Login
Η #Κύπρος πωλείται, όχι στους άραβες και αφρικάνους φτωχούς μετανάστες που έρχονται, δουλεύουν σκληρά και μια μέρα φεύγουν αλλά από πλούσιους Ρώσους, Ουκρανούς, Ευρωπαίους, Ισραηλινούς κλπ που αγοράζουν σιγά σιγά όλο το νησί μας και κατά συνέπεια εκτοξεύουν τις τιμές των ακινήτων με αποτέλεσμα οι πλήστοι ντόπιοι να μην μπορούν να αγοράσουν πλέον για να κτίσουν για παράδειγμα ένα σπίτι.
Η ατάκα του Καραμανλή την δεκαετία του 1960, για το ποιοί κυβερνούν τέλος παντων, ταιρκάζει γάντι στην κατάσταση της δεξιάς εθνικοφροσύνης κοκ στην Κύπρο σήμερα..
Που την μια επροσπαθήσαν να ξεπλύνουν την απόπειρα γενοκτονίας από το Ισραήλ στην Γάζα, τζαι μάλιστα εκατάπιαν αμάσητη την φτηνιάρικη υπόσχεση ότι... θα τους προστατεύκει το Ισραήλ. Οι πιο εύπιστοι, εφανταστήκαν τζαι προστασία που το Ισραήλ...
Οι ίδιοι που κατά τα άλλα υποτίθεται εν σηκώνουν «συμβιβασμούς», θέλουν σεβασμό του διεθνούς δικαίου στο κυπριακό, κοκ..
Τζαι τωρά μαθαίνουμε ότι οι θεσμικές ευκολίες προς το Ισραήλ, εφτάσαν σε σημείο «κατάληψης αεροδρομίων»...
Όπως την εθνικοφροσύνη κάποτε που έγλειφεν τους Εγγλέζους για αποικιακές καρέκλες... τζαι μετά αθθυμηθήκαν «αντι-αποικιακούς αγώνες» ..Αλλά πάλε, μετά το 1960, η δυτικολαγνεία της δεξιάς/ακροδεξιάς, εστήριζεν τους δυτικούς εισηγητές του σχεδίου Άτσεσον...
«Πατριώτες» που πουλούν την χώρα τους...
Έτσι τζαι η γελοιότητα της σημερινής ακροδεξιάς που προσπαθεί να στήσει θεάματα ενάντια στους φτωχούς μετανάστες, ενώ φαίνεται να καλοκρατεί τους Ισραηλινούς τζαι την αρπακτική τους πολιτική στην Κύπρο..
Ο ΔΗΣΥ, της δεξιάς/ακροδεξιάς, ανησυχά για την εξαγορά γης από ξένους... Εξηχάσαν τα γέρημα τα κατορθώματα της πολιτικής Αναστασιάδη για τα διαβατήρια..
Εν τέλεια του γελασμάτου η κατάσταση:
"Σήμερα στην κοινοβουλευτική επιτροπή Εσωτερικών θα συζητηθεί σχετική πρόταση Νόμου του βουλευτή ΔΗΣΥ Αμμοχώστου, Νίκου Γεωργίου." –
«Αλλοδαποί αγοράζουν γη στην Κύπρο χωρίς ουσιαστικό κώλυμα, εκτοξεύοντας τις τιμές των ακινήτων στο νησί μας επηρεάζοντας συνάμα ομάδες πολιτών, όπως ημεδαπά νεαρά ζευγάρια, που καθημερινά έρχονται αντιμέτωπες με το στεγαστικό ζήτημα.»
Αλόπως ένεν ποτζήνους που πολιτογραφούσε ο Μάστρος του...
Fished IA
«Ξέρετε γιατί κοκκίνισε ακόμη και η ντροπή ακούγοντας την ανακοίνωση του ΔΣ του ΑΠΟΕΛ για τον υπουργό Εργασίας για τις οφειλές προς το ταμείο των κοινωνικών ασφαλίσεων;
Το εξήγησε πολύ απλά ο πρόεδρος του Παγκύπριου Συνδέσμου Ποδοσφαιριστών στο πρωινό δρομολόγιο.
Νά λοιπόν πως κλέβουν το ταμείο οι οργισμένοι ποδοσφαιροπατερες .
