Όταν χρειάζονται «κότσια» για κριτική στην αστυνομία τότε κάτι πάει πολύ στραβά με την Δημοκρατία

Ο κ. Μάριος Χαρτσιώτης, υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, αντί να ταχθεί υπέρ της ελευθερίας έκφρασης και να καλωσορίσει την κριτική από την κοινωνία των πολιτών για τα κακώς έχοντα στο αστυνομικό σώμα, τα οποία επιβεβαιώθηκαν με τον πλέον επίσημο τρόπο μεταξύ άλλων με την πρόσφατη καταδίκη της Κύπρου από το ΕΔΑΔ στη γνωστή υπόθεση ομαδικού βιασμού της νεαρής Βρετανίδας στην Αγία Νάπα, μας κάλεσε αν έχουμε τα «κότσια … να βγάλουμε τις καρναβαλιστές μάσκες και να αφήσουμε τα πεζοδρόμια έξω από τη Βουλή». 

Ο υπουργός παρέλαβε τη σκυτάλη από τον κ. Νίκο Λοϊζίδη, συνδικαλιστή αστυνομικό, ο οποίος για μια ολόκληρη βδομάδα περιφερόταν από μέσο σε μέσο για να προωθήσει την υπερψήφιση των υπέρμετρων εξουσιών περιορισμού του δικαιώματος συνάθροισης / ελευθερίας έκφρασης που προβλέπονται για την Αστυνομία στο νομοσχέδιο που κατέθεσε το Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Ο κ. Λοϊζίδης την ίδια ώρα που δήλωνε απλός αστυνομικός χωρίς ακαδημαϊκή μόρφωση, παρουσιαζόταν ως ειδικός για τους κανονισμούς λειτουργίας της Βουλής, για την άρση της ασυλίας των βουλευτών, για την ελευθερία έκφρασης, κ.ά., εκφοβίζοντας και απειλώντας βουλευτές, ακαδημαϊκούς και ακτιβιστές που τόλμησαν να στηλιτεύσουν τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Αστυνομία και προειδοποιούσαν για τους κινδύνους περιορισμού του δικαιώματος έκφρασης με ποινικές διώξεις και εκδικητικές πράξεις από τους αστυνομικούς.

Επειδή τόσον ο κ. Λοϊζίδης όσο και ο κ. Χαρτζιώτης έκαναν επανειλημμένα αναφορά στην εκδήλωση έξω από τη Βουλή και το πανό «μπάτσοι, φασίστες δολοφόνοι», θα θέλαμε να διευκρινίσουμε τα πιο κάτω:

• Ο κ. Λοϊζίδης προσπάθησε να παραπλανήσει την κοινή γνώμη ότι το συγκεκριμένο σύνθημα «είχε υποκινηθεί»  από τη συζήτηση στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Βουλής στις 24/02/2025 τη στιγμή που γνώριζε ότι το πανό εξέφραζε διαμαρτυρία κατά των βίαιων συλλήψεων στις 19/02/2025, ακτιβιστών, που ειρηνικά εξέφρασαν το έντονο αυτό σύνθημα στη διαμαρτυρία τους για τη δολοφονία του νεαρού Khan Shoaib από αστυνομικούς στις 06/01/2025 στην Ποταμιά.

• Το συγκεκριμένο πανό ήταν ταυτόχρονα μέρος του καρναβαλίστικου  χαρακτήρα της εκδήλωσης έξω από τη Βουλή  και ήθελε να αναδείξει τους κινδύνους για βίαιες συλλήψεις και παράνομη διάλυση  ή ακόμα και απαγόρευση πραγματοποίησης ειρηνικών διαμαρτυριών που προβλέπουν οι νέες πρόνοιες (κάλυψη προσώπου, προσβολή ηθών, μεταφορά «επικίνδυνου» αντικείμενου και εξύβριση) και των  εξουσιών που παραχωρεί στην Αστυνομία το νέο νομοσχέδιο  για τις συναθροίσεις.

• Το σύνθημα «μπάτσοι, φασίστες, δολοφόνοι», ανεξάρτητα από το αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί, είναι ένα πολιτικό σύνθημα το οποίο τόσο στην Κύπρο , όσο και σε πολλές άλλες Ευρωπαϊκές χώρες , εκφράζεται σε πορείες και άλλες εκδηλώσεις κατά της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας. Αν η Αστυνομία πιστεύει ότι το σύνθημα αυτό, παρά τις διαφορετικές αναλύσεις πολιτικών αναλυτών αλλά και τη νομολογία του ΕΔΑΔ, συνιστά αδίκημα,  μπορεί να προχωρήσει σε διώξεις ώστε το θέμα να ξεκαθαρίσει ενώπιον δικαστηρίων χωρίς βίαιες συλλήψεις και διάλυση ειρηνικών διαμαρτυριών και άλλων εκδηλώσεων.

• Όλα τα άτομα που έλαβαν μέρος στην εκδήλωση έξω από τη Βουλή αναχώρησαν από την εκδήλωση χωρίς μάσκες και χωρίς να αποκρύψουν τα στοιχεία τους. Είχαν μάλιστα «συνοδευτεί» και «ταυτοποιηθεί» από τους αστυνομικούς της ομάδας «Ζ» που προκλητικά τους συνόδευσαν μετά από την εκδήλωση μέχρι τα οχήματά τους και επομένως τα περί απόκρυψης πίσω από μάσκες και προσαγωγή σε αστυνομικούς σταθμούς είναι ψεύδη και αποσκοπούν στην παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης για τους πραγματικούς λόγους και στόχους της διαμαρτυρίας.

Οι δηλώσεις που ακολούθησαν τόσο από τον κ. Λοϊζίδη όσο και από τον κ. Χαρτζιώτη  έχουν επιβεβαιώσει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την ανάγκη προστασίας του δικαιώματος των πολιτών να αποκρύπτουν την ταυτότητά τους όταν εκφράζουν ειρηνικά επικριτικές και καταδικαστικές απόψεις, για τις οποίες εύλογα ανησυχούν για εκδικητικές πράξεις από μέρους των Αρχών και δη της Αστυνομίας.

Η ΚΙΣΑ απαιτεί από τον υπουργό Δικαιοσύνης και τον αρχηγό Αστυνομίας αντί να προπηλακίζουν, να μπουν σε διάλογο και να ακούσουν τις απόψεις και την κριτική  της κοινωνίας των πολιτών για τα κακώς έχοντα στο αστυνομικό σώμα και το σύστημα απονομής της δικαιοσύνης γενικότερα στην Κύπρο.

Τέλος, καλεί τα κόμματα και τη Βουλή να προστατεύσουν ως κόρην οφθαλμού το δικαίωμα στη  διαμαρτυρία και όλων των άλλων μορφών ελευθερίας έκφρασης και να μην επιτρέψουν το νέο νομοθετικό πλαίσιο να παραχωρήσει τέτοιες εξουσίες και διακριτική ευχέρεια στην Αστυνομία, οι οποίες θα μπορούν να ασκηθούν αυθαίρετα για την υπόσκαψη ή/ και στέρηση αυτών των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων 

Διοικητικό Συμβούλιο

Απόφαση του ΕΔΑΔ καταπέλτης για παραβίαση των δικαιωμάτων των θυμάτων έμφυλης βίας στη Κύπρο. 

Το ΕΔΑΔ στην απόφαση του παρατήρησε ότι η Κύπρος διέθετε μεν νομικό πλαίσιο για την προστασία των δικαιωμάτων των θυμάτων έμφυλης βίας όμως η συγκεκριμένη υπόθεση χαρακτηρίστηκε από μια σειρά ελλείψεων από τις ανακριτικές Αρχές, τις εισαγγελικές Αρχές και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, στη βάση   έμφυλων προκαταλήψεων.  

Τον Ιούλιο του 2019 η Χ μετά από πίεση της αστυνομίας απέσυρε την καταγγελία της για ομαδικό βιασμό από ομάδα Ισραηλινών με αποτέλεσμα να βρεθεί κατηγορούμενη για «δημόσια βλάβη» με τον αρχικό της δικηγόρο να προσπαθεί να την πείσει για παραδοχή… ως το λιγότερο κακό! 

Η ΚΙΣΑ μαζί με το Justice abroad μιλήσαμε τότε με την μητέρα της Χ και την ίδια της Χ η οποία πήρε την γενναία απόφαση να μην υποκύψει στις προτροπές για συμβιβασμό και να πολεμήσει για την δικαίωση της και ενώ ήδη τελούσε υπό κράτηση ως κατηγορούμενη. Στηρίξαμε την Χ στην απόφαση της και την βοηθήσαμε να μετακομίσει σε ένα πιο υποστηρικτικό περιβάλλον στη Λευκωσία.  

Συνοδεύσαμε τη μάχη της για δικαίωση τόσο δικαστικά όσο και κινηματικά μαζί με πολλές άλλες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και πρόσωπα που την πίστεψαν και αγωνίστηκαν μαζί της για τη δικαίωση της. Το 2020 χάσαμε την πρώτη δικαστική μάχη σε μια δίκη που όσες την παρακολούθησαν κάθε άλλο παρά δίκαιη ήταν… όμως πετύχαμε μια απόφαση που δεν της στερούσε την ελευθερία της που ήταν και ο δεύτερος στόχος μας σε αυτή τη δίκη. 

Υποβάλαμε στη συνέχεια έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο κατά της καταδίκης και η Χ επέστρεψε στη ΜΒ όπου με αρκετή στήριξη στάθηκε στα πόδια της και ξεκίνησε τις σπουδές της. Το 2022 το Ανώτατο ακύρωσε την πρωτόδικη απόφαση και αθώωσε τη Χ όμως ο Γενικός Εισαγγελέας αρνήθηκε να επανανοίξει την υπόθεση βιασμού και να διερευνήσει εκ νέου τους ύποπτους που πανηγυρικά επέστρεψαν με την κάλυψη των κυπριακών αρχών πίσω στο Ισραήλ όπου τους υποδέχτηκαν ως «ήρωες».  

Τον ίδιο χρόνο καταχωρήθηκε προσφυγή στο Ευρωπαϊκό́ Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), το οποίο με την χθεσινή απόφαση του δικαιώνει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο τη Χ. Το ΕΔΑΔ διαπιστώνει στην ομόφωνη απόφαση του ότι υπήρξε παραβίαση των θετικών υποχρεώσεων που απορρέουν από τα άρθρα 3 και 8 για ορθή και πλήρη διερεύνηση αδικημάτων βίας κατά των γυναικών.  

Πέραν από την δικαίωση της Χ και του αγώνα της,  η απόφαση αποτελεί μια σημαντική νίκη για όλα τα θύματα βιασμού και εμφυλης βίας στη Κύπρο αφού το ΕΔΑΔ στην απόφαση του παρατηρεί «…ότι η παρούσα υπόθεση αποκαλύπτει ορισμένες προκαταλήψεις σχετικά με τις γυναίκες στην Κύπρο, οι οποίες εμπόδισαν την αποτελεσματική προστασία των δικαιωμάτων της προσφεύγουσας ως θύματος βίας λόγω φύλου και οι οποίες, εάν δεν ανατραπούν, κινδυνεύουν να δημιουργήσουν ένα υπόβαθρο ατιμωρησίας, αποθαρρύνοντας την εμπιστοσύνη των θυμάτων στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης, παρά την ύπαρξη ικανοποιητικού νομοθετικού πλαισίου». Από αυτή την κατάληξη απορρέει και η υποχρέωση πλέον του κράτους να αναλάβει αποτελεσματική δράση και μέτρα για να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις του για προστασία των θυμάτων έμφυλης βίας.  

Η ΚΙΣΑ νοιώθει περήφανη που για μια ακόμη φορά έχει διαδραματίσει ένα τόσο ουσιαστικό ρόλο σε αυτό τον αγώνα δικαίωσης της Χ και ανάδειξης των σημαντικών προκαταλήψεων και παθογενειών που επικρατούν και που η πολιτεία οφείλει να ξεπεράσει στο τομέα της καταπολέμησης της έμφυλης βίας στη Κύπρο. 

Θέλουμε να εκφράσουμε την αγάπη και σεβασμό μας στη Χ για την τόλμη, επιμονή και συνέπεια που επέδειξε από το 2019 μέχρι σήμερα για την απόφαση της να πολεμήσει για την αλήθεια και την δικαίωση της η οποία τελικά ήρθε με την απόφαση του ΕΔΑΔ.  

Επίσης, θέλουμε να ευχαριστήσουμε το τον οργανισμό Justice Abroad, όλους τους επαγγελματίες που ενεπλάκησαν στην υπόθεση και ιδιαίτερα τους δικηγόρους  Nicoletta Charalambidou & Michael Polak, όλα τα οργανωμένα σύνολα και ακτιβιστές, ακτιβίστριες καθώς και απλούς πολίτες και πολίτιδες που συστρατεύτηκαν μαζί μας και συνέβαλαν καθοριστικά γι’ αυτό το εξαιρετικά σημαντικό αποτέλεσμα τόσο για την Χ όσο και για τα θύματα έμφυλης βίας γενικότερα.  

Ο αγώνας συνεχίζεται!  

Διοικητικό Συμβούλιο 

Η φονική πυρκαγιά στη Λεμεσό θέτει επιτακτικά την ανάγκη διασφάλισης αξιοπρεπής στέγης για τις μη προνομιούχες ομάδες του πληθυσμού

Η πυρκαγιά που ξέσπασε τα ξημερώματα του περασμένου Σαββάτου, 15.02.2025 στη Λεμεσό,  ξεκλήρισε πενταμελή οικογένεια με μικτή μεταναστευτική βιογραφία η οποία αποτελείτο από τους γονείς και τα τρία παιδιά τους ηλικίας 7, 3 και 2 ετών. Ακόμα μια ανείπωτη τραγωδία  έχει συγκλονίσει ολόκληρη την κοινωνία θέτοντας με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο στο τραπέζι μια σειρά από σημαντικά θέματα για ασφαλή και αξιοπρεπή   στέγαση, ως ένα από τα βασικότερα κοινωνικά δικαιώματα για το σύνολο του πληθυσμού της χώρας, στη βάση της αρχής της ίσης μεταχείρισης. 

