Login
21 Υπουργοί Εξωτερικών επέλεξαν συνειδητά την επέτειο της 26ης του Ιούλη (ιστορική μέρα για τον κουβανικό λαό και την Επανάστασή του) για να εντείνουν την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και προκλητικότητα ενάντια στο λαό της Κούβας. Με μια επαίσχυντη κοινή δήλωση στηρίζουν τα εγκληματικά σχέδια του ιμπεριαλισμού ενάντια στο νησί της Επανάστασης που κλιμακώνονται το τελευταίο διάστημα με νέες υποκριτικές προφάσεις των ΗΠΑ, της ΕΕ και των συμμάχων τους. Μια κοινή δήλωση που υιοθετεί φυσικά όλα τα προκλητικά προσχήματα του σχεδίου της κυβέρνησης Μπάιντεν εις βάρος του κουβανικού λαού. Πως θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετικά από τη στιγμή που συγγραφέας είναι η ίδια η Ουάσινγκτον;
Όλα αυτά την ώρα που ο μαζικά ο λαός της Κούβας υπερασπίζεται την Επανάστασή του και τις σοσιαλιστικές κατακτήσεις απέναντι στη νέα ιμπεριαλιστική προβοκάτσια και τον πολυετή εγκληματικό αποκλεισμό που επιβάλλουν οι ΗΠΑ στο νησί της Επανάστασης. Η κοινή δήλωση που προώθησε ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ κλιμακώνει την επίθεση του ιμπεριαλισμού κατά του λαού της Κούβας και είναι συνέχεια των νέων κυρώσεων που επέβαλε η Ουάσινγκτον για να στηρίξει τις άνομες προβοκάτσιες στο νησί και τους μισθοφόρους τους που υλοποιούν τους εγκληματικούς σχηματισμούς των ιμπεριαλιστών και της αντικουβανικής μαφίας του Μαϊάμι. Κυρώσεις της κυβέρνησης Μπάιντεν που ενισχύουν προηγούμενες κυρώσεις της κυβέρνησης Τραμπ που προστίθενται στις χιλιάδες απάνθρωπες διατάξεις του αποκλεισμού που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960 και ενισχύεται διαρκώς από όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ. Συνιστά μέγιστη πρόκληση να «ανησυχούν» δήθεν για ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες μια σειρά κυβερνήσεων και καθεστώτων που τα παραβιάζουν σωρηδόν.
Από τη νέα βαθιά πρόκληση ενάντια στον αγωνιζόμενο λαό της Κούβας δεν λείπει η κυβέρνηση του ΔΗΣΥ, αφού ένας από τους 20 ΥΠΕΞ που έσπευσαν να συνυπογράψουν την κατάπτυστη κοινή δήλωση που συνέγραψε ο ομόλογός τους από τις ΗΠΑ είναι και ο Κύπριος ΥΠΕΞ, Νίκος Χριστοδουλίδης. Μια προκλητική δήλωση που συνυπογράφουν αντιδραστικές κυβερνήσεις και καθεστώτα, περιλαμβανομένων φασιστικών κυβερνήσεων και ΝΑΤΟϊκών προτεκτοράτων. Συνυπογράφει το κράτος-εγκληματίας που ονομάζεται Ισραήλ. Συνυπογράφει το φασιστικό καθεστώς της Ουκρανίας που ανήλθε στην εξουσία με την ιμπεριαλιστική επέμβαση ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ που συνεχίζει να αιματοκυλεί για χρόνια το λαό της πρώην σοβιετικής δημοκρατίας. Συνυπογράφει το παράνομο ΝΑΤΟϊκό και ευρωενωσιακό προτεκτοράτο του Κοσόβου. Συνυπογράφουν κράτη – μέλη της ΕΕ που πρωταγωνιστούν στο αντικομμουνιστικό μένος των Βρυξελλών με ρατσιστικές πολιτικές, αντικομμουνιστικό κυνήγι μαγισσών, διώξεις αντιφασιστών και με διαρκή πολιτική «δικαίωσης» των συνεργατών των ναζί (Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Τσεχία). Συνυπογράφουν κι άλλα μέλη της ΕΕ όπως Αυστρία, Κροατία, Ελλάδα, καθώς και άλλοι συνοδοιπόροι της Ουάσινγκτον όπως το Μαυροβούνιο, η Βόρεια Μακεδονία και το καθεστώς της Νοτίου Κορέας. Συνυπογράφουν αντιδραστικές κυβερνήσεις που λειτουργούν ως μαριονέττες του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην Λατινική Αμερική (Κολομβία, Βραζιλία, Ισημερινός, Γουατεμάλα, Ονδούρα).
Με όλους αυτούς επέλεξε να ντροπιάσει την Κύπρο μας η κυβέρνηση Αναστασιάδη εμπλέκοντας για άλλη μια φορά τον πληγωμένο από τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα τόπο μας στους άνομους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών. Για πολλοστή φορά η κυπριακή κυβέρνηση επιλέγει να πάει κόντρα στο λαϊκό αίσθημα. Επιλέγει να έρθει σε αντίθεση με τη διαχρονική φιλία και αλληλοστήριξη των δυο λαών. ΔΗΣΥ, Πρόεδρος Αναστασιάδης και Χριστοδουλίδης, παραμένουν πιστοί στην πρακτική της πλήρης εναρμόνισης με τις απαράδεκτες πολιτικές των ΗΠΑ, της ΕΕ. Όπως έπραξε στηρίζοντας πρόσφατα τα γενοκτονικά εγκλήματα του Ισραήλ με αποτέλεσμα να περιλαμβάνονται στη λίστα ευχαριστιών του Νετανιάχου που δολοφονούσε για άλλη μια φορά γυναικόπαιδα… Όπως πράττει διαρκώς σιγοντάροντας κάθε ιμπεριαλιστικό έγκλημα των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ. Όπως πράττει προωθώντας την ένταξη της Κύπρου στο αιματοβαμμένο ΝΑΤΟ και τους συνεταιρισμούς του. Ένα ΝΑΤΟ που έχει κόκκινα τα χέρια του κι από το αίμα του λαού μας… Και είναι αυτό το ΝΑΤΟ που κάποιοι πιο εντατικά προωθούν τελευταία ως δήθεν «εγγυητή» μιας ιμπεριαλιστικής διευθέτησης του Κυπριακού που θα βαφτίσουν «λύση». Βάζοντας το λύκο να φυλάει πρόβατα και βαφτίζοντας κρέας το ψάρι…
Δυστυχώς δεν υπάρχει πραγματική ταξική φωνή στο πολιτικό σύστημα μας για να ασκήσει πραγματική κριτική στις προκλήσεις της κυβέρνησης Αναστασιάδη. Πως άλλωστε να το πράξουν αυτοί που περιμένουν από το θύτη ότι θα «λύσει» το Κυπριακό; Αυτοί που για πρώτη φορά στα χρονικά αντί να διαδηλώσουν μπροστά από την Πρεσβεία του θύτη, έσπευσαν στην Πρεσβεία της Κούβας! Ίσως να είχαν άλλου είδους ραντεβού εντός της Πρεσβείας του θύτη… Την ίδια ώρα που ακόμη και στις ΗΠΑ, μπροστά από το Λευκό Οίκο έγινε συμβολική παράσταση διαμαρτυρίας με σύνθημα «Ναι στην Κούβα, όχι στον αποκλεισμό».