Εδώ και ενάμιση χρόνο ο Σύνδεσμος έκανε καταγγελία στο υπουργείο Εργασίας για τα διπλα συμβόλαια που υπογράφουν σωματεία και ποδοσφαιριστές. Ενα κανονικό με παχυλούς μισθούς και ένα δεύτερο, είπε ο κύριος Νεοφυτιδης, των 150 και των 400 ευρώ τον μήνα.
Αυτα τα διπλά συμβόλαια όπως είπε είναι το 99.9% .
Δηλαδή δίνουν στους ακριβοπληρωμένους ποδοσφαιριστές στο κρυφό συμβόλαιο διακόσιες χιλιάδες ευρώ τον χρόνο και στο επίσημο συμβόλαιο έξι χιλιάδες τον χρόνο για να πληρώνουν λιγότερους φόρους και λιγότερες εισφορές στο ΤΚΑ
Δεν φτάνει που εξαπατούν το κράτος είναι και αχάριστοι αφού δεν πληρώνουν ούτε τα μικρά ποσα, που προκύπτουν από τις απάτες τους.
Δεν φτάνει που μας κλέβουν φανερά θυμώνουν γιατί κάποιοι τολμούν να πουν τα πράγματα με το όνομα τους οι ξεδιάντροποι.»
Γιατί εν πιστεύκουν την αστυνομία οι πολίτες – μπορεί να υπάρχουν εσωτερικές δομές συγκάλυψης, αλλά υπάρχει τζαι η ιστορική μνήμη της κοινωνίας σαν σύνολο
Η αστυνομία φαίνεται πκιον να μπαίνει επίσης στον δημόσιο διάλογο της απονομιμοποίησης... Η δολοφονία στην Ποταμιά, τζαι η άτσαλη τζαι αντιφατική απόπειρα της αστυνομίας να κάμει damage control, με φόντο μάλιστα τζαι όσα ανεξήγητα φαίνεται να αναδυθήκαν που το 2012, μάλλον ΄σννοιξεν μια πόρτα στο παρελθόν... Για δολοφονίες που συγκαλύφτηκαν...
Αλλά σιγά σιγά ιστορικά τα εσωτερικά σύστημα/δομές ελέγχου, γίνονται διάτρητα...
«Η Οξάνα Ράντσεβα ήταν ένα κορίτσι 20 χρόνων που το 2001 είχε έρθει στην Κύπρο για να εργαστεί ως χορεύτρια, όπως τουλάχιστον νόμιζε. Δώδεκα μέρες μετά την άφιξη της βρέθηκε νεκρή, σε πεζοδρόμιο της οδού Γλάδστωνος στη Λεμεσό, κάτω από διαμέρισμα όπου την είχαν φυλακίσει για να την εκπορνεύουν. Ο θάνατος της καταχωρήθηκε ως αυτοκτονία κι ο πατέρας της άρχισε ένα πολύχρονο αγώνα για να καταδείξει τις πραγματικές συνθήκες θανάτου του παιδιού του. Στην υπόθεση εμπλέκοντο και αστυνομικοί οι οποίοι, λίγες μέρες πριν, σε προηγούμενη απόπειρα απόδρασης, την είχαν συλλάβει και παραδώσει στον ιδιοκτήτη του καμπαρέ που την είχε φέρει στην Κύπρο. Βρίσκοντας πόρτες κλειστές, ο πατέρας προσέφυγε στο ΕΔΑΔ το οποίο καταδίκασε την Κύπρο. Μετά την απόφαση διατάχθηκε ποινική ανάκριση η οποία αθώωσε όλους τους εμπλεκόμενους. Ο πατέρας ωστόσο δεν πείστηκε και συνέχισε να στέλνει επιστολές στη Γενική Εισαγγελία λαμβάνοντας την απάντηση πως «η πάροδος του χρόνου κάνει αδύνατη τη συλλογή νέων στοιχείων» και πως μάλλον προσπάθησε να κατεβεί από το μπαλκόνι μεθυσμένη αφού χημική ανάλυση στην οποία βασίστηκε ιατροδικαστική εξέταση ανίχνευσε αλκοόλ στα ούρα της.
