Login
· Βοηθώντας την μνήμη του Αναστασιάδη: Στην επιστολή του στην Ένωση Συντακτών ο Αναστος είπε τζαι το αμίμητο [αν εφαρμοστεί στον ίδιο τζαι στο κόμμα του]: «Από πότε η δια δημοσιεύσεων διασπορά ψευδών ειδήσεων ή η χωρίς έρευνα και τεκμηρίωση δημοσιοποίηση αποτελούν μέρος του πλουραλισμού απόψεων ή της δεοντολογίας εκφοράς του δημοσίου λόγου;»» Μα που ήσουν λεβέντη μας τόσα χρόνια; Που ήσουν, ας πουμε, όταν ο βουλευτής του κόμματος σου, ο Διπλαρος, ελάλεν ότι οι κόρες του Χριστόφια εφκαλαν λεφτά στο εξωτερικό; Τότε κύριε Νικουιν [που αποκαλείς άλλους «λαγούς»] που εξερες πολλά καλά ότι εν οι κόρες σου [μεσω δικηγορικού γραφείου] τζαι ο συμπέθερος που εφκαλαν χρήματα, εν είπες στο κοπελλι σου που επουλαν το ψέμα ξεδιάντροπα να σιωπήσει..Τότε..ηταν καλο κύριε Αναστασιαδη ή ηταν όντως «διασπορά ψευδών ειδήσεων”;
Είσαι τοσο διάτρητος που σε ουλλην την υπόλοιπη σου ζωή να λαλείς συγνώμη για τις παραπλανήσεις σου, εν ξοφλάς. Τζαι τωρα παίζεις με τις λεξούες για να συγκαλύψεις απλά. Διότι ξέρεις ότι εμπλέκεσαι τζαι εσύ, τζαι το δικηγορικό γραφείο, τζαι η φαμίλια. Οποτε εν καλά να σκέφτεσαι τι λαλείς - γιατί οσα λαλείς μπορει να ερμηνευκουνται τζαι σαν τις εικόνες του εαυτού σου…Μπούμερανγκ λεγεται….:)
· Στην αντιπαράθεση Αναστασιάδη – Παράσχου, η νίκη του δεύτερου στην εικόνα της κοινής γνώμης, ή, όπως το έθεσε η Χ. Χατζηδημητρίου, η τάτσα που θα μείνει για πάντα στον Αναστασιάδη, πηγάζει που μια απλή σύγκριση:
O Παράσχος τόλμησε να ρισκάρει την δουλειά του [που ήταν υψηλόμισθη] για να υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια τζαι την ιστορία του, ενώ ο Αναστασιάδης το μόνο που κάμνει είναι να πετάσσει διακηρύξεις με τις οποίες γελούν ή χαμογελούν συγκαταβατικά όλοι πκιον, ενώ στην πραγματικότητα αγωνίζεται με νύχια και δόντια [και τα εξερτωμενα ΜΜΕ] να εμποδίσει την έρευνα του Ελεγκτή. Τρέμει δηλαδή την αλήθεια, ενώ ο Παράσχος ρίσκαρε για αυτήν..
https://www.philenews.com/f-me-appose/arthra-apo-f/article/1102636/i-tatsa-emeine
Ενάντια στην διχοτόμηση που εκτρέφει ο φασισμός - αλλα τζαι η διαπλοκή
– βόρεια τζαι νότια.
ώμο με ώμο
[από παρέμβαση της πολυκοινοτικής ομάδας «Αυλή» πάνω τζαι κάτω που τα τείχη τζαι που τες δκυό πλευρές της διαχωριστικής γραμμής που ενδυναμώνουν Αναστασιάδης τζαι Τατάρ]
https://voiceoftheisland.com.cy/138514/
· Τα ενδεχομενα υλικά συμφέροντα πίσω από την στροφή μερίδας της δεξιάς [πολιτικής-οικονομικής-μιντιακής κοκ] προς την διχοτόμηση. Ο Χ. Γεωργιάδης, ο Δ. Διονυσίου και η απόπειρα κανoνικοποίησης του σεναρίου δυο κρατών.
Στην εξαιρετική του ανάλυση « Ο Ντενκτάς στο Νότο» ο Γ. Ιωάννου έθεσε για πρώτη φορά το ερώτημα για τις υλικές [οικονομικές αλλά και μορφών εξουσίας] δυναμικές που ωθούν ή προωθούν προς την διχοτόμηση ανάμεσα στους ελληνοκύπριους.
Η κατάσταση της προηγουμένης εβδομάδας ήταν ενδιαφέρουσα όσον αφορά τα τεκμήρια. Μετά από την ομολογία του αρχιεπίσκοπου ότι ο Αναστασιάδης δοκίμασε και μαζί του την εισήγηση για δυο κράτη, ο Ανάστος είπε «μα εγώ εν τζαι..», τζαι την επόμενη Κυριακή δυο εκπροσωποι της δεξιάς [που «πρόκοψε» πολλαπλά τούτην τη δεκαετία…J] βγήκαν σεργιάνι να ξεπλύνουν κάπως το νέο αδιέξοδο του Αναστασιάδη. Την ταύτιση των δυο κειμένων δεν την πρόσεξε κάποιος ουδέτερος αλλά κάποιος που είχε στο παρελθόν συνεργαστεί με την δεξιά, ο Μ. Παπαπέτρου, ο οποίος σε μια απάντηση του στον Χ. Γεωργιάδη, ανάφερε και τον Διονυσίου: «Το περίεργο είναι ότι την ίδια μέρα ο Διονύσης Διονυσίου, με άρθρο του στον Πολίτη, ουσιαστικά λανσάρει και εκείνος τα δύο κράτη, διανθισμένα με καμπόσα στοιχεία απο το τελευταίο βιβλίο του Πόλυ Πολυβίου για την λύση του κυπριακού κατά φάσεις και τμηματικά.»
Για να δούμε λοιπόν τα ατομα σαν ενδεικτικά σχέσεων εξουσίας και διασταυρώσεων συμφερόντων.
Χ. Γεωργιάδης. Τέως υπουργός οικονομικών που στήριξε τις δυο εναπομείνασες τράπεζες με κυπριακή καταγωγή έστω [αφου η ιδιοκτησια είναι πια σε μεγαο βαθμο ξενων μεγαλομετοχων] – και διάλυση του Συνεργατισμου [με παρατυπες διαδικασιες διαπλοκης όπως εδειξε η σχετικη ερευνα] για να στηριχθει [όπως φάνηκε] η Ελληνικη Τράπεζα την οποία φαίνεται να ελέγχει ο ΔΗΣΥ και ημέτερα του συμφέροντα [όπως της Logicom]. Η θητεία του ως υπουργός εμοιαζε με σύμβολο ημετεροκρατίας – απέκτησε το παρατσούκλι «ο συμμαθητής» με την τάση του να διορίζει συμμαθητές/τριες του σε πόστα ασχέτως γνώσεων, επάρκειας, νομικής κατάστασης κοκ..
Δ. Διονυσίου που λανσάρει ιδέες του Πολυβίου, ο οποίος φέρεται να είναι κομβικός παίκτης στα συμφέροντα της Τράπεζας Κύπρου. Ο κ. Διονυσίου ο ίδιος αναφέρθηκε σε δικαστική διαδικασία ότι είχε εμπλοκή στην διαδικασία πληροφόρησης αρθρογράφου [του Μ. Ολύμπιου] του Πολίτη ότι θα του έκοβαν [λογόκριναν δηλαδή] κείμενα διότι η Τράπεζα Κύπρου δεν θα έδινε ένα διαφημιστικό πακέτο 50,000 ευρώ στον Πολιτη – τους απειλουσε από ότι φαινεται η Τραπεζα και εκοψαν κριτικο σχολιογραφο.. Είναι ίσως η πιο τεκμηριωμένη [και με δικαστική μαρτυρία] σχέσης εξάρτησης ΜΜΕ και τραπεζιτικών συμφερόντων. Ο κ. Διονυσίου έχει οικογενειακές σχέσεις με τον κ. Νικολάτο, ο οποίος ψηφισε για την αποφυλάκιση του επικεφαλής της Τράπεζας Κύπρου, του Α. Ηλιαδη, μετά την καταδίκη του [αργότερα δημοσιοποιηθηκε οτι ο κ. Νικολάτος είχε ευνοηθεί οικονομικά από την Τράπεζα Κύπρου]. Ευρυτερα ο κ. Διονυσίου έχει καθοριστικό ρόλο στον Πολίτη, ο οποίος στήριξε τον Αναστασιάδη και στις 2 προεδρικές εκλογές.
