Login
Τζαι στην ναζιστική Γερμανία, τζαι στην ελληνική δικτατορία, για να πάμε πιο κοντά στο φαντασιακό της δεξιάς μας, υπήρχαν οπαδοί του Χίτλερ ή της Χούντας, αλλά εν τα ονομάζουν σήμερα.. «διχασμό»....
Τζαι για να έχουμεν τζαι εικόνα των μεγεθών, γιατί το ξέπλυμα της λέξης «διχασμός» κάμνει το να αναφέρεται σαν διαίρεση ίσων μερών: οι οπαδοί της ακροδεξιάς, ενωτικής μπλα μπλα παράταξης, που κατέβηκαν με το ΔΕΚ σε τζήνες τις εκλογές, έφτασαν μόλις στο 10%...
Τζαι τούτον υποτίθεται εν «διχασμός» της κοινωνίας;...
Τα επεισόδια που κάμνουν οπαδοί δημοφιλών ποδοσφαιρικών ομάδων, εκφράζουν ένα 10% του πληθυσμού. Να ονομάζουμεν τα επεισόδια έξω που τα γήπεδα, «κοινωνικό διχασμό»;
Ο εξευτελισμός των εννοιών στο πλυντήριο των προσπαθειών συγκάλυψης..
Η 20η Ιουλίου σαν καταγραφή της δειλίας της εθνικοφροσύνης....
Το ντοκιμαντέρ του Κακογιάννη με αυθεντικές μαρτυρίες των ημέρων του 74 θα μπει στην Κιβωτό ιστορικής μνήμης της Unesco..
Πολλά καλά. Για να μείνει διαχρονικά καταγεγραμμένη τζαι η αθλιότητα τζαι η δειλία της εθνικόφρων ακροδεξιάς τότε...
Η σκηνή, ας πούμε, που ο εθνικόφρων, στον καφενέ, εν μπορεί να αποφασίσει, παρά το ότι έγινε ήδη η εισβολή, ποιούς θα προτιμούσε, τους έλληνες [εννοώντας τζαι κυπρίους, γείτονες του] Κομμουνιστές ή τους «Τούρκους»... Εν εμπόρεν να απαντήσει... Η κωδικοποίηση του ψατζεμένου κατά την τότε ορολογία της καθημερινότητας..
Η ακροδεξιά το 74 εν απέδειξε απλώς ότι γίνεται όργανο ξένων επεμβάσεων με τις συνέπειες του αυταρχισμού της, αλλά εν τζαι μοναδικό τεκμήριο της δειλίας των εκφραστών της που επανηγύριζαν στις 15 Ιουλίου. Από τις 20 του Ιούλη, που εξεκίνησεν ο πόλεμος, μέχρι τα μέσα Αυγούστου, η ακροδεξιά εν επήεν να πολεμήσει [όπως θα περίμενε κάποιος/α που την ρητορική τους]. Εβούραν στο Τρόοδος για να αποφύγει τον πόλεμο... ή έκαμεν σφαγές αμάχων [Τόχνη, Αλόα, Σανταλάρης, Μαράθα] που ενομιμοποιήσαν, σαν διεθνής εικόνα, την τουρκική προέλαση...
Χειραγωγίσιμοι, δειλοί [η Αμμόχωστος λλίον πιο κάτω που τις σφαγές της εθνικοφροσύνης, καταλήφθηκε χωρίς να πέσει πυροβολισμός]...
Η επέτειος του πραξικοπήματος ενεν μόνο μια ανάμνηση των συνεπειών ενός εγκλήματος [που έφερε σαν συνέπεια την εισβολή] αλλα εν τζαι επέτειος για το ανυπότακτο ήθος της αντίστασης..των καθημερινών ανθρώπων, οι οποίοι εφκηκαν στους δρόμους, που την Λάρνακα, την Λεμεσό, την Πάφο, αλλα τζαι σε χωρκα στα βουνά του Τροόδους, για να εμποδίσουν το έγκλημα...Ηταν μια στιγμή της κυπριακής αξιοπρέπειας, που στοίχισε σε αρκετούς την ζωή τους αλλα έστειλε τζαι το μήνυμα διεθνώς ότι εν ηταν αποδεκτή η εισβολή της χούντας με στόχο την διπλή προσάρτηση [που ηταν ο στόχος, όπως εφανηκεν στις 20 Ιουλίου]...τζαι εβοηθησεν τζηνες τες λλιες μέρες που διάρκεσε, να φύει ο Μακαριος, τζαι να υπαρχει, παρα τα ερείπια του προεδρικού, ένα διεθνές σύμβολο της ανυπότακτης Κύπρου....
