Login
Οι εθνικοί η κρατικοί ύμνοι εν μουσικοί ήχοι, οι οποίοι επιβάλλονται συνήθως από το κράτος σαν έκφραση συλλογικότητας. Ήταν κωμικό να θωρείς τον Άριστο του Φιλελευθέρου να αφρίζει γιατί ετέθηκε πάλε το θέμα ενός κυπριακού πολιτειακού [αφού είμαστε, ευτυχώς!, πλουραλιστική κοινωνία] ύμνου. Στην πραγματικότητα, τζαι παρά την αχαπαροσύνη του κάθε Άριστου, υπάρχει πολιτειακός ύμνος της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε σύνθεση του Σόλωνα Μιχαηλίδη. Τζαι εδημιουργήθηκεν πριν τις φασαρίες του 1963-64, άρα εκφράζει τζαι την δικοινοτική κυβέρνηση τότε. Ο λόγος που εν χρησιμοποιήθηκε εν ότι ξέσπασαν τα γεγονότα του 63-64, τζαι κουβαλήθηκε δακάτω ο Γρίβας πάλε με μιαν ελληνικήν μεραρχία – τζαι εσυμπεριφέρετουν, όπως θα ήταν αναμενόμενο, από την νεύρωση του Γρίβα, σαν κράτος εν κράτει με Αθηναϊκές άκρες... Ήταν η εποχή που οι της Αθηνας εθέλαν να μας πουλήσουν το σχέδιο Άτσεσον. Άτε να τους αμφισβητήσεις το ύμνο που εξέφραζεν την εξουσία τους..
Εχάσαν, παρά το 1967 τζαι μετά το 1974.... να καταργήσουν την Κυπριακή Δημοκρατία, τζαι το διευρυνόμενο αίσθημα της κυπριακότητας..
Ο ύμνος όμως έμεινεν λογοκρινόμενος, για να μεν «αννοίωμεν αλλά κεφάλαια εσωτερικής αντιπαράθεσης», αφού μια μερίδα της δεξιάς χρησιμοποιά την φαντασίωση του «ελληνισμού» σαν πολιτικάντικη μορφή ρητορικής συσπείρωσης ημετέρων κοκ...
Θα έρτει τζαι ο τζαιρός της αποκατάστασης του λογοκρινόμενο τζαι της ιστορικής αλήθκειας που εκφράζει..
Η αδυναμία της ακροδεξιάς/εθνικοφροσύνης να καταλάβει τις συνέπειες: ότι άμα λάσσει, σαν προσπάθεια να λογοκρίνει, είτε βιβλίο, είτε δημόσιο λόγο, ουσιαστικά προκαλεί, σαν συνέπεια, το αντίθετο που τζήνο που την πανικοβάλει – πρόσφατα επεισόδια..
Που την δεκαετία του 1990, με τις υστερίες για το Πανεπιστήμιο [που εν ήθελε η εθνικοφροσύνη] απόψεις εκτός της ηγεμονικής ιδεολογίας [όπως η αυτονομία της κυπριακότητας στην εκπομπή του Χωρίς Πλαίσια], η ακροδεξιά, έστησεν ένα μηχανισμό προσπαθειών λογοκρισίας, που λειτουργεί/καταλήγει σε μπούμερανγκ, όπως τζαι άλλες προηγούμενες της απόπειρες της [λ.χ. ΕΟΚΑ β, πραξικόπημα, εισβολή]: αντί να λογοκρίνουν στην ουσία δημοσιοποιούν: Στην εκπομπή του Χωρίς Πλαίσια λ.χ. η δική τους υστερική αντίδραση, έθεσε το θέμα της κυπριακής ταυτότητας σε ούλλην την κοινωνία – είτε είδε, είτε εν είδεν την εκπομπή. Τζαι ανάλογα μετά.. τούτην την περίοδο είχαμε, σαν αναλογία, την υστερία για το δικοινοτικό βιβλίο στην Μπιενάλε... Το βιβλίο ελογοκρίθηκεν μεν [αποσύρθηκε] αλλά ουσιαστικά τώρα θα μείνει σαν ιστορικό βιβλίο, το οποίο θα είναι μέρος της κυπριακής πολιτικής/πολιτισμικής ιστοριογραφίας. Αντί ένα απλώς σεβαστό κείμενο σε μια διεθνή έκθεση. Τωρά δημοσιοποιήθηκε εσωτερικά τζαι έγινε μέρος των πετρών που οικοδομούν την νέα μορφή της αναδυόμενης κυπριακότητας. Τζαι όπως το Χωρίς Πλαίσια τότε, θα διαχυθεί σαν μορφή κωδικοποίησης αισθημάτων που με την συζήτηση που ακολούθησε αποκτήσαν λέξεις «οι εμπειρίες χωρίς ονομα»..
Ανάλογα τζαι η υστερία για την συνέντευξη του Φειδία με τον Τατάρ. Η πτέρυγα της λογοκρισίας έφκαλεν πάλε την υστερία της περίπατο... γιατί να πάει στο ψευδό... γιατί το ένα, γιατί το άλλο..τζαι εκολλησαν τζαι άλλοι, δυστυχώς, πέρα που την ακροδεξιά..
Ο Μιχαλάκης Σαββίδης έθεσεν το αφοπλιστικά ξεκάθαρα. Ο Φειδίας έσιει κάθε δικαίωμα να το κάμει, τζαι γιατί ακριβώς εν άτομο της επικοινωνίας... τζαι παρουσιάζει απόψεις... Οι υστερικοί, τούτον που θέλουν εν λογοκρισία...
Τζαι όπως τζαι με προηγούμενες υστερίες, η προσπάθεια λογοκρισίας στην τεχνολογική κουλτούρα της επικοινωνίας στην εποχή μας γίνεται μπούμερανγκ...
Μνήμη από το «Χωρίς Πλαίσια» ....
One Radical Planet 