Login
Στις 25.01.2024 απεβίωσε το ένα από τα τρία παιδάκια προσχολικής ηλικίας που νοσηλευόταν στην εντατική μονάδα του Μακάριου Νοσοκομείου μετά από τον εντοπισμό του τα ξημερώματα της προηγούμενης μέρας σε βάρκα μαζί με ακόμη 58 Σύρους πρόσφυγες από το εμπορικό πλοίο «ΦΟΛΕΓΑΝΔΡΟΣ». Το Κέντρο Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης (ΚΣΕΔ) μετά από την ενημέρωση από το «Φολέγανδρος» προχώρησε σε επιχείρηση διάσωσης και μεταφοράς των προσφύγων στη Κύπρο.
Οι πρόσφυγες αναχώρησαν από τον Λίβανο το βράδυ της 18ης Ιανουαρίου και, ενώ αναμενόταν να φτάσουν στην Κύπρο την επόμενη νύχτα, χάθηκαν τα ίχνη τους. Η ΚΙΣΑ, μετά από έκκληση από συγγενικά πρόσωπα κάποιων προσφύγων που βρίσκονταν στη βάρκα, ενημέρωσε το ΚΣΕΔ το Σάββατο 20 Ιανουαρίου. Με βάση τη μέχρι τώρα πληροφόρηση φαίνεται ότι η μηχανή της βάρκας είχε σταματήσει κατά τη διαδρομή με αποτέλεσμα να παρασύρεται για μέρες από τα κύματα ακυβέρνητη.
Το ΚΣΕΔ στην αρχική του ανακοίνωση παρέλειψε να αναφέρει ότι για το γεγονός είχε ενημερωθεί από την ΚΙΣΑ από το Σάββατο, 20.01.2024, ενώ όταν ρωτήθηκε σχετικά από ραδιοσταθμό ο διοικητής του παραδέχτηκε ότι όντως είχαν ενημερωθεί από την ΚΙΣΑ στις 20.01. και ότι για τον εντοπισμό της βάρκας «επιστρατεύθηκε drone χωρίς επιτυχία».
Να σημειωθεί ότι το ΚΣΕΔ τον περασμένο Δεκέμβριο δεν «μπόρεσε» επίσης να εντοπίσει άλλη μια βάρκα για την οποία είχε ενημερωθεί με αποτέλεσμα να αγνοείται μέχρι σήμερα η τύχη άλλων 85 Σύρων προσφύγων. Το πλοιάριο αναχώρησε από τον Λίβανο στις 11.12.2023 και το ΚΣΔΕ ενημερώθηκε στις 17.12.2023 από το Alarm Phone για την ανάγκη εντοπισμού του. Δυστυχώς, οι σωροί ανδρών και γυναικών που πρόσφατα έχουν εντοπιστεί σε κατάσταση αποσύνθεσης στις ακτές της Αντάλιας και του Ριζοκαρπάσου ενδεχομένως να ανήκουν στην ομάδα αυτή.
Η ΚΙΣΑ θεωρεί ότι στη βάση των όσων έχουν δει τη δημοσιότητα, δεν έγιναν όσα μπορούσαν και έπρεπε να είχαν γίνει για τον έγκαιρο εντοπισμό και διάσωση των προσφύγων. Από τις πιο πάνω δηλώσεις δεν φαίνεται η έρευνα να ξεκίνησε άμεσα και να συνεχίστηκε όλες τις μέρες αλλά ούτε και αξιοποιήθηκαν όλα τα τεχνικά μέσα που έχουν στη διάθεση τους για τον σκοπό αυτό και ως εκ τούτου ζητά τη διεξαγωγή ανεξάρτητης έρευνας για τους λόγους που οι αρχές δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν τη συγκεκριμένη βάρκα.
Ο Υπουργός Εσωτερικών (ΥΠΕΣ), κ. Κ. Ιωάννου, σε δηλώσεις του λίγο μετά τον εντοπισμό και διάσωση των προσφύγων αλλά και αργότερα στον εγχώριο τύπο, ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση αντί να εντατικοποιήσει και ενισχύσει το πλαίσιο και εργαλεία έρευνας και διάσωσης, ως οι υποχρεώσεις της βάσει του διεθνούς δικαίου, επιδιώκει:
Η ΚΙΣΑ θεωρεί ότι οι δηλώσεις και προτάσεις του ΥΠΕΣ παραβιάζουν τις διεθνείς συμβατικές υποχρεώσεις της Κύπρου για έρευνα και διάσωση ναυαγών καθώς και πρόσβαση στο δικαίωμα στο άσυλο και προστασία από την επαναπροώθηση σε πρόσωπα που έχουν βάσιμο φόβο δίωξης σε περίπτωση επιστροφής τους, είτε άμεσα είτε έμμεσα, μέσω άλλων χωρών, όπως ο Λίβανος ο οποίος απελαύνει στη συνέχεια του Σύρους στη Συρία.
Τέλος, η ΚΙΣΑ θεωρεί ότι οι δηλώσεις του ΥΠΕΣ για την καταπολέμηση των κυκλωμάτων διακίνησης ως μέτρο προστασίας της ανθρώπινης ζωής παρακάμπτουν αντί να αναγνωρίζουν την πραγματικότητα και αποπροσανατολίζουν από το γεγονός ότι οι Σύριοι πρόσφυγες αναγκάζονται στην ουσία να μπουν σε σαπιοκάραβα με κίνδυνο τη ζωή των ιδίων και των παιδιών τους για τρεις βασικούς λόγους:
Διοικητικό Συμβούλιο, 27.01.2024
Η ΚΙΣΑ, μια εβδομάδα μετά τη βομβιστική επίθεση στα γραφεία της, είναι αντιμέτωπη με νέα επίθεση, αυτή τη φορά από τις ίδιες τις διωκτικές αρχές.
Στις 2 Αυγούστου 2019 αξιωματούχοι και προσωπικό της ΚΙΣΑ, μεταξύ των οποίων και ο τότε εκτελεστικός διευθυντής της, Δώρος Πολυκάρπου, όπως και αρκετοί γείτονες, άκουσαν έντονες φωνές έξω από τα γραφεία της οργάνωσης και βγήκαν έξω για να δουν τι γίνεται.
Εξερχόμενοι από τα γραφεία είδαν αστυνομικό, γνωστό από άλλες περιπτώσεις (https://youtu.be/GjFRsIbUuFE) για τη βάναυση και απρεπή συμπεριφορά του, να είναι στην άκρη του δρόμου με νεαρό μοτοσικλετιστή τον οποίο φαίνεται να είχε σταματήσει για έλεγχο. Ο κ. Πολυκάρπου πλησίασε το σημείο και, ενώ ο αστυνομικός μιλούσε στον ασύρματο ελέγχοντας τα στοιχεία του νεαρού, ρώτησε τον νεαρό που φαινόταν ανήλικος τι έγινε, πόσων χρόνων ήταν και από που ήταν. Ο νεαρός απάντησε ότι οδηγούσε χωρίς ασφάλεια και κράνος, ήταν 16 χρόνων από τη Ρουμανία. Ο κ. Πολυκάρπου του είπε να μην ανησυχεί και να τηλεφωνήσει στον πατέρα του αφού ήταν ανήλικος.
Όταν ο αστυνομικός ολοκλήρωσε τη συνομιλία του στον ασύρματο ζήτησε αμέσως και σε έντονο ύφος από τον κ. Πολυκάρπου να φύγει από το σημείο. Όταν ο κ. Πολυκάρπου του απάντησε ότι έχει δικαίωμα να παραμείνει στο σημείο και να παρακολουθήσει τι συνέβαινε, ο αστυνομικός του απάντησε ότι ήταν υπό σύλληψη. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε με χειροπέδες στον Κεντρικό Αστυνομικό Σταθμό Λευκωσίας όπου κατηγορήθηκε για παρεμπόδιση του αστυνομικού, κατά παράβαση του άρθρου 244(β) του Ποινικού Κώδικα. Αρχικά η αστυνομία τον κατηγόρησε επίσης και για απόπειρα διαφυγής νόμιμης σύλληψης όμως στη συνέχεια απέσυρε την κατηγορία αυτή.
Μετά από ακροαματική διαδικασία στις 21.12.2023, το δικαστήριο αποδέχτηκε πλήρως και ως αξιόπιστη τη μαρτυρία του αστυνομικού και έκρινε τον κ. Πολυκάρπου ένοχο για παρεμπόδιση του αστυνομικού στην άσκηση των καθηκόντων του, αδίκημα που σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα επισύρει ποινή φυλάκισης μέχρι δύο χρόνια. Η ποινή αυτή δεν επιβάλλεται αυτόματα καθώς, σύμφωνα με το Άρθρο 29 του Ποινικού Κώδικα, το δικαστήριο έχει τη διακριτική ευχέρεια να επιβάλει φυλάκιση μικρότερης διάρκειας ή χρηματική ποινή. Η ποινή θα ανακοινωθεί από το δικαστήριο στις 15.01.2024. Στη διαδικασία για την επιβολή της ποινής θα παραστούν η κα Anne Nolan, Αντιπρόεδρος του ENAR (Ευρωπαϊκό Δίκτυο Κατά του Ρατσισμού), ο κ. Moussa Sangare, Μέλος του Δ.Σ. του ENAR και ο Δρ. Emmanuel Achiri, Εμπειρογνώμονας πολιτικής για τη μετανάστευση και την επιβολή του νόμου στο ENAR, για να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους σε άλλη μια ποινική δίωξη εναντίον ακτιβιστών της ΚΙΣΑ.
Η ΚΙΣΑ θεωρεί ότι η νέα αυτή εξέλιξη αποτελεί ένα ακόμα επεισόδιο της συνεχιζόμενης προσπάθειας των κρατικών και διωκτικών αρχών, μεταξύ πολλών άλλων εργαλείων που έχουν μέχρι σήμερα χρησιμοποιήσει, για να εκφοβίσουν την ΚΙΣΑ και τα μέλη της μέσω της ποινικοποίησης της δράσης των μελών της για να περιορίσει ή και να σταματήσει τη δράση της οργάνωσης για προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κύπρο. Σημειώνεται ότι μέχρι σήμερα ο κ. Πολυκάρπου έχει διωχθεί ποινικά σε πολλές διαφορετικές περιπτώσεις, σε σχέση με δράση του ως στέλεχος και ακτιβιστής της ΚΙΣΑ και έχει αθωωθεί μετά από ακροαματική διαδικασία σε όλες τις περιπτώσεις.
