Τα 3 χρόνια του Γιαννάκη, αν τηρηθούν, τζαι στο πλαίσιο μιας αντίληψης ότι σε μια Δημοκρατία ο στόχος εν η καταγραφή του ορίου αντι ενα είδος εκδίκησης για παραβατικότητα, θα μπορούσε, σαν καταδίκη, να γίνει κάπως κατανοητή. Έτσι τζαι αλλιώς η ξεφτίλα του, εν γνωστή πκιον τζαι αν, σαν συναγερμικός, εν έσιει αίσθημα της αντροπης, ας παρατηρηθεί με την «ψυχολογία του χιούμορ». Αλλα..σαν να μυρίζει που απόσταση ξεπλυμα:
Αν ο Εισαγγελεία εν ανεστελλέν τες συγκεκριμένες κατηγορίες το θέμα θα επήαιννέν κακουργοδικείο άρα τζιαι οι ποινές θα ηταν πιο ψηλές. Συν θα επηρεάζετουν τζιαι η σύνταξή του. Τωρά ούτε κακουργοδικείο, ποινές χάδι αναλόγως του σκανδάλου τζιαι επειδή εν 65 ή κοντέφκει τα, με 3 χρόνια φυλακής (3Χ9 μηνες ουσιαστικά) φκαίνει έξω τζιαι πιάννει σύνταξη υφυπουργού τζιαι ζει πασιάς. Οι αθρώποι που τους εφάαν τα λιοπίρκα στα κτίσματα τζιαι στα καλούπια ας κάμουν το σκατόν τους ποξαμάτι να τα φκάλουν πέρα...Τζαι ατε τωρα να μεν σου φκει η φραση ότι εστησεν το σκηνικο το δικτυο Αναστασιαδη/ΔΗΣΥ για τον ημετερο..
Από πλευράς πολιτικής - κυπριακής – πλέον ο συναγερμός εν θα μπορεί να λαλεί εν άμεμπτος τζιαι να αναφέρει ως επιχείρημα τη Δρομολαξια σχετικά ή άσχετα. Τωρά εννά έσιει απάντηση, μιας τζιαι η υπόθεση του συμβουλίου αποχετεύσεως Λάρνακας τζιαι ο Λουρουτζιάτης σε αντίθεση με τον Βέργα έφκαλεν την καθαρή επειδή η υπόθεση απλώς έκλεισεν - «Έκλεισαν» το σκάνδαλο του αποχετευτικού Λάρνακας
Για να μεν πουμε για Συνεργατισμό τζιαι Χάρη, κλπ κλπ..
Τζαι τωρα ξεκινα το σενάριο Σιζοπουλος...Τζαι τα δικά του μαθηματικά κόλπα...
Το γενικότερο, ζήτημα των δικτύων ημετεροκρατίας της δεξιάς, που πάσιν πίσω στον τζαιρό του Γιωρκατζη τζαι απλώνονται οπότε εν στην εξουσία ο ΔΗΣΥ πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν ζητούμενο εκδημοκρατισμού... Ο Γιαννάκη εν σύμπτωμα τζαι το ότι έφτασε το θέμα ως δαμέ μπορεί να το δει κάποιος/α τζαι σαν ένδειξη ορίου στην ασυδοσία της ημετεροκρατιας – διότι ηταν τζαι τούτον η εμπειρία/περίπτωση Γιαννάκη. Τελικά εν εσυγκαλυφτηκεν ...
Τζαι ας μεν καμώνεται ο ΔΗΣΥ ότι έσιει διαρροές μόνο λόγω εθνικισμού, που προσπαθεί να χρησιμοποιήσει το Ελαμ για να του πιάσει ψήφους – η διαφθορά ντζίζει τζαι το αίσθημα αξιοπρέπειας τζαι μερικών, έστω, ημέτερων. Οι διαρροές προς Οδυσσέα, λ.χ. τζαι το άγχος να περιοριστούν [για τούτον φαίνεται ενεργοποιήθηκε ο Παμπορίδης] εν εκφραστικά..
Στα θετικά, της εφτομαδας, φαίνεται ότι για την ώρα, μετά τις αντιφατικές δηλώσεις για το καλώδιο που θα εξυπηρετά [τζαι] το Ισραήλ, το σκηνικό έμεινε παγοποιημένο. Ένεν ότι καταφέρνουμε τα μόνοι μας – εν η δομή του συνοριακού χώρου, που μας βοηθά. Όπως το εκωδικοποίησεν τζαι ο Κωστής Αχνιώτης, η «υπεροψία των περιθωριακών» βασίζεται τζαι στο ότι όσοι θέλουν να μας επιβάλουν κάτι, εν μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους – το ελληνικό, το τουρκικό κράτος, οι διεθνείς πολιτικές τζαι οι γεωπολιτικές ισορροπίες... που εν μπορούν να μας επιβληθούν γιατί εμπλέκονται τζαι άλλοι...
