Login
Έσιει χαζιν ο Σαββίδης – ανακοίνωσε ότι εν θα ασκήσει ποινική δίωξη εναντίον τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη, ο οποίος είσιεν δηλώσει ότι άκουσεν που κάποιον [δημοσιογράφο από ότι φαίνεται] ότι ήταν γνωστό από πριν το αποτέλεσμα της παύσης του. Αν ο Σαββίδης εν είσιεν λερωμένη την φωλιά του γιατί να αντιδράσει με απειλές τζαι παναΰρκα γελοιότητας; Τζαι να φκάλει την γελοία ανακοίνωση ότι εν θα το κάμει τωρά.. αλλά..
Παιδιάστικο κατάντημα..
Τζήνο που υποτίθεται ενόχλησεν, ήταν ότι αμφισβητείται η «δικαιοσύνη» με βάση την απόφαση του δικαστηρίου... τζαι ρε Σαββίδη, εσένα εμάθαν σε ότι η αμφισβήτηση πρέπει να καταδικάζεται;
Οξά κύριε Σαββίδη αντιδράς παιδιάστικα [οξά να το πουμε υστερικά] γιατί έσιεις ένοχη συνείδηση;...
Γιατί σε έπιασεν το τρεμουσιόν;
Η συντριπτική πλειοψηφία στην κοινωνία [όπως φαίνεται τζαι που τες δημοσκοπήσεις] φαίνεται να έσιει αμφιβολίες για τις πρακτικές της Εισαγγελίας του Σαββίδη, τζαι φαίνεται να συμφωνεί με την άποψη ότι ήταν στημένη η δίκη του Οδυσσέα..
Δηλαδή, αν ερμηνεύσουμε το κάγρι σας, κ. Σαββίδη, ευρύτερα, απειλείτε την κοινωνία ολόκληρη που αμφισβητεί τζήνην την απόφαση;..Κατσε την μάππα χαμέ τζαι σκεφτου καλλιτερα πως θα σε αθθυμαται η κοινωνία...
Αυτοκαρφώνεσαι τελικά... Στο τέλος παραδέχεσαι το δικό σου αδιέξοδο μπροστά στην κοινωνική δυσφορία για τα έργα τζαι τις ημέρες σου - εν θα προχωρήσεις την υπόθεση για να μην «οξυνθεί το κλίμα», όπως έγραψες στο τέλος της ανακοίνωσης σου.. Άρα ξέρεις την γνώμη της κοινωνίας για το θέμα...
Σαββίδη ό,ποια κίνητρα τζαι να νομίζεις ότι έσιεις, θα μείνεις στην συλλογική μνήμη σαν ο διορισμένος του Αναστασιάδη, που αρχειοθετούσε τα άβολα ...
Τωρά θέλεις να σε αθθυμούμαστεν τζαι σαν έναν τυπάκο που στην αδυναμία του να πείσει, απειλούσε με λογοκρισία;
Νισάφι ρε... Μεν γίνεσαι γελοίος.. στάδιο «εκνηπίωσης» αθθυμήζουν οι αναφορές σου πκιον όπως σου έγραψαν εύστοχα στα ΜΚΔ:
«Το "θα σου δώσω μια τελευταία ευκαιρία " είναι περιφορά ενός πολίτη σε κατάσταση εκνηπιωσης. Το έλεγα του γιου μου όταν ήταν 12 ετών.
Το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης στην Κύπρο νοσεί.»
· Το χιούμορ τους μιτσιούς της ΠΣΕΜ
Σε ένα σχολείο της Λεμεσού οι μαθητές/τριες εκάμαν την εξής λεκτική διατύπωση με τις βαλίτσες τους σε άπταιστη κυπριακή: «ΕΝ ΠΥΡΑ»
Στην Λευκωσία είχαμε το πιο πάνω πλακάτ σαν μήνυμα στην υπουργό..
