Login
Almost everything Sunak attempts seems to backfire and it is not unlikely that his favour with the public will get even worse before the end of the year. Since he took over as prime minister he has been forced to deal with crisis after crisis and has failed all along: inflation, lack of growth, wage stagnation, precariousness, poverty, and a huge housing problem with hundreds of thousands of homeless people: research by the charity Shelter shows that at least 309,000 people in England will spend Christmas without a home, including nearly 140,000 children ( Shelter, 14 Dec 2023).
Yet at this time of massive labour mobilisations, strikes, and labour resistance with unprecedented public support, we have the most right-wing Labour leader who not only refuses to support workers but punishes anyone who supports him. Starmer's only concern is to assure British business (capital) that he will serve it, as he wants to be ‘ready to govern’. At business and shadow cabinet gatherings he has developed a fervent courtship is underway between the Labour Party and Britain's biggest businesses, where Rachel Reeves, the shadow chancellor, has launched a charm offensive involving 250 meetings with chief executives, chairmen, and founders, according to an internal account.
Starmer seems to have restored the Labour’s subservience to capital and business, a project by Blair's Labour: such was the transformation of the party in the 1990s into New Labour, as another ‘normal’ capitalist party on the model of the US Democrats or the Italian Democrats that Margaret Thatcher considered this to be her greatest achievement.
Jeremy Corbyn's unexpected electoral victory in Labour's leadership election after the 2015 general election relied on those outside the party rather than those inside who gave him his initial majority in 2015, in an electoral innovation for internal party choices that has since been abandoned under Starmer. Corbyn's victory threatened to overturn two decades of a right-wing political settlement that had been established. The British ruling class was terrified by the mere possibility that Labour’s shift to the Left might challenge their spoils and profits in favour of the labouring masses. But Corbyn and his leadership team wavered, seeking to reconcile right-wing actors who want a clear capitalist orientation within the Labour Party rather than completing its transformation into a democratic workers' party. Today, nine years later, with the policies and personnel of Corbyn’s democratic revolution from below within the Labour Party completely eliminated, Sir Starmer can confidently say that my party has changed and returned to Blairism. However, this is no guarantee of a sustained period of capitalist growth and hegemony in a country teetering on the brink of enormous contradictions, however large the parliamentary majority.
The majority of Cypriots in Britain support Labour due to the links that exist with the progressive space that has developed on the British left. This will certainly continue - after all, there are Cypriot MPs within the ranks of the Labour Party. However, the question of the former leader of the party is of concern to many progressive Cypriots, since he has always been on the side of the Cypriots.
It is a relief to see the Tories defeated but with little expectation from Starmer’s Labour, who is now more right-wing than Blair.
In 2015 a dear friend who is no longer with us, Joseph Payada, wrote to me:
"I enjoyed your writing. I was a devotee of Tony Benn, whose books I have two of and it seems Corbyn can fix what Blair broke. Everything you write and more...we shall see...I'm sure for some of us it's a welcome change."
From 2015 to 2020 the Corbyn-led Labour Party provided the vision and plan for a different Britain and this had a huge impact on the British people. Corbyn was elected leader of the party in a landslide victory on 12 September 2015 with 59.5% of the vote in the first round of voting. This came after Ed Miliband resigned following Labour's defeat in the 2015 general election. Frustrated by the lack of a left-wing voice in the 2015 leadership contest, Corbyn decided to run as a candidate on the anti-austerity platform. Of the candidates, Corbyn received the fewest parliamentary endorsements. Many who nominated him said they did so not to support his candidacy, but to broaden the debate by including a socialist voice. Corbyn appointed John McDonnell as shadow chancellor and promoted several women MPs, forming a shadow cabinet that for the first time had more women than men. Under Corbyn's leadership, Labour shifted to the left: In 2015 he voted against British military involvement in the Syrian civil war. It also opposed the renewal of the Trident nuclear weapons system and apologised for Tony Blair's ministry leading the UK into the Iraq war. Despite his victory, Corbyn enjoyed little support from Labour MPs, although his support remained strong among Labour Party members.
In 2016, Labour was widely criticised by the media for its apparently poor performance in local elections; despite this, it had won 34.1% of the PCC vote to the Conservatives 30%, lost 18 councillors to 48 Conservative councillors, Labour's control of the government was maintained in Wales and Labour achieved a clear victory in the London, Bristol, Liverpool, and Salford mayoralties. After the referendum on European Union membership, in which Britain voted to leave the EU, the party's opponents accused Corbyn of running a tepid pro-Remain campaign; a major opponent, Angela Eagle, referred to his lack of commitment to the Remain cause while noting the energetic and itinerant means by which he campaigned. Several resigned from the shadow cabinet and Corbyn lost a motion of no confidence by 197-40. Angela Eagle and Owen Smith launched a formal challenge, although Eagle later withdrew and supported Smith. Corbyn was re-elected with a larger 61% majority, the largest majority in a leadership election of any Labour leader in history.
In the June 2017 election, against all predictions and sabotage from the right-wing entrenched in the parliamentary section of the Labour Party and the media, he won an astonishing 40% of the vote, compared to 42.3% for the Conservatives under Theresa May. And yet Britain was experiencing the divisive post-Brexit era - where leaving the EU was polarising, confusing and ultimately proving highly problematic for British society, and not just economically from a capitalist perspective: Let's not forget that on the one hand, a powerful part of the capitalist class in the so-called City of London disagreed with leaving the EU, but on the other hand, another part of capital with strong roots in society never digested joining the EU and never got over its attachment to Britain's imperial-imperialist past which it saw as a perspective for economic and political planning for a stronger role for Britain outside the EU. Their ideological narrative included the following:
(a) Even harsher anti-labour policies and general policies against every right and acquis of the subordinate classes, and against the presence of immigrants from the Community and third countries that they saw as supposedly imposing a "socialist Brussels Europe".
(b) They essentially called for an ‘independent’ ( from the EU) international (imperialist) presence of Britain alongside the USA. In this global gamble, the working class masses were divided by a strong anti-Europeanism that had a clearly racist and anti-immigration connotation.
Brexit narrowly won, with Corbyn taking a lukewarm position in favour of remaining in the EU, but with strong elements of anti-neoliberal criticism of the EU that made him a target both of the pro-EU right (among whom was the later party leader who was ousted by Kier Starmern) and of all supporters of leaving the EU. Despite this criticism in 2017 he almost won the election. However, what followed was an organised and systematic smear campaign against Corbyn by the mainstream media and by the right-wing in the Labour Party itself, despite the fact that he fended off an attempted internal coup attempt by jubilantly regaining the leadership of the party.
Although Labour had poor results in the May 2017 local elections, the party secured 40% of the vote in the 2017 early general election, Labour's largest increase in 72 years, and forced the Conservatives to form a minority government, with Labour remaining in opposition. In the 2018 local elections, Labour increased its share of the vote. In the 2019 local elections, Labour's total seats fell by 84. In the 2019 European elections, Labour came third behind the Brexit Party and the Liberal Democrats. In the 2019 general election, Labour's share of the vote fell to 32%, winning its lowest number of seats since 1935. The result led to Corbyn's announcement that he would step down as Labour leader. Some reasons for the defeat included concerns about Corbyn's leadership, the party's ambiguous position on Brexit and concerns that the left-wing manifesto commitments were supposedly "unworkable", Corbyn then declared that he would not lead Labour into the next election, triggering a leadership election in 2020, which was won by Kier Starmer, his shadow Brexit minister.
