Login
Bernie Sanders
Αυτή είναι η ολιγαρχία:
Ο Μασκ πηγαίνει στο Ουισκόνσιν για να δώσει επιταγές εκατομμυρίων δολαρίων σε υποστηρικτές του υποψηφίου κατά της επιλογής για το Ανώτατο Δικαστήριο της πολιτείας.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε σε έναν δισεκατομμυριούχο να αγοράσει αυτές τις εκλογές.
This is oligarchy at work:
Musk is going to Wisconsin to give million dollar checks to supporters of the anti-choice candidate for the state Supreme Court.
We cannot allow a billionaire to buy this election.
«The best days of the American economy are long in the past, and better days for the US are unlikely in the foreseeable future.
The 20th-century idea of an “American Dream” – where a sizable majority of people in the US could become or aspire to become middle-class, affluent or even extremely wealthy – is mostly dead in the second quarter of the 21st.
..According to a report from Moody’s Analytics in February, the richest 10 percent of Americans (households with an annual income of at least $250,000) drove half of all US consumer spending (about $10 trillion) between September 2023 and September 2024.
The fact that 12.7 million households could collectively outspend much of the rest of the nation is truly jaw-dropping. It points to the end of an economy that has depended primarily on the needs-based and discretionary spending of ordinary working Americans since the end of World War II.
The biggest surprise of all on the end of the American dream, though, is that for tens of millions of Americans, this is not a surprise. The dismantling of the American dream and the consumer capitalism that defined the nation from 1945 through the housing bubble bust in 2008 began more than a half-century ago.
The gradual austerity leaders imposed on social welfare and education programmes combined with multiple rounds of tax cuts for the wealthy and the corporations, killed social mobility, especially for Americans living in poverty.
The transition from manufacturing to service industry jobs, along with automation, regional shifting, downsizing, and the offshoring of millions of other jobs, the saddling of millions of Americans with healthcare and higher education debt … All of these changes and more have turned the American middle class into a class of strugglers and not strivers. And the worst thing is, this is exactly what the wealthiest of Americans have wanted for decades.
By the measure of most experts, the economic power of ordinary Americans peaked sometime between 1970 and 1974. More than six out of 10 Americans could claim middle-class status, and Black, Latin, and other Americans of colour had begun to climb into the US middle class in larger numbers.
The story goes that the OPEC oil crisis, brought on by the US supporting Israel during the Yom Kippur War of 1973, along with the deindustrialisation of the American Midwest, ground down the US economy from 1973-74 onward. The combination of higher unemployment and higher inflation, known as stagflation, ended a three-decade run of endless US economic dominance and prosperity. But this story makes it seem as if a set of unfortunate circumstances ended the Pax Americana. In truth, the major corporations, the wealthiest of Americans and the federal government began shifting resources away from ending poverty and sustaining the American working and middle classes during the 1970s....»
https://www.aljazeera.com/opinions/2025/3/27/the-american-dream-is-officially-over
Η εικόνα που φαίνεται να διαμορφώνεται με την διακυβέρνηση Τραμπ στις ΗΠΑ, εν μια μαζική επίθεση στις δημόσιες υπηρεσίες – η νεοφιλελεύθερη συνταγή εφαρμοσμένη εσωτερικά στις κοινωνίες της Δύσης που ως τωρά εξάγαν έτσι συνταγές σε χώρες της περιφέρειας του παγκόσμιου συστήματος... Χιλιάδες απολύσεις. Επικεφαλής της εκστρατείας εν ο Μασκ, που έστησε επιχειρήσεις με κρατικό χρήμα...
Τζαι ταυτόχρονα μια εικόνα θεαμάτων διεθνώς με υπογραφή Τραμπ: οι ΗΠΑ θα κάμνουν διεθνή πολιτική με ξεκάθαρο [τζαι δηλωμένο ξικούτσουλα] στόχο το οικονομικό κέρδος...
Η έννοια της ολιγαρχίας, με δημοκρατική επίφαση [γίνονται ακόμα εκλογές ας πούμε, αλλά η πληροφόρηση ελέγχεται σε σημαντικό βαθμό που μια ομάδα ατόμων που έχουν άμεσες σχέσεις με την κρατική εξουσία] δημιουργά ενδιαφέροντες συνειρμούς σε μιαν χώρα που για δεκαετίες [αν όϊ αιώνες] επρόβαλεν, εσωτερικά τζαι εξωτερικά, την εικόνα ότι εγεννηθηκε σαν «σύστημα ελέγχου των εξουσιών’, το οποίο πρέπει να καθορίζει την Δημοκρατία κατά την ιστορική διατύπωση του James Madison: «Η συγκέντρωση όλων των εξουσιών, νομοθετικής εκτελεστικής, δικαστικής στα σιέρκα είτε ενός ατόμου, είτε λλίων είτε πολλών, είτε κληρονομικών, είτε αυτό-διορισμένων, ή τζαι εκλεγμένων, μπορεί να ονομαστεί σαν η ακριβής περιγραφή της τυραννίας»
«The accumulation of all powers, legislative, executive, and judiciary, in the same hands, whether of one, a few, or many, and whether hereditary, self-appointed, or elective, may justly be pronounced the very definition of tyranny.»
– James Madison, Federalist Paper #47
Με τα πιο πάνω δεδομένα ο Τραμπ τζαι ο Μασκ ελέγχουν τα 2 σώματα του κοινοβουλίου [κογκρέσο, γερουσία], μέσω της πλειοψηφίας των ρεπουμπλικάνων, ελέγχουν την πλειοψηφία στο ανώτατο δικαστήριο [με τους διορισμένους του Τραμπ], τζαι ελέγχουν την εκτελεστική εξουσία με τον Τραμπ, πρόεδρο τζαι επιχειρηματία...
