Το ζουμί της υπόθεσης Γιαννάκη

Αφού πιάσαμε το νήμα της εκπαίδευσης και της μόρφωσης με τα πτυχία του Γιαννάκη, κατα πόσο είναι άξιος ή αν ανελίχθηκε σε κομματικές πλάτες (που και αυτά είναι συμπτώματα του ίδιου του συστήματος), ας μιλήσουμε και για την ουσία:

• Είναι ή δεν είναι σκάνδαλο, που σε αυτή τη χώρα εαν δεν ξοδέψεις μια περιουσία δεν μπορείς να έχεις μόρφωση;

• Είναι ή δεν είναι σκάνδαλο, η συνεχής εμπορευματοποίηση της μόρφωσης, η μετατροπή της σε εκπαίδευση με συνταγές κεφαλαίου ύπο την μορφή σύνδεσης της παιδείας με τα επιχειρηματικά κέντρα της χώρας και του εξωτερικού;

• Είναι ή δεν είναι σκάνδαλο, η ανάγκη για συνεχή αναβάθμιση του βιογραφικού των εργαζομένων για να ανταγωνιστούν για τις λίγες καλές θέσεις εργασίας (εννοείται στη διάθεση του μεγάλου κεφαλαίου), με αποτέλεσμα το φούσκωμα των κολλεγιακών μονάδων που πουλάνε κυριολεκτικά χαρτιά με το κιλό;

• Είναι ή δεν είναι σκάνδαλο, το γεγονός ότι η πλειοψηφία των πλαστών πτυχίων έχουν κανονικά τις υπογραφές και είναι καθαρογραμμένοι οι βαθμοί ενώ πολλοί είναι οι πτυχιούχοι που δεν έχουν γράψει ούτε και μια εργασία οι ίδιοι;

• Είναι η δεν είναι σκάνδαλο, που το κεφάλαιο έχει κυριολεκτικά ξεζουμίσει τις περιοχές των ιδιωτικών κυρίως πανεπιστημίων με εστίες πολλών εκατομμυρίων, έμφαση στην φοιτητική (καταναλωτική/lifestyle) ζωή και συνεχή πτώση στο επίπεδο γνώσης;

• Και τέλος, είναι ή δεν είναι σκάνδαλο, οι επενδύσεις στην παιδεία να μην γίνονται για την παιδεία αλλά για την υφαρπαγή υπεραξίας, να γίνεται με μορφές απασχόλησης λάστιχο, τρίμηνα – εξάμηνα και πρότζεκτ του χρόνου, με εργαζόμενους στον κλάδο να αναγκάζονται είτε να σιωπούν είτε να μπαίνουν σε κλίκες για την εργασιακή τους επιβίωση;

Η αποσύνδεση των συμπτωμάτων από την ρίζα και ουσία των πραγμάτων είναι ένας εύκολος τρόπος να κεφαλαιοποιήσει κάποιος πολιτικά οφέλη, χωρίς να αγωνιστεί για την εξαφάνιση αυτού που προκαλεί τέτοια φαινόμενα.

Όταν τελειώσουν οι εκλογές, πείτε και σε μας τι είναι και δεν είναι σκάνδαλο τελικά, το νήμα και το ζουμί της υπόθεσης. Εδώ θα είμαστε…

Cover illustration: Academic Capitalism by Øivind Hovland

The post Το ζουμί της υπόθεσης Γιαννάκη appeared first on Αγκάρρα.

Το απύθμενο θράσος των αρίστων

Δεν είναι μόνο ότι ο επίτροπος εθελοντισμού είναι θέση άνεφ ουσιαστικής σημασίας, αφού το σύστημα που ζούμε ενισχύει ακριβώς τα αντίθετα αντανακλαστικά στην κοινωνία μας. Δεν είναι ούτε καν το ότι έπαιρνε σχεδόν 7 χιλιάρικα για αυτή τη θέση. Μάλιστα, τόσο απύθμενο το θράσος που από 4.7 χιλιάρικα που έπαιρνε ζήτησε ακόμα δύο και ο πρόεδρος του τα έδωσε, έτσι, επειδή είναι large, ενώ αφήνει την πλειοψηφία του λαού να παρακαλά να του απαντήσουν οι υπηρεσίες για τα επιδόματα.

Όλη η ουσία έγκειται στο γεγονός ότι το αφήγημα των αρίστων είναι απλά αυτό, ένα αφήγημα και τίποτε άλλο. Μια ελιτιστική ματιά στα πράγματα που λένε οι έχοντες εξουσία στους πλεμπαίους από κάτω για να δικαιολογήσουν τη θέση τους. Δεν είναι τυχαίο που ακόμα και η “επιστήμη” των αστών, τα πτυχία του business management δίνουν έμφαση στη δημιουργία και ανάπτυξη δικτύων, όσοι είναι από οικογένεια τα ξέρουν καλά. Ενίοτε, μπορεί να κάτσει και πάνω σε μια καρέκλα και κανένας που αξίζει, αυτό όμως είναι η εξαίρεση που επιβαιβεώνει τον κανόνα και που σε καμία περίπτωση δεν αλλάζει την ουσία και τους στόχους της ίδιας της καρέκλας. Γι΄αυτό και την επόμενη φορά που ένας φιλελές θα εξανίσταται για την διαφθορά η απάντηση δεν είναι να αποφύγουμε τα άτομα τύπου Γιαννάκη αλλά να κοιτάξουμε επιτέλους στο σύστημα που παράγει Γιαννάκηδες.

ΥΓ: Ό συγκεκριμένος έχει καταθέσει πτυχία από το 1997, δεν βρέθηκε ούτε ένας μέσα σε αυτά τα 24 χρόνια να σκεφτεί ότι ίσως κάτι πάει λάθος με τα πτυχία του;

ΥΓ 2: Σε λιγότερο από μια βδομάδα έχουμε εκλογές, αν δεν είναι τυχαίο που βγήκε σήμερα η είδηση, τότε δεν είναι ούτε η αποκάλυψη αθώα.

The post Το απύθμενο θράσος των αρίστων appeared first on Αγκάρρα.