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών, ενδεχομένως η πυρκαγιά να προκλήθηκε από βραχυκύκλωμα στην ηλεκτρολογική εγκατάσταση ή από βλάβη σε ηλεκτρική συσκευή που υπήρχε στον ενιαίο χώρο του διαμερίσματος, το οποίο μεταξύ άλλων είχε διαχωριστεί για τις ανάγκες της οικογένειας με φτηνά οικοδομικά υλικά.

 Από τις προτάσεις και μέτρα της κυβέρνησης αλλά και των πολιτικών κομμάτων για τη στεγαστική πολιτική   διαπιστώνουμε ότι για ακόμα μια φορά δεν γίνεται καμιά αναφορά σε μετανάστες και πρόσφυγες, σε αντίθεση με άλλες ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού που αναφέρονται πολύ συγκεκριμένα.

Θεωρούμε ότι οι εκστρατείες που έχουν αναληφθεί το τελευταίο διάστημα από  φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης με επίκεντρο την έξωση, αν όχι την εκδίωξη, μεταναστών και άλλων ευάλωτων ομάδων από ακατάλληλα και μη αδειοδοτημένα υποστατικά όχι μόνο δεν επιλύουν αλλά οδηγούν σε μεγαλύτερους κινδύνους και εκμετάλλευση τα επηρεαζόμενα άτομα.

Η ΚΙΣΑ συμφωνεί ότι η μόνη αποτελεσματική απάντηση στο πολύ σοβαρό αυτό θέμα είναι η χάραξη ολοκληρωμένης στεγαστικής πολιτικής που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες όλων των  ομάδων του πληθυσμού, διασφαλίζοντας ιδιαίτερα το δικαίωμα των ευάλωτων ομάδων, όπως πολιτών με χαμηλά εισοδήματα, μετανάστες και πρόσφυγες, σε ασφαλή και αξιοπρεπή στέγη προσιτή στα οικονομικά τους δεδομένα.

Η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών και προσφύγων ζει σήμερα στη χώρα μας στη βάση των πολιτικών της κυβέρνησης  με καθορισμένα έσοδα που ανταποκρίνονταν στα δεδομένα της δεκαετίας του 1990, είτε από την εργασία τους (π.χ. οικιακές εργάτριες) είτε από κοινωνικές παροχές, και που δεν υπερβαίνουν τα €400 – €450 τον μήνα. Όσο το κυπριακό κράτος συνεχίζει να κρατά τα έσοδα αυτών των ανθρώπων καθηλωμένα σε αυτά τα ανεπαρκή  επίπεδα οφείλει να προσφέρει ασφαλείς και αξιοπρεπείς στεγαστικές λύσεις  που να ανταποκρίνονται  στη σημερινή πραγματικότητα.

Ιδιαίτερα ευάλωτη είναι και η συντριπτική πλειοψηφία των μονογονεϊκών οικογενειών με μεταναστευτική βιογραφία που είναι αποκλεισμένη από κοινωνικές παροχές και υποστηρικτικές επιδοματικές  πολιτικές (π.χ. επίδομα τέκνου), με αποτέλεσμα τα χαμηλά έσοδα από την εργασία τους να τις αποκλείουν από   αξιοπρεπή και ασφαλή στέγη.

Θεωρούμε ότι τεχνικές, ηλεκτρολογικές και άλλες αναβαθμίσεις, συμπεριλαμβανομένων και αλλαγών χρήσης των υποστατικών, θα πρέπει στην περίπτωση ευάλωτων ομάδων είτε να διενεργούνται δωρεάν είτε με την ανάλογη επιδότηση, διαφορετικά οι βελτιώσεις και έλεγχοι που θα υιοθετηθούν θα παραμείνουν στα χαρτιά όταν οι επηρεαζόμενοι δεν θα έχουν την οικονομική ευχέρεια να καλύψουν το επιπρόσθετο αυτό κόστος.

Τέλος, θεωρούμε ότι καμιά στεγαστική πολιτική δεν μπορεί να επιφέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα όσο ο συστημικός και κοινωνικός ρατσισμός και οι διακρίσεις συνεχίζουν να υποθάλπονται και να μαστίζουν την κοινωνία αφού στο τέλος της ημέρας τα μέτρα που θα ληφθούν δεν θα βρουν την ανάλογη ανταπόκριση από το κοινωνικό σύνολο ώστε να μπορέσουν να επιφέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.   

Διοικητικό Συμβούλιο

Η ρατσιστική βία εναντίον των διανομέων φαγητού μόνο η κορυφή του παγόβουνου

Η ΚΙΣΑ παρακολουθεί με έντονη ανησυχία και αγανάκτηση τις συνεχιζόμενες ρατσιστικές επιθέσεις κατά των διανομέων φαγητού αλλά και την ανεξέλεγκτη άνοδο της ρητορικής μίσους εναντίον μεταναστών και προσφύγων, ακόμη και κατά των ιδιαίτερα ευάλωτων ασυνόδευτων παιδιών. 

Η ρατσιστική βία και επιθέσεις κατά των διανομέων δεν ξεκίνησε στο κενό ενώ δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως απλή παραβατική συμπεριφορά κάποιων νεαρών προσώπων. Η ΚΙΣΑ πριν ακόμα τα πογκρόμ στη Χλώρακα και στη Λεμεσό,  αλλά και μετά από αυτά, ενημέρωσε την Αστυνομία και έδωσε όσα στοιχεία είχε στη διάθεσή της για συγκεκριμένα πρόσωπα και κύκλους,  οι οποίοι όχι μόνο υποκινούσαν σε μίσος και πράξεις βίας αλλά δήλωναν απροκάλυπτα ότι εάν το κράτος δεν αναλάβει να «καθαρίσει» όπως ανέφεραν τη χώρα, θα έπαιρναν τον νόμο στα χέρια τους και θα το έπρατταν οι ίδιοι.

Από τότε μέχρι σήμερα, οι αρχές δεν έκαναν οτιδήποτε ουσιαστικό για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Το μόνο που έπραξαν ήταν κάποιες εκ των υστέρων συλλήψεις και ποινικές διώξεις για τα πογκρόμ της Λεμεσού,  οι οποίες μάλιστα έχουν υποβαθμιστεί και παραπεμφθεί από το κακουργιοδικείο στο επαρχιακό δικαστήριο ενώ με οδηγίες του Γενικού Εισαγγελέα έχει αφαιρεθεί από τις κατηγορίες και το ρατσιστικό κίνητρο. Οι ηθικοί αυτουργοί και υποκινητές ουδέποτε συνελήφθησαν και ουδέποτε διώχθηκαν από το κράτος.

Είναι φανερό ότι η καταστολή ως η κατ΄ εξοχήν πολιτική που υιοθέτησε το κράτος δεν είναι αποτελεσματική και οι επιθέσεις αυτές δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται αποκλειστικά μέσω του ποινικού δικαίου ή της «καλύτερης» αστυνόμευσης, ούτε και μπορούν να απομονώνονται από τη γενικότερη και ευρύτερη άνοδο του ρατσισμού και των εγκλημάτων μίσους.

Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να αξιολογηθεί ο ρόλος της οργανωμένης, «πολιτικά νομιμοποιημένης» και μη ακροδεξιάς, η οποία είναι φανερό ότι  αξιοποιεί την ευαλωτότητα νεαρών προσώπων σε υποβαθμισμένες περιοχές που βρίσκονται αντιμέτωποι με πολλαπλά προβλήματα, σε μια κοινωνία ανισοτήτων και έξαρσης της φτωχοποίησης,  υποκινώντας τους σε πράξεις βίας και ρατσισμού κατά ακόμα πιο ευάλωτων προσώπων ενεργώντας ως ηθικοί αυτουργοί.

Το ίδιο θα πρέπει να γίνει και σε σχέση με την αντίδραση τοπικών κοινωνιών ακόμα και στη φιλοξενία στις κοινότητές τους δομών παιδιών υπό τη φροντίδα του κράτους,  η οποία επίσης απορρέει  δυστυχώς από  ρατσιστικά και ξενοφοβικά κίνητρα.

Η ΚΙΣΑ θεωρεί ότι η οργάνωση διαδήλωσης από το ΕΛΑΜ στη Λάρνακα την ερχόμενη βδομάδα εναντίον των ασυνόδευτων ανηλίκων κατηγορώντας τους για βία και εγκληματικότητα αποτελεί μια προσπάθεια αποενοχοποίησης της ρατσιστικής βίας και των επιθέσεων κατά των μεταναστών και ως εκ της φύσης της θα έπρεπε όχι μόνο να απαγορευθεί ως εκδήλωση έκφρασης και ρητορικής μίσους αλλά να ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά των δημοκρατικών πολιτών και θεσμών της χώρας και στην άμεση αντίδραση σε αυτή.

Η ΚΙΣΑ καλεί-

1. Την πολιτεία να προχωρήσει άμεσα στη χάραξη και υλοποίηση πολιτικής για την αντιμετώπιση της ακροδεξιάς και της ριζοσπαστικοποίησης νεαρών προσώπων στην ακροδεξιά ιδεολογία.
2. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης να προχωρήσει μέσα από πολυθεματικότητα, διαφάνεια και ευρεία συμμετοχή κρατικών και μη κρατικών φορέων, περιλαμβανομένων μη κυβερνητικών οργανώσεων και κοινοτήτων μεταναστών στη δημιουργία συμβουλευτικής ομάδας για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας και στην υιοθέτηση συγκεκριμένου σχεδίου δράσης κατά του ρατσισμού, όπως άλλωστε είχε την υποχρέωση να πράξει ως κράτος μέλος της Ε.Ε. και το οποίο ουδέποτε έπραξε
3. Την Αστυνομία και τον Γενικό Εισαγγελέα να προχωρήσουν στην άμεση λήψη μέτρων για  αποτελεσματική εφαρμογή της νομοθεσίας για τη ρητορική μίσους και εγκλήματα μίσους, εναντίον οποιουδήποτε υποκινεί σε ρατσιστικό μίσος και βία, περιλαμβανομένων των πολιτικών και αξιωματούχων του κράτους.
4. Τη Βουλή των Αντιπροσώπων να ασχοληθεί ουσιαστικά με την έκφραση ρητορικής μίσους από δημόσια πρόσωπα, συμπεριλαμβανομένων κοινοβουλευτικών κομμάτων και βουλευτών, ώστε να λάβει όλα τα  απαραίτητα μέτρα για την αντιμετώπιση αυτού του ιδιαίτερα επιβλαβούς για την πολιτική ζωή και ολόκληρη την κοινωνία φαινομένου και να διασφαλίσει ότι η ούτω καλούμενη Ad Hoc Κοινοβουλευτική Επιτροπή για τη Μελέτη του Δημογραφικού Προβλήματος δεν θα συνεχίσει να αποτελεί κοινοβουλευτικό εφαλτήριο διάδοσης ψευδών ειδήσεων και ρητορικής μίσους. 

Διοικητικό Συμβούλιο ΚΙΣΑ

2 Νοεμβρίου 2024

Επίτροπος Διοίκησης: Από την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο ξέπλυμα της κρατικής ασυδοσίας

Η ΚΙΣΑ έχει στη διάθεσή της σωρεία υποθέσεων με τις οποίες μπορεί να πείσει και τον  πιο δύσπιστο πολίτη και πολίτιδα ότι η κα Στυλιανού-Λοττίδη έχει καταντήσει το Γραφείο του Επιτρόπου Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από μια αξιόπιστη Ανεξάρτητη Αρχή  προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε «πλυντήριο» της κρατικής ασυδοσίας.

Η διαχείριση της καταγγελίας Παλαιστίνιου πρόσφυγα που δεν του επιτράπηκε η είσοδος στη Κύπρο και στη συνέχεια απελάθηκε είναι χαρακτηριστική τής πιο πάνω τραγικής διαπίστωσης.

Ο κ. Α.Σ. (για ευνόητους λόγους δεν αναφέρεται το πραγματικό του όνομα) είναι Παλαιστίνιος από τη Χεβρώνα και ζούσε στην Κύπρο από το 2009 μέχρι το 2013 με το καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας. Το 2013 ο κ. Α.Σ., μη αντέχοντας άλλο τις δύσκολες συνθήκες του καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας (που συνειδητά η κυβέρνηση διαμόρφωσε), ζήτησε να τερματιστεί η προστασία αυτή, όπως έκαναν και κάνουν πολλοί άλλοι πρόσφυγες (ο ακριβής αριθμός τους αποκρύπτεται από τις Αρχές για πολιτικές σκοπιμότητες) και επέστρεψε πίσω στη Χεβρώνα.

Μετά από την επιδρομή της Χαμάς και την άνευ προηγουμένου στρατιωτική επίθεση του Στρατού του Ισραήλ ο κ. Α.Σ.  κατάφερε να ταξιδέψει στο αεροδρόμιο Πάφου με σκοπό να ζητήσει εκ νέου άσυλο στη Κύπρο. Οι Αρχές της Κύπρου, αντί να του επιτρέψουν την είσοδο στο έδαφος της Κύπρου και να του παραχωρήσουν πρόσβαση στις διαδικασίες ασύλου, τον έθεσαν υπό κράτηση με σκοπό την απέλαση.

Η ΚΙΣΑ αποτάθηκε εκ μέρους του παραπονούμενου  τόσο στον τότε Υπουργό Εσωτερικών όσο και στην Επίτροπο Διοικήσεως  και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία πέραν της αρμοδιότητάς της ως Επίτροπος Διοίκησης έχει επίσης  αρμοδιότητα για την παρακολούθηση απελάσεων  ως ανεξάρτητη αρχή παρακολούθησης των υποχρεωτικών επιστροφών/απελάσεων.

Η Επίτροπος Διοίκησης με επιστολή της ημερομηνίας 24.09.2024 (10 μήνες αργότερα) μας ενημέρωσε «ότι η Υπηρεσία Ασύλου πρόκειται, σε σύντομο χρονικό διάσημα (sic)  να καλέσει τον … με σκοπό να τον καθοδηγήσει να υποβάλει, εκ νέου, μεταγενέστερη αίτηση…». Μάλιστα μας ενημέρωσε ότι «ενόψει της πιο πάνω θετικής εξέλιξης… ότι η διερεύνηση του παραπόνου τερματίζεται».

