Login
Αφού οι κουρτίνες εν μες τον καινούργιο προϋπολογισμό του 2025 ήνταλως ήταν να τες εύρει?
«Η Φιλίππα λέει ψέματα,προσπαθώντας να μας πείσει ότι δεν έγιναν καθόλου ανακαινίσεις στην Προεδρική κατοικία.
Ισχυρίζεται ότι έγινε απλώς ενεργειακή αναβάθμιση του Προεδρικού Μεγάρου.
Ωστόσο,σύμφωνα με την Ελεγκτική Υπηρεσία:
Ξόδεψαν €46.764 για τους υπόλοιπους χώρους του Προεδρικού και €144.925 για τις ανακαινίσεις της Προεδρικής κατοικίας
(μπάνιο,υπνοδωμάτιο κλπ).
Αυτά είναι πέραν των €1,2εκ. που έδωσαν για την ενεργειακή αναβάθμιση.
Γι'αυτό καρατόμησαν τον Οδυσσέα,για να μπορούν να λένε τα ψέματα τους,χωρίς κανένα έλεγχο.»
Andreas HassapopoulosΟμάδα Καταπολέμησης της Διαφθοράς
Ισραηλίτες
τραμπούκοι στο Άμστερνταμ: - η εξαθλίωση
θέλει αεροπλάνα διαφυγής... Όταν
η εξαθλίωση μιας κοινωνίας γίνεται περιφερόμενο τσίρκο... δημιουργώντας μιαν
οργή για το θράσος των ισραηλινών που συμπεριφέρονται σαν ναζί...
Τζαι όταν
τελικά ξεσπά η οργή, στέλνονται αεροπλάνα εκκένωσης. Εκτός που μια ανοησία των
ποδοσφαιρικών οπαδών του Ισραήλ, ήταν τζαι μια έκρηξη οργής κατοίκων του
Άμστερνταμ για το θράσος: ένα από τα συνθήματα των ναζί του Ισραήλ ήταν «Δεν έχει σχολεία στην Γάζα επειδή δεν
έχει παιδια». Το Ισραήλ βλέπει τον μέλλον του στην διεθνή κοινότητα...
Μετά από προκλητική συμπεριφορά οπαδών από το Ισραήλ στο Αμστερνταμ, έμπαιναν σε αυλές σπιτιών και κατέβαζαν παλαιστινιακές σημαίες, έσπαζαν περιουσίες κατοίκων, απειλούσαν και έδειραν ένα ταξιτζί.. τελικά ο κόσμος της περιοχής ξεσηκωθηκε και έφαγαν ξύλο στους δρόμους της πόλης.
Al Jazeera English : Ισραηλινοί οπαδοί συγκρούονται με
διαδηλωτές στο Άμστερνταμ
Οι λεπτομέρειες των επεισοδίων δεν είναι σαφείς, αλλά οι
οπαδοί της Μακάμπι Τελ Αβίβ κατέστρεψαν παλαιστινιακές σημαίες στην πόλη πριν
από τον αγώνα.
Ο ισραηλινός πολιτικός σχολιαστής Όρι Γκόλντμπεργκ είπε
ότι τα πρόσφατα περιστατικά δείχνουν ότι η ισραηλινή αφήγηση έχει καταλάβει την
Ευρώπη.
«Το γεγονός ότι οι Ισραηλινοί οπαδοί ξεσηκώνονται στη μέση
του Άμστερνταμ, τραγουδούν ρατσιστικά τραγούδια και σκαρφαλώνουν στους τοίχους
των σπιτιών για να σχίσουν παλαιστινιακές σημαίες… είναι μέρος της ισραηλινής
συνθήκης αυτή τη στιγμή: Μια πλήρης απόσπαση μεταξύ πράξεων και συνεπειών»,
είπε.
«Είναι μια πλήρης απόρριψη της
ιδέας ότι οι πράξεις έχουν συνέπειες», πρόσθεσε ο σχολιαστής.
«Ο Νετανιάχου δεν στέλνει μόνο φορτηγά αεροπλάνα, αλλά και
στρατιωτικά αεροπλάνα φορτίου για να σώσει τους Ισραηλινούς από τη δίωξη στο
Άμστερνταμ», τόνισε ο Γκόλντμπεργκ
Ρε θωρούν σας τζαι γελούν
Η ξαφνική εμφάνιση της «πληροφορίας» ότι ο Χριστοδουλίδης είδε [ανώνυμο] σύμβουλο του Τραμπ, εν συμπλήρωμα της γκάφας προφανώς. Αρχικά, επήεν ο Χριστοδουλίδης να δει τον Μπάϊντεν, για να παίξει ότι κάτι κάμνει ο Χριστοδουλίδης... τζαι αυτονόητα η επίσκεψη είσιεν να κάμει με την προεκλογική εκστρατεία [για τους ελληνο-αμερικάνους ας πούμε], όσον αφορά τον Μπάϊντεν.. Σιγά δηλαδή που ήταν να κάμει κάτι, ενώ εν με το ένα πόϊ εξω...
Αλλά έπαιζεν σαν θέαμα... Ύστερα εκλέγηκε ο Τραμπ, τζαι το όλο θέαμα έσκασε σαν φούσκα... Που τζιαμέ που υποτίθεται ότι ανήσυχαν ο Ερντογάν, ξαφνικά εφκήκεν ο Τραμπ με τον οποίον έσιει σχέση...
Άτε τωρά τί να πουν;...επήεν να στήσει θέαμα τζαι πόνταρε λάθος άλογο, θα ελαλούσαν στον ιππόδρομο..
Τα πειθήνια ΜΜΕ αναλάβαν να μας διαβεβαιώσουν ότι εμίλησεν τζαι με σύμβουλο του Τραμπ.. Ε καλά, τότε γιατί εν εκαρτέραν να τελειώσουν οι εκλογές;
Για να τον πιάσει η κάμερα;
Οξά επήεν να προσφέρει υπηρεσίες, τζαι έπαθε την;
Η κ. Φιλίππα εξακολουθεί να περιφέρεται στα θεάματα...ή να προσπαθεί τέλος πάντων. Επήρεν τον Καλατζή να μας πει για τες κουρτίνες.....
Αν οι ισραηλίτες που φαίνονται να συρρέουν στην Κύπρο, έρκουνται για να αποφύγουν τον πόλεμο, ή έστω αν εν θρησκευόμενοι που την έχουν δει ότι εκτός από επίλεκτος λαός του θεού τους, ότι τζηνοι εν τζαι οι επίλεκτοι [του θεού τους] ανάμεσα στους επίλεκτους, τζαι έτσι εν πρέπει να πολεμούν – αλλά αν πολεμούν οι άλλοι εν οκ [μέρος τζαι τούτο της ισραηλίτικης θεοκρατικής κυβέρνησης] να πεις οκ...
Αλλά επειδή πκιον το Ισραήλ ένεν απλώς μια γειτονική χώρα, αλλά τζαι μια κοινωνία που, πλειοψηφικά, έστω, ξεπλένει ένα μαζικό έγκλημα στο όνομά της, η καχυποψία εν αναπόφευκτη... Άσε δηλαδή που έχουμεν τζαι το «μαύρο βαν» σαν ένδειξη «συνεισφοράς» στην κυπριακή πολιτική.....
Μια ομαδα ανθρωπων που αγόρασε αρχικά γη. Τζαι μετά ξεδιάντροπα έθκιωξε τους κάτοικους για να φτιάξει ένα δικό της εθνικό ρατσιστικό κράτος, που εξελίσσεται σε ναζιστικό...Σε ετσι πλαισιο οι ερωτήσεις πιο κάτω εν αναπόφευκτες...
Οι Κυπραίοι στήριξαν του ισραηλίτες όταν έρκουνταν που την Ευρώπη μετά την σφαγή εναντίον τους που τους ναζί... Σήμερα λειτουργούν οι ίδιοι σαν ναζί. Οπότε η καχυποψία που εκφράστηκε για τις αποικιακές προεκτάσεις της μετανάστευσής τους την δεκαετία του 1930, φαίνεται ότι τελικά μάλλον ήταν δικαιολογημένες...
Στην Κυπρο ζουν ήδη γύρω στις 20 χιλιάδες Ισραηλιτες που αγοράζουν αβέρτα τα πάντα.
Σύμφωνα με τα έγκριτα ΜΜΕ μας, στον Νότο ζουν περίπου οι 12 χιλιάδες, οι άλλες 8 στον Βορρά.
Στο Βορρά οι Ισραηλιτες έχουν 2000 δικές τους εταιρείες.
Στον Νότο δεν μας ενημερώνουν πόσες εταιρίες έχουν.
Γιατί δεν μας ενημερώνουν;
Να σας πω.
Επειδή οι 8 χιλιάδες Ισραηλιτες με τες 2000 εταιρείες στο Βορρά που αγοράζουν αβέρτα γη, είναι συνεχιστές του εποικισμου του Βορρά (στα πρότυπα του εποικισμου της Παλαιστίνης) και είναι "κακοί".
Όι άλλοι πον πόδα, δεν είναι κακοί έποικοι, είναι φίλοι μας που κάνουν επενδύσεις και δεν θα τους στοχοποιουμε τζαι πουπανω δίνοντας στη δημοσιότητα λεπτομέρειες για τις δραστηριότητες τους.
Κατανοητό; Καλά οι "κακοί" Ισραηλιτες με τες 2000 εταιρείες που εποικίζουν στις ελληνοκυπριακες περιουσίες στο Βορρά, ποιου Ισραήλ είναι πολίτες;
Του παρταλου; Ή του συμμάχου μας.
Οι πρόσφυγες, όλα καλά;
Η Αδουλωτη Κερύνεια πότε θα κάμει συναυλία με ελληνικές σημαίες, να πάμε;
Ήσουν ο πιο ευτυχισμένος, αισιόδοξος και επιπόλαιος άνθρωπος στην ταξιαρχία. Αυτό το συναντήσαμε για πρώτη φορά στη Γάζα όταν έκαψες ένα σπίτι χωρίς άδεια, έτσι για πλάκα. Κύριε του κόσμου θέλουμε εκδίκηση. Θέλουμε εκδίκηση. Μπήκατε στη Γάζα για να εκδικηθείτε όσο το δυνατόν περισσότερο τις γυναίκες και τα παιδιά, για όλα όσα είδατε. Αυτό θέλατε. Και αυτή την ημέρα, ένα χρόνο μετά το Simchat Torah. Όταν νομίζαμε ότι θα σφάξουμε τον εχθρό, να τους σφάξουμε όλους, να τους διώξουμε από τη χώρα. Είμαστε εδώ στην κηδεία σου, σε βάζουμε στον τάφο. (Από την κηδεία Ισραηλινού φαντάρου, μετάφραση από τα Αγγλικά όπως εμφανίζονται σε μετάφραση από τα Εβραϊκά)
https://www.facebook.com/watch?v=1051546990052233
Απίστευτα αυτά που λέει. Ούτε ισλαμικό κράτος να ήταν οι φασίστες έποικοι ισραηλινοί. Εδώ κλαίνε για ενα από τους χειρότερους έποικου
Η μάνα του, που στέκεται δεξιά είναι γνωστή "περσόνα" των εποίκων. Ήταν ανάμεσα και σε αυτούς που μπλόκαραν την είσοδο της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα.
· Εξαρτήσεις ΜΜΕ. Που την Washington Post στον Φιλελεύθερο
Σε ένα ενδιαφέρον σχόλιο την Παρασκευή 1/11, στα διεθνή, η κ. Ξ. Τουρκη, κατάγραψε ένα ενδιαφέρον δεδομένο από τις αμερικάνικες εκλογές:
«Για πρώτη φορά εδώ και 35 χρόνια η εμβληματική εφημερίδα Washington Post δεν στηρίζει κανένα υποψήφιο για τις προεδρικές εκλογές... Και ενώ το προσχέδιο δήλωσης υποστήριξης για την Καμάλα Χάρις ήταν έτοιμο, λίγο πριν δημοσιευτεί ο δισεκατομμυριούχος ιδιοκτήτης της εφημερίδας Τζεφ Μπέζος το απέσυρε. Δικαιολογώντας γιατί, είπε ότι ήταν μια απόφαση αρχών και απόρροια των ανησυχιών ότι οι πολίτες έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στα παραδοσιακά αμερικανικά μέσα ενημέρωσης... Η απόφαση αυτή οδήγησε στην παραίτηση της αρχισυντάκτριας των άρθρων γνώμης και δυο ακόμη στελεχών. Ακόμα περισσότεροι αρθρογράφοι συνυπέγραψαν κείμενο που κατακεραυνώνει την απόφαση της ηγεσίας της εφημερίδας και του ιδιόκτητη της..»
Η είδηση καταγραφει μια πρακτική αλήθκεια – πως το κεφάλαιο, χειραγωγεί την ενημέρωση. Ειδικά στη συγκεκριμένη περίπτωση δείχνει ότι ο Τραμπ, εξελίσσεται τζαι σε προτιμητέο μερίδας του κεφαλαίου που ελέγχουν τα ΜΜΕ..
Το πιο αξιοσημείωτο, όμως, είναι η αντίδραση των δημοσιογράφων..
Αξιοπρεπής..