Οπότε οι θεσμοί σήμερα στις ΗΠΑ [με εξαίρεση την αυτονομία των Πολιτειών], ελέγχονται από μια εξουσία χωρίς έλεγχο..
Απέναντι, όμως, από αυτήν την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας, από το κεφάλαιο μέσω μιας μιτσιάς ομάδας ατόμων/ολιγαρχών, υπάρχει τζαι η κουλτούρα αιώνων για αποφυγή της συγκέντρωσης των εξουσιών, τζαι αγώνων για κεκτημένα της ευρύτερης κοινωνίας μέσω του δημόσιου τομέα, που τωρά κινδυνεύκουν να καταργηθούν. Η δυσφορία για την λειτουργία της εξουσίας, ήταν μια ρητορική πάνω στην οποία επάτησεν ο Τραμπ για να φκει την εξουσία – θα έκαμνε «αποξήρανση του βάλτου» της διαπλοκής τάχα μου – τζαι τωρά διαμορφώνεται μια εικόνα ακόμα πιο έντονης διαπλοκής .. από τους ολιγάρχες τωρά.. που προβάλλουν την «ικανότητα» στο να συσσωρεύκουν κεφάλαιο, σαν κριτήριο για να τους παραχωρηθεί μια εξουσία χωρίς έλεγχο/checks and balances.. τζαι μάλιστα, όπως το έφερεν η συγκυρία, με συγκέντρωση εξουσιών γυρόν που τον Τραμπ..
Σύμφωνα με τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, όμως, [τώρα που οι ολιγάρχες δισεκατομμυριούχοι εν μέρος της δημόσιας εικόνας σαν φορείς εξουσίας – τζαι οι κερδισμένοι από την νεοφιλελεύθερη πολιτική τους] η μεγάλη πλειοψηφία των Αμερικάνων εν φαίνεται να γοράζουν την εικόνα ότι οι δισεκατομμυριούχοι εν οι «αόρατοι καλοί» που θα σώσουν την κοινωνία. Η καχυποψία απέναντι τους ήταν έντονη σε πρόσφατη έρευνα για την πολιτική επιρροη των δισεκατομμυριούχων: 76% - θεωρούν ότι έχουν υπερβολική επιρροή στην κυβέρνηση, τζαι μόνο 13% ότι έχουν όση επιρροή εν σωστή/αρμόζουσα...
«+ A Data for Progress poll conducted on February 2 asked, “Billionaires have…”
Too much influence over
government: 73%
The right amount of influence over government: 13%
Too little influence over government: 5%»
Η νομιμοποίηση της εξουσίας εν εύθραυστη σε τούτο το πλαίσιο..
Όταν ένας «λαός μάθει στην ελευθερία» [τα πολιτικά δικαιώματα τζαι τα κοινωνικά κεκτημένα, με την σημερινή ορολογία], παρατήρησε ο Μακιαβέλλι, θα κουβαλά πάντα σαν μνήμη τζαι σύμβολο ανατροπής, την ιστορική του κουλτούρα... Σε τούτο το πλαίσιο η Ολιγαρχία στις ΗΠΑ, θα έσιει να αντιμετωπίσει βαθκιές ρίζες καχυποψίας... Ανάλογοι κύκλοι [απόπειρων υφαρπαγής της εξουσίας από μορφές κεφαλαίου], υπήρξαν τζαι πριν , όπως τζαι μεγάλες ανατροπές – ο 20ος αιώνας είσιεν την δεκαετία του 1930 [μετά την καταστολή στα τέλη της δεκαετίας του 1910] την βάση της δημιουργίας του κεϋνσιανού κράτους, τζαι την δεκαετία του 1960, μετά τον Μακαρθισμό της δεκαετία του 1950, την εξέγερση μιας νέας γενιάς, τζαι των μειονοτήτων, που άλλαξε δραματικά της εικόνα της αμερικάνικης κοινωνίας...
Η νίκη του Τραμπ τζαι η θεσμική κυριαρχία των ρεπουμπλικάνων σημερα, εν παραπάνω προϊόν του διχασμού των αντιπάλων τους [όπως λ.χ. με αποχή] παρά έκφραση σαφούς πλειοψηφίας στην κοινωνία...
Αλλά ως τωρά οι αντιπαραθέσεις ήταν σε σημαντικο βαθμο πολιτιστικές [λ.χ. θρησκευόμενοι – κοσμικοί κοκ] σε πολιτικό πλαίσιο. Τωρά όμως εμφανίζεται το κεφάλαιο γυμνό..
Τζαι μάλιστα με ένα είδος αυταρχισμού, που έρκεται σε σύγκρουση με την εικόνα της αμερικάνικης παράδοσης..
Όταν κατέρρευσε το χρηματιστήριο [ο ναός του κεφαλαίου] το 1929, η κοινωνική αντίδραση έβαλεν όρια στο κεφάλαιο. Όταν οι συντηρητικοί προσπάθησαν να ελέγχουν την κουλτούρα της αμερικανικής κοινωνίας [τζαι με τον Μακαρθισμό] η απάντηση ήταν η διάχυση της ανοχής του πλουραλισμού..
Θα δούμε, αναπόφευκτα τζαι την ανάδυση του άλλου πόλου μετά την σημερινή «στιγμή της Ολιγαρχίας»..
One Radical Planet 