Κι ύστερα ήρθε η Αντριάνα Νικολάου επιμένοντας πως ο θάνατος του γιού της δεν ήταν αυτοκτονία. Εν μέρει δικαιώθηκε, αλλά κανένας δεν τιμωρήθηκε. Αστυνομικοί και ιατροδικαστής είχαν πείσει τους πάντες, εκτός από τους γονείς, πως επρόκειτο για αυτοκτονία.
Ακολουθήσε το 2012 ο θάνατος της Χριστίνα Καλαϊτσίδου ο οποίος προήλθε σύμφωνα με την πρώτη ιατροδικαστική γνωμάτευση, από πυρκαγιά που ξέσπασε από αναμμένο τσιγάρο στο δωμάτιο όπου κοιμόταν. Κι εδώ χρειάστηκε ο αγώνας του πατέρα για να αποδειχτεί πως δολοφονήθηκε από το σύζυγο της.
Ύστερα ήταν η υπόθεση της Πετράνα Μίλκοβα, στη σορό της οποίας έγιναν πέντε νεκροψίες για να διαφανεί πως η γυναίκα κατασπαράχθηκε από σκύλους. Ακολούθησε η περίπτωση 70χρόνου σε γηροκομείο, ο θάνατος του οποίου αποδόθηκε από ιατροδικαστή σε κεφαλοκλείδωμα. Κάμερες όμως στον χώρο έδειξαν πως ο άνθρωπος, έπεσε και μία εργαζόμενη, στην προσπάθεια της να τον σηκώσει τραβώντας τον από τα ρούχα, τον έπνιξε.
Και σήμερα είναι ο θάνατος του Πακιστανού (το όνομα του οποίου δεν θα μάθουμε). Με μία σφαίρα στην πλάτη ο ιατροδικαστής αποφάνθηκε πως δεν υπήρχε εγκληματική ενέργεια. Και τώρα, πρέπει να πιστέψουμε πως ναι μεν η σφαίρα έφυγε από όπλο αστυνομικού, όπως διαφάνηκε τέσσερεις μέρες μετά, αλλά δεν υπήρξε προσπάθεια συγκάλυψης από μέρους της αστυνομίας. Απλά οι ιατροδικαστές δεν μπορούν να διακρίνουν πως είναι η πληγή από σφαίρα και πως από πέτρα. Όσο για τα θύματα, η Οξάνα ήταν πιωμένη και ο Πακιστανός διακινητής. Και ζήσαμε εμείς καλά και οι αρχές καλύτερα..»
Εισαγωγικά
Διήρκεσε 10 μέρες, η ιστορική πλέον, απεργία των διανομών έτοιμου φαγητού οι οποίοι εργάζονται για την εταιρεία Wolt. Η απεργία, η οποία ξεκίνησε στην Λευκωσία, εξαπλώθηκε σιγά σιγά σε ολόκληρη την Κύπρο. Σύμφωνα με τους ίδιους τους απεργούς σε δήλωση τους την οποία παρέδωσαν στην εταιρεία στις 13 Δεκεμβρίου 2022, αφορμή για την απεργία ήταν η μείωση της βασικής πληρωμής τους από €2,40 εντός ακτίνας παράδοσης ενός χιλιομέτρου σε €2,26. Βέβαια, οι διεκδικήσεις και τα αιτήματα των διανομέων δεν σταματούν εδώ καθώς θα μπορούσε να ειπωθεί πως τα αιτήματα τους όχι μόνο είναι σχετικά μετριοπαθή αλλά και ότι είναι αυτονόητα. Άλλωστε, τα προβλήματα και οι δυσκολίες τις οποίες αντιμετωπίζουν ως επισφαλείς εργαζόμενοι είναι πάρα πολλά.
Για να κατανοήσουμε τις δυσκολίες τις οποίες αντιμετωπίζουν οι απεργοί διανομείς, πρέπει πρώτα να εξετάσουμε την φύση της εργασίας σε πλατφόρμα και το εργασιακό καθεστώς τους.
