· Στην αντιπαράθεση Αναστασιάδη – Παράσχου, η νίκη του δεύτερου στην εικόνα της κοινής γνώμης, ή, όπως το έθεσε η Χ. Χατζηδημητρίου, η τά

·         Στην αντιπαράθεση Αναστασιάδη – Παράσχου, η νίκη του δεύτερου στην εικόνα της κοινής γνώμης, ή, όπως το έθεσε η Χ. Χατζηδημητρίου, η τάτσα που θα μείνει για πάντα στον Αναστασιάδη, πηγάζει που μια απλή σύγκριση:

O Παράσχος τόλμησε να ρισκάρει την δουλειά του [που ήταν υψηλόμισθη] για να υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια τζαι την ιστορία του, ενώ ο Αναστασιάδης το μόνο που κάμνει είναι να πετάσσει διακηρύξεις με τις οποίες γελούν ή χαμογελούν συγκαταβατικά όλοι πκιον, ενώ στην πραγματικότητα αγωνίζεται με νύχια και δόντια [και τα εξερτωμενα ΜΜΕ] να εμποδίσει την έρευνα του Ελεγκτή. Τρέμει δηλαδή την αλήθεια, ενώ ο Παράσχος ρίσκαρε για αυτήν..

https://www.philenews.com/f-me-appose/arthra-apo-f/article/1102636/i-tatsa-emeine

Ενάντια στην διχοτόμηση που εκτρέφει ο φασισμός - αλλα τζαι η διαπλοκή – βόρεια τζαι νότια. ώμο με ώμο

Ενάντια στην διχοτόμηση που εκτρέφει ο φασισμός - αλλα τζαι η διαπλοκή

– βόρεια τζαι νότια.

ώμο με ώμο

[από παρέμβαση της πολυκοινοτικής ομάδας «Αυλή» πάνω τζαι κάτω που τα τείχη τζαι που τες δκυό πλευρές της διαχωριστικής γραμμής που ενδυναμώνουν Αναστασιάδης τζαι Τατάρ]

https://voiceoftheisland.com.cy/138514/

· Τα ενδεχομενα υλικά συμφέροντα πίσω από την στροφή μερίδας της δεξιάς [πολιτικής-οικονομικής-μιντιακής κοκ] προς την διχοτόμηση. Ο Χ.

·         Τα ενδεχομενα υλικά συμφέροντα πίσω από την στροφή μερίδας της δεξιάς [πολιτικής-οικονομικής-μιντιακής κοκ] προς την διχοτόμηση. Ο Χ. Γεωργιάδης, ο Δ. Διονυσίου και η απόπειρα κανoνικοποίησης του σεναρίου δυο κρατών.

Στην εξαιρετική του ανάλυση « Ο Ντενκτάς στο Νότο»  ο Γ. Ιωάννου έθεσε για πρώτη φορά το ερώτημα για τις υλικές [οικονομικές αλλά και μορφών εξουσίας] δυναμικές που ωθούν ή προωθούν προς την διχοτόμηση ανάμεσα στους ελληνοκύπριους.

Η κατάσταση της προηγουμένης εβδομάδας ήταν ενδιαφέρουσα όσον αφορά τα τεκμήρια. Μετά από την ομολογία του αρχιεπίσκοπου ότι ο Αναστασιάδης δοκίμασε και μαζί του την εισήγηση για δυο κράτη, ο Ανάστος είπε «μα εγώ εν τζαι..», τζαι την επόμενη Κυριακή δυο εκπροσωποι της δεξιάς [που «πρόκοψε» πολλαπλά τούτην τη δεκαετία…J] βγήκαν σεργιάνι να ξεπλύνουν κάπως το νέο αδιέξοδο του Αναστασιάδη. Την ταύτιση των δυο κειμένων δεν την πρόσεξε κάποιος ουδέτερος αλλά κάποιος που είχε στο παρελθόν συνεργαστεί με την δεξιά, ο Μ. Παπαπέτρου, ο οποίος σε μια απάντηση του στον Χ. Γεωργιάδη, ανάφερε και τον Διονυσίου: «Το περίεργο είναι ότι την ίδια μέρα ο Διονύσης Διονυσίου, με άρθρο του στον Πολίτη, ουσιαστικά λανσάρει και εκείνος τα δύο κράτη, διανθισμένα με καμπόσα στοιχεία απο το τελευταίο βιβλίο του Πόλυ Πολυβίου για την λύση του κυπριακού κατά φάσεις και τμηματικά.»