Ο Δ. Πολυκάρπου, πέραν από τη συμπαράσταση προς έναν ανήλικο που ήταν εκτεθειμένος σε ανάρμοστη και βίαιη για την ηλικία του συμπεριφορά κατά τη διερεύνηση τυχόν αδικημάτων τροχαίας που διέπραξε, ούτε ενόχλησε ούτε παρεμπόδισε το έργο του εν λόγω αστυνομικού. Να σημειωθεί ότι ο αστυνομικός αυτός έχει επανειλημμένα επιδείξει βίαιη και απαράδεκτη συμπεριφορά έναντι νέων ατόμων με μεταναστευτικό υπόβαθρο. Λίγους μήνες πριν το πιο πάνω περιστατικό, η ΚΙΣΑ υπέβαλε καταγγελία εναντίον του στην AΔΙΠΑ (Ανεξάρτητη Αρχή Διερεύνησης Ισχυρισμών και Παραπόνων κατά της Αστυνομίας) για παρόμοια συμπεριφορά κατά τη διάρκεια της Πορείας Περηφάνειας στη Λευκωσία την 01.06.2019 στη Λευκωσία. Ο Δ. Πολυκάρπου ήταν αυτόπτης μάρτυρας του επεισοδίου εκείνου μαζί με άλλα μέλη της ΚΙΣΑ.
Η ΚΙΣΑ δηλώνει ότι, με βάση την αξιολόγηση των νομικών της συμβούλων, θα προχωρήσει σε έφεση κατά της απόφασης της 21.12.2023 να καταδικάσει τον Δώρο Πολυκάρπου, ανεξάρτητα από την ποινή που θα επιβληθεί από το δικαστήριο στις 15.01.2024.
Διοικητικό Συμβούλιο
On January 5, 2024 at dawn, the KISA offices were attacked by the planting of an explosive device by an unknown person or persons, which completely destroyed the glass panes of the premises, and almost all the electronic and office equipment of the organization. For us there is no doubt that the perpetrators of the bomb attack come from the ranks of racist and nationalist circles, nor what their target was.
This attack cannot, however, come as a surprise to the state and law enforcement authorities, whom we hold responsible and as the abettors of this attack
On 5 January 2024 at dawn, KISA’s offices were attacked by the throwing of an explosive device by an unknown person or persons, which completely destroyed the glass panes of the building and the property and archives of the organisation.
This attack cannot be considered a surprise to the state authorities, whom we hold fully responsible and as the abettors of this attack. The State has left a historic human rights organisation with 25 years of action at the mercy of criminal elements acting with racist and nationalist motives, given the threats to the organisation and its members from such organised groups or their members, instead of protecting it as its obligations under international and EU law.
The state authorities are fully responsible as they used all administrative and police measures at their disposal to create the conditions for the attack and to silence KISA, and more specifically –
KISA will proceed to denounce once again the government and the competent authorities to all international and European organisations and institutions for the systematic attempt to eliminate the organisation and their deliberate failure to protect, through their actions and omissions, the organisation and its members from the threats they have been receiving for years, culminating in the attack with explosives at its offices.
The issue does not only concern KISA. It is about the rule of law and the protection of fundamental rights, such as freedom of expression and the right of association, the bearers of which are civil society organisations, and in particular human rights organisations and their members.
KISA calls on all democratic citizens, civil society organisations and networks in Cyprus, Europe and the surrounding region to stand in solidarity and a bulwark against the attempts to silence every democratic and free voice, condemning this new attack and calling once again on the state to take effective actions to investigate the attack, identify the culprits and punish them, but also to protect KISA and its members.
Steering Committee
Πραγματοποιήθηκε νωρίτερα σήμερα συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Ισότητας μεταξύ Ανδρών και Γυναικών, με θέμα το «Αίτημα για άδεια εισόδου στην Κύπρο και υποβολή αίτησης ασύλου για την οικογένεια της Σύριας Kawther Abdalaziz”. Στη συνεδρία συμμετείχε η ΚΙΣΑ όπως και άλλες ΜΚΟ καθώς και αρμόδιες κυβερνητικές υπηρεσίες και ανεξάρτητες αρχές και θεσμοί.
H Επιτροπή προχώρησε στην πραγματοποίηση της συνεδρίας με τη συμμετοχή της ΚΙΣΑ παρά το ότι ο Υπουργός Εσωτερικών και σημαντικές για τη συνεδρία υπηρεσίες/τμήματα του Υπουργείου του αρνήθηκαν να παρευρεθούν επειδή, σύμφωνα με επιστολή του προς την Επιτροπή, είχε κληθεί να συμμετάσχει και η ΚΙΣΑ που είναι «παράνομη» καθώς έχει διαγραφεί από το Μητρώο Σωματείων. Αυτή η ενέργεια του Υπουργού κρίθηκε ομόφωνα από την Επιτροπή ως «απαράδεκτη παρέμβαση στο έργο της». Αυτό καταδεικνύει πλέον πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η διαγραφή της ΚΙΣΑ, για ασήμαντους και τυπικούς λόγους, ήταν εξ αρχής προγραμματισμένη από τον ΥΠΕΣ, ως μια προσπάθεια φίμωσης της οργάνωσης που εδώ και 23 χρόνια αγωνίζεται με συνέπεια για την ισότητα και για στήριξη των μεταναστών και προσφύγων.
Για το θέμα της διαγραφής της, η ΚΙΣΑ επιθυμεί να πληροφορήσει την κοινωνία για τα ακόλουθα:
Είναι σαφές ότι η ΚΙΣΑ συνεχίζει να διατηρεί το νομικό της καθεστώς στη βάση της κείμενης νομοθεσίας για τις ΜΚΟ και παραμένει ενεργή για την επίτευξη των στόχων της. Η νέα αυτή εχθρική ενέργεια του ΥΠΕ, δεν αποτελεί τίποτα άλλο από ωμό εκβιασμό της ίδιας της Βουλής των Αντιπροσώπων με στόχο τον περιορισμό της ελευθερίας έκφρασης ώστε να μην τεθούν ενώπιον της Βουλής οι πολύ σοβαρές καταγγελίες της ΚΙΣΑ για απάνθρωπη και ταπεινωτική μεταχείριση της εγκύου πρόσφυγα και τις παράνομες επαναπροωθήσεις σε Λίβανο και Συρία. Ο Υπουργός Εσωτερικών δυστυχώς συνεχίζει τη σπίλωση και τη διαβολή της ΚΙΣΑ και των μελών της μέσω της εργαλειοποίησης της παράνομης διαγραφής της από τον ίδιο.
Διοικητικό Συμβούλιο
[i] https://www.coe.int/en/web/commissioner/-/cypriot-authorities-should-investigate-allegations-of-pushbacks-and-ill-treatment-of-migrants-improve-reception-conditions-and-ensure-an-enabling-envi
[ii] https://spcommreports.ohchr.org/TMResultsBase/DownLoadPublicCommunicationFile?gId=26312
[iii] https://picum.org/organisations-denounce-the-ongoing-harassment-against-kisa-and-call-on-the-cypriot-authorities-to-reinstate-their-official-registration-as-a-non-governmental-organisation-ngo/
[iv] https://www.amnesty.org/en/documents/eur17/3763/2021/en/
By preventing access to its territory, denying access to asylum, and by pushing back vessels at sea to Lebanon – causing the chain refoulement of asylum seekers to Syria – Cyprus is violating the principle of non-refoulement set out under the 1951 Geneva Convention and EU law on asylum, and infringes Article 3 of the European Convention on Human Rights (ECHR), Article 3 of the UN Convention on Torture, Inhuman and Degrading Treatment or Punishment and Article 16 of the International Convention for the Protection of All Persons from Enforced Disappearance. Cyprus is also breaching Article 4 of Protocol No. 4 of the ECHR on prohibition of collective expulsions as it does not provide for an individual examination of the cases. On 18 March 2021, the Council of Europe’s Commissioner for Human Rights, Dunja Mijatović, urged Cypriot authorities to investigate allegations of pushbacks and ill-treatment of migrants by members of security forces.
By deporting people back to Syria, a country that still practices torture, Lebanon is violating Article 3 of the Convention against Torture and Other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment or Punishment that is ratified by the state on 5 October 2000.
Recommendations
The Lebanese government must abide by its obligations under international treaties, including its obligation to not deport or forcibly return individuals at risk of torture. This means immediately halting arbitrary deportation of Syrians from Lebanon into Syria, and adopt policies that guarantee the necessary protection of Syrian refugees in Lebanon. It should also provide victims at risk of deportation the right to appeal deportation orders issued against them before the competent Lebanese judicial courts, and repeal the decision to deport Syrians who entered Lebanon through informal crossing paths.
The Cyprus government must abide by EU and international obligations to respect the right to seek asylum and the principle of non-refoulement, provide assistance to boats in distress at sea by carrying out search and rescue operations, and stop endangering lives by using manoeuvres such as the high-speed circling of vessels. The people on boats arriving at their territorial waters or coast should be at least granted temporary access to territory so that relevant authorities can establish people’s nationality, as well as whether individuals came to Cyprus to seek asylum and if such is the case to be provide access to the asylum procedure and dignified reception conditions. The Cypriot authorities should also conduct a transparent, thorough, and impartial investigation into allegations that Cypriot coast guard personnel are involved in acts that put the lives and safety of migrants and asylum seekers at risk.
To both the Cypriot and Lebanese governments to review the readmission agreement signed between them and provide clear and unambiguous safeguards against direct or indirect refoulement in line with their international obligations.
The EU and its Member States, should open up resettlement places and complementary pathway opportunities for displaced Syrians in Lebanon, and provide funding to improve the livelihoods and rights of both refugees and hosting communities, notably by facilitating access to legal residency for Syrian refugees in Lebanon, as well as by redesigning its aid architecture to provide support, resources and funding directly to organizations on the ground.
The European Commission should also press the government of Cyprus to respect the right to seek asylum and the principle of non-refoulement, and support the creation of an independent mechanism to monitor effective access to EU asylum procedures, respect for fundamental rights and respect for the principle of non-refoulement at the EU’s borders. The European Commission must review whether bilateral readmission agreements signed by member states of the EU and third countries are in line with obligations arising from EU and international human rights law. In case of violations, the European Commission must be able to take effective measures to ensure accountability for rights violations. Findings should be publicly available and potential victims should receive legal advice and have effective access to justice.
Background information
Since March 2020, Cypriot authorities have repeatedly resorted to pushing back boats, both to Turkey and Lebanon, and denying individuals access to an asylum procedure. For example, in September 2020, Cypriot authorities pushed back 229 individuals in at least five separate instances from Cypriot waters to Lebanon.
Boat departures of predominantly Syrians from Lebanon to Cyprus have significantly increased since 2020. Smuggling routes to Cyprus reflect a lack of access to meaningful international protection in Lebanon. On 4 May 2021, Lebanese police intercepted around 51 Syrians at sea who were trying to reach Cyprus and brought them back to Lebanon.
Additionally, Lebanon has a strict non-readmission policy for Syrians who have left the country and the Higher Defence Council had decided in 2019 that Syrians who had entered Lebanon after April 2019 could be expelled to Syria without judicial procedure or legal remedies. According to Lebanese authorities, 2,477 Syrian refugees were deported to Syria between 13 May and 9 August 2019. Of the 42 cases of arbitrary deportation during 2019 that ACHR was able to document, seven were subjected to arrest and torture by the Syrian authorities upon their return to Syria while it was impossible to verify their conditions post-deportation of the others.