Ως Νέα Σκέψη εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας με τον κουβανικό λαό και την Επανάστασή του, με την κυβέρνηση και το ΚΚ Κούβας απέναντι στους κλιμακούμενους εγκληματικούς σχεδιασμούς. Μια αλληλεγγύη που εκφράστηκε με την παρουσία μας την περασμένη Τετάρτη έξω από την Πρεσβεία των ΗΠΑ στη διαμαρτυρία που διοργάνωσε το ΚΚΕ Κύπρου και στην οποία συμμετείχε επίσης η ΘΥΡΑ 9, το ΑΛΣ ΟΜΟΝΟΙΑ 29Μ και το Πολιτιστικό Ίδρυμα 1948.
Καταδικάζουμε απερίφραστα τη στάση της κυβέρνησης του ΔΗΣΥ που προδίδει σχέσεις φιλίας δεκαετιών με το λαό της Κούβας, αλλά επίσης δεν συνάδει με τα αισθήματα της ίδιας της πλειοψηφίας του κυπριακού λαού. Στεκόμαστε στο πλευρό του λαού της Κούβας που χθες επανάλαβε την ετοιμότητά του να υπερασπιστεί τις κατακτήσεις του με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 68 χρόνων από την επίθεση στους στρατώνες της Μονκάδα που έσπειρε το σπόρο που φύτρωσε λίγα χρόνια αργότερα με τη νικηφόρα έκβαση της Επανάστασης.
Η Κούβα δεν είναι μόνη της!
Sol Anahtarı Konseri 31 Temmuz'da
31 Temmuz Cumartesi akşamı saat 19.00'da ise Sol Anahtarı, halka açık bir konser verecek. Grubun albümlerinde yer alan besteleri ile yorumladığı parçalardan oluşan konserde Kıbrıs ezgileri ve dünyadan devrimci şarkılar da seslendirilecek. K.Kaymaklı'daki HAS-DER lokalinde gerçekleşecek olan konser öncesi, Baraka'nın 20. yaş günü kutlamaları çerçevesinde çeşitli videolar ve sunuşlar da yer alacak ve doğum günü pastası kesilecek.
Dernekten yapılan açıklamada, tüm Baraka dostlarının davetli olduğu ve etkinliğin Pandemi önlemlerine uyularak açık havada gerçekleşeceği bildirildi.
Kλείνουν σήμερα 47 χρόνια από τη μαύρη εκείνη μέρα του Ιούλη του 1974 που συμπληρώθηκε το δίδυμο ΝΑΤΟϊκό έγκλημα που συνεχίζει να ματώνει τον τόπο και το λαό μας μέχρι σήμερα. Στις 20 του Ιούλη του 1974 ξεκίνησε η βάρβαρη τουρκική εισβολή σκορπώντας θάνατο και αφήνοντας πίσω της εκατοντάδες χιλιάδες αγνοούμενους, τραυματίες, πρόσφυγες και εγκλωβισμένους. Όσα είχαν σχεδιαστεί από τους ιμπεριαλιστές στη Λισαβόνα στη σύνοδο του ΝΑΤΟ, εφαρμόστηκαν με το προδοτικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή.
Η βάρβαρη τουρκική εισβολή ήταν το αποκορύφωμα των ΝΑΤΟϊκών επιβουλεύσεων κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας που μπορούσε να ολοκληρωθεί μόνο με την προδοσία της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β’.
Όπως σημειώσαμε και πριν λίγες μέρες στην επέτειο του προδοτικού πραξικοπήματος, 47 χρόνια μετά η αναγκαιότητα για κοινή πάλη όλων των Κυπρίων ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στην κατοχή είναι επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε. Απέναντι στους φασίστες σοβινιστές ανεξάρτητα της γλώσσας τους, αλλά και απέναντι σε όσους υποτάσσονται στους ιμπεριαλιστές και τις διευθετήσεις που προτάσσουν προς όφελος των δικών τους συμφερόντων, αντί των συμφερόντων του κυπριακού λαού.
Η εργατική τάξη στην Κύπρο, ανεξάρτητα γλώσσας, πρέπει να υπερβεί τα τεχνητά όρια αυτών των δυο αντιλήψεων και μακριά από μοιρολατρίες, ψευδαισθήσεις, εθνικισμούς και υποταγή στα ιμπεριαλιστικά κέντρα (που δημιούργησαν το Κυπριακό) να πάρει την υπόθεση του τόπου στα χέρια της. Να δώσει την κοινή πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό για λύση υπέρ των λαϊκών συμφερόντων και απέναντι από τους ντόπιους κεφαλαιοκράτες και τα αφεντικά τους τους ιμπεριαλιστές.
47 χρόνια μετά τιμούμε τιμούμε τη μνήμη όσων αντιστάθηκαν στο τουρκοφόρο πραξικόπημα και στον ξένο εισβολέα. Τιμούμε ιδιαίτερα τους κομμουνιστές και δημοκράτες μαχητές που έδωσαν τη μάχη τους ενάντια και στους δυο εχθρούς που υπηρετούσαν το ίδιο αφεντικό. Αυτούς που την ώρα που οι θρασύδειλοι φασίστες έτρεχαν να κρυφτούν, ρίχνονταν ξανά στη μάχη ενάντια στον εισβολέα. Αυτούς που από τα κελιά των πραξικοπηματιών βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή. Αυτούς που προδομένοι και σχεδόν άοπλοι έδωσαν τη μάχη ενάντια στον πάνοπλο εχθρό. Αυτούς που ακόμη και την ώρα που εξελισσόταν η τουρκική εισβολή, ολοκληρώνοντας το ΝΑΤΟϊκό έγκλημα ενάντια στο λαό μας, βρίσκονταν στο στόχαστρο των θρασύδειλων πραξικοπηματιών.
Όλα αυτά καταγράφονται αναλυτικότερα σε παλαιότερο αφιέρωμα μας για την τουρκική εισβολή.
Gösterimler devam edecek
İlk temsli kaçıranlar için bir sonraki gösterim, 24 Temmuz Cumartesi saat 19.00'da Barış Manço Parkı'nda yer alacak. Ardından 27 Temmuz Salı Göçmenköy Parkı'nda sokaklanacak olan oyun 29 Temmuz Perşembe ise son temsilini Suriçi Büyük Han arkasındaki meydanda gerçekleştirecek. Tümü saat 19.00'da başlayacak olan gösterimlerde sınırlı sayıda sandalye bulunduruluyor ve Pandemi önlemleri bakımından seyircilerin oyun vaktinden 10 dakika önce gelmeleri rica ediliyor.
15 του Ιούλη σήμερα. Μαύρη επέτειος. 47 χρόνια έχουν περάσει από το δίδυμο ιμπεριαλιστικό έγκλημα του 1974, αλλά οι πληγές του παραμένουν ανοικτές. Η Κύπρος και ο λαός της παραμένουν μοιρασμένοι από την τουρκική κατοχή και το συνεχιζόμενο ΝΑΤΟϊκό έγκλημα. Tο προδοτικό πραξικόπημα και η τουρκική εισβολή το μαύρο Ιούλη του 1974 δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία». Η Χούντα των Αθηνών και η ΕΟΚΑ Β’ άνοιξαν την κερκόπορτα στον Αττίλα εκτελώντας το έγκλημα ενάντια στην Κύπρο και στον κυπριακό λαό. Ενα έγκλημα αποτέλεσμα μιας μακρόχρονης συνωμοσίας από τους πιο σκοτεινούς κύκλους των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Διχοτομικά σχέδια, «διπλές ενώσεις», απόπειρες φυσικής εξόντωσης του Προέδρου Μακαρίου και μια σειρά μεθοδεύσεων οδήγησαν στο αποκορύφωμα της προδοσίας της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β’ που παρέδωσαν τη μισή Κύπρο στην Τουρκία. Σήμερα τιμούμε τη μνήμη όσων αντιστάθηκαν στο προδοτικό πραξικόπημα, όσων έδωσαν τη μάχη ενάντια στα όπλα που έστρεψε το ΝΑΤΟ ενάντια στην Κυπριακή Δημοκρατία και όσων έδωσαν σε αυτή τη μάχη ότι πολυτιμότερο είχαν. Τιμούμε τους κομμουνιστές και τους δημοκράτες αντιστασιακούς που έδωσαν μια άνιση μάχη ενάντια στα υποχθόνια πλάνα των ιμπεριαλιστών.
