· Weekly Review: ανήσυχη ένταση που την Μέση Ανατολή στην Ουκρανία...

Στα διεθνή, επικρατεί μια ανήσυχη ένταση...Το Ισραήλ του Νετανιάχου συνεχίζει τις μαζικές δολοφονίες Παλαιστινίων, μέχρι τζαι σε περιοχές που διαφήμιζε σαν «εκτός κινδύνου»...». Τζαι «ψεύτες τζαι κλέφτες», που λαλεί τζαι η κυπριακή φράση απαρέσκειας...

Η αποτυχία ελέγχου του Νετανιάχου, χρεώνεται στην ανικανότητα της Δύσης, που φαίνεται να σύρεται τζαι να άγεται από ένα «προστατευόμενο» που φαίνεται να μπορεί να χειραγωγεί τζαι να εκβιάζει στα παρασκήνια [από τα ΜΜΕ ως την διακίνηση κεφαλαίων;]...Η επιθυμία της εθνοκάθαρσης όμως εν προχωρά. Οι Παλαιστίνιοι εν φέφκουν. Σκοτώνουν τόσους, αλλά οι υπόλοιποι επιμένουν να ζουν την απειλή δολοφονίας σαν μέρος μις αόρατης αντίστασης που κερδίζει αναπόφευκτα, αφού δεν υποτάσσεται στον φόβο σαν εκβιασμό που εν η στρατηγική του Ισραήλ...

Στο Ουκρανικό, πλανιούνται πάλε εισηγήσεις για «ειρήνη» που την μερκά της Δύσης. Στο παλαιστινιακό, η Δύση χάνει αξιοπιστία, τζαι οδηγείται σε εσωτερικό διχασμό, στο Ουκρανικό, υπάρχει τζαι το αίσθημα ότι η στρατιωτική προσπάθεια της Δύσης να προκαλέσει, με ένα πόλεμο φθοράς, είτε στρατιωτική, είτε οικονομική ήττα της Ρωσίας, απέτυχε. Δαμέ η αποτυχία εν έκδηλη, τζαι ντζίζει τζαι στην κρίση της εικόνας της Δύσης σαν ανίκητης υπερδύναμης... Αν στην Παλαιστίνη φαίνεται να ζούμε μέρες τέλους της αποικιοκρατίας [με τα εγκλήματα που την σημάδεψαν], στο ουκρανικό μάλλον έχουμεν την «ιστορική στιγμή» της αποτυχίας της φαντασίωσης για νέο-αποικιακή απόπειρα επιβολής στο κλίμα της δεκαετίας του 1990... Πάει τζαι τζήνη η φαντασίωση, του «τέλους της Ιστορίας» του νέου μονοπολικού [όπως φανταζόταν η Δύση] κόσμου υπό δυτική ηγεμονία...

· Το τέλος της μονο-πολικής στιγμής στο παγκόσμιο σύστημα – το ιδεολογικό στρηπ τηζ της Δύσης, την εποχή των νεοναζί δολοφόνων στην Μέσ

«Άμαχοι πεινούν, διψούν, είναι άρρωστοι. Έχουν μείνει άστεγοι. Έχουν εξωθηθεί πέρα από τα όρια της αντοχής τους. Πολύ πιο πέρα από αυτό που μπορεί να υπομείνει ανθρώπινο ον. Οι ζωές 2.1 εκατομμυρίων ανθρώπων δεν γίνεται να εξαρτώνται από την τύχη και την ελπίδα. Τί απέγινε η στοιχειώδης ανθρωπιά μας;» Τζόις Μισούντα, αξιωματούχος του ΟΗΕ.

Η «ανθρωπιά» μερικών προφανώς εν άλλαξε που την περίοδο που σκοτώνονταν μαζικά οι άνθρωποι στις αποικίες για τα ευρωπαϊκά συμφέροντα. Όμως σήμερα υπάρχει τζαι κάτι βαθύτερο τζαι ευρύτερο – Τούτο που καταρρέει ένεν μόνο η εικόνα μιας «ανθρωπιάς», αλλά τζαι το ιδεολογικό περιτύλιγμα της απόπειρας δυτικής ηγεμονίας...

