Μετά το φόνο ενός αιτητή ασύλου από το Καμερούν από τρεις Νιγηριανούς προκάλεσε θύελλα ξενοφοβικών και ιδιαίτερα Αφροφοβικών άρθρων στα ΜΜΕ, με ιστορίες περί ναρκωτικών και γκέτο ως προς τα κίνητρα της φονικής επίθεσης. Ένα τέτοιο άρθρο στο Philenews έχει δώσει για ακόμα μια φορά την πλατφόρμα για σχόλια, προειδοποιήσεις και φωνές για ‘πετάξτε τες όλους έξω’, ‘είναι όλοι εγκληματίες’, ‘λαθρομετανάστες’, κλπ, κλπ.
Η ΚΙΣΑ – Κίνηση για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμό επισύρει την προσοχή ότι δεδομένου ότι η υπόθεση και οι συνθήκες της εξετάζονται από την αστυνομία, τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι δεν πρέπει να καταλήγουν σε βιαστικά συμπεράσματα και αφορισμούς, υποθάλποντας το ρατσισμό και το λόγο μίσους. Ιδιαίτερα προσεκτικός θα έπρεπε να ήταν δημοσιογράφος , ενόψει προηγούμενης καταδίκης του από την επιτροπή δημοσιογραφικής δεοντολογίας για ξενόφοβη αρθρογραφία.
Η ΚΙΣΑ καλεί τις αρχές να προχωρήσουν σε ένα ουσιαστικό διάλογο με τους κατοίκους της περιοχής ώστε να καταγραφούν με ολοκληρωμένο και συμμετοχικό τρόπο τα βασικά προβλήματα της περιοχής. Στη βάση αυτής της διεργασίας θα πρέπει να εκπονηθεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αναβάθμισης της περιοχής το οποίο να διασφαλίζει:
In the aftermath of the murder of a Cameroonian asylum seeker by three Nigerians has caused a barrage of xenophobic and more particularly Afrophobic articles in the media, with stories about drugs and ghettos as to the motives of the attack. The latest article in Philenews has once again provided a platform to comments, warnings and calls for “throwing them all out”, “they are all illegal”, “they are all criminals”, etc, etc.
KISA – Action for Equality, Support, Antiracism cautions that, as the circumstances of the crime are still under investigation by the Police, the media and journalists should not rush to hasty conclusions and aphorisms, inciting racist and hate speech. This should be especially the case for the Philenews journalist who has in the past been convicted by the Journalism Ethics Committee for xenophobia.
In the meantime and in order to put things in a more balanced perspective, KISA would like to inform about the following:
KISA calls on the authorities to engage in a meaningful dialogue with the inhabitants of the area, including migrants and refugees, in order to record the key problems in a comprehensive and participative manner. On the basis of this process an integrated plan for upgrading the area should be developed to ensure:
|
Η απόφαση του ΑΚΕΛ να συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιο του για τις Ευρωεκλογές τον τουρκοκύπριο Νιαζί Γκιζίλγιουρεκ, είναι μια από τις πιο σημαντικές αποφάσεις στην ιστορία του. Από μόνη της αυτή η πράξη στέλνει ένα μήνυμα φιλίας και συνεργασίας στην άλλη πλευρά και δημιουργεί μια νέα δυναμική και νέες προοπτικές για το κίνημα επαναπροσέγγισης, ειρήνης και επανένωσης του νησιού μας.
Πιστεύουμε ότι αυτό το μήνυμα θα ήταν ακόμη πιο ισχυρό αν επέλεγε έναν από τους καταξιωμένους τουρκοκύπριους συνδικαλιστές, ιδιαίτερα από τον χώρο των εκπαιδευτικών, που δίνουν καθημερινά τη μάχη μέσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα ενάντια στον εθνικισμό, για ειρήνη και επανένωση. Μια τέτοια επιλογή θα δημιουργούσε ακόμη μεγαλύτερη δυναμική και στις δυο πλευρές.
Ανεξάρτητα όμως από αυτό, η υποψηφιότητα Νιαζί Γκιζίλγιουρεκ έχει δημιουργήσει τη δική της δυναμική και έχει αγκαλιαστεί από χιλιάδες κόσμο και από τις δυο πλευρές. Η πιθανή εκλογή του με τις ψήφους ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων θα είναι ένα χαστούκι σε όλους όσους παθαίνουν αλλεργία σε οτιδήποτε προωθεί την συνεργασία, την συμφιλίωση και την ενότητα των απλών ανθρώπων στο νησί. Γι αυτό και έχει προκαλέσει τις αντιδράσεις των εθνικιστών και των φασιστών και στις δυο πλευρές και έχει πανικοβάλει την κυβέρνηση και την παράταξη της που έχουν χάσει την ψυχραιμία τους και καταφεύγουν σε βρισιές και σοφιστείες για να υπονομεύσουν την υποψηφιότητα Νιαζί Γκιζίλγιουρεκ.
Η Εργατική Δημοκρατία από πολύ νωρίς αναγνώρισε τη σημασία και τη δυναμική που μπορεί να έχει μέσα στην κοινωνία ένα δικοινοτικό ψηφοδέλτιο και στις Ευρωεκλογές του 2004 προώθησε την υποψηφιότητα του Μεχμέτ Χασκουλέρ ενώ το 2014 συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο της Δικοινοτικής Ριζοσπαστικής Αριστερής Συνεργασίας με υποψήφιους δυο τουρκοκύπριες και τέσσερεις ελληνοκύπριους, τρείς γυναίκες και τρείς άντρες.
Σ΄αυτές τις εκλογές στηρίζουμε το ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ και ψηφίζουμε Νιαζί Γκιζίλγιουρεκ. Ο κάθε ένας και η κάθε μια που θέλει να δώσει την κόντρα με τον εθνικισμό, με τους φασίστες και τους νοσταλγούς του Χίτλερ, που έχει σιχαθεί τις κολοτούμπες του Αναστασιάδη στο Κυπριακό και τη χυδαία και ρατσιστική ρητορική του, όπως και του Αβέρωφ θα πρέπει να δώσει τη ψήφο του στο ΑΚΕΛ και τον Νιαζί Γκιζίλγιουρεκ.
Ο κάθε ένας που θέλει να μαυρίσει την κυβέρνηση και το κόμμα της για τα κουρέματα, την λιτότητα και τις περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις, για την διάλυση της Δημόσιας Υγείας, και Παιδείας, για το ξεπούλημα του Συνεργατισμού, για τον εναγκαλισμό της με τους νεοναζί του ΕΛΑΜ – Χρυσή Αυγή, ψηφίζει ΑΚΕΛ και Νιαζί Γκιζίλγιουρεκ.
Αυτό όμως δεν είναι αρκετό. Η υποψηφιότητα και πιθανή εκλογή του Νιαζί Γκιζίλγιουρεκ θα πρέπει να γίνει η αφετηρία για να συγκροτήσουμε ένα αντιφασιστικό κίνημα που να έχει διάρκεια και μαζικότητα και να μπορεί να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της ακροδεξιάς και των φασιστών όπου εμφανίζονται κάθε φορά. Ένα κίνημα που να αντιστέκεται στις επιθέσεις της κυβέρνησης και των αφεντικών. Μια κοινωνική συμμαχία, που να αποτελείται από τον κάθε ένα και την κάθε μια που δεν θέλει να δει να ξαναγίνονται ολοκαυτώματα και ναζιστικές θηριωδίες, που θέλει να ζήσει σε μια επανενωμένη πατρίδα που θα την «διαφεντεύουν αυτοί που την δουλεύουν», σε μια κοινωνία που να χαρακτηρίζεται από την κοινωνική αλληλεγγύη, την αποδοχή και το σεβασμό της διαφορετικότητας, ανεξάρτητα από θρησκεία, εθνική καταγωγή ή σεξουαλικό προσανατολισμό.
Σε αυτό τον κόσμο θα φέρει ξανά την ελπίδα και την αυτοπεποίθηση η νίκη της Αριστεράς και του Νιαζί. Αυτός ο κόσμος θέλουμε να χαμογελά στις 27 του Μάη.
Εργατική Δημοκρατία
Λευκωσία 20 Μάη 2019
[…] The lake is the blood of times,
drops of sweat and blood of others.
Your only offer was innocence
Bargained away through time,
in everyday expressions,
Filipino, negro, whore…
Are you shocked?
Please…
Yes, yes, I know, not you.
You would never.
You’re a philanthropist, by definition superior. […]
a quote from the poem: “Why are you shocked?” by Giorgos Pericleous.
Mary Rose Tiburcio, Sierra Graze Seucalliuc, Arian Palanas Lozano, Maricar Valtez Arquiola, Livia Florentina Bunea, Elena Natalia Bunea. Bodies of women and girls,immigrant and insignificant lives for both the cypriot state and the cypriot society. Murdered bodies, thrown into wells, in ponds, in suitcases, that heavy rain and accidental reports from tourists brought recently to the surface. The fact that so far seven women and girls have been murdered indicates something far more abhorrent: the deep racism and misogyny of the Cypriot institutions and the Cypriot society itself.
The invisibility of the immigrant women living and working in Cyprus has transformed into a horrifying spectacle, reminding us of the daily violence to which these women are exposed due to racism, unjust working conditions and patriarchy; conditions established -not only- in cypriot society and consciousness.
The marginalization of the immigrant female workers from the realm of the “political” and their social position as abjects -not subjects- of the institutions of the Cypriot State were revealed by the total indifference of the State to their existence/luck. Once again, the “occupied part of Cyprus”, the “black hole”, functioned as an excuse to the reluctance of the State to deal with such matters. However, the failure to deal with the disappearances is at the same time a failure to recognize the social oppression of immigrant female domestic workers in Cypriot reality; a failure to recognize the violence of gender and power relations.
Behind the distinct story of each murdered woman, there is a structure which is no exception but the common ground of all femicides around the world: patriarchy. From America to Saudi Arabia, from Argentina to Spain, and from Turkey to Cyprus, the basic tool of patriarchal societies is gendered violence. Psychological and physical violence against women is one of the basic methods of their obedience. This type of violence has different manifestations and a different degree of brutality: it starts with words that afflict the bodies of women and objectify their bodies and their sexuality, it becomes systemic and subordinates on the basis of origin, color, class, salary, labor, sexuality and desire, while in its outburst it could result to physical abuse and murderous mania.
