Login
Στο εσωτερικό είχαμε μια ενδιαφέρουσα αναδίπλωση σε σχέση με την λαγνεία μερικών για την ισραηλιτική εξάρτηση. Τί σου κάμνει μια μαζική διαδήλωση.. :)
Όταν έγινε η πρώτη κινητοποίηση έξω που το προεδρικό, όταν εν μέσω γενοκτονίας τζαι επιβαλλομένου λιμού ο Χριστοδουλίδης επήεν πάλε στον Νετανιάχου, οι υπηρεσίες ξεπλύματος στο προεδρικό τζαι στις εξαρτήσεις του, είχαν τζαι το θράσος να προσπαθήσουν να πουλήσουν την εικόνα... ότι εκπροσωπούν την πλειοψηφία..
Τούτην την φορά όμως εν τους έπαιρνε... Τωρά το πρόβλημα τους εν ήταν το μέγεθος της συγκέντρωσης – η εικόνα εμίλαν που μόνη της. Τωρά ή στρατηγική τους αλλαξεν με εστίαση σε απόπειρα μετατόπισης. Τωρά που ήταν ξεκάθαρη η κοινωνική δυσφορία, το θέμα έγινε γιατί να ταυτιστεί ο Χριστοδουλίδης με την γενοκτονία μεσω τα πλακάτ που τον έδειχναν με κότσιηνα σιέρκα.. που το γαίμα των παλαιστινίων...Τωρα αναγνωριζόταν τζαι ενοχλούσε η ταύτιση με την γενοκτονία...
Εν καλά σημαθκια οι ρητορικές υποχωρήσεις...
Πάντως που τες εφημερίδες μόνο η Χαραγή εισιεν εικόνες της διαδήλωσης στην πρώτη σελίδα.. Η ιδιοκτησία των άλλων εν είδε την πιο μαζική διαδήλωση της περιόδου.. Φυσικά ο Πολίτης τζαι η Αλήθεια σαν συναγερμικα έντυπα, τί να πουν... Ο Φιλελεύθερος ελογόκρινε ουσιαστικά, αλλά αξίζει να σημειωθεί, για την αξιοπρέπεια των πλασμάτων, ότι στις εσωτερικές σελίδες υπήρχαν αρκετά κριτικά σχόλια για την αθλιότητα στην Γάζα από δημοσιογράφους..
Ευρύτερα το ξύπνημα της κοινωνίας για την προσπάθεια καππελώματος τζαι της Κύπρου που το Ισραήλ, εφάνηκεν να έσιει, πέρα από ρητορικά τζαι πρακτικά αποτελέσματα: Θκυο δήμαρχοι εν επήαν σε μια φιέστα που οργάνωνε το Ισραήλ για «επενδύσεις» στην Κύπρο – δηλαδή πιο μαζική εξαγορά κυπριακής γης.. Τζαι μια γελοία προσπάθεια επέμβασης της Ισραηλίτικης πρεσβείας σε εκδήλωση σε δημόσιο σχολείο φαίνεται να αποτράπηκε...
Ναι.. πρέπει να υπερασπιστούμε την ανεξαρτησία μας απέναντι στα αρπακτικά...
Κατά τα άλλα είχαμε νέο γύρο αποκαλύψεων για την διαπλοκή της εποχής Αναστασιάδη – που εσυμβαδιζε συνειρμικά με το κλίμα της καχυποψίας απέναντι στις Ισραηλίτικες επεμβάσεις τζαι εξαρτήσεις... Για τις επιχορηγήσεις μέσω της πώλησης διαβατήριων, αλλά τζαι ξεπλύματα κεφαλαίων. Τζαι ο Χαρούλης του τότε υπουργείου οικονομικών, είπεν μας «μα εγώ εν τζαι..»..
Τί να πει το κινούμενο ανέκδοτο – ότι τόσα σκάνδαλα έγιναν στο τομέα της αρμοδιότητας του; ...Δαμέ έσιει μπροστά του το σκάνδαλο του κλεισίματος του Συνεργατισμού με τον Χατζηγιαννη τζαι χώνεται πίσω που τους διορισμένους του Αναστασιάδη για να μεν πάει φυλακή...
Τί να πει; Τζαι μόνο η παρουσία του εν υπενθύμιση τεκμηρίων σκανδάλων τζαι συγκαλύψεων...
Περί Χριστοδουλίδη..
Ότι τζαι να νομίζει [θετικά ή αρνητικά] κάποιος/α για τον Χριστοδουλίδη, υπήρχε [τζαι σαν σύγκριση με τον προηγούμενο, τον Αναστασιάδη] η εικόνα των «καλών προθέσεων» έστω.. Η εικονα για το «καλόν παιδί» υπονομευτηκεν αρχικα με τα ρουσφέθκια ημέτερων, αλλά εν η στάση του στην Γάζα, που διαλύει πκιον τζήνην την εικόνα... Οποθεν τζαι να το δεις εκαταντησεν απολογητής τόσων νεκρών μωρων, αμάχων, δημοσιογράφων, νοσηλευτών κοκ... Αδιάφορο με τί τον εκβιάζει το Ισραήλ, ουσιαστικά η εικόνα του πκιον θα συνοδεύκεται από τα μωρά που λιμοκτονούν στην Γάζα. Τζαι το ξεπούλημα της χώρας σε ισραηλιτικά συμφέροντα... Αν τον Αναστασιάδη συνοδεύκει τον η εικόνα της διαφθοράς/διαπλοκής, τον Χριστοδουλίδη, όπως παει, θα τον συνοδεύει η εικόνα της εξάρτησης...