During his time as leader, Corbyn has been criticised over anti-Semitism within the Labour Party. Corbyn has condemned anti-Semitism and apologised for his presence in the party, and his leadership has overseen changes to strengthen the party's disciplinary procedures regarding hate speech and racism, as recommended by an inquiry in 2016. A 2020 internal report and subsequent 2022 report noted that Corbyn's team inherited a dysfunctional disciplinary system and said anti-Semitism was used as a partisan weapon by both opponents and Corbyn supporters within the party. A 2020 Equality and Human Rights Commission inquiry into the issue decided that the party under his leadership was responsible for unlawful acts of discrimination and harassment.
Despite his absolute support from the party in his local constituency, right-wing leader Starmer and his team are not allowing him to stand as Labour's candidate, so Corbyn is an independent candidate in the general election on 4 July. Local Labour councillor Praful Nargund has been selected as the party's candidate for the seat.
Launching his campaign at a community centre in Crouch Hill, he accused Labour of "denying democracy" by not allowing him to stand for the party: "Labour members have been deprived of their vote. If you shut down that democratic voice, then you're in trouble. That's why I've decided I'm going to stand," he said.
Jeremy Corbyn is making a last-ditch effort to hold on to his parliamentary seat in one of the most unpredictable election battles, made more uncertain because many voters seem to believe he is Labour's candidate. A week before polling day, the former Labour leader's campaign team is trying to rally crowds of volunteers to knock on doors in the Islington North seat he has represented since 1983, reminding them that this race is different. Corbyn is therefore standing as an independent, with Labour nominating local councillor Praful Nargund.
This week the first poll of the constituency campaign showed Labour support at 43% and Corbyn at 29%. But when people were asked to choose directly between Corbyn and Labour, Corbyn leads 48% to 40%.
The politician who has given hope for a renewal of politics for ordinary people not only in Britain but beyond is Jeremy Corbyn - I really hope he is elected as an independent tomorrow.
Νομοσχέδιο που περιορίζει το δικαίωμα στη διαδήλωση και την ειρηνική διαμαρτυρία στην Κυπριακή Δημοκρατία.
Μπορεί να εντοπιστεί πατώντας εδώ.
Ποιητική συλλογή του Μ.Γ. Χειμαρίδη, με υπότιτλο 'Για τον πατέρα μου τον Γιώργη Χειμαρίδη τον Αρκάτη'.
Μπορεί να εντοπιστεί πατώντας εδώ (28mb).
Μπορούν να εντοπιστούν πατώντας εδώ (219mb).
Το φύλλο 631 της Κυπριακής εφημερίδας 'Χαραυγή', που καταγράφει τη δολοφονία του αριστερού εργάτη Σάββα Μένοικου.
Μπορεί να εντοπιστεί πατώντας εδώ.
Master's thesis at the University of Surrey.
It can be located by pressing here.
Μελέτη που αναδημοσιεύτηκε το 1987 στην εφημερίδα Χαραυγή.
Μπορεί να εντοπιστεί πατώντας εδώ (19.6mb).
Το σύντομον τούτον κείμενον είναι η περίληψη της βάσης πάνω στην οποίαν εδούλευκα μήνες για να γράψω μιαν πιο μεγάλην ιστορίαν. Το εγχείρημαν επέθανεν πριν το αντικείμενον του να γινεί πραγματικότητα. Μετά την περίληψην της ιστορίας σε 4 επεισόδια, εξηγούνται κάποιοι λόγοι πέρα πο τζ̆είνους που θα καταλάβετε που το κείμενον γιατί δεν θα γινεί ποττέ του μυθιστόρημαν.
Επεισόδιον πρώτον.
Ήταν μες την φούρκαν του κορονοϊού. Μες στους έκτακτους που επιάσαν στην επιδημιολογικήν ομάδαν, εβάλαν τζ̆αι τον Μάριον. Έναν που επροώθαν ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος. Eβάλαν τζ̆αι μιαν Μαρίαν που εφέραν άρον-άρον που το Λονδίνον. Εδούλευκεν επιδημιολόγος χρόνια τζ̆εικάτω τζ̆αι αποφάσισεν να στραφεί στον τόπον της.
Η ιστορία ήταν ναν αστυνομικόν το μυθιστόρημαν.
Ο Μάριος μπορεί να ήταν κομματόσκυλλον, στην στατιστικήν ο νους του έκοφκεν ξ̆ουράφιν. Ήταν ποτζ̆είνους που παρόλον που τους καθίσκει το ρουσφέττιν φουρνιστούς εις στο πόστον, η δουλειά περνά που το σ̆έριν τους. Παράλληλα με τες στατιστικές του κορονοϊού, ο Μάριος έκαμνεν τζ̆αι τες στατιστικές του κόμματος εθελοντικά για τες εκλογές. Είχαν τον κόσμον ούλλον φακελλωμένον τζ̆αι εκάμναν επαληθεύσεις αν θα επααίνναν να ψηφίσουν, αν σούζουνται, αν συμπαθούσιν το Ελάμ. Ήταν να σπάσει η κκελλέ του γιατί εφάνην του ότι πεθανίσκουν παραπάνω δεξιοί παρά αριστεροί που τον κορονοϊόν εις το χωρκόν. Εν που τα σπάνια χωρκά στην περιοχήν που η αριστεροί εν παραπάνω τζ̆αι δεν εξηγήτουν στατιστικά το φαινόμενον. Εξεκίνησεν να το διερευνά τζ̆αι ήβρεν τελικά ότι τούτον το φαινόμενον επαληθεύκετουν όντος στατιστικά τζ̆αι σε άλλα χωρκά αλλά μόνον στην επαρχίαν Αμμοχώστου.
Άρκεψεν να διασταυρώννει τα δεδομένα. Πρώτα υπέθεσεν ότι έμπα τζ̆αι εν που εν πιό της νεκκλησ̆ιάς οι δεξιοί γέροι τζ̆αι κρόννουνται τους παπάες, πάσιν νεκκλησ̆ιάν δίχα μάσκαν, παν τζ̆αι μεταλάβουν, οι δεξιοί των κοτσ̆ινοχωρκών εν πιο ατίθασοι τζ̆αι δεν εφαρμόζουν τα μέτρα… Ο Μάριος ήταν θρήσκος αλλά ο ορθολογισμός, ορθολογισμός. Τα δεδομένα ήταν ο δεύτερος του θεός. Ως που επρόσθετεν μεταβλητές πας το μοντέλλον που έστησεν, ο στατιστικός κλειός έκλειεν τζ̆αι τα θύματα του κορονοϊού είχαν να κάμουν από κοντά ή από μακρυά με περιοχές που έδραν η βουλευτίνα κομμούνιν που αντιπάθαν σαν τον σκούντρον του διότι όπου επήαιννεν να κάμει κομματικήν δουλειάν, έβρισκεν την μες τα πόθκια του. Μέχρι που άρκεψεν να υποψιάζεται ότι κάποιον μηχανισμόν έστησεν τζ̆αι εκόλλαν τους δεξιούς γέρους κορονοϊόν τζ̆αι έστελλεν τους στον τάφον για να ορθοποδίσει το κόμμαν της που επάαιννεν πίσω πίσω.
