Login
Ένα σχόλιο αξιοπρεπούς δημοσιογραφικής στάσης...
[Fished from the internet]
Η δημοσιογραφία έχει απαξιωθεί από τους πολίτες και δεν είναι τυχαίο. Κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί πως οι δημοσιογράφοι δεν έχουμε μερίδιο ευθύνης για το πως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα γύρω μας, έστω κι αν υπάρχει η δικαιολογία πως τα φαινόμενα δεν είναι τοπικά, αλλά διεθνή. Ωστόσο, παρά τα χίλια μύρια που μπορεί να προσάψει κάποιος στον τρόπο που λειτουργούν πλέον τα ΜΜΕ, εξακολουθούν να αποτελούν έναν από τους βασικούς πυρήνες ελέγχου των υπόλοιπων εξουσιών. Κι οι βραβεύσεις έχουν στόχο να ενισχύουν αυτή την δράση. Κι αλίμονο αν τις βραβεύσεις ελέγχουν οι ελεγχόμενοι.
Η ακύρωση της βράβευσης από την Ένωση Αθλητικογράφων Κύπρου (ΕΑΚ) στον Φάνη Μακρίδη, δεν πλήττει τον ίδιο. Ο ίδιος θα συνεχίσει να κάνει τη δουλειά του σύμφωνα με την αντίληψη που έχει σαν άτομο για το ποιος είναι ο στόχος της δημοσιογραφίας. Το αν θα έχει σε κάποια βιτρίνα του σπιτιού του ή του γραφείου του μια πλακέτα ή ένα αγαλματάκι, δεν διαφοροποιεί την ποιότητα της δουλειάς του. Αυτό που πλήγηκε -και πολύ σοβαρά μάλιστα- με την απόφαση της ΕΑΚ να υποκύψει στην παρέμβαση της ΚΟΠ αποσύροντας το βραβείο στον Φάνη Μακρίδη, είναι την ελευθερία των δημοσιογράφων και την ανεξαρτησία της δημοσιογραφίας. Με την στάση της αυτή η ΕΑΚ ακυρώνει την αποστολή που πρέπει να έχουν οι δημοσιογράφοι. Η αποστολή μας δεν είναι να κάνουμε δημόσιες σχέσεις με αυτούς που πρέπει να ελέγχουμε προς όφελος του δημοσίου.
Δωδεκαμελής επιτροπή αφού εξέτασε διάφορα δημοσιογραφικά κείμενα, αποφάσισε να απονείμει στον Φάνη Μακρίδη το πρώτο βραβείο στην κατηγορία αφιέρωμα/έρευνα, για την έρευνα που είχε κάνει αναφορικά με τυχόν ασυμβίβαστο για τον πρόεδρο της ΚΟΠ, Γιώργο Κούμα, για τη διπλή ιδιότητα του: από τη μια ως αξιωματούχος της ΚΟΠ έπαιρνε αποφάσεις για ποδοσφαιρικές ομάδες και από την άλλη ως επιχειρηματίας πωλούσε τηλεοπτικό προϊόν ποδοσφαιρικών ομάδων. Επρόκειτο για μια εμπεριστατωμένη έρευνα με στοιχεία, εξ ου και κρίθηκε ως άξια βράβευσης. Λίγο πριν την τελετή όμως η ΚΟΠ (υπό την προεδρία του Κούμα) απέστειλε επιστολή στην ΕΑΚ καλώντας την να αποσύρει τη συγκεκριμένη βράβευση, προβάλλοντας διάφορα νομικά επιχειρήματα. Κι η ΕΑΚ υπέκυψε.
Δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που διάφοροι στέλνουν επιστολές σε ΜΜΕ και δημοσιογράφους απειλώντας με μέτρα σε μια προσπάθεια φίμωσης. Αλίμονο αν κάθε φορά το μέσο ή ο δημοσιογράφος υπακούει. Δεν θα υπήρχε λόγος ύπαρξης των ΜΜΕ εκτός από το να προβάλλουν τι θέλει και τι βολεύει τον καθένα. Αν οι ίδιοι απαξιώνουμε το ρόλο μας, τότε ας υποστούμε το φτύσιμο που δεχόμαστε.
Δεν είναι τυχαίο που η Ενωμένη Ευρώπη των καπιταλιστών έχει λυσσάξει να σβήσει από την συλλογική μνήμη κάθε δημοκρατικού και προοδευτικού άνθρωπου τη σημασία και συμβολή του Κόκκινου Στρατού στην αντιφασιστική νίκη των λαών. Προασπιζόμενος την πατρίδα από τα Ναζιστικά στρατεύματα, ο Kόκκινος Στρατός προάσπισε τα συμφέροντα όλων των λαών του κόσμου. Γι΄αυτό και εμείς έχουμε υποχρέωση όχι απλά την υπενθύμιση της μεγάλης αντιφασιστικής νίκης, αλλά επίσης την συμβολή του Κόκκινου Στρατού και την καίρια σημασία της σοσιαλιστικής οικόνομίας που εξόπλισε το λαό με υλικά, οργάνωση και σθένος.
Για όλα αυτά και πολλά άλλα θυμόμαστε και θα θυμόμαστε για πάντα
Από το λογοτεχνικό-συμβολικό
«Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από ό, τι μπορεί ποτέ να πληρώσει»
Έρνεστ Χεμινγουέι
Στο πραγματικό
«Δεν θα κερδίζαμε εμείς τον πόλεμο και η μοίρα της πατρίδας μας θα διαμορφώνονταν αλλιώς εάν δεν υπήρχε η ατσαλένια δύναμη μας, το Κόμμα. Τα πιο δύσκολα και υπεύθυνα καθήκοντα του πολέμου πρωτίστως πέφτανε στις πλάτες των κομμουνιστών. Η οργάνωση της βιομηχανίας, η δουλειά στα μετόπισθεν. Θαυμάζω το τεράστιο έργο που έγινε στις πιο δύσκολες μέρες. Σύντομα, από τον Ιούνη μέχρι τον Δεκέμβρη του 1941 μεταφέρθηκαν 1500 επιχειρήσεις από τις περιοχές που απειλούνταν από την κατοχή, στην Ανατολή και ξαναλειτούργησαν. Η νεολαία γνωρίζει τι σημαίνουν μεγάλες επιχειρήσεις και οικοδομές. Φανταστείτε ότι η επιχείρηση αεροπλάνων μέσα σ’ ένα – δυο μήνες ξανάρχισε να παράγει στη νέα τοποθεσία. Μέρα και νύχτα κινούνταν στρατιωτικά τρένα με βιομχανηκές εγκαταστάσεις και αντιστρόφως από την Ανατολή με οπλισμό και στρατό. Η γιγαντιαία αυτή κυκλοφορία γίνονταν με εντάσεις, ανωμαλίες, παρεξηγήσεις, συγκρούσεις, ωστόσο συντελούνταν αδιάκοπα, αυξάνονταν υποταγμένη στην καθοδηγητική οργανωτική δύναμη. Ο κρίκος αυτός είναι μόνο ένας από τις αναρίθμητες φροντίδες που πήρε στις πλάτες του το Κόμμα. Είμαι περήφανος που ανδρώθηκα και αναπτύχθηκα σε αυτό το Κόμμα.»
Στρατάρχης Γκεόργκι Κ. Ζούκοφ, Συνέντευξη στην “Κομσομόλσκαγια Πράβντα”, 1970.
Πηγή: Ατέχνως
The post Η σημαία μας: για την 9η Μαΐου appeared first on Αγκάρρα.
One Radical Planet 