Login
Μέσα σε τούτον το απέραντον παζάριν, ακόμα τζ̆αι το χώμαν εγίνην προϊόν να του καθορίζει την τιμήν η αγορά.
Οι φιλελεύθεροι οικολόγοι, που θεωρούν ότι η αγορά “με το σωστό περιεχόμενο” θα σώσει την γην με πράσινην ανάπτυξην, πράσινες επενδύσεις, πράσινα κοντράτα, θα έθελα να μου εξηγήσουν τί αξίαν διούν οι νόμοι της σε αυτόν το βουνάριν το χώμαν στην φωτογραφίαν κάπου στα κοτσ̆ινοχώρκα.
Το χώμαν άτε εν τόσα εβρά το αυτοκίνητον. Στο χωράφιν που ετιτσιρώσαν για να φκάλουν το εμπόρεύμαν τί αξίαν διά η αγορά; Τζ̆αι τί αξίαν έσ̆ει τούτη η αξία;
Εντάξει θα σου πουν, έχει νόμους που βάλλουν όρια στην οικονομικήν ανάπτυξην άμα πειράζεται πολλά το περιβάλλον. Μα είντα αγορά είναι άμα θέλει κράτος να την ρυθμίζει. Τι νόμος εν το θεσφάτον της προσφοράς τζ̆αι της ζήτησης; Που τελειώννει ο νόμος τζ̆αι που ξεκινά η ρύθμιση;
Το κείμενο τούτο δεν θα το γράψω για να πω πόσον χάζιν κάμνω με τους θρησκευόμενους της οικονομίας της αγοράς, πράσινους, ροζ, γαλάζιους ή μαύρους, γράφω το για να πω πόσο θλίβομαι να βλέπω την ασυδοσία του καπιταλισμού στην Κύπρο που τίποτε δεν σέβεται. Στα χρόνια των θρησκειών, τα σοβαρά για την ζωήν των ανθρώπων, σωστά η λάθος αξιολογημένα, εταξινόμαν τα η κοινωνία τους στην κατηγορίαν των ιερών τζ̆αι κανένας άνθρωπος, κανέναν εμπόριον, κανέναν αλίσ̆ι βερίσ̆ι δεν εμπόριεν να τα ντζ̆ίσει.
Έναν απείραχτον έδαφος, έσ̆ει μέσα ζωήν. Επειδή λλίοι εκάτσαν να την μελετήσουν κανένας ατζ̆έττης της αγοράς δεν πεϊντίζει την αξίαν της. Χωρίς γαιοσκώληκες, χωρίς βακτηρίδια, χωρίς μύκητες, μια γή πεθαμμένη γίνενται τάκκος. Δεν αερίζεται. Ιδίως το κοτσ̆ινόχωμα τζ̆αι κάθε αργιλώδες έδαφος, κόννος που λαλούμεν. Για να ξαναγινεί το οικοσύστημαν του εδάφους άμα το πειράξεις θέλει 500 χρόνια. Ετιτσιρώσαν τα μισά κοτσ̆ινοχώραφα για να κάμουν κήπους των ξενοδοχείων πας τα κάκκαφα. Πάαιννε να φυτέψεις δεντρά στο τιτσιρωμένον χωράφι που του αφήκαν 10, 20, 30 πόντους χώμα. 10-20 πόντους παράγει κιρτάριν, 30 πόντους μπορεί να κάμεις τζ̆αι πατατερόν με πολλήν νίτρον τζ̆αι φωσφόρον. Δεντρά όμως; Οι επόμενες γενιές που θα κληρονομήσουν το τιτσιρωμένον χωράφιν, εκτός που δεν πρόκειται να ξανάβρουν κοτσ̆ινόχωμαν να γεμώσουν τον λούκκον, θα θέλει αιώνες για να ξαναδούν βιοσύστημαν απείραχτης γης μέσα.
Ούλλες τούτες τες αμετάκλητες αλλαγές που φέρνει η οικονομική δραστηριότητα εν με πολιτικές αποφάσεις που αποτρέπονται άμα εν ανεπιθύμητες για τον ανθρώπινον πολιτισμόν. Καμιά αγορά δεν έχει την παραμικρήν λύσην να προσφέρει. Άρα εν η δημοκρατία που θα δώσει τες κοινωνικές συναινέσεις να αφαιρέσει το “δικαίωμαν” που τζ̆είνον που κρατεί το κοτσ̆ιάνιν να κάμει ότι θέλει. Άσε που στην Κύπρο τζ̆αι νόμους να έχει λλία αλλάσσουν. Παλιά μιαν τσένταν αγγούρκα έκλεφτες που το ποστάνιν του άλλου, άρπασσε σε ο Τουρκόπουλλος. Τωρά τιτσιρώννουν έναν χωράφιν που το κοτσ̆ινόχωμαν του τζ̆αι την ζωήν του, κανένας εν τους είδεν να εφαρμόσει τον νόμον, να προστατέψει τον εθνικόν πλούτον. Φτέρη ολόκληρα φορτώνουν τα πας τα φορτηκά να πουλήσουν την χαβάραν, εξαφανίζοντας χλωρίδαν τζ̆αι πανίδαν που έζ̆εν πάνω χωρίς να δρώσει το φτιν κανενού μουχτάρη. Δεν είναι μόνον το λαϊκιστικόν να σσιωπά για να εν αρεστός τζ̆αι να τον ξαναψηφίζουν, κατά βάθος θεωρεί δίκαιον να “αξιο”ποιήσει κάποιος το μάλιν του.
Ποιόν μάλιν του βρε γάρε μουχτάρη, βρε γάρε ιδιοκτήτη, βρε γάρε που νομίζεις ότι οικονομία είναι άπου αρπάξει; Κοτσ̆ιάνιν σημαίνει δανείζει σου η προηγούμενη γενιά έναν προνόμιον πας έναν κομμάτιν γην να ζήσεις πάνω της τζ̆αι να την παραδώσεις στην επόμενην γενιάν. Να την παραδώσεις στην επόμενην γενιάν. Τζ̆αι αν αγαπάς την επόμενην γενιάν, (“αχ τα παιδάκια μου”), θα την παραδώσεις καλλύττερην, όι τιτσίρικην, να πουλήσεις το χώμαν να γοράσεις μερσεντές.
Η γη η απείραχτη εν γη ιερή. Αλλά πουν την πνευματικότηταν των ανθρώπων να την εβλοήσει; Αφούτις ο αγιασμός των ρασοφόρων δεν κανεί καν για να εβλοήσουν τα όπλα τους, τα στρατόπεδα τους, τα συρματομπλέγματα τους, τα αγάλματα όσον πέμπουν στον τάφον...
Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα, και βγάζει η γης το πρώτο της κυκλάμυνο… Έγραφεν τα ο Γκάτσος που το 76, εμελοποίαν τα ο Χατζ̆ιδάκης, ετραούδαν τα η Φαραντούρη, αλλά ποιός άκουσεν; Ποιός ακούει. Αφού το δάσος θα καεί.
Πραγματοποιήθηκε νωρίτερα σήμερα συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Ισότητας μεταξύ Ανδρών και Γυναικών, με θέμα το «Αίτημα για άδεια εισόδου στην Κύπρο και υποβολή αίτησης ασύλου για την οικογένεια της Σύριας Kawther Abdalaziz”. Στη συνεδρία συμμετείχε η ΚΙΣΑ όπως και άλλες ΜΚΟ καθώς και αρμόδιες κυβερνητικές υπηρεσίες και ανεξάρτητες αρχές και θεσμοί.
