Στο ευρύτερο κλίμα, μετά την απόπειρα της ακροδεξιάς να στήσει υστερία για την έκδοση που αναφέρεται στις πέτρινες κατασκευες της καθημερινότητας στην ιστορική εμπειρία του κυπριακού τοπίου, υπήρχε τζαι αναφορά στην ανεξέλεγκτη λατομευση.. που οι wannabe λογοκριτές της εθνικοφροσύνης εθέλαν να λογοκρίνουν γιατί αναφερόταν τζαι στες θκυο κοινότητες... Όμως έφερεν το ο δημόσιος λόγος της εφτομάδας να ππέσει τζαι συζήτηση για την λατομευση στο Πενταδάκτυλο... Το κείμενο της Χρυσταλλας Χατζηδημητρίου αξίζει να θκιεβαστεί τζαι σαν περιφρονητικό ξεπέρασμα των απόπειρων λογοκρισίας, αλλά τζαι σαν μια ιστορική καταγραφή της πραγματικότητας..:
«Είναι όντως πολύ τραγικό αυτό που συμβαίνει στον Πενταδάκτυλο. Μια τεράστια και ανεπανόρθωτη καταστροφή. Και καλά κάνει ο διευθυντής της Υπηρεσίας Μεταλλείων και όλοι οι υπόλοιποι που καταγγέλλουν την καταστροφή και ζητάνε μέτρα. Τα οποία μέτρα ωστόσο μοιάζουν να μην είναι τόσο για την προστασία του βουνού, αλλά περισσότερο για την αντιμετώπιση του ανταγωνισμού που δημιουργείται από τα υλικά που εμπορεύονται στις ελεύθερες περιοχές βάσει των κανονισμών της Πράσινης Γραμμής. «Τίθεται ζήτημα αθέμιτου ανταγωνισμού καθώς τα υλικά από τα κατεχόμενα παράγονται χωρίς καμία περιβαλλοντική ή τεχνική πιστοποίηση, ενώ το κόστος παραγωγής τους είναι σαφώς χαμηλότερο» καταγγέλλει ο διευθυντής της Υπηρεσίας Μεταλλείων ζητώντας επανεξέταση των κανονισμών ώστε να μην επιτρέπεται αδρανή λατομικά υλικά από τον Πενταδάκτυλο να διακινούνται στις ελεύθερες περιοχές «λαμβάνοντας υπόψιν ότι σύμφωνα με τη νομοθεσία οι ορυκτοί πόροι ανήκουν στην Κυπριακή Δημοκρατία και οι αρμόδιες Αρχές δεν έχουν δώσει προνόμια λατομείου για τον Πενταδάκτυλο».
Ήδη, οι Σύνδεσμοι Σκυροποιών και Λατομείων έχουν αποστείλει επιστολές τόσο στον πρόεδρο της Δημοκρατίας όσο και σε ευρωπαϊκά σώματα ζητώντας την άμεση απαγόρευσης της μεταφοράς αδρανών υλικών από τα κατεχόμενα. Τα επιχειρήματα είναι πολλά και λογικά: Η γη και οι επιχειρήσεις είναι κλεμμένες, οι ζημιές στο φυσικό περιβάλλον είναι ανεπανόρθωτες, δημιουργείται αθέμιτος ανταγωνισμός.