Επήεν τζ̆αι ήβρεν τον ανακριτήν αστυνόμον της επαρχίας που ήταν τζ̆αι τζ̆είνος του κόμματος τζ̆αι είπεν του τες υποψίες του. Ο ανακριτής Τσ̆ιανάκκας που το Ριζοκάρπασον, αλλιώς Τσ̆ιανακκούϊν, καθότι 1.59 στο ύψος, ήταν περιτου που τον αλουπόν τζ̆αι επερίμενεν το ότι κάποιος θα επωφελείτουν που την πανδημίαν για να καλύψει εγκλήματα, αλλά για να αλλάξει το εκλογικόν εποτέλεσμαν εν το εφαντάστην ποττέ, ιδίως που τούτους του μαλλαππάππες του ΑΚΕΛ που τα μμάθκια τους τα ίδια δεν είναι ικανοί να φκάλουν, πόσον μάλλον να φκάλουν τα μμάθκια άλλου. Τα δεδομένα ήταν όμως τζ̆ειαμαί. Στην αρκήν έν τον έπιαννεν στα σοβαρά τον Μάριον Γεωργίου, αλλιώς Μαριάτσον, καθότι 1.86, ύστερα όμως επειδή, παρότι θρησκευόμενος, την στατιστικήν εκτίμαν την, έμπην του το σκουλούτζ̆ιν του ανακριτή να διαλευκάνει την υπόθεσην.
Η κατάσταση επεριπλέχτην με την παρέμβασην νού άλλου συνάδελφου του Τσ̆ιανάκκα, νου παλιομερολοΐτη αρνητή παλιού στέλεχους του Δήκο που τωρά ελαμόδειχνεν. Ελαλούσαν τον λαονικόν, διότι επέρναν του πολλά να ξιτρυπώννει τους ντίλλερ των ναρκωτικών. Το μυρώϊν του Ππόϊντερ, έτσι ήταν το παραγκόμιν του στο τμήμαν, ελάλεν του ότι ήταν οι μπολιασμένοι που επεθανίσκαν. Ο Ππόϊντερ έφαν το ίντερνετ τζ̆αι έμαθεν τα ούλλα για τα Άστρα Ζένεκα, για τα Φάϊζερ. Εν χάρη στες έρευνες του Ππόϊντερ που επαληθευτήκαν τζ̆αι οι εμμονές τζ̆αι του Μάριάτσου για τα κομματικά τζ̆αι οι εμμονές του Ππόϊντερ για τα εμβόλια. Είχαν ούλλοι δίκαιον. Οι κατά πλειοψηφίαν δεξιοί γέροι που επεθανίσκαν που κορονοϊόν, κατά πλειοψηφίαν θρήσκοι, ήταν ούλλοι φρεσκομπολιασμένοι. Σσύφφωνα με τες στατιστικές του Μάριου ήταν κατά πλειοψηφίαν με καταγωγήν που τα χωρκά του Πενταδακτύλου τζ̆αι της καρπασίας τζ̆αι σσύφφωνα με τες πρώτες έρεύνες του Τσ̆ανάκκουθκιού, επήαν κατά πλειοψηφίαν μεταλαβουμενοι παρόλον που απαγορεύετουν να τους τζ̆οινωνούν οι παπάες.
Ο Ππόϊντερ έψαχνεν αλλου που τα κομματικά. Ήταν σίουρος ότι είσ̆ιεν να κάμει με το εμβόλιον, τζ̆αι εσύναξεν ότι πληροφορίαν είσ̆εν σχέσην με τούτον, μέχρι τζ̆αι το όνομαν του νοσηλευτή ή της νοσιλεύτριας που εμπόλιασεν. Δαμαί, η διασταύρωση των πληροφοριών του Ππόϊντερ με τα δεδομένα του Μάριου εφκάλαν τζ̆ιουνούρκον στοιχείον μες την υπόθεσην. Έφκαιννεν στατιστικά τεκμηριωμένον ότι μια κατηγορία τζ̆είνων που επεθανίσκαν, εμπολιαστήκαν που την Μαρίαν την τσ̆ιαρλούν. Η υπόθεση με τα κόμματα έδεσεν όταν εβάλαν υπό παρακολουθησην την βουλευτίναν τζ̆αι επιάαν την να συναντάται δύο φορές όχι μίαν με την τσ̆ιαρλούν.
Το Τσ̆ανακκούϊν στην αρκήν αμφισβήταν τα ευρήματα του Ππόϊντερ, όχι μόνον από αζούλαν που πάντα είσ̆ιεν παραπάνω διαίσθησην που λλόου του, αλλά τζ̆αι διότι παραπάνω που τα 2/3 των όντως παραπάνω μπολιασμένων δεξιών θρησκόληπτων, δεν ήταν η Τσ̆ιαρλού που τους εμπόλιασεν. Ο Μάριος εξήγησεν του Τσ̆ιανακκουθκιού ότι στην στατιστικήν δεν είναι ο αριθμός που μετρά αλλά η στατιστική ένδειξη τζ̆αι ότι οι υποθέσεις του Πόϊντερ είχαν βάσην.
Η κρυφή υπόθεση του αρνητή Ππόϊντερ ήταν που του έμπην η ιδέα ότι ήταν σπείρα εμβολιαστών που έπειθεν δεξιούς να μπολιαστούν τζ̆αι εσκότωννεν τους το εμβόλιον.
Το Τσ̆ανακκούιν εθεώρησεν ότι πρέπει να μεγαλώσει ο κύκλος των παρακολουθήσεων. Οι παρακολουθήσεις εφέραν οντως την Τσ̆αρλούν να συναντάται εκτός εργασίας με 6 γεναίτζ̆ιες, ούλλες νοσηλεύτριες. Η ιδέα της σπείρας άρκεψεν να επαληθεύκεται.
Επειδόδιον 2ον.
Ο Ππόϊντερ εμέτρησε θριαμβευτής 25 μπολιασμένους που επήαν που εμβόλιον της σπείρας των 6. Έρκεται τους 4 την κκελλέν ανακοίνωσεν τους θριαμβευτικά, αλλά της Μαρίας εππέφταν της στ΄αππάϊν της 12 τζ̆αι οι παραπάνω συγγενείς της. Του Μάριου εν του έφκαιννεν η ιδέα της κομματικής καταβολής των θυμάτων. Που τους 25 είσ̆ιεν τουλάχιστον 19 που είχαν αποδεδειγμένην δράσην στην ΕΟΚΑν. Επιβεβαίωσεν του τους ονομαστικά ένας ζώντας αγωνιστής που τον επισκέφτην καταύτοις στο γεροκομείον του συνδέσμου αγωνιστών παρακάμπτοντας την απαγόρευσην. Η πληροφορία βόμβα όμως που έκαμεν τον Μάριον να θριαμβεύει ήταν ότι η βάση δεδομένων των ρουσφεθκιών που είσ̆εν εις το κόμμαν. Έφκαλλεν ότι με τον έναν ή με άλλον τρόπον τζ̆αι τες 6 εβοήθησεν τες η βουλευτίνα παρότι ήταν ούλλες δεξιών καταβολών.