Στο Λύκειο Αγίου Γεωργίου στην Λακαταμια υπαρχει κλιματιστικό τοποθετημένο στον τοίχο της αίθουσας το οποίο, ωστόσο, δεν είναι συνδεδεμένο. Εκαδρώσαν το κλιματιστικό που εν δουλεύκει J... Εκφραστικό τεκμήριο..
Το ότι η οργάνωση των μαθητών/τριών, η ΠΣΕΜ, εμπόρεσε να οργανώσει την αποχή, από όπου αναδύθηκαν τα παιχνιδιάρικα σχόλια, μπορεί να εν τζαι υπόσχεση για τούτην την γενιά: μια παιχνιδιάρικη γενιά που διεκδικεί τα δικαιώματα της συλλογικά; Θα δειξει...:)
Σκίζουν από φαντασία οι μαθητές μας – «Κάδρωσαν» το A/C αφού δεν μπορούν να το ανάψουν (ΕΙΚΟΝΑ) - OmegaLive· Για την δημοσιογραφία υπηρεσιών
Στην ανάλυση του Χάμπερμας για την Δημοσια σφαίρα, η δημοσιογραφία περνά από την «αγωνιστική» φάση/στάδιο, όταν έκφραζε τα αναδυόμενα κινήματα εκδημοκρατισμού. Από τα μέσα του 19ου αιώνα, όμως, η «εμπορική δημοσιογραφία» εκφράζει τα συμφέροντα που ελέγχουν τα έντυπα ΜΜΕ. Τζαι η «αγωνιστική δημοσιογραφία» [για μερικούς] μετατρέπεται σε προπαγάνδα εξουσίας τζαι συμφερόντων...
Όπως το να πολεμά «ο
δημοσιογράφος των υπηρεσιών» μέχρι τζαι τα δικά του συμφέροντα, σαν
εργαζόμενος...
InBusinessNews της οικογένειας του Υπυργού Εσωτερικών, Κων. Ιωάννου?
Γιώργος Μιχαήλ
Οι δημοσιογράφοι του InBusinessNews, οι οποίοι είναι κι αυτοί εργαζόμενοι και μάλιστα από τους πιο χαμηλά αμειβόμενους, φαίνεται να γράφουν με το πιστόλι του εργοδότη τους στον κρόταφο...
Δεν
εξηγείται αλλιώς τέτοια δαιμονοποίηση , με τρία δημοσιεύματα σε μία μέρα, εναντίον του
συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος των εργαζομένων στην απεργία για την
προστασία και την καθολική εφαρμογή μηχανισμών που διασφαλίζουν το εισόδημά
τους!
Τα 3 χρόνια του Γιαννάκη, αν τηρηθούν, τζαι στο πλαίσιο μιας αντίληψης ότι σε μια Δημοκρατία ο στόχος εν η καταγραφή του ορίου αντι ενα είδος εκδίκησης για παραβατικότητα, θα μπορούσε, σαν καταδίκη, να γίνει κάπως κατανοητή. Έτσι τζαι αλλιώς η ξεφτίλα του, εν γνωστή πκιον τζαι αν, σαν συναγερμικός, εν έσιει αίσθημα της αντροπης, ας παρατηρηθεί με την «ψυχολογία του χιούμορ». Αλλα..σαν να μυρίζει που απόσταση ξεπλυμα:
Αν ο Εισαγγελεία εν ανεστελλέν τες συγκεκριμένες κατηγορίες το θέμα θα επήαιννέν κακουργοδικείο άρα τζιαι οι ποινές θα ηταν πιο ψηλές. Συν θα επηρεάζετουν τζιαι η σύνταξή του. Τωρά ούτε κακουργοδικείο, ποινές χάδι αναλόγως του σκανδάλου τζιαι επειδή εν 65 ή κοντέφκει τα, με 3 χρόνια φυλακής (3Χ9 μηνες ουσιαστικά) φκαίνει έξω τζιαι πιάννει σύνταξη υφυπουργού τζιαι ζει πασιάς. Οι αθρώποι που τους εφάαν τα λιοπίρκα στα κτίσματα τζιαι στα καλούπια ας κάμουν το σκατόν τους ποξαμάτι να τα φκάλουν πέρα...Τζαι ατε τωρα να μεν σου φκει η φραση ότι εστησεν το σκηνικο το δικτυο Αναστασιαδη/ΔΗΣΥ για τον ημετερο..