Οι εθνικοί η κρατικοί ύμνοι εν μουσικοί ήχοι, οι οποίοι επιβάλλονται συνήθως από το κράτος σαν έκφραση συλλογικότητας. Ήταν κωμικό να θωρείς τον Άριστο του Φιλελευθέρου να αφρίζει γιατί ετέθηκε πάλε το θέμα ενός κυπριακού πολιτειακού [αφού είμαστε, ευτυχώς!, πλουραλιστική κοινωνία] ύμνου. Στην πραγματικότητα, τζαι παρά την αχαπαροσύνη του κάθε Άριστου, υπάρχει πολιτειακός ύμνος της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε σύνθεση του Σόλωνα Μιχαηλίδη. Τζαι εδημιουργήθηκεν πριν τις φασαρίες του 1963-64, άρα εκφράζει τζαι την δικοινοτική κυβέρνηση τότε. Ο λόγος που εν χρησιμοποιήθηκε εν ότι ξέσπασαν τα γεγονότα του 63-64, τζαι κουβαλήθηκε δακάτω ο Γρίβας πάλε με μιαν ελληνικήν μεραρχία – τζαι εσυμπεριφέρετουν, όπως θα ήταν αναμενόμενο, από την νεύρωση του Γρίβα, σαν κράτος εν κράτει με Αθηναϊκές άκρες... Ήταν η εποχή που οι της Αθηνας εθέλαν να μας πουλήσουν το σχέδιο Άτσεσον. Άτε να τους αμφισβητήσεις το ύμνο που εξέφραζεν την εξουσία τους..
Εχάσαν, παρά το 1967 τζαι μετά το 1974.... να καταργήσουν την Κυπριακή Δημοκρατία, τζαι το διευρυνόμενο αίσθημα της κυπριακότητας..
Ο ύμνος όμως έμεινεν λογοκρινόμενος, για να μεν «αννοίωμεν αλλά κεφάλαια εσωτερικής αντιπαράθεσης», αφού μια μερίδα της δεξιάς χρησιμοποιά την φαντασίωση του «ελληνισμού» σαν πολιτικάντικη μορφή ρητορικής συσπείρωσης ημετέρων κοκ...
Θα έρτει τζαι ο τζαιρός της αποκατάστασης του λογοκρινόμενο τζαι της ιστορικής αλήθκειας που εκφράζει..
Στο κλίμα αηδίας για τα πλυντήρια που ξεπλένουν τους μαζικούς φόνους δίπλα μας, τζαι όσων υπηρετησαν τζαι υπηρετούν συμφέροντα, ή κατασκευάζουν υστερίες επιβολής, αξίζει να αναφέρονται τζαι οι μορφές της έντιμης δημοσιογραφίας σαν λειτούργημα..Τζαι σαν υπενθυμιση μιας αλλης πραγματικοτητας... Τα άτομα – εργαζόμενοι που μιλούν αντί να μεταφέρουν τί «πρέπει να πουν». Η προσπάθεια συνέχισης της επίθεσης εναντίον του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, ουσιαστικά έσιει τον ίδιο στόχο με τί υστερίες Μυλωνά-Άριστου: να εκφοβίσουν. Η άρνηση των δημοσιογράφων να αυτό-λογοκριθούν εν τιμή...
Να αναφερτεί επίσης ο λόγος του κ. Φράγκου ως επικεφαλής της οργάνωσης των δημοσιογράφων...
«Έντονο προβληματισμό προκαλεί η δημόσια καταγγελία του δημοσιογράφου Γιώργου Θεοδούλου, ο οποίος με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αφήνει σαφείς αιχμές για γνώση της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου εις βάρος του Οδυσσέα Μιχαηλίδη εκ των προτέρων, ακόμα και από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Με ανάρτηση το ο δημοσιογράφος Γιώργος Θεοδούλου στο Facebook έγραψε πως:
«Δηλώνω με γνώση των συνεπειών ότι λίγες μέρες πριν εκδοθεί η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου για τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη, στα πλαίσια δημοσιογραφικής έρευνας, εργαζόμενος στο Προεδρικό, μου εκμυστηρεύθηκε ότι η απόφαση είναι δεδομένη καταδικαστική και τη γνωρίζει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας».