KISA’s statement concerning the case of infant abuse currently under investigation

Following the developments and dimensions of the case involving the five-month old infant, KISA is forced to publically express its view, despite our position that public statements either by institutions or public figures in situations such as this seriously harm the rights of the child as well as the rights of suspects and endanger the investigation process.

Initially, we call for an investigation of serious disciplinary and criminal offences by medical staff at Makarios Hospital, where the infant was transferred following her parents’ concern regarding her health. Following the infant’s admission to the hospital, the Assistant Director of Pediatric Surgery, Efthimios Tsivitanidis, made public statements to the media prior to the completion of the investigation of the case in accordance with the provisions of the Prevention and Combating Sexual Abuse, Sexual Exploitation of Children and Child Pornography Law of 2014 (Ν. 91(I)/2014), where he expressed that he was appalled and stated that he was confident that the child had been a victim of rape, and that due to the nationality of her parents the possibility of female genital mutilation (FGM) was examined, revealing the country of origin of the child and her parents. Within less than 24 hours, statements to the media were made by Andreas Neofytou, the Executive Director of the hospital, who ruled out the possibility of rape. However, he suggested the possibility of abuse caused by the parents “in order to come within the protection of the state and to benefit from it”, ignoring the fact that the family is already under state protection since they are recognised refugees.

The public disclosure of conflicting medical assessments is a blow to the credibility of the findings, it further complicates the investigation of the case, impinges upon the rights of the child and constitutes a violation of the relevant law (Ν. 91(I)/2014).

Any information that concerns the health of any person constitutes sensitive personal data and must, therefore, be the subject of increased protection, respect and confidentiality, while it must also be placed within the context of medical confidentiality. The publication of such personal data by a medical professional is considered illegal. We question therefore why there have been no ex-officio investigations, so far, by the Commissioner for Personal Data Protection and the Commissioner for Administration and Human Rights in her capacity as the authority against racism, within their respective mandate.

Moreover, we believe that the disclosure of the infant’s medical records as well as statements in the media linking the nationality of the family to the phenomena of sexual abuse, FGM and voluntary rupture of the hymen membrane, by medical staff of a public hospital, constitute a clear case of institutionalised racism and contribute to the stigmatisation of an entire ethnic community and to the reproduction of negative stereotypes against it.

Consequently, any investigation concerning the practices of all those involved must also take place in the light of discrimination on the basis of ethnicity within the healthcare system and the provision of services, which is prohibited and constitutes a criminal offense in accordance with the provisions of the Equal Treatment (Racial or Ethnic Origin) Law of 2004 (59 (I) / 2004).

We also identify serious violations of the Rights of Suspected Persons, Persons Under Arrest and Detained Persons Law 2005 (Ν. 163(I)/2005), in relation to the arrest of the father, as a suspect of committing rape, since our communication with him revealed that he was not adequately informed about the reasons for his detention or about his rights as a suspect.

At the same time, he was presented through the media as being guilty while under no circumstances was the presumption of his innocence respected, while on the contrary sensitive personal information such as his country of origin and his and his wife’s age were revealed.

The manner in which the case was publicised, the disclosure of the family’s nationality and the age of the family members, in a small country like Cyprus, quickly led to the identification of the family by the members of their community. As a result, the family is now under pressure from the members of their community, who consider them responsible for the stigmatisation of the entire community by the Cypriot society.

The public statements that followed either by specialists, institutionally or by other public figures, essentially fuelled the conviction that the father is guilty and reinforced the prevalent racist stereotypes against the family’s ethnic group. Public statements should be avoided in these situations until investigations are completed and with primary consideration of the child’s best interests.

We further denounce the selective sensitisation of the authorities regarding the protection of the rights of the 5-month-old infant. The living conditions of the refugee family constitute themselves abuse and violence despite the fact that the family has applied, since last November, for the Minimum Guaranteed Income without however any response, and is currently living on a €280 p/m in a small apartment under appalling conditions, with no heating or hot water and being unable to cover the very basic needs of the infant even regarding nutrition and hygiene.

Lastly, we call upon those within the media to be particularly careful in the way they broadcast news concerning ethnic groups, especially children, so as not to reproduce racist stereotypes, and to validate the facts.

We call upon the prosecuting authorities and the independent institutions to assume their responsibilities and take action against anyone who has infringed the rights of the child and the family in general.

Steering Committee

Venezuela # happeningnow

Από τους φίλους μας που συμμετέχουν στην διαδήλωση στο Καράκας, ενάντια στην αμερικανική επέμβαση.

Με ομιλητή τον αληθινό πρόεδρο της χώρας.

The post Venezuela # happeningnow appeared first on Αγκάρρα.

Τοποθέτηση της ΚΙΣΑ σχετικά με την υπό διερεύνηση υπόθεση κακοποίησης βρέφους

Η ΚΙΣΑ αναγκάζεται έπειτα από τις εξελίξεις και διαστάσεις  που έλαβε η υπόθεση με το 5μηνο βρέφος να τοποθετηθεί δημόσια επί του ζητήματος, παρά τη θέση μας ότι δημόσιες δηλώσεις είτε από θεσμούς, είτε από δημόσια πρόσωπα σε περιστατικά όπως αυτό βλάπτουν σοβαρά τόσο τα δικαιώματα του παιδιού όσο και τα δικαιώματα των υπόπτων και θέτουν σε κίνδυνο την ίδια τη διαδικασία της διερεύνησης.

Αρχικά ζητούμε τη διερεύνηση διάπραξης  σοβαρών πειθαρχικών και ποινικών παραπτωμάτων από πλευράς του ιατρικού προσωπικού του Μακάριου Νοσοκομείου, όπου και μεταφέρθηκε το βρέφος έπειτα από ανησυχία των γονιών του σχετικά με την υγεία του. Μετά την εισαγωγή του βρέφους στο νοσοκομείο, ο βοηθός διευθυντής Παιδοχειρουργικής του, Ευθύμιος Τσιβιτανίδης, πριν την ολοκλήρωση της διερεύνησης της υπόθεσης σύμφωνα με τις διατάξεις του περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Σεξουαλικής Κακοποίησης, της Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης Παιδιών και της Παιδικής Πορνογραφίας Νόμος του 2014 (Ν. 91(I)/2014), προέβη σε δηλώσεις στα ΜΜΕ όπου δήλωσε αποτροπιασμένος και βέβαιος ότι το παιδί έπεσε θύμα βιασμού, καθώς και ότι εξαιτίας της καταγωγής των γονιών του εξετάστηκε και το ενδεχόμενο το βρέφος να έχει υποστεί κλειτοριδεκτομή, αποκαλύπτοντας επίσης τη χώρα καταγωγής του παιδιού και γονέων.  Ακολούθησαν μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες οι δηλώσεις στον τύπο του  Ανδρέα Νεοφύτου, εκτελεστικού διευθυντή του Νοσοκομείου, ο οποίος απέκλεισε το φαινόμενο του βιασμού του βρέφους. Ισχυρίστηκε βέβαια ότι εξετάζεται το ενδεχόμενο η κακοποίηση   να έχει προκληθεί από τους γονείς  σκόπιμα «προκειμένου να τεθούν υπό την προστασία της Πολιτείας και να επωφεληθούν αυτής» παραγνωρίζοντας ότι αφορά οικογένεια που ήδη  τελεί υπό την προστασία της πολιτείας αφού είναι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες.

Η  δημοσιοποίηση αλληλοαντικρουόμενων ιατρικών εκτιμήσεων  αποτελούν πλήγμα για την ίδια την αξιοπιστία των ευρημάτων,  δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο τη διερεύνηση της  υπόθεσης, πλήττουν τα δικαιώματα του παιδιού και συνιστούν παραβίαση του Νόμου 91(Ι)/2014.

Δεδομένα που αφορούν την υγεία οποιουδήποτε προσώπου αποτελούν  ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, και άρα πρέπει να τυγχάνουν αυξημένης προστασίας,  σεβασμού και εχεμύθειας, στο πλαίσιο επίσης του ιατρικού απορρήτου. Η δημοσιοποίησή τους από ιατρικό προσωπικό θεωρείται παράνομη. Διερωτόμαστε γιατί μέχρι στιγμής ούτε η  Επίτροπος  Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα ούτε η Επίτροπος Διοίκησης ως αρχές κατά του ρατσισμού δεν έχουν προχωρήσει σε αυτεπάγγελτες έρευνες στο πλαίσιο των δικών τους αρμοδιοτήτων.

Επιπρόσθετα, τόσο η δημοσιοποίηση των ιατρικών δεδομένων του βρέφους όσο  και οι δηλώσεις στα ΜΜΕ όπου γίνεται λόγος για ταύτιση της καταγωγής της οικογένειας με το φαινόμενο της σεξουαλικής κακοποίησης, της κλειτοριδεκτομής και της εκούσιας ρήξης του παρθενικού υμένα, από πλευράς ιατρικού προσωπικού ενός δημόσιου νοσοκομείου θεωρούμε ότι αποτελούν ξεκάθαρη περίπτωση θεσμικού ρατσισμού και συντελούν στον περαιτέρω στιγματισμό μιας ολόκληρης εθνοτικής κοινότητας και στην αναπαραγωγή αρνητικών στερεοτύπων εναντίον της.

Θα πρέπει επομένως οποιαδήποτε διερεύνηση της συμπεριφοράς όλων όσων ενέχονται στα πιο πάνω να γίνει επίσης υπό το πρίσμα της διάκρισης λόγω εθνοτικής καταγωγής στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και παροχή υπηρεσιών, η οποία απαγορεύεται και συνιστά ποινικό αδίκημα  σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Ίσης Μεταχείρισης (Φυλετική ή Εθνοτική Καταγωγή) Νόμου του 2004 (59(I)/2004).

Διαπιστώνουμε επίσης σοβαρές παραβιάσεις του  περί των Δικαιωμάτων Ύποπτων Προσώπων, Προσώπων που Συλλαμβάνονται και Προσώπων που Τελούν υπό Κράτηση Νόμου του 2005 (Ν. 163(I)/2005), σε σχέση με τη σύλληψη του πατέρα, ως υπόπτου για βιασμό, αφού σε επικοινωνία που είχαμε μαζί του μας ενημέρωσε ότι δεν ήταν επαρκώς ενήμερος για τους λόγους κράτησής του αλλά ούτε και για τα δικαιώματά του ως ύποπτος διάπραξης αδικήματος.  Παράλληλα από τα ΜΜΕ παρουσιάστηκε ως ένοχος και σε καμία των περιπτώσεων δεν έγινε σεβαστό το τεκμήριο αθωότητας του ενώ αποκαλύφθηκαν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα  όπως η χώρα καταγωγής του και η ηλικία του ίδιου και της συζύγου  του.

Ο τρόπος που δημοσιοποιήθηκε στο ευρύ κοινό η υπόθεση, με την αποκάλυψη της καταγωγής της οικογένειας και της ηλικίας των μελών της, σε μια μικρή χώρα σαν την Κύπρο, οδήγησαν πολύ γρήγορα στην ταυτοποίηση της οικογένειας από τα μέλη της κοινότητας της. Ως αποτέλεσμα η οικογένεια σήμερα δέχεται πιέσεις από ομοεθνείς τους, η οποίοι τους θεωρούν υπαίτιους για τον στιγματισμό ολόκληρης της κοινότητάς τους από την κυπριακή κοινωνία.

Οι δημόσιες δηλώσεις που ακολούθησαν είτε από ειδικούς, είτε από θεσμικά είτε από άλλα δημόσια πρόσωπα ουσιαστικά τροφοδότησαν την πεποίθηση ότι ο πατέρας είναι ένοχος και ενίσχυσαν τα ρατσιστικά στερεότυπα που ήδη υπάρχουν εναντίον της εθνοτικής ομάδας της οικογένειας. Οι δημόσιες τοποθετήσεις έπρεπε να αποφεύγονται σε τέτοιες περιπτώσεις μέχρι να ολοκληρωθούν οι έρευνες και με σκοπό την καλύτερη προστασία πρωταρχικά του ίδιου του  παιδιού.