Since summer 2020, Cyprus and Lebanon have held talks on a readmission agreement that would operationalise a 2002 bilateral readmission agreement between the two countries. While the agreement does not contain an explicit non-refoulement clause, Article 11 provides that the agreement is subject to the obligations arising from the Geneva Convention relating to the Status of Refugees of 1951 and the European Convention on Human Rights. Even if the agreement does contain a clause for the readmission also of non-Lebanese citizens, provided they left from there, Lebanon has only ratified the agreement, but not its implementation protocol. Syrians pushed back by Cyprus may become victims of chain refoulement to Syria upon arrival at the Beirut port.
Lebanon is not a party to the Geneva Convention relating to the Status of Refugees of 1951 or its 1967 Protocol. Moreover, it has not adopted a clear legislation addressing the status of refugees. Due to the absence of such legislation, a Memorandum of Understanding was signed between the Lebanese State and the UNHCR in September 2003, which “provides a mechanism for the issuing of temporary residence permits to asylum seekers”, but only 20% of the refugees from Syria have such a legal residence permit.
Signatories:
Access Center for Human Rights (Wousoul)
Centre d’accès pour les droits de l’homme (ACHR)
ALEF – Act for human rights
Centre Libanais des Droits Humains / Lebanese Center for Human Rights (CLDH)
KISA – Action for Equality, Support, Antiracism
EuroMed Rights
Current conditions do not allow us to celebrate 8th March International Women’s Day. The loss of achievements, rights and freedoms of women, repeated violations against them, daily violence and sexism do not let us celebrate.
KISA’s priority for 8th March, a day for all women, is focused on migrant and refugee women who bear an even heavier burden and are deprived of the dignity, respect, support and protection a modern democratic state should be providing them.
Contrary to any concept or notion of democracy, the government has established a policy of hostile environment and repression that target more than ever before migrant and refugee communities. In this framework, migrant and refugee women experience on a daily basis conditions of systemic and social discrimination, exploitation, human trafficking and gender-based violence. The murders of the five migrant women and their two children brought to the surface the criminal indifference and negligence of the authorities.
As soon as the mass social outcry subsided, the government abandoned the development and implementation of “additional protection measures for foreigners”, announced by the government itself. As a result, migrant women continue to experience gender-based violence on a daily basis, a situation aided by institutional racism and sexism by the police and other competent authorities. KISA pointed out this inconsistency in a position paper with Suggestions for legislative and policy changes for the improvement of the work and life conditions of migrant women in Cyprus. Not only did the government not adopt these proposals, but it also refused any consultation and dialogue with KISA and other civil society organisations.
Under such conditions, migrant and refugee women are not only humiliated and marginalised but they are also excluded from all policies and mechanisms purportedly aiming at the protection and promotion of women’s rights, as well as from the agenda and actions of women’s organisations and groups supporting women’s rights.
The pandemic makes migrant and refugee women even more vulnerable, along with other social groups, as the state purposely opts to ignore and exclude them from all measures in support of workers and the unemployed, restricting them even more and depriving them and their children of decent living conditions.
With its participation in yesterday’s mass march, KISA underlines the imperative necessity for the effective inclusion and integration of migrant and refugee women in the Cypriot society and calls on-
We also call on the government to proceed immediately to legislative and other required changes for the abolition of systemic discrimination and exclusion of migrant and refugee women.
Steering Committee
Ο Υπουργός Εσωτερικών, αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του τον περασμένο Δεκέμβριο, εξαπέλυσε μια άνευ προηγουμένου επίθεση δυσφήμησης κατά της ΚΙΣΑ και άλλων ΜΚΟ δραστήριων στον τομέα της μετανάστευσης και του ασύλου κάνοντας ξεκάθαρο το στόχο του για καταστολή τους.
Ο Υπουργός, χωρίς καμία απολύτως τεκμηρίωση των θέσεων του, κατηγόρησε την ΚΙΣΑ κατ’ επανάληψη για συνεργασία με τρομοκρατικές θρησκευτικές οργανώσεις που συνεργάζονται με την Τουρκία, για διαφθορά και συμμετοχή σε ξέπλυμα χρήματος και για συμμετοχή στην επιδιωκόμενη σύμφωνα με τον ίδιο δημογραφική και πολιτισμική αλλοίωση της ταυτότητας της Κύπρου από την Τουρκία.
Η ΚΙΣΑ έχει ζητήσει μαζί με άλλες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών επανειλημμένα από τον Υπουργό να τεκμηριώσει τις σοβαρές καταγγελίες που αβίαστα έχει εκσφενδονίσει δημόσια ή να τις αποσύρει και να απολογηθεί δημόσια. Ταυτόχρονα, είχαμε προειδοποιήσει ότι σε διαφορετική περίπτωση θα προχωρήσουμε σε όλα τα νόμιμα μέτρα για προστασία της οργάνωσης μας και του έργου της.
Ο Υπουργός των Εσωτερικών, αντί να απολογηθεί και να προσέλθει σε διάλογο με την ΚΙΣΑ και τις άλλες ΜΚΟ, προχώρησε τον περασμένο Αύγουστο, χωρίς καμία δημόσια διαβούλευση και ενημέρωση των επηρεαζόμενων, σε Τροποποίηση της Νομοθεσίας για τα Σωματεία και Ιδρύματα με σκοπό να αξιοποιήσει αυθαίρετες διοικητικές εξουσίες για την καταστολή της δράσης μας καταστρατηγώντας τα ανθρώπινα και συνταγματικά δικαιώματα της ελευθερίας έκφρασης, του συναιτερίζεσθαι και του συναθροίζεσθαι.
Με την τροποποίηση του Νόμου ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών, υπό την ιδιότητα του ως Έφορος Σωματείων και Ιδρυμάτων, αποκτούσε την εξουσία να θεωρεί ότι ΜΚΟ έχουν περιέλθει σε αδράνεια και ως εκ τούτου να προχωρεί σε μόνιμη διαγραφή τους από το Μητρώο Σωματείων. Η διαγραφή είναι αμετάκλητη και συνεπάγεται αυτόματα απαγόρευση συνέχισης της δράσης τους με πρόσχημα τη μη κατάθεση ελεγμένων λογαριασμών και διοργάνωση καταστατικών και εκλογικών συνελεύσεων εντός δύο μηνών από την ψήφιση της τελευταίας αυτής Νομοθεσίας.
Η ΚΙΣΑ, παρά τις οικονομικές δυσκολίες και αντίξοες συνθήκες δράσης εν μέσω πανδημίας με τις πλέον ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού και χωρίς καμία απολύτως στήριξη από το κράτος, έχει ολοκληρώσει τους ελεγμένους λογαριασμούς της. Επίσης, στη βάση της πρόσφατης ανακοίνωσης του Υπουργείου, έχει τροχοδρομήσει την διεξαγωγή της Γενικής Συνέλευσης για τις 27.12.20020.
Το Υπουργείο Εσωτερικό, αποκαλύπτοντας τις πραγματικές προθέσεις του, προχώρησε στις 14.12.2020 στη διαγραφή της ΚΙΣΑ από το Μητρώο Σωματείων, αγνοώντας ακόμη και το προβλεπόμενο στο Νόμο δικαίωμα άσκησης ιεραρχικής προσφυγής με ανασταλτικό μάλιστα αποτέλεσμα. Η ενέργεια του Υπουργείου αποκοπεί στην κήρυξη ως παράνομης της δράσης της ΚΙΣΑ και με αυτό τον τρόπο τη σίγαση μιας ιστορικής μάχιμης ΜΚΟ με έντονο κριτικό λόγο κατά της πολιτικής παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την κυβέρνηση.
Ο Υπουργός έχει επικαλεστεί κατ’ επανάληψη την Έκθεση Moneyval του Συμβουλίου της Ευρώπης, παραπλανώντας όπως και με τα χρυσά διαβατήρια τόσο την κυπριακή όσο και τη διεθνή κοινή γνώμη. Η Έκθεση αυτό που ζητά από την κυβέρνηση είναι να προβεί σε αξιολόγηση κινδύνου για Ιδρύματα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, που είναι εγγεγραμμένα στην Κύπρο και oi δράσεις τους είναι σε αδιαφανείς τομείς στο εξωτερικό.
Ο Υπουργός παραπλανά επίσης την κοινή γνώμη όταν προβάλλει τα προωθούμενα μέτρα στα πλαίσια της Νομοθεσίας για τα Σωματεία ως εργαλείο ελέγχου των ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στον τομέα του ασύλου και μετανάστευσης, αφού συνειδητά αποσιωπά το γεγονός ότι όλες οι ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στον τομέα, εκτός από την ΚΙΣΑ που είναι σωματείο, είναι Μη Κερδοσκοπικές εταιρείες εγγεγραμμένες στον Έφορο Εταιρειών και σε καμία περίπτωση δεν ελέγχονται από το Υπουργείο του με τα μέτρα που προβάλλει.
Η ΚΙΣΑ δηλώνει την αποφασιστικότητα της να δράσει με όλα τα νόμιμα μέσα που έχει στη διάθεση της τόσο εντός όσο και εκτός Κύπρου ώστε να αναχαιτίσει τη νέα αυτή επίθεση της κυβέρνησης κατά των συνταγματικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων του συνεταιρίζεσθαι και συναθροίζεσθαι, τα οποία αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του βασικού ανθρώπινου δικαιώματος ελευθερίας γνώμης και έκφρασης.
Καλούμε το κοινό, τα μέλη και τους φίλους μας να υψώσουν ασπίδα προστασίας της ΚΙΣΑ ώστε να μπορέσει να συνεχίσει το σημαντικό της έργο για κοινωνική δικαιοσύνη, για εμπέδωση του κράτους δικαίου ισότιμα για όλους ανεξάρτητα τους ανθρώπους, για μια συμπεριληπτική κοινωνία απελευθερωμένη από μισαλλοδοξία, ρητορικές μίσους και αποκλεισμούς.
Για σκοπούς επικαιροποίησης / δήλωσης ενδιαφέροντος για εγγραφή μέλους και συμμετοχή στη Γενική Συνέλευση στις 27.12.2020, παρακαλούμε όπως συμπληρώσετε και αποστείλετε το συντομότερο δυνατό στο info@kisa.org.cy το συνημμένο έντυπο, δήλωση.
Διοικητικό Συμβούλιο
16.12.2020
Στις 18.11.2020 ο Υπουργός Εσωτερικών (ΥΠΕΣ), κ. Ν. Νουρής, προέβη στην εκπομπή Μεσημέρι και Κάτι του SIGMA TV στην άκρως ρατσιστική δήλωση ότι τα επεισόδια που έγιναν την προηγούμενη μέρα στο Κέντρο Αιτητών Ασύλου στην Κοφίνου «… έχουν να κάνουν δυστυχώς με την κουλτούρα αυτών των ανθρώπων…». Ο ΥΠΕΣ αποσιωπώντας παντελώς όλα όσα είχαν προηγηθεί, δήλωσε ότι δεν έχει άλλη εξήγηση «… όταν έχεις να κάνεις με ανθρώπους που αντί διαλόγου, επιλέγουν μαχαίρια και τσεκούρια…».
