· Η στάση του Χριστοδουλίδη στην απόπειρα εκφοβισμού τζαι λογοκρισίας ήταν το κλασικό του μοτίβο «μα εγώ εν τζαι...»

Το όλο θέαμα έτσι τζαι αλλιώς εφαίνετουν να ήταν απόπειρα προεκλογικής συσπείρωσης ακροδεξιών ψήφων για τον Μυλωνά. Οπότε ότι τσιμπήσει το πλάσμα..

Που την μιαν είπεν μας ότι εν «απαράδεκτο» τζαι φυσικά εν τζαι εξήγησε τί εν απαράδεκτο με βάση τζαι το λαλεί κάθε λλίον [σε ξένους τζαι ντόπιους] ότι θέλει λύση – με τους τουρκοκύπριους. Άμα κάμνει τζήνες τες δηλώσεις ένεν «απαράδεκτο» [ότι αναγνωρίζει το τάδε δεδομένο του 74 κλπ] αλλά άμα νοιώθει ότι μπορεί να χάσει τζαι άλλους ψήφους [έστω τζαι που την ακροδεξιά] τότε εν απαράδεκτο.. «Χριστοδουλίδης μα εγώ εν τζαι...»

Αλλά, επειδή μάλλον καταλάβει ότι το πραγματικό ρεζιλίκι ενι το γεγονός ότι η κυβέρνηση του εδήλωσε ότι θα αποσύρει το βιβλίο, εστήριξεν την υφυπουργό [διότι στο σενάριο εκφοβισμού των τραμπούκων, το να παραιτηθεί η υφυπουργός θα ήταν «νίκη» σαν απειλή στην υπόλοιπη κοινωνία – αλλά η διεθνής εικόνα θα ήταν ακόμα σιηρότερη] ...τζαι την άλλην ημέρα εκτυπιέτουν ο Άριστος γιατί εν επαραιτήθηκεν η υφυπουργός... τζαι τωρά η ακροδεξιά συνομοταξία θέλει να στήσει το τσίρκο της τζαι στη Βουλή. Άτε να δούμε πώς θα παίξει η φιλελέ τάση του ΔΗΣΥ. Τζαι η κοινή λογική των υπόλοιπων απέναντι στο προεκλογικό τσίρκο της ακροδεξιάς..

Όσο για το χαζοχαρούμενο «γιατί να πληρώσει το δημόσιο» η απάντηση εν απλή – γιατί το δημόσιο εν το αποτελούν μόνο όσοι έχουν νεύρωση λογοκρισίας, όπως ο Άριστος τζαι ο Μυλωνάς, αλλά τζαι όσοι θέλουν να θκιαβάζουν έτσι βιβλία – τζαι γιατί μόνο έτσι βιβλία αναγνωρίζονται στο συγκεκριμένο κλάδο διεθνώς. Η πλειοψηφία που εν στηρίζει την λογοκρισία ανέχεται [έστω τζαι με αηδία] να δίνονται χρήματα σε εκδηλώσεις που αναφέρουν ένα τεκμηριωμένο προδότη ή «δολοφόνο» κατά τον Κληρίδη, [τον Γρίβα] γιατί μερικοί, έστω, έχουν ακόμα κόλλημα/νεύρωση κοκ... Τα χρήματα του δημόσιου δεν τα διαχειρίζεται ο κάθε Μυλωνάς, ο κάθε Άριστος κλπ... Ίντα το ότι πληρώνεται που το δημόσιο ο κάθε Μυλωνάς εν εκφραστικό της ανοχής της υπόλοιπης κοινωνίας στο ακροδεξιό τσίρκο .. 

Τζαι ο Άριστος Μιχαηλίδης του Φιλελευθέρου έσιει πολλήν ευαισθησία για παραβίαση του άτυπου κώδικα λογοκρισίας για το κυπριακό; ...Άριστε, ?

Το ξεκάθαρο τεκμήριο της «προδοσίας» των φίλων του Άριστου..

· Τώρα εφταίξαν τους οι ρότσες...

Το ότι το «εγκληματικό» [κατά το σύνδρομο Μυλωνα-Αριστου] βιβλίο ασχολείται με μια ιστορική πρακτική των κυπρίων, τζαι των θκυο κοινοτήτων, εν κάτι που όντως εν τζαι μπορείς να περιμένεις να το καταλάβουν τύποι σαν τον Άριστο τζαι τον Μυλωνά... Τα πλάσματα έμαθαν ένα εμβατήριο, τζαι επαναλαμβάνουν το προσπαθώντας να φωνάξουν «υπάρχω» ανεμίζοντας σημαιουλες που τον τζαιρό της ελληνικής χούντας... που να καταλάβουν την επική διάσταση της ανάδειξης του καθημερινού στον ιστορικό χρόνο; ...τζαι πως η χρήση της κυπριακής στις εκδοχές της με βάση τις 2 μεγαλύτερες κοινότητες, εν όντως επιστροφή τιμής σε τζήνο το βίωμα που οικοδόμησε το κυπριακό τοπίο για αιώνες...

