Login
Στην πρώτη του γιορταστική ομιλία, μετά την εκλογική νίκη, ο Τραμπ, έκαμεν ιδιαίτερη αναφορά στον Έλον Μασκ... ο οποίος φέρεται ότι θα πιάσει τζαι υπουργείο...
Ο Έλον Μασκ είναι σαφώς ένας που τους πιο οικονομικά πετυχημένους των τεχνολογικών μεταμορφώσεων που ζούμε... Τζαι σαν «επιτυχημένος» τζαι τεχνολογικά τζαι οικονομικά, ασκεί μιαν γοητεία σε διάφορα στρώματα του πληθυσμού... Όπως τζαι αλλού, tech billionaires, εμπλέκεται με την πολιτική μέσω μορφών μαζικής επικοινωνίας – εγόρασεν, ας πούμε, το τουΐτερ [τωρά Χ].. Αν γίνει τζαι υπουργός ουσιαστικά θα έσιει ένα πολλαπλό ρόλο... δισεκατομμυριούχος με χρηματοδοτικές σχέσεις με το κράτος [για την Tesla λ.χ.], μέλος της εκτελεστικής εξουσίας σαν υπουργός, τζαι κεφαλαιοκράτης που θα θωρεί, αναπόφευκτα τζαι το συμφέρον του... Σιγά σιγά μερίδα εκπροσώπων του κεφαλαίου, σαν να αναλαμβάνει άμεσα την διαχείριση της πολιτείας...
Σαν άτομο εν ένει, ως τωρά τουλάχιστον, οικείος με την ακροδεξιά.. Με την αγορά του τουΐτερ /Χ επέτρεψε την χρήση του από ακροδεξιά ρητορική – για τον ίδιον πάντως εδικαιολογήθηκε σαν μορφή «ελεύθερης έκφρασης».. Τζαι μια χαρά εβολεύτηκεν στο επιτελείο του Τραμπ. Τζαι από ότι ακούεται θα εφαρμόσει πολιτική ενίσχυσης του τομέα των προγραμματιστών ενθαρρύνοντας ένα νέο brain drain προς τις ΗΠΑ.. Θα μπορούσε να τον πει κάποιος/α φιλελεύθερο [τζαι ο Τραμπ έτσι το έπαιζεν παλιά]. Η πρακτική του στις επιχειρήσεις του, μάλλον τείνει προς την νεοφιλελεύθερη αντικατάσταση ανθρώπων/εργατών με μηχανές. Τζαι εν τζαι γνωστός για την ατάκα του “We will coup whoever we want. Deal with it”… ότι, δηλαδή, γίνονται τζαι πραξικοπήματα, άμα μια τοπική κοινωνία, έννεν πρόθυμη να προσφέρει ότι ζητά το ηγεμονικό κράτος [λ.χ. ΗΠΑ]/οικονομικά συμφέροντα [σε σχέση λ.χ. με το λίθιο της Βολιβίας]...
Σε τούτο το πλαίσιο, η ευρύτερη εμφάνιση ατόμων που το παίζουν ηγέτες, ή influencers, ενώ ταυτόχρονα η τεχνολογία απλώνεται σαν είδος υποκατάστασης [ή επέκτασης των αισθήσεων] της ανθρωπότητας, τζαι πολιτικά ο πλανήτης αυτονομείται που την δυτική ηγεμονία, μοιάζει να σκιαγραφεί μια ρευστή «ιστορική στιγμή» όπου το παρελθόν, επιμένει, ενώ το μέλλον, δεν έσιει πάρει ακόμα μορφή...