Patriarchy has for centuries sowed poison in the minds of men perpetuating a culture of sexism, deeply rooted in inequality and gender discrimination, the economic weakening of women, and the acceptance of toxic masculinity with its nationalistic and militaristic impacts. It is no coincidence that so many centuries of systematic violence create repeated expressions of sexist enforcement: in communication, in contact, in the workplace, in public space. Sexism is the daily expression of patriarchy in our lives. Because in the bipolar concept of power-domination one finds a whole range of sexist violence; from vulgarity to speech, to physical violation, and from rape to death.
The scariest thing of all though, is that we are progressively led to the normalization of this sexist culture and, without reducing the severity and tragedy of the femicides, we must recognize that they are only the tip of the iceberg from the surface of which are emerging cycles of gender violence and hatred that patriarchal societies have imposed in the form of physical, psychological, sexual, economic, institutional and symbolic subordination. Nikos Metaxas is flesh from the flesh of patriarchy in Cyprus, that sees the bodies of immigrant women as temporary, consumable, worthless.
Today, we stand in solidarity with the marginalized communities of immigrant domestic workers and their struggle for visibility and (social) justice. We recognize the privileges we have in making our voices heard more. That’s why we are walking side by side, shouting to uncover institutional violence.
It is our duty to create collective structures that will fight against sexism, patriarchy, racism and nationalism. Our debt is to change the public discourse and the public space so that it shows zero tolerance to cases of sexism.
SILENCE SHALL NOT BE OUR DOMAIN OF ABJECTION.
FEMINIST SELF-DEFENSE EVERYWHERE!
Syspirosi Atakton
10th May 2019
[…] Η λίμνη είναι το αίμα χρόνων,
σταγόνες από ιδρώτα και αίμα άλλων.
Η μόνη σου προσφορά ήταν η αθωότητα
που ξεπούλησες χρόνια πριν,
σε καθημερινές εκφράσεις,
Φιλιππινέζα, πουτάνα, μαυρού…
Τι σοκαρίστηκες;
Σε παρακαλώ…
Ναι, ναι ξέρω, όχι εσύ.
Εσύ ποτέ.
Είσαι φιλάνθρωπος, εξ ορισμού ανώτερος. […]
απόσπασμα από το ποίημα: ‘´Τι σοκαρίστηκες;”του Γιώργου Περικλέους.
Μαίρη Ρόουζ Τιμπούρκιο, Σιέρα Τιμπούρκιο, Αριάν Παλάνας, Μαρικάρ Βαλτέζ, Λίβια Φλορεντίνα Μπουνέα, Έλενα-Ναταλία Μπουνέα, Ασμίτα Χάντκα Μπίστα. Σώματα γυναικών και κοριτσιών, μεταναστριών, σώματα “χωρίς σημασία” και ζωές “μη-αξιοβίωτες” τόσο για το κυπριακό κράτος όσο και για την κυπριακή κοινωνία. Δολοφονημένα σώματα ξεχασμένα για μήνες, πεταγμένα σε πηγάδια, σε λίμνες, τεμαχισμένα σε βαλίτσες, τα οποία η έντονη βροχή και οι τυχαίες αναφορές από τουρίστες τον Απρίλιο που μας πέρασε έβγαλαν στην επιφάνεια. Όμως, το γεγονός των μέχρι στιγμής εφτά δολοφονημένων γυναικών και κοριτσιών από τον κατά συρροήν δολοφόνο ήρθαν να αναδείξουν και κάτι πολύ πιο αποτρόπαιο: τον βαθύ ρατσισμό και μισογυνισμό των θεσμών, αλλά και της ίδιας της κυπριακής κοινωνίας.
Η αορατότητα των μεταναστριών που ζουν και εργάζονται στη Κύπρο μεταμορφώθηκε σε ένα φρικαλέο (υπερ)θέαμα θυμίζοντάς μας και την βία την οποία βιώνουν καθημερινά λόγω του ρατσισμού, των συνθηκών εργασίας και της πατριαρχίας – στοιχεία εδραιωμένα στην κυπριακή και όχι μόνο κοινωνία και συνείδηση. Η περιθωριοποίηση αυτών των γυναικών από τη σφαίρα του “πολιτικού” αλλά και η κοινωνική τους θέση σαν αποκείμενα -και όχι υποκείμενα- των θεσμών του κυπριακού κράτους διαφάνηκαν περίτρανα από την παντελή αδιαφορία για την ίδια τους την ύπαρξη/τύχη. Για ακόμα μια φορά τα “κατεχόμενα”, η γνωστή πλέον μαύρη τρύπα, λειτούργησαν ως η εύκολη λύση για να δικαιολογηθεί επί της ουσίας η απροθυμία του κρατικού μηχανισμού να ασχοληθεί με τις υποθέσεις αυτές. Γιατί αυτό θα σήμαινε ότι θα αναγκαζόταν να δει πίσω από τις εξαφανίσεις την κοινωνική καταπίεση που κρύβει η θέση μιας γυναίκας μετανάστριας οικιακής εργάτριας στην κυπριακή πραγματικότητα, θα σήμαινε ότι θα αναγκαζόταν να αναγνωρίσει την βία που κρύβουν οι έμφυλες και εξουσιαστικές σχέσεις.
Πίσω από την ξεχωριστή ιστορία κάθε δολοφονημένης γυναίκας, υπάρχει μια κοινή συνισταμένη η οποία δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά τον βασικό κανόνα των γυναικοκτονιών ανά το παγκόσμιο: αυτή δεν είναι άλλη από την πατριαρχία. Από την Αμερική μέχρι τη Σαουδική Αραβία, από την Αργεντινή μέχρι την Ισπανία, και από την Τουρκία μέχρι την Κύπρο, βασικό εργαλείο των πατριαρχικών κοινωνιών είναι η έμφυλη βία. Η ψυχολογική και σωματική βία κατά των γυναικών συνιστά μια από τις βασικές μεθόδους υποταγής τους. Αυτού του είδους η βία έχει διαφορετικές εκφάνσεις και διαφορετικό βαθμό βαναυσότητας: ξεκινά με λέξεις που προσβάλλουν χυδαία τα σώματα των γυναικών, εργαλειοποιεί τα σώματα και τη σεξουαλικότητά τους, γίνεται συστημική και τις υποτάσσει με κριτήρια την καταγωγή, το χρώμα, την τάξη, τον μισθό, την εργασία, τη σεξουαλικότητα και την επιθυμία, ενώ στην έξαρσή της παίρνει χαρακτηριστικά σωματικής κακοποίησης και δολοφονικής μανίας.
Η πατριαρχία, για αιώνες, σπέρνει δηλητήριο στα μυαλά των ανθρώπων, για την δήθεν ανωτερότητα του άντρα, για την δήθεν κατωτερότητα της γυναίκας διαιωνίζοντας μια κουλτούρα σεξισμού η οποία είναι βαθιά ριζωμένη στην ανισότητα και τις έμφυλες διακρίσεις, την οικονομική αποδυνάμωση των γυναικών και την αποδοχή της τοξικής αρρενωπότητας με τις εθνικιστικές και μιλιταριστικές της παρακρούσεις. Δεν είναι τυχαίο που τόσοι αιώνες συστηματικής βίας, δημιουργούν αλλεπάλληλες εκφράσεις σεξιστικής επιβολής: στην επικοινωνία, στην επαφή, στον χώρο εργασίας, στον δημόσιο χώρο. Ο σεξισμός είναι η καθημερινή έκφραση της πατριαρχίας μέσα στις ζωές μας. Διότι στη διπολική αντίληψη εξουσιαστή-εξουσιαζόμενης βρίσκει έκφραση όλο το φάσμα της σεξιστικής βίας. Από τη χυδαιότητα στον λόγο, μέχρι τη σωματική παραβίαση, και από τον βιασμό μέχρι τον θάνατο. Το πιο τρομαχτικό βέβαια είναι ότι έχουμε σταδιακά οδηγηθεί στην κανονικοποίηση αυτής της κουλτούρας σεξισμού και, χωρίς να θέλουμε σε καμία περίπτωση να μειώσουμε τη σοβαρότητα και τραγικότητα των γυναικοκτονιών των μεταναστριών γυναικών και κοριτσιών, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου όπου κάτω από την επιφάνειά του αναδεικνύονται αλληλεπικαλυπτόμενοι κύκλοι έμφυλης βίας και μίσους που οι πατριαρχικές κοινωνίες επιβάλλουν στις γυναίκες τόσο στην ιδιωτική όσο και στη δημόσια σφαίρα με τη μορφή της σωματικής, ψυχολογικής, σεξουαλικής, οικονομικής, θεσμικής και συμβολικής τους υποταγής.
Ο αμετανόητος μισογύνης δολοφόνος, δεν είναι μια αποκρουστική παραφωνία μιας κατά τ’ άλλα φυσιολογικής κοινωνίας. Ο Νίκος Μεταξάς είναι σάρκα από την σάρκα της πατριαρχίας στην Κύπρο που βλέπει τα σώματα των μεταναστριών εργατριών ως προσωρινά, αναλώσιμα, χωρίς αξία.
Σήμερα εμείς στεκόμαστε αλληλέγγυες/οι δίπλα στις περιθωριοποιημένες κοινότητες μεταναστριών οικιακών εργατριών και στον αγώνα τους για ορατότητα και (κοινωνική) δικαιοσύνη. Αναγνωρίζουμε τα προνόμια που έχουμε στο να ακουστούν οι φωνές μας περισσότερο. Γι’ αυτό περπατάμε δίπλα-δίπλα και φωνάζουμε για να ξεσκεπάσουμε τις λειτουργίες και δομές της εξουσίας.
– Χρέος μας η δημιουργία συλλογικών, οριζόντιων δομών που θα ενδυναμώσουν ενάντια στο σεξισμό, την πατριαρχία, το ρατσισμό και τον εθνικισμό.
– Χρέος μας η επανοικειοποίηση του δημόσιου λόγου και χώρου με μηδενική ανοχή σε περιστατικά καθημερινού σεξισμού.
Η ΣΙΩΠΗ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ ΜΑΣ.
ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ ΠΑΝΤΟΥ.