47 χρόνια μετά η αναγκαιότητα για κοινή πάλη όλων των Κυπρίων ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στην κατοχή είναι επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε. Απέναντι στις σειρήνες του φασισμού και του σοβινισμού, ένθεν κακείθεν του κατοχικού συρματομπλέγματος, αλλά και απέναντι στις σειρήνες της υποταγής σε ιμπεριαλιστικές διευθετήσεις που κάθε άλλο παρά λύνουν το Κυπριακό προς όφελος του λαού μας. Η εργατική τάξη στην Κύπρο, ανεξάρτητα γλώσσας, πρέπει να υπερβεί τα τεχνητά όρια αυτών των δυο αντιλήψεων και μακριά από μοιρολατρίες, ψευδαισθήσεις, εθνικισμούς και υποταγή στα ιμπεριαλιστικά κέντρα (που δημιούργησαν το Κυπριακό) να πάρει την υπόθεση του τόπου στα χέρια της. Να δώσει την κοινή πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό για λύση υπέρ των λαϊκών συμφερόντων και απέναντι από τους ντόπιους κεφαλαιοκράτες και τα αφεντικά τους τους ιμπεριαλιστές.
Ας θυμηθούμε όμως το αφιέρωμά μας στο τουρκοφόρο προδοτικό πραξικόπημα, το πρώτο άρθρο που φιλοξένησε η ιστοσελίδα μας το 2018: Έτσι προδόθηκε η Κύπρος…
Birleşik Kıbrıs Partisi Genel Başkanı İzzet İzcan, Türk tarafının Maraş konusunda izlediği siyasetin, taksimci ilhak siyasetinin devamı olduğunu vurguladı. “Ankara’daki AKP iktidarı, Kıbrıs’taki statükocuları kullanarak yeni bir senaryo ortaya koymuştur” diyen İzzet İzcan, “Ankara elini Kıbrıs’tan çek” dedi.
BM Güvenlik Konseyinin 550 ve 789 sayılı kararları ve 1979 yılında Denktaş’la Kibriyanu arasında imzalanan doruk antlaşması, Maraş’ı çözümü beklemeden, BM’ye devrini ve geçmiş sakinlerine iadesini karar altına aldığını belirten İzzet İzcan, “Bütün bunları yok sayarak, uluslararası hukuku çiğneyenler, Kıbrıs Türk toplumunu ateşe atıyorlar” dedi.
“Ankara’daki AKP iktidarı, Maraş’ın BM’ye devri karşılığında, Mağusa limanı ve Ercan Havaalanının açılmasını ret ederek, ambargoların sürmesini sağlamıştır” diyen BKP Genel Başkanı İzzet İzcan, Ankara’nın kendi çıkarları uğruna Kıbrıs Türk toplumunun geleceğini yok ettiğini vurguladı.
Önümüzde duran öncelikli görevin, ortak vatan mücadelesini yükselterek, federal birleşik Kıbrıs’a ulaşmak olduğunu dile getiren İzzet İzcan, toplumlar arası görüşmelerin, Crans Montana’da kaldığı yerden devam etmesini talep etti.
Birleşik Kıbrıs Partisi Merkez Yürütme Kurulu, ülkede yaşanan hukuk dışı yapıların üstüne gitmekte kararlı olduğunu açıkladı.
“BKP, kurulduğu günden beri, Kuzey Kıbrıs’ın kara para aklama merkezi olmasına karşı çıkmış, bu konuda çıkan haberler üzerine ciddi bir şekilde eğilmiş, uluslararası basında çıkan açıklama ve haberleri yakinen takip ederek, hükümetten açıklama talep ederek, konuların üzerine gitmesini istemiştir” denilen BKP Merkez Yürütme Kurulu açıklamasında, bugüne kadar olduğu gibi, bundan sonra da kararlı adım atacakları vurgulanmıştır.
Türkiye’de, yaptığı açıklamalarla gündemi sarsan Sedat Peker, Mehmet Ağar’ın denetimi altında faaliyet yürüten uluslararası uyuşturucu çetesinin, yılda 50 Milyar doları, Kıbrıs’ta sanal bet patronu Halil Falyalı üzerinden aklanarak, Türkiye’ye transfer edildiğini iddia etmiştir.
BKP, hükümete çağrıda bulunarak, bu konunun araştırılmasını talep etmiştir. Bunun üzerine Halil Falyalı, muteber bir iş adamı olduğu gerekçesi ile partimiz Birleşik Kıbrıs Partisi ve Genel Başkanımız İzzet İzcan’ı 4 Milyon TL tazminat talep ederek dava etmiştir.
“Birleşik Kıbrıs Partisi, bu tür saldırılara papuç bırakacak bir parti değildir” diyen BKP Merkez Yürütme Kurulu, insanımızı yakından ilgilendiren bu hayati konularda geri adım atmamız söz konusu olamaz” dedi.
“Halep orda ise arşın burdadır” diyen BKP Merkez Yürütme Kurulu, konuyu toplumun gündeminde tutarak, her türlü yasa dışılığın önlenmesi için mücadeleyi kararlılıkla sürdüreceklerini vurguladı.
Birleşik Kıbrıs Partisi Genel Başkanı İzzet İzcan, Türkiye’deki AKP iktidarının, Kuzey Kıbrıs’a el atarak, iki rekât namaz kıl, Cemaate katıl, bisiklet bedava kampanyasını başlatmasının, bizi bekleyen tehlikenin boyutlarını ortaya koyduğunu vurguladı.
“Türkiye’de demokratik laik hukuk devletini ortadan kaldırmaya çalışan AKP, Kıbrıs’taki yerli işbirlikçileri ile saldırıya geçmiştir” diyen İzzet İzcan, “Kıbrıs’ın başka bir ülke olduğunu unutmuş olabilirsiniz, ancak size asla boyun eğmeyeceğiz” dedi.
Ersin Tatar’ın TDP ve CTP’yi hain ilan ederek, Rum meclisine gidin açıklamalarının, siyasal etik değerlerle bağdaşmadığını, tam bir işbirlikçilik olduğunu dile getiren İzzet İzcan, çağdışı bir zihniyetle, siyaset yaparak hiçbir yere varılamayacağını vurguladı.
“Birleşik Kıbrıs Partisi, 15 Temmuz faşist Yunan darbesi ve 20 Temmuz askeri müdahalesi ile yurdumuzun bölünmesine, sonuna kadar karşı çıkacaktır” diyen BKP Genel Başkanı İzzet İzcan, Kuzey Kıbrıs’ta hainlik edebiyatı yaparak, kendi halkına karşı bayrak açan statükocuların ihanet içinde olduklarını vurguladı.
Birleşik Kıbrıs Partisi Genel Başkanı İzzet İzcan, Türkiye ve Kıbrıs Türk liderliği tarafından tek taraflı açılacağı ilan edilen Maraş’ın taksimci ve ayrılıkçı siyasetin devamı olduğunu vurguladı. BM’nin 550 ve 789 sayılı Güvenlik Konseyi kararlarının Maraş’ın BM denetiminde, 1974 öncesi sakinlerine devrini karar altına aldığını hatırlatan İzzet İzcan, “Bu kararı çiğneyerek Kıbrıs’ta yeni gerginlikler yaratmak, ülkeyi felakete sürüklemekten başka bir şey değildir” dedi.