Για να δούμε λοιπόν τα ατομα σαν ενδεικτικά σχέσεων εξουσίας και διασταυρώσεων συμφερόντων.

Χ. Γεωργιάδης. Τέως υπουργός οικονομικών που στήριξε τις δυο εναπομείνασες τράπεζες με κυπριακή καταγωγή έστω [αφου η ιδιοκτησια είναι πια σε μεγαο βαθμο ξενων μεγαλομετοχων] – και διάλυση του Συνεργατισμου [με παρατυπες διαδικασιες διαπλοκης όπως εδειξε η σχετικη ερευνα]  για να στηριχθει [όπως φάνηκε] η Ελληνικη Τράπεζα την οποία φαίνεται να ελέγχει ο  ΔΗΣΥ και ημέτερα του συμφέροντα [όπως της Logicom]. Η θητεία του ως υπουργός εμοιαζε με σύμβολο ημετεροκρατίας – απέκτησε το παρατσούκλι  «ο συμμαθητής» με την τάση του να διορίζει συμμαθητές/τριες του σε πόστα ασχέτως γνώσεων, επάρκειας, νομικής κατάστασης κοκ..

Δ. Διονυσίου που λανσάρει ιδέες του Πολυβίου, ο  οποίος φέρεται να είναι κομβικός παίκτης στα συμφέροντα της Τράπεζας Κύπρου. Ο κ. Διονυσίου ο ίδιος αναφέρθηκε σε δικαστική διαδικασία ότι είχε εμπλοκή στην διαδικασία πληροφόρησης αρθρογράφου [του Μ. Ολύμπιου] του Πολίτη ότι θα του έκοβαν [λογόκριναν δηλαδή] κείμενα διότι η Τράπεζα Κύπρου δεν θα έδινε ένα διαφημιστικό πακέτο 50,000 ευρώ στον Πολιτη – τους απειλουσε από ότι φαινεται η Τραπεζα και εκοψαν κριτικο σχολιογραφο.. Είναι ίσως η πιο τεκμηριωμένη [και με δικαστική μαρτυρία] σχέσης εξάρτησης ΜΜΕ και τραπεζιτικών συμφερόντων. Ο κ. Διονυσίου έχει οικογενειακές σχέσεις με τον κ. Νικολάτο, ο οποίος ψηφισε για την αποφυλάκιση του επικεφαλής της Τράπεζας Κύπρου, του Α. Ηλιαδη,  μετά την καταδίκη του [αργότερα δημοσιοποιηθηκε οτι ο κ. Νικολάτος είχε ευνοηθεί οικονομικά από την Τράπεζα Κύπρου]. Ευρυτερα ο κ. Διονυσίου έχει καθοριστικό ρόλο στον Πολίτη, ο οποίος στήριξε τον Αναστασιάδη και στις 2 προεδρικές εκλογές.

Ιδού πώς φαινεται να λανσάρεται η διχοτόμηση/δυο κρατη ως παραχώρηση της βόρειας Κύπρου στην Τουρκία: Πρώτα ξεχνάς γιατί επιλέγηκε [και από Κληρίδη] η διζωνική – [όπως για να κλείσει το βόρειο σύνορο και να βρεθούν τρόποι συνεννόησης των κυπρίων]. Μετα οι κοινότητες ταυτίζονται μόνο με τις εθνικιστικές θέσεις [«δεν θα δεχθεί η Τουρκία», «δεν θα αναγνωριστούν ίσα δικαιώματα»] για να βάλει, ο αρθρογραφος, την λυση των δυο κρατών στο τραπέζι. Προσέξετε το κολπάκι με το οποίο αποδίδει στους τουρκοκύπριους την θέση ότι δεν θα αναγνωριστούν τα δικαιώματα τους – ξηχάνωντας να διευκρινίσει ότι η πολιτική ισότητα ήταν αναγνωρισμένη μέχρι που ο πρόεδρος, τον οποίο στήριξε η εφημερίδα του Διονυσίου, άρχισε να την αμφισβητεί και προκλητικά μάλιστα όπως με την θέση ότι οι τ/κ δεν πρέπει να έχουν λόγο για το φυσικό αέριο… Ή να θυμηθούμε την θερμή υποδοχή της επιχειρησης ΜΜΕ, Πολιτης λτδ, στον Αναστασιάδη όταν γύρισε χωρίς λύση τζαι με ναυάγιο οπό Κραν Μοντανά;..

