Weekly Review – η εποχή της ολιγαρχίας στις ΗΠΑ ή γιατί η επιστροφή στο παρελθόν δεν είναι λύση, σε ένα πληθυσμό, ο οποίος έστω τζαι χειραγωγούμεν?

   Weekly Review – η εποχή της ολιγαρχίας στις ΗΠΑ ή γιατί η επιστροφή στο παρελθόν δεν είναι λύση, σε ένα πληθυσμό, ο οποίος έστω τζαι χειραγωγούμενος, έμαθε, που ελάλεν τζαι ο Μακιαβέλλι, να έσιει δικαιώματα, τζαι εν θα τα ξεχάσει με τίποτε...

Η εικόνα που φαίνεται να διαμορφώνεται με την διακυβέρνηση Τραμπ στις ΗΠΑ, εν μια μαζική επίθεση στις δημόσιες υπηρεσίες – η νεοφιλελεύθερη συνταγή εφαρμοσμένη εσωτερικά στις κοινωνίες της Δύσης που ως τωρά εξάγαν έτσι συνταγές σε χώρες της περιφέρειας του παγκόσμιου συστήματος... Χιλιάδες απολύσεις. Επικεφαλής της εκστρατείας εν ο Μασκ, που έστησε επιχειρήσεις με κρατικό χρήμα...

Τζαι ταυτόχρονα μια εικόνα θεαμάτων διεθνώς με υπογραφή Τραμπ: οι ΗΠΑ θα κάμνουν διεθνή πολιτική με ξεκάθαρο [τζαι δηλωμένο ξικούτσουλα] στόχο το οικονομικό κέρδος...

Η έννοια της ολιγαρχίας, με δημοκρατική επίφαση [γίνονται ακόμα εκλογές ας πούμε, αλλά η πληροφόρηση ελέγχεται σε σημαντικό βαθμό που μια ομάδα ατόμων που έχουν άμεσες σχέσεις με την κρατική εξουσία] δημιουργά ενδιαφέροντες συνειρμούς σε μιαν χώρα που για δεκαετίες [αν όϊ αιώνες] επρόβαλεν, εσωτερικά τζαι εξωτερικά, την εικόνα ότι εγεννηθηκε σαν «σύστημα ελέγχου των εξουσιών’, το οποίο πρέπει να καθορίζει την Δημοκρατία κατά την ιστορική διατύπωση του James Madison: «Η συγκέντρωση όλων των εξουσιών, νομοθετικής εκτελεστικής, δικαστικής στα σιέρκα είτε ενός ατόμου, είτε λλίων είτε πολλών,  είτε κληρονομικών, είτε αυτό-διορισμένων, ή τζαι εκλεγμένων, μπορεί να ονομαστεί σαν η ακριβής περιγραφή της τυραννίας»

«The accumulation of all powers, legislative, executive, and judiciary, in the same hands, whether of one, a few, or many, and whether hereditary, self-appointed, or elective, may justly be pronounced the very definition of tyranny.»

– James Madison, Federalist Paper #47

Με τα πιο πάνω δεδομένα ο Τραμπ τζαι ο Μασκ ελέγχουν τα 2 σώματα του κοινοβουλίου [κογκρέσο, γερουσία], μέσω της πλειοψηφίας των ρεπουμπλικάνων, ελέγχουν την πλειοψηφία στο ανώτατο δικαστήριο [με τους διορισμένους του Τραμπ], τζαι ελέγχουν την εκτελεστική εξουσία με τον Τραμπ, πρόεδρο τζαι επιχειρηματία...

Οπότε οι θεσμοί σήμερα στις ΗΠΑ [με εξαίρεση την αυτονομία των Πολιτειών], ελέγχονται από μια εξουσία χωρίς έλεγχο..

Απέναντι, όμως, από αυτήν την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας, από το κεφάλαιο μέσω μιας μιτσιάς ομάδας ατόμων/ολιγαρχών, υπάρχει τζαι η κουλτούρα αιώνων για αποφυγή της συγκέντρωσης των εξουσιών, τζαι αγώνων για κεκτημένα της ευρύτερης κοινωνίας μέσω του δημόσιου τομέα, που τωρά κινδυνεύκουν να καταργηθούν. Η δυσφορία για την λειτουργία της εξουσίας, ήταν μια ρητορική πάνω στην οποία επάτησεν ο Τραμπ για να φκει την εξουσία – θα έκαμνε «αποξήρανση του βάλτου» της διαπλοκής τάχα μου –  τζαι τωρά διαμορφώνεται μια εικόνα ακόμα πιο έντονης διαπλοκής .. από τους ολιγάρχες τωρά.. που προβάλλουν την «ικανότητα» στο να συσσωρεύκουν κεφάλαιο, σαν κριτήριο για να τους παραχωρηθεί μια εξουσία χωρίς έλεγχο/checks and balances.. τζαι μάλιστα, όπως το έφερεν η συγκυρία, με συγκέντρωση εξουσιών γυρόν που τον Τραμπ..