Στηλιτεύουμε, ακόμα, την επιλεκτική ευαισθησία των αρχών για την προστασία των δικαιωμάτων του 5μηνου βρέφους. Κακοποίηση και βία αποτελούν οι συνθήκες διαβίωσης της οικογένειας αναγνωρισμένων προσφύγων του βρέφους, η οποία έχει αιτηθεί από τον περασμένο Νοέμβριο παροχή Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος χωρίς να έχει λάβει ακόμα απάντηση και ζει με 280 ευρώ τον μήνα σε ένα μικρό διαμέρισμα υπό άθλιες συνθήκες, χωρίς θέρμανση και ζεστό νερό και  χωρίς να μπορεί να καλύψει τις πολύ βασικές ανάγκες για μια αξιοπρεπή διαβίωση, ενώ δεν είναι δυνατό να καλυφτούν ούτε οι ανάγκες του ίδιου του βρέφους ακόμα και σε σχέση με την διατροφή και καθαριότητά του. 

Τέλος καλούμε όλα τα άτομα που εργάζονται στα ΜΜΕ να είναι ιδιαίτερα προσεκτικά όταν μεταδίδουν ειδήσεις που αφορούν εθνοτικές ομάδες και ιδιαίτερα παιδιά  έτσι ώστε να μην αναπαράγουν ρατσιστικά στερεότυπα και να  επιβεβαιώνουν τα γεγονότα.

Καλούμε τις διωκτικές αρχές και τους ανεξάρτητους θεσμούς να αναλάβουν τις ευθύνες του και να ενεργήσουν κατά παντός προσώπου που έχει παραβιάσει τα δικαιώματα του βρέφους και της οικογένειας γενικότερα.

Διοικητικό Συμβούλιο

This week at Kaymakkin: Antifa Kahvene: Female-fronted Hip Hop Night

This week at Social Space Kaymakkin   Antifa Kahvene: Female-fronted Hip Hop Night Friday at 20:00 (EN follows) Τουντην Παρασκευή το Antifa λευkoşa αννοίει το Kaymakκιν για μια βραδια γυναικείου χιπ-χοπ. Κοπιαστε για κουβέντα, ποτό τζιαι χορό! Μπύρες, κοκτέιλς τζιαι ποτά σε τιμές αλληλεγγύης ******************************************** This Friday Antifa λευkoşa will be opening Kaymakκιν for a female-fronted hip hop night. Join us for chat, drinks and dance! Beers, drinks and cocktails in soli-prices   About Kaymakkin Kaymakκιν, located in the old neighbourhood of Kaymakli*, is an attempt to create a common space, open to individuals and groups aiming for political, social, and cultural intervention. It is the outcome of the realisation of the need for a space where we can spread and exchange ideas, form networks and interact in Nicosia. It is a self-managed space, and its operation relies on self-organisation and collective action. Kaymakκιν is managed by an assembly of individuals and collectives through direct democratic and horizontal organisational structures and consensus decision-making processes. Against the dominant rationale of hierarchy and the exercise of power “from above”, against capitalism and neoliberalism, we organize outside a commercial framework and the logic of profit. read more... Address: Archiepiskopou Makariou III No. 127, Kaimakli Kaymakκιν address is 127, Archiepiskopou Makariou III Avenue, in the old neighbourhood of Kaimakli, southern Nicosia. It’s situated on the corner of Makariou III Avenue and Vasileos Pavlou Street, around 50 metres after Platanos Café, and before the Saint Barbara Church Square. It can be reached via car, or the City Bus 148. It’s a 10 minute bicycle ride from the Walled Town of Nicosia, or alternatively a 30 minute walk. Copyright © 2019 Kaymakkin Social Center, All rights reserved. Want to change how you receive these emails? You can update your preferences or unsubscribe from this list.

This week at Kaymakkin: Update on the Zapatista Movement

This week at Social Space Kaymakkin   Οι Ζαπατίστας έννεν μόνοι/ες! The Zapatistas are not alone! Friday at 20:00 (English text follows) Τούν’ την Παρασκευή, η συλλογικότητα Ραμόνα αναλαμβάνει τον καφενέ του Καϋμακκιού τζαι προσκαλεί σας σε μιάν παρουσίαση ενημερωτικού χαρακτήρα σχετικά με τις εξελίξεις στην επαναστατημένη γη των Ζαπατίστας, μετά την εκλογή του νέου «αριστερού» προέδρου του Μεξικού, Αντρές Μανουέλ Λόπεζ Ομπραδόρ. Συγκεκριμένα θέλουμε να σας μιλήσουμε για το «Τρένο των Μάγια», ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο τουριστικής ανάπτυξης, το οποίον απειλεί στο πέρασμά του τα σημαντικόττερα μνημεία και οικοσυστήματα του Μεξικού εισβάλλοντας σε περιοχές διάφορων κοινοτήτων ιθαγενών καθώς τζαι των Ζαπατίστας. Εννα ακολουθήσει συζήτηση για οποιεσδήποτε απορίες ή ιδέες υπάρχουν για την αλληλεγγύη μας στους Ζαπατίστας. Στο κλείσιμο της συζήτησης, εννά συνεχίσουμε με μουσικές της περιοχής τζαι ποτά σε τιμές αλληλεγγύης ¡¡¡L@S ZAPATISTAS NO ESTAN SOL@S!!! Οι ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ ΕΝΕΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ!!! Παρασκευή 15/2, στις 20:00   (English Text) This Friday, Ramona collective will host the Kaymakkin kahvene and invites you in an informative presentation on the developments at the Zapatista rebel territory, after the election of the “left-wing” president of Mexico, Andres Manual Lopez Obrador. More specifically we want to talk to you about the “Mayan Train”, a touristic development megaproject which in its pass threatens the most important monuments and ecosystems of Mexico, while invading in the territories of several indigenous communities as well as those of the Zapatistas. A discussion will follow for any questions or ideas with regards to our solidarity to the Zapatistas. At the end of the discussion, we will continue with central and south American music and drinks in solidarity prices. ¡¡¡L@S ZAPATISTAS NO ESTAN SOL@S!!! THE ZAPATISTAS ARE NOT ALONE!!! Friday 15/2 at 20:00 Saturday Kitchen is back! This Saturday at 13:30 Χορτόσουπα - Vegetable soup Πουρκούρι με σάλτσα μανιταριών - Pilaf with mushroom sauce Xόρτα Βραστά - Βoiled Vegetables Σαλάτες - Salads Η συμμετοχή σας τζαι οι εισφορές σας κρατούν το Kaymakkin ανοιχτό! Υour contribution keeps Kaimakkin open! About Kaymakkin Kaymakκιν, located in the old neighbourhood of Kaymakli*, is an attempt to create a common space, open to individuals and groups aiming for political, social, and cultural intervention. It is the outcome of the realisation of the need for a space where we can spread and exchange ideas, form networks and interact in Nicosia. It is a self-managed space, and its operation relies on self-organisation and collective action. Kaymakκιν is managed by an assembly of individuals and collectives through direct democratic and horizontal organisational structures and consensus decision-making processes. Against the dominant rationale of hierarchy and the exercise of power “from above”, against capitalism and neoliberalism, we organize outside a commercial framework and the logic of profit. read more... Address: Archiepiskopou Makariou III No. 127, Kaimakli Kaymakκιν address is 127, Archiepiskopou Makariou III Avenue, in the old neighbourhood of Kaimakli, southern Nicosia. It’s situated on the corner of Makariou III Avenue and Vasileos Pavlou Street, around 50 metres after Platanos Café, and before the Saint Barbara Church Square. It can be reached via car, or the City Bus 148. It’s a 10 minute bicycle ride from the Walled Town of Nicosia, or alternatively a 30 minute walk. Copyright © 2019 Kaymakkin Social Center, All rights reserved. Want to change how you receive these emails? You can update your preferences or unsubscribe from this list.

Κάτω τα χέρια από τη Βενεζουέλα | Venezuela’dan Ellerinizi Çekin

ΟΛΟΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

ανακοίνωση του Παγκύπριο Συμβουλίου Ειρήνης.

Εκδήλωση καταδίκης του ιμπεριαλιστικού πραξικοπήματος στη Βενεζουέλα

Το Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης διοργανώνει εκδήλωση καταδίκης του ιμπεριαλιστικού πραξικοπήματος στη Βενεζουέλα τη Δευτέρα, 11 Φεβρουαρίου, ώρα 17:00, έξω από την Αμερικάνικη Πρεσβεία.

Καταδικάζουμε την ιμπεριαλιστική επέμβαση στα εσωτερικά της Βενεζουέλας με στόχο την ανατροπή του Προέδρου Νικολάς Μαδούρο και αναγνώριση του παράνομου αυτοανακηρυχθέντα προσωρινού προέδρου, Χουάν Γκουαϊδό από τις ΗΠΑ, την Ε.Ε. και των συμμαχικών τους κυβερνήσεων στη Λατινική Αμερική. Απότερος στόχος των μεθοδεύσεων αυτών δεν είναι άλλος από τον έλεγχο των πλούσιων αποθεμάτων πετρελαίου και άλλων φυσικών πόρων στη Βενεζουέλα.

Καταγγέλουμε τις απειλές για στρατιωτική επέμβαση και τους στέλνουμε το μήνυμα «Κάτω τα χέρια από τη Βενεζουέλα!».

Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας και στήριξη στο λαό της Βενεζουέλας και των δυνάμεων εκείνων εντός της χώρας που αγωνίζονται για την υπεράσπιση της κυριαρχίας. Ο λαός της Βενεζουέλας, όπως και κάθε λαός έχει το δικαίωμά του να αποφασίζει από μόνος του για το μέλλον του χωρίς ξένες επεμβάσεις, έχοντας ο ίδιος αποκλειστική ευθύνη της επιλογής της εξουσιάς του.

ΠΑΓΚΥΠΡΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΙΡΗΝΗΣ
KIBRIS BARIŞ KONSEYI
CYPRUS PEACE COUNCIL

The post Κάτω τα χέρια από τη Βενεζουέλα | Venezuela’dan Ellerinizi Çekin appeared first on Αγκάρρα.

Khora’da İndirim

AKP’li Bakan kktc’yi ‘Kuzey Kıbrıs Türkiye Cumhuriyeti’ Yaptı, Kıbrıslı Türk ‘Yetkililer’ Dinledi

💾

Hükümet Yabancı Siyasal Partilerin Ülkedeki Yasal Statüleri İçin Çalışma Yapacaktı: Sonuç Sıfır!

Zorlu Töre ve Ersin Tatar kktc AKP Teşkilatının Toplantısına Katıldı: UBP’de Yalakalık Bitmiyor!

AKP’ye Yalakalıkta Sınır Yok: UBP’den, AKP Kıbrıs Gençlik Kolları’na Teşekkürlük İlgi

Eğitimin Gelişmesi, TC ile Kaynaşmaya Feda Olsun: Hükümet, Eğitimin Geliştirilmesi Kalemini Çanakkale Kampı İçin Harcıyor

💾

εκδήλωση 14/12: το αντισεξιστικό κίνημα σε Κύπρο – Ελλάδα – Ευρώπη

Gericiler Hediye Dükkanı Gibi: Yardım Edilmiş Yoksullar İstiyorlar

Μέσα στον πύρινο εφιάλτη της Καλιφόρνια

Bağımsızlık Yolu: “Derinya ve Aplıç Yetmez, Tüm Kıbrıs’ı İstiyoruz”

ο σοσιαλισμός κάνει τον Trump να τρέχει πανικόβλητος

Ο εκφασισμός του κυπριακού σχολείου

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΨΗΛΑ ΚΤΙΡΙΑ

THE TURKISH CYPRIOT COMMUNITY IN HISTORICAL PERSPECTIVE AND THE CHANGES IN ITS STRUCTURE AND IDENTITY

Οι δισεκατομμυριούχοι είναι η κύρια αιτία της κλιματικής αλλαγής

Υπόμνημα Θέσεων – Ιδιωτικοί Τεχνητοί Ύφαλοι

Πρωτοβουλία για τη Διάσωση των Φυσικών Ακτών

Υπόμνημα Θέσεων

Τετάρτη, 10 Οκτωβρίου 2018

Προς: Πρόεδρο και Μέλη Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Περιβάλλοντος

Συνεδρία 10/10/2018. Κεφάλαιο Β. Θέμα 1.