Το μόνο που εκαταλάβαν ήταν ότι κάτι «δικοινοτικό» παίζει τζαι άρα «εμπρός να φωνάξουμε» το εμβατήριο για «ύποπτους «, «προδότες» κοκ [ίντα ένας παππούς στον αρχαιολατρικο οίστρο της υστερίας την εποχή των επιθέσεων στο πανεπιστήμιο, είπεν ότι έπρεπε, τιμωρητικά, να κτίσουν σε ένα τείχος τον άγγονα του που έγραψε σε ένα κείμενο ότι «η Κύπρος εν ήταν πόττε μόνο ελληνικη»] ...επίπεδο Άριστου-Μυλωνά ..Κάποτε τες δικοινοτικές επαφές εδαιμνοποιήσαν τες... Ύστερα.. τζαι ο Τάσσος αποδέχτηκε την ροή μέσω των οδοφραγμάτων τζαι επιχορηγούσε τουρκοκύπριους μαθητές/τριες σε σχολείο στην νότια Λευκωσία...

· Αναμνήσεις από προηγούμενα θεάματα της ακροδεξιάς νεύρωσης τα οποία σάρωσε ο ιστορικός χρόνος από τα κάτω προς τα πάνω: «το νιν αντάν

Μετά το 1974, η ακροδεξιά, δειλοί όπως πάντα, αλλά με τις ευθύνες τους για την εισβολή να εν ξεκάθαρες, εχωστήκαν πίσω που τον Κληρίδη... που την δεκαετία του 1980, αρκέψαν να κατσιαρίζουν κάπως, τζαι την δεκαετία του 1990, με τον Κληρίδη στην εξουσία, τζαι με τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα του κεφαλαίου τζαι της Εκκλησίας, στην διάθεση τους, αρκέψαν να στήνουν υστερίες... η πιο θεαματική αρχικά ήταν η αντίθεση στον πανεπιστήμιο που θα «αφελλήνιζε» κλπ κλπ. Το πανεπιστήμιο έγινε παρά τα κατσιαρίσματα της εθνικοφροσύνης... που ουσιαστικά ήθελε να λογοκρίνει την τοπική γνώση... εν την πείραζαν οι σπουδές στην Αγγλία ας πούμε [η φαντασίωση να γίνουν «σερ»] – ο Αναστασιάδης ήταν εκφραστικός τζήνης της υστερίας τζαι της ανάλογης υποκρισίας..

Ανάλογα απλώθηκε τζαι η υστερία για την ανάδυση της κυπριακότητας, τζαι της χρήσης της κυπριακής γλώσσας πέρα που την καθημερινότητα... Είσιεν πλακα να ακούεις τους εθνικόφρονες στα ΜΜΕ του κεφαλαίου να καλαμαρίζουν, ή να γράφουν κριτικές για τα ακαδημαϊκά προσόντα του Ρολάνδου Κατσιαούνη λ.χ.- άτομα που «εν επεράσαν καν που αυλή πανεπιστημίου» που λαλει ο λοος..:)... ποιός θα αθθυμάται, σήμερα, η στο μελλον τις τοτε ξεφτίλες του Λάζαρου τζαι του Άριστου; ..Αλλά ο Ρολάνδος έμεινε σαν κορυφαία μορφή της κυπριακής ιστοριογραφίας για την μετάβαση από την παραδοσιακή στην νεωτερική κυπριακή κοινωνία τον 190 αιώνα...

Όσο για την χρήση της κυπριακής, ήταν εκφραστικό ότι μέχρι τζαι ο Άριστος στο τσίρκο στήριξης του θεάματος Μυλωνά, αναφέρετουν με εμφανή δυσφορία στην χρήση της κυπριακής, αλλά χωρίς να τολμά πκιον, όπως κάποτε, να κάμνει κριτική για την χρήση της.. απλώς άφηκεν το κάγρι να πλανιέται... Κινδυνεύκει έτσι τζαι αλλιώς πκιον να βρεθεί μπροστά στο ερώτημα «καλά ρε, εσένα η μάνα σου ίντα γλώσσα μιλά ή εμίλαν σου;»..δαμέ ως τζαι ο Μενέλαος Χριστοδούλου που επροσπάθησεν να λογοκρίνει τους κυπριακούς ήχους στα τοπωνύμια, εισιεν την εντιμότητα να παραδεχτεί ότι η κυπριακή εν γλώσσα...

