Login
«θα φτωχύνει ο Χριστός ή θα πλουσιεύσει ο Μωάμεθ, αν αυτοί οι δύο βοσκοί στον Ακάμα παντρευτούν;
Φύγετε άστε τους να πάρουν το δρόμο τους».
Μακάριος ως κοσμικός πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας...
Πέθανε χτες ο φίλος μας ο Χασάνης από την Αντρολύκου.
Τον θάβουμε στο χωριό του σήμερα το απόγευμα στις 4.
Επειδή έχω την αίσθηση ότι μας έφυγε ακόμα ένας από τους τελευταίους του «κόσμου της Κύπρου», νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις, που έφερε μαζί του ο θάνατος.
Ήταν ένας σοφός άνθρωπος.
Όταν μιλούσε, νόμιζες πως ακούεις τον Όμηρο.
Ήταν μια σοφία που γεννούσε κάποτε ο τόπος μας.
Την μπόλιαζαν οι μεγάλοι στους μικρούς και την επεξεργαζόταν η ζωή με τον μοναδικό τρόπο που τη βιώνει ο καθένας μέσα από τις προσωπικές του εμπειρίες.
Κι η ζωή ήταν πολύ γενναιόδωρη σε εμπειρίες και μαθήματα για τον φτωχό βοσκό Χασάνη από την Αντρολύκου.
Δέκα χρονών ο πατέρας του τον έδωσε μισταρκό σε Έλληνες φίλους του μέσα στον Ακάμα. 281316325212195
Του είπε πως αυτοί θα είναι πια σαν τους γονιούς του.
Και να μην ανησυχεί που βάζουν τον σταυρό τους και λένε «Χριστέ μου» και «Παναγία μου».
«Ο Θεός είναι ένας, αυτοί τον λένε Χριστό, εμείς Αλλάχ».
Κι όμως, δέκα χρόνια μετά, αυτή η απλή ερμηνεία των πραμάτων της ζωής, που εξέφραζε τόσο παραστατικά ο αγράμματος πατέρας του Χασάνη, φάνταζε ολότελα ξένη στην νέα πραγματικότητα της Κύπρου.
Ήμαστε στα μισά της δεκαετίας του 50 κι είχε ήδη φυσήξει άλλος αέρας.
Εθνικοί στόχοι, φανατισμός, διακοινοτικές εντάσεις.
Όταν ο Τουρκοκύπριος Χασάν Μουσταφά από την Αντρολύκου είχε το «θράσος» να αγαπήσει και να αγαπηθεί από την Ελληνοκύπρια Χαραλαμπία Μπουρνουξούζη – Χριστοδούλου από την Δρούσεια,
δυο χωριά βρέθηκαν στα πρόθυρα του πολέμου.
Οι Δρουσιώτες κατέβηκαν με δικράνια, σιηπέττους και τσάππες στην Αντρολύκου να πάρουν πίσω τη γυναίκα «τους» από τον «Τούρκο».
Κανένας δε διανοήθηκε να σεβαστεί την επιθυμία δυο ανθρώπων να ζήσουν μαζί.
Η αγάπη τους έγινε ένας αγώνας και μια περιπέτεια.
Κι επειδή ήταν μεγάλη κατάφεραν να περάσουν από τη σκύλα και τη χάρυβδη και να ζήσουν μαζί.
Ο κίνδυνος πραγματικής σύρραξης μεταξύ των κοινοτήτων Δρούσειας και Ανδρολύκου ήταν ορατός.
Παραλίγο να δημιουργηθεί ανοικτή σύγκρουση.
Η παρέμβαση της Αστυνομίας αλλά και του στρατού, που ήταν μεικτός τότε, δεν άργησε να γίνει.
Η ιστορία των δύο ερωτευμένων έφθασε μέχρι το κατώφλι του Προεδρικού και τον Εθνάρχη Μακάριο .