Γιατί θεωρούμε ότι η επίτροπος ενήργησε ως πλυντήριο  της κρατικής ασυδοσίας αντί ως ανεξάρτητη αρχή χρηστής διοίκησης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων;

1. Εάν ερευνούσε πραγματικά και έγκαιρα την υπόθεση θα γνώριζε ότι ο κ. Α.Σ. παράνομα κρατήθηκε και στη συνέχεια παράνομα απελάθηκε από την Κύπρο και επαναπροωθήθηκε πίσω στην Παλαιστίνη από τον περασμένο Δεκέμβριο
2. Ακόμη και  να υποθέσουμε ότι δεν γνώριζε, ενώ  όφειλε να γνωρίζει,  ότι ο παραπονούμενος απελάθηκε, πώς είναι δυνατόν το Γραφείο της Επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων να παραβλέπει σε τέτοια περίπτωση την 10μηνη παραμονή ενός πρόσφυγα από την Παλαιστίνη,  χωρίς καθεστώς διαμονής και πιθανότατα υπό κράτηση, χωρίς πρόσβαση σε στέγη, σε τροφή, σε εργασία, σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κ.λπ. κ.λπ.
3. Διερωτόμαστε με ποια εχέγγυα η Επίτροπος θεώρησε το «ψέμα» των Αρχών ως «θετική  εξέλιξη» η οποία την οδήγησε μάλιστα στον τερματισμό του παραπόνου χωρίς να επιβεβαιώσει καν ότι οι Αρχές τήρησαν τις υποσχέσεις τους και παραχώρησαν στο κ. Α.Σ.  πρόσβαση στο δικαίωμα ασύλου. 

Διοικητικό Συμβούλιο

International Human Rights Defenders Award to Doros Polykarpou

With deep appreciation and pride KISA announces that last Friday, 31 May 2024, the international human rights organisation Front Line Defenders (FLD) selected Doros Polykarpou, co-founder and Executive Director of KISA for over 15 years and a fighting activist of the organisation for the last 3 years, as one of this year’s five Human Rights Defenders at Risk worldwide.

Each year, the FLD awards five human rights defenders from the five continents – regions of the world (Africa, the Americas, Asia-Pacific, Europe and Central Asia, and the Middle East and North Africa) who are at risk for their work. 

The other award-winning human rights defenders, their organizations and countries for 2024 are:

Speaking at the awards ceremony, Alan Glasgow, Executive Director of Front Line Defenders, said: “Given the immense challenges we face and the dark forces at work against human rights in many parts of the world, it can be tempting to lose hope that a better world is even possible. But these courageous human rights defenders have defied that temptation and inspire us to keep hope alive. They say ‘no’ to abusers and ‘yes’ to optimism – they know that a world that is fairer, more equal, that respects human rights is worth fighting for.”

The awards ceremony was held at Trinity College of the University of Dublin, the capital of Ireland. The awards are the top distinction of the FLD, which is based in Dublin, has an EU Office in Brussels and regionally-based field staff  on all continents. FLD’s main mission and objective is the protection of  protecting human rights defenders around the world who are threatened and at risk because of their action and work in the promotion and defence of human rights. In 2018, the organization was awarded the UN Human Rights Award.

As stated in the above FLD announcement, this annual award was established in 2005 “to honour the work of Human Rights Defenders who are courageously making outstanding contributions to the promotion and protection of human rights, often at great personal risk and cost to themselves. The Award focuses international attention on the work and struggles of Human Rights Defenders, providing a greater internatioal platform to speak about and advocate for the human rights issues they are defending. This year’s laureates were selected from among scores of candidates nominated in a secure, public nomination process carried out between November 2023 and January 2024.”

After thanking the organisers for this “valuable award” and dedicating it “to the people and especially to the children of Palestine who are murdered daily by the Israeli army with the tolerance and support of the powerful players of the international community”, Doros Polykarpou referred to the “very serious issues Cyprus is is faced with, and the choice of the authorities to turn the refugee issue into a matter of national security and even the survival of the country. 

Refugees, migrants and the activists who support them are portrayed as the greatest threat to public safety, the demography and even the cultural identity of the society.”  With this narrative and policies, continued Doros Polykarpou , “they have poisoned society with hatred and paved the way for the rise of far-right and nationalist forces. …  In this context, we have become the target of systematic smear campaigns, hate speech, verbal attacks and even death threats. The culmination of this process … was the bombing of our offices on 5 January of this year. It is completely unacceptable that the government of Cyprus has so far failed to condemn the bombing.”

Steering Committee

Διεθνές Βραβείο Υπερασπιστή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στον Δώρο Πολυκάρπου

Με ιδιαίτερη ικανοποίηση και περηφάνια η ΚΙΣΑ ανακοινώνει ότι την περασμένη Παρασκευή, 31 Μαΐου 2024, η διεθνής οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων Front Line Defenders (FLD) επέλεξε  τον Δώρο Πολυκάρπου, συνιδρυτή και εκτελεστικό διευθυντή της ΚΙΣΑ για πάνω από 15 χρόνια και μαχόμενος ακτιβιστής της οργάνωσης τα τελευταία 3 χρόνια ως ένα από τους  πέντε Υπερασπιστές Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που βρίσκονται σε κίνδυνο παγκοσμίως.

Ο οργανισμός FLD βραβεύει κάθε χρόνο πέντε υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων που προέρχονται από τις πέντε ηπείρους – περιοχές του κόσμου (Αφρική, Αμερική, Ασία – Ειρηνικός Ωκεανός, Ευρώπη και Κεντρική Ασία, και Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική) και βρίσκονται σε κίνδυνο για τη δραση τους. .

Οι πέντε βραβευθέντες υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι οργανώσεις  και οι χώρες τους για το 2024 είναι:

Κατά την τελετή απονομής των βραβείων, ο Alan Glasgow, εκτελεστικός διευθυντής της Front Line Defenders, δήλωσε: “Δεδομένων των απέραντων προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε και των σκοτεινών δυνάμεων που δρουν εναντίον των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε πολλά μέρη του κόσμου, μπορεί να οδηγήσει στον πειρασμό να χάσουμε την ελπίδα ότι ένας καλύτερος κόσμος είναι καν εφικτός … Αλλά αυτοί οι θαρραλέοι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν αψηφήσει αυτόν τον πειρασμό και μας εμπνέουν να διατηρήσουμε την ελπίδα ζωντανή. Λένε «όχι» στους θύτες και «ναι» στην αισιοδοξία – ξέρουν ότι ένας κόσμος πιο δίκαιος, πιο ισότιμος, που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα αξίζει να αγωνιστούμε γι’ αυτόν.”

Η τελετή απονομής των βραβείων έγινε στο Κολλέγιο Trinity του Πανεπιστημίου του Δουβλίνου, πρωτεύουσας της Ιρλανδίας. Τα βραβεία αποτελούν την κορυφαία διάκριση της FLD, η οποία εδρεύει στο Δουβλίνο, διαθέτει παράρτημα στις Βρυξέλλες όπως και προσωπικό σ’ όλες τις ηπείρους, με κύρια αποστολή και στόχο την προστασία των υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανά το παγκόσμιο που απειλούνται και βρίσκονται σε κίνδυνο λόγω της δράσης και του έργου τους για την προώθηση και υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το 2018 η ίδια η οργάνωση τιμήθηκε με το Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.

 Όπως αναφέρεται και στην πιο πάνω ανακοίνωση της FLD, το ετήσιο αυτό Βραβείο καθιερώθηκε το 2005 «για να τιμήσει το έργο των Υπερασπιστών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που συμβάλλουν με θάρρος στην προώθηση και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συχνά με μεγάλο προσωπικό κίνδυνο και κόστος για τους ίδιους.

Το Βραβείο εστιάζει την προσοχή της παγκόσμιας κοινότητας στο έργο και τους αγώνες των Υπερασπιστών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, παρέχοντας μια μεγαλύτερη παγκόσμια πλατφόρμα για να μιλήσουν και να υποστηρίξουν τα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υπερασπίζονται. Οι φετινοί βραβευθέντες επιλέχθηκαν μεταξύ δεκάδων υποψηφίων που προτάθηκαν σε μια ασφαλή, δημόσια διαδικασία υποβολής υποψηφιοτήτων που διεξάχθηκε μεταξύ Νοεμβρίου 2023 και Ιανουαρίου 2024.»

Αφού ευχαρίστησε τους διοργανωτές για το «πολύτιμο αυτό βραβείο» και αφιερώνοντάς το «στον λαό και ιδιαίτερα στα παιδιά της Παλαιστίνης που δολοφονούνται καθημερινά από τον ισραηλινό στρατό με την ανοχή και την υποστήριξη των ισχυρών παραγόντων της διεθνούς κοινότητας», ο Δώρος Πολυκάρπου αναφέρθηκε στα «πολύ σοβαρά ζητήματα … που αντιμετωπίζει η Κύπρος και στην επιλογή των αρχών να μετατρέψουν το προσφυγικό σε ζήτημα εθνικής ασφάλειας ή και επιβίωσης της χώρας.  Οι πρόσφυγες, οι μετανάστες και οι ακτιβιστές που τους υποστηρίζουν παρουσιάζονται ως η μεγαλύτερη απειλή για τη δημόσια ασφάλεια, τη δημογραφία, ακόμη και την πολιτιστική ταυτότητα της κοινωνίας.”

Με αυτό το αφήγημα και τις πολιτικές,   συνέχισε ο Δώρος Πολυκάρπου , «δηλητηρίασαν την κοινωνία με μίσος και άνοιξαν το δρόμο για την άνοδο των ακροδεξιών και εθνικιστικών δυνάμεων. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, τα τελευταία χρόνια γίναμε στόχος συστηματικών εκστρατειών συκοφάντησης, ρητορικής μίσους, λεκτικών επιθέσεων, ακόμη και απειλών θανάτου. Το αποκορύφωμα αυτής της διαδικασίας … ήταν η βομβιστική επίθεση στα γραφεία μας στις 5 Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους. Είναι εντελώς απαράδεκτο το γεγονός ότι η κυβέρνηση της Κύπρου δεν έχει καταδικάσει μέχρι στιγμής τη βομβιστική επίθεση.»

Διοικητικό Συμβούλιο

Η ΚΙΣΑ καταγγέλλει τον ΥΠΕΣ για παραβίαση της Ελευθερίας Έκφρασης

Πραγματοποιήθηκε νωρίτερα σήμερα συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Ισότητας μεταξύ Ανδρών και Γυναικών, με θέμα το «Αίτημα για άδεια εισόδου στην Κύπρο και υποβολή αίτησης ασύλου για την οικογένεια της Σύριας Kawther Abdalaziz”. Στη συνεδρία συμμετείχε η ΚΙΣΑ όπως και άλλες ΜΚΟ καθώς και αρμόδιες κυβερνητικές υπηρεσίες και ανεξάρτητες αρχές και θεσμοί.

H Επιτροπή προχώρησε στην πραγματοποίηση της συνεδρίας με τη συμμετοχή της ΚΙΣΑ παρά το ότι ο Υπουργός Εσωτερικών και σημαντικές για τη συνεδρία υπηρεσίες/τμήματα του Υπουργείου του αρνήθηκαν να παρευρεθούν επειδή, σύμφωνα με επιστολή του προς την Επιτροπή, είχε κληθεί να συμμετάσχει και η ΚΙΣΑ που είναι «παράνομη» καθώς έχει διαγραφεί από το Μητρώο Σωματείων. Αυτή η ενέργεια του Υπουργού κρίθηκε ομόφωνα από την Επιτροπή ως «απαράδεκτη παρέμβαση στο έργο της». Αυτό καταδεικνύει πλέον πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η διαγραφή της ΚΙΣΑ, για ασήμαντους και τυπικούς λόγους, ήταν εξ αρχής προγραμματισμένη από τον ΥΠΕΣ, ως μια προσπάθεια φίμωσης της οργάνωσης που εδώ και 23 χρόνια αγωνίζεται με συνέπεια για την ισότητα και για στήριξη των μεταναστών και προσφύγων.

Για το θέμα της διαγραφής της, η ΚΙΣΑ επιθυμεί να πληροφορήσει την κοινωνία για τα ακόλουθα:

1. Με κάποια καθυστέρηση, και συγκεκριμένα αμέσως μετά τη Γενική της Συνέλευση τον Ιανουάριο 2021, η ΚΙΣΑ συμμορφώθηκε με όλες τις νομικές της υποχρεώσεις, υποβάλλοντας τους ελεγμένους λογαριασμούς της και το νέο τροποποιημένο καταστατικό της καθώς και τα άλλα στοιχεία που προβλέπονται από τη νομοθεσία. Εντούτοις δεν έγιναν αποδεκτά από το ΥΠΕΣ.

• Παρά τη διαγραφή της από το Μητρώο Σωματείων, η ΚΙΣΑ δεν έχει διαλυθεί, δεδομένου ότι η διαδικασία διάλυσης σωματείων μπορεί να γίνει μόνο με διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου  μετά από αίτημα του Επάρχου, υπό την ιδιότητα του ως Έφορος  Σωματείων. Αυτή τη διαδικασία το Υπουργείο Εσωτερικών για ευνόητους λόγους δεν την έχει καν ξεκινήσει ή τουλάχιστον δεν έχουμε ενημερωθεί κατά πόσο έχει προχωρήσει, διατηρώντας την οργάνωση σε μια κατάσταση αβεβαιότητας.

• Η Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης[i] καθώς και 5 Ειδικοί Εισηγητές του ΟΗΕ[ii], έχουν αποστείλει επιστολές στην κυβέρνηση με τις οποίες θεωρούν ότι η διαγραφή της ΚΙΣΑ από το Μητρώο Σωματείων ότι συνιστά παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και καλούν το υπουργείο να αποκαταστήσει το καθεστώς της ΚΙΣΑ. Επίσης, 39 Ευρωπαϊκές Οργανώσεις και δίκτυα[iii] περιλαμβανομένης και της Διεθνούς Αμνηστίας[iv] καταδικάζουν τη διαγραφή της ΚΙΣΑ, την οποία θεωρούν μέρος μιας συστηματικής προσπάθειας παρεμπόδισης και ποινικοποίησης της δράσης της οργάνωσης.

• Η ΚΙΣΑ βρίσκεται σε δικαστική διαδικασία αμφισβήτησης της διαγραφής της από το Μητρώο Σωματείων, και στο παρόν στάδιο εκκρεμεί Έφεση της στο Ανώτατο Δικαστήριο.