Σύμφωνα με τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, όμως, [τώρα που οι ολιγάρχες δισεκατομμυριούχοι εν μέρος της δημόσιας εικόνας σαν φορείς εξουσίας – τζαι οι κερδισμένοι από την νεοφιλελεύθερη πολιτική τους] η μεγάλη πλειοψηφία των Αμερικάνων εν φαίνεται να γοράζουν την εικόνα ότι οι δισεκατομμυριούχοι εν οι «αόρατοι καλοί» που θα σώσουν την κοινωνία. Η καχυποψία απέναντι τους ήταν έντονη σε πρόσφατη έρευνα για την πολιτική επιρροη των δισεκατομμυριούχων: 76% - θεωρούν ότι έχουν υπερβολική επιρροή στην κυβέρνηση, τζαι μόνο 13% ότι έχουν όση επιρροή εν σωστή/αρμόζουσα...

«+ A Data for Progress poll conducted on February 2 asked, “Billionaires have…”

Too much influence over government: 73%
The right amount of influence over government: 13%
Too little influence over government: 5%»

Η νομιμοποίηση της εξουσίας εν εύθραυστη σε τούτο το πλαίσιο..

Όταν ένας «λαός μάθει στην ελευθερία» [τα πολιτικά δικαιώματα τζαι τα κοινωνικά κεκτημένα, με την σημερινή ορολογία], παρατήρησε ο Μακιαβέλλι, θα κουβαλά πάντα σαν μνήμη τζαι σύμβολο ανατροπής, την ιστορική του κουλτούρα... Σε τούτο το πλαίσιο η Ολιγαρχία στις ΗΠΑ, θα έσιει να αντιμετωπίσει βαθκιές ρίζες καχυποψίας... Ανάλογοι κύκλοι [απόπειρων υφαρπαγής της εξουσίας από μορφές κεφαλαίου], υπήρξαν τζαι πριν , όπως τζαι μεγάλες ανατροπές – ο 20^ος αιώνας είσιεν την δεκαετία του  1930 [μετά την καταστολή στα τέλη της δεκαετίας του 1910] την βάση της δημιουργίας του κεϋνσιανού κράτους, τζαι την δεκαετία του 1960, μετά τον Μακαρθισμό της δεκαετία του 1950, την εξέγερση μιας νέας γενιάς, τζαι των μειονοτήτων, που άλλαξε δραματικά της εικόνα της αμερικάνικης κοινωνίας...

Η νίκη του Τραμπ τζαι η θεσμική κυριαρχία των ρεπουμπλικάνων σημερα, εν παραπάνω προϊόν του διχασμού των αντιπάλων τους [όπως λ.χ. με αποχή] παρά έκφραση σαφούς πλειοψηφίας στην κοινωνία...

Αλλά ως τωρά οι αντιπαραθέσεις ήταν σε σημαντικο βαθμο πολιτιστικές [λ.χ. θρησκευόμενοι – κοσμικοί κοκ] σε πολιτικό πλαίσιο. Τωρά όμως εμφανίζεται το κεφάλαιο γυμνό..

Τζαι μάλιστα με ένα είδος αυταρχισμού, που έρκεται σε σύγκρουση με την εικόνα της αμερικάνικης παράδοσης..

Όταν κατέρρευσε το χρηματιστήριο [ο ναός του κεφαλαίου] το 1929, η κοινωνική αντίδραση έβαλεν όρια στο κεφάλαιο. Όταν οι συντηρητικοί προσπάθησαν να ελέγχουν την κουλτούρα της αμερικανικής κοινωνίας [τζαι με τον Μακαρθισμό] η απάντηση ήταν η διάχυση της ανοχής του πλουραλισμού..

Θα δούμε, αναπόφευκτα τζαι την ανάδυση του άλλου πόλου μετά την σημερινή «στιγμή της Ολιγαρχίας»..