Της μιάς εκανόνισεν της 50% αναπηρίαν για ψυχολογικά προβλήματα. Της άλλης εκανόνισεν της ραντεβού με τον καλλύττερον ψυχίατρον των ψυχιατρικών υπηρεσιων. Της άλλης ήβρεν της τρόπον να της πληρώννει το Γεσύ τα ραντεβού της με τον κομματικόν ψυχίατρον, τον σπουδασμένον σε ανατολικές χώρες, που δεν ήταν του Γεσύ. Της άλλης εκανόνισεν της επίδομαν που το γραφείον ευημερίας παρόλον που εδουλευκεν χάφτταϊμ νοσοκόμα. Ούλλες νοσοκόμες, ούλλες εμβολιάζαν, ούλλες εσυναντηθήκαν με την Μαρίαν την Τσ̆ιαρλούν την συνάδελφον του Μαριάτσου στην επιδημιολογικήν ομάδαν. Τα στοιχεία εγινήκαν αρκετά για να φκάλουν ένταλαλμαν να ψάξουν την βουλευτίναν τζ̆ια να ανακρίνουν την Τσ̆ιαρλούν, όταν ο ππόϊντερ ανακάλυψεν ότι όσοι επεθάναν μπολιασμένοι που την σπείραν δεν είχαν 1 τσιρόττον πας το μπόλιν αλλά 2, τζ̆αι ήταν ούλλοι κολλημένοι σε σχήμαν Χ, σταυρόν του Αποστόλου Ανδρέα όχι σταυρόν του Γριστού.
Την ανάκρισην της Τσ̆ιαρλούς έκαμεν την το Τσ̆ιανακκούϊν πριν να πάει να κάμει έρευναν στο σπίτιν της βουλευτίνας. Όταν την ερώτησεν αν εγνώριζεν τες 6 άλλες είπεν όϊ, αλλά όταν της έδειξεν τα βίτεο με τες συναντήσεις, είπεν του οτι είναι μέλη μιας νεοσύστατης οργάνωσης που αγωνίζεται για την αποκατάστασην της τιμής των γυναικών που εβιαστήκαν που τους Τούρκους το 74. Η λλίη αριθμητική του Τᾰιανακκουθκιού έκαμεν αμέσως τον λοαρκασμόν. Η ηλικίες των εμβολιαστριών το 74 ήταν 8 με 16 ετών. Συνήλικες του. Η πιο μεγάλη ήταν η Μαρία που ήταν 16. Αρώτησεν την αν εβιάστηκεν τζ̆είνη ή κάποια που τες 6 τζ̆αι η Μαρία απάντησεν του ότι εν προσωπικά δεδομένα.
Η ανάκριση της βουλευτίνας έριξεν παραπάνω φως την υπόθεσην.
Επεισόδιον 3ον.
Την Ροδούλλαν που εβοήθησεν η βουλευτίνα για 50% αναπηρίαν, ήταν διότι δεν άντεχεν να πάει να μαρτυρήσει ένορκα στες υπηρεσίες ότι επί 15 μέρες εβιάζαν την 6 Τούρτζ̆ιοι κάθη μέρα μπροστά στην μάναν της τζ̆αι τον τζ̆ύρην της μέχρι να πάει ο Ερυθρός Σταυρός να τους φέρει που τα κατεχόμενα στες ελεύθερες περιοχές. Η Ροδούλλα δεν έριξεν τον μωρόν στες βάσεις των Εγγλέζων, όπως αλλες Ελληνοκυπρίες που εβιαστήκαν, ιδίως μετά την δεύτερην εισβολήν. Τζ̆είνης έριξεν της το μια κκιλιντζ̆ιρού που έξερεν τες τέγνες της σπιθκιάσιμης απόφξυσης. Που την Ροδούλλαν εμπολιάστην ένας παπάς 88 χρονών που εξομολόγαν κόσμον στον προσφυγικόν καταυλισμόν που τους έφερεν ο ερυθρός σταυρός, ένας θείος της τζ̆αι η δασκάλα της του κατηχητικού.
Της Κουλίτσας ρίξαν της το οι Εγγλέζοι στο Ακροτήριν τζ̆αι οι γονιοί της επέψαν την στην Αγγλίαν να την χαρτώσει μια θεία με Εγγλέζον που “δεν τους κόφτει τζ̆εικάτω για παρθενιές τζ̆αι τρυπημένες” όπως της εξήγησεν η μάνα της. Εγίνην νοσοκόμα στο Μάντσ̆εστερ αλλά επειδή η σχιζοφρένεια εφάτσ̆ησεν της που την πρώτην ημέραν που την εχαρτώσαν, εχώρησεν αμέσως διότι όταν την επιάνναν οι κρίσεις ανόμιζεν ότι ήταν η Μήδεια. Ήταν γνωστή της Μαρίας που την Αγγλίαν τζ̆αι εν η Μαρία που την έστειλεν στην βουλευτίναν για βοήθειαν. Τα φάρμακα για την σχιζοφρένειαν τότες, ακόμα τζ̆αι στην Αγγλίαν, αφήνναν πολλές παρενέργειες τζ̆αι το φρενοκομείον που έζησεν 3 χρόνια στην Αγγλίαν δεν είναι όπως τωρά. Ήταν κανονική φυλακή. Η Κουλίτσα ήρτεν εις την Κύπρον κάπως σταθεροποιημένη, σε σημείον που εμπόρεσεν να δουλέψει, αλλά που την ημέραν που εστράφην ήταν έναν βασανιστήριον τα μιαν πάνω τζ̆αι μιαν κάτω. Οι συναδέλφισσες της ελατρεβαν την στα πάνω, αντιπαθούσαν την στα κάτω. Η Μήδεια εσταθεροποιήθηκεν με τα νέα φάρμακα που της εδοσολόγησεν ο ψυχίατρος που της εκανόνισεν η βουλεύτρια τζ̆αι εμπόρεσεν να συνεχίσει να εργάζεται κανονικά. Μεταξύν όσων εμπόλιασεν ήταν η μάνα της 88 χρονών, ο παπάς της 92 παλιός αγωνιστής της ΕΟΚΑ, η θεία της 98. Η θεία της σύμφωνα με τες πληροφορίες του Μάριου, ήταν φανατική της εκκλησ̆ιάς, παλιά της ΟΧΕΝ, χαμηλοβλεπούσα, αυστηρών ηθών τζ̆αι επίσης δραστήρια στον αγώναν. Από τα κουτσομπολιά που εσύναξεν ο Μάριος για τα θύματα, οι εκκλησ̆ιές τζ̆αι τα αυστηρά ήθη ήρταν ύστερα στην ζωήν της θείας της Κουλίτσας. Στα νιάτα της ήταν τσ̆αφκινού τζ̆αι καθόλου χαμηλοβλεπούσα. Ήταν είπαν του που τες τύψεις που επαπάθκιεψεν, διότι ήταν τζ̆είνη που εκράτεν αιχμάλωτον το εγγλεζούϊν που εκαταδίκασεν ο δικαστής του χωρκού εις θάνατον σαν αντίποινον για το κρέμμασμαν του χωρκανού ήρωά του αγώνα. Ήταν έναν εγγλεζούϊν γιος ψηλόβαθμου στρατιωτικού που το επιασαν όμηρον. 6 μήνες μες την οικογένειαν εσυνδέθην ψυχολογικά με την θείαν της Κουλιτσας που το ετάϊζεν τζ̆αι ελάλεν της κλαίωντας που τον έμαθεν τζ̆αι ελληνικά « μάμμα, όχι σκοτώσει εμένα ». Που την ημέραν που επαίξασιν οι θκειούες της Κουλίτσας το εγγλεζούιν στο περβόλιν τζ̆αι ερίξαν το μες τον νεκατόλάκκον, έριξεν το τζ̆αι η θεία στες νεκκλησ̆ιές τζ̆αι τα αυστηρά ήθη. Μες το χειρόγραφον βιβλίον της βουλευτίνας που έκαμεν κατάσχεσην το Τζ̆ιανακκούϊν, στο κεφάλαιον που έγραφεν την ιστορίαν της Κουλίτσας της Μήδειας, έγραφεν ότι η θεία της ήταν το πλάσμαν που ετόλμησεν να της πει “αν δεν εφόρες κοντήν φούστούαν εμπόρηεν να μεν σε πατήσει ο Τούρκος”.
