Login
According to media reports, the Ministry of Interior has submitted a Bill amending the Legislation for the acquisition of citizenship.
The Ministry has prepared and submitted the bill without any consultation with stakeholders, whether governmental or non-governmental, let alone the immigrants and refugees themselves. We also wonder if the Attorney General of the Republic has carried out a legislative elaboration of the bill and finds it legal and in accordance with the principles governing the rule of law.
According to the provisions of the bill:
The length of stay while seeking international protection, with subsidiary protection and studying is not counted in the time period of authorised stay before the submission of a citizenship application. This practically means that the overwhelming majority of refugees (over 85%) are excluded altogether from acquiring citizenship. Even refugee children born and raised in Cyprus and who consider it as their home country will be excluded from acquiring citizenship based on the above data. The same applies to children of Turkish Cypriot origin who one of the parents is not a Cypriot citizen.
Recognised refugees will also be negatively affected as the time of their stay before they are granted the refugee status will not count towards the time required for citizenship.
People belonging to vulnerable groups of this population (long-term unemployed due to disability or serious health problems, beneficiaries of the social welfare system due to low income, disability or serious health problems) are also excluded from acquiring citizenship.
Also excluded are persons who at any stage of their lives were convicted for a minor offense (e.g. They did not have the money to pay for the out-of-court fine for Corona…) and even those who are suspected of any offense in violation of the presumption of innocence.
Individuals who have entered or resided unauthorisedly in the territory of the Republic at any stage, and therefore all refugees, are also excluded from acquiring citizenship. In addition to the person applying for citizenship, his / her partner will have to prove that he / she is of “good character”, a provision that will also increase women’s dependence on their partners.
Although the government does not offer effective language programmes, Persons are also excluded from acquiring citizenship if they cannot prove adequate knowledge of the Greek language (level B1), an examination that even many Cypriots would not successfully pass, as well as adequate resources to maintain and support themselves and their families. KISA considers that these provisions will make it impossible under the current conditions of immigration to obtain citizenship for almost all migrants who have been living and working for decades in our country, in employment sectors, employers and earnings set by the Law.
Finally, it should be noted that the applicants will be evaluated for their sufficient knowledge of basic elements of the political and social reality of the country by a three-member committee that will consist of 2 civil servants and one police officer.
Access to citizenship is currently the most effective means and tool for the integration of non-European citizens in the EU and its member states. KISA is of the opinion that with the above bill the government makes it very clear that it does not want to integrate all migrants and refugees irrespectively of residence status in the country, while it had no qualms or reservations about selling the Cypriot citizenship to the rich or even persons who participated in organised crime and serious violations of human rights.
The present government, spearheaded by the Minister of Interior, with the bill seeks to introduce into the law racist and arbitrary criteria so as to “legitimise” illegal practices that they have hitherto been practising and hence annulled by the courts
It also abolishes the most favourable provisions for refugees in breach of the Geneva Convention, while the period of asylum or subsidiary protection is not counted in the number of years of residence in breach of the principle of refugee status.
The above provisions circumvent the very notion of citizenship and the basic criterion on which it can be granted, that of real, family, economic and social ties with the country which are proven by the length of stay, in stark contrast to the principles of international law.
Steering Committee
Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο , το Υπουργείο Εσωτερικών έχει προχωρήσει στην υποβολή Νομοσχεδίου για τροποποίηση της Νομοθεσίας για την απόκτηση της κυπριακής υπηκοότητας.
Το Υπουργείο έχει προχωρήσει στην ετοιμασία και υποβολή του νομοσχεδίου χωρίς καμία διαβούλευση με εμπλεκόμενους φορείς, είτε κυβερνητικούς είτε μη κυβερνητικούς φορείς, πόσο μάλλον με τους ίδιους τους μετανάστες και πρόσφυγες. Διερωτόμαστε επίσης, εάν ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας έχει προβεί σε νομοτεχνική επεξεργασία του νομοσχεδίου και το βρίσκει νόμιμο και σύμφωνο με τις αρχές που διέπουν ένα κράτος δικαίου.
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο της κυβέρνησης,
Ο χρόνος παραμονής με καθεστώς αιτητή ασύλου, συμπληρωματικής προστασίας και φοίτησης δεν προσμετρά στο χρόνο νόμιμης διαμονής που απαιτείται πριν από την υποβολή αίτησης για υπηκοότητα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των προσφύγων (πέραν του 85%) αποκλείονται πλέον από την απόκτηση της υπηκοότητας. Ακόμη και προσφυγόπουλα που έχουν γεννηθεί, μεγαλώσει και θεωρούν την Κύπρο ως πρώτη τους πατρίδα θα αποκλειστούν με βάση τα πιο πάνω δεδομένα από την απόκτηση της υπηκοότητας. Το ίδιο ισχύει και για παιδιά τουρκοκυπριακής καταγωγής που ένας από τους δύο γονείς δεν είναι κύπριος πολίτης.
Οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες θα επηρεαστούν επίσης αρνητικά αφού ο χρόνος παραμονής τους πριν από την παραχώρηση του προσφυγικού καθεστώτος δεν θα προσμετρά. Ενόψει των σημαντικών χρονικών καθυστερήσεων εξέτασης της αίτησης ασύλου τους θα παραταθεί ιδιαίτερα ο χρόνος που θα μπορούν να υποβάλουν αίτηση για υπηκοότητα.
Άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού αυτού (μακροχρόνια άνεργοι λόγω αναπηρίας ή σοβαρών προβλημάτων υγείας, χρήστες του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας λόγω χαμηλών εισοδημάτων, αναπηρίας ή σοβαρών προβλημάτων υγείας) επίσης αποκλείονται από την απόκτηση της υπηκοότητας.
Αποκλείονται επίσης άτομα τα οποία σε όποιο στάδιο της ζωής τους καταδικάστηκαν για ένα μικροαδίκημα (πχ δεν είχαν λεφτά να πληρώσουν το εξώδικο για τον Κορωνοϊό …), ακόμη και αυτά που είναι ύποπτα για οποιοδήποτε αδίκημα κατά παράβαση του τεκμηρίου της αθωότητας.
Άτομα τα οποία έχουν εισέλθει ή διαμείνει παράνομα στο έδαφος της Δημοκρατίας σε οποιοδήποτε στάδιο και, επομένως, όλοι οι πρόσφυγες, αποκλείονται επίσης από την απόκτηση της υπηκοότητας. Επίσης, πέραν από το άτομο που αιτείται την υπηκοότητα θα πρέπει και ο/η σύντροφος του/της να αποδείξει ότι είναι «καλού χαρακτήρα», μια πρόνοια που θα αυξήσει επίσης την εξάρτηση των γυναικών από τους συντρόφους τους.
Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν προσφέρει αποτελεσματικά προγράμματα εκμάθησης της γλώσσας, αποκλείονται επίσης από την απόκτηση της υπηκοότητας πρόσωπα που δεν μπορούν να αποδείξουν επαρκή γνώση της ελληνικής γλώσσας (επίπεδο Β1), μίαν εξέταση που ούτε αρκετοί Κύπριοι θα παρακάθονταν με επιτυχία, καθώς και ικανοποιητικούς πόρους συντήρησης των ιδίων και της οικογένειας τους.
Η ΚΙΣΑ εκτιμά ότι οι πρόνοιες αυτές κάτω από τις παρούσες συνθήκες μετανάστευσης θα καταστήσουν ανέφικτη την απόκτηση της υπηκοότητας σχεδόν από το σύνολο των μεταναστών/τριών που ζουν και εργάζονται για δεκαετίες στη χώρα μας σε καθορισμένους από το νόμο τομείς απασχόλησης, εργοδότες και απολαβές.
Τέλος να σημειωθεί ότι οι αιτούντες θα αξιολογούνται για την επαρκή γνώση βασικών στοιχείων της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας της χώρας από τριμελή επιτροπή που θα απαρτίζεται από 2 δημόσιους υπαλλήλους και ένα αστυνομικό.
Η πρόσβαση στην υπηκοότητα αποτελεί σήμερα το σημαντικότερο μέτρο και εργαλείο ένταξης των μη ευρωπαίων πολιτών στην Ευρωπαϊκή ‘Ένωση και τα κράτη μέλη. Η ΚΙΣΑ θεωρεί ότι η κυβέρνηση με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ξεκαθαρίζει πλέον ότι δεν επιθυμεί την ένταξη του συνόλου των μεταναστριών/τών και προσφύγων ανεξάρτητα από το καθεστώς παραμονής τους στη χώρα, ενώ δεν έχει καμία επιφύλαξη να πουλήσει την κυπριακή υπηκοότητα σε πλούσιους, ακόμη και πρόσωπα με συμμετοχή στο οργανωμένο έγκλημα και σε σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η παρούσα Κυβέρνηση, με πρωταγωνιστή τον Υπουργό Εσωτερικών, επιδιώκει με το νομοσχέδιο να εισαγάγει στο νόμο αυθαίρετα και ρατσιστικά κριτήρια ώστε να “νομιμοποιήσει” παράνομες πρακτικές που μέχρι σήμερα εφάρμοζαν και για τον σκοπό αυτό ακυρώνονταν από τα δικαστήρια οι παράνομες αποφάσεις του σε σχέση με άτομα τα οποία διαμένουν στην Κύπρο.