Το θέμα του ρόλου του Ισραήλ στην Κύπρο εξελισσεται να εν σοβαρόν... τουλάχιστον την εποχή του Αναστασιάδη το σκάνδαλο ήταν η πώληση διαβατηρίων.. άτε έφερναν τζαι τες οικογένειες όσοι εγοράζαν τζαι εκάμναν κάποιαν επένδυση...
Τωρά τα Ισραηλίτικα συμφέροντα εν σαν να κάμνουν εισβολή. Αγοράζουν μαζικά γην, τζαι κινούνταν σαν να φτιάχνουν κοινότητα. Σχολείο χιλιάδων μαθητών μόνο για εβραίους; ..Άμα έσιει τόσους μαθητές θα έσιει τζαι γονιούς, οπότε ξαφνικά θα έχουμεν μιαν κοινότητα που θα διατάσσει όπως ήδη κάμνει η πρεσβεία;...
Μάλλον πρέπει να αθθυμηθούμεν την κραυγή του Θαλή Παπαδόπουλου [συνεργάτη του Ι. Κληρίδη] που την δεκαετία του 1930, όταν έγινε μια ανάλογη απόπειρα ελέγχου μέσω εξαγοράς γης – σήμερα τα κεφάλαια εν πιο πολλά φυσικά, αλλά έχουμεν τζαι την ιστορική εικόνα τί έγινε στην Παλαιστίνη όταν εξαγοράστηκε μεγάλο μέρος της γης τζαι εδημιουργήθηκεν το Ισραήλ..
«Θα εισρεύσουν, λέγουν, νέα κεφάλαια εις τον τόπον, και θα αποκτήση μεγαλυτέραν αξία η αγροτική κτημοσύνη. Γνωρίζετε εις τί μεταφράζεται ο αχαρακτήριστος αυτός ισχυρισμός; Μεταφράζεται εις την πρότασίν όπως ο αγροτικός κόσμος πώληση εις τους ξένους ΑΝΤΙ ΠΙΝΑΚΙΟΥ ΦΑΚΗΣ την πατρικήν του περιουσίαν, την περιουσίαν την οποίαν ποτίζει από χρόνια το Κυπριακόν αίμα και ο Κυπριακός ιδρώς..» [«ας μην πωληθώμεν έναντι πινακίου φακής», ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ, 24/2/1935]
Ξυπνάτε ρε...
Ένεν τουρίστες, ούτε απλώς τυπάκοι που θέλουν διαβατήριο ξεπλύματος...
Κκοτζιανιάζουν γην, διεκδικούν αποκλεισμό των ιθαγενών... Τζαι έλεγχο δημόσιων χώρων...
· Πάντως το ζήτημα των εξαρτήσεων [υπόγειων, οικονομικών ή άλλων] του Χριστοδουλίδη που τον Νετανιάχου, εξελίσσεται σε ζήτημα πολιτειακό... Όϊ μόνο συγκαλύφκει τον Νετανιάχου διεθνώς, αλλά τζαι στρώνει χαλί εξάρτησης που το Ισραήλ στην Κυπριακή Δημοκρατία.. Η δημιουργία ουσιαστικά ισραηλίτικης κοινότητας, που εποπτεύκει αεροδρόμια τζαι λιμάνια, που στήνει ελεγχόμενες περιοχές, έφτασε τώρα στο σημείο να απαιτά η ισραηλιτική πρεσβεία λόγο για το ποιοί κύπριοι θα μπορούν να παρευρίσκονται σε δημόσιο σχολείο της χωρας τους..
«Θυμάστε με τους μετανάστες που όποτε γράφαμε κάτι υποστηρικτικό μας έλεγαν "πάρτε τους σπίτι σας"; Ε να τώρα που η εγκληματική (πλέον) κυβέρνηση της ΚΔ, παίρνει τους Ισραηλινούς και μας τους βάζει με το ΖΟΡΙ σπίτι μας.
Εν μέσω παγκόσμιας κατακραυγής για τα απίστευτα κι απάνθρωπα εγκλήματα του γενοκτονικού κράτους του Ισραήλ, η ΚΔ "φιλοξενεί" στα σχολεία της τους ίδιους του μακελλάρηδες. Μάλιστα, έχει εκχωρήσει στο κράτος του Ισραήλ το δικαίωμα να "ελέγχει" τους συμμετέχοντες.
Το βαρέλι δεν έχει πάτο»
«Δικαιώματα στην
ισραηλινή πρεσβεία στην Κύπρο να ελέγξει Κύπριους πολίτες που θα εγκριθούν από
την ίδια να συμμετάσχουν σε εκδήλωση σε δημοτικό σχολείο, εκχωρεί η κυπριακή κυβέρνηση.
Μάλιστα με εγκύκλιο του το υπουργείο παιδείας αναγκάζει όσους γονείς θέλουν να
συνοδέψουν τα παιδιά τους στη σχολική γιορτή που προγραμματίζεται στις 17
Ιουνίου, για την ημέρα της ανεξαρτησίας του Ισραήλ, να συμπληρώσουν δήλωση ότι
συγκατατίθενται σε εξονυχιστικό έλεγχο για να μπουν στο δημόσιο σχολείο, εφόσον
βέβαια εγκριθούν από τους αρμόδιους ασφαλείας της πρεσβείας.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο στην εκδήλωση θα συμμετάσχουν παιδιά της πέμπτης και
έκτης τάξης, χωρίς όμως να ζητείται η συγκατάθεση των γονιών για να πάρουν
μέρος σε μια εκδήλωση που πέραν από τη σημασία της δυνατό να τα θέσει σε
κίνδυνο.»