H Επιτροπή προχώρησε στην πραγματοποίηση της συνεδρίας με τη συμμετοχή της ΚΙΣΑ παρά το ότι ο Υπουργός Εσωτερικών και σημαντικές για τη συνεδρία υπηρεσίες/τμήματα του Υπουργείου του αρνήθηκαν να παρευρεθούν επειδή, σύμφωνα με επιστολή του προς την Επιτροπή, είχε κληθεί να συμμετάσχει και η ΚΙΣΑ που είναι «παράνομη» καθώς έχει διαγραφεί από το Μητρώο Σωματείων. Αυτή η ενέργεια του Υπουργού κρίθηκε ομόφωνα από την Επιτροπή ως «απαράδεκτη παρέμβαση στο έργο της». Αυτό καταδεικνύει πλέον πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η διαγραφή της ΚΙΣΑ, για ασήμαντους και τυπικούς λόγους, ήταν εξ αρχής προγραμματισμένη από τον ΥΠΕΣ, ως μια προσπάθεια φίμωσης της οργάνωσης που εδώ και 23 χρόνια αγωνίζεται με συνέπεια για την ισότητα και για στήριξη των μεταναστών και προσφύγων.
Για το θέμα της διαγραφής της, η ΚΙΣΑ επιθυμεί να πληροφορήσει την κοινωνία για τα ακόλουθα:
Είναι σαφές ότι η ΚΙΣΑ συνεχίζει να διατηρεί το νομικό της καθεστώς στη βάση της κείμενης νομοθεσίας για τις ΜΚΟ και παραμένει ενεργή για την επίτευξη των στόχων της. Η νέα αυτή εχθρική ενέργεια του ΥΠΕ, δεν αποτελεί τίποτα άλλο από ωμό εκβιασμό της ίδιας της Βουλής των Αντιπροσώπων με στόχο τον περιορισμό της ελευθερίας έκφρασης ώστε να μην τεθούν ενώπιον της Βουλής οι πολύ σοβαρές καταγγελίες της ΚΙΣΑ για απάνθρωπη και ταπεινωτική μεταχείριση της εγκύου πρόσφυγα και τις παράνομες επαναπροωθήσεις σε Λίβανο και Συρία. Ο Υπουργός Εσωτερικών δυστυχώς συνεχίζει τη σπίλωση και τη διαβολή της ΚΙΣΑ και των μελών της μέσω της εργαλειοποίησης της παράνομης διαγραφής της από τον ίδιο.
Διοικητικό Συμβούλιο
[i] https://www.coe.int/en/web/commissioner/-/cypriot-authorities-should-investigate-allegations-of-pushbacks-and-ill-treatment-of-migrants-improve-reception-conditions-and-ensure-an-enabling-envi
[ii] https://spcommreports.ohchr.org/TMResultsBase/DownLoadPublicCommunicationFile?gId=26312
[iii] https://picum.org/organisations-denounce-the-ongoing-harassment-against-kisa-and-call-on-the-cypriot-authorities-to-reinstate-their-official-registration-as-a-non-governmental-organisation-ngo/
[iv] https://www.amnesty.org/en/documents/eur17/3763/2021/en/
Below are my answers to the questions asked by Haravgi correspondent Costas Pitsilloudes:
a) How likely is it that the announcements of Ersin Tatar, and also of the Turkish ambassador, Ali Murat Bashcheri, that will change the teaching of history in the schools of North to enter into force?
Turkey has an agenda for Turkifying the occupied part of our island since 1974. The governments in Turkey wanted to make the T/Cs feel “more Turkish and more Moslem”. This policy was intensified especially during the power of the “Justice and Development Party” (AKP). On the other hand, they aim mainly the Anatolian settlers and their children who have been living here in the last almost half a century. They were given the citizenship of the “TRNC” and they vote together with the indigenous Turkish Cypriots, who are less in number than the newcomers.
It is well known that Tatar won last year the “Presidency of the TRNC” in the second round only with 4,412 more votes. This was an increase of 9% that was made possible with the interventions of the officers of the “Turkish Embassy” in Nicosia. The votes came especially from Famagusta and Trikomo areas, where the settlers are mostly settled.
It is interesting that 29 governments and 43 cabinets have served in the occupied area of our island in the last 46 years. Turkish ambassador functions as an appointed governor of the “subordinate administration”. With the help of the local collaborators of the occupation regime, many changes were put into force in the past and new history text books will not be an exception!
b) If this event takes place, what impact can it have on the Turkish Cypriot community, but also and to G/c?
Certainly, the new books will propagate the “two states” policy of the separatist T/C leadership and define the free part of the RoC and the G/C community as a potential enemy like it was done in the previous history text books.
As you know, I, as a retired paediatrician and author of 24 books on Cyprus politics and T/C history, was one of the T/Cs who were denied entry to Turkey on 11 July 2021 according to a list of T/C federalists, a list made in September 2020 before the “Presidential election”. I had also won my case against Turkey at the ECHR in 2003 that started the crossings over the dividing line for the first time after 1974. It must be a political revenge of the Turkish state to put a ban on my entry to Turkey, after the new policy, which brought the separatist Tatar to power in October 2020.
The G/Cs used to make touristic visits to Turkey before the COVID pandemic. I don’t know if they will be allowed to do so, when the “two states” policy of Turkey continues and enmity will be propagated also in the mass media against the Republic of Cyprus.
The curriculum taught in T/C schools are very similar to the one in Turkey. All the text books are imported from Turkey. Only the books about the history of Cyprus were written and printed in Cyprus until 2000’s. The author was Vehbi Zeki Serter, who was a chauvinist history teacher and later a member of the governing “National Unity Party” (UBP). Serter’s books were taught for nearly 30 years in the T/C secondary schools and lyceums. They were written with an ethno-centric Turkish nationalist perspective, legitimizing the “national goal” of the T/C community and denying the legitimacy of the “other” community.
After the turbulent discussions on Annan Plan, the Republican Turkish Party (CTP) came into power in 2004 and the new Minister of Education and Culture decided to change the history text books. The new text books were written by local T/C teachers, using modern teaching technics of multiple perspectives and critical thinking. The new illustrated text books were far from the previous ethno-centric approach, following new pedagogical methods that encouraged discussion. The new history textbooks focused more on social history.
Besides the books on history of Cyprus and history of Turkish Cypriots, other locally written books were also introduced: Geography of Cyprus, Human Rights, Traffic and Information about Life. But when the UBP came to power again in June 2009, all these books were left aside since they were regarded as “far from our national identity”. A new commission was appointed by the UBP, comprising of Turkish and T/C teachers of history that prepared new history text books.
This last call from Erdoğan will be the third change of the history text books, taught at the secondary schools and lyceums. It will certainly have an Islamic-fascist perspective, which will be dehumanizing the G/C community as an enemy again.
c) Do you think that the act to change the history books, is placed in a broader context promoted by the Turkish Cypriot Right (UBP, DP etc.) and Turkish government?
Of course. When we look at the participants of the panel discussion on “Turkish Cypriot History and its teaching”, which was organized on 11 August 2021 in Kyrenia, we see the following directors as speakers of the institutions in Turkey: Directors of the Turkish Historical Society, State Archives of the Republic of Turkey, Ataturk Supreme Institution for Culture, Language and History. The panel was organized on the order of President Erdoğan who wanted history to be used as “a device for building an identity with future values and to reveal the unknown Ottoman history of Cyprus”.
Various speakers addressed the panel by saying that “the T/Cs were the grandchildren of the Ottomans who stepped foot on the island 450 years ago and they needed to know their heritage, religion and history”, as if they knew nothing before and as if no other communities live on our island.
(published in Haravgi newspaper on 12 September 2021 and on https://dialogos.com.cy/proothisi-toy-ethnikismoy-sta-nea-vivlia-tis-istorias-sta-katechomena /)
As we write this, potentially thousands of tons of oil are on their way to blanket the east coast of Cyprus, with some of it already reaching Dipkarpaz/Rizokarpaso, irreversibly damaging the sensitive marine and coastal ecosystems of that region. While we are monitoring the situation as it develops, several facts are clear.