Θα ήταν καλά να σκεφτούν τζιαμαί στον Φιλελεύθερο τζαι την δική τους σιωπή σε διάφορα.. Στην απόπειρα γενοκτονίας δίπλα μας ας πούμε..τζαι στο τι αναπαραγει σαν «ειδησεογραφια»...
Ενδιαφέρουσα σιωπή ας πούμε – οξα να θεωρησουμεν την επιλογη «ανταποκριτων» σαν ομολογια; Τυχαία οξά συνδεόμενα δεδομενα με οικονομικά συμφέροντα της οικογένειας του ιδιοκτήτη ας πουμε;
Για το φολκλόρ της επίσκεψης Χριστοδουλίδη στον Λευκό Οίκο, μηπως θα ήταν ενδιαφέρον να το δούμε τζαι σαν σιαμάλισμα της εξουσίας;... Σαν συγκριικο παράδειγμα, ας πούμε, θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος/α τι ελαλεν ο Τάσσος [τον οποίον στήριξαν αρκετοί στην εφημερίδα] για την σχέση Κύπρου - Τουρκίας με φόντο την Δύση [κάτι σαν σχέση δεκανέα με στρατηγό ας πούμε;.. :)] τζαι το νυν σιαμάλισμα με τα χαζοχαρούμενα ότι θα στηρίξουν οι ΗΠΑ την Κύπρο απέναντί στην Τουρκία κλπ..... Οι αντιφάσεις ταυτίσεων έχουν τζαι τούτες τις αποκαλυπτικές στιγμές τους..
Στην τοπική επικαιρότητα της εφτομάδας, απλώνετουν σαν σκιά η δουλοπρεπής αναξιοπρέπεια των ΜΜΕ, που εθέλαν να μας πείσουν, πέ τζαι καλά, ότι έπρεπε να νοιώθουμε δέος γιατί εκαταδέχτηκεν ένας τυπάκος που εν εμπόρεν καν να κατεβεί σε δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, να καλέσει τον Χριστοδουλίδη στην αμερικανική προεδρική κατοικία... Για εμφανείς προεκλογικούς λόγους.... Σαν τεκμήριο της εξάρτησής τους που τα βολέματα της τοπικής εκτελεστικής εξουσίας; ...Τζαι οι απορριπτικοί, ξεκινώντας που τον Άριστο του Φιλελεύθερου, ξαφνικά να αφρίζουν άμα τους αθθυμίζαν, την σχέση ΗΠΑ-Τουρκίας.....
Σε βαθμό γελοιότητας να ξηχάνουν ότι τζαι ο Ομπάμα εβρέθηκεν με τον Αναστασιάδη [τζαι την Άντρη.. :) ] νάκκον πάρακάτω που τον Λευκό Οίκο... Τζαι ούτε οι γεωστρατηγικές αλλάξαν, ούτε ο Ανάστος έγινε παράγοντας λύσης [για όσους υιοθέτησαν τζαι τζήνο το φκιολίν]..
Το σκηνικό αθθύμιζεν ιθαγενείς που επηαίναν δουλοπρεπώς να δηλώσουν θαυμασμό για τους κυρίαρχους...
Το άφρισμα του Άριστου πάντως για τα ειρωνικά σχόλια τζαι την μη αποδοχή του θεάματος, ήταν μια ευχάριστη τεκμηρίωση, ότι υπάρχει τζαι ιστορική μνήμη, τζαι νάκκον αξιοπρέπεια...
Το άλλον ενδιαφέρον της εφτομάδας ήταν η αποκάλυψη των αποθεμάτων της κυβέρνησης λόγω φορων, σε σύγκριση με την φτωχοποίηση μεγάλων μερίδων της κοινωνίας...
Ο Κεραυνός μπορεί να κάμνει, ας πούμε, ότι εν επήρεν χαμπάρι το στεγαστικό πρόβλημα - αλλά φυλάει χρήματα για τις επόμενες ανάγκες των τραπεζών;....
“Charles Ellinas
“Η Κυπριακή κυβέρνηση εμφανίζει πλεόνασμα 1,4 δισ. ευρώ το πρώτο εννεάμηνο του 2024 - σε βάρος των καταναλωτών. Η Κύπρος εφαρμόζει μερικούς από τους υψηλότερους φόρους στην ηλεκτρική ενέργεια στην Ευρώπη”
Όταν η τοπική εξουσία τζαι οι βορειοαμερικανικές επεμβάσεις στη λατινική Αμερική, εφανήκαν ότι εν εμπορούσαν πκιον να συντηρηθούν με στρατιωτικά πραξικοπήματα τζαι εγκλήματα δολοφονιών [όπως τα πραξικοπήματα στην Χιλή, την Αργεντινή κοκ], τζαι η λατινοαμερικανική αριστερά αρκέψεν να κερδίζει σαρωτικά στις εκλογές, ελανσαρίστηκεν, νέα στρατηγική – το lawfare: η χρησιμοποίηση μηχανισμών της δικαστικής εξουσίας, σε συνάρτηση με θεάματα των ΜΜΕ, για να ανατρέψουν προέδρους, οι οποίοι «δεν ακολουθούσαν τις υποδείξεις»... Έτσι ο Λούλα στην Βραζιλία βρέθηκε στην φυλακή, για να μην είναι ανθυποψήφιος του Μπολσονάρο, ενώ πιο πρόσφατα, με ένα δικαστικό στρατιωτικό πραξικόπημα, φυλακίστηκε ο εκλελεγμένος πρόεδρος του Περού..
Αξίζει μαλιστα να αναφερθεί ότι τζαι οι υπηρεσίες του Ισραήλ, επαίζαν ρόλο στην στοχοποίηση αριστερών κυβερνήσεων με την πιππίλα του «αντισημιτισμού». Όπως πολέμησαν τζαι τον Κόρμπυν στην Βρετανία...
Το ότι τούτη η στρατηγική θα εχρησιμοποιήτουν που τις ισραηλίτικες υπηρεσίες ενάντια στους αξιωματούχους του Διεθνούς δικαστηρίου που καταγράφουν το οφθαλμοφανές – την απόπειρα γενοκτονίας- εν αναμενόμενο... Ήδη είχαν απειληθεί δικαστές όπως κυκλοφόρησε μετά την κατηγορία Ισραηλινών αξιωματούχων για εγκλήματα πολέμου..
Απλώς η εκστρατεία τωρά φκαίνει με την «σοβαροφάνεια» της Wall Street Journal… η οποία με έτσι κινήσεις/απόπειρες εκστρατειών εξυπηρέτησης του Ισραήλ τέθκοιους τζαιρούς, απλώς καταγραφεί τις εξαρτήσεις της πκιον..
Επέρασεν ο τζαιρός που ο ψίθυρος, εκωδικοποιήτουν σαν αλήθκεια μέσω των μηχανισμών της χειραγώγησης – σήμερα η εμπλοκή σε εκστρατείες ξεπλύματος μάλλον αποκαλύφκουν τα κίνητρα των εξαρτήσεων..
Dutchie
I found this yesterday in regard to the WSJ's smear campaign against Khan.
"The Wall Street Journal has called for an internal investigation of Karim Khan’s conduct before ICC judges issue the warrants he has requested."
The Wall Street Journal is effectively working in Israels interests and attempting to delay the issuance of arrest warrants for Netanyahu.
Να αθθυμήσουμε, στα πλαίσια της συζήτησης για το «Ταμείο Φιλίππας». την υστερία, τότε, το 2013, όταν κατηγορούσαν τον Δ. Χριστόφια που είσιεν φτιάξει τζαι κατάλογο δωρητών τζαι εισφορών; Για το ξέπλυμα της διαπλοκής που εξεκινήσαν [μέσω του ξεπλύματος των τραπεζών] που τότε...
Ακούσαμεν το τζαι τούτο.. Ο Γεωργίου του ΔΗΣΥ στον Άλφα επικαλέστηκε τζαι επικροτούσε την στάση Χριστόφια που εν ανέπεμψε τον νόμο ή να τον πάρει Ανώτατο – σε σύγκριση με τις νυν πρακτικές για το «ταμείο της Φιλίππας»..
Άσε που είχαμε τζαι τον Άριστο του Φιλελευθέρου, να υιοθετεί το υφάκι, που άμα αρκέψει, ξέρεις ότι κάτι προσπαθεί να ξεπλύνει.. Έπαιξεν μας το [την Παρασκευή] ότι το ταμείο εβοήθησε.... τζαι εν τζαι εν θέμα «Μαφίας»..: «Συγκρατηθείτε, δεν μιλάτε για το ταμείο της μαφίας»...χαριτωμένη απόπειρα ξεπλύματος... κατά το κυπριακό «μάνα μου, ρε».. :)
Γενικώς η στρατηγική «ρίξε τε τους τόνους..»
Αθθυμάσαι όμως ρε Αριστε, κλπ, τότε που δημοσιοποιήθηκε ένα ταμείο εισφορών, που υπήρχε επίσης που πριν, τζαι ο Χριστόφιας, στην τυπική του εντιμότητα, κατέγραψε όλες τις εισφορές, τζαι που εδωθήκαν τα χρήματα [που εν εγίνετουν πριν];...
Τζαι επειδή έπρεπε να ξεπλυθεί ο Αναστασιάδης στις κωλοτούμπες, εξεκινήσαν/ξεκινήσετε μια από τις [όπως εφαίνουνταν] υπό παραγγελία υστερίες... Γιατί λ.χ. εδοθήκαν χρήματα σε προσφυγικό σωματείο της αριστεράς.. :)
Εξήχανε τα γέρημα τότε ο Φιλελεύθερος σενιόρ Άριστε να παραδεχτεί ότι ήταν χυδαία παραπλάνηση – ότι είχαν δοθεί τζαι ανάλογα χρήματα σε δεξιά σωματεία..
Υπηρεσίες Άριστε. Τζαι τότε σίουρα ..τζαι τωρά;
Περαστικά
«Η ιστορία του Κεντρικού Τραπεζίτη Κρις Πατσαλίδη, που διόρισεν ο Χριστοδουλίδης για να διευκολύνει το πλιάτσικο των τραπεζών;..
Το κατεστημένο προστάτευσε του ημέτερους – έστω και αν τελικά δεν κατάφερε να συγκαλύψει το σκάνδαλο της συνολικής ευθύνης των τραπεζών για την οικονομική κρίση: Ο Πατσαλίδης φέρεται να είναι το άτομο στην Τράπεζα Κύπρου που πιάστηκε να διαγράφει στοιχεία [ημέηλς] την περίοδο της αγοράς των ελληνικών ομολόγων [2009-10] τα οποία τελικά προκάλεσαν τις μεγάλες απώλειες με το κούρεμα, όχι μόνο δεν διερευνήθηκε, αλλά αναβαθμίστηκε»
Το πώς οι τράπεζες την περίοδο της οικονομικής κρίσης, κατάφεραν να κατασκευάσουν μια εικόνα που μετατόπιζε το πρόβλημα τους [τζαι των σκανδάλων τους που οδήγησαν στην κρίση] στο Δημόσιο, μέσω των ΜΜΕ, τζαι των φερέφωνων της υποψηφιότητας Αναστασιάδη, θα εν ένα που τα σκάνδαλα μαζικής χειραγώγησης το οποίο θα αναφέρεται σαν case study χειραγώγησης στο μέλλον... Τζαι στο τότε σενάριο εν κατασκευάστηκε μόνο μια δαιμονοποίηση του Δ. Χριστόφια, του προέδρου που εν ελέγχαν οι τράπεζες που ήθελαν ξεπλυμα, αλλά εστήθηκε τζαι ένα διαπλεκόμενο επιτελείο για να εκτοπίσει τον τότε επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας, τον Π. Δημητριάδη, ο οποίος ξεκίνησε έρευνα για τις ευθύνες των τραπεζών...
Να αθθυμισουμεν τζαι ότι όπως επαραδέκτηκεν ο Τσαγγάρης ο Χριστόφιας ήταν το πρώτο θύμα fake news στην Κύπρο - https://www.offsite.com.cy/apopseis/efetis/dimitris-hristofias-proto-politiko-thyma-ton-fakenews
Τζιαι την offsite εν την λαλείς τζιαι Χαραυγή J
Τότε αποκαλύφτηκαν τζαι οι ευθύνες των αστεριών που πιάνουν τζαι προαγωγές/διορισμούς τωρά [σαν αμοιβή ότι προστάτευσαν το άβατο του βαθέως κατεστημένου από τους ιθαγενεις;] ... Οι τύποι που εσυγκαλύφκαν με παρατυπίες καταστροφής τεκμηρίων....
Το τότε δίκτυο απλώνετουν που την κυβέρνηση, στις τράπεζες τζαι τα ΜΜΕ [που εξαρτιούνταν οικονομικά που τες τράπεζες].. Τζαι με απειλές, εικόνων υποκόσμου προς τον Δημητριάδη για να παραιτηθεί....