Επίσης, καταργεί τις ευνοϊκότερες διατάξεις για τους πρόσφυγες κατά παράβαση της Σύμβασης της Γενεύης, ενώ το χρονικό διάστημα που κάποιος είναι αιτητής ασύλου ή κάτοχος συμπληρωματικής προστασίας δεν προσμετράται στα χρόνια διαμονής κατά παράβαση της αρχής του αναγνωριστικού χαρακτήρα του καθεστώτος του πρόσφυγα.
Οι πιο πάνω διατάξεις καταστρατηγούν αυτή καθαυτή την έννοια της υπηκοότητας και το βασικό κριτήριο επί του οποίου αυτή μπορεί να αποδίδεται, αυτό των πραγματικών, οικογενειακών, οικονομικών και κοινωνικών δεσμών με τη χώρα, οι οποίοι αποδεικνύονται από τη διάρκεια της παραμονής, σε πλήρη αντίθεση με τις αρχές του διεθνούς δικαίου.
Διοικητικό Συμβούλιο
Pfizer has only one, yes ONE, factory to produce all vaccines for all countries outside of the United States. And on Friday, it announced that it would have to delay promised deliveries for ‘a few weeks’ while it is upgrading this factory in Belgium. Instead of standing up to Big Pharma, EU countries have shown no more than resignation hidden by some grumbling. Except for some isolated voices, no one has dared suggest that countries use an existing legal mechanism: compulsory licensing. That would mean that anyone could start producing the vaccine. And it’s legal.
Indeed, the 1995 TRIPS Agreement (Agreement on Trade-Related Aspects of Intellectual Property Rights) negotiated by the World Trade Organisation includes Article 31, which states that countries „may use of the subject matter of a patent without the authorization of the right holder“ if their legislation allows for exceptions. And according to the World Intellectual Property Organization (WIPO), 156 countries currently allow such exceptions, including all EU countries. So what are we waiting for?
While this law is different in each country, it usually gives the right to the state to use compulsory licensing in cases of health emergency and/or when the producer is unable to deliver. Hard not to think about the current situation, right? It is obvious that Big Pharma makes more money by producing itself, distributing itself, setting its own prices, but it is now failing to meet demands and its greed needs to be stopped. All we need is to apply the law, make the vaccine license open to all, let all producers use their capacities to produce it.
Public authorities not only have the duty, but also the right to do so, especially since there has been about 12 billion USD of public funds involved in developing those vaccines, with very little transparency about any related conditions. The Moderna vaccine has become the most striking example of the neoliberal tradition of privatizing profit and socializing expenses. Whereas this small company developed the vaccine exclusively thanks to public funds, and the US government jointly owns the rights, there has been no challenge to the firm’s right to make excessive profits. And it is not shying away from it, selling its doses almost twice the price of the Pfizer vaccine, and almost ten times more than the AstraZeneca one. Even worse, Moderna’s top three executives executives have made more than a 100 million USD by selling their stocks just after announcing the vaccine’s successful development.
Don’t worry, Pfizer & co. won’t die of hunger if we take their vaccines: the law already foresees compensations for compulsory licensing. But there is no legal right to unlimited profits in a time of epidemic emergency. We have suffered enough from the fact that governments have abandoned their role in pharmarceutical research and development and let this field to the whims of Big Pharma. The very same giants that decided not to pursue research on earlier forms of coronaviruses because it didn’t seem financially profitable are now telling us to stay quiet and wait so that they can make a profit? No, societies need to take back their health safety under control and manage it according to the general interest, and not the profits of shareholders.
Already in the first months of the pandemic, there were calls to makes vaccines a ‘public common good’ once they would be developed. On April 24th, President of the European Commission Ursula von der Leyen, backed the idea when she said that the future vaccine would be „our universal, common good“. Then, at the World Health Organisation’s (WHO) May 2020 summit, China pledged that it would not license its vaccine, if it succeeded in developing one, making it available for all countries to produce and use. But as vaccines developed by major Western corporations received the green light in late 2020, it became clear that their distribution would follow the laws of the jungle: vaccines for the richest countries, profits for the corporations.
In December 2020, around a hundred countries led by India and South Africa tried to move the WTO Assembly into adopting a resolution waiving intellectual copyrights on anti-Covid vaccination and drugs. They were met by the flat refusal of Western countries, who harbour the headquarters, laboratories, factories and shareholders of Big Pharma. In doing so, Western countries are going directly against the interests (and health and life) of their own citizens, not to talk of humanity in general, but they are successfully upholding the global neoliberal status quo concentrating power and money in the West.
During the pandemic, the global Left has been mostly struck by apathy, sitting back with some Schadenfreude as right-wing governments that had been claiming for years that ‘there is no magic money tree’ started pouring trillions into the economy. Apart from some solidarity actions and calls to protect workers and the vulnerable, the left has not been able to raise its voice to push for more decisive action in the anti-pandemic response, from putting workers’ health before profit to standing up to Big Pharma. Some iniatives are now appearing and we need to rally behind them, taking the streets from the far-right bolstered by conspiracy theorists. From the ‘Zero Covid’ plan to the EU-wide ‘No Profit on Pandemic’ initiative, now is the time to rise and challenge the incompetent and corrupt neoliberal forces.
Χθες Τετάρτη, 20/01/2021, στο Διοικητικό Δικαστήριο έγινε η πρώτη ακρόαση της προσφυγής της ΚΙΣΑ (αίτηση για διάταγμα αναστολής και κύρια αίτηση) κατά της απόφασης για διαγραφή της ΚΙΣΑ από το Υπουργείο Εσωτερικών. Η θέση της δικηγόρου της κυβέρνησης ήταν ότι θα χρειάζονταν χρόνο για ετοιμασία της απόρριψης της αίτησης για διάταγμα αναστολής. Το Δικαστήριο εισηγήθηκε την απόσυρση της αίτησης για διάταγμα αναστολής και την επίσπευση της εξέτασης της κύριας αίτησης κατά της απόφασης διαγραφής της ΚΙΣΑ.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η εκδίκαση της αίτησης για διάταγμα αναστολής θα διαρκούσε μερικούς μήνες, ιδιαίτερα υπό συνθήκες του Covid-19, και τον πρόσθετο χρόνο εκδίκασης της κύριας αίτησης μετά την απόφαση για το διάταγμα αναστολής (περίπου 1,5 χρόνος), η δικηγόρος μας συμφώνησε με την εισήγηση του Δικαστηρίου. Θεωρήθηκε ότι η επίσπευση εκδίκασης της κύριας αίτησης ενάντια στην απόφαση για τη διαγραφή ήταν προς το συμφέρον της ΚΙΣΑ. Η εκδίκαση της κύριας αίτησης ορίστηκε για τις 26 Φεβρουαρίου, στις 9 το πρωί, ενώ στο μεταξύ το Δικαστήριο έδωσε οδηγίες για γραπτή υποβολή των αγορεύσεων των μερών.
Στο στάδιο αυτό, η ΚΙΣΑ δεν ανακτά νομική προστασία ως ΜΚΟ με βάση την απόφαση της 14/12/2020 για τη διαγραφή της από το Μητρώο Σωματείων. Λαμβάνοντας υπόψη από τη μια την έφεση προς το Διοικητικό Δικαστήριο και, από την άλλη, το γεγονός ότι η διαγραφή είναι διαφορετική από τη διάλυση κάτω από το συγκεκριμένο Νόμο, η ΚΙΣΑ θα συνεχίσει την πλήρη λειτουργία
Η πιο σημαντική και ελπιδοφόρα εξέλιξη των τελευταίων ημερών είναι το τεράστιο κύμα συμπαράστασης με δηλώσεις και άλλες δράσεις στήριξης και συμπαράστασης προς την ΚΙΣΑ[i] και τον αγώνα της από Ευρωπαϊκά και διεθνή δίκτυα, ανεξάρτητους θεσμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεξαμενές σκέψης, εμπειρογνώμονες και ακτιβίστριες/ές, προς τους/τις οποίους/ες η ΚΙΣΑ εκφράζει τις ειλικρινείς ευχαριστίες και εκτίμηση της.
Σημειώνεται ότι η ΚΙΣΑ έχει υποβάλει προς τον Έφορο Σωματείων όλα τα στοιχεία που απαιτούνται από το Νόμο[ii], δηλαδή τους ελεγμένους λογαριασμούς του 2019, το τροποποιημένο καταστατικό και τα ονόματα των μελών του νέου Διοικητικού Συμβουλίου, μαζί με τις θέσεις και τα στοιχεία επικοινωνίας τους.
Το νέο Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΙΣΑ, το οποίο εκλέγηκε ομόφωνα από την πρόσφατη Γενική Συνέλευση, είχε την πρώτη του συνάντηση τη Δευτέρα, 18/01/2021, και συστάθηκε σε σώμα, με την εκλογή των Ανθούλας Παπαδοπούλου, Simon Bahceli και Θράσου Νεραντζή στις θέσεις Προέδρου, Γραμματέα και Ταμία, αντίστοιχα. Τα άλλα μέλη του 11-μελούς Διοικητικού Συμβουλίου είναι οι: Andrea Nemes, Λέανδρος Σαββίδης, Malik Shahrukh, Μαρία Χρυσάνθου, Νικολέττα Χαραλαμπίδου, Πέτρος Ηρακλέους, Βαγγελιώ Σουμέλη και Ζέλια Γρηγορίου.