Η φύση της εργασία σε πλατφόρμα και το νομικό εργασιακό καθεστώς των διανομέων
Το εργασιακό καθεστώς των εργαζομένων σε πλατφόρμα γενικότερα και των διανομέων απεργών συγκεκριμένα, είναι ιδιαίτερα επισφαλές. Γενικά οι εργαζόμενοι σε πλατφόρμες θεωρούνται ως αυτοεργοδοτούμενοι ή ως ανεξάρτητοι εργολάβοι και όχι ως εργοδοτούμενοι, και με αυτό τον τρόπο δεν απολαμβάνουν τις ίδιες νομικές προστασίες και ωφελήματα τα οποία απολαμβάνει ένας εργοδοτούμενος, όπως για παράδειγμα κατώτατο μισθό, συλλογικές διαπραγματεύσεις, προστασία σχετικά με το ωράριο εργασίας, ασφάλεια και υγεία στο χώρο εργασίας, άδειες με απολαβές, ανεργιακό επιδόμα και επιδόματα ασθένειας, όπως επίσης και συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Περαιτέρω, ένας αυτοεργοδοτούμενος ή εργολάβος διανομέας είναι υπεύθυνος για την συντήρηση του εξοπλισμού και του οχήματος του με δικά του έξοδα, υπεύθυνος για τα καύσιμα που αναλώνει και εν γένει αναλαμβάνει όλες τις σχετικές επιβαρύνσεις.
Στην περίπτωση της Wolt όπου όπως ισχυρίζεται η ίδια η εταιρεία πάνω από το 80% των διανομέων απασχολούνται από τρίτες εταιρείες, συνεργάτες της, οι οποίες ασχολούνται με την διαχείριση στόλου, τα πράγματα είναι πολύ πιο δυσμενή για τους διανομείς. Ενώ κάποιος διανομέας που απασχολείται απευθείας από την Wolt μπορεί να κρατήσει ολόκληρο το ποσό από κάθε διαδρομή, όσο πενιχρό και να είναι αυτό, όπως αναφέρει ένας διανομέας απεργός οι εταιρείες διαχείρισης στόλου αποκόπτουν από τον μισθό τους 30% με κάθε παραγγελία, και αφού είναι υπό το καθεστώς αυτοεργοδοτούμενου ή εργολάβου, καταβάλλουν μόνοι τους κοινωνικές ασφαλίσεις και συνεισφορά στο ΓΕΣΥ ένα 11% από πάνω. Το 59% ανά παραγγελία/παράδοση που υπολείπεται, δεν είναι καθαρό κέρδος για τον διανομέα, αφού πρέπει από αυτό να μεριμνήσει για την συντήρηση του οχήματος του, τα καύσιμα που αναλώνει κλπ.
Επίσης δεν μπορεί να αγνοηθεί το γεγονός ότι η εργασία του διανομέα έτοιμου φαγητού είναι φυλετικοποιημένη. Η συντριπτική πλειοψηφία των διανομέων είναι υπήκοοι τρίτων χωρών, οι οποίοι μπορεί να βρίσκονται στην Κύπρο και ως αιτητές ασύλου ή ως φοιτητές. Το επισφαλές αυτό καθεστώς διαμονής τους στην Κύπρο σε συνδυασμό με το καθεστώς εργασίας τους βοηθά και συνεισφέρει περαιτέρω στην πειθαρχικοποίηση των διανομέων.
Το επάγγελμα του διανομέα έτοιμου φαγητού εκτός από επισφαλές είναι και άκρως επικίνδυνο. Σύμφωνα με στατιστικές του Τμήματος Επιθεώρησης Εργασίας, τα περισσότερα εργατικά τροχαία ατυχήματα αφορούν κυρίως διανομείς έτοιμου φαγητού. Αυτό φυσικά δεν είναι τυχαίο. Εξαιτίας του μοντέλου πληρωμής ανά παραγγελία/παράδοση, οι διανομείς δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να προσπαθούν να εκτελέσουν όσο το δυνατό περισσότερες παραγγελίες σε όσο το δυνατόν μικρότερο χρονικό διάστημα. Οι οδικές συνθήκες εξάλλου για μοτοσυκλετιστές και ποδηλάτες στην Κύπρο δεν είναι και οι καλύτερες. Οι πενιχρές πληρωμές τους δίνουν το αντιφατικό κίνητρο να θέτουν την ζωή τους σε κίνδυνο έτσι ώστε να βγάλουν τα προς το ζην. Το μοντέλο πληρωμής των διανομέων προσομοιάζει το μοντέλο του «μισθού με το κομμάτι» το οποίο ήταν διαδεδομένο τον 19ο αιώνα στα εργοστάσια. Όπως εξηγεί ο Μαρξ (Το Κεφάλαιο, Τόμος Πρώτος, (Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 2002, σ.σ. 572-3 :
Όταν είναι δοσμένος ο μισθός με το κομμάτι, έχει φυσικά προσωπικό συμφέρον ο εργάτης να εντείνει όσο το δυνατό περισσότερο την εργατική του δύναμε, πράγμα που ευκολύνει τον κεφαλαιοκράτη ν’ ανεβάζει τον κανονικό βαθμό εντατικότητας. Προσωπικά επίσης έχει συμφέρον ο εργάτης να παρατείνει την εργάσιμη ημέρα, γιατί έτσι ανεβαίνει ο ημερήσιος ή ο βδομαδιάτικος μισθός του.