1974 yılında Denktaş ve Kiprianu arasında imzalanan Doruk antlaşması da Maraş’ın Kıbrıs sorunu çözülmeden, BM denetiminde 1974 öncesi sakinlerine devir edilerek açılmasını karar altına aldığını belirten İzcan, Türk tarafının tek taraflı aldığı kararlarla tüm antlaşmaları çiğnediğini vurguladı.
Kıbrıs halkının AB vatandaşı, Kıbrıs’ın tümünün AB toprağı olduğunu dile getiren İzcan, AB’ye çağrıda bulunarak, “Gel vatandaşlarına ve toprağına sahip çık” dedi.
Güvenlik konseyi kararlarının çiğnenmesini kabul etmediklerini belirten İzcan, dünyada uluslararası hukuku çiğneyen ülkelerin felakete sürüklendiğini, savaşlar yaşayarak perişan olduklarını belirtti.
Tayyip Erdoğan iktidarının tüm diktatörlerin geçtiği yoldan geçmeye hevesli olduğunu belirten İzcan, “Bu yol çıkmaz yoldur ve hiçbir yere varmaz” dedi.
BM Güvenlik Konseyine görüşme sürecinin BM parametreleri temelinde başlatılması çağrısında bulunan İzcan, Kıbrıs’ın geleceğinin birleşik federal Kıbrıs’ta olduğunu vurguladı.
BKP MYK: Bizleri dava ederek susturamazsınız.
Birleşik Kıbrıs Partisi Merkez Yürütme Kurulu, ülkede yaşanan hukuk dışı yapıların üstüne gitmekte kararlı olduğunu açıkladı.
“BKP, kurulduğu günden beri, Kuzey Kıbrıs’ın kara para aklama merkezi olmasına karşı çıkmış, bu konuda çıkan haberler üzerine ciddi bir şekilde eğilmiş, uluslararası basında çıkan açıklama ve haberleri yakinen takip ederek, hükümetten açıklama talep ederek, konuların üzerine gitmesini istemiştir” denilen BKP Merkez Yürütme Kurulu açıklamasında, bugüne kadar olduğu gibi, bundan sonra da kararlı adım atacakları vurgulanmıştır.
Türkiye’de, yaptığı açıklamalarla gündemi sarsan Sedat Peker, Mehmet Ağar’ın denetimi altında faaliyet yürüten uluslararası uyuşturucu çetesinin, yılda 50 Milyar doları, Kıbrıs’ta sanal bet patronu Halil Falyalı üzerinden aklanarak, Türkiye’ye transfer edildiğini iddia etmiştir.
BKP, hükümete çağrıda bulunarak, bu konunun araştırılmasını talep etmiştir. Bunun üzerine Halil Falyalı, muteber bir iş adamı olduğu gerekçesi ile partimiz Birleşik Kıbrıs Partisi ve Genel Başkanımız İzzet İzcan’ı 4 Milyon TL tazminat talep ederek dava etmiştir.
“Birleşik Kıbrıs Partisi, bu tür saldırılara pabuç bırakacak bir parti değildir” diyen BKP Merkez Yürütme Kurulu, insanımızı yakından ilgilendiren bu hayati konularda geri adım atmamız söz konusu olamaz” dedi.
“Halep orda ise arşın burdadır” diyen BKP Merkez Yürütme Kurulu, konuyu toplumun gündeminde tutarak, her türlü yasa dışılığın önlenmesi için mücadeleyi kararlılıkla sürdüreceklerini vurguladı.
Birleşik Kıbrıs Partisi Genel Başkanı İzzet İzcan, Türkiye’deki AKP iktidarının, Kuzey Kıbrıs’a el atarak, iki rekât namaz kıl, Cemaate katıl, bisiklet bedava kampanyasını başlatmasının, bizi bekleyen tehlikenin boyutlarını ortaya koyduğunu vurguladı.
“Türkiye’de demokratik laik hukuk devletini ortadan kaldırmaya çalışan AKP, Kıbrıs’taki yerli işbirlikçileri ile saldırıya geçmiştir” diyen İzzet İzcan, “Kıbrıs’ın başka bir ülke olduğunu unutmuş olabilirsiniz, ancak size asla boyun eğmeyeceğiz” dedi.
Ersin Tatar’ın TDP ve CTP’yi hain ilan ederek, Rum meclisine gidin açıklamalarının, siyasal etik değerlerle bağdaşmadığını, tam bir işbirlikçilik olduğunu dile getiren İzzet İzcan, çağdışı bir zihniyetle, siyaset yaparak hiçbir yere varılamayacağını vurguladı.
“Birleşik Kıbrıs Partisi, 15 Temmuz faşist Yunan darbesi ve 20 Temmuz askeri müdahalesi ile yurdumuzun bölünmesine, sonuna kadar karşı çıkacaktır” diyen BKP Genel Başkanı İzzet İzcan, Kuzey Kıbrıs’ta hainlik edebiyatı yaparak, kendi halkına karşı bayrak açan statükocuların ihanet içinde olduklarını vurguladı.
Kıbrıs Türk toplumunun Kurban Bayramını büyük ekonomik, sosyal ve siyasal sorunlar ile boğuşarak karşıladığını belirten BKP Genel Başkanı İzzet İzcan, “Suç cennetine dönüştürülmüş Kuzey Kıbrıs’ta, suçlular elini kolunu sallayarak gezmekte, uyuşturucu baronları gençlerimizin kanını emerken, gece kulübü adı altında kadın ticareti yapmaktadır. Dünyayı saran korona salgını, ülkemizde de kendini hissettirmiştir. Yaşanan ekonomik yıkım halkımızın büyük bir bölümünü sefalet içinde yaşamaya mahkum etmiştir”dedi.
Türkiye’deki AKP iktidarının, Türkiye’de kaybettiği halk desteğini toparlamak için, Kıbrıs sorununu şöven ve ırkçı bir yaklaşımla kullanma peşinde olduğunu belirten İzzet İzcan, Erdoğan iktidarının maceracı politikalarına geçit vermeyeceklerini vurguladı.
Kıbrıslı Türkler için tek kurtuluşun kendi ülkesinde egemen olacağı federal çözüme bir an evvel ulaşmak olduğunu belirten BKP Genel Başkanı İzzet İzcan, BKP’nin barış ve çözüm yönünde atılacak her türlü adıma destek vereceğini vurguladı.
Barış ve kardeşliğin tüm Kıbrısa egemen olacağı yarınların yakın olması temennisinde bulunan İzcan, Kurban Bayramı’nın barış ve huzur içinde geçmesini diledi ve halkımızın bayramını kutladı.
17 Ιουλίου 2021
Σα σήμερα πριν από 9 χρόνια έφυγε από τη ζωή η γιαγιά μου, Πολυξένη Νικολάου. Πέρυσι έγραψα κι ανάρτησα ένα δεύτερο αποχαιρετιστήριο, ενώ ανάρτησα και τον επικήδειο λόγο εκ μέρους της οικογένειας στη κηδεία τότε.
Φέτος δε θα γράψω άλλο κείμενο˙ εξάλλου έχω ήδη ένα κείμενο που περιμένει να δει το φως κι απευθύνεται στους παππούδες και τις γιαγιάδες μου. Αυτό είναι γραμμένο εδώ και κάποια χρόνια που είναι καταχνιασμένο «στα συρτάρια», όπως λέγαμε εμείς τα πανάρχαια δημιουργήματα της εποχής πριν από της σύγχρονης εποχής. Ίσως τελικά, παρά την ειρωνική αντίδραση που εισπράττουν από τον Μαρξιστή καθηγητή τους, περί της αρχής της «σύγχρονης» ή «μοντέρνας εποχής», οι φοιτητές να έχουν δίκιο, ότι η σύγχρονη εποχή αρχίζει με την ανακάλυψη του smart phone, ή το πολύ την εποχή της ανακάλυψης του κομπιούτερ.