Ουσιαστικά, ο Διονυσίου φαινεται να προσπαθει να οικοδομησει ένα κουτοπονηρο ρητορικο κόλπο – παρουσιάζει τις εθνικιστικές θέσεις σαν το αδιέξοδο να συνεννοηθούν οι δυο κοινότητες, για να λογοκρίνει ότι είναι ο εθνικισμός που ο ίδιος συγκαλύπτει και εξέλεξε, που οδηγεί στην αντιπαράθεση [όπως με την εκλογή Τατάρ].. Η ρητορικη του εθνικισμου σπρώχνει τα δεδομένα στο αδιέξοδο για να εμφανιστεί ο κάθε Διονυσίου, σαν κατά φαντασια, διαιτητης ο οποιος θα το παίξει άσπρο-μαύρο άρα.. Ας πάρει η Τουρκια τη βόρεια Κύπρο. Για να τρώνε οι ημέτεροι στον νότο ακόμα λίγο;.. :)

Ο Πολίτης, τελικά,  φαινεται ότι ήταν μια εφημερίδα του κατεστημένου της δεξιάς – τζαι έσυρνε λλίην χρυσόσκονη αριστερίζουσα για να αιχμαλωτίσει τζαι αριστερούς. Τώρα βέβαια αγωνίζεται να συγκρατήσει όσους δεξιούς του έμειναν, προσφέροντας και πάλι υπηρεσίες στο καθεστως  – πολεμώντας τον Γενικό Ελεγκτή..

Ιδού λοιπόν τα κουτοπόνηρα κόλπα για να ξεπλύθουν μέσα από το απλοϊκές ανοησίες τύπου άσπρο-μαύρο, τα δυο κράτη..

 «Γιατί κατά φάσεις υλοποίηση; Διότι θα εξαλείψει τη δυσπιστία όλων των πλευρών. Οι Ελληνοκύπριοι υποστηρίζουν ότι η Τουρκία δεν θα υλοποιήσει ποτέ τη λύση που θα υπογράψουμε. Οι Τουρκοκύπριοι ισχυρίζονται ότι δεν θα τους αναγνωρίσουμε ποτέ ως κοινότητα με ίσα πολιτικά δικαιώματα. Μια λύση κατά φάσεις ίσως λοιπόν να αποτελεί απάντηση για την τελική λύση. Είτε αυτή είναι λύση ομοσπονδίας, είτε λύση δύο κρατών.

Αν πούμε όχι τότε ο καθένας παίρνει τον δικό του δρόμο…»

https://politis.com.cy/apopseis/sfairika/i-pentameris-kai-mia-stratigiki-symfonia/

· Και ο Παπαπέτρου ήταν και κυβερνητικός εκπρόσωπος του Κληρίδη. Κάτι ξέρει λογικα από τα ρητορικά κλωθογυρίσματα της συναγερμικής μά?

·         Και ο Παπαπέτρου ήταν και κυβερνητικός εκπρόσωπος του Κληρίδη. Κάτι ξέρει λογικα από τα ρητορικά κλωθογυρίσματα της συναγερμικής μάντρας..

Michalis Papapetrou

ΓΙΑ ΤΟΝ κ. ΧΑΡΗ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ. Μια οφειλόμενη απάντηση.

