Login
2004. 2010. 2017. Το κυπριακό επανέρχεται στην διπλωματική πραγματικότητα και την επιχειρηματική σκακιέρα για να ακονίσει τους αλληλοσυγκρουόμενους εθνικισμούς Ελλάδας και Τουρκίας ταυτόχρονα με την ατσαλένια αποικιοκρατική κυριαρχία.
Με ή χωρίς σχέδιο, η Κύπρος, από τη δεκαετία του ’50 όταν ο ελληνικός εθνικισμός εγκαταστάθηκε για τα καλά στο νησί, με την απαραίτητη συνδρομή της Εκκλησίας, μετατρέπεται σε ιδανικό πεδίο ώστε να ξεδιπλωθούν τα σχέδια του εκάστοτε εθνικιστή: λήσταρχου, τεχνοκράτη, δεξιού και αριστερού πατριώτη. Είτε τον λένε Κοτζιά είτε Ερντογάν. Είτε σκορπά το πατροπαράδοτο δηλητήριο του εθνικισμού της ‘μητέρας-πατρίδας’ είτε το μεταλλαγμένο προϊόν του καπιταληστρικού μέλλοντος. Γρίβας, Γιωρκάτζης, Ντενκτάς, είναι πρόσωπα που συμπυκνώνουν με αιματοβαμμένο τρόπο την ιστορία του κυπριακού ως θέμα διαμοιρασμού της εξουσίας μεταξύ των πολιτικών ελίτ, συγκαλύπτοντας την καταστροφή της κοινής κυπριακής κουλτούρας και των μικρών κοινοτήτων μέσω της συγκρότησης εθνοκρατους, ενός θεσμού που προωθεί την ομογενοποίηση, την ομοιομορφία, την υπακοή, τον μιλιταρισμό. Σε αυτόν τον χορό των εθνικιστών -τεράτων- το διεθνές κεφάλαιο δεν θα έμενε απέξω υποσχόμενο την ‘κόλαση’ του καπιταλιστικού ονείρου.
Οι Κύπριοι/-ες και από τις δυο πλευρές γνωρίζουν όμως καλά ότι υπάρχει λύση, λύση που μόνον η αυτόνομη ακηδεμόνευτη κοινωνική κίνηση μπορεί να επιβάλλει -προωθώντας την αποστρατιωτικοποίηση, ρίχνοντας τα συρματοπλέγματα που διαχωρίζουν το νησί, τα τείχη μεταξύ των ανθρώπων και τα εμπόδια που θέτει η ύπαρξη του Κυπριακού στην κοινωνική πρόοδο και στη ριζοσπαστική δράση. Αναγνωρίζουν τις προοπτικές που θα δημιουργήσει η επίλυσή του και την δυναμική που θα ανοίξει για την υπέρβαση της ηγεμονίας των εθνικιστικών ιδεολογιών και την αναίρεση της γεωγραφικής διαίρεσης του νησιού.
Οι διαδηλώσεις των Τουρκοκυπρίων το 2011, το κίνημα του Occupy μεταξύ 2011-12 και πολλές κοινές αντιμιλιταριστικές, εκπαιδευτικές και περιβαλλοντικές δράσεις κράτησαν τις γέφυρες της επανένωσης ανοικτές.
Σήμερα η πολιτική επίλυση του κυπριακού προβλήματος στη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) είναι κάτι περισσότερο από απαραίτητη, μέσα από μία νέα αντίληψη του «κοινού», γεωγραφικού, οικολογικού, ιστορικού, κοινωνικού και πολιτιστικού χώρου, ως χώρου ελευθερίας, όπως επισημαίνει η ‘Συσπείρωση Ατάκτων’.
Με συντρόφους από τη Συσπείρωση Ατάκτων θα συζητήσουμε τη λύση του κυπριακού ως διαρκούς διαδικασίας και τους αγώνες του κινήματος ενάντια στον εθνικισμό, την Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2017, στις 19:30 στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Nosotros (Θεμιστοκλέους 66, Εξάρχεια).
Η Συσπείρωση Ατάκτων φιλοξενεί στο Αυτόνομο Σχολείο Δεκεμβρίου την Παρουσίαση: ΕΟΚΑ – ΤΜΤ: Πέρα από τους Ήρωες και τους Τρομοκράτες.
«Η οργάνωση ΤΜΤ είναι ο κακός δαίμονας για όλους τους κατοίκους της Κύπρου- Έλληνες και Τούρκους.» (Σπύρος Αθανασιάδης, Φάκελος ΤΜΤ) «Η τρομοκρατική οργάνωση της Ε.Ο.Κ.Α. σκοτώνει τους Έλληνες που δεν θέλουν την ένωση με την Ελλάδα, όπως και Βρετανούς και Τούρκους. Έτσι ξεκινούν οι δικοινοτικές συγκρούσεις στην Κύπρο.» (Serter, Vehbi Zeki, Ιστορία της Κύπρου, βιβλίο ιστορίας που διδασκόταν στα σχολεία της Τ/Κ κοινότητας ως το 2005.)
Δυο αναδυόμενοι εθνικισμοί, δυο μητέρες πατρίδες, δυο μεγάλες ιδέες, ένα νησί. Δυο οργανώσεις, δυο αφηγήσεις περί ηρώων, αυτοθυσίας, απελευθέρωσης – ή αλλιώς, περί τρομοκρατίας, δολοφονιών, καταπίεσης.
