Login
Guide to Activism in the northern part of Cyprus to support yourself and each other
1st edition: 13 – 04 – 2023
[Türkçe açıklama devamında yer almaktadır]
Avli, with support of a legal expert, Aslı Murat, conducted preliminary research for those in organising roles in activities, events, protests and activism in general, and for anyone wanting to know more about their rights.
Why? Simply because we want to enable peaceful and non-violent activism to take place in the northern part of Cyprus, by knowing rights to assembly and speech, and being in a position to protect everyone who is taking part of it.
As the tendency to limit and violate fundamental freedoms is gaining more force, specifically in the northern part of Cyprus. The types of problems that have been increasingly experienced/faced include legal texts and interventions against freedom of speech, policing in various civil society activities negatively affecting freedoms of assembly and association, limitations and violation of data protection, etc.
In the recent past, there have been instances that the authoritarian interventions of “the police” have negatively affected our activities and actions including but not limited to demands for personal data during environmental peacebuilding summer camps. Based on these previous experiences, it was crucial to respond if we want to carry on our existing and future actions that take place in the northern part of Cyprus. Thus, we wanted to Know Our Rights in cases of assembly, public speech, and non-violent direct action by drafting a Guide to Activism for the northern part of Cyprus. The guide can be used by any activist and civil society group on the ground, who fights for a peaceful and sustainable island.
Avli and Aslı Murat presents two important documents:
The brief ‘Guide to Activism in the northern part of Cyprus’
This guide aims to help us understand the general aspects of the criminal law system in the northern part of Cyprus during the investigation phase, and the powers and duties of the police in peaceful assemblies and protests in particular. With the “freedom of thought, speech and expression”, the Constitution regulates that everyone has the freedom of thought and the right to express and disseminate their ideas individually or collectively, without censorship, through speech, writing, pictures. It also enumerates the grounds on which the right may be legally restricted. On the other hand, the right to assembly and demonstration also regulates that citizens can take peaceful actions without obtaining prior permission from any authority . Even though the police tried to prevent meetings and demonstrations involving foreigners from time to time , there was generally no intervention to halt the activity.
The Bust Card is a pocket-sized cardboard slip produced by legal supporters which includes phone numbers for a friendly solicitor and legal support, as well as other information useful in situations where there is a risk of arrest.
[TR]
Avli, hukuk uzmanı Aslı Murat’ın da desteğiyle, aktivitelerde, etkinliklerde ve protestolarda organizator rolü olan aktivistler veya toplanma ve ifade özgürlükleri hakkında daha fazla bilgi edinmek isteyenler için ön araştırma yaptı.
Neden? Basitçe, toplanma ve ifade haklarını bilerek kendi ve etrafındakilerin haklarını koruyabilecek bir konumda olup Kıbrıs’ın kuzey kesiminde barışçıl ve şiddet içermeyen aktivizmin gerçekleşmesini sağlamak istediğimiz için!
Temel özgürlükleri sınırlama ve ihlal etme eğilimi, özellikle Kıbrıs’ın kuzey kesiminde daha fazla güç kazanıyor. İfade özgürlüğüne yönelik yasal metinler ve müdahaleler, polisin çeşitli sivil toplum faaliyetlerinde toplanma ve örgütlenme özgürlüklerini olumsuz etkilemesi, veri korumasının sınırlandırılması ve ihlali vb. giderek artan bir şekilde yaşanan/karşılaşılan sorun türleri olmuştur. Yakın geçmişte “polis”in otoriter müdahalelerinin, çevresel barış inşası yaz kampları sırasında kişisel veri talepleri dahil olmak üzere faaliyetlerimizi ve eylemlerimizi olumsuz etkilediği durumlar olmuştur.
Geçmiş deneyimlere dayanarak, Kıbrıs’ın kuzey kesiminde yer alan mevcut ve gelecekteki eylemlerimizi sürdürmek istiyorsak olup bitenlere bir karşılık vermek çok önemliydi. Bu nedenle, hem kendi faaliyetlerimizde ve hem de genel olarak barışçıl ve sürdürülebilir bir ada isteyen aktivistler ve sivil toplum tarafından kullanılabilecek bir rehber oluşturmak amacıyla Kıbrıs’ın kuzeyinde bir Aktivizm Rehberi taslağı hazırlayarak toplanma hakkı ve ifade özgürlüklerini koruma ve savunmanın yasallığı konusundaki Haklarımızı Bilmek istedik.
Avli ve Aslı Murat iki belge sunar:
Kısaca ‘Kıbrıs’ın kuzey kesiminde Aktivizm Rehberi’
Bu kılavuz, genel olarak Kıbrıs’ın kuzeyindeki ceza hukuku sisteminin soruşturma aşamasındaki genel hatlarını, özelde ise barışçıl toplantı ve protestolarda polisin yetki ve görevlerini kavramamıza yardımcı olmayı hedeflemektedir. Anayasa “düşünce, söz ve anlatım özgürlüğü” ile, herkesin düşünce özgürlüğüne sahip olduğunu ve fikirlerini, sansürsüz bir şekilde söz, yazı, resim aracılığıyla tek başına veya toplu olarak açıklama ve yayma hakkını düzenler. Ayrıca hakkın yasal olarak sınırlanabileceği gerekçeleri de sayar. Diğer yandan toplantı ve gösteri yürüyüşü hakkı da, yurttaşlara önceden herhangi bir makamdan izin almaksızın barışçıl eylem yapabileceklerini düzenler. Zaman zaman yabancıların dâhil olduğu toplantı ve eylemleri polis engellemeye çalışmış olsa bile, genellikle etkinliği durdurucu bir müdahale ile karşılaşılmamıştır.
‘Kıbrıs’ın kuzeyindeki barışçıl protesto ve diğer ilgili olaylarda haklarınızı bilin’ bustcard
Bustcard, yasal destekçiler tarafından üretilen, yasal destek için ulaşılabilecek cana yakın avukat ve telefon numaralarının yanı sıra tutuklanma riskinin olduğu durumlarda yararlı olabilecek diğer bilgileri içeren cep boyutunda bir karton sliptir.
—
Credits: Aslı Murat, legal expert
Author/Συντάκτης/Yazar: Josef Boraei
Çevirmenler/Μεταφραστές/Translators: Kemal Çufoğlu, Vijdan Şengör
Συντάκτες/Editors/Editörler: Vijdan Şengör, Myrto Skouroupathi
The post Know Your Rights (EN, TR) first appeared on AVLI.Δικαίωμα ελεύθερης σκέψης τζαι συνείδησης: Κύπρο του 2022
Αντιρρησίες συνειδήσεις που το βορρά ως το νότο
English: Can I avoid the army? YES
Όταν ήμασταν ακόμα σχολείο – δηλαδή ανήλικοι, στα 17 μας – ήρταν τζαι είπαν μας ότι καλούν μας να ‘υπηρετήσουμε’ την πατρίδα μας, ότι εννα την προστατεύσουμε που τον εχθρό τζαι ότι εννα βάλουμε νου τζαι να γίνουμε αδρώποι, τάχατες άντρες με τα όλα τους. Είπαν μας ότι εν χρέος μας να το κάμουμε τζαι ότι εν έχουμε επιλογή αλλιώς εννα πιάμε πελλό-χαρτο ή ε να πκιερώνουμε πρόστιμο ή τζαι φυλάκιση.
Εμείς λοιπόν, ως νέοι τούτου του τόπου που παλεύκουμε για την ειρήνη σε τούτο τον τόπο, εν μας βρίσκει σύμφωνους τούτο το αφήγημα τζαι ε να βάλουμε μια τελεία δαμέ. Είμαστε νέοι άνθρωποι που ανησυχούμε τζαι ενδιαφερούμαστε για τούτον τον τόπο, τζαι γνωρίζουμε τόσο τις υποχρεώσεις μας αλλά τζαι τα ανθρώπινα μας δικαιώματα.
Με βάση το ευρωπαϊκό δικαστήριο τζαι το άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ούλλ@ μας έχουμε κάθε δικαίωμα στην ελευθερία σκέψης, θρησκείας τζαι συνείδησης.
