Login
«Η Κύπρος κατοικήθηκε για πρώτη φορά την έβδομη χιλιετηρίδα π.χ.»
[Ιστορια της Κύπρου. Κάτιας Χατζηδημητρίου]
Οι πρώτο-ελληνες εμφανίστηκαν στα τέλη της 3ης χιλιετίας π.χ.
Άλλος Γιαννάκης, τούτος ο Τσουρούλλης ... συγχύζει ολόκληρες χιλιετίες. Στην Ελλάδα εμφανίζονται ελληνες την 3 χιλιετία, αλλά στον νουν του Τσουρουλλη, ήρταν Κύπρο πριν να υπάρξουν..
Ας έκαμνες τουλάχιστον μιαν αντιγραφή ρε.. :)
Όσο για τον κυπριακόν πλουραλισμό στον οποίον ανήκει η ο/η τουρκοκύπριος/α γονιός σου, ιδού πέρκει ανατραπείς τζαι λλίον... Μιαν τσίπαν εστω προσωπικής αξιοπρέπειας για την καταγωγή σου... Άτε μέτρα να δούμε πόσες ήταν οι ελληνικές τζαι οι μη ελληνικές πόλεις... τζαι όϊ να το παίξεις «Γιαννάκης – βάλε τζαι τες «μη ελληνικές» στο εσωτερικό.. :) ..Η μισή σου καταγωγή ανήκει σε τούτον τον πλουραλισμό...
«Κατά Κιλικίαν είναι η νήσος Κύπρος και οι πόλεις σε αυτήν οι εξής: η Σαλαμίς ελληνική. Η Καρπάσεια, η Κερύνεια, η Λαπήθις των Φοινίκων, οι Σόλοι, το Μάριον Ελληνικές, η Αμαθούς [οι κάτοικοι της είναι ντόπιοι αρχαίοι/αυτόχθονες].. Υπάρχουν κι άλλες στο εσωτερικό μη Ελληνικές...» Γεωγράφος Σκυλακας, τέλη 6ου αρχές 5ου αιώνα... Μετάφραση «Η αρχαία Κύπρος στας ελληνικάς πηγάς», Κυριάκου Χατζηιωάννου, 1985, έκδοση Ιεράς Αρχιεπισκοπής, σελ. 73.
Αλλά πρέπει να σκεφτούν τζαι όσοι ανακάλυψαν την τεχνολογία, τζαι όσοι τα δημοσιεύκουν, ότι δαμέ διακυβεύονται «σημαντικά θέματα».. διότι το να λαλεί κάποιος/α ότι νοιώθει έλληνας, ή τούρκος ή ότι νά’ναι, μια χαρά ένει... βίτσιο του/της καθενου/μιας να νοιώθει ότι θέλει... Αλλά εμείς έχουμε κόμματα, συμφέροντα, υστερίες τζαι νευρώσεις, τυλιγμένες όπως τα κουπέπια, σαν «ελληνικό αίμα»... τζαι ας έγραφεν ότι θέλει ο Μάτσης, ας πούμε. Το γαίιμα μερικών εν γαλανόλευκο τζαι ας εν κότσιηνο... Οπότε οι επιστημονικές αποκαλύψεις να γίνονται πληζ με μέτρο... Η νεύρωση μιας αυταπάτης, εν επικίνδυνη , αν βρεθεί μπροστά σε διάψευση ή ακόμα τζαι ματαίωση... Λυπηθείτε τους... Στην ανάγκη έβρετε τους κανένα υποκατάστατο. Κανένα Ισοκράτη. Καμιάν άλλην αυταπάτη;... :)
«10% - 30% ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ DNA ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Για άλλη μια φορά η επιστήμη έρχεται να καταρρίψει μια εθνικιστική αντίληψη για το… αίμα και το DNA των κυπρίων.
Όπως ανέφερε σε συνέντευξή του στο ΚΥΠΕ (11/3/2025), ο Διευθυντής του Κέντρου Αριστείας για τη Βιοτράπεζα και Βιοϊατρική Έρευνα του Πανεπιστημίου Κύπρου, “Biobank.cy”, Κωνσταντίνος Δέλτας, ανέφερε ότι «η μελέτη μας ανάμεσα στους Κύπριους άντρες (ανάλυση χρωμοσώματος-Υ), δείχνει ότι δείκτες που σχετίζονται με την ελληνική γραμμή προέλευσης κυμαίνονται μεταξύ του 10% και του 30% στην καλύτερη περίπτωση».