Στις ΗΠΑ γυρεύκουν ακόμα τις αιτίες της σχετικά άνετης νίκης του Τραμπ. Αν πάμε με το σενάριο του που εβαρήσαν στο τέλος οι αναποφάσιστοι, τότε μάλλον οι δημοκρατικοί επληρώσαν τον πόλεμο στην Γάζα. Όϊ μόνο εχάσαν στο Μίσιγκαν [πολιτεία με αρκετούς Άραβες/μουσουλμάνους τζαι άρα ενδεικτική] αλλά φαίνεται ότι ευρύτερα έπιασεν τόπο το σύνθημα της τελευταίας στιγμής, του Τραμπ ότι θα «σταματήσει τους πολέμους»... Λαφαζανιά ή όϊ, αναπόφευκτα επηρέασε όσους [τζαι εν πολλοί] αηδιάσαν με την εξάρτηση των Μπάϊντεν - Μπάϊντεν που τον Νετανιάχου τζαι γενικότερα της αμερικάνικης στήριξης στην απόπειρα γενοκτονίας στην Μέση Ανατολή....
Το ότι, επίσης, ανάμεσα στους νέους είσιεν άνοδο ο Τραμπ εν ενδεικτικό του ότι μια πληθυσμιακή ομάδα που έδωσε δυναμική στους δημοκρατικούς μετά την εξέγερση που ακολούθησε την δολοφονία του Φλόιντ, τo 2020, τωρά εκινήθηκεν προς την αποχή..
Η αφέλεια των δημοκρατικών να πιστεύκουν ότι η δαιμονοποίηση του Τραμπ ήταν αρκετή για να κερδίσουν, ήταν ίσως το μεγαλύτερο τους λάθος. Ο Τραμπ εσυσπείρωσεν την βάση του, τζαι με στρατηγικά ανοίγματα, εδιάσπασεν τους ψηφοφόρους των δημοκρατικών.. Η ψήφος του λ.χ. ανάμεσα στις γυναίκες, οι οποίες είχαν δώσει την ουσιαστική στήριξη στους δημοκρατικούς στις ενδιάμεσες εκλογές πριν 2 χρόνια, ανέβηκε επίσης αισθητά... Παίζοντας τζαι στο αντι-τρανς σενάριο...
Τζαι φυσικά, η απώλεια των ταξικών συσπειρώσεων που στήριζαν τους δημοκρατικούς για χρόνια, ήταν επίσης εμφανής στις πολιτείες με βιομηχανία..
Γενικά, η αμερικανική αριστερά, που έννεν συγκροτημένη σε κόμματα διεκδίκησης εξουσίας, αλλά αποτελούσε ως τωρά την κινητήρια δυναμική για αντιμετώπιση του Τραμπ, του ρατσισμού, του σεξισμού κλπ, ουσιαστικά αποκλείστηκε – με την Χάρις να προσπαθεί να αποδείξει ότι έννεν αριστερή, τζαι με το αίμα να ρέει στην Γάζα... Το επιτελείο της Χάρις, ήταν χαμένο... Εκουβάλαν την κληρονομιά του Μπάϊντεν... Τζαι επλήρωσε για τζήνη. Οι δημοκρατικοί γενικά εφανήκαν να πριμοδοτούν το military industrial complex, όπως ομολόγησε τζαι ο Μπλίνκεν. Τα χρήματα που εγκρίνουν για την Ουκρανία, πάσιν ουσιαστικά σε τοπικά εργοστάσια παραγωγής όπλων – για την Ουκρανία..
Γενικότερα, ο βαθύς διχασμός της αμερικάνικης κοινωνίας παραμένει... Τα τοπικά δημοψηφίσματα για υπεράσπιση της συντεχνιακής οργάνωσης, λ.χ. είχαν αρκετές επιτυχίες. Οι αντίπαλοι του Τραμπ θα συσπειρωθούν προοδευτικά, όπως εκάμαν οι οπαδοί του Τραμπ μετά το 2020... Θα φανεί ποιοί θα εν οι άξονες της συσπείρωσης..
Θα φανεί που την άλλην πώς θα κινηθεί ο Τραμπ... στην πρώτη του θητεία εστηρίχτηκε στην ακροδεξιά... τωρά εσύναξεν τζαι μη ακροδεξιούς σαφώς... Λατίνοι, ας πούμε, παρά τα όσα λαλεί για την Μετανάστευση... Επίσης ο Τραμπ θα ξεκινήσει τζαι περικοπές φόρων για τις εταιρείες... πριμοδότηση του κεφαλαίου.. Θα υπάρχει επίσης τζαι μείωση των μέτρων για αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής...