Συσπείρωση Ατάκτων
10 Μαίου 2019
|
Η ΚΙΣΑ – Κίνηση για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμό εκφράζει και δημόσια βαθιά θλίψη για τη στυγερή δολοφονία της Marry Rose Tiburcio, μετανάστριας από τις Φιλιππίνες, αλλά και έντονη ανησυχία για την τύχη της εξαφανισμένης 6χρονης κόρης της. Η ΚΙΣΑ καταδικάζει για ακόμα μια φορά, τις μέχρι σήμερα αναδυόμενες από τα γεγονότα πράξεις ή παραλείψεις των αρμοδίων αρχών, και ειδικότερα της αστυνομίας ως προς τον εντοπισμό και προστασία των θυμάτων.
Η Marry Rose και η ανήλικη κόρη της είναι τα νεότερα θύματα και ταυτόχρονα η κορυφή του παγόβουνου της βίας εναντίον μεταναστριών γυναικών στην Κύπρο. Η ΚΙΣΑ έχει ενημερώσει τις αρμόδιες αρχές και καταγγείλει επανειλημμένα δημόσια σωρεία περιστατικών ψυχολογικής, σωματικής και άλλης μορφής έμφυλης και ρατσιστικής βίας στην οποία υπόκεινται οι γυναίκες μετανάστριες, χωρίς να λαμβάνεται κανένα μέτρο και καμία πολιτική η οποία να βασίζεται στην αποδοχή των ειδικών αναγκών προστασίας τους, ως μιας ιδιαίτερα ευάλωτης ομάδας γυναικών που υπόκειται σε πολλαπλές διακρίσεις και μορφές βίας στην Κυπριακή κοινωνία. Η βία αυτή άλλοτε προέρχεται από τους εργοδότες τους, τους συντρόφους τους, το κοινό ή ακόμη και το προσωπικό των κρατικών υπηρεσιών και των ιδιωτικών γραφείων εξευρέσεως εργασίας στα οποία είναι αναγκασμένες να αποτείνονται λόγω του ιδιαίτερα ευάλωτου καθεστώτος παραμονής και εργασίας τους.
Η ΚΙΣΑ έχει δεχτεί σωρεία παραπόνων από μετανάστριες που αποτάθηκαν στην αστυνομία, στις υπηρεσίας κοινωνικής ευημερίας και σε αρκετές περιπτώσεις στα ίδια τα δικαστήρια και αντί να βοηθηθούν βρέθηκαν αντιμέτωπες με την αδιαφορία, την ολιγωρία, την μη ανταπόκριση και σε αρκετές περιπτώσεις με την επαναθυματοποίησή τους. Σε αρκετές περιπτώσεις η μη ανταπόκριση οφείλεται σε θεσμικές διακρίσεις οι οποίες ευθύνονται για τον αποκλεισμό τους από σημαντικές νομοθεσίες και υποδομές για την προστασία ευάλωτων ομάδων.
Με βάση τη μέχρι σήμερα εμπειρία της, η ΚΙΣΑ θεωρεί ότι οι λανθασμένες ενέργειες ή/και παραλείψεις των αρμοδίων αρχών ως προς τη διερεύνηση της εξαφάνισης της Mary Rose και της ανήλικης κόρης της η οποία καταγγέλθηκε εδώ και ένα χρόνο, δεν είναι δυστυχώς άσχετες με την εθνοτική τους καταγωγή και το μεταναστευτικό τους υπόβαθρο και απαιτεί όπως αυτές διερευνηθούν άμεσα, αποτελεσματικά και με διαφάνεια και όπως αποδοθούν ευθύνες.
Η κυβέρνηση, ενώ έχει κυρώσει από τον Ιούλιο του 2017 τη Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας, μέχρι σήμερα δεν έχει λάβει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την εφαρμογή της ενώ συνεχίζει να ισχύει μια πολιτική και πρακτική άρνησης αποδοχής της ιδιαίτερα ευάλωτης θέσης των μεταναστριών γυναικών σε σχέση με κάθε μορφής βίας.
Ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα της κοινότητας των Φιλιππίνων στην Κύπρο, η ΚΙΣΑ καλεί όλες και όλους να συμμετέχουν στην εκδήλωση μνήμης της Marry Rose Tiburcio που θα γίνει την Κυριακή, 21 Απριλίου, στις 4 το απόγευμα, στο Δημοτικό Κήπο απέναντι από τα πρώην γραφεία της CYTA.
Η ΚΙΣΑ καλεί την κυβέρνηση-
Τέλος, καλεί τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης να προχωρήσει σε ανεξάρτητη διερεύνηση του χειρισμού της υπόθεσης από την αστυνομία με στόχο τον εντοπισμό τυχόν παραλείψεων και ευθυνών αλλά και την υποβολή εισηγήσεων για αποφυγή επανάληψης παρόμοιας συμπεριφοράς στο μέλλον από τις αρμόδιες αρχές.
Διοικητικό Συμβούλιο ΚΙΣΑ
KISA – Action for Equality, Support, Antiracism expresses its sorrow for the brutal murder of Mary Rose Tiburcio, migrant woman from the Philippines, but also its grave concern for the fate of her disappeared 6-year old daughter. Once again, KISA condemns the emerging actions and/or failure of the competent authorities and more particularly of the Police as to tracking and protection of the victims.
Mary Rose and her young daughter are the latest victims and the tip of the iceberg of violence against migrant women in Cyprus. KISA has repeatedly informed the competent authorities and publicly denounced numerous incidents of physical, psychological and other forms of gender-based and racist violence that migrant women are subjected to. Todate, no measures or policy, based on the need to take special protection measures in view of their being an especially vulnerable group, subjected to multiple discrimination and forms of violence in Cyprus. This violence is exercised by their employers, their partners, the public in general and even by public servants and staff of private employment agencies, to which they are forced to apply to in view of their particularly vulnerable residence and employment regime.
KISA has received innumerable reports from migrant women who had applied to the Police, the Social Welfare Services and in many instances to courts, and where, instead of being assisted and supported, they came across indifference, unresponsiveness, disregard and in some cases they were re-victimised. In many cases, unresponsiveness is due to institutional discrimination which is responsible for their exclusion from important legislation and structures for the protection of vulnerable groups. On the basis of its experience todate, KISA is of the opinion that the wrong actions and/or omissions of the competent authorities as to the investigation of the disappearance of Mary Rose and her young daughter, which was reported almost a year ago, are not unfortunately irrelevant to their ethnic origin and migrant background. KISA calls for these actions and omissions to be investigated immediately, effectively and transparently and to apportion responsibilities.
While the government has, as from July 2017, ratified the European Council Convention on preventing and combating violence against women and domestic violence (Istanbul Convention), it has not as yet taken any substantial measures for its implementation, while the policy and praxis of refusing to accept the particularly vulnerable position of migrant women in relation to all forms of violence is still prevalent.
Responding to the call of the Filippina community in Cyprus, KISA calls on everybody to participate in the silent vigil in memory of Mary Rose Tiburcio, to be held on Sunday, 21 April, at 4 p.m., at CYTA park.
KISA calls on the government –
Finally, KISA calls on the Minister of Justice and Public Order to order an independent investigation of the handling of the case by the Police, in order to find any omissions and responsibilities but also to provide proposals for avoiding the repetition of similar handling by the competent authorities in future.
KISA Steering Committee
Asylum seekers from different Ethnic groups gathered at Solomou square at 10.00 am on Tuesday 16th April. They were demonstrating about the lack of employment opportunities exploitation and abusive work conditions and also to raise awareness and encourage the Cypriot government to increase employment opportunities and to ensure that no asylum seeker is exploited at their employment.
First, they went to the district Labour Office (LO). A Delegation of asylum seekers met with a representative of the LO and informed him about the difficulties in relations to the employment / labour market in Cyprus. They also complained about the behaviour of the staff of the Labour office and the facts that asylum seekers are not offered jobs by the public labour offices and for this reason they need to pay private corrupted agents most of the time to find them a job. They submitted a written resolution which you can find attached. The representative of the LO who said that they will try and make the employment contract waiting shorter as they complained that it takes a very long time to get their employment contracts approved by the Labour office, sometimes up to 4 months and as a result employers cannot wait that long and their end up losing their jobs.
They then went to the Ministry of Labour, Welfare and Social insurance. A delegation met with the permanent secretary of the ministry and their Issues were presented at the Labour office, he told them they are aware of the problem with the access to only few occupations and that the ministry is in a debate with the parliament in order to include more occupations, or open up more job opportunities for Asylum seekers. (they also submitted a written resolution. He promised to read/examine and respond. The ministry asked the Asylum Seekers to give him the contacts of the representative group for feedback and promised to be in touch.
They then met with representatives of the European Union House, a Representative of the european parliament and the European Commission, they informed him about the difficulties with the examination of their applications for Asylum he informed them that they will work together with the asylum service in order to improve the fairness and the length of the examination of the Asylum applications and can expect changes in June.
The last stop was the Ministry of Interior. They saw two representatives of the Ministry and specific requests were made, they are waiting very long 3/5 years. They informed the demonstrators that there will be faster examinations by increasing the capacity of the asylum service and there will be more Lawyers to help them and this should be implemented by June.
For more information you can contact Mr Kester Ikechukwu (96186311)
The Community of Asylum Seekers in Cyprus
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΑΚΤΩΝ & ΚΙΝΗΣΗ SAVE AKAMAS / SAVE CYPRUS
ΚΟΙΝΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ – ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019
«ΕΚΛΕΙΣΑΝ» ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ!
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΚΤΙΖΟΥΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΟΤΟΠΟ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗΣ ΦΩΚΙΑΣ
ΣΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΕΣ ΣΠΗΛΙΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΕΓΕΙΑΣ, ΣΤΗΝ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟ ΑΚΑΜΑ!
Μέλη της Πρωτοβουλίας για την Διάσωση των Φυσικών Ακτών και της Κίνησης Save Akamas / Save Cyprus προέβησαν σήμερα σε μία άμεση και δυναμική δράση, κατά την οποία «έκλεισαν» συμβολικά την είσοδο του Τμήματος Περιβάλλοντος στην Λευκωσία. Η παρέμβαση αυτή αναδεικνύει την λανθασμένη και εκπρόθεσμη απόφαση του Τμήματος Περιβάλλοντος, η οποία συνεχίζει να επιτρέπει τη δόμηση εντός της παράκτιας ζώνης και σε απόσταση μικρότερη των 100 μέτρων από τη θάλασσα, πάνω ακριβώς από το βιότοπο της Μεσογειακής Φώκιας (Monachus monachus) στις Θαλασσινές Σπηλιές του Δήμου Πέγειας.