Ως την ιστορίαν της Φρόσας ο Τσ̆ιανάκκας εν άντεξεν τζ̆αι έφκαλεν τα άντερα του θκιαβάζοντας το χειρόγραφον της βουλευτίνας.
Επισόδιον 4ον τζ̆αι τελευταίον.
Ο Τσ̆ανάκκας κάλεσεν τον Μαριάτσον τζ̆αι τον Ππόϊντερ τζ̆αι είπεν τους ότι η υπόθεση έκλεισεν. Δεν υπάρχουν τεκμήρια ανθρωποκτονίας, ότι αν συνεχίσουν να κάμνουν ιστορίες συνομωσίας με τα εμβόλια θα τους καταγγείλει στον τύπον για παράνομην χρήσην προσωπικών δεδομένων πολιτών, ότι δεν μπορεί κάποιος να ξέρει τες πολιτικές πεποιθήσεις των πολιτών τζ̆αι να κάμνει στατιστικές του πεζοδρομίου με τους αρνητές τζ̆αι έδωκεν τους το βιβλίον της βουλευτίνας σφραγισμένον που την αστυνομίαν να το πάρει ο Ππόιντερ αμέσως πίσω χωρίς να το αννοίξει.
Εκάλεσεν την Μαρίαν την Τσ̆αρλούν. Είπεν της ότι καλά έκαμεν να μεν παραδεχτεί αλλά εσύστησεν της ότι πρέπει να πιάσει τα ππουρτού της τζ̆αι να πάει πίσω στο Λονδίνον. Είπεν της να μεν παραδεχτεί ποττέ της διότι δεν υπάρχει τρόπος να βρεθει τεκμήριον τί είσ̆ιεν μες τες σύριγκες, αλλά κανεί. Επροείδοποίησεν την ότι τωρά που τους εβάλαν στην μούττην του σ̆σ̆εππέττου, εν να τες πιάουν με την σύριγκαν του εμβολίου γεμάτην ζωντανόν ιόν αντίς με το υλικόν που έρκουνται ανάννοιχτες που το εργοστάσιον. Τωρά είπεν της πρέπει να προσέχουν διότι θα πάσιν τζ̆αι να μεν κανέσουν
Η Μαρία αρώτησεν τον Τσ̆ιανάκκαν γιατί το κάμνει τούτον. Ο Τσ̆ιανάκκας εξεροκατάπκιεν να αντέξει να το πει. Απάντησε της ότι η αρφή του εν άντεξεν να ζήσει να βιάζεται κάθη μέρα που τούτην την σκατοκοινωνίαν τζ̆αι αυτοκτόνησεν στα 18 της, 9 μήνες μετά τον πόλεμον, όταν της επιάσαν το Τουρτζ̆ίν που δεν εθέλησεν να ρίξει τζ̆αι επέψαν το σε ορφανοτροφείον για υιοθεσίαν στην Ελλάδαν. Αν δεν σε ανακαλύφκαν ήταν να σε πέψω να μπολιάσεις τζ̆αι την μάναν μου, τον τζ̆ύρην μου, τον αρφόν μου τον μεγάλον, είπεν της σφίγγοντας τα δόγκια του για παύσην, αλλά τωρά πρέπει να προστατέψεις τον εαυτόν σου τζ̆αι να ζήσεις ότι σου έμεινεν με την καρκιάν πιο αλαφρήν που τα καθάρματα που δημιουργά αυτόν που είμαστιν, αυτόν που μας εκάμασιν. Η Μαρία εν έριξεν έναν δάκρυν που την αποκάλυψην του Τσ̆ανακκουθκιού. Άκουεν ψυχρή σαν το μάρμαρον. Όσα δάκρυκα εμπορηεν να φκάλει το σώμαν της έκλαψεν τα ήδη μετά που κάθε φοράν που άκουεν θόρυβον που έμοιαζεν με τσακριτζ̆ιαν τζ̆αι ενόμιζεν πους εν ο πόλεμος τζ̆ι εξανάρκετουν. Μετά που κάθε φορά που εφήρνετουν επειδή έπειθεν το σώμαν της να δεχτεί χάδιν που άντραν πιστεύκοντας ότι έτσι ήταν να της περάσει. Μετά που κάθε φοράν που ερκούντασιν τα τέρατα στον νύπνον της τζ̆αι εξύπναν, τζ̆αι της εξαναλάλεν η μάνα της “εκανόνισεν τα χαρκιά σου ο θείος σου, εν ναν καλλύττερα στην Αγγλίαν”.
Πριν να φύει η Μαρία, εσταμάτησεν την ο Τσ̆ιανάκκας τζ̆αι λαλεί της: Να σε αρωτήσω τζ̆αι γώ κάτι. Γιατί εσκοτώννετε μόνον δεξιούς τζ̆αι θρήσκους; Τί ρόλον έπαιζεν η βουλευτίνα; Η Μαρία απάντησεν του ότι δεν έσ̆ει ιδέαν. Η βουλευτίνα απλά όταν επήεν να βοηθήσει μιαν θκυό που τες επελλλάναν δεύτερην φοράν μέσα στες υπηρεσίες του κράτους ξαναβιάζοντας τες τρίτην φοράν, μιαν οι Τούρτζ̆ιοι, μιαν οι συγγενείς τζ̆αι τα αγαπημέναν πρόσωπα τζ̆αι πουπάνω μιαν το κράτος να τους ζητά αποδείξεις ότι εβιαστήκαν Ενδιαφέρτην τυχαία τζ̆αι ήβρεν τζ̆αι τζ̆είνη αυτά που ξέρουν ούλλοι, τζ̆αι οι υπηρεσίες. Εκουβαλούσαν τες με τα λεφωρεία που τους προσφυγικούς καταυλισμούς στο νοσοκομείον τους εγγλέζους στο ακροτήριν να τους τα ρίξουν. Αν προσθέσεις τες κοτζ̆ιάκαρες που τες εκόψαν τζ̆αι δεν αγκαστρώννουνταν τζ̆αι τα μωρά που δεν είδαν περίοδον, αν προσθέσεις τζ̆είνες που τους το ερίξαν με τα γιατροσόφκια ή που τους το ερίξαν δικοί μας γιατροί, αν προσθέσεις τζ̆είνες που εβιάσαν μόνον μιαν-θκυό φορές σε μέρες που δεν εκουτσακώνναν, φκάλλει εκατοντάδες κόσμον. 800 ο πιο συντηριτικός αριθμός. Ο Ερυθρός Σταυρός δεν διά πληροφορείες. Χώρκα οι αδρώποι που εβιάσαν μπροστά στους γονιούς τους ή μπροστά στες γεναίτζ̆ες ή τα παιθκιά τους να τους εξεφτελίσουν, χώρκα οι αιχμαλώτοι που τους εβιάζαν μπροστά στους άλλους αιχμαλώτους τζ̆αι κουβαλούν το κρυφόν ως σήμμερα. Άρκεψεν η γεναίκα έρευναν να γράψει το βιβλίον τζ̆αι έτυχεν σου να είσαι εσύ ο πρώτος αναγνώστης. Τωρά γιατί όσους επέψαμεν στον Άην Πέτρον να λογοδοτήσουν εκόψαν ναν δεξιοί, θα είναι μάλλον διότι πάνω στον Πενταδάκτυλον όπου καταγούμαστον δεν είσ̆ιεν αριστερούς. Εξάλλου τζ̆αι οι έξι μας που δεξιές οικογένειες εφκήκαμεν εξ όσων γνωρίζω.