Οι πιο πάνω διαπιστώσεις του Μαρξ έχουν άμεση εφαρμογή και στην περίπτωση των διανομέων έτοιμου φαγητού.
Το μέλλον – Η προτεινόμενη Ευρωπαϊκή οδηγία αναφορικά με την εργασία σε πλατφόρμες.
Η οδηγία σχετικά με τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας σε πλατφόρμες προτάθηκε για πρώτη φορά από το Συμβούλιο από τον Δεκέμβριο του 2021. Ο σκοπός της οδηγίας είναι να εισάγει τεκμήριο εργοδότησης (σε αντίθεση με αυτοεργοδότηση ή εργολαβία) και να ρυθμίσει την αλγοριθμική διαχείριση στην εργασία.
Στην πρώτη του μορφή το κείμενο της οδηγίας έθετε πέντε κριτήρια τα οποία μπορούσαν να δείξουν ότι η σχέση μεταξύ πλατφόρμας και εργαζόμενου είναι σχέση μεταξύ εργοδότη και εργοδοτούμενου. Τα κριτήρια αυτά είναι τα εξης:
Στην περίπτωση που δύο από αυτά τα πέντε κριτήρια ικανοποιούνταν, τότε τεκμαίρεται σχέση εργοδότησης μεταξύ της πλατφόρμας και του εργαζόμενου και η πλατφόρμα θα πρέπει να το αντικρούσει, αποδεικνύοντας στην ουσία ότι ο εργαζόμενος είναι αυτοεργοδοτούμενος και όχι εργοδοτούμενος, κάτι που θα ήταν πολύ δύσκολο έως αδύνατο.
Φυσικά οι δυνάμεις της αντίδρασης στην Ευρώπη προσπαθούν να «αραιώσουν» το αρχικό κείμενο έτσι ώστε να είναι πιο δύσκολο να ενεργοποιηθεί το τεκμήριο της εργοδότησης.
Κινητοποιήσεις όπως η απεργία των διανομέων έτοιμου φαγητού στην Κύπρο είναι ο μόνος τρόπος που μπορούν να πετύχουν τις διεκδικήσεις τους οι εργαζόμενοι. Ο ταξικός αγώνας και η αλληλεγγύη είναι το μόνο όπλο που έχει στην διάθεση της η εργατική τάξη. Πράγματι, η αλληλεγγύη που έδειξαν στον αγώνα των διανομέων ομάδες όπως η Antifa, το IWW Κύπρου, η Θύρα 9 αλλά ακόμα και η ΠΕΟ και άλλες οργανώσεις δείχνουν ότι εργατική τάξη είναι πάντα έτοιμη για αγώνα και ότι είναι μια δύναμη την οποία πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη η άρχουσα τάξη. Απόδειξη της επιτυχίας της απεργίας είναι η επαναφορά της αμοιβής των εργαζομένων στα προηγούμενα επίπεδα και το ότι το Τμήμα Εργασιακών Σχέσεων κάλεσε σε συνάντηση τους απεργούς και την Wolt, την Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου ενώ εντός του Ιανουαρίου αναμένεται το πόρισμα του.
Εργάτες όλου του κόσμου, ενωθείτε! Δεν έχετε τίποτα να χάσετε, παρά μόνο τις αλυσίδες σας!
Β.Κ.
Η στήλη «Απόψεις» φιλοξενεί αρθρογραφία γνώμης που κινείται μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο των αρχών και αξιών του Πολιτιστικού Ιδρύματος 1948. Τα άρθρα αποτελούν προσωπικές απόψεις των συντακτών τους και δεν εκφράζουν, κατ’ ανάγκην, το Πολιτιστικό Ίδρυμα 1948.