Οι περί της Σύμβασης για την Προστασία της Μεσογείου Θάλασσας από τη Ρύπανση και περί Συναφών Πρωτοκόλλων (Τεχνητοί Ύφαλοι) Κανονισμοί του 2018 (Αρ. Φακ. 23.03.054.085-2017).

Πλαίσιο αναφοράς

Επί της γενικής αρχής, η Πρωτοβουλία για τη Διάσωση των Φυσικών Ακτών θεωρεί ότι η θάλασσα αποτελεί κοινό αγαθό και αναπόσπαστο μέρος του δημόσιου πλούτου. Ως εκ τούτου, η Κυπριακή Δημοκρατία οφείλει να διασφαλίσει τη μακροπρόθεσμη διατήρηση και ολοκληρωμένη διαχείριση του θαλάσσιου χώρου, και την διασφάλιση του ως δημόσιο αγαθό.

Αντ’ αυτού, παρατηρούμε συστηματικές προσπάθειες με στόχο την αποξένωση / εκχώρηση και οικειοποίηση / ιδιωτικοποίηση του θαλάσσιου χώρου. Τονίζουμε την έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού όσον αφορά θαλάσσιες δραστηριότητες, την έλλειψη διαφάνειας και την περιορισμένη διαβούλευση, την ανεπαρκή αιτιολόγηση των αναγκών που καλούνται να καλύψουν οι συγκεκριμένες τροποποιήσεις, αλλά και τη σύγκρουση / ασυμβατότητα των προτεινόμενων Κανονισμών με την ισχύουσα νομοθεσία και τις υποχρεώσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας ως Κράτους Μέλους της ΕΕ.

Το υπό συζήτηση νομοσχέδιο, με τίτλο «Οι περί της Σύμβασης για την Προστασία της Μεσογείου Θάλασσας από τη Ρύπανση και περί Συναφών Πρωτοκόλλων (Τεχνητοί Ύφαλοι) Κανονισμοί του 2018» προβλέπει την έκδοση κανονισμών κατόπιν απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου, «ασκώντας τις εξουσίες που του χορηγούνται με βάση το άρθρο 6 των περί της Σύμβασης για την Προστασία της Μεσογείου Θάλασσας από τη Ρύπανση και περί συναφών Πρωτοκόλλων (Κυρωτικών) Νόμων του 1979 μέχρι 2017».

Οι προτεινόμενοι κανονισμοί, σύμφωνα με το Άρθρο 3 («Πεδίο Εφαρμογής») θα:

«(1) εφαρμόζονται στους τεχνητούς υφάλους, οι οποίοι κατασκευάζονται, τοποθετούνται και λειτουργούν σε θαλάσσιο χώρο της Δημοκρατίας.

(2) […] εφαρμόζονται για την αδειοδότηση δυνητικών επενδύσεων και δεν εφαρμόζονται σε σχέση με έργα τα οποία υλοποιούνται από τη Δημοκρατία».

Αποσκοπούν δηλαδή στη δημιουργία νομικού πλαισίου για την κατασκευή, τοποθέτηση και λειτουργία ιδιωτικών τεχνητών υφάλων. Σύμφωνα με το προτεινόμενο νομοσχέδιο: «Για την έκδοση ή ανανέωση άδειας κατασκευής, τοποθέτησης και λειτουργίας τεχνητών υφάλων σε θαλάσσιο χώρο καταβάλλονται τέλη που ανέρχονται σε επτακόσια ευρώ (€ 700)» (Άρθρο 7), «η άδεια χρήσης θαλάσσιου χώρου σε θαλάσσια περιοχή της Δημοκρατίας για σκοπούς κατασκευής, τοποθέτησης και λειτουργίας τεχνητών υφάλων χορηγείται από το Υπουργικό Συμβούλιο» (Άρθρο 8), και «για κάθε θαλάσσια περιοχή, σε σχέση με την οποία εκδίδεται άδεια χρήσης θαλάσσιου χώρου για σκοπούς τοποθέτησης και λειτουργίας τεχνητών υφάλων, καταβάλλονται τέλη 17 σεντ ετησίως για κάθε τετραγωνικό μέτρο της επιφάνειας του θαλάσσιου βυθού που αποτελεί τη συνολική περιοχή έκτασης των τεχνητών υφάλων, περιλαμβανομένης της θαλάσσιας περιοχής που ορίζεται με βάση το Άρθρο 5Α του Περί Αλιείας Νόμου» (Άρθρο 9).

Κατευθυντήριες Γραμμές

Σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε ο Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού (ΚΟΤ) στις 2/7/2015, με αφορμή την «Εβδομάδα Ζηνοβίας», διεξήγαγε έρευνα για τη «Λειτουργία και διαχείριση των υπό δημιουργία θαλασσίων προστατευόμενων περιοχών με την τοποθέτηση τεχνητών υφάλων – θαλάσσιων πάρκων στην Κύπρο», την οποία παρέδωσε στο Τμήμα Αλιείας και Θαλασσίων Ερευνών για πιθανή αξιοποίηση. Προς συνέχεια της συγκεκριμένης έρευνας και με αφορμή τη συζήτηση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, σε επιστολή ημερομηνίας 24/9/2018, ο ΚΟΤ αναφέρει προς την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Περιβάλλοντος ότι ο τομέας του καταδυτικού τουρισμού έχει μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης και γι’αυτό τον λόγο στηρίζει την προσπάθεια που γίνεται για ρύθμιση των περιβαλλοντικών θεμάτων που αφορούν τη δημιουργία τεχνητών υφάλων.

Δεν αντιλαμβανόμαστε στη βάση ποιας δικαιοδοσίας και τεχνογνωσίας, ο ΚΟΤ προέβη σε μια έρευνα για τη «λειτουργία και διαχείριση των υπό δημιουργία θαλασσίων προστατευόμενων περιοχών με την τοποθέτηση τεχνητών υφάλων – θαλάσσιων πάρκων στην Κύπρο». Επισημαίνουμε ότι σύμφωνα με τις κατευθυντήριες αρχές του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (Food and Agriculture Organisation – FAO) του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, στόχοι των τεχνητών υφάλων είναι «η αναβάθμιση και / ή βελτίωση των φυσικών βιοτόπων, η αύξηση της παραγωγικότητας του οικοσυστήματος και η διαχείρηση των αλιευτικών πόρων» («to recover and/or improve natural habitats, increase productivity and manage aquatic resources») [1]. Επιπρόσθετα, οι κατευθυντήριες γραμμές του Μεσογειακού Σχεδίου Δράσης του Προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (United Nations Environment Programme / Mediterranean Action Plan – UNEP/MAP), αν και αναγνωρίζουν ότι οι τεχνητοί ύφαλοι μπορούν να στοχεύουν και στην προώθηση έρευνας και αναψυχής, τονίζουν πως πρωταρχικός στόχος των τεχνητών υφάλων είναι το «να παρέχουν ορισμένες λειτουργίες ενός φυσικού υφάλου, όπως η προστασία, η αναγέννηση, η συγκέντρωση και/ή η ενίσχυση της βιολογικής ποικιλομορφίας ή / και των πληθυσμών των έμβιων θαλάσσιων πόρων» («emulate some functions of a natural reef such as protecting, regenerating, concentrating, and/or enhancing [biological diversity and/or] populations of living marine resources») [2]. Σύμφωνα με το «Ερωτηματολόγιο Αντίκτυπου» του προτεινόμενου Νομοσχεδίου, ο στόχος των προτεινόμενων Κανονισμών είναι «η παραχώρηση χρήσης χώρου για τη διεξαγωγή και αδειοδότηση δυνητικών επενδύσεων με τεχνητούς υφάλους στο θαλάσσιο χώρο», γεγονός το οποίο δεν συνάδει με τις πιο πάνω κατευθυντήριες γραμμές.

Όσον αφορά τη διαβούλευση που προηγήθηκε, σε αυτή συμμετείχαν ως επί το πλείστον συναρμόδιες αρχές. Η διαβούλευση πραγματοποιήθηκε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, χωρίς να διεξαχθεί οποιαδήποτε δημόσια παρουσίαση και ακρόαση με τα ενδιαφερόμενα μέρη. Ο μόνος περιβαλλοντικός μη κυβερνητικός οργανισμός που κλήθηκε να υποβάλει απόψεις ήταν η Ομοσπονδία Περιβαλοντικών Οργανώσεων Κύπρου (ΟΠΟΚ), οι θέσεις της οποίας ήταν αρνητικές και δεν ενσωματώθηκαν στους προτεινόμενους Κανονισμούς.

Κατά την άποψη μας, υπάρχει έλλειψη διαφάνειας και επαρκούς αιτιολόγησης όσον αφορά τους προτεινόμενους Κανονισμούς. Σύμφωνα με το άρθρο 28 (Επαρκής Αιτιολογία) των περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμων του 1999 έως 2014: «(1) Η αιτιολογία μιας διοικητικής πράξης πρέπει να είναι σαφής, ώστε να μην αφήνει αμφιβολίες ως προς το ποιος ήταν ο πραγματικός λόγος που οδήγησε το διοικητικό όργανο στη λήψη της απόφασης. (2) Δεν αποτελεί επαρκή αιτιολογία η αναφορά στην απόφαση γενικών χαρακτηρισμών που μπορούν να εφαρμοστούν και να ισχύουν για κάθε περίπτωση ούτε η απλή αναφορά των γενικών όρων του νόμου που μπορούν να τύχουν εφαρμογής σε οποιαδήποτε περίπτωση. (3) Αναιτιολόγητη είναι μια πράξη που επικαλείται γενικά και αόριστα το δημόσιο συμφέρον. Το δημόσιο συμφέρον του οποίου γίνεται επίκληση πρέπει να εξειδικεύεται με αναφορά σε συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά στα οποία στηρίχτηκε η κρίση του αρμόδιου διοικητικού οργάνου» [7].

Αντιλαμβανόμαστε ότι η τοποθέτηση και λειτουργία τεχνητών υφάλων από επενδυτές αποσκοπεί σε κάποια ωφελήματα στους ίδιους τους επενδυτές. Νοουμένου ότι η δημιουργία τεχνητών υφάλων έχει πολύ υψηλό οικονομικό κόστος, ποιά θα είναι τα ωφελήματα και με ποιό τρόπο θα γίνει η απόσβεση ενός ιδιώτη επενδυτή;

Ταυτόχρονα η εκχώρηση δημόσιου (θαλάσσιου) χώρου ενέχει και άλλους προβληματισμούς και ερωτήματα τα οποία δεν έχουν απαντηθεί. Τι είδους δικαιώματα αποκτά ένας ιδιώτης επενδυτής, ο οποίος ενδέχεται να υποβάλει αίτηση για χορήγηση άδειας κατασκευής, τοποθέτησης και λειτουργίας τεχνητού υφάλου στο θαλάσσιο χώρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, με βάση τους προτεινόμενους Κανονισμούς; Στη βάση ποιων κριτηρίων και προδιαγραφών θα γίνεται η επιλογή του θαλάσσιου χώρου στον οποίο θα κατασκευαστεί ένας τεχνητός ύφαλος;

Πέρα από την ασυμβατότητα των προτεινόμενων Κανονισμών με τις Κατευθυντήριες Γραμμές Διεθνών Οργανισμών, όπως ο FAO και το UNEP/MAP, θα θέλαμε να σημειώσουμε και τους προβληματισμούς μας σχετικά με την ευθυγράμμιση / εναρμόνιση του συγκεκριμένου Νομοσχεδίου, με άλλες υποχρεώσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας, και συγκεκριμένα τη θέσπιση ενός δικτύου Θαλάσσιων Προστατευόμενων Περιοχών, καθώς και την εκπόνηση ενός Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού.