Στις 12 Νοεμβρίου 2020, λίγες μέρες πριν από τα επεισόδια, η κυβέρνηση με διάταγμα, στη βάση του αποικιοκρατικού Περί Λοιμοκαθάρσεως Νόμου, Κεφ. 260, μετέτρεψε τα «κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας» αιτητών ασύλου σε κρατητήρια, απαγορεύοντας την είσοδο και έξοδο από αυτά. Η απόφαση λήφθηκε χωρίς καμία συζήτηση και προειδοποίηση των ανθρώπων που διέμεναν στο Κέντρο. Αντί η κυβέρνηση να προχωρήσει σε αποσυμφόρηση των Κέντρων Υποδοχής επέλεξε να θέσει αδιάκριτα υπό κράτηση όλο τον πληθυσμό του Κέντρου. Οι διαμένοντες στο Κέντρο που μέχρι τότε είχαν ελευθερία διακίνησης, μέσα σε μια νύχτα, δεν μπορούσαν πλέον να επισκεφτούν τους φίλους και συγγενείς τους, να μεταβούν στις εργασίες και τα σχολεία τους, παραμένοντας εγκλωβισμένοι σε ένα αφιλόξενο και απομονωμένο χώρο, στη μέση του πουθενά.
Τα μέτρα αυτά ξεχείλισαν το ποτήρι ιδιαίτερα για τους αιτητές ασύλου με αφρικανική καταγωγή, οι οποίοι είχαν κατέλθει από τον περασμένο μήνα σε διαμαρτυρίες κατά των συστηματικών διακρίσεων και το θεσμικό ρατσισμό στον οποίο ήταν εκτεθειμένοι εδώ και μήνες. Ένας μεγάλος αριθμός από αυτούς μεταφέρθηκαν τον περασμένο Απρίλιο υποχρεωτικά, μετά από απόφαση του ΥΠΕΣ από τους χώρους που διέμεναν, στο στρατόπεδο Πουρνάρα όπου παρέμειναν για μεγάλο διάστημα υπό κράτηση και σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Στη συνέχεια, υποχρεώθηκαν να μετακινηθούν στο Κέντρο της Κοφίνου όπου παρέμειναν εγκλωβισμένοι μέχρι σήμερα.
Το μεμονωμένο άτομο που αντέδρασε βίαια στην απόφαση των αρχών να κλείσουν το Κέντρο, είχε συμφωνήσει προηγουμένως με τις αρμόδιες υπηρεσίες να επιστρέψει «εθελούσια» πίσω στη χώρα του. Οι αρμόδιες Υπηρεσίες τον ενημέρωσαν ότι λόγω των νέων διαταγμάτων, θα παγοποιήσουν τις ενέργειες για αναχώρηση του από την Κύπρο. Ο ίδιος δεν αποδέχτηκε την απόφαση αφού θεωρούσε ότι η απόφαση για αποχώρηση του από το Κέντρο και την Κύπρο δεν επηρέαζε τα θέματα υγείας.
Η κατάσταση επιδεινώθηκε περαιτέρω και από το γεγονός ότι υπάρχει πλήρης έλλειψη αξιοπιστίας των αρχών, λόγω των αποφάσεων που λαμβάνουν κατά καιρούς και οι οποίες παραβιάζουν και τον ίδιο τον περί Προσφύγων Νόμο, με αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης προς τις αρχές.
Η ΚΙΣΑ καταδικάζει την αδιάκριτη βία κατά των διαμαρτυρόμενων αφρικανικής καταγωγής που βάσει μαρτυριών φαίνεται να άσκησε η αστυνομία κατά την αστυνομική επιχείρηση.
Επίσης, καταδικάζει την υπέρμετρη βία που άσκησαν μέλη της ΜΑΑΔ κατά συγκεκριμένου αιτητή ασύλου αφρικανικής καταγωγής. Σύμφωνα με μαρτυρία, το πρόσωπο αυτό κακοποιήθηκε βάναυσα, ενδεχομένως εκδικητικά για την επίθεση του κατά αστυνομικού, η οποία προηγήθηκε αρκετές ώρες προηγουμένως.
Η ΚΙΣΑ καλεί την Ανεξάρτητη Αρχή Διερεύνησης Ισχυρισμών και Παραπόνων κατά της Αστυνομία (ΑΔΙΠΑ) καθώς και την Επίτροπο Διοίκησης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ως Αρχή Κατά των Βασανιστηρίων αλλά και ως Αρχή κατά των Διακρίσεων να διερευνήσουν στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους τόσο τις ρατσιστικές δηλώσεις και τη ρατσιστική ρητορική του ΥΠΕΣ όσο και την άσκηση υπέρμετρης βίας από πλευράς της αστυνομίας.
Τέλος, η ΚΙΣΑ καλεί για μια ακόμη φορά, τους λειτουργούς των ΜΜΕ να επιτελούν το έργο τους αμερόληπτα και με πλήρη σεβασμό του κώδικα δεοντολογίας τους. Θεωρούμε άκρως απαραίτητο να ακούγεται σε τέτοιες περιπτώσεις και η φωνή/άποψη των επηρεαζόμενων και όχι μόνο των Επίσημων Φορέων.
Διοικητικό Συμβούλιο
Η ΚΙΣΑ, στα πλαίσια της αποστολής της, ανταποκρίθηκε στο αίτημα συγγενών προσφύγων που έφθασαν με πλοιάριο στη Κύπρο με σκοπό να ζητήσουν προστασία και αντί αυτού υποχρεώθηκαν να επιστρέψουν στις 8/9/2020 πίσω στο Λίβανο με πλοίο της ακτοφυλακής της Κυπριακής Δημοκρατίας χωρίς να τους δοθεί πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου. Η ΚΙΣΑ έπραξε το αυτονόητο και απολύτως αναγκαίο, ενημερώνοντάς τους για τα δικαιώματά τους βάσει του προσφυγικού δικαίου και του δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σημειώνεται ότι με την επιστροφή τους στο Λίβανο, οι αιτητές συνελήφθησαν και τέθηκαν υπό κράτηση και ανέφεραν ότι φοβούνται την προώθησή τους στη Συρία.
Ελλείψει σχετικών, κατάλληλων και αποτελεσματικών ένδικων μέσων σε εσωτερικό επίπεδο, τα οποία αποκλείστηκαν κατ’ απόλυτο τρόπο λόγω της άμεσης επαναπροώθησης του πλοιαρίου στο Λίβανο, οι πιο πάνω αιτούντες διεθνούς προστασίας αποφάσισαν και άσκησαν το δικαίωμά τους να προσφύγουν απευθείας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου κατά της επαναπροώθησής τους στο Λίβανο από όπου υφίσταται σοβαρότατος κίνδυνος, ειδικά για όσους είναι Σύριοι, να προωθηθούν στη Συρία και να θανατωθούν ή να υποβληθούν σε βασανιστήρια, απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση ή/και τιμωρία.
Η κυβέρνηση, στον ημερήσιο τύπο παραπονείται για το ως άνω διάβημα, ξεχνώντας ότι παρανόμως και προ πολλού έκλεισε κάθε κανάλι επικοινωνίας και διαβούλευσης στα θέματα μετανάστευσης και ασύλου με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) και την ΚΙΣΑ καθώς και ότι οι νομοθετικές διατάξεις του ενωσιακού και του εσωτερικού δικαίου σχετικά με την ανάγκη οι αιτούντες και οι πρόσφυγες να έχουν πρόσβαση στις ΜΚΟ και την ΚΙΣΑ και αντιστρόφως, έχουν καταστεί γράμμα κενό.
Η αρχή της μη επαναπροώθησης (non–refoulement), περιλαμβανομένης της μη έμμεσης επαναπροώθησης, της προώθησης δηλαδή σε χώρα όπου διατρέχεται σοβαρός κίνδυνος να προωθήσει σε χώρα σοβαρού κινδύνου για τη ζωή τους και το δικαίωμά τους σε προστασία από βασανιστήρια, απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση ή/και τιμωρία, συνιστά τον πυρήνα του προσφυγικού δικαίου και συνεπάγεται ορισμένες από τις σοβαρότερες υποχρεώσεις που υπέχουν τα κράτη βάσει του διεθνούς και του εσωτερικού δικαίου. Οι υποχρεώσεις αυτές σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται με ελαφρότητα, να παραβιάζονται και να υποκαθίστανται από πιθανολογήσεις και ατεκμηρίωτες κινδυνολογίες από πλευράς των κρατών. Μπροστά στον σημαντικότερο κανόνα του δικαίου του ασύλου δεν χωρούν λαϊκίστικες δηλώσεις ως αυτές του Υπουργού Εσωτερικών της Δημοκρατίας όπως ότι «οι αντοχές μας βρίσκονται στα όρια τους» ή ότι πρόκειται περί «στοχευμένης προσπάθειας με διακινητές και κυκλώματα» οι οποίες προτάσσονται πλέον για συστηματικές επαναπροωθήσεις.
Οι κυπριακές αρχές δεν προέβησαν σε καμία εξατομικευμένη εκτίμηση των προσφευγόντων στο ΕΔΔΑ, ως προς τις ανάγκες τους και τους λόγους για τους οποίους βρέθηκαν στις ακτές της Δημοκρατίας. Επίσης, δεν παρείχαν το παραμικρό περιθώριο πρόσβασης στη διαδικασία της διεθνούς προστασίας και δεν έλαβαν καμία εκ των νομικών προϋποθέσεων του προσφυγικού δικαίου υπόψη, οι οποίες δεν κάμπτονται από το γεγονός της ‘παράνομης εισόδου’.
Τα γεγονότα αυτά παραβιάζουν πλείστες πτυχές του δικαίου του ασύλου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, τη διεθνή Σύμβαση της Γενεύης αλλά και το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όλες πηγές δικαίου οι οποίες δεσμεύουν απόλυτα τη Δημοκρατία.
Οι ως άνω παραβιάσεις όμως κάθε άλλο παρά μεμονωμένες είναι αφού όλες οι εξελίξεις δείχνουν μία συνεπή και συνεχώς αυξανόμενη τάση παραβίασης των αρχών του κράτους δικαίου, μέσα από καθημερινούς και συστηματικούς περιορισμούς και παραβιάσεις δικαιωμάτων των αιτούντων ασύλου και των προσφύγων, πολιτικές, νομοθετικές και συνταγματικές τροποποιήσεις, καθώς και κατάχρηση του μέτρου της κράτησής τους.