Προς το παρόν, τιμής ένεκεν, απλώς αναδημοσιεύω το περυσινό μου κείμενο (2020) και τον επικήδειο λόγο του 2012. Με άλλο ποστ επίσης θα αναρτήσω εάν κοινωνιολογικό κείμενο για τη γενέτειρα της γιαγιάς και του παππού, τη Φασούλα. Υπό διαμόρφωση είναι κι ένα άλλο κείμενο για το πως η Τριμίκλινη, η Αγία Φύλα, η Φασούλα κι άλλα χωριά της επαρχίας Λεμεσού αλλά και της αγροτικής Πάφου υπήρξαν οι κύριοι τροφοδότες εργατικών μαζών και artisans της σύγχρονης Λεμεσού. Η Λεμεσός υπήρξε ο κατεξοχήν χώρος καπιταλιστικής ανάπτυξης, πολιτιστικής δημιουργίας και πολιτικής-κοινωνικής αμφισβήτησης – η γενέτειρα του Αριστερού εργατικού κινήματος αλλά και μια εξαιρετικής πολιτιστικής δημιουργίας αμφισβήτησης.
Ξανα-αποχαιρετώντας τη γιαγιά μου (2020)
Σταμάτησε το αυτοκίνητο έξω από το σπίτι. Βγήκα έξω. Ήταν η μητέρα μου με τη γιαγιά μου. Επέστρεφαν από τον γιατρό. Δε μπορούσε να κατέβει από το αυτοκίνητο. Με αγκάλιασε. Με κοίταξε βουρκωμένα και παραπονιάρικα με το βαθύ γαλανό της μάτι: «Άραγε εν σε ξαναδώ ρε Νικόλα μου;»
Με δυσκολία μπόρεσα να κρατήσω το δάκρυ. Ήξερε, όπως κι εγώ, ότι δε θα ξαναϊδωθούμε. Ένιωσα το ίδιο ανατριχιαστικό γνώριμο ρίγος όταν είχα ξαναδεί αυτό το στέρνο βλέμμα: τότε στο μιλλένιουμ, όταν επέστρεψα από την Αγγλία, πρόλαβα να αποχαιρετήσω στο νοσοκομείο τον αγαπημένο παππού-Μιχάλη. Το 2011, ένα χρόνο πριν τη γιαγιά-Ξενού, είχα αποχαιρετήσει, πάλι το νοσοκομείο. την άλλη αγαπημένη μου, γιαγιά-Μαρία. Έτσι τους λέγαμε όλους. Ακόμα κι όταν μεγαλώσαμε: Έπρεπε να προσδιορίσουμε πιο παππούς, ποια γιαγιά, ποια θεία, ποιοςθείος για να μη παρεξηγηθούμε ή να το αφήσουμε έτσι στο απρόσωπο. Ήταν η γιαγιά-Ξενού, ίσως γιατί Ξενού τη φώναζε ο πάππους-Νίκος.
Είπα λοιπόν, εκεί το γνωστό ψέμα τους θάρρους και της ελπίδας που λέμε σ’ αυτούς που αποχαιρετούμε αλλά δεν έχουμε την δύναμη, το κουράγιο ή απλά αρνούμαστε να εγκαταλείψουμε την ελπίδα - ίσως πάλι και μην έχουμε το καν το δικαίωμα να εγκαταλείψουμε την ελπίδα, την όποια, την όσο αμελητέα ελπίδα: «Μα τί λαλείς γιαγιά-Ξένου; Εν να γίνεις καλά, εν να δεις, τζιαι εν να σε ξαναδούμε, σίγουρα!» Είναι το ψέμα της τελευταίας ελπίδας θέλεις να δώσεις δύναμη στο αγαπημένο σου πρόσωπο να παλέψει όταν βλέπεις το θάνατο να το περικυκλώνει.
Ήταν τελευταία φορά που είδα τη γιαγιά μου. Είχα την τύχη να την αποχαιρετήσω στο στέρνο της ταξίδι. Κι έτσι είχα το επώδυνα αλλά τόσο συναρπαστικό προνόμιο, να συνταξιδέψω λίγο στο κόσμο της. Ήμουν, μου είχε μια ιδιαίτερη αδυναμία, ως πρώτος εγγονός που έφερε μάλιστα το όνομα του αγαπημένου της συζύγου. Βρέθηκα έτσι κάπου ανάμεσα σε ένα προνομιακό ταξιδευτή-ξεναγό και ένα λαθρεπιβάτη σε ένα ταξίδι σε μια άλλη εποχή. Ταξίδεψα μέσα από τις αναμνήσεις όσων είχα την χαρά να μιλήσω που την αγάπησαν, μέσα από τις ανέκδοτες ιστορίες συγγενών και φίλων και μέσα από φωτογραφίες και κείμενο που μάζεψα για στο χωριό που τη γέννησε, τη Φασούλα Λεμεσού, τα ποιήματα του Καρνέρα, τα βιβλία για τη κοινωνική της Κύπρου, τους λαϊκούς αγώνες, το θέατρο, το μετανάστευση και το συναρπαστικό ταξίδι της ζωής της.
Αυτό είναι που περιγράφω στον επικήδειο αποχαιρετισμό πιο κάτω. Κι ύστερα φαντάστηκα ένα μεγαλύτερο «ταξιδιωτικό» όπου έβαλα τη Πολυξένη μας ως πρόσωπο που βιώνει, ένα το μεγαλύτερο ταξίδι μιας ιστορίας γιγαντιαίων μεταβολών. Αυτό θα το μοιραστώ μαζί σας, για όσους έχουν το κουράγιο και το ενδιαφέρον να διαβάσουν το ευρύτερο ταξίδι σε άλλο ποστ.
Πρώτα ξανά-αποχαιρετώ τη γιαγιά-Ξενού.
---------------------------------------------------------------------
Αποχαιρετισμός στη Γιαγιά μου (επικήδειος 2012)
Είμαστε όλοι επιζώντες με αναστολή, είπε ένας μεγάλος στοχαστής.
Εξάλλου ένα από τα παλαιότερα φιλοσοφικά κελεύσματα είναι ότι φιλοσοφείς σημαίνει μαθαίνεις να πεθάνεις.[1]
Κι όμως τίποτε μπροστά στη σιωπή του θανάτου δεν μπορεί να λεχθεί που να προσεγγίζει, πόσο μάλλον να αγγίζει το απόλυτο της αιώνιας απουσίας των αγαπημένων μας που αποχαιρετούμε.
Έχοντας λοιπόν γνώση της αδυναμίας μου να αρθρώσω λόγο τη στιγμή τούτη, σας παρακαλώ όπως με συγχωρέσετε αν αναγνώσω αυτό το γραπτό κείμενο.
Όταν μου ανατέθηκε ο άχαρος τούτος ρόλος να απευθύνω τον ύστατο λόγο αποχαιρετισμού στη γιαγιά, δεν παραξενεύτηκα, χωρίς να σκεφτώ περιέργως το περίμενα.
Η Πολυξένη, η γιαγιά μου η Ξενού, γεννήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 1922. Ήταν το 6ον τέκνο δεκαμελούς οικογένειας του Αντώνη Βαντζέλη και Δομνούς: Ήρθε στο κόσμο μετά τον Γιαννουρή, τη Στυλλού, την Κυριακού (παπαδιά), την Ελένη, την Ελλάδα. Ακολούθησε η Γιαννοβέφα και ο Αντρέας. Εγγόνι του μουκτάρη Ενί-Χριστοφή που σκότωσαν τα Χασαμπουλιά και που τραγούδησε ο μεγάλος Καρνέρας.