Εμπλουτισμένα με διαφορετικά και διάφορα επαγγελματικά και εθνοτικά υπόβαθρα, δεξιότητες και εμπειρίες, ενδιαφέροντα και ακτιβισμό από την κοινωνία των πολιτών, όλα τα μέλη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου επιβεβαίωσαν την προσήλωση και αποφασιστικότητά τους να εργαστούν ομαδικά και σε συνεργασία άλλους φορείς πρώτα για τον αγώνα ενάντια στη νέα επίθεση κατά της ΚΙΣΑ και, στη συνέχεια, για την ενδυνάμωση της οργάνωσης για να μπορεί να εκπληρώνει πιο αποτελεσματικά και αποφασιστικά την αποστολή της για την ισότητα, τη διαφορετικότητα, τη διασφάλιση και προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου για όλους τους ανθρώπους.
Διοικητικό Συμβούλιο
[i] https://omct.org/human-rights-defenders/urgent-interventions/cyprus/2020/12/d26257/
http://www.migreurop.org/article3024.html?lang=en
[ii] https://kisa.org.cy/wp-content/uploads/2021/01/SLet-Eforos-20012021-1.pdf
Yesterday, Wednesday, 20/01/2021, the Administrative Court had the first hearing of KISA’s appeal (interim order and main application) against the deregistration of KISA by the Ministry of Interior. The position of the government’s lawyer was that they would need time to prepare their objection to the interim order. The Court suggested withdrawing the application for an interim order and expediting the examination of the main application against the decision to deregister KISA.
Taking into account that the interim order would take a few months to be heard, especially under the Covid 19 conditions, and the additional period that the main application would take to be heard after a decision on the interim order (approximately 1.5 years), our lawyer agreed with the suggestion of the Court. It was considered to be in the interest of KISA to have an expedited procedure on the actual decision to deregister KISA. The main application was set for a hearing on 26 February, at 9 am, whilst in the meantime the Court gave directions for the written submissions of the parties.
At this stage KISA does not regain legal protection as an NGO as per the decision of 14/12/2020 to remove it from the Register of Associations. Taking into consideration on the one hand the appeal to the administrative Court and, on the other, the fact that deregistration is different to dissolution under the particular Law, KISA will continue its full operation.
The most important and promising development of the last few days is the enormous solidarity movement with statements and other acts of support and solidarity with KISA[i] and its struggle from European and international networks, independent human rights institutions, Think Tanks, Experts and activists, to whom KISA conveys its sincere thanks and appreciation.
It is noted that KISA has submitted to the Registrar of Associations all formal requirements of the Law[ii], namely its audited accounts for 2019, the amended statutes and the names of the new Steering Committee, with their positions and contact details.
The new Steering Committee of KISA, unanimously elected at the recent General Assembly, had its first meeting on Monday, 18/01/2021, and set itself up as body, with the election of Anthoula Papadopoulou, Simon Bahceli and Thrasos Nerantzis to the positions of Chairperson, Secretary and Treasurer, respectively. The other members of the 11-strong Steering Committee are: Andrea Nemes, Leandros Savvides, Malik Shahrukh, Maria Chrysanthou, Nicoletta Charalambidou, Petros Heracleous, Vagelio Soumeli and Zelia Gregoriou.
Enriched with diverse and varied professional and ethnic backgrounds, skills and experience, interests and civil society activism, all members of the new Steering Committee vouched their dedication and determination to work closely as a team and in cooperation with KISA’s staff, members and friends, networks and other activists, first for fighting against the new attack against KISA and then for strengthening and further developing the organisation to more effectively and decisively pursue the realisation of its mandate for equality, diversity, safeguarding and promotion of human rights and the rule of law for all people.
Steering Committee
[i] https://omct.org/human-rights-defenders/urgent-interventions/cyprus/2020/12/d26257/
http://www.migreurop.org/article3024.html?lang=en
[ii] https://kisa.org.cy/wp-content/uploads/2021/01/SLet-Eforos-20012021-1.pdf
Looking at pro-Trump far-right supporters breaking in the Capitol, many mainstream opinion-makers shake their heads over the dangers of polarisation and extremism, providing the (far-) right with a convenient discourse about “both sides” and advocating a return to a status quo that brought us where we are. But in times of rising fascism and increasing inequalities, polarization is a necessity.
A commentary by Jan Fürth
Taken out of context, polarisation and division discourses sound really neat to the ears of the average citizen. Who wouldn’t want harmony and unity? But when a dangerous far-right ideology is rising, the very same discourses are used to either condemn resistance as “polarising” or to discard it as analogous to the very same threat it is standing up to. Uncompromisingly standing up to these hateful ideas makes you a polarising figure. Taking the streets to face off violent far-right thugs makes you a thug. In the end, all that is left is to either settle for this far-right extreme as a lesser evil or sit tightly under a new ‘moderate’ normalcy. A right-wing neo-liberal one, of course.
This naive faith in the absolute need for moderation becomes dangerous blindness when there is a shift in ideology towards the far right. If one always ought to stand in the middle, then how far rightwards should one go in a country where the president and one of the two parties has shifted towards fascism? How much understanding should we show for far-right ideas when they become a growing part of the mainstream? Are the murders of some unarmed African-Americans OK because of the majority’s racism? Should one accept at least some children in cages because a majority of citizens approve of it? Should the coup attempt be met with some understanding for the far-right mob? Shouldn’t one abstain from criticising and mobilizing to avoid polarisation?
A logical consequence of discourses on polarisation is the understanding that there are two poles, two extremes. Indeed, there cannot be polarisation without two completely opposed camps, and thus we find ourselves left with the well-known ‘both sides’ discourse from Donald Trump’s reaction to the 2017 Charlotteville far-right terror attack. All critiques of the far right are being met by a barrage of ‘whataboutist’ fire, pitting the coordinated attack on the central institution of decision-making against the vandalism happening in the margins of some BLM demonstrations. By pushing this line, far-right violence is minimized and its structural and institutional character is obscured.
According to this view, Trump’s far-right movement is only an answer to – and even a defense against – the specter of some kind of ‘BLM Antifa neo-marxist anarcho-bolshevist’ threat, or rather conspiracy, against the United States. In the U.S. American context, this ‘red scare’ becomes a powerful weapon to present Trump as a lesser evil, relativizing his far-right views as necessary to avoid another kind of – this time un-American – extremism. Thus the polarization thesis becomes an appeal to choose your side, with a powerful far-right media machine making sure that you’ll make the right choice.
In addition to giving ammunition to the far-right movement, the polarisation-and-two-extremes argument is also being pushed by (centre-)right forces that are looking to re-establish the status quo ante – going back to the pre-2016 situation. The equivalence thesis then becomes an appeal to go back to the ‘golden mean’, i.e. the kind of consensus-based politics that are celebrated by (neo-)liberal and some conservative commentators as ‘reasonable’ and ‘civilized’. As we know from U.S.American politics dominated by two right-wing parties, this middle-ground is very much tilting towards the right. In this sense, calls for moderation are powerful appeals to upholding the current status quo, which is the continuation of the kind of right-wing neoliberal policies we have been seeing since Ronald Reagan won the elections in 1981, and even earlier: neo-liberal economics, institutionalized racism and U.S. military imperialism.
When Bernie Sanders or Alexandria Ocasio-Cortez are attacked as ‘extremist’ or ‘polarizing’, including by people from their own party, this right-wing normalcy is being reestablished again and again. The centre-right Democratic majority can distance itself from these ‘extremists’ in its ranks and claim to be the voice of reason in contrast to a Republican party that has been seized by its far-right wing. The hope being, of course, that their position as the status quo will be embraced by a majority of electors equally convinced about the need for a ‘return to the normalcy’. And there you go: you have Joe Biden.
While the Democrats’ bet worked out in a context of global pandemic with important human losses and catastrophic socio-economic consequences, especially in the United States, it has proved a risky one, and the gains are rather meager. Their lame strategy could only be saved by extraordinary efforts by women of color and other community organisers, but it doesn’t bode well for the future, as we can expect the business-as-usual technocratic approach of the Biden administration to fail to tackle the class and racial inequalities plaguing the country, not to speak of the climate crisis. In the meantime, the promoters and accomplices of the ‘polarisation’ discourses will make sure that the United States will stay stuck in the same right-wing neo-liberal dead-end, with a Trump-like escape into a far-right alternative reality remaining the only mean of expression for the country’s frustrations.
Far from being a strictly U.S.American issue, the ‘polarization’ discourse has also been visible in European discussions and has been prominent in recent discussions of events in Washington. As The Jacobin was reporting lately, no other than… British left-wing politician Jeremy Corbyn was attacked by commentators talking about the Capitol assault! In Germany, it was a deputy from Merkel’s right-wing CDU Party, Thomas Heilmann, who put on the same level Trump and Antifa or the German street movement against the far-right AfD party, saying that “Polarisation and denigration always lead to hate and violence”.
We must reject empty discourses about polarisation that carefully avoid to talk about fascism and instrumentalize far-right terrorism to attack the Left. Let’s call things by their names and categorically refuse false equivalences between fascism and anti-fascism, between racism and anti-racism, between far-right authoritarianism and broad popular leftist movements challenging the status quo. In times of rising fascism, polarisation is a duty. Polarisation is society breaking up. It’s up to us to organize, unite and rebuild!
On Saturday evening, a young Black man named Ibrahima B. was arrested by the Brussels police and died in custody under unclear circumstances, allegedly from a heart attack. Available information point out that he was arrested for… filming a police intervention! This was an illegal arrest and the police has blood on its hands, regardless of the actual cause of death.