• Κατά παράβαση της νομοθεσίας για τα Σωματεία αναφορικά με τη διαδικασία διάλυσης σωματείων, το Φεβρουάριο 2021 οι τραπεζικοί λογαριασμοί της ΚΙΣΑ παγοποιήθηκαν  στη βάση διατάγματος του Υπουργού Εσωτερικών προς τις Τράπεζες. Εκτός άλλων, η παγοποίηση των τραπεζικών μας λογαριασμών παραβιάζει τα εργασιακά δικαιώματα του προσωπικού της ΚΙΣΑ αφού η οργάνωση αδυνατεί να πραγματοποιήσει οποιεσδήποτε συναλλαγές, περιλαμβανόμενης και της πληρωμής μισθών.

• Ως μεταβατικό στάδιο και μέχρι την ανάκτηση του νομικού καθεστώτος του σωματείου και κυρίως για σκοπούς δυνατότητας της να συμμετέχει σε χρηματοδοτικά προγράμματα της ΕΕ, η ΚΙΣΑ έχει εγγραφεί ως Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία στο Μητρώο Εφόρου Εταιρειών. Σημειώνεται ότι αρκετές άλλες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών γνωστές ΜΚΟ είναι επίσης εγγεγραμμένες ως Μη Κερδοσκοπικές Εταιρείες, όπως για παράδειγμα το Κυπριακό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, το οποίο επίσης έχει κληθεί στη συνεδρίαση.

Είναι σαφές ότι η ΚΙΣΑ συνεχίζει να διατηρεί το νομικό της καθεστώς στη βάση της κείμενης νομοθεσίας για τις ΜΚΟ και παραμένει ενεργή για την επίτευξη των στόχων της. Η νέα αυτή εχθρική ενέργεια του ΥΠΕ, δεν αποτελεί τίποτα άλλο από ωμό εκβιασμό της ίδιας της Βουλής των Αντιπροσώπων με στόχο τον περιορισμό της ελευθερίας έκφρασης ώστε να μην τεθούν ενώπιον της Βουλής οι πολύ σοβαρές καταγγελίες της ΚΙΣΑ για απάνθρωπη και ταπεινωτική μεταχείριση της εγκύου πρόσφυγα και τις παράνομες επαναπροωθήσεις σε Λίβανο και Συρία. Ο Υπουργός Εσωτερικών δυστυχώς συνεχίζει τη σπίλωση και τη διαβολή της ΚΙΣΑ και των μελών της μέσω της εργαλειοποίησης της παράνομης διαγραφής της από τον ίδιο.

Διοικητικό Συμβούλιο

---

[i] https://www.coe.int/en/web/commissioner/-/cypriot-authorities-should-investigate-allegations-of-pushbacks-and-ill-treatment-of-migrants-improve-reception-conditions-and-ensure-an-enabling-envi

[ii] https://spcommreports.ohchr.org/TMResultsBase/DownLoadPublicCommunicationFile?gId=26312

[iii] https://picum.org/organisations-denounce-the-ongoing-harassment-against-kisa-and-call-on-the-cypriot-authorities-to-reinstate-their-official-registration-as-a-non-governmental-organisation-ngo/

[iv] https://www.amnesty.org/en/documents/eur17/3763/2021/en/

One Sea, One Struggle: Avli Statement on the Baniyas Oil Spill

As we write this, potentially thousands of tons of oil are on their way to blanket the east coast of Cyprus, with some of it already reaching Dipkarpaz/Rizokarpaso, irreversibly damaging the sensitive marine and coastal ecosystems of that region. While we are monitoring the situation as it develops, several facts are clear.

First, the spill originated at Baniyas Thermal Station, a power station in Syria that, like in Cyprus and much of the Middle East, uses oil to generate power. As details emerge, it is clear that the plant has been neglected after years of conflict/civil war in Syria. 

Unfortunately, countries in the Eastern Mediterranean and the Middle East, including Cyprus, have been prioritising conflict and the pursuit of profit at the expense of health, safety, and the environment. The fact that no country in the aforementioned region has embraced the revolutionary potential of renewables, and instead all continue burning fuel, is a testament to the vice grip that fossil fuel led economic and political interests have on countries all across this region. 

Second, the administrations in the north and the south of Cyprus are once again hamstrung by the political situation on our island. While we commend the efforts to “inform” one another about developments, the COVID pandemic has demonstrated  a huge lack of a coherent plan for cooperation between the two sides in the face of various crises. This became obvious over the past years with the deadly wildfires which have left behind burned land and destroyed ecosystems.   Whilst Cypriot authorities have been aware of the oil spill since 26 August, plans to take action only emerged on 31 August. Even though the Republic of Cyprus has an oil spill response vessel (Alexandria) as well as other technical equipment and expertise to handle the crisis, the Turkish Cypriot administration has chosen to ask for help from Turkey. Every person in Cyprus, directly or indirectly, is dependent on our island’s sensitive ecosystems. We deserve a response that prioritises our island first, and sets political agendas aside.

Third, the extraction of and reliance on fossil fuels in the Eastern Mediterranean means that disasters like this are just waiting to happen. Even as we see oil cover our eastern sea, political elites in this country are unified behind the senseless strategy, supporting offshore drilling in those same waters. There is no such thing as a “natural” disaster anymore. Every wildfire, every drought, every square kilometer of nature destroyed, is a result of political decisions or inaction and our politicians have all been complicit in this regard. Even  the “green” or the more “socialist” political parties have done nothing to advance environmentalism or socialism, but rather embraced the hydrocarbon projects, contributing to the commodification of our common sea. 

Fourth, the rampant conflict and instability in our region is a recipe for climate disaster. As we have seen just this year with the worst wildfires on record, and recently when we had the worst drought in 900 years, we are going to need a coordinated and region-wide response to the climate crisis. The fact that we cannot even coordinate a response to an oil spill, a disaster which struck the same region before, means that we need to make a drastic change. This means putting aside the politics of mutually assured destruction and embracing a policy for the future, one that prioritises health and safety over the pursuit of power and profits. 

We demand that the administrations on both sides of the divide rise up to the occasion and immediately coordinate a response to the Baniyas Oil Spill. 

At the same time, we demand for a public commitment for the protection of our common natural heritage, with specific emergency response plans for different types of disasters (wildfires, oil spills etc), as well as a joint declaration cancelling hydrocarbon exploration projects combined with a commitment for an island wide decarbonization strategy.  

The post One Sea, One Struggle: Avli Statement on the Baniyas Oil Spill first appeared on AVLI.

KISA after the rejection of its appeal by the Administrative Court

On 10/06/2021, the Administrative Court rejected KISA’s recourse against the decision of the General Registrar to deregister KISA from the Register of Associations. In effect, with this decision, in contrast with independent officials and institutions of the UN and the Council of Europe, the AC considers that the Ministry of Interior legally deregistered an NGO active in the fields of migration and human rights for 23 years, simply because it did not inform the Registrar of Associations on time that its constitution was compatible with the Associations and Institutions Law (104(I)/2017).

A constitution that was, right from the beginning of KISA’s establishment in 1998, compatible with the most important provisions of the Law on Associations and Institutions of 2017, including those regarding adherence to the principles of democracy and fundamental rights and freedoms. In contrast, provisions of the constitution of many other associations, mainly in the area of sports, in blatant violation of the provisions of article 4. (1) of the Law, define that their objective is “the continuous dedication of the members to the Greek-Christian ideals of our race”  or “the Greek edification of its members and the Greek youth of the Island in general”.  Regarding these associations, the Minister of Interior and the Registrar of Associations did not see and therefore did not establish that these constitutional provisions “aim at or tend to undermine … Democracy, democratic institutions, … fundamental rights and freedoms”.  These Associations, unlike KISA, were never subjected to any sanctions, never mind deregistration, for not complying with the legislation.

in the decision of the AD there are serious omissions and failure to examine or justify critical aspects of the violations of the Constitution, the European Convention on Human Rights, the International Covenant on Civil and Political Rights and other European and international human rights legal instruments regarding the human rights of association and assembly but also of the freedom of expression. In addition, the AC omitted to engage with the totally unnecessary and disproportionately severe sanction imposed on KISA in relation to the stated objective.   

Contrary to the decision of the AC, and emphasizing the violations of the above European and international conventions and other legal instruments, European agencies and bodies, such as the European Commissioner for Human Rights of the Council of Europe and five OHCHR Special Rapporteurs of the UN, who with a letter and joint communication to the Minister of Interior and the Cyprus government, respectively, express their concerns about the deteriorating operational environment for NGOs in Cyprus as and about the deregistration of KISA and many other NGOs from the Register of Associations. They also consider deregistration as an extreme and disproportionate measure, which   should «never be used to address minor infractions». 

With this extremely disappointing decision, the AC opens the door to the Ministry of Interior to proceed to concluding the dissolution of KISA, a process that had already started unlawfully without the required by law court decision when, in February 2021, the Minister of Interior issued an order to the banks to freeze KISA’s accounts, as well as of other deregistered associations, with all the consequences this entails. Repeating the practices of discriminatory treatment and dealing with the “good” and the “bad” NGOS, the former that  “do a wonderful job … and we want them on the side of the state» , and the latter that  «maximise issues and target the state services» , with a new order the Minister called on the banks to de-freeze the accounts of some associations, mainly in the sports sector.

Declaring once again its determination to continue its work and its adherence to its mission and objectives for equality and diversity, the struggle against discrimination and racism, the safeguarding and promotion of human rights and the rule of law for all people, KISA has already filed an appeal before the Supreme Court and will submit a request for an accelerated procedure,

Under these circumstances and in order to exclude any possibility of suspending KISA’s operation and action, we have proceeded to registering the organisation under the legal personality of Non-Profit Company, with exactly the same name and same objectives. Despite the fact that this legal status, under which many other NGOs have chosen to operate, is not the ideal solution for us, nevertheless does provide the only option for KISA to continue its work and action until the reinstatement of its registration in the Register of Associations.

KISA calls on civil society organisations, organised or other groups and entities, activists and society at large to stand with us and declare their support and solidarity not only with KISA but also against the toxic anti-migrant narrative, against racism and nationalism, against the corruption and graft of the Anastasiades government, against the legitimisation and normalisation of the Golden Dawn of Cyprus and the devastating plunge to the extreme right and fascism, for democracy and the rule of law. In order to reinforce and strengthen the already declared support and solidarity of many European and international networks and NGOs.

And finally, KISA calls on the House of Representatives to proceed immediately to the amendment of the legislation in order to enable the deregistered NGOs to have their legality reinstated after documenting their compliance with the legislation provisions. This amendment will also revoke the unequal and special treatment of some associations, as in the case of the Cyprus Olympic Committee and the Cyprus Paralympic Committee, with the Amendment of the Cyprus Sports Association Law (15(I)/2021). Although both Committees had been deregistered, the governing party restored the legality of exclusively these two associations through a law of doubtful legality and the urgency procedure, without even asking them to present information for their compliance with the law.   

Steering Committee

Η ΚΙΣΑ μετά την απόρριψη της προσφυγής της από το Διοικητικό Δικαστήριο

Στις 10/06/2021, το Διοικητικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή της ΚΙΣΑ κατά της απόφασης του Γενικού Εφόρου Σωματείων να διαγράψει την ΚΙΣΑ από το Μητρώο Σωματείων. Στην ουσία, με την απόφαση αυτή το ΔΔ, σε αντίθεση με τους ανεξάρτητους αξιωματούχους και θεσμούς του ΟΗΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης,  θεωρεί ότι νόμιμα το Υπουργείο Εσωτερικών διέγραψε μια ΜΚΟ που εδώ και 23 χρόνια δραστηριοποιείται στους τομείς της μετανάστευσης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν ενημέρωσε  έγκαιρα τον Έφορο Σωματείων ότι το καταστατικό της είναι συμβατό με τον περί Σωματείων και Ιδρυμάτων Νόμο (104(I)/2017)..  

Ένα καταστατικό, σημειώνεται, που εξαρχής  της σύστασης της ΚΙΣΑ το 1998, ήταν συμβατό με τις πιο σημαντικές πρόνοιες του Νόμου περί Σωματείων και Ιδρυμάτων του 2017, περιλαμβανόμενων και αυτών για την προσήλωση στις αρχές της δημοκρατίας και των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών.  Αντίθετα, πρόνοιες του καταστατικού πολλών σωματείων, κυρίως στο χώρο του αθλητισμού, κατά κατάφωρη παραβίαση των διατάξεων του άρθρου 4.(1) του Νόμου, ορίζουν πως σκοπός τους είναι «η συνεχής προσήλωση των μελών εις τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη της φυλής μας» ή «η Ελληνοπρεπής διάπλαση των μελών του και γενικά της Ελληνικής νεότητας της Νήσου». Για αυτά τα σωματεία, ο Υπουργός Εσωτερικών και ο Έφορος Σωματείων δεν είδαν και, επομένως, δεν διαπίστωσαν ότι αυτές οι καταστατικές πρόνοιες  «στοχεύουν ή τείνουν να υπονομεύσουν … τη Δημοκρατία, τους δημοκρατικούς θεσμούς ,… τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες του ατόμου». Τα Σωματεία αυτά, αντίθετα με την ΚΙΣΑ, ουδέποτε υπέστησαν οποιαδήποτε κύρωση, πόσω μάλλον διαγραφή τους για τη μη συμμόρφωση τους με τη Νομοθεσία.

Στην απόφασή του ΔΔ παρατηρούνται σοβαρές ελλείψεις και παράλειψη εξέτασης ή αιτιολόγησης της κατάληξης επί κρίσιμων πτυχών των παραβιάσεων του Συντάγματος, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, του Διεθνούς Συμφώνου για τα Αστικά και Πολιτικά Δικαιώματα  και άλλων ευρωπαϊκών και διεθνών νομικών εργαλείων για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε ότι αφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι αλλά και της ελευθερίας έκφρασης. Παρέλειψε επίσης το ΔΔ να ασχοληθεί με την καθόλου απαραίτητη και δυσανάλογα αυστηρή ποινή που επιβλήθηκε στην ΚΙΣΑ σε σχέση με τον επιδιωκόμενο σκοπό.