First, the spill originated at Baniyas Thermal Station, a power station in Syria that, like in Cyprus and much of the Middle East, uses oil to generate power. As details emerge, it is clear that the plant has been neglected after years of conflict/civil war in Syria.
Unfortunately, countries in the Eastern Mediterranean and the Middle East, including Cyprus, have been prioritising conflict and the pursuit of profit at the expense of health, safety, and the environment. The fact that no country in the aforementioned region has embraced the revolutionary potential of renewables, and instead all continue burning fuel, is a testament to the vice grip that fossil fuel led economic and political interests have on countries all across this region.
Second, the administrations in the north and the south of Cyprus are once again hamstrung by the political situation on our island. While we commend the efforts to “inform” one another about developments, the COVID pandemic has demonstrated a huge lack of a coherent plan for cooperation between the two sides in the face of various crises. This became obvious over the past years with the deadly wildfires which have left behind burned land and destroyed ecosystems. Whilst Cypriot authorities have been aware of the oil spill since 26 August, plans to take action only emerged on 31 August. Even though the Republic of Cyprus has an oil spill response vessel (Alexandria) as well as other technical equipment and expertise to handle the crisis, the Turkish Cypriot administration has chosen to ask for help from Turkey. Every person in Cyprus, directly or indirectly, is dependent on our island’s sensitive ecosystems. We deserve a response that prioritises our island first, and sets political agendas aside.
Third, the extraction of and reliance on fossil fuels in the Eastern Mediterranean means that disasters like this are just waiting to happen. Even as we see oil cover our eastern sea, political elites in this country are unified behind the senseless strategy, supporting offshore drilling in those same waters. There is no such thing as a “natural” disaster anymore. Every wildfire, every drought, every square kilometer of nature destroyed, is a result of political decisions or inaction and our politicians have all been complicit in this regard. Even the “green” or the more “socialist” political parties have done nothing to advance environmentalism or socialism, but rather embraced the hydrocarbon projects, contributing to the commodification of our common sea.
Fourth, the rampant conflict and instability in our region is a recipe for climate disaster. As we have seen just this year with the worst wildfires on record, and recently when we had the worst drought in 900 years, we are going to need a coordinated and region-wide response to the climate crisis. The fact that we cannot even coordinate a response to an oil spill, a disaster which struck the same region before, means that we need to make a drastic change. This means putting aside the politics of mutually assured destruction and embracing a policy for the future, one that prioritises health and safety over the pursuit of power and profits.
We demand that the administrations on both sides of the divide rise up to the occasion and immediately coordinate a response to the Baniyas Oil Spill.
At the same time, we demand for a public commitment for the protection of our common natural heritage, with specific emergency response plans for different types of disasters (wildfires, oil spills etc), as well as a joint declaration cancelling hydrocarbon exploration projects combined with a commitment for an island wide decarbonization strategy.
The post One Sea, One Struggle: Avli Statement on the Baniyas Oil Spill first appeared on AVLI.
Introduction
A focused, just, and monitorable plan for net-zero
For the Long-Term Strategy to truly achieve net-zero, it needs to be focused. It must have specific timelines and boundaries. It must appropriately balance the reduction, removal, and offset of emissions. It must include contingency plans in case measures are delayed and technologies are not deployed as fast as assumed.
The LTS needs to be just. Cyprus has an above-average GDP per capita and above-average greenhouse gas emissions per capita. Our contribution to the solution ought to match our contribution to the problem. Small Island Developing States have committed to using 100% renewable energy by 2030. There is no excuse for us not to match the ambition of these countries. Moreover, our goals must not be undermined by our actions — for instance, by depending on the extraction of fossil fuels outside our borders.
The LTS needs to be monitorable. Of course, global changes in the economy, technology, and society will affect how the LTS is implemented. A plan for monitoring is necessary to detect any divergence from the original trajectory as early as possible in order to enable the necessary course correction. The LTS must be accompanied by a timeline of action, with specific milestones and deadlines. In addition, the LTS will need to be expanded beyond 2050 in due course, with an ultimate aim of moving towards net-negative emissions.
Read the Full Report Here
Despite some valiant struggles, the Police Crackdown bill passed in the UK a few weeks ago. It’s not only a frontal attack on the right to protest, but also includes racist restrictions on Gypsy, Roma, and Traveller communities. The law is not an English aberration, but part of a pattern of laws passed or in the works across Europe.
France went first with a law that barely veiled its islamophobic contents with a call to French republicanism, whose colonial nature couldn’t be more obvious. On top of this the new loi securite general is every cop’s wet dream: further militarization of equipment, “privacy” protections for cops to avoid scrutiny, more severe penal codes, and a vast increase in surveillance.
Meanwhile, the Mitsotakis government in Greece is doing its best to undo decades of anti-authoritarian struggles, by destroying some holy cows of the movement, such as allowing cops on campus and creating bureaucratic hurdles for demonstrations.
A similar restructuring has been taking place in Germany, where due to the federal nature of the state, these attacks have been very different depending on the region. While some states went the path of relatively liberal reforms, such as Berlin and Schleswig-Holstein. Others, such as Bavaria and Northrhine-Westphalia (NRW), have been militarizing their police forces and clamping down on protests. As an active participant in the protest against a new “Versammlungsgesetz” (“assembly law”) in NRW, we have been pushing back against this latest attack.
This isn’t the first attack on the freedom of assembly in NRW however. 2018 saw the introduction of a new police law, which, among other things, gave tasers to the police, allowed cops to spy on our phones and computers, added more CCTV surveillance, and significantly increased the time one can be held without a trial. It notably also added further legroom for racial profiling, a practice that is rampant in this country, as even the UN has noticed.
The massive protests against this couldn’t prevent the law and the protest alliance quickly devolved into the internal squabbles the German left excels at. Still, the government seems to have learned more lessons from the process than we did: The new Versammlungsgesetz is focused solely on the (radical) left and its most prominent movements: Antifa and Climate Justice. Which makes it a lot easier to push it through parliament, without any concerned liberals losing too much sleep over it.
The law contains all kinds of nasty stuff: Criminal penalties for disrupting fascist protests, outlawing displays of militancy through similar clothing (e.g. Black bloc or the white vests worn by Ende Gelände), and less oversight for undercover cops. Aside from this headline-grabbing stuff, the already farcical situation of having to register a demonstration in Germany is becoming even more bureaucratic: It can’t be done via phone and only on weekdays. The right to assembly – supposedly guaranteed in the constitution – is becoming more of a joke than it already was. The coalition government in NRW claims to primarily be targeting fascists by making sure they can’t intimidate the public with their demonstrations. A ridiculous lie: Most examples in the accompanying commentary of the law come from the climate and the Antifa movement. It is the latter that is holding back the fascist threat and not the cops who are at best enabling it and at worst are in cahoots with Neonazis.
Normally this whole charade would have gone its usual course: We would have protested honorably, the media would ignore us and the government would push its authoritarian fantasy through parliament. If we were lucky maybe the Greens or the Social Democrats would discover their backbone (elections are coming up after all) and fight to make some cosmetic changes.
Unfortunately for the state government, the largest demonstration against the law so far (~8000) in Düsseldorf a month ago was overshadowed by massive police repression. People were kettled for 9 hours in the blasting heat and for some time weren’t able to go to the toilet and were denied access to water. This usually wouldn’t interest anyone in the media, but this time the cops beat up the wrong guy. As the police were attacking and beating protestors, a DPA journalist was caught in the melee and beaten by the pigs, even as he told them he was a member of the media. This caused some outrage and the state government has announced it will reevaluate the law. Meanwhile, the minor coalition partner of the Christian Democrats suddenly noticed, that the law they were previously more than happy to pass, might infringe on people’s rights!