Ιδού πώς φαινεται να λανσάρεται η διχοτόμηση/δυο κρατη ως παραχώρηση της βόρειας Κύπρου στην Τουρκία: Πρώτα ξεχνάς γιατί επιλέγηκε [και από Κληρίδη] η διζωνική – [όπως για να κλείσει το βόρειο σύνορο και να βρεθούν τρόποι συνεννόησης των κυπρίων]. Μετα οι κοινότητες ταυτίζονται μόνο με τις εθνικιστικές θέσεις [«δεν θα δεχθεί η Τουρκία», «δεν θα αναγνωριστούν ίσα δικαιώματα»] για να βάλει, ο αρθρογραφος, την λυση των δυο κρατών στο τραπέζι. Προσέξετε το κολπάκι με το οποίο αποδίδει στους τουρκοκύπριους την θέση ότι δεν θα αναγνωριστούν τα δικαιώματα τους – ξηχάνωντας να διευκρινίσει ότι η πολιτική ισότητα ήταν αναγνωρισμένη μέχρι που ο πρόεδρος, τον οποίο στήριξε η εφημερίδα του Διονυσίου, άρχισε να την αμφισβητεί και προκλητικά μάλιστα όπως με την θέση ότι οι τ/κ δεν πρέπει να έχουν λόγο για το φυσικό αέριο… Ή να θυμηθούμε την θερμή υποδοχή της επιχειρησης ΜΜΕ, Πολιτης λτδ, στον Αναστασιάδη όταν γύρισε χωρίς λύση τζαι με ναυάγιο οπό Κραν Μοντανά;..
Ουσιαστικά, ο Διονυσίου φαινεται να προσπαθει να οικοδομησει ένα κουτοπονηρο ρητορικο κόλπο – παρουσιάζει τις εθνικιστικές θέσεις σαν το αδιέξοδο να συνεννοηθούν οι δυο κοινότητες, για να λογοκρίνει ότι είναι ο εθνικισμός που ο ίδιος συγκαλύπτει και εξέλεξε, που οδηγεί στην αντιπαράθεση [όπως με την εκλογή Τατάρ].. Η ρητορικη του εθνικισμου σπρώχνει τα δεδομένα στο αδιέξοδο για να εμφανιστεί ο κάθε Διονυσίου, σαν κατά φαντασια, διαιτητης ο οποιος θα το παίξει άσπρο-μαύρο άρα.. Ας πάρει η Τουρκια τη βόρεια Κύπρο. Για να τρώνε οι ημέτεροι στον νότο ακόμα λίγο;.. :)
Ο Πολίτης, τελικά, φαινεται ότι ήταν μια εφημερίδα του κατεστημένου της δεξιάς – τζαι έσυρνε λλίην χρυσόσκονη αριστερίζουσα για να αιχμαλωτίσει τζαι αριστερούς. Τώρα βέβαια αγωνίζεται να συγκρατήσει όσους δεξιούς του έμειναν, προσφέροντας και πάλι υπηρεσίες στο καθεστως – πολεμώντας τον Γενικό Ελεγκτή..
Ιδού λοιπόν τα κουτοπόνηρα κόλπα για να ξεπλύθουν μέσα από το απλοϊκές ανοησίες τύπου άσπρο-μαύρο, τα δυο κράτη..
«Γιατί κατά φάσεις υλοποίηση; Διότι θα εξαλείψει τη δυσπιστία όλων των πλευρών. Οι Ελληνοκύπριοι υποστηρίζουν ότι η Τουρκία δεν θα υλοποιήσει ποτέ τη λύση που θα υπογράψουμε. Οι Τουρκοκύπριοι ισχυρίζονται ότι δεν θα τους αναγνωρίσουμε ποτέ ως κοινότητα με ίσα πολιτικά δικαιώματα. Μια λύση κατά φάσεις ίσως λοιπόν να αποτελεί απάντηση για την τελική λύση. Είτε αυτή είναι λύση ομοσπονδίας, είτε λύση δύο κρατών.
Αν πούμε όχι τότε ο καθένας παίρνει τον δικό του δρόμο…»
https://politis.com.cy/apopseis/sfairika/i-pentameris-kai-mia-stratigiki-symfonia/
· Και ο Παπαπέτρου ήταν και κυβερνητικός εκπρόσωπος του Κληρίδη. Κάτι ξέρει λογικα από τα ρητορικά κλωθογυρίσματα της συναγερμικής μάντρας..
ΓΙΑ ΤΟΝ κ. ΧΑΡΗ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ. Μια οφειλόμενη απάντηση.
Πριν ακόμα στεγνώσει το σάλιο απο τις διαψεύσεις του Προέδρου και του Κυβερνητικού Εκπροσώπου στα όσα απεκάλυψε ο Αρχιεπίσκοπος για τα δύο κράτη, άρχισαν τα κελαηδήματα. Τις κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις του Ν. Αναστασιάδη, πως ποτέ δεν μίλησε για δύο κράτη και πως αυτά τα διαδίδουν ο κακός Άιντε, διάφοροι ψεύτες απο τον χώρο της αντιπολίτευσης και κάποιοι άνοες, που άλλα τους έλεγε και άλλα καταλάβαιναν, ακολούθησε,την περασμένη Κυριακή, ο στενός συνεργάτης του Προέδρου Χάρης Γεωργιάδης, που με άρθρο του στην Καθημερινή, επαναφέρει την λύση των δύο κρατών, την οποία βαφτίζει « νέο ρεαλισμό». Προφανώς για να μην μας πέσει βαρετή. Το περίεργο είναι ότι την ίδια μέρα ο Διονύσης Διονυσίου, με άρθρο του στον Πολίτη, ουσιαστικά λανσάρει και εκείνος τα δύο κράτη, διανθισμένα με καμπόσα στοιχεία απο το τελευταίο βιβλίο του Πόλυ Πολυβίου για την λύση του κυπριακού κατά φάσεις και τμηματικά. Δεν μπορώ να γνωρίζω τι υποκρύβεται πίσω απο αυτή την αρθρογραφία, αλλά ο Διονύσης με το χθεσινό του άρθρο, συγκρούεται με την κριτική που, πολύ σωστά εδώ και πολύ καιρό, άσκησε στον Πρόεδρο. Οσον αφορά τον Χάρη Γεωργιάδη, αρμόδιος να μας διευκρινίσει τι συμβαίνει, είναι ο Αβέρωφ Νεοφύτου, γιατί άλλα νομίζαμε ότι πρεσβεύει ο ΔΗΣΥ και άλλα διαβάζουμε απο τον Αν. Πρόεδρο του.
Λίγα λόγια για το άρθρο του Χ. Γεωργιάδη.
Είναι φανερή η προσπάθεια του να εμπλέξει τον Γλαύκο Κληρίδη στους διχοτομικούς του ακροβατισμούς. Εγώ καταθέτω την δική μου μαρτυρία, ότι ο Γλ. Κληρίδης θεωρούσε την διχοτόμιση ως την καταστροφή της Κύπρου. Και αντιτάχθηκε σθεναρά, στις συνομιλίες με τον Ντεκτάς σε μια τέτοια λύση. Πίστευε, και σωστά, πως τα δύο κράτη δημιουργούν ένα τεράστιο σύνορο με την Τουρκία , που θα διασχίζει την Κύπρο και θα φέρει την Τουρκία μέχρι την οδό Λήδρας και που θα αποτελεί μόνιμη εστία έντασης και προστριβών, και θα δημιουργεί τεράστιους κινδύνους για την Κύπρο. Οταν ο Κληρίδης εισηγήθηκε αποδοχή της ομοσπονδίας στην Αργώ, ήταν γιατί ήθελε να αποφύγει την διχοτόμιση, που μετα την εισβολή φάνταζε απειλητική και την οποία θεωρούσε ως τον μέγιστο κίνδυνο. Ολα αυτά είναι καλά γνωστά στα στελέχη του ΔΗΣΥ και το Προεδρικο. Ο λόγος, λοιπόν, που προτάσσουν τον Κληρίδη, είναι για να δημιουργήσουν μια γραμμή κάλυψης και να προσδώσουν στην ακραία και επικίνδυνη εισήγηση τους, τον μανδύα του ρεαλισμού και της λογικής.