Ο Πρόεδρος Μακάριος με μια σοφή ρήση αφού διαπίστωσε ότι πρόκειται περί ενηλίκων ατόμων είχε πει «μωρέ θα φτωχύνει ο Χριστός ή θα πλουσιεύσει ο Μωάμεθ, αν αυτοί οι δύο βοσκοί στον Ακάμα παντρευτούν .
Φύγετε άστε τους να πάρουν το δρόμο τους».
Όταν το 1975 οι Τουρκοκύπριοι της Αντρολύκου έφυγαν για το βορρά, ο Χασάνης ήταν ο μόνος που έμεινε.
Για το χατίρι και την αγάπη της Χαμπούς, που δεν ήθελε να φύγει.
Έζησαν μόνοι σε ένα έρημο χωριό, που μετατράπηκε σε μια απέραντη μάντρα.
Ήταν ένα είδος εξορίας, επειδή αγάπησαν.
Στον τοίχο του σπιτιού τους ήταν παντα κρεμασμένες εικόνες της Παναγίας.
«Η γεναίκα μου εν Χριστιανή», ελάλεν ο μουσουλμάνος Χασάνης.
«Ο άθρωπος ό,τι πιστεύκει πιστεύκει».
Η ανοχή κι ο σεβασμός της διαφορετικότητας, ήταν πράξη της ζωή του.
Το 2007 πέθανε η Χαμπού.
Υπήρξα μάρτυρας μιας μικρής συγκλονιστικής ιστορίας γύρω από αυτό το θάνατο.
Όταν η Χαμπού ήταν στο γενικό νοσοκομείο της Λευκωσίας με μετρημένες μέρες ζωής, έπαιρνα που και που τον Χασάνη να την επισκεφτεί.
Άφηνε τα ζώα του μέσα στη μάντρα ή κανόνιζε κάποιος να τα φροντίζει.
Έμενε όλη τη μέρα δίπλα της και το βράδυ επιστρέφαμε μαζί στην περιοχή της Πόλης.
Σε ένα από αυτά τα ταξίδια ο Χασάνης της μίλησε με πολλή διακριτικότητα για το θάνατο.
Ήμουν μπροστά. Της είπε περίπου τα εξής:
«Ρε γεναίκα, να σε ρωτήσω κάτι τζιαι μεν με παρεξηγήσεις.
Εν τζιαι ξέρουμεν ποιος εννά πεθάνει πρώτος τζιαι ποιος δεύτερος.
Μπορεί να πεθάνω εγιώ, μπορεί να πεθάνεις εσού.
Ο γιος μας είπεν μου πως του είπες ότι αν πεθάνεις, θέλεις να θαφτείς εις το χωρκόν σου.
Εν αλήθκεια, πε μου να ξέρω».
Η Χαμπού είπε πως δεν είναι αλήθεια.
«Τζιαμαί ποννά θαφτείς εσού θέλω να θαφτώ τζι εγιώ, είπε.
Μαζίν τζιαι στην ζωήν τζιαι στον θάνατον».
Μόνο μια χάρη ζήτησε.
Να της κάμουν χριστιανική κηδεία.
Ο Χασάνης της το υποσχέθηκε.
Ήταν ευχαριστημένος από την απόφαση της γυναίκας του.
Ένιωθε πως το χωριό της την απαρνήθηκε, όταν αποφάσισε να ζήσει μαζί του, κι έβρισκε δίκιο να τη θάψει στην Αντρολύκου.
Όταν η Χαμπού πέθανε, οι παπάδες αρνήθηκαν να τη θάψουν χριστιανικά.
«Δεν είναι χριστιανή, είπαν.
Απόδειξη πως δε βάφτισε τα παιδιά της».
Ο μουσουλμάνος Χασάνης έκαμε πόλεμο να τη θάψει χριστιανικά, όπως αυτή επιθυμούσε κι όπως της υποσχέθηκε.