Ibrahima was on his way to the North train station to go back home to another city and he stopped to film a police intervention against a group of youths. Although it is perfectly legal and legitimate to film police harassment, the police officers went after him, which made Ibrahima B. afraid and made him flee. He was eventually arrested and he died an hour later while in police custody, his lawyer saying that it took long minutes for the police to react when he fell down in handcuffs, presumably hit by a heart attack.
The police clearly doesn’t have a clean conscience, as it took them more than six hours to call Ibrahima B.’s family, and they lied saying that Ibrahima B. had defied the curfew, even though the time of death (8:22pm) was before the start of the curfew (10pm). Police has also been disseminating rumours about drug abuse, even though there are no such elements available at the moment.
If Ibrahima B. was white, he would probably still be alive today. This is proven by countless examples of police brutality targeting people of colour and foreigners in the recent months in Belgium. At the very same spot were Ibrahima B. was arrested, Black German deputy of the EU Parliament Pierrette Herzberger-Fofana was violently arrested and searched by the police for… filming the arrest of two young Black men. The police wouldn’t believe that the 71-year-old is a EU deputy… In April, riots erupted in Brussels after a young man of North African descent died in police chase. In July, a young man of Algerian descent died in police custody in Antwerp after a brutal arrest. In August, videos revealed that Slovak national was strangulated to death by the police in a cell as the police officers laughed and one of them made Nazi salutes.
Small demonstrations took place in Brussels to request justice for Ibrahima B. and we stand in solidarity with those experiencing police brutality and structural racism, and with all those who are fighting back! No justice, no peace, fuck the police!
Την Κυριακή, 10/01/2021, η ΚΙΣΑ – Κίνηση για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμό πραγματοποίησε διαδικτυακά με μεγάλη επιτυχία τη Γενική της Συνέλευση.
Κατά τη συζήτηση της προτεινόμενης ημερήσιας διάταξης, η Συνέλευση πρόσθεσε, και μάλιστα ως θέμα προτεραιότητας, τις ανοίκειες επιθέσεις του Υπουργού Εσωτερικών εναντίον της ΚΙΣΑ που κατάληξαν στη διαγραφή της από το Μητρώο Σωματείων και Ιδρυμάτων κατά παράβαση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι και της ελευθερίας έκφρασης. Μετά τη συζήτηση πολλών εισηγήσεων και προτάσεων για το θέμα, η Συνέλευση ενέκρινε ομόφωνα το ακόλουθο ψήφισμα:
Η Γενική Συνέλευση της ΚΙΣΑ, που συνήλθε σήμερα 10 Ιανουαρίου 2021, τοποθετήθηκε κάθετα ενάντια στην πρωτοφανή παραβίαση εκ μέρους της κυβέρνησης βασικών αρχών δικαίου με τη διαγραφή της ΚΙΣΑ, καθώς και χιλιάδων άλλων ΜΚΟ από το Μητρώο. Η Συνέλευση ζήτησε από το νεοεκλεγέν Διοικητικό Συμβούλιο να αγωνιστεί ανυποχώρητα για την ανάκληση ή/και ακύρωση της απαράδεκτης διαγραφής της ΚΙΣΑ, επιδιώκοντας συνεργασίες με άλλες οργανώσεις, φορείς και άτομα, περιλαμβανόμενων και μη μελών της ΚΙΣΑ. Όλοι οι συμμετέχοντες έθεσαν τον εαυτό τους στη διάθεση του Συμβουλίου για στήριξη του αγώνα της οργάνωσης.
Επίσης, η Συνέλευση συζήτησε και ομόφωνα έδωσε την έγκριση της για την έκθεση πεπραγμένων και τον οικονομικό απολογισμό του απερχόμενου Διοικητικού Συμβουλίου καθώς και τις προτεινόμενες καταστατικές αλλαγές.
Τέλος, η Γενική Συνέλευση συζήτησε και αποφάσισε τις πιο κάτω προτεραιότητες της ΚΙΣΑ για το αμέσως επόμενο διάστημα.
Η Γενική Συνέλευση ολοκληρώθηκε με την εκλογή του νέου 11μελούς Διοικητικού Συμβουλίου. Tα μέλη του νέου ΔΣ, στην πλειοψηφία τους γυναίκες προέρχονται από διάφορους τομείς και βιογραφία με προσόντα και μεγάλη πείρα σε σημαντικούς τομείς για τη δράση της ΚΙΣΑ. Η σύνθεση του νέου ΔΣ εκφράζει την προσήλωση της ΚΙΣΑ στα θέματα ισότητας και διαφορετικότητας.
Διοικητικό Συμβούλιο
On Sunday, 10/01/2021, KISA – Action for Equality, Support, Antiracism held its online General Assembly with great success.
During the discussion of the proposed agenda, the Assembly added as matter of priority, the outlandish attacks against KISA by the Minister of Interior, which lead to its deregistration from the Register of Associations and Foundations, in violation of the right of assembly and association and freedom of expression. After the discussion of many suggestions and proposals, the Assembly unanimously approved the following resolution:
The General Assembly of KISA, convened today 10 January 2021, stands decidedly against the government’s unprecedented violation of basic principles of the rule of law with the deregistration of KISA and thousands other NGOs from the Register. The Assembly asked the newly elected Steering Committee to fight uncompromisingly for the annulment and/or revocation of the unacceptable deregistration of KISA, by among others pursuing cooperation with other organisations, bodies and individuals, including non-members of KISA. All participant members put themselves at the availability of the Steering Committee for supporting the organisation.
In addition, the Assembly discussed and unanimously approved the report for the work done and financial report of the outgoing Steering Committee as well as the proposed statutory amendments.
Finally, the General Assembly discussed and decided KISA’s priorities for the immediate future as outlined below.
The General Assembly was concluded with the election of a new 11-strong Steering Committee. With the majority of its members women, the new Steering Committee is comprised of people from different sectors and with different biographies, qualifications and extensive experience in important areas of KISA’s action. The composition of the new Steering Committee reflects KISA’s dedication to the issues of equality and diversity.
Steering Committee
Η ΚΙΣΑ, μετά την απόφαση του Εφόρου Σωματείων με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά της για μη συμπερίληψη στον κατάλογο των Σωματείων τα οποία θα διαγραφούν, άσκησε το δικαίωμα της σύμφωνα με το Νόμο σε ιεραρχική προσφυγή στις 17/12/2020.
Παρά τις διατάξεις του Νόμου σύμφωνα με τις οποίες η προθεσμία για άσκηση ιεραρχικής προσφυγής είναι 30 μέρες και έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα οποιωνδήποτε αποφάσεων του Εφόρου, ο Έφορος παράνομα προχώρησε στις 14/12/2020 και συμπεριέλαβε την ΚΙΣΑ στον κατάλογο των διαγραφέντων από το Μητρώο Σωματείων οργανώσεων ενώ στις 7/1/2021 ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών ως Γενικός Έφορος Σωματείων, απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή της ΚΙΣΑ.
Στις 8/1/2021 η ΚΙΣΑ καταχώρησε στο Διοικητικό Δικαστήριο την προσφυγή 25/2021 μαζί με ενδιάμεση αίτηση αναστολής των αποφάσεων του Εφόρου και Γενικού Εφόρου Σωματείων η οποία έχει οριστεί για επίδοση στην άλλη πλευρά στις 15/1/2021.
Όπως ανακοίνωσε εξ αρχής, η ΚΙΣΑ θεωρεί ότι οι αποφάσεις του Εφόρου Σωματείων είναι παράνομες, βασίζονται σε αντισυνταγματικές διατάξεις και παραβιάζουν κατάφωρα τα δικαιώματα της ελευθερίας του συνέρχεσθε ειρηνικώς, συνεταιρίζεσθε και την ελευθερία έκφρασης, και θα προχωρήσει με όλα τα νόμιμα μέσα που έχει στη διάθεσή της για ακύρωσή τους.
Διοικητικό Συμβούλιο
After the decision of the Registrar of Associations rejecting KISA’S request for non-inclusion in the list of Associations to be deleted, it exercised its right under the Law in a hierarchical appeal on 17/12/2020.
Despite the provisions of the Law, according to which the deadline for hierarchical appeal is 30 days and has a suspensive effect on any decisions of the Registrar, the Registrar illegally proceeded on 14/12/2020 and included KISA in the list of organisations which were deleted from the Register of Associations; while on 7/1/2021 the General Director of the Ministry of Interior as the General Superintendent of Associations, rejected the hierarchical appeal of KISA.
On 8/1/2021 KISA registered in the Administrative Court the Appeal 25/2021 together with an interim application for the suspension of the decisions of the Registrar and General Registrar of Associations which has been appointed for service on their side on 15/1/2021.
As it has been announced from the beginning, KISA considers that the decisions of the Registrar of Associations are illegal, based on unconstitutional provisions and blatantly violate the rights of freedom of peaceful assembly, association and freedom of expression, and will proceed with all legal means necessary for their cancellation.
Διαφορετικά είχαμε οραματιστεί αυτή τη Γενική Συνέλευση (ΓΣ). Εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα εργαζόμασταν για μια ΓΣ σταθμό για την πορεία της ΚΙΣΑ. Μια μαζική ΓΣ στην οποία να αξιολογήσουμε την δουλειά που έγινε όλα αυτά τα χρόνια, τις επιτυχίες αλλά και τις αποτυχίες, τα αδύνατα μας σημεία και τις δυσκολίες, ώστε να κάνουμε ένα νέο δυναμικό ξεκίνημα. Μια ΓΣ στην οποία να συζητήσουμε σε βάθος και να καθορίσουμε τις βασικές προτεραιότητες και στόχους της ΚΙΣΑ στα κύρια πεδία δράσης της.
