Login
Fished from the net:
«Τα ψέματα (των υπουργών της πλέον διεφθαρμένης κυβέρνησης ever), τα μεγάλα..
«Όχι κ. Προδρόμου. H αρχιεπισκοπή, της οποίας την καθήλωση της παιδείας στον εκπαιδευτικό μεσαίων στηρίζετε, ΔΕΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕ ΤΗΝ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Την μοσχοενοικίασε..
Το σχόλιο τζαι προς τον Πετρίδη, έτερο υπουργό του Αναστασιάδη, ο οποίος αναπαρήγαγε τα ψέματα τζαι τους εθνικιστικούς αφορισμούς του ακροδεξιού πρώην συναδέλφου του...»»
Για να γίνει κατανοητό το πλαίσιο των ανοησιών του Προδρόμου [το ότι πετάσσει ατεκμηρίωτες βαρέλες είσιεν το πάντα] αξίζει να αθθυμήθουμε το ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο. Εισήγηση για δημιουργία κυπριακού πανεπιστήμιου, υπήρχε, με εισήγηση της κυβέρνησης, από το 1968, αλλά η εθνικοφροσύνη τζαι οι εξαρτήσεις της στη Βουλή, εφοούνταν, φαίνεται, ότι θα έχαναν τον ρόλο τους σαν προνομιούχοι πραματευτάες εισαγόμενου «πολιτισμού», τζαι εμπλοκάραν την εισήγηση... Όταν εξανατέθηκε το ζήτημα, μετά την ήττα της εθνικοφροσύνης μετά το 74, ο Μακάριος επρόλαβε να το υποβάλει, αλλά μετά πέθανε τζαι η εθνικοφροσύνη με την Εκκλησία των Χρυσόστομων άρχισε τις επιθέσεις - ενάντια στις μεταρρυθμίσεις του Σοφιανού τότε...
Στα μέσα της δεκαετίας τους 1980, ο τότε υπουργός παιδείας, ο Χριστοφίδης, ήταν ενάντια στη δημιουργία κυπριακού πανεπιστήμιου διότι, όπως έγραψεν, όταν τελικά ιδρύθηκε το πανεπιστήμιο, επιί Βασιλείου, οι ελληνικές κυβερνήσεις, τζαι οι πρωθυπουργοί τους ήταν ενάντια σε ίδρυση κυπριακού πανεπιστήμιου.. Ένα ακόμα τεκμήριο της νοοτροπίας επιβολής μερικών κυρίων από τα Βαλκάνια, τζαι των τοπικών τους ημέτερων..
Έτο πόθεν κατάγεται τζαι το σημερινό κωμικό κιτς του πρύτανη του Καποδιστριακού – που αθθυμήθηκε την ιδεολογία της «Μεγάλης Ιδέας» τζαι της προσάρτησης/ένωσης.....
Τζαι όταν έγινε τελικά το πανεπιστήμιο επί Βασιλείου, η εθνικοφροσύνη τζαι η εθνικόφρων πτέρυγα της Εκκλησίας έστησαν ανάλογα θεάματα υστερίας...
Φοούνται την γνώση, αλλά φοούνται επίσης το τέλος της ηγεμονίας τους. Κάποτε επερνούσαν τζαι σαν κουλτουριάρηδες τύποι σαν τον Πρόδομο..
Τοπικές Αυγουστιάτικες υστερίες: κάποιοι θέλουν να κλείσουν οδοφράγματα επικοινωνίας, τζαι κάποιοι κτυπιούνται γιατί να συζητηθεί αν ο Αυξεντίου πέθανε με το να καεί ή από σφαίρα... δηλαδή μερικοί αντλούν ικανοποίηση [;] από το να καεί ένας ήρωας αντί απλώς να πεθάνει; Εν κάμποσα ανώμαλο το εθνικόφρων spirit στον ρότσο μας, από ότι φαίνεται... :)
«Γιατί θεωρείτε ότι μειώνει τη θυσία του Αυξεντίου το γεγονός ότι μπορεί να αυτοκτόνησε ή να τον σκότωσε ο σύντροφος του; Εν κάτι που γνωρίζουμε χρόνια ότι στο πτώμα του βρέθηκε σφαίρα στο κεφάλι, άρα προς τι αυτή η παράλογη στροφή ενάντια σε κάποιον που απλά είπε το αυτονόητο και το κοινώς γνωστό;
Απλά δημιουργείτε ένα φαντασιακό κόσμο ο οποίος αν μετακινηθεί έστω και μια ίντζα, νιώθετε ότι ολόκληρο το οικοδόμημα καταρρέει. Παίρνετε αξία από το φαντασιακό σας κόσμο. Αυτό είναι το θέμα. Τουλάχιστον κάποιοι/κάποιες. Άλλοι κάμνουν το καθαρά για μαντρισμό ψήφων, ή επειδή φαίνεται να τους φεύγουν λίγα πρόβατα από το μαντρί...
Ναι, κατά πάσα πιθανότητα αυτοκτόνησε (δε νομίζω να τον εκτέλεσε ο συναγωνιστής του, διότι μάλλον θα το άκουαν οι Άγγλοι τžαι θα τον ερωτούσαν όταν εφκήκε, πράμα που δεν έγινε).
Θα ήταν περισσότερο ήρωας αν απλά εκάθετουν να κρούσει μέχρι τέλους;;;»
Η 20η Ιουλίου σαν καταγραφή της δειλίας της εθνικοφροσύνης....