Η προσφυγή στο ΕΔΔΑ μέσω της διαδικασίας του Rule 39 ανοίγει το δρόμο ώστε η κυβέρνηση να λογοδοτήσει επιτέλους ενώπιον του κατεξοχήν αρμόδιου για το δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων Δικαστηρίου της Ευρώπης, για πράξεις και πολιτικές οι οποίες παραβιάζουν το δίκαιο αυτό καθότι οι εν λόγω παραβιάσεις δεν μπορούν να συνεχίζονται επ’ αόριστο και να επιφέρουν καθημερινά μη αναστρέψιμες απώλειες σε ζωές και σε αναφαίρετα θεμελιώδη δικαιώματα εκατοντάδων ανθρώπων.
Διοικητικό Συμβούλιο
[i] https://kisa.org.cy/wp-content/uploads/2020/09/RLet-EDAD-CY-Pushbacks-09092020.pdf
Μετά από τον δυναμιτισμό του δικοινοτικού διαλόγου, την στρατικοποίηση του ενεργειακού, την εκτόξευση στα ύψη της διαφθοράς, τον αθέμιτο πλουτισμό συγγενών και φίλων έρχονται να προστεθούν και οι σοβαρές παραβιάσεις του προσφυγικού δικαίου και η υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας. Παρά τις επαναλαμβανόμενες διακηρύξεις περί σεβασμού και προστασίας των «πραγματικών» προσφύγων, η κυβέρνηση δείχνει πλέον ανοικτά τις πραγματικές θέσεις και προθέσεις της.
Δείγματα γραφής αποτελούν-
Ενδεικτική είναι η παράνομη επαναπροώθηση προσφύγων που έφτασαν στην Κύπρο από το Λίβανο πριν λίγες μέρες με πλοίο, αφού πρώτα οι αρχές τους απαγόρευσαν να προσεγγίσουν τη στεριά, τους ανάγκασαν να επιβιβαστούν σε άλλο ιδιωτικό πλοίο που ναυλώθηκε ειδικά από το κράτος και με συνοδεία της Αστυνομίας τους επέστρεψαν πίσω στο Λίβανο, πριν τους επιτραπεί να υποβάλουν αιτήσεις ασύλου και, επομένως, πριν εξεταστεί το αίτημά τους για άσυλο. Αυτές οι ενέργειες συνιστούν ξεκάθαρα απαγορευμένη επαναπροώθηση.
Η δεύτερη περίπτωση αφορά στην επίσης παράνομη αποτροπή πλοιαρίου με πρόσφυγες στα χωρικά ύδατα της Κύπρου να προσεγγίσει τη στεριά στο οποίο βρίσκονται παιδιά που αντιμετώπισαν υποθερμία και άλλα θέματα υγείας. Οι αρχές, το μόνο που έκαναν ήταν να μεταφέρουν τα παιδιά στο νοσοκομείο και στη συνέχεια να τα επιστρέψουν στο πλοίο στο οποίο επέβαιναν, εμποδίζοντας τους για ακόμα μια φορά την πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου. Η ενέργεια αυτή δεν συνιστά μόνο απαγορευμένη επαναπροώθηση αλλά και απάνθρωπη μεταχείριση ενώ παραβιάζει κατάφωρα και τα δικαιώματα των παιδιών.
Η ΚΙΣΑ επισημαίνει ότι, σύμφωνα με τις διεθνείς και ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της Κύπρου, το δικαίωμα ασύλου συνιστά θεμελιώδες δικαίωμα και η με οποιοδήποτε τρόπο επαναπροώθηση προσώπων σε χώρα, όπου υπάρχει βάσιμος φόβος δίωξης λόγω ιθαγένειας, φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκείας, πολιτικών πεποιθήσεων ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή σοβαρός κίνδυνος βασανιστηρίων και απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης, πριν την εξέταση των αιτημάτων τους και σύμφωνα με δίκαιες, αμερόληπτες και αντικειμενικές διαδικασίες εξέτασης αιτήσεων ασύλου, συνιστά κατάφωρη παραβίαση αυτών των υποχρεώσεων.
Περαιτέρω, η Κυπριακή Δημοκρατία σύμφωνα με το δίκαιο της θάλασσας, το οποίο επικαλείται με τόση ευκολία όταν επιθυμεί να καταφερθεί εναντίον της Τουρκίας που το παραβιάζει, έχει υποχρέωση να διασώζει ανθρώπους σε κίνδυνο στη θάλασσα και θετική υποχρέωση να συνδράμει στην ανεύρεση και διάσωσή τους.
Η παρούσα κυβέρνηση υιοθετεί πλέον για τα καλά τις παράνομες πρακτικές άλλων κρατών μελών της Ε.Ε., όπως αυτές του Σαλβίνι, ο οποίος τώρα δικάζεται για τις παρανομίες του, όπως και των Ελλήνων, Ούγγρων και Πολωνών εταίρων τους και παραβιάζει πλέον ανοικτά και κατάφωρα βασικά και θεμελιώδη δικαιώματα προσφύγων.
Καλούμε –
Διοικητικό Συμβούλιο
Γραπτή δήλωση Δώρου Πολυκάρπου, εκτελεστικού Διευθυντή ΚΙΣΑ
Η προσφυγοποίηση μεγάλου αριθμού ανθρώπων είναι ένα λυπηρό παγκόσμιο φαινόμενο το οποίο αφορά ολόκληρη την ανθρωπότητα, την Ε.Ε. και ασφαλώς την Κύπρο με τις ιδιάζουσες συνθήκες της και γεωγραφική της θέση. Για την διαχείρισή του χρειάζεται η συνεργασία όλων, τόσο σε εθνικό όσο και υπερεθνικό, διακρατικό επίπεδο με σεβασμό πάντοτε των διεθνών υποχρεώσεων για παροχή προστασίας και σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ανθρώπων που οδηγούνται στην προσφυγιά και την αναζήτηση μιας ασφαλούς χώρας για τους ίδιους και τις οικογένειες τους.
Παρά το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί και στατιστικές, οι
αριθμοί αποτελούν σημαντική παράμετρο. Οι αριθμοί νέων αιτήσεων ασύλου την
τελευταία δεκαετία στην Κύπρο σε σχέση με το σύνολο των νέων αιτήσεων σε
ολόκληρη την ΕΕ έχει ως ακολούθως:
| 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | |
| E.E. | 259,630 | 309,040 | 335,290 | 431,095 | 626,960 | 1,322,845 | 1,260,910 | 712,235 | 647,165 |
| CΥ | 2,875 | 1,770 | 1,635 | 1,255 | 1,745 | 2,265 | 2,940 | 4,600 | 7,765 |
| CY% | 1,10% | 0,55% | 0,48% | 0,29% | 0,27% | 0,17% | 0,23% | 0,64% | 1.19% |
Η πολιτική της κυβέρνησης
Ενώ από το 2010 μέχρι 2016 οι νέες αιτήσεις ασύλου στην Ε.Ε. παρουσίαζαν συνεχή αύξηση, στην Κύπρο ο αριθμός των αιτήσεων ήταν σε πτωτική τάση τόσο σε απόλυτους αριθμούς όσο και ποσοστιαία. Από το 2017 και μετά η πορεία αυτή αντιστρέφεται με γοργούς ρυθμούς με αποτέλεσμα οι νέες αιτήσεις ασύλου στην Κύπρο να έχουν εκτοξευθεί σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ε.Ε. που μειώνονται.
Η αλλαγή αυτή οφείλεται κατά την άποψη μου σε δύο βασικούς παράγοντες για τους οποίους ως ΚΙΣΑ είχαμε προειδοποιήσει κατ’ επανάληψη την κυβέρνηση:
Μέχρι το 2017, η κυβέρνηση στην ουσία βρισκόταν σε κατάσταση αδράνειας και εφησυχασμού με τη μείωση των αιτήσεων και δεν έπραξε κάτι ουσιαστικό (π.χ. κατάργηση της αναθεωρητικής αρχής προσφύγων ώστε να μειωθεί κατά 2-3 κατ΄ελάχιστον χρόνια ο χρόνος εξέτασης των αιτήσεων).
Από το 2017 μέχρι σήμερα, αντί να επικεντρωθεί στους πιο πάνω παράγοντες που θα οδηγούσαν σε ουσιαστική διαφοροποίηση της κατάστασης, η κυβέρνηση έχει περιπλέξει το προσφυγικό με θέματα εθνικής ασφάλειας, τρομοκρατίας, πολιτιστικής και θρησκευτικής ταυτότητας, δημογραφικής απειλής, απασχόλησης, πράσινης γραμμής, υποβάθμισης αστικών περιοχών, εγκληματικότητας, με το κυπριακό, την εισβολή και την κατοχή. Αυτή η πολιτική οδήγησε από τη μια στην αναγωγή του προσφυγικού περίπου ως τον καθοριστικό παράγοντα για το μέλλον, την ευημερία και την ασφάλεια αυτού του τόπου και από την άλλη το έχει καταστήσει τόσο περίπλοκο που φαντάζει ως δαιδαλώδες και αδύνατο να τύχει διαχείρισης .
Αντί λοιπόν να επικεντρωθεί στην προώθηση συγκεκριμένων μέτρων, η κυβέρνηση με το αφήγημα της γύρω από το προσφυγικό συνέβαλε στην υπόθαλψη ρητορικής μίσους, ρατσισμού και εθνικισμού στην κυπριακή κοινωνία με αποτέλεσμα να ρίχνει λάδι στο μύλο των ακροδεξιών και νεοναζιστικών κύκλων και ταυτόχρονα ενισχύει την μισαλλοδοξία και εθνικισμό που υπάρχει στην κοινωνία μας και αποτελεί σημαντική τροχοπέδη στην προσπάθεια επίλυσης του κυπριακού και επανένωσης της Κύπρου.
Η στάση των Μέσων Ενημέρωσης
Το αφήγημα της κυβέρνησης θα ανέμενε κάποιος/οια ότι θα τίθετο κάτω από το μικροσκόπιο και την κριτική στάση των ΜΜΕ. Στην πραγματικότητα όμως η συντριπτική πλειοψηφία των Μέσων όχι μόνο δεν αμφισβητεί αλλά υιοθεί πλήρως το αφήγημα της κυβέρνησης.
«…οργανωμένο κύκλωμα της Τουρκίας με σκοπό τη δημογραφική υπερχείλιση των ελεύθερων περιοχών…» Σημερινή (05.12.2019), «…τουρκικό σχεδιασμό για μουσουλμανοποίηση της Κύπρου» (Σημερινή 05.11.2019),
« έντονο πρόβλημα όσον αφορά την παράνομη μετανάστευση και την εγκληματικότητα, η οποία προκύπτει από το συγκεκριμένο θέμα … θέλουμε να εμπεδώσουμε το αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες … είδαμε πρωτόγνωρα πράγματα για την Κυπριακή Δημοκρατία…¨ (Καθημερινή, 09.12.2019),
«Φόβοι ότι μεταξύ των μεταναστών που φθάνουν είναι και τζιχαντιστές … Η Κύπρος δεν μπορεί να αντέξει άλλο τις ροές … υπάρχει ο κίνδυνος να δημιουργηθεί στην Κύπρο η μουσουλμανική μειονότητα… εδώ, υπάρχει εποικισμός στις ελεύθερες περιοχές». (Reporter, 18.01.2019).