Δυστυχώς, δύο θλιβερά γεγονότα, η επίθεση του Υπουργού Εσωτερικών, κ. Νουρή και οι συνθήκες Covid 19, το ένα χειρότερο από το άλλο, ανέτρεψαν αυτό τον προγραμματισμό. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η μόνη επιλογή που έχουμε, είναι να προχωρήσουμε με μια σύντομη εκλογική και καταστατική διαδικτυακή Συνέλευση με την ελπίδα ότι οι συνθήκες θα το επιτρέψουν ώστε να διεξάγουμε το ερχόμενο καλοκαίρι μια ΓΣ η οποία να ανταποκρίνεται στους αρχικούς σχεδιασμούς και προσδοκίες μας.
Η ΓΣ προγραμματίζεται να διεξαχθεί την Κυριακή, 10.01.2021 και ώρα 14:30 – 17:30, μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας Zoom. Οι ενδιαφερόμενοι να συμμετάσχουν στη ΓΣ θα πρέπει να το δηλώσουν εδώ.
Για σκοπούς προετοιμασίας έχουμε ανεβάσει στο διαδίκτυο τα ακόλουθα έγγραφα:
Όλα τα ποιο πάνω έγγραφα μπορούν να σας σταλούν και με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (email) εάν το επιθυμείτε. Τόσο για την αποστολή των εγγράφων όσο και για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας τηλεφωνικά στο 22-878181 / 99-098189 και ηλεκτρονικά στο info@kisa.org.cy
Διοικητικό Συμβούλιο
We had envisioned this General Assembly (GA) to be totally different. For quite some time now, we have been working for a GA that would be a milestone for KISA’s future course. A GA where to evaluate the work that has been done all these years, the successes but also the failures, our weak points and difficulties, and to make a new dynamic beginning. A GA where to discuss in depth and to set KISA’s main priorities and objectives in the main fields of its action.
Regrettably, this plan has been upset by two deplorable developments, the attack by the Minister of Interior, Mr. Nouris’s and the Covid-19 pandemic, one worse than the other. Under these circumstances, the only available option, is to hold a brief electoral and statutory Assembly online, in the hope that the conditions next summer will allow us to have a GA according to our initial planning and expectations.
The GA will be held on Sunday, 10/01/2021, 14:30 – 17:30, through the online Zoom platform. People who are interested in participating must register here
For the preparation of the GA, we have uploaded the following documents:
All the above documents can be sent via email, if you so wish. For both these documents or for any other information please contact us by phone on 22-878181 / 99-098189 and via email at info@kisa.org.cy.
Steering Committee
The Minister of Interior, immediately after his appointment last December, unleashed an unprecedented defamation attack against KISA and other NGOS active in the field of migration and asylum, making his intention to close them down very clear.
The Minister, with no substantiation whatsoever of his positions, repeatedly accused KISA for cooperation with terrorist religious organisations collaborating with Turkey, for corruption and participating in money laundering as well as for participation in the pursued, according to him, demographic and cultural identity changes of Cyprus by Turkey.
KISA with other civil society organisations has repeatedly called on the Minister to corroborate the serious accusations he has so easily and publicly hurled against us or to withdraw them and to publicly apologise. At the same time, we had warned that, otherwise, we would proceed to all legal means for the protection of our organisation and its action.
Instead of apologising and entering into dialogue with KISA and other NGOs, last August the Minister proceeded, unfortunately with the participation of the House of Representatives and with no public consultation and without informing those affected, to the Amendment of the Law on Associations and Foundations in order to utilise arbitrary administrative powers for the repression of our action, violating the human and constitutional rights of freedom of expression and freedom of assembly.
With the amendment of the Law, the Director General of the Ministry of Interior, in his capacity as Registrar of Associations and Foundations, acquired the power to consider that NGOs have become inactive and, therefore, to proceed to their deletion from the Register of Associations. The deletion is irreversible and automatically entails prohibition of continuing their action under the pretext of non-submission of audited accounts and not conducting statutory and electoral assemblies within two months of passing this last Law.
Despite the financial difficulties and the adverse conditions of action with the most vulnerable groups of the population amid the pandemic and with absolutely no support from the state, KISA has concluded its financial accounts. In addition, on the basis of the recent announcement of the Ministry, it has proceeded to the organisation of the General Assembly on 27.12.20020.
The Ministry of Interior, revealing its true intentions, proceeded on 14.12.2020 to remove KISA from the Register of Associations, ignoring even the right provided for in the Law to hierarchical recourse with in fact suspensive effect. This action of the Ministry aims to declare KISA’s action as illegal and thereby to silence a historic dynamic NGO highly critical of the policy of human rights violations by the government.
The Minister has repeatedly invoked the Report of Moneyval of the Council of Europe, misleading as with the golden passports both the Cypriot and the international public opinion. What the Report calls on the government to do is to proceed to the risk assessment of organisations with specific characteristics which are registered in Cyprus and their actions are in non-transparent sectors abroad.
The Minister also misleads public opinion when he projects the measures promoted in the framework of the Law on Associations as a tool of inspecting NGOs active in the asylum and migration field as he knowingly conceals the fact that all NGOs active in the field, apart from KISA which is an association, are Non-Profit companies registered with the Registrar of Companies and are in no case inspected by his Ministry through these measures.
KISA declares its determination to take all legal means at its disposal in Cyprus and beyond to put a stop to this new attack of the government against the constitutional and human rights of association and assembly, which constitute an integral part of the right to opinion and expression.
We call on the public, our members and friends to raise a protective shield around KISA in order to enable it to continue its important action for social justice, consolidation of the rule of law equally for all people without exception, for an inclusive society free from intolerance, hate speech and exclusion.
For updating your membership or stating your interest in becoming a member of KISA and participation in the General Assembly, we would like to ask you to fill in the attached form and send it to info@kisa.org.cy.
Steering Committee
16.12.2020
Ο Υπουργός Εσωτερικών, αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του τον περασμένο Δεκέμβριο, εξαπέλυσε μια άνευ προηγουμένου επίθεση δυσφήμησης κατά της ΚΙΣΑ και άλλων ΜΚΟ δραστήριων στον τομέα της μετανάστευσης και του ασύλου κάνοντας ξεκάθαρο το στόχο του για καταστολή τους.
Ο Υπουργός, χωρίς καμία απολύτως τεκμηρίωση των θέσεων του, κατηγόρησε την ΚΙΣΑ κατ’ επανάληψη για συνεργασία με τρομοκρατικές θρησκευτικές οργανώσεις που συνεργάζονται με την Τουρκία, για διαφθορά και συμμετοχή σε ξέπλυμα χρήματος και για συμμετοχή στην επιδιωκόμενη σύμφωνα με τον ίδιο δημογραφική και πολιτισμική αλλοίωση της ταυτότητας της Κύπρου από την Τουρκία.
Η ΚΙΣΑ έχει ζητήσει μαζί με άλλες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών επανειλημμένα από τον Υπουργό να τεκμηριώσει τις σοβαρές καταγγελίες που αβίαστα έχει εκσφενδονίσει δημόσια ή να τις αποσύρει και να απολογηθεί δημόσια. Ταυτόχρονα, είχαμε προειδοποιήσει ότι σε διαφορετική περίπτωση θα προχωρήσουμε σε όλα τα νόμιμα μέτρα για προστασία της οργάνωσης μας και του έργου της.
Ο Υπουργός των Εσωτερικών, αντί να απολογηθεί και να προσέλθει σε διάλογο με την ΚΙΣΑ και τις άλλες ΜΚΟ, προχώρησε τον περασμένο Αύγουστο, χωρίς καμία δημόσια διαβούλευση και ενημέρωση των επηρεαζόμενων, σε Τροποποίηση της Νομοθεσίας για τα Σωματεία και Ιδρύματα με σκοπό να αξιοποιήσει αυθαίρετες διοικητικές εξουσίες για την καταστολή της δράσης μας καταστρατηγώντας τα ανθρώπινα και συνταγματικά δικαιώματα της ελευθερίας έκφρασης, του συναιτερίζεσθαι και του συναθροίζεσθαι.
Με την τροποποίηση του Νόμου ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών, υπό την ιδιότητα του ως Έφορος Σωματείων και Ιδρυμάτων, αποκτούσε την εξουσία να θεωρεί ότι ΜΚΟ έχουν περιέλθει σε αδράνεια και ως εκ τούτου να προχωρεί σε μόνιμη διαγραφή τους από το Μητρώο Σωματείων. Η διαγραφή είναι αμετάκλητη και συνεπάγεται αυτόματα απαγόρευση συνέχισης της δράσης τους με πρόσχημα τη μη κατάθεση ελεγμένων λογαριασμών και διοργάνωση καταστατικών και εκλογικών συνελεύσεων εντός δύο μηνών από την ψήφιση της τελευταίας αυτής Νομοθεσίας.
Η ΚΙΣΑ, παρά τις οικονομικές δυσκολίες και αντίξοες συνθήκες δράσης εν μέσω πανδημίας με τις πλέον ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού και χωρίς καμία απολύτως στήριξη από το κράτος, έχει ολοκληρώσει τους ελεγμένους λογαριασμούς της. Επίσης, στη βάση της πρόσφατης ανακοίνωσης του Υπουργείου, έχει τροχοδρομήσει την διεξαγωγή της Γενικής Συνέλευσης για τις 27.12.20020.