Θαλάσσιες Προστατευόμενες Περιοχές

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο προωθείται με το πρόσχημα ότι οι τεχνητοί ύφαλοι θα «συμβάλλουν στην ανάπτυξη της βιοποικιλότητας, στην ανάκαμψη των ιχθυοαποθεμάτων και στην προσέλκυση καταδυτικού τουρισμού» (Άρθρο2: «Ερμηνεία»).

Το Τμήμα Αλιείας και Θαλασσίων Ερευνών (ΤΑΘΕ) του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, έχει από το 2012 θεσπίσει, και ξεκινήσει να εφαρμόζει σχετική στρατηγική για τη δημιουργία θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών με τεχνητούς υφάλους. Έχουν ήδη εκδοθεί 6 διατάγματα για απαγόρευση αλιείας και διέλευσης σκαφών σε καθορισμένες θαλάσσιες περιοχές, με βάση το Άρθρο 5Α («Έκδοση διατάγματος απαγόρευσης της αλιείας ή/και της διέλευσης σκαφών») του «Περι Αλιείας Νόμο (ΚΕΦ.135)» [³]. Τα διατάγματα αυτά αφορούν τις ακόλουθες περιοχές: Θαλάσσια Προστατευόμενη Περιοχή Παραλιμνίου [4], Θαλάσσια Περιοχή Τεχνητού Υφάλου στην Αγία Νάπα [5], Ναυάγιο Ζηνοβία στη Λάρνακα [6], Θαλάσσια Προστατευόμενη Περιοχή Αμαθούντας στην Λεμεσό [7], Θαλάσσια Προστατευόμενη Περιοχή στο Δασούδι στην Λεμεσό [8] και Θαλάσσια Προστατευόμενη Περιοχή Τεχνητού Υφάλου Γεροσκήπου στην Πάφο [9].

Σύμφωνα με την Ειδική Έκθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας της Κυπριακής Δημοκρατίας για τη «Διαχείριση Θαλάσσιων Προστατευόμενων Περιοχών στην Κύπρο», η «απουσία ενιαίας εθνικής στρατηγικής στην Κύπρο για τη διαχείριση των θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών και ο καταρτισμός επιμέρους στρατηγικών εγγράφων ενδεχομένως να οδηγεί σε κατακερματισμό των προσπαθειών της Δημοκρατίας για την προστασία των περιοχών και των ειδών και οικοτόπων που απαντώνται σε αυτές» [10]. Η Ειδική Έκθεση επίσης αναφέρει ότι «διαπιστώνονται ανεπάρκειες στους μηχανισμούς παρακολούθησης της κατάστασης των προστατευόμενων περιοχών με τεχνητούς υφάλους, ενώ ο βαθμός εφαρμογής των καθορισμένων μέτρων διαχείρισης και η αποτελεσματικότητά τους στη διατήρηση των προστατευόμενων ειδών και περιοχών, δεν φαίνεται να αξιολογούνται» [11].

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν θα βοηθήσει ως προς την εφαρμογή μιας ενιαίας εθνικής στρατηγικής για θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές στην Κύπρο, η οποία πρέπει να έχει προτεραιότητα. Αντίθετα, θα αποτελέσει ένα επιπλέον εμπόδιο, καθώς αντί να κηρύσσονται θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές με βάση οικολογικά κριτήρια, θα δημιουργούνται στη βάση ιδιωτικών συμφερόντων και επενδυτικών προγραμμάτων.

Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο προωθείται ενώ αναμένεται να ολοκληρωθεί ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός (ΘΧΣ – Maritime Spatial Planning, MSP), ένα από τα βασικά εργαλεία της Ολοκληρωμένης Θαλάσσιας Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με την Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με την έννοια του ΘΧΣ υποδηλώνεται «ο σχεδιασμός του χρόνου και του τόπου άσκησης ανθρώπινων δραστηριοτήτων στη θάλασσα, προκειμένου να διασφαλίζεται η αποτελεσματικότητα και η βιωσιμότητά τους στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Κατά τη διαδικασία αυτή, όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη συνεργάζονται με διαφάνεια με στόχο τον σχεδιασμό των θαλάσσιων δραστηριοτήτων» [12]. Η Κυπριακή Δημοκρατία εναρμονίστηκε με την Οδηγία 2014/89/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23^ης Ιουλίου 2014 Περί Θεσπίσεως Πλαισίου για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό με την ψήφιση από την Βουλή των Αντιπροσώπων του περί Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού και άλλων Συναφών Θεμάτων Νόμου του 2017 [Ν. 144(I)/2017] [13] στις 29/9/2017 και τη δημοσίευση του στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 13/10/2017.

Σύμφωνα με το Άρθρο 2 του σχετικού Νόμου, «Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχέδιο» σημαίνει το «εθνικό σχέδιο ή σχέδια που καταρτίζονται, εγκρίνονται και δημοσιεύονται ως αποτέλεσμα της διαδικασίας του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού» («Ερμηνεία»). Επιπρόσθετα, σύμφωνα με το Άρθρο 17(2) («Κατάρτιση του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδίου»), η θέσπιση του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδίου «θα πρέπει να καταρτιστεί το συντομότερο δυνατό και το αργότερο έως την 31η Μαρτίου 2021».

Σημειώνεται ότι στις 25/10/2017 και ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε ανοίξει υπόθεση παράβασης του κοινοτικού κεκτημένου, η οποία βρισκόταν σε επίπεδο Αιτιολογημένης Γνώμης, για μη εναρμόνιση με την σχετική Οδηγία [14], το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε και εξουσιοδότησε τον Υπουργό Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος όπως καταθέσει τους προτεινόμενους Κανονισμούς στη Βουλή των Αντιπροσώπων για έγκριση.

Η ψήφιση των προτεινόμενων Κανονισμών από την Βουλή των Αντιπροσώπων και η προώθηση επενδύσεων υπό μορφή ιδιωτικών τεχνητών υφάλων θα δημιουργήσει τετελεσμένα εν τω μέσω της διαδικασίας κατάρτισης του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού.

Εισηγήσεις

Έχοντας ως γνώμονα το γεγονός ότι η θάλασσα αποτελεί κοινό αγαθό και δημόσιο πλούτο, θεωρούμε ότι σε κρατική ακίνητη ιδιοκτησία πρέπει να αδειοδοτούνται αποκλειστικά σχέδια, προγράμματα ή/και έργα, τα οποία εξυπηρετούν υπέρτερους λόγους σημαντικού δημοσίου συμφέροντος και αιτιολογούνται επαρκώς, με αναφορά σε συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά. Προτεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας θα πρέπει να είναι μια Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική βασισμένη σε οικολογικά πρωτίστως κριτήρια, αλλά και κοινωνικά, και όχι σε δυνητικές επενδύσεις οι οποίες θα οικειοποιηθούν δημόσιο πλούτο για παραγωγή κέρδους από ιδιώτες επενδυτές.

Η οικειοποίηση και αποξένωση των κοινών αγαθών – της γης, των δασών, των παραλιών, της ακτογραμμής και της θάλασσας – δεν νομιμοποιείται ηθικά, κοινωνικά και πολιτικά. Στη βάση των πιο πάνω, η Πρωτοβουλία για τη Διάσωση των Φυσικών Ακτών  διαφωνεί με τους υπό συζήτηση Κανονισμούς και εισηγείται την απόσυρση τους από το Υπουργείο Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος ή την καταψήφιση τους από την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Περιβάλλοντος και την Ολομέλεια της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Λευκωσία, Τετάρτη, 10/10/2018

Πρωτοβουλία για την Διάσωση των Φυσικών Ακτών

Υποσημειώσεις και Παραπομπές

[1] Practical Guidelines for the Use of Artificial Reefs in the Mediterranean and the Black Sea. Studies and Reviews. General Fisheries Commission for the Mediterranean. No. 96. Rome, FAO 2015; p.2.

[2] UNEP(DEPI)/MED IG.23/21. 20^th Ordinary Meeting of the Contracting Parties to the Convention for the Protection of the Marine Environment and the Coastal Region of the Mediterranean and its Protocols Tirana, Albania, 17-20 December 2017. Agenda item 3: Thematic Decisions Draft Decision IG.23/15: Updated Guidelines for Regulating the Placement of Artificial Reefs at Sea.

[3] Ο περί Αλιείας Νόμος (ΚΕΦ.135)

[4] Κ.Δ.Π. 404/2017.

[5] Κ.Δ.Π. 220/2015.

[6] Κ.Δ.Π. 73/2018.

[7] Κ.Δ.Π. 445/2017.

[8] Κ.Δ.Π. 403/2017.

[9] Κ.Δ.Π. 489/2014.

[10] Ελεγκτική Υπηρεσία της Δημοκρατίας. Ειδική Έκθεση αρ. ΠΕ/03/2018. Διαχείριση Θαλάσσιων Προστατευόμενων Περιοχών στην Κύπρο. 25 Ιουνίου 2018; σελ. 1.

[11] Ό.π. σελ.2.

[12] Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ευρωπαϊκή Επιτροπή > Θαλάσσια πολιτική > Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική > Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός

[13] CYLaw > Ο περί Θαλάσσιου Χωρταξικού Σχεδιασμού και άλλων Συναφών Θεμάτων Νόμος του 2017 (144(I)/2017)

[14] European Commission > Press Releases Database > Δέσμη Παραβάσεων Ιουλίου – Μέρος 1: Κυριότερες Αποφάσεις – Βρυξέλλες, 13 Ιουλίου 2017. 11. Θαλάσσια Πολιτική και Αλιεία.

Big Expansion of the Archive: Magazines, Punk, New Groups, Updates

Big Expansion of the Archive: Magazines, Punk, New Groups, Updates

Cypriot Consciousness

Note: The translation of the text was done in the framework of the documentary TONGUE –
(https://www.facebook.com/tonguefilm/?fb_…LnadcjU02Q)

Cypriot Consciousness

By Costis Achniotis
Within The Walls, Issue 35, September 1988

This text is my lecture for the event that our magazine has organized at Famagusta Gate. At the same event Mehmet Yiaşin spoke about the “Turkish Cypriot identity in literature”. We will publish Yiasin’s presentation in the next issue in which there will be a feature on Turkish Cypriots. We will also answer to some articles published in the newspapers about our event there.
____________________________________________________________________________

Firstly, I clarify that I understand the definition of collective consciousness (and its contents) not as stable and unchangeable and of course I do not give it the dimension of a natural order. Collective consciousness just as any social concept is changeable and follows the shifting needs of of a society.

This changeability of course is not at all mechanic. The superstructure can drastically act on social evolution. For example the appearance of industries shapes the totality of workers that are possible to become carriers of labor consciousness. Labor consciousness is potentially common for all nations and can determine the totality of the workers of the world. Of course, this understanding is macroscopic. Other factors (individual consciousness) act and shape opposing subtotalities.

For the purpose of this text, I call Cypriot Consciousness, the consciousness of the Cypriot Independence. Therefore, its carrier is anyone who understands Cyprus and its people as an independent entity and strives as a consequence for the protection of the corresponding state institution, the Independent Cypriot State.

Of course the understanding of Cypriot Independence is basically a subject that has not been studied neither historically nor sociologically, nor politically, and this stands for both communities. And it is entirely natural as since the 50’s the consciousness for Enosis (Union with Greece[1]) and for taksim (separation[2]) were entirely dominant. Regardless of the acceptance of this so-called Independence in 1960, the governing teams of both communities were (or were acting like) for Enosis or for taksim. Therefore only this version of history was projected with its corresponding ideological response. It is indicative how misguiding history is in Greek-Cypriot schools.

So it is not easy to realise that CPC (Communist Party of Cyprus) took an anti-union stand. I will quote an excerpt:
“…CPC sees as its duty to protest by any means, firstly against local English government which due to its indifference contributes in the intensification of intercommunal hate between the citizens of Cyprus and secondly against the fraudulent leaders of this place which spoke and will speak in the name of the Cypriot people. DOWN WITH ENOSIS – LONG LIVE THE INDEPENDENCE OF CYPRUS – LONG LIVE THE PROLETARIATS OF THE WORLD (Neos Kosmos, 25.4.1925)

We see that the understanding for Independence was already in combination with the effort to escape bicommunal conflicts.