Σουρρεαλιστικά πράγματα στην σχιζοφρενική μας χώρα:
Ένας μουσουλμάνος πολεμά να θάψει χριστιανικά τη χριστιανή γυναίκα του κι οι χριστιανοί αρνούνται.
Ένας μουσουλμάνος γίνεται στην πράξη υπέρμαχος της αγάπης, κι αυτοί που εκπροσωπούν - υποτίθεται - τη θρησκεία της αγάπης αποδεικνύονται ζηλωτές του μίσους και της μισαλλοδοξίας.
Ο Χασάνης έφτασε μέχρι τον αρχιεπίσκοπο με μια ταυτότητα της Χαμπούς στο χέρι, εκδομένη από το επίσημο κράτος, που έγραφε «Χαραλαμπία Μουσταφά».
Ακόμα και το όνομα της αποδείκνυε ότι η Χαμπού ήταν χριστιανή.
Ο αρχιεπίσκοπος συγκατένευσε.
Η Χαμπού κηδεύτηκε στην εκκλησία του διπλανού χωριού και τάφηκε στην Αντρολύκου.
Ο «αγράμματος» βοσκός, ο Χασάνης, ο μορφωμένος πιο πολύ και από τους “μορφωμένους” βρήκε τη χρυσή τομή:
Στο μουσουλμανικό νεκροταφείο του χωριού θα ήταν προσβολή να τη θάψει.
Ανήκει στους μουσουλμάνους.
Έφτιαξε ένα μικρό χώρο κολλητά πάνω στο νεκροταφείο, το έφραξε και την έθαψε εκεί.
Της έφτιαξε τζιβούρι και σταυρό και πάει κάθε πρωί και την επισκέπτεται.
Έδωσε εντολή, όταν έρθει κι η σειρά του – όπως τους Εγγλέζους θα πρόσθετα, που πιάννουν τον σιηπέττον τους ή το φαϊν τους – ,να τον θάψουν δίπλα στην Χαμπού και να βάλουν στον τάφο του τη μουσουλμανική πέτρα – ruhuna fatiha.
Σε μένα ανέθεσε να βάλω στον τάφο και των δυο τους μια κυπριακή σημαία.
Ερμηνεύω την επιθυμία του όχι σαν μια άρνηση της εθνικής ταυτότητας.
Αλλά σαν μια άρνηση του εθνικισμού, που εκφράστηκε με την υπερβολή των σημαιών.
Αδέρφιν, αν δεν πεθάνω πριν από σένα, σου υπόσχομαι ότι θα υψώσω τη σημαία στον τάφο σου, όπως επιθυμείς.
Και σκέφτουμαι, αν πιο πολλοί άνθρωποι σκεφτόντουσαν και ζούσαν όπως εσείς σκεφτόσαστε και ζήσατε, ο κόσμος μας θα ήταν πολύ καλύτερος.
Του Πανίκου Χρυσάνθου (Σκηνοθέτηs)-
Καθημερινή τηs Κύπρου(24 Ιουλίου 2014).
-Στη Κύπρο, στους ανθρώπους της (κάθε διαφορετικότητας),στην αγάπη...
Και σε όσους λυσσομανάνε για να μην είναι όλα αυτά μαζί...
Η γελοιότητα της κυβέρνησης, να εν γονατιστή στις σχέσεις με το Ισραήλ, έφερεν την στην γελοία κατάσταση να τζυνηά ..χαρταετούς/σημαία της Παλαιστίνης...
Άμα η τσίπα επουληθηκε στα παρασκήνια...
Πριν τους τουρίστες που εθελαν αστυνομική προστασία, μετα την εκδίωξη τους που την Σύρο, ηρτεν τζαι μια ισραηλιτική ομάδα να παίξει μάππα με την κυπριακή ομάδα της Πάφου...
Η αστυνομία πάλε στην πρίζα...
Αλλά η αντίσταση έσιει μια φαντασία που ούτε υποψιάζεται η εξουσία, τζαι οι μαστόροι της..
