόνου, με εργαζόμενους στον κλάδο να αναγκάζονται είτε να σιωπούν είτε να μπαίνουν σε κλίκες για την εργασιακή τους επιβίωση;

Η αποσύνδεση των συμπτωμάτων από την ρίζα και ουσία των πραγμάτων είναι ένας εύκολος τρόπος να κεφαλαιοποιήσει κάποιος πολιτικά οφέλη, χωρίς να αγωνιστεί για την εξαφάνιση αυτού που προκαλεί τέτοια φαινόμενα.

Όταν τελειώσουν οι εκλογές, πείτε και σε μας τι είναι και δεν είναι σκάνδαλο τελικά, το νήμα και το ζουμί της υπόθεσης. Εδώ θα είμαστε…

Cover illustration: Academic Capitalism by Øivind Hovland

The post Το ζουμί της υπόθεσης Γιαννάκη appeared first on Αγκάρρα.

Αγκάρρα

Η σημαία μας: για την 9η Μαΐου

Δεν είναι τυχαίο που η Ενωμένη Ευρώπη των καπιταλιστών έχει λυσσάξει να σβήσει από την συλλογική μνήμη κάθε δημοκρατικού και προοδευτικού άνθρωπου τη σημασία και συμβολή του Κόκκινου Στρατού στην αντιφασιστική νίκη των λαών. Προασπιζόμενος την πατρίδα από τα Ναζιστικά στρατεύματα, ο Kόκκινος Στρατός προάσπισε τα συμφέροντα όλων των λαών του κόσμου. Γι΄αυτό και εμείς έχουμε υποχρέωση όχι απλά την υπενθύμιση της μεγάλης αντιφασιστικής νίκης, αλλά επίσης την συμβολή του Κόκκινου Στρατού και την καίρια σημασία της σοσιαλιστικής οικόνομίας που εξόπλισε το λαό με υλικά, οργάνωση και σθένος.

Για όλα αυτά και πολλά άλλα θυμόμαστε και θα θυμόμαστε για πάντα

Από το λογοτεχνικό-συμβολικό

«Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από ό, τι μπορεί ποτέ να πληρώσει»

Έρνεστ Χεμινγουέι

Στο πραγματικό

«Δεν θα κερδίζαμε εμείς τον πόλεμο και η μοίρα της πατρίδας μας θα διαμορφώνονταν αλλιώς εάν δεν υπήρχε η ατσαλένια δύναμη μας, το Κόμμα. Τα πιο δύσκολα και υπεύθυνα καθήκοντα του πολέμου πρωτίστως πέφτανε στις πλάτες των κομμουνιστών. Η οργάνωση της βιομηχανίας, η δουλειά στα μετόπισθεν. Θαυμάζω το τεράστιο έργο που έγινε στις πιο δύσκολες μέρες. Σύντομα, από τον Ιούνη μέχρι τον Δεκέμβρη του 1941 μεταφέρθηκαν 1500 επιχειρήσεις από τις περιοχές που απειλούνταν από την κατοχή, στην Ανατολή και ξαναλειτούργησαν. Η νεολαία γνωρίζει τι σημαίνουν μεγάλες επιχειρήσεις και οικοδομές. Φανταστείτε ότι η επιχείρηση αεροπλάνων μέσα σ’ ένα – δυο μήνες ξανάρχισε να παράγει στη νέα τοποθεσία. Μέρα και νύχτα κινούνταν στρατιωτικά τρένα με βιομχανηκές εγκαταστάσεις και αντιστρόφως από την Ανατολή με οπλισμό και στρατό. Η γιγαντιαία αυτή κυκλοφορία γίνονταν με εντάσεις, ανωμαλίες, παρεξηγήσεις, συγκρούσεις, ωστόσο συντελούνταν αδιάκοπα, αυξάνονταν υποταγμένη στην καθοδηγητική οργανωτική δύναμη. Ο κρίκος αυτός είναι μόνο ένας από τις αναρίθμητες φροντίδες που πήρε στις πλάτες του το Κόμμα. Είμαι περήφανος που ανδρώθηκα και αναπτύχθηκα σε αυτό το Κόμμα.»

Στρατάρχης Γκεόργκι Κ. Ζούκοφ, Συνέντευξη στην “Κομσομόλσκαγια Πράβντα”, 1970.

Πηγή: Ατέχνως

The post Η σημαία μας: για την 9η Μαΐου appeared first on Αγκάρρα.