«Βαθαίνει η συνεργασία Αστυνομίας και Στρατού: Κοινές περιπολίες στην εντός των τειχών … για αντιμετώπιση…εγκληματικότητας, τρομοκρατίας και παράνομης μετανάστευσης (Σημερινή, 05.12.2019),
Στις 27.01.2020 ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Αλήθεια» σε πρωτοσέλιδο άρθρο με τίτλο «ΤΡΙΤΟΣ ΑΤΤΙΛΑΣ!» (Αλήθεια, 27.01.20220) χαρακτήρισε «… την συνεχή άφιξη μεταναστών … τρίτο αττίλα».
Η Τουρκία, σύμφωνα με αυτή την άκρως μισαλλόδοξη αντίληψη, εισβάλλει για τρίτη φορά μέσω των προσφύγων επιδιώκοντας, σε συνέχεια της 2ης εισβολής (επέμβαση στην αποκλειστική οικονομική ζώνη και την 1η εισβολή που ολοκληρώθηκε το 1974 να υλοποιήσει τον αιώνιο στόχο της που είναι η κατάληψη και ισλαμοποίηση ολόκληρης της Κύπρου.
Οι εξαθλιωμένοι και κατατρεγμένοι λοιπόν πρόσφυγες, τα ασυνόδευτα παιδιά, όλοι αυτοί οι άνθρωποι που φτάνουν στην Κύπρο με την ελπίδα να τους αναγνωριστεί προστασία ή που έχουν φτάσει πριν από χρόνια στη Κύπρο και ζουν ανάμεσα μας, αρκετοί έχουν γίνει εν τω μεταξύ πολίτες αυτής της χώρας, θεωρούνται ως τακτικοί στρατιώτες της Τουρκίας, μιας χώρας για την οποία η συντριπτική πλειοψηφία διαπαιδαγωγήθηκε να τη βλέπει ως τον αιώνιο εχθρό και με την οποία σήμερα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση.
Πνευματική τρομοκρατία κατά της κριτικής άποψης και φωνής της ΚΙΣΑ
Η ΚΙΣΑ ως ανεξάρτητη Μη Κυβερνητική Οργάνωση με έντονη παρουσία και πλούσια πείρα και γνώση στα θέματα ασύλου και μετανάστευσης αποτελεί συχνά το βασικό αντίλογο και κριτική άποψη στις πολιτικές και μέτρα της εκάστοτε κυβέρνησης σε αυτούς τους τομείς.
Φαίνεται ότι η κριτική άποψη, η συμβολή της ΚΙΣΑ για σωστή και ολοκληρωμένη ενημέρωση της κοινωνίας δεν ενοχλεί μόνο την εκτελεστική εξουσία αλλά και όλους εκείνους τους δημοσιογράφους και ΜΜΕ που νομίζουν ότι ο ρόλος τους εξαντλείται στο να επικροτούν και να διαδίδουν τις θέσεις και πολιτικές της κυβέρνησης.
Στις 06.02.2020 η εφημερίδα Σημερινή σε άρθρο της με τίτλο «10 χρόνια διακίνησης του ίδιου αφηγήματος…» ξεκίνησε μίαν ανοίκεια επίθεση εναντίον μου για την έντονη κριτική που άσκησα κατά της κυβερνητικής πολιτικής σε δηλώσεις μου που δημοσιεύτηκαν στις 03.02.2020 στην εφημερίδα Χαραυγή κάτω από τον τίτλο «Αντιπροσφυγικές εξαγγελίες με πολλά ερωτηματικά» . Χωρίς τεκμηρίωση και χωρίς επικοινωνία μαζί μου άφηνε αιχμές για ευτελείς λόγους για τους οποίους αρνούμαι να δεχτώ τη «σχέση των προσφύγων με την τρομοκρατία» και «την διοχέτευση τους από την Τουρκία με στόχο τον εξισλαμισμό και τη κατάληψη της χώρας».
Λίγες μέρες αργότερα, στις 11.02.2020, το ίδιο συγκρότημα πήρε από τον προσωπικό λογαριασμό μου σε Μέσο Κοινωνικής Δικτύωσης το σχόλιο με το οποίο κατάγγελλα ως φασισμό την ταύτιση των προσφύγων με τον «Αττίλα» από την εφημερίδα Αλήθεια και το παρουσίασε στο κοινό με ένα τρόπο που ισοδυναμούσε περίπου σε επικήρυξη μου.
Σύμφωνα με το SigmaLive, το σχόλιο μου ήταν προκλητικότατο και προσβλητικό για τα θύματα της εισβολής του 1974, γιατί σύμφωνα με τους ίδιους καλωσόριζα και δικαιολογούσα την εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή της Τουρκίας, ότι υιοθέτησα τις θέσεις της Τουρκίας στο κυπριακό, κλπ..
Τα «σχόλια» που αναρτήθηκαν από τους χρήστες της σελίδας του συγκροτήματος είναι ενδεικτικά στο πού αποσκοπούσαν οι συντάκτες του άρθρου:
«Θάνατο», «Ντουφεκισμο για έσχατη προδοσία», «…ο κόσμος να τον λυντσάρει στην πλατεία», «…kathariste to leshi», «ένα ξενοπροσκηνημενο σκουλήκι …» «τουτον έπρεπε τον κλείσουν σε ένα κελί … με βιαστές..», «…να πάνε να βιάσουν την μάνα και την αδερφή του και την κόρη του όπως τότε στην εισβολή οι φίλοι του…..», «perki piais KORONOIO RE xsimaroshille», «την επόμενη φορά που θα μπει μπροστά στο αυτοκίνητο μου θα τον τσιλλισω».
Στις 12.02.2020 με νέο άρθρο/ ανάρτηση του το Sigmalive με κατηγορεί ότι παραμένω αμετανόητος για το «ξέπλυμα» Αττίλα» και δηλώνει ότι καταδικάζει μεν πλην όμως αρνείται να προβεί σε διαγραφή τους γιατί «πάγια πολιτική του Sigmalive είναι να μην επεμβαίνει ούτε να διαγράφει σχόλια στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.» Ο συντάκτης του άρθρου όπως και στα προηγούμενα άρθρα, θεωρεί προφανώς ότι γνωρίζει τα πάντα και δεν χρειάζεται να επικοινωνήσει, έστω για σκοπούς δεοντολογίας, με το άτομο το οποίο εδώ και μέρες το κατηγορούν για «ξέπλυμα του Αττίλα». Πόση γνώση ή άγνοια έχει φαίνεται και από το γεγονός ότι δεν είναι καν ενήμερος ότι εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία δεν είμαι ούτε πρόεδρος ούτε προϊστάμενος της ΚΙΣΑ, όπως με αποκαλεί στο άρθρο του.
Αντίθετα με τα όσα ισχυρίζονται οι συντάκτες της Σημερινής/Sigmalive το σύντομο σχόλιο μου απευθυνόταν στον αρχισυντάκτη της εφημερίδας Αλήθειας στον οποίο έκφραζα την ελπίδα ότι η παρουσία των προσφύγων, τους οποίους ο ίδιος ρατσιστικά αποκαλούσε 3ο Αττίλα, θα συμβάλει στην καταπολέμηση ρατσιστικών αντιλήψεων και φυλετικών διακρίσεων στην κοινωνία. Η αναφορά στο ενδεχόμενο η επέμβαση της Τουρκίας στην αποκλειστική οικονομική ζώνη, την οποία ο ίδιος χαρακτηρίζει ως 2ον Αττίλα, να λειτουργήσει, ανεξάρτητα από τα όποια πιθανά αλλότρια κίνητρα της, ως μοχλός πίεσης για επίδειξη μεγαλύτερης πολιτικής βούλησης από πλευράς της κυβέρνησης για επίλυση του κυπριακού ήταν μια επίθεση κατά της εθνικιστικής ανάγνωσης των πραγματικοτήτων γύρω μας. Τέλος, τον καλούσα με ένα «προκλητικό» τρόπο να αναλογιστεί τις ευθύνες που ο ίδιος και οι ομοϊδεάτες υποστηρικτές των ακροδεξιών πραξικοπηματιών είχαν για το πραξικόπημα και την εισβολή του 1974, η οποία όσο οξύμωρο και αντιφατικό ακούγεται, πέραν από τη φρίκη και τον πόνο, οδήγησε στην κατάρρευση του πραξικοπήματος και τον τερματισμό των βασανιστηρίων και προγραμματισμένων εκκαθαρίσεων αριστερών, Τουρκοκυπρίων, αντιστασιακών και άλλων δημοκρατών.
Αυτοί και τα πνευματικά τους τέκνα που το 1974 συμμετείχαν ενεργά στην κατάλυση του συντάγματος της χώρας με τα όπλα και την εξαγγελία της «Ελληνικής Δημοκρατίας της Κύπρου», που έδωσε στη Τουρκία την ευκαιρία να εισβάλει στην Κύπρο, κατηγορούν αυτούς που τότε αντιστάθηκαν στις καταστροφικές και εγκληματικές τους πράξεις ότι «ξεπλένουν» την κατοχή και «υιοθετούν τουρκικές θέσεις».
Είναι τουλάχιστον τραγελαφικό αυτοί που σήμερα πολεμούν με νύχια και με δόντια κατά της συμφωνημένης βάσης επίλυσης του κυπριακού, τη Δικοινοτική Διζωνική Ομοσπονδία και την πολιτική ισότητα, να κατηγορούν τους ακτιβιστές που εδώ και 45 χρόνια αγωνίζονται σε συνεργασία με Τουρκοκύπριους και Τούρκους ακτιβιστές και οργανώσεις να ανατρέψουν τα τετελεσμένα που δημιούργησαν και να επανενώσουν την Κύπρο και το λαό της ως «τουρκοπροσκυνημένους» και «απολογητές του αττίλα».
Λευκωσία, 21.02.2020
18th of December was proclaimed by the General Assembly of the United Nations as International Migrants Day in December 2000 (A/RES/55/93), the same day in 1990 that the Assembly adopted the International Convention for the Rights of All Migrant Workers and (A/RES/45/158).
In response to the multiple challenges and problems they face, the migrant and refugee communities in Cyprus along with civil society organisations are commemorating this important day by organising a protest on Sunday, 15 December 2019, in Nicosia.
The government’s efforts to blame migrants for the serious problems the Cypriot society is faced with, the march intends to respond with determination and to claim migrants’ equal access to the labour market, social insurance benefits and health care.
Against the intensifying and ever increasing incidents of gender-based violence, the march will demand that drastic measures be taken for effectively combating gender-based and domestic violence against women in general and migrant and refugee women in particular.
To the new policies of the government for linking migration to terrorism and the new practices for militarising citizens’ everyday life, and through fear and stigmatising migrants as a threat to our safety and identity, the march will express its clear opposition to the policies instigating and fostering racism and will demand measures for upgrading the rundown areas and improving the quality of life of all the inhabitants of these areas.