Η ισραηλιτική εισβολή στην Κύπρο
Τούτο που γίνεται με την ισραηλιτική πολιτική στην Κύπρο , πρέπει να ονομαστεί για τούτο που ένει – μια αποικιακή προσπάθεια... τουλάχιστον τον τζαιρό της διαφθοράς Αναστασιάδη, επουλιούνταν διαβατήρια, για να ξεπλένουν διάφοροί τζαι να έχουν ένα χώρο καταφυγής άμα εμπλέκαν με τα σκάνδαλα τους. Η ισραηλιτική κάθοδος/παρουσία αντίθετα φαίνεται να έσιει μιαν επεκτατική διάσταση.. Πρώτα ήταν οι χρήσεις της τεχνολογίας παρακολούθησης/μαύρου βαν. Ύστερα άρκεψεν η διαδικασία αγοράς μαζικά γης τζαι εγκατάστασης ομάδων σε είδη ισραηλίτικων πολυτελών γκέτο... Τζαι ύστερα αρκέψαν να απαιτούν τζαι έλεγχο κρατικών θεσμών. Πρώτα εβρεθήκαν να επιτηρούν αεροδρόμια.. ύστερα να κουβαλιούνται μαζικά σαν οργανωμένες κοινότητες...
Έτην τζαι την Haaretz που μας θωρεί σαν «Δεύτερο Ισραήλ»...
Τζαι έχουμεν τζαι την κωμική φιγούρα του Χριστοδουλίδη να συμπεριφέρεται σαν υποτακτικός του Νετανιάχου αντί σαν πρόεδρος ανεξάρτητου κράτους..
ΞΥΠΝΑΤΕ ΡΕ...
Τζαι στην Παλαιστίνη εξεκινήσαν με αγορές γης τζαι εφτάσαμε σήμερα στην απόπειρα γενοκτονίας...
Τούτην την εφτομάδα υπήρξε μια διστακτική αρχικά, αλλά αποφασιστική μετά, διαφοροποίηση αρκετών δυτικών κυβερνήσεων απέναντι στο ισραηλίτικο καθεστώς μαζικών δολοφονιών στην Γάζα. Το να πιστέψει κάποιος/α σε κρίση ευαισθησίας του Μακρόν, του Στάρμερ κλπ, μετά από τόσες χιλιάδες νεκρούς άμαχους εν μάλλον υπερβολική ελπίδα... Αντικειμενικά, με βάση τα δεδομένα, φαίνεται να υπήρξαν 2 λόγοι, τζαι μια άτυπη πραγματικότητα: Η επιμονή του Νετανιάχου να εφαρμόζει μαζικές δολοφονίες σε συνδυασμό με λιμοκτονία [απαγορεύοντας την είσοδο σε οποιαδήποτε τρόφιμα για την Γάζα], ήταν ένα ακόμα στοίχημα του Νετανιάχου τζαι της κυβερνητικής συμμορίας [πώς αλλιώς να τους αποκαλέσεις;] στο Ισραήλ – να εκβιαστούν οι παλαιστίνιοι να ζητήσουν να φύουν. Υπήρχαν ισραηλίτικες «προσφορές» για μετακίνηση, τζαι αξιωματούχοι της κυβέρνησης του ελ Αβιβ ελαλούσαν το ξικούτσουλα...
Αλλά για μιαν ακόμα φορά η άρνηση υποταγής των Παλαιστίνιων της Γάζας ήταν ο τοίχος πάνω στον οποίον έσπασαν τα μούτρα τους... Σε έτσι πλαίσια, εξ ανάγκης μπροστά σε μια μαζική γενοκτονία λόγω πείνας, αναγκαστήκαν να μιλήσουν τα δυτικά πλυντήρια, τζαι κάπως να απειλήσουν....
Ο άλλος, συνδεόμενος παράγοντας ήταν τα εκατομμύρια στους δρόμους, Βρετανία, Γαλλία κοκ. Όσο τζαι να τους εκβιάζει το Ισραήλ με μυστικές κασέτες κοκ, κυβερνήσεις με ασταθή εκλογική βάση, εν μπορούν να αγνοούν εκατομμύρια στους δρόμους [έτσι τζαι αλλιώς η εμπειρία του Μπάϊντεν στις ΗΠΑ εν πρόσφατη]... τζαι νάκκον on the side, το θράσος των ισραηλίτικων υπηρεσιών να προσπαθήσουν να κατασκευάσουν τζαι τα αποτελέσματα της Γιουροβίζιον, μάλλον εντζίσαν πάνω στην κρυφή ενδεχομένως αλήθκεια των ισραηλινών εξαρτήσεων.. Άρα η δυτική μεταστροφή ήταν τζαι εξ ανάγκης αποστασιοποίηση που ένα πλοίο που βάλλει νερά που παντού- στρατιωτική αποτυχία μαζί με κίνδυνο αποκαλύψεων για τους ισραηλίτικους μηχανισμούς εξάρτησης τζαι εκβιασμών..