Ο Χάρης Γεωργιάδης μας παρουσιάστηκε και ως υποστηρικτής των δήθεν τριών σχολών σκέψης στο κυπριακό. Τους ακραίους, που απορρίπτουν τα πάντα, τους ενδοτικούς, που αποδέχονται ότι θέλει η Τουρκία και τους αγωνιστές που ακολουθούν τον τρίτο δρόμο για να σώσουν την Κύπρο. Η πατρότητα αυτής της αβάσιμης και γεμάτης σκοπιμότητες, θεωρίας ανήκει στον Νίκο Κατσουρίδη και είναι ενδιαφέρον, που τώρα την υιοθετεί ο Αν. Πρόεδρος του ΔΗΣΥ. Αυτή είναι η σανίδα κύκλων, και στα δύο μεγάλα κόμματα, που στον βωμό ιδεοληψιών, αντιμάχονται την συμπόρευση ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ για λύση του κυπριακού. Κάτι που, αν δεν επιτευχθεί, λύση δεν μπορεί να υπάρξει. Κατα την διάρκεια της τελευταίας προσπάθειας του ΓΓ , και τις συνομιλίες με τον Ακκιντζί, μέχρι και πριν ένα χρόνο, το ΑΚΕΛ ανταποκρίθηκε θετικά σ αυτή του την υποχρέωση. Οι θεωρίες, όμως του Χάρη Γεωργιάδη, δημιουργούν αμφιβολίες για το τι σκέφτονται γι αυτό το θέμα στην Πινδάρου.
Ισχυρίζεται ο κ. Γεωργιάδης ότι χάθηκαν ευκαιρίες με ευθύνη της Τουρκίας. Εμείς κάναμε απλώς μερικά λάθη. Η απόρριψη του Σχεδίου Αναν έγινε λόγω Τουρκίας? Η αποτυχία να κλειδώσει το εδαφικό, όταν στο Μον Πελεράν, ο Ακκιντζί μας πρότεινε Μόρφου και την Αμμόχωστο και η διαφορά μας ήταν το 1%, οφείλεται στην Τουρκία? Η μήπως στον Πρόεδρο μας, που σηκώθηκε και έφυγε απο τις συνομιλίες, διότι τάχατες του ζήτησε ο Αντρος Κυπριανού να συζητηθεί πρώτα το εδαφικό στο Εθνικό Συμβούλιο , πριν απαντήσουμε στην τουρκική πλευρά. Κάτι που ο ΓΓ του ΑΚΕΛ διέψευσε επανειλημμένα. Οσο για το Κρανς Μοντανά, διαβάστε τις Εκθέσεις του ΓΓ και θα καταλάβετε. Αθωώνει και επαινεί την Τουρκία και κατακρίνει την στάση του Προέδρου. Ασφαλώς και η Τουρκία έχει ευθύνες, τις περισσότερες. Ομως και εμείς ας μην το παίζουμε αθώες περιστερές.
Σε μια εποχή που ο Πρόεδρος αγωνίζεται να πείσει και εντος και εκτός, ότι μόνη εφικτή λύση είναι η ομοσπονδία, τι θα πρέπει να σκεφτούν οι τούρκοι, όταν ακούν τον Αρχιεπίσκοπο και τον Χάρη Γεωργιάδη? Οταν ακούν όλους αυτούς που καλύπτουν τον Αναστασιάδη και συμπεριφέρονται ως να μην συμβαίνει τίποτε περίεργο. Σ αυτούς τους τελευταίους πρωτοστατούν οι εξτρεμιστές του ενδιάμεσου χώρου. Μήπως τους στέλλουμε το μύνημα να κάνουν υπομονή και όπου νάναι θα αποδεχτούμε τις επιδιώξεις τους?
Ο Χ. Γεωργιάδης θεωρεί ότι η Τουρκία ακολουθεί μια αναθεωρητική και συγκρουσιακή πολιτική. Η διάγνωση είναι σωστή. Το λάθος του είναι ότι η θεραπεία δεν είναι η διχοτόμιση, αλλά η Λύση της ΔΔΟ. Οταν όμως ο Νίκος Αναστασιάδης, όπως και ο Χ. Γεωργιάδης, δεν έχουν χωνέψει την πολιτική ισότητα, για ποιά ΔΔΟ και για ποιές εξελίξεις μπορούμε να μιλούμε?
Του Μιχάλη Παπαπέτρου
· Τα ενδεχομενα υλικά συμφέροντα πίσω από την στροφή μερίδας της δεξιάς [πολιτικής-οικονομικής-μιντιακής κοκ] προς την διχοτόμηση. Ο Χ. Γεωργιάδης, ο Δ. Διονυσίου και η απόπειρα κανoνικοποίησης του σεναρίου δυο κρατών.
Στην εξαιρετική του ανάλυση « Ο Ντενκτάς στο Νότο» ο Γ. Ιωάννου έθεσε για πρώτη φορά το ερώτημα για τις υλικές [οικονομικές αλλά και μορφών εξουσίας] δυναμικές που ωθούν ή προωθούν προς την διχοτόμηση ανάμεσα στους ελληνοκύπριους.
Η κατάσταση της προηγουμένης εβδομάδας ήταν ενδιαφέρουσα όσον αφορά τα τεκμήρια. Μετά από την ομολογία του αρχιεπίσκοπου ότι ο Αναστασιάδης δοκίμασε και μαζί του την εισήγηση για δυο κράτη, ο Ανάστος είπε «μα εγώ εν τζαι..», τζαι την επόμενη Κυριακή δυο εκπροσωποι της δεξιάς [που «πρόκοψε» πολλαπλά τούτην τη δεκαετία…J] βγήκαν σεργιάνι να ξεπλύνουν κάπως το νέο αδιέξοδο του Αναστασιάδη. Την ταύτιση των δυο κειμένων δεν την πρόσεξε κάποιος ουδέτερος αλλά κάποιος που είχε στο παρελθόν συνεργαστεί με την δεξιά, ο Μ. Παπαπέτρου, ο οποίος σε μια απάντηση του στον Χ. Γεωργιάδη, ανάφερε και τον Διονυσίου: «Το περίεργο είναι ότι την ίδια μέρα ο Διονύσης Διονυσίου, με άρθρο του στον Πολίτη, ουσιαστικά λανσάρει και εκείνος τα δύο κράτη, διανθισμένα με καμπόσα στοιχεία απο το τελευταίο βιβλίο του Πόλυ Πολυβίου για την λύση του κυπριακού κατά φάσεις και τμηματικά.»
Για να δούμε λοιπόν τα ατομα σαν ενδεικτικά σχέσεων εξουσίας και διασταυρώσεων συμφερόντων.
Χ. Γεωργιάδης. Τέως υπουργός οικονομικών που στήριξε τις δυο εναπομείνασες τράπεζες με κυπριακή καταγωγή έστω [αφου η ιδιοκτησια είναι πια σε μεγαο βαθμο ξενων μεγαλομετοχων] – και διάλυση του Συνεργατισμου [με παρατυπες διαδικασιες διαπλοκης όπως εδειξε η σχετικη ερευνα] για να στηριχθει [όπως φάνηκε] η Ελληνικη Τράπεζα την οποία φαίνεται να ελέγχει ο ΔΗΣΥ και ημέτερα του συμφέροντα [όπως της Logicom]. Η θητεία του ως υπουργός εμοιαζε με σύμβολο ημετεροκρατίας – απέκτησε το παρατσούκλι «ο συμμαθητής» με την τάση του να διορίζει συμμαθητές/τριες του σε πόστα ασχέτως γνώσεων, επάρκειας, νομικής κατάστασης κοκ..
Δ. Διονυσίου που λανσάρει ιδέες του Πολυβίου, ο οποίος φέρεται να είναι κομβικός παίκτης στα συμφέροντα της Τράπεζας Κύπρου. Ο κ. Διονυσίου ο ίδιος αναφέρθηκε σε δικαστική διαδικασία ότι είχε εμπλοκή στην διαδικασία πληροφόρησης αρθρογράφου [του Μ. Ολύμπιου] του Πολίτη ότι θα του έκοβαν [λογόκριναν δηλαδή] κείμενα διότι η Τράπεζα Κύπρου δεν θα έδινε ένα διαφημιστικό πακέτο 50,000 ευρώ στον Πολιτη – τους απειλουσε από ότι φαινεται η Τραπεζα και εκοψαν κριτικο σχολιογραφο.. Είναι ίσως η πιο τεκμηριωμένη [και με δικαστική μαρτυρία] σχέσης εξάρτησης ΜΜΕ και τραπεζιτικών συμφερόντων. Ο κ. Διονυσίου έχει οικογενειακές σχέσεις με τον κ. Νικολάτο, ο οποίος ψηφισε για την αποφυλάκιση του επικεφαλής της Τράπεζας Κύπρου, του Α. Ηλιαδη, μετά την καταδίκη του [αργότερα δημοσιοποιηθηκε οτι ο κ. Νικολάτος είχε ευνοηθεί οικονομικά από την Τράπεζα Κύπρου]. Ευρυτερα ο κ. Διονυσίου έχει καθοριστικό ρόλο στον Πολίτη, ο οποίος στήριξε τον Αναστασιάδη και στις 2 προεδρικές εκλογές.
