· Η Αντρολυκου του Τεύκρου Ανθια σαν μια αλληγορία της εμπειρίας μιας χώρας που την δίχασαν για να την εκμεταλλευτούν, αλλα αντιστέκετ

·         Η Αντρολυκου του Τεύκρου Ανθια σαν μια αλληγορία της εμπειρίας μιας χώρας

που την δίχασαν για να την εκμεταλλευτούν, αλλα αντιστέκεται ακόμα στο ξεπούλημα, τζαι του χώρου γης,

τζαι του αισθήματος του δικαίου...τζαι εσωτερικά τζαι εξωτερικά...

 

Klitos Papastylianou

Μικρή Αντρολύκου του Δύο Χιλιάδες Είκοσι Τέσσερα.

Την επόμενη φορά που θα στην πέσουνε,

να μην την κοπανήσουμε. Να ζυγιαστούμε.

Να μην ξεπουλήσουμε φτηνά το τομάρι σου.

Και να τελειώνουμε με τις σφήνες του μίσους.

Αποχαρακτηρισμός, αποκατάσταση και στα τσακίδια.

 

Τευκρος Ανθιας

«Δεν είναι η νοσταλγία της εξορίας

που με γυρνάει κοντά σου αιχμάλωτο της Άνοιξης

μικρή Αντρολύκου του Χίλια Εννιακόσια Τριανταδύο - τριαντατρία.

Είν' του νησιού μου η νοσταλγία για τη φιλία

βλαστών της ίδιας γης,

που χάλασαν οι Πράσινες Γραμμές - σφήνες του μίσους».

Τεύκρος Ανθίας. 1965. Κυπριακή Τραγωδία.

Το 1931, ο Τεύκρος Ανθίας δημοσίευσε την ποιητική συλλογή «Η Δευτέρα Παρουσία», για την οποία η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου αποφάσισε τον αφορισμό του. Παράλληλα, ο Ανθίας συνελήφθη από τους Άγγλους λόγω της συμμετοχής του στα Οκτωβριανά και φυλακίστηκε για πέντε μήνες στην Κοντέα. Λίγο αργότερα, το 1932, οδηγήθηκε στην εξορία, στη μακρινή κοινότητα της Ανδρολύκου στη Χερσόνησο Ακάμα. Από την πρώτη ημέρα, ο Ανθίας ανέπτυξε μία αδελφική σχέση μαζί με τους Τ/κ κατοίκους της κοινότητας. Κατά τη διάρκεια των διακοινοτικών ταραχών της δεκαετίας του ’50, ο Ανθίας έφερνε πάντα στο μυαλό του σαν παράδειγμα την Ανδρολύκου. Ο Ανθίας αφιερώνει πρωτοσέλιδο της “Χαραυγής” το 1956 με τίτλο: “Για εσένα γράφω μικρή Ανδρολύκου”, θέλοντας να τονίσει τη συνεργασία Ε/κ και Τ/κ. Αλλά και το 1964, με αφορμή τους βομβαρδισμούς της Τηλλυρίας, έγραψε ένα από τα πιο σημαντικά ποιητικά του έργα, “Η κυπριακή τραγωδία”, που περιλάμβανε μέσα και την περίπτωση της Ανδρολύκου, προτάσσοντας την ειρηνική συνύπαρξη των δύο κοινοτήτων.