Πριν ακόμα στεγνώσει το σάλιο απο τις διαψεύσεις του Προέδρου και του Κυβερνητικού Εκπροσώπου στα όσα απεκάλυψε ο Αρχιεπίσκοπος για τα δύο κράτη, άρχισαν τα κελαηδήματα. Τις κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις του Ν. Αναστασιάδη, πως ποτέ δεν μίλησε για δύο κράτη και πως αυτά τα διαδίδουν ο κακός Άιντε, διάφοροι ψεύτες απο τον χώρο της αντιπολίτευσης και κάποιοι άνοες, που άλλα τους έλεγε και άλλα καταλάβαιναν, ακολούθησε,την περασμένη Κυριακή, ο στενός συνεργάτης του Προέδρου Χάρης Γεωργιάδης, που με άρθρο του στην Καθημερινή, επαναφέρει την λύση των δύο κρατών, την οποία βαφτίζει « νέο ρεαλισμό». Προφανώς για να μην μας πέσει βαρετή. Το περίεργο είναι ότι την ίδια μέρα ο Διονύσης Διονυσίου, με άρθρο του στον Πολίτη, ουσιαστικά λανσάρει και εκείνος τα δύο κράτη, διανθισμένα με καμπόσα στοιχεία απο το τελευταίο βιβλίο του Πόλυ Πολυβίου για την λύση του κυπριακού κατά φάσεις και τμηματικά. Δεν μπορώ να γνωρίζω τι υποκρύβεται πίσω απο αυτή την αρθρογραφία, αλλά ο Διονύσης με το χθεσινό του άρθρο, συγκρούεται με την κριτική που, πολύ σωστά εδώ και πολύ καιρό, άσκησε στον Πρόεδρο. Οσον αφορά τον Χάρη Γεωργιάδη, αρμόδιος να μας διευκρινίσει τι συμβαίνει, είναι ο Αβέρωφ Νεοφύτου, γιατί άλλα νομίζαμε ότι πρεσβεύει ο ΔΗΣΥ και άλλα διαβάζουμε απο τον Αν. Πρόεδρο του.

Λίγα λόγια για το άρθρο του Χ. Γεωργιάδη.

Είναι φανερή η προσπάθεια του να εμπλέξει τον Γλαύκο Κληρίδη στους διχοτομικούς του ακροβατισμούς. Εγώ καταθέτω την δική μου μαρτυρία, ότι ο Γλ. Κληρίδης θεωρούσε την διχοτόμιση ως την καταστροφή της Κύπρου. Και αντιτάχθηκε σθεναρά, στις συνομιλίες με τον Ντεκτάς σε μια τέτοια λύση. Πίστευε, και σωστά, πως τα δύο κράτη δημιουργούν ένα τεράστιο σύνορο με την Τουρκία , που θα διασχίζει την Κύπρο και θα φέρει την Τουρκία μέχρι την οδό Λήδρας και που θα αποτελεί μόνιμη εστία έντασης και προστριβών, και θα δημιουργεί τεράστιους κινδύνους για την Κύπρο. Οταν ο Κληρίδης εισηγήθηκε αποδοχή της ομοσπονδίας στην Αργώ, ήταν γιατί ήθελε να αποφύγει την διχοτόμιση, που μετα την εισβολή φάνταζε απειλητική και την οποία θεωρούσε ως τον μέγιστο κίνδυνο. Ολα αυτά είναι καλά γνωστά στα στελέχη του ΔΗΣΥ και το Προεδρικο. Ο λόγος, λοιπόν, που προτάσσουν τον Κληρίδη, είναι για να δημιουργήσουν μια γραμμή κάλυψης και να προσδώσουν στην ακραία και επικίνδυνη εισήγηση τους, τον μανδύα του ρεαλισμού και της λογικής.

Ο Χάρης Γεωργιάδης μας παρουσιάστηκε και ως υποστηρικτής των δήθεν τριών σχολών σκέψης στο κυπριακό. Τους ακραίους, που απορρίπτουν τα πάντα, τους ενδοτικούς, που αποδέχονται ότι θέλει η Τουρκία και τους αγωνιστές που ακολουθούν τον τρίτο δρόμο για να σώσουν την Κύπρο. Η πατρότητα αυτής της αβάσιμης και γεμάτης σκοπιμότητες, θεωρίας ανήκει στον Νίκο Κατσουρίδη και είναι ενδιαφέρον, που τώρα την υιοθετεί ο Αν. Πρόεδρος του ΔΗΣΥ. Αυτή είναι η σανίδα κύκλων, και στα δύο μεγάλα κόμματα, που στον βωμό ιδεοληψιών, αντιμάχονται την συμπόρευση ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ για λύση του κυπριακού. Κάτι που, αν δεν επιτευχθεί, λύση δεν μπορεί να υπάρξει. Κατα την διάρκεια της τελευταίας προσπάθειας του ΓΓ , και τις συνομιλίες με τον Ακκιντζί, μέχρι και πριν ένα χρόνο, το ΑΚΕΛ ανταποκρίθηκε θετικά σ αυτή του την υποχρέωση. Οι θεωρίες, όμως του Χάρη Γεωργιάδη, δημιουργούν αμφιβολίες για το τι σκέφτονται γι αυτό το θέμα στην Πινδάρου.