Η νίκη των τραπεζών μέσω των ΜΜΕ, πληρώνεται σήμερα, με τα όσα τραβούν οι δανειολήπτες, αλλά τζαι την ευρύτερη εικόνα της διαπλοκής ... Εν ήταν τυχαία η σχέση συναλλαγής Πολυβίου [της τράπεζας Κύπρου] -Νικολάτου [του Ανώτατου Δικαστηρίου] στην οποία αναφέρθηκε ο Ν. Κληρίδης στο αποκαλυπτικό του αναφορά για τις συγκρούσεις συμφερόντων αξιωματούχων της δικαστικής εξουσίας. Αφορούσε τζαι το ξέπλυμα σε δικαστήρια...
Η αισχρότητας της παύσης του γενικού ελεγκτή, εν συνέχεια τζήνου του σκηνικού...
Δηλαδή να υποθέσουμε ότι η νυν κυβέρνηση, νοσταλγεί τις παρατυπίες της προηγούμενης, που εν έστελλε αρχείο χορηγών;..[για να μεν μαθαίνουμε για τις έξτρα ευκολίες που παραχωρούσε το κράτος σε διάφορους «χορηγούς» στα πλαίσια του σκανδάλου των διαβατηρίων]
Είναι να μεν μάθει στο βίτσιο της εξουσίας το πλάσμα – επιστροφή στο «παιδικό ναρκισσισμό» που λαλεί τζαι η ψυχανάλυση;
"Σύμφωνα με έγγραφο που παρουσίασε η Ειρήνη Χαραλαμπίδου, στα στοιχεία που αποστέλλονται στη Βουλή δεν αναγράφονται τα ονόματα των δωρητών, αλλά τα αρχικά ονόματα των αιτητών χορηγίας."
Από το 2016 μάλιστα, δεν έχει αποσταλεί οποιοδήποτε αρχείο χορηγιών
Θα δείξει βέβαια πως θα συμπεριφερτεί ο διορισμένος. Αλλά το κλίμα δεν προδιαθέτει για ελεγκτή που θα ελεγχει για την διαφθορά/διαπλοκή..... Λογικα με βαση τους «8» του Ανώτατου κλπ, θα πρέπει, μαλλον, να αποκτήσει άμεσα σπουδές στην αρχειοθέτηση [στην οποια ειδικευεται ο Σαββιδης της εισαγγελιας με τον οποιον φαινεται να ταυτιστηκαν οι 8]... Όσο για υπακοή, μάλλον φαινεται να υπάρχει γιόρκιν στους διορισμένους της νυν εξουσίας...
«Ο κ. Ανδρέας Παπακωνσταντίνου είναι κάτοχος πτυχίου BA Accounting, Finance and Economics, κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και έχει επίσης πτυχίο στην Ποιμαντική και Κοινωνική Θεολογία.»
Ειναι τυχαιο οτι εργαζόταν στους PWC που αιτηθηκαν κ τους εγκρίθηκαν τα περισσότερα διαβατηρια; αμ αυτό με το πτυχίο της ποιμαντικης κ κοινωνικής θεολογίας πολύ μεγάλο προσόν αλλωστε κ ο μεγαλος οταν δεν ειναι σε ταξιδια τρεχει εκτος απο τα γηπεδα τα μοναστηρια τις αγρυπνιες κ τα προσκυνηματα. Τι πάει να πει ποιμαντικη ειμαστε τίποτε πρόβατα για να μας μαντριζουν; καλού κακού φροντίστε τα παιδιά σας να πάρουν πτυχίο θεολογίας πολύ χρήσιμο για την ανέλιξη τους στο ΚυπρΙΡΑΝ
«Ο Πρέσβης του Κράτους της Παλαιστίνης στην Κυπριακή Δημοκρατία, Αμπντάλλα Αττάρι, χαιρέτησε το χθεσινό ιστορικό ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο, όπως αναφέρει, καλεί σε άμεσο τερματισμό της ισραηλινής κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών, της Δυτικής Όχθης και της Γάζας, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, που βασίστηκε στην πρόσφατη σχετική γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου.
Σε γραπτή δήλωση, ο κύριος Αττάρι χαιρέτησε επίσης την θετική ψήφο και την στήριξη του ψηφίσματος από την συντριπτική πλειοψηφία των χωρών του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Κυπριακής Δημοκρατίας.»
Το ψήφισμα ψηφίστηκε την Τετάρτη με 124-12 ψήφους και 43 αποχές, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ.
Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υποστήριξε με συντριπτική πλειοψηφία την Τετάρτη ψήφισμα που συντάχθηκε από τους Παλαιστίνιους και απαιτεί από το Ισραήλ να τερματίσει την "παράνομη παρουσία" του στη Γάζα και την κατεχόμενη Δυτική Όχθη εντός ενός έτους.
Η ψηφοφορία στο σώμα των 193 μελών ήταν 124-14, με 43 αποχές. Μεταξύ αυτών που τάχθηκαν κατά ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο στενότερος σύμμαχος του Ισραήλ.
Κατανοητός ο σεβασμός στα δικαστήρια, αλλά η κοινωνία εν οφείλει τζαι υποταγή, όταν οι δικαστές αποφασίζουν λογοκρισία –περιορισμό της Δημοκρατίας... Διότι το «ανάρμοστο» σαν δικαιολογία «μη σεβασμού εξουσίας» μυρίζει πολλά αυταρχικές εποχές... Οι πολίτες πληρώνουν τους δικαστές, τζαι εν τους πληρώνουν για να επιβάλουν λογοκρισία, ούτε για να συγκαλύφκουν δίκτυα διαπλοκής...
Τζαι όταν μερικοί έχουν υπερβάλλον ζήλο, κάτι θα τρέχει...
Ο Χριστοδουλίδης ετοιμάζει νομοσχέδιο για ελεκτικό συμβούλιο, άρα νέοι διορισμοί κοκ. Οπότε εν τυχαίο που εκφράζουν σεβασμό κομματιδια τζαι πολιτικοί που ίσως να ελπίζουν σε διορισμούς ημέτερων;
Feelix
Eer
Σεβαστή η απόφαση δικαστηρίου για την απόλυση του Γενικού Ελεγκτή είπαν ΔΗΣΥ
ΕΔΕΚ ΕΛΑΜ ΔΗΠΑ
οι στο έγκλημα.
Από ότι φαίνεται ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης θα πολιτευτεί στο μέλλον με παρακαταθήκη την εικόνα του έντιμου ελεγκτή απέναντι στη διαπλοκή/ «το σύστημα» όπως το είπεν... Έσιει μιαν συντριπτική στήριξη που την κοινωνία στην αντιπαράθεση με την εισαγγελία, μια αντιπαράθεση την οποία το Ανώτατο μετέτρεψε, με την ρητορική του, τζαι σε ένα είδος τεκμήριου καχυποψίας με την εικόνα δικτύων του διορισμένων του Αναστασιάδη να πλυνίσκονται τζαι να ξεπλύνουν...
Θα φανεί πώς θα κινηθεί ο κ. Μιχαηλίδης...
Πάντως το Ανώτατο Δικαστήριο εμετέτρεψε τον σε ιστορική μορφή της εποχής μας – σαν είδος αντίστασης στη διαφθορά...
Αλλά όπως λαλεί τζαι τον πιο κάτω σχόλιο, ο κόσμος εν θα ξεχάσει απλώς. Τούτη η δημόσια προσβολή των 8 του Ανώτατου απέναντι στην ευαισθησία της κοινωνίας για τη διαφθορά [με την παύση του κύριου εκπροσώπου της διερεύνησης] εν θα φέρει υποταγή, όπως κωμικά φαίνονται να διεκδικούν οι ομοφωνούντες 8... Αντίθετα θα διευρύνει την καχυποψία... τζαι για τους ίδιους πκιον...
«Κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουν ότι ο κυπριακός λαός τους έχει μισήσει.
Όχι απλώς σιχαθεί.
Υπαρχει διαφορά.
Τζαι όι, δεν συμφωνώ ότι ο κόσμος θα μουρμουρισει μια εφτομαδα τζαι θα σιώπησει.
Όχι μόνο δεν "θα σιωπησει ο κόσμος", αλλά θα εκδικηθεί και όσα κόμματα καμουν την πάπια.
Ακούεις Νικόλα;
Πότε;
Στες επόμενες Προεδρικές.
Ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου (δικαίως), όσο κανένας άλλος αξιωματούχος ή άλλο πολιτικό πρόσωπο.
Επειδή άντεξε μέχρι την τελευταία στιγμή και γιατί "ο τομέας του" είναι η διασπαθηση δημοσίου χρήματος.
Πολύ πιθανόν η παύση του να συνδέεται όχι μόνο με παλιά σκάνδαλα, αλλά και με τα σχεδιαζομενα καινούργια στην Ενέργεια και τις πρόσφατες αποφάσεις για την ηλεκτρική διασύνδεση.
Ένα είναι σίγουρο, ότι δεν θα αποσυρθεί και ότι θα μας απασχολήσει και στο μέλλον.»
· Μια πρώτη καταγραφή της αντίδρασης της κοινής γνώμης στην εκ των φαινομένων, ταύτιση των δικαστών με το δίδυμο της εισαγγελίας τζαι την υιοθέτηση από το Δικαστήριο της πλευράς που φαίνεται να υποστηρίζει την λογοκρισία των σκανδάλων της εποχής Αναστασιάδη [ο οποίος φαίνεται να διόρισε αρκετούς από τους δικαστές]...
Από την δημοσκόπηση στον Φιλελεύθερο
«Τα αποτελέσματα είναι συντριπτικά εναντίον της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου, καθώς και σε βάρος του Γενικού Εισαγγελέα. Αντιθέτως, είναι εξαιρετικά θετικά για τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη. Παράλληλα, καταγράφεται εξαιρετικά μεγάλη αμφισβήτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας, στον οποίο η συντριπτική πλειοψηφία όσων συμμετείχαν στην έρευνα επιρρίπτει ευθύνη για την κατάληξη της υπόθεσης. Στην έρευνα καταγράφεται επίσης, και η τεράστια αμφισβήτηση πλέον των θεσμών.
Ιδιαίτερης σημασίας είναι το μέγεθος του δείγματος της έρευνας. Ξεπέρασε κάθε προηγούμενο και ο αριθμός εκείνων που απάντησαν επιτυχώς τις ερωτήσεις έφτασε τις 15.452. Αριθμός ο οποίος δεν επιτρέπει την παραμικρή αμφισβήτηση για το αίσθημα της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας.
82% διαφωνεί με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστήριου
Στο βασικό ερώτημα της έρευνας «Συμφωνείτε με την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου η οποία καθιστά τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη ανίκανο να συνεχίσει τα καθήκοντα του;», ποσοστό 78% απάντησε ότι διαφωνεί πολύ και ποσοστό 4% ότι διαφωνεί (συνολικά διαφωνεί το 82%).
Στον πάτο η δημοφιλία του Γενικού Εισαγγελέα
Σε συνάρτηση με τα προηγούμενα αποτελέσματα και οι απαντήσεις στα ερωτήματα τα οποία καταγράφουν τη δημοφιλία Γενικού Εισαγγελέα και του τέως Γενικού Ελεγκτή.
Για τον Γενικό Εισαγγελέα τα αποτελέσματα είναι: 81% αρνητική (65% πολύ αρνητική, 16% αρνητική), 8% θετική (4% πολύ θετική, 4% θετική).
Αντιθέτως, για τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη ποσοστό 81% εκφράζει θετική άποψη (59% πολύ θετική, 22% θετική), ενώ μόλις 10% εκφράζει αρνητική άποψη….
Εξαιρετικής σημασίας και ταυτόχρονα συντριπτικά είναι τα αποτελέσματα στην ερώτηση αν μετά την απόφαση του Ανωτάτου κλονίστηκε η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς.
Όσον αφορά τη Νομική Υπηρεσία, ποσοστό 87% (81% πάρα πολύ, 6% πολύ) δηλώνει ότι κλονίστηκε η εμπιστοσύνη τους.
Αντιθέτως, όσον αφορά την Ελεγκτική Υπηρεσία, ποσοστό 55% δηλώνει καθόλου, 17% λίγο, 9% πολύ και 19% πάρα πολύ.
Τουλάχιστον την στιγμή της απόφασης, η κοινή γνώμη δηλώνει σε ποσοστό 86% ότι κλονίστηκε η εμπιστοσύνη της και για την Δικαστική Εξουσία (78% πάρα πολύ, 8% πολύ).
«Ένα σημαντικό κενό στην απόφαση του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου για παύση του Γενικού Ελεγκτή εντοπίζει ο Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Δικαίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Τμήμα Νομικής του Πανεπιστήμιο Κύπρου, Δρ Αριστοτέλης Κωνσταντινίδης.
Κληθείς από τον «Φ» να σχολιάσει την απόφαση, υποστηρίζει συγκεκριμένα ότι η νομική αξιολόγηση του τρόπου και του ύφους, με το οποίο εξέφραζε ο παυθείς Γενικός Ελεγκτής τις διαφωνίες του, θα έπρεπε να περιλαμβάνει και τις παραμέτρους σε σχέση με την ελευθερία έκφρασης, που έχει κατοχυρώσει το ΕΔΑΔ και που ακολουθούνται και στην κυπριακή νομολογία.