Η Μεσογειακή Φώκια αποτελεί το πιο απειλούμενο είδος θαλάσσιου θηλαστικού στην Κύπρο, την Μεσόγειο και την Ευρώπη. Ο παγκόσμιος πληθυσμός ανέρχεται περίπου σε 350-450 ενήλικα άτομα και διακρίνεται σε 3-4 υποπληθυσμούς στην Ανατολική Μεσόγειο (Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρο), στο Κάβο Μπλάνκο (Μαυριτανία), στο Αρχιπέλαγος Μαδέρα (Πορτογαλία) και στη Δυτική Μεσόγειο (Μαρόκο και Αλγερία). Ο συνολικός πληθυσμός σε ολόκληρη την Κύπρο ανέρχεται περίπου σε 10-15 ενήλικα και νεαρά άτομα. Σύμφωνα με τον Κόκκινο Κατάλογο των Απειλούμενων Ειδών της Διεθνούς Ένωσης για την Διατήρηση της Φύσης, η Μεσογειακή Φώκια χαρακτηρίζεται ως κινδυνεύον είδος σε παγκόσμιο επίπεδο. Παράλληλα, χαρακτηρίζεται ως είδος προτεραιότητας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σύμφωνα με την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας.
Η επιτόπια διαμαρτυρία της Πρωτοβουλίας για την Διάσωση των Φυσικών Ακτών και της Κίνησης Save Akamas / Save Cyprus διοργανώθηκε μία μόλις ημέρα μετά τη δημοσίευση από το Τμήμα Περιβάλλοντος της Έκθεσης Δέουσας Εκτίμησης Επιπτώσεων στο Περιβάλλον (Ειδικής Οικολογικής Αξιολόγησης) για την περιοχή Θαλασσινές Σπηλιές του Δήμου Πέγειας. Η έκθεση δημοσιεύτηκε την Πέμπτη, 11 Απριλίου 2019, με βάση το άρθρο 16 των περί Προστασίας και Διαχείρισης της Φύσης και της Άγριας Ζωής Νόμων του 2003 μέχρι 2015, που εναρμονίζει τη νομοθεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας με τις διατάξεις του άρθρου 6, παράγραφοι 3 και 4, της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ. Η μελέτη εκπονήθηκε στο πλαίσιο της απόφασης που λήφθηκε στη σύσκεψη των Υπουργών Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος και Εσωτερικών στις 22/3/2018, για τις αναπτύξεις που αδειοδοτήθηκαν μεταξύ Μαρτίου 2017 και Μαρτίου 2018 στις Θαλασσινές Σπηλιές του Δήμου Πέγειας, εντός και πλησίον (εφάπτονται) των περιοχών του Δικτύου Natura 2000 Τόπος Κοινοτικής Σημασίας (CY4000010) και Ζώνη Ειδικής Προστασίας (CY4000023) Χερσόνησος Ακάμα. Η μελέτη εκπονήθηκε και η έκθεση δημοσιεύτηκε μετά την έκδοση 4 περιβαλλοντικών εγκρίσεων από το Τμήμα Περιβάλλοντος, καθώς και τη χορήγηση 7 πολεοδομικών αδειών από το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως για αναπτύξεις που χωροθετούνται στην περιοχή Θαλασσινές Σπηλιές του Δήμου Πέγειας, εντός της παράκτιας ζώνης και σε απόσταση μικρότερη των 100 μέτρων από τη θάλασσα.
Υπενθυμίζεται ότι μεταξύ Μαρτίου 2017 και Μαρτίου 2018, το Τμήμα Περιβάλλοντος εξέδωσε 3 περιβαλλοντικές εγκρίσεις, οι οποίες αφορούν 5 αιτήσεις χορήγησης πολεοδομικών αδειών που υποβλήθηκαν από 3 ιδιωτικές εταιρείες ανάπτυξης γης και χωροθετούνται σε δύο υποπεριοχές των Θαλασσινών Σπηλιών του Δήμου Πέγειας. Οι 2 από τις 3 περιβαλλοντικές εγκρίσεις αφορούν 53 παραθεριστικές κατοικίες με κολυμβητική δεξαμενή έκαστη, 3 βιολογικούς σταθμούς επεξεργασίας λυμάτων και ένα ξενοδοχείο 5 αστέρων, 8 ορόφων και 168 κλινών, που χωροθετούνται μεταξύ των τοποθεσιών Καφίζης και Μανίκης, σε απόσταση περίπου 60 μέτρων από την υψηλότερη χειμερινή ίσαλη γραμμή. Η άλλη μία από τις 3 περιβαλλοντικές εγκρίσεις αφορά 6 παραθεριστικές κατοικίες με κολυμβητική δεξαμενή έκαστη και ένα βιολογικό σταθμό επεξεργασίας λυμάτων, που χωροθετούνται μεταξύ των τοποθεσιών Κανταρκαστοί και Σπήλιος της Φώκαινας, σε απόσταση περίπου 30 μέτρων από την υψηλότερη χειμερινή ίσαλη γραμμή.
Επιπλέον, τον Μάρτιο 2019, το Τμήμα Περιβάλλοντος εξέδωσε μία νέα περιβαλλοντική έγκριση, η οποία αφορά 2 αιτήσεις χορήγησης πολεοδομικών αδειών που υποβλήθηκαν από μία ιδιωτική εταιρεία ανάπτυξης γης και χωροθετούνται σε μία υποπεριοχή των Θαλασσινών Σπηλιών του Δήμου Πέγειας. Η περιβαλλοντική έγκριση αφορά την ανέγερση 27 κατοικιών με κολυμβητική δεξαμενή έκαστη, κτίριο υποδοχής, εσωτερικό ιδιωτικό οδικό δίκτυο και τριτοβάθμιο σταθμό επεξεργασίας υγρών αποβλήτων στις τοποθεσίες Μανίκης και Ασπρόβικλα, σε απόσταση περίπου 60 μέτρων από την υψηλότερη χειμερινή ίσαλη γραμμή.
Σε αντίθεση με τα πιο πάνω, το άρθρο 8 (Προστασία και αειφόρος χρήση των παράκτιων ζωνών) του Έβδομου Πρωτοκόλλου της Σύμβασης της Βαρκελώνης για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση των Παράκτιων Ζωνών της Μεσογείου, προνοεί όπως τα Μεσογειακά κράτη καθορίζουν παράκτια ζώνη πλάτους τουλάχιστον 100 μέτρων από την υψηλότερη χειμερινή ίσαλη γραμμή, στην οποία δεν επιτρέπεται η δόμηση. Επιπρόσθετα, τα άρθρα 10 (Ειδικά παράκτια οικοσυστήματα) και 11 (Παράκτια τοπία) του Έβδομου Πρωτοκόλλου της Σύμβασης της Βαρκελώνης για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση των Παράκτιων Ζωνών της Μεσογείου, προνοούν όπως τα Μεσογειακά κράτη θεσπίζουν ακόμη αυστηρότερα μέτρα για την προστασία θαλάσσιων ενδιαιτημάτων, που φιλοξενούν σπάνια και απειλούμενα είδη άγριας ζωής με υψηλή αξία διατήρησης, και αξιόλογων παράκτιων τοπίων και γεωμορφωμάτων, όπως βραχώδεις ακτογραμμές και θαλασσινές σπηλιές.
Επισημαίνεται ότι το Έβδομο Πρωτόκολλο της Σύμβασης της Βαρκελώνης για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση των Παράκτιων Ζωνών της Μεσογείου υπογράφηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση στις 4/12/2008, δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 4/2/2009, επικυρώθηκε στις 13/9/2010 και τέθηκε σε ισχύ στις 24/3/2011. Ωστόσο, όπως αναφέρεται στην επικαιροποιημένη «Επισκόπηση της Εφαρμογής της Περιβαλλοντικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Κύπρο», η οποία δημοσιεύτηκε την προηγούμενη Παρασκευή, 4 Απριλίου 2019, η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει υπογράψει και επικυρώσει το Πρωτόκολλο. Όπως σημειώνεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Κυπριακή Δημοκρατία οφείλει να προβεί στην εντατικοποίηση των προσπαθειών τήρησης των διεθνών υποχρεώσεων της, μέσω της εναρμόνισης της ισχύουσας νομοθεσίας σε εθνικό επίπεδο με τις διατάξεις του Έβδομου Πρωτόκολλου της Σύμβασης της Βαρκελώνης για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση των Παράκτιων Ζωνών της Μεσογείου.
Η Πρωτοβουλία για την Διάσωση των Φυσικών Ακτών και η Κίνηση Save Akamas / Save Cyprus καλούν τον Υπουργό Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος και τον Υπουργό Εσωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας να προβούν στην άμεση ετοιμασία και κατάθεση νομοσχεδίου στη Βουλή των Αντιπροσώπων, το οποίο να καταργεί τον απαρχαιωμένο Νόμο περί της Προστασίας της Παραλίας (ΚΕΦ.59) του 1934 έως 2011 και να εναρμονίζει τη νομοθεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας με το Έβδομο Πρωτόκολλο της Σύμβασης της Βαρκελώνης για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση των Παράκτιων Ζωνών της Μεσογείου. Τέλος, καλούν τον Υπουργό Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος και τον Υπουργό Εσωτερικών να προβούν στην ετοιμασία και έκδοση σχετικού Διατάγματος για τον καθορισμό παράκτιας ζώνης πλάτους τουλάχιστον 100 μέτρων στην οποία θα απαγορεύεται η δόμηση, καθώς και στη θέσπιση επιπρόσθετων μέτρων προστασίας των ειδικών οικοσυστημάτων και των αξιόλογων τοπίων που βρίσκονται εντός της παράκτιας ζώνης του νησιού.