Ισχυρίζεται ο κ. Γεωργιάδης ότι χάθηκαν ευκαιρίες με ευθύνη της Τουρκίας. Εμείς κάναμε απλώς μερικά λάθη. Η απόρριψη του Σχεδίου Αναν έγινε λόγω Τουρκίας? Η αποτυχία να κλειδώσει το εδαφικό, όταν στο Μον Πελεράν, ο Ακκιντζί μας πρότεινε Μόρφου και την Αμμόχωστο και η διαφορά μας ήταν το 1%, οφείλεται στην Τουρκία? Η μήπως στον Πρόεδρο μας, που σηκώθηκε και έφυγε απο τις συνομιλίες, διότι τάχατες του ζήτησε ο Αντρος Κυπριανού να συζητηθεί πρώτα το εδαφικό στο Εθνικό Συμβούλιο , πριν απαντήσουμε στην τουρκική πλευρά. Κάτι που ο ΓΓ του ΑΚΕΛ διέψευσε επανειλημμένα. Οσο για το Κρανς Μοντανά, διαβάστε τις Εκθέσεις του ΓΓ και θα καταλάβετε. Αθωώνει και επαινεί την Τουρκία και κατακρίνει την στάση του Προέδρου. Ασφαλώς και η Τουρκία έχει ευθύνες, τις περισσότερες. Ομως και εμείς ας μην το παίζουμε αθώες περιστερές.

Σε μια εποχή που ο Πρόεδρος αγωνίζεται να πείσει και εντος και εκτός, ότι μόνη εφικτή λύση είναι η ομοσπονδία, τι θα πρέπει να σκεφτούν οι τούρκοι, όταν ακούν τον Αρχιεπίσκοπο και τον Χάρη Γεωργιάδη? Οταν ακούν όλους αυτούς που καλύπτουν τον Αναστασιάδη και συμπεριφέρονται ως να μην συμβαίνει τίποτε περίεργο. Σ αυτούς τους τελευταίους πρωτοστατούν οι εξτρεμιστές του ενδιάμεσου χώρου. Μήπως τους στέλλουμε το μύνημα να κάνουν υπομονή και όπου νάναι θα αποδεχτούμε τις επιδιώξεις τους?

Ο Χ. Γεωργιάδης θεωρεί ότι η Τουρκία ακολουθεί μια αναθεωρητική και συγκρουσιακή πολιτική. Η διάγνωση είναι σωστή. Το λάθος του είναι ότι η θεραπεία δεν είναι η διχοτόμιση, αλλά η Λύση της ΔΔΟ. Οταν όμως ο Νίκος Αναστασιάδης, όπως και ο Χ. Γεωργιάδης, δεν έχουν χωνέψει την πολιτική ισότητα, για ποιά ΔΔΟ και για ποιές εξελίξεις μπορούμε να μιλούμε?

Του Μιχάλη Παπαπέτρου

· Τα ενδεχομενα υλικά συμφέροντα πίσω από την στροφή μερίδας της δεξιάς [πολιτικής-οικονομικής-μιντιακής κοκ] προς την διχοτόμηση. Ο Χ.

·         Τα ενδεχομενα υλικά συμφέροντα πίσω από την στροφή μερίδας της δεξιάς [πολιτικής-οικονομικής-μιντιακής κοκ] προς την διχοτόμηση. Ο Χ. Γεωργιάδης, ο Δ. Διονυσίου και η απόπειρα κανoνικοποίησης του σεναρίου δυο κρατών.