Η πρώην Επίτροπος Συνοχής και Μεταρρυθμίσεων, Ελίζα Φερέιρα, απάντησε ήδη (μετά από επιστολή του Λουκά Φουρλά) πως η Επιτροπή αδυνατεί να επιβάλει μέτρα στις περιοχές εκτός του αποτελεσματικού ελέγχου της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ας πούμε πως θα λάβει η ίδια η Κυπριακή Δημοκρατία μέτρα, τα οποία δεν μπορεί να είναι άλλα από τον τερματισμό της εμπορίας αδρανών οικοδομικών υλικών από τις κατεχόμενες προς τις ελεύθερες περιοχές. Μετά από αυτό θα πάψουν οι Τούρκοι να λατομεύουν και να καταστρέφουν τον Πενταδάκτυλο; Μπορεί οι Ελληνοκύπριοι να είμαστε πολύ καλοί πελάτες -ίσως και οι καλύτεροι- αλλά δεν είμαστε οι μόνοι πελάτες. Τα κατεχόμενα κτίζονται πλέον απ’ άκρη σε άκρη. Με υλικά από τον Πενταδάκτυλο. Η πληγή στο βουνό θα συνεχίσει να μεγαλώνει, το τοπίο -όπως και όλα τα κατεχόμενα- θα συνεχίσουν να αλλοιώνονται. Οι λατόμοι των ελευθέρων περιοχών θα συνεχίσουν να ζητάνε μέτρα; Η Υπηρεσία Μεταλλίων θα συνεχίσει να μιλά για ληστρική λατόμευση που παραβιάζει κατάφωρα κάθε αρχή περιβαλλοντικής διαχείρισης και προστασίας;
Παρόμοιες λατομεύσεις συντελούνται και στις ελεύθερες περιοχές. Τα τοπία μπορεί να μην έχουν την αίγλη και τη μοναδικότητα του Πενταδακτύλου αλλά έχουν (ή είχαν) τη δική τους χάρη και οικολογική σημασία. Αυτά τα τοπία ποιος θα τα προστατέψει;»
https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1592570/mazi-ton-fagame-ton-pentadaktilo/
Μετά το 1974, η ακροδεξιά, δειλοί όπως πάντα, αλλά με τις ευθύνες τους για την εισβολή να εν ξεκάθαρες, εχωστήκαν πίσω που τον Κληρίδη... που την δεκαετία του 1980, αρκέψαν να κατσιαρίζουν κάπως, τζαι την δεκαετία του 1990, με τον Κληρίδη στην εξουσία, τζαι με τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα του κεφαλαίου τζαι της Εκκλησίας, στην διάθεση τους, αρκέψαν να στήνουν υστερίες... η πιο θεαματική αρχικά ήταν η αντίθεση στον πανεπιστήμιο που θα «αφελλήνιζε» κλπ κλπ. Το πανεπιστήμιο έγινε παρά τα κατσιαρίσματα της εθνικοφροσύνης... που ουσιαστικά ήθελε να λογοκρίνει την τοπική γνώση... εν την πείραζαν οι σπουδές στην Αγγλία ας πούμε [η φαντασίωση να γίνουν «σερ»] – ο Αναστασιάδης ήταν εκφραστικός τζήνης της υστερίας τζαι της ανάλογης υποκρισίας..
Ανάλογα απλώθηκε τζαι η υστερία για την ανάδυση της κυπριακότητας, τζαι της χρήσης της κυπριακής γλώσσας πέρα που την καθημερινότητα... Είσιεν πλακα να ακούεις τους εθνικόφρονες στα ΜΜΕ του κεφαλαίου να καλαμαρίζουν, ή να γράφουν κριτικές για τα ακαδημαϊκά προσόντα του Ρολάνδου Κατσιαούνη λ.χ.- άτομα που «εν επεράσαν καν που αυλή πανεπιστημίου» που λαλει ο λοος..:)... ποιός θα αθθυμάται, σήμερα, η στο μελλον τις τοτε ξεφτίλες του Λάζαρου τζαι του Άριστου; ..Αλλά ο Ρολάνδος έμεινε σαν κορυφαία μορφή της κυπριακής ιστοριογραφίας για την μετάβαση από την παραδοσιακή στην νεωτερική κυπριακή κοινωνία τον 190 αιώνα...
Όσο για την χρήση της κυπριακής, ήταν εκφραστικό ότι μέχρι τζαι ο Άριστος στο τσίρκο στήριξης του θεάματος Μυλωνά, αναφέρετουν με εμφανή δυσφορία στην χρήση της κυπριακής, αλλά χωρίς να τολμά πκιον, όπως κάποτε, να κάμνει κριτική για την χρήση της.. απλώς άφηκεν το κάγρι να πλανιέται... Κινδυνεύκει έτσι τζαι αλλιώς πκιον να βρεθεί μπροστά στο ερώτημα «καλά ρε, εσένα η μάνα σου ίντα γλώσσα μιλά ή εμίλαν σου;»..δαμέ ως τζαι ο Μενέλαος Χριστοδούλου που επροσπάθησεν να λογοκρίνει τους κυπριακούς ήχους στα τοπωνύμια, εισιεν την εντιμότητα να παραδεχτεί ότι η κυπριακή εν γλώσσα...