Το Υπουργείο Εσωτερικό, αποκαλύπτοντας τις πραγματικές προθέσεις του, προχώρησε στις 14.12.2020 στη διαγραφή της ΚΙΣΑ από το Μητρώο Σωματείων, αγνοώντας ακόμη και το προβλεπόμενο στο Νόμο δικαίωμα άσκησης ιεραρχικής προσφυγής με ανασταλτικό μάλιστα αποτέλεσμα. Η ενέργεια του Υπουργείου αποκοπεί στην κήρυξη ως παράνομης της δράσης της ΚΙΣΑ και με αυτό τον τρόπο τη σίγαση μιας ιστορικής μάχιμης ΜΚΟ με έντονο κριτικό λόγο κατά της πολιτικής παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την κυβέρνηση.
Ο Υπουργός έχει επικαλεστεί κατ’ επανάληψη την Έκθεση Moneyval του Συμβουλίου της Ευρώπης, παραπλανώντας όπως και με τα χρυσά διαβατήρια τόσο την κυπριακή όσο και τη διεθνή κοινή γνώμη. Η Έκθεση αυτό που ζητά από την κυβέρνηση είναι να προβεί σε αξιολόγηση κινδύνου για Ιδρύματα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, που είναι εγγεγραμμένα στην Κύπρο και oi δράσεις τους είναι σε αδιαφανείς τομείς στο εξωτερικό.
Ο Υπουργός παραπλανά επίσης την κοινή γνώμη όταν προβάλλει τα προωθούμενα μέτρα στα πλαίσια της Νομοθεσίας για τα Σωματεία ως εργαλείο ελέγχου των ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στον τομέα του ασύλου και μετανάστευσης, αφού συνειδητά αποσιωπά το γεγονός ότι όλες οι ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στον τομέα, εκτός από την ΚΙΣΑ που είναι σωματείο, είναι Μη Κερδοσκοπικές εταιρείες εγγεγραμμένες στον Έφορο Εταιρειών και σε καμία περίπτωση δεν ελέγχονται από το Υπουργείο του με τα μέτρα που προβάλλει.
Η ΚΙΣΑ δηλώνει την αποφασιστικότητα της να δράσει με όλα τα νόμιμα μέσα που έχει στη διάθεση της τόσο εντός όσο και εκτός Κύπρου ώστε να αναχαιτίσει τη νέα αυτή επίθεση της κυβέρνησης κατά των συνταγματικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων του συνεταιρίζεσθαι και συναθροίζεσθαι, τα οποία αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του βασικού ανθρώπινου δικαιώματος ελευθερίας γνώμης και έκφρασης.
Καλούμε το κοινό, τα μέλη και τους φίλους μας να υψώσουν ασπίδα προστασίας της ΚΙΣΑ ώστε να μπορέσει να συνεχίσει το σημαντικό της έργο για κοινωνική δικαιοσύνη, για εμπέδωση του κράτους δικαίου ισότιμα για όλους ανεξάρτητα τους ανθρώπους, για μια συμπεριληπτική κοινωνία απελευθερωμένη από μισαλλοδοξία, ρητορικές μίσους και αποκλεισμούς.
Για σκοπούς επικαιροποίησης / δήλωσης ενδιαφέροντος για εγγραφή μέλους και συμμετοχή στη Γενική Συνέλευση στις 27.12.2020, παρακαλούμε όπως συμπληρώσετε και αποστείλετε το συντομότερο δυνατό στο info@kisa.org.cy το συνημμένο έντυπο, δήλωση.
Διοικητικό Συμβούλιο
16.12.2020
Σύμφωνα με τον Περί Προσφύγων Νόμο, ο οποίος ενσωματώνει μεταξύ άλλων τις διατάξεις της Οδηγίας 2013/33/ΕΕ αναφορικά με τις συνθήκες υποδοχής των αιτητών ασύλου όπως αυτές έχουν ερμηνευθεί από το Δικαστήριο της Ε.Ε., η αίτηση ασύλου υποβάλλεται ακόμα και προφορικά προς οποιαδήποτε κρατική αρχή, και στη συνέχεια η αρμόδια αρχή – Επαρχιακά Κλιμάκια ΥΑΜ- πρέπει να διασφαλίσουν ότι εντός 3 ημερών εκδίδεται βεβαίωση υποβολής αίτησης ασύλου , η οποία αποδεικνύει το νομικό τους καθεστώς και με την οποία επιτρέπεται πλέον η πρόσβαση στα δικαιώματα των αιτητών ασύλου σε συνθήκες υποδοχής. Σύμφωνα με τη νομολογία του ΔΕΕ, ακόμα και εάν ένα πρόσωπο δεν αναφέρει ότι επιθυμεί να υποβάλει άσυλο, οι αρμόδιες αρχές πρέπει να είναι κατάλληλα εκπαιδευμένες ώστε να συνάγουν ότι επιθυμούν να αιτηθούν άσυλο και να τους βοηθούν προς αυτή την κατεύθυνση.
Περαιτέρω, ο Νόμος προβλέπει ότι εντός 6 ημερών, και υπό συνθήκες μαζικών αφίξεων, εντός 10 ημερών, οι αρμόδιες αρχές πρέπει να μεριμνήσουν ώστε η αίτηση ασύλου να κατατεθεί και γραπτώς στην αρμόδια αρχή (Κλιμάκια ΥΑΜ).
Σύμφωνα με το Νόμο, για την υποβολή αίτησης ασύλου είναι μεν θεμιτά όχι όμως απαραίτητα τα όποια αποδεικτικά στοιχεία της ταυτότητα του/της αιτητή / τριας.
Η βεβαίωση που παραχωρείται εντός 3 ημερών διασφαλίζει:
Το Υπουργείο Εσωτερικών κατά παράβαση του Νόμου αποφάσισε αυθαίρετα όπως οι αιτήσεις ασύλου να υποβάλλονται στο Κέντρο Πουρνάρα αντί στα Κλιμάκια Αλλοδαπών. Τις τελευταίες 10 μέρες η Πουρνάρα έχει μετατραπεί με απόφαση του Υπουργείου Εσωτερικών, εκ νέου σε κλειστό Κέντρο φιλοξενίας, δηλαδή σε Κρατητήριο με 1000 πλέον αντί 600 άτομα που υποτίθεται είναι οι δυνατότητες του. Αυτό παραβιάζει τη βασική αρχή ότι ο κάθε αιτητής ασύλου έχει δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία και μόνο κατ΄εξαίρεση και υπό πολύ συγκεκριμένες περιστάσεις μπορούν να τίθενται υπό κράτηση. Πρόκειται για αυθαίρετη και παράνομη συλλογική κράτηση αιτητών ασύλου κατά παράβαση κάθε δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οι δύο αυτές αποφάσεις ουσιαστικά έχουν οδηγήσει στην αυθαίρετη και παράνομη αναστολή του συστήματος Ασύλου, με αποτέλεσμα ένας μεγάλος αριθμός αιτητών ασύλου σήμερα να είναι στους δρόμους χωρίς πρόσβαση σε βασικές ανάγκες (υγεία, τροφή, στέγη) και χωρίς καθεστώς παραμονής, και να απειλούνται και με αυτήν καθαυτή την επαναπροώθηση σε χώρα/ες όπου υπάρχει βάσιμος φόβος δίωξης αφού δεν μπορούν να αποδείξουν το καθεστώς παραμονής τους.
Ανάμεσα στα 1000 άτομα στο Πουρνάρα βρίσκονται γυναίκες και παιδιά, περιλαμβανομένων ασυνόδευτων ανηλίκων.
Η ΚΙΣΑ θα προχωρήσει σε όλα τα απαραίτητα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων και προσφυγών στο Δικαστήριο για παραβίαση του Περί Προσφύγων Νόμου. Επίσης, καλεί το κοινό να δείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη του προς τους αιτούντες άσυλο προμηθεύοντας τους με είδη πρώτης ανάγκης αλλά και με την άσκηση πίεσης προς την κυβέρνηση ώστε σύμφωνα με τις νομικές τους υποχρεώσεις:
Διοικητικό Συμβούλιο
On 18.11.2020 the Minister of Interior (YPES), Mr. N. Nouris, in an appearance on the SIGMA TV show ‘Mesimeri kai Kati’ made a highly racist statement that the episodes that took place the day before at the Asylum Seekers Centre in Kofinou “… unfortunately have to do with the culture of these people…”. The Ministry of Interior, completely silencing everything that had preceded it, stated that there is no other explanation “… when you are dealing with people who, instead of dialogue, choose knives and axes…”.
On November 12, 2020, a few days before the incidents, the government issued a decree, on the basis of the Law on Infectious Diseases, Chapter 260, turned the “reception and hospitality centres” of asylum seekers into detention centres, forbidding them from entering or leaving. The decision was made without any discussion and warning of the people living in the Centre. Instead of decongesting overcrowded the Reception Centres, the government chose to indiscriminately detain the entire population of the Centre. Residents of the Centre who until then had freedom of movement, overnight, could no longer visit their friends and relatives, go to work and school, remaining trapped in an inhospitable and isolated space, in the middle of nowhere.