Από πλευράς πολιτικής - κυπριακής – πλέον ο συναγερμός εν θα μπορεί να λαλεί εν άμεμπτος τζιαι να αναφέρει ως επιχείρημα τη Δρομολαξια σχετικά ή άσχετα. Τωρά εννά έσιει απάντηση, μιας τζιαι η υπόθεση του συμβουλίου αποχετεύσεως Λάρνακας τζιαι ο Λουρουτζιάτης σε αντίθεση με τον Βέργα έφκαλεν την καθαρή επειδή η υπόθεση απλώς έκλεισεν - «Έκλεισαν» το σκάνδαλο του αποχετευτικού Λάρνακας
Για να μεν πουμε για Συνεργατισμό τζιαι Χάρη, κλπ κλπ..
Τζαι τωρα ξεκινα το σενάριο Σιζοπουλος...Τζαι τα δικά του μαθηματικά κόλπα...
Το γενικότερο, ζήτημα των δικτύων ημετεροκρατίας της δεξιάς, που πάσιν πίσω στον τζαιρό του Γιωρκατζη τζαι απλώνονται οπότε εν στην εξουσία ο ΔΗΣΥ πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν ζητούμενο εκδημοκρατισμού... Ο Γιαννάκη εν σύμπτωμα τζαι το ότι έφτασε το θέμα ως δαμέ μπορεί να το δει κάποιος/α τζαι σαν ένδειξη ορίου στην ασυδοσία της ημετεροκρατιας – διότι ηταν τζαι τούτον η εμπειρία/περίπτωση Γιαννάκη. Τελικά εν εσυγκαλυφτηκεν ...
Τζαι ας μεν καμώνεται ο ΔΗΣΥ ότι έσιει διαρροές μόνο λόγω εθνικισμού, που προσπαθεί να χρησιμοποιήσει το Ελαμ για να του πιάσει ψήφους – η διαφθορά ντζίζει τζαι το αίσθημα αξιοπρέπειας τζαι μερικών, έστω, ημέτερων. Οι διαρροές προς Οδυσσέα, λ.χ. τζαι το άγχος να περιοριστούν [για τούτον φαίνεται ενεργοποιήθηκε ο Παμπορίδης] εν εκφραστικά..
Στα θετικά, της εφτομαδας, φαίνεται ότι για την ώρα, μετά τις αντιφατικές δηλώσεις για το καλώδιο που θα εξυπηρετά [τζαι] το Ισραήλ, το σκηνικό έμεινε παγοποιημένο. Ένεν ότι καταφέρνουμε τα μόνοι μας – εν η δομή του συνοριακού χώρου, που μας βοηθά. Όπως το εκωδικοποίησεν τζαι ο Κωστής Αχνιώτης, η «υπεροψία των περιθωριακών» βασίζεται τζαι στο ότι όσοι θέλουν να μας επιβάλουν κάτι, εν μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους – το ελληνικό, το τουρκικό κράτος, οι διεθνείς πολιτικές τζαι οι γεωπολιτικές ισορροπίες... που εν μπορούν να μας επιβληθούν γιατί εμπλέκονται τζαι άλλοι...
