Login
Όσον τζαι να κωλοβαρεί η διαδικασία ολοκληρωτικής [τζαι θεσμικής] λύσης [ως τωρά οι διαδικασίες εν σαν ένα είδος διεύρυνσης μορφών επανένωσης που τα κάτω], φαίνεται να κτίζεται κάτι ευρύτερα μέσα που την καθημερινότητα, που τα κάτω, προς τα πάνω. Τζαι υπάρχει πάντα η απόλαυση να θωρείς τους απορριπτικούς μας ποδά, να ελπίζουν στους απορριπτικούς ποτζεί για να τους σώσουν που λύση.... [«..άτε ρε Τατάρ, πε Θκυο κράτη να τα πουκουπίσεις ούλλα»].. Ως τζαι οι νευρώσεις, βόρεια τζαι νότια μαθαίνουν να συνυπάρχουν, μέχρι τζαι να συνεργάζονται... :)
· Η χαριτωμένη κομπανία της επίσκεψης στην Γενεύη για μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης..
Το σημείο που εφάνηκεν να προκαλεί ένα είδος δυσφορίας για την επίσκεψη στην Γενεύη της ε/κ αντιπροσωπείας, ήταν ο αριθμός των συμμετεχόντων. Ως τζαι ο Αναστασιάδης... Θα μπορούσε να πει κάποιος/α οι ήταν μια έξυπνη κίνηση του Χριστοδουλίδη να τους πάρει ούλλους, τζαι μια συναπαρτσιά απορριπτικών συμβούλων, για να πει που την μιαν ότι «κάτι έγινεν» αλλά τζαι να εν καλυμμένος με τους απορριπτικούς... Αλλά πιο πρακτικά ο Χριστοδουλίδης απλώς αναπαρήγαγε ένα μοντέλο για ετσι σκηνικά.....
Το ενδιαφέρον εν ότι οι απορριπτικοί εν εφκάλαν πολλήν κατσιάρισμα... Ο Άριστος Μιχαηλίδης στον Φιλελεύθερο, ανησυχεί που τα τωρά για την «πολυμερή» του Ιούλη, ενώ ο Βενιζέλος, προβάλει το θετικό της κινητικότητας..
Αν δούμε τα μέτρα εν επέκταση ουσιαστικά των σταδιακών μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης: μια ελπιδοφόρα ανακοίνωση για άνοιγμα ακόμα 4 οδοφραγμάτων, τζαι 2 κοινές επιτροπές [νεολαίας τζαι κλίματος – ναι επιτέλους εστιάσαμε τζαι τζιαμέ] τζαι 2 πρακτικά μέτρα – για τα κοιμητήρια [που τούτον έτσι τζι αλλιώς γίνεται ως ιδιωτική πρωτοβουλία εδώ τζιαι 2-3 ίσως λλίον παραπάνω χρόνια] τζαι φωτοβολταϊκά στην νεκρή ζώνη – που εσιει τζαιρον που πλανιέται σαν ιδέα...]..
Αργά μεν, αλλά προχωρούμε... Η αίσθηση της ενιαίας Κύπρου εν ήδη μια βιωμένη πραγματικότητα. Τζαι όσοι, λόγω απορριπτισμού εν πάσιν να δουν την άλλην μερκά της χώρας τους, εν δικαίωμα τους, τζαι τζήνοι χάνουν..
Ο απορριπτισμος, κρίνοντας από τα σχόλια τους στα mainstream ΜΜΕ, ελπίζουν που την μια να ναυαγήσει ο Τατάρ τις συνομιλίες, με αναφορές σε θκυο κράτη, αλλά για να οικοδομούν την εικόνα του αρνητικού, θα πρέπει να αποδεχτούν ότι ο διαχωρισμός οδηγά στην διχοτόμηση... Οπότε αυτό-εγκλωβίζονται στο να στηρίζουν [ή έστω να ανέχονται] μέτρα που μέχρι πριν λλίον τζαιρό θα εδαιμονοποιούσαν αν επέρνωνταν αποφάσεις δακάτω χωρίς το διεθνές πλαίσιο κλπ..
Μάλλον κινείται με στρατηγική εξυπνάδα ο Γκουτέρες...
«Τέσσερα στα δέκα ακίνητα που βγαίνουν προς πώληση καταλήγουν στα χέρια ξένων σύμφωνα με στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας. Ενδεικτικά, το τρίτο τρίμηνο του 2024 κατατέθηκαν στο Κτηματολόγιο συνολικά 4.081 πωλητηρια έγγραφα, από τα οποία 2.409 αφορούσαν εγχωριους αγοραστές και 1.672 αλλοδαπούς [523 από χώρες της ΕΕ και 1.149 από τρίτες χώρες].»
ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Για να βάλουμε τζαι λλιον ιστορικό πλαίσιο: η μικρο-ιδιοκτησία στην Κύπρο ήταν το βασικό καθεστώς ιδιοκτησίας γης, όταν πέρασε το νησί από την οθωμανική στην βρετανική διακυβέρνηση. Ο βρετανοί, μάλιστα, στις πρώτες τους καταγραφές για την νέα αποικία, αποκάλεσαν την Κύπρο «ωκεανό μικρο-ιδιοκτησιας»..Τότε η μικρο-ιδιοκτησια ηταν παραγωγική για την αγροτική οικονομία. Μετα το 2000 είχαμε την φούσκα των ακίνητων, η οποία οδήγησε τζαι στην κρίση του 2011. Τζαι μεγάλο μέρος της γης πωλείται σήμερα σαν υποθήκες που τζηνη την περίοδο... ουσιαστικά η γη μετατρέπεται σε εμπόρευμα που πωλείται μαζικά στο [τζαι στο ξένο κεφάλαιο], για να καλύψει τα συμφέροντα μιας γενιάς.
Σε έτσι πλαίσιο, η κρίση για την εξεύρεση κατοικίας από την νέα γενιά, ένεν παράδοξη – εν αποτέλεσμα..
Αν δεν έχουμε μια παρέμβαση του δημόσιου, ουσιαστικά μεγάλο μέρος της κυπριακής γης θα περάσει σε ξένη ιδιοκτησία. Τζαι με κυβερνήσεις υποτέλειας στο εξωτερικό – είτε για πολιτικές εξαρτήσεις, είτε για οικονομικά συμφέροντα - οι κύπριοι μπορεί να καταλήξουν να.. ενοικιάζουν γη/κατοικία από ξένη ιδιοκτησία, πκιον, στη χώρα τους...
Κόψιμο του νου του πλασμάτου μπροστά στο θεσμικό ρατσισμό: ας εν τζαι «άγνωστος πατέρας» παρά ξένος...
«Τον απίστευτο «Γολγοθά» που βιώνει τους τελευταίους μήνες για να καταφέρει να πάρει την κυπριακή υπηκοότητα για το δίμηνο παιδάκι της, περιέγραψε στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση η Λουκία Αλετρά. Ο λόγος; Επειδή ο σύζυγος της και πατέρας του βρέφους είναι από το Καμερούν.
Η κυρία Αλετρά ανέφερε ότι το παιδάκι γεννήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2025 και τέσσερις ημέρες μετά είχε μεταβή στην Επαρχιακή Διοίκηση για να εγγράψει το παιδί. Μετά από αναμονή δύο ωρών, λειτουργός την ενημέρωσε ότι το παιδάκι δεν μπορεί να έχει την κυπριακή υπηκοότητα, λόγω του ότι ο πατέρας είναι από τρίτη χώρα. Το πιστοποιητικό γέννησης που εκδόθηκε μάλιστα, δεν αναφέρει την καταγωγή του παιδιού και παραμένει κενό.
Όπως ισχυρίζεται, λειτουργός της εισηγήθηκε να χωρίσει από τον σύζυγο της ώστε το παιδί να εγγραφεί ως αγνώστου πατρός και έτσι θα μπορεί να έχει την κυπριακή υπηκοότητα. Μετά την άρνηση της ίδιας να ακολουθήσει τη συμβουλή του λειτουργού, της ζητήθηκε να εξασφαλίσει έγγραφο το οποίο να αποδεικνύει ότι ο σύζυγος της δεν έχει εγκαταλείψει την Κύπρο..»
Η #Κύπρος πωλείται, όχι στους άραβες και αφρικάνους φτωχούς μετανάστες που έρχονται, δουλεύουν σκληρά και μια μέρα φεύγουν αλλά από πλούσιους Ρώσους, Ουκρανούς, Ευρωπαίους, Ισραηλινούς κλπ που αγοράζουν σιγά σιγά όλο το νησί μας και κατά συνέπεια εκτοξεύουν τις τιμές των ακινήτων με αποτέλεσμα οι πλήστοι ντόπιοι να μην μπορούν να αγοράσουν πλέον για να κτίσουν για παράδειγμα ένα σπίτι.
Η ατάκα του Καραμανλή την δεκαετία του 1960, για το ποιοί κυβερνούν τέλος παντων, ταιρκάζει γάντι στην κατάσταση της δεξιάς εθνικοφροσύνης κοκ στην Κύπρο σήμερα..
Που την μια επροσπαθήσαν να ξεπλύνουν την απόπειρα γενοκτονίας από το Ισραήλ στην Γάζα, τζαι μάλιστα εκατάπιαν αμάσητη την φτηνιάρικη υπόσχεση ότι... θα τους προστατεύκει το Ισραήλ. Οι πιο εύπιστοι, εφανταστήκαν τζαι προστασία που το Ισραήλ...