Πρωτοβουλία για την Διάσωση των Φυσικών Ακτών
Σημείωμα Θέσεων – Τετάρτη, 3 Απριλίου 2019
Προς: Πρόεδρο και Μέλη Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Περιβάλλοντος
Θέμα: Η επέμβαση του Τμήματος Δασών στις προστατευόμενες παραλίες ωοτοκίας των θαλάσσιων χελωνών της Λίμνης και της Αργάκας στον Κόλπο Χρυσοχούς και οι επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον της περιοχής (Αυτεπάγγελτη εξέταση έπειτα από απόφαση της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Περιβάλλοντος και του κ. Γιώργου Περδίκη, 27/3/2019, Αρ. Φακ. 23.04.036.075-2019)
Στη βάση των πιο πάνω, η ακακία στο Κρατικό Δάσος Μαυραλής δεν αποτελούσε σοβαρή απειλή για οποιοδήποτε ενδημικό, σπάνιο και απειλούμενο είδος που περιλαμβάνεται στο «Κόκκινο Βιβλίο της Χλωρίδας της Κύπρου».
Στοιχεία επικοινωνίας:
Πρωτοβουλία για τη Διάσωση των Φυσικών Ακτών | Initiative for the Protection of the Natural Coastline
Website: http://reclaimthesea.org/ | Email: reclaimthesea@gmail.com |
Facebook: https://el-gr.facebook.com/coastlinecy/
Παρασκευή, 22 Μαρτίου 2019
Κοινό Δελτίο Τύπου
Οικολογική Παρέμβαση Φίλοι του Ακάμα, Ομοσπονδία Περιβαλλοντικών Οργανώσεων Κύπρου, Κυπριακό Ίδρυμα Προστασίας της Φύσης Terra Cypria, Πτηνολογικός Σύνδεσμος Κύπρου, Φίλοι της Γης Κύπρου, Οικολογική Κίνηση Κύπρου, Περιβαλλοντικό Ερευνητικό Κέντρο Ενάλια Φύσις και Πρωτοβουλία για τη Διάσωση των Φυσικών Ακτών
22 Μαρτίου 1986: Μια ομάδα ατόμων που ενδιαφέρεται για την προστασία της Φύσης επισκέπτεται μια από τις τελευταίες φυσικές περιοχές της Κύπρου που γλύτωσε από την ανεξέλεγκτη και διάσπαρτη τουριστική ανάπτυξη, τη Χερσόνησο Ακάμα. Κατά την επίσκεψη αυτή, η ομάδα, που αργότερα θα πάρει το όνομα ‘Φίλοι του Ακάμα’ ζητά από το Κράτος την κήρυξη της Χερσονήσου Ακάμα σε περιοχή προστασίας. 33 ολόκληρα χρόνια μετά, η ίδια ομάδα, με σύμμαχους άλλες 7 οργανώσεις, εξακολουθούν να ζητούν από το Κράτος τα αυτονόητα.
Τις τελευταίες τρείς δεκαετίες, η σημασία της Χερσονήσου Ακάμα για τη Φύση και τον Άνθρωπο έχει αναγνωριστεί από νομοθεσίες και διατάγματα, ενώ μία σειρά από σχέδια διατήρησης και διαχείρισης έχουν ετοιμαστεί για την περιοχή. Παρόλα αυτά, μια σύντομη επίσκεψη στον Ακάμα είναι αρκετή για να αντιληφθεί κανείς την απουσία διαχείρισης και την παρουσία πολλών παρανομιών για την άρση των οποίων δεν έχει ληφθεί κανένα μέτρο. Παράνομα εστιατόρια και αναψυκτήρια και άλλες παράνομες κατασκευές και αυθαίρετες επεμβάσεις, η παρουσία πλείστων των οποίων χρονολογείται, εξακολουθούν να υφίστανται.
Η υλοποίηση του Σχεδίου Αειφόρου Ανάπτυξης του Εθνικού Δασικού Πάρκου Ακάμα, το οποίο εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο το 2018, προϋποθέτει άρση όλων αυτών των παρανομιών πριν την υλοποίησή του. Αυτό όμως δεν έχει γίνει. Οι μόνες δράσεις που έχουν μέχρι τώρα προωθηθεί αφορούν οδικά έργα σε περιοχή που δεν επιτρέπεται καμία οικοδομική εργασία και αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος (δρόμος Λουτρά της Αφροδίτης-Φοντάνα Αμορόζα). Το Σχέδιο προβλήθηκε από την Κυβέρνηση σαν ένα πολύ φιλόδοξο σχέδιο, πλην όμως περιέχει πλείστες προβληματικές πτυχές που χρήζουν συνολικής και σοβαρής αντιμετώπισης για να επιτευχθεί η βιώσιμη ανάπτυξη της Χερσονήσου του Ακάμα. Πρόνοιες του Σχεδίου όπως η χωροθέτηση κόμβων αναψυχής για επισκέπτες και η αναβάθμιση δρόμων είναι ανησυχητικές, πόσο μάλλον το γεγονός ότι το Σχέδιο δεν έχει υποβληθεί σε Δέουσα Εκτίμηση και σε Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, αναγκαίες διαδικασίες που απαιτεί η νομοθεσία.
Διερωτόμαστε λοιπόν, τι θα γράφουν οι εφημερίδες για τη Χερσόνησο του Ακάμα σε 33 χρόνια από σήμερα; Θα έχουν αρθεί οι παρανομίες για τις οποίες οι αρμόδιες αρχές κάθε χρόνο δίνουν υποσχέσεις ότι θα λάβουν δράση; Θα υπάρξει ποτέ ουσιαστική διαχείριση, προστασία και επιτήρηση της Χερσονήσου ή όλα θα βρίσκονται ακόμα στα χαρτιά;
Οι Φίλοι του Ακάμα, η Ομοσπονδία Περιβαλλοντικών Οργανώσεων, το Κυπριακό Ίδρυμα Προστασίας της Φύσης – Terra Cypria, ο Πτηνολογικός Σύνδεσμος Κύπρου, οι Φίλοι της Γης, η Οικολογική Κίνηση Κύπρου, η Πρωτοβουλία για τη Διάσωση των Φυσικών Ακτών και το Περιβαλλοντικό Ερευνητικό Κέντρο – Ενάλια Φύσις καλούν όλα τα αρμόδια τμήματα να περάσουν από τα λόγια στα έργα. Να λάβουν άμεση δράση για την άρση των παρανομιών και να προωθήσουν τη σωστή διαχείριση της περιοχής εφαρμόζοντας τα Διαχειριστικά Σχέδια για τις περιοχές Natura 2000 της Χερσονήσου Ακάμα. Τότε και μόνο τότε ο Ακάμας, θα αναδειχθεί στην ολότητά του και θα ωφεληθούν ουσιαστικά οι κάτοικοι και οι κοινότητες της περιοχής.
|
Στις 12 Μαρτίου το Ε.Α.Κ (Εθνικιστικό Απελευθερωτικό Κίνημα) εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία καταγγέλλει ότι “Φιλοτουρκικές οργανώσεις επιχείρησαν να πυρπολήσουν τα Γραφεία του Κινήματός» αποδίδοντας μάλιστα την ευθύνη στην “ξενοκίνητη οργάνωση ΚΙΣΑ, του γνωστού πατέρα των λαθρομεταναστών, Δώρου Πολυκάρπου…».
Η ΚΙΣΑ, όπως πολύ καλά γνωρίζει το ΕΑΚ, είναι οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η οποία ασπάζεται και στηρίζει το έργο της στις πανανθρώπινες αξίες μεταξύ των οποίων και την καταπολέμηση της βίας.
Το ΕΑΚ, πιστό στις παρακαταθήκες των προγόνων του της ΕΟΚΑ Β, με την ανακοίνωση του με ψέματα και συνθήματα προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από την παράνομη και αντισυνταγματική δράση και στόχους του.
Αντί λοιπόν να κατηγορεί και να δυσφημίζει οργανώσεις και ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων ας μας εξηγήσει με ποιόν τρόπο σέβεται
Η ΚΙΣΑ θεωρεί ότι το ΕΑΚ, πέραν από την παραβίαση του συντάγματος και των νόμων της χώρας, απειλεί ουσιαστικά με δηλητηρίαση την κοινωνία και υπόθαλψη του ρατσισμού και της τρομοκρατίας.
Η πρόσφατη τραγωδία με τις επιθέσεις και τις δολοφονίες αμάχων σε τζαμιά στη Νέα Ζηλανδία έχουν καταστήσει πλέον σαφές ότι οι αξίες που το ΕΑΚ ενστερνίζεται και θέλει να εμφυσήσει στη νεολαία μας είναι στην ουσία οι ίδιες που όπλισαν το χέρι του νεοναζιστή μακελάρη στο Κράιστσερτς της Νέας Ζηλανδίας αλλά και άλλων μοναχικών μακελάρηδων που προηγήθηκαν της τραγωδίας αυτής.
Η ΚΙΣΑ πιστεύει ακράδαντα ότι το ΕΑΚ, όπως ήδη έχει αποδείξει με διάφορες επιθέσεις που διοργάνωσε μέχρι σήμερα, συνιστά εκκολαπτήριο βίας, ρατσισμού και τρομοκρατίας και ως εκ τούτου καλεί την πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της προτού να είναι αργά.
Διοικητικό Συμβούλιο
Διοργανωτές: ΑΚΕΛ, ΠΕΟ, ΕΔΟΝ, ΠΟΓΟ, ΕΚΑ, Προοδευτική Κ.Φ., ΠΣΕ, ΚΙΣΑ, Αριστερή Πτέρυγα, Εργατική Δημοκρατία, Νέα Διεθνιστική Αριστερά, Πρωτοβουλία Ενάντια στη Φασιστική Απειλή.
Κοινή διακήρυξη των συμμετεχόντων για την κινητοποίηση:
Η 21η Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Μέρα Δράσης Ενάντια στον Ρατσισμό. Με αυτή την ευκαιρία χιλιάδες άνθρωποι σε ολόκληρη την Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο, πραγματοποιούν εκδηλώσεις και πορείες διαμαρτυρίας και αντίστασης ενάντια στον ρατσισμό και τον φασισμό. Μαζί τους και εμείς εδώ στην Κύπρο ενώνουμε τη φωνή μας και διαδηλώνουμε την προσήλωση μας στην πάλη ενάντια σε αυτές τις μισάνθρωπες ιδεολογίες. Μια πάλη που στα χρόνια τούτα γίνεται ακόμα πιο επιτακτική και οφείλει να είναι συνεχής και ανυποχώρητη.