So where does the radical left figure in all of this? While we don’t care about liberal platitudes at the same time this law would significantly reduce our maneuvering space. To have a realistic chance of defeating it we will have to hold our nose and enter coalitions with people, who, in other circumstances, have no issue with talking about outlawing Antifa or destroying the environment. Still, our chances for defeating this law are better than they ever were, thanks to the blatant stupidity of the cops. We have to seize the momentum and launch a dual attack:
Μια θεατρική παράσταση σχετικά με τη ζωή του επανάστατη της οικουμένης, Ερνέστο Γκεβάρα γνωστού ως Che, που άφησε το στίγμα του στην Κούβα, το νησί της επανάστασης, για το καλύτερο σύστημα υγείας στον κόσμο, για τον διεθνιστικό χαρακτήρα της Κουβανικής επανάστασης ενάντια στον Ιμπεριαλισμό, για τον αλληλέγγυο χαρακτήρα που φέρει με τους λαούς που αγωνίζονται για την ανεξαρτησία τους και τον σοσσιαλισμό αλλά και της φροντίδας σε όλο τον κόσμο με την Κουβανική Διεθνή Ιατρική Ταξιαρχία που πολέμησε την πανδημία όπου κι αν της ζητήθηκε. Ένα έργο γραμμένο με αγάπη προς την ανιδιοτέλεια του ήρωα και τη φλόγα που έζωσε τις εφηβικές μας καρδιές στην Κύπρο, όταν υπερασπίστηκε την ανεξαρτησία του νησιού μας από το βήμα του Ο.Η.Ε. Στόχευσα να θέσω τις άγνωστες πτυχές της νεανικής του ζωής στα μάτια μας χωρίς περιττούς βερμπαλισμούς, με αυτοσαρκασμό και με έναν ιδιότυπο ερωτισμό. Κατέληξα στο αισιόδοξο, στο παρόν και στο μέλλον. Την Κουβανική Επανάσταση. Έτσι γιορτάζουμε τα 93 γενέθλια του Che. Ενάντια στο ιμπεριαλιστικό εμπάργκο και με την επαναστατική αισιοδοξία για το μέλλον.
ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ
Ώρα έναρξης: 21.00
ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΙΟΥΝΙΟΥ
Ώρα έναρξης: 21.00
Διάρκεια: 1 ώρα και 15 λεπτά
Τόπος: Σπίτι του Ηθοποιού
Παναθηναίων 5 και Αλκαμένους 175
Ελεύθερη συνεισφορά για την μετάφραση του έργου στα ισπανικά.
Θα υπάρξει σειρά προτεραιότητας με βάση τη χρονική σειρά έλευσης στο χώρο λόγω των γνωστών συνθηκών.
Γράφει – Παίζει: Βασίλης Κυριάκου
Σκηνοθέτης: Γιάννης Σταματίου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Καταλιακού
Σκηνογραφία: Μπέτυ Λυρίτη
Ηχητική προσαρμογή: Παναγιώτης Μαζαράκης
The post Θέατρο: EL CHE ( Δελτίο τύπου ) appeared first on Αγκάρρα.
Άντρος Κυπριανού σε συνέντευξη του στο Κανάλι 6 προχθές, μας υπενθύμισε γιατί το εργατικό κόμμα της Κύπρου φαίνεται πως πρέπει να ξανα-ξεσκονίσει και να ανοίγει – που και που τουλάχιστον – βιβλία με τα γραφόμενα του Λένιν, έτσι για να ξέρουν πως να αποφεύγουν ερωτήσεις.
Μεταξύ των πολλών που είπε, στεκόμαστε σε μια φράση που είναι ενδεικτική:
Ερώτηση δημοσιογράφου: Στο ερώτημα ρήξη ή ενσωμάτωση τι λέτε;
Απάντηση Α. Κυπριανού: “Μα τώρα υπάρχει κάποιος ο οποίος θεωρεί ότι μπορεί να υπάρξει ρήξη – σίγουρα όχι ενσωμάτωση – με τρόπο επαναστατικό και να πετύχουμε τον μετασχηματισμό της κοινωνίας με επανάσταση στο σύγχρονο κόσμο όπως λειτουργούν τα πράγματα; Ο Λένιν έλεγε ότι πρέπει να κάμνεις ένα βήμα μπροστά και δύο βήματα πίσω εκεί και όπου χρειάζεται για να μπορείς να χτίζεις στέρεες βάσεις για να διεκδικείς και να πετυχαίνεις το στόχο σου. Ο Λένιν ουδέποτε είπε να πάμε στην αυτοκαταστροφή”
Από την πλευρά μας, εμείς λέμε πως δεν είναι κακό ένα κόμμα να μην δηλώνει επαναστατικό, είναι όμως υποκρισία και προσπάθεια εμπαιγμού του εργατικού κόσμου όταν ένα κόμμα που θέλει να εκπροσωπεί την εργατική τάξη, κοροϊδεύει με τεχνάσματα ότι προσπαθεί να επιτύχει άλλους σκοπούς από αυτούς που πραγματικά επιθυμεί. Υπάρχουν πολλοί θεωρητικοί του οπορτουνισμού, μπορεί να διαλέξει πολύ ευκολότερες ατάκες και στόχους, δεν χρειάζεται να είναι όλα δικαιολογημένα με αποφθέγματα έξω από το πραγματικό περιεχόμενο του Λένιν και του Μάρξ.
The post «Μα τώρα υπάρχει κάποιος ο οποίος θεωρεί ότι μπορεί να υπάρξει ρήξη με τρόπο επαναστατικό και να πετύχουμε τον μετασχηματισμό της κοινωνίας με επανάσταση;» appeared first on Αγκάρρα.
Οπτικο-ακουστική παραγωγή της κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ με αφορμή τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821
Σε αυτά τα σύντομα επεισόδια, το υλικό ξεδιπλώνει την ιστορία ξεσκεπάζοντας μύθους και ηρωποιήσεις αλλά αναγνωρίζοντας το μεγαλειώδες ιστορικό γεγονός, ενώ παράλληλα αντλεί ιστορικά μαθήματα για τους αγώνες του μέλλοντος.
Η σειρά των 6 επεισοδίων δίνει στο θεατή την ευκαιρία να παρακολουθήσει την εξέλιξη των γεγονότων που προηγήθηκαν, που οδήγησαν στην επανάσταση και τελικά στη συγκρότηση του ελληνικού αστικού κράτους. Μπορεί επίσης να παρακολουθήσει τις ηρωικές μάχες των πρωταγωνιστών, τις “εμφύλιες” συγκρούσεις, αλλά και να δει μέσα σε ποιες τοπικές και διεθνείς οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, αυτές οι ιστορικές στιγμές εκδηλώθηκαν. Μέσα από τη σειρά επιχειρείται η αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας -σε αντιδιαστολή με το σύνολο των εκδοχών της αστικής ιστοριογραφίας- αλλά και η προσπάθεια εξαγωγής χρήσιμων ιστορικών συμπερασμάτων από την Επανάσταση του 1821.