Σε αντίθεση με την απόφαση του ΔΔ, και τονίζοντας τις παραβιάσεις των πιο πάνω Ευρωπαϊκών και διεθνών συμβάσεων και άλλων νομικών εργαλείων, Ευρωπαϊκοί και διεθνείς φορείς και σώματα, όπως η Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης και πέντε Ειδικοί Εισηγητές (Special Rapporteurs) του OHCHR των ΗΕ, οι οποίοι με επιστολή και κοινό διάβημα τους προς τον Υπουργό Εσωτερικών και την Κυπριακή κυβέρνηση, αντίστοιχα, εκφράζουν τις ανησυχίες τους για την επιδείνωση του περιβάλλοντος λειτουργίας των ΜΚΟ στην Κύπρο όπως και για τη διαγραφή της ΚΙΣΑ και πολλών άλλων ΜΚΟ από το Μητρώο Σωματείων. Θεωρούν δε τη διαγραφή ως ακραίο και μη αναλογικό μέτρο, το οποίο «ουδέποτε πρέπει να χρησιμοποιείται για αντιμετώπιση μικρο-παραβάσεων».

Με την άκρως απογοητευτική αυτή απόφασή του, το ΔΔ ανοίγει διάπλατα  την πόρτα προς το Υπουργείο Εσωτερικών να προχωρήσει  στην ολοκλήρωση διάλυσης της ΚΙΣΑ, διαδικασία που άρχισε ήδη παράνομα χωρίς την απαιτούμενη από το νόμο απόφαση δικαστηρίου όταν,  τον Φεβρουάριο 2021, ο Υπουργός Εσωτερικών εξέδωσε διάταγμα προς τις τράπεζες για πάγωμα των λογαριασμών της ΚΙΣΑ, όπως και άλλων σωματείων που έχουν διαγραφεί, με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται. Επαναλαμβάνοντας τις πρακτικές της διακριτικής μεταχείρισης και αντιμετώπισης των «καλών» και «κακών» ΜΚΟ, των μεν που  “επιτελούν θεάρεστο έργο … και εμείς θέλουμε στο πλευρό του Κράτους»  και των δε που «μεγιστοποιούν και στοχοποιούν τις ίδιες τις υπηρεσίες του Κράτους» , με νέο διάταγμα ο Υπουργός κάλεσε τις τράπεζες να ξεπαγώσουν τους λογαριασμούς ορισμένων από τα διαγραφέντα σωματεία, κυρίως στον τομέα του αθλητισμού.

Δηλώνοντας ακόμα μια φορά την αποφασιστικότητά της  να συνεχίσει το έργο της και την προσήλωσή της στην αποστολή και τους στόχους της για την ισότητα, τη διαφορετικότητα, την πάλη ενάντια στις διακρίσεις και το ρατσισμό, τη διασφάλιση και προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου για όλους τους ανθρώπους, η ΚΙΣΑ έχει ήδη καταχωρίσει Έφεση ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου και θα υποβάλει αίτημα για σύντομη εκδίκασή της.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες και για να μην υπάρξει καμιά πιθανότητα αναστολής της λειτουργίας και δράσης της ΚΙΣΑ, προχωρήσαμε στην εγγραφή της με το νέο νομικό καθεστώς της Μη-Κερδοσκοπικής Εταιρείας, με ακριβώς το ίδιο όνομα και τους ίδιους σκοπούς και στόχους. Παρά το ότι το νομικό αυτό καθεστώς, υπό το οποίο έχουν επιλέξει να λειτουργούν πολλές άλλες  ΜΚΟ,  δεν αποτελεί για μας την ιδανική λύση, εντούτοις παρέχει τη μοναδική επιλογή στην ΚΙΣΑ για συνέχιση του έργου και της δράσης της μέχρι την επαναφορά της εγγραφής της στο Μητρώο Σωματείων.

Η ΚΙΣΑ καλεί οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, οργανωμένες ή μη ομάδες και σύνολα, ακτιβίστριες και ακτιβιστές και την κοινωνία γενικά να συμπορευθούν μαζί μας και να δηλώσουν την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή τους όχι μόνο προς την ΚΙΣΑ αλλά και ενάντια στον τοξικό αντιμεταναστευτικό λόγο, ενάντια στο ρατσισμό και τον εθνικισμό, ενάντια στη διαφθορά και την αναξιοκρατία της κυβέρνησης Αναστασιάδη,  ενάντια στη νομιμοποίηση και κανονικοποίηση της  Χρυσής Αυγής της Κύπρου και την ολέθρια κατρακύλα προς την άκρα δεξιά και τον φασισμό, για τη δημοκρατία και ένα κράτος δικαίου. Για να ενισχύσουν και ενδυναμώσουν ακόμα περισσότερο τη δεδηλωμένη αλληλεγγύη και συμπαράσταση πάμπολλων Ευρωπαϊκών και διεθνών δικτύων και ΜΚΟ.

Τέλος,  η ΚΙΣΑ καλεί τη Βουλή των Αντιπροσώπων να προχωρήσει άμεσα στη τροποποίηση της Νομοθεσίας ώστε να μπορέσουν οι ΜΚΟ που έχουν διαγραφεί να επανακτήσουν τη νομιμότητα τους μετά από τεκμηρίωση της συμμόρφωσής τους με τις πρόνοιες της Νομοθεσίας.   Με την τροποποίηση αυτή, θα αρθεί επίσης και η άνιση και ειδική μεταχείριση σωματείων, όπως έγινε στην περίπτωση της Κυπριακής Ολυμπιακής Επιτροπής και της Κυπριακής Παραολυμπιακής Επιτροπής, με τον Νόμο που τροποποιεί τους περί του Κυπριακού Οργανώσιμού Αθλητισμού Νόμους , Ν. 015(Ι)/2021. Παρά το ότι ως σωματεία και οι δύο Επιτροπές είχαν διαγραφεί, το κυβερνών κόμμα επανάφερε τη νομιμότητα τους,  προώθησε μιας αμφιβόλου νομιμότητας νομοθεσίας μέσω της διαδικασίας του κατεπείγοντος, με την οποία επανάφερε τη νομιμότητα αποκλειστικά των δύο αυτών σωματείων χωρίς καν να τους ζητηθεί να παρουσιάσουν στοιχεία ότι έχουν συμμορφωθεί με τον Νόμο.

Διοικητικό Συμβούλιο    

The Attorney General’s decision for not prosecuting the police officers who failed to protect the 7 murdered migrant women is a provocation to society!

Τhe Attorney General’s decision, to put an end to the criminal prosecution of the police officers involved in the investigation of the brutal murders of seven migrant women and girls by the serial killer Metaxas, is as yet another severe blow of the Anastasiades government against combating the criminal negligence and structural racism of the Police. The decision is an affront to justice and its role but also to the vindication and dignity of the victims and their families, as well as all migrant and refugee women in this country. With the decision of the Attorney General, there is another downhill plunge of immunity and impunity, arbitrariness and violation of every principle of the rule of law. 

KISA has repeatedly pointed out that, with totally unacceptable and condemnable policies and practices such as the present decision of the Attorney General, it is not possible to tackle effectively the multiple structural and social discrimination, labour and sexual exploitation and gender-based violence experienced daily by migrant and refugee women in Cyprus, and which feed on and are supported by structural racism, sexism, criminal negligence and indifference of the Police and all other competent authorities.

Therefore, KISA calls on the government and the state in general again to respond to the urgent need for the development of a specific policy and action plan for the effective prevention and combating of gendered-base violence against migrant and refugee women. The development of such a plan should be through a coordinated public dialogue with civil society organisations, including organisations and/or representatives of the migrant and refugee communities.

In participating in today’s protest organised by POGO, at 12:00, outside the offices of the Legal Service, KISA calls on everybody to take part so that we condemn and joint our voices against the Attorney General’s decision, but to also our respect to the victims and to express our solidarity with the migrant and refugee women in our country.

Steering Committee

💾

Προκαλεί την κοινωνία η απόφαση του Γ. Εισαγγελέα για μη δίωξη αστυνομικών που αμέλησαν να προστατεύσουν τις 7 δολοφονηθείσες μετανάστριες

Η απόφαση του Γενικού Εισαγγελέα για τερματισμό της ποινικής δίωξης  των αστυνομικών που  εμπλέκονταν στη διερεύνηση των στυγερών φόνων των επτά μεταναστριών γυναικών και κοριτσιών από τον κατά συρροή δολοφόνο Μεταξά αποτελεί ένα καίριο πλήγμα της κυβέρνησης Αναστασιάδη στην καταπολέμηση του θεσμικού ρατσισμού και της εγκληματικής  αμέλειας της αστυνομίας.  Η απόφαση πλήττει τη δικαιοσύνη και το ρόλο της αλλά και τη δικαίωση και αξιοπρέπεια των θυμάτων και των οικογενειών τους, και κατ’ επέκταση όλων των μεταναστριών και γυναικών προσφύγων στη χώρα. Με την απόφαση του Γενικού Εισαγγελέα,  παίρνει ακόμα μια βουτιά ο κατήφορος της ασυδοσίας, της αυθαιρεσίας και της καταπάτησης κάθε αρχής του κράτους δικαίου.

Η ΚΙΣΑ έχει επανειλημμένα επισημάνει ότι, με άκρως απαράδεκτες και  καταδικαστέες πολιτικές και πρακτικές όπως η προκείμενη απόφαση του Γενικού Εισαγγελέα, δεν είναι δυνατό να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι πολλαπλές συστημικές και κοινωνικές διακρίσεις, η εργασιακή και σεξουαλική εκμετάλλευση και η έμφυλη βία που βιώνουν καθημερινά οι μετανάστριες και οι γυναίκες πρόσφυγες στην Κύπρο, και οι οποίες θρέφονται και συνεπικουρούνται από τον θεσμικό ρατσισμό, τον σεξισμό, την εγκληματική αμέλεια και αδιαφορία της αστυνομίας και όλων των άλλων αρμόδιων αρχών.

Γιαυτό, η ΚΙΣΑ καλεί εκ νέου την κυβέρνηση και την πολιτεία γενικότερα να ανταποκριθούν στην επείγουσα ανάγκη για ανάπτυξη συγκεκριμένου σχεδίου πολιτικής και δράσης για την αποτελεσματική  πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας εναντίον των γυναικών μεταναστριών και προσφύγων. Η ανάπτυξη του σχεδίου θα πρέπει να γίνει μέσα από ένα συντονισμένο δημόσιο διάλογο με τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, περιλαμβανόμενων και οργανώσεων ή/και εκπροσώπων των μεταναστευτικών και προσφυγικών κοινοτήτων.

Συμμετέχοντας στη σημερινή εκδήλωση διαμαρτυρίας που οργανώνεται από την ΠΟΓΟ, στις 12:00, έξω από τη Νομική Υπηρεσία, η ΚΙΣΑ καλεί όλες και όλους να συμμετέχουν για να καταδικάσουμε και να ενώσουμε τη φωνή μας ενάντια στην απόφαση του Γενικού Εισαγγελέα, αλλά και για να αποτίνουμε φόρος τιμής στα θύματα και να δηλώσουμε την αλληλεγγύη μας με τις γυναίκες μετανάστριες και πρόσφυγες στη χώρα μας.  

Διοικητικό Συμβούλιο

💾

5 UN Special Rapporteurs express their concern about NGOs in Cyprus and KISA’s deregistration

Five OHCHR Special Rapporteurs^[1] of the UN in a joint Communication to the Cyprus government express their concerns about-

1. The deteriorating environment for NGOs in Cyprus;
2. KISA’s deregistration from the Register of Associations and Foundations; and for
3. The continued persecution of KISA and its leadership.

With their communication, the 5 Special Rapporteurs call on the government to take “all necessary measures to halt the alleged violations and prevent their re-occurrence and in the event that the investigations support or suggest the allegations to be correct, to ensure the accountability of any person(s) responsible for the alleged violations”.

This new communication follows the letter of the Commissioner for Human Rights of the Council of Europe to the Minister of Interior, in which the Commissioner expressed her concerns to the Cypriot authorities about –

1. Allegations of pushbacks and ill-treatment of migrants;
2. The reception conditions in the centres hosting asylum seekers; and
3. The deteriorating environment for NGOs in general and KISA in particular.

On 05/06/2021, the government replied to the joint communication with a totally negative stance and content letter, which leaves no room for cooperation and understanding with the competent institutions of the UN. As shown in the comments submitted by KISA to the 5 Special Rapporteurs, the government’s allegations are totally unfounded and not based on true facts.

Steering Committee                          

---

[1] Special Rapporteur on the rights to freedom of peaceful assembly and of association; Special Rapporteur on the promotion and protection of the right to freedom of opinion and expression; Special Rapporteur  on the situation of human rights defenders; Special Rapporteur on the human rights of migrants; Special Rapporteur on trafficking in persons, especially women and children

5 θεσμικά σώματα του ΟΗΕ εκφράζουν ανησυχία για τις ΜΚΟ και τη διαγραφή της ΚΙΣΑ στην Κύπρο

Πέντε Ειδικοί Εισηγητές (Special Rapporteurs)^[1] του OHCHR του ΟΗΕ με κοινό διάβημα τους προς την κυπριακή κυβέρνηση εκφράζουν τις ανησυχίες τους:

1. Για την επιδείνωση του περιβάλλοντος λειτουργίας των ΜΚΟ στην Κύπρο
2. Για τη διαγραφή της ΚΙΣΑ από το Μητρώο Σωματείων και Ιδρυμάτων,  καθώς και
3. Για τη συνεχιζόμενη δίωξη της ΚΙΣΑ και των στελεχών της.

Οι 5 Ειδικοί Εισηγητές με το κοινό διάβημα τους καλούν την κυβέρνηση να λάβει “όλα τα απαραίτητα μέτρα για να τερματίσει τις φερόμενες αυτές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να αποτρέψει την επανάληψή τους.  Επίσης, σε περίπτωση που οι έρευνες στηρίξουν ή υποδείξουν ότι οι ισχυρισμοί αυτοί είναι σωστοί, να διασφαλίσουν την απόδοση ευθυνών όσων είναι  υπεύθυνοι για τις φερόμενες παραβιάσεις”.