«..Κατά την άποψή μου, η «όλη συμπεριφορά» του Γενικού Ελεγκτή θα έπρεπε να έχει αξιολογηθεί και υπό το φως του άρθρου 19 του Συντάγματος (ελευθερία έκφρασης), αντλώντας καθοδήγηση από την πλούσια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) επί του ταυτόσημου άρθρου 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), όπως τα κυπριακά δικαστήρια παγίως πράττουν στη νομολογία τους.
Αυτό προφανώς δεν έγινε στην υπόθεση Ερωτοκρίτου, την οποία το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο εφάρμοσε ως προηγούμενο, καθώς σε εκείνη την υπόθεση η ανάρμοστη συμπεριφορά αφορούσε διαφθορά και όχι τον τρόπο και το ύφος αμφισβήτησης και αντίδρασης του παυθέντος αξιωματούχου, που άπτονται της ελευθερίας έκφρασης.»
Τζήνο που ενόχλησε την κοινωνία [όπως εφάνηκεν τζαι στην οργή στο ίντερνετ, τζαι την σχετική δημοσκόπηση στον Φιλελεύθερο] ήταν το αίσθημα της απογοήτευσης. Οι Σαββίδης-Αγγελίδης, μπορεί να οχυρώνονται πίσω που την καρέκλα, αλλά η εικόνα τους σαν εν δυνάμει εμπλεκόμενους σε υποθέσεις συγκάλυψης διαφθοράς η σύγκρουσης συμφερόντων [θέματα Αγγελίδη] ή πρωτοστάτες στη συγκάλυψη/αρχειοθέτηση [εικόνα Σαββίδη], εν σαφής στην κοινωνία... Ένα δικαστήριο βέβαια, θα μπορούσε να πει, ότι ακολουθεί τον νόμο τζαι όχι την κοινή γνώμη. Αλλά οι αποφάσεις των δικαστηρίων, βασίζονται μεν στο πλαίσιο του συντάγματος τζαι των νομολογιών, αλλά σαφώς καθορίζονται από την κοινωνία στην οποία ζει κάποιος/α. Τζαι το νομικό πλαίσιο της Κυπριακής κοινωνίας πάει ως την Ευρώπη πκιον – τζαι εν μπορούν οι τοπικοί δικαστές να αγνοούν/παραβλέπουν ευρωπαϊκές νομολογίες..... Το να καμώνεται ένα δικαστήριο, τζαι μάλιστα ομόφωνα [εν υπάρχει ίχνος ατομικής άποψης;!], ότι εν καταλάβει ότι το θέμα αφορά τη λογοκρισία πληροφόρησης των πολιτών [για αυτό θέλει την λογοκρισία εξόφθαλμα η εισαγγελία] εν κωμικό...Το να πετάσσεις ρητορικές κορώνες, επειδή έσιεις μιαν καρέκλα που απέκτησες, πιθανόν, από τον πρόεδρο που θεωρείται σύμβολο της διαφθοράς/διαπλοκής, εν πιθανόν υστερική αντίδραση από φόβο...
Αλλά, όπως τζαι πολλά άλλα, τα πράματα μετατρέπονται σε μπούμερανγκ.
Οι δικαστές ως τωρα παίζουν το κάπως αφ υψηλού για τις διεθνείς κριτικές...Αλλα τωρα μάλλον εφκηκεν τους μπούμερανγκ η κίνηση «τιμωρίας» του εκφραστή της διερεύνησης, τζαι πειθάρχησης της κοινωνίας στην δική τους τζαι μόνο, απόφαση...Μάλλον πκιον οι δικαστές που πήραν την απόφαση θα πρέπει να αρκέψαν να νοιώθουν την υποψία των δικτύων διαπλοκής να φτάνουν τζαι σε τζήνους, στην εικόνα της κοινωνίας στην οποία ζουν..
Τζαι ένα δικαστικό σύστημα υπό καχυποψία, αργά η γληορα εν να έβρει μπροστά του τις συνέπειες..
· Ρητορικες σαν δημόσιος «λόγος» για την κομπίνα να πληρώνουμε «φόρο υποτέλειας» για ένα καλώδιο ελληνικής επιχείρησης, που θα εξυπηρετά [εκτός που τα συμφέροντα της εταιρείας] τζαι το Ισραήλ... Τζαι σαν «υπάκουοι υποτελείς» [σύμφωνα με το πλάνο Αθηνών-Ισραήλ] θα πληρώνουμε τζαι για.. ό,τι προκύψει...
Σαν να αρκέψαν να κωλοβαρούν [επιτέλους] οι «δικοί μας» στο να είναι πρόθυμοι υποτελείς;...Hopefully…J
Καταγραφές της προπαγάνδας των παρασκηνιακών συμφερόντων, τζαι των αποσπάσματων, για εσωτερική κατανάλωση...
Επί της Αρχής είμαστε σύμφωνοι.
Επιβεβαιωμενο!
Αλλά με Όρους 1,2,3,4.
Τους όρους τους καταλάβαμε.
Το επί της Αρχής δυσκολεύκουμαι να καταλάβω.
Ποιάς Αρχής;
Της Ηλεκτρικής Διασύνδεσης Κύπρου - Ελλάδας - Ισραήλ;
Ευτυχώς εν η περίοδος που εν μιλώ...
Το ότι τελικά την περασμένη Τρίτη, εν αποφασίστηκε τίποτε για τον ιντερκοννέκτορ εν μιτσιά, αλλά καλή κίνηση... Διότι το θέμα πκιον εν να συνειδητοποιηθεί η κομπίνα που πάει να στηθεί σε βάρος μας, σαν κοινωνία... Θα πρέπει να εγκρίνουμε ένα πρότζεκτ για ηλεκτρισμό, τον οποίον μπορούμε να παράγουμε τζαι διαφορετικά, τζαι θα πρέπει να πληρώσουμε [πριν καν τελειώσει] όλα τα έξοδα της εταιρίας ΑΔΜΗΕ, συν έξτρα για ενδεχόμενους κινδύνους που θα προκύψουν....
Τζαι το να πληρώσουμε σημαίνει άμεσα – όϊ μέσω φορών στο Δημόσιο, αλλά μέσω του λοαρκασμού του ρεύματος. Οριζόντιο κούρεμα;.. :)
Δηλαδή κάποιοι στην Ελλάδα εσκεφτήκαν ένα κόλπο να κάμουν μια επένδυση, τζαι να πληρώνουν οι «χαζοί κύπριοι» το κόστος;...
Ένεν καθόλου παράξενο, σε έτσι πλαίσιο ότι αναδύεται, που διάφορες πλευρές, η εικόνα του 1974, όταν ο ελληνικός στρατός, του κράτους που τόσα υποσχόταν πριν το 1960, με το πραξικόπημα έφερε την τουρκική εισβολή τζαι το κόστος της.... ή για το πώς η διασύνδεση των κυπριακών με τις ελληνικές τράπεζες, [με Βγενόπουλο, ελληνικά ομόλογα κοκ] οδήγησε στην οικονομική κρίση της περασμένης δεκαετίας. Τζαι στα ανάλογα κουρέματα..
Τζαι άμα σκεφτεί κανένας/καμιά ότι η ελληνικη επιχείρηση για το έργο, εννοεί [στους πιθανούς κινδύνους] τζαι την δεδομένη τουρκική αντίδραση [ήδη το τουρκικό ναυτικό έκαμεν επίδειξη], τότε το δούλεμα εν τζαι αισχρό τζαι χοντρό...
Ουσιαστικά, για τα συμφέροντα μερικών στην Ελλάδα, τζαι για τα συμφέροντα του κράτους της γενοκτονίας ανατολικά μας, θα φορτωθούμε σαν μαννοί [έτσι ελπίζουν να μας καταντήσουν δηλαδή] ένα αναπόφευκτο κόστος;....
Επειδή εκάμαμεν [γενικά] τέχνη το κωλοβάρεμα άμα εν θέλουμεν κάτι, ελπίζουμε ο Χριστοδουλίδης να υιοθετήσει ανάλογη πρακτική, τζαι να μείνει στο ψυγείο η κομπίνα που προσπαθούν να στήσουν στην πλάτη μας...
Εν σημαντικό να εκφραστεί δημόσια η αντίθεση στο κόλπο... Μόνο έτσι καταλάβει η κυβέρνηση μέσω της οποίας προσπαθούν να μας το φορτώσουν. Ήδη η ΡΑΕΚ, που εν η αρμόδια υπηρεσία, είπεν όϊ....
«Irene Charalambides
Ο Υπ. Δικαιοσύνης εξαγγέλλει μεταρρυθμίσεις καθιστώντας σαφές ότι τα νομοσχέδια για διαχωρισμό εξουσιών για άρση του ανέλεγκτου θα περάσουν από νομοτεχνικό έλεγχο από την Νομική Υπηρεσία. Δεν σκέφτηκε η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη πως δεν μπορούν να ελέγχουν τα νομοσχέδια αυτοί που κάθετα διαφωνούν με τη συγκεκριμένη μεταρρύθμιση, ούτε ότι θα μπορούσαν να απευθυνθούν άλλου, όπως και προηγούμενοι πρόεδροι έπραξαν όταν διαφωνούσαν με τον Γενικό Εισαγγελέα. Υπενθυμίζω ότι παρά το γεγονός ότι πρόκειται για προεκλογική εξαγγελία του Προέδρου Χριστοδουλίδη ο Εισαγγελέας επέμενε να αποκαλεί εμμονικους, σε συνεδριάσεις στο κοινοβούλιο, με το διαχωρισμό όσους επιμένουμε στη συγκεκριμένη συνταγματική μεταρρύθμιση ενημερώνοντας μας ότι όταν ο Πρόεδρος εξάγγελε τη συγκεκριμένη θέση δεν είχε ενημερωθεί ορθά από τους συνεργάτες του. Αυτά μόνο στην Κύπρο συμβαίνουν. Ισως γιατί η έννοια της σύγκρουσης συμφέροντος αποδείχθηκε δυσνόητη για τα δεδομένα του νησιού μας. Συνεπώς κ. Υπουργέ επιτρέψτε μου να διατηρώ αμφιβολίες ...»
· Η κρίση του ιστορικού, μετα-ψυχροπολεμικού, κόμματος της Γερμανικής Αριστεράς
Τζαι ενώ το ιστορικό κόμμα της αριστεράς, το Die Linke, βολοδέρνει στην προσπάθεια συντήρησης της θέσης του στο υπάρχον πολιτικό σύστημα, η γερμανική κοινή γνώμη φαίνεται να κινείται πιο αποφασιστικά απέναντι στην υποκρισία «προστασίας του Ισραήλ» με βάση το παρελθόν... Ενώ τον περασμένο Νιοβρη υπήρχε στήριξη της ισραηλίτικης επίθεσης στην Γάζα από το 63% της Γερμανικής κοινωνίας, σήμερα η εικόνα έχει αντιστραφεί ριζικά – 61% είναι εναντίον της ισραηλίτικης επίθεσης τζαι [αναπόφευκτα] των συνακολούθων εγκλημάτων, που όσο τζαι να τα λογοκρίνει η επίσημη προπαγάνδα, εν διάχυτα στις εναλλακτικές πηγές πληροφόρησης..
Germany remains an outlier. The repressive institutional response to any display of solidarity or calls for peace has been shocking. The initial positioning of left-wing party Die Linke — including its leadership’s refusal to call for a cease-fire and to take a clear stand against Israel’s crimes — is often explained away as a response to the “specific German context.” Die Linke was built around the commitment to peace — but the shock over the Hamas war crimes on October 7 left it near-silent. Still, if the German historical relationship to Israel and its influence on reactions to the current war is well-documented, perhaps more attention should be paid to what most Germans actually think.
A recent poll showed a considerable shift in German public attitudes to the ongoing Israeli war in Gaza. If in November this “operation” had 63 percent polling support, now 61 percent are against. This trend should also be related to the massive number of German weapons daily used by the Israeli army to commit its massacres in Gaza.
We might imagine that the reality of the war and shifting public opinion would convince this left-wing party to change its stance, and back the urgent protests to oppose the war and Germany’s role in it. Has Die Linke done that? No. Its European election manifesto did not once mention Gaza, or any cease-fire call, let alone the suspension of the EU’s association agreement with Israel or a specific ban on exports of weapons. The fact that another left-wing party like MERA25 used the term “genocide” and called in its manifesto to “stop German complicity” shows that the political space for platforming Palestine solidarity does exist.
Die Linke’s choice to formally ignore this crucial issue raises many essential strategic and political questions at a time when it is constantly polling no better than 4 percent and lacks strong connections with larger organized groups or social movements in Germany. The contradiction is even more striking given that Die Linke has often spoken of a “movement” strategy that would allow the party to be seen as organically connected with a range of social issues. Its catastrophic result in the EU elections, on under 3 percent support, shows that in Germany, like elsewhere, left-wing voters will not be rallied by a deafening silence.
