Login
Το όλο θέαμα έτσι τζαι αλλιώς εφαίνετουν να ήταν απόπειρα προεκλογικής συσπείρωσης ακροδεξιών ψήφων για τον Μυλωνά. Οπότε ότι τσιμπήσει το πλάσμα..
Που την μιαν είπεν μας ότι εν «απαράδεκτο» τζαι φυσικά εν τζαι εξήγησε τί εν απαράδεκτο με βάση τζαι το λαλεί κάθε λλίον [σε ξένους τζαι ντόπιους] ότι θέλει λύση – με τους τουρκοκύπριους. Άμα κάμνει τζήνες τες δηλώσεις ένεν «απαράδεκτο» [ότι αναγνωρίζει το τάδε δεδομένο του 74 κλπ] αλλά άμα νοιώθει ότι μπορεί να χάσει τζαι άλλους ψήφους [έστω τζαι που την ακροδεξιά] τότε εν απαράδεκτο.. «Χριστοδουλίδης μα εγώ εν τζαι...»
Αλλά, επειδή μάλλον καταλάβει ότι το πραγματικό ρεζιλίκι ενι το γεγονός ότι η κυβέρνηση του εδήλωσε ότι θα αποσύρει το βιβλίο, εστήριξεν την υφυπουργό [διότι στο σενάριο εκφοβισμού των τραμπούκων, το να παραιτηθεί η υφυπουργός θα ήταν «νίκη» σαν απειλή στην υπόλοιπη κοινωνία – αλλά η διεθνής εικόνα θα ήταν ακόμα σιηρότερη] ...τζαι την άλλην ημέρα εκτυπιέτουν ο Άριστος γιατί εν επαραιτήθηκεν η υφυπουργός... τζαι τωρά η ακροδεξιά συνομοταξία θέλει να στήσει το τσίρκο της τζαι στη Βουλή. Άτε να δούμε πώς θα παίξει η φιλελέ τάση του ΔΗΣΥ. Τζαι η κοινή λογική των υπόλοιπων απέναντι στο προεκλογικό τσίρκο της ακροδεξιάς..
Όσο για το χαζοχαρούμενο «γιατί να πληρώσει το δημόσιο» η απάντηση εν απλή – γιατί το δημόσιο εν το αποτελούν μόνο όσοι έχουν νεύρωση λογοκρισίας, όπως ο Άριστος τζαι ο Μυλωνάς, αλλά τζαι όσοι θέλουν να θκιαβάζουν έτσι βιβλία – τζαι γιατί μόνο έτσι βιβλία αναγνωρίζονται στο συγκεκριμένο κλάδο διεθνώς. Η πλειοψηφία που εν στηρίζει την λογοκρισία ανέχεται [έστω τζαι με αηδία] να δίνονται χρήματα σε εκδηλώσεις που αναφέρουν ένα τεκμηριωμένο προδότη ή «δολοφόνο» κατά τον Κληρίδη, [τον Γρίβα] γιατί μερικοί, έστω, έχουν ακόμα κόλλημα/νεύρωση κοκ... Τα χρήματα του δημόσιου δεν τα διαχειρίζεται ο κάθε Μυλωνάς, ο κάθε Άριστος κλπ... Ίντα το ότι πληρώνεται που το δημόσιο ο κάθε Μυλωνάς εν εκφραστικό της ανοχής της υπόλοιπης κοινωνίας στο ακροδεξιό τσίρκο ..
Το ότι το «εγκληματικό» [κατά το σύνδρομο Μυλωνα-Αριστου] βιβλίο ασχολείται με μια ιστορική πρακτική των κυπρίων, τζαι των θκυο κοινοτήτων, εν κάτι που όντως εν τζαι μπορείς να περιμένεις να το καταλάβουν τύποι σαν τον Άριστο τζαι τον Μυλωνά... Τα πλάσματα έμαθαν ένα εμβατήριο, τζαι επαναλαμβάνουν το προσπαθώντας να φωνάξουν «υπάρχω» ανεμίζοντας σημαιουλες που τον τζαιρό της ελληνικής χούντας... που να καταλάβουν την επική διάσταση της ανάδειξης του καθημερινού στον ιστορικό χρόνο; ...τζαι πως η χρήση της κυπριακής στις εκδοχές της με βάση τις 2 μεγαλύτερες κοινότητες, εν όντως επιστροφή τιμής σε τζήνο το βίωμα που οικοδόμησε το κυπριακό τοπίο για αιώνες...