Οι εθνικοί η κρατικοί ύμνοι εν μουσικοί ήχοι, οι οποίοι επιβάλλονται συνήθως από το κράτος σαν έκφραση συλλογικότητας. Ήταν κωμικό να θωρείς τον Άριστο του Φιλελευθέρου να αφρίζει γιατί ετέθηκε πάλε το θέμα ενός κυπριακού πολιτειακού [αφού είμαστε, ευτυχώς!, πλουραλιστική κοινωνία] ύμνου. Στην πραγματικότητα, τζαι παρά την αχαπαροσύνη του κάθε Άριστου, υπάρχει πολιτειακός ύμνος της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε σύνθεση του Σόλωνα Μιχαηλίδη. Τζαι εδημιουργήθηκεν πριν τις φασαρίες του 1963-64, άρα εκφράζει τζαι την δικοινοτική κυβέρνηση τότε. Ο λόγος που εν χρησιμοποιήθηκε εν ότι ξέσπασαν τα γεγονότα του 63-64, τζαι κουβαλήθηκε δακάτω ο Γρίβας πάλε με μιαν ελληνικήν μεραρχία – τζαι εσυμπεριφέρετουν, όπως θα ήταν αναμενόμενο, από την νεύρωση του Γρίβα, σαν κράτος εν κράτει με Αθηναϊκές άκρες... Ήταν η εποχή που οι της Αθηνας εθέλαν να μας πουλήσουν το σχέδιο Άτσεσον. Άτε να τους αμφισβητήσεις το ύμνο που εξέφραζεν την εξουσία τους..
Εχάσαν, παρά το 1967 τζαι μετά το 1974.... να καταργήσουν την Κυπριακή Δημοκρατία, τζαι το διευρυνόμενο αίσθημα της κυπριακότητας..
Ο ύμνος όμως έμεινεν λογοκρινόμενος, για να μεν «αννοίωμεν αλλά κεφάλαια εσωτερικής αντιπαράθεσης», αφού μια μερίδα της δεξιάς χρησιμοποιά την φαντασίωση του «ελληνισμού» σαν πολιτικάντικη μορφή ρητορικής συσπείρωσης ημετέρων κοκ...
Θα έρτει τζαι ο τζαιρός της αποκατάστασης του λογοκρινόμενο τζαι της ιστορικής αλήθκειας που εκφράζει..
Γιώργος Μιχαήλ
«Καλωσορίσατε στο «1984» και στο οργουελικό καθεστώς που στήνει ο Νίκος Χριστοδουλίδης, μαζί με συγγενείς, κουμπάρους και φίλους, το οποίο με στρατιές από τρολ αλλά και με θεσμικούς μηχανισμούς, όπως φαίνεται, παρακολουθεί και στοχοποιεί πολίτες που ασκούν ενοχλητική κριτική.
Τα σημερινά δημοσιεύματα ουσιαστικά επιβεβαιώνουν την καταγγελία εναντίον της αστυνομικού της ΚΥΠ, η οποία φαίνεται να ανήκει στο στενό περιβάλλον του προέδρου, κάτι που ενισχύεται και από τον ισχυρισμό ότι αποσπάστηκε στην ΚΥΠ αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του.
Η απομάκρυνσή της από την ΚΥΠ και η μετάθεσή της στην Υπηρεσία Αλλοδαπών και Μετανάστευσης μοιάζει περισσότερο με επικοινωνιακή τακτική διαχείρισης ζημιάς (damage control), παρά με ουσιαστικό μέτρο αντιμετώπισης του απαράδεκτου αυτού περιστατικού.
Αυτό που θα έπρεπε να είχε συμβεί είναι να τεθεί άμεσα σε διαθεσιμότητα και να διαταχθεί έρευνα εναντίον της για κατάχρηση εξουσίας και ανάρμοστη συμπεριφορά που προσβάλλει και υπονομεύει το κύρος μιας νευραλγικής υπηρεσίας.
Μιας υπηρεσίας που υποτίθεται ότι έχει ως αποστολή τη συλλογή και αξιολόγηση πληροφοριών για την προστασία της εθνικής ασφάλειας και όχι για να βγάζει τα άπλυτα των πολιτών στη φόρα.
Και για άλλη μια φορά τα λαλίστατα κόμματα σιωπούν. Μήπως επειδή δεν τους αρέσει το περιεχόμενο και η ένταση της κριτικής που ασκεί η καταγγέλλουσα ή μήπως επειδή δεν είναι δικό τους μέλος, αλλά ανήκει σε αντίπαλο κόμμα και έτσι δεν αισθάνονται την ανάγκη να το υπερασπιστούν;
Το θέμα όμως δεν έχει να κάμει με το αν συμφωνεί κάποιος με το περιεχόμενο και την ένταση της κριτικής που ασκεί η καταγγέλλουσα, ούτε με το σε ποιο κόμμα ανήκει.