Για να δικαιολογησει οτι αφηκαν δεκάδες πλάσματα στον ήλιο, έτσι σαν δείγμα «ευαισθησίας», εξευτελίζοντας τζαι την Κυπριακή Δημοκρατία σε σχέση με τον ΟΗΕ με την αχαπαροσύνη του, έσυρνε μια ατακούλα της ώρας... «Η πράσινη γραμμή δεν είναι σύνορο»..Τζαι άραγε σενιόρ των κατασκευασμένων ειδήσεων/θεαμάτων, τί θα πουν οι Οηέδες την επόμενη φορά που θα τους έχουμεν ανάγκη; Οξά τούτο εν το εκατάλαβεν ακόμα ο διορισμένος τζαι ο ακριβοπληρωμένος παρέας/σύμβουλος του; Ότι κάθε χρόνο μαχούμαστεν, σαν Κυπριακή Δημοκρατία να μείνει, η Ουνφικυπ;...Οξά τωρά εν να πάει να έβρει τον Γκουτέρες σε νοσοκομείο για να κατασκευάσει είδηση; Αλλά άμα ως την ατάκα φτάνει η κατανόηση μερικών... ή η παραπλάνηση...τέθκια θεάματα γελοιότητας θα έχουμε... «τόσος είναι» κάποιος που θα ελάλεν τζαι η παράφραση του Αβέρωφ που τον Αναγνωστάκη..
Η τακτική του κ. Ιωαννίδη είναι ένας συνδυασμός του "If you can't convince them, confuse them" και του "If you don't like the conversation, change the subject". Όπερ μεθερμηνευόμενο: προσπαθεί να μετατοπίσει τη συζήτηση. Διότι είναι παντελώς άσχετο αν είναι ή δεν είναι σύνορο η πράσινη γραμμή. Είτε είναι είτε δεν είναι, οι υποχρεώσεις που απορρέουν από τη Σύμβαση του 1951 είναι οι ίδιες: υποχρέωση εξέτασης αιτήματος ασύλου, με ό,τι συνεπάγεται.
«Είναι γνωστό ότι το Ισραήλ έχει δημιουργήσει σημαντική παρουσία στο νησί [Κύπρο] με μια βάση της Μοσσάντ [ισραηλινή μυστική υπηρεσία] με μερικές ντουζινες agents/πράκτορες...»
Κοίτα να δεις... :) ..Τελικά, οι υποψίες για τα νούμερα ξεπλύματος εν τζαι διεθνώς γνωστες;
Οπότε άμα συναντάτε τον λόγο των φερέφωνων ξεπλύματος του ισραηλίτικου ρατσισμού, πέρα από τον πειρασμό να ρωτήσετε «πόσα;» [το οποίο σαν κυπραίοι έχουμε την ευγένεια, από οίκτο, να μεν το πετασσουμε στα μούτρα των γελοίων], ή το «40,000 νεκροί ρε, τζαι προσπαθείτε ακόμα να ξεπλύνετε το έγκλημα;», μπορεί τζαι να βοηθά η γαλλική δημοσίευση για τις αιτιες της αθλιοτητας... για το επίπεδο του πάτου τζαι την απουσία τσίπας... Η Ιστορία τζαι η γενική πκιον γνώση των κινητρων μερικων, απλώνεται γυρόν τους, καθώς γίνεται ορατή η συγκαλυμμένη αθλιότητα...
Οι Σαββιδης, Αγγελίδης κουβαλουν ήδη αρκετή υποψία για τις πρακτικές/αποφάσεις τους που αθθυμίζουν ημετεροκρατία : ο Σαββίδης εφαήθηκεν να εμποδίσει έρευνα του Γενικού ελεγκτή, τζαι εδιόρισεν επικεφαλής τον Νικολάτο, ο οποίος φέρεται να είσιεν πάρε-δώσε με τον Πολυβίου της τράπεζας Κύπρου, για ημέτερα οικονομικά συμφέροντα. Τζαι έριξαν το θέμα στα μαλακά όσον αφορά την συμμετοχή των ίδιων, των Σαββιδη-Αγγελίδη, τζαι του Αναστασιάδη στην έγκριση των αποφάσεων..
Βάλε τον αλουπό να γλέπει τις όρνιθες, κοινώς;..
Ο Αγγελίδης, επιάστηκε να ξεπλένει πρώην πελάτη του, τζαι μετά έπαιζεν το αμνησία... Τζαι ο «προστατευόμενος» φαίνεται να εν ύποπτος για διάφορα πιο πρόσφατα... Επίσης ο Αγγελίδης, είσιεν οικογενειακή σχέση με εμπλοκή στην υπόθεση του μαύρου βαν παρακολούθησης...
Σε τούτο το πλαίσιο, το ότι φαινονται
να τρέμουν μια έρευνα για τα εισοδήματά τους, ίσως να μεν παράξενο... Όπως τζαι
το άγχος τους για τις έρευνες του Γενικού Ελεγκτή... Ή για τα σχόλια στο
ίντερνετ... Ο φόβος της αλήθκειας;
Πενήντα έξι χρόνια συμπληρώνονται φέτος από το στρατιωτικό πραξικόπημα των Συνταγματαρχών στην Ελλάδα, την 21η Απριλίου 1967. Έχει περάσει περισσότερο από μισός αιώνας από εκείνη τη μέρα που ξημέρωσε Παρασκευή, τη μέρα που «τοξότες, φάλαγγες και λεγεώνες πήραν και έβαλαν την Ελλάδα σε κλουβί». Ο στρατός κατέλαβε καίρια σημεία της Αθήνας με τη βία, βασικά άρθρα του συντάγματος αναστάλθηκαν αμέσως και η χώρα κηρύχθηκε σε κατάσταση πολιορκίας. Την ίδια στιγμή χιλιάδες πολίτες μέλη του ΚΚΕ, της ΕΔΑ και άλλων δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας συνελήφθησαν σε μια προληπτική ενέργεια αποτροπής οποιασδήποτε προσπάθειας αντίστασης. Μέσα σε αυτό το καθεστώς φόβου ξεκίνησε η επταετής δικτατορία των Συνταγματαρχών στην Ελλάδα, με όλα τα τραγικά γεγονότα που ακολούθησαν.
Η επιβολή της δικτατορίας από τη Χούντα των Συνταγματαρχών δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία, ούτε ξεπήδησε σαν κάποιο γεγονός έξω από την ιστορία και το πλαίσιο της εποχής. Η Χούντα των Συνταγματαρχών δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η ακραία έκφραση της κρίσης του μετεμφυλιακού αστικού κράτους και των εξωτερικών εξαρτήσεων του. Παράλληλα, ήταν αποτέλεσμα των ενδοαστικών συγκρούσεων για τον εκσυγχρονισμό και έλεγχο του καθώς και τη στάση του απέναντι στο Κυπριακό.
Το μετεμφυλιακό κράτος της Ελλάδας όταν είχε ανασυγκροτηθεί, ειδικότερα τη δεκαετία του 1950, με υπερατλαντικούς σπόνσορες, επένδυσε στην αντικομμουνιστική υστερία της εποχής, χρησιμοποίησε ακραίες κατασταλτικές μεθόδους (ξερονήσια, εξορίες, βασανισμοί, κτλ.) και άφησε τις διάφορες δεξιές παρακρατικές ομάδες να δρουν ανενόχλητες. Αποκορύφωμα αυτών, ήταν δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ, Γρηγόρη Λαμπράκη. Από την άλλη, ο παρεμβατικός ρόλος εξωθεσμικών δυνάμενων όπως η μοναρχία και ο στρατός, οι συγκρούσεις μεταξύ των αστικών πολιτικών δυνάμεων της Ένωσης Κέντρου, της ΕΡΕ, κ.α., οδήγησαν το 1965 σε μια έντονη κοινοβουλευτική κρίση. Αυτή η κρίση οδήγησε σε συνεχή αδιέξοδα, αστάθεια και ένα πολιτικό κενό που οι πραξικοπηματίες συνταγματάρχες εκμεταλλεύτηκαν με πρόφαση την αποκατάσταση της τάξης και της εθνικής ασφάλειας.
Η Χούντα των Συνταγματαρχών στην επταετή διάρκεια της δικτατορίας άφησε ανεξίτηλο το ιδεολογικό της στίγμα στην ελληνική κοινωνία και ιστορία. Χρησιμοποιώντας και εκσυγχρονίζοντας/αναβαθμίζοντας το οπλοστάσιο του μετεμφυλιακού κράτους συνέχισε σε μεγαλύτερο βαθμό τις πολιτικές διώξεις, τις εξορίες, τις δολοφονίες κομμουνιστών και δημοκρατικών πολιτών. Έθεσε σε παρανομία πρώτα την ΕΔΑ και το ΚΚΕ και σε κατοπινό στάδιο και τα υπόλοιπα κόμματα. Αυτό που χαρακτήριζε τη Χούντα ήταν μια έντονη και εθνικιστική προγονοπληξία, ηθικολογικά και αντιεπιστημονικά κηρύγματα, λογοκρισία στις τέχνες και στα γράμματα. Όλα αυτά συνοψίζονταν κυρίως στο σύνθημα της Χούντας το «Ελλάς, Ελλήνων Χριστιανών». Όσο για το οικονομικό θαύμα της Χούντας, μόνο θαύμα δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται η αφαίμαξη των κρατικών ταμείων σε σκάνδαλα και μίζες αλλά και σε εθνικιστικά, κιτς πανηγύρια που έστηναν οι Συνταγματάρχες εις βάρος του ελληνικού λαού.
Το δολοφονικό έργο της χούντας ξεκινά άμεσα από την πρώτη μέρα. Σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας που γίνεται στην Αθήνα, έχουμε τα πρώτα θύματα της δικτατορίας από πυροβολισμούς, η 24χρονη Μαρία Καλαβρού κι ο 15χρονος Βασίλης Πεσλής. Από τις πιο δυναμικές ενέργειες αντίστασης πριν την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973, ήταν η απόπειρα δολοφονίας του Παπαδόπουλου με βόμβα από τον Αλέκο Παναγούλη τον Αύγουστο του 1968 και η απόπειρα ανατίναξης της αμερικανικής πρεσβείας τον Σεπτέμβριο του 1970, που καταλήγει στον θάνατο του Κύπριου Γιώργου Τσικουρή και της Ιταλίδας Μαρία-Έλενα Αντζελόνι.
Όσοι, σήμερα, εξακολουθούν να λιγουρεύονται ένταξη στο ΝΑΤΟ και περαιτέρω υποθήκευση της ανεξαρτησίας της χώρας μας είναι καλά να ανατρέξουν στην περίοδο αυτή. Οι χουντικοί, όπως και οι ΕΟΚΑβητατζήδες στην Κύπρο είχαν όνομα, διεύθυνση και ταυτότητα. Δεν ξενοιάζουμε με μια αναφορά σε χούντα, όπως στην Κύπρο με μια αναφορά σε πραξικόπημα γενικά και αόριστα. Ήταν ακροδεξιοί, υποτελείς σε ξένα συμφέροντα και με οργανικές σχέσεις με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ στο εξωτερικό και με μέρος του μεγάλου κεφαλαίου και των κρατικών μηχανισμών στο εσωτερικό. Η ΝΑΤΟδουλεία και ο αντικομμουνισμός τους οδήγησαν σε έξαρση της κρίσης στα ελληνοτουρκικά, σε συνεχείς παρεμβάσεις στα εσωτερικά ζητήματα της Κυπριακής Δημοκρατίας με αποκορύφωμα το πραξικόπημα τον Ιούλιο του 1974 που έδωσε την ευκαιρία στον Τουρκικό Αττίλα να ολοκληρώσει πέντε μέρες αργότερα το δίδυμο έγκλημα εναντίον της Κύπρου.
Η Χούντα των Συνταγματαρχών αποτελεί μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας και όσο και να προσπαθούν οι σύγχρονοι απόγονοι και νοσταλγοί τους να παραγράψουν την ιστορία, η λαϊκή πάλη και η λαϊκή μνήμη δεν θα το επιτρέψουν αυτό δεύτερη φορά.
Σαν σήμερα στις 29 Ιουλίου 1962, ο γνωστός φασίστας Oswald Mosley (ιδρυτής της Βρετανικής Φασιστικής Ένωσης το 1932) προσπάθησε να πορευθεί μέσα στους δρόμους του Μάντσεστερ, γνωστής εργατούπολης. Η προσπάθεια του αυτή κατέληξε άδοξα, αφού ένα πλήθος πέραν των 5000 αντιφασιστών μπλόκαραν την πορεία αυτού και των υποστηρικτών του, του επιτέθηκαν και τον έριξαν στο έδαφος. Για να γλυτώσει, φυγαδεύτηκε από 250 περίπου αστυνομικούς, οι οποίοι, όμως, δεν κατάφεραν να αποτρέψουν το πλήθος από το να τους εκσφενδονίσει ντομάτες, αυγά, κέρματα και πέτρες.
Στη συνέχεια προσπάθησε να εκφωνήσει ομιλία στους υποστηρικτές του, αλλά το αντιφασιστικό πλήθος ανάγκασε τόσο τον ίδιο όσο και την αστυνομία να ακυρώσουν την εκδήλωση μόλις 7 λεπτά μετά την επίσημη έναρξη της. Ακολούθησαν συγκρούσεις μεταξύ ντόπιων αντιφασιστών και μελανοχίτωνων του Mosley με αποτέλεσμα να συλληφθούν 47 άτομα. Όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, και που μας υπενθυμίζει συνεχώς την ταξική φύση του αστικού κράτους, οι περισσότεροι συλληφθέντες ήταν αντιφασίστες
Σαν σήμερα, με την τουρκική εισβολή το 1974, ολοκληρώνεται το δίδυμο νατοϊκό έγκλημα που ξεκίνησε με το φασιστικό πραξικόπημα της ελληνικής χούντας και της ΕΟΚΑ Β.