Το μόνο που εκαταλάβαν ήταν ότι κάτι «δικοινοτικό» παίζει τζαι άρα «εμπρός να φωνάξουμε» το εμβατήριο για «ύποπτους «, «προδότες» κοκ [ίντα ένας παππούς στον αρχαιολατρικο οίστρο της υστερίας την εποχή των επιθέσεων στο πανεπιστήμιο, είπεν ότι έπρεπε, τιμωρητικά, να κτίσουν σε ένα τείχος τον άγγονα του που έγραψε σε ένα κείμενο ότι «η Κύπρος εν ήταν πόττε μόνο ελληνικη»] ...επίπεδο Άριστου-Μυλωνά ..Κάποτε τες δικοινοτικές επαφές εδαιμνοποιήσαν τες... Ύστερα.. τζαι ο Τάσσος αποδέχτηκε την ροή μέσω των οδοφραγμάτων τζαι επιχορηγούσε τουρκοκύπριους μαθητές/τριες σε σχολείο στην νότια Λευκωσία...
Ιστορικά, η ελληνοκυπριακή ακροδεξιά υπήρξε ο ιδανικός σύμμαχος του τουρκικού κράτους τζαι του τουρκοκυπριακού εθνικισμού. Το κλασικό παράδειγμα εν το 74, όπου το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου έφερε την εισβολή στις 20 του Ιούλη. Τζαι ύστερα τον Αύγουστο, οι μαζικές σφαγές στα χωρκά Αλόα – Μαράθα- Σανταλάρης, άνοιξαν το δρόμο στον περίπατο του τουρκικού στρατού στην Αμμόχωστο, που την εγκατέλειψαν οι εθνικόφρονες χωρίς να σύρουν έστω τζαι μια πιστολιά. Ήταν εύκολο να σκοτώνουν γυναικόπαιδα, αλλά μπροστά στην ιστορική πραγματικότητα, αποδεικνύονταν πάντα δειλοί...
Τωρά το κύκλωμα της κατασκευής υστερίας, εκαμώθηκε ότι στο βιβλίο με δικοινοτικές αναφορές, υπήρχαν ύποπτες φράσεις που θα μπορούσαν να δώσουν «λάθος εικόνες» στο εξωτερικό κλπ... Έτσι ανάλαβαν να βοηθήσουν την τουρκική προπαγάνδα, η οποία τωρά απλώς θα επικαλείται την απόσυρση του βιβλίου σαν κλασικό παράδειγμα του αυταρχισμού.. «άμα δεν ανέχονται έστω αναφορές σε ένα βιβλίο ποιος μπορεί να τους εμπιστευτεί για λυση;»..
Φυσικά, οι κωμικοί θεατρίνοι της λογοκρισίας εν θέλουν λύση, οπότε η απόπειρα υστερίας, εν έμμεσο τεκμήριο στην σταθερή, ιστορικά, προσπάθεια τους να βοηθούν την τουρκοκυπριακή ακροδεξιά που θέλει διχοτόμηση..
Να πούμε ότι εν ανόητοι τζαι εν καταλάβουν ότι κατασκευάζουν ότι υποτίθεται εν θέλουν; Μπα... κάποιοι είναι συνειδητά όργανα τζαι κάποιοι/ες εν όργανα με τις συνέπειες των πρακτικών τους... Ο Μυλωνάς, ας πούμε, σαν δημιουργός του πλαισίου της ρητορικής των δημοσίων σχέσεων του Τατάρ για να δικαιολογά την διχοτόμηση..
One Radical Planet