Μια καταγραφή αντίστασης από τα βουνά:
«Στο αμπελοχώρι της Δοράς, κρυμμένο ανάμεσα σε βουνά, μας υποδέχεται το άγαλμα του ήρωα Ντίνου Παύλου, που δολοφονήθηκε από τους πραξικοπηματίες στις 16 Ιουλίου του 1974. Ο ίδιος και ο συγχωριανός του Νίκος Παναγιώτου, με τον γιο του Αντώνη, ακούγοντας για το πραξικόπημα και πως «Ο Μακάριος είναι νεκρός» έτρεξαν στο γειτονικό χωριό Μαλλιά για να συστήσουν ομάδα μαζί με άλλους αντιστασιακούς για παροχή βοήθειας. Εκεί τον εκτέλεσαν εν ψυχρώ γνωστοί ΕΟΚΑβητατζήδες, μερικοί από τους οποίους ποτέ δεν τιμωρήθηκαν και πέθαναν σε βαθειά γεράματα, έχοντας χαρεί τα παιδιά και τα εγγόνια τους.»
Της Δενας Αναξαγορου
· Οι δειλοί της εθνικοφροσύνης. Ο Χρίστου του Ελαμ που απέφυγε τον στρατό γιατί εν εμπόρεν, αλλά για σωματοφύλακας έκαμνε..
Η «ιστορική στιγμή» της ελληνοκυπριακής ακροδεξιάς εθνικοφροσύνης, καταγράφηκε σαν η ιστορική της εικόνα το καλοτζαίρι του 74 – να το παίζουν εκφοβισμός των συμπολιτών τους στις 15 του Ιούλη, τζαι βούρος στο Τρόοδος στις 20....
Γιώργος Μιχαήλ
Οι 2 μεταμοσχεύσεις στο μάτι δεν τον εμπόδισαν όμως να γίνει φρουρός του Μιχαλολιάκου, αλλά φρουρός της πατρίδας του δεν μπορούσε να γίνει. Ψευτοπατριώτης!
Για ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΛΑΜ
Τcόγλανοc ο Επιούcιοs @tsoglanos_cy
Πάσχει απο κερατοκώνο ο Χρίστου για αυτό δεν έκανε
στρατό αλλά μπορούσε άνετα να είναι μπράβος αρχηγού εγκληματικής οργάνωσης.
Kλείνουν σήμερα 49 χρόνια από τη μαύρη εκείνη μέρα του Ιούλη του 1974 που συμπληρώθηκε το δίδυμο ΝΑΤΟϊκό έγκλημα που συνεχίζει να ματώνει τον τόπο και το λαό μας μέχρι σήμερα, ενώ η κατοχική Τουρκία κλιμακώνει διαρκώς τις προκλήσεις της. Στις 20 του Ιούλη του 1974 ξεκίνησε η βάρβαρη τουρκική εισβολή σκορπώντας θάνατο και αφήνοντας πίσω της εκατοντάδες χιλιάδες αγνοούμενους, τραυματίες, πρόσφυγες και εγκλωβισμένους. Όσα είχαν σχεδιαστεί από τους ιμπεριαλιστές στη Λισαβόνα στη σύνοδο του ΝΑΤΟ, εφαρμόστηκαν με το προδοτικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή.
Η βάρβαρη τουρκική εισβολή ήταν το αποκορύφωμα των ΝΑΤΟϊκών επιβουλεύσεων κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας που μπορούσε να ολοκληρωθεί μόνο με την προδοσία της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β’.
Όπως σημειώσαμε και πριν λίγες μέρες στην επέτειο του προδοτικού πραξικοπήματος, 49 χρόνια μετά η αναγκαιότητα για κοινή πάλη όλων των Κυπρίων ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στην κατοχή είναι επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε. Απέναντι στους φασίστες σοβινιστές ανεξάρτητα της γλώσσας τους, αλλά και απέναντι σε όσους υποτάσσονται στους ιμπεριαλιστές και τις διευθετήσεις που προτάσσουν προς όφελος των δικών τους συμφερόντων, αντί των συμφερόντων του κυπριακού λαού.
Η εργατική τάξη στην Κύπρο, ανεξάρτητα γλώσσας, πρέπει να υπερβεί τα τεχνητά όρια αυτών των δυο αντιλήψεων και μακριά από μοιρολατρίες, ψευδαισθήσεις, εθνικισμούς και υποταγή στα ιμπεριαλιστικά κέντρα (που δημιούργησαν το Κυπριακό) να πάρει την υπόθεση του τόπου στα χέρια της. Να δώσει την κοινή πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό για λύση υπέρ των λαϊκών συμφερόντων και απέναντι από τους ντόπιους κεφαλαιοκράτες και τα αφεντικά τους τους ιμπεριαλιστές.