Δυστυχώς οι γενεσιουργές αιτίες που οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπους να εγκαταλείψουν τον τόπο και την οικογένεια τους όχι μόνο δεν εξαλείφονται αλλά αυξάνονται και εξαναγκάζουν όλο και περισσότερους στην προσφυγιά και τη μετανάστευση. Και πέραν τούτου, οι ίδιοι κυρίαρχοι κύκλοι, που ευθύνονται για αυτή την κατάσταση, με πρωτοστάτες τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και κράτη μέλη της, προωθούν αντιμεταναστευτικές πολιτικές και ρατσιστικές ρητορικές , καταδικάζοντας αυτούς τους ανθρώπου στην φτώχεια και την εκμετάλλευση. Τείχη κτίζονται στα σύνορα με το Μεξικό αλλά και μέσα στην ίδια την ΕΕ για να εμποδίσουν μετανάστες και πρόσφυγες να περάσουν με αποτέλεσμα να βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε άθλιες συνθήκες. Είναι χιλιάδες οι πρόσφυγες και μετανάστες, κυρίως γυναίκες και παιδιά, που πνίγονται κάθε χρόνο στα παγωμένα νερά της Μεσογείου προσπαθώντας να βρουν ένα ασφαλές καταφύγιο. Ακόμη και όταν καταφέρνουν να φτάσουν κάπου, αντιμετωπίζουν τον θεσμικό ρατσισμό και τον αποκλεισμό, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τον εξαναγκασμό σε επιστροφή τους σε «ασφαλείς χώρες» όπως η Τουρκία στο πλαίσιο «συμφωνίας ντροπής» με την ΕΕ.
Με τέτοιες πολιτικές, ενισχύονται και αυξάνονται οι ακροδεξιές, νεοναζιστικές και φασιστικές οργανώσεις και κόμματα, που εντείνουν τις επιθέσεις τους και ασκούν καθημερινά εγκλήματα και βία ενάντια σε προσφυγικές και μεταναστευτικές ομάδες και σε όσους τους συμπαραστέκονται.
Στον εθνικισμό, την ξενοφοβία, τον ρατσισμό έχουν στραφεί και κόμματα της κεντροδεξιάς τα οποία έχουν υιοθετήσει ένα πολιτικό λόγο που προσπαθεί να φορτώσει στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, ιδιαίτερα τους μουσουλμάνους, την ευθύνη για την ανεργία, τη φτωχοποίηση και όλα τα μεγάλα και μικρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη.
Ο πραγματικός υπεύθυνος για αυτά όμως είναι η ίδια η ΕΕ και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας που ακολουθούν. Είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που στο επίκεντρο του έχει το κέρδος και την εκμετάλλευση.
Στην ίδια μας τη χώρα ακροδεξιοί, εθνικιστές και φασίστες σηκώνουν κεφάλι και προσπαθούν να επιβάλουν τις ρατσιστικές και εθνικιστικές τους πολιτικές πατώντας πάνω στην ανοχή και τη στήριξη από τα δεξιά κόμματα και στις δυο πλευρές. Απειλούν να τινάξουν στον αέρα τη διαπραγματευτική διαδικασία για λύση του Κυπριακού στα πλαίσια μιας Δικοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως αυτή προβλέπεται στα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ.
Δηλώνουμε την αντίθεσή μας στην Ευρώπη φρούριο, στην Ευρώπη των φραχτών και των προσφυγικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, στην Ευρώπη του ρατσισμού και του αποκλεισμού. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους μετανάστες και τους πρόσφυγες, στηρίζουμε την προστασία και προώθηση των δικαιωμάτων τους και την καταπολέμηση της εκμετάλλευσης και των διακρίσεων εναντίον τους.
Ενώνουμε τη φωνή μας, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, με τις προοδευτικές δυνάμεις σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο και συμμετέχουμε σε αυτή τη διεθνή κινητοποίηση. Καλούμε, όλες τις προοδευτικές οργανώσεις, τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που ζουν στην Κύπρο και άτομα να έλθουν μαζί μας σε αυτή τη δικοινοτική πορεία για να τη μετατρέψουμε σε ένα συλλαλητήριο για την ειρήνη, τη δημοκρατία, την ίση μεταχείριση, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την κοινωνική αλληλεγγύη.
Όλοι και όλες μαζί, το Σάββατο, 23 του Μάρτη στις 11:00 πμ συγκεντρωνόμαστε στον κυκλικό κόμβο του ΟΧΙ στη Λευκωσία για να πορευθούμε και να φωνάξουμε ενάντια στο ρατσισμό, τον εθνικισμό και το φασισμό.
|
An outcry has been raised in social media since yesterday following the publication of an amateur video, which records part of the abuse faced by a refugee woman from Somalia in a local office of the Social Welfare Services.[1]
The complainant had arrived in Cyprus as an unaccompanied minor and awaits, for the last one and a half year, the examination of her application for international protection. Her rent has not been paid by the Social Welfare Services since November 2018 and the owner, as a result, has been threatening to evict her, while in February 2019 she was only provided with 150 euros in coupons which could be redeemed with products from specific shops, without being given the allowance of 70 euros for the rest of her expenses (electricity, water and personal expenses), while in March she has not been paid anything.
The woman had reached a dead end since she had fallen ill and, raddled as she was, she visited the Social Welfare Services office last Wednesday in an attempt to request a meeting with the social welfare officer who handles her case and ask for assistance in this deadlock that the Social Welfare Services had created in the first place.
The social welfare officer at the reception not only had denied her request to see the officer who handles her case but she threw her identity card on the floor and asked her to leave. When the woman complained, the welfare officer at the reception called the security guard who approached her and grabbed her by the throat in order to remove her.
The woman was in a lot of pain, considering the already burdened situation of her throat, and felt as if she was choking having as a result to throw her wallet towards the security guard. The security guard then attacked her again by hitting her, and violently threw her out of the building.
On her way home, she realised that her lips and mouth were bleeding so she decided to file a report to the police. She visited Larnaca’s Central Police Station, where a woman police officer, after she began to tell her what had happened, told her that it was her fault for the incident since she had thrown the wallet, and that the country is poor and has no money and she didn’t understand why they come to Cyprus. She further told her that the fact that he attacked her was reasonable because he is attacked on a daily basis and has the right to defend himself, and did not allow her to file her complaint.
The next day her whole body hurt and she went to the Emergency Department where she was examined by a doctor who wrote a subscription for her for certain medication to buy at the pharmacy, which she could not however afford as she had no money. Eventually her medication was bought today by KISA.
Following an investigation by KISA it follows that the security guard in question was previously at the Social Welfare Services in Nicosia where he had exercised violence against Somali refugee women in the past, a fact of which the Social Welfare Services are fully aware.
We should highlight that in a meeting we had at KISA’s Migrant and Refugee Centre on Saturday the 9th with the women from Somalia, they reported that they systematically face institutional racism, gender violence and humiliating treatment because of their colour, their religion and the legal status of their residence, in pretty much all aspects of their lives.
They also consider that the specific violent incident at the offices of the Social Welfare Services, as well as the recent incident of institutional racism noted in the alleged “rape” of the five-month old infant – which also concerned a family from Somalia – are the tip of the iceberg.
KISA condemns all the above and calls on the competent authorities to investigate fully both the violence against the woman exercised by the security guard and the tolerance/complicity of the Social Welfare Services as well as the refusal of the Police to accept her complaint.
KISA further calls upon the state, to not only ratify international human rights conventions, such as the Istanbul Convention on preventing and combating violence against women, but also to effectively implement them. Since July 2017, when the Convention was ratified, its implementation has been prevented due to failure to take the necessary legislative and other tools.
KISA stands in solidarity and calls on all
relevant organisations in the civil society to support its activities and the
mobilizing actions that are being scheduled for the next few days by the women
from Somalia.
Κατακραυγή έχει ξεσπάσει από χθες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μετά από τη δημοσιοποίηση ερασιτεχνικού βίντεο, στο οποίο καταγράφεται μέρος της κακοποίησης που υπέστη γυναίκα πρόσφυγας από τη Σομαλία σε τοπικό γραφείο των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας.
Η παραπονούμενη έφθασε στην Κύπρο ως ασυνόδευτη ανήλικη και περιμένει εδώ και ενάμιση χρόνο την εξέταση της αίτησης της για διεθνή προστασία. Από το Νοέμβριο του 2018 δεν καταβλήθηκε το ενοίκιο της από τις ΥΚΕ, με αποτέλεσμα ο ιδιοκτήτης να την απειλεί με έξωση, ενώ το Φεβρουάριο του 2019 της δόθηκαν μόνο 150 ευρώ σε κουπόνια που μπορούσε να εξαργυρώσει με προϊόντα σε συγκεκριμένα καταστήματα, χωρίς να της δοθεί το βοήθημα των 70 ευρώ για τα υπόλοιπα της έξοδα (ρεύμα, νερό και προσωπικά έξοδα), ενώ για τον Μάρτιο δεν της καταβλήθηκε οτιδήποτε.
Η γυναίκα βρισκόταν σε αδιέξοδο αφού είχε επίσης αρρωστήσει και καταβεβλημένη επισκέφθηκε την περασμένη Τετάρτη το γραφείο των ΥΚΕ σε μια προσπάθεια να ζητήσει συνάντηση με τη λειτουργό που χειρίζεται την υπόθεση της για να τη βοηθήσει στην αδιέξοδη κατάσταση που οι ίδιες οι ΥΚΕ την έθεσαν.
Η λειτουργός «υποδοχής» των ΥΚΕ όχι μόνο δεν της επέτρεψε να δει τη λειτουργό της αλλά στην επιμονή της της πέταξε το δελτίο ταυτότητας της στο πάτωμα και της ζήτησε να φύγει. Όταν η γυναίκα παραπονέθηκε, η λειτουργός υποδοχής κάλεσε το φρουρό ασφαλείας ο οποίος την πλησίασε και την άρπαξε δυνατά από το λαιμό για να την απομακρύνει.
Η γυναίκα πόνεσε πολύ, λόγω και της ήδη βεβαρυμμένης κατάστασης του λαιμού της, και ένοιωσε να πνίγεται με αποτέλεσμα να ρίξει το τσαντάκι που κρατούσε στο φρουρό. Τότε ο φρουρός της επιτέθηκε ξανά και κτυπώντας την, την πέταξε με τη βία έξω από το κτίριο.