Το νέο αυτό διάβημα ακολουθεί την επιστολή της Επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης προς τον Υπουργό Εσωτερικών, με την οποία η  Επίτροπος εξέφραζε τις ανησυχίες της στις κυπριακές αρχές:

1. Για ισχυρισμούς για απώθηση και κακομεταχείριση των μεταναστών,
2. Για τις συνθήκες υποδοχής στα Κέντρα φιλοξενίας αιτητών ασύλου και
3. Για την επιδείνωση του περιβάλλοντος λειτουργίας των ΜΚΟ γενικότερα και της ΚΙΣΑ ειδικότερα.

Στις 05/06/2021 η κυβέρνηση απάντησε στο κοινό διάβημα με μίαν άκρως αρνητική στάση και περιεχόμενο επιστολή, χωρίς να αφήνει περιθώρια για συνεργασία και συνεννόηση με τους αρμόδιους θεσμούς των Ηνωμένων Εθνών. 

Όπως φαίνεται στα σχόλια που ετοίμασε και απέστειλε η ΚΙΣΑ στους 5 Ειδικούς εισηγητές,  οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης είναι εντελώς ανυπόστατοι και δεν βασίζονται σε αληθή δεδομένα.

Διοικητικό Συμβούλιο

---

[1] Ο Ειδικός εισηγητής για τα δικαιώματα της ελευθερίας του συνέρχεσθαι ειρηνικώς και του συνεταιρίζεσθαι· Ο ειδικός εισηγητής για την προώθηση και την προστασία του δικαιώματος στην ελευθερία της γνώμης και της έκφρασης· Ο ειδικός εισηγητής για την κατάσταση των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· Ο ειδικός εισηγητής για τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών· και ο ειδικός εισηγητής για την εμπορία ανθρώπων, ιδίως γυναικών και παιδιών

Οι επαναπροωθήσεις από την Κύπρο στο Λίβανο οδηγούν σε αλυσιδωτή επαναπροώθηση στη Συρία

Στις 16 Μαΐου 2021, ένα πλοιάριο έφυγε από τον Λίβανο με 56 μετανάστες (39 άνδρες, επτά γυναίκες και δέκα παιδιά) και βρισκόταν στα ανοικτά των ακτών της Κύπρου, περίπου 16 ναυτικά μίλια νότια του Ακρωτηρίου Γκρέκο της Κύπρου. Οι κυπριακές Αρχές έλεγξαν τα έγγραφα των επιβαινόντων και στη συνέχεια αρνήθηκαν την είσοδό τους στην Κύπρο και τους επαναπροώθησαν πίσω στον Λίβανο. Δεκαοκτώ άτομα που επέστρεψαν στον Λίβανο τέθηκαν υπό κράτηση. Την 1η Ιουνίου 2021, οι Αρχές του Λιβάνου απέλασαν 15 άτομα στη Συρία, συμπεριλαμβανομένων πέντε ατόμων που εκδιώχθηκαν από την Κύπρο στις 16 Μαΐου 2021. Μια άλλη απέλαση είχε προγραμματιστεί για σήμερα, 3 Ιουνίου 2021, κατά τη διάρκεια της οποίας αμφισβητήθηκε επιτυχώς η απέλαση τουλάχιστον ενός ατόμου, όμως άλλα άτομα εξακολουθούν να βρίσκονται υπό κράτηση με υψηλό κίνδυνο απέλασης.

Αποτρέποντας την πρόσβαση στην επικράτειά της, απαγορεύοντας την πρόσβαση στο άσυλο και επαναπροωθώντας τα πλοία προς το Λίβανο -προκαλώντας την αλυσίδα επαναπροώθησης των αιτούντων άσυλο στη Συρία- η Κύπρος παραβιάζει την αρχή τής μη επαναπροώθησης που ορίζεται στη Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και στον Νόμο για το Άσυλο της ΕΕ και παραβιάζει το Άρθρο 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ΕΣΔΑ), το άρθρο 3 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Βασανιστήρια, την Απάνθρωπη και Ταπεινωτική Μεταχείριση ή Τιμωρία και το Άρθρο 16 της Διεθνούς Σύμβασης για την Προστασία Όλων των Ατόμων από  Αναγκαστική Εξαφάνιση. Η Κύπρος παραβιάζει επίσης το Άρθρο 4 του Πρωτοκόλλου αριθ. 4 της ΕΣΔΑ σχετικά με την απαγόρευση συλλογικών απελάσεων, καθώς δεν προβλέπει ατομική εξέταση των υποθέσεων. Στις 18 Μαρτίου 2021, ακόμη και η Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, Dunja Mijatović, προέτρεψε τις κυπριακές Αρχές θα διερευνήσουν ισχυρισμούς για επαναπροώθηση και κακομεταχείριση μεταναστών από μέλη των δυνάμεων ασφαλείας.

Με την απέλαση ανθρώπων στη Συρία, μια χώρα που εξακολουθεί να ασκεί βασανιστήρια, ο Λίβανος παραβιάζει το Άρθρο 3 της Σύμβασης κατά των Βασανιστηρίων και άλλων Σκληρής, Απάνθρωπης ή Εξευτελιστικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας που επικυρώθηκε από το Λίβανο στις 5 Οκτωβρίου 2000.

Συστάσεις

Η Κυβέρνηση του Λιβάνου πρέπει να τηρεί τις υποχρεώσεις της βάσει διεθνών συνθηκών, συμπεριλαμβανομένης της υποχρέωσής της να μην απελαύνει ή επιστρέφει με τη βία άτομα που κινδυνεύουν να βασανιστούν. Αυτό σημαίνει να σταματήσει αμέσως η αυθαίρετη απέλαση Σύρων από το Λίβανο στη Συρία και να υιοθετηθούν πολιτικές που εγγυώνται την απαραίτητη προστασία των Σύρων προσφύγων στον Λίβανο. Θα πρέπει επίσης να παρέχει στα θύματα που κινδυνεύουν με απέλαση το δικαίωμα να εφεσιβάλουν τα εντάλματα απέλασης που εκδόθηκαν εναντίον τους ενώπιον των αρμόδιων δικαστηρίων του Λιβάνου και να καταργήσει την απόφαση απέλασης Σύρων που εισήλθαν στον Λίβανο μέσω άτυπων σημείων διέλευσης.

Η Κυβέρνηση της Κύπρου πρέπει να τηρεί τις υποχρεώσεις της έναντι της ΕΕ και των διεθνών κανόνων για σεβασμό του δικαιώματος αίτησης ασύλου και της αρχής τής μη επαναπροώθησης, να παρέχει βοήθεια σε σκάφη που βρίσκονται σε κίνδυνο στη θάλασσα πραγματοποιώντας επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, και να σταματήσει να θέτει σε κίνδυνο ζωές χρησιμοποιώντας ελιγμούς, όπως περιστροφές σκαφών με υψηλές ταχύτητες. Τα άτομα που φθάνουν με πλοία στα χωρικά ύδατα ή τις ακτές της Κύπρου θα πρέπει τουλάχιστον να έχουν προσωρινή πρόσβαση στην επικράτεια, έτσι ώστε οι αρμόδιες Αρχές να μπορούν να διαπιστώνουν την ιθαγένεια των ανθρώπων, καθώς και εάν ήρθαν στην Κύπρο για να ζητήσουν άσυλο και, εάν αυτό ισχύει, να τους παρασχεθεί πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου και σε αξιοπρεπείς συνθήκες υποδοχής. Οι κυπριακές Αρχές θα πρέπει επίσης να διεξάγουν μια διαφανή, ενδελεχή και αμερόληπτη έρευνα για ισχυρισμούς ότι το προσωπικό της Ακτοφυλακής της Κύπρου εμπλέκεται σε πράξεις που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή και την ασφάλεια των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο.

Τόσο η κυπριακή όσο και η λιβανική κυβέρνηση να επανεξετάσουν τη συμφωνία επανεισδοχής που υπογράφηκε μεταξύ τους και να παράσχουν σαφείς και σαφείς διασφαλίσεις κατά της άμεσης ή έμμεσης επαναπροώθησης σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις τους.

Η ΕΕ και τα κράτη-μέλη της θα πρέπει να ανοίξουν τόπους επανεγκατάστασης και συμπληρωματικές ευκαιρίες για τους εκτοπισμένους Σύρους στο Λίβανο, και να παρέχουν χρηματοδότηση για τη βελτίωση της διαβίωσης και των δικαιωμάτων τόσο των προσφύγων όσο και των κοινοτήτων φιλοξενίας, ιδίως διευκολύνοντας την πρόσβαση στη νόμιμη διαμονή των Σύρων προσφύγων στο Λίβανο, καθώς και επανασχεδιάζοντας την αρχιτεκτονική βοήθειας της χώρας για την παροχή υποστήριξης, πόρων και χρηματοδότησης απευθείας σε επιτόπου οργανισμούς.

Επίσης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να πιέσει την Κυβέρνηση της Κύπρου να σεβαστεί το δικαίωμα αναζήτησης ασύλου και την αρχή τής μη επαναπροώθησης και να υποστηρίξει τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου μηχανισμού παρακολούθησης της αποτελεσματικής πρόσβασης στις διαδικασίες ασύλου της ΕΕ, του σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και του σεβασμού της αρχής τής μη επαναπροώθησης στα σύνορα της ΕΕ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να επανεξετάσει εάν επιτρέπονται διμερείς συμφωνίες επανεισδοχής που έχουν υπογραφεί από κράτη- μέλη της ΕΕ και τρίτες χώρες και σύμφωνα με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το δίκαιο της ΕΕ. Σε περίπτωση παραβιάσεων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να είναι σε θέση να λάβει αποτελεσματικά μέτρα για να διασφαλίσει την ευθύνη για παραβιάσεις δικαιωμάτων. Τα ευρήματα πρέπει να είναι διαθέσιμα στο κοινό και τα πιθανά θύματα πρέπει να λαμβάνουν νομικές συμβουλές και να έχουν αποτελεσματική πρόσβαση στη Δικαιοσύνη.

Γενικές πληροφορίες

Από τον Μάρτιο του 2020, οι κυπριακές Αρχές έχουν καταφύγει επανειλημμένα στην επαναπροώθηση σκαφών, τόσο στην Τουρκία όσο και στον Λίβανο, και στην απαγόρευση πρόσβασης σε άτομα σε διαδικασία ασύλου. Για παράδειγμα, το Σεπτέμβριο του 2020, οι κυπριακές Αρχές επαναπροώθησαν 229 άτομα σε πέντε τουλάχιστον ξεχωριστές περιπτώσεις από τα κυπριακά ύδατα στο Λίβανο.

Οι αναχωρήσεις σκαφών κατά κύριο λόγο Σύρων από το Λίβανο προς την Κύπρο έχουν αυξηθεί σημαντικά από το 2020. Οι λαθραίες διαδρομές προς την Κύπρο αντικατοπτρίζουν την έλλειψη πρόσβασης σε ουσιαστική διεθνή προστασία στο Λίβανο. Στις 4 Μαΐου 2021, η Αστυνομία του Λιβάνου παρεμπόδισε περίπου 51 Σύρους στη θάλασσα που προσπαθούσαν να φτάσουν στην Κύπρο και τους οδήγησε πίσω στο Λίβανο.

Επιπλέον, ο Λίβανος έχει μια αυστηρή πολιτική μη επανεισδοχής για Σύρους που έχουν εγκαταλείψει τη χώρα και το Συμβούλιο Ανώτατης Άμυνας είχε αποφασίσει το 2019 ότι Σύροι που είχαν εισέλθει στον Λίβανο μετά τον Απρίλιο του 2019 θα μπορούσαν να απελαθούν στη Συρία χωρίς δικαστική διαδικασία ή νομικά μέσα. Σύμφωνα με τις Αρχές του Λιβάνου, 2.477 Σύροι πρόσφυγες απελάθηκαν στη Συρία μεταξύ 13 Μαΐου και 9 Αυγούστου 2019. Από τις 42 περιπτώσεις αυθαίρετης απέλασης κατά τη διάρκεια του 2019 που η ACHR κατάφερε να τεκμηριώσει, επτά υπέστησαν σύλληψη και βασανιστήρια από τις συριακές Αρχές κατά την επιστροφή τους στη Συρία, ενώ ήταν αδύνατο να επαληθευτούν οι συνθήκες τους μετά την απέλαση των άλλων.

Από το καλοκαίρι του 2020, η Κύπρος και ο Λίβανος πραγματοποίησαν συνομιλίες σχετικά με μια συμφωνία επανεισδοχής που θα θέσει σε λειτουργία μια διμερή συμφωνία επανεισδοχής του 2002 μεταξύ των δύο χωρών. Αν και η συμφωνία δεν περιέχει ρητή μη επαναπροώθησης, το Άρθρο 11 προβλέπει ότι η συμφωνία υπόκειται στις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη Σύμβαση της Γενεύης σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων του 1951 και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ακόμη και αν η συμφωνία περιέχει ρήτρα για την επανεισδοχή και των μη Λιβάνιων πολιτών, υπό την προϋπόθεση ότι έφυγαν από εκεί, ο Λίβανος έχει επικυρώσει μόνο τη συμφωνία, αλλά όχι το πρωτόκολλο εφαρμογής της. Για το λόγο αυτό, οι Σύροι που επαναππροωθούνται από την Κύπρο μπορεί να γίνουν θύματα αλυσιδωτής επαναπροώθησης στη Συρία κατά την άφιξή τους στο λιμάνι της Βηρυτού.

Ο Λίβανος δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος της Σύμβασης της Γενεύης σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων του 1951 ή του Πρωτοκόλλου της του 1967. Επιπλέον, δεν έχει υιοθετήσει μια σαφή νομοθεσία σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων. Λόγω της απουσίας μιας τέτοιας νομοθεσίας, υπεγράφη Μνημόνιο Συμφωνίας μεταξύ του κράτους του Λιβάνου και της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες τον Σεπτέμβριο του 2003, το οποίο «παρέχει μηχανισμό για την έκδοση αδειών προσωρινής διαμονής σε αιτούντες άσυλο», αλλά μόνο το 20% των προσφύγων από τη Συρία έχουν μια τέτοια νόμιμη άδεια διαμονής.