Τούτον θα είναι. Είπεν της το Τσ̆ιανακκούϊν. Άτε, τωρά. Εισητήρια τζ̆αι πίσω. Δεν είναι τούτος τόπος για σέναν. Λάμνε έβρε ειρήνην αλλού εσού που μπόρεις. Εν να μείνουμεν εμείς να πληρώννουμεν εδώ τζ̆αι για τες έξι σας, τζ̆αι για τες εκατοντάες σας κατά τες στατιστικές της βουλευτίνας.
Πριν να φκεί του γραφείου η Μαρία, εκοντοστάθην τζ̆αι στράφην πίσω. Τζ̆αι για τες εφτά μας να λαλείς. Που την Αγγλίαν ήρταμεν θκυό να κάμουμεν την δουλειάν. Η Αεργκιούλ εκτός που τους δικούς της βιαστές, διότι τζ̆αι τζ̆είνων τα ίδια τους εκάμαν οι δικοί τους, εμπόλιασεν τζ̆αι κάτι γέρους της TMT που εκρατούσαν όπλα το 74 τζ̆αι εβιάζαν τζ̆αι ρέσσαν. Μπορεί μες τζ̆είνους να έπεψεν εις τον αγύριστον τζ̆αι τους βιαστές της αρφής σου. Τζ̆αι μες τους μπολιασμένους που έν ήβρετε, έσ̆ει τζ̆αι κάτι Πηώτες που ούλλοι ξέρουν τζ̆αι κανένας δεν μαρτυρά τζ̆αι κάτι Καλοψιδκιώτες που τους εμπολιάσαμεν εμείς για την αρφήν μας την Αεργκιούλ.
A! Προλαβαίννει να ρωτήσει ο Τσ̆ανάκκας. Τζ̆αι ο σταυρός του Αποστόλου Αντρέα με τον τσιρόττον;
Δεν είναι σταυρός. Εν το Χ που μας εβάλαν τα πλάσματα που εκαρτερουσαμεν να μας στηρίξουν τζ̆αι δώκαμεν τους το πίσω.
Επίλογος
Η ιστορία τούτη επέθανεν πριν να γινεί μυθιστόρημαν. Υπολόγιζα σαν αστυνομικός ανακριτής να μπώ αδιάκριτα μέσα στα σπίθκια των δεύτερον πέρασμαν βιαστών, να ξικλωνίσω την καθημερινότηταν τους, το τί καθορίζει αυτά που πιστεύκουν, το τί υποκινεί τζ̆αι το τί δικαιολογεί αυτά που κάμνουν. Έθελα να γινώ ο μισ̆ιαρός τους σπιθκιού τους, το φυλλόδεντρον μες τον νηλιακόν τους, η σκνίπα που κάθεται πας την τζ̆εφαλαρκάν της καρκόλας τους να ακούσω τί λαλούν, πως σκέφτουνται.
Τον βιασμόν σαν ύστατην μορφήν επιβολής της εξουσίας έξερα τον. Τον βιασμόν σαν έγγλημαν πολέμου τζ̆αι όπλον απαγορευμένον που τες διεθνής συμβάσεις επίσης έξερα τον. Ντζ̆ίζω τον κάθημερα κάμνωντας σκρολ ντάουν τζ̆αι σκρολ απ πας το τηλεφωνούιν μου. Πάνω που 70% του κοβαλτίου που το κάμνει τηλεφωνούϊν τζ̆αι αρκετόν ποσοστόν του λιθίου που κάμνει την παταρίαν του παταρίαν εξορυσσεται που τους 6 000 000 πεθαμμένους νεκρούς που εσκοτώσαν τα όπλα τζ̆αι τες 60 000 ζωντανές τζ̆αι ζωντανούς νεκρούς, που ο βιασμός εσκότωσεν τους την ψυχήν εις τον πόλεμον του Κόγκο. Ακούω τον απόηχον του που την Ουκρανίαν να τον καταγγέλλουν οι γυναίκες του ενός αντιμαχόμενου στρατοπέδου για το άλλον, που το Ισραήλ τζ̆αι την Γάζαν, παλιόττερα που το Ιράκ, το Βιετνάμ, την Λατινικήν Αμερικήν, πιο παλιά που την Αλγερίαν. Τούτον τον βιασμόν εξηγείς τον σαν το φτηνόττερον πυρομαχικόν που έχει αυτός που κρατεί το όπλον τζ̆αι μπόρει να σκοτώσει. Βιάζοντας τες γεναίτζ̆ες, τες κόρες, τες μανάδες του εχθρού, εν τες μανάδες σας, τες γεναίτζ̆ες σας, τες κόρες σας που βιάζετε, εξηγεί στους πολεμιστές κάθε στρατοπέδου η Justine Masika Bihamba που δεν εσταμάτησεν να αγωνίζεται. Τζ̆είνη με την οργάνωσην της μόνον εδεχτήκαν την μαρτυρίαν τζ̆αι εδώκαν παρηορκάν τζ̆αι δύναμην να σηκωστούν να ζήσουν σε 23 000 θύματα του βιασμού στο Κόγκο. “Άμαν βιάσεις την γεναίκαν τζ̆αι την κόρην του εχθρού σου μπροστά του, σκοτώννεις του τον ανδρισμόν του, σκοτώννεις του την δύναμην του, βιάζεις μιαν τζ̆αι σκοτώννεις μιαν οικογένειαν” απάντησεν της ένας μαχητής του κοβαλτίου.