Ο άτυπος παράγοντας ήταν η αμερικάνικη απόσταση – Ο Τραμπ αγνόησε το Ισραήλ στην περιοδεία του στην Μέση Ανατολή, όπως τζαι στην συμφωνία με τους Χούθι... Στο διάγγελμα του Νετανιάχου, στο οποίο αναδιπλώθηκε σε σχέση με τις υποσχέσεις «ολοκληρωτικού πολέμου» [τζαι επιβαλλόμενου λιμού], ανάφερε την υποχώρηση στην στρατηγική του λιμού, με αναφορές ότι το εκάμναν για να «αποτρέψουν μια ανθρωπιστική κρίση». Για να αποτρέψουν δηλαδή τζηνο που ήταν ο αρχικός τους στόχος, που εν ετζύλαν ούτε εσωτερικά [αφού εν εφέφκαν οι παλαιστίνιοι] αλλά ούτε εξωτερικά [όπως εφάνηκεν με τις απειλές για «συζητηση των σχεσεων με το Ισραηλ» από τους, μέχρι πρόσφατα, σιωπηλούς δυτικούς]. Αλλά η μερίδα της ισραηλίτικης κοινωνίας που αποκτηνώθηκε, μπορεί να καταλάβει ότι την ταΐζουν αίμα για να μεν θωρεί την αποτυχία τζαι την χειραγώγηση από ένα πρωθυπουργό που θέλει να αποφύγει την φυλακή για την διαφθορά που εκπροσωπεί;...
Τζαι μετά, ειπεν ο Νετανιάχου, ότι θα ανοίξουν σημεία παράδοσης βοήθειας – από «αμερικάνικες εταιρείες» σύμφωνα με το νέο εμβατήριο... Μάλλον φαινεται σαν καλόπιασμα του Τραμπ που τους έγραψεν στην περιοδεία του... Θα βομβαρδίζουν τζαι τες αμερικάνικες εταιρείες;... Ήδη η αραβική διάσκεψη [τζήνοι που εκλείσαν, δηλαδή, συμφωνίες με τον Τραμπ] άνοιξε ταμείο για ανοικοδόμηση στη Γάζα..
Μια αναφορά από την Αφρικάνικη ιστορική εμπειρία
Η ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΕΝ ΝΙΚΗΣΕ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ ΤΟ 1945
του Moussa Ibrahim
Για τους Αφρικανούς, η Ημέρα της Νίκης δεν αφορούσε μόνο την πτώση του Χίτλερ, αλλά και την ιδέα ότι τα κτηνώδη καθεστώτα μπορούσαν να πέσουν παντού.
----------
Η Ημέρα της Νίκης, που γιορτάζεται κάθε χρόνο τον Μάιο, τιμάται για την ήττα της ναζιστικής Γερμανίας από τον Κόκκινο Στρατό της Σοβιετικής Ένωσης και τους συμμάχους της το 1945. Ο κόσμος είδε τον φασισμό να καταρρέει κάτω από το βάρος της μαζικής αντίστασης, τόσο της στρατιωτικής όσο και της ηθικής. Αλλά ενώ η Ευρώπη καθάριζε τους δρόμους της και διοργάνωνε τις παρελάσεις της, σε ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο, οι αποικιοκρατούμενοι λαοί παρακολουθούσαν με ένα διαφορετικό είδος ελπίδας. Γι' αυτούς, η Ημέρα της Νίκης δεν αφορούσε μόνο την πτώση του Χίτλερ. Αφορούσε την ιδέα ότι τα κτηνώδη καθεστώτα μπορούσαν να ανατραπούν. Ότι οι καλλωπισμένοι μύθοι της ευρωπαϊκής ανωτερότητας, οχυρωμένοι με τανκς και συνθήκες, θα μπορούσαν να θαφτούν στα ερείπια του Βερολίνου.
Η Αφρική το 1945 ήταν ακόμα σε μεγάλο βαθμό αλυσοδεμένη. Από τις ερήμους της Βόρειας Αφρικής μέχρι τα δάση της Κεντρικής Αφρικής, οι Ευρωπαίοι κυβερνούσαν μέσω του καταναγκασμού, της φυλετικής ιεραρχίας και της κλοπής που ήταν ενδεδυμένη με τη γλώσσα του «πολιτισμού». Και έτσι, όταν ο φασισμός ηττήθηκε, οι επαναστάτες της Αφρικής ανέλαβαν δράση. Αν ένα σύστημα τόσο τερατώδες όσο ο ναζισμός μπορούσε να συντριβεί, τότε σίγουρα θα μπορούσαν να εκδιωχθούν και η βρετανική, η γαλλική, η πορτογαλική και η βελγική αυτοκρατορία—αυτοί οι καλοντυμένοι συγγενείς του φασισμού. Η Ημέρα της Νίκης φύτεψε έναν ισχυρό σπόρο: την ιδέα ότι κανένα σύστημα, όσο θωρακισμένο και αν είναι με ιδεολογία ή σφαίρες, δεν είναι αιώνιο.
Η αποικιοκρατία και ο φασισμός δεν ήταν μόνο γείτονες στο ιστορικό χρονοδιάγραμμα. Ήταν ιδεολογικά ξαδέρφια που συχνά μοιράζονταν τον ίδιο ράφτη. Και οι δύο βασίζονταν στη στρατιωτική τρομοκρατία, τη φυλετική υπεροχή και την οικονομική λογική ότι κάποιοι άνθρωποι υπάρχουν για να κυβερνώνται και άλλοι για να κυβερνούν. Στην Αλγερία, η Γαλλία διαιώνιζε την καταναγκαστική εργασία, τους μαζικούς εγκλεισμούς και τις σφαγές. Στην Αίγυπτο, η βρετανική κατοχή εδραίωνε την ανισότητα και τη φυλετική ιεραρχία μέχρι που η Επανάσταση των Ελεύθερων Αξιωματικών το 1952 έβαλε τέλος στη βασιλεία του βασιλιά Φαρούκ. Στο Κονγκό, η βελγική κυριαρχία κληροδότησε μια κληρονομιά μαζικής βίας και εξοντώσεων τόσο ακραία που μια έκθεση του ΟΗΕ το 2020 την αποκάλεσε «αποικιακή γενοκτονία». Η Μοζαμβίκη, η Κένυα και η Αγκόλα κυβερνούνταν με το όπλο, όχι με τη συναίνεση.