These measures were the last straw especially for asylum seekers of African descent who have come out in protest against systematic discrimination and the institutional racism to which they have been exposed for months. A large number of them were forcibly transferred last April, following a decision by the Ministry of Interior, from the areas where they were staying, to the Pournara camp, where they remained in detention for a long time and in abhorrent living conditions. Then, they were forced to move to the centre of Kofinou where they remained trapped until today.
The individual who reacted violently to the decision of the authorities to close the Centre, had previously agreed with the authorities to return “voluntarily” back to his country. The authorities informed him that due to the new (measures), they will suspend the process for his departure from Cyprus. He did not accept the decision as he considered that the decision to leave the Centre and Cyprus did not have effect on health issues.
The situation was further aggravated by the fact that there is a complete lack of credibility of the authorities, due to the decisions they take from time to time, which also violate the Refugee Law itself, resulting in a lack of trust in the authorities.
KISA condemns the indiscriminate violence against protesters of African descent that police appear to have witnessed during the police operation.
It also condemns the excessive use of force by members of the Emergency Response Unit against a specific asylum seeker of African descent. According to a witness, this person was brutally abused, possibly revengefully for his attack on a police officer, which took place several hours earlier.
KISA calls on the Independent Authority for the Investigation of Allegations and Complaints against the Police (ADIPA) as well as the Commissioner for Administration and Human Rights, as the Authority Against Torture and as the Authority against Discrimination, to investigate rhetoric of the Ministry of Interior as well as the exercise of excessive violence by the police.
Finally, KISA calls once again on mass media executives to carry out their work impartially and in full respect of their code of conduct. We consider it extremely necessary that in such cases the voice / opinion of the affected and not only the Official Bodies be heard.
Steering Committee
Notis Mitarakis, the Greek Minister of Migration and Beate Gminder, Head of the European Taskforce for Lesbos and acting head of the EU task force on Lesbos visited Moria 21 on the island of Lesbos end of November.
by dunya collective from Lesbos (Greece)
It had the looks of a well-rehearsed show. Business as usual: In his speech Mitarakis emphasized that the camp was clean, save and orderly. He spoke of a “structure that has no traces of the chaos of Moria” and declared that flood protection measures had been completed and the camp was adequately prepared for winter. The camp could now function independently from the health care system of the city of Mytilini.
The minister continued by explaining that together with IGME1 the soil had been analyzed – a detail that could be of importance, since the camp is located on a former shooting range which makes contamination with lead and other heavy metals likely. With this step he reacted to the concerns of NGOs and media reports.2 EU commissioner of home affairs, Ylva Johansson, had stated after the fires in Moria in early September that conditions were indeed inacceptable. “Conditions in Moria, both before and after the fire, were unacceptable. Men, women and children living in overcrowded camps with poor sanitation and little access to health care.”3 Trusting Mitarakis’ comments, it looks like we are not about to recreate the same conditions. But the perspective of the people who must live in the camp is very different. It was not without reason that they quickly named the new camp Moria 2. A short overview:
I There are very few showers that only run with cold water, so-called bucket showers. Camp inhabitants have to improvise and build their own showers to wash themselves. There is neither running nor hot water. People have no other option than doing their laundry and washing themselves in the ocean.
II The quality of food is as bad as it was in the old camp Moria, the same catering company “Elaitis” brings the food. Food equaling three meals is distributed once a day. The food is of very low quality and in the evening it is often times spoiled already.
III Health care is insufficient. Many of the inhabitants do not trust the doctors anymore. There are long waiting hours and inhabitants often only receive paracetamol as a treatment. There is hardly any psychological care. There is an epidemic of scabies that was already a big problem in Moria 1.
IV The location of the camp is exposed to the north. The tents are thin. Wind and weather pull at them and cause enormous noise. Many inhabitants complain about sleep deprivation because of this. It is also cold at night and the tents are not heated. The use of radiators is officially forbidden, as is open fire.
V Electrical installations are insufficient and in many cases seem improvised. There has already been a fire in Moria 2, apparently caused by an electrical short. Inhabitants extinguished the fire, not the fire brigade.
VI There is very restricted access for the press. Journalists can only enter the camp with special permission and accompanied by police or camp personnel. These permissions are hard to come by. Of course, protection against COVID-19 is important, but these measures were already in place before lockdown. They aim at avoiding images of the ugly truth of the camp reaching the public.
VII Inhabitants often describe the camp as a prison. At the entrance there are metal detectors. Drones surveil the camp and there are 300 police officers on duty, working in shifts. On top of that, the possibilities of leaving the camps are heavily restricted. Lockdown has impacted the camp tremendously and now inhabitants can only leave the camp once per week for four hours maximum. This results in enormous psychological pressure.
Many do not now what is next to come. The repeating questions we encounter are: Will they decline my asylum application? Will there be a transfer to the mainland? Will I receive asylum? Will I be homeless? Will Germany take me in? What have we done to deserve this treatment? What will happen to me if I stay here? Will there be a new camp? Will I be allowed into the new camp? Will the camp be closed? How long do I have to stay here?
What do we know about the construction of a new camp that the EU task force is involved in? After his tour of the camp, Mitarakis underlined that Moria 2 was only temporary and together with the EU commission, a new, closed camp was in the works. “In the following month we will quickly work towards the creation of a more permanent, closed, controlled structure, in cooperation with the European Commission”, Mitarakis stated.4
Mitarakis has made similar statements before to online portal “Infomigrants”: “These camps will have double fencing, they will have a secure gate. Asylum seekers will be allowed to exit and enter using a card and a fingerprint at a dedicated time through the day. Camps will be closed at night – it’s a policy we are already implementing in the temporary camp in Lesbos. And also the camp will have a fully closed ‘pre-removal section’ for the people that have had final decisions and need to be returned to their countries of origin.”5
Doesn’t this contradict the statements of EU Interior Commissioner Ylva Johansson? She always stressed that a new building would be an open multi-purpose camp.6 But she also spoke of controlled entries and exits. Maybe Mitarakis is just not shy about speaking openly about his ministry’s plans. He simply does not see the necessity of being reserved when it comes to this issue. After all, the construction of such a prison camp is fully in line with the political agenda of the ruling Nea Dimokratia party. The ultra-conservative Greek government wants to show strength and score points with the extreme-right voters. It already did so with the eviction of the PIKPA on Lesbos.7
It looks as if the question of the construction date and exact location of the new camp is about to be resolved. All of the sites proposed until now are far away from the city or villages. Apart from the fact that housing people in camps for any length of time is inhumane, a camp in the middle of nowhere and without proper connections to public life has close resemblance to a prison. Social exclusion via spatial segregation is a popular tactic in European-Greek asylum policy. The question now is whether there are two different versions of one and the same camp in play, or whether Johansson deliberately used nicer words when speaking to the media to distort reality and calm public opinion.
Mitarakis talked big in September, announcing that the new camp will be completed before Easter of 2021. These plans can already be considered failed. There have been differences to be settled in regard to the location, which stalled the process and required new negotiations. “It is not easy to speak with the local population”, Gminder said to the press.8
This is why the visit to Moria 2 was only a small item on the agenda of the two politicians. The actual reason for the visit to the island of Lesbos must have been the agreement on the building site for a new camp. The two politicians met with officials of the European Commission as well as the Greek Ministry of Migration and technical advisors in Mytilini to discuss the project. The proposed location, directly next to a waste dump in Vastria, has already been rejected by the EU.9It would only damage the tarnished reputation of the Nobel Peace Prize winner further. The site proposed by the mayor of Mytilinis, Stratis Kytelis, and Charalambo Athanasiou, the representative of Nea Dimokratia of the respective prefecture, was the last one still on the table. After the meeting it was announced that this is the location they had now agreed upon. It is a private property called “Eleftherakou estate”, located about two kilometers to the east, near the landfill. The owner will cash € 70,000 of rent per month. The property belongs to the administrative district of the island capital of Mytilini.10Gminder and Mitarakis were confident that construction will start before Easter 2021 and the camp will be completed in autumn of the same year.11
We now know that a new camp will be built close to a landfill in the middle of nowhere. We do not know how open or closed the camp will be. But its location alone makes it a prison. It has also become clear that the current camp is a rather long-term “temporary structure”. Refugees will have to live there for another full year. This is an enormous psychological and physical burden for them. Europe has the responsibility of fairly allocating the people needing asylum. Particularly rich countries such as Germany are in a position to do so, but they obstruct this process politically. The new camp and the new EU migration package show what the phrase “No more Morias” actually means: The show must go on.
1 Hellenic Survey of Geology and Mineral Exploration. (https://www.igme.gr/)
5 https://www.infomigrants.net/en/post/28372/mitarakis-we-are-protecting-our-borders-in-line-with-international-law
6 Ylva Johansson in a conversation with German ARD, at 13:12min https://www.youtube.com/watch?v=eHVi99NdLME
7 PIKPA was a unique project offering shelter to particularly vulnerable refugees, without violence, police or fences. It was operation under the principle of “community organizing”. In the early hours of October 30th the project was evicted against the will of its inhabitants who were transported to Karatepe 1 camp. This camp is to be closed at the end of December. The refugees do not know what will happen afterwards.