Τον δεύτερον όμως βιασμόν που υπόκεινται τα θύματα που τα πλάσματα που τους αγαπούσιν κλείωντας τους το στόμαν πως τον εξηγείς. 50 χρόνια που την εισβολήν, 50 χρόνια σιγής τζ̆αι κρυφού πόνου που να μεν τον συναφέρνει κανένας, πως τον εξηγείς;
Έθελα να φτύσω μέσα που το μυθιστόρημαν μου την παραδοσιακήν κυπριακήν κοινωνίαν που εγέννησεν σ̆ειρόττερα τέρατα στην μοντέρναν, κληροδοτόντας της τα τερατογονίδια που κουβαλεί που τα βάθη των αιώνων. Εσταμάτησα όταν άρκεψα να ψάχνω το θέμαν του βιασμού τζ̆αι αρρώστησα. Εθκιάβασα τες « Αγωνίες », της Δήμητρας Δημητρίου, αλλά τζ̆ιαμαί που πραγματικά αρρώστησα, ήταν με το μυθιστόρημαν της Despendes « Baise moi ». Είχα την πρόθεσην να φτύσω πίσω τούτην ούλλην την υποκρισίαν των κυπριακών αξιών που αδίστακτα επιτρέψαν σε γονιούς, μανάδες, αρφάδες, αρφούδες, γειτόνους, συγγενείς να ξαναβιάσουν τα θύματα χώννοντας τα που τον κόσμον μέμπα τζ̆αι τατσώσουν τους το όνομαν τους τζ̆είνους. Έθελα να φτύσω του κράτους τζ̆αι των πατριωτικών δυνάμεων που το δράμαν των θυμάτων τους ενδιαφέρει μόνον στο μέτρον που θα το εξαργυρώσουν σε πατριωτικήν κορόναν στο χρηματιστήριον του μακροχρόνιου. Είχα την προθεσην να εκδικηθώ εγώ 50 χρόνια μετά για τους δικούς μου λόγους.
Όταν όμως ιμπείς μέσα στο σσυφφούνιν του βιασμού, πέραν του ότι αρρωστάς, έστω για τους δικούς σου λόγους, καταλάβεις ότι πρέπει να έσ̆εις διάθεσην να μείνεις άρρωστος χρόνια όστι να τελειώσει το γράψιμον ενός μεγάλου κειμένου. Εκαταλάβα επίσης που το βιβλίον της Despendes ότι καμία εκδίκηση δεν μπορεί να αλαβρύνει έτσι πόνον αν δεν είναι ανάγκη τού ιδίου του θύματος. Εκατάλαβα ότι δεν θα ήταν μόνον εγώ που ήταν να αρρωστήσω, αν το έγραφα καλά θα αρρωστούσαν τζ̆αι τζ̆είνοι που θα το εθκιαβάζαν.
Τζ̆αι να το άρκεφκα το μεγάλον το κείμενον, δεν θα άντεχα να το τελειώσω.
Ετέλειωσα το με τούτον το κειμενούιν τζ̆αι δεν θα το ξαναπιάσω.
Ας όψουνται που τα κάμασιν. Ας όψουνται οι κοινωνίες που εγεννήσαν άντρες που ερεθίζονται σεξουαλικά μπροστά στον τρόμον του αδύνατου. Άντρες που τους φκάλλει καύλαν θα βάλλουν άλλον πλάσμαν κάτω που τον τρόμον του όπλου που τους εδώσασιν να σκοτώσουν. Άντρες, σ̆σ̆ιλλιάδες άντρες, που άμαν τους φκάλεις τον κοινωνικόν φραγμόν έρκουνται σε οργασμόν δημόσια βιάζοντας.
Ας όψουνται οι κοινωνίες που φκάλλουν μανάδες τζ̆αι τζ̆ουρούδες που ξαναβιάζουν τα βιασμένα παιθκιά τους ότι τάχα μου εν να τα προστατέψουν. Ας όψουνται οι αρχές που ζητούν πιστοποιητικά βιασμού.
Το μη μυθιστόρημαν τούτον επέθανεν όπως το μωρόν το άουρον που το ρίφκει η μήτρα πριν να τελειωθεί να γινεί πλάσμαν πον να ζήσει.
Τέλος.
Δημοσιεύτηκε αρχικά στις 28/04/2024 στο blog antidioxi.blackblogs.org
Στις 27/04 με το πέρας της πορείας ενάντια στα ψηλά ενοίκια στη Λεμεσό, έπειτα από κάλεσμα της συνέλευσης ενάντια στη κρατική δολοφονία, 20 περίπου συντρόφια κατευθηνθήκαμε έξω από το ΤΑΕ Λεμεσού για να επικοινωνήσουμε την αλληλεγγύη μας με τους συγκατοίκους του Ανις που δολοφονήθηκε από το κυπριακό κράτος.
Γύρω στις 19:30 έφτασε το σώμα της συγκέντρωσης στο σημείο και με το
που εμφανίστηκαμε στο πεζοδρόμιο της διασταύρωσης των οδών Μυκηνών και
16ης Ιουνίου, πλήθος αστυνομικών ένστολοι και μή, μας απέκλεισαν. Αμέσως
ξεκίνησαν να τραβάνε τον σύντροφο που κρατούσε τον τηλεβόα με σκοπό την
ταυτοποίηση του. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να αποσπαστεί από το σώμα της
συγκέντρωσης και να περικυκλωθεί από αστυνομικούς. Όταν διαμαρτυρηθήκαμε
για την προκλητική και αναίτια απόσπαση του, οι αστυνομικοί με χυδαίους
χαρακτηρισμούς, δείγμα του πολιτισμού τους, ξεκίνησαν να μας
προπηλακίζουν και να ουρλιάζουν για συλλήψεις.
Ενώ διαμαρτυρόμασταν για αυτή τη κατάσταση και φωνάζαμε πως θα
αποχωρήσουμε μόνο όταν μας δώσουν τον σύντροφο μας πίσω, ο επικεφαλής
της επιχείρησης φώναξε ότι έχουμε 3 λεπτά να διαλυθούμε αμέσως. Σαν μια
κοινή συμμορία, η κυπριακή αστυνομία ξεκίνησε να μας κυνηγά να μας
βρίζει χυδαία και να συλλαμβάνει χωρίς λόγο όποια και όποιο βρισκότανε
στον δρόμο τους. Να σημειώσουμε ότι ενώ υπάρχει πρωτόκολλο διάλυσης
συγκεντρώσεων, δεν τηρήθηκε ούτε στο ελάχιστο, αφού η λύσσα τους να
συλλάβουν και να χτυπήσουν κόσμο υπερέβαινε τους νόμους που οι ίδιοι
λένε πως ακολουθούν. Το κυνήγι από ένστολους αστυνομικούς και μή στους
γύρω δρόμους κράτησε αρκετή ώρα ενώ θα μπορούσε να ήταν επικύνδινο αφού
οι αστυνομικοί έβαζαν τρικλοποδιές σε όσα άτομα έτρεχαν με αποτέλεσμα να
πέφτουν στη μέση του οδοστρώματος την ίδια ώρα που περνούσαν
αυτοκίνητα. Τα άτομα που κρατούσαν κινητό και κατέγραφαν την αστυνομική
βία ήταν οι κύριοι στόχοι με σκοπό να μην υπάρχει αντίλογος στα ψέματα
που θα ειπώνονταν μετά. Έτσι αφού συνέλαβαν ότι μπόρεσαν να συλλάβουν,
ξεκίνησε η δολοφονία της αλήθειας, όπου σε αγαστή συνεργασία με ορισμένα
ΜΜΕ ξεκίνησαν τα γνωστά ψέματα της αστυνομίας για να δικαιολογήσει την
ακόμα μια φορά αναίτια βία που ασκείται. Κορυφαίο ψέμα της αστυνομίας
κύπρου είναι το ότι στην “συμπλοκή” αυτή μέλος τους τραυματίστηκε και
διακομίστηκε στο γενικό νοσοκομείο Λεμεσού για ακτινογραφία. Αν δεν ήταν
επικίνδυνα τα ψέματα τους θα ήτανε αστεία, γιατί με αυτό το ψέμα τους
κατηγορούν άδικα 4 συντρόφια μας για επίθεση κατά αστυνομικού
και έτσι έχουν μια βαρυά επιπλέον κατηγορία. Παράλληλα 2 συλληφθήσες
συντρόφισσες διακομίστηκαν στο γενικό νοσοκομείο για εξετάσεις μετά τη
βίαιη σύλληψη τους. Η μία εκ των δύο είναι εγκυμονούσα και η σύλληψη της
έγινε με τρόπο που θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο για το έμβρυο.