Αφρικανοί ηγέτες όπως ο Kwame Nkrumah, ο Julius Nyerere, ο Samora Machel, ο Gamal Abdel Nasser και το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (FLN) στην Αλγερία δεν χρειάστηκαν σχολικά βιβλία για να ορίσουν τον φασισμό. Τον έζησαν. Ο Nkrumah δήλωσε το 1960: «Τα αποικιακά εδάφη δεν είναι ελεύθερα... εκτός αν θεωρήσουμε την αποικιοκρατία μια μορφή δημοκρατικής διακυβέρνησης. Αλλά η αποικιοκρατία είναι η κυριαρχία μιας ξένης μειονότητας πάνω στην πλειοψηφία».
Η Ημέρα της Νίκης βοήθησε στην ανάφλεξη της αφρικανικής αντίστασης με πολύ πραγματικούς και πρακτικούς τρόπους. Δεν πέρασε πολύς καιρός από την ήττα των Ναζί και οι εξεγέρσεις, οι διαμαρτυρίες και τα κινήματα ξεχύθηκαν σε όλη την ήπειρο. Το 1947 δημιουργήθηκε στο Λονδίνο η Εθνική Γραμματεία της Δυτικής Αφρικής, η οποία πίεζε για την αποαποικιοποίηση. Το 1952, η Αίγυπτος εξερράγη με επανάσταση, καθώς νεαροί αξιωματικοί με επικεφαλής τον Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ ανέτρεψαν την ελεγχόμενη από τους Βρετανούς μοναρχία. Το 1954, το FLN ξεκίνησε τη δική του εξέγερση πλήρους κλίμακας κατά της Γαλλίας. Η Γκάνα απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1957 υπό τον Κουάμε Νκρούμα, διακηρύσσοντας όχι μόνο την ελευθερία της Γκάνας, αλλά και ολόκληρης της Αφρικής.
«Η ανεξαρτησία της Γκάνας δεν έχει νόημα αν δεν συνδεθεί με την ολική απελευθέρωση της Αφρικής», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Νκρούμα. Τα λόγια του δεν ήταν απλή ρητορική—ήταν ένα σχέδιο. Την ίδια χρονιά, χιλιάδες Κενυάτες κλείστηκαν σε βρετανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια της εξέγερσης των Μάου Μάου. Το 1960, 69 άοπλοι διαδηλωτές πυροβολήθηκαν στο Sharpeville της Νότιας Αφρικής. Το 1961, Νοτιοαφρικανοί κομμουνιστές, Αφρικανοί εθνικιστές και Παναφρικανικοί σχημάτισαν το Umkhonto we Sizwe. Το 1963, γεννήθηκε στην Αντίς Αμπέμπα ο Οργανισμός Αφρικανικής Ενότητας με καταστατικό που αφορούσε την πλήρη απελευθέρωση της ηπείρου.
Ενώ ο λεγόμενος «ελεύθερος κόσμος» υποστήριζε τις αποικιοκρατικές δυνάμεις—τη Γαλλία στην Αλγερία, τη Βρετανία στην Κένυα και τη Μαλαισία, την Πορτογαλία στη Μοζαμβίκη και την Αγκόλα—η ΕΣΣΔ ξεκαθάρισε τη θέση της: ο πόλεμος κατά του φασισμού δεν τελείωσε το 1945. Είχε απλώς αλλάξει γεωγραφική θέση.
Η Μόσχα υποστήριξε τα αφρικανικά και αραβικά απελευθερωτικά κινήματα με στρατιωτική εκπαίδευση, αποστολές όπλων, ιατρική βοήθεια, διπλωματική υποστήριξη στα Ηνωμένα Έθνη και ιδεολογική κατάρτιση. Η Σοβιετική Ένωση εκπαίδευσε μαχητές σε στρατιωτικές ακαδημίες στην Τασκένδη, την Οδησσό και τη Μόσχα. Η Κούβα, στενός σύμμαχος της Σοβιετικής Ένωσης, έστειλε πάνω από 36.000 στρατιώτες στην Αγκόλα μεταξύ 1975 και 1988 για να βοηθήσουν στην ήττα των δυνάμεων του νοτιοαφρικανικού απαρτχάιντ κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου της Αγκόλας. Σοβιετικά όπλα στάλθηκαν στην Αλγερία, τη Μοζαμβίκη, την Αγκόλα, τη Γουινέα-Μπισάου και τη Ζιμπάμπουε. Ηγέτες όπως ο Agostinho Neto, ο Amílcar Cabral, ο Samora Machel και ο Oliver Tambo ήταν όλοι αποδέκτες της σοβιετικής υλικοτεχνικής και ιδεολογικής υποστήριξης.
Η Αίγυπτος, υπό τον πρόεδρο Νάσερ, έγινε βασικός παίκτης σε αυτόν τον αντιιμπεριαλιστικό άξονα. Μετά την επανάσταση του 1952, η Αίγυπτος ευθυγραμμίστηκε με το Κίνημα των Αδεσμεύτων και ενίσχυσε τους δεσμούς της με τη Σοβιετική Ένωση. Ο Νάσερ προσέφερε εκπαίδευση, όπλα και διπλωματικό χώρο στους Αλγερινούς, Μοζαμβικανούς και άλλους Αφρικανούς μαχητές της απελευθέρωσης. Το Κάιρο έγινε φάρος της παναφρικανικής και παναραβικής ενότητας. Το 1960, ο ραδιοφωνικός σταθμός Φωνή των Αράβων μετέδιδε επαναστατικό περιεχόμενο από το Κάιρο σε ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο.
