Ο βοηθός γενικός εισαγγελέας σαν θέση που παράγει σκάνδαλα με μνημειώδη αίσθηση απουσίας τσίπας....

Ένεν τυχαίο ότι οι διορισμένοι βοηθοί γενικοί εισαγγελείς, καταγράφονται με νομική βούλα [από το κυπριακό Ανώτατο για τον Ρίκκο, τζαι από το ΕΔΑΔ για τον Αγγελίδη] σαν ύποπτοι διαπλοκής. Έρχονται από την παράδοση της κυπριακής  δεξιάς, η οποία είσιεν σαν στόχο της πάντα να ελέγχει τον κρατικό μηχανισμό. Το πρώτο δίκτυο στήθηκε που τον Γιωρκάτζη, με την αρχή της ανεξαρτησίας. Όταν σκοτώθηκε ο Γιωρκάτζης από τους έλληνες σύμμαχούς του, μετά την αποτυχία δολοφονίας του Μακάριου, οι οπαδοί του διασπάστηκαν, τζαι μετά το 74, η ανάδειξη του Κέντρου σαν διαχειριστή εξουσίας, άφησε το κόμμα της δεξιάς, τον ΔΗΣΥ, [σαν διάδοχο του Γιωρκατζισμού, του Ενιαίου κοκ] εκτός των δικτύων της εξουσίας. Η άνοδος του Κληρίδη στην προεδρία την δεκαετία του 1990, ανέδειξε το πραγματικό αυτό-προσδιοριστικό σύνθημα του ΔΗΣΥ: «την καρέκλα ουκ ελάττω παραδώσω»... Αν σας έκαμεν εντύπωση το θράσος του Αγγελίδη, έρκεται που τζήνη την εποχή...

Η θρασύτητα της διαπλοκής, είναι σήμερα τζαι ένα σύμβολο που βοηθά, σαν απρόσμενη συνέπεια, να διαχυθεί η δυσφορία που θα αλλάξει αναπόφευκτα την κοινωνία... οι θεσμοί της οποίας, όπως απέδειξε η απόφαση του ΕΔΑΔ, ανήκουν ακόμα στο παρελθόν...

Όταν οι ρητορικές ταυτίσεις έχουν την σημασία τους