Η Συντεχνία Διδακτορικών Επιστημόνων Διδασκαλίας και Έρευνας (ΔΕΔΕ) εξαγγέλλει 48ωρη απεργία στις 22/01/2018 για διεκδίκηση των δικαιωμάτων των μελών της που εργάζονται στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Η Συντεχνία Διδακτορικών Επιστημόνων Διδασκαλίας και Έρευνας (ΔΕΔΕ) έχει εξαγγείλει 48ωρη προειδοποιητική απεργία στις 22 και 23 του Γενάρη στο πανεπιστήμιο Κύπρου, λόγω της άρνησης των πρυτανικών αρχών να συζητήσουν μία σειρά από αιτήματα και εισηγήσεις της που αφορούν τη βελτίωση της ποιότητας του ερευνητικού και διδακτικού έργου, καθώς επίσης στοιχειώδη δικαιώματα όπως αξιοπρεπή μισθό, άδεια μητρότητας και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Τα αιτήματα αυτά, που θα λειτουργήσουν προς όφελος τόσο της ακαδημαϊκής κοινότητας όσο και της κοινωνίας σαν σύνολο, είχαν τεθεί από την ΔΕΔΕ επίσημα εδώ και δύο χρόνια, ωστόσο η πρυτανεία επέλεξε να τα αγνοήσει επιδεικτικά.
Ο Πρύτανης Κωνσταντίνος Χριστοφίδης σε πρόσφατη δήλωσή του έφτασε μέχρι το σημείο να ισχυριστεί ότι τα «παιδιά αυτά» [sic] δεν μπορούν να απεργήσουν γιατί δεν είναι εργαζόμενοι, προφανώς επειδή θεωρεί ερευνητές και διδάσκοντες, κατόχους διδακτορικού τίτλου, ως σκλάβους κι όχι ως ισότιμα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο συγκεκριμένος πρύτανης συμπεριφέρεται σαν τσιφλικάς απέναντι σε δουλοπάροικους. Παρόμοια αυταρχικότητα επέδειξε και απέναντι στους φοιτητές τους οποίους εξανάγκασε, με την απειλή της μη εγγραφής στα μαθήματα, να πληρώσουν για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη την οποία ο ίδιος επέλεξε, χωρίς καμία συζήτηση και χωρίς να δώσει εναλλακτική επιλογή. Φυσικά η αλαζονεία του δεν περιορίζεται στα «στενά» όρια του πανεπιστημίου. Πριν από λίγο καιρό είχε απειλήσει τους πολίτες της Λάρνακας με ακύρωση των σχεδίων για δημιουργία πανεπιστημιακής σχολής στη Λάρνακα, εάν οι Λαρνακείς δεν αποδέχονταν την κατασκευή βιομηχανικού λιμανιού στην πόλη τους.
Θα πρέπει να τονιστεί ότι οι ερευνητές και διδάσκοντες που εκπροσωπεί η ΔΕΔΕ αποτελούν μία ακόμα κατηγορία επισφαλώς εργαζόμενων και πενιχρά αμειβόμενων ανθρώπων, η οποία εμφανίζεται όλο και συχνότερα τα τελευταία χρόνια στο πλαίσιο αλλαγής των εργασιακών σχέσεων που ακολουθεί ο νεοφιλελευθερισμός. Η στήριξή μας στις κινητοποιήσεις της ΔΕΔΕ είναι σημαντική και μας αφορά όλους γιατί διεκδικεί αυτονόητα δικαιώματα και αξιοπρέπεια. Ευελπιστούμε ότι ο αγώνας τους θα αποτελέσει την απαρχή διεκδικήσεων και από άλλες κατηγορίες επισφαλώς εργαζομένων όπως συμβασιούχων αορίστου χρόνου, εργαζομένων με παροχή υπηρεσιών ή ημιαπασχολούμενων στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι αυτή τη στιγμή είναι έρμαια στις ορέξεις των αφεντικών.
Απέναντι στην ασυδοσία της κυριαρχίας απαντούμε με αλληλεγγύη.
Νίκη στον αγώνα της ΔΕΔΕ.
Συσπείρωση Ατάκτων
16/01/2018
One Radical Planet