Ο πόλεμος της Αλγερίας για την ανεξαρτησία της από τη Γαλλία από το 1954 έως το 1962 ήταν αναμφισβήτητα ο πιο σκληρός αντιαποικιακός αγώνας στην ήπειρο. Με την υποστήριξη της Αιγύπτου, της ΕΣΣΔ και της Κίνας, το FLN διεξήγαγε έναν οκταετή ανταρτοπόλεμο εναντίον μιας από τις ισχυρότερες στρατιωτικές δυνάμεις της Ευρώπης. Πάνω από 400.000 Αλγερινοί έχασαν τη ζωή τους. Αλλά το 1962, η Αλγερία κήρυξε την ανεξαρτησία της και έγινε κέντρο της επαναστατικής διπλωματίας στην ήπειρο, εκπαιδεύοντας κινήματα από τη Ζιμπάμπουε μέχρι τη Γουινέα-Μπισάου.
Η Τανζανία υπό τον Julius Nyerere έγινε η υλικοτεχνική καρδιά της απελευθέρωσης της Νότιας Αφρικής. Μεταξύ 1964 και 1980, η Τανζανία φιλοξένησε μαχητές της ελευθερίας από τη Νότια Αφρική, τη Ζιμπάμπουε, τη Μοζαμβίκη και τη Ναμίμπια. Η Μοζαμβίκη του Σαμόρα Μάχελ διεξήγαγε δεκαετή ένοπλο αγώνα κατά του φασιστικού καθεστώτος Estado Novo της Πορτογαλίας και ανακήρυξε την ανεξαρτησία της το 1975.
Η Σοβιετική Ένωση και η Κούβα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Η Κούβα ανέπτυξε χιλιάδες στρατιώτες για να υποστηρίξει το Λαϊκό Κίνημα για την Απελευθέρωση της Αγκόλας (MPLA) από το 1975 έως το 1991. Αυτοί οι ηγέτες δεν ήταν ιδεολογικές μαριονέτες της ΕΣΣΔ. Ήταν πρακτικοί στρατηγικοί σχεδιαστές.
Ο Nyerere προειδοποίησε χαρακτηριστικά: «Δεν μας ενδιαφέρει να αντιγράψουμε καμία ιδεολογία... αλλά πιστεύουμε στην ισότητα του ανθρώπου και στο δικαίωμα όλων των λαών να είναι ελεύθεροι». Δέχτηκαν τη σοβιετική υποστήριξη όχι επειδή συνοδευόταν από δεσμεύσεις, αλλά επειδή συνοδευόταν από όπλα—και μαζί με αυτά, από την ικανότητα να σταθούν όρθιοι.
Οι ιδεολογικοί παραλληλισμοί ήταν σαφείς. Σε μια ομιλία του 1961, ο Samora Machel δήλωσε: «Στους αποικιοκράτες λέμε: Δεν φοβόμαστε τις βόμβες σας. Δεν φοβόμαστε τις φυλακές σας. Δεν φοβόμαστε την προπαγάνδα σας. Δεν σας φοβόμαστε γιατί στεκόμαστε στο πλευρό των λαών του κόσμου». Το 1977, ο Nyerere προσέφερε ίσως την πιο καυστική περίληψη της υποκρισίας της Δύσης: «Μιλούν για ειρήνη ενώ χρηματοδοτούν τους πολέμαρχους που επιθυμούν να καταστρέψουν την αφρικανική ανεξαρτησία».
Η Ημέρα της Νίκης δεν είναι μόνο ένας ευρωπαϊκός εορτασμός. Είναι μια αφρικανική γιορτή. Σηματοδότησε την αρχή του τέλους για τις αυτοκρατορίες που επί μακρόν αυτοχαρακτηρίζονταν ως αιώνιες. Δημιούργησε έναν νέο ιδεολογικό και ηθικό χώρο στον οποίο οι επαναστάτες της Αφρικής μπορούσαν να δράσουν—όχι μόνο με πάθος, αλλά και με διεθνή υποστήριξη.
Και ναι, ενώ η Ευρώπη διοργάνωνε εκδηλώσεις μνήμης με καθαρά κοστούμια και γυαλιστερά παπούτσια, οι Αφρικανοί πολεμούσαν μέσα στους θάμνους, στην εξορία και στους δρόμους—με λίγα πράγματα εκτός από την πίστη, τη στρατηγική και τα Καλάσνικοφ. Η αντίφαση είναι σχεδόν κωμική: οι ίδιες δυτικοευρωπαϊκές χώρες που ισχυρίζονταν ότι νίκησαν τον φασισμό το 1945, λειτουργούσαν ταυτόχρονα στρατόπεδα βασανιστηρίων στην Κένυα και βομβάρδιζαν χωριά στην Αλγερία.