With the march, the organisers call on everyone, migrants and refugees, civil society organisations, activists and society at large to join the march en mass in order to declare our support and solidarity and dynamically demand equal rights for all.
The march will start at 11.00 in the morning from the Markou Drakou junction / Paphos Gate, wherefrom it will proceed to the Ministry of Labour, Welfare and Social Insurance and then on to the Ministry of Interior. It will end at the Tripoli Park by Solomou Square, where a cultural event will take place, with music, dancing and food from various countries.
For the declaration with the demands of the march click here.
Nicosia, 13.12.2019
Η ΚΙΣΑ – Κίνηση για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμό καταδικάζει και καταγγέλλει το ρατσιστικό περιστατικό αποπομπής μαθήτριας με προσφυγική βιογραφία από το Διευθυντή του Λυκείου Αποστόλου Βαρνάβα επειδή φορούσε την παραδοσιακή μαντήλα, καθώς και τη ρητορική μίσους του Διευθυντή με τις αναφορές του περί «καλογραιών και Ταλιμπάν».
Εκτός από τις παραβιάσεις της νομοθεσίας για το ρατσισμό και τη ρητορική μίσους, ο εν λόγω Διευθυντής αντιβαίνει επίσης και τους κανονισμούς του Υπουργείου Παιδείας που, σύμφωνα με το Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης , δεν αναφέρονται στο συγκεκριμένο ενδυματολογικό είδος. Πιο κρίσιμης σημασίας όμως είναι το γεγονός ότι οι ρατσιστικές αυτές αντιλήψεις και πρακτικές διαδραματίζονται στο σχολικό χώρο και διαμορφώνουν το χαρακτήρα και ολόκληρο το είναι της ιδιαίτερα ευάλωτης ομάδας των παιδιών και εφήβων.
Η ΚΙΣΑ επισημαίνει ότι το ρατσιστικό αυτό περιστατικό δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Υπενθυμίζεται ότι ο ίδιος ο Υπουργός Παιδείας, σύντομα μετά το διορισμό του το 2108, επέλεξε όχι μόνο να επισκεφθεί το νεοναζιστικό ΕΛΑΜ αλλά και να δηλώσει ότι το Υπουργείο του και ο ίδιος «συμμερίζονται τις αξίες και αρχές του ΕΛΑΜ». Τα τελευταία χρόνια καταγράφεται μια ουσιαστική έξαρση εθνικισμού, μισαλλοδοξίας και σωβινισμού στο εκπαιδευτικό σύστημα, τα οποία θέτουν υπό αμφισβήτηση τον προσανατολισμό και το περιεχόμενο της Παιδείας που προσφέρεται στη νεολαία της Κύπρου.
Οι δυσάρεστες αυτές εξελίσσεις στο χώρο της παιδείας δεν είναι ανεξάρτητες από τη στροφή που έχει παρατηρηθεί τόσο από την κυβέρνηση όσο και το κυβερνών κόμμα μετά την αποτυχία των συνομιλιών για το κυπριακό. Η στροφή αποτυπώθηκε έντονα και σε τοποθετήσεις και θέσεις από δημόσια πρόσωπα και πολιτικούς, περιλαμβανόμενων στελεχών και υποψηφίων Ευρωβουλευτών του κυβερνώντος κόμματος αλλά και του ίδιου του Προέδρου της Δημοκρατίας στις πρόσφατες Ευρωεκλογές.
Ο συγκεκριμένος διευθυντής απασχόλησε κατ’ επανάληψη στο παρελθόν τις/τους μαθήτριες/τές και το ίδιο το Υπουργείο με τις ακροδεξιές και αυταρχικές του απόψεις όπως και τα εθνικιστικά παραληρήματά του. Για άλλη μια φορά, αποδεικνύεται ότι η ατιμωρησία οδηγεί στην ασυδοσία και αποθράσυνση.
Η ΚΙΣΑ συγχαίρει τις μαθήτριες/τές για την αποφασιστική και άμεση ανταπόκρισή τους καθώς και για την αλληλεγγύη προς τη συμμαθήτρια τους.
Η ΚΙΣΑ καλεί το Υπουργείο Παιδείας να προχωρήσει στην άμεση ολοκλήρωση της διαδικασίας διερεύνησης και την παραδειγματική τιμωρία του εν λόγω εκπαιδευτικού, καθώς και λήψη μέτρων ουσιαστικής στήριξης και ολοκληρωμένης ένταξης των παιδιών με προσφυγικό και μεταναστευτικό υπόβαθρο στο σχολικό περιβάλλον.
Η ΚΙΣΑ θεωρεί ότι η δήλωση του εν λόγω εκπαιδευτικού ότι «δεν θέλουμε Ταλιμπάν» για να αιτιολογήσει την πιο πάνω απόφαση του, αποτελεί απαγορευμένη από το νόμο ρητορική αφού υποθάλπει σε μίσος τόσο προς τη συγκεκριμένη μαθήτρια όσο και προς όλες τις γυναίκες μουσουλμάνες που φορούν μαντήλα αλλά και την ταυτοποίησή τους με την τρομοκρατία των Ταλιμπάν.
Για το σκοπό αυτό, η ΚΙΣΑ καλεί τις διωκτικές αρχές και το Γενικό Εισαγγελέα, σε πλήρη και αποτελεσματική εφαρμογή των σχετικών νομοθεσιών που ποινικοποιούν το ρατσισμό και τη ρητορική μίσους, να διερευνήσουν τη διάπραξη αυτών των αδικημάτων και την προσαγωγή του εκπαιδευτικού στη δικαιοσύνη, για χάρη των παιδιών και των εφήβων μας, για χάρη μιας εκπαίδευσης που δεν θα διαχωρίζει τις/τους μαθήτριες/τές στη βάση της θρησκείας, της εθνικότητας ή όποιας άλλης διαφορετικότητας.
Διοικητικό Συμβούλιο
06.08.2019
Wednesday, 28.08.2019 (17:00 – 21:00), at Europe Square in Larnaca
The youth who have participated in the workshop “We Art One”, the professionals who worked with them and KISA are inviting you to a festive event for the presentation of the workshop actions and the participating children’s experiences. The workshop was conducted in the framework of the transnational European project LAB 31 which focused on the right to play.
The event includes the following:
Mr Andreas Vyras, Mayor of Larnaca, will address the event, while Ms Leda Koursoumba, Commissioner for the Rights of the Child, will also participate and talk about children’s right to play and its role in the integration process and equal participation in society.
The event is open to the public and there will be traditional food and drinks.
( Detailed programme of the Open Day)
The aim of the workshop “We Art One” was through play to encourage youth from different life paths – migrants, refugees, unaccompanied children as well as from the local society, to get to know each other, to exchange ideas and learn from each other, to express their views and expectations creatively, through visual arts and play. The workshop also aimed to help them to reflect on our society and the different life chances given to different people.
The possibility of using leisure time creatively and pleasantly is one of the most attractive and hopeful parameters for feeling free and wholly. From children’s play, which is the recreation area par excellence for children, to the various forms of play through which adults relate to the world, men and women can feel themselves and enjoy their leisure time. Nicosia, 26.08.2019
H Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας (ECRI) στην έκθεση της για την υλοποίηση των συστάσεων της προς την Κύπρο, η οποία δημοσιεύθηκε στις 6 Ιουνίου 2019, εκφράζει τις «σοβαρές ανησυχίες» της για την αδράνεια του Γραφείου της Επιτρόπου Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τη μη λήψη δράσεων για στήριξη των ευάλωτων ομάδων της κοινωνίας.
Η Επίτροπος Διοίκησης, ακολουθώντας την πεπατημένη απέρριψε τα συμπεράσματα της Επιτροπής ως λανθασμένα και αβάσιμα, παραπέμποντας σε εκθέσεις της αναφορικά γενικά με παραβιάσεις ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αντίθετα, η ΚΙΣΑ θεωρεί ότι οι διαπιστώσεις της Επιτροπής αντικατοπτρίζουν την τραγική πορεία που έχει ακολουθήσει το Γραφείο της Επιτρόπου Διοίκησης τα τελευταία χρόνια, η οποία προφανώς συνειδητά αρνείται να ασκήσει τις αρμοδιότητες και εξουσίες της ειδικότερα ως αρχή κατά του ρατσισμού και των διακρίσεων και οι οποίες αποτελούν υποχρέωση που απορρέει από το ενωσιακό δίκαιο και ειδικότερα τις Οδηγίες 2000/43/ΕΚ και 2000/78/ΕΚ, αλλά και άλλες αρμοδιότητες που της έχουν αποδοθεί είτε βάσει νόμων είτε με αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου.
Η ΚΙΣΑ μαζί με άλλες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών είχαν εκφράσει από την αρχή έντονες ανησυχίες για την επιλογή της κας Στυλιανού-Λοττίδου, τόσο ως προς την γνωσιολογική και τεχνοκρατική της επάρκεια στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των διακρίσεων, όσο και τις πολιτικές σκοπιμότητες του διορισμού της από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, ενδεχομένως λόγω στενής οικογενειακής σχέσης με σημαντικό παράγοντα των ΜΜΕ.
Παρόλα αυτά, μετά το διορισμό της η ΚΙΣΑ συνέχισε να καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για συνεργασία και συνέχιση του σημαντικού έργου που επέδειξε μέχρι τότε ο θεσμός αυτός για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών.
Συνεχίσαμε να υποβάλλουμε καταγγελίες στο γραφείο της για σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διακρίσεις εναντίον ευάλωτων ομάδων. Δυστυχώς, η ανταπόκριση της Επιτρόπου ήταν άκρως απογοητευτική αφού επικαλούμενη διάφορα προσχήματα όπως «την εξάντληση των περιθωρίων παρέμβασης» παρέλειψε συστηματικά να διερευνήσει και να παρέμβει.
Επίσης, επιδιώξαμε την συνέχιση της συνεργασίας που είχαμε αναπτύξει μέχρι τότε με τις προκάτοχους της στο τομέα της υλοποίησης Ευρωπαϊκών προγραμμάτων, την οποία μας αρνήθηκε παρά το γεγονός ότι με βάση τις Αρχές του Παρισιού, που αποτελούν το πλαίσιο αρχών που διέπουν τη λειτουργία του θεσμού αυτού αλλά και του νόμου που τον διέπει, το γραφείο της έχει υποχρέωση για στήριξη και συνεργασία με τις ΜΚΟ.
Περαιτέρω, η ΚΙΣΑ προσκάλεσε την Επίτροπο σε τρεις δημόσιες εκδηλώσεις και συνέδρια, για την ένταξη, το ρατσισμό και τις διακρίσεις και μια πρόσφατη για την αντιμετώπιση της ρητορικής μίσους. Και στις τρείς περιπτώσεις αρνήθηκε όχι μόνο να λάβει μέρος αλλά και να υποδείξει εκπρόσωπο της από το προσωπικό του Γραφείου της. Από την άλλη, η ίδια στις λίγες εκδηλώσεις και συναντήσεις που διοργάνωσε το Γραφείο της όχι μόνο δεν έδωσε την ευκαιρία στην ΚΙΣΑ για ενεργό συμμετοχή αλλά δεν την κάλεσε καν να παρευρεθεί.