Στην Ευρώπη ο Μπορέλλ, εκπρόσωπος εξωτερικών σχέσεων της ΕΕ, ζητά να επιβληθούν τουλάχιστον κυρώσεις [φυσικά εν ζητά όπλα για να αντισταθούν έστω οι Παλαιστίνιοι – όπως ζητά για την ημέτερη Ουκρανία] ενάντια στους δυο ακροδεξιούς υπουργούς του Ισραήλ που ξικούτσουλα, ζητούσαν τζαι ζητούν να οδηγηθούν οι Παλαιστίνιοι στην λιμοκτονία τζαι την εθνοκαθαρση. Αλλά ακόμα τζαι για ότι ζητά ο Μπορελλ, κάποιοι/ες Ευρωπαίοι θα εξαγοραστούν, ενδεχομενως, για να εμποδίσουν έστω τις κυρώσεις... Οπότε θα μείνει το θέμα απλώς για όσες χώρες [πολιτικούς σε θέσεις εξουσίας] που θέλουν/μπορούν...

Όταν κατέρρεε η Σοβιετική Ένωση, η εξουσία στην Δύση πανηγύριζε το τέλος της διπολικότητας με την έπαρση ενός νικητή που φανταζόταν πια τον εαυτό του σαν ..αυτοκρατορία... Κάθε εξουσία χρειάζεται τζαι την στρατιωτικη υπεροχή [την οποία τότε διασφάλιζε η εκ των εσω διάλυση της ΕΣΣΔ] αλλά τζαι μια ιδεολογία νομιμοποίησης... Η νέα ιδεολογία εμφανίστηκε σχεδόν αμέσως σαν υπόσχεση «φιλελεύθερης δημοκρατίας» – με φόντο φυσικά το νεοφιλελεύθερο δόγμα, μέσω του οποίου η Δύση έλπιζε να επιβάλει την νέα αποικιοκρατία μέσω της οικονομίας...

Το ιδεολογικό δόγμα του αποικιακού φιλελευθερισμού [του, τάχα μου, «τέλους της Ιστορίας»] έδειξε νωρίς τα νύσια του... όταν ο τοπικός εγκάθετος των δυτικών, ο Γιέλτσιν, βομβάρδιζε το ρωσικό κοινοβούλιο για να επιβάλει το δυτικό δόγμα, οι δυτικοί δημοσιογράφοι [τζαι πολιτικοί] δεν ανησύχησαν, ούτε μετέδωσαν το γεγονός για αυτό που ήταν – ένα πραξικόπημα. Όπως άλλωστε σιώπησαν πειθαρχημένα όταν, μπροστά στα μάθκια τους στήθηκε η καλπονοθεία επανεκλογής του Γιέλτσιν το 1996...

Τζαι μετά ακολούθησαν, βομβαρδισμοί στα Bαλκάνια, εισβολές στην Μέση Ανατολή, για την επιβολή της δυτικής εξουσίας τζαι των συμφερόντων της. Φαινόταν σαν ένας νέος Μεσαίωνας του ψέματος [όταν ας πούμε οι σταυροφόροι δολοφονούσαν μαζικά στο όνομα ενός Θεού που υποτίθεται κυρρησε το «αγαπάτε αλλήλους»] τζαι μια νέα αποικιακή εποχή αρπακτικού καπιταλισμού... Η εξουσία δεν πρόσεχε τότε την ανάδυση της αντίστασης από την Τσιάπας του Μεξικού, μέχρι τους δρόμους των μεγαλουπόλεων, μέχρι τα εκλογικά αποτελέσματα δυσφορίας στην Λατινική Αμερική κοκ... Η δυτική εξουσία ζούσε το όνειρο του τέλους της Ιστορίας...

Αλλά καμία άλλη μορφή αντίστασης δεν ξεγύμνωσε σε βαθμό γελοιοποίησης την δυτική εξουσία, τζαι τα εξαρτώμενα φερέφωνα της, όσο η τωρασινή κρίση στην Παλαιστίνη. Ξαφνικά, ο κόσμος ολόκληρος παρακολουθεί με δισπίρκασμα, αλλά τζαι με αίσθημα «τέλους των ψεμάτων» την δυτική γελοιοποίηση: Ρίχνουν κυρώσεις στην Ρωσία, τζαι πιο πριν στο Ιράκ, το Ιράν κοκ, για διάφορα, τζαι τωρά που θωρούν σε άμεση αναμετάδοση ένα έγκλημα 40,000 νεκρών, φκάλλουν διστακτικές ανακοινώσεις, ή τολμούν να πουν, ότι... θα.. λάβουν μέτρα...