Επεισόδιο 1ο: «Η Επανάσταση, ατμομηχανή της Ιστορίας»
2ο επεισόδιο: «Στην αυγή της νέας εποχής»
3ο επεισόδιο: «Η πρωτοπορία του αγώνα»
4ο επεισόδιο «Και ποιοι θέλετε να αρματωθούν, αν όχι εμείς;»
5ο επεισόδιο: «“Εμφύλιοι” πόλεμοι. Η επανάσταση μέσα στην επανάσταση»
6ο επεισόδιο: «Η επανάσταση διδάσκει»
Σκηνοθεσία Κώστας Σταματόπουλος
Διεύθυνση Φωτογραφίας – Μοντάζ Σέργιος Κολισίκας
Έρευνα – Επιμέλεια Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ
Παρουσίαση Θέμης Πάνου, Αφροδίτη Βραχοπούλου
Κάμερα Ηλίας Διαμαντάκος, Άκης Βαλεργάκης
Υπεύθυνη Παραγωγής Παυλίνα Αγαλιανού
Σύνθεση πρωτότυπης μουσικής Εύα Φάμπα
Ηχογράφηση Μουσικής Βαγγέλης Φάμπας (στούντιο MassiveProductions)
Έπαιξαν οι μουσικοί
Εύα Φάμπα: Κλασσική κιθάρα
Δημήτρης Κουφαλάκος: Φαγκότο
Φώτης Κόλλιας: Κρουστά
Αφήγηση Σπύρος Κοντορίζος
Ηχογράφηση Σπικάζ Σωτήρης Γκέκας
Motion graphics Γιάννης Κλεφτογιάννης
Εναέριες λήψεις Τηλέμαχος Τσουραμάνης Ορέστης Μπορμπότης
Συμμετείχαν
Χρήστος Μπαλωμένος Μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ Οικονομολόγος
Αποστόλης Χαρίσης Μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας
Aκούστηκαν τα μουσικά θέματα
Eισαγωγή από “Ένα παλικάρι 20 χρονών” (παραδοσιακό)
Bela Bartok – Out of Doors, Sz. 81
“La Marseillaise”
Solo Cello Passion – Doug Maxwell
The post 1821 – 200 χρόνια από την Ελληνική επανάσταση appeared first on Αγκάρρα.
Η ατάκα ανήκει στον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο Κυριάκο Κούσιο με αφορμή ερωτήσεις δημοσιογράφων για το συρματόπλεγμα απώθησης (πιθανών και απίθανων) προσφύγων και μεταναστών στον Αστρομερίτη: «Έχουμε μια κουλτούρα και μια ασφάλεια που πρέπει να προστατέψουμε.
Ο πολιτισμός κιαι η ασφάλεια τους είναι τόσο τραγικά ειρωνικά που μπορούν και τα δύο να συμβολιστούν από το συρματόπλεγμα που έχουν στήσει στον Αστρομερίτη.
ΥΓ: Υπάρχει τζιαι ένα «προιόν» που πρέπει να διασφαλιστεί, αν θέλει κάποιος να αγοράσει “διαβατήρια”
The post «Έχουμε μια κουλτούρα και μια ασφάλεια που πρέπει να προστατέψουμε» appeared first on Αγκάρρα.
Continue reading "Ποιον Ερντογάν έχουμε σήμερα ενώπιον μας και τι θα ανακοινώσει την Τρίτη;"
Continue reading "Τουρκοκυπριακά κόμματα μποϊκοτάρουν τον Ερντογάν"
Preface
From the 7th through the 12th of September, the largest German automotive fair will take place in Munich. Shortly after, national elections will be held. As the formerly well-established parties are continuously loosing votes, the Green Party might stand a chance to become the strongest party – or at least an indispensable partner for a coalition. Due to these upcoming occasions, we have published our first longer brochure focussing on the climate crisis, how it’s connected to capitalism, mobility and why neither the Green Party, electric cars or green capitalism will solve it. For Beyond Europe, we’ve translated an abridged version.
Capitalism, Germany, and the Automotive Industry
Capitalism has become a global destructive force with irrevocable consequences. Although capitalism is made and performed by humans, it appears to many as an inescapable law of nature, to which we must abide, rather than to the laws and developments our ecosystem. The unbridled destructiveness of capitalism is exemplified by the automotive industry. More than 1/5 of the CO2 emissions are caused by road traffic, and the total amount of emissions is still on the rise. The automotive industry is a climate killer and a huge business. It is the largest industrial sector in Germany, with annual sales in the hundreds of billions. Around 800,000 people here work in the automotive industry, and a similar number are employed in the supplier industry. It is impossible to imagine capitalism without cars. Cars are icons of the capitalist concept to produce ever more, new and bigger things while opening up more markets in the process. The car makes it possible to transport goods and workers flexibly around the world and in turn, enhancing the capitalist process.
The German state has integrated this branch of industry into itself to such an extent, that it would implode if the automotive industry were to come to an end. At least, Germany would be an entirely different state without it. So the diplomacy works tirelessly to increase sales abroad. At home, the state provides incentives – lately up to 5,000 Euros – to ensure that consumers buy one car after another, even though the five- or ten-year-old Volkswagen still fulfills its supposed core purpose, i. e. being a means of transportation, without any reasons for complaint. In addition, other options of transport, such as the railroad system, have been run down over decades. So many people have no real alternative to using a car. The demise of the railroad system is something that can be seen in many countries. In the 70s in western Europe, cars became affordable to most people. From this point on, the public train infrastructure lost its significance and its political support.
The Development Towards Electric Vehicles
So instead of trains, internal combustion SUVs are the big sellers. But the development to battery powered vehicles is where we are heading to: Exhaust emission limits, moral consumer interest and the imminent oil shortage have led to a worldwide development to supposedly “climate-neutral”, battery driven cars. One expression of this change is that Tesla has been able to establish itself as the global market leader in the automotive industry with its e-mobility in a very short time. In Germany, the ideological battle between diesel-nazis and disciples of electric cars has been fought and won by the e-faction. To ensure that Germany is not entirely left behind in this development, the state is paying a hefty price with direct investments in the companies, high premiums for buyers and the expansion of the charging infrastructure. The new technology is supposed to bail out the car companies, and to top it all off, everyone concerned is allowed to publicly claim that this is being done to save the planet. This all changes little in the business model of making profits on the basis of destroying the planet. The production of electric vehicles causes significantly higher emissions than conventional cars. The batteries require the rare resource lithium, the mining of which causes enormous water pollution. At the same time, massive protests have taken place against its extraction: In Bolivia, for example, a large lithium mining project was stopped due to protests by the affected indigenous population, from which Germany had actually already secured its substantial share for the next 70 years. Visibly, interest is shifting from the oil fields in the Middle East to the lithium deposits in South America and the Congo. However, the principle of exploiting natural resources, remains unchanged. The electric vehicle is not a solution, but only the continuation of the planets destruction. The nationwide expansion and promotion of electric mobility and other phony solutions are at the core of green capitalisms ideology.
Green Capitalism and its Annoying Morality
The Greens, as the most important party representing this ideology, are currently enjoying one election success after another. Quite a few voters see them as the only party with the right answer to the climate crisis. Yet local green governments have already beaten protestors out of forests to build highways and couldn’t even manage to accelerate the development of renewable energies. The short-term perspective is a coalition of conservatives with the green party, to which Markus Söder (leader of the Bavarian conservative party) has already welcomed the Greens. In this upcoming coalition, the Greens will always be able to pardon themselves, as it will never be their fault that they could not enforce effective measures to prevent the climate crisis.
At the same time, the Greens even pride themselves with the fact that they wish to act in the interest of the German economy. As just mentioned above, that means nothing else, than massively supporting the automobile industry. The Greens therefore do not want to touch the system of excessive use of resources, but only to replace the raw materials in the long term. According to the Greens, the vehicle fleet should be entirely replaced within the next ten or twenty years. This opens up an enormous sales market for all car manufacturers who manage to wrap some steel, a computer and a few seats around an electric motor, and will cause car sales to skyrocket once again. This, by the way, is a concept that most conservatives can easily agree on.
What is also sweeping over us with the eco-trend and unfortunately does not pass us by – like everything else – is the ideology that comes with green capitalism. Consumption is still good but it must be sustainable and is morally charged. Everywhere, where people have excess money, there must be an offer to spend it again. It is never an option under capitalism to consume less voluntarily. (You may though, take part in expensive life coach practices, where this is what you learn, provided you have the money to do so). So instead, people consume “sustainably” and “organically”. Organic products are first and foremost the means of distinction for a new middle class. It is the way of showing, that one despises how the rich drown in their free floating, champagne filled villa pools just as much as one despises how the poor do not appreciate a healthy organic sandwich. At the same time, “organic” is a new form of egoism: it is wanting to feed oneself and one’s well-tended offspring as healthy as possible. Others may gladly feed their children with vegetables coated in pesticides, while the own child is only offered the organic juices from the glass bottle. And woe betide if the so brought up child fails!