Για τους διαμένοντες στο νότο, δηλαδή στο έδαφος κάτω υπο τον αποτελεσματικό έλεγχο της Κυπριακής Δημοκρατίας , ‘Ο περί Εθνικής Φρουράς Νόμος του 2011 (19(I)/2011)’ στο ΜΕΡΟΣ VIII σου δίνει το δικαίωμα να κάμεις αίτηση για να αναγνωριστείς ως αντιρρησίας συνείδησης με εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία (για στρατεύσιμους τζαι έφεδρους).
Για τους διαμένοντες στο βορρά, το αυτο-ονομάζεται Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ) και μη αναγνωρισμένη από τη διεθνής κοινότητα, δυστυχώς εν ισχύει το ίδιο αφού ακόμα εν υπάρχει το νομικό πλαίσιο που να τους καλύπτει τούτο το ανθρώπινο δικαίωμα και συνεπώς δεν αναγνωρίζεται.
Πριν πούμε την διαδικασία που μπορείτε να ακολουθήσετε για να αιτηθείτε, να πούμε λίο γιατί είμαστε αντιρρησίες συνείδησης τζαι όι επειδή απλά βαρκούντε να παν στους στρατούς.
Αρχικά ως Αυλή, έχουμε ως όραμα ένα ενωμένο, ειρηνικό τζαι αειφόρο νησί που σέβεται τα δικαιώματα ούλ@. Οι αρχές μας, μεταξύ άλλων, ενι η προσβασιμότητα, η δημοκρατικότητα, η πολυπολιτισμικότητα, η οικολογική αειφορία, η ειρήνη, η ισότητα τζαι η αλληλεγγύη.
Οι λόγοι που εν συμφωνούμε με το στρατό εν πολυδιάστατοι τζαι άρρηκτα συνδεδεμένοι μεταξύ τους. Αρχικά θέλουμε να θίξουμε το θέμα του μιλιταρισμού, ότι πέραν που το ότι εν μας βρίσκει σύμφωνους στους πολέμους τζαι στο στρατό, εν γενικά ένα σύστημα το οποίο καλλιεργεί το μίσος που άνθρωπο προς άνθρωπο, που δυστυχώς διαχωρίζει τον κόσμο ανά έθνος, θρησκεία τζαι ούτω καθεξής. Παράλληλα, σχηματίζει μυαλά τζαι υποβάλλει σε πράξεις εχθρικότητας αλλά τζαι θανάτου.
Τζαι όι εν θα εμπορούσαμε σε καμία περίπτωση να συναινέσουμε σε τέτοιου είδους πράξεις τζαι αρνούμαστε να μας επιβάλλουν οδηγίες που συνάδουν με το να σκοτώνουμε οποιονδήποτε άνθρωπο. Εν μπορούμε να φανταστούμε ότι ε να μας επιβληθεί να σκοτώσουμε τους φίλους μας π.χ. τον Μουσταφά τζαι τον Κεμάλ ή τον Γιαννή τζαι τον Κωστή γιατί έννεν ομοεθνής ή επειδή εν αλλόθρησκοι ή γιατί θεωρούνται εχθροί από το αφήγημα του εθνικισμού συγκεκριμένης μερίδας πληθυσμού.
Επιπλέον, οι εμπειρίες που κάποιοι που μας που είχαμε στο στρατό επιβεβαιώνουν τούτα που λαλούμε. Σε μια ταχάτες σύγχρονη τζαι ευρωπαϊκή χώρα του 21ου αιώνα καλλιεργείται η μισαλλοδοξία τζαι ο ρατσισμός, αντί να επενδύουμε στην ειρήνη που ενώνει τον κόσμο τζαι δυστυχώς συνεχίζει ο διαχωρισμός των κοινοτήτων.
Εν πολλά σημαντικό να πούμε ότι ο σχεδιασμός του συστήματος έσσιει ως κύρια βάση την ιεραρχία αλλά τζαι την επιβολή της ετεροφυλικής πατριαρχικής αντίληψης για το εν λόγω φύλο. Η ετεροκανονικότητα βλέπει τον χρωμοσωματικά γεννημένο ανδρα τζαι κατ’ επέκταση τον cis-άνδρα (το άτομο που αυτοπροσδιορίζεται με το φύλο που του εδόθηκε κατά τη γέννησή του) ως ανώτερο αλλά τζαι ότι η ετεροφυλία εν ο μόνος σεξουαλικός προσανατολισμός. Δυστυχώς, στο στρατό, επικρατεί η επιβαλλόμενη ετεροφυλική τούτη αντίληψη που διευκολύνει τα ετεροκανονικά άτομα με οφέλη του συστήματος εξουσίας του στρατού. Το συγκεκριμένο σύστημα θέλει τον άνδρα να μεν εκφράζει τα συναισθήματά του, να μεν κλαίει αλλά τζαι να υποτιμά το εύρος των υπόλοιπων ποικίλων ταυτοτήτων.
Ως άτομα της πρωτοβουλίας Αυλή, υπέρμαχα για την ειρήνη τζαι την περιβαλλοντική δικαιοσύνη, με καποι@ που μας να είμαστε τζαι άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, αμφισβητούμε τζαι αρνούμαστε το γενικό πλαίσιο του μιλιταρισμού, όπου το θεωρούμε ως απειλή τόσο σε προσωπικό επίπεδο για τις δικές μας ταυτότητες, όσο τζαι για τις γυναίκες, αλλά τζαι ούλλες τις κοινότητες τζαι ανθρώπους της Κύπρου. Ο μιλιταρισμός, όπως αναφέραμε, εν ιεραρχικός σε εθνικιστική βάση τζαι αποκλείει οτιδήποτε άλλο πέραν του τι ορίζεται ως ετεροκανονικό που έρκεται σε ρήξη με τζίνα που πρεσβεύουμε τζαι αγωνιζούμαστε.
Πέραν των βιολογικών διαχωρισμών τζαι καταπιέσεων, ως ομάδα βλέπουμε τα πράματα μέσα που ένα φακό διαθεματικό. Η έννοια της διαθεματικότητας εν η επεξήγηση πως διαφορετικές μορφές εξουσίας τζαι καταπίεσης αλληλεπιδρούν σε πολλαπλά επίπεδα, συχνά τζαι ταυτόχρονα.
Κάποιες παράμετροι εν οι βιολογικές, κοινωνικές ή πολιτιστικές όπως το φύλο, η φυλή, η κοινωνική τάξη, η ικανότητα, η ηλικία, η σεξουαλικότητα τζαι ούτω καθεξής. Συνεπώς, ο μιλιταρισμός εν μας βοηθά στο να λύσουμε την συστημική καταπίεση, ούτε τούτα που καλλιεργούνται τζαι εμφανίζουνται στο στρατό όπως ο σεξισμός, ο ρατσισμός, η πατριαρχία κτλ.
Ένα που τα μέλη της Αυλής, ο Josef, επρόσθεσεν ότι: ‘Ως διαθεματικός φεμινιστής τζαι περιβαλλοντικός ακτιβιστής, οραματίζουμαι τζαι υπερασπίζουμαι όι απλά μια δικοινοτική Κύπρο, αλλά μια χώρα τζαι έναν κόσμο που να περιλαμβάνει ούλλες τις φυλετικές ομάδες στην Κύπρο τζαι που αντικατοπτρίζει την πολυμορφία της χώρας με τις αρχές της ισότητας τζαι της ισονομίας. Ως εκ τούτου, υποστηρίζω τον αντιμιλιταρισμό.’
Έπειτα, ως ομάδα που παλέφκουμε για περιβαλλοντική δικαιοσύνη σε ούλλο το νησί αρνούμαστε να συμβάλλουμε ενάντια της οποιασδήποτε οικολογικής καταστροφής. Ο στρατός, εν πιστεύκει ότι ούλλα όσα μας περιβάλλουν εν ίσα με τον άνθρωπο εφόσον εν πιστεύει καν ότι ούλλοι οι άνθρωποι χρήζουν ίσης διαχείρισης τζαι σεβασμού. Η φυσική κληρονομιά, οι φυσικοί πόροι εν υπάρχουν απλά τζαι μόνο για να εξασφαλίσουν τις στρατιωτικές ανάγκες, αλλά του οικοσυστήματος που εναρμονίζεται τζαι ζει στους οικοτόπους.