Ταυτόχρονα, το Γραφείο της Επιτρόπου αντιμετωπίζει σήμερα σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία του, λόγω των αντιλήψεων και των προσεγγίσεων της Επιτρόπου για τις εξουσίες και αρμοδιότητες που της αναθέτει η νομοθεσία, καθώς και για το ρόλο και τη λειτουργία των ανεξάρτητων αρχών που της έχουν ανατεθεί.
Συγκεντρώνοντας όλες τις εξουσίες και διαδικασίες στο πρόσωπο της, κατέστησε το θεσμό ακόμα πιο προσωποπαγή και κατάργησε την αυτονομία και αυτενέργεια των ανεξάρτητων αρχών που υπάγονται στο Γραφείο της, όπως την αρχή του ρατσισμού και των διακρίσεων, οδηγώντας τις σε αδράνεια και αναποτελεσματικότητα. Το ίδιο φαίνεται να έχει συμβεί και σε σχέση με το προσωπικό του Γραφείου, με αξιόλογα και έμπειρα στελέχη να έχουν παραγκωνιστεί και απομονωθεί.
Τραγικότερη ίσως πτυχή αποτελεί επίσης η παρεμβατική και λογοκριτική στάση της προς τα ΜΜΕ, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις δημοσίευσης επικριτικών απόψεων για την ανεπάρκεια και την περιορισμένη βούληση για επιτέλεση του σημαντικού ρόλου που της έχει ανατεθεί από την πολιτεία, πιέζοντας ακόμη και για την απόσυρση άρθρων επικριτικών για την ίδια και το Γραφείο της.
Καταληκτικά, η ΚΙΣΑ θέλει να τονίσει ότι τα συμπεράσματα της ECRI, είναι σημαντικό να μελετηθούν σοβαρά, πρώτα απ’ όλα από την ίδια την Επίτροπο και να αξιολογηθούν ορθά, έτσι ώστε να γίνει δυνατή η ανάπτυξη των κατάλληλων μέτρων και δράσεων για την ορθολογιστική αντιμετώπιση των προβλημάτων που έχουν εντοπιστεί. Παράλληλα, θα πρέπει να τύχουν σοβαρής αξιολόγησης από την πολιτεία αλλά και δημόσιου διαλόγου, με τη συμμετοχή και της κοινωνίας των πολιτών με σκοπό τη λήψη μέτρων για την αποκατάσταση της επάρκειας και αποτελεσματικότητας του θεσμού.
Τέλος, η ΚΙΣΑ, με αφορμή τις εισηγήσεις της ECRI, καλεί τις αρμόδιες αρχές όπως προχωρήσουν άμεσα στη λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων για την ετοιμασία του σχεδίου ένταξης μεταναστριών/ών και προσφύγων που έχουν εξαγγείλει σε στενή συνεργασία με τους αρμόδιους οργανισμούς των Ηνωμένων Εθνών, τις σχετικές μη κυβερνητικές οργανώσεις και οργανώσεις μεταναστών και προσφύγων.
Διοικητικό Συμβούλιο
Asylum seekers from different Ethnic groups gathered at Solomou square at 10.00 am on Tuesday 16th April. They were demonstrating about the lack of employment opportunities exploitation and abusive work conditions and also to raise awareness and encourage the Cypriot government to increase employment opportunities and to ensure that no asylum seeker is exploited at their employment.
First, they went to the district Labour Office (LO). A Delegation of asylum seekers met with a representative of the LO and informed him about the difficulties in relations to the employment / labour market in Cyprus. They also complained about the behaviour of the staff of the Labour office and the facts that asylum seekers are not offered jobs by the public labour offices and for this reason they need to pay private corrupted agents most of the time to find them a job. They submitted a written resolution which you can find attached. The representative of the LO who said that they will try and make the employment contract waiting shorter as they complained that it takes a very long time to get their employment contracts approved by the Labour office, sometimes up to 4 months and as a result employers cannot wait that long and their end up losing their jobs.
They then went to the Ministry of Labour, Welfare and Social insurance. A delegation met with the permanent secretary of the ministry and their Issues were presented at the Labour office, he told them they are aware of the problem with the access to only few occupations and that the ministry is in a debate with the parliament in order to include more occupations, or open up more job opportunities for Asylum seekers. (they also submitted a written resolution. He promised to read/examine and respond. The ministry asked the Asylum Seekers to give him the contacts of the representative group for feedback and promised to be in touch.
They then met with representatives of the European Union House, a Representative of the european parliament and the European Commission, they informed him about the difficulties with the examination of their applications for Asylum he informed them that they will work together with the asylum service in order to improve the fairness and the length of the examination of the Asylum applications and can expect changes in June.
The last stop was the Ministry of Interior. They saw two representatives of the Ministry and specific requests were made, they are waiting very long 3/5 years. They informed the demonstrators that there will be faster examinations by increasing the capacity of the asylum service and there will be more Lawyers to help them and this should be implemented by June.
For more information you can contact Mr Kester Ikechukwu (96186311)
The Community of Asylum Seekers in Cyprus
Στις 12 Μαρτίου το Ε.Α.Κ (Εθνικιστικό Απελευθερωτικό Κίνημα) εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία καταγγέλλει ότι “Φιλοτουρκικές οργανώσεις επιχείρησαν να πυρπολήσουν τα Γραφεία του Κινήματός» αποδίδοντας μάλιστα την ευθύνη στην “ξενοκίνητη οργάνωση ΚΙΣΑ, του γνωστού πατέρα των λαθρομεταναστών, Δώρου Πολυκάρπου…».
Η ΚΙΣΑ, όπως πολύ καλά γνωρίζει το ΕΑΚ, είναι οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η οποία ασπάζεται και στηρίζει το έργο της στις πανανθρώπινες αξίες μεταξύ των οποίων και την καταπολέμηση της βίας.
Το ΕΑΚ, πιστό στις παρακαταθήκες των προγόνων του της ΕΟΚΑ Β, με την ανακοίνωση του με ψέματα και συνθήματα προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από την παράνομη και αντισυνταγματική δράση και στόχους του.
Αντί λοιπόν να κατηγορεί και να δυσφημίζει οργανώσεις και ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων ας μας εξηγήσει με ποιόν τρόπο σέβεται
Η ΚΙΣΑ θεωρεί ότι το ΕΑΚ, πέραν από την παραβίαση του συντάγματος και των νόμων της χώρας, απειλεί ουσιαστικά με δηλητηρίαση την κοινωνία και υπόθαλψη του ρατσισμού και της τρομοκρατίας.
Η πρόσφατη τραγωδία με τις επιθέσεις και τις δολοφονίες αμάχων σε τζαμιά στη Νέα Ζηλανδία έχουν καταστήσει πλέον σαφές ότι οι αξίες που το ΕΑΚ ενστερνίζεται και θέλει να εμφυσήσει στη νεολαία μας είναι στην ουσία οι ίδιες που όπλισαν το χέρι του νεοναζιστή μακελάρη στο Κράιστσερτς της Νέας Ζηλανδίας αλλά και άλλων μοναχικών μακελάρηδων που προηγήθηκαν της τραγωδίας αυτής.
Η ΚΙΣΑ πιστεύει ακράδαντα ότι το ΕΑΚ, όπως ήδη έχει αποδείξει με διάφορες επιθέσεις που διοργάνωσε μέχρι σήμερα, συνιστά εκκολαπτήριο βίας, ρατσισμού και τρομοκρατίας και ως εκ τούτου καλεί την πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της προτού να είναι αργά.
Διοικητικό Συμβούλιο
An outcry has been raised in social media since yesterday following the publication of an amateur video, which records part of the abuse faced by a refugee woman from Somalia in a local office of the Social Welfare Services.[1]
The complainant had arrived in Cyprus as an unaccompanied minor and awaits, for the last one and a half year, the examination of her application for international protection. Her rent has not been paid by the Social Welfare Services since November 2018 and the owner, as a result, has been threatening to evict her, while in February 2019 she was only provided with 150 euros in coupons which could be redeemed with products from specific shops, without being given the allowance of 70 euros for the rest of her expenses (electricity, water and personal expenses), while in March she has not been paid anything.
The woman had reached a dead end since she had fallen ill and, raddled as she was, she visited the Social Welfare Services office last Wednesday in an attempt to request a meeting with the social welfare officer who handles her case and ask for assistance in this deadlock that the Social Welfare Services had created in the first place.
The social welfare officer at the reception not only had denied her request to see the officer who handles her case but she threw her identity card on the floor and asked her to leave. When the woman complained, the welfare officer at the reception called the security guard who approached her and grabbed her by the throat in order to remove her.
The woman was in a lot of pain, considering the already burdened situation of her throat, and felt as if she was choking having as a result to throw her wallet towards the security guard. The security guard then attacked her again by hitting her, and violently threw her out of the building.
On her way home, she realised that her lips and mouth were bleeding so she decided to file a report to the police. She visited Larnaca’s Central Police Station, where a woman police officer, after she began to tell her what had happened, told her that it was her fault for the incident since she had thrown the wallet, and that the country is poor and has no money and she didn’t understand why they come to Cyprus. She further told her that the fact that he attacked her was reasonable because he is attacked on a daily basis and has the right to defend himself, and did not allow her to file her complaint.
The next day her whole body hurt and she went to the Emergency Department where she was examined by a doctor who wrote a subscription for her for certain medication to buy at the pharmacy, which she could not however afford as she had no money. Eventually her medication was bought today by KISA.
Following an investigation by KISA it follows that the security guard in question was previously at the Social Welfare Services in Nicosia where he had exercised violence against Somali refugee women in the past, a fact of which the Social Welfare Services are fully aware.
We should highlight that in a meeting we had at KISA’s Migrant and Refugee Centre on Saturday the 9th with the women from Somalia, they reported that they systematically face institutional racism, gender violence and humiliating treatment because of their colour, their religion and the legal status of their residence, in pretty much all aspects of their lives.
They also consider that the specific violent incident at the offices of the Social Welfare Services, as well as the recent incident of institutional racism noted in the alleged “rape” of the five-month old infant – which also concerned a family from Somalia – are the tip of the iceberg.
KISA condemns all the above and calls on the competent authorities to investigate fully both the violence against the woman exercised by the security guard and the tolerance/complicity of the Social Welfare Services as well as the refusal of the Police to accept her complaint.
KISA further calls upon the state, to not only ratify international human rights conventions, such as the Istanbul Convention on preventing and combating violence against women, but also to effectively implement them. Since July 2017, when the Convention was ratified, its implementation has been prevented due to failure to take the necessary legislative and other tools.
KISA stands in solidarity and calls on all
relevant organisations in the civil society to support its activities and the
mobilizing actions that are being scheduled for the next few days by the women
from Somalia.
One Radical Planet