Υπογράφοντες:

Access Center for Human Rights (Wousoul) / Centre d’accès pour les droits de l’homme (ACHR)

ALEF – Act for human rights

Centre Libanais des Droits Humains / Lebanese Center for Human Rights (CLDH)

KISA– Action for Equality, Support, Antiracism

EuroMed Rights

Pushbacks from Cyprus to Lebanon leads to chain refoulement to Syria

By preventing access to its territory, denying access to asylum, and by pushing back vessels at sea to Lebanon – causing the chain refoulement of asylum seekers to Syria – Cyprus is violating the principle of non-refoulement set out under the 1951 Geneva Convention and EU law on asylum, and infringes Article 3 of the European Convention on Human Rights (ECHR), Article 3 of the UN Convention on Torture, Inhuman and Degrading Treatment or Punishment and Article 16 of the International Convention for the Protection of All Persons from Enforced Disappearance. Cyprus is also breaching Article 4 of Protocol No. 4 of the ECHR on prohibition of collective expulsions as it does not provide for an individual examination of the cases. On 18 March 2021, the Council of Europe’s Commissioner for Human Rights, Dunja Mijatović, urged Cypriot authorities to investigate allegations of pushbacks and ill-treatment of migrants by members of security forces.

By deporting people back to Syria, a country that still practices torture, Lebanon is violating Article 3 of the Convention against Torture and Other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment or Punishment that is ratified by the state on 5 October 2000.

Recommendations

The Lebanese government must abide by its obligations under international treaties, including its obligation to not deport or forcibly return individuals at risk of torture. This means immediately halting arbitrary deportation of Syrians from Lebanon into Syria, and adopt policies that guarantee the necessary protection of Syrian refugees in Lebanon. It should also provide victims at risk of deportation the right to appeal deportation orders issued against them before the competent Lebanese judicial courts, and repeal the decision to deport Syrians who entered Lebanon through informal crossing paths.

The Cyprus government must abide by EU and international obligations to respect the right to seek asylum and the principle of non-refoulement, provide assistance to boats in distress at sea by carrying out search and rescue operations, and stop endangering lives by using manoeuvres such as the high-speed circling of vessels. The people on boats arriving at their territorial waters or coast should be at least granted temporary access to territory so that relevant authorities can establish people’s nationality, as well as whether individuals came to Cyprus to seek asylum and if such is the case to be provide access to the asylum procedure and dignified reception conditions. The Cypriot authorities should also conduct a transparent, thorough, and impartial investigation into allegations that Cypriot coast guard personnel are involved in acts that put the lives and safety of migrants and asylum seekers at risk.

To both the Cypriot and Lebanese governments to review the readmission agreement signed between them and provide clear and unambiguous safeguards against direct or indirect refoulement in line with their international obligations.

The EU and its Member States, should open up resettlement places and complementary pathway opportunities for displaced Syrians in Lebanon, and provide funding to improve the livelihoods and rights of both refugees and hosting communities, notably by  facilitating access to legal residency for Syrian refugees in Lebanon, as well as by  redesigning its aid architecture to provide support, resources and funding directly to organizations on the ground.

The European Commission should also press the government of Cyprus to respect the right to seek asylum and the principle of non-refoulement, and support the creation of an independent mechanism to monitor effective access to EU asylum procedures, respect for fundamental rights and respect for the principle of non-refoulement at the EU’s borders. The European Commission must review whether bilateral readmission agreements signed by member states of the EU and third countries are in line with obligations arising from EU and international human rights law. In case of violations, the European Commission must be able to take effective measures to ensure accountability for rights violations. Findings should be publicly available and potential victims should receive legal advice and have effective access to justice.

Background information

Since March 2020, Cypriot authorities have repeatedly resorted to pushing back boats, both to Turkey and Lebanon, and denying individuals access to an asylum procedure. For example, in September 2020, Cypriot authorities pushed back 229 individuals in at least five separate instances from Cypriot waters to Lebanon.

Boat departures of predominantly Syrians from Lebanon to Cyprus have significantly increased since 2020. Smuggling routes to Cyprus reflect a lack of access to meaningful international protection in Lebanon. On 4 May 2021, Lebanese police intercepted around 51 Syrians at sea who were trying to reach Cyprus and brought them back to Lebanon.

Additionally, Lebanon has a strict non-readmission policy for Syrians who have left the country and the Higher Defence Council had decided in 2019 that Syrians who had entered Lebanon after April 2019 could be expelled to Syria without judicial procedure or legal remedies. According to Lebanese authorities, 2,477 Syrian refugees were deported to Syria between 13 May and 9 August 2019. Of the 42 cases of arbitrary deportation during 2019 that ACHR was able to document, seven were subjected to arrest and torture by the Syrian authorities upon their return to Syria while it was impossible to verify their conditions post-deportation of the others.

Since summer 2020, Cyprus and Lebanon have held talks on a readmission agreement that would operationalise a 2002 bilateral readmission agreement between the two countries. While the agreement does not contain an explicit non-refoulement clause, Article 11 provides that the agreement is subject to the obligations arising from the Geneva Convention relating to the Status of Refugees of 1951 and the European Convention on Human Rights. Even if the agreement does contain a clause for the readmission also of non-Lebanese citizens, provided they left from there, Lebanon has only ratified the agreement, but not its implementation protocol. Syrians pushed back by Cyprus may become victims of chain refoulement to Syria upon arrival at the Beirut port.

Lebanon is not a party to the Geneva Convention relating to the Status of Refugees of 1951 or its 1967 Protocol. Moreover, it has not adopted a clear legislation addressing the status of refugees. Due to the absence of such legislation, a Memorandum of Understanding was signed between the Lebanese State and the UNHCR in September 2003, which “provides a mechanism for the issuing of temporary residence permits to asylum seekers”, but only 20% of the refugees from Syria have such a legal residence permit.

Signatories:

Access Center for Human Rights (Wousoul)

Centre d’accès pour les droits de l’homme (ACHR)

ALEF – Act for human rights

Centre Libanais des Droits Humains / Lebanese Center for Human Rights (CLDH)

KISA – Action for Equality, Support, Antiracism

EuroMed Rights

ΟΧΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΤΟ NEO-ΝΑΖΙΣΜΟ!

Η ΚΙΣΑ εκτιμά ότι τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών αντικατοπτρίζουν τις πραγματικότητες και τις εξελίξεις των τελευταίων χρόνων αλλά και των δεδομένων που έχει διαμορφώσει η πανδημία. Η άνοδος του εθνικισμού και του ρατσισμού από τη μια, η αβεβαιότητα και οι έντονοι φόβοι για το μέλλον και την επιβίωση από την άλλη, ήταν οι καθοριστικοί παράγοντες που μια μεγάλη μερίδα του εκλογικού σώματος επέλεξε να ψηφίσει εκείνες τις δυνάμεις που, ανεξάρτητα από τις ευθύνες τους για τη διαφθορά, τη διάβρωση των θεσμών και τη διάλυση του κοινωνικού ιστού,  τους ενέπνεαν το αίσθημα ότι είναι ικανότεροι να διαχειριστούν το μέλλον τους και τις επερχόμενες προκλήσεις της κοινωνίας.

Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης, δυστυχώς, με την επικέντρωση σε θέματα αλλαγής εξουσίας, δεν μπόρεσαν να προβάλουν ταυτόχρονα προτάσεις που να εμπνέουν το αίσθημα ότι έχουν όχι μόνο καλύτερες θέσεις αλλά και την ικανότητα να τις εφαρμόσουν για να διαχειριστούν με επιτυχία και διαφάνεια τις υφιστάμενες και επερχόμενες προκλήσεις της κυπριακής κοινωνίας. Η κατάσταση αυτή ενισχύθηκε από την ασυνέπεια, τις αντιφάσεις και την ατολμία που επέδειξαν, μεταξύ άλλων, και στα θέματα εθνικισμού και ρατσισμού.

Η ΚΙΣΑ θεωρεί ότι ένα από τα θετικά αποτελέσματα είναι η ανάδειξη νέων, ικανότερων στελεχών σε όλους σχεδόν τους πολιτικούς χώρους, τα οποία σε αρκετές περιπτώσεις έχουν εξοστρακίσει πιο εθνικιστικές, λαϊκίστικές  και ρατσιστικές δυνάμεις του χώρου τους. Δυστυχώς, τα επιμέρους αυτά  θετικά στοιχεία δεν μπορούν να επισκιάσουν το γεγονός ότι έχει μειωθεί σε τραγικά επίπεδα ο αριθμός των βουλευτίνων αλλά πολύ περισσότερο να εφησυχάσουν για τους κινδύνους και την απειλή που προκύπτει για ολόκληρη την κοινωνία από τη  σημαντική άνοδο της άκρας Δεξιάς και του φασισμού.

Το ΕΛΑΜ υποθάλπει και ανατροφοδοτείται από τα φαινόμενα εθνικισμού, μισαλλοδοξίας και ρατσισμού.  Ο διπλασιασμός  των ποσοστών και βουλευτικών εδρών του ήταν αποτέλεσμα τριών σημαντικών παραμέτρων:

1. Η ακροδεξιά πολιτική διαχείρισης του προσφυγικού και του μεταναστευτικού, η τοξική ρητορική που ανέπτυξε το κυβερνητικό στρατόπεδο και ιδιαίτερα ο Υπουργός Εσωτερικών για να δικαιολογήσει αυτή την πολιτική, η οποία όχι μόνο δεν αμφισβητήθηκε αλλά συνεπικουρήθηκε από την πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης.
2. Οι ανησυχητικές εξελίξεις στο Κυπριακό και η ρητορική  που ανέπτυξε η κυβέρνηση για να ερμηνεύσει και να πείσει ότι δεν έφερε ευθύνη για τις εξελίξεις αυτές συνέβαλαν σε σημαντική αύξηση του εθνικισμού σε μεγάλη μερίδα της ελληνοκυπριακής κοινότητας.
3. Μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματική Οργάνωση και τη φυλάκιση των στελεχών της, το ΕΛΑΜ επιδόθηκε σε μια συστηματική εκστρατεία που φαίνεται να έχει πείσει μια κρίσιμη μερίδα του εκλογικού σώματος ότι έχει διακόψει κάθε σχέση με τα νεοναζιστικά κινήματα της Ευρώπης και τα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής. Επίσης, καταβάλλει πολλές προσπάθειες να κρύψει κάτω από το χαλί του πατριωτισμού το εθνοτικό μίσος που καλλιεργεί στην κοινωνία και που μολύνει καθημερινά τα μυαλά ιδιαίτερα νέων ανθρώπων.

Η ΚΙΣΑ θεωρεί άκρως επικίνδυνη για την κοινωνία τη νέα άνοδο του ΕΛΑΜ και καλεί όλα τα κόμματα, τα ΜΜΕ και την κοινωνία των πολιτών να συμβάλουν στην αναχαίτηση αυτών των επικίνδυνων για το σύνολο της κοινωνίας και της ίδιας της δημοκρατίας φαινομένων.

Καλούμε τα κόμματα να μην προχωρήσουν σε οποιαδήποτε δοσοληψία με την άκρα και μισαλλόδοξη δεξιά και το νέο-ναζισμό παρά τα σοβαρά διλήμματα που δημιουργούνται με την ανάγκη διαμόρφωσης πλειοψηφιών στο κοινοβούλιο.  Η κάθε συνεργασία με το ΕΛΑΜ δεν επιτυγχάνεται, όπως έχει δείξει και η μέχρι σήμερα εμπειρία, χωρίς μικρά και μεγάλα ανταλλάγματα. Κάθε ένα τέτοιο αντάλλαγμα αξιοποιείται από το χώρο αυτό για να νομιμοποιήσει και να ενισχύσει τη θέση και τον ρόλο του στην κοινωνία και να τη δηλητηριάσει με ρατσιστικό και εθνοτικό μίσος που ανατροφοδοτούν την εδραίωση και ενίσχυση του.

Τέλος, η ΚΙΣΑ καλεί τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και τα οργανωμένα σύνολα και συλλογικότητες να βελτιώσουν τα κανάλια επικοινωνίας και συντονισμού των προσπαθειών τους για αναχαίτηση των φαινομένων αυτών και προώθησης  μια κοινωνίας συνεκτικής που να διασφαλίζει σε συνθήκες κράτους δικαίου, την ισότιμη μεταχείριση και  τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των ανθρώπων που ζουν σε αυτή την κοινωνία.

Διοικητικό Συμβούλιο

NO COOPERATION AND TRADE-OFFS WITH EXTREME RIGHT AND NEO-NAZISM !

KISA considers that the results of the parliamentary elections reflect the realities and developments of the last few years as well as those shaped by the pandemic. The rise of nationalism and racism on the one hand, insecurity and fear about the future and survival on the other, are the key determinants that led a large part of the electorate to voting for those forces that, irrespective of their role and responsibility for the widespread corruption, the erosion of institutions and the disintegration of the social fabric, inspired the feeling that they were more capable to manage the future and the upcoming challenges of society. 

The forces of the opposition, with their focusing on issues of changing power, could not unfortunately also project proposals that would inspire the feeling that not only did they have better positions but also the ability to implement and manage successfully and with transparency the present and future challenges of society. This situation was compounded by their inconsistency, contradictions and timidity in, among others, issues of nationalism and racism.

KISA is of the opinion that one of the positive outcomes of the elections is the emergence of young, more capable political personnel in almost all political sides, who in many cases have banished more nationalist, populist and racist forces in their parties. However, this partial positive outcome cannot compensate for the risks and threats posed for the whole society by the significant rise of the extreme right and fascism.    

ELAM nurtures and grows by the phenomena of nationalism, intolerance and racism. The doubling of its votes and parliamentary seats was the result of three important parameters:

1. The extreme-right management of asylum and migration, the toxic rhetoric developed by the government side and especially the Minister of Interior to justify these policies, which was not only not disputed but it was actually assisted and supported by the majority of the mass media.
2. The alarming developments in the Cyprus problem and the rhetoric of the government to explicate and convince society that it was not to be blamed for these developments contributed to the significant growth of nationalism in a large section of the Greek Cypriot community.
3. After the conviction of the Golden Dawn as a criminal organisation and the imprisonment of its leadership, ELAM engaged in a systematic campaign that appears to have convinced a critical mass of the electorate that it has terminated all relationships with European neo-nazi groups and with the crimes of the Golden Dawn. It is also making many efforts to hide under the carpet of patriotism the nationalist hatred that it is fuelling and fomenting in society and infects the minds of especially young people.  