Σήμερα, η Αφρική αντιμετωπίζει νέες μορφές επικυριαρχίας: δουλεία χρέους, εξόρυξη από εταιρείες, ξένες στρατιωτικές βάσεις, οικολογική εκμετάλλευση και ψηφιακή αποικιοποίηση. Η αποικιοκρατία μπορεί να άφησε το μαστίγιο, αλλά σήκωσε τη δανειακή σύμβαση. Το 2024, πάνω από 20 αφρικανικές χώρες εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούν το φράγκο CFA, ένα νόμισμα της αποικιοκρατικής εποχής που ελεγχόταν από το γαλλικό υπουργείο Οικονομικών. Πάνω από το 40% της καλλιεργήσιμης γης της Αφρικής ανήκει σε ξένες αγροτικές επιχειρήσεις. Οι αμερικανικές και γαλλικές στρατιωτικές βάσεις εκτείνονται από το Τζιμπουτί έως τον Νίγηρα και τη Σενεγάλη. Νικήσαμε τον φασισμό. Διώξαμε την αποικιοκρατία. Αλλά την αυτοκρατορία; Άλλαξε το διαβατήριό της.
Η Ημέρα της Νίκης μας διδάσκει ότι τα βίαια, φαινομενικά μόνιμα συστήματα μπορούν να πέσουν. Μας διδάσκει τη δύναμη της αλληλεγγύης, τη δύναμη του διεθνισμού και την αναγκαιότητα της ιστορικής μνήμης. Η απελευθέρωση της Αφρικής δεν ήταν ένα υστερόγραφο στον πόλεμο κάποιου άλλου. Ήταν μια πρώτη γραμμή στην ίδια μάχη για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Έτσι, από το Στάλινγκραντ στη Λουσάκα, από το Κάιρο στο Αλγέρι, από τη Μόσχα στην Άκρα - ο αγώνας κατά του φασισμού, του ρατσισμού και της αυτοκρατορίας συνεχίζεται.
Ας θυμόμαστε. Ας μιλάμε. Ας δράσουμε. Και ας μην ξεχνάμε ποτέ: μερικές φορές, η μόνη διαφορά μεταξύ ενός φασίστα και ενός αποικιοκράτη αξιωματικού ήταν το ποιος είχε προσκληθεί για δείπνο στο Παρίσι.
----------------------
https://www.rt.com/.../617168-from-stalingrad-to-lusaka.../
Ο Moussa Ibrahim είναι Λίβυος πολιτικός, κάτοχος διδακτορικού διπλώματος από Βρετανικό πανεπιστήμιο. Υπηρέτησε ως υπουργός πληροφοριών της κυβέρνησης Καντάφι κατά τη διάρκεια της αμερικανοΝΑΤΟϊκής επίθεσης κατά της Λιβύης. Από τους πλέον καταδιωκόμενους Λίβυους αντιστασιακούς, οι αμερικανοΝΑΤΟϊκοί ανακοίνωσαν ψευδώς πέντε φορές τη σύλληψή του. Σήμερα είναι Εκτελεστικός Γραμματέας του Ιδρύματος Αφρικανικής Κληρονομιάς με έδρα το Γιοχάνεσμπουργκ της Ν. Αφρικής.
· Στο δικαστήριο μπορεί να επαρθήκαν αποφάσεις ελέγχου της ασυδοσίας, αλλά στη βουλή, μερικοί «Τις τράπεζες ουκ ελάττω παραδώσουν» φαινεται...
..εν βαθύς ο λάκκος των συμφερόντων α;...
«Ο Νετανιάχου έσιει κάμει περισσότερο κακό στις ΗΠΑ από οποιονδήποτε άτομο στον Πλανήτη.»
Jeffrey Sachs, αναλυτής πολιτικής τζαι καθηγητής στο πανεπιστήμιο Κολούμπια, τόνισε πόσο έχουν χάσει οι ΗΠΑ, λόγω του Νετανιάχου τζαι του Ισραηλίτικου λόμπι σε συνέντευξη του στον νομικό Andrew Napolitano.
Ο Sachs πρόσθεσε ότι ο Νετανιάχου ήταν ο βασικός υποστηριχτής της επίθεση στο Ιράκ, όπου οι ΗΠΑ έχασαν τρισεκατομμύρια δολάρια..
Τζαι πρόσθεσε: «Όλα αυτά κρύφκουνται που το αμερικάνικο κοινό που εν καταλάβουν το κόστος το οποίο πληρώνουμε για την παράνοια τζαι την σκληρότητα του Νετανιάχου»...
“Netanyahu has done more damage to the United States than just about any person on this planet.”
Jeffrey Sachs, policy analyst and professor at Columbia University, emphasised how much the US has lost at the cost of Netanyahu and the Israeli lobby in an interview with former American jurist Andrew Napolitano.
Sachs added that Netanyahu was the “chief promoter” for the war in Iraq where the US lost trillions of dollars.
He says: “It’s just hidden from view from Americans who don’t really understand the full price that we’re paying to back Netanyahu’s madness and cruelty.”
https://www.facebook.com/watch/?v=1646091465949626&rdid=tyIjzImE3kfAopeQ
Θα εν η εικόνα που θα σε συνοδεύκει – σαν ανθρώπινη συνείδηση... για πάντα... για το απών ήθος, τες λέξεις [έστω τυπικές[ που εν ειπώθηκαν έστω σαν σεβασμός στα μωρά που εσκότωνε το Ισραήλ.. όϊ για πολιτικαντισμό... για την αξιοπρέπεια του πλασμάτου ρε.. Κρίμα...