Η υπερχρήση ορυκτών υλικών που την φύση για τον σχεδιασμό τζαι την παραγωγή όπλων τζαι πυρομαχικών που έχουν αποτέλεσμα τόσο την ρύπανση τζαι μόλυνση του περιβάλλοντος αλλά τζαι τον θάνατο του ζωικού βασιλείου (συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπινου είδους) είναι απαράδεκτη. Πολλές φορές ακούσαμε για την ρήξη πυρομαχικών ακόμη τζαι στα θαλάσσια ύδατα είτε απλά για στρατιωτική άσκηση είτε επειδή έληξαν. Η παραγωγή τζαι χρήση ούλλων των τοξικών χημικών στοιχείων που περιέχονται στα όποια όπλα, καταλήγουν ως απόβλητα – μη διαχειρίσιμα στην φύση – τζαι επηρεάζουν άμεσα ούλλα τα είδη που ζουν στις περιοχές είτε εν ενδημικά, είτε προστατευόμενα είδη ή ακόμη καταλήγουν στη ρύπανση ή τζαι μόλυνση του εδάφους, της ατμόσφαιρας αλλά τζαι των υδάτων.
Το 2018, η Διακυβερνητική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών (ΔΕΗΕ), έκδωσε μια εκτεταμένη αναφορά όσον αφορά την Κλιματική Αλλαγή. Με απλά λόγια, το επιστημονικό όργανο των Ηνωμένων Εθνών λαλεί ξεκάθαρα ότι έχουμε σχεδόν μια δεκαετία να περιορίσουμε την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της γης σε 1.5 βαθμό κελσίου με πιθανότητα 66%. Το 2020, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κήρυξε την Ευρώπη σε Κλιματική Κρίση λόγο έκτακτης ανάγκης. Το 2022 η ίδια επιτροπή, ΔΕΗΕ, είπεν ότι εν πολλα σημαντικό να δράσουμε άμεσα αναγνωρίζονταντας την σημαντικότητα της κοινωνικής δικαιοσύνης αλλά τζαι των διαθεματικών προσεγγίσεων.
Με βάση τα παραπάνω τζαι σε συνδυασμό με την εκπομπή αέριων ρύπων που βρίσκεται σε μεγάλο ποσοστό στο στρατό, αλλά τζαι την περαιτέρω ρύπανση του περιβάλλοντος με τα τοξικά απόβλητα που παράγονται που το στρατό, υποστηρίζουμε τον αντιμιλιταρισμό.
Επίσης, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση 2021 ‘Αντίρρηση συνείδησης στη Στρατιωτική Υπηρεσία στην Ευρώπη’ από το Ευρωπαϊκό Γραφείο για την Αντίρρηση Συνείδησης ς, το 2020 η Κυπριακή Δημοκρατία είχε στρατιωτικές δαπάνες ύψους 418.8 US$ εκατομμύρια που ισούται με το 1.8% του ΑΠΕ. Τούτα τα ποσά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως δαπάνες για ειρηνευτικες τζαι περιβαλλοντικές δραστηριότητες που εννα έχουν ένα βραχυπρόθεσμο, αλλά τζαι μακροπρόθεσμο καλύτερο τζαι πιο αποδοτικό μέλλον.
Η ίδια έκθεση του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Αντίρρηση Συνείδησης, (EBCO) μιλά για νομοθετικές παραβιάσεις τζαι συγκεκριμένα λαλεί «Στην Κύπρο, η ηλικία στράτευσης είναι τα 18, που σημαίνει, σύμφωνα με τον νομοθετικό ορισμό, ότι όλοι οι άνδρες καθίστανται υπεύθυνοι για στρατολογία στην ηλικία των 17 ετών. Αυτό αποτελεί σαφή παραβίαση του Άρθρο 2 του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού σχετικά με τη συμμετοχή παιδιών σε ένοπλες συγκρούσεις (OPAC)».
Στο νότο, η Κυπριακή Δημοκρατία αναγνώρισε 321 αντιρρησίες συνείδησης μεταξύ 2009-2018. Οι 119 στρατεύσιμοι τζαι οι 32 έφεδροι, εκ των οποίων οι 115 τζαι 20 αντίστοιχα ήταν για θρησκευτικούς λόγους τζαι οι υπόλοιποι για ιδεολογικούς λόγους (EBCO).
Παρακάτω παραθέτουμε σας σε πίνακα τους αριθμούς αιτητών για να αναγνωριστούν ως αντιρρησίες συνείδησης με εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία (στρατεύσιμους τζαι έφεδρους), που το 2009 ως το 2018. (που δόθηκαν στο Ευρωπαϊκό Γραφείο για την Αντίρρηση Συνείδησης).
Στο βορρά οι συμπατριώτες μας εν έχουν την ίδια επιλογή αφού η νομοθεσία εν τους καλύπτει τζαι ο νόμος του στρατού 59-2000, της αυτο-ονομαζόμενης ΤΔΒΚ, θέλει να τους καταδικάζει με φυλάκιση. Παρόλα αυτά, οι τουρκοκύπριοι εν το εβάλαν κάτω τζαι που την δεκαετία του 90 μέχρι τζαι σήμερα υπάρχουν τουλάχιστον 17 άτομα που εν αντιρρησίες συνειδήσεις.
Δυστυχώς οι Murat Kanatlı, Haluk Selam Tufanli and Halil Karapasaoglu είχαν κυρώσεις φυλάκισης τζαι πολλοί άλλοι αναμένουν να έχουν την ίδια κατάληξη.
Επιπλέον πληροφορίες που την ετήσια έκθεση 2021 ‘Αντίρρηση συνείδησης στη Στρατιωτική Υπηρεσία στην Ευρώπη’ από το Ευρωπαϊκό Γραφείο για την Αντίρρηση Συνείδησης:
Εν σημαντικό να αναφερθεί ότι που το σχολείο κάθε εβδομάδα άτομα του του στρατού στο βορρά παν στα σχολεία τζαι επαναλαμβάνουν το ιδιο εθνικιστικό τζαι μισαλλόδοξο αφήγημα. Τούτο βέβαια έρκεται σε αντίθεση με την κοσμική παιδεία τζαι την ελεύθερη βούληση των ανηλίκων.
Τέλος, παραθέτουμε μαρτυρίες που τον βορρά ως τον νότο που άτομα που έχουν αναγνωριστεί ως αντιρρησίες συνείδησης ή αιτήθηκαν για ένα καλύτερο, ειρηνικό τζαι αντιμιλιταριστικό αύριο.
Έρμαν Ντολμάτσι
«Ως αντιρρησίας συνείδησης πιστεύω ότι πρέπει να αγωνιζόμαστε ενάντια σε όλες τις καταπιεστικές δομές που σχετίζονται με τον εθνικισμό, τη λιτότητα, το φύλο και τη σεξουαλικότητα, την καταστροφή του περιβάλλοντος και τα οικολογικά και αστικά κοινά μας και να αρχίσουμε να δείχνουμε αλληλεγγύη και να είμαστε μέρος του αντιμιλιταριστικού κινήματος στο νησί».
«Η ειρήνη θα έρθει στην Κύπρο όταν φύγουν όλοι οι στρατοί».
https://wri-irg.org/en/story/2018/cyprus-island-beauty-turned-dust
Josef Boraei
«Ο ρατσισμός, ο σεξισμός, ο ετεροσεξισμός τζαι πολλά άλλα που υπάρχουν στο στρατό, τροφοδοτεί τις ίδιες προβληματικές ιδεολογίες τζαι αφηγήματα του προηγούμενου αιώνα. Με όλων των ειδών καταπιέσεων, άγχους τζαι υποτίμησης που επέρασα ως στρατεύσιμος τζαι ως έφεδρος, αποφάσισα να βάλω μιαν τελία τζαι να κάμω αίτηση για αναγνώριση ως αντιρρησίας συνείδησης. Κατά την διάρκεια της συνέντευξης η επιτροπή ήρτεν να μου πει ότι τούτα που λαλώ εν ουτοπικά τζαι άμαν έρτει ο τούρκος με το όπλο τι εννα κάμω; Εγώ σε αυτό απαντώ να επενδύουμε στην ειρήνη τζαι όι σε σφαίρες.
Είμαστεν ουλλ@ άνθρωποι με την ίδια αξία τζαι αγωνιζούμαι για μιαν Κύπρο ενωμένη, ελεύθερη που εγγυήτριες δυνάμεις, στρατούς τζαι όπλα. Για έναν αύριο που κυριαρχεί περιβαλλοντική τζαι κοινωνική δικαιοσύνη, για έναν μέλλον αντιφασιστικό, αντιμιλιταριστικό τζαι όσο πιο ποικιλόμορφο τζαι χρωματιστό γίνεται».
Κεμάλ Τσούφογλου
«Ως Τουρκοκύπριος που ζούσα στο εξωτερικό για περισσότερα από 5 χρόνια, αρνήθηκα να πάω στο στρατό, ωστόσο έπρεπε να πληρώσω 6000 βρετανικές λίρες ως τέλος απαλλαγής. Αν και δεν ήθελα να το κάνω, καθώς το αντιλαμβάνομαι ως έμμεση χρηματοδότηση του στρατού, μια εναλλακτική θα σήμαινε ότι θα με έβαζαν σε λίστα και δεν θα μπορούσα να ταξιδέψω στο βόρειο τμήμα της Κύπρου. Όσοι μένουν στο νησί δεν έχουν αυτήν την επιλογή εξαίρεσης η οποία εισάγει διακρίσεις. Αν επιχειρούσα να ταξιδέψω στην Κύπρο χωρίς να πληρώσω αυτό το τέλος, κατά την άφιξή μου πιθανότατα θα με έστελναν σε στρατώνες ή φυλακές και θα αντιμετώπιζα σοβαρές νομικές κατηγορίες. Η ενέργειά μου είναι πολιτική ενάντια στην έννοια του μιλιταρισμού και όλων των στρατών στην Κύπρο. Η ενσυνείδητη αντίρρηση είναι ανθρώπινο δικαίωμα και πρέπει να κατοχυρωθεί με νομοθεσία, αντί να μετατραπεί σε δικαίωμα που μπορεί να «αγοραστεί» μόνο από εκείνους που μπορούν να σπουδάσουν στο εξωτερικό εξαρχής. Οραματίζομαι ένα ειρηνικό, ενωμένο και βιώσιμο νησί, όπου η ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα γίνονται σεβαστά και το σύνταγμα προστατεύεται από τα δικαστήρια, το κράτος δικαίου και την κοινωνία των πολιτών και όχι από την παράλογη και αρχαϊκή ιδέα των όπλων και των ξένων στρατών».
Γρηγόρης Ιωάννου
«Όταν κάποιος μπάτσος αποφάσισεν να με απειλήσει προσωπικά με δικαστήριο διότι δεν επήαιννα να παραλάβω τα χαρτιά του στρατού για να πάω έφεδρος, αποφάσισα ότι ήρτεν η ώρα να κάμω την διαδικασία για να αναγνωριστώ ως αντιρρησίας συνείδησης. Εμάζεψα το σχετικό χαρτολόι, έγραψα τούτον το κείμενο τζιαι εκατάθεσα τα μέσα. Η παρουσία μου ενώπιον της επιτροπής ήταν σουρεαλιστική τζιαι τραγελαφική εμπειρία αλλά κυρίως εύκολη. Αν κάποιος εν συγκροτημένος τζιαι δεν χάσει την ψυχραιμία του, δύσκολα νομίζω μπορεί να φκουν που πάνω του οι μονιμάες. «Σέβομαι την ιδεολογία σου αλλά ανησυχώ ότι ως εκπαιδευτικός μπορεί να μολύνεις την νεολαία με αυτά τα πράματα» ήταν το πιο μεγάλο μαργαριτάρι που αξίζει να σημειώσω. Να ανησυχείς εσκέφτηκα που μέσα μου».
https://nekatomata.blogspot.com/2018/04/2007-2018.html
Ανώνυμος
«Η αντίρρηση στον στρατό είναι μια από τις πιο περήφανες αποφάσεις που έχω πάρει στη ζωή μου. Δεν θα γνώριζα ποτέ ότι η αντίρρηση συνείδησης ήταν μια νόμιμη επιλογή στην Κυπριακή Δημοκρατία, εαν δεν ήταν ο Χαλίλ Καραπασάογλου, ο οποίος φυλακίστηκε επειδή εναντιώθηκε στον στρατό στο βορρά. Είναι χαρούμενη η Εθνική Φρουρά αν φέρετε αντίρρηση; Σίγουρα όχι! Η διαδικασία είναι κάπως χαοτική και χαίρονται να εκφοβίζουν 17χρονους που ονειρεύονται έναν καλύτερο κόσμο. Αλλά εφόσον έχετε όλα τα απαιτούμενα έγγραφα, δεν έχετε τίποτα να ανησυχείτε! Η δημόσια υπηρεσία μου εκπληρώθηκε σε ένα υποστελεχωμένο δημόσιο νοσοκομείο, όπου μπόρεσα να βοηθήσω ευάλωτα άτομα όπως μετανάστες και πρόσφυγες».
Εν σημαντικό να ξέρετε όμως ότι η νομοθεσίας δεν είναι σε συμμόρφωση με τα διεθνή πρότυπα. Τζαι να θυμάστε τι λαλούν τα πιο κάτω άρθρα της νομοθεσίας:
Αλλά τζαι τα best off για να μην ξεχνιόμαστε!
Ευχαριστούμε θερμά ούλλ@ που εβοηθήσαν να βάλουμε ούλλες τις πληροφορίες μαζί, τις μαρτυρίες τζαι φυσικά τα άτομα που δουλεύκουν χρόνια πάνω σε τούτα.
Αν σκέφτεσαι να κάμεις αίτηση τζαι θέλεις βοήθεια, στείλε μας ένα μήνυμα γιατί στον αγώνα είμαστεν ούλλ@ μαζί!
The Right to Free Thought and Conscience: Cyprus 2022
Conscientious Objectors from north to south
When we were still at school – thus underaged – we were told that we are invited to ‘serve’ our motherland, and to protect it from our enemy but also to become mature and transform into men – whatever that means. We have been told that is our duty and we have no choice but to attend it, otherwise we will receive a ‘mental-paper’ or we will be forced to pay a fine and face prison charges.
We, the youth of this land, are fighting for peace and we strongly disagree with the current narratives and therefore we will have to put a full stop to it (an end). We are young people that are concerned and interested in the island, and we are aware of our responsibilities but also for our rights.
According to the European Court and article 9 of the European Convention on Human Rights, we are provided a right to freedom of thought, conscience, and religion.
For those living in southern part, on the ground which is under the effective control of the Republic of Cyprus, the ‘Law on the National Guard 2011 (19 (I) / 2011)‘ in PART VIII gives you the right to apply to be recognized as an objection consciousness with an alternative social service (conscripts and reservists).
For those living in the north, the self-proclaimed Turkish Republic of Northern Cyprus (TRNC) and unrecognized by the international community, unfortunately there is still no legal framework to cover this human right and therefore not recognized.
Before sharing the procedure on how to apply to become CO, we would like to share why are we objecting as you may think we are just bored to attend the army.
As Avli, we envision a united, peaceful and sustainable island that respects everyone’s rights. Our principles, among others, are accessibility, democracy, multiculturalism, ecological sustainability, peace, equality and solidarity.
We disagree with the army for several reasons which are multidimensional and inextricably linked. Firstly, we want to raise the issue of militarism, which in general is a system that cultivates hatred of man to man, which unfortunately divides the world by nation, religion and so on. At the same time, militarism forms minds and submits to acts of hostility and death.
We would have never consent to such acts, we refuse to impose instructions that are coherent by killing anyone. We can not even imagine that we would be forced to kill our friends e.g. Mustafa and Kemal or Giannis and Kostis because they are not of the same nationality or have different religion or because they are considered as enemies by the same narrative of nationalism.
In addition, the experiences that some of us were forced to attend the army, confirms what we are expressing. In a so-called modern European country of the 21st century, intolerance and racism are cultivated, instead of investing in peace that unites the world. Therefore, the division of communities continues.
It is very important to mention that the design of the system is based on the hierarchy, but also on the imposition of the heterosexual patriarchal conception of sex. Heterogeneity sees the chromosomally born male and consequently the cis-male (the person who identifies with the sex given to him at birth) as superior and also that heterosexuality is the only sexual orientation. Unfortunately, in the military, this imposed heterosexual perception prevails, which facilitates heteronormal individuals with the benefits of the military power system. This system does not want the man to express his feelings, to cry but to underestimate the range of other diverse identities.
As members of the Avli initiative, we are advocating for peace and environmental justice. In addition to that, as some of us being members of the LGBTQI + community, we question and reject the general context of militarism, where we see it as a threat both on a personal level to our own identities, as well as for women, and all the communities and people of Cyprus. Militarism, as we have mentioned, is hierarchical on a nationalist basis and excludes anything other than what is defined as heteronormal, which eventually comes to a rupture with what we represent and we fight for.
Beyond the biological divisions of oppression, as a group we see it through an intersectional lens. The meaning of intersectionality explains how different forms of oppressive power interact at multiple levels, often and at the same time.
Some of the parameters are biological, social or cultural such as gender, race, social class, ability, age, sexuality and so on. Therefore, militarism does not help to solve the systemic oppression, nor those that are cultivated and appear in the army such as sexism, racism, patriarchy, etc.
One of the Avli’s members, Josef, added: ‘As an intersectional feminist and environmental activist, I envision and defend not just a bi-communal Cyprus, but a country that embraces all racial groups in Cyprus with the principles of equality and eqity. That is why I support anti-militarism. ‘
Furthermore, as a group fighting for environmental justice on the island as a whole, we refuse to contribute against any ecological disaster. The military does not believe that all surroundings are equal to human beings, since it does not even believe that all human beings need to be respected and treated equally. Natural heritage and resources do not exist to serve military needs, but the needs of the ecosystem that harmonizes and lives in the habitats.
The overuse of natural minerals for the design and the production of weapons and ammunition results in pollution and contamination of the environment but also the death of the animal kingdom (including human species) which is unacceptable. Many times we have heard about the dumping of ammunition in our waters either for military exercises or just because they expired. The production and usage of toxic chemicals contained in any weapons, ends up as waste – unmanageable in nature – that directly affect the living species (endemic or protected species) or they simply end up polluting and/or contaminating the soil, atmosphere and water.
In 2018, the United Nations’ Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) issued an extensive report. Basically, the United Nations scientific body is clearly mentioning that we have only a decade to limit the increase of the average earth temperature to 1.5 degrees Celsius with a 66% probability to limit the increase. In 2020, the European Commission declared a Climate Crisis due to an emergency. In 2022 the same committee, IPCC, said that it is very important to act immediately by recognizing the importance of social justice, but also intersectional approaches as solutions.
Based on the above, and in combination with the greenhouse gasses (GHG) emissions, with a large percentage identified in the army and together with the further pollution of the environment with the toxic waste produced by the army, we support anti-militarism.
Also, according to the annual report 2021 ‘Conscientious Objection to Military Service in Europe’ by the European Bureau of Conscientious Objection, in 2020 the Republic of Cyprus had military expenditures of 418.8 US $ million equal to 1.8% of GDP. This money could be used as expenditures for peacekeeping activities that have a way better short-term and long-term better future.
The same report by the European Bureau of Conscientious Objectives (EBCO) reports legislative violations and more specifically says: “In Cyprus, the conscription age is 18, meaning, under the legislative definition, that all men become liable for conscription at the age of 17. This is a clear violation of Article 2 of the Optional Protocol to the Convention on the Rights of the Child on the involvement of children in armed conflict (OPAC)“
In the south, the Republic of Cyprus recognized 321 conscientious objectors between 2009-2018. 119 were conscripts and 32 were reservists, of which 115 were 20, respectively, for religious reasons, and the rest were for ideological reasons (EBCO).
Below you can see a table for the numbers of applicants to be identified as conscientious objectors with alternative social service (conscripts and reservists), from 2009 to 2018. (submitted to the European Office of Conscientious Objection).
In the north, our compatriots do not have the same choice since the legislation does not protect them. The law of the army 59-2000, of the self-named TRNC, are accused of prison. Nevertheless, the Turkish Cypriots did not give up and therefore since 90’s until today there are at least 17 people who are conscientious objectors.
Unfortunately Murat Kanatlı, Haluk Selam Tufanli and Halil Karapasaoglu were sanctions to prison and many others expect the same outcome.
Further information on the annual report 2021 ‘Conscientious Objection to Military Service in Europe’ from the European Office of Conscientious Objection:
It is important to mention that every week at school, members of the army in the north, are going to schools and repeating the same nationalist and intolerant narrative. This is in contrast to cosmic education and the free will of minors.
Finally, we quote testimonies from the north to the south that individuals have been recognised or applied to be recognised as conscientious objectors for a better, peaceful anti-militarist future.
Erman Dolmacı (they/them)
‘As a conscientious objector I believe that we should fight against all the oppressive structures related to nationalism, austerity, gender and sexuality, the destruction of the environment and our ecological and urban commons, and start showing solidarity and being part of the anti-militarist movements on the island.’
“Peace will come to Cyprus when all the armies are gone”.
https://wri-irg.org/en/story/2018/cyprus-island-beauty-turned-dust
Josef Boraei (he/him)
“Racism, sexism, heterosexism and many more that exist in the military, feeds the same problematic ideologies and narratives of the previous century. With all sorts of oppression, stress and devaluation stress that I went through as a conscript and as a reserve, I decided to put an end and apply to officially be recognised as a conscientious objector. During the interview the committee told me that this is utopian and if the Turk comes with the weapon what would I do? My answer to this is to invest in peace and not in bullets. We are all people with the same value and I am fighting for a united Cyprus, free from guarantors, armies and weapons. For a future with environmental and social justice, for anti-fascist, anti-militarist island and as diverse and coulourful as possible.”
Kemal Çufoğlu (he/him)
‘As a Turkish Cypriot living abroad for more than 5 years, I objected to attending the army, however I had to pay 6000 British pounds as an exemption fee. Although I didn’t want to do this either as I perceive it as indirectly fundingthe army, an alternative would mean I would be put in black list and wouldn’t be able to travel to the northern part of Cyprus. Those who are living on the island don’t have this exemption option which is discriminatory, and if I attempted to travel Cyprus without paying this fee, on arrival I would probably sent to barracks or prison and face serious legal charges. My action is political against the notion of militarism and all armies across the divide. Conscious objection is a human right and it must be enshrined in law, rather than turned into a right which can only be “bought” by those able to study abroad in the first place. I envision a peaceful, united and sustainable island, where equity and human rights are respected and constitution is protected by courts,rule of law and the civil society rather than the absurd and archaic idea of weapons and foreign armies’
Gregoris Ioannou
‘When a cop decided to personally threaten me with a court case because I was not picking up my army papers to go to the reserve, I decided it was time to go through the process of being recognized as a conscientious objector. I collected the relevant paper, wrote this text and submitted it. My presence on the committee was a surreal and ludicrous experience but mostly easy. If someone is structured and does not lose his composure, I think it is difficult for the permanent (army employees) to fall on him. “I respect your ideology but I’m worried that as a teacher you can infect young people with these things” was the biggest pearl worth noting. ‘You should worry’, I thought inside me.’
https://nekatomata.blogspot.com/2018/04/2007-2018.html
Anonymous
‘Objecting the army is one of the proudest decisions I’ve made in my life. I would have never known that conscientious objection was a legal option in the Republic of Cyprus if it hadn’t been for Halil Karapaşaoğlu, who was imprisoned for opposing the army in the north. Is the National Guard happy for you to object? Definitely not, they make the process a bit all over the place and are happy to bully 17-year-olds who dream of a better world. But as long as you have all the paperwork required you have nothing to worry about! My civil service was fulfilled in an understaffed public hospital, where I was able to assist vulnerable people such as migrants and refugees.’
Anonymous
At first I avoided it because I am politically against the idea of having such a procedure in place, but eventually it had to be done. The first step was to talk with others that had gone through the assessment and get all the necessary information; read the law, download the applications and get all the bureaucracy sorted. The next step was to go to the police headquarters in Aglantzia and requested a certificate of clean criminal record and a certificate that I do not have licence to carry a gun. When I asked for the latter certificate, I was asked to write an affidavit saying that I am in no possession of any gun or a gun licence. I was asked to pay an amount of money; I don’t remember how much. I was then told that I had to go back a couple of days later to collect my certificate of a clean criminal record. I still don’t understand why they are asking us for clean criminal records instead of those wanting to join the military.
While at the police headquarters I was served the call (Φ.Α.Π.) to join as a reservoir ordering me to present myself at a given army camp in one and a half months. I had everything ready except one thing and that was the essay explaining why my ideology or conscience is preventing me from joining the military. It was a quite challenging experience, because it was the first time I would put down on paper my thoughts about the army. I admit, one good thing about applying to be recognized as a conscientious objector is that it allowed me to put more structure in my thoughts and antimilitarist argumentation. Another good thing is finding others like you. It wasn’t long until I found other men that were undergoing the same procedure and an unofficial network of support and information was created out of nothing.
By the day I was supposed to present myself at the army camp, I had everything ready. I went there and declared that I wanted to submit my request to be recognised as a conscientious objector. The army officer at first didn’t know the procedure but admittedly, it didn’t take long for him to find out what he had to do. He took in my application (I asked to get a stamped copy back, because you never know), asked me to sign a document saying that I had presented myself on that day, and issued me a call to present myself on a later date. He explained that I would have to keep doing this until the day I receive a decision on my application.
Two months later, I was called to present myself in front of the examining committee for an interview with regards to my application. I wasn’t very keen on doing this, not because I was afraid of what to say, on the contrary I had a lot to say! My issue is that it shouldn’t be us that should undergo any procedure in order to not join the army. It’s actually the reverse! If there should be any assessment, it should be for the people willing to participate in training for war and are expected to carry a gun.
The experience took some 30 minutes. I was asked various questions with regards to what I had written in my application. There were some trick questions but nothing too challenging. In any case, if you know what you believe and what you are saying, there is nothing to be afraid of. You are also asked to explain how you manifest your ideology in your everyday life. I had no problem answering this question, but it is another problematic component of the procedure because there are many of us with the same ideology that are not particularly active, that doesn’t mean that they should not qualify as conscientious objectors.
For the next 8 months more or less, I kept presenting myself at army camps on the dates I was supposed to. I think this was around 4 or 5 times, until I finally received a letter dated 8th of March 2022, informing me that my application was successful and I was recognized as a conscientious objector. That was a day to celebrate!
Author/Συντάκτης/Yazar: Josef Boraei
Çevirmenler/Μεταφραστές/Translators: Pinar Barlas,
Συντάκτες/Editors/Editörler: Pinar Barlas, Myrto Skouroupathi, Vijdan Şengör, Nikolas Michael
Photo Credits: polyp.org.uk
The post Μπορώ να μεν πάω στρατό; NAI (EN, EL) first appeared on AVLI.Introduction
A focused, just, and monitorable plan for net-zero
For the Long-Term Strategy to truly achieve net-zero, it needs to be focused. It must have specific timelines and boundaries. It must appropriately balance the reduction, removal, and offset of emissions. It must include contingency plans in case measures are delayed and technologies are not deployed as fast as assumed.
The LTS needs to be just. Cyprus has an above-average GDP per capita and above-average greenhouse gas emissions per capita. Our contribution to the solution ought to match our contribution to the problem. Small Island Developing States have committed to using 100% renewable energy by 2030. There is no excuse for us not to match the ambition of these countries. Moreover, our goals must not be undermined by our actions — for instance, by depending on the extraction of fossil fuels outside our borders.
The LTS needs to be monitorable. Of course, global changes in the economy, technology, and society will affect how the LTS is implemented. A plan for monitoring is necessary to detect any divergence from the original trajectory as early as possible in order to enable the necessary course correction. The LTS must be accompanied by a timeline of action, with specific milestones and deadlines. In addition, the LTS will need to be expanded beyond 2050 in due course, with an ultimate aim of moving towards net-negative emissions.
Read the Full Report Here
Ελληνικά: Το Δικαίωμα στην Ελευθερία του Συνέρχεσθαι και του Συνεταιρίζεσθαι στην Εποχή της Πανδημίας Covid-19: η περίπτωση της Κύπρου
Türkçe: Covid-19 Pandemisi Sürecinde Toplanma ve Örgütlenme Özgürlüğü Hakkı: Kıbrıs Vakası
The events of Saturday the 13th of February 2021 have certainly fueled us with grave concern and anger about what has initially started as a peaceful demonstration to show the dissatisfaction with the government with how it has handled the corruption scandal and how it managed the coronavirus situation, in relation particularly to its approach towards the migrant communities and the arbitrary ban on the right to protest, to the use of “water cannon and tear gas” in clashes with protesters.
However, beyond the emotional outrage, the eagerness on behalf of the police to exert force and use violence certainly poses some important legal questions with regard to our democracy, constitutional values and human rights in Cyprus and beyond.
A Reminder from the UN Special Rapporteur
The Covid-19 pandemic has already posed so many unprecedented challenges to all aspects of human rights around the world. Clément Voule, the United Nations Special Rapporteur on the rights to Freedom of Peaceful Assembly and of Association highlighted, however, that “States’ responses to the Covid-19 threat should not halt freedoms of assembly and association.”
In the face of the current public health emergency, the Special Rapporteur reminds States of the necessity of responding in a manner compliant with their human rights obligations. In particular, the Special Rapporteur emphasises ten key principles:
An elaborate explanation of each can be found here.
What does this mean for Cyprus?
While all principles are relevant and key to the pandemic situation in Cyprus, the Special Rapporteur’s final point specifically refers to the situation as being unlikely to alleviate many demands; if anything, the economic downturn caused by the crisis, combined with financial measures that enhance inequality only serve to exacerbate underlying causes.
While we acknowledge the unprecedented situation the government of Cyprus, along with other governments around the world, has been faced with, its response to this crisis is what has been voiced by the protesters as unsuccessful. Arguably, the state’s responses to the crisis did not take citizens’ demands fully into account which is a testament to the failure to adopt more democratic governance structures.
Andreas, a lawyer and part of the protest organisers’ legal team who declined to provide his surname, told AFP that people from across the political spectrum were taking part in the demonstration. “The government has lost legitimacy after the passport scandal and they are using the pandemic as a reason to stop protests,” he said. “We think that the right to protest is the basis of our democracy, and the epidemiological situation allows people to protest” safely, the 26-year-old added. But, he said, “they want us to shut up.”
The Right to Freedom of Assembly and Association: Cyprus and ECHR jurisprudence
When we refer to the right to peaceful assembly and the restriction of human rights for the purpose of protecting public health, we must consider whether the restrictions are necessary and proportionate to the intended purpose in order to conclude whether they are legal or not.
The renowned Human Rights Lawyer, Mrs Nicoletta Charalambidou, explains that what we are talking about is a possible fine to the protesters imposed by the Courts. Therefore, the unjustified use of violence by the state is a separate matter to consider. In our case, the excessive violence exercised by the police in the name of public health protection is hard to be justified as necessary and proportionate. The violent repression of the protest violates, at first sight, both the constitutional right to peaceful assembly as provided in Article 21 of the Cyprus Constitution, as well as Article 11 of the European Convention on Human Rights (Freedom of Assembly and Association).