Ιδού πώς φαινεται να λανσάρεται η διχοτόμηση/δυο κρατη ως παραχώρηση της βόρειας Κύπρου στην Τουρκία: Πρώτα ξεχνάς γιατί επιλέγηκε [και από Κληρίδη] η διζωνική – [όπως για να κλείσει το βόρειο σύνορο και να βρεθούν τρόποι συνεννόησης των κυπρίων]. Μετα οι κοινότητες ταυτίζονται μόνο με τις εθνικιστικές θέσεις [«δεν θα δεχθεί η Τουρκία», «δεν θα αναγνωριστούν ίσα δικαιώματα»] για να βάλει, ο αρθρογραφος, την λυση των δυο κρατών στο τραπέζι. Προσέξετε το κολπάκι με το οποίο αποδίδει στους τουρκοκύπριους την θέση ότι δεν θα αναγνωριστούν τα δικαιώματα τους – ξηχάνωντας να διευκρινίσει ότι η πολιτική ισότητα ήταν αναγνωρισμένη μέχρι που ο πρόεδρος, τον οποίο στήριξε η εφημερίδα του Διονυσίου, άρχισε να την αμφισβητεί και προκλητικά μάλιστα όπως με την θέση ότι οι τ/κ δεν πρέπει να έχουν λόγο για το φυσικό αέριο… Ή να θυμηθούμε την θερμή υποδοχή της επιχειρησης ΜΜΕ, Πολιτης λτδ, στον Αναστασιάδη όταν γύρισε χωρίς λύση τζαι με ναυάγιο οπό Κραν Μοντανά;..
Ουσιαστικά, ο Διονυσίου φαινεται να προσπαθει να οικοδομησει ένα κουτοπονηρο ρητορικο κόλπο – παρουσιάζει τις εθνικιστικές θέσεις σαν το αδιέξοδο να συνεννοηθούν οι δυο κοινότητες, για να λογοκρίνει ότι είναι ο εθνικισμός που ο ίδιος συγκαλύπτει και εξέλεξε, που οδηγεί στην αντιπαράθεση [όπως με την εκλογή Τατάρ].. Η ρητορικη του εθνικισμου σπρώχνει τα δεδομένα στο αδιέξοδο για να εμφανιστεί ο κάθε Διονυσίου, σαν κατά φαντασια, διαιτητης ο οποιος θα το παίξει άσπρο-μαύρο άρα.. Ας πάρει η Τουρκια τη βόρεια Κύπρο. Για να τρώνε οι ημέτεροι στον νότο ακόμα λίγο;.. :)
Ο Πολίτης, τελικά, φαινεται ότι ήταν μια εφημερίδα του κατεστημένου της δεξιάς – τζαι έσυρνε λλίην χρυσόσκονη αριστερίζουσα για να αιχμαλωτίσει τζαι αριστερούς. Τώρα βέβαια αγωνίζεται να συγκρατήσει όσους δεξιούς του έμειναν, προσφέροντας και πάλι υπηρεσίες στο καθεστως – πολεμώντας τον Γενικό Ελεγκτή..
Ιδού λοιπόν τα κουτοπόνηρα κόλπα για να ξεπλύθουν μέσα από το απλοϊκές ανοησίες τύπου άσπρο-μαύρο, τα δυο κράτη..
«Γιατί κατά φάσεις υλοποίηση; Διότι θα εξαλείψει τη δυσπιστία όλων των πλευρών. Οι Ελληνοκύπριοι υποστηρίζουν ότι η Τουρκία δεν θα υλοποιήσει ποτέ τη λύση που θα υπογράψουμε. Οι Τουρκοκύπριοι ισχυρίζονται ότι δεν θα τους αναγνωρίσουμε ποτέ ως κοινότητα με ίσα πολιτικά δικαιώματα. Μια λύση κατά φάσεις ίσως λοιπόν να αποτελεί απάντηση για την τελική λύση. Είτε αυτή είναι λύση ομοσπονδίας, είτε λύση δύο κρατών.
Αν πούμε όχι τότε ο καθένας παίρνει τον δικό του δρόμο…»
https://politis.com.cy/apopseis/sfairika/i-pentameris-kai-mia-stratigiki-symfonia/
Μιχαλακης Σαββιδης
Όσοι πιστεύουν ότι οι θέσεις του Αβέρωφ στο Κυπριακό διαφέρουν από αυτές του προέδρου, καλά κάνουν να ξυπνήσουν.
Τον ΔΗΣΥ δεν τον ενδιαφέρει ποια η λύση του Κυπριακού. Ρε δεν πάει να είναι Σειχάτο, Εμιράτο, Βασιλευόμενος ζουρλομανδύας, Δεσποτάτο, ΔΔΟ, τριπλή η τετραπλή ομοσπονδία! Φτάνει η λύση που θα προκύψει να μην επηρεάζει κατά ένα ιώτα, την ανεξέλεγκτο έλεγχο τους πάνω στους ιθαγενείς. Που ήταν και η καρδιά της μη λύσης του προβλήματος από το 1955.
Τα μασημένα λόγια του Αβέρωφ σε συνεντεύξεις, δεν είναι τίποτα άλλο παρα να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια (χωρίς να δίνει αυτή την εντύπωση) αφού κατάλαβε ότι το καράβι της διακυβέρνησης Αναστασιάδη μπάζει νερά από παντού. Έρχονται εκλογές σου λέει και δεν θα πληρώσω εγώ τις επιλογές του προέδρου.
Δεν ανησυχούμε κ. Αβέρωφ. Με καραβοκύρη εσένα και με πλοηγούς τον Κυπριανού και Δίπλαρο, η χώρα μας δει ακόμα πιο λαμπρές μέρες. Σε άλλη χώρα δεν θα σου έδιναν σκούπα να καθαρίζεις τους δρόμους. Όχι να δίνεις συνεντεύξεις σε κανάλια.
Πάνω σε ποιο μαξιλάρι θα μπορούσε να αναπαυθεί το κεφάλι μου, βλέποντας την πατρίδα να βουλιάζει στην ηδονή του κάθε άστοχου πολιτικάντη που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι ο αθέμιτος πλουτισμός. Εσύ Αβέρωφ, δεν ξέρεις τι θα πει ξεριζωμός. Να είσαι παιδάκι του δημοτικού και να σε βάζουν σε ένα ταξί βιαστικά με μια βαλίτσα στο χέρι και να έχουν ασπρίσει τα μαλλιά σου κι ακόμα να θυμάσαι το χρώμα που είχε το ταξί. Δεν ονειρεύτηκες ποτέ πως θα ξυπνήσεις ένα πρωί στην Αμμόχωστο και θα αρπάξεις τα παιδιά σου να τρέξεις για μπάνιο στην Χρυσή Ακτή.
Είσαι ακατάλληλος για πολιτικός, είσαι ακατάλληλος για να αποφασίζεις την μοίρα μας, όπως ακατάλληλος είναι και ο φίλος σου ο Νίκος. Άκουσα τι λες στην παρέα σου… ότι το Κυπριακό είναι όπως δυο ενωμένες κατοικίες που απλώς πρέπει να τα βρουν οι ιδιοκτήτες στα κοινόχρηστα... κι όσο κι αν δοκίμασες απόψε (ψες), να παίξεις με τις λέξεις άκουγα τα ανείπωτα στις ανάσες σου…
· Η απόπειρα θεσμικού πραξικοπήματος, με ένα ακροδεξιό μπουλούκι σαν θέαμα, στις ΗΠΑ. Ή πως όταν κάμνεις εξαγωγές «ΕΟΚΑ β» μάλλον εν να σου ερτει πίσω το μπουμεραγκ – όπως ακριβώς ηρταν πίσω το 2001 τζαι τα αεροπλάνα- πύραυλοι των φονταμενταλιστών που εκπαιδεύσαν οι αμερικανοι στο Αφγανιστάν..
Το μπουκαρισμα των ακροδεξιών στο κοινοβούλιο/κογκρέσο των ΗΠΑ ήταν αποκαλυπτικό για όσους εν έζησαν ή εν ξέρουν την πραγματική εικόνα του εσωτερικού των ΗΠΑ. Στις ΗΠΑ υπήρχε πάντα μια ακροδεξιά – με κατάλοιπα από τον ρατσισμό, την αναζήτηση ειδικού ρόλου στην λευκή φυλή, η οποία μεταλλάχτηκε τζαι διασταυρώθηκε με ένα ευρύτερο αυταρχισμό που εμπλέκει διάφορες ομάδες/κινήσεις που υπερασπίζονται [ή χειραγωγούνται από επιχειρηματικά συμφέροντα] τον κόσμο που μπήκε σε κρίση με την επανάσταση της καθημερινότητας της δεκαετίας του 1960.