48 χρόνια από τότε που η Κύπρος και ο λαός της μαυροφόρεσαν. Νεκροί, αγνοούμενοι, τραυματίες, προσφυγιά.
48 χρόνια μετά, ζούμε ακόμα τις συνέπειες της συνεχιζόμενης κατοχής, της διχοτόμησης και του βίαιου διαχωρισμού των δύο κοινοτήτων, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Η κατοχική σημαία στον Πενταδάκτυλο μας τα θυμίζει όλα καθημερινά…
Η ιστορική εμπειρία δείχνει πως η τραγωδία της Κύπρου και του λαού μας, πέρα από την άμεση εμπλοκή των δυτικών ιμπεριαλιστών και των νατοϊκών κύκλων, έχουν επίσης τη σφραγίδα του τουρκικού και του ελληνικού εθνικισμού, αλλά και των νοσταλγών της χούντας. Γι’ αυτό και ο μεγαλύτερος εχθρός των εθνικιστών που έδρασαν ως όργανα των ιμπεριαλιστικών μεθοδεύσεων, ήταν η Αριστερά και οι αγωνιστές του λαϊκού κινήματος που πάλευαν για ελευθερία, ανεξαρτησία και κοινωνικά δικαιώματα.
Η ιστορία και τα επίσημα έγγραφα ακόμα και των δικών τους υπηρεσιών, καταδεικνύουν, επίσης, τις ΗΠΑ-Βρετανία-ΝΑΤΟ ως συνένοχους στον σχεδιασμό και εκτέλεση της τουρκικής εισβολής, ενώ με τη σημερινή τους πολιτική, επί της ουσίας, απαλλάσσουν την Τουρκία από τις ευθύνες της, επιτρέπουν τη διαιώνιση της παραμονής της στην Κύπρο και επιδιώκουν την εσαεί παραμονή των βρετανικών βάσεων που καταπατούν το 5% του κυπριακού εδάφους.
Σήμερα είμαστε ακόμα μια φορά μπροστά σε αδιέξοδο σε ότι αφορά στις συνομιλίες με κύρια ευθύνη της Τουρκίας και των δυτικών της συμμάχων. Η επίλυση του κυπριακού όμως δεν εξαρτάται μόνο από τις συνομιλίες και ότι εκεί συζητείται, τα οποία βέβαια έχουν σημασία ως προς το περιεχόμενο της λύσης. Εξίσου, αν όχι και πιο σημαντικό, είναι η μαζική εμπλοκή του λαϊκού παράγοντα. Η ανάπτυξη κοινών αγώνων Ε/Κ και Τ/Κ. Η αντικατοχική πάλη για να έχει προοπτική και αποτελεσματικότητα, πρέπει να είναι κοινή με τους Τουρκοκύπριους που στην άλλη πλευρά του οδοφράγματος δίνουν την δική τους μάχη, ενάντια στο κατοχικό καθεστώς, τον εθνικισμό και την διχοτόμηση. Για να δημιουργηθεί έτσι ένα δικοινοτικό στη μορφή και ταξικό στη βάση, παλλαϊκό κίνημα που να παλέψει τόσο για την επανένωση της Κύπρου, όσο και για μια άλλη κοινωνία.
Βασικά στοιχεία του κοινού αντικατοχικού αγώνα πρέπει να είναι ο αγώνας για μια Κύπρο ελεύθερη, ανεξάρτητη, απαλλαγμένη από ξένους στρατούς, βάσεις και «εγγυήτριες δυνάμεις». Αυτή η στοχοθεσία προϋποθέτει την ρήξη και σύγκρουση με τις αντιλήψεις καθεστωτικών πολιτικών δυνάμεων που πασχίζουν να μας πείσουν, πως η συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές συμμαχίες όπως το ΝΑΤΟ, θα μπορούσαν να μας φέρουν δήθεν σε ευνοϊκότερη θέση για την επίλυση του Κυπριακού.
Καλούμε τον κόσμο να συμμετάσχει στην εκδήλωση που διοργανώνει το Πολιτιστικό Ίδρυμα 1948 με αφορμή τις επετείους για το δίδυμο έγκλημα του πραξικοπήματος και της εισβολής, αύριο Πέμπτη 21 Ιουλίου, η ώρα 19:00 στο Αμφιθέατρο Newton του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, με θέμα Το μαύρο καλοκαίρι του 1974: Η Κύπρος στη μέγγενη του ιμπεριαλισμού και του σοβινισμού.
Αντί άλλων ανακοινώσεων για την σημερινή 48η επέτειο του εγκληματικού/προδοτικού πραξικοπήματος της χούντας των Αθηνών και της ΕΟΚΑ Β’, υπό την υψηλή εποπτεία των γνωστών αμερικανονατοικών κύκλων, το Πολιτιστικό Ίδρυμα 1948 συνεχίζει την πρωτοβουλία που ξεκίνησε πριν 6 περίπου μήνες.
Στην 48η επέτειο θανάτου του Γ. Γρίβα, στις 27 Ιανουαρίου 2022, είχαμε αναγγείλει πρωτοβουλία για μετονομασία των οδών που φέρουν το όνομα του σε ολόκληρη την Κύπρο. Είχαμε πραγματοποιήσει και εκστρατεία συλλογής υπογραφών ως ένα πρώτο βήμα.
Τώρα, η πρωτοβουλία αυτή παίρνει ένα πιο επίσημο και θεσμικό δρόμο. Χτες, αποστείλαμε ανοικτή επιστολή προς όλους τους Δήμους της ελεύθερης Κύπρου και στα κοινοβουλευτικά κόμματα πλην ΕΛΑΜ, και ζητούμε να μετονομάσουν τις οδούς και λεωφόρους που φέρουν το όνομα του, σε οδούς: «Δημοκρατίας», «Αντίστασης», «Δημοκρατικής Αντίστασης», «Πολυτεχνείου», «Κερύνειας», «Αμμοχώστου».
Θεωρούμε την πρωτοβουλία αυτή μια έμπρακτη δικαίωση των αγώνων όλων όσων έπεσαν υπερασπιζόμενοι την πατρίδα και τη δημοκρατία.
Καλούμε όλους τους δημοκρατικούς και προοδευτικούς ανθρώπους της Κύπρου να συμμετάσχουν στην προσπάθεια αυτή για μετονομασία των οδών που φέρουν το όνομα του Γρίβα.
Στις 19 Ιουλίου 2021 το Πολιτιστικό Ίδρυμα 1948 πραγματοποίησε εκδήλωση μνήμης και τιμής στο μνημείο πεσόντων αντιστασιακών στον Άγιο Νικόλαο στην Λεμεσό.
Χαιρετισμό απεύθυνε ο Γιάννος Κατσουρίδης. Ομιλητές ήταν η Μαρίνα Αρμεύτη, εκπαιδευτικός και θυγατέρα δολοφονηθέντα από την ΕΟΚΑ Β’ και ο Πολύδωρος Πολυδώρου, στρατιώτης του 361 ΤΠ τραυματίας κι αιχμάλωτος πολέμου 1974.
Πιο κάτω παρατίθεται το κείμενο του Γιάννου Κατσουρίδη και της Μαρίνας Αρμεύτη.
Δεν μας τους έφερε η θάλασσα της Κερύνειας
Με αυτά τα λόγια ο ποιητής Κώστας Μόντης αποτύπωσε την τραγωδία της Κύπρου τον μαύρο εκείνο Ιούλη του 1974 αδυνατώντας να πιστέψει ότι η πανέμορφη θάλασσα της Κερύνειας ξέρασε εκείνη την μέρα φωτιά και θάνατο. Και έχει δίκιο να είναι δύσπιστος ο ποιητής. Διότι δεν αποφάσισαν μια καλή πρωία οι Αττίλες να πλευρίσουν τις καταγάλανες ακρογιαλιές και να αποβιβάσουν τις ορδές τους. Μόνο αφελείς και συνειδητά παραπληροφορούντες, προσπαθώντας να αποσείσουν τις δικές τους ευθύνες ακολουθούν αυτή την οδό.
Το πραξικόπημα και η εισβολή του μαύρου εκείνου Ιούλη μόνο απρόσμενη δεν ήταν. Το πραξικόπημα και η εισβολή, (οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος όπως λέγαμε κάποτε) σχεδιάστηκαν υπερατλαντικά και εκτελέστηκαν από την Τουρκία, την ελλαδική χούντα, αλλά και τους εντός Κύπρου επίορκους και προδότες. Έστω και αν σήμερα μέσω λήθης και παραχάραξης αυτά αμφισβητούνται.
Το ζήτημα των ευθυνών για το δίδυμο έγκλημα κατά της Κύπρου, για την μεγάλη μάζα του κυπριακού λαού, είχε λυθεί από την ίδια στιγμή που αυτό εκτελείτο. Η λαϊκή σοφία αλάθητη και αδέκαστη έβγαλε την δική της ετυμηγορία και δεν χρειάστηκε ποτέ δικαστήρια, εφετεία και ιστορικούς του μέλλοντος. Ο λαός μας από τότε βροντοφώναξε και δαχτυλόδειξε τους ενόχους της προδοσίας και της καταστροφής.
ΕΟΚΑ Β’ δολοφόνοι!
Δώστε την χούντα στο λαό!
Κίσινγκερ (και στο πρόσωπο του ο αμερικάνικος και νατοϊκός ιμπεριαλισμός), καταζητούμενος για φόνο εκ προμελέτης ενός ολόκληρου λαού!
Έξω ο Αττίλας από την Κύπρο!
Άμεσα, υπεύθυνα και ανεπηρέαστα ο λαός έκρινε, δίκασε και καταδίκασε στη συνείδηση του τους ενόχους. Ούτε φάκελοι χρειάστηκαν, ούτε δίκες, ούτε λεπτομέρειες, ούτε ιστορικοί του μέλλοντος. Το ντοκουμέντα, βέβαια, απέδειξαν έκτοτε και κατηγορηματικά την ορθότητα, της άμεσης λαϊκής σοφίας. Όπως δεν χρειάστηκαν πολλά λόγια και υπολογισμοί για να ορθώσουν το ανάστημα τους, ήρωες συμπατριώτες μας που έδωσαν το πολυτιμότερο αγαθό για τον άνθρωπο, την ίδια τους τη ζωή, για τον λαό και την πατρίδα.
Ήρωες που τα παιδιά τους δεν πρόλαβαν να τους γνωρίσουν.
Ήρωες που μνημονεύουμε καθεχρονικά και που αρκετούς εξ’ αυτών ακόμα δεν γνωρίζουμε την τύχη τους 47 χρόνια μετά.
Ήρωες, που απάντησαν αμέσως παρόν στο κάλεσμα της πατρίδας, πολέμησαν, αιχμαλωτίστηκαν και στιγματίστηκαν εφ’ όρου ζωής από τις μνήμες των βιωμάτων.
Οι στιγμές των μεγάλων επιλογών και η ποιότητα των ανθρώπων
Στη ζωή μας, οι στιγμές που αναλογούν στον καθένα μας να κάνει τις μεγάλες επιλογές είναι πολύ λίγες. Ιδιαίτερα όταν αυτές οι επιλογές αφορούν σε συνειδητές αποφάσεις με το διακύβευμα να είναι το πολυτιμότερο και συγκλονιστικότερο αγαθό: η ίδια η ζωή. Οι πεσόντες στο πραξικόπημα και την εισβολή έδωσαν συνειδητά τη ζωή τους στον αγώνα για ιδανικά και αξίες που οι ίδιοι έκριναν και κατέταξαν παραπάνω από την ίδια τη ζωή: για ελευθερία, για δημοκρατία, για την γλυκιά πατρίδα Κύπρο, το χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο.
Η πράξη τους αυτή καταδεικνύει το μεγαλείο της ψυχής του ενσυνείδητου ανθρώπου, του ενσυνείδητου αγωνιστή και πατριώτη. Σε ένα περιβάλλον, προδοσίας και ανοργανωσιάς, με τους πρωταίτιους να κρύβονται, θα μπορούσαν να μείνουν και αυτοί πίσω. Δεν θα ταίριαζε όμως με τον χαρακτήρα τους. Οι νεκροί του πραξικοπήματος και της εισβολής, παιδιά του κυπριακού λαού, παιδιά της μάνας Κύπρου, έτρεξαν άμεσα να σώσουν το οτιδήποτε σωζόταν. Πολέμησαν σε ένα αγώνα άνισο και προδομένο. Στημένο από έξω και προδομένο από μέσα.
Δεν μπορώ καν να προσποιηθώ ότι γνωρίζω τι σημαίνει για μια μάνα και ένα πατέρα να έχουν θάψει παιδί. Δεν μπορώ καν να προσποιηθώ ότι μπορώ να μπω στη θέση της μάνας και του πατέρα που έφυγαν από τη ζωή χωρίς να ξέρουν την τύχη του παιδιού τους. Στη θέση του παιδιού που μεγάλωσε χωρίς τον γονιό του, ή που δεν τον γνώρισε ποτέ. Ούτε στη θέση του αδελφού και της αδελφής μπορώ να μπω. Μπορώ μόνο να μετρήσω τον πόνο τους και να σεβαστώ.