In the organic food industry, as in every capitalistically organized branch of production, products are relabeled, customers are tricked and pay is mostly lousy. To ask oneself, where and how products are made and whether one really needs something is not per se wrong and can help to put oneself and one’s own way of life into a relationship with the world. But the green lifestyle does not do that. It individualizes instead of recognizing.
So Where do we Want to Head to?
We will not watch powerlessly as society is driven against the wall, but will intervene where capitalist irrationality becomes most obvious. We want to take action against capitalism and its rule. In doing so, we do not aim to achieve an original state of nature, however defined. For the relationship of humans to nature is always a social one: every society, in order to survive, must enter into a metabolism with nature. The question is under which sign this exchange takes place. Whether it’s aim is the comprehensive satisfaction of all humans needs or if it’s for the sake of increasing capitalist profit, is crucial.
So while coal and gas infrastructure are already interrupted by regular protests, we find it necessary to take another step: Attack the automotive industry. Next to energy production, the transport sector is the biggest contributor to global warming. In it, capitalist growth and aggressive german nationalism manifested themselves, additionally patriarchal and neocolonial structures are reproduced.
That is why we will scratch at the prestige of the car wherever we can. We will fight against the construction of highways, for livable inner cities in which no one has to be afraid of big, fast, heavy, and dangerous projectiles driving too fast. For a rural life that can be lived without a car, because there is a functioning public transport network and the regional infrastructure that has not been cut for cost reasons. For wage increases in all sectors, reduction of working hours, for worldwide networking of labor and climate struggles. As always, we aim for utopia. Reduce To The Max!
On 10/06/2021, the Administrative Court rejected KISA’s recourse against the decision of the General Registrar to deregister KISA from the Register of Associations. In effect, with this decision, in contrast with independent officials and institutions of the UN and the Council of Europe, the AC considers that the Ministry of Interior legally deregistered an NGO active in the fields of migration and human rights for 23 years, simply because it did not inform the Registrar of Associations on time that its constitution was compatible with the Associations and Institutions Law (104(I)/2017).
A constitution that was, right from the beginning of KISA’s establishment in 1998, compatible with the most important provisions of the Law on Associations and Institutions of 2017, including those regarding adherence to the principles of democracy and fundamental rights and freedoms. In contrast, provisions of the constitution of many other associations, mainly in the area of sports, in blatant violation of the provisions of article 4. (1) of the Law, define that their objective is “the continuous dedication of the members to the Greek-Christian ideals of our race” or “the Greek edification of its members and the Greek youth of the Island in general”. Regarding these associations, the Minister of Interior and the Registrar of Associations did not see and therefore did not establish that these constitutional provisions “aim at or tend to undermine … Democracy, democratic institutions, … fundamental rights and freedoms”. These Associations, unlike KISA, were never subjected to any sanctions, never mind deregistration, for not complying with the legislation.
in the decision of the AD there are serious omissions and failure to examine or justify critical aspects of the violations of the Constitution, the European Convention on Human Rights, the International Covenant on Civil and Political Rights and other European and international human rights legal instruments regarding the human rights of association and assembly but also of the freedom of expression. In addition, the AC omitted to engage with the totally unnecessary and disproportionately severe sanction imposed on KISA in relation to the stated objective.
Contrary to the decision of the AC, and emphasizing the violations of the above European and international conventions and other legal instruments, European agencies and bodies, such as the European Commissioner for Human Rights of the Council of Europe and five OHCHR Special Rapporteurs of the UN, who with a letter and joint communication to the Minister of Interior and the Cyprus government, respectively, express their concerns about the deteriorating operational environment for NGOs in Cyprus as and about the deregistration of KISA and many other NGOs from the Register of Associations. They also consider deregistration as an extreme and disproportionate measure, which should «never be used to address minor infractions».
With this extremely disappointing decision, the AC opens the door to the Ministry of Interior to proceed to concluding the dissolution of KISA, a process that had already started unlawfully without the required by law court decision when, in February 2021, the Minister of Interior issued an order to the banks to freeze KISA’s accounts, as well as of other deregistered associations, with all the consequences this entails. Repeating the practices of discriminatory treatment and dealing with the “good” and the “bad” NGOS, the former that “do a wonderful job … and we want them on the side of the state» , and the latter that «maximise issues and target the state services» , with a new order the Minister called on the banks to de-freeze the accounts of some associations, mainly in the sports sector.
Declaring once again its determination to continue its work and its adherence to its mission and objectives for equality and diversity, the struggle against discrimination and racism, the safeguarding and promotion of human rights and the rule of law for all people, KISA has already filed an appeal before the Supreme Court and will submit a request for an accelerated procedure,
Under these circumstances and in order to exclude any possibility of suspending KISA’s operation and action, we have proceeded to registering the organisation under the legal personality of Non-Profit Company, with exactly the same name and same objectives. Despite the fact that this legal status, under which many other NGOs have chosen to operate, is not the ideal solution for us, nevertheless does provide the only option for KISA to continue its work and action until the reinstatement of its registration in the Register of Associations.
KISA calls on civil society organisations, organised or other groups and entities, activists and society at large to stand with us and declare their support and solidarity not only with KISA but also against the toxic anti-migrant narrative, against racism and nationalism, against the corruption and graft of the Anastasiades government, against the legitimisation and normalisation of the Golden Dawn of Cyprus and the devastating plunge to the extreme right and fascism, for democracy and the rule of law. In order to reinforce and strengthen the already declared support and solidarity of many European and international networks and NGOs.
And finally, KISA calls on the House of Representatives to proceed immediately to the amendment of the legislation in order to enable the deregistered NGOs to have their legality reinstated after documenting their compliance with the legislation provisions. This amendment will also revoke the unequal and special treatment of some associations, as in the case of the Cyprus Olympic Committee and the Cyprus Paralympic Committee, with the Amendment of the Cyprus Sports Association Law (15(I)/2021). Although both Committees had been deregistered, the governing party restored the legality of exclusively these two associations through a law of doubtful legality and the urgency procedure, without even asking them to present information for their compliance with the law.
Steering Committee
Στις 10/06/2021, το Διοικητικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή της ΚΙΣΑ κατά της απόφασης του Γενικού Εφόρου Σωματείων να διαγράψει την ΚΙΣΑ από το Μητρώο Σωματείων. Στην ουσία, με την απόφαση αυτή το ΔΔ, σε αντίθεση με τους ανεξάρτητους αξιωματούχους και θεσμούς του ΟΗΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης, θεωρεί ότι νόμιμα το Υπουργείο Εσωτερικών διέγραψε μια ΜΚΟ που εδώ και 23 χρόνια δραστηριοποιείται στους τομείς της μετανάστευσης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν ενημέρωσε έγκαιρα τον Έφορο Σωματείων ότι το καταστατικό της είναι συμβατό με τον περί Σωματείων και Ιδρυμάτων Νόμο (104(I)/2017)..
Ένα καταστατικό, σημειώνεται, που εξαρχής της σύστασης της ΚΙΣΑ το 1998, ήταν συμβατό με τις πιο σημαντικές πρόνοιες του Νόμου περί Σωματείων και Ιδρυμάτων του 2017, περιλαμβανόμενων και αυτών για την προσήλωση στις αρχές της δημοκρατίας και των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Αντίθετα, πρόνοιες του καταστατικού πολλών σωματείων, κυρίως στο χώρο του αθλητισμού, κατά κατάφωρη παραβίαση των διατάξεων του άρθρου 4.(1) του Νόμου, ορίζουν πως σκοπός τους είναι «η συνεχής προσήλωση των μελών εις τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη της φυλής μας» ή «η Ελληνοπρεπής διάπλαση των μελών του και γενικά της Ελληνικής νεότητας της Νήσου». Για αυτά τα σωματεία, ο Υπουργός Εσωτερικών και ο Έφορος Σωματείων δεν είδαν και, επομένως, δεν διαπίστωσαν ότι αυτές οι καταστατικές πρόνοιες «στοχεύουν ή τείνουν να υπονομεύσουν … τη Δημοκρατία, τους δημοκρατικούς θεσμούς ,… τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες του ατόμου». Τα Σωματεία αυτά, αντίθετα με την ΚΙΣΑ, ουδέποτε υπέστησαν οποιαδήποτε κύρωση, πόσω μάλλον διαγραφή τους για τη μη συμμόρφωση τους με τη Νομοθεσία.