Η παρέλαση στην Μόσχα για την αντιφασιστική νίκη στον Β Παγκόσμιο, εν ήταν μόνο τελετουργική σαν εκδήλωση μνήμης – ήταν τζαι μια ακόμα επίδειξη της επανόδου της Ρωσίας σαν παγκόσμιας δύναμης με σύμβολο την ιστορική νίκη ενάντια στον κόσμο της ιεραρχίας. Τζαι σε τούτο το πλαίσιο εν ήταν τυχαία η μαζική παρουσία εκπροσώπων από τις τέως αποικίες της Δύσης. Μετά την διπλή [οικονομική τζαι στρατιωτική] νίκη της Ρωσίας στον πόλεμο που επεδίωξε η Δύση στην Ουκρανία, η συγκέντρωση 29 ηγετών από διάφορες χώρες, ήταν τζαι επίδειξη διεθνών πολιτικό-πολιτιστικών δικτύων. Διότι η Δύση [με την μορφή της εξουσίας στην ΕΕ] έκαμεν ότι εμπόρεν να εμποδίσει την παρουσία πολιτικών ηγετών.. Η Εσθονία του ευρωπαϊκού απαρτχάιντ ενάντια στους ρωσόφωνους πολίτες της, έκλεισεν τζαι τον εναέριο χώρο της στο αεροπλάνο του Σλοβάκου πρωθυπουργού... Πόσο πιο γελοία μπορεί να γίνει η κατάσταση με τους πολιτικούς που διεκδικούν την συνέχεια όσων συνεργάστηκαν με τους ναζί;...
Στο κεντρικό πολεμικό μέτωπο της διεθνούς επικαιρότητας σήμερα, το Ισραήλ προσπαθεί ακόμα να το παίξει «πολεμική δύναμη» – που αθθυμίζει, όμως, για να μείνουμε στις αναλογίες με τον Β Παγκόσμιο, του ναζί μετά το 1943, όταν η «ανίκητη» [υποτίθεται] στρατιωτική τους μηχανή, άρκεψεν να βάλλει νερά. Οι Χούθι, σαν τα ανταρτικά της τότε εποχής, γελοιοποίησαν το κράτος της απόπειρας γενοκτονίας, με ένα πύραυλο στο κεντρικό τους αεροδρόμιο. Ένα iron dome με τρύπες..
Τζαι όπως τζαι ο Χίτλερ τότε, οι του ισραηλινού καθεστώτος, αρκέψαν να κτυπιούνται τζαι να απειλούν. Τότε οι ναζί αρκέψαν να δουλεύκουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης σαν χώρο μαζικών δολοφονιών. Όπως κάμνει το Ισραήλ στην Γάζα σήμερα... Αλλά τίποτε εν εμπόρεν να αλλάξει την εικόνα που οδήγησε στην πτώση του Βερολίνου...
Σαν ένδειξη ίσως, των δυναμικών απομόνωσης του Ισραηλίτικου καθεστώτος σήμερα, ο Τραμπ, που θωρεί το συμφέρον του [όπως εφανηκεν τζαι με την ανακοίνωση ότι τελικά θα μειώσει τους δασμούς για την Κίνα], εκτός από συνομιλίες με ο Ιράν [αντί να το βομβαρδίσει, όπως θα ήθελαν οι νέο-ναζί του Τελ Αβίβ], έκλεισεν συμφωνία με τους Χούθι να μεν κτυπούν αμερικάνικα πλοία, αλλά χωρίς καμιάν αναφορά στις επιθέσεις ενάντια στο Ισραήλ, του οποίου η [υποτίθεται] αεροπορική άμυνα ήταν.. «ανίκητη»..
Ο Χίτλερ ζούσε μια νεύρωση στην εξουσία, ο Νετανιάχου ζει μιαν ανάλογη – με τον απεγνωσμένο αγώνα του να μεν πάει φυλακή...
Τζαι το αντάρτικο σήμερα, ένεν μόνο οι Χούθι, τα τούνελ της Χαμάς, η αντίσταση της Χιζμπολάχ κοκ... Εν τζαι η επιστροφή του παγκόσμιου αντι-αποικιακού κινήματος ενάντια στην δυτική νέο-αποικιοκρατία – αλλά τζαι στην υποκρισία του ξεπλύματος των Νταχάου μαζικών δολοφόνων που οργανώνει το κράτος του Ισραήλ σήμερα...
Το να διαφοροποιηθεί μια οικογένεια όσον αφορά τις απόψεις για κάποιο δημόσιο ζήτημα είναι λογική πιθανότητα. Οπότε έμοιαζε με ρετρό σύνδρομο νοσταλγίας το ότι κάπου το προεδρικό φάνηκε να διαρρέει δυσφορία γιατί η σύζυγος του Κώστα Καδή πήρε σαφή θέση ενάντια στην ισραηλιτική απόπειρα γενοκτονίας..
Τα σέβη μας στην Μαρίνα Καδή... τζαι στον συμβίο της που δεν θεώρησε ότι έπρεπε να πει ή να γράψει κάτι σαν αποστασιοποίηση από την σύζυγο του...
«Επιπλέον η συγγραφέας και σύζυγος του Επιτρόπου Αλιείας και Ωκεανών της Ε.Ε. Κώστα Καδή, Μαρίνα Μιχαηλίδου-Καδή προχώρησε σε ανάρτηση με την οποία και η ίδια καταδικάζει την επίσκεψη και καλεί το κοινό να υπογράψει σχετικό ψήφισμα.
Όπως αναφέρει:
«Με το πιο κάτω ψήφισμα αντιστεκόμαστε σε κάθε άμεση ή έμμεση υποστήριξη του Πρωθυπουργού του Ισραήλ Benjamin Netanyahu, ο οποίος ευθύνεται για τον θάνατο δεκάδων χιλιάδων αμάχων και είναι καταζητούμενος από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Μπορείτε να υπογράψετε εδώ:…»
One Radical Planet 