49 χρόνια μετά τιμούμε τιμούμε τη μνήμη όσων αντιστάθηκαν στο τουρκοφόρο πραξικόπημα και στον ξένο εισβολέα. Τιμούμε ιδιαίτερα τους κομμουνιστές και δημοκράτες μαχητές που έδωσαν τη μάχη τους ενάντια και στους δυο εχθρούς που υπηρετούσαν το ίδιο αφεντικό. Αυτούς που την ώρα που οι θρασύδειλοι φασίστες έτρεχαν να κρυφτούν, ρίχνονταν ξανά στη μάχη ενάντια στον εισβολέα. Αυτούς που από τα κελιά των πραξικοπηματιών βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή. Αυτούς που προδομένοι και σχεδόν άοπλοι έδωσαν τη μάχη ενάντια στον πάνοπλο εχθρό. Αυτούς που ακόμη και την ώρα που εξελισσόταν η τουρκική εισβολή, ολοκληρώνοντας το ΝΑΤΟϊκό έγκλημα ενάντια στο λαό μας, βρίσκονταν στο στόχαστρο των θρασύδειλων πραξικοπηματιών.
Όλα αυτά καταγράφονται αναλυτικότερα σε παλαιότερο αφιέρωμα μας για την τουρκική εισβολή.
15 του Ιούλη σήμερα. Μαύρη επέτειος. 49 χρόνια έχουν περάσει από το δίδυμο ιμπεριαλιστικό έγκλημα του 1974, αλλά οι πληγές του παραμένουν ανοικτές. Η Κύπρος και ο λαός της παραμένουν μοιρασμένοι από την τουρκική κατοχή και το συνεχιζόμενο ΝΑΤΟϊκό έγκλημα. Tο προδοτικό πραξικόπημα και η τουρκική εισβολή το μαύρο Ιούλη του 1974 δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία». Η Χούντα των Αθηνών και η ΕΟΚΑ Β’ άνοιξαν την κερκόπορτα στον Αττίλα εκτελώντας το έγκλημα ενάντια στην Κύπρο και στον κυπριακό λαό. Ενα έγκλημα αποτέλεσμα μιας μακρόχρονης συνωμοσίας από τους πιο σκοτεινούς κύκλους των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Διχοτομικά σχέδια, «διπλές ενώσεις», απόπειρες φυσικής εξόντωσης του Προέδρου Μακαρίου και μια σειρά μεθοδεύσεων οδήγησαν στο αποκορύφωμα της προδοσίας της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β’ που παρέδωσαν τη μισή Κύπρο στην Τουρκία. Σήμερα τιμούμε τη μνήμη όσων αντιστάθηκαν στο προδοτικό πραξικόπημα, όσων έδωσαν τη μάχη ενάντια στα όπλα που έστρεψε το ΝΑΤΟ ενάντια στην Κυπριακή Δημοκρατία και όσων έδωσαν σε αυτή τη μάχη ότι πολυτιμότερο είχαν. Τιμούμε τους κομμουνιστές και τους δημοκράτες αντιστασιακούς που έδωσαν μια άνιση μάχη ενάντια στα υποχθόνια πλάνα των ιμπεριαλιστών.
49 χρόνια μετά η αναγκαιότητα για κοινή πάλη όλων των Κυπρίων ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στην κατοχή είναι επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε. Απέναντι στις σειρήνες του φασισμού και του σοβινισμού, ένθεν κακείθεν του κατοχικού συρματομπλέγματος, αλλά και απέναντι στις σειρήνες της υποταγής σε ιμπεριαλιστικές διευθετήσεις που κάθε άλλο παρά λύνουν το Κυπριακό προς όφελος του λαού μας. Είναι το ίδιο το ΝΑΤΟ που πρόσφατα στηρίζοντας την κατοχική δύναμη ξανά, έχει προκλητικά καταγράψει στους χάρτες του την Κύπρο με συντεταγμένες αντί με όνομα… Με πρόταση φυσικά των ΗΠΑ.
Η εργατική τάξη στην Κύπρο, ανεξάρτητα γλώσσας, πρέπει να υπερβεί τα τεχνητά όρια αυτών των δυο αντιλήψεων και μακριά από μοιρολατρίες, ψευδαισθήσεις, εθνικισμούς και υποταγή στα ιμπεριαλιστικά κέντρα (που δημιούργησαν το Κυπριακό) να πάρει την υπόθεση του τόπου στα χέρια της. Να δώσει την κοινή πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό για λύση υπέρ των λαϊκών συμφερόντων και απέναντι από τους ντόπιους κεφαλαιοκράτες και τα αφεντικά τους τους ιμπεριαλιστές.
Ας θυμηθούμε όμως το αφιέρωμά μας στο τουρκοφόρο προδοτικό πραξικόπημα, το πρώτο άρθρο που φιλοξένησε η ιστοσελίδα μας το 2018: Έτσι προδόθηκε η Κύπρος…
One Radical Planet 