Of course there is no doubt that since then, up until the categorical acceptance of “Enosis and only Enosis” by AKEL after about 25 years of inaptitude, the folk sentiment of the Greek-Cypriot community was all the more oriented toward Greece. The Turkish-Cypriot minority seems to have lagged behind in terms of following the developments and eventually takes a position after EOKA’s struggle. When AKEL leaned toward Enosis, the Trotskyist Party of Cyprus (which was a small communist organisation) criticized them harshly, as they saw independence as a self-government of the oppressed classes, without mentioning the Turkish-Cypriot community.
I quote an excerpt:

“COMRADES,
May this year’s 1st of May find us on the frontlines of the struggle for the handing down of power to our people, for SELF-GOVERNMENT. The traitorous abandonment of the position for Self-government on the part of the stalinist leadership and the adoption of the position for Enosis should make us come to our senses. We ourselves must stop the poisoning by Enosis. We must make the ill-fated leaders of our laborer’s organisations get on the right track of serving workers’ benefits. If they deny, we should set them aside and keep moving forward in a new polemic, with class-awareness and decisive leadership for the struggle for the handing down of power to the workers and farmers. Enosis can provide us neither better working conditions nor better wages, nor can it ensure our social emancipation. It will merely exchange our chains. Nothing more, nothing less.

WORKERS, FARMERS, OPPRESSED,
Move forward in the struggle for our emancipation. The struggle for our economic and political demands. The battle for the improvement of our working conditions and Social Security. For the creation of more jobs for the unemployed. For unemployment benefits. For the organisation and class awareness of all of the oppressed. For SELF-GOVERNMENT. For a Government of Workers – Farmers, that feels for the worker and protects the farmer. For the complete national and social liberation.”

In this text there is no mention of Turkish-Cypriots. But in the municipal elections the idea of proportionate representation of Turkish-Cypriots is projected from the candidates of this party and at the same time the request for Enosis is condemned in exchange for the request for Self-Government. The request for Enosis is considered a request which is entirely bourgeois (Ergatis, 15 May 1949).

The organisation of Trotskyists broke up and got dismantled soon after. One of the reasons is that a fraction of the members becomes for Enosis as one can witness through the conversational essays in it’s later editions.

We can see that briefly before the 50s, the Greek-Cypriot left tends to ambiguously want independence without always condemning Enosis and combines this demand with an intense worker’s politics (it is not by chance that the last labour struggles happened back then) and an understanding of danger that is included in a possible intercommunal conflict (and certainly other reasons such as geopolitical ones).

I do not know whether you, like myself, see that history actively justified the dears of the leftists of the era.

Whereas the Greek-Cypriot community votes for “Enosis and only Enosis” as one in 1950, and for the entire decade it leaves no space for anything else, I suppose that hidden within the bourgeois class exist thoughts for independence, because of course it cannot be by chance that Makarios gave that infamous interview in 1957 or that the national council of the time takes part, even in disagreement, in the negotiations in Zurich and London.

In making a report of the 50s, we can in summary say that the entire revolutionary force of the Cypriot people, Turkish Cypriot and Greek Cypriot, was wasted on marginalising the conscious participation of the working class, in order for an intercommunal conflict to be built and for neither self-government nor Enosis but for dependence to be given.

This is why Cypriot Consciousness is always a newborn consciousness. It has never overcome the stage of infancy. In consequence, its face is marked by the sorrow of profound old-age and the main sentiment that it can feel is the uncertain pain of existence. Cypriot Consciousness exists trampled under the feet of its adversaries who are caught in an infinite hand-to-hand battle. From the point of view of where it exists, on the ground, it sees them as enormous giants. Regardless of the constant trampling, the Cypriot Consciousness is saved by the fact that none of the giants is entirely dominant. Otherwise the Cypriot Consciousness would be lost.

The Cypriot Consciousness thinks itself weak. That’s why it plays possum, waiting for better days.

The Cypriot Consciousness is weak and humble. It knows it and doesn’t go to battle. It settles for cackling at the weakness of its far stronger adversaries who are nonetheless also too weak to impose their own order of things. In its ears the voices echo like empty words and fanfare.

Cypriot Consciousness has the arrogance of the marginals.

[1]. The dominant Greek Cypriot Discourse which called for union with Greece.

[2].  The dominant Greek Cypriot Discourse which called for complete separation of the two communities.

Εκπαιδευτικοί - Ποια συμφωνία θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή

Share it now!

Η ουσία της διαφοράς των εκπαιδευτικών με την κυβέρνηση ήταν από την αρχή η αυθαίρετη και μονόπλευρη απόφαση της κυβέρνησης να αλλάξει τους όρους εργοδότησης, να τους αφαιρέσει δικαιώματα και να πλήξει τις συνδικαλιστικές ελευθερίες τους. Γι’ αυτό και από την αρχή δήλωσαν ότι δεν θα δεχτούν τίποτα λιγότερο από την απόσυρση της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου της 4ης Ιουλίου.
Και πολύ σωστά έκαναν. Η κυβέρνηση σαν εργοδότης παραβίασε τις συμφωνίες που οι ίδια έκανε με τις εκπαιδευτικές οργανώσεις, παραβίασε τα εργασιακά θέσμια και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Ήταν μια παράνομη, άδικη και ανήθικη απόφαση που δημιουργεί ένα σοβαρό προηγούμενο για την ίδια και τους άλλους εργοδότες όποτε θέλουν να παραβιάζουν τις συλλογικές συμβάσεις και τις συμφωνίες και να αλλάζουν τους όρους εργοδότησης των εργαζομένων, να τους αφαιρούν δικαιώματα και ωφελήματα. Προσπάθησε μάλιστα να επιβάλει αυτή την απόφαση με απειλές, συκοφαντίες και εξευτελισμό των εκπαιδευτικών και απαξίωση τους στα μάτια της κοινωνίας.
Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που εργοδότης παραβιάζει τις συλλογικές συμβάσεις. Οι ξενοδόχοι, οι εργολάβοι, οι καταστηματάρχες, και πολλοί άλλοι, με αφορμή την κρίση του 2013, επέβαλαν με το έτσι θέλω νέους όρους εργοδότησης, νέα ωράρια, άθλιες συνθήκες ασφάλειας και ελάχιστους μισθούς. Πολύς κόσμος ζει σήμερα σε ένα καθεστώς εργασιακού μεσαίωνα.
Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα είναι χειρότερα γιατί ο εργοδότης που παραβιάζει τις συμβάσεις είναι το ίδιο το κράτος που θα έπρεπε να είναι ο θεματοφύλακας τους. Αν περάσει και αυτό τότε τίποτα δεν τους σταματά να κάνουν ότι θέλουν και να μας επιβάλλουν τις πολιτικές που τους συμφέρουν.
Αυτό ήταν το διακύβευμα αυτής της σύγκρουσης από την αρχή. Τα διάφορα περί εξορθολογισμού είναι παραμύθια. Μπορεί να επεδίωκε και άλλα οφέλη η κυβέρνηση με αυτή την απόφαση, όπως την υποβάθμιση του Δημόσιου Σχολείου προς όφελος των ιδιωτικών σχολών ή να στρέψει την προσοχή του κόσμου αλλού από το σκάνδαλο του Συνεργατισμού, αλλά το βασικό ήταν να τσακίσει την όποια αντίσταση στα σχέδια της και να δείξει ότι μπορεί να κάνει ότι θέλει χωρίς να λογαριάζει κανένα.
Αυτό άρχισε να το βλέπει και πολύς κόσμος παρά την παραπληροφόρηση από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ, και σιγά – σιγά άρχισε να αγκαλιάζει αυτό τον αγώνα. Έτσι φτάσαμε στο μεγάλο συλλαλητήριο με 15,000 κόσμο, την μεγαλύτερη αντικυβερνητική διαδήλωση έξω από το Προεδρικό από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η στήριξη που είχαν οι ηγεσίες των εκπαιδευτικών ήταν πρωτοφανής και πέρα από κάθε προσδοκία. Αυτό τους έδωσε τη δύναμη να αντέξουν τα επικοινωνιακά κόλπα της κυβέρνησης που πανικόβλητη έψαχνε τρόπους να σώσει το κύρος της και να διασφαλίσει την δυνατότητα της να ολοκληρώσει αυτό το έργο, στο μέλλον όταν θα βρει την κατάλληλη ευκαιρία. Για να μπορεί να ελπίζει σε κάτι τέτοιο όμως θα πρέπει να διασώσει την απόφαση της 4ης Ιουλίου. Μπορεί να την κάνει λάστιχο και να χωρέσει ότι θέλετε μέσα. Μπορεί να δεχτεί να υποχωρήσει στα μισά ή και περισσότερα από αυτά που άρπαξε, φτάνει να μην την αποσύρει ολοκληρωτικά. Να μην παραδεχτεί δηλαδή ότι έκανε λάθος.
Αν αυτό γίνει αποδεχτό είτε με την συμφωνία των ηγεσιών των εκπαιδευτικών είτε απλά με την ανοχή τους τότε δεν θα έχει καμιά σημασία η οποιαδήποτε συμφωνία κάνουν μαζί της, έστω και αν επιστρέψει τα 8 από τα 10 που πήρε, αφού θα μπορεί όποτε θέλει στο μέλλον να ξανακάνει το ίδιο. Να παραβιάσει δηλαδή τα συμφωνημένα και να πάρει άλλα είκοσι, να μας δίνει τα δέκα πίσω και να κρατά τα δέκα, που δεν θα της τα δίναμε ποτέ με ελεύθερες διαπραγματεύσεις.
Γι αυτό θα πρέπει να αναγκαστεί να αποσύρει την απόφαση της 4ης Ιουλίου. Αυτό στην πράξη θα σημαίνει ότι παραδέχεται ότι έκανε λάθος και θα είναι δύσκολο ξανακάνει κάτι παρόμοιο στο μέλλον.
Οι ηγεσίες των εκπαιδευτικών δεν πρέπει να παρασυρθούν από τα επικοινωνιακά τεχνάσματα της κυβέρνησης και του Συναγερμού που αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση. Οι κινήσεις τους δείχνουν πανικό και απόγνωση. Αντίθετα οι εκπαιδευτικοί μετά το μεγαλειώδες συλλαλητήριο της 28ης Αυγούστου και το συντριπτικό 95% στις ψηφοφορίες είναι πολύ πιο δυνατοί. Ο κόσμος βλέπει τι γίνεται και κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει ότι δεν σκέφτονται τα παιδιά. Αντίθετα, αν σήμερα λειτουργεί το Δημόσιο Σχολείο με όλα αυτά τα προβλήματα που έχουν δημιουργήσει οι περικοπές, αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην αυτοθυσία και το ζήλο της συντριπτικής πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών, που δίνουν αφειδώλευτα το χρόνο τους και τη ψυχή τους για την μόρφωση και την ασφάλεια των παιδιών. Άλλοι είναι που δεν τα σκέφτονται και τα θυματοποιούν.
Οποιαδήποτε συμφωνία χωρίς την πλήρη απόσυρση της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου που θα αποκαθιστά τη νομιμότητα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, θα είναι ήττα για τους εκπαιδευτικούς και νίκη της κυβέρνησης, με όποιο τρόπο και αν την παρουσιάσουν. Θα έχουν χάσει, και μαζί με αυτούς οι χιλιάδες εργαζόμενοι που στήριξαν τις ελπίδες τους για μια αλλαγή, για τη δημιουργία ενός κινήματος αντίστασης στις πολιτικές λιτότητας και περικοπών που καταστρέφουν τη ζωή μας καθημερινά.
Θα είναι μια ήττα που θα έχει και άλλες, πολύ σημαντικές παρενέργειες. Θα σπάσει την πιο σημαντική συμμαχία που υπήρξε ποτέ ανάμεσα στις οργανώσεις των εκπαιδευτικών. Θα απογοητεύσει χιλιάδες εκπαιδευτικούς που για πρώτη φορά ξεπέρασαν προκαταλήψεις και ταμπού και πίστεψαν στις δυνάμεις τους και μπήκαν σε δράση όχι μόνο για να αλλάξουν κάτι δικό τους αλλά προς όφελος όλης της κοινωνίας. Θα απογοητεύσει όλους αυτούς που πίστεψαν στον δίκαιο αγώνα τους και στάθηκαν δίπλα τους. Τέλος, θα δημιουργήσει προβλήματα και ρήξεις μέσα στις ίδιες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις αφού αυτή την πρωτοφανή δύναμη που τους έδωσαν την χαράμισαν.
Δεν πρέπει να γίνει κάτι τέτοιο. Οι ηγεσίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων θα πρέπει να στηριχτούν πάνω σ’ αυτή τη δύναμη και να απορρίψουν και αυτό το τέχνασμα της κυβέρνησης. Δεν υπάρχει «χρυσή τομή» και «αμοιβαίες υποχωρήσεις» σ’ αυτή την περίπτωση. Αυτά ισχύουν σε μια διαπραγμάτευση που γίνεται για να καταλήξεις σε μια συμφωνία. Δεν καλέστηκαν όμως σε καμιά διαπραγμάτευση οι εκπαιδευτικοί. Αντίθετα ήλθε η κυβέρνηση και αυθαίρετα άρπαξε κάτι σαν κλέφτης. Θα διαπραγματευόταν κανείς με κάποιο που έκλεψε το σπίτι του; Και ποιες θα είναι οι αμοιβαίες υποχωρήσεις και η χρυσή τομή; Να κρατήσει τα μισά κλοπιμαία; Όχι βέβαια. Κάποιος πρέπει να πληρώσει και αυτός θα πρέπει να είναι ο κλέφτης, η Κυβέρνηση. Δεν υπάρχει άλλη λύση.
Οι Δάσκαλοι που γνωρίσαμε στις πορείες, που περπατήσαμε μαζί, που φωνάξαμε και τραγουδήσαμε μαζί, ήταν ανυπότακτοι και περήφανοι. Έτσι θέλουμε να είναι και όταν θα ανοίξουν τις καρδιές και τις αγκάλες τους να υποδεχτούν τα παιδιά μας όταν θα ανοίξουν τα σχολεία. Γι αυτό και πρέπει να επιστρέψουν νικητές.
Ντίνος Αγιομαμίτης
7 Σεπτεμβρίου 2018

Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ

Share it now!

Η πορεία των εκπαιδευτικών στο Προεδρικό ήταν μια κορυφαία στιγμή στην ιστορία των κοινωνικών αγώνων στην Κύπρο. Ήταν η μεγαλύτερη αντικυβερνητική διαδήλωση που έγινε στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας έξω από το Προεδρικό Μέγαρο και η μεγαλύτερη των τελευταίων 25 χρόνων γενικά.

Αυτό δεν ήλθε από το πουθενά. Ηταν το αποτέλεσμα της οργής και της αγανάκτησης που έχει συσσωρευτεί από τα χρόνια προβλήματα που ταλανίζουν την Παιδεία και την υποβάθμιση του Δημόσιου Σχολείου αλλά και τις προσβολές και τον εξευτελισμό των εκπαιδευτικών από την κυβέρνηση και τους συνοδοιπόρους της.

Ηταν το αποτέλεσμα της οργής και της αγανάκτησης που έχει συσσωρευτεί τα τελευταία πέντε χρόνια μέσα στους εργαζόμενους από τα κουρέματα, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, τις παραβιάσεις των συλλογικών συμβάσεων, την καταστρατήγηση των εργατικών κατακτήσεων, την διάλυση της Δημόσιας Υγείας, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, τα σκάνδαλα και τη διαφθορά στα ψηλά δώματα του κρατικού μηχανισμού και της κοινωνίας.

Ηταν ακόμη το αποτέλεσμα μιας σειράς κινητοποιήσεων που έγιναν αυτά τα χρόνια όπως οι κινητοποιήσεις του 2013 ενάντια στα κουρέματα, που έκτισαν για πρώτη φορά την κοινωνική συμμαχία και το συντονισμό των συνδικάτων. Ηταν η κοινή κινητοποίηση των συνδικάτων της ΑΗΚ της ΑΤΗΚ και τις Αρχής Λιμένων ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις το 2014. Ήταν την ίδια χρονιά η πολιορκία της Βουλής από τους εργαζόμενους της ΑΗΚ. Ήταν η μεγαλειώδης απεργία των νοσηλευτών το 2016 που έδειξε ότι με αγώνα, ενότητα και αποφασιστικότητα μπορούμε να κερδίσουμε και να ανατρέψουμε τις αποφάσεις της Κυβέρνησης.

Ο κάθε αγώνας αφήνει τα δικά του σημάδια και την δική του έμπνευση στους επόμενους. Τα μπλουζάκια της ΠΑΣΥΝΟ με το «είμαι νοσηλευτής/ρια» τα διαδέχτηκαν τα μπλουζάκια των εκπαιδευτικών με το «Όχι στην διάλυση του Δημόσιου Σχολείου». Η πολιορκία της Βουλής έγινε πολιορκία του Υπουργείου Παιδείας από τους εκπαιδευτικούς. Πάνω απ όλα όμως στις 28 Αυγούστου έξω από το Προεδρικό η κοινωνική αλληλεγγύη δεν ήταν απλά ένα σύνθημα αλλά μια πραγματικότητα, με την συμμετοχή της συντριπτικής πλειοψηφίας των συνδικάτων. Αυτή είναι η μεγαλύτερη παρακαταθήκη που αφήνει αυτός ο αγώνας που δείχνει και ποια πρέπει να είναι η συνέχεια.

ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

Το συλλαλητήριο στις 28 Αυγούστου έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα σε πολλούς αποδέκτες. Πρώτα και κύρια στην κυβέρνηση η οποία δεν μπορεί πια να ισχυρίζεται ότι οι επιλογές της είναι προς όφελος της κοινωνίας. Η κοινωνία μίλησε δυνατά και καθαρά, και είπε όχι στις επιλογές της. Όσο και να θέλει να υποβαθμίσει το μέγεθος και τη σημασία της εκδήλωσης δεν μπορεί, και τώρα τρέχει να τα μαζέψει. Ο Αβέρωφ που μιλούσε για την ενίσχυση της ιδιωτικής εκπαίδευσης, έδωσε δημοσιογραφική διάσκεψη για να μας πείσει ότι είναι θιασώτης του Δημόσιου Σχολείου και μας θύμησε τα μαθητικά του χρόνια στην Αργάκα!!!

Η πορεία στις 28 ήταν ένα δυνατό χαστούκι και προς τα ΜΜΕ τα οποία προσπαθούσαν όλη αυτή την περίοδο να παρουσιάσουν τους εκπαιδευτικούς ότι βρίσκονται σε σύγκρουση με την κοινωνία. Όσο και να προσπάθησαν να υποτιμήσουν το μέγεθος και τον χαρακτήρα της εκδήλωσης δεν τα κατάφεραν. Οι εικόνες που είδε ο κόσμος, κυρίως από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης είναι συντριπτικές.
Τέλος η εκδήλωση έστειλε ένα δυνατό μήνυμα και στις ηγεσίες των ίδιων των εκπαιδευτικών οργανώσεων αλλά και των άλλων συνδικάτων. Πρώτη φορά η βάση των εργαζομένων προσφέρει τόσο μαζικά και αποφασιστικά την στήριξη της στις αποφάσεις των ηγεσιών τους. Είναι σίγουρο ότι ούτε και οι ίδιοι δεν περίμεναν τόση ανταπόκριση από τους εκπαιδευτικούς αλλά και τους άλλους εργαζόμενους και την κοινωνία συνολικά. Η συμμετοχή, οι πρωτοβουλίες και οι διεργασίες από τα κάτω, μέσα στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Αυτό όμως πάει προς δυο κατευθύνσεις και έτσι θα πρέπει να το κατανοήσουν και οι ηγεσίες των εκπαιδευτικών οργανώσεων. Είμαστε αποφασιστικά μαζί σας όσο στηρίζεται τον δίκαιο αγώνα μας αλλά θα μας βρείτε μπροστά σας αν προσπαθήσετε να εκφυλίσετε τον αγώνα μας ή να μας ξεπουλήσετε. Τα γελαστά πρόσωπα του κόσμου, τα γεμάτα αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα που είδαμε το βράδυ της 28ης Αυγούστου δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία γι’ αυτό.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ

Παρά το δυνατό χαστούκι που έφαγε η κυβέρνηση δεν πρόκειται να τα βάλει κάτω και να υποχωρήσει. Το διακύβευμα είναι πολύ μεγάλο. Θα πρέπει να τσακίσει την αντίσταση. Δεν θα αφήσει ένα Γαλατικό χωρίο να εμποδίσει τα σχέδια της, να κυριαρχήσει ολοκληρωτικά και να κάνει ότι θέλει για λογαριασμό της τάξης που αντιπροσωπεύει, των τραπεζιτών και των αρπαχτικών της αγοράς. Ανασυντάσσεται και ετοιμάζει την αντεπίθεση της.

Το ίδιο ισχύει και με τα ΜΜΕ. Θα συνεχίσουν την παραπληροφόρηση και θα είναι στο πλευρό της κυβέρνησης και θα τη στηρίζουν μέχρι το τέλος. Είναι τόση η διαπλοκή και τα συμφέροντα που τους δένουν με την κυβέρνηση και τις πολιτικές που εφαρμόζει που μόνο κατ’ εξαίρεση μπορεί να δούμε καμιά αντικειμενική είδηση ή κανένα θετικό άρθρο. Και αυτά όταν αναγκάζονται από τη δράση και τους αγώνες μας.

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση θέλει να σπρώξει τους εκπαιδευτικούς στα άκρα. Θέλει να τους σπρώξει στην απεργία. Πιστεύει πως αν κλείσουν τα σχολεία θα είναι θέμα χρόνου για να καταφέρει να στρέψει μαζικά τους γονείς και την κοινή γνώμη εναντίον τους. Οι γονείς, πολλοί από τους οποίους συνήθως «παρκάρουν» τα παιδιά τους στο σχολείο, για να πάνε στη δουλειά τους ή για να κάνουν τις δουλειές τους, και να γυρίσουν μετά να τα πάρουν, θα αρχίσουν να δυσανασχετούν με αυτή την κατάσταση. Το ίδιο και για τα Γυμνάσια και τα Λύκεια που τα παιδιά θα σπαταλούν το χρόνο τους στα διάφορα στέκια. Πολύ πιθανό να συμβεί το ίδιο και με την λευκή απεργία.

Για να έχουν νόημα τα απεργιακά μέτρα πρέπει να έχουν την προοπτική της νίκης. Δεν φτάνει να είναι κλειστά τα σχολεία. Η πίεση στη κυβέρνηση εξαρτάται από τον αν θα θεωρείται αυτή υπεύθυνη για το κλείσιμο και όχι οι εκπαιδευτικοί. Χρειάζεται να κερδιθεί η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη των εργαζομένων, των γονιών, των μαθητών. Η κινητοποίηση στις 28 Αυγούστου έδειξε ότι αυτό είναι εφικτό.