Το ντοκιμαντέρ του Κακογιάννη με αυθεντικές μαρτυρίες των ημέρων του 74 θα μπει στην Κιβωτό ιστορικής μνήμης της Unesco..
Πολλά καλά. Για να μείνει διαχρονικά καταγεγραμμένη τζαι η αθλιότητα τζαι η δειλία της εθνικόφρων ακροδεξιάς τότε...
Η σκηνή, ας πούμε, που ο εθνικόφρων, στον καφενέ, εν μπορεί να αποφασίσει, παρά το ότι έγινε ήδη η εισβολή, ποιούς θα προτιμούσε, τους έλληνες [εννοώντας τζαι κυπρίους, γείτονες του] Κομμουνιστές ή τους «Τούρκους»... Εν εμπόρεν να απαντήσει... Η κωδικοποίηση του ψατζεμένου κατά την τότε ορολογία της καθημερινότητας..
Η ακροδεξιά το 74 εν απέδειξε απλώς ότι γίνεται όργανο ξένων επεμβάσεων με τις συνέπειες του αυταρχισμού της, αλλά εν τζαι μοναδικό τεκμήριο της δειλίας των εκφραστών της που επανηγύριζαν στις 15 Ιουλίου. Από τις 20 του Ιούλη, που εξεκίνησεν ο πόλεμος, μέχρι τα μέσα Αυγούστου, η ακροδεξιά εν επήεν να πολεμήσει [όπως θα περίμενε κάποιος/α που την ρητορική τους]. Εβούραν στο Τρόοδος για να αποφύγει τον πόλεμο... ή έκαμεν σφαγές αμάχων [Τόχνη, Αλόα, Σανταλάρης, Μαράθα] που ενομιμοποιήσαν, σαν διεθνής εικόνα, την τουρκική προέλαση...
Χειραγωγίσιμοι, δειλοί [η Αμμόχωστος λλίον πιο κάτω που τις σφαγές της εθνικοφροσύνης, καταλήφθηκε χωρίς να πέσει πυροβολισμός]...
Η αδυναμία της ακροδεξιάς/εθνικοφροσύνης να καταλάβει τις συνέπειες: ότι άμα λάσσει, σαν προσπάθεια να λογοκρίνει, είτε βιβλίο, είτε δημόσιο λόγο, ουσιαστικά προκαλεί, σαν συνέπεια, το αντίθετο που τζήνο που την πανικοβάλει – πρόσφατα επεισόδια..
Που την δεκαετία του 1990, με τις υστερίες για το Πανεπιστήμιο [που εν ήθελε η εθνικοφροσύνη] απόψεις εκτός της ηγεμονικής ιδεολογίας [όπως η αυτονομία της κυπριακότητας στην εκπομπή του Χωρίς Πλαίσια], η ακροδεξιά, έστησεν ένα μηχανισμό προσπαθειών λογοκρισίας, που λειτουργεί/καταλήγει σε μπούμερανγκ, όπως τζαι άλλες προηγούμενες της απόπειρες της [λ.χ. ΕΟΚΑ β, πραξικόπημα, εισβολή]: αντί να λογοκρίνουν στην ουσία δημοσιοποιούν: Στην εκπομπή του Χωρίς Πλαίσια λ.χ. η δική τους υστερική αντίδραση, έθεσε το θέμα της κυπριακής ταυτότητας σε ούλλην την κοινωνία – είτε είδε, είτε εν είδεν την εκπομπή. Τζαι ανάλογα μετά.. τούτην την περίοδο είχαμε, σαν αναλογία, την υστερία για το δικοινοτικό βιβλίο στην Μπιενάλε... Το βιβλίο ελογοκρίθηκεν μεν [αποσύρθηκε] αλλά ουσιαστικά τώρα θα μείνει σαν ιστορικό βιβλίο, το οποίο θα είναι μέρος της κυπριακής πολιτικής/πολιτισμικής ιστοριογραφίας. Αντί ένα απλώς σεβαστό κείμενο σε μια διεθνή έκθεση. Τωρά δημοσιοποιήθηκε εσωτερικά τζαι έγινε μέρος των πετρών που οικοδομούν την νέα μορφή της αναδυόμενης κυπριακότητας. Τζαι όπως το Χωρίς Πλαίσια τότε, θα διαχυθεί σαν μορφή κωδικοποίησης αισθημάτων που με την συζήτηση που ακολούθησε αποκτήσαν λέξεις «οι εμπειρίες χωρίς ονομα»..
Ανάλογα τζαι η υστερία για την συνέντευξη του Φειδία με τον Τατάρ. Η πτέρυγα της λογοκρισίας έφκαλεν πάλε την υστερία της περίπατο... γιατί να πάει στο ψευδό... γιατί το ένα, γιατί το άλλο..τζαι εκολλησαν τζαι άλλοι, δυστυχώς, πέρα που την ακροδεξιά..
Ο Μιχαλάκης Σαββίδης έθεσεν το αφοπλιστικά ξεκάθαρα. Ο Φειδίας έσιει κάθε δικαίωμα να το κάμει, τζαι γιατί ακριβώς εν άτομο της επικοινωνίας... τζαι παρουσιάζει απόψεις... Οι υστερικοί, τούτον που θέλουν εν λογοκρισία...
Τζαι όπως τζαι με προηγούμενες υστερίες, η προσπάθεια λογοκρισίας στην τεχνολογική κουλτούρα της επικοινωνίας στην εποχή μας γίνεται μπούμερανγκ...
Μνήμη από το «Χωρίς Πλαίσια» ....
One Radical Planet