Είδε λοιπόν το πρώτο φως τη χρονιά της μικρασιάτικης καταστροφής σε μια φτωχή αποικιοκρατούμενη χώρα στο χωριό τούτο, τη Φασούλα με 420 κατοίκους, ανάμεσα τους και καμιά σαρανταριά Τ/Κ. Η γιαγιά μου έτρεφε μεγάλη αγάπη για τους συγχωριανούς της αι σε μια από τις τελευταίες ηχογραφήσεις που έχω μιλά για τους Τ/Κς συγχωριανούς που συνάντησε όταν άνοιξαν τα οδοφράγματα.
Η πρώτη της δεκαετία στη ζωή ήταν δύσκολη για τη χώρα: όπως τώρα, αλλά χειρότερα μάτιζε το νησί μια παγκόσμια οικονομική κρίση η οποία σε συνδυασμό με τα αγροτικά χρέη, τη τοκογλυφία και την ανομβρία τσάκιζαν όλο τον αγροτικό κόσμο. Ακόμα και εύπορες οικογένειες όπως ο Βαντζέληδες με το νάμην, για τους οποίους η Ξενού ήταν τόσο περήφανοι περνούσαν δύσκολα χρόνια. Ο Βρετανός Surridge στη έκθεση του αναφέρει ότι 80% των αγροτών είναι χρεωμένοι. Περιγράφει τη σκηνή στη τελευταία συνέντευξη που ήρθαν οι Χατζηγαβρίλιες να γκρεμίσουν ένα από τα οικογενειακά σπίτια και η Δομνού, άρπαξε το κοντάρι του φούρνου και τους λέει: «όποιος εν παλληκάρι ας τολμήσει να μπει μέσα!» Άλλοι έχασαν όλη τους περιουσία τότε.
Στην Κύπρο που περιγράφεται από τους Times του 1934[2]ως η «Σταχτοπούτα της Βρετανικής αυτοκρατορίας», η Πολυξένη μεγαλώνει και γνωρίζει νωρίς το μελλοντικό σύζυγο της, τον Νίκο Μαυροβουνιώτη τον οποίο παντρεύεται το 1943. Εξάλλου, ο μακαρίτης ο παοούς-Νίκος δεν επιτρέπει ούτε σε χωριανό, πόσο μάλλον σε «ξενομερίτη» να κοντέψει στο σπίτι. Αποκτούν δύο παιδιά, τη Δάφνη και τον Όμηρο: είναι περήφανοι για τα παιδιά της, τόσο για τις επιχειρηματικές επιτυχίες του Όμηρου στο Λονδίνο, όσο για την αναγνώριση κι επιτυχία της Δάφνης ως ζωγράφος. Μυθολογικά ονόματα.
Η Πολυξένη μια δραστήρια και ξύπνια γυναίκα που εντάσσεται στο προοδευτικό χώρο: μαζί με τον σύζυγο της Νίκο, το αδελφό του Αντωνή και τον κουνιάδο τους τον Γιώργο, γνωστό ως «Μάστρο», θα ιδρύσουν το δικό τους ερασιτεχνικό θίασο και θα παίξουν σε διάφορες παραστάσεις στο χωρία, στη Λεμεσό και σε άλλες ενορίες. Έπαιξε σε τουλάχιστον 3 έργα όπως το «Το φιλί του θανάτου», «Μάρτυρες κι εκδικητές».
Είχε ταλέντο μου λένε όσοι την είδαν- κι όσοι την άκουσαν μου μίλησαν για ότι ήταν καλοφωνάρησσα. Ήταν οικογενειακό του εξ ου και μικρότερος αδελφός της που έφυγε νωρίς από τα 35 του ήταν ο καλύτερος ψάλτης της εποχής.
Το 1959 μεταναστεύσουν για την Αγγλία. Εκεί εργάζεται πολύ σκληρά- είχε την πειθαρχία, την εμμονή και το επιχειρηματικό δαιμόνιο με ότι ασχολήθηκε. Εργαζόταν ατέλειωτες ώρες και δεν σήκωνε και πολλές κουβέντες.
Αν έχει κάτι που την καθόριζε ήταν η υπερβολική της αδυναμία για την οικογένεια της: στα δύο της τέκνα, τα εγγόνια της, τα’ αδέλφια της και τα ανίψια της, τα βαφτιστικά της. Δεν ανεχόταν το παραμικρό, ούτε κριτική, ούτε λάθος: οι δικοί της άνθρωποι ήταν οι τέλειοι, οι καλύτεροι, οι ανώτεροι. Καλώς ή κακώς αυτός ήταν ο κόσμος της!
Στις 9 Δεκεμβρίου 1982 χάνει τον πολυαγαπημένο της σύζυγο μετά από εγχείρηση ανοικτής καρδιάς, London Clinic, Harley street. Για 30 χρόνια επιβιώνει τον αποχωρισμό αυτό κι αποδεικνύει την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της: Δεν το βάζει κάτω και πεισματικά αρνείται να γίνει βάρος σε κανένα μέχρι τέλους.
Η Ξενού χαιρόταν να μαγειρεύει για τους άλλους, να ασχολείται με τον κήπο της – αγαπούσε τα λουλούδια σε βαθμό που ο μακαρισμένος ο παππούς μου την έλεγε «φκιορούλλα»! Έπλεξε με σμιλί συνολικά 22 σκεπάσματα και ένα ερμάρι με πλεκτά συνολάκια!
«Άραγε εν το ξαναδώ, εν να ξανάρτω πίσω;», ρωτούσε με απορία κι αμφιβολίες την αγαπημένη της Δάφνη, την ώρα που ετοίμαζαν τα πράγματα για το στερνό ταξίδι στο Λονδίνο, ακριβώς 53 χρόνια μετά το πρώτο της, το καλοκαίρι του 1959. Το ένιωθε ότι κόντευε η ώρα, κι ας λάμβανε όλες τις γεμάτες σιγουριά διαβεβαιώσεις από την Δάφνη: «Οπωσδήποτε και θα έρθεις πίσω!»
Το Τελευταίο σου τούτο Καλοκαίρι το περιγράφει τόσο πιο όμορφα ο ποιητής:
Αποχαιρετιστήρια χρώματα των δειλινών. Καιρός να ετοιμά-σεις
τις τρεις βαλίτσες[...]
διαφαίνεται η σκοτεινή υποψία πως αυτό το καλοκαίρι
με τατζιτζίκια του, τα δέντρα του, τη θάλασσα του,
με τα σφυρίγματα των πλοίων του στα ένδοξα λιογέρματα,
με τις βαρκάδες του στο φεγγαρόφωτο κάτω απ’ τα μπαλκονάκια
και με την υποκριτική ευσπαλχνία του, θα ‘ναι το τελευταίο.[3]
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ
1916 Γέννηση Νίκου Μαυροβουνιώτη
10 Σεπτεμβρίου 1922 Γέννηση Πολυξένης
1937-1938 Ο Νίκος τη ζητά από την μητέρα της –είναι μικρή λέει
1940 Αρραβώνες
1943 Γάμος
1944 Έχασε το πρώτο μωρό στη γέννα, ήταν αγόρι
1945 Γεννιέται η Δάφνη
1948 Γεννιέται ο Όμηρος
1949-1950 Μετακομίζουν στη Λεμεσό
1950-1952 Μετακομίζουν πίσω στη Φασούλα
1952 Δυστύχημα 18θέσεου λεωφορείου, τα οποίο επιβαίνουν 50 άτομα. Ο παππού γλυτώνει παρά τρίχα. 3 νεκροί, 14 τραυματίες
1952 Μετακομίζουν στη Λεμεσό
25 Μάρτη 1959 Ο Νίκος με τη Δάφνη σαλπάρουν για Λονδίνο
Αύγουστο 1959 Ο Πολυξένη με τον Όμηρο μεταναστεύουν για Λονδίνο
1968 Γάμος Δάφνης-Ανδρέα
1969 Πρώτο καρδιακό Νίκου
9 Δεκέμβρη 1982 Αποβίωσε ο Νίκος μετά από εγχείρηση ανοικτής καρδιάς, London Clinic, Harley street.