Για να γίνει αυτό όμως χρειάζονται κάποιες προϋποθέσεις:

1. Τα απεργιακά μέτρα και το κλείσιμο των σχολείων δεν θα πρέπει να είναι μια παθητική ενέργεια. Θα πρέπει οι εκπαιδευτικοί να είναι στα σχολεία, να περιφρουρούν την απεργία. Να καλέσουν οι ίδιοι όσους γονείς και μαθητές θέλουν να πάνε στο σχολείο να πάνε εθελοντικά. Να λειτουργήσουν τάξεις σε φιλικό περιβάλλον και να διδάξουν τα μαθήματα που οι ίδιοι θέλουν και όπως θέλουν, που να καλλιεργούν την κριτική σκέψη, την κοινωνική αλληλεγγύη, τον σεβασμό προς την διαφορετικότητα, την ειρηνική συνύπαρξη, την αγάπη για το περιβάλλον και τα άλλα πλάσματα που μοιραζόμαστε τον πλανήτη. Να μετατρέψουν τα σχολεία σε χώρους ζύμωσης και ζωντανής παρέμβασης. Να οργανώνονται ανοικτές εκδηλώσεις με την συμμετοχή κόσμου, γονιών, μαθητών και άλλων κοινωνικών φορέων, με συζητήσεις για το τι είδους Παιδεία θέλουμε, με πολιτιστικές δραστηριότητες, μουσικές και θεατρικές παραστάσεις, που να μπορεί ο κόσμος να έλθει να δει τι σημαίνει ένα άλλο δημοκρατικό σχολείο, να ενημερωθεί και να εκφράσει την συμπαράσταση και την αλληλεγγύη του στους απεργούς. Με αυτό τον τρόπο θα φεύγουν καθημερινά από τα σχολεία δεκάδες εργαζόμενοι, γονείς και μαθητές που θα είναι πρεσβευτές στο όραμα για ένα άλλο σχολείο, για μια άλλη κοινωνία.

2. Θα πρέπει να προγραμματιστούν και κάποιες κεντρικές εκδηλώσεις όπως συναυλίες ή πορείες.

3. Να αξιοποιηθεί η κοινωνική συμμαχία και η εργατική αλληλεγγύη που εκφράστηκε στις 28 Αυγούστου. Οι ηγεσίες των εκπαιδευτικών οργανώσεων που πέτυχαν αυτή την εκπληκτική ενότητα μεταξύ τους, αλλά και σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των παρατάξεων που εκπροσωπούνται στις διοικήσεις των συνδικάτων, πρέπει να πάρουν την πρωτοβουλία και να καλέσουν τις ηγεσίες των άλλων συνδικάτων που δήλωσαν αλληλέγγυες στον αγώνα τους να συντονιστούν όλες μαζί, σε μια κοινωνική συμμαχία, με στόχο το κάλεσμα σε μια 24ωρη παναπεργία και ένα κοινό συλλαλητήριο. Υπάρχει η κοινή βάση που είναι η αντίσταση στην υποβάθμιση της Δημόσιας Παιδείας και στις πολιτικές λιτότητας και περικοπών που χτυπούν όλους τους εργαζόμενους. Ετσι και αλλιώς σε λίγο θα κινητοποιηθούν ξανά οι εργαζόμενοι στους Δήμους ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, οι εργαζόμενοι στην ΑΗΚ και άλλοι. Από κεί και πέρα ανοίγει ο δρόμος για πάρα πέρα κλιμάκωση του αγώνα αν χρειαστεί.

Ετσι μπορεί να κερδιθεί αυτή η μάχη. Οι εκπαιδευτικοί κάνουν ένα αγώνα για λογαριασμό όλων μας. Δεν μπορούν όμως να τον κερδίσουν μόνοι τους. Χρειάζονται την δική μας συμπαράσταση και αλληλεγγύη. Έμπρακτα και δυνατά. Οι μεμψιμοιρίες και τα μιζεριάσματα του τύπου «μα δεν είχε παλμό η εκδήλωση και δεν φωνάζαμε συνθήματα» «μα δεν μας συμπαραστάθηκαν αυτοί όταν απεργούσαμε εμείς» «μα δεν βάζουν έντονα το θέμα της κοσμικής Παιδείας» ή «μα αυτοί τον ψήφισαν» δεν έχουν θέση εδώ. Μπαίνουμε σε αυτή τη μάχη με όλες μας τις δυνάμεις και όλη μας τη ψυχή αν θέλουμε να κερδίσουμε. Στην πορεία μπορούμε να εμπλουτίσουμε και θα εμπλουτίσουμε τα αιτήματα μας. Οι ιδέες δεν αλλάζουν ούτε με κηρύγματα ούτε με διαταγές, αλλάζουν όταν έρχονται σε σύγκρουση με την πραγματικότητα. Όταν αυτά που πιστεύουμε, για το ποιοι είναι φίλοι μας και ποιοι οι εχθροί μας επιβεβαιώνονται ή διαψεύδονται μέσα από την ίδια τη ζωή και τα γεγονότα. Σ αυτή τη διαδικασία βρίσκονται και οι εκπαιδευτικοί όπως και πολλοί άλλοι αυτή την περίοδο. Η πραγματικότητα έχει ήδη συντρίψει πολλές από τις ιδέες που κουβαλούσαν. Ποτέ τα πράγματα δεν θα είναι όπως ήταν πριν τις 28 Αυγούστου στο χώρο της εκπαίδευσης.

Αυτή είναι η συζήτηση που χρειάζεται να κάνουμε όλοι μαζί αυτή τη στιγμή. Οι εκπαιδευτικοί που πρωτοστάτησαν την προηγούμενη περίοδο με τις πρωτοβουλίες και τις δράσεις τους στην μεγάλη επιτυχία της εκδήλωσης στις 28 Αυγούστου χρειάζεται να μπουν και πάλι μπροστά και να συμβάλουν προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν έχουμε το μαγικό φίλτρο που έδινε ο Πανοραμίξ στους Γαλάτες, αλλά έχουμε όλα τα άλλα. Πρώτα και κύρια έχουμε το δίκαιο με το μέρος μας, τις εμπειρίες μας, την ενότητα μας, την εργατική αλληλεγγύη. Έχουμε τις ιδέες της νίκης. Πρέπει όλοι να σταθούμε αλληλέγγυοι στους εκπαιδευτικούς και να συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις για να κερδιθεί αυτή η μάχη. Η πιο κρίσιμη και καθοριστική των τελευταίων χρόνων.

Ντίνος Αγιομαμίτης
30 Αυγούστου 2018

ΣΤΙΣ 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ

Share it now!

Τί συμβαίνει στην Παιδεία; Έχουμε πράγματι μια προσπάθεια εξορθολογισμού του συστήματος απαλλαγών των εκπαιδευτικών και εξοικονόμηση πόρων που θα διατεθούν για την ενίσχυση άλλων τομέων του δημόσιου σχολείου όπως ισχυρίζεται η Κυβέρνηση και ο Υπουργός Παιδείας;
Όχι βέβαια. Αν η Κυβέρνηση ενδιαφέρονταν για εξορθολογισμό του εκπαιδευτικού συστήματος και ενίσχυση του δημόσιου σχολείου είχε παιδίον δόξης λαμπρό μπροστά της να δράσει. Να μειώσει τον αριθμό των μαθητών ανά τάξη, να ενισχύσει τις υλικοτεχνικές υποδομές των σχολείων σε όλες τις βαθμίδες, να ενισχύσει τα μαθήματα και τις δραστηριότητες που καλλιεργούν την κριτική σκέψη, που απελευθερώνουν την πρωτοβουλία και να προωθήσει την έρευνα και την καινοτομία. Τίποτα από αυτά δεν κάνει. Αντίθετα σε όσα σχολεία υπήρξαν τέτοιες πρωτοβουλίες προήλθαν κυρίως από τα παιδιά με την ενθάρρυνση και στήριξη των εκπαιδευτικών που έδωσαν αφειδώλευτα όχι μόνο το χρόνο τους αλλά και τη ψυχή τους και πέτυχαν εξαιρετικά αποτελέσματα.
Στην πραγματικότητα έχουμε μια απρόκλητη επίθεση στους εκπαιδευτικούς που ξεκίνησε με την μονομερή απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για τη κατάργηση θεσμοθετημένων και συμφωνημένων ρυθμίσεων και τη προσπάθεια επιβολής της με όλα τα μέσα. Σ αυτή την προσπάθεια έχει επιστρατεύσει τον Γενικό Ελεγκτή, τον Αρχιεπίσκοπο και την πλειοψηφία των ΜΜΕ που προβάλλουν αναληθή και παραπλανητικά στοιχεία και καλλιεργούν την απαξίωση των εκπαιδευτικών σαν τεμπέληδων και προνομιούχων. «Άρια Φυλή» τους χαρακτήρισε ο Γενικός Ελεγκτής «που θέλουν να έχουν προνόμια σε βάρος των άλλων».
Είναι μια πρωτοφανής επίθεση και σε μεθόδους και χαρακτηρισμούς. Δεν είναι απλά ένα ατόπημα του Χαμπιαούρη που έχει ξεφύγει από τα θέσμια. Είναι μια οργανωμένη και συντονισμένη επίθεση από την Κυβέρνηση συνολικά και τον Αναστασιάδη σε πλήρη σύμπνοια με το Συναγερμό και τις εργοδοτικές οργανώσεις. Οι υποτιθέμενες παρεμβάσεις του Αναστασιάδη στόχευαν στο να κερδίσουν επικοινωνιακά πόντους για την κυβέρνηση που σε καμιά στιγμή δεν έδειξε διάθεση διαπραγμάτευσης. Αλλάζουν κάθε φορά το περιτύλιγμα της απόφασης τους και την φέρνουν και την ξαναφέρνουν κοροϊδεύοντας τους εκπαιδευτικούς και κάθε φορά προβάλλουν και άλλες απαιτήσεις.

ΠΟΥ ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΑΥΤΗ Η ΕΠΙΘΕΣΗ;

Στοχεύει σε τρία σημεία:
1.- Να εξοικονομήσει πόρους για να καλύψει τις τρύπες που δημιούργησαν τα δισεκατομμύρια που έδωσε σαν δώρα στους τραπεζίτες στο πρόσφατο ξεπούλημα του Συνεργατισμού που είχαν σαν αποτέλεσμα να αυξηθεί το δημόσιο χρέος και να χρειάζονται νέες περικοπές. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα είναι μόνο από τους εκπαιδευτικούς που θα πάρει αλλά θα ακολουθήσουν περικοπές και σε άλλες κοινωνικές δαπάνες.

2.- Θέλει να υποβαθμίσει το Δημόσιο σχολείο και να ενισχύσει την ιδιωτική εκπαίδευση. Αυτό δεν χρειάζεται και πολλή σκέψη για να το καταλάβει κανείς. Εξάλλου είναι κάτι που το δήλωσε ξεκάθαρα τόσο ο Υπουργός Παιδείας που μίλησε για «άνοιγμα της Παιδείας στην αγορά» όσο και ο Πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού που ζήτησε να ενισχυθεί η ιδιωτική εκπαίδευση. Στην Παιδεία όμως, όπως και στην Υγεία δεν μπορεί να κυριαρχεί η λογική της αγοράς, δηλαδή του κέρδους. Σε αυτούς τους τομείς εκείνο που πρέπει να μετρά είναι ο άνθρωπος και όχι τα κέρδη. Κέρδος στην Παιδεία είναι να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση στην Δημόσια Εκπαίδευση για όλα τα παιδιά, ανεξάρτητα από οικονομική, οικογενειακή κατάσταση ή εθνική καταγωγή. Να έχουν πρόσβαση σε ένα σχολείο που να τους μορφώνει, να καλλιεργεί την κριτική σκέψη και να απελευθερώνει τις δυνατότητες του κάθε παιδιού στον τομέα που μπορεί να διαπρέψει και όχι να παράγει άτομα που να υπηρετούν πιστά το σύστημα και να προσαρμόζουν τη ζωή τους στις ανάγκες της αγοράς και του κεφαλαίου. Οι εκπαιδευτικοί δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα της Κυβέρνησης και να ψάχνουν να βρουν οι ίδιοι εναλλακτικές προτάσεις για εξοικονόμηση πόρων στον τομέα της Παιδείας. Αυτό θα σημαίνει ότι αποδέχονται και οι ίδιοι την λογική της αγοράς που έχει στο επίκεντρο της τα κέρδη. Αντίθετα θα πρέπει να επιμένουν σε περισσότερες δαπάνες για ενίσχυση της Παιδείας.