Ο Τραμπ κατάφερε, σαν θέαμα, να κινητοποιήσει μια ευρύτερη συμμαχία [πήρε 74 εκατομμύρια ψήφους, τζαι τα ποσοστά του, παρά τα τόσα τζαι τόσα, ήταν σταθερα, στην θητεια του, γύρω στο 40%] με τους οποίους προσπάθησε να στήσει ένα σκηνικό θεσμικού πραξικοπήματος. Η μαζική εκδήλωσή [250,000 μόνο στην Ουάσιγκτον] είχε σαν στόχο να πιεστουν οι ρεπουμπλικάνοι στο κογκρέσο να ακυρώσουν την εκλογή σε μερικές πολιτείες τζαι να αποφασίσουν οι ημέτεροι των ρεπουμπλικάνων πολιτικοί σε εκείνες τις πολιτείες. Τζαι ακριβώς σαν μηχανισμό πίεσης έστειλε ο Τραμπ το πλήθος στο Κογκρέσο. Δεν έχει σημασία αν ήλπιζε ή αν δεν συνειδητοποίησε τις συνέπειες όταν τους είπε να πάνε στο Κογκρέσο – η διακοπή της διαδικασίας έγκρισης των εκλεκτόρων τζαι επικύρωσης της εκλογής Μπαιντεν, σαν μορφή θεσμικής ανωμαλίας [τουλάχιστον έτσι θα έλπιζε ο Τραμπ], θα μπορούσε να ενίσχυε τις πιέσεις στο αντιπρόεδρο που είχε εξουσία στο θέμα.
Τελικά το θεσμικό πραξικόπημα του βγήκε μπούμερανγκ του Τραμπ [όπως και του Γουαϊδό στη Βενεζουέλα, όταν προσπαθούσε να ενθαρρύνει πραξικόπημα του στρατού]…
Όμως αυτό που είδαμε είναι μέρος της αμερικάνικης κοινωνίας. Τζαι στις ΗΠΑ υπάρχει ένας βαθύτατος πολιτισμικός διχασμός…
Αν είναι να δει κανείς το σκηνικό πολιτικά, σαφώς η ακροδεξιά έστηνε παράσταση από όσα είχε μάθει ότι κάνουν οι αμερικάνικες υπηρεσίες στο εξωτερικό – πραξικοπήματα [η απόπειρες πραξικοπημάτων με διαδηλώσεις τζαι διεθνείς πιέσεις] για να μην γίνουν αποδεκτά τα εκλογικά αποτελέσματα [Νέα Γιουγκοσλαβία/Σερβία ή πιο πρόσφατα Βολιβία τζαι Λευκορωσία]. Ο τραμπουκισμός της ακροδεξιάς είναι pathetically όμοιος διεθνώς. Απο τους μακεδονομάχους μέχρι τους οπαδούς του Τραμπ στο Κογκρέσο.
· Η «στάση πληρωμών» σαν υπεκφυγή – κατασκευή θεάματος για να μετατοπιστεί η εστίαση από την ενοχή μερικών; Το 2012-13 ήταν η ενοχή των τραπεζών για την κρίση, τώρα είναι η εμπλοκή των συμφερόντων της οικογένειας Αναστασιάδη στα σκάνδαλα των διαβατηρίων
Η απόφαση του ΔΗΚΟ να μην ψηφίσει τους προϋπολογισμούς μέχρι να δοθούν στο Γενικό Ελεγκτή οι φάκελοι για να συνεχίσει την έρευνα του στο σκάνδαλο των διαβατηρίων, έχει δημιουργήσει μια ενδιαφέρουσα εικόνα –επικοινωνιακά αλλά και θεαματικά.
Η πρώτη κίνηση του ΔΗΣΥ, όπως και προηγουμένως με τις αποκαλύψεις για το σκάνδαλο των διαβατηρίων, ήταν να προσπαθήσει να παίξει σε επανάληψη παλιές κασέτες. Οπότε κινητοποιησε τα γνωστά φερέφωνα στα ΜΜΕ, αλλα τζαι μερικους που το έπαιζαν απόσταση, ας πούμε, στο ιντερνέτ για να τρέξουν για στήριξη «στην τελική ανάγκη» [σύνδρομο Πολίτης δηλαδή]. Το υπο προωθηση σενάριο ήταν η «στάση πληρωμών».
Αυτό το σενάριο, το οποίο καλλιεργείτο από φερέφωνα του ΔΗΣΥ και πριν την ανοδο του στην εξουσία [για να ξεπλύνει εν μέρει το ότι είναι οι τράπεζες που ήθελαν στήριξη λόγω των σκανδάλων τους] επανήλθε για να συγκαλύψει ότι το προβλημα ήταν ότι ο ΔΗΣΥ δεν δεχόταν να γίνει έρευνα, διότι ξέρουν πολύ καλά ότι ένας βασικός/κεντρικός εμπλεκόμενος είναι ο Αναστασιάδης και οι οικογενειακές του επιχειρήσεις.
Οπότε όπως κάποτε προσπαθούσαν να ξεπλύνουν τις τράπεζες τώρα προσπαθούν να ξεπλύνουν την οικογένεια Αναστασιάδη και τους πέριξ..
· Ο σουρεαλισμός την εποχή της κρίσης του δυτικού ηγεμονικού λόγου: περιμένουν αμερικάνικες κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας γιατί αγόρασε μη-νατοϊκά οπλικά συστήματα, ενώ το ΝΑΤΟ επεμβαίνει υπέρ της Τουρκίας στην ΕΕ..
Η Πολωνία στήριξε την Τουρκία με επιχειρήματα που αφορούσαν την σημασία της για το ΝΑΤΟ. Αυτό να το θυμούνται μερικοί καθώς ονειρεύονται νέες νεκραναστάσεις του μαρμαρωμένου βασιλιά με φόντο τον ..Μπάϊντεν [όπως ο Ιγνατιου τότε που ανάγγελλε αναλογα την άνοδο του Τραμπ στην εξουσία] … Ο Μπάϊντεν υποτίθεται θέλει να ξαναφτιάξει ένα είδος πιο συνεργατικής στάσης των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ… J ..Αλλά το Κογκρέσο θέλει να επιβάλει κυρώσεις για τους S400..Αρα το ΝΑΤΟ στην ΕΕ προσπαθεί να προστατεύσει την Τουρκία, αλλα οι ΗΠΑ Που θα θέλουν να φτιάξουν καλύτερες σχέσεις στο ΝΑΤΟ, θα κάμουν το αντίθετο;
Μάλλον με φαινόμενο Γνωστικής Ασυμφωνίας μοιάζει το σκηνικό…J
· Η κωμική ασυνέπεια δεν αποδίδει –απλώς κωδικοποιείται για αυτό που είναι, τζαι θα παίρνει ψίχουλα για να σιωπά: η σχέση Κύπρου - ΕΕ…
Στην περίπτωση Κύπρου – Ελλάδας έχουμε 2 κράτη με κυβερνήσεις που συμπεριφέρονται με μονομέρεια, παραβιάζοντας ευρωπαϊκούς κανονισμούς κοκ [ο Αναστασιάδης κλείνει τα οδοφράγματα μονομερώς, ο Μητσοτάκης στήνει ρατσιστικό θέαμα στον Έβρο] και μετά εμφανίζονται στην ΕΕ, όχι απλώς διεκδικώντας μια αυτονομία [όπως, ας πούμε, η δεξιά/ακροδεξιά στις κυβερνήσεις Πολωνίας ή Ουγγαρίας] γιατί θέλουν ένα ιδιαίτερο καθεστώς, αλλά σαν κράτη που θέλουν, τάχα μου, απόλυτη συνέπεια στις αρχές της ΕΕ [όπως στην αλληλεγγύη] αλλά μόνο σε θέματα που τους βολεύκουν. Τζαι τούτο γίνεται κραυγαλέο όταν το θέμα αφορά το κυπριακό – το οποίο για την τυπική και άτυπη θεσμική εξουσία στην ΕΕ έχει ευρύτερες οικονομικές και γεωπολιτικές διαστάσεις – με δεδομένη την γεωπολιτική θέση/ρόλο της Τουρκίας. Η αντίφαση τζαι η αποκλίνουσα εικόνα [ανάμεσα στο τί κάμνει, ας πούμε, η κυπριακή κυβέρνηση τζαι τί πάει να διεκδικήσει από την ΕΕ] μετά το Κραν Μοντανά, είναι πια έντονη τζαι διευρυνόμενη. Τούτη η διευρυνόμενη απόκλιση είναι η σιωπηρή [δεν αρθρώνεται για λόγους ευπρέπειας ή τζαι για να αποφεύγονται αδιέξοδα] αλλά είναι ο πραγματικός ελέφαντας στο δωμάτιο..