Η Παλαιστίνη εν η αποκάλυψη της δυτικής ανικανότητας τζαι υποκρισίας. Όπως το ουκρανικό εν η αποκάλυψη της δυτικής ανικανότητας να επιβληθεί στρατιωτικά...

Σήμερα, η Δύση φκάλλει γελοίες ανακοινώσεις ανικανότητας να συνάξει ένα συνοικιακό τραμπούκο, όπως τον Νετανιάχου τζαι τους ακροδεξιούς στους οποίους στηρίζεται... Ο δυτικός δεύτερος χρυσός αιώνας της αποικιοκρατίας, λειώνει μπροστά στα μάθκια μας... Τζαι το ιδεολόγημα του «φιλελευθερισμού» σαν συγκάλυψη της εξουσίας, κατάντησε πια γελοίο κουρελόχαρτο... Με 40,000 πτώματα σε δημόσια θέα...

Για τα ανύπαρκτα όπλα του Σάνταμ κατάστρεψαν μια χώρα, με χιλιάδες μωρα νεκρά για ένα ψέμα – όπως παραδέχτηκε ο τότε υπουργός των ΗΠΑ... Σήμερα απλώς θωρούν.. Βομβάρδισαν την νέα Γιουγκοσλαβία το 1999 για να υπογράψει υποταγή... Σήμερα η ΕΕ, των τόσων ελπίδων τζαι λαφαζανιών, στην ουσία, ακόμα σκέφτεται αν θα πάρει μέτρα για κοινούς δολοφόνους... οι οποίοι στηρίζουν γενοκτονία... Κατά τα άλλα είπαν «ποτέ πια» στον ναζισμό/φασισμό των προγόνων...

Όπως αλλάσσει ο κόσμος η Ευρώπη θα συνειδητοποιήσει το μιτσήν της μέγεθος μπροστά στον υπόλοιπο πλανήτη... Τζαι το Ισραήλ, θα πρέπει να στήσει τα δικά του δικαστήρια για τους ηγέτες του, τζαι τα εγκλήματα που ανέχτηκαν οι καθημερινοί κυρ Παντελήδες...

Τζαι οι γελοίοι που ξεπλένουν ακόμα το έγκλημα θα εκλιπαρούν «μα εγώ εν τζαι..»

Θα αθθυμούμαστεν...

· Περί δημοσιογραφίας:

·    Περί δημοσιογραφίας:

Ιστορικά, η Δημόσια Σφαίρα διαμορφώθηκε στη διασταύρωση της εμφάνισης της νέας τεχνολογίας επικοινωνίας, της τυπογραφίας, τζαι του κλίματος ανατροπής που οδήγησε στην Γαλλική επανάσταση κοκ...Τότε η δημοσιογραφία είσιεν τζαι την αγωνιστική της διάσταση. Οι δημοσιογράφοι ήταν βασικοί συμμετέχοντες αν όϊ πρωταγωνιστές... Το «Κατηγορώ» του Ζολά μπορεί να ηρτεν ένα αιώνα μετά.. αλλά ήταν τζήνης της ιστορικής γραμμής

Μετά, τον 19^ο  αιώνα, άρκεψε να απλώνεται η εμπορική δημοσιογραφία.. όπου τα συμφέροντα του ιδιοκτήτη/επιχείρησης, καθόριζαν της ειδησεογραφία...

Αγωνιστική τζαι εμπορική δημοσιογραφία... τζαι κρατική [άμεσα ή έμμεσα που θα ελάλεν τζαι ο Τσόμσκι]..

Δείγματα δημοσιογραφίας της εποχής μας:

165 νεκροί παλαιστίνιοι δημοσιογράφοι, ενώ ρίσκαραν για να κάμουν την δουλειά/λειτούργημα τους..

Τζαι στην Δύση «δημοσιογράφοι» που ξεπλένουν την δολοφονία συναδέλφων τους – επειδή εν παλαιστίνιοι...

Ένας Καλατζής κάμνει τον δημοσιογράφο τζαι τότε που υπογράφηκε η συμφωνία για το Βασιλικό, είσιεν τα με τον Γενικό Ελεγκτή, γιατί εδιαφώναν...

Ένας άλλος της σχετικής τάσης, φαίνεται να μεταπηδά στην προσφορά υπηρεσιών, από το Ισραήλ, στον Αναστασιάδη κοκ...

Έτσι για συγκρίσεις...