Η ετερόκλητη συμμαχία που έστησε ο Τραμπ, που τον Έλον Μασκ ως τους ρατσιστές κοκ, εν ένα δείγμα της πολιτικής της εποχής μας. Αποσπασματικές εικόνες σε ένα κοινό που βομβαρδίζεται από επιλεκτικά μηνύματα χειραγώγησης.... τζαι όϊ μόνο που τα παραδοσιακά ΜΜΕ [που έχασαν βασικά] όσο που την χρήση της πληροφόρησης μέσω ίντερνετ...
Αυξάνεται, σε τούτο το πλαίσιο, η δημιουργία ετερόκλητων συμμαχιών... Τζαι έτσι θεάματα όπως τον Τραμπ [«το κεφάλαιο που μιλά όπως τον μέσο πολίτη»] φαίνεται να λειτουργούν όπως η ανάγκη ηγετών σε προηγούμενες εποχές...
https://www.telesurenglish.net/donald-trumps-promises-for-his-first-day-in-the-white-house/
· Μνήμες ακροδεξιών δολοφόνων τζαι ποδά - ο φόβος του μποέμ:
Οι «άρρωστοι» του εθνικισμού εν έχουν έθνος. Απλώς παράγουν μίσος ενάντια στην ζωή σαν χαρά... Μια υπενθύμιση για ένα ακόμα δολοφονημένο των μασκοφόρων του Γρίβα την δεκαετία του 1950:
20 Οκτωβρίου 1956. Μνήμη Χαμπή Ιωσήφ Κάττου (Καττούι). Η πρώτη μαύρη μέρα της Λύσης. Ο Χαμπής ήταν ένας από τους μποέμηδες της Λύσης, φιλικός, γλεντζές, ξένοικτο παράθυρο στην πατριαρχική κλεισούρα της εποχής. Ήταν ο πρώτος νεκρός της Λύσης κατά τη διάρκεια του 55-59. Μια τέτοια μέρα πριν 68 χρόνια μια ομάδα μασκοφόρων όρμησε στο καφενείο του Ρούση και ένας απ'αυτούς γάζωσε με μια ριπή στο στήθος το νεαρό εργάτη. Ήταν ελαιοχρωματιστής, εργαζόταν περιστασιακά στο λιμάνι Αμμοχώστου, έκανε ότι μπορούσε για σταθεί όρθιος όπως όλοι. Ο Χαμπής έπεσε κάτω και ξεψύχησε από φίλια βόλια. Δίπλα του στέκονταν οι φίλοι του που αναγνώρισαν τον δολοφόνο. Θα έχανε σχεδόν με τον ίδιο τρόπο τραγικό τρόπο και ο ίδιος την ζωή του λίγους μήνες αργότερα. Από τότε η λυσιώτικη και η κυπριακή ψυχή ξεσκίστηκε χίλια κομμάτια. Μέσα σε εκείνο το 48ωρο δολοφονήθηκαν στην Κύπρο οκτώ άνθρωποι! Τα φιλήσυχα νεαρά παιδιά του κατηχητικού και του καθημερινού μόχθου, μετατράπηκαν σε μια νύκτα σε αδίστακτους εκτελεστές. Απύθμενο μίσος θα χώριζε ακόμα και οικογένειες. Φόνοι, προπηλακισμοί, βασανισμοί ήταν μερικά από τα χαρακτηριστικά της πολιτικής βίας που επικράτησε.
Το "Σήμερα" μας κουβαλά μια τεράστια ευθύνη. Αν συνεχίσουμε στις ίδιες ράγες του πολιτικού και εθνικιστικού φανατισμού που μας οδήγησαν στο 1974, το τέλος θα είναι, παρά την επιφανειακή ευημερία, καταστροφικό για την Κύπρο - και δεν το αξίζει.
One Radical Planet 