Στην εξαιρετική του ανάλυση « Ο Ντενκτάς στο Νότο»  ο Γ. Ιωάννου έθεσε για πρώτη φορά το ερώτημα για τις υλικές [οικονομικές αλλά και μορφών εξουσίας] δυναμικές που ωθούν ή προωθούν προς την διχοτόμηση ανάμεσα στους ελληνοκύπριους.

Η κατάσταση της προηγουμένης εβδομάδας ήταν ενδιαφέρουσα όσον αφορά τα τεκμήρια. Μετά από την ομολογία του αρχιεπίσκοπου ότι ο Αναστασιάδης δοκίμασε και μαζί του την εισήγηση για δυο κράτη, ο Ανάστος είπε «μα εγώ εν τζαι..», τζαι την επόμενη Κυριακή δυο εκπροσωποι της δεξιάς [που «πρόκοψε» πολλαπλά τούτην τη δεκαετία…J] βγήκαν σεργιάνι να ξεπλύνουν κάπως το νέο αδιέξοδο του Αναστασιάδη. Την ταύτιση των δυο κειμένων δεν την πρόσεξε κάποιος ουδέτερος αλλά κάποιος που είχε στο παρελθόν συνεργαστεί με την δεξιά, ο Μ. Παπαπέτρου, ο οποίος σε μια απάντηση του στον Χ. Γεωργιάδη, ανάφερε και τον Διονυσίου: «Το περίεργο είναι ότι την ίδια μέρα ο Διονύσης Διονυσίου, με άρθρο του στον Πολίτη, ουσιαστικά λανσάρει και εκείνος τα δύο κράτη, διανθισμένα με καμπόσα στοιχεία απο το τελευταίο βιβλίο του Πόλυ Πολυβίου για την λύση του κυπριακού κατά φάσεις και τμηματικά.»

Για να δούμε λοιπόν τα ατομα σαν ενδεικτικά σχέσεων εξουσίας και διασταυρώσεων συμφερόντων.

Χ. Γεωργιάδης. Τέως υπουργός οικονομικών που στήριξε τις δυο εναπομείνασες τράπεζες με κυπριακή καταγωγή έστω [αφου η ιδιοκτησια είναι πια σε μεγαο βαθμο ξενων μεγαλομετοχων] – και διάλυση του Συνεργατισμου [με παρατυπες διαδικασιες διαπλοκης όπως εδειξε η σχετικη ερευνα]  για να στηριχθει [όπως φάνηκε] η Ελληνικη Τράπεζα την οποία φαίνεται να ελέγχει ο  ΔΗΣΥ και ημέτερα του συμφέροντα [όπως της Logicom]. Η θητεία του ως υπουργός εμοιαζε με σύμβολο ημετεροκρατίας – απέκτησε το παρατσούκλι  «ο συμμαθητής» με την τάση του να διορίζει συμμαθητές/τριες του σε πόστα ασχέτως γνώσεων, επάρκειας, νομικής κατάστασης κοκ..

Δ. Διονυσίου που λανσάρει ιδέες του Πολυβίου, ο  οποίος φέρεται να είναι κομβικός παίκτης στα συμφέροντα της Τράπεζας Κύπρου. Ο κ. Διονυσίου ο ίδιος αναφέρθηκε σε δικαστική διαδικασία ότι είχε εμπλοκή στην διαδικασία πληροφόρησης αρθρογράφου [του Μ. Ολύμπιου] του Πολίτη ότι θα του έκοβαν [λογόκριναν δηλαδή] κείμενα διότι η Τράπεζα Κύπρου δεν θα έδινε ένα διαφημιστικό πακέτο 50,000 ευρώ στον Πολιτη – τους απειλουσε από ότι φαινεται η Τραπεζα και εκοψαν κριτικο σχολιογραφο.. Είναι ίσως η πιο τεκμηριωμένη [και με δικαστική μαρτυρία] σχέσης εξάρτησης ΜΜΕ και τραπεζιτικών συμφερόντων. Ο κ. Διονυσίου έχει οικογενειακές σχέσεις με τον κ. Νικολάτο, ο οποίος ψηφισε για την αποφυλάκιση του επικεφαλής της Τράπεζας Κύπρου, του Α. Ηλιαδη,  μετά την καταδίκη του [αργότερα δημοσιοποιηθηκε οτι ο κ. Νικολάτος είχε ευνοηθεί οικονομικά από την Τράπεζα Κύπρου]. Ευρυτερα ο κ. Διονυσίου έχει καθοριστικό ρόλο στον Πολίτη, ο οποίος στήριξε τον Αναστασιάδη και στις 2 προεδρικές εκλογές.

