Για να δικαιολογησει οτι αφηκαν δεκάδες πλάσματα στον ήλιο, έτσι σαν δείγμα «ευαισθησίας», εξευτελίζοντας τζαι την Κυπριακή Δημοκρατία σε σχέση με τον ΟΗΕ με την αχαπαροσύνη του, έσυρνε μια ατακούλα της ώρας... «Η πράσινη γραμμή δεν είναι σύνορο»..Τζαι άραγε σενιόρ των κατασκευασμένων ειδήσεων/θεαμάτων, τί θα πουν οι Οηέδες την επόμενη φορά που θα τους έχουμεν ανάγκη; Οξά τούτο εν το εκατάλαβεν ακόμα ο διορισμένος τζαι ο ακριβοπληρωμένος παρέας/σύμβουλος του; Ότι κάθε χρόνο μαχούμαστεν, σαν Κυπριακή Δημοκρατία να μείνει, η Ουνφικυπ;...Οξά τωρά εν να πάει να έβρει τον Γκουτέρες σε νοσοκομείο για να κατασκευάσει είδηση; Αλλά άμα ως την ατάκα φτάνει η κατανόηση μερικών... ή η παραπλάνηση...τέθκια θεάματα γελοιότητας θα έχουμε... «τόσος είναι» κάποιος που θα ελάλεν τζαι η παράφραση του Αβέρωφ που τον Αναγνωστάκη..
Η τακτική του κ. Ιωαννίδη είναι ένας συνδυασμός του "If you can't convince them, confuse them" και του "If you don't like the conversation, change the subject". Όπερ μεθερμηνευόμενο: προσπαθεί να μετατοπίσει τη συζήτηση. Διότι είναι παντελώς άσχετο αν είναι ή δεν είναι σύνορο η πράσινη γραμμή. Είτε είναι είτε δεν είναι, οι υποχρεώσεις που απορρέουν από τη Σύμβαση του 1951 είναι οι ίδιες: υποχρέωση εξέτασης αιτήματος ασύλου, με ό,τι συνεπάγεται.
Από την καταγραφή του Γρηγόρη Ιωάννου: «Εχτές η παλίρροια άρκεψε επιτέλους να γυρίζει... Χάρις στις πολλές χιλιάδες των αντι-ρατσιστών διαδηλωτών, οι οποίοι/ες συγκεντρώθηκαν σχεδόν σε κάθε μέρος στο οποίο απειλούσαν να εμφανιστούν οι φασίστες...
Όταν μια από τις πιο ξενοφοβίες τζαι αντι-μουσουλμανικές εφημερίδες/tabloids αναγκάζεται να αναγνωρίσει την μετατόπιση με την πιο κάτω κωδικοποίηση στον τίτλο, προφανώς έσιει γίνει μια σημαντική πρόοδος στην μάχη για την ηγεμονία...
Yesterday the tide has finally turned in the UK. Thanks to the many thousands of anti-racist protesters which gathered in almost every place the fascists have threatened to appear.
When, even one of the most xenophobic and anti-Muslim tabloids was forced to acknowledge that and shift its framing in this way, some significant progress must has been made in the battle for hegemony.
The next few days remain crucial. The 'public order / thugs' frame and the focus on the police and the justice system as opposed to anti-racism and social mobilisation still lingers on - but the Palestine solidarity movement has helped awaken the anti-fascist reflexes of British society and connect with the tradition of successfully standing up against the racists of the 1970s and 1980s.»