Σπόντες [15 Απριλίου 2019]

• Ανοίγουν πια μέτωπα παντού – «έχουμε πόλεμο μην το γελάς μωρό μου» που θα έλεγε και ο Πανούσης. Η ρητορική της συμμαχίας που προσπαθεί να γαντζωθεί ακόμα λίγο στο παρελθόν θυμίζει το ιστορικό ρητό για το τελευταίο καταφύγιο κάθε απατεώνα…
  Ο πρόεδρος του Εκουαδόρ «δίνει» τον Ασσάνζ για να εκλιπαρήσει αμερικανική συγκάλυψη στις αποκαλύψεις για σκάνδαλο διαπλοκής. Η συμμαχία της δεξιας-ακροδεξιας στο Ισραήλ κερδίζει τις εκλογές σε ένα ντελίριο εθνικισμού/ρατσισμου, υποσχέσεων προσαρτήσεων και απειλών κατά των Παλαιστίνιων να μην ψηφίσουν [με κάμερες παρακολούθησης σε εκλογικά κέντρα] – και όλα αυτά για να αποκτήσει πλειοψηφία στην Βουλή και να προσπαθήσει να αλλάξει τον νόμο για να μην πάει φυλακή για διαπλοκή ο Νετανιαχου.
  
  Και στην Κύπρο, ο Αναστασιάδης πετάει κάθε φύλο συκής [αν του είχε μείνει δηλαδή κάτι] και μετά τον ρατσισμό ότι οι τ/κ δεν δικαιούνται λόγο στα θέματα της Κύπρου [πέρα από αυτά της κοινότητας τους] τώρα τους θεωρεί και.. δανεικούς. Για να πουλήσει ακροδεξιά υστερία ενάντια στην αριστερά, σαν συγκάλυψη για την διαπλοκή που τον περιβάλλει πια σαν μοναδική ταυτότητα. Και η κόρη του Σύρου ωρύεται, σαν φερέφωνο που αναμεταδίδει την φωνή του γέρου της που δεν είχε καν το ήθος της ντροπης [να πουμε να αυτοκτονήσει είναι να περιμενεις πολλα απο αυτόν και τους υπολοιπους ενοχους] μετα τον Ιούλη του 74. 
  
  Δεν υπάρχει μέση οδός – θα πρέπει να πολεμήσουμε ενάντια σε αυτό το σύνδρομο, όπου το τελευταίο καταφύγιο συγκάλυψης της διαπλοκής και της διαφθοράς της εξουσίας, είναι η ακροδεξιά υστερία. Κτυπιούνται για να κρατήσουν τον χρόνο παγωμένο στο χθες. Αλλά δεν θα τους περασει – «όποιοι και αν είναι, όσο δυνατοί και αν είναι» που θα έλεγε και ο Δώρος Λοΐζου. Θα περάσουμε μέσα από την βροχή και όταν βγούμε στην άλλη όχθη αυτής της περιόδου, θα τους δούμε και πάλι, να αλλάζουν χρώματα όπως του χαμολιούς, να τυλίγονται, σαν δειλοί, αυτά που σήμερα δαιμονοποιούν. Αλλά στην στροφή των εποχών, δεν υπάρχει κλάδος ελαίας… Να το θυμούνται. Γιατί τα σύννεφα δεν είναι μόνο τα κατασκευασμένα τους θεάματα, αλλά και η οργή που αναδύεται από την γη...
  
  Μετά από αυτά τα επεισόδια, «7 ετών, 7 ημερών κοκ» θα έρθει και η κάθαρση. Και να την φοβάστε αυτήν κάθαρση στην στροφή των εποχών. Θα έχει την μορφή της Ιστορικής δικαιοσύνης που ανάγκασε τον αρχιερέα των υστεριών της ακροδεξιάς από το 1948, τον Π. Ιωαννίδη, να δει εγκλωβισμένος στην Κερύνεια τον τουρκικό στρατό που έφερε σαν συνέπεια το έργο του. Ή τον Πινοσέτ να τρέχει να ξεφύγει από τις συνέπειες του αιματοβαμμένου του έργου όπως ένα διεθνής φυγόδικος. Θα δείτε…

• "Αυτο-ρυθμίστηκε" και η "ελευθερία" στην πληροφόρηση, όπως αυτό ρυθμίζονται και όλες οι άλλες αστικές "ελευθερίες".
  Η σύλληψη του Assange ήταν μια αποκαλυπτική στιγμή των ορίων του ελεύθερου λόγου στην Δύση. Αν ο Assange ήταν σε μη-δυτική χώρα, και είχε αποκαλύψει στοιχεία για μη-δυτικό κράτος, θα υπήρχε ήδη σύσκεψη για κυρώσεις, απειλές για επεμβάσεις, φορτηγά στα σύνορα να μεταφέρουν τρόφιμα [από άλλο σενάριο αλλα του ιδιου βιβλίου συνταγων] κ.ο.κ.
  Τώρα, όμως, ένα άτομο που διευκόλυνε τους αμερικάνους πολίτες να δουν πως τους εξαπατούσε το κράτος τους, αρπάχτηκε από μια πρεσβεία [του κράτους όπου ο πρόεδρος αντιμετωπίζει κατηγορίες διαφθοράς] από την βρετανική αστυνομία για να δοθεί στις ΗΠΑ. Τζαι πανηγυρίζει η Χίλαρι - τζήνη που απορούσε γιατί έχασε τις εκλογές… Γιατί πάντα τέτοια ήσουν. Η Δεισδαιμόνα το είπε με απόλυτη σαφήνεια και Ιστορική ακρίβεια: "Αυτό-ρυθμίστηκε" και η "ελευθερία" στην πληροφόρηση, όπως αυτό ρυθμίζονται και όλες οι άλλες αστικές "ελευθερίες"
  https://dialogos.com.cy/vinteo-i-stigmi-tis-syllipsis-toy-tzoylian-asanz-ton-wikileaks/

•  Και το σχόλιο του Pilger [από τους λίγους δημοσιογράφους που αποκάλυπταν την αλήθεια τότε στο πόλεμο του Ιράκ] για την «ιστορική ντροπή» με ένα συγκριτικό παράδειγμα: την ενοχή του Μπλερ ο οποιος με τα ψέματα του οδήγησε στους θανάτους εκατομμυρίων ιρακινών, αλλα δεν διωκεται πουθενα, ενώ ο Assange διώκεται γιατί ακριβώς αποκάλυψε το έγκλημα. Και η βρετανική ελίτ με τα παραμύθια της για τα «δικαιώματα» είναι πια γυμνή:
  
  «.. The British elite abandoned its last imperial myth: that of fairness and justice.
  Imagine Tony Blair dragged from his multi-million pound Georgian home in Connaught Square, London, in handcuffs, for onward dispatch to the dock in The Hague. By the standard of Nuremberg, Blair’s “paramount crime” is the deaths of a million Iraqis. Assange’s crime is journalism: holding the rapacious to account, exposing their lies and empowering people all over the world with truth. »
  
  https://www.counterpunch.org/2019/04/12/the-assange-arrest-is-a-warning-from-history/

• Άμα θέλεις εκλογές, και αν τολμάς, Αβέρωφ να ξεκινήσουμε με τις προεδρικές. Ο Αβέρωφ παραληρούσε στην Βουλή αναζητώντας κάπου να πιαστεί για να μετατοπίσει την συζήτηση από τα αλυσιδωτά σκάνδαλα της κυβέρνησης του κόμματος του για τον Συνεργατισμό – και φυσικά την εμπλοκή οικογενειακών συμφερόντων του ιδίου με την προνομιακή πριμοδότηση της Logicom; «Να αυτοδιαλυθεί η Βουλή» γιατι αποκαλύφθηκαν τα σκάνδαλα του Χάρη, του Χατζηγιάννη, με ευθύνη του Αναστασιάδη όπως μας ειπε και ο ίδιος [αφού έγκρινε τα «έργα και τις ημέρες» του Χάρη]. Και τώρα είναι «κακή» η Βουλή, γιατί δεν την «κουμαντάρει» πια ο Αβέρωφ;
  Μα γιατί η Βουλή λεβέντη μου – να παραιτηθεί ο πρόεδρος και η κυβέρνηση και να γίνουν νέες εκλογές. Αν σας παίρνει ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Όλα τα άλλα είναι Αβερωφισμοί στην πεζίνα. Τολμάτε Αβέρωφ; Πόσα νομίζατε ότι μπορεί να κρύψετε πίσω από ένα δάκτυλο; Άντε τρέξε τώρα να μοιράζεις τσεκκούθκια, γλείφοντας εκεί που έφτυνες, και βάλτε μπροστά τις μηχανές αποβλάκωσης των τηλεοράσεων σας [και των εφημερίδων σας – χαριτωμένες και οι «δημοσκοπήσεις» στήριξης] για να δούμε πόσους θα μπορέσετε να κρατήσετε και αυτήν τη φορά μακρυά από τις εκλογές [με το κόλπο του «όλοι είναι ίδιοι»] για να μην φανεί η γύμνια σας – και η απέχθεια της κοινωνίας για εσάς…

• Ανησυχεί για την Βουλή ο Αβέρωφ; Ξέμεινε από κόλπα παραπλάνησης; Πάντως για να παίξει ετσι κασέτα [εκλογές για Βουλή – αλλα όχι για προεδρία] και να του απαντήσει ο Ν. Παπαδόπουλος με εισήγηση για προεδρικές εκλογές, μπορεί και να σημαίνει ότι ο Αβέρωφ δεν νοιώθει πια σίγουρος ότι με το χαζοχαρούμενα κόλπα και συναλλαγές του μπορεί να εξασφαλίζει πλειοψηφία στην  Βουλή και το ρίχνει στην δαιμονοποίηση της… Χμ… Ενδιαφέρον… J ..Πάντως μέχρι στιγμής η Βουλή έστησε πόδι για τον Συνεργατισμό και δεν συγκάλυψε…. Άντε να δούμε και αν ο Παπαδόπουλος θα τηρήσει την θέση ότι δεν θα συνεργάζεται όσο είναι εκεί ο Χ. Γεωργιάδης… Ή ισως και ευρύτερα…J.. Ίσως να έχουμε και ενδιαφέροντες καιρούς… Θα δείξει…J

• Η δανεική Αμερικάνα: Ατε πάλι τουτη η Λουτ. Αναζητά, λαλεί, ο Φιλελεύθερος [δηλαδή το προεδρικό μέσω Πιμπίσιη] «..τρόπους να εμπλακούν όλοι όσοι έχουν να κάνουν με το κυπριακό και όχι μόνο οι δυο ηγέτες στο νησί.» Αντί σιόρ να πει ότι φταίουν οι άλλοι, οι τούρτσιοι, τζαι κανεί, τζαι να αφήσει το Johnny Walker με το ποτό του τζαι το δικηγορικό του γραφείο, πελεκά πάλε. Όμως «σύμβουλοι» και παραδεξάμενοι [δημοσιογράφοι, συγγενείς κ.α]  του προεδρικού - ακόμα και αν σας ρίξει λίγη αναβολή… η αλήθεια πλησιάζει… J …Ατε πείτε του Ιγνατίου να αρκέψει την εκστρατεία ότι εν προβληματική, φιλοτουρική κοκ… Τζαι τζήνο το γέρημο το «πλαίσιο Γκουτέρες» εν φεύκει, κανένας εν τσιμπά τις πελλάρες του παρελθόντος που ανακυκλώνει στα hangover ο Ανάστος, τζαι εν τζαι τούτοι οι «δανεικοί» τουρκοκύπριοι που μπορεί σε καμιάν φάση να αρκέψουν να ψηφίζουν μαζικα…Τζαι αν γινει ετσι σαστα τζαι γυρασιν...τζαι βουρούν μας τζαι οι ευρωπαίοι με τα διαβατήρια του δικηγορικού γραφείου… Johnny Walker on the ropes… Πάντως αν όντως η Λουτ σκέφτεται να διευρύνει την συμμετοχή ένεν καθόλου κακή ιδέα τούτη η διεύρυνση να ξεκινήσει τζαι που το εσωτερικό – το να αντιπροσωπεύει την ελληνοκυπριακή κοινότητα ο Ανάστος είναι από κωμικό μέχρι τραγικό στην κατάσταση του. Ας συμμετέχουν τουλάχιστον τζαι ο Α. Κυπριανού με τον Ν. Παπαδόπουλο σαν εκπρόσωποι των δυο μεγαλύτερων κομμάτων πλην του ΔΗΣΥ που έσιει τον Αναστο – τζαι οι δύο τους εκπροσωπούν τζαι πιο πλουραλιστικά την ε/κ κοινότητα όσον αφορά τις απόψεις…
  

• Ο ρατσισμός του Αναστασιάδη και του περίγυρου του έγινε ακόμα πιο απροκάλυπτος αυτήν την εβδομάδα σαν απόπειρα συσπείρωσης της δεξιάς/ακροδεξιάς και συγκάλυψης [μέσω μετατοπίσεων της ατζέντας του δημόσιου λόγου] των σκανδάλων στον Συνεργατισμό. Δεν είναι όμως απλώς προεκλογική στρατηγική –εκφράζει και μια ευρύτερη νοοτροπία που τώρα πια είναι εκεί ξεδιάντροπη.
  Ουσιαστικά, εκλιπαρεί γονατιστός στα 4 του τους απορριπτικούς. Και εκτός από τις επιθέσεις ενάντια στους τουρκοκύπριους τώρα η επίθεση εστιάζει και στο ΑΚΕΛ σαν προσπάθεια διάσπασης της αντιπολίτευσης [η οποία τουλάχιστον στα θέματα της εσωτερικής διαπλοκής, όπως με την διάλυση του Συνεργατισμού, φαίνεται να συγκλίνει κάπως]. Η αμίμητη αναφορά για «δανεικούς ψήφους» τ/κ [με αναφορά στην υποψηφιότητα του Νιαζί] θυμίζει τις αναφορές της ακροδεξιάς πριν το 74 που ταύτιζε τους «Τούρκους» και τους «κομμουνιστές» [και μάλιστα προτιμούσαν και τους Τούρκους της εισβολής παρά τους ε/κ αριστερούς όπως καταγράφηκε στο ιστορικό ντοκιμαντέρ του Κακογιάννη «Αττίλας 74»].
  Οπότε τα περί «δημοκρατικού τόξου» [που περιλαμβάνει και τον ΔΗΣΥ] και άλλες φαιδρότητες να πουληθούν αλλού. Εδώ έχουμε ένα υποτιθέμενο πρόεδρο που πουλά ανοικτά ρατσισμό. Όσοι σιωπήσουν έχουν ευθύνες…Το που στυλλον στυλλον ανεση, ετελειωσεν. Εχουν τζαι οι στυλλοι τις ευθυνες τους… :)
  
  

• Η εκκωφαντική σιωπή όλων αυτών, στην δεξιά, που πουλούσαν δήθεν μαράζι για την λύση μετά το 2004, έχουν εδώ πια, στον συνεχή ρατσισμό του Αναστασιάδη με αποκορύφωμα τις τουρκοκυπριακές ψήφους σαν «δανεικές», τον ιστορικό τους καθρέφτη…
  Αυτοί ηταν, αυτοί είναι;  Μέχρι και η υποψηφιότητα ενός τουρκοκύπριου που κατοικεί στην νότια Κύπρο, δαιμονοποιείται από αυτόν που εξέλεξαν - και ξέπλυναν και μετεκλογικά με το «όλοι είναι ίδιοι». Όχι ρε δεν είναι.. και ιδού η απόδειξη. Εσείς, οι λαλίστατοι της αρλουμπολογίας προηγουμένως, που σιωπάτε τωρά, είστε «οι ίδιοι»… Μιλά ο Μαρκίδης, και διαφοροποιείται κάπως η Αλήθεια. Ούτε καν στην μάντρα της δεξιάς δεν είστε ίδιοι. Μερικοί όμως είσαστε…
  Και να σκεφτεί κανείς ότι η συμμετοχή των τ/κ είναι όχι μόνο κατοχυρωμένη συνταγματικά [κερδήθηκε δηλαδή στα δικαστήρια] αλλά με βάση την απορριπτική ρητορική [την οποία υιοθετεί ο ΔΗΣΥ πια], θα μπορούσε να πει κανείς ότι εξυπηρετεί και την προσπάθεια των ε/κ να αποφύγουν να δοθούν οι 2 έδρες τηε ευρωβουλης, στην τ/κ κοινότητα. Άλλωστε για αυτό στηρίζουν τον πολιτικαντισμό του Λεβέντ, δεν είναι;
  Αλλά ιδού η αλήθεια της αυταπάτης. Η δεξιά δεν ενδιαφέρεται για τίποτα πέρα από τις καρέκλες του σημερα, τζαι του «που στυλλον στυλλον, ανεση». Όπως ακριβώς και το 74 – τα σάλια για τις καρέκλες της εξουσίας, τυφλώνουν ακόμα και τις απλές λογικες συνέπειες…. Και η σιωπή των αμνών της μάντρας ξεκαθαρίζει και την υποκρισία.
  
  

• Γιατί πρέπει πια [μετά την νέα ρατσιστική δήλωση Αναστασιάδη] να ψηφίσουν μαζικά οι τουρκοκύπριοι. Ο πανικός της δεξιάς μπροστά στην πιθανότητα μαζικής τουρκοκυπριακής ψήφου αποκαλύπτει την προοπτική ενός βραχυκυκλώματος του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης. Οι τουρκοκύπριοι με βάση το σύνταγμα του 1960 θα έπρεπε να έχουν καθορισμένες κοινοτικές έδρες στο ευρωκοινοβούλιο. Όμως λόγω 74, και της επέκτασης της λογικής του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, για να μπορούν οι ελληνοκύπριοι να διαχειρίζονται [με διεθνή αναγνώριση] μονοπωλιακά την Κυπριακή Δημοκρατία, πρέπει να αντιμετωπίσουν και τους τουρκοκύπριους ως θύματα της εισβολής. Άρα να τους επιτρέπουν να ψηφίζουν, αφού δεν έχουν κοινοτική αντιπροσώπευση – μεχρι την λυση.
  
  Το δικαίωμα να ψηφίζουν, όμως, βασίζεται, όπως και το καθεστώς του ρατσισμού στον αμερικανικό νότο μεχρι την δεκαετία του 1960, σε μια ντε φακτο πραγματικότητα: ότι δεν θα θεελουν ή, στην αναγκη, θα αποθαρρύνονται από το να ψηφίζουν. Αν, όμως, ψηφίζουν μαζικά, τότε οι ελληνοκύπριοι θα βρεθούν μπροστά σε μια νέα ντε φάκτο κατάσταση: οι τ/κ θα ψηφίζουν και θα επηρεάζουν τις ελληνοκυπριακές εκλογές οδηγώντας ουσιαστικά το καθεστώς έκτακτης ανάγκης σε μπούμερανγκ. Οι τ/κ θα έχουν τους δικούς τους κοινοτικούς θεσμούς στην βόρεια Κύπρο [που δεν είναι μεν διεθνώς αναγνωρισμένοι – αλλά θεωρούνται και από τον ΟΗΕ και από την ΕΕ σαν οντότητες] και θα καθορίζουν [αν είναι μαζική ψήφος] σαν άτομα και τις ε/κ εκλογές – οι οποίες παρουσιάζονται διεθνώς σαν εκφραστικές της Κυπριακής Δημοκρατίας.
  
  Το συνεπαγόμενο μιας μαζικής ψήφου θα είναι το εξής δίλημμα για την κουτοπονηριά του ε/κ καθεστώτος έκτακτης ανάγκης: είτε θα λυθεί το κυπριακό και θα ψηφίζουν οι τ/κ κοινοτικά η κοινά με σταθμισμένη ψήφο [με βάση το άλμα συμβιβαστικης εισήγησης στις συγκλίσεις Χριστόφια – Ταλατ που επικρότησε και ο Τάσσος] είτε οι «τούρκοι» [κατά τον ρατσιστικό λόγο της δεξιάς/ακροδεξιάς η/και του απορριπτισμου] θα καθορίζουν εκλογές. Και τότε όλο το σενάριο της σαλαμοποίησης του κυπριακού πληθυσμού που προωθεί η δεξιά από το 1948, θα γυρίσει μπούμερανγκ… Θα δείξει… J ..Αν θα γίνει τώρα ή μετά …Αλλά φαίνεται αναπόφευκτα πιθανό… Και σαν συνέπεια και σαν μορφή πίεσης για λυση… J
  

• Η σημερινή κατάντια της ε/κ δεξιάς με τις δημόσιες υστερίες [ρατσισμών και δαιμονοποίησης] για να προστατεύσει την προσπάθεια μονοπώλησης της εξουσίας και επέκτασης της διαπλοκής των ημέτερων [μέσω πελατειακών σχέσεων] είναι ιστορικά το τρίτο στάδιο παραχωρησης δικαιωματων στο τουρκικο κρατος σαν συνεπεια των πρακτικων της δεξιας. Και αν δεν υπάρξει αντίσταση, η συνέπεια αυτήν την φορά θα είναι η μουσουλμανικής καταγωγής πλειοψηφία στη Κύπρο με το νησί να εντάσσεται στην στρατιωτική σφαίρα της Τουρκίας [ήδη το ναυτικό της κανει περίπατο στην νότια θάλασσα μας].

•  «Η σφαίρα δεν σκοτώνει. Αυτό που σκοτώνει είναι η σιωπή των ανθρώπων» [σύνθημα των διαδηλωτών/τριών που ανέτρεψαν την κυβέρνηση στο Σουδάν – παει και για ευρύτερη χρήση αμα αντικατασταθεί η «σφαίρα» με τα τις «υστερίες των ΜΜΕ»]…Η αντίσταση σήμερα στην Κύπρο περνά από δυο άξονες: απο την πρακτική υπονόμευση κάθε προσπάθειας συντήρησης του διαχωρισμού και την διερεύνηση της ντε φάκτο ενοποίησης από τα κάτω, και την εξίσου ασυμβίβαστη άρνηση υποχώρησης μπροστά στις επιθέσεις και την υστερία που κατασκευάζει το παρελθόν που εκπροσωπεί ο Ανάστος, ο Αβέρωφ και τα συμφέροντα της ημετεροκρατίας που εξυπηρετούν.
  Το 1948 προσπάθησαν να δαιμονοποιήσουν την αριστερά – και το 1958 να την εκφοβίσουν με δολοφονίες και τραμπουκισμούς. Το ότι άντεξε η αριστερά, και στάθηκε όρθια μπροστά στους τραμπούκους, δημιούργησε την βάση για να απλωθεί μετά το 1960 η αποδοχή της ανεξαρτησίας. Το ότι η αριστερά κατηγορήθηκε μετα ότι ήταν  «σύμμαχος των τούρκων» [η εφημερίδα Πατρίς του Γρίβα είχε εισηγηθεί πρώτη τον ρητορικό οχετό των «δανεικών» τουρκοκυπρίων] και μια ευρύτερη πλειοψηφία δέχθηκε επίθεση από τα όργανα του ελληνικού και τουρκικού κράτους, αλλά δεν δέχθηκαν το σχέδιο Άτσεσον και την ανταλλαγή πληθυσμών το 1974, ήταν η βάση πάνω στην οποία κτίστηκε από την δεκαετία του 1990 το άνοιγμα στο τείχος.. Τώρα η επίθεση του δικηγόρου της διακυβέρνησης της ημετεροκρατίας ξεκίνησε με εστίαση στους «οπαδούς της όποιας λύσης» [που αφορούσε ευρύτερα το κίνημα επανένωσης] και τώρα εστιάζει στην αριστερά. Ίδιες πρακτικές όπως και των ιδεολογικών του προγόνων. Τώρα που επανένωση προχωρεί από τα κάτω και το τείχος είναι ήδη μισογκρεμισμένο, θα αντέξουμε και αυτήν την επίθεση. Άλλωστε με τον Ανάστο και το σούργελο του, η ιστορική εικόνα είναι πια σαφής – ο ρητορικός ρατσισμός είναι απλώς επικάλυψη των συμφερόντων που εξυπηρετεί..
  
  

• Και σαφώς πλέον, αφού η αθλιότητα έχει φτάσει στο επίπεδο να ονομάζει πολίτες της χώρας μας «δανεικούς» για να συγκαλύψει τα σκάνδαλα της διακυβέρνησης του, είναι καιρός να τεθεί καθαρά και το ζήτημα των ατιμωτικών αδικημάτων της προεδρίας… Μάσιαλλα του παιθκιού έσιει τα γιώρκιν…J
  
  Gregoris Ioannou:
  «Πολλοί ασχοληθήκαμε με το εμετικά ρατσιστικό σχόλιο του Αναστασιάδη για «δανεικές τ/κ ψήφους» αναφερόμενος στην συμπερίληψη του Κιζιλγκιουρέκ στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ. Αλλά χρειάζεται και ένα σχόλιο για την άλλη του δήλωση στα πλαίσια εγκαινίων ενός Μολλ (ναι τόσο χαμηλά). Είπε λοιπόν ο πρόεδρος [που αν είχαμε κανονικό κράτος με θεσμούς να λειτουργούν θα έπρεπε να είχε ήδη αποπεμφθεί για εσχάτη προδοσία για την ανοιχτή διαπραγμάτευση της διχοτόμησης που έκανε και κάνει με τον Τσαβούσογλου, ή/και για ατιμωτικό αδίκημα σε σχέση με τον πλουτισμό της οικογένειας του από την επιχείρηση διαβατήρια] ότι είναι δική του επιτυχία το «να τεθεί το θέμα της κατάργησης των εγγυήσεων, των επεμβατικών δικαιωμάτων και της παρουσίας τουρκικού στρατού».
  
  Αυτό είναι η μισή αλήθεια, και άρα διαστρεβλωτική προπαγάνδα. Η κατάργηση των εγγυήσεων και του επεμβατικού δικαιώματος, που είναι ένα και το αυτό, δεν τέθηκε. Έγινε αποδεκτή από την Τουρκία. Αυτό που τέθηκε ήταν το θέμα της παρουσίας αγήματος του ελληνικού και τουρκικού στρατού, της ΕΛΔΥΚ και της ΤΟΥΡΔΥΚ, και τέθηκε υπό την αίρεση των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της Τουρκίας. Και στα δυο αυτά γεγονότα δεν είχε κανένα θετικό ρόλο ο Νίκος Αναστασιάδης. Την κατάργηση των εγγυήσεων που έδωσε ρητά η Τουρκία στον Γκουτέρες, όπως διέρρευσαν με αρκετή σαφήνεια τα Ηνωμένα Έθνη, την κλώτσησε στον κάλαθο των αχρήστων, ενώ την συζήτηση για το μέλλον της ΕΛΔΥΚ και της ΤΟΥΡΔΥΚ από Τσίπρα και Ερντογάν την μπλόκαρε με άκομψο μάλιστα τρόπο όπως διέρρευσαν ελληνικές πηγές.
  
  Ο Αναστασιάδης εγκλημάτισε σε σχέση με το Κυπριακό το 2016-2017 ανοίγοντας την συζήτηση για συμφωνημένη διχοτόμηση την στιγμή που οι διεθνείς συγκυρίες και η στάση της κυπριακής αριστεράς βόρεια και νότια άνοιξαν το ενδεχόμενο για μια συμφωνία στο Κυπριακό με πλειοψηφική αποδοχή και στις δυο πλευρές. Δεν αρκεί να πούμε ότι το δικαστήριο της Ιστορίας θα τον κρίνει ένοχο για το τι θα ακολουθήσει. Ο Αναστασιάδης πρέπει να λογοδοτήσει σε κανονικά σε δικαστήριο. Το ότι έχει το θράσος να κουνά και το δάκτυλο μετά από το έγκλημα όμως δεν είναι ποινικό ζήτημα. Είναι βαθύτατα πολιτικό και πολιτική θα πρέπει να είναι η τιμωρία του.»
  
  

• Αυτό που ξεκίνησε ο Προδρόμου και ολοκλήρωσε ο Ανάστος με τις δανεικές ψήφους είναι ουσιαστικά επαναφορά της χουντικής ρητορικής του «εμείς είμαστε το εθνικό [«Εθνικό Κέντρο», «Εθνικά ορθό», κοκ]  και άρα όσοι μας αμφισβητούν είναι «ύποπτοι», με την οποία αναγιώθηκαν και οι δυο και το ότι την αναπαράγουν δεν είναι και καν έκπληξη.
  Ο μεν Αναστασιάδης πέρα από θεάματα θυμωμένου τασακιου, και αναπαραγωγής των ρητορικων κλισε που κληρονομησε, είναι αμφίβολο αν έκατσε ποτέ να σκεφτεί ουσιαστικά για κάτι [περα από τα οικογενειακα/ημετερα συμφεροντα]: το ότι την μια λέει το άλφα, ας πούμε το 2004, και μετά το 2017, λέει το ακριβώς αντίθετο, είναι κλασικό δείγμα του ανθρώπου που μιλά χωρίς να καταλαβαίνει τί λαλεί. Απλώς φωνάζει και πετα ρητορικά τασάκια. Ο Προδρόμου παιζει τον τυπικό ρόλο της ακατάσχετης φλυαρίας που προσπαθεί απλώς να αποφύγει, με την λαγνεία των λέξεων, τον διάλογο που φοβαται ότι θα οδηγήσει στην αποκάλυψη της λογικής γύμνιας των ρητορικών του. Και οι δυο συγκαλυπτουν [γιατί είναι δειλοί να το παραδεχτούν] ότι έλεγαν ψέματα κατά την διάρκεια των συνομιλιών και ότι ναυάγησαν το Κραν Μοντανά για ιδιοτελείς λόγους.
  Οπότε αφού ξεκίνησαν την σειρά των ψεμάτων, τώρα θέλουν να βαφτίσουν το ψέμα τους και σαν την θέση της ελληνοκυπριακής κοινότητας. Ο Παπαδόπουλος και ο Παττακός για να συγκαλύψουν την κατάργηση της Δημοκρατίας, φωνάζαν [με εκείνο το υστερικό πάθος που θυμίζει και τους νεότερους… J] ότι λάτρευαν την αρχαια Ελλάδα κοκ, και όποιος τους αμφισβητούσε ήταν.. ενάντια στο έθνος. Ό,τι μάθει ο καθένας και ό,τι μπορεί αναπαράγει. Έτσι δεν είναι Πρόδρομε...;
  
  

• Αδυνατίζει και το βαρύ πυροβολικό της δεξιάς – οι τηλεοράσεις: Βοηθήστε το να αδυνατίσει περισσότερο με μποϋκοτάζ των «ειδήσεων» της προπαγάνδας τους. Ο Μ. Νομικός, ο οποίος εκτός από γοητευτικά σχόλια [ιδιαίτερα σε θέματα πολιτικής της διαφορετικότητας], είναι και ειδικός στην παρακολούθηση των εξελίξεων στα τηλεοπτικά, γράφει: « Οι τηλεθεατές φεύγουν, τα κανάλια μαζεύονται. Σε ένα τηλεοπτικό σκηνικό που αλλάζει ραγδαία, οι κυπριακοί ιδιωτικοί σταθμοί φαίνεται να παρακολουθούν μουδιασμένα τις εξελίξεις. Η συρρίκνωση της τηλεθέασης αλλά και της διαφημιστικής πίτα… έχουν φέρει σε δυσμενή θέση την συμβατική τηλεόραση που βλέπει τους τηλεθεατές να στρέφονται μαζικά στα συνδρομητικά και τις υπηρεσίες streaming Netflix, IPTV, Kodi κοκ».
  [ΤV μανία, 6-12/4, σελ. 14]
  
  Πολλά καλά. Όπως τζαι με την πεζίνα. Μποϋκοτάρετε τις ειδήσεις του ΔΗΣΥ που μεταδίδουν και τα 5 παγκύπρια κανάλια [τα τοπικά αναπαράγουν]. Κάνετε εκστρατεία στην καθημερινότητας σας να σταματήσουν να βλέπουν οσοι ξερετε, τις τηλεοπτικές ειδήσεις προπαγάνδας και χειραγώγησης. Καλύτερα να βλέπουν ότι νά’ ναι από το ίντερνετ. Αν είναι να έχουμε «πόλεμο», ας κάνουμε και εμείς τον διάχυτο ασύμμετρο ανταρτοπόλεμο μας. Έχουμε και την τεχνολογία μαζί μας – όπως η κυπριακή γλωσσική μορφή είχε υπέρ της, την τεχνολογία του ραδιοφώνου [έστω και με μια εκπομπή την εβδομάδα – το σκετς – αλλά κέρδισε τον έντυπο καλαμαρίζων λόγο]. Είναι εμφανές ότι αυτή φρίκη του πορτρέτου του Ντόριαν Γκρέϊ που αποκαλύπτεται πίσω από τα φούμαρα του ΔΗΣΥ, συντηρείται και κέρδισε 4 εκλογές μετά το 1990 ακριβώς λόγω των ιδιωτικών τηλεορασεων [το ΡΙΚ κρατούσε κάποιες ισορροπίες με άλλες κυβερνήσεις, τώρα είναι απλώς όργανο]. 
  Εκεί τους πονάει - κτυπήστε και εκεί με μποϋκοτάζ. Και μην πιστέψετε ότι θα αλλάξουν – απλώς θα ρίξουν λίγη ισορροπία για να σας παραπλανησουν και μετα να σας φλομώσουν προπαγάνδα προεκλογικά όπως πάντα, συγκαλύπτοντας την διαπλοκή. Το μόνο που αξίζει να βλέπει καποιος/α είναι οι εκπομπές στην κυπριακή – σαν φόρος τιμής στην αντίσταση της γλωσσικής μας έκφρασης, την οποία πολέμησαν με μίσος για ένα αιωνα [το σύνδρομο του κόμπλεξ ότι είναι εκπρόσωποι εισαγωμενης ανωτερότητας στο καλαμαρίζειν]. Η κυπριακή άντεξε μπροστά σε τέτοια επίθεση. Θα αντέξουμε και θα ανατρέψουμε και εμείς, αυτής της εποχής, την τηλεοπτική δικτατορία του ΔΗΣΥ και του ΚΕΒΕ.
  

• Και πριν αλέκτωρ λαλήσει… Τί απέγιναν οι οπαδοί του Λεβέντ μετά την  ρατσιστική παρέλαση για τις «δανεικές ψήφους»; Να πούμε και τον Λεβέντ δανεικό; ….Και αυτοί που τον ανέμιζαν; …Ο Άριστος Μιχαηλίδης ξαφνικά το παίζει επιτήδειος ουδέτερος; …Κατάλαβες έστω και τώρα Άριστε ότι το δικό σας κόλλημα παράγει τον κοινοτισμό; Αλλά θέλεις και εσύ προσπάθεια να καταλάβεις, κολλημένος όπως φαινεσαι συχνα στα κλισέ των δεκαετιών πριν το 1980.… Περαστικά ρε.. βορείως και νοτίως… :)
  

• «Το τελευταίο καταφύγιο κάθε απατεώνα στην πολιτική είναι ο εθνικισμός»: όταν το Ισραήλ περνά από την διαπλοκή στο απαρτχάιντ και ξανά και ξανά… Οι εκλογές στο Ισραήλ πρέπει να προβληματίσουν σε διάφορα επίπεδα. Σαν αξιολόγηση θα μπορούσε να πει κάποιος/α ότι κέρδισε μεν η συμμαχία δεξιάς/ακροδεξιάς [με την ακροδεξιά πια να είναι ρυθμιστής της επιβίωσης του Νετανιάχου] αλλά αυτό που φαινόταν σαν εύκολη νίκη του Νετανιάχου, μόλις πριν λίγους μήνες, δεν πραγματοποιήθηκε. Ουσιαστικά, εμφανίστηκε ένα δυναμικός συνασπισμός κεντρώων με επικεφαλής ένα τέως στρατιωτικό που πήρε τις ίδιες έδρες με το κόμμα του Νετανιάχου. Αυτό ήταν και το μόνο ελαφρώς θετικό στην ευρύτερη εικόνα της εσωτερικής σήψης της ό,ποιας Δημοκρατίας στο γειτονικό κράτος. Και σε ένα μεγάλο βαθμό η αποτυχία της κεντροαριστεράς να ολοκληρώσει το βήμα της ανασυγκρότησης της, ηταν η μαζική αποχή των παλαιστινίων που είχε να κάνει και με το κλίμα εκφοβισμού από την δεξιά/ακροδεξιά.
  
  Ουσιαστικά, οι εκλογές έγιναν και για την διαπλοκή του Νετανιάχου, ο οποίος θα δικαστεί τους επόμενους μήνες. Οπότε η Ισραηλιτική κοινωνία είχε μπροστά της την επιλογή ενός διεφθαρμένου πολιτικού. Και η πλειοψηφία όσων ψήφισαν επέλεξε να στηρίξει/ξεπλύνει [για οποιαδήποτε συμφέροντα] τον διεφθαρμένο πολιτικό. Υπάρχει πατος πιο κάτω; Ακόμα και τα διεθνή πλυντήρια των εγκλημάτων του Ισραήλ άρχισαν πια να μιλούν ανοικτά για σήψη της Δημοκρατίας στο Ισραήλ. Η εξαθλίωση μερίδας του κοινού είναι ακόμα χειρότερη: Ο Νετανιάχου φυσικά δεν πήρε πλειοψηφία – αλλά θα κάνει κυβέρνηση, εκτός απροόπτου, με τους ακροδεξιούς οι οποίοι στον εθνικο-ρατσιστικό τους οίστρο, θέλουν και άλλο παλαιστινιακό αίμα ή και άλλη καταπίεση των παλαιστινίων για να εξαγοράσει ο Νετανιάχου τις ψήφους τους και να μην πάει φυλακή [να αλλάξουν δηλαδή νόμους για να μην φυλακιστεί αν - όπως αναμένεται- καταδικαστεί]. Ο εθνικισμός και η διαφθορά πάνε πια χέρι με χέρι για να έχουμε εικόνα.
  
  Οπότε οι εκλογές δεν ήταν το τέλος, αλλά μέρος μιας πορείας, η οποία θα περιλαμβάνει την δίκη του Νετανιάχου και το πώς θα εξαγοράσει τους ακροδεξιούς. Τους έριξε μεχρι και το κόκκαλο της προσάρτησης των συνοικισμών εποίκων της Δυτικής Όχθης… Και κάποια ψώνια εδώ δίπλα, υποστηρίζουν τον Νετανιάχου… Ο καθένας/καθεμια πάει με την διαπλοκή των συμφεροντων του/της. Άλλωστε ποιοί συμπαραστάθηκαν [εστω και με αποχη] του ΔΗΣΥ στην Βουλή στο ψήφισμα για τα σκάνδαλα του Χάρη και του Χατζηγιάννη στο Συνεργατισμό; Το ΕΛΑΜ. Τόσο αποκαλυπτικό.. :) .. Ιδού και μια καταγραφη από τα διεθνη/δυτικα ΜΜΕ:
  
  “This is one station in a journey Netanyahu is going to go through in the next few months,” says Natan Sachs, director of the Center for Middle East Policy at the Brookings Institution think tank in Washington. “The real game is about the indictment: whether he gets immunity from it, whether he can survive indictment and keep the coalition going even while on trial — those are the real questions.”

• Η αποχή σαν όργανο της εξουσίας. Πως η ακροδεξιά στο Ισραήλ τρομοκρατεί τους Παλαιστίνιους να μην ψηφίζουν. Και που οδηγεί σαν συνέπεια η ρητορική των «δανεικών ψήφων»… Η αποχή έχει και μια ιστορική αξιοπρεπή παράδοση.  Σε περιόδους καθολικών ψηφοφοριών ή εναλλαγών δύο κομματικών μορφών του συστήματος, η αποχή είναι πολιτική δήλωση αν συνοδεύεται και με μια πρακτική. Όμως, όπως παρατήρησε και ο Τσόμσκι η αποχή είναι και μέρος της πολιτικής της εξουσίας που θεωρεί τους πολίτες «συγχυσμένη αγέλη» που δεν πρέπει να εμπλέκεται πολύ με  τα κοινά. Έτσι στις ΗΠΑ υπάρχει μια ενθάρρυνση της αποχής από τους συντηρητικούς [η ψηφοφορία λίγες φορές πια ξεπερνά κατά πολύ το 50%] να μην ψηφίσουν οι αντίπαλοι τους. Ιστορικά, αυτό εφαρμοζόταν στο νότο ενάντια στους αφρο-αμερικανούς, αλλά τώρα γίνεται απόπειρα να εφαρμοστεί και σε περιοχές με λατινόφωνους πληθυσμούς μετά από μετανάστευση.
  
  Τώρα το κόλπο της αποχής [γιατί «όλοι είναι ίδιοι» όπως λένε σε όλους τους άλλους τα φερέφωνα του ΔΗΣΥ που ψηφίζουν μανιοκαταθλιπτικά φυσικά] εφαρμόζεται και στην Παλαιστίνη: ακτιβιστές του κόμματος του Νετανιάχου έβαλαν λέει κάμερες σε εκλογικά κέντρα, σε περιοχές παλαιστινίων, για να παρακολουθούν την ψηφοφορία. Τους δολοφονούν, τους αρπάζουν την γη, το νερό. Και τώρα θέλουν να τους τρομοκρατήσουν ακόμα και στο τυπικό δικαίωμα της ψηφοφορίας [ο στρατός έρχεται το βράδυ και σε συλλαμβάνει χωρίς λόγο ή μπορεί να έρθουν οι τραμπούκοι της ισραηλίτικης Κου Κλουξ Κλαν, των εποίκων]. Η αποχή των παλαιστίνιων του Ισραήλ αυξήθηκε [“the arab vote collapsed” μετέδιδαν τα δυτικά πρακτορεία] και στοίχισε σαφώς στο κεντροαριστερό μπλοκ.
  
  Άρα η αποχη, σε αυτήν την περίπτωση, εξυπηρέτησε την προσπάθεια ξεπλύματος του Νετανιάχου και τις υστερίες της ακροδεξιάς. Για να έχουμε και πολιτική εικόνα… Και όταν αυτή η καταπίεση οδηγήσει στην έκρηξη ελπίζουμε, αυτή την φορά τουλαχιστον, να μην μας βγουν οι απολογητές/τριες και να έχουν και το θράσος να μιλούν για «Δημοκρατία» στο κράτος του απαρτχάιντ της Μέσης Ανατολής:
  
  “Netanyahu also benefited from what looks like a collapse in turnout among Israel’s Arab minority, who were vital to the hopes of the broader left. It’s hard to say yet why this happened, but it’s worth noting that Likud activists tried to smuggle in cameras to document alleged “election fraud” by Arab voters on the day of the vote. Hadash Ta’al, the leading Arab party, saw it as an attempt to menace their voters and deter them from voting — one that may have been effective, especially coming on the heels of a campaign that relentlessly marginalized Arab voters.”
  
  https://www.vox.com/world/2019/4/10/18302233/israel-election-results-benjamin-netanyahu-2019
  

• Να πληρώσουν τα δικηγορικά γραφεία και οι προνομιούχες οικογένειες τα έξοδα για το ξέπλυμα του προγράμματος «χρυσών διαβατηρίων», πύργων και άλλων εξυπηρετήσεων για τους λίγους…
  Και ενώ ο Αναστασιάδης μας θυμίζει με το ρατσισμό του ότι είναι ο απόγονος του αστυνομικού διευθυντή του πραξικοπήματος στην Λεμεσό, η κυβέρνηση των δικηγορικών γραφείων που πουλούν την Κύπρο σε μορφή διαβατηρίων, αποφάσισε να πετάξει ακόμα 1, 4 εκατομμύρια από τους φόρους μας για να ξεπλύνει το πρόγραμμα που απέδωσε σε μια μικρή ομάδα [ατόμων και οικογενειών] χιλιάδες. Γιατί να πληρώσει το δημόσιο; Να πληρώσουν τα δικηγορικά γραφεία – συμπεριλαμβανομένου του προεδρικού… Πόσα κέρδη έβγαλε; Να επιχορηγήσει η προεδρική οικογένεια το πρόγραμμα που την ευνόησε σκανδαλωδώς [σαν προεδρική οικογένεια – αν υπάρχει αίσθημα τσίπας σε αυτόν τον τόπο πια, ήκαι κατανόηση εστω των λέξεων στην έκφραση «σύγκρουση συμφερόντων»]
  

• Φαίνεται ότι στο εξωτερικό άρχισαν να δικάζουν δικηγόρους. Οπότε στην ατζέντα των θεμάτων της μελλοντικής μεταρρύθμισης μετά την ανατροπή του καθεστώτος ημετεροκρατιας του Αναστασιάδη, θα πρέπει να μπει σαν καίριο ζήτημα το θέμα της διερεύνησης των δικτύων δικηγορικών γραφείων… Και το κομβικό σημείο του δικηγορικού γραφείου Πολυβίου [και όχι μονο φυσικα], οι σχέσεις του με δικαστές του Ανωτάτου μέσω προσλήψεων συγγενών τους, αλλά και οι σχέσεις του με το τραπεζιτικό σύστημα, πρέπει να ειναι προτεραιότητες αν θα δούμε κάποτε και μια κάπως λειτουργική Δημοκρατία [χωρίς τις συγκαλύψεις του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, τα δίκτυα διαπλοκής μέχρι το Ανώτατο κοκ] σε αυτόν τον ρότσο…. Για την ώρα ιδού η αρχή πέρα από τον Ατλαντικό... :)
  https://www.reuters.com/article/us-usa-crime-avenatti/avenatti-lawyer-known-as-trump-foe-indicted-for-financial-crimes-idUSKCN1RN23B

• Τούτον τον δικηγόρο εκαταδικάσαν τον γιατί είπεν ψέματα. Ωραία… να αρκέψουμε να μετρούμε πόσα ψέματα λαλούν διάφοροι δικηγόροι στην Κύπρο; Με την ημέρα, την εφτομάδα, ή τον μήνα; Για τον Ανάστο λ.χ. εν να χρειαστούν τόμοι…. ...Πολυβίου...; :)
  
  https://www.reuters.com/article/us-usa-trump-russia-craig/former-obama-lawyer-craig-charged-in-mueller-spin-off-probe-idUSKCN1RN2MF

• Μάλλον ανησυχά ο Πολυβίου τζαι αθθυμήθηκε [ο Πόλυς παρακαλώ] τις βάσεις των Εγγλέζων τζαι πως θα δούμε τί θα κάμουμε μετά την απόφαση για τον Μαυρίκο… Ο Πολυβίου, οικογένεια Χρυσαφίνης.... :) Ευαισθησίες τωρά που νοιώθει γυρόν του την αύρα της υποψίας τζαι το ότι εν περνά πκιον η παρουσία του στο δικαστήριο για να κερδίσει δίκη [ήταν ωραίος πάτσος η αποτυχία του στο Εφετείο για τον Πολίτη ενάντια στην Ε. Λοϊζίδου]; Τωρά εφόρησεν την στολή «αντι-ιμπεριαλισμός»; Πόσο πιο κωμικός μπορείς να γίνεις ρε Πόλυ; Εσύ λεβέντη μου που παπαγάλιζες με ύφος Ντούτσε το εμβατήριο ότι ανήκεις στην Δύση τζαι έθελες τόσα πολλά να εξυπηρετήσεις την Δύση, τωρά έσιεις πρόβλημα με τις βάσεις… Τωρά εν θέλεις βάσεις άραγες σου; Ένεν δυτικές οι βάσεις; Εν πρέπει να ανήκουμε κ.ο.κ. τωρά...; Θα απολαμβάνουμε τα θεάματα Πόλυ τζαι το άγχος σου. Άμα νοιώθει κάποιος την απειλή της κρίσης/αμφισβήτησης της συγκάλυψης κλώνει όπως το λάστιχο...

• Επιτέλους αντίσταση και εικόνα αποκαλύψεων στην Πάφο μετά την επιβολή του καθεστώτος «Φαίδων των θεαμάτων» - και ποιά ΕΔΕΚ ξέμεινε στο παζάρι άραγε;]: ο δημόσιος κήπος σαν η στιγμή της αλήθειας, όπου η Ιστορια διαπερνά το επιβαλλόμενο θέαμα από την Λευκωσία και τα ημέτερα συμφέροντα. Τα τελευταία χρόνια με την κυβέρνηση διαπλοκής και εξυπηρετήσεων ημέτερων, είχαμε μια σειρά από κινητοποιήσεις – έντονα στην Λάρνακα [η οποία δικαιώθηκε και δικαστικά], στην Λεμεσό [για τους πύργους], στην Λευκωσία όπου παίζει αναπόφευκτα και το κυπριακό στην δικοινοτική του διάσταση, ενώ στην Πάφο με το θέαμα «Φαίδων» [ή τον εθισμό στα «15 λεπτά δημοσιότητας» του Φαίδωνα] για ένα διάστημα η πόλη φαινόταν να έχει ηττηθεί από το θέαμα. Ο Φαίδων άλλωστε με τις κωμικές παραστάσεις «να σας πω ένα σκάνδαλο τζαι να με δείξετε στην τηλεόραση;», ήταν προϊόν ενός θεάματος μετατόπισης – όπου οι εργοληπτικές εταιρείες που φόρτωσαν τους πολίτες υπερχρεώσεις, απαλλάγηκαν με το να μετραπουν σε μαρτυρες κατηγοριας για το θεμα του ΣΑΠΑ. Η νυν διαμάχη με επίκεντρο τον αυταρχισμό του μητροπολίτη, που επιβλήθηκε στους Παφίτες, να κτίσει ναό στο δημόσιο κήπο, έχει να κάνει με την υφαρπαγή και επιβολή. Το ότι σε ένα πρώτο στάδιο η αντίσταση οδήγησε σε ψήφο στο ΔΣ εναντίον της επιβολής και καταστροφής του δημόσιου κήπου, ηταν ένα πρώτο ξύπνημα. Ο Φαίδων, λες και ηταν απεσταλμένος του αυταρχισμού του μητροπολίτη, ωρύετο. Ήταν μια ευχάριστη εικόνα που στο μέλλον θα εκτιμηθεί στις ιστορικές της διαστάσεις – σαν ενα πρώτο ρήγμα. Μετά ήρθε και μια ενδιαφέρουσα αποκάλυψη. Η νυν ΕΔΕΚ [που κάποτε ..κλπ κλπ] ξαφνικά επανάφερε το θέμα… Λογικά με κάποια under the tableανταλλάγματα/υποσχέσεις. Θα δούμε και την ψηφοφορία την Δευτέρα. Αλλά ξεκαθαρίζει η εικόνα. Ποιοι είναι με ποιους , αυτήν την εποχή των under the table συναλλαγών και της ξεπουλήματος χώρου και χώρων σε θεάματα επιβολής και συναλλαγής… Να ξεκαθαρίζει το πλαισιο και για την  εικόνα του μέλλοντος.

• Ο Ανάστος είναι σε τέτοια κατάσταση μόνιμου hangover που δεν φαίνεται να κατανοεί πια ότι μοιάζει με περιφερόμενο κωμικό θίασο. Κάτι με την υπομονή, μας ξεφούρνισε αυτήν την εβδομάδα  - πριν το ρατσιστικό ντελίριο των δανεικών ψήφων. Ενας τύπος που εκλέγηκε και τις 2 φορές όχι γιατί τον εμπιστεύεται ή εστω τον συμπαθεί αόριστα κάποια πλειοψηφία [αντιπαθεια προκαλεί] αλλά γιατί με τους μηχανισμούς των ΜΜΕ και των δικτύων της δεξιάς κατάφερναν να κρατούν διχασμένους όσους τον αντιπαθούν, είναι ανόητο να χρησιμοποιεί καν την λέξη «υπομονή»… Ανάστο ακόμα και αυτό, η υπομονη, φαίνεται να εξαντλείται στην κοινωνία για εσένα, οπότε μην είσαι κωμικός – μην θυμίζεις ακριβώς αυτό που κανει την πλειοψηφία να απορεί πότε θα σε ξεφορτωθεί. Αλλά είπαμε – ο Διόνυσος είναι ένα σύμβολο ηδονής και διερεύνησης της συνείδησης, αλλά ο εθισμός στο αλκοόλ σαν υποκατάστατο ψυχολογικών κενών και απωθημένων, καταντά ακόμα και την μορφή συνείδησης/εμπειρίας του Διόνυσου, κωμική παράσταση ανικανότητας επικοινωνίας.
  

• Και στα πλαίσια των παραληρημάτων του Ανάστου και της γελοιότητας του να εκλιπαρεί ότι έβριζε πριν, με δικηγορίστικες ρητορικές απαγγελίας κλισέ, βγήκε και ο Αβέρωφ και μας πούλησε..την άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος: δεν είναι υπέρ των  δυο κρατών. Φυσικά το είπε για να συγκρατήσει τους δεξιούς της λύσης στο μαντρί – αλλά με τον Αβέρωφ ένα πράγμα είναι συνεπές. Ποτέ δεν φαινεται να λέει την αλήθεια. Σου προκαλει συνεχως την αισθηση οτι προσπαθεί να εξαπατήσει. Και συχνά λαλεί το αντίθετο από ότι προσπαθεί να κάμει το κόμμα του [ο Αβέρωφ δεν φαινεται να έχει ιδεολογία η άποψη – φαινεται να έχει μόνο συμφέροντα τα οποία εξυπηρετεί. Ειναι και αυτό ένα κάποιο επάγγελμα, φαίνεται…].

•  Τζαι φαίνεται ότι τελικά είναι ο Αβέρωφ ο πολιτικός που φερεται να λαλει σε διάφορους να μεν ενταχθούν στο ΓΕΣΥ διότι μετά τις ευρωεκλογές ..θα το αλλάξει… Μάλλον ο Αβέρωφ προσπαθεί να κατασκευάσει το πρόβλημα, για να εμφανίσει μετά με την «λύση»/εισήγηση των μεγαλογιατρών τζαι των συμφερόντων μερικών κλινικών.
  Διότι είπαμε – όταν λαλεί κάτι ο Αβέρωφ, μαλλον πρέπει να σκεφτόμαστε ότι θέλει το ανάποδο. Έτσι ένι – έμεινε αήπιν στην εικονα του, το ψέμα… Θα δούμε όμως τζαι μετεκλογικά. Πάντως στην Βουλή εφαίνετουν δισπιρκασμένος… ωραία εικόνα… Συνεχίστε να του σπάζετε τα νεύρα οι υπόλοιποι – όσοι μπορείτε... :)

• Άμα το δει κανείς ιστορικά, η Δεξιά είναι η πιο πειθήνια μάντρα προβάτων. Το Κέντρο εμφανώς είναι το πιο ρευστό. Από την δεκαετία του 70 που διαμορφώθηκε το Κέντρο σε κόμματα, κάθε λίγο εμφανίζεται και ένα νέο σχήμα, που τελικά πάει είτε πίσω στο μεγάλο κόμμα, είτε δεξιά είτε αριστερά. Η Αριστερά είναι πιο συγκροτημένη [και με ιδεολογία και με ιστορία συνοχής σαν χώρος] αλλά είχε και αυτή διαφοροποιήσεις – την δεκαετία του 70 υπήρξε μια διαρροή προς ΕΔΕΚ,  η οποία σε κάποιο βαθμό επανάκαμψε μετά την δεξιά στροφή του  κόμματος, την δεκαετία του 90 εμφανίστηκε το ΑΔΗΣΟΚ, μετά το 2004 μια πτέρυγα της Αριστεράς διαφώνησε με την κομματική γραμμή και ψήφισε «ναι» στο δημοψήφισμα κοκ… Και σήμερα μπορεί να πει κανείς ότι η Αριστερά έχει δυο πόλους, την θεσμική και την εξωθεσμική κοκ. Αντίθετα ο ΔΗΣΥ, είχε διαρροές προς τα ακροδεξιά [Νέοι ορίζοντες, αποσχίσεις 2004, Ελαμ] αλλά ο βασικό κορμός [ιδιαίτερα η Κληριδική πτέρυγα] σπάνια διαφοροποιείται – ακόμα και όταν η κυβέρνηση τους βουλιάζει στην διαπλοκή [τέτοια έκανε και η διακυβέρνησης Κληρίδη, χωρις εμπλοκη όμως του Γλαυκου που μπορει να πιστωθει μονο ότι τα ανεχτηκε – αλλα σήμερα είναι πια ταυτόσημη με την Δεξιά η έννοια της δια0λοκης και της ημετεροκρατιας] ή όταν παραληρεί ρατσιστικά και αντιφατικά για όσα έλεγε πριν…Άντε να δούμε στις ευρωεκλογές αν μερικοί θα έχουν την στοιχειώδη αξιοπρέπεια να διαφοροποιηθούν. Είναι και ιστορικό ζήτημα πια.

• Έχουμε και την καημένη την Ε. Σύρου στην δικιά της κωμική παράσταση «απαγγέλοντας την παιδικη αγαπη για τον μπαμπά»… Υπάρχει κάτι θλιβερό να βλέπεις ένα άτομο να συμπεριφέρεται σαν όργανο. Προφανώς, η κ. Σύρου/Σταύρου είναι όργανο του Αβέρωφ/Αναστασιάδη για να μαζεύει ακροδεξιούς στο μαντρί του κόμματος των πελατειακών σχέσεων και των ημέτερων. Αν ο Σύρος και η κόρη του είχαν συνέπεια θα ήταν στο ΕΛΑΜ. Αυτή ειναι η ιδεολογία τους. Αλλά την καρέκλα ουκ ελάττω παραδώσω, είναι το πραγματικό σύνθημα της παραταξης πια. Οπότε είναι εκεί σαν περιφερόμενη γλάστρα απαγγέλοντας εμβατηρια και αφηνωντας να της ξεφευγουν ανοησίες [που την εκθέτουν σαν άτομο] – και αφήνοντας να φανεί στο βάθος… ο μπαμπάς. Από όλο τον κόσμο κ. Έλενα εσύ τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να πεις «ότι χάνεται σε πόλεμο δεν επιστρέφεται». Γιατί την βόρεια Κύπρο, ο μπαμπάς σου, με τους άλλους της ιδεολογίας του, την χάρισε στο τουρκικό κράτος. Ρώτα τον να δούμε, αν τολμά να σου πει εσένα, γιατί έκαναν σχέδια πραξικοπήματος που δεν περιλάμβαναν δράση στην Κερύνεια… Από τότε ήθελε να την δώσει; Τουλάχιστον, κυρία μου, μην αυτοκαρφώνεστε οικογενειακά. Έχει και η γελοιότητα τα όρια της…
  

• Ο Ιγνατίου τζαι το ψευδογεγονός. Ένας κλασικός ορος στην ανάλυση των ΜΜΕ είναι το «ψευδογεγονός» το οποίο εισήγαγε ο D. Boorstin και παραπεμπει σε «γεγονότα τα οποία δεν είναι αυθεντικά αλλά κατασκευάζονται με στόχο την δημοσιότητα». Αθθυμάστε τον Μ. Ιγνατίου που εσιήζετουν μόνος του ενάντια στην πιθανότητα λύσης; Γιατί ήταν, ελαλεν, «αμερικανική [αρα νατοϊκη] λυση» κοκ; Ακόμα εν στέγνωσε το μελάνι τζαι τωρα αλλαξε εμβατήριο – τωρα θέλει η Ελλάδα [τζαι η Κύπρος] να προσφερθουν να αντικαταστήσουν την Τουρκία σαν σύμμαχος των ΗΠΑ. Ότι ναναι… Δηλαδή τώρα το ΝΑΤΟ εν καλο;«Συνέπεια Ιγνατίου» – ίσως να πρέπει κάποτε να κωδικοποιηθεί τζαι τούτος ο όρος σαν κωμική αναφορά στο σύνδρομο του ανεμόμυλου; Στο πρακτικό επίπεδο εν τζαι τούτο ένα θέαμα – ένα «γεγονός» που κατασκευάζεται για δημοσιότητα. Ο στόχος φαινεται να είναι πάντα η αποτροπή οποιαδήποτε προοπτικής λύσης. Μια μικρη αποπειρα ορθολογικης αναλυσης του συνδρομου του ανεμομυλου ως ψευδογεγονοτος:
  
  Πρώτο:. γιατί οσα προσπαθει να πουλησει ο Ιγνατιου, είναι ένα θέαμα αντί «αυθεντικό γεγονός»; Μια μαθκιά στο χάρτη εν αρκετή: Η Ελλάδα έτσι τζαι αλλιώς είναι στο ΝΑΤΟ [άρα αν θα εχρησιμοποιήτουν που το ΝΑΤΟ, σιγά που θα ρωτούσαν τους Έλληνες] αλλά γεωγραφικά εν στα Βαλκάνια. Άρα πως θα επιτηρούν [με ραντάρ τζαι αεροπλάνα] οι Αμερικανοί την Μέση Ανατολή τζαι την Κεντρική Ασία που την χερσόνησο των Βαλκανίων;. Θα περνούν πάνω που την Τουρκία οξά την Ρωσία; Άρα;.. Φούσκες..Τζαι δεν είναι δυσκολο να το καταλαβει και ο Ιγνατιου.. Η Τουρκία είναι αναντικατάστατος γεωγραφικός χώρος στρατιωτικά... Ή μήπως ο ελληνικός στρατός θα αντικαταστήσει ποτέ του, σε μέγεθος τον τουρκικό; Ανοησίες, λοιπόν, κάποιου που για κάποιο λόγο πουλά θεάματα για να προωθήσει κάτι άλλο.
  
  Δεύτερο: Τι θέλει λοιπόν να προωθήσει ο Ιγνατίου; Ενδεχομενως το επάγγελμα του. Είναι ανταποκριτής στις ΗΠΑ, τζαι όπως τζαι μερικοί φαινονται να εχουν κανει το κυπριακο, επαγγελμα.. Λες και θέλουν το κυπριακό ανοικτό τζαι ας προχωρά η διχοτόμηση κοκ. Τι θα μεταδίδει λ.χ. ο Ιγνατίου σαν «αποκλειστικές ειδήσεις» [για τις χαζομάρες του ανεμόμυλου του Rubio ας πούμε] αν λυθεί το κυπριακό; Τις άλλες ειδησεις από τις ΗΠΑ τις μεταδίδουν τα διεθνή πρακτορεία πολλά πιο καλά που τις μισοδότζιη ανταποκρίσεις… Ισως να είναι λοιπον ενα ακόμα λοιπόν επάγγελμα που φαίνεται να συντηρείται..:)… Όσο για το ΝΑΤΟ τζαι τους αμερικάνους, τζαι την ρητορικη μιαν ετσι μιαν γιουβετσι, τούτα εν κέτσαπ.
  Τέλος παντων, μήπως ο παρέας του ο Βενιζέλος έσιει άποψη για τον ανεμόμυλο του συνεργάτη του – σε σχεση με το ΝΑΤΟ, εστω;…J

• Για να καταλάβετε ποιούς σερβίρει ο Ιγνατίου στην επιχείρηση του «ανακυκλώνοντας το κυπριακό» ένας εν ο Ρούμπιο, ένας ρεπουμπλικάνος καιροσκόπος σύμβολο του ανεμόμυλου. Σήμερα έτσι, αύριο γιουβέτσι… Πολιτικοί Ιγνατίου… Ιδού τι γράφουν οι αμερικανοί για τούτον.. Αν σε λλιον τζαιρό βρεθεί υπερασπιστής της Τουρκίας μεν απορήσετε. Εν μέρος του «έργου»... :)
  
  «His latest transformation has revived criticism among some Republicans that Rubio is a politician without a core — a shape-shifter who has bounced from tea party insurgent to sunny moderate to Trump acolyte with little compunction.»
  
  https://www.washingtonpost.com/politics/hes-evolving-once-a-sunny-conservative-rubio-goes-all-in-on-trumpism/2018/11/18/16b62e4c-e9e9-11e8-bbdb-72fdbf9d4fed_story.html?utm_term=.00472a69090d

• Τζαι επειδή, εκτός από τον Ιγνατίου, έχουμε τζαι την Σύρου που κτυπιέται μόνη της με «στρατιωτικά παιχνίθκια» [παντες τζαι εν playmobil], να καταγράψουμε ότι ούτε καν η Αίγυπτος δεν είναι σιουρη για τα αμερικανικά συμφέροντα/εξαρτήσεις τζαι τις ανάλογες φούσκες «συμμαχιών»…Ήδη οι Αμερικανοί απειλούν την Αίγυπτο να μεν αγοράζει ρωσικά όπλα διαφορετικά θα επιβάλουν κυρώσεις…
  Άρα οι Αμερικανοί ξέρουν ότι έχασαν στην περιοχή τζαι απλά ενδιαφέρονται πκιον στο ποιους θα εκβιάσουν για να πουλούν όπλα… Τουλάχιστον σε τούτο το Τραμπ εν ειλικρινής. Θέλει να πουλά όπλα. Ο Ιγνατίου τζαι η κόρη του Σύρου έχουν μετοχές η συμφέροντα στην αμερικανική πολεμική βιομηχανία; Θα δούμε την εξέλιξη. Αλλά ο Ιγνατίου τούτα εν θα τα αναμεταδώσει...;
  
  https://worldview.stratfor.com/article/us-egypt-washington-senate-pompeo-threatens-caatsa-sanctions-over-russian-arms-deal

• Στα ενδιαφέροντα της περιοχής είναι τζαι το γεγονός ότι ο στρατός του Χαφτάρ βρίσκεται εξω από την Τρίπολη στην Λιβύη μετα την εξασφάλιση της νίκης του σε ανατολική τζαι νότια Λιβύη. Ο Χαφτάρ ήταν συνεργάτης Καντάφι, μετά διαφώνησε τζαι επήεν στις ΗΠΑ, επέστρεψε μετά την νατοϊκή επέμβαση τζαι την δολοφονία του Καντάφι, αλλά τώρα παίζει το κοσμικός, αντι-ισλαμιστής τζαι άτυπα σύμμαχος τζαι των κανταφικών. Στηρίζει τον η Αίγυπτος τζαι από ότι φαίνεται τζαι η Ρωσία. Εξού τζαι το δισπίρκασμα των Αμερικάνων τζαι των δυτικών… Αλλά πάλε ακόμα τζαι οι Ευρωπαίοι εν διχασμένοι – οι Γάλλοι εμπλοκάραν απόφαση εναντίον του:
  https://www.theguardian.com/world/2019/apr/11/europe-divided-over-how-to-respond-to-haftar-assault-on-tripoli-libya  ...
  
  Στον ισλαμικό κοσμο φαίνεται ότι η διαμάχη έσιει να κάμει με την επιρροή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στους ισλαμιστές ένοπλους που μάζεψε η αντίπαλη του Χαφτάρ διοίκηση στην Τρίπολη – άρα οι Σαουδάραβες στηρίζουν τον… Αλλά οι Αμερικανοί εν καχύποπτοι για τον ρόλο του…
  
  Σ ένα γενικοτερο πλαισιο οι φαινομενικές «νίκες» των δυτικών, εκτός από το χάος που προκαλούν, είναι, εκ των φαινομένων, τελεσίδικα βραχύβιες. Όπως στο Ιράκ που μετα που τόσα ψέματα τζαι τόσα θεάματα, άμα έκατσαν η σκόνη, εφάνηκεν ότι τελικά οι κερδισμένοι ηταν οι Ιρανοί. Οι Αμερικανοί δολοφονήσαν τον Σαντάμ, οδήγησαν στο θάνατο εκατομμυρίων ιρακινών, για να καταλήξουν σαν συνέπεια να ενισχύσουν τον βασικό τους αντίπαλο στην περιοχή, το Ιράν… Τζαι υπάρχουν ακόμα ψώνια που θέλουν συμμαχίες με έτσι νούμερα losers? Τώρα να δούμε τζαι το φιλμάκι στην Λιβύη…
  

• Εικόνες από την Αφρική: Η ανατροπή των προέδρων σε Αλγερία [ο Μπουτεφλίγκα ηταν πλέον μούμια από ότι φαίνεται] τζαι Σουδάν [ο Μπασίρ ήταν φιλο-ισλαμιστής] δειχνει μια δυναμική… Οπότε θα δούμε τι θα βγει από τις δυναμικές του δρόμου… Μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να έχουν χέρι οι δυτικοί, τα οποίο είναι θετικό. Όσον αφορά την Αλγερία σαφώς στα πλήθη των δρόμων υπάρχουν και οι ισλαμιστές [και οι οπαδοί όσων ηττήθηκαν στο εμφύλιο και την καταστολή του στρατού] αλλά και κοσμικοί διάφορων τάσεων – υπάρχει μια αριστερίζων αντιπολίτευση.
  
  Στο Σουδάν το σκηνικό είναι ακόμα ασαφές. Κάποτε στο Σουδάν υπήρχε ένα από τα πιο μαζικά Κομμουνιστικά Κόμματα στον αραβικό κόσμο. Τι υπάρχει σήμερα θα φανεί στην πορεία. Ο εκδημοκρατισμός της Αφρικής, μαζί με τις κινέζικες επενδύσεις που ανοίγουν επιλογές [πέρα από την μονοδιάστατη δυτική οικονομική εξάρτηση για την ήπειρο] δημιουργούν ένα νέο κλίμα. Αλλά και η πραξικοπηματική ανατροπή του Μουγκάμπε στην Ζιμπάμπουε χαιρετίστηκε σαν «εκδημοκρατισμός» αλλά κατέληξε σε ένα καθεστώς που σκοτώνει διαδηλωτές στους δρόμους, όταν διαμαρτύρονται για τις νεοφιλελεύθερες πολιτικες. Η πρακτική πάντως του Μουγκάμπε για εθνικοποίηση, και αναδιανομή της γης που είχαν μονοπωλιακά, λόγω αποικιοκρατίας, οι λευκοί, όχι μόνο παρέμεινε αλλά και μετά την ανατροπή του Μουγκαμπε συζητείται πια σαν πολιτική πρακτική και στην Νότια Αφρική. Υπάρχει λοιπόν και η υπόγεια παράδοση του αντι-αποικιακού έπους που αποτελεί την βάση της νέας Αφρικής που αναδύεται. Θα δείξει…

• Για την νοσταλγία της επιβολής [κάποτε με τανκς και δολοφονίες αντίπαλων, τώρα τηλεοράσεις]  του εθνικά ορθού από τους Προδρόμου-Αναστο:
  
  Μιχαλάκης Σαββίδης:
  Δηλαδή αν μας καλούσατε στο προεδρικό για να μας πατσίσετε και λέγαμε όχι, σημαίνει ότι αντιστρατευόμαστε τις θέσεις σας?
  Ξέρεις κάτι κ. Προδρόμου?
  Μου θυμίζεις τον πρόεδρο Μπους όταν μετα τα κτυπήματα στους δίδυμους πύργους, σε διάγγελμα του προς την υφήλιο είπε “You are with us, or you are against us”. Με άλλα λόγια αν διαφωνείτε μαζί μας, θα σας λειώσουμε το κεφάλι.Δεν ανήκω σε κόμμα, αλλά στη δική σας ιδεολογία το να έχεις διαφορετική άποψη και να την εκφράσεις ελευθέρα, σημαίνει ότι είσαι εχθρός! Τελικά αυτές οι στρατηγικές συμμαχίες σας, πάνε πολύ πιο βαθιά και τωρα άρχισε να φαίνεται!
  Μετά το ενιαίο κράτος, την ΔΔΟ, τη χαλαρή ομοσπονδία, και την κοινοβουλευτική δημοκρατία, καλό είναι να προτείνετε και τη δικτατορία να τελειώνουμε.
  
  

• Καταγραφή ηθών: Αυτός τουλάχιστον μίλησε. Ο Μεσαρίτης για την στήριξη του Αναστασιάδη προεκλογικά, με φόντο την ρητορική του Χαμπιαούρη..
  
  Nicos Mesaritis, 10 Απριλίου 2018:
  
  Η γλώσσα του Υπουργού Παιδείας
  
  Υπουργέ ήταν πόνος να σε γνωρίσω μέσα από όσα έχεις πει. Είσαι ο Υπουργός που θα στηρίξει το πνεύμα και την σοφία στα νέα παιδιά το μέλλον της ημικατεχόμενης πατρίδας. Μίλησες για Ελληνικά ιδεώδη για Χριστιανικά χωρίς να σκεφτείς ότι την ίδια ώρα τα χρωμάτιζες.
  
  Ελληνικά και Χριστιανικά ιδεώδη είχαν και οι χουντικοί δικτάτορες του 1967 στην Ελλάδα. Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών είπαν. Βασάνισαν, σκότωσαν, φυλάκισαν, εξόρισαν, μπήκαν από την πόρτα του Πολυτεχνείου με άρμα πάνω στα σώματα φοιτητών, παράδωσαν αμαχητί την Κύπρο τον Αττίλα. Έστειλαν την Εθνοφρουρά στην Πάφο στην Λεμεσό την κράτησαν στην Λευκωσία στο τόπο της απόβασης ούτε μια σφαίρα. Χιλιάδες έχασαν την ζωή τους γυναίκες βιάστηκαν αγνοούμενοι, περιουσίες χάθηκαν, χιλιάδες εκτοπίστηκαν, η Κύπρος μοιρασμένη μέχρι σήμερα στο όνομα Ελληνικών Χριστιανικών αξιών Υπουργέ. Αγράμματοι απαίδευτοι αυτόκλητοι δάσκαλοι γελοίου λόγου, φτωχής γλώσσας. Ο Σωκράτης ο Πλάτωνας ο Αριστοτέλης ο Καραϊσκάκης ο Μακρυγιάννης, ο λόγος τους έξω από την αντίληψη τους. Μόνο ταλέντο η φάλαγγά στα καταγώγια των βασανιστηρίων στην οδό Μπουμπουλίνας και η συνωμοσία. Να βάλουν μυαλό στους αντίθετους, αυτό είναι το σύστημα της παιδείας στο οποίο συνταυτίστηκες, συνταύτισες την παιδεία της Κυπριακής Δημοκρατίας.
  
  Γιατί το έκαμες; Γιατί η στην καλύτερη περίπτωση η γλώσσα σου προέτρεξε της διάνοιας σου. Δηλαδή μακριά από όσα το Ελληνικό πνεύμα μας έχει κληρονομήσει. Δεν ξεχώρισες ότι υπάρχει κομμάτι που έχει δηλητήριο στις Ελληνοχριστιανικές αξίες του τις βλέπει και τις προβάλει μέσα από φακό που στερείται της Δημοκρατικής και Ιστορικής αλήθειας τις υιοθετεί με φανατισμό και δεν δυσκολεύεται όπως κάθε άκρο να φτάσει στην εμφύλια επιβολή.
  
  Υπουργέ κάποτε έγραφα αμέσως, αν αργήσεις αφαιρείς την ένταση που έχει προκληθεί. Σε αυτό τον τόπο χρειάζονται επιχειρήματα. Ανεξάρτητα η θέση μου είναι ότι προσπάθησες να περάσεις μέσα από την σκόνη που σήκωσες θεωρώντας ότι δεν θα λερωθείς. Πήρα την απόφαση να βάλω την άποψη μου κάτω γιατί με έχεις εκθέσει προσωπικά. Ο διορισμός σου κατά ένα εκατοστό στηρίχτηκε στην δική μου υπογραφή αφού με αυτήν εμπιστεύτηκα την υποψηφιότητα του Προέδρου της Δημοκρατίας που σε διόρισε. Δεν θα σου ζητήσω να παραιτηθείς αυτό είναι θέμα της δικής σου συνείδησης ή και ευθύνη του Προέδρου, την καλή όμως πίστη σου δύσκολα έως καθόλου θα την ανακτήσεις.
  

• Χάριν στην χρηματοδότηση του Τόμμυ [που εν τον θέλει ούτε ο καρκίνος, όπως μας είπε.. :)] τζαι το κλίμα που δημιουργήσαν οι Ανάστος-Προδρόμου κοκ, είδα και πάλι αναρτημένο σε ένα διαφημιστικό ταμπλό το σύνθημα της χούντας: πατρίς, θρησκεία, οικογένεια. Ήταν υποψήφιος του ΕΛΑΜ, αλλά τελικά ποσο διαφέρουν μερικοί υποψήφιοι του ΔΗΣΥ; Ήταν τόσο εκτός τόπου και χρόνου που άρχισα να χαμογελώ, καθώς σκεφτόμουν την εξ ανάγκης άγνοια που θα έπρεπε να υποβάλει ο καημένος ο ελαμίτης τον εαυτό του, για να μπορεί να παπαγαλίζει μια τέτοια ανοησία.
  
  «Πατρίς» - σε ποιά πατρίδα «πιστεύουν», αραγε, οι ελαμίτες; Στην Ελλάδα, ενώ ζουν στην Κύπρο; Στην Κύπρο σαν μέρος της Ελλάδας, ενώ όμως αναγνωρίζουν την κυπριακή ανεξαρτησία και κατεβαίνουν σε εκλογές της Κυπριακής Δημοκρατίας; Και άντε να πουμε μονο Κύπρο – και την βόρεια και την νότια ή μόνο την νότια όπως εισηγείται ο πρόεδρος που εκλεξαν πρόσφατα; Δύσκολο πράγμα η «πατρίδα», οπότε μάλλον αποφεύγεται σαν έννοια πραγματικότητας και λανσαρεται σαν γλυφιτζουρι παρεμποδισης της σκεψης. Στην φαντασίωση υπάρχει πάντα και ο μαρμαρωμένος βασιλιάς - που αν υπήρχεν βεβαια θα παθαινε και αυτος το σοκ των αιωνων,αφου θα έβρισκε το Αϊβαλί εξόριστο για σχεδόν ένα αιώνα πια στην Βαλκανική.
  «Θρησκεία». Σε ποιά θρησκεία πιστεύει ένα ελαμίτης, εκτός από την ψυχολογική του ανάγκη να προσκυνά; Τον χριστιανισμό; Μα αυτό που διεκδικεί [για να έχει κάποιο στάτους το κόμπλεξ του] είναι τον αρχαιοελληνικό πολιτισμο. Αλλά εκείνος ήταν διαφορετικός από τον χριστιανισμό, και τον καταδίωξε ο χριστιανισμός. Για αυτό ο ελαμίτης αποφεύγει την Ιστορια. Προκαλεί cognitive dissonance.
  
  «Οικογένεια»: Ποια οικογένεια άραγε; Την ιστορική πατριαρχική με τον άντρα στυλλόν του σπιθκιού;. Υπάρχουν ακόμα γυναίκες που ανέχονται τέτοιες ανοησίες; Όπως και να το κάνεις θα πρέπει και οι ελαμίτες να ανακάλυψαν την ισότητα των φύλων. Άραγε οι ελαμίτες κάνουν σεξ μόνο με την στάση του ιεραπόστολου; Και δεν βλέπουν τσόντες; Ή τις βλέπουν ακόμα κρυφά; Καλά ο άλλος που ήταν από τα καμπαρέ και πουλούσε προστασία ενώ ηταν στα πέριξ της ηγεσίας; …Μάλλον βραχυκλωμένη σεξουαλικότητα. Πάντως οι σύζυγοι των ελαμιτων που είδαμε δεν είναι ακριβώς χαμηλοβλεπούσες με κουρουκλες όπως τες ταλεμπανούες..  Και καλά άμα έχουν πρόβλημα οι ελαμίτες/ισσες [άμα λ.χ. κερατώνουν οι σύζυγοι ας πούμε] τι κάνουν; Χωρίζουν ή απαγορεύεται το διαζύγιο έστω και αν σπάζει τα νευρα ο ένας της άλλης; Και άμα ανακαλύψουν ότι το παιδί τους είναι ομοφυλόφιλος ή λεσβία τι κάνουν; Λιτανείες, εξορκισμους ή του δίνουν χάπια.
  Συμπέρασμα: πρέπει να είναι πολύ δύσκολο να είσαι ελαμίτης και να σκέφτεσαι… Κάπως έτσι νοιώθω και για τους απογόνους/ες γονιών της ΕΟΚΑ β…J..

• Από αλλους κόψανε, αλλά όχι από την Εκκλησία – από όσα δηλαδή πληρώνει το κράτος για του ιερείς. Έτσι η αρχιεπισκοπή γλύτωσε τα λεφτά που θα πλήρωνε η ίδια αν γίνονταν αποκοπές. Και φυσικά «έφταιγε ο Χριστόφιας» που επέμενε να γίνουν οι περικοπές 15% και για την Εκκλησία…
  
  Για να έχουμε και εικόνα ποιοι στηρίζουν την κοσμική διάσταση του κράτους και ποιοι πετάνε λεφτά για να κανει μπίζνες ο αρχιεπίσκοπος – και μετά τους προσφέρει συγκάλυψη [με δηλώσεις και επιχορηγούμενα «κόμματα»]. Και για να γίνει κατανοητό,επισης,  και το οικονομικό κίνητρο της υστερικής αντίθεσης του αρχιεπίσκοπου στον Χριστόφια, αλλα και το συνεχές ξέπλυμα του Αναστασιάδη…
  Φαίνεται ότι δεν υπαρχει ίχνος στήριξης της εξουσιας, αυτήν την περίοδο, που να μην έχει οικονομικό όφελος συναλλαγής. Με τά λεφτά των φορολογουμένων… ο Αναστασιάδης του υποσχέθηκε ότι δεν θα εφάρμοζε τις περικοπές στις παροχές στην Εκκλησίας… Άντε σιγά σιγά θα τα μάθουμε και τα υπολοιπα…. :)
  Και όλοι αυτοί που παίζουν τους κοσμικούς, ή αυτοί που μουρμουρούν για τα δημόσια έξοδα κοκ, τώρα, θα κάνουν την πάπια πάλι; ..Λοιπόν είχε δίκαιο ή όχι ο Χριστόφιας που επέμενε να κάνει περικοπές 15% και να πληρώνει και η Εκκλησία τα του οίκου της [μερίδιο τουλάχιστον];
  
  « 6,75 ετησίως για μισθούς ιερέων. Ναυάγησε η μεταβίβαση επί διακυβέρνησης Χριστόφια.»  Μ. Χατζηστυλιανού, Φιλελεύθερος, 13/4/2019, σελ. 21 [Πρώτη Γραμμή]

• Άντε να  βάλουμε και ένα καλό σχόλιο του Α. Μιχαηλίδη, αν και στο τέλος κάνει και αυτός ότι δεν ξέρει ότι, οτι και να ψήφιζε η Βουλή απλώς θα την παρέπεμπε ο Ανάστος. Αλλά τα υπόλοιπα είναι σωστά - για τα θεάματα Αβέρωφ αλλά και το σχόλιο ότι άλλο ρολο επαιζε τοτε που «κουμάνταρε» την Βουλή. Για αυτό πετούσε πέτρες [βασικά στον Περδίκη και τον Λιλλήκα] από το γυάλινο σπίτι της εκτελεστικής εξουσίας που γαντζώνεται με βίδες στην καρεκλα. Αυτό δεν είναι άλλωστε το μόνο ιδεολόγημα πια του ΔΗΣΥ;
  
  «Έκανε πάλι το κομμάτι του ο Αβέρωφ Νεοφύτου στη Βουλή για το ψήφισμα περί Συνεργατισμού. Οικολόγοι και Συμμαχία έβαλαν ψήφισμα που επιρρίπτει ευθύνες και στα κόμματα.  
  
  «Άρπαξε την ευκαιρία ο Αβέρωφ και τους κάλεσε να αναλάβουν τις ευθύνες τους εμπράκτως μέσω του άρθρου 67, που σημαίνει να αυτοδιαλυθεί η Βουλή και να γίνουν βουλευτικές μαζί με τις ευρωεκλογές. «Φέρτε πρόταση να διαλυθεί η Βουλή», τα άλλα «είναι για να περιπαιζούμαστεν», είπε για να κερδίσει τις εντυπώσεις και να δείξει ότι δεν έχουν αντίκρισμα τα ψηφίσματα.
  
  Ξέχασε, όμως, ότι ο πρώτος που είπε ότι για τον Συνεργατισμό αναλαμβάνει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί ήταν ο ίδιος. Κι ότι παρόμοιο ψήφισμα, που ζητούσε από τον τότε Πρόεδρο Χριστόφια (και όχι από υπουργό) να παραιτηθεί εξέδωσε η Βουλή και τον Νοέμβριο του 2011, όταν κουμάνταρε ο ίδιος την αντιπολίτευση. Αλλά, κι αυτά χωρίς αντίκρισμα. Φυσικά, όλοι ξέρουν ότι τα ψηφίσματα που έβαλε χτες η αντιπολίτευση ήταν μόνο για να ικανοποιηθεί κάπως ο κόσμος και δεν υπήρχε πρόθεση να το κορυφώσουν. Γενικά, δηλαδή, για να περιπαιζούμαστεν.»     
  
  Α. Μιχαηλίδης
  
  
  
  
  
  
  
  

Ο φαύλος κύκλος της τουρκοκυπριακής οικονομίας

Η πτώση της τουρκικής λίρας σε συνδυασμό με την καχεξία της τουρκικής οικονομίας, ποιες επιπτώσεις έχει στην οικονομία των κατεχομένων; Ποιοι τομείς επηρεάζονται άμεσα; Οι αρνητικές επιπτώσεις της υποτίμησης της αξίας της τουρκικής λίρας στα κατεχόμενα σε ορισμένους τομείς ήταν πιο έντονες σε σύγκριση με την Τουρκία. Παρόλο που απουσιάζουν ολοκληρωμένα στοιχεία για τους τομείς […]

Ο φαύλος κύκλος της τουρκοκυπριακής οικονομίας

Η πτώση της τουρκικής λίρας σε συνδυασμό με την καχεξία της τουρκικής οικονομίας, ποιες επιπτώσεις έχει στην οικονομία των κατεχομένων; Ποιοι τομείς επηρεάζονται άμεσα; Οι αρνητικές επιπτώσεις της υποτίμησης της αξίας της τουρκικής λίρας στα κατεχόμενα σε ορισμένους τομείς ήταν πιο έντονες σε σύγκριση με την Τουρκία. Παρόλο που απουσιάζουν ολοκληρωμένα στοιχεία για τους τομείς … Continue reading Ο φαύλος κύκλος της τουρκοκυπριακής οικονομίας

Μερικές αριθμητικές και κοινωνικοοικονομικές πτυχές των δημοτικών εκλογών στην Τουρκία

Μέχρι και αυτή τη στιγμή η επανακαταμέτρηση των ψήφων για τον μητροπολιτικό δήμο Κωνσταντινούπολης συνεχίζεται… Ωστόσο μετά τη δημοσίευση των πρώτων μη επίσημων αποτελεσμάτων θα μπορούσαν να καταγραφούν μερικά στοιχεία για τις πολιτικές τάσεις στην Τουρκία, στη βάση αριθμητικών και κοινωνικοοικονομικών πτυχών της πρόσφατης εκλογικής αναμέτρησης. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι δημοτικές εκλογές της […]

Μερικές αριθμητικές και κοινωνικοοικονομικές πτυχές των δημοτικών εκλογών στην Τουρκία

Μέχρι και αυτή τη στιγμή η επανακαταμέτρηση των ψήφων για τον μητροπολιτικό δήμο Κωνσταντινούπολης συνεχίζεται… Ωστόσο μετά τη δημοσίευση των πρώτων μη επίσημων αποτελεσμάτων θα μπορούσαν να καταγραφούν μερικά στοιχεία για τις πολιτικές τάσεις στην Τουρκία, στη βάση αριθμητικών και κοινωνικοοικονομικών πτυχών της πρόσφατης εκλογικής αναμέτρησης. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι δημοτικές εκλογές της … Continue reading Μερικές αριθμητικές και κοινωνικοοικονομικές πτυχές των δημοτικών εκλογών στην Τουρκία

Κλειστά και ανοικτά οδοφράγματα στο Τουρκοκυπριακό πλαίσιο

Συγκρουόμενες ιδιότητες των κλειστών και ανοιχτών οδοφραγμάτων στο τουρκοκυπριακό πλαίσιο Η βίαιη διαφοροποίηση του κυπριακού γεωγραφικού χώρου που προκλήθηκε από την εισβολή της Τουρκίας το 1974, προκάλεσε πολλές αρνητικές συνέπειες. Μεταξύ αυτών ήταν και ο εξαναγκασμός σε νέες ιδεολογικές έννοιες και αντιλήψεις για την περιγραφή του τοπίου, οι οποίες προηγουμένως δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν […]

Το προεδρικό σύστημα ή το «καθεστώς της 15ης Ιουλίου»; Η κανονικοποίηση της εξαίρεσης στην Τουρκία

Οι ακαδημαϊκές έρευνες και οι γενικότερες αναζητήσεις σε σχέση με την πολιτική ιστορία της Τουρκίας συχνά διακρίνονται από την κοινή τους θεώρηση για την προβληματική των στρατιωτικών πραξικοπημάτων σε σχέση με την ανάπτυξη της δημοκρατίας στη χώρα. Είναι μάλιστα κοινός τόπος η διαπίστωση ότι τα πραξικοπήματα στη σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας αποτέλεσαν ένα από τα […]