Φυσικά τον Άριστο εν τζαι μπορείς να τον ρωτήσεις για το τί είναι γλώσσα σύμφωνα με τους γλωσσολόγους ή σύμφωνα με τις κοινωνικές επιστήμες... «Της αχαπαροσύνης ήλιε νοητέ».. :)

Άλλη υστερία ήταν τζήνη με τις εκταφές νεκρών/αγνοουμένων τζαι που τες 2 κοινότητες... Μεγάλο κάγρι ο Άριστος, ο Λάζαρος Μαύρος κοκ γιατί να καταγράφονται τα εγκλήματα των ημέτερων ακροδεξιών... Η Ιστορία εσάρωσεν τους «χωρίς να κοιτάζει την δική τους μελαγχολία»... Οι σιωπηλές πορείες των ανθρώπων τζαι των θκυο κοινοτήτων άμα άνοιξαν τα οδοφράγματα ήταν η ντε φάκτο απάντηση στο πώς οι κατασκευασμένες υστερίες σαρώνονταν από μια κοινωνία που αργά, σταδιακά, αλλά αποφασιστικά προχωρούσε προς τον δικό της λόγο τζαι πράξη, που τα κάτω προς τα πάνω..παρ’α τις υστερίες της νεύρωσης στα καθεστωτικά ΜΜΕ...

· Η ανακάλυψη των «εγκληματικών βιβλίων». Όταν ο Άριστος Μιχαηλίδης σύρνει τον Φιλελεύθερο στον πάτο τζαι αθθυμίζει την εποχή που οι ν?

·         Η ανακάλυψη των «εγκληματικών βιβλίων». Όταν ο Άριστος Μιχαηλίδης σύρνει τον Φιλελεύθερο στον πάτο τζαι αθθυμίζει την εποχή που οι ναζί εκάφκαν «εγκληματικά βιβλία» την δεκαετία του 1930...

Το αποκορύφωμα του πρόσφατου θεάματος γελοιότητας των τραμπούκων της ακροδεξιάς, ήταν το πρωτοσέλιδο του Φιλελεύθερου στις 5 Ιουνίου μιαν ημέρα μετά το ξεκίνημα του τσίρκου Μυλωνάς-Αριστος Μιχαηλίδης [διευθυντής σύνταξης παρακαλώ], λτδ: «Ζητούνται ευθύνες για το εγκληματικό βιβλίο»... η έννοια «εγκληματικό βιβλίο» του παρόντος θεάματος οδηγά με μαθηματική ακρίβεια στην ανάμνηση του πως οι ναζί, την δεκαετία του 1930, εκάφκαν ότι εθεωρουσαν σαν «εγκληματικά» βιβλία... που υπονομεύκαν το «εθνικό φρόνημα», που προωθούσαν οι ναζί.. τούτη εν η ιστορική καταγωγή του όρου που ελάνσαρε πρωτοσέλιδα η εφημερίδα στην οποία εν διευθυντής σύνταξης ο Άριστος Μιχαηλίδης.. Καλά ο Μυλωνάς εζούσε το μάλλον, στην αχαπαροσύνη της νεύρωσής του, σαν αγώνα «για την καρέκλα» [ερκουνται βουλευτικές εκλογές..:)]... θκιακονόντας από το ακροδεξιό ακροατήριο.. ενεν τζαι πολλοί, τα γέρημα, οι ψηφοφόροι ποτζεί αλλά εν πολλοί οι μονοστέφανοι που θέλουν την καρέκλα που φκαίνει που τζήνο το ακροατήριο...Οποτε τζαι ο «αγών» του κάθε Μυλωνά..:)

Θα μπορούσε να πει κάποιος/α «ε καλά ο Φιλελεύθερος έγραψεν πολλές αρλούμπες ιστορικά... Με τον Άριστο τί καρτεράς δηλαδή;...» ..Αξίζει, όμως, να αθθυμούμαστεν την Ιστορία: ο πατέρας Παττίχης, την δεκαετία του 1950, αρνήθηκε να υποκύψει στην απαίτηση του Γρίβα [με ξεκάθαρη απειλή για τους τραμπουκισμούς] να απολύσει τον Φιφή Ιωάννου... Ο Φιφής εθεωρείτο που τον Γρίβα σαν ένας επικίνδυνος [«εγκληματικός» κατά τον Άριστο της σημερινής γελοιότητας] ανεξαρτησιακός... Τελικά αποχωρησεν ο Φιφής για να σωθεί η εφημερίδα...Ο τότε Παττιχης όμως εσταθηκεν στον πουντον του...

Το ποιός δικαιώθηκε Ιστορικά, στο τέλος, με την ανεξαρτησία εν εμφανές... Όπως εμφανές ενι τζαι ποιός φαίνεται να κουβαλά ακόμα την νεύρωση του πελλόγιωρκου....