Ιδού πώς φαινεται να λανσάρεται η διχοτόμηση/δυο κρατη ως παραχώρηση της βόρειας Κύπρου στην Τουρκία: Πρώτα ξεχνάς γιατί επιλέγηκε [και από Κληρίδη] η διζωνική – [όπως για να κλείσει το βόρειο σύνορο και να βρεθούν τρόποι συνεννόησης των κυπρίων]. Μετα οι κοινότητες ταυτίζονται μόνο με τις εθνικιστικές θέσεις [«δεν θα δεχθεί η Τουρκία», «δεν θα αναγνωριστούν ίσα δικαιώματα»] για να βάλει, ο αρθρογραφος, την λυση των δυο κρατών στο τραπέζι. Προσέξετε το κολπάκι με το οποίο αποδίδει στους τουρκοκύπριους την θέση ότι δεν θα αναγνωριστούν τα δικαιώματα τους – ξηχάνωντας να διευκρινίσει ότι η πολιτική ισότητα ήταν αναγνωρισμένη μέχρι που ο πρόεδρος, τον οποίο στήριξε η εφημερίδα του Διονυσίου, άρχισε να την αμφισβητεί και προκλητικά μάλιστα όπως με την θέση ότι οι τ/κ δεν πρέπει να έχουν λόγο για το φυσικό αέριο… Ή να θυμηθούμε την θερμή υποδοχή της επιχειρησης ΜΜΕ, Πολιτης λτδ, στον Αναστασιάδη όταν γύρισε χωρίς λύση τζαι με ναυάγιο οπό Κραν Μοντανά;..

Ουσιαστικά, ο Διονυσίου φαινεται να προσπαθει να οικοδομησει ένα κουτοπονηρο ρητορικο κόλπο – παρουσιάζει τις εθνικιστικές θέσεις σαν το αδιέξοδο να συνεννοηθούν οι δυο κοινότητες, για να λογοκρίνει ότι είναι ο εθνικισμός που ο ίδιος συγκαλύπτει και εξέλεξε, που οδηγεί στην αντιπαράθεση [όπως με την εκλογή Τατάρ].. Η ρητορικη του εθνικισμου σπρώχνει τα δεδομένα στο αδιέξοδο για να εμφανιστεί ο κάθε Διονυσίου, σαν κατά φαντασια, διαιτητης ο οποιος θα το παίξει άσπρο-μαύρο άρα.. Ας πάρει η Τουρκια τη βόρεια Κύπρο. Για να τρώνε οι ημέτεροι στον νότο ακόμα λίγο;.. :)

Ο Πολίτης, τελικά,  φαινεται ότι ήταν μια εφημερίδα του κατεστημένου της δεξιάς – τζαι έσυρνε λλίην χρυσόσκονη αριστερίζουσα για να αιχμαλωτίσει τζαι αριστερούς. Τώρα βέβαια αγωνίζεται να συγκρατήσει όσους δεξιούς του έμειναν, προσφέροντας και πάλι υπηρεσίες στο καθεστως  – πολεμώντας τον Γενικό Ελεγκτή..

Ιδού λοιπόν τα κουτοπόνηρα κόλπα για να ξεπλύθουν μέσα από το απλοϊκές ανοησίες τύπου άσπρο-μαύρο, τα δυο κράτη..

 «Γιατί κατά φάσεις υλοποίηση; Διότι θα εξαλείψει τη δυσπιστία όλων των πλευρών. Οι Ελληνοκύπριοι υποστηρίζουν ότι η Τουρκία δεν θα υλοποιήσει ποτέ τη λύση που θα υπογράψουμε. Οι Τουρκοκύπριοι ισχυρίζονται ότι δεν θα τους αναγνωρίσουμε ποτέ ως κοινότητα με ίσα πολιτικά δικαιώματα. Μια λύση κατά φάσεις ίσως λοιπόν να αποτελεί απάντηση για την τελική λύση. Είτε αυτή είναι λύση ομοσπονδίας, είτε λύση δύο κρατών.