3.- Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η κυβέρνηση με αυτή την επίθεση θέλει να τσακίσει κάθε αντίσταση μέσα στην κοινωνία που μπορεί να την εμποδίσει να εφαρμόσει τις πολιτικές της. Πολιτικές που τα προηγούμενα πέντε χρόνια είχαν σαν αποτέλεσμα τη μείωση μισθών και συντάξεων, τη διάλυση του τομέα της Δημόσιας Υγείας, τις περικοπές στα επιδόματα των αναπήρων, των τυφλών, των μονογονιών. Πέντε χρόνια όπου εργατικές κατακτήσεις δεκαετιών εξανεμίστηκαν και ο δημόσιος πλούτος ξεπουλήθηκε στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Μια πενταετία που οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Μια πενταετία που κυριολεκτικά κήρυξε τον πόλεμο στους εργαζόμενους, με τις περικοπές και τη λιτότητα, με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, τα ευέλικτα ωράρια, τους μισθούς πείνας. Ενα πόλεμο στον οποίο είχαμε πολλές απώλειες όχι μόνο στα εισοδήματα και τις κατακτήσεις μας αλλά και σε ανθρώπινες ζωές, είτε γιατί δεν υπήρχαν νευροχειρουργοί να δουν ένα μαθητή που χτύπησε στο σχολείο, είτε γιατί έπεσε ένα ράφι που δεν φρόντισε ο εργοδότης να στερεώσει και σκότωσε μια νέα εργαζόμενη είτε γιατί ο γερανός της ΑΗΚ δεν είχε συντηρηθεί σωστά και έπεσε και σκότωσε τον εργάτη που δούλευε πάνω είτε… είτε… Ο κατάλογος είναι μακρής.
Για να συνεχίσει και να ολοκληρώσει αυτό το έργο για λογαριασμό της τάξης των κεφαλαιοκρατών που υπηρετεί πρέπει να τσακίσει κάθε κοινωνική αντίσταση. Αυτή τη στιγμή οι εκπαιδευτικές οργανώσεις αποτελούν το πιο δυνατό συνδικάτο μέσα στην κοινωνία. Ιδιαίτερα μετά που κατάφεραν να συνεργαστούν και να συντονιστούν και οι τρεις οργανώσεις μαζί. Η δύναμη τους φάνηκε στην μεγαλειώδη κινητοποίηση και την πορεία στο Υπουργείο Παιδείας. Η κυβέρνηση θέλει να κάνει μαζί τους ότι έκανε η Θάτσερ με τους ανθρακωρύχους τη δεκαετία του ’80 στη Βρετανία. Να τους τσακίσει και να τους χρησιμοποιήσει σαν παράδειγμα για να μην τολμήσει κανείς να της αντισταθεί. Αν το καταφέρει τότε θα περάσει σαν οδοστρωτήρας και θα σαρώσει κάθε αντίσταση στα σχέδια της. Θα ακολουθήσουν οι γιατροί και οι νοσηλευτές, και όσοι παλεύουν για ένα ΓΕΣΥ που να λειτουργεί προς όφελος των ασθενών και όχι των ασφαλιστικών εταιρειών και των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων. Θα ακολουθήσει το ξεπούλημα της ΑΤΗΚ και της ΑΗΚ και ότι άλλο έχει στο μυαλό του ο Αναστασιάδης και το μεγάλο κεφάλαιο. Αυτό είναι το μεγάλο διακύβευμα αυτής της σύγκρουσης. Αυτό εξηγεί και τον αυθαίρετο τρόπο που πήρε την απόφαση για το σύστημα απαλλαγών και την προσπάθεια επιβολής της με εκβιασμούς και απειλές και κυρίως την προσπάθεια απαξίωσης και εξευτελισμού των εκπαιδευτικών και της ηγεσίας τους.
Μπορεί να υπάρχουν κάποιοι εκπαιδευτικοί που είναι προβληματικοί και δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους αλλά τέτοια άτομα είναι οι εξαιρέσεις και υπάρχουν σε όλους τους τομείς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και σε όλες τις δουλειές ακόμη και στη Αστυνομία, τη Νομική Υπηρεσία, τη Βουλή και στην ίδια την κυβέρνηση. Ας μην ξεχνάμε πόσοι πρώην Υπουργοί, Βουλευτές, Δημάρχοι, και άλλοι βρέθηκαν στην φυλακή. Ας μην χρησιμοποιεί αυτό το επιχείρημα η Κυβέρνηση και ας καθαρίσει πρώτα τους δικούς τις στάβλους του Αυγεία πριν ακουμπήσει τους εκπαιδευτικούς.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ

Οι εκπαιδευτικοί καλούνται να δώσουν μια μάχη για λογαριασμό ολόκληρης της κοινωνίας. Είτε το καταλαβαίνουν είτε όχι επωμίζονται μια μεγάλη ευθύνη. Βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της αντίστασης και από την έκβαση αυτής της μάχης θα κριθούν πολλά για το μέλλον των εργαζομένων και της κοινωνίας συνολικότερα. Γι αυτό χρειάζεται να οργανώσουν τον αγώνα τους με προοπτική τη νίκη. Δεν αρκεί να έχεις δίκαιο και να είσαι καλά οργανωμένος για να κερδίσεις μια τέτοια μάχη. Χρειάζεσαι την αλληλεγγύη της μεγάλης μάζας των εργαζομένων.
Οι εκπαιδευτικοί δεν είναι όπως άλλους εργαζόμενους που κλείνουν το διακόπτη και κατεβαίνουν σε απεργία και χτυπούνε καθημερινά τα κέρδη του εργοδότη τους και τον πιέζουν να υποχωρήσει. Για να πιεστεί η κυβέρνηση χρειάζεται να έχει πολιτικό κόστος, πρέπει να κερδιθεί η μάχη της πληροφόρησης. Πρέπει να είναι φανερό ότι την ευθύνη για το ότι δεν ανοίγουν τα σχολεία την φέρει αποκλειστικά η Κυβέρνηση. Δυστυχώς όμως για την ώρα η Κυβέρνηση φαίνεται να κερδίζει αυτή τη μάχη αφού έχει μαζί της την πλειοψηφία των ΜΜΕ, τις εργοδοτικές οργανώσεις, τον αρχιεπίσκοπο αλλά και την ηγεσία των συνδέσμων γονέων που παραδοσιακά ελέγχονται από το κράτος.
Αυτό μπορεί και πρέπει να αλλάξει. Η μεγαλειώδης πορεία στο Υπουργείο Παιδείας έδειξε ότι αυτό είναι εφικτό και έδειξε και τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να γίνει. Η κινητοποίηση στις 28 Αυγούστου θα είναι ένα κομβικό και καθοριστικό σημείο σε αυτή την προσπάθεια. Πολύ σωστά οι εκπαιδευτικοί όρισαν την πορεία έξω από το προεδρικό που είναι η έδρα της κυβέρνησης. Πολύ σωστά την έβαλαν απόγευμα για να μπορούν να συμμετέχουν και άλλοι εργαζόμενοι. Χρειάζεται όμως να κερδίσουν και τους γονείς και τους μαθητές σε αυτή την προοπτική. Η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών είναι και γονείς. Μπορούν να εξηγούν συστηματικά και καθημερινά μέσα από άρθρα αλλά και συναντήσεις των τοπικών συνδέσμων και άλλες εκδηλώσεις τι πραγματικά ισχύει και να καταρρίπτουν τους παραπλανητικούς ισχυρισμούς της κυβέρνησης.
Πρέπει να έλθουν σε επαφή με άλλες οργανώσεις εργαζομένων που βρίσκονται ή θα βρεθούν στο στόχαστρο της κυβερνητικής πολιτικής ή πλήττονται από τις περικοπές και τη λιτότητα, όπως οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι φοιτητές, οι αγρότες, οι οδοκαθαριστές, που πανηγύρισαν μια σημαντική νίκη πριν λίγες μέρες, και πολλοί άλλοι. Πρέπει να περάσουν στην αντεπίθεση και να προβάλουν συνολικότερα αιτήματα για ενίσχυση της Δημόσιας Εκπαίδευσης, όπως την αύξηση των δαπανών για την Παιδεία, τη μείωση των μαθητών ανά τάξη, την αύξηση των μαθημάτων που καλλιεργούν τον πολιτισμό και την μόρφωση των παιδιών, την μείωση της κατ’ οίκο εργασίας, τον αποκλεισμό της Εκκλησίας από τα θέματα Παιδείας, την άμεση αποκατάσταση των μισθών και των συντάξεων, όχι μετά από 5 χρόνια, και για όλους τους εργαζόμενους. Με αυτό τον τρόπο μπορούν να κερδίσουν την συμπαράσταση και την αλληλεγγύη της μεγάλης μάζας της εργατικής τάξης.

ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ

Είναι λάθος να σκέφτεται κανείς ότι αυτοί παίρνουν περισσότερα από μένα, έχουν περισσότερες διακοπές από μένα, είναι πιο ξεκούραστη η δουλειά τους από την δική μου, και να αδιαφορεί ή ακόμη χειρότερα να παίρνει το μέρος της κυβέρνησης. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Ο κάθε εργαζόμενος ξέρει το δικό του πόνο. Πόσοι από μας θα αντέχαμε να φροντίζουμε 20-25 παιδιά ταυτόχρονα που να φωνάζουν, να κλαίνε, να διψούν, να κατουριούντε, να θέλουν τη μάμμα τους ή τη γιαγιά τους. Και να το κάνουμε κάθε μέρα για πέντε και έξη διδακτικές περιόδους. Πόσοι από μας θα είχαμε το στομάχι και την υπομονή να εξηγούμε σε ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες πράγματα που του φαίνονται απίθανο να τα μάθει. Πόσοι από μας θα αφιερώναμε το διάλειμμα μας ή το απόγευμα μας να τα βοηθήσουμε ή να τους μάθουμε μουσική ή θέατρο. Πόσοι από μας θα αφιερώναμε την Κυριακή μας για να διορθώνουμε γραπτά ή για να προετοιμάζουμε το μάθημα της επόμενης μέρας. Πόσοι από εμάς θα πιάναμε από το χέρι ένα παιδί που οι περιστάσεις το έσπρωξαν στα ναρκωτικά ή την παραβατικότητα για να του δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία. Αυτή τη δουλειά κάνουν οι εκπαιδευτικοί μας και πρέπει να δίνουν την ψυχή τους για να το κάνουν γιατί δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος για να γίνει. Αν ψάχνουμε για «Άρια φυλή» με προνόμια και ψηλές απολαβές, κλιματιζόμενα γραφεία και κεραστικά, ας κοιτάξουμε στα ψηλά δώματα της Κυβέρνησης και των αυλικών της, που παίρνουν τις 70,000 και 80,000 ευρώ το χρόνο και στις Τράπεζες και τους κεφαλαιοκράτες που κερδίζουν εκατομμύρια και δισεκατομμύρια από τα δώρα της κυβέρνησης. Ας κόψει από αυτούς η κυβέρνηση.
Στις 28 Αυγούστου πρέπει να είμαστε όλοι έξω από το Προεδρικό να υπερασπιστούμε το δικαίωμα μας στον συνδικαλισμό, την Δημόσια Παιδεία, τη Δημόσια Υγεία, το Κράτος Κοινωνικής Πρόνοιας, το δικαίωμα μας σε μια καλύτερη ζωή. Θα πρέπει όλοι, δημόσιοι, ημικρατικοί, ιδιωτικοί, άνεργοι, συνταξιούχοι να είμαστε μαζί με τους εκπαιδευτικούς. Εκεί θα πρέπει να εκφραστεί η οργή μας και όχι ενάντια στους εκπαιδευτικούς όπως θέλει η Κυβέρνηση. Να γίνουμε όλοι μαζί ένα ανθρώπινο ποτάμι που θα παρασύρει με την ορμή και τον όγκο του τις πολιτικές λιτότητας και περικοπών που έχουν μετατρέψει τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων σε κόλαση. Που θα τσακίσει τα σχέδια της κυβέρνησης και του κεφαλαίου να ελέγχουν τη ζωή μας.

Ντίνος Αγιομαμίτης
20 Αυγούστου 2018

Ο αγώνας των εκπαιδευτικών είναι αγώνας όλων μας

Ούτε κρατική, ούτε ιδιωτική — Δημόσια παιδεία, ελευθεριακή

Κάψτε τα όλα, μη μείνει τίποτα

ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ…