Αναλογικά η υπόθεση του Γιαννάκη, παρά τις αντίθετες φωνές εκινήθηκεν με ταχύτητα φωτός παρα τες φιλότιμες προσπάθειες για καθυστέρηση. Τρία χρόνια να φκει απόφαση εν ταχύτητα φωτός για τα κυπριακά δικαστήρια, αν αναλογιστεί κανείς τζιαι τες παραδοχές του προέδρου του δικηγορικού συλλόγου “Είπε ότι δικαστικές αποφάσεις λαμβάνονται μετά την πάροδο 17 ετών, όμως, η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το Κράτος Δικαίου παρουσιάζει στοιχεία που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και δημιουργούν μια επίπλαστη εικόνα για την απονομή δικαιοσύνης στην Κύπρο.” - Βορκάς στη Βουλή: Παραπλανούμε την Κομισιόν
Όταν η σχέση του ανθρώπου με μια εικόνα αποκτά ιεραρχική μορφή. Το περιεχόμενο της εικόνας τοποθετείται πάνω από τον άνθρωπο, ο οποίος πρέπει να σέβεται, να προσκυνά, να γονατίζει. Τούτη η σχέση αξιοποιήθηκε που τον φασισμό, αλλά ήταν τζαι το πολιτισμικό προϊόν αιώνων. Στον φασισμό έγινε η μεταφορά τούτης της σχέσης σε μοντέρνα τεχνολογική μορφή. Η υστερία μερικών για την συζήτηση σχετικά με τον θάνατο του Αυξεντίου ήταν αποκαλυπτική – αρχικά είχαμε ένα στρατηγικό ψέμα για να κατασκευαστεί το θέαμα – ότι κάποιος υποστήριξε ότι ο Αυξεντίου αυτοκτόνησε. Σε μια λογική συζήτηση το όλο θέαμα θα περνούσε σαν ακαδημαϊκό ή έστω όσων ενδιαφέρονται για την Ιστορία... Η προσπάθεια στο εθνικόφρων κύκλωμα που ξεπετάχτηκε πάλι να πουλήσει προεκλογική συσπείρωση της ακροδεξιάς στο Ελαμ, άνοιξε το θέμα σε δημόσια συζήτηση. Η σχέση, όμως, που οικοδομήθηκε για το ακροδεξιό ακροατήριο ήταν κλασική μορφή της λατρευτικής σχέσης με μιαν μιτσιά κυπριακή προσθήκη: ο Αυξεντίου εν ιερό, λατρευτική εικόνα, που δεν πρέπει να συζητείται καν... Ακόμα τζαι η επιβεβαίωση ότι τελικά εσκοτώθηκεν που σφαίρα, εθεωρηθηκε βέβηλη. Ακόμα τζαι η υποψία. Σε τούτο το πλαίσιο, ο ίδιος ο Αυξεντίου σταματά να εν άνθρωπος στα μάθκια της ακροδεξιάς νεύρωσης: στην υστερία τους τον ήθελαν να υποφέρει, να κάφκεται... λατρεία του θανάτου τζαι του πόνου;
Η κυπριακή προσθήκη εν η εξής: η δική μας ακροδεξιά εν φτηνιάρικα καιροσκόπα – θέλει ήρωες που να υποφέρουν για να εξαργυρώνει τον πόνο, τον θεϊκό πόνο, σε εξουσία, σε μορφή επιβολής..
Εν τους ενδιαφέρει ο Αυξεντίου – ενδιαφέρει τους να λογοκρίνουν συζητήσεις τζαι σκέψεις. Άλλωστε μετά το 74 η ακροδεξιά επροσπάθησεν πάλε να τυλιχτεί την ΕΟΚΑ για να ξεπλύνει τζαι τα εγκλήματα τζαι την δειλία της το 1974. Τότε ελαλούσαν την ΕΟΚΑ Β..
Τοπικές Αυγουστιάτικες υστερίες: κάποιοι θέλουν να κλείσουν οδοφράγματα επικοινωνίας, τζαι κάποιοι κτυπιούνται γιατί να συζητηθεί αν ο Αυξεντίου πέθανε με το να καεί ή από σφαίρα... δηλαδή μερικοί αντλούν ικανοποίηση [;] από το να καεί ένας ήρωας αντί απλώς να πεθάνει; Εν κάμποσα ανώμαλο το εθνικόφρων spirit στον ρότσο μας, από ότι φαίνεται... :)
«Γιατί θεωρείτε ότι μειώνει τη θυσία του Αυξεντίου το γεγονός ότι μπορεί να αυτοκτόνησε ή να τον σκότωσε ο σύντροφος του; Εν κάτι που γνωρίζουμε χρόνια ότι στο πτώμα του βρέθηκε σφαίρα στο κεφάλι, άρα προς τι αυτή η παράλογη στροφή ενάντια σε κάποιον που απλά είπε το αυτονόητο και το κοινώς γνωστό;
Απλά δημιουργείτε ένα φαντασιακό κόσμο ο οποίος αν μετακινηθεί έστω και μια ίντζα, νιώθετε ότι ολόκληρο το οικοδόμημα καταρρέει. Παίρνετε αξία από το φαντασιακό σας κόσμο. Αυτό είναι το θέμα. Τουλάχιστον κάποιοι/κάποιες. Άλλοι κάμνουν το καθαρά για μαντρισμό ψήφων, ή επειδή φαίνεται να τους φεύγουν λίγα πρόβατα από το μαντρί...
Ναι, κατά πάσα πιθανότητα αυτοκτόνησε (δε νομίζω να τον εκτέλεσε ο συναγωνιστής του, διότι μάλλον θα το άκουαν οι Άγγλοι τžαι θα τον ερωτούσαν όταν εφκήκε, πράμα που δεν έγινε).
Θα ήταν περισσότερο ήρωας αν απλά εκάθετουν να κρούσει μέχρι τέλους;;;»
· Μια ενδιαφέρουσα καταγραφή με φόντο τζαι το εκ των φαινομένων ξέπλυμα τζαι του Γιαννάκη: Ο Σαββίδης τζαι τα δίκτυα σχέσεων που ενδεχομένως ερμηνεύκουν κινήσεις/αποφάσεις, ξεπλύματα..
Φαίνεται ότι η στρατηγική των θκυο διορισμένων του Αναστασιάδη στην Νομική Υπηρεσία, έσιει μιαν μιτσιά διαφοροποίηση – ο μεν βοηθός, σβήνει τις καταγγελίες, ενώ ο Γενικός Εισαγγελέας, ειδικεύεται στην σταδιακή υποβάθμιση του θέματος, με διάφορες μορφές.. «αρχειοθέτησης».. Που τον τζαιρό του Νικολάτου για το σκάνδαλο των διαβατήριων, ως τον Γιαννάκη τωρά, που φαίνεται να οδηγείται στο ξέπλυμα με αφαιρέσεις κατηγοριών κοκ..
Κάτι έξερεν το ασυνείδητο του Γιαννάκη όταν εκαμνε μάθημα για το χιούμορ..
Αλλά φαίνεται ότι έσιει τζαι η Ιστορία τες δικές της ρίζες διακλάδωσης στο χώρο των προνομιούχων ημέτερων..
«Για όσους διερωτάστε γιατί η Νομική Υπηρεσία έκανε τα πάντα για να γλυτώσει τον Γιαννάκη:
1) Είναι γνήσιο παιδί του συναγερμού. Ο πατέρας του ήταν ΕΟΚΑ Β και από την αρχή ηγετικό στέλεχος του ΔΗΣΥ στη Λάρνακα.
2) Είναι ξάδελφος της γυναίκας του Μιχάλη Ιωαννίδη- του γνωστού shadow και συνεταίρου του Σάββα Αγγελίδη.»