15 Απρίλη 2012 Πάσχα, φεύγουν με τη Δάφνη για Λονδίνο για να προλάβουν
17 Ιουλίου 2012 Αποβίωσε η Πολυξένη, λίγο πριν τα 90 της γενέθλια που πάντα γιόρταζε με χαρά…
Aνατριχίλα και φρίκη, κι ας το περίμενα πάλι. 8.20 αντηχούσε πάλι ο διαπεραστικός και επώδυνος ήχος της σειρήνας που ρύπανση τα αυτιά και κάνει τα σκυλιά να γαυγίζουν σα τρελά.
Άλλη μια 15η Ιουλίου όπου αυτοί που υμνούσαν το πραξικόπημα ή που έδωσαν πολιτική στέγη στους πραξικοπηματίες βρίσκονται εκλεγμένοι πλέον στο προεδρικό. Ασφαλώς δε θα διαρκούσε για πάντα η τάτσα στο φασισταριό αλλά αυτό ζούμε μοιάζει με μαζική ηλιθιότητα.
Τί λέω όμως τώρα, εν έτη 2021, 47 χρόνια μετά; Ας πάμε πίσω στο 2000, μόλις επέστρεψα από το εξωτερικό. Λοιπόν, μάζεψε που λέτε τους 18άρηδες της διμοιρίας και τους ρώτησε ο διμοιρίτης γιατί είναι μεσίστιες οι σημαίες. Δεν ήξερε κανείς να πει.
Η χώρα ή η εποχή της λήθης;
Birleşik Kıbrıs Partisi Genel Başkanı İzzet İzcan, Türkiye Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın, ayrılıkçı politikalarını ilan etmek ve dünyayı tehdit etmek için Kıbrıs’a yapacağı ziyaretin, çözüm sürecine hiçbir katkısı olmayacağını vurguladı.
Erdoğan’ın, toplumun büyük bir kesimi tarafından istenmediğini, kendi kamuoyunu etkilemek üzere giriştiği propaganda faaliyetlerini, kendi ülkesinde yapmasının daha uygun olacağını belirten İzzet İzcan, Erdoğan’a “Ülkende kal” dedi.
TDP ve CTP parti yetkili kurullarının, Tayyip Erdoğan’ın mecliste konuşma yapmayı planladığı oturuma katılmama kararı almasının yerinde ve doğru bir karar olduğunu belirten BKP Genel Başkanı İzzet İzcan, Erdoğan’ın propagandalarına alet olmamalarının sevindirici olduğunu vurguladı.
Federal çözüm yanlılarının, birlikte hareketinin önemine dikkat çeken İzzet İzcan, gelinen aşamada, ilhak ile çözüm arasında yol ayrımında bulunulduğunu belirterek, çözüm yanlısı tüm kesimlerin, ortak vatan mücadelesini kararlılıkla verip, barış ve özgürlüğe ulaşacaklarını vurguladı.
Birleşik Kıbrıs Partisi Merkez Yürütme Kurulu, Ali Bizden’den sonra Dr: Ahmet An’ın da Türkiye milli güvenliğine zarar veren kişi olarak nitelendirilerek, Türkiye’ye girişinin yasaklanmasını şiddetle kınadıklarını açıkladı.
“Yaşananlar, Kıbrıs Türk toplumunun kimlik ve varlığına açık saldırıdır” denilen BKP Merkez Yürütme Kurulu açıklamasında, “Ankara’daki AKP iktidarının, neden Türkiye’de bize yeni Anayasa hazırladığı ve niyetinin Kıbrıslı Türkleri baskı altına alarak, otoriter bir düzen kurmak olduğu bir kez daha ortaya çıkmıştır” dedi.
Olaylara tepki gösteren bazı muhalefet çevrelerinin, Ersin Tatar hükümetine değil, Türkiye halkına kan kusturan Erdoğan iktidarına açık tavır koyması gerektiğini belirten BKP MYK, “Ülkede yaşanan kötülüklerin sebebi, Türkiye’deki Erdoğan iktidarı ve onun yerli işbirlikçileridir” dedi.
BKP Merkez Yürütme Kurulu, Kıbrıs’taki TC Elçiliğine, yasaklı listenin derhal açıklanması çağrısında bulunarak, ayni şekilde bu yasakları koyanların Kuzey Kıbrıs’a girişinin yasaklanmasını talep etti.
“Bizi ülkesinde istemeyenleri biz de ülkemizde istemiyoruz” denilen BKP Merkez Yürütme Kurulu açıklamasında, 20 Temmuz’da, Tayyip Erdoğan tarafından planlanan yeni oldu bittiler karşısında halkı uyanık olmaya çağırdı.
Μια θεατρική παράσταση σχετικά με τη ζωή του επανάστατη της οικουμένης, Ερνέστο Γκεβάρα γνωστού ως Che, που άφησε το στίγμα του στην Κούβα, το νησί της επανάστασης, για το καλύτερο σύστημα υγείας στον κόσμο, για τον διεθνιστικό χαρακτήρα της Κουβανικής επανάστασης ενάντια στον Ιμπεριαλισμό, για τον αλληλέγγυο χαρακτήρα που φέρει με τους λαούς που αγωνίζονται για την ανεξαρτησία τους και τον σοσσιαλισμό αλλά και της φροντίδας σε όλο τον κόσμο με την Κουβανική Διεθνή Ιατρική Ταξιαρχία που πολέμησε την πανδημία όπου κι αν της ζητήθηκε. Ένα έργο γραμμένο με αγάπη προς την ανιδιοτέλεια του ήρωα και τη φλόγα που έζωσε τις εφηβικές μας καρδιές στην Κύπρο, όταν υπερασπίστηκε την ανεξαρτησία του νησιού μας από το βήμα του Ο.Η.Ε. Στόχευσα να θέσω τις άγνωστες πτυχές της νεανικής του ζωής στα μάτια μας χωρίς περιττούς βερμπαλισμούς, με αυτοσαρκασμό και με έναν ιδιότυπο ερωτισμό. Κατέληξα στο αισιόδοξο, στο παρόν και στο μέλλον. Την Κουβανική Επανάσταση. Έτσι γιορτάζουμε τα 93 γενέθλια του Che. Ενάντια στο ιμπεριαλιστικό εμπάργκο και με την επαναστατική αισιοδοξία για το μέλλον.
ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ
Ώρα έναρξης: 21.00
ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΙΟΥΝΙΟΥ
Ώρα έναρξης: 21.00
Διάρκεια: 1 ώρα και 15 λεπτά
Τόπος: Σπίτι του Ηθοποιού
Παναθηναίων 5 και Αλκαμένους 175
Ελεύθερη συνεισφορά για την μετάφραση του έργου στα ισπανικά.
Θα υπάρξει σειρά προτεραιότητας με βάση τη χρονική σειρά έλευσης στο χώρο λόγω των γνωστών συνθηκών.