Conclusion
Saturday’s events should concern all factions of our society – the judiciary, executive, legislature, civil society and the press, particularly. The recent corruption scandals have, sadly, shown us the opposite. The corruption scandals involving politicians from major political parties are not uncommon and when these get uncovered, little to no effort is taken to pursue them.
In addition, laws limiting public gatherings as well as freedom of movement have been passed in so many States, including Cyprus. However, restrictions based on public health concerns are justified only where they are necessary and proportionate in light of the circumstances. Regrettably, the civil society has rarely been consulted in the process of designing or reviewing appropriate measures of response, and in several cases the processes through which such laws and regulations have been passed have been questionable. In many cases, it appears these measures are being enforced in a discriminatory manner, with opposition figures and groups, together with vulnerable communities, constituting prime targets.
Protest is not a departure from democracy; it is the absolute exercise of it.
Τα γεγονότα του Σαββάτου της 13ης Φεβρουαρίου 2021 σίγουρα μας πυροδότησαν έντονη ανησυχία και οργή για το τι ξεκίνησε αρχικά ως ειρηνική διαδήλωση για να δείξει τη δυσαρέσκεια των πολιτών με την κυβέρνηση για το πώς χειρίστηκε το σκάνδαλο διαφθοράς και πώς διαχειρίστηκε την κατάσταση του κορονοϊού, σε σχέση ιδίως με την προσέγγισή της απέναντι στις κοινότητες των μεταναστών και την αυθαίρετη απαγόρευση του δικαιώματος διαμαρτυρίας, στη χρήση «κανόνιου νερού και δακρυγόνων» σε συγκρούσεις με διαδηλωτές.
Ωστόσο, πέρα από τη συναισθηματική οργή, η επιθυμία εκ μέρους της αστυνομίας να χρησιμοποιήσει βία σίγουρα θέτει ορισμένα σημαντικά νομικά ζητήματα σχετικά με τη δημοκρατία, τις συνταγματικές αξίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κύπρο και πέραν αυτής.
Υπενθύμιση από τον Ειδικό Εισηγητή του ΟΗΕ
Η πανδημία Covid-19 έχει ήδη θέσει τόσες πολλές πρωτοφανείς προκλήσεις σε όλες τις πτυχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο. Ο Clément Voule, Ειδικός Εισηγητής των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα στην Ελευθερία της Ειρηνικής Συνέλευσης και του Συνδέσμου τόνισε, ωστόσο, ότι «οι απαντήσεις των κρατών στην απειλή Covid-19 δεν πρέπει να σταματήσουν τις ελευθερίες του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι».
Μια λεπτομερής εξήγηση για το καθένα μπορεί να βρεθεί εδώ.
Τι σημαίνει αυτό για την Κύπρο;
Ενώ όλες οι αρχές είναι σχετικές και βασικές για την πανδημία στην Κύπρο, το τελευταίο σημείο του Ειδικού Εισηγητή αναφέρεται συγκεκριμένα στην κατάσταση ως απίθανο να ανακουφίσει πολλές απαιτήσεις. Αν μη τι άλλο, η οικονομική ύφεση που προκλήθηκε από την κρίση, σε συνδυασμό με χρηματοοικονομικά μέτρα που ενισχύουν την ανισότητα χρησιμεύουν μόνο στην επιδείνωση των υποκείμενων αιτιών.
Παρόλο που αναγνωρίζουμε την άνευ προηγουμένου κατάσταση που αντιμετώπισε η κυβέρνηση της Κύπρου, μαζί με άλλες κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο, η απάντησή της σε αυτήν την κρίση είναι αυτή που εξέφρασαν οι διαδηλωτές ως ανεπιτυχής. Αναμφισβήτητα, οι απαντήσεις του κράτους στην κρίση δεν έλαβαν πλήρως υπόψη τις απαιτήσεις των πολιτών, γεγονός που αποτελεί απόδειξη της αποτυχίας υιοθέτησης δημοκρατικών δομών διακυβέρνησης.
Ο Ανδρέας, δικηγόρος και μέλος της νομικής ομάδας των διοργανωτών διαμαρτυρίας, δήλωσε στο AFP άτομα από όλο το πολιτικό φάσμα συμμετείχαν στη διαδήλωση. «Η κυβέρνηση έχει χάσει τη νομιμότητα μετά το σκάνδαλο διαβατηρίων και χρησιμοποιεί την πανδημία ως λόγο για να σταματήσουν οι διαμαρτυρίες», είπε. «Πιστεύουμε ότι το δικαίωμα διαμαρτυρίας είναι η βάση της δημοκρατίας μας και η επιδημιολογική κατάσταση επιτρέπει στους ανθρώπους να διαμαρτυρηθούν» με ασφάλεια, πρόσθεσε ο 26χρονος. Όμως, είπε, «θέλουν να μας σταματήσουν από το να εκφραζόμαστε».
Το δικαίωμα στην ελευθερία του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι: η νομολογία της Κύπρου και της ΕΣΔΑ
Όταν αναφερόμαστε στο δικαίωμα ειρηνικής συνάθροισης και στον περιορισμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με σκοπό την προστασία της δημόσιας υγείας, οφείλουμε να εξετάσουμε εάν οι περιορισμοί είναι απαραίτητοι και ανάλογοι προς τον επιδιωκόμενο σκοπό, προκειμένου να συμπεράνουμε εάν είναι νόμιμοι ή όχι.
Η γνωστή Δικηγόρος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, κα Νικολέτα Χαραλαμπίδου, εξηγεί ότι αυτό που αναφερόμαστε είναι πιθανά προστίματα για τους διαδηλωτές που επιβάλλονται από τα δικαστήρια. Επομένως, η αδικαιολόγητη χρήση βίας από το κράτος είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα που πρέπει να ληφθεί υπόψη. Στην περίπτωσή μας, η υπερβολική βία που ασκείται από την αστυνομία στο όνομα της προστασίας της δημόσιας υγείας είναι δύσκολο να δικαιολογηθεί ως απαραίτητη και αναλογική. Η βίαιη καταστολή της διαμαρτυρίας παραβιάζει, εκ πρώτης όψεως, τόσο το συνταγματικό δικαίωμα στην ειρηνική συνέλευση, όπως ορίζεται στο Άρθρο 21 του Κυπριακού Συντάγματος, όσο και το Άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Ελευθερία του Συνέλευσης και του Συνδέσμου).
Συμπέρασμα
Οι εκδηλώσεις του Σαββάτου αφορούν όλες τις φατρίες της κοινωνίας μας. Ιδιαίτερα αφορά το δικαστικό σώμα, το εκτελεστικό σώμα, το νομοθετικό σώμα, την κοινωνία των πολιτών και τον τύπο. Δυστυχώς, τα πρόσφατα σκάνδαλα διαφθοράς μάς έδειξαν το αντίθετο. Τα σκάνδαλα διαφθοράς που εμπλέκουν πολιτικούς από μεγάλα πολιτικά κόμματα δεν είναι ασυνήθιστα και όταν αποκαλυφθούν, δεν καταβάλλεται καμία προσπάθεια για την επιδίωξή τους.
Επιπλέον, σε πολλά κράτη, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου, έχουν θεσπιστεί νόμοι που περιορίζουν τις δημόσιες συγκεντρώσεις καθώς και την ελεύθερη κυκλοφορία. Ωστόσο, περιορισμοί που βασίζονται σε ανησυχίες για τη δημόσια υγεία δικαιολογούνται μόνο όταν είναι απαραίτητοι και αναλογικοί υπό το φως των περιστάσεων. Δυστυχώς, σπάνια ζητήθηκε η γνώμη της κοινωνίας των πολιτών κατά τη διαδικασία σχεδιασμού ή επανεξέτασης κατάλληλων μέτρων αντιμετώπισης, και σε πολλές περιπτώσεις οι διαδικασίες μέσω των οποίων έχουν εγκριθεί τέτοιοι νόμοι και κανονισμοί ήταν αμφισβητήσιμες. Σε πολλές περιπτώσεις, φαίνεται ότι αυτά τα μέτρα εφαρμόζονται με διακρίσεις προς τις ομάδες αντιπολίτευσης και τις ευάλωτες κοινότητες, οι οποίες στοχοποιούνται.