Είπε επίσης ότι «αρκετά γενετικά ευρήματα υποδεικνύουν “γενετικούς εμβολιασμούς” από διάφορους επισκέπτες στην Κύπρο, οι οποίοι εκτός από τον πολιτισμό τους και τα τείχη τους άφησαν και κάποια γονίδιά τους».
Προσωπικά ποτέ δεν υιοθέτησα την άποψη ότι στις φλέβες των κύπριων ρέει αίμα ελληνικό, γνωρίζοντας ότι πέρασαν από το νησί οι εκάστοτε ισχυροί της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής, έχοντας πολύχρονη παραμονή στην Κύπρο.
Υιοθετώ τη θέση πως εκείνο που
καθορίζει το τι είναι ο καθένας μας είναι η συνείδηση του και τίποτε άλλο.»
https://city.sigmalive.com/article/2025/3/12/poso-ellenes-einai-telika-oi-kuprioi/
Το ότι η Τουρκία θα εδημιούργαν θέμα για τον interconnector, ήταν κοντά στον νουν. Τζαι λογικό συμπερασμα των σχετικα προσφατων εμπειριών για διαφιλονικούμενες θαλάσσιες περιοχές, ΑΟΖ. Οποτε το ενδιαφέρον ενι, ποια συμφέροντα εξυπηρετούσαν μερικοί που εθέλαν να δεσμευτεί η Κυπριακή Δημοκρατία, σε ένα πρότζεκτ στο οποίο θα πλήρωνε τζαι το ρίσκο... Η Τουρκία απλώς αποκάλυψε το αναπόφευκτο μέλλον του σκηνικού... Το ότι η κοινωνική δυσφορία [τζαι η επιμονή του Κεραυνού – το καλόν να λέγεται.. :)] απέτρεψε την συμφωνία, εν τζαι ένδειξη ότι, έστω τζαι που το πληκτρολόγιο του καναπέ, η εξουσία φοάται την οργή του πλήθους....
Ένα που τα καλά της ΕΕ, μαζί με την οικολογική νομοθεσία, τζαι τους κανονισμούς της πράσινης γραμμής, εν το ΕΔΑΔ... η δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί ένα εξωτερικό εργαλείο για διασπαστούν τα δίκτυα διαπλοκής/συγκάλυψης εσωτερικά...
«Εξελίξεις καταγράφονται σε επίπεδο ΕΔΑΔ, σε σχέση με την πολύκροτη πλέον υπόθεση του ορφανού θανατηφόρου του 2012, έπειτα από το οποίο έχασε την ζωή του ο 17χρονος μαθητής, Αντρέας Λοίζου, ενώ τραυματίστηκε σοβαρά και ο συνεπιβάτης του, επίσης 17 ετών, οι οποίοι κατά τον ουσιώδη χρόνο, όπως και άλλοι τέσσερις φίλοι τους που επέβαιναν σε δυο μοτοσικλέτες, επέστρεφαν από νυχτερινή διασκέδαση στα σπίτια τους. Υπόθεση η οποία ήρθε ξανά στο προσκήνιο έντεκα χρόνια μετά, μέσω καταγγελιών και ισχυρισμών που διατυπώνονταν στα social media, οι οποίοι είχαν διαψευστεί, ωστόσο ακολούθησε νέα έρευνα, μετά από αίτημα της οικογένειας του θύματος, που εν τέλει επιβεβαίωσε πλημμελή διερεύνηση.»
Φαίνεται να σταθεροποιείται μια τάση για εβδομαδιαία σκάνδαλα – είτε σαν αποκαλύψεις, είτε, συμπληρωματικά, σαν συγκαλύψεις. Η προαγωγή του Κατσουνωτού, παρα τις εκκρεμότητες γύρω από διάφορα στα οποία φέρεται να εν εμπλεκόμενος, έμοιαζε με μια άτυπη δήλωση, από εσωτερικούς μηχανισμούς [λ.χ. στην αστυνομία, ή τζαι στα δίκτυα που άφησε το καθεστώς Αναστασιάδη] ότι οι ημέτεροι εν προστατευόμενοι. Το ότι ο Αρναούτης, ο επικεφαλής της αστυνομίας που την μιαν «μοίραζε διαθεσιμότητες» [με βάση την κωδικοποίηση στα καθεστωτικά ΜΜΕ] τζαι που την άλλη, προαγωγές ατόμων, τα οποία στην κοινωνική συνείδηση εν ταυτισμένα με εικόνες συγκαλύψεων, ήταν αντιφατικό, αλλά λειτουργούσε επίσης σαν επιβεβαίωση υποψιών, για «βαθύ κατεστημένο»... Αναπόφευκτο τζαι το ερώτημα: «ποιοί φοούνται τί;» για να παραβλέπουν έτσι ξικούτσουλα την εικόνα στην κοινωνία;...
