Στα τοπικά είχαμε ένα βήμα έστω στο κυπριακό, με τη σκιά του θανάτου 7 πλασμάτων [με 20 να αγνοουνται] στην θάλασσα, ως ενδεικτική τζιαι του ήθους τζιαι της γελοιότητας μερικών...
Το πιο ενδιαφέρον με τα πρακτικά “μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης” [διότι τούτον ήταν ουσιαστικά] ήταν ότι στο τέλος, που τον Ν. Παπαδόπουλο ως το Σιζόπουλο, εν εφκήκεν κανένας να μας κάμει απορριπτικό κήρυγμα – μεχρι τζαι για το ανοιγμα 4 νεων οδοφραγματων [υπό την εποπτεία/ δικαιοδοσία των ΗΕ αφού φαίνεται ότι τους επηρεν τους χαπαριν ο Γκουτέρες].. τζιει που η μόνιμή επωδός του Σιζο λ.χ. ήταν να κλείσουν ούλλα J. Το οποίο μπορεί να σημαίνει 2 πράματα: ακόμα τζιαι τούτοι καταλάβουν, ότι τζιαι ο ΟΗΕ, που εν ο διχρονικός προστάτης της Κυπριακής Δημοκρατίας [τζιαι θεσμικά διεθνώς, αλλά τζιαι πρακτικά, θεωρητικά] με την παρουσία των ΟΗέδων που το 1964, τζιαι η ΕΕ έχουν τζιαι επιθυμία [Γκουτέρες] αλλά τζιαι συμφέροντα [σχέσει Τουρκίας – ΕΕ] να προχωρήσει το κυπριακό προς τη λύση. Οπότε το απορριπτικό κατσιάρισμα, επεριορίστηκεν στην ικανοποίηση, ότι εν έγιναν παραπάνω κινήσεις.
Η άλλη διάσταση της απουσίας σημαντικής ρητορικής υστερίας, εν τζιαι το γεγονός, όπως έγραψεν ο Μιχαλάκης Σαββίδης, ότι το κυπριακό φαίνεται ντε φάκτο να λύεται που τα κάτω προς τα πάνω, παρά ανάποδα που εβόλευκεν τους απορριπτικούς... Γίνεται κατανοητό, ουσιαστικά, ότι με το άνοιγμα των οδοφραγμάτων το 2003, τζιαι με τόσες επαφές τζιαι ενδοκυπριακές [βόρεια-νότια] κινήσεις, η εικόνα της λύσης, διαμορφώνεται πρακτικά.. Για τούτο τζιαι το άδοξο τέλος του σύρματος του Νουρή...
Πώς μπορείς να ονομάσεις την πρακτική να σε απειλούν με χειροτέρα για να προστατεύσουν μερικοί τα συμφέροντα τους; Θα μπορούσε κάποιος/α να πει/σκεφτεί παραλληλισμούς με πρακτικές υποκόσμου..
Για να συνεχίζουν να έχουν εγγυήσεις ή να μην πληρώνουν για τα υπερκέρδη, επικαλούνται μόνιμα τον ..κίνδυνο κρίσης όπως την προηγούμενη δεκαετία. Η κρίση όμως τότε ήταν προϊόν των τραπεζών... τζαι όχι της φορολόγησής τους..
Η αθλιότητα την οποία στηρίζει η εξαρτωμένη από τις τράπεζες πτέρυγα της Βουλής, τζαι η νυν κυβέρνηση, ουσιαστικά λαλεί – αν δεν υπακούσουμε στις τράπεζες, θα μας σύρουν σε καμιάν κρίση πάλε...
Είπαμε με το συμπάθκειον, αλλά τούτη η ρητορική [τζαι πρακτική] που την Αννίτα ως την Ατταλίδου τζαι τα χαζοχαρούμενα του Ν. Παπαδοπούλου, αθθυμίζουν με απλά λόγια, εκβιασμό – όπως, ας πούμε, το «αν δεν θέλεις καμιάν πόμπα..»..
Υπάρχει νομοθεσία για σύγκρουση συμφερόντων στη Βουλή. Ο Ν. Παπαδόπουλος καλά κάμνει να αθθυμάται..
Τούτοι/ες οι τύποι/τύπισσες που εψηφίσαν, στη βουλή, για να προστατεύσουν τα συμφέροντα των κερδών των τραπεζών, έχουν ή εν έχουν προσωπικά συμφέροντα;
Έχουμε τζαι τον καημένο τον Νικόλα να παπαγαλίζει ατάκες που την εποχή που εβούραν να ξεπλύνει τα συμφέροντα των τραπεζών, κάμνοντας ότι εν θωρεί την δίκη του σύγκρουση συμφερόντων..
Τζαι οι τοκογλύφοι κάποτε ενομίζαν ότι ελέγχαν ...
Υστέρα εξυπνήσαν στην οργή απέναντί τους...
Όσο για την Ατταλίδου – μόνη αυτό-αναιρέθηκες αγαπητή..
Το ότι οι τράπεζες εβουρήσαν μετά την απειλή στη βουλή, να κάμουν κάποιες διορθωτικές κινήσεις, απλώς τεκμηριώνει ότι φοούνται παρά τα φερέφωνα που έχουν στα ΜΜΕ τζαι ανάμεσα στους βουλευτές..
Να συνεχιστούν σε τακτικά χρονικά διαστήματα οι εισηγήσεις για προτάσεις νόμου φορολογίας των υπερκερδών τους κοκ. Αν θέλουν εκβιασμό στη βουλή, η κοινωνική οργή μπορεί να την προμηθεύσει...
Στο εσωτερικό, είχαμε ακόμα μια, αποκαλυπτική στιγμή για το νέο-αποικιακό καθεστώς με το οποίο λειτουργούν οι τράπεζες σε βάρος της κοινωνίας – δεν πέρασε στη Βουλή η πρόταση νόμου για φορολόγηση των υπερκερδών των τραπεζών... Είναι ίσως ευχάριστο ότι ήταν οριακό το αποτέλεσμα [ουσιαστικά ήταν ισοπαλία], άρα αυξάνονται όσοι κατανοούν την ανάγκη ελέγχου αυτών των οργανισμών, των τραπεζών, οι οποίες ζουν με κρατικές εγγυήσεις, τζαι φκάλλουν κέρδη με ένα καθεστώς αυθαιρεσίας – μέχρι τζαι ευρωπαϊκές οδηγίες παραβλέπουν τζαι αγνοούν, τζαι η πολιτεία παίζει πελλόν.....
Οι τράπεζες τζαι το καθεστώς διαπλοκής τους [με κράτος, δικαστικό σύστημα, ΜΜΕ κοκ] είναι πκιον μια ντε φάκτο υπονόμευση της Δημοκρατίας...
Τζαι θα πρέπει να γίνονται πιο συχνά έτσι ψηφοφορίες στη Βουλή, για να αθθυμούμαστε σταθερά ποιοί εν οι εκπρόσωποι των υπερκερδών στη Βουλή..