Γράφει – Παίζει: Βασίλης Κυριάκου
Σκηνοθέτης: Γιάννης Σταματίου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Καταλιακού
Σκηνογραφία: Μπέτυ Λυρίτη
Ηχητική προσαρμογή: Παναγιώτης Μαζαράκης
The post Θέατρο: EL CHE ( Δελτίο τύπου ) appeared first on Αγκάρρα.
Άντρος Κυπριανού σε συνέντευξη του στο Κανάλι 6 προχθές, μας υπενθύμισε γιατί το εργατικό κόμμα της Κύπρου φαίνεται πως πρέπει να ξανα-ξεσκονίσει και να ανοίγει – που και που τουλάχιστον – βιβλία με τα γραφόμενα του Λένιν, έτσι για να ξέρουν πως να αποφεύγουν ερωτήσεις.
Μεταξύ των πολλών που είπε, στεκόμαστε σε μια φράση που είναι ενδεικτική:
Ερώτηση δημοσιογράφου: Στο ερώτημα ρήξη ή ενσωμάτωση τι λέτε;
Απάντηση Α. Κυπριανού: “Μα τώρα υπάρχει κάποιος ο οποίος θεωρεί ότι μπορεί να υπάρξει ρήξη – σίγουρα όχι ενσωμάτωση – με τρόπο επαναστατικό και να πετύχουμε τον μετασχηματισμό της κοινωνίας με επανάσταση στο σύγχρονο κόσμο όπως λειτουργούν τα πράγματα; Ο Λένιν έλεγε ότι πρέπει να κάμνεις ένα βήμα μπροστά και δύο βήματα πίσω εκεί και όπου χρειάζεται για να μπορείς να χτίζεις στέρεες βάσεις για να διεκδικείς και να πετυχαίνεις το στόχο σου. Ο Λένιν ουδέποτε είπε να πάμε στην αυτοκαταστροφή”
Από την πλευρά μας, εμείς λέμε πως δεν είναι κακό ένα κόμμα να μην δηλώνει επαναστατικό, είναι όμως υποκρισία και προσπάθεια εμπαιγμού του εργατικού κόσμου όταν ένα κόμμα που θέλει να εκπροσωπεί την εργατική τάξη, κοροϊδεύει με τεχνάσματα ότι προσπαθεί να επιτύχει άλλους σκοπούς από αυτούς που πραγματικά επιθυμεί. Υπάρχουν πολλοί θεωρητικοί του οπορτουνισμού, μπορεί να διαλέξει πολύ ευκολότερες ατάκες και στόχους, δεν χρειάζεται να είναι όλα δικαιολογημένα με αποφθέγματα έξω από το πραγματικό περιεχόμενο του Λένιν και του Μάρξ.
The post «Μα τώρα υπάρχει κάποιος ο οποίος θεωρεί ότι μπορεί να υπάρξει ρήξη με τρόπο επαναστατικό και να πετύχουμε τον μετασχηματισμό της κοινωνίας με επανάσταση;» appeared first on Αγκάρρα.
Οπτικο-ακουστική παραγωγή της κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ με αφορμή τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821
Σε αυτά τα σύντομα επεισόδια, το υλικό ξεδιπλώνει την ιστορία ξεσκεπάζοντας μύθους και ηρωποιήσεις αλλά αναγνωρίζοντας το μεγαλειώδες ιστορικό γεγονός, ενώ παράλληλα αντλεί ιστορικά μαθήματα για τους αγώνες του μέλλοντος.
Η σειρά των 6 επεισοδίων δίνει στο θεατή την ευκαιρία να παρακολουθήσει την εξέλιξη των γεγονότων που προηγήθηκαν, που οδήγησαν στην επανάσταση και τελικά στη συγκρότηση του ελληνικού αστικού κράτους. Μπορεί επίσης να παρακολουθήσει τις ηρωικές μάχες των πρωταγωνιστών, τις “εμφύλιες” συγκρούσεις, αλλά και να δει μέσα σε ποιες τοπικές και διεθνείς οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, αυτές οι ιστορικές στιγμές εκδηλώθηκαν. Μέσα από τη σειρά επιχειρείται η αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας -σε αντιδιαστολή με το σύνολο των εκδοχών της αστικής ιστοριογραφίας- αλλά και η προσπάθεια εξαγωγής χρήσιμων ιστορικών συμπερασμάτων από την Επανάσταση του 1821.
Επεισόδιο 1ο: «Η Επανάσταση, ατμομηχανή της Ιστορίας»
2ο επεισόδιο: «Στην αυγή της νέας εποχής»
3ο επεισόδιο: «Η πρωτοπορία του αγώνα»
4ο επεισόδιο «Και ποιοι θέλετε να αρματωθούν, αν όχι εμείς;»
5ο επεισόδιο: «“Εμφύλιοι” πόλεμοι. Η επανάσταση μέσα στην επανάσταση»
6ο επεισόδιο: «Η επανάσταση διδάσκει»
Σκηνοθεσία Κώστας Σταματόπουλος
Διεύθυνση Φωτογραφίας – Μοντάζ Σέργιος Κολισίκας
Έρευνα – Επιμέλεια Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ
Παρουσίαση Θέμης Πάνου, Αφροδίτη Βραχοπούλου
Κάμερα Ηλίας Διαμαντάκος, Άκης Βαλεργάκης
Υπεύθυνη Παραγωγής Παυλίνα Αγαλιανού
Σύνθεση πρωτότυπης μουσικής Εύα Φάμπα
Ηχογράφηση Μουσικής Βαγγέλης Φάμπας (στούντιο MassiveProductions)
Έπαιξαν οι μουσικοί
Εύα Φάμπα: Κλασσική κιθάρα
Δημήτρης Κουφαλάκος: Φαγκότο
Φώτης Κόλλιας: Κρουστά
Αφήγηση Σπύρος Κοντορίζος
Ηχογράφηση Σπικάζ Σωτήρης Γκέκας
Motion graphics Γιάννης Κλεφτογιάννης
Εναέριες λήψεις Τηλέμαχος Τσουραμάνης Ορέστης Μπορμπότης
Συμμετείχαν
Χρήστος Μπαλωμένος Μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ Οικονομολόγος
Αποστόλης Χαρίσης Μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας
Aκούστηκαν τα μουσικά θέματα
Eισαγωγή από “Ένα παλικάρι 20 χρονών” (παραδοσιακό)
Bela Bartok – Out of Doors, Sz. 81
“La Marseillaise”
Solo Cello Passion – Doug Maxwell
The post 1821 – 200 χρόνια από την Ελληνική επανάσταση appeared first on Αγκάρρα.
Η ατάκα ανήκει στον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο Κυριάκο Κούσιο με αφορμή ερωτήσεις δημοσιογράφων για το συρματόπλεγμα απώθησης (πιθανών και απίθανων) προσφύγων και μεταναστών στον Αστρομερίτη: «Έχουμε μια κουλτούρα και μια ασφάλεια που πρέπει να προστατέψουμε.
Ο πολιτισμός κιαι η ασφάλεια τους είναι τόσο τραγικά ειρωνικά που μπορούν και τα δύο να συμβολιστούν από το συρματόπλεγμα που έχουν στήσει στον Αστρομερίτη.
ΥΓ: Υπάρχει τζιαι ένα «προιόν» που πρέπει να διασφαλιστεί, αν θέλει κάποιος να αγοράσει “διαβατήρια”
The post «Έχουμε μια κουλτούρα και μια ασφάλεια που πρέπει να προστατέψουμε» appeared first on Αγκάρρα.
Continue reading "Solidarity to the striking oil workers in Iran!"
Continue reading "Ποιον Ερντογάν έχουμε σήμερα ενώπιον μας και τι θα ανακοινώσει την Τρίτη;"
One Radical Planet 