Αν πούμε όχι τότε ο καθένας παίρνει τον δικό του δρόμο…»

https://politis.com.cy/apopseis/sfairika/i-pentameris-kai-mia-stratigiki-symfonia/

Όσοι πιστεύουν ότι οι θέσεις του Αβέρωφ στο Κυπριακό διαφέρουν από αυτές του προέδρου, καλά κάνουν να ξυπνήσουν. Τον ΔΗΣΥ δεν τον ενδιαφέρε

Μιχαλακης Σαββιδης

Όσοι πιστεύουν ότι οι θέσεις του Αβέρωφ στο Κυπριακό διαφέρουν από αυτές του προέδρου, καλά κάνουν να ξυπνήσουν.

Τον ΔΗΣΥ δεν τον ενδιαφέρει ποια η λύση του Κυπριακού. Ρε δεν πάει να είναι Σειχάτο, Εμιράτο, Βασιλευόμενος ζουρλομανδύας, Δεσποτάτο, ΔΔΟ, τριπλή η τετραπλή ομοσπονδία! Φτάνει η λύση που θα προκύψει να μην επηρεάζει κατά ένα ιώτα, την ανεξέλεγκτο έλεγχο τους πάνω στους ιθαγενείς. Που ήταν και η καρδιά της μη λύσης του προβλήματος από το 1955.

Τα μασημένα λόγια του Αβέρωφ σε συνεντεύξεις, δεν είναι τίποτα άλλο παρα να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια (χωρίς να δίνει αυτή την εντύπωση) αφού κατάλαβε ότι το καράβι της διακυβέρνησης Αναστασιάδη μπάζει νερά από παντού. Έρχονται εκλογές σου λέει και δεν θα πληρώσω εγώ τις επιλογές του προέδρου.

Δεν ανησυχούμε κ. Αβέρωφ. Με καραβοκύρη εσένα και με πλοηγούς τον Κυπριανού και Δίπλαρο, η χώρα μας δει ακόμα πιο λαμπρές μέρες. Σε άλλη χώρα δεν θα σου έδιναν σκούπα να καθαρίζεις τους δρόμους. Όχι να δίνεις συνεντεύξεις σε κανάλια.

Ακουσα την συνέντευξη του Αβέρωφ στο ΡΙΚ, δεν ξέρω γιατί έκανα αυτή την βλακεία. Με πόση μαεστρία πλάσαρε τον νέο ρεαλισμό, την διχοτόμηση. 4

Πάνω σε ποιο μαξιλάρι θα μπορούσε να αναπαυθεί το κεφάλι μου, βλέποντας την πατρίδα να βουλιάζει στην ηδονή του κάθε άστοχου πολιτικάντη που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι ο αθέμιτος πλουτισμός. Εσύ Αβέρωφ, δεν ξέρεις τι θα πει ξεριζωμός. Να είσαι παιδάκι του δημοτικού και να σε βάζουν σε ένα ταξί βιαστικά με μια βαλίτσα στο χέρι και να έχουν ασπρίσει τα μαλλιά σου κι ακόμα να θυμάσαι το χρώμα που είχε το ταξί. Δεν ονειρεύτηκες ποτέ πως θα ξυπνήσεις ένα πρωί στην Αμμόχωστο και θα αρπάξεις τα παιδιά σου να τρέξεις για μπάνιο στην Χρυσή Ακτή.

Είσαι ακατάλληλος για πολιτικός, είσαι ακατάλληλος για να αποφασίζεις την μοίρα μας, όπως ακατάλληλος είναι και ο φίλος σου ο Νίκος. Άκουσα τι λες στην παρέα σου… ότι το Κυπριακό είναι όπως δυο ενωμένες κατοικίες που απλώς πρέπει να τα βρουν οι ιδιοκτήτες στα κοινόχρηστα... κι όσο κι αν δοκίμασες απόψε (ψες), να παίξεις με τις λέξεις άκουγα τα ανείπωτα στις ανάσες σου…