Η μοίρα των νεκρών της μάνας Κύπρου, στην μεγάλη πλειοψηφία τους νέων, ήταν τραγικά συγκλονιστική: πριν προλάβουν να γνωρίσουν τη ζωή και τις χαρές της, την θυσίασαν. Σε μικρογραφία είναι η μοίρα της Κύπρου.
Μπορούν να κλείσουν οι πληγές;
Λένε ότι ο χρόνος κλείνει πληγές, ότι μαλακώνει τον πόνο. Είναι όμως πληγές που μένουν ανοιχτές και αιμορραγούν για χρόνια. Μια τέτοια πληγή προκλήθηκε από το πραξικόπημα και την εισβολή. Και έχει όνομα. Ονομάζεται ΚΑΤΟΧΗ. Και θα επουλωθεί μόνο όταν το κυπριακό λυθεί με τρόπο που θα ικανοποιεί τον κυπριακό λαό στο σύνολο του, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους και όχι τους Νατοϊκούς δήθεν φίλους και συμμάχους και τις εγγυήτριες δυνάμεις. Αλήθεια, τόσο εύκολα ξεχάσαμε το ΝΑΤΟ – CIA – ΠΡΟΔΟΣΙΑ ώστε ορισμένοι να ζητούν νατοϊκές εγγυήσεις σε μια πιθανή λύση;
Ο αγώνας του κυπριακού λαού στο σύνολο του (Εκ και Τκ) ήταν και είναι δισυπόστατος: αντιιμπεριαλιστικός/αντικατοχικός αφενός και αντιεθνικιστικός αφετέρου. Όποιος το εγκλωβίζει/περιορίζει στο ένα πλαίσιο δεν προσφέρει καλή υπηρεσία. Η κατοχή είναι κατοχή. Το να αποφεύγεις να την ονοματίζεις δεν είναι κάτι προοδευτικό. Αν η κατοχή δεν είναι κατοχή και αν τα κατεχόμενα είναι ένας απλός γεωγραφικός προσδιορισμός, τότε και το πραξικόπημα είναι εμφύλιος σπαραγμός ή άφρων και όχι προδοτικό; Διότι δεν μπορεί να είναι επιχείρημα το αν η αναφορά σε κατοχή ενοχλεί ορισμένους. Το θέμα είναι αν απεικονίζει την πραγματικότητα.
Η μαχαιριά του δίδυμου εγκλήματος έντυσε στα μαύρα τον κυπριακό λαό και άφησε αιμάσσουσες τις πληγές στο σώμα της πατρίδας μας και στις καρδιές του λαού μας. Πληγές, που αρμυρίζονται κάθε φορά που ερχόμαστε προσκυνητές στη θυσία των ηρώων μας ανήμερα των μαύρων επετείων. Πληγές που έχουμε το χρέος να κλείσουμε.
Η ενότητα ως συστατικό αγώνα για απαλλαγή από την κατοχή και επανένωση
Στον αγώνα για απαλλαγή από τα τετελεσμένα της εισβολής απαιτείται συλλογικότητα, ομοψυχία και ενότητα. Τα έχουμε ακούσει πολλές φορές αυτά τα λόγια και είναι όντως απαραίτητα συστατικά του αντικατοχικού αγώνα. Οι λέξεις, όμως, πολλές φορές σημαίνουν διαφορετικά πράγματα για τον καθένα. Αποκτούν νόημα αναλόγως ποιος και με ποια σκοπιμότητα τις χρησιμοποιεί.
Η ενότητα για παράδειγμα. Μια λέξη, μια έννοια, που δεν είναι φιλολογική και αφηρημένη ειδικά στο πλαίσιο του αγώνα για απαλλαγή από την κατοχή και επανένωση. Η ενότητα για να είναι στέρεη πρέπει να οικοδομηθεί στη βάση της γνώσης της ιστορικής αλήθειας και του σεβασμού της. Της μεταμέλειας και της συγγνώμης. Οτιδήποτε άλλο θα είναι εφήμερο και χωρίς διάρκεια. Διότι σε τελική ανάλυση η μόνη που δεν ευθύνεται για την κάθοδο του Αττίλα, τους σκοτωμούς, την κατοχή και την προσφυγιά, είναι η θάλασσα της Κερύνειας.
Η ιστορία αυτού του τόπου είναι γραμμένη με αίμα.
Δόξα και τιμή σε όλους όσοι πότισαν με το αίμα τους το δέντρο της κυπριακής ελευθερίας.
Δόξα και τιμή στους ήρωες της αντίστασης στο προδοτικό πραξικόπημα και στην τουρκική εισβολή.
Αιώνια ας είναι η μνήμη όσων έχασαν τη ζωή τους κατά το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή του 1974.
Αιώνια και τιμημένη.
Γιάννος Κατσουρίδης
Να αντιστεκόμαστε στη λήθη και το φασισμό
Παρόλο που σκόπευα να ξεκινήσω αλλιώς αυτή μου την παρέμβαση, άλλαξα γνώμη. Πρέπει να σας εξηγήσω απλά γιατί γράφω εδώ. Γράφω εδώ γιατί έχω να επιτελέσω ένα χρέος. Το καλύτερο μνημόσυνο στους νεκρούς μας είναι να τους θυμόμαστε και αντιστεκόμενοι στη λήθη να αντιστεκόμαστε στην παραχάραξη της ιστορίας, να αντιστεκόμαστε στον φασισμό.
Εδώ διαβάζουν νεαρά παιδιά που διψούν για γνώση. Σε εσάς απευθύνομαι, γιατί την ιστορία αυτών των ηρώων δεν σας την είπαν στα σχολεία. Άλλους τους βολεύει και άλλοι έχουν την φωλιά τους λερωμένη. Έτσι συνήθως προσπερνούν όλοι με ταχύτητα το πραξικόπημα. Η τουρκική εισβολή όμως δεν έγινε ως κεραυνός αν αιθρία.
47 χρόνια πέρασαν και ακόμα δεν λέμε την αλήθεια στα παιδιά.
Παρόλο που κάθε φορά που ξεστομίζω τις λέξεις η καρδιά μου σπαράζει, θα σας πω. Έχω χρέος να σας πω!
Η ΕΟΚΑ Β΄ ήταν μια τρομοκρατική οργάνωση. Την ίδρυσε ο Γρίβας το 1971. Από τότε ξεκίνησαν οι κλοπές όπλων από στρατόπεδα, οι ανατινάξεις αστυνομικών σταθμών, οι απόπειρες δολοφονίας του Μακαρίου. Από το 1972 άρχισαν οι δολοφονίες αθώων πολιτών για τα πιστεύω τους, για την υποστήριξη τους στον νόμιμα εκλελεγμένο πρόεδρό μας Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Το αποκορύφωμα της προδοτικής δράσης τους ήταν η διενέργεια του πραξικοπήματος με την Χούντα των Αθηνών που έλεγχε τις δυνάμεις του στρατού. 67 δολοφονίες αθώων πολιτών μετρά η δράση των ΕΟΚΑΒητατζήδων. Γίνονταν συνήθως νύχτα, με κουκούλες και σκότωναν όποιον βάφτιζαν προδότη.
Προδότες έλεγαν όσους αντιτάσσονταν στο αίτημα της Ένωσης, προδότες έλεγαν όσους είχαν το μυαλό και το θάρρος να αποκαλύπτουν πως το αίτημα της Ένωσης ήταν απλά ένα εύηχο σύνθημα ενώ ταυτόχρονα σήμαινε τη διχοτόμηση της Κύπρου, αφού μετά το 1960 είχαμε δικό μας Ανεξάρτητο κράτος.
Το πραξικόπημα ομολογουμένως άνοιξε την κερκόπορτα στην Τουρκία να εισβάλει. Πολλοί το προέβλεπαν. Γι’ αυτό και αγωνίστηκαν μαζί με τον πρόεδρο Μακάριο για να παραμείνει η Κύπρος αφοσιωμένη στην δημοκρατική τάξη και νομιμότητα. Ήταν ο μόνος δρόμος για να κρατήσουμε την Κύπρο ενωμένη και να μην γίνει η τουρκική εισβολή.
Ναι οι δολοφόνοι ήταν πολίτες αυτού του τόπου. Κάποιοι ζουν, κάποιοι έχουν πεθάνει. Κρυμμένοι πίσω από τον κλάδο ελαίας του Μακαρίου νομίζουν πως τα εγκλήματά τους παραγράφηκαν. Κάποιοι μέχρι σήμερα παραμένουν αμετανόητοι. Δίκες δεν έγιναν. Στοιχεία καταστράφηκαν. Η Τουρκική εισβολή βόλεψε έτσι ώστε να έχουν προτεραιότητα οι χιλιάδες πρόσφυγες και νεκροί της εισβολής. Όταν οι μανάδες μας διεκδικούσαν δίκες για τους δικούς μας νεκρούς τις χλεύαζαν λέγοντάς τους «Και τους χιλιάδες της εισβολής ποιος θα τους δικαιώσει».
Έτσι πέρασαν 47 ολόκληρα χρόνια αποσιώπησης των εγκλήμάτων.
Εμείς όμως θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε κατά του φασισμού.
Εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στην παραχάραξη της ιστορίας.
Εμείς διεκδικούμε την αλήθεια: ποιος, που πότε, γιατί;
Μόνο η ιστορική αυτογνωσία θα συμβάλλει σε μια ουσιαστική συμφιλίωση. Με μισόλογα δεν διδάσκουμε ιστορία. Με μισόλογα δεν διατηρούμε την μνήμη. Με μισόλογα είμαστε καταδικασμένοι να ξαναπάθουμε τα ίδια.
Έχουμε ανάγκη να καλλιεργήσουμε μια διαφορετική κουλτούρα στο σχολείο και το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Το χρωστάμε στα παιδιά μας. Θέλουμε να έχουν γνώση και αντίληψη της εξέλιξης της νεότερης ιστορίας μας. Να μπορούν να κρίνουν και να μην παρασύρονται από τα συνθήματα του κάθε λαοπλάνου. Αυτή είναι η ευθύνη μας. Να γνωρίζουμε το παρελθόν. Να ξέρουμε πώς θα βαδίσουμε στο μέλλον. Με μια Κύπρο της ελευθερίας, της ειρήνης και της δημιουργίας!
Λοιπόν, να λέτε όχι στον φανατισμό. Όχι στο τυφλό μίσος. Να διεκδικείτε τις αξίες σας και να μην κάνετε βήμα πίσω όταν πρόκειται για το κοινό καλό και το συμφέρον των πολλών. Τον όμορφο αγώνα της δημοκρατίας θα τον συνεχίσετε εσείς.
Μαρίνα Αρμεύτη
Οπτικο-ακουστική παραγωγή της κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ με αφορμή τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821
Σε αυτά τα σύντομα επεισόδια, το υλικό ξεδιπλώνει την ιστορία ξεσκεπάζοντας μύθους και ηρωποιήσεις αλλά αναγνωρίζοντας το μεγαλειώδες ιστορικό γεγονός, ενώ παράλληλα αντλεί ιστορικά μαθήματα για τους αγώνες του μέλλοντος.
Η σειρά των 6 επεισοδίων δίνει στο θεατή την ευκαιρία να παρακολουθήσει την εξέλιξη των γεγονότων που προηγήθηκαν, που οδήγησαν στην επανάσταση και τελικά στη συγκρότηση του ελληνικού αστικού κράτους. Μπορεί επίσης να παρακολουθήσει τις ηρωικές μάχες των πρωταγωνιστών, τις “εμφύλιες” συγκρούσεις, αλλά και να δει μέσα σε ποιες τοπικές και διεθνείς οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, αυτές οι ιστορικές στιγμές εκδηλώθηκαν. Μέσα από τη σειρά επιχειρείται η αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας -σε αντιδιαστολή με το σύνολο των εκδοχών της αστικής ιστοριογραφίας- αλλά και η προσπάθεια εξαγωγής χρήσιμων ιστορικών συμπερασμάτων από την Επανάσταση του 1821.