Μια παλαιστινιακή σημαία με φούσκες/μπαλόνια να την κρατούν στον αέρα...Τζαι τους νευρωτικούς της ισραηλίτικης κερκίδας να πολεμούν με σημαίες του κράτους των δολοφόνων την σημαία της Παλαιστίνης που πάνω τους...
Η αστυνομία τελικά εσύλλαβεν 3 άτομα τζαι άφηκεν τα μετά..
Εν αδίκημα να ανεμίζεις σημαία κράτους αναγνωρισμένου που την Κυπριακή Δημοκρατία;
Γιατί επιτράπηκε η σημαία του Ισραήλ, αν υπάρχει έτσι απαγόρευση;
Η εξάρτηση τζαι η δουλοπρέπεια Χριστοδουλίδη βρωμά άσιημα πκιον...
Νάκκον τσίπα ρε...Τζαι άμα σκεφτεί κανένας ότι λόγω της ανικανότητας σας τζαι των λαφαζανιών σας εκάηκεν η ορεινή Λεμεσός η υστερία σας για εξυπηρέτηση του Ισραήλ, φκάλλει μάτι συγκριτικά...
Haji Mike:
Δέκα διπλοκάμπινα γεμάτα εθελοντές πολίτες εκάταφεραν παραπάνω που ολόκληρο κρατικό μηχανισμό της διαφθαρμένης Πανανίας του Α-Πολιτικ. Εσυναχτίκετε μπροστά που τους φακούς τους αγορασμένους στον Ύψωμα σαν μια τακτική ομάδα εφέδρων που παν άδικα μονοημερί στο στρατό μες των λάλαρον να κουτσίσουν στόχους αλλά βρίσκουν το βουνό. Stand Down Νικουιι!
Adonis Florides:
Δεν γίνεται να φταίει ο αέρας. Κάθε Ιούλην φυσά αέρας, κάθε Ιούλην έχουμεν θερμοκρασίες 40+. Ξέρουμεν το ακόμα τζαι εμείς οι πιο αφελείς τζαι άσχετοι. Νομίζω θα πρέπει να το ξέρουν τζαι οι αρμόδιοι. Τα λεφτά που ξοθκιάζουμεν είναι ακριβώς για να προστατευτούμεν ἀμαν φυσά αέρας τζαι άμαν έχουμεν θερμοκρασίες 40+. Πρόεδρε, άηστο, δεν σώζεται με τίποτε.
Christine Petrides:
Κάηκαν τα κρασοχώρια της Λεμεσού, με δυό νεκρους, με τεράστιες υλικές και περιβαλλοντικές ζημιές, επειδή οι αρμόδιοι καθυστέρησαν να αντιδράσουν, επειδή έπαιζαν καμπάνες των εκκλησιών εν έτη 2025 για να εκκενωθούν τα χωριά, και λόγω φτηνού πατριωτισμού, αρνήθηκαν να αποδεχτούν βοηθεια, τζαι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας ακόμη απολαμβάνει το πόστο τζαι τους μισθούς του.
Η πράξη του Χρυσοστομίδη [να παραιτηθει από ευθιξία το 2008] , εν το ανέκδοτο που προκαλέι γέλιο στους κύκλους τους.
Η έλλειψη τσίππας όμως τζαι τα extra small @ρχίδια τους, εν το ανέκδοτο στους δικούς μας κύκλους!
Ελπίζω και εύχομαι σε ένα aroxol που να δκιώχνει άχρηστους πολιτικούς, εκτός από κατσαρίδες!
«Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται ότι μιλάμε για την 4η μεγαλύτερη πυρκαγιά στην Κύπρο από το 1960 μέχρι σήμερα και την μεγαλύτερη στην περιοχή ελέγχου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σαφώς μεγαλύτερη από Βάβλα το 2000, Σολιά το 2016 και Αρακαπά το 2021.»