Πηγαίνοντας σπίτι, διαπίστωσε ότι τα χείλη και το στόμα της αιμορραγούσαν και αποφάσισε να καταγγείλει το περιστατικό στην Αστυνομία. Επισκέφθηκε τον Κεντρικό Αστυνομικό Σταθμό Λάρνακας, όπου γυναίκα αστυνομικός αφού ξεκίνησε να της λέει τι έγινε, της ανέφερε ότι αυτή φταίει για το περιστατικό αφού του έριξε τη τσάντα της και ότι η χώρα είναι φτωχή και δεν έχει λεφτά και δεν ξέρει γιατί έρχονται στην Κύπρο. Της ανέφερε επίσης ότι δικαιολογημένα την έδειρε γιατί καθημερινά του επιτίθενται και είχε δικαίωμα να αμυνθεί και δεν της επέτρεψε να υποβάλει καταγγελία.
Την επομένη, πονούσε ολόκληρο το σώμα της και αναγκαστικά πήγε στις Πρώτες Βοήθειες όπου την εξέτασε γιατρός και της έγραψε συγκεκριμένα φάρμακα για να αγοράσει από φαρμακείο, τα οποία όμως δεν μπορούσε να αγοράσει γιατί δεν είχε καθόλου λεφτά. Τελικά τα φάρμακα της αγοράστηκαν σήμερα από την ΚΙΣΑ.
Από έρευνα της ΚΙΣΑ προκύπτει ότι ο συγκεκριμένος φρουρός ασφαλείας, ήταν προηγουμένως στο γραφείο των ΥΚΕ στη Λευκωσία όπου άσκησε και πάλι βία εναντίον Σομαλών γυναικών προσφύγων, γεγονός για το οποίο οι ΥΚΕ είναι πλήρως ενήμερες.
Να τονίσουμε ότι σε συνάντηση που είχαμε σήμερα μαζί τους στο Κέντρο Μεταναστών και Προσφύγων της ΚΙΣΑ, οι γυναίκες από τη Σομαλία κατάγγειλαν ότι υφίστανται συστηματικά θεσμικό ρατσισμό, βία στη βάση του φύλου τους και εξευτελιστική μεταχείριση λόγω του χρώματος, της θρησκείας και του νομικού τους καθεστώτος παραμονής σχεδόν σε όλες τις πτυχές της ζωής τους. Θεωρούν δε ότι το συγκεκριμένο περιστατικό βίας στα γραφεία των ΥΚΕ καθώς και το τελευταίο περιστατικό θεσμικού ρατσισμού που παρατηρήθηκε με τον υποτιθέμενο «βιασμό» του πεντάμηνου βρέφους, το οποίο και πάλι αφορούσε οικογένεια από τη Σομαλία, αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου.
Η ΚΙΣΑ καταγγέλλει τα πιο πάνω και καλεί τις αρμόδιες αρχές για πλήρη διερεύνηση τόσο της βίας κατά της συγκεκριμένης γυναίκας από τον εν λόγω φρουρό ασφαλείας και την ανοχή/ συνενοχή των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας όσο και την άρνηση της Αστυνομίας να δεχθεί την καταγγελία της.
Καλεί δε το κράτος, όχι μόνο να κυρώνει διεθνείς συμβάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών, αλλά και να τις εφαρμόζει αποτελεσματικά. Από τον Ιούλιο του 2017 που έχει κυρωθεί η Σύμβαση μέχρι σήμερα δεν μπορεί να εφαρμοστεί λόγω παράλειψης λήψης των απαραίτητων νομοθετικών και άλλων εργαλείων για εφαρμογή της.
Η ΚΙΣΑ θα σταθεί αλληλέγγυα και καλεί όλες τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών να υποστηρίξουν τις δράσεις και κινητοποιήσεις που προγραμματίζουν για τις επόμενες μέρες οι γυναίκες από τηΣομαλία.
Διοικητικό Συμβούλιο
Γενικό Εισαγγελέα,
κ. Κύριο Κώστα Κληρίδη
Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως, κ.
Κύριο Ιωνά Νικολάου
Αρχηγό Αστυνομίας,
Κύριο Ζαχαρία Χρυσοστόμου
Επίτροπο Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ως
Αρχή κατά του Ρατσισμού και των Διακρίσεων
Κυρία Μαρία Στυλιανού-Λοττίδη
Πρόεδρο και Μέλη Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
και Ίσων Ευκαιριών μεταξύ Ανδρών και Γυναικών
Πρόεδρο και Μέλη Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Θεσμών, Αξιών και Επιτρόπου Διοικήσεως
Αξιότιμες Κυρίες/Αξιότιμοι Κύριοι
Με την παρούσα επιθυμούμε να σας εκθέσουμε τους προβληματισμούς και ενστάσεις μας σχετικά με την ανοχή στην δράσης της πολιτικής οργάνωσης Ε.Α.Κ (Εθνικιστικό Απελευθερωτικό Κίνημα) από το κράτος, η οποία θεωρούμε ότι λειτουργεί αντισυνταγματικά, εκφράζει συστηματικά ρητορική μίσους και προτρέπει τα μέλη της στην άσκηση βίας για την επίτευξη των στόχων της.
Το ΕΑΚ ιδρύθηκε από άτομα που εντάσσονται στο χώρο της άκρας εθνικιστικής Δεξιάς. Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της οργάνωσης[1], το ΕΑΚ επιθυμεί να καλύψει το κενό που δημιουργεί η απουσία ενός εθνικιστικού ενόπλου κινήματος στην Κύπρο. Οι υποστηρικτές του ΕΑΚ θεωρούν εαυτούς συνεχιστές της ΕΟΚΑ Β, και θέτουν ως στόχο τους την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Για τον παραπάνω σκοπό δηλώνουν πρόθυμοι να συμμετέχουν σε ένοπλο αγώνα. Στοχεύουν σε μια Κύπρο εθνικά ελληνική και ομοιογενή, απαλλαγμένη από Τουρκοκύπριους, τους οποίους είναι πρόθυμοι να εξοντώσουν, και ενταγμένη ως περιφέρεια στο Ελληνικό κράτος, και ως εκ τούτου αντιτίθενται με τον πιο έντονο τρόπο στην ειρηνική διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού με τη δημιουργία διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, αλλά και ουσιαστικά στην ανεξαρτησία και κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είναι η έντονη πεποίθηση της ΚΙΣΑ ότι η εν λόγω οργάνωση εμπίπτει στην έννοια του παράνομου συνδέσμου σύμφωνα με τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα.
Θα θέλαμε να τονίσουμε ότι η ΚΙΣΑ, θεωρεί ότι μια σειρά εγκληματικών ενεργειών, που δυστυχώς παρέμειναν αδιερεύνητες ή/και ανεξιχνίαστες από το κράτος, παρά τις καταγγελίες που έγιναν, δυνητικά εμπλέκουν υποστηρικτές της εν λόγω οργάνωσης οι οποίοι ήταν παρόντες σε κάθε περίπτωση. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις εξής :
Πριν από λίγες μέρες, η οργάνωση ξεκίνησε να χρησιμοποιεί σε κεντρικό δρόμο της Λεμεσού, και συγκεκριμένα στη Λεωφόρο Μακαρίου Γ’, υποστατικό με σκοπό τη συγκέντρωση των οπαδών της. Η πρόσοψη του κτιρίου είναι διακοσμημένη με εικόνες, φωτογραφίες και συνθήματα τα οποία σας επισυνάπτουμε στο τέλος της επιστολής και τα οποία θεωρούμε πως παραβιάζουν το Σύνταγμα και είναι ποινικά κολάσιμα καθώς αμφισβητούν την ανεξαρτησία και κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας ενώ υποκινούν στην άσκηση βίας και εμπίπτουν στην κατηγορία της ρητορικής μίσους. Μερικά από αυτά είναι τα εξής :
Η ΚΙΣΑ επισημαίνει τον κίνδυνο που ενέχει η δράση της συγκεκριμένης οργάνωσης και την επίδραση της ρητορικής μίσους που από τα μέλη της προωθείται στον πολιτικό λόγο και την κοινωνική συνείδηση. Η ΚΙΣΑ τονίζει ότι η ρητορική μίσους, δεν καλύπτεται από το δικαίωμα στην ελευθερία έκφρασης σύμφωνα με παγιωμένη νομολογία του ΕΔΑΔ, ενώ ποινικοποιείται από τον περί της Καταπολέμησης Ορισμένων Μορφών και Εκδηλώσεων Ρατσισμού και Ξενοφοβίας μέσω του Ποινικού Δικαίου Νόμο του 2011 (Ν. 134(I)/2011). Η δε δράση παράνομου συνδέσμου αλλά και η δημόσια δράση οποιουδήποτε προσώπου με στόχο την αλλαγή στην κυριαρχία της Δημοκρατίας, ή την προώθηση της εχθρότητας μεταξύ των κοινοτήτων, των θρησκευτικών ομάδων, λόγω της φυλής, της θρησκείας, του χρώματος ή του φύλου του συνιστούν ποινικά αδικήματα σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα. Το κράτος έχει στη διάθεσή του όλα τα νομικά εργαλεία για να ενεργήσει και αποσοβήσει τον κίνδυνο συνέχισης της δράσης της εν λόγω οργάνωσης και έχει υποχρέωση να τα αξιοποιήσει.
Επίσης, η ΚΙΣΑ εκφράζει την απογοήτευση της που η Πολιτεία μέχρι σήμερα δεν έχει προχωρήσει σε θέσπιση νομοθεσίας ανάλογης άλλων κρατών μελών της ΕΕ, η οποία να απαγορεύει τη διάδοση μηνυμάτων υπέρ της δράσης και εξύμνησης της ΕΟΚΑ Β’ και του αρχηγού της, του Γεώργιου Γρίβα.
Καλούμε επομένως όλες τις αρμόδιες αρχές, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους να δράσουν άμεσα και αποτελεσματικά για εφαρμογή των νόμων και του Συντάγματος και την επικράτηση του κράτους δικαίου. Καλούμε επίσης την κοινωνία των πολιτών να βρίσκεται σε εγρήγορση, αφού χρειάζεται τώρα περισσότερο από ποτέ να αντιπαρατάξουμε στην ακροδεξιά και εθνικιστική ρητορική μια προοδευτική στάση υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλες και για όλους.