Τα συντρόφια μας πέρασαν την νύχτα σε διάφορα κρατητήρια απο την Πάφο μέχρι την Κοφίνου ουσιαστικά βασανίζοντας και εξαντλίοντας τα. Το πρωί της Κυριακής 28/04 πέρασαν απο εισαγγελέα με σκοπό την 4ήμερη κράτηση τους. Να σημειωθεί ότι υπήρχε πλήθος πάνοπλων αστυνομικών για να φρουρεί τα 10 συντρόφια μας όπως επίσης και την συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω απο τα δικαστήρια η οποία ήταν και ο λόγος που δε επιτράπει σε άτομα μας να εισέλθουν τόσο στη δικαστική αίθουσα όσο και στο περιμετρικό χώρο των δικαστηρίων. Η δίαδικασία κράτησε γύρω στις 6 ώρες. Η αστυνομία με διάφορα παράλογα επιχειρήματα προσπάθησε να διεκδικήσει την 4ήμερη κράτηση τους ενώ ισχυρίστηκε ότι έχει ανοίξει έρευνα για πλήθος ατόμων που συμμετήχαν στην συγκέντρωση όπως επίσης και θα αναρκίνει το φιλικό και οικογενειακό περιβάλλον των συντρόφων μας. Με μια γρήγορη σκέψη μπορεί κανείς να καταλάβει ότι ο σχεδιασμός της αστυνομίας για την χτεσινή μέρα ήταν όχι μόνο να διαλύσει βίαια την συγκέντρωση αλλά μέσω αυτής να ταυτοποιήσει τους πάντες που αγωνίζονται και να τους απειλά με διώξεις όπως επίσής να τρομοκρατήσει το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον τους.Η δικαστής επιφυλάσσει την απόφαση της για αύριο όπου ουσιαστικά κάνει την χάρη στη αστυνομία να κρατηθούν τα συντρόφια μας ακόμα μια μέρα μέσα στα κελιά. Οι κατηγορίες είναι οι εξής :
Η μανία της αστυνομίας απέναντι μας φάνηκε απο την πορεία για τα ψηλά
ενοίκια όπου καθόλη την διάρκεια της πορείας απειλούσαν με συλλήψεις
και ξύλο το σώμα της πορείας ενώ κατα την λήξη της απέκλεισαν τα
κεντρικά πανό στην πλατεία πρυτανείας όπου αν δεν υπήρχε συγκεντρωμένος
κόσμος λόγο ενός φεστιβάλ η βίαιη καταστολή θα λάμβανε χώρο
εκεί. Προφανώς το κράτος θέλει να χτυπά και να δολοφονεί χωρίς μάρτυρες.
Το τελευταίο διάστημα το κράτος είναι σε μια διαδικασία αλλοίωσης της
πραγματικοτητας. Απο τα ψέματα της ΥΑΜ για την έφοδο στο διαμέρισμα του
Ανις, μέχρι τα ψέματα για τα χθεσινά συμβάντα, το κράτος βρίσκεται σε
πανικό και μας αποδεικνύει πως, είναι διατεθημένο να επιστρετεύσει κάθε
λογής ψέμα για να δικαιολογίσει την μανία του απέναντι στους
καταπιεσμένους και τους αγωνιζόμενους.
Το κράτος είναι φανερά ενοχλημένο απο την κινηματική δράση και
ειδικότερα για το ότι δεν έχουμε σκοπό να σιωπίσουμε μπροστά στη κρατική
δολοφονία του Ανις και οτι δε πρόκειτε να τους αφήσουμε σε ησυχία
ώστε να την συγκαλύψουνε με την άνεση τους. Μετά τα ρατσιστικά πογκρόμ
του περασμένου καλοκαιριού όπου έγιναν απο φασίστες με την ανοχή
της αστυνομίας, το κράτος έχει επιδοθεί σε ένα ασταμάτητο κατασταλτικό
σχεδιασμό όπου έχει ως στόχο τον κόσμο του αγώνα και της αλληλεγγύης.
Εμείς απο τη μεριά μας δεν έχουμε σκοπό να σταματήσουμε μπροστά στη
κρατική καταστολή και ούτε είμαστε διατεθημένοι να την δεχόμαστε
αμαχητί. Η αυταρχικοποίηση του κράτους έρχεται σε μια περίοδο άνθησης
των αγώνων στο νησι. Ο κόσμος του αγώνα είναι η μόνη πραγματική απειλή
απέναντι στη κρατική και καπιταλιστική αυθερεσία και αυτό μας το
επιβαιβαιώνουν περιστατικά σαν και αυτό.
Σε μια περίοδο όπου η ζωές μας γίνοντε αβίωτες με το κόστος ζωής,
όπου οι πόλεις μας εχουν γινει αποπνικτικές αφου γέμισαν πύργους του
ξεπλήματος και πολυεθνικές, η ελαχιστη πράξη αντίστασης απέναντι στη
βαρβαρότητα είναι πράξη επιβίωσης σε αυτό τον πόλεμο των αφεντικών
απέναντι στη ταξη μας. Οι νόμοι εφαρμόζονται μόνο στους φτωχούς, στις
εξαθλιωμένες και σε αυτούς και αυτές που θα αντιπαρατεθούν με την
εξουσία. Το κράτος έρχεται να προστατέψει το κεφάλαιο βάζοντας μπροστά
τις κατασταλτικές του δυνάμεις είτε αυτές ονομάζονται σώματα ασφαλείας
είτε παρακράτος και μαφία. Κράτος σημαίνει έλεγχος και περιορισμός.
Έτσι Όσο πιο αδύναμος είναι κάποιος τόσο το κράτος τον πατά ενώ όσο
δυνατότερος τόσο τυγχάνει προστασίας.
Το κράτος έχει την αυταπάτη ότι
με την καταστολή και τα συνεχόμενα δικαστήρια των συντρόφων και των
συντροφισσών μας θα μας εκφοβίσει τόσο που θα σταματήσουμε να
αγωνιζόμαστε. Εμεις ξέρουμε ότι έχουμε το δίκαιο μαζί μας και γιαυτό θα
συνεχίσουμε τους αγώνες μας.
Η αλληλεγγύη είναι η κοινή μας γλώσσα και το
όπλο μας απέναντι στη βία του κράτους και του κεφαλαίου
Άμεση αθώωση των συντροφισσών και συντρόφων μας
Άμεση απελευθέρωση των συγκατοίκων του δολοφονημενου Ανίς
–Πρωτοβουλία υπεράσπισης διοκώμενων Αγωνιστών/-ριών
One Radical Planet 