Μια παρουσίαση που εξετάζει τις οργανώσεις ΕΟΚΑ και ΤΜΤ στα χρόνια 1955-59 πέρα από τον κυρίαρχο εθνικιστικό λόγο, πέρα από τις κατεστημένες ιστορικές αφηγήσεις, πέρα από τους «Ήρωες» και τους «Τρομοκράτες».
Μέλη της γραμματείας της ΘΥΡΑ 9 θα κάνουν παρουσίαση για τον τρόπο ίδρυσης της ομάδας μας και την ιδεολογική δράση της οργανωμένης μας κερκίδας. Στην συνέχεια θα υπάρξει ανοικτή συζήτηση.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14/10/2016, ώρα 19:30 στον Κοινωνικό Χώρο Kaymakκιν στο Καϊμακλί: Ο διδακτορικός ερευνητής Κώστας Κωνσταντίνου παρουσιάζει το άρθρο του με τίτλο “Ο ηθικοκοινωνικός ρόλος του διδασκαλικού υποκειμένου ως τεχνολογία εκπολιτισμού και κοινωνικού ελέγχου στην Κύπρο, 1878-1937” που δημοσιεύεται στο 9ο τεύχος της Εντροπίας.
To άρθρο παρουσιάζει τις συγκυρίες κάτω από τις οποίες διατυπώθηκε και θεσμοθετήθηκε ο ηθικός ρόλος των Ελληνοκυπρίων διδασκάλων και των διδασκαλισσών, για την περίοδο 1878-1937. Ειδικότερα, συζητά πώς ο ρόλος αυτός χρησιμοποιήθηκε στον λόγο των διαφόρων πολιτικών και κοινωνικών ομάδων, στην προσπάθειά τους να πειθαρχήσουν και να εκπολιτίσουν τη λαϊκή τάξη επιδιώκοντας την ηγεμονική τους επικράτηση. Ιδιαίτερα παρατηρείται η σύνδεση του εθνικού με τον ηθικοκοινωνικό ρόλο του διδασκαλικού υποκειμένου.
Παρουσίαση – Συζήτηση με τον τουρκολόγο Νίκο Μούδουρο στον Κοινωνικό Χώρο Kaymakκιν (Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’ 127, Καϊμακλί)
«Ο δεύτερος απελευθερωτικός πόλεμος» Ιδεολογία, Κράτος και Οικονομία στην Τουρκία μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016
Η αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία την 15η Ιουλίου 2016 καταγράφεται ως ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα των τελευταίων δεκαετιών στη χώρα. Είναι εξέλιξη ποικίλων διαστάσεων και συνεπειών. Ως τέτοια απαιτεί προηγουμένως την όσο το δυνατό καλύτερη κατανόηση των πρωταγωνιστών της κρίσης, του ιδεολογικού τους υπόβαθρου και των θέσεων τους. Η παρουσίαση στοχεύει σε μια σφαιρική ενδοσκόπηση της απόπειρας πραξικοπήματος, αλλά την ίδια στιγμή επιδιώκει να αναδείξει τις μετατοπίσεις που σημειώνονται μετά το πραξικόπημα στο ιδεολογικό περιβάλλον της χώρας. Ο στόχος «επανίδρυσης» του κράτους και ο οικονομικός μετασχηματισμός ως συστατικά μέρη της πλατφόρμας του ισλαμικού κινήματος της Τουρκίας, είναι επίσης ανάμεσα στα κύρια σημεία της παρουσίασης.
Η παρουσίαση και συζήτηση θα γίνει στα Ελληνικά με δυνατότητα ψιθυριστής μετάφρασης στα Αγγλικά.
Στες 14 του Φεβράρη εβρεθήκαμεν στον Κορματζιήτη, το Μαρωνίτικο χωρκό στην επαρχείαν Τζερύνειας. Στον σύλλογον του χωρκού εσυζητήσαμεν με Μιχάλη Χατζιηρούσσο τζιαι την Μαρία Εμμανουήλ για την ιστορία τζιαι τα θέματα που αντιμετωπίζει η Μαρωνίτικη κοινότητα ειδικόττερα στο πλαίσιο του Κυπριακού. Ακούστε τες εισηγήσεις τζιαι την συζήτηση πιο κάτω:
Στις 12 του Φεβράρη, ο δημοσιογράφος-ερευνητής Μιχάλης Μιχαήλ ήταν μαζίν μας στον Κοινωνικόν Χώρον Kaymakκιν για να συζητήσουμεν την πορεία του ελληνικού τζιαι του τούρτζικου εθνικισμού στην Κύπρον. Ακούστε πιο κάτω την εισήγηση του Μιχάλη Μιχαήλ, και την συζήτηση που ακολούθησε.
In the context of the forthcoming inter-communal protest march for a "De-Militarised Nicosia 2015", which will be held on both sides of the borders dividing Nicosia on Saturday, 28th of February, Syspirosi Atakton starts a circle of events that will peak on that day.
In 1926, Levi Eshkol, who would later be prime minister of Israel during the 1967 war, visited Western Thrace, and observed the settlement of Greek refugees from the 1923 Greek-Turkish population exchange. He remarked at the time that it was an “‘an enormous and interesting project,” which could provide a model for the creation of the Israeli state. In this presentation, I draw together some of the unlikely similarities between Greek, Turkish, and Israeli nationalism. Focusing on the impact of Hellenization on the Jewish community of Salonica after the Greek invasion of 1912, I argue that nationalisms which claim to be mutually antagonistic, often converged when it came to the re-arrangement of people and re-definition of their ethnic identity.
One Radical Planet 