Διοικητικό Συμβούλιο
ΚΙΣΑ – Κίνηση για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμό
[1] http://eakcy.com/?page_id=153
[2] https://kisa.org.cy/press-release-rainbow-2010/
[3] https://politis.com.cy/politis-news/kypros/peo-eythynes-stin-astynomia-gia-ta-chthesina-ektropa-sto-lidra-palas/
[4] https://politis.com.cy/politis-news/kypros/epithesi-koykoyloforon-se-ekdilosi-sto-tepak/?fbclid=IwAR2XcSQkdtMLUM-5MshRQY0o55Xz3E3su5sZnxzQ3IUDUWfVclMLzkJxjlc
[5] https://kisa.org.cy/na-fraxoume-to-dromo-stous-nostalgous-griva-kai-nazi/
|
|
Η ΚΙΣΑ καταδικάζει την έκδοση διαταγμάτων κράτησης και απέλασης του Τουρκοκύπριου Hasan Akmergiz. Τα διατάγματα αυτά εκδόθηκαν χωρίς κανένα ίχνος έρευνας του καθεστώτος του, με αποτέλεσμα Κύπριος πολίτης να κρατείται στα κρατητήρια Μεννόγειας για σκοπούς απέλασης ως Τούρκος πολίτης. Τονίζουμε ότι ο Hasan Akmergiz δεν έχει ούτε είχε ουδέποτε οποιαδήποτε σχέση με την Τουρκία, ότι ο ίδιος αυτοπροσδιορίζεται ως Κύπριος και ότι με βάση τον Περί Αρχείου Πληθυσμού Νόμο είναι δικαιούχος της κυπριακής ιθαγένειας. Σημειώνεται επίσης ότι κατά το στάδιο της ποινικής διαδικασίας, οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας (ΥΚΕ), έπειτα από έρευνα που διεξήγαν, υπέβαλαν σχετική κοινωνικοοικονομική Έκθεση στο Δικαστήριο, στην οποία αναγνωρίζεται και γίνεται σαφής αναφορά στην τουρκοκυπριακή του καταγωγή.
Τον Αύγουστο του 2018, ο Hasan Akmergiz διήλθε του οδοφράγματος στις ελεγχόμενες από την Δημοκρατία περιοχές, όπως συνήθιζε να πράττει και προηγουμένως, με την επίδειξη ταυτότητας της ΤΔΒΚ, που αποτελεί το μόνο εγγράφου που έχει στη διάθεσή του, με σκοπό να διευθετήσει τα απαραίτητα για τη διαδικασία απόκτησης Κυπριακής ταυτότητας και διαβατηρίου έγγραφα. Συνελήφθη από την Αστυνομία ως ύποπτος για μικρό-αδικήματα και σε μικρό χρονικό διάστημα κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε σε 4 μήνες φυλάκισης. Στις 27 Νοεμβρίου 2018, την ίδια μέρα κατά την οποία ο Hasan Akmergiz αφέθηκε ελεύθερος από τις Κεντρικές Φυλακές, μεταφέρθηκε κατευθείαν στον Χώρο Κράτησης Άτυπων Μεταναστών στην Μεννόγεια όπου και παραμένει υπό κράτηση μέχρι και σήμερα με σκοπό την απέλαση, αφού θεωρείται Τούρκος υπήκοος.
Η μητέρα του Hasan Akmergiz απεβίωσε το 2016 χωρίς να καταφέρει να μεταβεί στις ελεγχόμενες από την Δημοκρατία περιοχές προκειμένου να αιτηθεί να της εκδοθεί ταυτότητα από την Κυπριακή Δημοκρατία μετά το άνοιγμα των οδοφραγμάτων, παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με τον περί Αρχείου Πληθυσμού Νόμο, δεδομένης της καταγωγής της από Τουρκοκύπριους γονείς είναι Κύπρια. Παρ’ όλα αυτά, τα αδέλφια της, (δηλαδή οι θείοι του Hasan) καθώς και η μητέρα της (δηλαδή η γιαγιά του), έχουν ολοκληρώσει τις διαδικασίες έκδοσης Κυπριακής ταυτότητας. Ο παππούς του Hasan ήταν επίσης Κύπριος πολίτης εφόσον γεννήθηκε στην Αμμόχωστο το 1940 και διέμενε για όλη του τη ζωή στην Κύπρο.
Η ΚΙΣΑ απαιτεί όπως ακυρωθούν πάραυτα τα διατάγματα κράτησης και απέλασης εναντίον του Hasan Akmergiz καθώς και να διευκολυνθεί η πρόσβασή του στις απαραίτητες ενέργειες για την αναγνώριση της Κυπριακής υπηκοότητας του. Επιπρόσθετα η ΚΙΣΑ απαιτεί τη δημοσιοποίηση πλήρους έρευνας αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους, ενώ ήταν σε γνώση των αρχών η τουρκοκυπριακή καταγωγή του κ. Hasan Akmergiz, αυτός τέθηκε υπό κράτηση για σκοπούς απέλασης στην Τουρκία.
Διοικητικό Συμβούλιο
ο φεστιβάλ Φύλα τζαι Εξουσία οργανώνεται για έκτη συνεχή χρονιά που την Συσπείρωση Ατάκτων, μιαν αναρχική, αντί-εξουσιαστική ομάδα που εν ενάντια σε κάθε μορφής καταπίεση τζαι η οποία εδρεύκει στην Λευκωσία. Το φετινό φεστιβάλ ξεφεύγει που την μορφή που είχεν άλλες χρονιές τζαι απομακρύνεται που τις θεωρητικές παρεμβάσεις (ή εισηγήσεις …
(Πρακτικές Κουήρ (Queer) στη Σύγχρονη Κυπριακή Τέχνη)
Ellada Evangelou, Nicos Philippou & Marilena Zackheos “Queer Praxis in Contemporary Cypriot Art” will explore contemporary artistic practices in Cyprus that disrupt heteronormative narratives pertaining to family relations, nationalism, tradition, and inheritance. The panel will ask: What types …
(Αναπαραγωγική δικαιοσύνη και το δικαίωμα στην έκτρωση στη βόρεια και νότια Κύπρο)
Dayanışma and Syspirosi Atakton This joint presentation of Dayanışma and Syspirosi Atakton will discuss the issue of abortion and reproductive rights in North and South Cyprus …
(Διαθεματικότητες: Φεμινισμός, αντιμιλιταρισμός, οικολογία, αντικαπιταλισμός και βιγκανισμός)
Erman Dolmacı The revolution will be intersectional, or it won’t be my revolution. Time’s up single-issue activists. There is no struggle left but OUR collective struggle.
Ερμάν Ντολματζί Η επανάσταση θα είναι διαθεματική ή …
(xaritini+elena=lfe)
Χαριτίνη Κυριάκου & Έλενα Βασιλείου Μια παραστασιακή διάλεξη με τις Χαριτίνη Κυριάκου και Έλενα Βασιλείου σε σχέση με τις αντιφάσεις και την (α)ορατότητα της γυναικείας και λεσβιακής επιθυμίας.
Xaritini Kyriakou & Elena Vasiliou A performative lecture with xaritini Kyriakou and Elena Vasiliou in relation to …
(Εκσκαφή σκληρών δίσκων: Ματιές γυναικείων κυπριακών σωμάτων και φωνών σε ασαφή σειρά)
Evi Tselika For the last eight or so years I have been gathering stories and images from Cyprus which relate to female ancient deities …
(Views and perceptions of deeply religious people (Christian Orthodox) about homosexuality)
Ιωάννα Κουταλιανού Η παρουσίαση θα είναι βασισμένη πάνω σε ποιοτική έρευνα που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια διπλωματικής εργασίας το 2015. Η εν λόγω έρευνα πραγματεύεται την κοινωνική κατασκευή της …
(Women’s migration and sex work: destabilizing the logocentric framework of trafficking)
Νάντια Ευθυμίου & Έλενα Πισσαρίδου Για το ζήτημα της σωματεμπορίας, παρατηρούμε ένα πληθωρισμό ακαδημαϊκού λόγου που αφορά στη θυματοποίηση των γυναικών και στις πολιτικές του κράτους για πάταξη …
Πάτα εδώ για την ελληνική έκδοση
For the fifth consecutive year, Syspirosi Atakton, an anarchist, anti-authoritarian, anti-oppressive group rooted in Nicosia organizes the Genders and Power festival. The aim is to discuss and elaborate on the ways genders, in their intersections with multiple sociopolitical and cultural categories of difference, interact …
Click here for the English version
Το φεστιβάλ Φύλα τζαι Εξουσία οργανώνεται για πέμπτη συνεχή χρονιά που την Συσπείρωση Ατάκτων, μιαν αναρχική, αντί-εξουσιαστική ομάδα που εν ενάντια σε κάθε μορφής καταπίεση τζαι η οποία εδρεύκει στην Λευκωσία. Σκοπός μας ένει να συζητήσουμε τζαι θεωρητικά να επεκταθούμε πάνω στους μυριάδες τρόπους …
The configuration of woman identity in Turkish Literature is very much related to the political, economic and cultural development and transform that took place in the country. Most of the modern female authors refuse to treat woman as an inferior gender and …
ΚΙΙΦ: Το Κέντρο Ισότητας και Ιστορίας του Φύλου αποτελεί μια πρωτοβουλία που δημιουργήθηκε από ομάδα γυναικών και αντρών με κοινό ενδιαφέρον στα θέματα ισότητας και ιστορίας του Φύλου. Όσες και όσοι συμμετέχουν στο Κέντρο εργάζονται εθελοντικά με σκοπό να συνεισφέρουν …
Απο τα πλαισια της κοινωνίας και της εργασίας εως τους κόλπους της οικογενειακης ζωής οι γυναίκες παλευουν με την άνιση αντιμετώπιση κ τον σεξισμο. Η ιστορία του φεμινιστικου κινήματος εχει να μας διδάξει πολλά και να καταδείξει οτι η ανισοτιμια των δυο …
Thisis not a rap song It’s my attempt to sing song I’ musing math and ping pong with a hint of pro-te-sting
A short performance of crafted text and language by dancer and performance artist Eleana Alexandrou. This presentation is part …