Το ότι η κυβέρνηση εξευτελίστηκε με τον υπουργό να λαλεί λλίες μέρες πριν ότι έχουν σχέδια τζαι εργαλεία παρακολούθησης τζαι ελέγχου πυρκαγιών, τζαι μετά να θωρουμεν την καταστροφή, ηταν δεδομένο. Ο Χριστοδουλίδης έσυρεν την οδηγία να μεν έχουμεν θύματα. Θα εμπόρεν να πει απλώς ότι θα έπρεπε να γίνει οργανωμένη εκκένωση, τζαι μπορεί να εγλυτώναν οι δυο νεκροί αν υπήρχε οργάνωση τζαι πληροφόρηση για κλειστούς δρόμους..
Αλλα τζαι γενικότερα εν γνωστόν, ότι αλλάσει το κλίμα, ότι άμα ξεράνει η γη, λόγω της κλιματικής αλλαγής θα εν πιο πιθανές οι πυρκαγιές.. Η κυβέρνηση απλώς απέτυχε σε ό,τι υποσχέθηκε τζαι η οργή για τα εκατομμύρια που πετάσσουνται σε ημέτερους διορισμένους κοκ, προκάλεσαν την απόλυτα λογική οργή...
Ήταν φανερό που την Παρασκευή ότι ‘εππεσε γραμμή να μειωθούν οι αναφορές στα καθεστωτικά ΜΜΕ... τζαι ιδιαίτερα οι ερωτήσεις για τις ευθύνες...
Ήταν τζαι το παλαιστινιακό να πλανιέται στον αέρα... Ήδη πριν ξεκινήσει η πυρκαγιά η αστυνομία ετζυνήαν έναν ύποπτο χαρταετό/σημαία της Παλαιστίνης..εζησαμεν ουσιαστικά την θεατρική σκηνή του «Μην πυροβολείτε τον χαρταετό.. τέθκοια ξεφτίλα... Αλλά στην πυρκαγιά τα ισραηλιτικά αεροπλάνα κατάσβεσης, ήταν απασχολημένα φαίνεται να σκοτώνουν άμαχους στην περιοχή... Ως τζαι η Ιορδανία ανακοίνωσε ότι έστελλεν μας αεροπλάνα, αλλά το Ισραήλ εκωλοβάραν ως το πρωί που ελέγξαμε μόνοι μας την πυρκαγιά... το Ισραήλ του οποίου τους τουρίστες εδιατάχθηκεν να «προστατεύκει» η αστυνομία που πλακάτ της αλήθκειας: ότι το κράτος τους δολοφονεί άμαχους...
Εν σημαντική τζιαι η αναφορά στην άρνηση για συμβολή που τους τουρκοκύπριους, ειδικά σε μια περίοδο τζιαι λιότερο που μιαν εφτομάδα μετά που είσιεν βρεθεί ο Χριστοδουλίδης με τον Τατάρ για να διερευνήσουν όπως ελαλούσαν τη πιθανότητα επανέναρξης συνομιλιών για το Κυπριακό. Αρνηθήκαν βοήθεια σε πυροσβέστες τζιαι οχήματα, επειδή υποτίθεται εχρειάζουνταν εναέρια μέσα τζιαι ύστερα που λλίες ώρες ελαλούσαν ότι τα εναέρια μέσα εν εμπορούσαν να κάμουν ρίψεις λόγω του αέρα. Ποιο που τα δκυο ισχύει τελικά; Ή καλύττερα τί τους εκόλιεν να δεκτούν τη βοήθεια έστω ως ένδειξη αποδοχής της καλής θέλησης που επιδείχθηκε τζιαι να το αξιοποιήσουν ακριβώς πολιτικά για επανέναρξη διαλόγου;
Τζαι στην ναζιστική Γερμανία, τζαι στην ελληνική δικτατορία, για να πάμε πιο κοντά στο φαντασιακό της δεξιάς μας, υπήρχαν οπαδοί του Χίτλερ ή της Χούντας, αλλά εν τα ονομάζουν σήμερα.. «διχασμό»....