KISA believes that the new rise of ELAM is extremely dangerous for society and calls on all parties, the mass media and civil society to contribute to stopping these dangerous for the whole of society and democracy itself phenomena.

We call on political parties not to proceed to any dealings and reciprocation with the extreme xenophobic right and nazism, despite the serious dilemmas resulting from the need to form majorities in parliament. As experience to date has shown, every act of cooperation with ELAM is not achieved without small and large trade-offs. Each and every such trade-off is utilised by this group to legitimise and strengthen its position and role in society and to poison it with racist and nationalist hate which, in turn, feed its reinforcement and consolidation.

Finally, KISA calls on civil society organisations, organised entities and collectives to improve and strengthen their channels of communication and coordination of their efforts to put an end to these phenomena and to promote an inclusive and cohesive society that will, under conditions of the rule of law, safeguard equal treatment and human rights for all people living in this society.

Steering Committee

Η πολιτική ενεργού ηφαιστείου στο προσφυγικό οδηγεί την Κύπρο σε επικίνδυνους ατραπούς!

Η σημερινή Παγκόσμια Μέρα κατά  του ρατσισμού δυστυχώς βρίσκει την κυπριακή κοινωνία και την Ευρώπη  αντιμέτωπες με  τη μάστιγα του μισαλλόδοξου εθνικισμού, του ρατσισμού, της ρητορικής και εγκλημάτων μίσους. Βασική ευθύνη για την άνοδο αυτών των φαινομένων καθώς και των ακροδεξιών και εθνικιστικών δυνάμεων που τα τρέφουν, φέρει πρώτα και κύρια η κυβέρνηση και ο νυν Υπουργός Εσωτερικών.

Ο Υπουργός Εσωτερικών επέλεξε να ακολουθήσει την επικίνδυνη και καταστροφική για την κοινωνία διαχείριση του προσφυγικού στη βάση του επικίνδυνου και αποτυχημένου μοντέλου του ενεργού ηφαιστείου. Πολιτική που σφραγίστηκε με τα συρματοπλέγματα κατά μήκος της Πράσινης Γραμμής με στόχο την αποτροπή της άσκησης του δικαιώματος ασύλου  αλλά και για προώθηση της θέσης  δύο κρατών στο Κυπριακό. Πέραν από πρόσκαιρα μικροπολιτικά πολιτικά  οφέλη, η πολιτική αυτή οδηγεί με βεβαιότητα στην υπόθαλψη του ρατσισμού, στο στρώσιμο του χαλιού για την άκρα  και νεοναζιστική δεξιά, τη υπόσκαψη του κράτους δικαίου και τη σύγκρουση της χώρας με διεθνείς και ευρωπαϊκούς θεσμούς παρακολούθησης και προώθησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου.

Αντί να αντιληφθεί το απλό γεγονός ότι ο τομέας του ασύλου είναι συγκινούν δοχείο με τον τομέα της μετανάστευσης, η κυβέρνηση έχει αμελήσει παντελώς να εξεύρει λύσεις στα προβλήματα εκμετάλλευσης και διακρίσεων που υπάρχουν στους τομείς αυτούς και που οδηγούν συχνά τους μετανάστες προς το άσυλο. Αντίθετα, η κυβέρνηση επικέντρωσε όλα τα μέτρα της στην καταστολή και την καταπολέμηση  της ούτω καλούμενης  εκμετάλλευσης του συστήματος ασύλου, με αποτέλεσμα την επιδείνωση αντί την απάμβλυνση της κατάστασης.

Παραβλέποντας το ρόλο και τη σημασία των ΜΚΟ ως αναπόσπαστο κομμάτι της δημοκρατίας, από την έναρξη του διορισμού του ο Υπουργός Εσωτερικών επιτίθεται και στοχοποιεί τις ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στους τομείς της μετανάστευσης και του ασύλου, και της προάσπισης και προώθησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Από την ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του και χωρίς καμιά τεκμηρίωση ο Υπουργός τις κατηγορεί ότι έχουν καταστεί υποχείριο της Τουρκίας και ότι έχουν συμμετοχή στην υπόθαλψη τις τρομοκρατίας και σε ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Με την τροποποίηση της νομοθεσίας για τα Σωματεία το 2020, εν μέσω πανδημίας και χωρίς καμιά διαβούλευση, ο Υπουργός προχώρησε στην πραγματοποίηση της πρόθεσης του να διαγράψει την ΚΙΣΑ, μαζί με 2200 τόσες άλλες ΜΚΟ.

Ήδη η Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΣτΕ υποδεικνύει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των προσφύγων και μεταναστών αλλά και το ότι η νομοθεσία για τα σωματεία του 2020 παραβιάζει το άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, και καλεί τις κυπριακές αρχές όπως ανταποκριθούν στην υποχρέωση για διασφάλιση ευνοϊκού περιβάλλοντος για ΜΚΟ, ενώ αναμένουμε ότι και άλλο διεθνείς οργανισμοί θα αντιδράσουν.

Η ΚΙΣΑ θεωρεί ότι οι επιθέσεις αυτές, ως  άλλη μια έκφραση του τοξικού ρατσιστικού αφηγήματος και της εχθρικής πολιτικής της κυβέρνησης και του Υπουργού Εσωτερικών, όφειλαν να αντιμετωπιστούν με μεγαλύτερη συλλογικότητα και αποφασιστικότητα από πλευράς του συνόλου των ΜΚΟ και της κοινωνίας γενικότερα.

Εμείς ως οργάνωση έχουμε αντιδράσει δυναμικά και δηλώνουμε ότι παραμένουμε προσηλωμένοι στη συνέχιση του έργου και της δράσης μας, για στήριξη και αλληλεγγύη με τις μεταναστευτικές και προσφυγικές κοινότητες, την καταπολέμηση των διακρίσεων και του ρατσισμού και για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η ΚΙΣΑ καλεί την κυβέρνηση:

1. Να εγκαταλείψει την πολιτική ενεργού ηφαιστείου στο προσφυγικό, να αναλάβει τις ευθύνες της και να προχωρήσει σε αποτελεσματικά μέτρα δημιουργίας ενός αποτελεσματικού και δίκαιου συστήματος ασύλου
2. Να προχωρήσει στη λήψη αποτελεσματικών μέτρων κατά των στρεβλώσεων που παρουσιάζει ο τομέας της μετανάστευσης και οδηγεί αφενός σε παραβιάσεις των δικαιωμάτων των μεταναστών και αφετέρου στην επιδείνωση του προσφυγικού.
3. Τη χάραξη πολιτικής και σχεδίου δράσης για την καταπολέμηση του ρατσισμού, των διακρίσεων, της ρητορικής και εγκλημάτων μίσους καθώς και της ανόδου ακροδεξιών  και νεοναζιστικών δυνάμεων στην κοινωνία.
4. Την κατάργηση των όποιων μέτρων έχουν ληφθεί και αποτελούν υπόσκαψη του κράτους δικαίου και παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα όπως αυτά του συνεταιρίζεσαι και συναθροίζεσαι ειρηνικώς.

Διοικητικό Συμβούλιο

8η Μαρτίου δεν είναι ημέρα γιορτής αλλά κατακραυγής!

Οι σημερινές συνθήκες δεν μας επιτρέπουν να γιορτάσουμε την 8^η του Μάρτη. Η απώλεια κατακτήσεων, δικαιωμάτων και ελευθεριών για τις γυναίκες, οι επανειλημμένες παραβιάσεις εναντίον τους, η καθημερινή βία και ο σεξισμός δεν μας αφήνουν.      

Την 8^η του Μάρτη, ΗΜΕΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ, η προτεραιότητα της ΚΙΣΑ εστιάζεται  στη ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΑ και στη γυναίκα ΠΡΟΣΦΥΓΑ που κουβαλούν δυσανάλογα βαρύ φορτίο και στερούνται την αξιοπρέπεια, το σεβασμό, τη στήριξη και την προστασία που θα όφειλε να επιδεικνύει ένα σύγχρονο, δημοκρατικό κράτος.

Στον αντίποδα κάθε έννοιας δημοκρατίας, η κυβέρνηση έχει καθιερώσει μία πολιτική εχθρικού περιβάλλοντος και καταστολής που στοχοποιούν όσο ποτέ άλλοτε τις μεταναστευτικές και τις προσφυγικές κοινότητες. Σε αυτό το πλαίσιο,  η ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΑ και η γυναίκα ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ βιώνει καθημερινά συνθήκες συστημικών και κοινωνικών διακρίσεων εκμετάλλευσης, εμπορίας ανθρώπων και έμφυλης βίας. Οι φόνοι των πέντε μεταναστριών και των δύο παιδιών τους ανέδειξαν ξεκάθαρα την εγκληματική αδιαφορία και αμέλεια των αρχών. Μόλις υποχώρησε η μαζική κοινωνική κατακραυγή, η κυβέρνηση εγκατέλειψε την εκπόνηση και υιοθέτηση «πρόσθετων μέτρων προστασίας των ξένων» όπως η ίδια είχε εξαγγείλει. Ως αποτέλεσμα, οι μετανάστριες να εξακολουθούν να βιώνουν καθημερινά την έμφυλη βία, επικουρούμενη από το θεσμικό ρατσισμό και το σεξισμό στη διαχείριση των υποθέσεων και καταγγελιών τους από την αστυνομία και τις υπόλοιπες αρμόδιες αρχές.

Την ασυνέπεια αυτή την είχε προδιαγράψει η ΚΙΣΑ σε έγγραφο θέσεων για Εισηγήσεις για νομικές και πολιτικές αλλαγές για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης των μεταναστριών στην Κύπρο. Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν υιοθέτησε  αυτές τις προτάσεις αλλά αρνήθηκε κάθε διαβούλευση και διάλογο με την ΚΙΣΑ και άλλες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών.

Οι σημερινές συνθήκες όχι μόνο ταπεινώνουν και περιθωριοποιούν τη ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΑ και τη γυναίκα ΠΡΟΣΦΥΓΑ αλλά την καθιστούν αόρατη και την αποκλείουν από όλες τις πολιτικές και τους μηχανισμούς που υποτίθεται στοχεύουν στην προστασία και προώθηση των δικαιωμάτων της γυναίκας. όπως και από την ατζέντα και τις δράσεις γυναικείων οργανώσεων και ομάδων που διακηρύσσουν υπέρ των δικαιωμάτων και της θέσης των γυναικών.

Η πανδημία  καθιστά  τη ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΑ και τη γυναίκα ΠΡΟΣΦΥΓΑ ακόμα πιο ευάλωτη, μαζί και με άλλες κοινωνικές ομάδες, αφού το κράτος επιλέγει συνειδητά να τις αγνοεί και να τις αποκλείει από όλα τα μέτρα στήριξης των εργαζόμενων και των ανέργων, περιορίζοντας αυτές τις γυναίκες ακόμη πιο ασφυχτικά και στερώντας τόσο από τις ίδιες όσο και από τα παιδιά τους ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης.

Με τη συμμετοχή της στη χθεσινή μαζική πορεία, η ΚΙΣΑ τονίζει την επιτακτική ανάγκη ουσιαστικής συμπερίληψης και ένταξης των μεταναστριών και των γυναικών προσφύγων στην κυπριακή κοινωνία και καλεί –

• Τις μετανάστριες και τις γυναίκες πρόσφυγες σε συσπείρωση και αγώνα για διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, και
• τις γυναικείες οργανώσεις και το γυναικείο κίνημα γενικότερα να αναγνωρίσουν και να εντάξουν στις γραμμές και τους αγώνες τους τις μετανάστριες και γυναίκες πρόσφυγες και τα αιτήματά τους.

Καλούμε επίσης την κυβέρνηση όπως προχωρήσει άμεσα στις νομικές και άλλες αλλαγές που απαιτούνται για άρση των  θεσμικών διακρίσεων και του αποκλεισμού των μεταναστριών και γυναικών προσφύγων από όλες τις πολιτικές, μηχανισμούς και μέτρα για την προστασία και προώθηση των δικαιωμάτων και ελευθεριών της γυναίκας.

Διοικητικό Συμβούλιο

8th March is not a day of celebration but one of outcry

Current conditions do not allow us to celebrate 8^th March International Women’s Day. The loss of achievements, rights and freedoms of women, repeated violations against them, daily violence and sexism do not let us celebrate.

KISA’s priority for 8^th March, a day for all women, is focused on migrant and refugee women who bear an even heavier burden and are deprived of the dignity, respect, support and protection a modern democratic state should be providing them.

Contrary to any concept or notion of democracy, the government has established a policy of hostile environment and repression that target more than ever before migrant and refugee communities. In this framework, migrant and refugee women experience on a daily basis conditions of systemic and social discrimination, exploitation, human trafficking and gender-based violence. The murders of the five migrant women and their two children brought to the surface the criminal indifference and negligence of the authorities.

As soon as the mass social outcry subsided, the government abandoned the development and implementation of “additional protection measures for foreigners”, announced by the government itself. As a result, migrant women continue to experience gender-based violence on a daily basis, a situation aided by institutional racism and sexism by the police and other competent authorities. KISA pointed out this inconsistency in a position paper with Suggestions for legislative and policy changes for the improvement of the work and life conditions of migrant women in Cyprus. Not only did the government not adopt these proposals, but it also refused any consultation and dialogue with KISA and other civil society organisations. 

Under such conditions, migrant and refugee women are not only humiliated and marginalised but they are also excluded from all policies and mechanisms purportedly aiming at the protection and promotion of women’s rights, as well as from the agenda and actions of women’s organisations and groups supporting women’s rights.

The pandemic makes migrant and refugee women even more vulnerable, along with other social groups, as the state purposely opts to ignore and exclude them from all measures in support of workers and the unemployed, restricting them even more and depriving them and their children of decent living conditions.

With its participation in yesterday’s mass march, KISA underlines the imperative necessity for the effective inclusion and integration of migrant and refugee women in the Cypriot society and calls on-

• Migrant and refugee women to rallying together and to struggle for claiming their rights
• Women’s organisations and the women’s movement in general to recognise and include in their ranks and their struggles migrant and refugee women and their claims.

We also call on the government to proceed immediately to legislative and other required changes for the abolition of systemic discrimination and exclusion of migrant and refugee women.

Steering Committee