Επεισόδιο 1ο: «Η Επανάσταση, ατμομηχανή της Ιστορίας»
2ο επεισόδιο: «Στην αυγή της νέας εποχής»
3ο επεισόδιο: «Η πρωτοπορία του αγώνα»
4ο επεισόδιο «Και ποιοι θέλετε να αρματωθούν, αν όχι εμείς;»
5ο επεισόδιο: «“Εμφύλιοι” πόλεμοι. Η επανάσταση μέσα στην επανάσταση»
6ο επεισόδιο: «Η επανάσταση διδάσκει»
Σκηνοθεσία Κώστας Σταματόπουλος
Διεύθυνση Φωτογραφίας – Μοντάζ Σέργιος Κολισίκας
Έρευνα – Επιμέλεια Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ
Παρουσίαση Θέμης Πάνου, Αφροδίτη Βραχοπούλου
Κάμερα Ηλίας Διαμαντάκος, Άκης Βαλεργάκης
Υπεύθυνη Παραγωγής Παυλίνα Αγαλιανού
Σύνθεση πρωτότυπης μουσικής Εύα Φάμπα
Ηχογράφηση Μουσικής Βαγγέλης Φάμπας (στούντιο MassiveProductions)
Έπαιξαν οι μουσικοί
Εύα Φάμπα: Κλασσική κιθάρα
Δημήτρης Κουφαλάκος: Φαγκότο
Φώτης Κόλλιας: Κρουστά
Αφήγηση Σπύρος Κοντορίζος
Ηχογράφηση Σπικάζ Σωτήρης Γκέκας
Motion graphics Γιάννης Κλεφτογιάννης
Εναέριες λήψεις Τηλέμαχος Τσουραμάνης Ορέστης Μπορμπότης
Συμμετείχαν
Χρήστος Μπαλωμένος Μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ Οικονομολόγος
Αποστόλης Χαρίσης Μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας
Aκούστηκαν τα μουσικά θέματα
Eισαγωγή από “Ένα παλικάρι 20 χρονών” (παραδοσιακό)
Bela Bartok – Out of Doors, Sz. 81
“La Marseillaise”
Solo Cello Passion – Doug Maxwell
The post 1821 – 200 χρόνια από την Ελληνική επανάσταση appeared first on Αγκάρρα.
Σαν σήμερα πριν από 78 χρόνια το ΑΚΕΛ πήρε μια ιστορική απόφαση, καλώντας τα μέλη του να συστρατευτούν στον ένοπλο αγώνα κατά του χιτλεροφασισμού.Ήταν μια απόφαση με τεράστια πολιτική σημασία καθώς έστελνε μήνυμα προς ολόκληρο τον κυπριακό λαό για ενωτική αντιφασιστική δράση και έμπρακτη διεθνιστική αλληλεγγύη προς τους λαούς που υπέφεραν από την επέλαση των ναζιστών και ιδιαίτερα στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό που αγωνιζόταν ενάντια στην ναζιστική κατοχή. Επίσης, συνέδεε τον αντιιμπεριαλιστικό-αντιφασιστικό αγώνα για απελευθέρωση από τον ναζισμό, με την πάλη για αυτοδιάθεση της Κύπρου και απαλλαγή από την αγγλική αποικιοκρατία.Ο νικηφόρος αγώνας των λαών και η συντριβή του ναζισμού-φασισμού στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, έδωσε τεράστια ώθηση στον κυπριακό λαό για να εντείνει τον δικό του αγώνα για απελευθέρωση από τον αγγλικό αποικιακό ζυγό.
Η απόφαση του ΑΚΕΛ για μαζική κατάταξη, οι εμπειρίες χιλιάδων κυπρίων εθελοντών και από τις δύο κοινότητες στα πολεμικά μέτωπα και οι θυσίες στα πεδία των μαχών, ήταν μια συνειδητή πολιτική ενέργεια για να διεκδικήσει και η Κύπρος την ελευθερία της.
Μετά τον πόλεμο, η Αριστερά, πρωτοστάτησε στο κίνημα αποστράτευσης ενάντια στα σχέδια των Άγγλων να στείλουν τους Κύπριους εθελοντές σε πολεμικές εκστρατείες, εντός της βρετανικής αυτοκρατορίας, για καταστολή απελευθερωτικών και αντιαποικιακών κινημάτων άλλων λαών. Σε μια τέτοια διαδήλωση, έπεσε νεκρός ο Τάσος Κυθραιώτης από πυρά Βρετανού αξιωματικού, στις 8 Οκτωβρίου 1945.
Η ιστορική μνήμη είναι ιδιαίτερα σημαντική για μας κι αυτοί οι ένδοξοι αγώνες αποτελούν πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων, αλλά και μια υπενθύμιση ότι ο αγώνας σήμερα ενάντια στην κατοχή και τη διχοτόμηση, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και το φασισμό, ενάντια στον εθνικισμό, είναι αναγκαίος όσο ποτέ άλλοτε.
Το 1948 στην Κύπρο είναι χρονιά ορόσημο που άλλαξε τον ρου της ιστορίας στον κυπριακό αθλητισμό, μα και γενικότερα στο κοινωνικό-πολιτικό γίγνεσθαι. Η ίδρυση των λαϊκών προοδευτικών σωματείων και ειδικότερα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ σαν σήμερα 4 Ιουνίου του 1948, δεν προέκυψε ξαφνικά ως απότοκο των επιδράσεων του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα, όπως παρουσιάζεται συχνά στην κυρίαρχη ιστοριογραφία.
Ήταν αποτέλεσμα της ιδεολογικής και ταξικής σύγκρουσης που έφτασε στο απόγειο της εκείνη την χρονιά, μέσα από τις έντονες κοινωνικές διεργασίες που βρίσκονταν σε εξέλιξη από τις αρχές της δεκαετίας του 1940. Δεν ήταν τυχαίο ότι το 1948 είχαμε την κορύφωση της ταξικής πάλης, καθώς είναι η χρονιά με τους μεγαλύτερους εργατικούς αγώνες, τις πιο μαζικές και μαχητικές απεργίες στις οποίες συμμετέχουν εργαζόμενοι κι από τις δύο κοινότητες, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι. Ειδικότερα οι απεργίες των μεταλλωρύχων ξεκίνησαν στις 13 Γενάρη 1948 και κράτησαν πάνω από τέσσερις μήνες, συνολικά 125 μέρες! Συμμετείχαν δύο χιλιάδες μεταλλεργάτες, εκ των οποίων οι 700 ήταν Τουρκοκύπριοι.
Ενωμένη η κυπριακή εργατική τάξη υπό την ηγεσία της αριστεράς, πάλεψε απέναντι στους αποικιοκράτες , την ξένη και ντόπια εργοδοσία, αλλά και τους απεργοσπάστες που ενισχύονταν από την ακροδεξιά και την εκκλησία. Τότε γίνονταν καθημερινά συλλήψεις, δίκες και φυλακίσεις απεργών, μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες καταστολής, όπου η αστυνομία πυροβολούσε απεργούς μεταλλωρύχους στις κινητοποιήσεις. Ταυτόχρονα, ένα τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης και κινητοποίησης αναπτύχθηκε σε παγκύπρια κλίμακα.
Συνολικά κατά την διάρκεια του 1948 έγιναν 3 μεγάλες απεργίες: Των μεταλλωρύχων, των αμιαντωρύχων και των οικοδόμων. Συμμετείχαν 4.330 εργάτες και κράτησαν 266 μέρες. Απεργίες που απέφεραν σημαντικά κεκτημένα για την εργατική τάξη, αφού ικανοποιήθηκαν τα πιο πολλά αιτήματα των απεργών.
Η ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση επεκτάθηκε σε κάθε κοινωνικό χώρο, ακόμα και στον χώρο της κατανάλωσης, όταν η δεξιά προσπάθησε μέσω οικονομικού πολέμου να εξοντώσει τους συλλόγους της αριστεράς. Ουσιαστικά, η δεξιά παράταξη προσπαθούσε με κάθε τρόπο να επιβληθεί και να αναχαιτίσει την δυναμική της αριστεράς που κέρδιζε συνεχώς έδαφος ως μια μαζική και μαχητική πολιτική δύναμη που πρωταγωνιστούσε στους κοινωνικούς, ταξικούς και αντιαποικιακούς αγώνες.
Στον χώρο του αθλητισμού, η δεξιά, προσπάθησε να επικρατήσει ολοκληρωτικά, λειτουργώντας αυταρχικά μέσα στους γυμναστικούς συλλόγους όπου ήταν πανίσχυρη. Ήταν και εδώ ένα κοινωνικό πεδίο που ένιωθε σταδιακά να χάνει την ηγεμονία, καθώς οι αθλητικοί-μορφωτικοί σύλλογοι που άρχισαν να ιδρύονται από την δεκαετία του 1930 στις πόλεις, τα προάστια και την ύπαιθρο με πρωτοβουλία του ΚΚΚ και στην συνέχεια του ΑΚΕΛ την δεκαετία του 1940, γίνονταν ιδιαίτερα δραστήριοι και μαζικοί στον χώρο της νεολαίας. Η δημιουργία αυτών των συλλόγων είχε μια ιδιαίτερη σημασία μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της αντιπαράθεσης, αφού την ώρα που η δεξιά προσπαθούσε να αποκλείσει την αριστερά από κάθε μηχανισμό εξουσίας, αυτή οικοδομούσε από τα κάτω θεσμούς λαϊκού χαρακτήρα με έμφαση στον τομέα του πολιτισμού ευρύτερα.
Εδώ είναι που προσπάθησε η δεξιά να μεταφέρει το εμφυλιοπολεμικό κλίμα, ιδιαίτερα στον χώρο του αθλητισμού για να επιβάλει την μονοκαθεδρία της. Απαίτησαν από τους αθλητές των Γυμναστικών Συλλόγων να υπογράψουν δημόσια δήλωση «εθνικοφρόνων φρονημάτων», καταδίκης των ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) και αφοσίωσης στο Βασιλιά των Ελλήνων. Στη συνέχεια προχώρησαν σε αποκλεισμούς και διαγραφές όσων δεν συμμορφώνονταν. Είναι μέσα σε αυτές τις συνθήκες που άρχισαν να ιδρύονται προοδευτικά σωματεία από αθλητές που είχαν εκδιωχθεί για τα φρονήματα τους.
Στην περίπτωση του ΑΠΟΕΛ αυτό έγινε με το γνωστό τηλεγράφημα που απέστειλε το διοικητικό του συμβούλιο στον ΣΕΓΑΣ με την ευκαιρία των Πανελλήνιων Αγώνων Στίβου, στο οποίο εύχονταν «όπως τερματισθεί η εθνοκτόνος ανταρσία». Ήταν μια ξεκάθαρη πολιτική τοποθέτηση με έντονο αντικομμουνιστικό χαρακτήρα, που παραβίαζε το καταστατικό του συλλόγου το οποίο απαγόρευε την ανάμιξη του συλλόγου στα πολιτικά. Όταν δικαιολογημένα αθλητές του συλλόγου αντέδρασαν σε αυτή την προκλητική ενέργεια, η διοίκηση ισχυρίστηκε πως έπραξε με βάση το «εθνικό καθήκον» και κάλεσε τους αθλητές σε απολογία και δήλωση αποκήρυξης φρονημάτων. Όσοι αρνήθηκαν να το πράξουν, διαγράφηκαν.
Αυτοί οι αθλητές πρωτοστάτησαν μαζί με άλλους στην συνέχεια στην ίδρυση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ που έμελλε να εξελιχθεί στο δημοφιλέστερο και ισχυρότερο ποδοσφαιρικό (κι όχι μόνο) σωματείο στην Κύπρο. Στις 17 του ίδιου μήνα έγινε η καταστατική συνέλευση, κατά την οποία εγκρίθηκε το καταστατικό και δόθηκε το όνομα: «ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΜΟΝΟΙΑ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ».
Η ίδρυση αυτών των σωματείων και ιδιαίτερα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ με την δυναμική και απήχηση που απέκτησε, ήταν ένας θρίαμβος των δημοκρατικών και προοδευτικών αθλητών ενάντια στον αυταρχισμό, την φίμωση και τον αποκλεισμό που προσπάθησε να επιβάλει το πολιτικό και εκκλησιαστικό κατεστημένο.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι μετά την απαγόρευση ένταξης τους στην ΚΟΠ (κυπριακή ομοσπονδία ποδοσφαίρου) και την ίδρυση της ΚΕΠΟ (Κυπριακή Ερασιτεχνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία) με τη διοργάνωση για μία πενταετία ανεξάρτητου πρωταθλήματος, οι φίλαθλοι που το παρακολουθούσαν ήταν πολύ περισσότεροι από αυτούς που παρακολουθούσαν αγώνες της ΚΟΠ. Αυτή η μαζικότητα ήταν που ανάγκασε την ΚΟΠ να μπει σε συζητήσεις για την ενοποίηση, κάτι που έγινε τελικά το 1953.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ ήταν δημιούργημα των πιο πάνω συνθηκών, γι αυτό αγκαλιάστηκε αμέσως από αυτούς που έδιναν την ζωή τους κυριολεκτικά για ένα μεροκάματο, στα ορυχεία, στις στοές, στα μεταλλεία, αυτούς που πρωταγωνίστησαν στους μεγαλύτερους εργατικούς αγώνες στην κυπριακή ιστορία που έμειναν γνωστοί ως οι απεργίες του 1948.
Γι αυτό η γέννηση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ δεν ήταν σπορά της τύχης όπως λέει ο ποιητής, μα τέκνο της Ανάγκης κι ώριμο τέκνο της Οργής. Η ΟΜΟΝΟΙΑ γεννήθηκε από τον ΛΑΟ, για τον ΛΑΟ, ως ένα σωματείο που έσπασε τα δεσμά και προασπίστηκε τις ιδέες του γνήσιου, λαϊκού αθλητισμού. Σε αυτό τον δρόμο που χάραξαν οι πρωτοπόροι αγωνιστές το ένδοξο 1948, συνεχίζουμε σήμερα τον δικό μας αγώνα για λαϊκό αθλητισμό, ένα άλλο ποδόσφαιρο και μια άλλη κοινωνία.
One Radical Planet