Φυσικά τον Άριστο εν τζαι μπορείς να τον ρωτήσεις για το τί είναι γλώσσα σύμφωνα με τους γλωσσολόγους ή σύμφωνα με τις κοινωνικές επιστήμες... «Της αχαπαροσύνης ήλιε νοητέ».. :)
Άλλη υστερία ήταν τζήνη με τις εκταφές νεκρών/αγνοουμένων τζαι που τες 2 κοινότητες... Μεγάλο κάγρι ο Άριστος, ο Λάζαρος Μαύρος κοκ γιατί να καταγράφονται τα εγκλήματα των ημέτερων ακροδεξιών... Η Ιστορία εσάρωσεν τους «χωρίς να κοιτάζει την δική τους μελαγχολία»... Οι σιωπηλές πορείες των ανθρώπων τζαι των θκυο κοινοτήτων άμα άνοιξαν τα οδοφράγματα ήταν η ντε φάκτο απάντηση στο πώς οι κατασκευασμένες υστερίες σαρώνονταν από μια κοινωνία που αργά, σταδιακά, αλλά αποφασιστικά προχωρούσε προς τον δικό της λόγο τζαι πράξη, που τα κάτω προς τα πάνω..παρ’α τις υστερίες της νεύρωσης στα καθεστωτικά ΜΜΕ...
· Η ανακάλυψη των «εγκληματικών βιβλίων». Όταν ο Άριστος Μιχαηλίδης σύρνει τον Φιλελεύθερο στον πάτο τζαι αθθυμίζει την εποχή που οι ναζί εκάφκαν «εγκληματικά βιβλία» την δεκαετία του 1930...
Το αποκορύφωμα του πρόσφατου θεάματος γελοιότητας των τραμπούκων της ακροδεξιάς, ήταν το πρωτοσέλιδο του Φιλελεύθερου στις 5 Ιουνίου μιαν ημέρα μετά το ξεκίνημα του τσίρκου Μυλωνάς-Αριστος Μιχαηλίδης [διευθυντής σύνταξης παρακαλώ], λτδ: «Ζητούνται ευθύνες για το εγκληματικό βιβλίο»... η έννοια «εγκληματικό βιβλίο» του παρόντος θεάματος οδηγά με μαθηματική ακρίβεια στην ανάμνηση του πως οι ναζί, την δεκαετία του 1930, εκάφκαν ότι εθεωρουσαν σαν «εγκληματικά» βιβλία... που υπονομεύκαν το «εθνικό φρόνημα», που προωθούσαν οι ναζί.. τούτη εν η ιστορική καταγωγή του όρου που ελάνσαρε πρωτοσέλιδα η εφημερίδα στην οποία εν διευθυντής σύνταξης ο Άριστος Μιχαηλίδης.. Καλά ο Μυλωνάς εζούσε το μάλλον, στην αχαπαροσύνη της νεύρωσής του, σαν αγώνα «για την καρέκλα» [ερκουνται βουλευτικές εκλογές..:)]... θκιακονόντας από το ακροδεξιό ακροατήριο.. ενεν τζαι πολλοί, τα γέρημα, οι ψηφοφόροι ποτζεί αλλά εν πολλοί οι μονοστέφανοι που θέλουν την καρέκλα που φκαίνει που τζήνο το ακροατήριο...Οποτε τζαι ο «αγών» του κάθε Μυλωνά..:)
Θα μπορούσε να πει κάποιος/α «ε καλά ο Φιλελεύθερος έγραψεν πολλές αρλούμπες ιστορικά... Με τον Άριστο τί καρτεράς δηλαδή;...» ..Αξίζει, όμως, να αθθυμούμαστεν την Ιστορία: ο πατέρας Παττίχης, την δεκαετία του 1950, αρνήθηκε να υποκύψει στην απαίτηση του Γρίβα [με ξεκάθαρη απειλή για τους τραμπουκισμούς] να απολύσει τον Φιφή Ιωάννου... Ο Φιφής εθεωρείτο που τον Γρίβα σαν ένας επικίνδυνος [«εγκληματικός» κατά τον Άριστο της σημερινής γελοιότητας] ανεξαρτησιακός... Τελικά αποχωρησεν ο Φιφής για να σωθεί η εφημερίδα...Ο τότε Παττιχης όμως εσταθηκεν στον πουντον του...