Οι ίδιοι που κατά τα άλλα υποτίθεται εν σηκώνουν «συμβιβασμούς», θέλουν σεβασμό του διεθνούς δικαίου στο κυπριακό, κοκ..
Τζαι τωρά μαθαίνουμε ότι οι θεσμικές ευκολίες προς το Ισραήλ, εφτάσαν σε σημείο «κατάληψης αεροδρομίων»...
Όπως την εθνικοφροσύνη κάποτε που έγλειφεν τους Εγγλέζους για αποικιακές καρέκλες... τζαι μετά αθθυμηθήκαν «αντι-αποικιακούς αγώνες» ..Αλλά πάλε, μετά το 1960, η δυτικολαγνεία της δεξιάς/ακροδεξιάς, εστήριζεν τους δυτικούς εισηγητές του σχεδίου Άτσεσον...
«Πατριώτες» που πουλούν την χώρα τους...
Έτσι τζαι η γελοιότητα της σημερινής ακροδεξιάς που προσπαθεί να στήσει θεάματα ενάντια στους φτωχούς μετανάστες, ενώ φαίνεται να καλοκρατεί τους Ισραηλινούς τζαι την αρπακτική τους πολιτική στην Κύπρο..
Ο ΔΗΣΥ, της δεξιάς/ακροδεξιάς, ανησυχά για την εξαγορά γης από ξένους... Εξηχάσαν τα γέρημα τα κατορθώματα της πολιτικής Αναστασιάδη για τα διαβατήρια..
Εν τέλεια του γελασμάτου η κατάσταση:
"Σήμερα στην κοινοβουλευτική επιτροπή Εσωτερικών θα συζητηθεί σχετική πρόταση Νόμου του βουλευτή ΔΗΣΥ Αμμοχώστου, Νίκου Γεωργίου." –
«Αλλοδαποί αγοράζουν γη στην Κύπρο χωρίς ουσιαστικό κώλυμα, εκτοξεύοντας τις τιμές των ακινήτων στο νησί μας επηρεάζοντας συνάμα ομάδες πολιτών, όπως ημεδαπά νεαρά ζευγάρια, που καθημερινά έρχονται αντιμέτωπες με το στεγαστικό ζήτημα.»
Αλόπως ένεν ποτζήνους που πολιτογραφούσε ο Μάστρος του...
Fished IA
«Ξέρετε γιατί κοκκίνισε ακόμη και η ντροπή ακούγοντας την ανακοίνωση του ΔΣ του ΑΠΟΕΛ για τον υπουργό Εργασίας για τις οφειλές προς το ταμείο των κοινωνικών ασφαλίσεων;
Το εξήγησε πολύ απλά ο πρόεδρος του Παγκύπριου Συνδέσμου Ποδοσφαιριστών στο πρωινό δρομολόγιο.
Νά λοιπόν πως κλέβουν το ταμείο οι οργισμένοι ποδοσφαιροπατερες .
Εδώ και ενάμιση χρόνο ο Σύνδεσμος έκανε καταγγελία στο υπουργείο Εργασίας για τα διπλα συμβόλαια που υπογράφουν σωματεία και ποδοσφαιριστές. Ενα κανονικό με παχυλούς μισθούς και ένα δεύτερο, είπε ο κύριος Νεοφυτιδης, των 150 και των 400 ευρώ τον μήνα.
Αυτα τα διπλά συμβόλαια όπως είπε είναι το 99.9% .
Δηλαδή δίνουν στους ακριβοπληρωμένους ποδοσφαιριστές στο κρυφό συμβόλαιο διακόσιες χιλιάδες ευρώ τον χρόνο και στο επίσημο συμβόλαιο έξι χιλιάδες τον χρόνο για να πληρώνουν λιγότερους φόρους και λιγότερες εισφορές στο ΤΚΑ
Δεν φτάνει που εξαπατούν το κράτος είναι και αχάριστοι αφού δεν πληρώνουν ούτε τα μικρά ποσα, που προκύπτουν από τις απάτες τους.
Δεν φτάνει που μας κλέβουν φανερά θυμώνουν γιατί κάποιοι τολμούν να πουν τα πράγματα με το όνομα τους οι ξεδιάντροποι.»
Γιατί εν πιστεύκουν την αστυνομία οι πολίτες – μπορεί να υπάρχουν εσωτερικές δομές συγκάλυψης, αλλά υπάρχει τζαι η ιστορική μνήμη της κοινωνίας σαν σύνολο
Η αστυνομία φαίνεται πκιον να μπαίνει επίσης στον δημόσιο διάλογο της απονομιμοποίησης... Η δολοφονία στην Ποταμιά, τζαι η άτσαλη τζαι αντιφατική απόπειρα της αστυνομίας να κάμει damage control, με φόντο μάλιστα τζαι όσα ανεξήγητα φαίνεται να αναδυθήκαν που το 2012, μάλλον ΄σννοιξεν μια πόρτα στο παρελθόν... Για δολοφονίες που συγκαλύφτηκαν...