Προηγούμενοι πρόεδροι/κυβερνήσεις προσπαθούσαν, τουλάχιστον, να πείσουν ότι θέλουν λύση, άρα οι τοπικές ιδιομορφίες αντικατόπτριζαν μια ευρύτερη σύγκλιση [μεταξύ ας πούμε κυπριακών συμφερόντων και ΕΕ] αν λυνόταν το κυπριακό. Έτσι ο Τάσσος μπορεί να είπε «όχι» στο δημοψήφισμα, αλλά προσπαθούσε [και μέσω Χριστόφια] να πείσει ότι γίνονταν προσπάθειες προσέγγισης των τουρκοκυπρίων [έστω και με την επιχορήγηση σπουδών σε σχολεία στην Κυπριακή Δημοκρατία κοκ – κάτι που η Σιζόπουλη εκδοχή της ΕΔΕΚ θέλει να καταργήσει σε ένα νέο παροξυσμό του «ο καθένας στην κοσμάρα του». Επί Χριστόφια ήρθε η Μερκελ για να στηρίξει την αρχή της διερεύνησης για φυσικό αέριο το 2011. Τώρα τί να στηρίξει κανείς; Ο Αναστασιάδης συμπεριφέρεται σαν τους καθολικούς φονταμενταλιστές στην Πολωνία [αλλά ακόμα και αυτοί τηρούν κάποια εσωτερικά προσχήματα όσον αφορά την διαφθορά κοκ] και τους ακροδεξιούς γενικότερα [με τις ταυτίσεις του – και τα ρατσιστικά θεάματα που στήνει επιλεκτικά] αλλά πάει στην Ευρώπη με το θράσος του κουτοπόνηρου που νομίζει ότι δεν τον βλέπουν, δεν ξέρουν..
Η απονομιμοποίηση δεν είναι μόνο εσωτερική – είναι και εξωτερική… τζαι είναι ραγδαία..
· Από τις «αυστηρές κυρώσεις» στην «ικανοποίηση υπό τις περιστάσεις» τζαι αρλουμπολογία για τις λεκτικές αλλαγές στα προσχέδια που θυμίζουν πια στημένο σενάριο, παραχώρησης ψίχουλων για να κόφκει δρόμο η υπόθεση..
Μια ακόμα φούσκα στα sidelines της εφτομάδας ήταν τζαι το κυπριακό. Η σύνοδος της ΕΕ αποφάσισε νέα παράταση για να δουν, αν και πώς, θα κάνουν ή δεν θα κάμουν κοκ, κάτι για την Τουρκία με βάση τις θέσεις της Ελλάδας τζαι της Κύπρου…Το ότι δεν θα έβγαινε κάτι από την σύνοδο ήταν ξεκάθαρο αν έβλεπε κανείς τα συμφέροντα που εμπλέκονται τζαι τα δεδομένα. Αλλά μεγάλο μέρος της ελληνοκυπριακής δημοσιογραφίας βόσκει πια σε ένα ελεγχόμενο κομματούιν γης με επιτρεπόμενα χόρτα μόνο εκείνα της κυβερνητικής προπαγάνδας. Η περιγραφή λ.χ. του Φρίξου Δαλίτη στον Φιλελεύθερο για την συζήτηση τζαι τις «παρεμβάσεις Μητσοτάκη» ήταν τόσο κωμική που έμοιαζε με εκθεσούλα σε μαθητικό περιοδικό της νεολαίας του ΔΗΣΥ. Λες και ενδιαφέρει κανένα στην ΕΕ η άποψη του Μητσοτάκη..Υπαρχουν 3 δεδομένα στο τραπέζι και όποιος τα αγνοεί/παραβλέπει είναι καταδικασμένος να αναπαράγει την κυβερνητική προπαγάνδα που ξεκινά με φούσκες Χριστοδουλίδη και καταλήγει σε αέρα κουπανιστό «ικανοποίησης υπό τις περιστάσεις»
1. Το τουρκικό κράτος [πέρα δηλαδή από τον Ερντογάν] έχει πια ένα σημαντικό/κομβικό γεωπολιτικό ρόλο, όπως απέδειξε με τις παρεμβάσεις του από την Λιβύη μέχρι το Αζερμπαϊτζάν [ή ακόμα και πως διαχειρίστηκε έξυπνα την ήττα της συμμαχίας των ισλαμιστών στην Συρία στην οποία η Τουρκία είχε εμπλακεί με άλλα δυτικά συμφέροντα]. Δεν έχει μόνο ένα από τους πιο μεγάλους στρατούς του ΝΑΤΟ, αλλά κατέχει και μια γεωγραφική θέση και εχει ένα θεσμικό μείγμα [πλειοψηφικά μουσουλμανική κοινωνία με κοσμικούς θεσμούς] που την καθιστούν χώρα-κλειδί για την δυτική Ασία και την Μέση Ανατολή ευρύτερα. Το ότι οι χώρες που στήριξαν την Τουρκία επικαλούνταν συμφέροντα του ΝΑΤΟ, θα έπρεπε να κάνει μερικούς να σκεφτούν..
2. Η ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία υποτίθεται ότι εκπροσωπεί την Κυπριακή Δημοκρατία, έχει απονομιμοποιηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό [καταλυτικά μπορεί να πει κάποιος] την περίοδο Αναστασιάδη. Ο καιροσκοπικός χαρακτήρας ενός προέδρου που εμφανώς [και τεκμηριωμένα] αδυνατεί να αντιληφθεί καν την έννοια της σύγκρουσης συμφερόντων, συμβαδίζει με τις ευθύνες που καταλογίζουν όλοι οι παρατηρητές [και της ΕΕ] για το αδιέξοδο στο κυπριακό μετά το Κραν Μοντανά και την ντε φάκτο μετατροπή της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ένα είδος κράτους μιας μερίδας [της δεξιας] μιας από τις 2 συνταγματικές κοινότητες. Με απλά λόγια, ο Αναστασιάδης υπήρξε το καλύτερο δώρο για τον Ερντογάν. Μπορεί να μην τίθεται άμεσα θέμα για την συμπεριφορά της Κυπριακής Δημοκρατίας τωρα [με τόσα άλλα πιο σημαντικά προβλήματα], αλλά αν/οταν η ΕΕ βγει από την κρίση λειτουργίας στην οποία βολοδέρνει αυτήν την δεκαετία, μια από τις χώρες που θα βρεθούν υπό πίεση να ξεκαθαρίσουν τις υποχρεώσεις τους [από το 2004] είναι η Κύπρος. Το κόστος των ανόητων κινήσεων Αναστασιάδη να μπλοκάρει τους Τ/Κ εν μέσω πανδημίας [αντί να συνεργαστεί] τζαι να δηλώνει ξεδιάντροπα ότι δεν δέχεται την πολιτική ισότητα [για το φυσικό αέριο και όχι μόνο] θα έρθει να μας βρει – απλώς τώρα μετατρέπει την Κύπρο σε κράτος το οποίο αντιμετωπίζεται σαν minor trouble to be addressed later.
3. Η ιδέα [από την ελληνοκυπριακή πλευρά και το ελληνικό κράτος] ότι η αυτό-ανακήρυξη ΑΟΖ δεσμεύει και την Τουρκία, είναι, όχι απλώς κωμική, αλλά εμποδίζει την κατανόηση της κατάστασης. Το ότι σε αυτήν την μορφή ρητορικής εσωτερικής αυτό-ικανοποίησης προστίθεται τζαι ο αποκλεισμός των τουρκοκυπριων από την συζήτηση για την ΑΟΖ, οδηγεί την απονομιμοποίηση που αναφέρθηκε πιο πάνω σε ένα ευρύτερο θεσμικό πλαίσιο διεθνώς. Είναι για αυτό που η ναυτική περικύκλωση της Κύπρου έχει γίνει ντε φάκτο, με τον Αναστασιάδη σε ένα κωμικό πια ρόλο, ανίκανου και αμήχανου κομπάρσου των εξελίξεων να αναζητά εσωτερικές δικαιολογίες. Και για αυτό μέχρι και η ΕΕ [ένα κλαμπ στο οποίο συμμετέχουν οι Ε/Κ και το Ελληνικό κράτος] συζητα θέμα περιφερειακής διάσκεψης κοκ. Μπορεί η ΕΕ να βγάζει ρητορικές ανακοινώσεις για να ικανοποιήσει με ρητορικά ψίχουλα Ε/κ και Αθήνα, αλλά ουσιαστικά όλοι κατανοούν πια ότι στο τραπέζι θα πρέπει αναπόφευκτα να υπάρχει μια καρέκλα και για τους τουρκοκύπριους και ότι τίποτα δεν μπορεί να λυθεί χωρίς διάλογο – συμφωνία και με την Τουρκία.