Το ποιός δικαιώθηκε Ιστορικά, στο τέλος, με την ανεξαρτησία εν εμφανές... Όπως εμφανές ενι τζαι ποιός φαίνεται να κουβαλά ακόμα την νεύρωση του πελλόγιωρκου....
Η ισραηλιτική εισβολή στην Κύπρο
Τούτο που γίνεται με την ισραηλιτική πολιτική στην Κύπρο , πρέπει να ονομαστεί για τούτο που ένει – μια αποικιακή προσπάθεια... τουλάχιστον τον τζαιρό της διαφθοράς Αναστασιάδη, επουλιούνταν διαβατήρια, για να ξεπλένουν διάφοροί τζαι να έχουν ένα χώρο καταφυγής άμα εμπλέκαν με τα σκάνδαλα τους. Η ισραηλιτική κάθοδος/παρουσία αντίθετα φαίνεται να έσιει μιαν επεκτατική διάσταση.. Πρώτα ήταν οι χρήσεις της τεχνολογίας παρακολούθησης/μαύρου βαν. Ύστερα άρκεψεν η διαδικασία αγοράς μαζικά γης τζαι εγκατάστασης ομάδων σε είδη ισραηλίτικων πολυτελών γκέτο... Τζαι ύστερα αρκέψαν να απαιτούν τζαι έλεγχο κρατικών θεσμών. Πρώτα εβρεθήκαν να επιτηρούν αεροδρόμια.. ύστερα να κουβαλιούνται μαζικά σαν οργανωμένες κοινότητες...
Έτην τζαι την Haaretz που μας θωρεί σαν «Δεύτερο Ισραήλ»...
Τζαι έχουμεν τζαι την κωμική φιγούρα του Χριστοδουλίδη να συμπεριφέρεται σαν υποτακτικός του Νετανιάχου αντί σαν πρόεδρος ανεξάρτητου κράτους..
ΞΥΠΝΑΤΕ ΡΕ...
Τζαι στην Παλαιστίνη εξεκινήσαν με αγορές γης τζαι εφτάσαμε σήμερα στην απόπειρα γενοκτονίας...
Ώστε το «εβραϊκό σχολείο» εν τζαι προϊόν ύποπτων χρηματοδοτήσεων;
Μάσιαλλα ρε Χριστοδουλίδη ποιούς μας κουβαλάς..
Αγκαλιά με κατηγορούμενους, που διεθνή δικαστήρια, για απόπειρα γενοκτονίας... τζαι ευκολίες στα διεθνή ξεπλύματα;..
Στο τέλος θα κοντέφκεις [οξά εν να ξεπεράσεις;] την μούζη του Αναστασιάδη...
Καλό το πρωτοσέλιδο του Πολίτη, που μας είσιεν συνηθίσει για χρόνια σε συγκαλύψεις. Αλλά το κόλλημα εν μεγάλο για μερικούς – ο «Θουκύς» λ.χ [σε εσωτερική στήλη] ακόμα εν εχώνεψε φαίνεται την «Ντροπή» που έσυρεν στον Αναστασιάδη ο Κώστας Κληρίδης, τότε, της ανόδου στην εξουσία του κράτους διαπλοκής... την εποχή του Ρίκκου, που μερικοί νομίζουν ότι εξηχάσαμεν ποιοί επροσπαθούσαν να ξεπλύνουν;
Χαριτωμένη η απόπειρα ξεπλύματος [γενικά] του βοηθού του Σαββίδη στην εισαγγελία. Σαν να του λαλεί – μείνε μακρυά να μεν μας κράξουν [όσους σε στηρίξαμε/ξεπλύναμε κλπ; ...
Διότι μερικοί βασίζονται εμφανώς στην διορισμένη από τον Αναστασιάδη εισαγγελία...
Για διάφορα...