Η διαμαρτυρία δεν αποτελεί απόκλιση από τη δημοκρατία. Είναι η απόλυτη άσκησή της.
13 Şubat 2021 Cumartesi olayları, hükümetin yolsuzluk skandalıyla nasıl başa çıktığı ve korona virüs durumunu, özellikle göçmen topluluklara yaklaşımıyla, nasıl yönettiği ve protesto hakkının keyfi olarak yasaklanması konularındaki memnuniyetsizliği göstermek için başlangıçta barışçıl bir gösteri olarak başlatılan etkinlik, protestocularla çatışmalarda “tazyikli su ve göz yaşartıcı gaz” kullanımıyla bizi ağır endişe ve öfke ile doldurdu.
Bununla birlikte, duygusal öfkenin ötesinde, polislerin kuvvet ve şiddet kullanma hevesi, Kıbrıs’ta ve ötesinde olmak üzere demokrasimiz, anayasal değerlerimiz ve insan haklarımızla ilgili bazı önemli hukuki soruları da beraberinde getirmektedir.
BM Özel Sözcüsünden Bir Hatırlatma
Covid-19 salgını, şimdiden tüm dünyada insan haklarının her yönünden daha önce görülmemiş pek çok zorluk çıkarmıştır. Barışçıl Toplanma ve Örgütlenme Özgürlüğü hakları üzerine Birleşmiş Milletler Özel Sözcüsü Clément Voule, “Devletlerin Covid-19 tehdidine tepkilerinin, toplanma ve örgütlenme özgürlüklerini durdurmaması gerektiğini” vurguladı.
Mevcut halk sağlığı acil durumu karşısında Özel Sözcü, Devletlere insan hakları yükümlülüklerine uygun bir şekilde yanıt vermeleri gerektiğini hatırlatmaktadır. Özel Sözcü özellikle on temel ilkeyi vurgulamaktadır:
1. Yeni yasal tedbirlerin insan haklarına saygılı olmasını sağlamak.
2. Halk sağlığı acil durumunun hak ihlalleri için bir mazeret olarak kullanılmamasını sağlamak.
3. Demokrasi süresiz olarak ertelenemez.
4. Kapsayıcı katılımın sağlanması.
5. Çevrimiçi örgütlenme ve toplanma özgürlüğünü güvence altına almak.
6. İşyerinde örgütlenme ve toplanma özgürlüğü haklarının korunması (grev hakkını da kapsamaktadır).
7. Yedinci: ifade özgürlüğü sağlanmalıdır.
8. Sivil toplumun çok taraflı kurumlara katılımı güvence altına alınmalıdır.
9. Uluslararası dayanışmaya her zamankinden daha çok ihtiyaç vardır.
10. Covid-19’un gelecekteki etkileri ve reform için popüler çağrılara yanıt verilmesi.
Her birinin ayrıntılı bir açıklaması burada bulunabilir.
Bu Kıbrıs için ne anlama geliyor?
Tüm ilkeler Kıbrıs’taki pandemi durumuyla ilgili ve anahtar olmakla birlikte, Özel Sözcü’nün son noktası, özellikle pek çok talebi hafifletme ihtimalinin düşük olduğuna işaret etmektedir; her şeyden önce, krizin neden olduğu ekonomik gerileme, eşitsizliği artıran mali tedbirlerle birleştiğinde, yalnızca altta yatan nedenleri artırmaya hizmet etmektedir.
Kıbrıs hükümetinin, dünyadaki diğer hükümetlerle birlikte karşı karşıya kaldığı daha önce görülmemiş durumu kabul etsek de, protestocular tarafından başarısız olarak dile getirilen, hükümetin bu krize verdiği tepkidir. Tartışmaya açık bir şekilde, devletin krize verdiği tepkilerin vatandaşların taleplerini tam olarak hesaba katmaması, daha demokratik yönetim yapılarının benimsenmesindeki başarısızlığın bir kanıtıdır.
Soyadını vermeyi reddeden protesto organizatörlerinin hukuk ekibinin bir parçası olan avukat Andreas, AFP’ye, gösteriye siyasi yelpazenin her yerinden insanların katıldığını söyledi. “Hükümet, pasaport skandalı sonrasında meşruiyetini kaybetti ve salgını protestoları durdurmak için bir mazeret olarak kullanıyor” dedi. 26 yaşındaki, “Protesto hakkının demokrasimizin temeli olduğunu ve epidemiyolojik durumun insanların güvenli bir şekilde protesto etmesine izin verdiğini düşünüyoruz” diyerek ekledi. Fakat, “bizim susmamızı istiyorlar” dedi.
Toplanma ve Örgütlenme Özgürlüğü: Kıbrıs ve AİHM içtihadı
Barışçıl toplanma hakkını ve halk sağlığının korunması amacı ile insan haklarının kısıtlanmasından bahsettiğimizde, yasal olup olmadıklarına karar vermek için kısıtlamaların gerekli ve amaçlanan amaca uygun olup olmadığını değerlendirmeliyiz.
Tanınmış İnsan Hakları Avukatı Bayan Nicoletta Charalambidou, bahsettiğimiz şeyin Mahkemeler tarafından protestoculara verilmiş olası bir para cezası olduğunu açıklıyor. Bu nedenle, hükümetin haksız şiddet kullanması dikkate alınacak ayrı bir konudur. Bizim durumumuzda, halk sağlığının korunması adına polisin uyguladığı aşırı şiddetin gerekli ve orantılı olarak gerekçelendirilmesi zordur. Protestoya yönelik şiddetli baskı, ilk bakışta, hem Kıbrıs Anayasasının 21. Maddesinde öngörülen barışçıl toplanma anayasal hakkını hem de Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin (Toplanma ve Örgütlenme Özgürlüğü) 11. Maddesini ihlal etmektedir.
Sonuç
Cumartesi günü yaşanan olaylar toplumumuzun tüm kesimlerini – özellikle yargı, yürütme, yasama, sivil toplum ve basın – ilgilendirmelidir. Son yolsuzluk skandalları, ne yazık ki bize bunun tam tersini gösterdi. Büyük siyasi partilerin politikacılarını içeren yolsuzluk skandalları alışılmamış değildir ve ortaya çıktığında, onları takip etmek için çok az veya hiç çaba harcanmamaktadır.
Buna ek olarak, Kıbrıs da dahil olmak üzere pek çok Devlette halka açık toplanmaların ve dolaşım özgürlüğünü sınırlayan yasalar çıkarıldı. Bununla birlikte, halk sağlığı kaygılarına dayalı kısıtlamalar, yalnızca gerekli ve orantılı olduklarında koşullar ışığında haklı çıkarılabilir. Ne yazık ki, uygun müdahale önlemlerinin tasarlanması veya gözden geçirilmesi sürecinde sivil topluma nadiren danışılmıştır ve bazı durumlarda bu tür yasa ve düzenlemelerin geçirildiği süreçler sorgulanmıştır. Pek çok durumda, bu tedbirlerin, muhalif figürler ve gruplar ile, savunmasız toplulukların, birincil hedefleri oluşturacak ayrımcı bir şekilde uygulandığı görülmektedir.
Protesto etmek demokrasiden sapmak değil; aksine onun mutlak uygulanmasıdır.
Thank you! Eυχαριστούμε! Teşekkür ederiz!
Author/Συντάκτης/Yazar: EC from Avli
Çevirmenler/Μεταφραστές/Translators: EC, VS
Συντάκτες/Editors/Editörler: Avli Team
Photographer/Fotoğrafçı/Φωτογράφος: Cyprus Mail
The post The Right to Freedom of Assembly and Association in Times of the Covid-19 Pandemic: the case of Cyprus’ Anti-Corruption March (TR, EL, EN) first appeared on AVLI.
One Radical Planet 