Το θέμα έχει να κάμει με το αυτονόητο και δημοκρατικό δικαίωμα κάθε πολίτη, όπου κι αν ανήκει, να ασκεί ελεύθερα κριτική χωρίς να φοβάται ότι κάποιο μέλος της ΚΥΠ τον παρακολουθεί και συλλέγει πληροφορίες για να τον εκφοβίσει και να τον φιμώσει.
Αυτό το δικαίωμα είναι που θα έπρεπε όλοι να υπερασπιστούμε σήμερα!
Κι όμως, οι περισσότεροι επιλέγουν να σιωπούν, κυρίως από φόβο μήπως και κάποιος τους βγάλει τα άπλυτα στη φόρα…»
Όταν η σχέση του ανθρώπου με μια εικόνα αποκτά ιεραρχική μορφή. Το περιεχόμενο της εικόνας τοποθετείται πάνω από τον άνθρωπο, ο οποίος πρέπει να σέβεται, να προσκυνά, να γονατίζει. Τούτη η σχέση αξιοποιήθηκε που τον φασισμό, αλλά ήταν τζαι το πολιτισμικό προϊόν αιώνων. Στον φασισμό έγινε η μεταφορά τούτης της σχέσης σε μοντέρνα τεχνολογική μορφή. Η υστερία μερικών για την συζήτηση σχετικά με τον θάνατο του Αυξεντίου ήταν αποκαλυπτική – αρχικά είχαμε ένα στρατηγικό ψέμα για να κατασκευαστεί το θέαμα – ότι κάποιος υποστήριξε ότι ο Αυξεντίου αυτοκτόνησε. Σε μια λογική συζήτηση το όλο θέαμα θα περνούσε σαν ακαδημαϊκό ή έστω όσων ενδιαφέρονται για την Ιστορία... Η προσπάθεια στο εθνικόφρων κύκλωμα που ξεπετάχτηκε πάλι να πουλήσει προεκλογική συσπείρωση της ακροδεξιάς στο Ελαμ, άνοιξε το θέμα σε δημόσια συζήτηση. Η σχέση, όμως, που οικοδομήθηκε για το ακροδεξιό ακροατήριο ήταν κλασική μορφή της λατρευτικής σχέσης με μιαν μιτσιά κυπριακή προσθήκη: ο Αυξεντίου εν ιερό, λατρευτική εικόνα, που δεν πρέπει να συζητείται καν... Ακόμα τζαι η επιβεβαίωση ότι τελικά εσκοτώθηκεν που σφαίρα, εθεωρηθηκε βέβηλη. Ακόμα τζαι η υποψία. Σε τούτο το πλαίσιο, ο ίδιος ο Αυξεντίου σταματά να εν άνθρωπος στα μάθκια της ακροδεξιάς νεύρωσης: στην υστερία τους τον ήθελαν να υποφέρει, να κάφκεται... λατρεία του θανάτου τζαι του πόνου;
Η κυπριακή προσθήκη εν η εξής: η δική μας ακροδεξιά εν φτηνιάρικα καιροσκόπα – θέλει ήρωες που να υποφέρουν για να εξαργυρώνει τον πόνο, τον θεϊκό πόνο, σε εξουσία, σε μορφή επιβολής..
Εν τους ενδιαφέρει ο Αυξεντίου – ενδιαφέρει τους να λογοκρίνουν συζητήσεις τζαι σκέψεις. Άλλωστε μετά το 74 η ακροδεξιά επροσπάθησεν πάλε να τυλιχτεί την ΕΟΚΑ για να ξεπλύνει τζαι τα εγκλήματα τζαι την δειλία της το 1974. Τότε ελαλούσαν την ΕΟΚΑ Β..