Που λαλεί τζαι το τραούδιν Αβέρωφ/Ανάστο κοκ..
«Όλες οι λύσεις είναι φίνες και ωραίες
τότε και μόνο όταν είναι εφικτές
μα σαν δεν έχεις κότσια να τις εφαρμόσεις
ασ’τες καλύτερα, καθόλου μην τις λες»
Από την άλλη, ο Χάσικος έφκαλε περίπατο τα απωθημένα του αυταρχισμού του. Την Κυριακή, τα πρωτοσέλιδο της Αλήθειας επανάφερε το θέμα της προσφυγής του Αναστασιάδη στο Ανώτατο εναντίον του Γενικού Ελεγκτή. Για να ξέρετε τα κολλήματα του καημένου του Σωκράτη που του έμεινεν, φαίνεται, αήπιν που το 74.. Κύριε Σωκράτη, το να σου κάμνουν, εσένα, του κόμματος σου κοκ, κριτική για διαφθορά [τζαι με τεκμήρια τα γέρημα] εν τζαι εν «αήθης επίθεση» κοκ. Ονομάζεται έλεγχος τζαι άμα εν έσιεις κάτι να φοβηθείς, απαντάς. Μπορείς ομως;
Εδώ ειναι η μαγκιά [αν υπάρχει] Χάσικε..
Άμα όμως εν μπορείς να απαντήσεις, τότε μερικοί καταφεύγουν στον αυταρχισμό. Για να συνεχίσουμε με τους στίχους από την «συνέλευση των ποντικών» που αφιερώσαμε στα κλωθογυρίσματα του Αβέρωφ, εσένα πάει σου το:
«Ποιος από σας τολμάει το γάτο να ζυγώσει
να του κρεμάσει την κουδούνα στην ουρά;»
Όπου Σωκράτη, η «κουδούνα» είναι να έσιεις τεκμήρια να απαντήσεις..
Με τόσο έλεγχο των ΜΜΕ [εφημερίδα, τηλεόραση - εκαψετε τζαι τον Παρούτη τελικά στην απελπιδα προσπαθεια συγκαλυψης;..:)], τζαι εν έσιετε τί να πείτε, τζαι εκαταληξετε παλι να απειλατε; Η 15η Ιουλίου απέτυχε Σωκράτη… Τζαι είσιεν συνέπειες..Σύνελθε.. :)
· Από το σκάνδαλο των διαβατηρίων στο άγχος του Αβέρωφ/ΔΗΣΥ/κυβέρνησης για τον προϋπολογισμό [ή ίσως τζαι για το ότι η δημόσια εξαγορά φαίνεται να αρκέφκει να έσιει πιθανό κόστος μπροστά σε ένα θυμό που διογκώνεται]
Την εβδομάδα που πέρασε δυο ήταν οι βασικές ειδήσεις: οι νέες αποκαλύψεις για το σκάνδαλο των διαβατηρίων [όπου, ας πούμε, από 7 δισεκατομμύρια που απέφερε το πρόγραμμα, η Πολιτεία πήρε μόλις 49,7 εκατομμύρια – ούτε 1%, δηλαδή, δεν πήρε το δημόσιο] όπως τζαι ουσιαστικά η τεκμηρίωση της σύγκρουσης συμφερόντων του Χάσικου στην υπόθεση με την εταιρεία γυαλιών που εξυπηρέτησε εταιρεία που είχε, ας πουμε, «ειδική» αντιμετώπιση. Τζαι σαν προέκταση τζήνης της αντιπαράθεσης, για τα διαβατήρια, στο πολιτικό σκηνικό κυριάρχησε η συζήτηση για την πιθανότητα μη έγκρισης του προϋπολογισμού – τζαι των προσπάθειών ΔΗΣΥ/κυβέρνησης να εκμαιεύσει/εξαγοράσει κοκ ψήφους. Για να μην αναγκαστεί να δεχτεί άνοιγμα των φακέλων της υπόθεσης διαβατήρια που θα οδηγούσε σε νέες αποκαλύψεις για την εμπλοκή της οικογένειας Αναστασιάδη τζαι ποιοί κέρδισαν από την, εκ των φαινομένων, ευνοιοκρατική παραβίαση κανονισμών του προγράμματος. Αν και η εξαγορά αναμενόταν να είναι σχετικά εύκολη υπόθεση [όπως την παρουσίαζαν αρχικά τα ΜΜΕ] το σκηνικό αρχισε να αποκαλυπτει μια απροθυμία να ταυτιστούν μερικοί με την προσπάθεια συγκάλυψης. Έτσι ο Αβέρωφ, διαπιστώνοντας την απώλεια ελέγχου/επιρροής πάνω στον Ν. Παπαδόπουλο αλλά τζαι άλλους, άρχισε να παραμιλά για «μαγκιές», καταλαβαίνοντας ότι όπως εξελισσόταν η υπόθεση ο ΔΗΣΥ θα έπρεπε πια να είναι υπόλογος τζαι να βουρά να καλοπιάνει/ εξαγοράζει σε διαρκή βάση, αντί της σίγουρης επιβολής που υπήρχε συνηθισει πριν. Όταν ακόμα τζαι μερίδα της δεξιάς φωνάζει οργισμένη για τους μηχανισμούς χειραγώγησης της παραταξης τους, τα ΜΜΕ, κάτι σούζεται τζαι πιάνει τους κραδασμούς τζαι ο Αβέρωφ τζαι άλλοι.
Με ή χωρίς καθρέφτες ο Άριστος, πιστός υπηρέτης εξουσίας [εδώ μέχρι τζαι το σκάνδαλο του Ανάστου με το Σαουδάραβα προσπαθούσε να ξεπλύνει στο στυλ – γιατί να ασχολούμαστε με κάτι του 2015.. :)] αλλά και πιστό φερέφωνο της ρητορικής της ΕΟΚΑ β, χρόνια μετά, ξαναφκήκε στο «μεϊντάνι» [χρησιμοποιά ξένες –τζαι τουρκικες!!- λέξεις ο Άριστος τζαι θα τον κάμει τέττε τελικά ο Μπαμπινιώτη για τις μη ελληνοπρεπείς εκφράσεις που χρησιμοποιεί..:)] για να υπερασπιστεί τον Αναστασιάδη, το οποίο κατηγορούν πολλοί ότι συνειδητά υπονόμευε τον Ακιντζί για να φέρει στην εξουσία τον Τατάρ, το όργανο της Άγκυρας.
Γιατί κτυπιέται ο Άριστος;. Διότι ξέρει ότι είναι αλήθκεια, τζαι ακόμα σιηρότερα ξέρει ότι μαζί με τον Αναστασιάδη η ευθύνη για τον Τατάρ ανήκει τζαι σε μερικά ΜΜΕ [όπως την δική του πτέρυγα στον Φιλελεύθερο] που έστησαν το κλίμα για τις κινήσεις Αναστασιάδη, ή [όπως το Σίγμα] εκάμαν ότι εμπορούσαν τζαι προεκλογικά με τις εκδηλώσεις των ηλιθίων στην Δερύνεια να μετατρέψουν το κλίμα υπέρ του Τατάρ..
Ο Άριστος είναι ένα κατάλοιπο της ΕΟΚΑ β τζαι ξέρει το. Όπως η ΕΟΚΑ β [με τον μπαμπά του Ανάστου που ζει τωρά στα γεράματα ένα περίπλοκο οιδιπόδειο αναπαραγωγής των πρακτικών του μπαμπά] έφερε τον τουρκικό στρατό στο κέντρο της Λευκωσίας τζαι σαν δειλοί που ήταν [στο πόλεμο εβουρούσαν για το Τρόοδος] εν ήβραν την τσίπα να παραδεχτούν τις ευθύνες τους. Τωρά ο Ανάστος, ο Άριστος, η συνομοταξία του SSLLie το ΔΙΑ, κάμνουν το ίδιο – μπροστά στο γεγονός ότι με τις πράξεις [όπως την αποχώρηση από το Κραν Μοντανά, ή τα θεάματα των ηλιθίων στην Δερύνεια κοκ] ή την ρητορική τους [που φυσικά ακούεται τζαι στην τουρκοκυπριακή κοινότητα τζαι στην Άγκυρα] οδήγησαν στο να περικυκλώσει την Κύπρο το τουρκικό ναυτικό, να ανοίξει μονομερώς το Βαρώσι υπό μια τ/κ ηγεσία που θέλει δυο κράτη…. Κοκ..
