· «Αττίλας 74».. Η 20η Ιουλίου σαν καταγραφή της δειλίας της εθνικοφροσύνης....

Η 20η Ιουλίου σαν καταγραφή της δειλίας της εθνικοφροσύνης....

Το ντοκιμαντέρ του Κακογιάννη με αυθεντικές μαρτυρίες των ημέρων του 74 θα μπει στην Κιβωτό ιστορικής μνήμης της Unesco..

Πολλά καλά. Για να μείνει διαχρονικά καταγεγραμμένη τζαι η αθλιότητα τζαι η δειλία της εθνικόφρων ακροδεξιάς τότε...

Η σκηνή, ας πούμε, που ο εθνικόφρων, στον καφενέ, εν μπορεί να αποφασίσει, παρά το ότι έγινε ήδη η εισβολή, ποιούς θα προτιμούσε, τους έλληνες [εννοώντας τζαι κυπρίους, γείτονες του] Κομμουνιστές ή τους «Τούρκους»... Εν εμπόρεν να απαντήσει... Η κωδικοποίηση του ψατζεμένου κατά την τότε ορολογία της καθημερινότητας..

Η ακροδεξιά το 74 εν απέδειξε απλώς ότι γίνεται όργανο ξένων επεμβάσεων με τις συνέπειες του αυταρχισμού της, αλλά εν τζαι μοναδικό τεκμήριο της δειλίας των εκφραστών της που επανηγύριζαν στις 15 Ιουλίου. Από τις 20 του Ιούλη, που εξεκίνησεν ο πόλεμος, μέχρι τα μέσα Αυγούστου, η ακροδεξιά εν επήεν να πολεμήσει [όπως θα περίμενε κάποιος/α που την ρητορική τους]. Εβούραν στο Τρόοδος για να αποφύγει τον πόλεμο... ή έκαμεν σφαγές αμάχων [Τόχνη, Αλόα, Σανταλάρης, Μαράθα] που ενομιμοποιήσαν, σαν διεθνής εικόνα, την τουρκική προέλαση...

Χειραγωγίσιμοι, δειλοί [η Αμμόχωστος λλίον πιο κάτω που τις σφαγές της εθνικοφροσύνης, καταλήφθηκε χωρίς να πέσει πυροβολισμός]...

https://www.philenews.com/politismos/kipros-politismos/article/1603571/to-ntokimanter-attilas-74-tou-michali-kakogianni-stin-kivoto-istorikis-mnimis-tis-unesco/