Στην απόφασή του ΔΔ παρατηρούνται σοβαρές ελλείψεις και παράλειψη εξέτασης ή αιτιολόγησης της κατάληξης επί κρίσιμων πτυχών των παραβιάσεων του Συντάγματος, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, του Διεθνούς Συμφώνου για τα Αστικά και Πολιτικά Δικαιώματα και άλλων ευρωπαϊκών και διεθνών νομικών εργαλείων για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε ότι αφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι αλλά και της ελευθερίας έκφρασης. Παρέλειψε επίσης το ΔΔ να ασχοληθεί με την καθόλου απαραίτητη και δυσανάλογα αυστηρή ποινή που επιβλήθηκε στην ΚΙΣΑ σε σχέση με τον επιδιωκόμενο σκοπό.
Σε αντίθεση με την απόφαση του ΔΔ, και τονίζοντας τις παραβιάσεις των πιο πάνω Ευρωπαϊκών και διεθνών συμβάσεων και άλλων νομικών εργαλείων, Ευρωπαϊκοί και διεθνείς φορείς και σώματα, όπως η Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης και πέντε Ειδικοί Εισηγητές (Special Rapporteurs) του OHCHR των ΗΕ, οι οποίοι με επιστολή και κοινό διάβημα τους προς τον Υπουργό Εσωτερικών και την Κυπριακή κυβέρνηση, αντίστοιχα, εκφράζουν τις ανησυχίες τους για την επιδείνωση του περιβάλλοντος λειτουργίας των ΜΚΟ στην Κύπρο όπως και για τη διαγραφή της ΚΙΣΑ και πολλών άλλων ΜΚΟ από το Μητρώο Σωματείων. Θεωρούν δε τη διαγραφή ως ακραίο και μη αναλογικό μέτρο, το οποίο «ουδέποτε πρέπει να χρησιμοποιείται για αντιμετώπιση μικρο-παραβάσεων».
Με την άκρως απογοητευτική αυτή απόφασή του, το ΔΔ ανοίγει διάπλατα την πόρτα προς το Υπουργείο Εσωτερικών να προχωρήσει στην ολοκλήρωση διάλυσης της ΚΙΣΑ, διαδικασία που άρχισε ήδη παράνομα χωρίς την απαιτούμενη από το νόμο απόφαση δικαστηρίου όταν, τον Φεβρουάριο 2021, ο Υπουργός Εσωτερικών εξέδωσε διάταγμα προς τις τράπεζες για πάγωμα των λογαριασμών της ΚΙΣΑ, όπως και άλλων σωματείων που έχουν διαγραφεί, με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται. Επαναλαμβάνοντας τις πρακτικές της διακριτικής μεταχείρισης και αντιμετώπισης των «καλών» και «κακών» ΜΚΟ, των μεν που “επιτελούν θεάρεστο έργο … και εμείς θέλουμε στο πλευρό του Κράτους» και των δε που «μεγιστοποιούν και στοχοποιούν τις ίδιες τις υπηρεσίες του Κράτους» , με νέο διάταγμα ο Υπουργός κάλεσε τις τράπεζες να ξεπαγώσουν τους λογαριασμούς ορισμένων από τα διαγραφέντα σωματεία, κυρίως στον τομέα του αθλητισμού.
Δηλώνοντας ακόμα μια φορά την αποφασιστικότητά της να συνεχίσει το έργο της και την προσήλωσή της στην αποστολή και τους στόχους της για την ισότητα, τη διαφορετικότητα, την πάλη ενάντια στις διακρίσεις και το ρατσισμό, τη διασφάλιση και προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου για όλους τους ανθρώπους, η ΚΙΣΑ έχει ήδη καταχωρίσει Έφεση ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου και θα υποβάλει αίτημα για σύντομη εκδίκασή της.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες και για να μην υπάρξει καμιά πιθανότητα αναστολής της λειτουργίας και δράσης της ΚΙΣΑ, προχωρήσαμε στην εγγραφή της με το νέο νομικό καθεστώς της Μη-Κερδοσκοπικής Εταιρείας, με ακριβώς το ίδιο όνομα και τους ίδιους σκοπούς και στόχους. Παρά το ότι το νομικό αυτό καθεστώς, υπό το οποίο έχουν επιλέξει να λειτουργούν πολλές άλλες ΜΚΟ, δεν αποτελεί για μας την ιδανική λύση, εντούτοις παρέχει τη μοναδική επιλογή στην ΚΙΣΑ για συνέχιση του έργου και της δράσης της μέχρι την επαναφορά της εγγραφής της στο Μητρώο Σωματείων.
Η ΚΙΣΑ καλεί οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, οργανωμένες ή μη ομάδες και σύνολα, ακτιβίστριες και ακτιβιστές και την κοινωνία γενικά να συμπορευθούν μαζί μας και να δηλώσουν την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή τους όχι μόνο προς την ΚΙΣΑ αλλά και ενάντια στον τοξικό αντιμεταναστευτικό λόγο, ενάντια στο ρατσισμό και τον εθνικισμό, ενάντια στη διαφθορά και την αναξιοκρατία της κυβέρνησης Αναστασιάδη, ενάντια στη νομιμοποίηση και κανονικοποίηση της Χρυσής Αυγής της Κύπρου και την ολέθρια κατρακύλα προς την άκρα δεξιά και τον φασισμό, για τη δημοκρατία και ένα κράτος δικαίου. Για να ενισχύσουν και ενδυναμώσουν ακόμα περισσότερο τη δεδηλωμένη αλληλεγγύη και συμπαράσταση πάμπολλων Ευρωπαϊκών και διεθνών δικτύων και ΜΚΟ.
Τέλος, η ΚΙΣΑ καλεί τη Βουλή των Αντιπροσώπων να προχωρήσει άμεσα στη τροποποίηση της Νομοθεσίας ώστε να μπορέσουν οι ΜΚΟ που έχουν διαγραφεί να επανακτήσουν τη νομιμότητα τους μετά από τεκμηρίωση της συμμόρφωσής τους με τις πρόνοιες της Νομοθεσίας. Με την τροποποίηση αυτή, θα αρθεί επίσης και η άνιση και ειδική μεταχείριση σωματείων, όπως έγινε στην περίπτωση της Κυπριακής Ολυμπιακής Επιτροπής και της Κυπριακής Παραολυμπιακής Επιτροπής, με τον Νόμο που τροποποιεί τους περί του Κυπριακού Οργανώσιμού Αθλητισμού Νόμους , Ν. 015(Ι)/2021. Παρά το ότι ως σωματεία και οι δύο Επιτροπές είχαν διαγραφεί, το κυβερνών κόμμα επανάφερε τη νομιμότητα τους, προώθησε μιας αμφιβόλου νομιμότητας νομοθεσίας μέσω της διαδικασίας του κατεπείγοντος, με την οποία επανάφερε τη νομιμότητα αποκλειστικά των δύο αυτών σωματείων χωρίς καν να τους ζητηθεί να παρουσιάσουν στοιχεία ότι έχουν συμμορφωθεί με τον Νόμο.