Φυσικά, οι δειλοί της εθνικοφροσύνης θέλουν δυο κράτη, αλλά, φοβούνται τις συνέπειες, τζαι έτσι καταντούν, δειλοί όπως οι τραμπούκοι τις ΕΟΚΑ β, όπως ο νευρωτικός/η στην ψυχανάλυση που προβάλει προς τα εξω τις δικές του/της ενοχές, να φωνάζουν/ωρύονται δημοσιά για «ξιμαρισμένους» πρεσβειών – αυτοί που στρώνουν χαλί στην Άγκυρα αυτοί που σκίζονταν να μπει η Κύπρος στο ΝΑΤΟ. Μιλούν για πρεσβείες τζαι ξιμαρισμενες εξαρτήσεις όσοι συγκαλύπτουν τον Αναστασιάδη που πρότεινε δυο κράτη, όσοι ξεπλένουν τον αρχιεπίσκοπο άμα κάνει συναλλαγές με τις πρεσβείες. Μιλούν οι απόγονοι της ΕΟΚΑ β λες και ξεχνά κανείς ποιοί χρηματοδοτούσαν την οργάνωση του Σχεδίου Άτσεσον..
Περαστικά Άριστε… Τζαι πρόσεχε λεβέντη μου τους καθρέφτες στο σπίτι σου… Σε λλίον εν να αρκέψεις να παραμιλάς τζαι για άλλα πιο προσωπικά θέματα αν συνεχίσεις να προβάλεις προς τα εξω την εσωτερική σου αυτοεικόνα…J
ΥΓ. Μεν κτυπιέσαι. Η εικόνα σου στην Ιστορία σαν ενα όργανο που ευκολύνει μέσω των συνέπειων [όπως ακριβώς τζαι η ΕΟΚΑ β] την Άγκυρα, είναι εξασφαλισμένη. Όσο τζαι να κτυπιέσαι τζαι βρίζεις άλλους. Την εικόνα σου βρίζεις. Εσύ είσαι η ενοχή που παρελαύνει στις λέξεις της ξιμαρισιάς – τζαι των υπηρεσιών σε πρεσβείες τζαι διαπλεκόμενους πολιτικούς… J ..Ένα φερέφωνο απόγονος των δειλών του 1974..
Η κυβέρνηση με τα ΜΜΕ της προσπάθησε να περάσει στην αντεπίθεση μέσω Μετατοπίσεων - αρχικά ξεκίνησε με τον κασέτα "Φταίει ο Χριστόφιας".. Έμεινε με το χλευασμό της αθλιότητας της. Μετά προχώρησε [λες και σε οργανωμένο πλάνο με πάσες από Καθημερινή σε Πολίτη και κυβερνητικά παραληρήματα] για την Δρομολαξιά [σε νέα εκδοχή της αθλιότητας – τώρα πιστεύκουν τζαι αγάπησαν τον Ζαννέτο..: - αλλά εξεχάσαν ότι όλα ήταν γνωστά από την δημοσίευση των ηχογραφήσεων του Ρίκκου να στήνει την δίκη «με δικαστή τον Σάντη»].
Τζαι στη απελπισία, τζαι την ανάγκη έριξαν τζαι τον Χάσικο με τις πομπώδεις φούσκες. Όταν όμως φτάσαμε στην επιτροπή ελέγχου της Βουλής, ο Χάσικος ξεφούσκωσε σαν την συνηθισμένη φούσκα που είναι [χωρίς να μπορεί να εξηγήσει γιατί άφησε να δημιουργηθεί μονοπώλιο τζαι να λεηλατηθεί το κρατικό σφαγείο], τζαι η δημοσιοποίηση από το Γενικό Ελεγκτή νέων στοιχείων για την εμπλοκή υπουργών σε κατάχρηση εξουσίας με τα διαβατήρια, άφησε το όλο συναγερμικό θέαμα να παραπαίει ..με τις φυλλάδες να το ρίχνουν στο κοπτοραπτική – τζαι τον Σαββίδη να φωνάζει γιατί δεν γίνεται λογοκρισία τζαι τον Δημητρίου να μεν καταλάβει ότι το πραξικόπημα ανατροπής συντάγματος [τζαι της ισονομίας] απέτυχε το 1974… This is the Cyprus που ελάλεν ο Πιττάτζης…. Η διαπλοκή και τα πλυντήρια της… Τζαι μετα ηρτεν η έκθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας για τα διαβατήρια τζαι το καζίνο, τζαι έπαθαν κρίση αυταρχισμού…
Μια δικαστική τεκμηρίωση για το ότι ο ΔΗΣΥ, όχι μόνο προσπαθεί να συγκαλύπτει την διαπλοκή αλλά ξεδιάντροπα έχει σαν αξιωματούχο ένα άτομο που παραδέχτηκε σε δικαστήριο ότι οτι παραπλανούσε συνειδητά - όταν ο Δίπλαρος του ΔΗΣΥ επροσπάθεν να συγκαλύψει τις κόρες του Αναστασιάδη..
Τζαι απορείτε αν ο ΔΗΣΥ είναι, όπως το κατηγορούν, το κόμμα της αρπαχτής τζαι της εξαπάτησης;
Που αλλου θα υπήρχε αυτό το θράσος σε θέση αντιπροέδρου;
Ευθύμιος Δίπλαρος: Ψέυτης (κατ'ελάχιστον) και με Βούλα (δικαστική)!!!
ο Ευθ. Δίπλαρος αναφέρει χαρακτηριστικά ότι κατά την τηλεοπτική εκπομπή του Μega «Νέα Μέρα» στις 20.3.2013.
1. «δήλωσε ανακριβώς και λανθασμένα ότι η κόρη του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας έβγαλε χρήματα στο εξωτερικό πριν 4 μήνες». Επί λέξει αναφέρεται: «Η δήλωση του εναγόμενου αυτή ήταν ψευδής, αναληθής και εντελώς ατεκμηρίωτη και εσφαλμένη αφού δεν βασιζόταν σε υπαρκτά γεγονότα.
2. «προέβη στις δηλώσεις για να προκαλέσει ζημιά και/ή μίσος και απέχθεια στον τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά και στα πρόσωπα της οικογένειάς του, ειδικότερα στις δύο του κόρες».
3. εκφράζει τη λύπη του και απολογείται προς τις ενάγουσες Χριστίνα Χριστόφια και Μαριάννα Χριστόφια.
Ιδού τζαι η κωμωδία: ο Αναστασιάδης θα παύσει κάποιον για σύγκρουση συμφερόντων;
Έσπασαν ούλλους τους καθρέφτες σε τζήνη την μάντρα τσίρκου που την ελαλούσαμεν κάποτε «προεδρικό»;.. :)
Η γελοιότητας της εξουσίας..
Ένα σχίσμα στην Εκκλησία; Γιατί όχι…J
Τζαι φυσικά σε έτσι κλίμα, σαν συνοριακός χώρος, εν τζαι γίνεται να αποφεύγαμε ένα αντικατοπτρισμό στο εκκλησιαστικό.
Η Εκκλησία εν έσιει πκιον την κάποτε δύναμη της. Ο νυν αρχιεπίσκοπος την έχει οδηγήσει στην ανυποληψία – άσχετο αν η ανασφάλεια κάμνει πολλούς να συμπεριφέρονταν με μια νεύρωση κωμική [όπως το βίτσιο να στοιβάζουν εικονούες σε γραφεία κοκ] …Η απώλεια των τράπεζων αλλά τζαι η εξάρτηση του αρχιεπίσκοπου από τον Αναστασιάδη θα συνοδεύουν τη εικόνα της Εκκλησίας, καθώς εκκοσμίκευση θα συνεχίσει να υποσκάπτει την πάλαι ποτέ εξουσία της.
Σε τούτο το πλαίσιο, η αντιπαράθεση που ξέσπασε για το ουκρανικό εν ενδιαφέρουσα…Ποιος θα κερδίσει τον πρώτο γύρο στην Σύνοδο στις 23 Νοεμβρίου εν ένα ζήτημα. Το ότι διαμορφώνονται πκιον 2-3 μπλοκ εν πολλά καλό. Στην προηγουμένη κρίση την δεκαετία του 1990, είχαμε τζαι πιστούς εξοργισμένους έξω που την αρχιεπισκοπή – για το θέμα Παγκράτιου…
Ας ελπίσουμε σε ανάλογα ρήγματα..:)
One Radical Planet 