Αλλά σιγά σιγά ιστορικά τα εσωτερικά σύστημα/δομές ελέγχου, γίνονται διάτρητα...
«Η Οξάνα Ράντσεβα ήταν ένα κορίτσι 20 χρόνων που το 2001 είχε έρθει στην Κύπρο για να εργαστεί ως χορεύτρια, όπως τουλάχιστον νόμιζε. Δώδεκα μέρες μετά την άφιξη της βρέθηκε νεκρή, σε πεζοδρόμιο της οδού Γλάδστωνος στη Λεμεσό, κάτω από διαμέρισμα όπου την είχαν φυλακίσει για να την εκπορνεύουν. Ο θάνατος της καταχωρήθηκε ως αυτοκτονία κι ο πατέρας της άρχισε ένα πολύχρονο αγώνα για να καταδείξει τις πραγματικές συνθήκες θανάτου του παιδιού του. Στην υπόθεση εμπλέκοντο και αστυνομικοί οι οποίοι, λίγες μέρες πριν, σε προηγούμενη απόπειρα απόδρασης, την είχαν συλλάβει και παραδώσει στον ιδιοκτήτη του καμπαρέ που την είχε φέρει στην Κύπρο. Βρίσκοντας πόρτες κλειστές, ο πατέρας προσέφυγε στο ΕΔΑΔ το οποίο καταδίκασε την Κύπρο. Μετά την απόφαση διατάχθηκε ποινική ανάκριση η οποία αθώωσε όλους τους εμπλεκόμενους. Ο πατέρας ωστόσο δεν πείστηκε και συνέχισε να στέλνει επιστολές στη Γενική Εισαγγελία λαμβάνοντας την απάντηση πως «η πάροδος του χρόνου κάνει αδύνατη τη συλλογή νέων στοιχείων» και πως μάλλον προσπάθησε να κατεβεί από το μπαλκόνι μεθυσμένη αφού χημική ανάλυση στην οποία βασίστηκε ιατροδικαστική εξέταση ανίχνευσε αλκοόλ στα ούρα της.
Κι ύστερα ήρθε η Αντριάνα Νικολάου επιμένοντας πως ο θάνατος του γιού της δεν ήταν αυτοκτονία. Εν μέρει δικαιώθηκε, αλλά κανένας δεν τιμωρήθηκε. Αστυνομικοί και ιατροδικαστής είχαν πείσει τους πάντες, εκτός από τους γονείς, πως επρόκειτο για αυτοκτονία.
Ακολουθήσε το 2012 ο θάνατος της Χριστίνα Καλαϊτσίδου ο οποίος προήλθε σύμφωνα με την πρώτη ιατροδικαστική γνωμάτευση, από πυρκαγιά που ξέσπασε από αναμμένο τσιγάρο στο δωμάτιο όπου κοιμόταν. Κι εδώ χρειάστηκε ο αγώνας του πατέρα για να αποδειχτεί πως δολοφονήθηκε από το σύζυγο της.
Ύστερα ήταν η υπόθεση της Πετράνα Μίλκοβα, στη σορό της οποίας έγιναν πέντε νεκροψίες για να διαφανεί πως η γυναίκα κατασπαράχθηκε από σκύλους. Ακολούθησε η περίπτωση 70χρόνου σε γηροκομείο, ο θάνατος του οποίου αποδόθηκε από ιατροδικαστή σε κεφαλοκλείδωμα. Κάμερες όμως στον χώρο έδειξαν πως ο άνθρωπος, έπεσε και μία εργαζόμενη, στην προσπάθεια της να τον σηκώσει τραβώντας τον από τα ρούχα, τον έπνιξε.
Και σήμερα είναι ο θάνατος του Πακιστανού (το όνομα του οποίου δεν θα μάθουμε). Με μία σφαίρα στην πλάτη ο ιατροδικαστής αποφάνθηκε πως δεν υπήρχε εγκληματική ενέργεια. Και τώρα, πρέπει να πιστέψουμε πως ναι μεν η σφαίρα έφυγε από όπλο αστυνομικού, όπως διαφάνηκε τέσσερεις μέρες μετά, αλλά δεν υπήρξε προσπάθεια συγκάλυψης από μέρους της αστυνομίας. Απλά οι ιατροδικαστές δεν μπορούν να διακρίνουν πως είναι η πληγή από σφαίρα και πως από πέτρα. Όσο για τα θύματα, η Οξάνα ήταν πιωμένη και ο Πακιστανός διακινητής. Και ζήσαμε εμείς καλά και οι αρχές καλύτερα..»
One Radical Planet 