· Για την δημοσιογραφία υπηρεσιών
Στην ανάλυση του Χάμπερμας για την Δημοσια σφαίρα, η δημοσιογραφία περνά από την «αγωνιστική» φάση/στάδιο, όταν έκφραζε τα αναδυόμενα κινήματα εκδημοκρατισμού. Από τα μέσα του 19ου αιώνα, όμως, η «εμπορική δημοσιογραφία» εκφράζει τα συμφέροντα που ελέγχουν τα έντυπα ΜΜΕ. Τζαι η «αγωνιστική δημοσιογραφία» [για μερικούς] μετατρέπεται σε προπαγάνδα εξουσίας τζαι συμφερόντων...
Όπως το να πολεμά «ο
δημοσιογράφος των υπηρεσιών» μέχρι τζαι τα δικά του συμφέροντα, σαν
εργαζόμενος...
InBusinessNews της οικογένειας του Υπυργού Εσωτερικών, Κων. Ιωάννου?
Γιώργος Μιχαήλ
Οι δημοσιογράφοι του InBusinessNews, οι οποίοι είναι κι αυτοί εργαζόμενοι και μάλιστα από τους πιο χαμηλά αμειβόμενους, φαίνεται να γράφουν με το πιστόλι του εργοδότη τους στον κρόταφο...
Δεν
εξηγείται αλλιώς τέτοια δαιμονοποίηση
, με τρία δημοσιεύματα σε μία μέρα, εναντίον του
συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος των εργαζομένων στην απεργία για την
προστασία και την καθολική εφαρμογή μηχανισμών που διασφαλίζουν το εισόδημά
τους!
· Weekly Review: όταν η εξουσία προσπαθεί να μετατοπίσει, αλλά το κοινό εν τσιμπά, τζαι ζει την αλληλεγγύη στους δρόμους...
Η εφτομάδα μετά τες πυρκαγιές εκουβαλαν ένα κλίμα που θα μπορούσε να γίνει τζαι κοινωνικά εκρηκτικό. Μετά την έκρηξη αλληλεγγύης τζαι συλλογικότητας, αρκεψεν [που ακροδεξιό δακτυλούην; Που κάποιον σύμβουλο του κράτους ειδικευμένο για δεκαετίες στην κατασκευή υστεριών; κλπ κλπ] μια προσπάθεια να βρεθεί ένα «κακός αλλοδαπός» για μετατοπιστεί το έγκλημα των κρατικών ευθυνών, σε «εμπρησμό»... Μερικοί ετσιμπήσαν αρχικά, αλλά το κλίμα της αλληλεγγύης, τζαι του τί εβιώθηκεν εν εφάνηκεν να τσιμπά τις ανοησίες για «ύποπτα σακκίδια» κλπ...
Η κυβέρνηση επίσημα, επέρασεν που την χαζοχαρούμενη, εκτός τόπου τζαι χρόνου, αρχική ρητορική του «πετύχαμεν να μεν έχουμεν περισσότερους νεκρούς», σε προσπάθεια κατευνασμού με υποσχέσεις για αποζημιώσεις...
Αλλά όπως εφάνηκεν τζαι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τζαι στην «λαοθάλασσα» των χιλιάδων στον Μόλο της Λεμεσού, ούτε οι υποσχέσεις εν εξεπλύναν την εικόνα της ανευθυνότητας, που ενισχύετουν που την μετατροπή των πολιτών, μέσα από τα «Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης», σε μάρτυρες του τί έγινε τζαι του τί εν έγινε... Η μαρτυρία ενός ατόμου [Ερικ Κιττας εθελοντής σε συνέντευξη στο κανάλι 6] στην περιοχή Σούνι που προειδοποιούσε για την φωθκιά που έμπαινε στο χωρκό, με ένα στρατιωτικό [που εσυνόδευκεν υπουργό] να απαντά στο «εν να καεί κόσμος» με το «στα αρχίδια μου, εγώ πρέπει να φκάλω που δαμέσα τον υπουργό», ήταν εκφραστική...Σαν να βασικά εμπερικλείει υποψια για μια γενικότερη στάση τζιαι θέση τζιαι τη σημασία που διούν στους πολίτες: που τους υψηλόβαθμους αξιωματούχους μέχρι τα πιόνια τους, με ή χωρίς στολή...
Αλλά τζαι τα καθεστωτικά ΜΜΕ [πέρα που μερικές τηλεοράσεις που επήαν να παίξουν με το «σακκίδιο του αλλοδαπού εμπρηστή»] ετηρήσαν γενικά μια θέση ανοικτή στην κριτική – ιδιαίτερα οι εφημερίδες... Ήταν τζαι μια σπάνια, για δεκαετίες, εικόνα σύγκλισης της αριστεράς [Χαραυγή] με εφημερίδες του ΔΗΣΥ [Αλήθεια, Πολιτης]... Σε τέθκοιο πλαίσιο αρκέψαν τζαι οι «διαρροές» κατευνασμού – «θα γίνει ανασχηματισμός σύντομα» κοκ...
Στα ιστορικά θετικά οι κινητοποιήσεις τζαι η ευρύτερη κοινωνική αντίδραση εβάλαν στο τραπέζι μια κοινωνική απαίτηση ευθυνών, που θα βαραίνει το κράτος σαν θεσμό πκιον....