Ο Κατσουνωτός εν απλώς σύμπτωμα...
Ένα σχόλιο αξιοπρεπούς δημοσιογραφικής στάσης...
[Fished from the internet]
Η δημοσιογραφία έχει απαξιωθεί από τους πολίτες και δεν είναι τυχαίο. Κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί πως οι δημοσιογράφοι δεν έχουμε μερίδιο ευθύνης για το πως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα γύρω μας, έστω κι αν υπάρχει η δικαιολογία πως τα φαινόμενα δεν είναι τοπικά, αλλά διεθνή. Ωστόσο, παρά τα χίλια μύρια που μπορεί να προσάψει κάποιος στον τρόπο που λειτουργούν πλέον τα ΜΜΕ, εξακολουθούν να αποτελούν έναν από τους βασικούς πυρήνες ελέγχου των υπόλοιπων εξουσιών. Κι οι βραβεύσεις έχουν στόχο να ενισχύουν αυτή την δράση. Κι αλίμονο αν τις βραβεύσεις ελέγχουν οι ελεγχόμενοι.
Η ακύρωση της βράβευσης από την Ένωση Αθλητικογράφων Κύπρου (ΕΑΚ) στον Φάνη Μακρίδη, δεν πλήττει τον ίδιο. Ο ίδιος θα συνεχίσει να κάνει τη δουλειά του σύμφωνα με την αντίληψη που έχει σαν άτομο για το ποιος είναι ο στόχος της δημοσιογραφίας. Το αν θα έχει σε κάποια βιτρίνα του σπιτιού του ή του γραφείου του μια πλακέτα ή ένα αγαλματάκι, δεν διαφοροποιεί την ποιότητα της δουλειάς του. Αυτό που πλήγηκε -και πολύ σοβαρά μάλιστα- με την απόφαση της ΕΑΚ να υποκύψει στην παρέμβαση της ΚΟΠ αποσύροντας το βραβείο στον Φάνη Μακρίδη, είναι την ελευθερία των δημοσιογράφων και την ανεξαρτησία της δημοσιογραφίας. Με την στάση της αυτή η ΕΑΚ ακυρώνει την αποστολή που πρέπει να έχουν οι δημοσιογράφοι. Η αποστολή μας δεν είναι να κάνουμε δημόσιες σχέσεις με αυτούς που πρέπει να ελέγχουμε προς όφελος του δημοσίου.
Δωδεκαμελής επιτροπή αφού εξέτασε διάφορα δημοσιογραφικά κείμενα, αποφάσισε να απονείμει στον Φάνη Μακρίδη το πρώτο βραβείο στην κατηγορία αφιέρωμα/έρευνα, για την έρευνα που είχε κάνει αναφορικά με τυχόν ασυμβίβαστο για τον πρόεδρο της ΚΟΠ, Γιώργο Κούμα, για τη διπλή ιδιότητα του: από τη μια ως αξιωματούχος της ΚΟΠ έπαιρνε αποφάσεις για ποδοσφαιρικές ομάδες και από την άλλη ως επιχειρηματίας πωλούσε τηλεοπτικό προϊόν ποδοσφαιρικών ομάδων. Επρόκειτο για μια εμπεριστατωμένη έρευνα με στοιχεία, εξ ου και κρίθηκε ως άξια βράβευσης. Λίγο πριν την τελετή όμως η ΚΟΠ (υπό την προεδρία του Κούμα) απέστειλε επιστολή στην ΕΑΚ καλώντας την να αποσύρει τη συγκεκριμένη βράβευση, προβάλλοντας διάφορα νομικά επιχειρήματα. Κι η ΕΑΚ υπέκυψε.
Δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που διάφοροι στέλνουν επιστολές σε ΜΜΕ και δημοσιογράφους απειλώντας με μέτρα σε μια προσπάθεια φίμωσης. Αλίμονο αν κάθε φορά το μέσο ή ο δημοσιογράφος υπακούει. Δεν θα υπήρχε λόγος ύπαρξης των ΜΜΕ εκτός από το να προβάλλουν τι θέλει και τι βολεύει τον καθένα. Αν οι ίδιοι απαξιώνουμε το ρόλο μας, τότε ας υποστούμε το φτύσιμο που δεχόμαστε.
One Radical Planet 