Διοικητικό Συμβούλιο
Σαν «τη μεγαλύτερη καταστροφή από το 1974» χαρακτήρισε ο πρόεδρος Αναστασιάδης την πυρκαγιά που ξεκίνησε από το χωριό Αρακαπά και τύλιξε στις φλόγες πολλά χωριά στην ορεινή περιοχή Λάρνακας και Λεμεσού. Κατάστρεψε μια έκταση 55 τετραγωνικών χιλιομέτρων, μεγαλύτερη δηλαδή από ότι καλύπτει η Λεμεσός, η δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Κύπρου.
Τέσσερεις νέοι άνθρωποι, μετανάστες εργάτες στις φυτείες ντομάτας κάηκαν ζωντανοί γιατί δεν ενημερώθηκαν έγκαιρα και σωστά πως και από πού να φύγουν. Δεκάδες σπίτια καταστράφηκαν, τεράστιες εκτάσεις καλλιεργειών και δασικής γης, χιλιάδες άγρια ζώα και ζώα σε φάρμες ή κατοικίδια που αφέθηκαν δεμένα ή σε κλουβιά. Μια τεράστια οικολογική καταστροφή. Μαύρισε κυριολεκτικά η ψυχή της Κύπρου.
Έχει άδικο όμως ο Αναστασιάδης, δεν είναι αυτή η μεγαλύτερη καταστροφή μετά το ΄74. Η μεγαλύτερη καταστροφή μετά το ΄74 είναι τα 8 χρόνια δικής του διακυβέρνησης, που ανάμεσα στα άλλα «κατορθώματα» του άφησε την Κύπρο ανοχύρωτη και έρμαιο στις πυρκαγιές. Η Κύπρος είναι ένα νησί που κάθε καλοκαίρι ξεσπούν πυρκαγιές. Στην προηγούμενη μεγάλη πυρκαγιά το 2016 που κατάστρεψε μια τεράστια έκταση στην περιοχή Σολιάς, και χάθηκαν στην εκτέλεση του καθήκοντος δυο πυροσβέστες, ο Αναστασιάδης και οι Υπουργοί του έβγαιναν και μιλούσαν για σχεδιασμούς που θα θωράκιζαν το νησί από τον κίνδυνο πυρκαγιών, για αγορά πτητικών μέσων και άλλα παρόμοια. Τίποτα δεν έκαναν. Καμιά ενίσχυση της πυροσβεστικής υπηρεσίας, με προσωπικό και εξοπλισμό καμιά ενίσχυση του τμήματος δασών, ενώ τα πυροσβεστικά αεροπλάνα δεν αγοράστηκαν ποτέ. Αντίθετα μόλις πριν λίγες βδομάδες η κυβέρνηση εξάγγειλε άλλα 147 εκατομμύρια ευρώ για εξοπλισμό της Εθνικής Φρουράς. (όσο κοστίζουν περίπου 4 πυροσβεστικά αεροπλάνα)
Μπορεί οι άνεμοι να βοήθησαν την πυρκαγιά να εξαπλωθεί γρήγορα αλλά αυτό που της επέτρεψε να ολοκληρώσει το καταστροφικό της έργο μέσα σε ελάχιστες ώρες ήταν η αδυναμία της πυροσβεστικής υπηρεσίας, του τμήματος δασών και των διάφορων άλλων αρμοδίων να ανταποκριθούν άμεσα και αποτελεσματικά στις εκκλήσεις του κόσμου για βοήθεια. Πολύς κόσμος βγήκε στα τηλεοπτικά κανάλια και δήλωνε οργισμένος ότι τα πυροσβεστικά περνούσαν από δίπλα τους αλλά δεν ανταποκρίθηκαν στις εκκλήσεις τους να σώσουν τα σπίτια τους γιατί είχαν άλλες οδηγίες. Ο συντονισμός ανάμεσα στις διάφορες υπηρεσίες ήταν ανύπαρκτος με αποτέλεσμα ο κόσμος να τηλεφωνά στην πυροσβεστική και να του απαντούν δεν είναι δική μας αρμοδιότητα αλλά του τμήματος Δασών ή το ανάποδο.
Τα πτητικά μέσα που περίμεναν δεν ήλθαν ποτέ ή έφτασαν πολύ αργά. Η κυβέρνηση του Ισραήλ που έστειλε δύο πυροσβεστικά αεροπλάνα δήλωσε ότι ζητήθηκε η συνδρομή της το βράδυ του Σαββάτου, πολλές ώρες δηλαδή μετά που ξέσπασε η πυρκαγιά. Έτσι έφτασαν την επόμενη μέρα όταν η καταστροφή είχε ολοκληρωθεί. Από τα δύο ελληνικά αεροπλάνα που ξεκίνησαν από Θεσσαλονίκη έφτασε μόνο το ένα αφού το άλλο έπαθε βλάβη.
Όταν ο Υπουργός εσωτερικών ρωτήθηκε γιατί δεν αγόρασε η κυβέρνηση και άλλα πτητικά μέσα πυρόσβεσης ώστε να υπάρχει επάρκεια και να καλύπτεται άμεσα και αποτελεσματικά κάθε περίπτωση πυρκαγιάς στο νησί απάντησε ότι: «Ένα πυροσβεστικό αεροπλάνο κοστίζει 35 εκατομμύρια ευρώ. Δεν χρειάζεται να ξοδέψουμε αυτά τα λεφτά αφού έχουμε συμφωνία με το Ισραήλ και την Ελλάδα και μπορούν να μας στείλουν πυροσβεστικά αεροπλάνα σε δυο ώρες». Είδαμε τι σήμαινε στην πράξη αυτή η αντίληψη.
Για να κρύψει τις δικές της ευθύνες η κυβέρνηση επικεντρώνεται στη σύλληψη κάποιου που κατηγορήθηκε ότι άναψε φωτιά στο χωράφι του στην περιοχή που ξεκίνησε η πυρκαγιά, ενώ ο Αναστασιάδης έκανε έκκληση προς τους πολίτες να επαγρυπνούν «για όσους ασυνείδητα, είτε εσκεμμένα, είτε εξ αμελείας προκαλούν πυρκαγιές».
Αυτό όταν προέρχεται από μια κυβέρνηση που φέρει την μεγαλύτερη ευθύνη για το μέγεθος της καταστροφής, είναι απαράδεκτο. Έρχεται να προσθέσει την προσβολή πάνω στο πόνο. Αν ξόδευε ένα ελάχιστο μέρος από τα δισεκατομμύρια που χάρισε μέσα από το σκάνδαλο με τα χρυσά διαβατήρια, σε κατασκευαστικές εταιρίες, λογιστικά και δικηγορικά γραφεία, (ανάμεσα τους και το γραφείο Αναστασιάδη, που το διαχειρίζονται οι κόρες του τώρα,) για αγορά πτητικών μέσων και ενίσχυση των πυροσβεστικών τμημάτων θα είχαμε ελέγξει αυτή την πυρκαγιά πριν πάρει αυτές τις καταστροφικές διαστάσεις.
Αν δεν μπορεί να απολογηθεί ο Αναστασιάδης, τουλάχιστο ας σιωπήσει, και αυτός και τα παπαγαλάκια του στα ΜΜΕ που έκαναν γαργάρα τον φρικτό θάνατο τεσσάρων ανθρώπων, απλώς και μόνο γιατί ήταν ξένοι εργάτες. Αν ήταν ντόπιοι όλοι θα μιλούσαν για ένα νέο Μαρί. Η καταστροφή και οι υλικές ζημιές έτσι και αλλιώς είναι πολύ μεγαλύτερες από ότι προκάλεσε η έκρηξη στο Μαρί.
Το πιο σημαντικό βήμα για αποτελεσματική πυροπροστασία είναι να φύγει αυτή η κυβέρνηση του ρατσισμού της αναλγησίας, της διαφθοράς και των σκανδάλων που προσφέρει τα πολλά στους λίγους και προνομιούχους κεφαλαιοκράτες, και ελάχιστα στους πολλούς, τους εργαζόμενους και τους φτωχούς.
One Radical Planet 