Στις 18.11.2020 ο Υπουργός Εσωτερικών (ΥΠΕΣ), κ. Ν. Νουρής, προέβη στην εκπομπή Μεσημέρι και Κάτι του SIGMA TV στην άκρως ρατσιστική δήλωση ότι τα επεισόδια που έγιναν την προηγούμενη μέρα στο Κέντρο Αιτητών Ασύλου στην Κοφίνου «… έχουν να κάνουν δυστυχώς με την κουλτούρα αυτών των ανθρώπων…». Ο ΥΠΕΣ αποσιωπώντας παντελώς όλα όσα είχαν προηγηθεί, δήλωσε ότι δεν έχει άλλη εξήγηση «… όταν έχεις να κάνεις με ανθρώπους που αντί διαλόγου, επιλέγουν μαχαίρια και τσεκούρια…».
Στις 12 Νοεμβρίου 2020, λίγες μέρες πριν από τα επεισόδια, η κυβέρνηση με διάταγμα, στη βάση του αποικιοκρατικού Περί Λοιμοκαθάρσεως Νόμου, Κεφ. 260, μετέτρεψε τα «κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας» αιτητών ασύλου σε κρατητήρια, απαγορεύοντας την είσοδο και έξοδο από αυτά. Η απόφαση λήφθηκε χωρίς καμία συζήτηση και προειδοποίηση των ανθρώπων που διέμεναν στο Κέντρο. Αντί η κυβέρνηση να προχωρήσει σε αποσυμφόρηση των Κέντρων Υποδοχής επέλεξε να θέσει αδιάκριτα υπό κράτηση όλο τον πληθυσμό του Κέντρου. Οι διαμένοντες στο Κέντρο που μέχρι τότε είχαν ελευθερία διακίνησης, μέσα σε μια νύχτα, δεν μπορούσαν πλέον να επισκεφτούν τους φίλους και συγγενείς τους, να μεταβούν στις εργασίες και τα σχολεία τους, παραμένοντας εγκλωβισμένοι σε ένα αφιλόξενο και απομονωμένο χώρο, στη μέση του πουθενά.
Τα μέτρα αυτά ξεχείλισαν το ποτήρι ιδιαίτερα για τους αιτητές ασύλου με αφρικανική καταγωγή, οι οποίοι είχαν κατέλθει από τον περασμένο μήνα σε διαμαρτυρίες κατά των συστηματικών διακρίσεων και το θεσμικό ρατσισμό στον οποίο ήταν εκτεθειμένοι εδώ και μήνες. Ένας μεγάλος αριθμός από αυτούς μεταφέρθηκαν τον περασμένο Απρίλιο υποχρεωτικά, μετά από απόφαση του ΥΠΕΣ από τους χώρους που διέμεναν, στο στρατόπεδο Πουρνάρα όπου παρέμειναν για μεγάλο διάστημα υπό κράτηση και σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Στη συνέχεια, υποχρεώθηκαν να μετακινηθούν στο Κέντρο της Κοφίνου όπου παρέμειναν εγκλωβισμένοι μέχρι σήμερα.
Το μεμονωμένο άτομο που αντέδρασε βίαια στην απόφαση των αρχών να κλείσουν το Κέντρο, είχε συμφωνήσει προηγουμένως με τις αρμόδιες υπηρεσίες να επιστρέψει «εθελούσια» πίσω στη χώρα του. Οι αρμόδιες Υπηρεσίες τον ενημέρωσαν ότι λόγω των νέων διαταγμάτων, θα παγοποιήσουν τις ενέργειες για αναχώρηση του από την Κύπρο. Ο ίδιος δεν αποδέχτηκε την απόφαση αφού θεωρούσε ότι η απόφαση για αποχώρηση του από το Κέντρο και την Κύπρο δεν επηρέαζε τα θέματα υγείας.
Η κατάσταση επιδεινώθηκε περαιτέρω και από το γεγονός ότι υπάρχει πλήρης έλλειψη αξιοπιστίας των αρχών, λόγω των αποφάσεων που λαμβάνουν κατά καιρούς και οι οποίες παραβιάζουν και τον ίδιο τον περί Προσφύγων Νόμο, με αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης προς τις αρχές.
Η ΚΙΣΑ καταδικάζει την αδιάκριτη βία κατά των διαμαρτυρόμενων αφρικανικής καταγωγής που βάσει μαρτυριών φαίνεται να άσκησε η αστυνομία κατά την αστυνομική επιχείρηση.
Επίσης, καταδικάζει την υπέρμετρη βία που άσκησαν μέλη της ΜΑΑΔ κατά συγκεκριμένου αιτητή ασύλου αφρικανικής καταγωγής. Σύμφωνα με μαρτυρία, το πρόσωπο αυτό κακοποιήθηκε βάναυσα, ενδεχομένως εκδικητικά για την επίθεση του κατά αστυνομικού, η οποία προηγήθηκε αρκετές ώρες προηγουμένως.
Η ΚΙΣΑ καλεί την Ανεξάρτητη Αρχή Διερεύνησης Ισχυρισμών και Παραπόνων κατά της Αστυνομία (ΑΔΙΠΑ) καθώς και την Επίτροπο Διοίκησης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ως Αρχή Κατά των Βασανιστηρίων αλλά και ως Αρχή κατά των Διακρίσεων να διερευνήσουν στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους τόσο τις ρατσιστικές δηλώσεις και τη ρατσιστική ρητορική του ΥΠΕΣ όσο και την άσκηση υπέρμετρης βίας από πλευράς της αστυνομίας.
Τέλος, η ΚΙΣΑ καλεί για μια ακόμη φορά, τους λειτουργούς των ΜΜΕ να επιτελούν το έργο τους αμερόληπτα και με πλήρη σεβασμό του κώδικα δεοντολογίας τους. Θεωρούμε άκρως απαραίτητο να ακούγεται σε τέτοιες περιπτώσεις και η φωνή/άποψη των επηρεαζόμενων και όχι μόνο των Επίσημων Φορέων.
Διοικητικό Συμβούλιο
The is a translation with some modifications of a text by Cerveaux Non Disponibles.
The ban on broadcasting police actions centralizes all fears, but legalizing drones and surveillance technology is just as damaging to freedoms and democracy.
It is a subject that is little discussed and yet concerns us all. The text provides in these gaps to legalize facial recognition in the public space and the real-time exploitation of information about people. The video stream would be processed live by the police command, as mentioned in Article 22. The text does not mention the term “facial recognition”, but it should be noted that all amendments aimed at clarifying the practice were rejected. An example is amendment n°CL340 which explicitly provided for the prohibition of facial recognition. Rejected! The spirit of this law is to put the entire public space (especially cities) under permanent control. Without blind spots, with all the technology of algorithms and their freedom killing uses in data collection on a daily basis.
The State has lost the battle on police violence since the yellow vests, especially through the profusion of images made available to all on social networks, which have become a true self-media for any individual or collective that finally finds a voice.
The purpose of this law, which provides for 1 year of imprisonment and a 45,000€ fine for broadcasting that “undermines the police” is to limit freedom of expression in order to regain control of a republican narrative that has been completely eroded. In order to regain a hegemonic discourse, the hundreds of arbitrary acts of violence, daily racism, almost permanent impunity, as well as the dirty work that the police carry out on behalf of the State have become realities that must be hidden at all costs.
@TaoualitAmar Twitter photograph Hannah Nelson, arrested by police on 17th nov
Today, the forces of law and order already regularly intimidate professional journalists or simple witnesses who film. The police are already exercising a judgmental practice in the field through the physical and psychological violence they exercise. Imagine their zeal if this law were to be passed… If the National Assembly gave even more power to those who already abuse it with impunity…
Without an image, how many crimes and violence would have been hushed up or would not even have reached the gates of a court? Judges themselves say it: images are useful and without them, the police version always wins.
Let’s remember the importance that images have had for several cases:
This law also poses a major technical problem. Implicitly, it would sign the end of live videos showing police officers. If in their great leniency of falsely naïve playmobils the LREM (Macron’s party) deputies have suggested blurring the faces of police officers, let us recall that it is currently impossible to blur faces in real time. And that, in general, blurring a face on video is a complicated technique that is not within everyone’s reach and that would in fact restrict many images. If, however, this abject law were to be respected…
Last but not least, it should be noted that the police are not worried by the diffusion of their faces, which they have already been in the habit of masking for a long time (as well as not wearing their numbers), and although we have seen barbaric acts committed by them, this has not been the subject of popular reprisals to date. The argument of police protection is not based on anything and is mainly a bluster that makes the oppressors look like the oppressed.
Other aspects of the law should be addressed, such as the extension of the carrying of weapons in public places, even when not in use, or the increased role of private companies in policing.
The journalist Nnoman (his video) is being beaten by police.
What is striking in this text, which was passed on November 17 in the National Assembly, 2 years to the day after the yellow vests began, is its martial aspect. Do we realize that in the same law there is a state response to social protest and one against terrorism? This law intends to globally manage these problems in the same way. The repressive outcome of the November 17 demonstration is particularly strong, especially for the press.
The terrible image of a system that only responds with violence and intimidation… including on totally harmless demonstrators.
But the thousands of people present around the National Assembly could feel the anger rising and that no water cannon will be able to extinguish.
“The last warning for journalists: leave the premises with your press card or you will be arrested.” Quietly, the police muzzle the press covering a press freedom rally… All this knowing that they are being filmed. The law has not even passed and France is already in a totalitarian country. And it’s hard to see how the trend could be reversed. Neither petitions, nor demonstrations, nor the UN will be able to stop the fascinating drift.
At least 7 journalists have been arrested, threatened and/or beaten. Journalists who were covering a rally for freedom of the press and demonstration. It is extremely serious what this government allows itself! In particular, photographer Hannah Nelson was arrested last night and spent the night in police custody.
One Radical Planet 