Τζαι για να έχουμεν τζαι εικόνα των μεγεθών, γιατί το ξέπλυμα της λέξης «διχασμός» κάμνει το να αναφέρεται σαν διαίρεση ίσων μερών: οι οπαδοί της ακροδεξιάς, ενωτικής μπλα μπλα παράταξης, που κατέβηκαν με το ΔΕΚ σε τζήνες τις εκλογές, έφτασαν μόλις στο 10%...
Τζαι τούτον υποτίθεται εν «διχασμός» της κοινωνίας;...
Τα επεισόδια που κάμνουν οπαδοί δημοφιλών ποδοσφαιρικών ομάδων, εκφράζουν ένα 10% του πληθυσμού. Να ονομάζουμεν τα επεισόδια έξω που τα γήπεδα, «κοινωνικό διχασμό»;
Ο εξευτελισμός των εννοιών στο πλυντήριο των προσπαθειών συγκάλυψης..
Η αγορά μετοχών, εκφράζει επίσης την κρίση στον χώρο των καθεστωτικών ΜΜΕ... Τώρα θα γίνουν ακομα πιο εξαρτώμενοι – προηγουμένως υπηρετούσαν κομματικές τάσεις, τωρα θα εκφράζουν τζαι συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα...
Η Αννίτα φαίνεται να έσιει κεφάλαια που την στηρίζουν σε Πολίτη τζαι Σίγμα... ειρωνεία της τύχης ότι η φιλελε εφημερίδα, ο Πολίτης, θα συμμαχήσει [ελέω εξαρτήσεων επενδυτών] με το ακροδεξιό [σε διάφορους τομείς] συγκρότημα ΔΙΑΣ...
Η επένδυση του Κλεάνθους στον Φιλελεύθερο, μάλλον στηρίζει την ιστορική καταβολή του συγκροτήματος από το χώρο του Κέντρου
Ένεν τυχαίο ότι οι διορισμένοι βοηθοί γενικοί εισαγγελείς, καταγράφονται με νομική βούλα [από το κυπριακό Ανώτατο για τον Ρίκκο, τζαι από το ΕΔΑΔ για τον Αγγελίδη] σαν ύποπτοι διαπλοκής. Έρχονται από την παράδοση της κυπριακής δεξιάς, η οποία είσιεν σαν στόχο της πάντα να ελέγχει τον κρατικό μηχανισμό. Το πρώτο δίκτυο στήθηκε που τον Γιωρκάτζη, με την αρχή της ανεξαρτησίας. Όταν σκοτώθηκε ο Γιωρκάτζης από τους έλληνες σύμμαχούς του, μετά την αποτυχία δολοφονίας του Μακάριου, οι οπαδοί του διασπάστηκαν, τζαι μετά το 74, η ανάδειξη του Κέντρου σαν διαχειριστή εξουσίας, άφησε το κόμμα της δεξιάς, τον ΔΗΣΥ, [σαν διάδοχο του Γιωρκατζισμού, του Ενιαίου κοκ] εκτός των δικτύων της εξουσίας. Η άνοδος του Κληρίδη στην προεδρία την δεκαετία του 1990, ανέδειξε το πραγματικό αυτό-προσδιοριστικό σύνθημα του ΔΗΣΥ: «την καρέκλα ουκ ελάττω παραδώσω»... Αν σας έκαμεν εντύπωση το θράσος του Αγγελίδη, έρκεται που τζήνη την εποχή...
Η θρασύτητα της διαπλοκής, είναι σήμερα τζαι ένα σύμβολο που βοηθά, σαν απρόσμενη συνέπεια, να διαχυθεί η δυσφορία που θα αλλάξει αναπόφευκτα την κοινωνία... οι θεσμοί της οποίας, όπως απέδειξε η απόφαση του ΕΔΑΔ, ανήκουν ακόμα στο παρελθόν...
Όταν οι ρητορικές ταυτίσεις έχουν την σημασία τους
One Radical Planet 