Τοπικές Αυγουστιάτικες υστερίες: κάποιοι θέλουν να κλείσουν οδοφράγματα επικοινωνίας, τζαι κάποιοι κτυπιούνται γιατί να συζητηθεί αν ο Αυξεντίου πέθανε με το να καεί ή από σφαίρα... δηλαδή μερικοί αντλούν ικανοποίηση [;] από το να καεί ένας ήρωας αντί απλώς να πεθάνει; Εν κάμποσα ανώμαλο το εθνικόφρων spirit στον ρότσο μας, από ότι φαίνεται... :)
«Γιατί θεωρείτε ότι μειώνει τη θυσία του Αυξεντίου το γεγονός ότι μπορεί να αυτοκτόνησε ή να τον σκότωσε ο σύντροφος του; Εν κάτι που γνωρίζουμε χρόνια ότι στο πτώμα του βρέθηκε σφαίρα στο κεφάλι, άρα προς τι αυτή η παράλογη στροφή ενάντια σε κάποιον που απλά είπε το αυτονόητο και το κοινώς γνωστό;
Απλά δημιουργείτε ένα φαντασιακό κόσμο ο οποίος αν μετακινηθεί έστω και μια ίντζα, νιώθετε ότι ολόκληρο το οικοδόμημα καταρρέει. Παίρνετε αξία από το φαντασιακό σας κόσμο. Αυτό είναι το θέμα. Τουλάχιστον κάποιοι/κάποιες. Άλλοι κάμνουν το καθαρά για μαντρισμό ψήφων, ή επειδή φαίνεται να τους φεύγουν λίγα πρόβατα από το μαντρί...
Ναι, κατά πάσα πιθανότητα αυτοκτόνησε (δε νομίζω να τον εκτέλεσε ο συναγωνιστής του, διότι μάλλον θα το άκουαν οι Άγγλοι τžαι θα τον ερωτούσαν όταν εφκήκε, πράμα που δεν έγινε).
Θα ήταν περισσότερο ήρωας αν απλά εκάθετουν να κρούσει μέχρι τέλους;;;»
Στο κλίμα αηδίας για τα πλυντήρια που ξεπλένουν τους μαζικούς φόνους δίπλα μας, τζαι όσων υπηρετησαν τζαι υπηρετούν συμφέροντα, ή κατασκευάζουν υστερίες επιβολής, αξίζει να αναφέρονται τζαι οι μορφές της έντιμης δημοσιογραφίας σαν λειτούργημα..Τζαι σαν υπενθυμιση μιας αλλης πραγματικοτητας... Τα άτομα – εργαζόμενοι που μιλούν αντί να μεταφέρουν τί «πρέπει να πουν». Η προσπάθεια συνέχισης της επίθεσης εναντίον του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, ουσιαστικά έσιει τον ίδιο στόχο με τί υστερίες Μυλωνά-Άριστου: να εκφοβίσουν. Η άρνηση των δημοσιογράφων να αυτό-λογοκριθούν εν τιμή...
Να αναφερτεί επίσης ο λόγος του κ. Φράγκου ως επικεφαλής της οργάνωσης των δημοσιογράφων...
«Έντονο προβληματισμό προκαλεί η δημόσια καταγγελία του δημοσιογράφου Γιώργου Θεοδούλου, ο οποίος με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αφήνει σαφείς αιχμές για γνώση της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου εις βάρος του Οδυσσέα Μιχαηλίδη εκ των προτέρων, ακόμα και από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Με ανάρτηση το ο δημοσιογράφος Γιώργος Θεοδούλου στο Facebook έγραψε πως:
«Δηλώνω με γνώση των συνεπειών ότι λίγες μέρες πριν εκδοθεί η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου για τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη, στα πλαίσια δημοσιογραφικής έρευνας, εργαζόμενος στο Προεδρικό, μου εκμυστηρεύθηκε ότι η απόφαση είναι δεδομένη καταδικαστική και τη γνωρίζει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας».
One Radical Planet 