· Weekly Review: τζαι όμως...κινείται...Το σκηνικό στις ΗΠΑ τζαι το άγχος της δυτικής ρητορικής την εποχή της κρίσης ηγεμονίας...

Στα έντυπα του προηγούμενου δυτικού καθεστώτος, όπως το Foreign Affairs τζαι το Economist, υπάρχει ένα κλίμα θλίψης για το τέλος της εποχής, όπου η Δύση καθόριζε την διεθνή agenda: To Foreign Affairs αθθυμήθηκε μια φράση περιγραφής των συνεπειών της διάχυσης του μοντερνισμού στις αρχές του 20^ου αιώνα – «The Center Will Not Hold.. [από το «Το κέντρο δεν αντέχει, οι πλευρές γκρεμίζονται»] How an Order Ends»…

To Economist είσιεν σαν τίτλο «Η εποχή του χάους» [The Age of Chaos]…

H γενικότερη εικόνα αφορά, ουσιαστικά, τη δυτική ηγεμονία - η οποία ελανσάρετουν, ως τωρά, με διάφορες περιγραφές... «Rules based» λ.χ. που σήμαινε στην πραγματικότητα την εξαίρεση της Δύσης από τους υποτίθεται «κοινούς κανόνες». Ιδιαίτερα άμα η Δύση έθελεν να κάμει επέμβαση ανατροπής σε μη υπάκουη χώρα. Το Κόσοβο ας πούμε, μπορούσε να αποσχιστεί από την Σερβία/Νέα Γιουγκοσλαβία, αλλά όχι οι ρωσόφωνες περιοχές στην Ουκρανία... Η ουσία της δυτικής ηγεμονίας ήταν ένα διεθνές σύστημα, όπου οι κανόνες καθορίζονταν από τα δυτικά συμφέροντα σαν «η σωστή πλευρά της Ιστορίας» [όπως το κωδικοποίησαν στο ουκρανικό] κλπ. Με κέτσαπ «δημοκρατίας» [όταν εβόλεφκε τα δυτικά συμφέροντα]... Τζαι η οικονομική παγκοσμιοποίηση, θα ήταν ο παράλληλος μηχανισμός οικονομικού ελέγχου του πλανήτη...

Οι δασμοί του Τραμπ ήταν που μόνοι τους, μια παραδοχή, ότι μέχρι τζαι ο ηγεμόνας, ως τώρα, εν αντέχει πκιον τζηνο που επροωθαν σαν μηχανισμό ελέγχου – το «ελεύθερο εμπόριο»... Οι δασμοί του Τραμπ, ουσιαστικά, ξηλώνουν τους μηχανισμούς που έστησε η Δύση για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της – οι οποίοι προφανώς δεν εξυπηρέτησαν τον στόχο τους αφού η παρακμή της αμερικάνικης ηγεμονίας συνεχίστηκε... Η αντίδραση της Κίνας, που απλώς έκαμε επίδειξη του τί θα χάσουν οι ΗΠΑ με την κινεζική απάντηση σε δασμούς, ήταν ενδεικτική, των ορίων της ηγεμονίας πκιον – ότι έμεινε τέλος πάντων από την δυτική φαντασίωση διαιώνισης της ηγεμονίας..

Αξίζει να αναφερτούν 2 κινήσεις της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ που καταγράφουν μια ρευστότητα τζαι στις πρακτικές της νέας εξουσίας στις ΗΠΑ:

Στις σχέσεις με το Ιράν, ο Τραμπ παρά την επίσκεψη Νετανιάχου τζαι το σιαμάλισμα του προς το Ισραηλιτικό κοινό, φαίνεται ότι απέρριψε την θέση Νετανιάχου τζαι «γερακιών» στο επιτελείο του, για επίθεση στο Ιράν. Αντίθετα ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με τους Ιρανούς, που από ότι φαίνεται, [με την Ρωσία να παίζει άτυπο ρόλο μεσολαβητή], κινείται προς μια συμφωνία επιστροφής στο διεθνές πλαίσιο επιτήρησης του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος του 2015...

Στο εσωτερικό των ΗΠΑ η αντιπαράθεση με το Χάρβαρντ, καταγράφει τζαι τον αυταρχισμό των υποστηρικτών της νέας κυβέρνησης, αλλά τζαι δυο άλλα δεδομένα: την αντίσταση των θεσμών, το οποίο είναι σαφώς θετικό για την δημοκρατία στην αμερικανική κοινωνία, η οποία βρέθηκε μπροστά σε ένα κατακλυσμό αποφάσεων από την εκτελεστική εξουσία... Φαίνεται, με βάση δημοσίευμα των New York Times, ότι, όπως τζαι στους δασμούς, υπάρχει αναδίπλωση της κυβέρνησης – με το «η αποστολή της επιστολής στο Χάρβαρντ ήταν διαδικαστικό λάθος»...

Οι αναδιπλώσεις είναι τζαι εκφραστικές των ορίων του τέως ηγεμόνα, ο οποίος, στην μορφή της ηγεσίας Τραμπ, ουσιαστικά, εγκαταλείπει την διεθνή ηγεμονία πρακτικά, για μια πολιτική της ρευστότητας, όπου κάθε κράτος, η μορφή εξουσίας, θα κινείται με βάση εσωστρεφή συμφέροντα τζαι ένα συνδυασμό θεαμάτων τζαι αναδιπλώσεων σαν πολιτική πρακτική... Στην προκείμενη περίπτωση ο απόηχος της αντιπαράθεσης με το Χάρβαρντ μάλλον εν ετζύλησεν θετικά στην αμερικάνικη κοινωνία... Το μεταναστευτικό μπορεί να επούλησεν στους οπαδούς του Τραμπ, οι δασμοί να επουλήσαν επίσης αρχικά, αλλά με έντονη αντίδραση όπως εφάνηκεν στο χρηματιστήριο τζαι στις αναδιπλώσεις/αναστολές, αλλά η αντιπαράθεση με την πανεπιστημιακή κοινότητα, σαν αμερικάνικο θεσμό μάλλον δεν...

Το προηγούμενο καθεστώς ηγεμονίας, μπορεί να ακολουθούσε την προτροπή Νετανιάχου για επίθεση στο Ιράν αν κρίνει κανείς από την συμπεριφορά Μπάϊντεν στην απόπειρα γενοκτονίας στην Γάζα..  Εν θα έκαμνε επίθεση στα Πανεπιστήμια όμως... αλλά η ρητορική δικαιολόγηση της επίθεσης ηταν η ίδια με την ιδεολογία ξέπλυμα της απόπειρας σιωνιστικής γενοκτονίας – «αντισημιτισμός»...