Login
Η κ. Σιμπέλ Τατάρ χαρακτήρισε την τροποποίηση του κανονισμού ως «αχρείαστη» και την αντίδραση των πολιτών, που βγήκαν στους δρόμους, ως «δικαιολογημένη». Σε ανάρτησή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η κ. Τατάρ ανέφερε ότι θα συμμετείχε και η ίδια στην πορεία διαμαρτυρίας, εάν δεν συνέπιπτε με τα εγκαίνια ενός πολιτιστικού έργου (Μουσείο Κυπριακής Πόρτας και Κλειδαριάς) στο οποίο αφιέρωσε πολύ κόπο και το οποίο είχε προγραμματιστεί μήνες πριν. «Αν δεν υπήρχαν τα εγκαίνια θα ήμουν κι εγώ στην πορεία», συμπλήρωσε.
Αναφερόμενη στο ζήτημα της μαντίλας, η Σιμπέλ Τατάρ είπε ότι σέβεται όσες γυναίκες τη φορούν και υπενθύμισε ότι στο παρελθόν είχε αντιταχθεί σθεναρά στην απαγόρευση εισόδου φοιτητριών με μαντίλα στα πανεπιστήμια της Τουρκίας, υποστηρίζοντας ότι το δικαίωμα στην εκπαίδευση μιας ενήλικης γυναίκας είναι αναφαίρετο.
Ωστόσο, εξέφρασε την αντίθεσή της στο να υποχρεώνονται να φορούν μαντίλα ανήλικες μαθήτριες (κάτω των 18 ετών), συχνά κατόπιν επιθυμίας των οικογενειών τους, και μάλιστα μέσα σε σχολικές αίθουσες όπου είναι αναρτημένη η φωτογραφία του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Υπέδειξε επίσης τη λειτουργία στα κατεχόμενα του θεολογικού κολεγίου «Χαλά Σουλτάν» ως εναλλακτική εκπαιδευτική οδό για όσους το επιθυμούν. Η κ. Τατάρ κατέληξε λέγοντας ότι έγραψε την ανάρτησή της με γνώμονα τη συνείδησή της, με στόχο τα «ευτυχισμένα παιδιά» και ως μια Τουρκοκύπρια, της οποίας ο πατέρας ήταν Χατζής και η ίδια πραγματοποίησε προσκύνημα στη Μέκκα τον περασμένο Ιανουάριο.
Νικος Μούδουρος:
Εάν υπάρχει διαφορά μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, είναι η εξέλιξη της σχέσης τους με τις θρησκείες.
Το ότι ο Μουσταφά Ακιντζί συμμετέχει στην ίδια κινητοποίηση διαμαρτυρίας με τον Σερντάρ Ντενκτάς - ενάντια στην ελευθεροποίηση χρήσης μαντήλας/χιτζάπ στη μέση εκπαίδευση - είναι μια από τις μαρτυρίες της ιστορικής διάστασης της κοσμικότητας ως δομικό-αναπόσπαστο μέρος της τουρκοκυπριακής ταυτότητας.
Ο κοσμικός τρόπος ζωής, η κοσμική κοσμοαντίληψη - δηλαδή η απουσία της θρησκείας από την εξήγηση και κατανόηση των εγκόσμιων - είναι κάτι που χαρακτηρίζει τη συντριπτική πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων. Η κοσμικότητα δεν είναι μόνο πολιτική διεκδίκηση μιας ιδεολογίας. Για τους Τουρκοκύπριους είναι επίσης παν-κοινοτική υπόθεση. Διαπερνά όλους τους πολιτικούς και ιδεολογικούς χώρους.
Είναι ακριβώς αυτή η αντίφαση που χαρακτηρίζει την επιλογή της Άγκυρας να πολώσει το κλίμα πριν τις εκλογές. Από τη μια χτύπησε τη "λάθος φλέβα" και συσπείρωσε ένα μεγάλο μέρος των Τουρκοκυπρίων γύρω από τα θέματα της κοσμικότητας, του σύγχρονου σε αντιπαράθεση με το αναχρονιστικό κλπ. Από την άλλη όμως χτύπησε ακριβώς εκείνη τη "φλέβα" που θα διαφοροποιήσει από την Τουρκοκυπριακή κοινότητα ένα τμήμα του εποικισμού.
Μια πρόσφατη δημοσίευση για γενικότερα
θέματα που προκύπτουν από την αντιπαράθεση για τη θρησκεία 
Ιστορικά από την δεκαετία του 1960, οι ελληνοκύπριοι εκφράζαν, θα μπορούσε να πει κανείς, την διεκδίκηση της ανεξαρτησίας, ενώ οι τουρκοκύπριοι την ντε φάκτο αλλά τζαι ιστορική πραγματικότητα του πλουραλισμού...
Τούτες οι 2 τάσεις αρκέψαν να συγκλίνουν τζαι στες 2 κοινότητες που την δεκαετία του 1990... τζαι μετά. Τζαι όπως στην ελληνοκυπριακή κοινότητα διαχέεται η αποδοχή της κυπριακοτητας σαν αναγνώριση του πλουραλισμού, στην τουρκοκυπριακή διεκδικείται η ανεξαρτησία/αυτονομία που τον γείτονα που το έπαιζε κάποτε «μητέρα» τζαι τωρά απειλεί...
One Radical Planet